Topkoks showen hoe het moet Feestmaal. Dutch students abroad at Christmas. Shorttrackers willen flitsend door studie

Redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion Hogescholen

Nº 4 / DEC. 2006 / 2007

Topkoks showen hoe het moet

Feestmaal ‘Dutch students abroad at Christmas’ Shorttrackers willen flitsend door studie CSI in Tukkerland

Toch liever een andere hbo-bacheloropleiding?

Open Avond voor start in februari Telder voert marktonderzoek uit. Voor ons callcenter in Enschede zijn wij op zoek naar:

dinsdag 12 december in Nijmegen • Gedrag en Maatschappij • Gezondheid

TELEFONISCHE ENQUÊTEURS voor het afnemen van telefonische onderzoeksinterviews (geen verkoop). Ben je 17 jaar of ouder, communicatief vaardig en een doorzetter? Spreek je accentloos Nederlands, heb je minimaal een afgeronde Havo of MBO opleiding en ben je in voor een goed gesprek? Dan ben je bij ons van harte welkom!

woensdag 13 december in Arnhem • Economie en Management • Informatica en Communicatie Tijd: van 18.00 tot 21.00 uur

HAN

Bel het HAN Voorlichtingscentrum T (024) 35 30 500 of kijk op

www.han.nl

Wij bieden: een afwisselende baan voor minimaal 8 uur per week tegen een aantrekkelijk salaris. Je kunt bij ons je eigen tijd indelen, mits overwegend in de avonduren en op zaterdag. Ook mensen die vloeiend Duits spreken worden verzocht te reageren. Bel om je aan te melden: 053-4802250.

Verder studeren in het buitenland? Verleg de grenzen van je kennis met een beurs van het VSBfonds. Studeer jij binnenkort af en wil je graag verder studeren in het buitenland? Het VSBfonds stelt je financieel in staat om deze droom te verwezenlijken. Jouw kennis is uiteindelijk van belang voor de Nederlandse samenleving. Meer weten? Kijk op www.vsbfonds.nl/beurzen

2007

Feestmaaltjes van topkoks – Pagina 16 t/m 19

Inhoud 4 Gespot – Miss Overijssel 2006

20 9

Oud-student Eva Helmond gaat haar dromen achterna

Open en bloot – ‘Verhalen vertellen werkt’

10 Van ontruimen komt verbetering

Allereerst

En verder:

12

22

Academie close-up – CSI in Tukkerland

The Dutch abroad at Christmas

30 Hbo zoekt steun bij ‘hels karwei’

• 7 Opinie • 14 Dag & Nacht • 24/25 Sax International • 26 Topsporter • 28 Onder de Loep • 32 Mededelingen • 33 Saxservice

Het goede voorbeeld ‘Tyfus!’ Een elfjarig spelertje van een voetbalclub uit mijn pittoreske woonplaats komt zaterdagmorgen het veld in en begint out of the blue te schelden van jewelste. Geen haan die er naar kraait, want sinds Ajax-voetballer Wesley Sneijder een Spartaan of een scheidsrechter (dat blijft nog ongewis) uitmaakte voor witte (of blinde) tyfushond, lijkt alles normaal. Want deze kleine goede voetballer, met weliswaar een x-factor van een pakje boter en teksten die nog onder het niveau duiken van de gemiddelde profvoetballer, schijnt het grote voorbeeld te zijn van veel kleine voetballertjes. Goed gedaan Wesley. Klabats! In het verre Frankrijk krijgt de een na de andere Feyenoordsupporter in het stadion van Nancy een tik van een Franse ME’er. Een stelletje minkukels heeft zich volgesnoven, -gespoten en gezopen en is na het molesteren van meerdere cafés nog steeds niet verzadigd. Gelukkig weten supporters van andere clubs hun frustraties op een andere en vaak ludieke manier kwijt te raken. Leuzen als ‘De homo’s van Vitesse’ en ‘Luinge hoerenjong’ worden tegenwoordig verpakt in de mooiste melodieën. Als ik de kleedkamerdeur open van het D-jeugdteam van mijn club, ben ik verrekte blij dat het blijft bij teksten als ‘En wie niet springt is voor Rood Zwart’, ook in de

3

december 2006

mooiste melodieën. Maar wat ze zingen als ik even weg ben… Goed gedaan supporters van Nederland. Make love not war, moet een stel verliefde studenten gedacht hebben, omstreeks het middaguur van een decemberdag op Saxion Enschede. Ze vraten elkaar letterlijk op en jongenlief nam z’n vriendin nog net niet op de groene tafel nabij het restaurant van Saxion. Tja, je moet toch wat op een hogeschool waar je gemiddeld 18 uur aan je studie kunt besteden. Dan kun je beter maar even het voorbeeld geven voor de lekkerste vrijetijdsbesteding die er bestaat. Goed gedaan stelletje of goed gedaan Saxion? Eigenlijk hebben we allemaal een voorbeeldfunctie, voor wie dan ook. Of het nu gaat om de docent die zijn studenten moet motiveren, of de manager die zelf ook eens de handen uit de mouwen moet steken. Vooruit, Sax doet een poging, in voorbereiding op de feestdagen: topkoks laten zien dat je ook zonder al te veel kookkunsten een heerlijke maaltijd voor kunt schotelen. Fijne feestdagen gewenst! Tim de Hullu, hoofdredacteur

Warming-up

Op Sax.nu

Foto: Toma Tudor

Gespot

Miss Overijssel 2006 Saxion heeft er een nieuwe celebrity bij. Afgelopen jaar studeerde deze jongedame af aan de opleiding Verpleegkunde in Enschede. Haar leven nam een totaal andere wending toen ze onlangs uit een lange rij werd gekozen tot Miss Overijssel 2006. Haar naam, Elise Goossen. ijdens het uitgaan werd de 21 jarige Almelose ontdekt door voormalig miss Universe Nederland Kim Kötter. “Ik moest er zelf eerst wel even goed over nadenken”, zegt de kersverse Miss Overijssel. Ze voelt zichzelf geen wereldverbeteraar. “Daar is het allemaal nog veel

T

te pril voor. Met de Missverkiezing hier, lopen we ver voor op de rest van Nederland. Die zijn volgend jaar pas klaar. Ik zet me nu wel in voor een goed doel.” Elise zegt dat de Missverkiezing geen ordinaire vleeskeuring is zoals iedereen denkt. “De jury kijkt echt wel naar

4

inhoud.” Haar dagen zien er nu wel anders uit. Fotoshootje hier, opdrachtje daar. Het begint allemaal wel een beetje te lopen. “Maar het zal straks nog wel anders worden!” De nuchtere Almelose zegt dat ze over een half uurtje gewoon moet werken. Ik kan nog niet leven van de fotoshoots. Inmiddels wordt ze al wel aardig herkend op straat. “Maar hoe heb je mijn gegevens eigenlijk gevonden? Via internet ofzo?” Ach ja, Hyves doet wonderen… (TdHa)

december 2006

RvB Saxion zit op haar maximum salaris Dat onlangs aan het licht kwam dat het salaris van Saxions bestuursvoorzitter Cor Boom in 2005 met 9,3 procent is gestegen, is volgens zijn werkgever Bert Jongsma, voorzitter van de Raad van Toezicht, simpel te verklaren: het was een laatste stap van vijf stappen naar een maximum. Jongsma laat zich niet uit over de commotie die onlangs door de Algemene Onderwijsbond (AOb) werd aangeslingerd. In het onderzoek van de AOb staat te lezen dat de topinkomens vorig jaar met gemiddeld twee procent omhooggingen en de salarissen van het overige hbo-personeel met maar 0,6 procent. Volgens een woordvoerder van de HBO-raad vergat de AOb echter te vermelden dat veel hbowerknemers er volgens de cao jaarlijks een salarisperiodiek bij krijgen. Dat betekent dat ze er in 2005 beduidend meer op vooruit zijn gegaan. In de lijst van de AOb staat Boom op de achtste plek, met een salaris van 153.000 euro, een verhoging van 9,3 procent ten opzichte van 2004. Ook blijkt uit de staatjes dat het salaris van de andere twee Saxion-bestuursleden Annamiek van Dalen en Wim Boomkamp steeg met respectievelijk 16,8 procent en 16,0 procent. Volgens Jongsma is dit het gevolg van het volgen van een salarissystematiek die door de minister van Onderwijs is goedgekeurd. “In vijf stappen is het salaris naar een maximum gegaan. Dit was de laatste stap.” Dat de verhogingen van Van Dalen en Boomkamp hoger uitvallen dan die van Boom, komt doordat de twee in augustus 2004 en augustus 2005 een verhoging kregen, terwijl Boom in 2004 zijn laatste verhoging kreeg. Volgens RvT-voorzitter Jongsma zijn de salarissen van de bestuursleden in 2006 gelijk gebleven. “Het bestuur heeft ook afgezien van de indexering, een verhoging van twee procent.” (TdH) Hoger onderwijs telt 65 grootverdieners Universiteiten en hogescholen tasten diep in de buidel als ze een hoogleraar, bestuurder of beleidsmedewerker ontslaan. Een gouden handdruk van vijf of zes jaarsalarissen komt geregeld voor. Hoogleraren verdienen in één jaar

Warming-up

Kameruurtje Academie CII

‘September 2007 draadloos internetten op Saxion’ Per september 2007 moet je met je eigen laptop draadloos kunnen internetten op Saxion Hogescholen, zowel in Deventer als in Enschede. Dat zegt Hans Outhuis, directeur bij de Dienst Onderwijs & Student. “Op elke plek in het gebouw moet je dan kunnen internetten”, aldus Outhuis. “Je kunt dan bij je mail en bestanden. Het is dan helaas nog niet mogelijk om ook bij bepaalde programma’s te komen, zoals sta-

Elke maand zitten we tijdens de lunch aan tafel bij een academie of dienst. We nemen vandaag de dag door met docenten die ik in de personeelskamer van de academie CII. r heerst een rustige, ingetogen sfeer als ik binnenkom. Een aantal docenten is het middageten aan het verorberen. Ik ben benieuwd waar zoal over wordt gepraat. “We hadden het zojuist over de slechte rekenvaardigheid van de student van tegenwoordig! En vooral dat hoofdrekenen! We zouden gewoon weer terug moeten naar het telraam!” Maar ook de verkiezingen in de politiek doen natuurlijk een hoop stof opwaaien. “Dat Wilders 9 zetels heeft gekregen!” wordt tegengesproken door een oud-student. “Nee, dat Wilders maar 9 zetels kan opvullen zul je bedoelen!” Maar er wordt ook serieus gesproken over studentenactualiteiten en nieuw te ontwikkelen onderwijs. Zo is er momenteel heel wat te doen over de specialisatierichtingen en de lage betrokkenheid daarbij. “Het is voor veel studenten nog onbekend terrein. Dat moet nog groeien.” De docenten stellen een eigen kamer wel op prijs. Er worden wel eens lunches voor de gehele academie georganiseerd. Er is een eigen ruimte. Je kunt af en toe gewoon even met je eigen collega’s kletsen. Ton de Haan

E

Foto: Toma Tudor

zelden meer dan twee ton, tenzij ze ontslagen worden. In 2005 kreeg een Utrechtse hoogleraar met een jaarinkomen van 91 duizend euro een ontslagvergoeding van 558 duizend euro: ongeveer zes jaarsalarissen. Soortgelijke gevallen doen zich voor aan de universiteiten van Groningen en Delft. Zo’n royale afscheidsgroet is ook weggelegd voor sommige beleidsmedewerkers. Bij de Hogeschool van Amsterdam kreeg een instituutsdirecteur meer dan vijf jaarsalarissen als ontslagvergoeding mee. Dat blijkt uit een overzicht van topsalarissen in de publieke en semipublieke sector dat het ministerie van binnenlandse zaken naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Sinds maart van dit jaar moeten organisaties publiek gefinancierde salarissen openbaar maken als die het gemiddelde ministerssalaris van 158 duizend euro overstijgen. In totaal verdienden 37 bestuurders en beleidsmakers van de universiteiten 158 duizend euro of meer, inclusief hun pensioenlasten, maar exclusief eventuele ontslagvergoedingen. Ook vijftien professoren en één docent overstegen het ministerssalaris. In het hbo staat de teller op twaalf. Bestuurders en medewerkers van Saxion komen niet voor op de lijst. Bij de academische ziekenhuizen toucheerden ruim zeshonderd specialisten meer dan anderhalve ton. Een Maastrichtse specialist spande de kroon met een salaris van 261 duizend euro. Een commissie onder leiding van voormalig VVD-leider Hans Dijkstal komt in het voorjaar van 2007 met een advies over de normering van topinkomens in de publiek gefinancierde sector. (HOP/TdH)

tistiekpakketten.” Die mogelijkheid moet in 2009 gerealiseerd zijn als er een ‘webbased portal’ komt, die het mogelijk maakt dat je waar ter wereld ook bij alle applicaties kunt komen. Om het draadloos internetten mogelijk te maken moeten er accespoints komen voor een wireless netwerk. Outhuis: “Dat betekent ook dat we de beveiliging goed geregeld moeten hebben.” Momenteel loopt een pilot voor een wireless campus op de academie LED. Navraag leert dat vooral studenten het als positief ervaren. Het is nog niet duidelijk hoe en of studenten bij de komst van een wireless campus ook een financiële bijdrage krijgen van Saxion bij de aanschaf van een laptop. (TdH) Check Sax.nu voor het laatste nieuws.

december 2006

5

Warming-up

zoekt columnisten! I<;8:K@FE<<J:?FFCD8>8Q@E<

Pardon? Onbeleefde vragen in de wandelgangen. Wat zijn je plannen voor 2007? Anders Jevnaker (24), internationaal student Fysiotherapie (Noorwegen): “Heel veel plannen heb ik eigenlijk niet. Veel studeren vooral. Vorig jaar ben ik in Utrecht met Fysiotherapie begonnen, maar daar heb ik niet veel van terecht gebracht. In september ben ik hier in Enschede begonnen, en nu wil ik er wel wat van maken. Het is de bedoeling dat ik hier drie jaar doorbreng. Het laatste jaar ben ik van plan mijn afsluitende stage in Australië te gaan doen. Ik hoop dat het allemaal lukt. Mijn goede voornemen voor 2007 is dan ook meer tijd aan mijn studie te besteden. Verder ga ik in februari met een aantal medestudenten op wintersport. In de zomervakantie werk ik altijd bij een beveligingsbedrijf in Oslo. En verder zien we wel wat het nieuwe jaar brengt!” (MvdM)

Hogeschoolmagazine Sax zoekt per direct een student-columnist en een medewerker-columnist, mensen buiten de Sax-redactie die de lezer elke maand met een scherpe pen weten te prikkelen. Een vereiste van je columns is dat je de doelgroep, studenten en medewerkers van Saxion, weet te bewegen, aan het denken te zetten. Durf je? Stuur dan je motivatie met voorbeeld-columns naar [email protected], ter attentie van hoofdredacteur Tim de Hullu.

KIJK OP WWW.SAX.NU!

Column - Aldus Steven

Steven de Jong, student Milieutechnologie Saxion Deventer, [email protected].

Rechterlijke onnozelheid orige maand nam justitie twee Telegraaf-journalisten in gijzeling. De verslaggevers weigeren namelijk te onthullen wie hen staatsgeheime dossiers over topcrimineel Mink K. heeft geleverd. Laten we die gijzeling rechterlijke onnozelheid noemen.

V

Niet alleen omdat de Telegraaf nu in koeienletters drukt dat de persvrijheid de nek om wordt gedraaid, de rechtsstaat wordt opgeheven en we zijn afgegleden naar een dictatoriaal bewind, maar vooral omdat misdaadverslaggevers veel makkelijker zwichten voor een informatiedealtje. Anderhalf jaar terug stak ik bijvoorbeeld mijn neus in de Vuurwerk-

ramp van Enschede. Of beter gezegd, de ex-directeur van SE Fireworks vroeg me om een en ander uit te zoeken over de toedracht van de explosie. Ik werd meegesleurd in een wespennest van mensen die elkaar naar het leven staan en ieder hun ‘eigen waarheid’ hadden. Met sommigen van hen sprak ik af in restaurants, maar het meeste speurwerk kon gewoon via de e-mail. Het bleek dat betrokkenen onderling honderden processen-verbaal en andere geheime stukken uitwisselen. Documenten die advocaten en medewerkers van politie en justitie hadden verspreid, door ze simpelweg in brievenbussen van praatgrage mensen te stoppen.

6

Of het om bewust of onbewust, valse of echte, uitgelekte documenten ging, kon ik in de meeste gevallen niet achterhalen. Maar zeker is dat het lekken van documenten mensen aan het praten zet. Justitie kan op die manier bewerkstelligen dat betrokkenen Cluedo gaan spelen. ‘Als jij mij dossier 123 geeft, dan krijg jij van mij informatie over dit en dat.’ Uiteindelijk heb ik er maar één artikel over geschreven, ging Tubantia er zonder bronvermelding mee aan de haal, en kreeg ik van een advocaatgeneraal het verzoek niet op te schrijven dat hij een smaadcampagne heeft gevoerd tegen twee dissidente rechercheurs. In de tussentijd bleek dat er iemand bij mij aan de

december 2006

deur was geweest, die zich voordeed als rampslachtoffer maar door anderen als agent wordt geduid. Ook wilde een voormalig compagnon van Peter R. de Vries langskomen om te klaverjassen met mijn bronnen. Toevallig een verslaggever die nu ook een gijzeling boven het hoofd hangt. Kortom, de hele kwestie over de gijzeling is niet zo zwart wit als het door de Telegraaf wordt voorgesteld. Het toont alleen maar aan dat justitie in dit geval niet kan winnen met Cluedo. Journalisten in gijzeling nemen is vals spel, maar om nu te roepen dat bronbescherming het hoogste goed van de Telegraaf is, daar zal de wakkere Nederlander hoop ik niet in trappen.

Opinie

FEEEEED ME ! Having studied abroad myself, the following is meant as a tribute to those amongst us who persevere. Mother, see me now as I think of you wandering through Twenthe without having a clue. I roam around this landscape with yet another barrier heavily weighed like a cruise missile carrier. How, if any at all, is a balance to be made what experience stands out like a stiletto’s pointy blade. Give me a mentor who will guide me through last weekend I felt homesick not even having the flu. What sort of time lies shimmering ahead in the end nevertheless far more alive than dead. Coping with rejections and wonderful friends a new munching slowly the many exams I passed or blew. Planning study time is so incredibly hard

Hotelschool

notions of ineffectiveness penetrate my skin like a dart. I therefore must rest and solely sleep like a log no more jumping those parties like a hyperbolic frog. Seeking my very soul while mingling with my peers judging the assignment and overcoming mutual fears. Occasionally leading in group psychology we do not accept any half-hearted apology. The exploration of spear-headed wisdom on the run tracing its spiral shape being a student must be fun. Why not prefer the one-on-one confrontation learning from a pro as the only sensation. Maarten Douwe Bredero, inspired by the master class of Richard Light (Harvard) for Sprint at the Haagse Hogeschool, November 10th 2006.

Beste redactie, Elke keer lees is de sax weer, en elke keer verbaas ik mij er over dat er niets instaat over de HHO. Ik begrijp dat het blad voor iedereen is, maar er staan bijna geen artikelen in over ontwikkelingen in de hotelerie, die niet alleen van belang zijn voor de HHO maar ook voor HTRO en FM. Graag zie ik hier eens verandering in. Ik blijf de sax wel lezen hoor. Mvg Nicol Levers, studente HBS

Advertentie

Uitnodiging nieuwjaarsbijeenkomst Geachte medewerkers, In 2007 start Saxion Hogescholen met het uitvoeren van haar nieuwbouwplannen in Enschede en Deventer. Tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst van Saxion, die op dinsdag 9 januari aanstaande om 16.00 uur in onze locatie Deventer plaatsvindt en waarvoor wij jullie van harte uitnodigen, willen we aandacht besteden aan deze nieuwbouwplannen. In Deventer wordt de achterzijde van het gebouw aan de Handelskade voorzien van een nieuwe glazen hoofdingang met een ontvangsthal van vijf verdiepingen. Daarmee krijgt Saxion een volwaardige hoofdingang, die zich aan de spoorzijde van het gebouw bevindt. Saxion Hogescholen in Enschede gaat een nieuw onderwijspand bouwen aan de Van Galenstraat in Enschede. In dit nieuwbouwpand worden onderwijsactiviteiten ondergebracht. Een ander deel van het gebouw wordt gereserveerd voor studenten van het ROC van Twente. Daarnaast gaat Saxion volgend jaar de Stadscampus aan de M.H. Tromplaan ingrijpend verbouwen. Graag willen wij tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst een toelichting geven op deze nieuwbouwplannen. Uiteraard zorgen wij dat er voldoende tijd blijft voor het uitwisselen van nieuwjaarswensen, onder het genot van een hapje en een drankje. Wij stellen jullie aanwezigheid zeer op prijs en verzoeken jullie je voor 22 december aanstaande aan te melden via [email protected]. Met vriendelijke groet Namens de Raad van Bestuur Saxion Hogescholen,

Mr. Drs. C. Boom

NB: Wij adviseren u zoveel mogelijk per openbaar vervoer te reizen. Komt u met de auto dan kunt u parkeren op het parkeerterrein van Saxion Hogescholen Deventer.

december 2006

7

KOM NAAR DE OPEN DAG OP 13 JANUARI OP UNIVERSITEIT NYENRODE

Je staat voor een moeilijke keuze: of voorlopig alleen werken, of verder studeren. Bij NIVRA-Nyenrode kan het allebei. Onze universitaire deeltijdopleidingen bieden de mogelijkheid om naast je werk als (assistent-)controller de opleidingen Managerial Controlling of de Master of Science in Controlling te volgen. Beide opleidingen worden door je werkgever betaald en bieden volop nieuwe carrièremogelijkheden. Meer weten over onze post-hbo- en masteropleidingen? Meld je dan aan voor onze open dag op zaterdag 13 januari op Universiteit Nyenrode, of vraag onze brochure aan via www.nivra-nyenrode.nl.

NIVRA-Nyenrode School of Accountancy & Controlling

WASAUTOMATENVERHUUR “TWENTE” HUURPRIJZEN v/a ˇ 10 p/mnd

SPECIAAL VOOR STUDENTEN VOOR INLICHTINGEN BEL:

053 - 434 02 22

Foto: Auke Pluim

Open en bloot

‘Verhalen vertellen werkt’ In Open en bloot gaat Sax op zoek naar de mens achter de student of medewerker. Op zoek naar bijzondere hobby’s, passies en drijfveren.

Studenten bij de Academie Pedagogiek en Onderwijs worden opgeleid om in het basisonderwijs te gaan werken. Werken met kinderen moet je verdienen. Het gaat niet alleen om het overbrengen van kennis, maar ook dat je iets van je eigenheid laat zien. Door middel van dramaoefeningen geef ik studenten inzicht in motieven voor gedrag. Dat werkt beter dan droge theorie en blijft langer hangen. Verhalen vertellen werkt. Als je bijvoorbeeld boos wordt op een kind, onthoudt het kind jouw boosheid, niet de reden waarom je boos was. Als je de boodschap in een verhaal verpakt zal ‘ie

“

Maarten Bootsma (47) is docent drama bij de Academie Pedagogiek en Onderwijs. Daarnaast runt hij zijn eigen jeugdtheater en geeft hij trainingen aan managers en leidinggevenden. Een bevlogen man die mensen een spiegel wil voorhouden: “Als je je inleeft in een rol krijg je vanzelf begrip voor het gedrag van anderen. Tegelijkertijd leer je ook veel over jezelf.” het verhaal wel onthouden. Door middel van drama worden mensen zich bewust van hun eigen patronen. Pas als je je daarvan bewust bent kun je ze doorbreken.

doen we door middel van vragen over het spel. Het gaat mij nooit om het opgeheven vingertje, het moet niet belerend zijn. Dat pikken scholieren ook niet.

Met mijn eigen jeugdtheater maak ik voorstellingen over actuele problemen, zoals huiselijk geweld. De voorstellingen worden bezocht door middelbare- en vmbo-scholen in het kader van de CKV [Cultureel Kunstzinnige Vorming, red.]. Bij de totstandkoming zijn verschillende instanties betrokken. Na de voorstelling breng ik, samen met de andere acteurs, een discussie op gang. Dat

Zo zijn we op dit moment bezig met een voorstelling over loverboys. In de voorstelling is de loverboy in kwestie het eerste half uur een heel leuke jongen. Want zo gaat dat in het echt ook. Zo’n jongen is eerst heel charmant. Pas op het moment dat een meisje helemaal verliefd op hem is, verandert zijn gedrag. In de voorstelling laten we alle fasen zien. De boodschap is

december 2006

9

dan niet: ‘Pas op!’, maar ‘Je hebt een keuze’. Ik geloof in de kracht van humor. In mijn producties liggen pijn en humor dicht bij elkaar. Lachen terwijl het ondertussen zeer doet. Zo sprak ik ooit met een moeder wiens zoontje na de scheiding van haar en haar man al een half jaar niet had gesproken. Nadat hij een voorstelling van mij had bijgewoond begon hij weer te praten. Niet over de scheiding, maar over de voorstelling. Dat is toch prachtig, dat je dat met drama kunt bereiken.” Mariska van der Meer Meer info op www.xldeateliers.nl/thot

Reportage

Van ontruimen k Iedereen moest eruit. Niet alleen de ruimten werden verlaten, ook het gebouw moest leeg. Wat 21 november al in Deventer werd geoefend, vond een week later ook in Enschede plaats: Saxion werd voor het eerst compleet ontruimd. Sax was erbij. Foto’s: Toma Tudor n de centrale hal van Saxion Enschede staat een groot bord met de aankondiging ‘Attentie! Vandaag 30 november zal er een ontruimingsoefening plaatsvinden’. Het gros van de binnenkomende studenten loopt er slaperig langs. Anderen reageren met gekreun en “Bah, dat wordt koukleumen”. Tineke Pijpker zit met twee vrienden op de oranje stoelen in de hal. “Ik zit hier goed. Je hoeft toch niet mee te doen met zo’n oefening?” 10.30 uur. In de kantine loopt een aantal Saxion-medewerkers met portofoons opgewonden heen en weer. Al snel is duidelijk wat er aan de hand is. Door de kantineramen is te zien dat er op de binnenplaats flink wat rook is. Student Sander Slaa komt er net vandaan. “Volgens mij is er niets bijzonders en hoort de stoom bij iets dat ze daar aan het repareren zijn.”

I

Hij heeft het mis: de ontruimingsoefening is begonnen. De rook komt van een rookmachine. “Ik kreeg per telefoon een brandmelding door en heb het doorgegeven aan de bedrijfshulpverleners via het piepersysteem”, vertelt baliemedewerkster Sasja Schonewille van het Infopunt. Bij de deur naar de binnenplaats staat een BHV-er met een geel hesje en een ontruimer met een groen hesje. Hans Juckers is één van hen. Hij vertelt de aankomende mensen dat ze niet meer naar buiten mogen. “Orders van hogerhand”, zegt hij en laat als bewijs de display van zijn pieper zien, waarop ‘grote brand mavo – gevaar’ staat. Het blijkt dat voor de oefening, net als een week eerder op de locatie in Deventer, een brand in een chemische box in scène is gezet. Dan gaat het ontruimingsalarm. Het wordt

Realistisch oefenen De ontruimingsoefeningen horen bij het oefenprogramma van het Veiligheidsteam. Aan elke oefening wordt een aspect toegevoegd. Dit keer was het de totale ontruiming van de Saxion-locaties. De volgende factor is dat de oefening niet vooraf wordt aangekondigd. “Dit keer werd dat wel gedaan, omdat de oefening vanwege het slechte weer een week is verplaatst”, aldus Rob Admiraal, woordvoerder van het Veiligheidsteam. “Er was weinig tijd om alles goed te plannen. Daarom is besloten medewerkers en studenten alvast op de hoogte te brengen. Het belangrijkste van de oefening was namelijk het testen van een totale ontruiming.” Van der Zande: “Bij een werkelijke calamiteit is het bittere noodzaak dat de mensen in veiligheid worden gebracht. Op zulke momenten wordt ook geen rekening gehouden met weersomstandigheden. De ontruimingsoefeningen waren zo realistisch mogelijk.”

10

december 2006

Reportage

komt verbetering Wat er mis ging Deventer Communicatie. De bedrijfshulpverleners en de ontruimers hielden elkaar te weinig op de hoogte. Ook konden bedrijfshulpverleners de wachtende mensen niet op de hoogte houden van de oefening, omdat ze geen portofoon bij zich hadden. Verzamelplaats. De vaste plek voor Deventer is het ROC. “Mensen wilden er echter niet naartoe of het was hen niet bekend waar ze naartoe moesten”, aldus Max van der Zande, stafmedewerker arboveiligheid. Enschede Communicatie. Te veel bedrijfshulpverleners probeerden tegelijk met elkaar te praten via de portofoons, waardoor de gesprekken elkaar verstoorden. Ook hadden de megafoons van de buiten opgestelde bedrijfshulpverleners te weinig bereik om over het volume van de duizenden mensen die buiten stonden te wachten heen te komen. Draaideuren. De draaideuren bij de hoofdingang werden te laat open gezet, waardoor opstoppingen ontstonden.

drukker in de gangen. Op elke verdieping controleert een BHV-er of de ruimtes leeg zijn. Op het plein voor de hoofdingang verzamelen zich duizenden naar buiten gestuurde mensen. Niet alles gaat van een leien dakje. Zo ontstaan er opstoppingen bij de draaideuren, omdat deze nog niet open staan. Sasja Schonewille opent de deuren, waardoor de doorstroom verbetert. Informaticadocent Constant Buursen denkt dat de oefening is mislukt. “Ik moest het hele gebouw door voordat ik naar buiten kon, want de nooddeur bij mijn kantoor zat op slot. Bovendien kwam iedereen op onze afdeling wat later op gang, omdat vorig jaar om de drie weken het brandalarm af ging.” Binnen laten enkele BHV-ers van de Wolvecamp-vleugel via hun portofoon weten dat alles gecontroleerd en leeg is. Toch komen enkele minuten later nog drie studenten naar de uitgang gesneld. “We zaten helemaal achterin Wolvecamp, vertelt Rick Reijers. “We zaten op onze laptop naar muziek te luisteren en hadden oordopjes in. We hoorden het alarm

helemaal niet, tot één van ons de muziek uitdeed.” Zestien minuten nadat het alarm afging, blijkt dat in het gebouw behalve bedrijfshulpverleners en ontruimers geen mensen meer zijn. Samantha Loman en Anja Kamphuis, studentes podotherapie, staan buiten te wachten. Loman: “Het is goed dat dit wordt geoefend, want ik weet nu waar ik moet zijn als er écht iets gebeurt.” “Dat ben ik met je eens, maar het is wel koud”, zegt Kamphuis. Wanneer iedereen weer naar binnen mag, is binnen tien minuten bijna niets meer van de voorgaande gebeurtenis te merken. De collegezalen stromen weer vol. Alleen het attentiebord herinnert nog aan de ontruimingsoefening. Max van der Zande, medewerker Arboveiligheidsteam bij het Facilitair Bedrijf is tevreden. “Het verliep vlot, binnen zestien minuten was iedereen buiten, wat voor een eerste complete ontruiming erg goed is. Natuurlijk zijn er punten die beter kunnen, maar deze oefening wordt gedaan om fouten te ontdekken.” Wendy van Til

december 2006

11

Academie Close-up

‘Forensisch onderzoeker is studieroute met potentie’

CSI in Tukkerland Nadat RTL4 begon met uitzenden van ‘dansen met sterren’ begon heel Nederland weer spontaan te dansen, toen Raymond van Barneveld de Embassy won begon heel Nederland met darten. En sinds CSI op de buis is, wil ‘iedereen’ onderzoeken, getuige de populariteit van de studieroute Forensisch Onderzoeker. Een kijkje achter de schermen bij deze toekomstige technische speurders. e academie Life Science, Engineering & Design (LED) in Enschede heeft er sinds dit studiejaar een nieuwe trekpleister bij. Sinds de commerciële zenders zijn begonnen met het uitzenden van de populaire politieserie Crime Scene Investigation willen veel nieuwe studenten de kant van het forensisch onderzoek op. Alhoewel docente forensisch onderzoek Ingrid van Nugteren het niet zo eens is met deze opmerking. “Dat CSI positief

D

heeft bijgedragen aan de vraag naar forensisch onderzoek studies kan ik absoluut niet ontkennen, maar het is niet helemaal waar dat het alleen door CSI komt, want we horen van veel studenten dat dit een vakgebied was dat hun interesse ook al erg trok voordat de populaire serie in Nederland van start ging.” Ingrid van Nugteren is samen met enkele collega’s vanuit hobbyisme de studieroute Forensisch Onderzoeker

12

Academie close-up is een nieuwe serie waarin Sax inzoomt op nieuwswaardigheden binnen Saxion. Deel 3: op de academie Life Science, Engineering & Design slaat om zich heen met nieuwe initiatieven. Waaronder: de studieroute Forensisch onderzoeker, die dit jaar van start is gegaan. in Enschede gestart. “Forensisch onderzoek is toch iets dat redelijk op één lijn ligt met wat ik hiervoor deed bij Saxion, ik gaf hiervoor 12 jaar les in Chemie. Ik ben samen met enkele collega’s op het idee gekomen om met deze studieroute te starten, omdat we zagen dat er vraag is naar hbo’ers. Vanuit het mbo worden technisch rechercheurs opgeleid die alleen sporen zoeken, veilig stellen en onderzoeken tot op zeker hoogte. De rest wordt naar het Nederlands Forensisch Instituut gestuurd. Nu werken er bij het Nederlands Forensisch Instituut alleen nog academici en met deze hbo-studie willen we daar verandering in brengen.” Nieuw logo Dat de studie geheel nieuw is, merk je bij de eerste les van het nieuwe kwartiel, toxicologie. Tijdens deze les wordt het nieuwe logo voor de nieuwe studieroute bekendgemaakt, ontworpen door één van de Forensisch

december 2006

Onderzoeker-studenten. Studente Susanne Granneman was de creatieve ontwerpster. “Mijn logo bestaat uit de letters FO van forensisch onderzoek met in de letter O een vingerafdruk met op de achtergrond een portret. Een vingerafdruk refereert altijd naar een bepaalde persoon vandaar dat ik deze onderdelen gecombineerd heb.” “Bij het bedenken van een logo voor de studieroute Forensisch Onderzoeker hebben we besloten dat studenten hun ideeën ook in konden sturen. Het is belangrijk dat studenten zich betrokken voelen tot onze academie, op deze manier hopen we positief te kunnen bijdragen aan de sfeer binnen de groep!”, vertelt Ingrid van Nugteren. Dat de sfeer goed is, valt op aan de reacties van studenten en de sfeer in de klas. Dit beaamt Susanne ook: “Als ik kijk naar de LED-academie, dan kan ik de sfeer alleen maar positief beschrij-

Academie Close-up ven. Docenten staan open voor kritiek en suggesties en er hangt een erg gezellige sfeer tijdens de lessen.” Vraag en aanbod In Europa wordt een studie forensisch onderzoek weinig tot niet aangeboden. Wil je forensisch onderzoek in het buitenland gaan studeren dan kun je naar Polen of Italië, want daar wordt een afstudeerrichting in deze richting aangeboden. Wil je een gehele studieroute doen, dan kun je dat doen in Zwitserland of in Turkije. Ook in Engeland wordt de studie aangeboden, maar daar studeren per jaar ongeveer 2600 studenten af en zijn er jaarlijks maar 800 plaatsen beschikbaar, erg tegenstrijdig met de rest van Europa. In Nederland zijn Saxion en de Hogeschool van Amsterdam de enige die deze studieroute aanbie-

den. Van Nugteren: “We hebben momenteel vijf klassen met ieder 15 studenten, dat betekent dat er over vier jaar 75 nieuwe mensen zich op de arbeidsmarkt aanbieden, dat is veel voor een kleine markt als deze. Maar aan de andere kant zie je dat de vraag naar forensisch onderzoekers drastisch toeneemt. Veel misdadigers komen tegenwoordig uit het Oostblok, waarbij taalbarrières grote belemmeringen kunnen zijn in overhoringen, hierdoor moet er dus meer en beter onderzoek gedaan worden. Ook worden onderzoekstechnieken steeds beter waardoor er meer mensen nodig zijn.” Een andere markt die steeds meer naar forensisch onderzoekers vraagt is de markt van privé-detectives. Grote verzekeringsmaatschappijen hebben steeds vaker eigen detecti-

ves in dienst om onderzoek te doen naar valse aanvragen. Ook zie je dat steeds meer bedrijven privé-detectives in de armen sluiten. Één van de grootste privé-detective-bureaus van Nederland zit in Enschede, RJ Security. Al met al is Forensisch Onderzoeker een studieroute met veel potentie,

maar waarbij je jouw terminologie wel dient te kennen. want zeg nou eerlijk: veel mensen hebben toch nog nooit van de termen anionen, corrosieven, farmacologie, intraveneus en sublinguaal gehoord. En dit is maar een kleine greep van begrippen die deze verslaggever heeft opgedaan tijdens één les toxicologie. Tim Lammers

Nieuw leven voor Life Science De tientallen opleidingen van Saxion waren nog niet zo lang geleden keurig verdeeld over tweeëntwintig instituten. In september 2004 kwam er een einde aan deze structuur van kleine ‘product-marktcombinaties’. De eenheden moesten groter en krachtiger worden, dus werd de Saxion-organisatie grondig op de kop gezet: de tweeëntwintig instituten werden geclusterd tot de huidige dertien academies. Het heeft er trouwens lang naar uitgezien dat het er veertien zouden worden. Want Life Science, met opleidingen als Chemie, Chemische Technologie en Biologisch en Medisch Laboratoriumonderzoek werd door velen toch écht wel gezien als een cluster dat zelfstandig de broek op zou moeten houden. Toch was er twijfel, want nieuwe studenten lieten de opleidingen al jaren lang links liggen en ook organisatorisch en bestuurlijk gezien lag het instituut min of meer op apegapen. Besloten werd om Life Science voor even een status aparte te gunnen. Van probleemgevallen maak je eerst een project en pas dan neem je een definitieve beslissing, zo werd er geredeneerd in 2004. Life Science redde het in deze projectfase niet en kon geen zelfstandige academie worden. Dus werd er onderdak gezocht en gevonden bij de Academie Engineering & Design waarin met Werktuigbouw, Technische Natuurkunde, Elektrotechniek en Industrieel Product Ontwerpen een substantieel deel van de oude hts was geclusterd. In deze ‘veilige’ en vertrouwde omgeving zoekt het chemisch hoger onderwijs nu naar een nieuw imago via ‘hippe’ studies als Forensisch Onderzoek en International Water Technology met succes naar nieuw leven voor Life Science. Harry van Stratum

Met Norit in schoon water

Studenten over hun studie Marleen Koning “Voor deze studie heb ik Chemie gedaan. Toen ik hoorde dat de studieroute Forensisch Onderzoeker in Enschede aangeboden zou worden, hoefde ik niet lang na te denken. Mijn interesse is altijd uit gegaan naar dit vakgebied, ik vind het boeiend om te kijken hoe onderzoek op plaats delict gedaan wordt. Tot nu toe ben ik erg positief over de studie en de sfeer.” Susanne Granneman “Via testen die ik bij de decaan heb gedaan, ben ik er achter gekomen dat ik onderzoeken erg leuk vind en dat ik de natuurkundige en wiskundige kant op moest. Toen rolde er al gauw het advies forensisch onderzoek uit. In eerste instantie zou ik naar Amsterdam gaan tot ik hoorde dat de studieroute ook hier gegeven wordt. Ik hoop na mijn studie dus ook echt onderzoek te mogen gaan doen bij de technische recherche.”

De academie Life Science, Engineering en Design (LED) introduceert komend studiejaar een volledig nieuwe studieroute op het gebied van waterzuiveringstechniek: International Water Technology. De studieroute is mede een initiatief van het bedrijf Norit N.V. dat een toonaangevende positie heeft op de groeiende markt van waterzuiveringstechnologie. “Schoon water wordt wel eens aangeduid als de aardolie van de eenentwintigste eeuw”, maakt Lute Broens, Business Development Director van Norit duidelijk. Hij benadrukt dat schoon water steeds meer een schaars en kostbaar goed wordt. “De vraag naar schoon en veilig water zal voortdurend groeien, omdat veel mensen overal op aarde schoon water nodig hebben, maar daar nu niet of niet in voldoende mate over beschikken.” De Verenigde Naties willen dat in 2015 een tot anderhalf miljard mensen meer dan nu beschikken over schoon water en toegang hebben tot goede sanitaire voorzieningen. Saxion Hogescholen en Norit investeren in vijf jaar samen 1 miljoen euro in de nieuwe studieroute. “Die investering is ook in ons eigen belang”, aldus bestuursvoorzitter René Kuipers van Norit. “Water Technology is een wetenschap die sterk in ontwikkeling is waardoor we constant op zoek zijn naar professioneel en deskundig personeel. Goed personeel is schaars en in het hbo bestaat in Nederland nog geen specialistische opleiding op dit gebied. Als de afgestudeerden van deze opleiding dat willen, gaan ze bij Norit een internationale carrière tegemoet, want ons bedrijf is in de hele wereld actief van Oman tot China en van de Verenigde Staten tot in Jordanië.” Harry van Stratum

december 2006

13

Dag & Nacht is een serie waarin studenten en medewerkers van Saxion met precies tegenovergestelde leefpatronen, muzieksmaken, levensopvattingen, banen etcetera, naast elkaar worden gezet.

Restaurant voor het goede doel

Heeft Hilde je gestrikt om je voor Happietaria in te zetten? “Inderdaad. We zijn alle twee lid van de studentenvereniging c.s.v. Alpha, één van de vier verenigingen die Happietaria organiseren. Hilde heeft het project dit jaar samen met vijf medestudenten opgezet en zit in het zogenaamde Happietaria Managementteam. Zeg maar de oprichters en eigenaren van dit restaurant.” Wat is jullie motivatie om je op Happietaria te storten? Hilde: “Happietaria is een landelijk project dat al dertien jaar draait. In Enschede organiseren we het nu voor de negende keer. Het kost me een half jaar van m’n studie, dus het is te intensief om tijdens je studie vaker dan één keer in het managementteam mee te draaien. De afgelopen tijd heb ik werkweken van wel tachtig uur gedraaid, maar ik heb het er graag voor over. Ten eerste omdat we met Happietaria mensen in ontwikkelingslanden kunnen helpen. Het is een perfect concept om gewoon heel concreet heel veel te kunnen doen voor de mensen in Uganda en Bangladesh, de landen waar Happietaria dit jaar projecten ondersteunt. We halen met dit tijdelijke restaurant écht heel veel geld op waarmee we ook écht heel veel kunnen realiseren. Het is geen druppel op de gloeiende plaat: landelijk is er al iets van twee miljoen euro bijeengebracht.”

Deurningerstraat in een korte tijd een compleet bedrijf uit de grond hebben gestampt. Daar leer je ontzettend veel van, kan ik je verzekeren. Je komt in contact met allerlei mensen, met bedrijven, je leert onderhandelen en afspraken maken.” “Je maakt de gekste dingen mee”, vult Bart aan. “De kosten moeten natuurlijk zo laag mogelijk blijven, dus loop je een dag voor de opening van Happietaria nog door de stad te struinen om een gratis mooie rode loper te regelen om de burgermeester die het restaurant geopend heeft een chique entree te bezorgen.” Ben je hier dan het manusje van alles of heb je ook een specifieke taak? Bart: “Ze hebben me in eerste instantie gevraagd voor de entertainmentcommissie. Dus zorg ik voor sfeer en muziek in het restaurant. Daarnaast ben ik verantwoordelijk voor het organiseren van speciale avonden in het restaurant. Zoals het gala bij de opening en de gehandicaptendag. Ook ben ik gastheer en zorg ik voor de coördinatie van de gastheren. Zelf ben ik hier een maand lang bijna iedere avond om de gasten te ontvangen, jassen aan te nemen en de gasten te informeren over het doel van Happietaria.”

Levert het ook nog iets voor jezelf op? “Zeker, vergeet niet dat we hier aan de

Happietarie is zo te zien geen doorsnee studenten-daghap-restaurant. Mag ik de kaart eens zien? “Happietaria wordt met het jaar professioneler. Met de kwaliteit en de prijzen van een normaal restaurant. We hebben hele dure gerechten, maar ook een menu dat voor een student goed te betalen is. Er staan hier professionele koks in de keuken met studenten die helpen als koksmaatje. Jeffrey Spoor, een topkok met ervaring in een restaurant met een Michelin-ster, heeft ons geholpen met het samenstellen van het menu. Inderdaad, het zijn hectische tijden, maar Happietaria is voor ons vooral een waardevolle ervaring.” Harry van Stratum

appietaria is een tijdelijk restaurant voor het goede doel dat wordt gerund door vrijwilligers. Dit jaar is het restaurant van 22 november tot en met 16 december gevestigd op een markante plaats aan de Deurningerstraat, tussen seksshop Eroticaland en nachtclub annex relaxhuis Horizon. Want net als vorig jaar moest Happietaria op zoek naar een nieuwe stek die na een zoektocht aan de Deurningerstraat werd gevonden. “Van de Saxion Hogescholen mochten we gebruik

maken van de villa aan de Kortenaerstraat en woningcorporatie De Woonplaats bood ons dit leegstaande pand aan de Deurningerstraat aan”, legt Hilde van Wijk van de Happietarie-organisatie uit. “De keus viel op het pand aan de Deurningerstraat omdat we hier meer ruimte hebben en vanwege het feit dat we in de villa van Saxion niet helemaal vrij waren om in het monumentale pand veranderingen aan te brengen.” Happietaria is een landelijk en jaar-

H

14

Foto: Toma Tudor

Bart van Wijk, eerstejaarsstudent bedrijfseconomie, tapt nog maar eens een biertje. Het is weer afgeladen vol in Happietaria, het tijdelijke restaurant dat door vrijwilligers van vier Enschedese christelijke studentenverenigingen wordt gerund. Zijn zus Hilde die psychologie studeert wacht ongeduldig om de bestelling uit te kunnen serveren. Zo komt er weer een duit in het zakje voor het goede doel.

Wining en Dining in de do lijks terugkerend project in een aantal grotere studentensteden. In Enschede is de organisatie in handen van de vier christelijke studentenverenigingen: Agapè, RSK, c.s.v. Alpha en de VGST. Happietaria draait bijna volledig op sponsoring. De koks, de medewerkers en de andere mensen helpen vrijwillig, wat de opbrengst ten goede komt. Het landelijk initiatief wordt onder-

december 2006

steund door Happy Gift, een stichting die projecten selecteert waarvoor geld ingezameld gaat worden. Happietaria Enschede zamelt dit jaar geld in voor twee projecten in twee verschillende landen. Het betreft projecten in het kader van de gezondheidszorg en aidszorg in Uganda, en het slaan van waterputten en het uitdelen van muskietennetten in Bangladesh. Happietaria’s

Studenten van vier Enschede studentenverenigingen runnen al sinds jaar en dag in de feestelijke decembermaand het tijdelijk restaurant Happietaria waarvan de opbrengst naar een goed doel gaat. Daarentegen maken bewoners van het studentenbolwerk Huize ‘t Pott zich deze maand altijd weer druk voor hun eigen feestje: het traditionele ‘t Pott Christmas Gala.

Betoverend gala voor 500 man Ruard Visser is één van de negen inwoners van Huize ’t Pott. Jaarlijks wordt er in dit bekende studenthuis in Enschede een kerstgala georganiseerd. Deze maand in Dag & Nacht het Pott gala: een verbazingwekkend feest: groot, maar persoonlijk.

bereiken dat de bezoekers van het gala van de ene in de andere verbazing vallen. We toveren het huis dan ook elk jaar geheel om. Wij weten met onze gala’s ook altijd onze organisatorische competenties te verbeteren, alles moet ook goed geregeld zijn als je 400 à 500 bezoekers krijgt.”

Huize ‘t Pott is een begrip in de Enschedese studentenwereld, hoe komt dat? “Huize ’t Pott is een begrip in Enschede, omdat wij als huis al meer dan 25 jaar bestaan en op dezelfde locatie zitten. Ook zijn wij een begrip omdat een potter (bewoners van Huize ‘t Pott), een bepaald type persoon is. Hij of zij weet zijn nevenactiviteiten buiten zijn studie om goed te combineren met zijn studie. Te denken valt onder meer aan zijn huistaak, jaarlijkse klusweek en galaopbouw en afbouwweek.”

Vier à vijf honderd bezoekers? Dan hou je een feest toch niet meer persoonlijk, dan begint het toch meer op een commercieel feest te lijken? “Om misverstanden uit de wereld te helpen, het is absoluut geen commercieel festijn hier!! Wij proberen altijd quitte te spelen en onze vrienden en familie een onvergetelijke avond te bezorgen. De meeste bezoekers kennen elkaar, maar om het gala toch persoonlijker te houden, krijgt iedereen een unieke uitnodiging. Onze vrienden en familieleden krijgen

Foto: Toma Tudor

‘Potters zien we als broers en zussen’

onkere dagen voor Kerst rekenen basisprijzen voor een diner van uitstekende kwaliteit. Als klant bepaal je zelf wat je bovenop deze basisprijs over hebt voor de maaltijd en daarmee voor het goede doel. De opbrengst wordt door sponsoren meer dan verdubbeld. Daarmee is Happietaria uitgegroeid tot een succesvol concept waarmee tot nu toe al bijna 2,5 miljoen euro is verdiend om armoede te bestrijden.

Net zo feestelijk als in Happietaria is doorgaans de sfeer in Huize ’t Pott, misschien wel het meest roemruchte studentenhuis in OostNederland waar vooral leden van de studentenvereniging E.H.T.S.V. en Audentis onderdak vinden. Kijkers naar de RTV-Oost soap ‘Van jonge leu en oale groond’ kennen de villa aan de Oldenzaalsestraat wellicht als het nieuwe onderkomen van

Komt het dan niet dat Huize ’t Pott een begrip is door de grootte en de locatie van jullie huis? “Het huis is inderdaad erg groot, in vergelijking met waar de gemiddelde student woont, we praten dan ook niet graag over geld en het is nog steeds traditiegetrouw onbekend aan de buitenwereld hoeveel huur we hier betalen. De grootte van het huis en de omvang van ons landgoed zorgen ervoor dat we hier ook meer mogelijkheden hebben om activiteiten te organiseren en een beetje bekendheid op te bouwen, de locatie heeft hier natuurlijk ook mee te maken.” Nu organiseren jullie een kerstgala, genaamd Pott gala, wat maakt jullie feesten nou specialer dan andere feesten? “Onze gala’s zijn speciaal door de manier van organiseren. Wij proberen altijd te

Janis Bode. De villa met landgoed aan de rand van de stad werd in 1880 opgetrokken als woning voor een Enschedese textielfabrikant. Eind jaren zestig van de vorige eeuw ging het rap bergafwaarts met de Twentse textielindustrie en moest er gezocht worden naar een nieuwe bestemming van de villa. In 1968 betrokken de eerste (Saxion)-studenten van het dispuut de Carottiers Huize ’t Pott en spoedig daarna volgden de eerste studenten van de Universiteit Twente. Erve ‘t

december 2006

15

allen een persoonlijke uitnodiging met handtekening, dit zorgt ervoor dat de mensen die naar ons feest komen vrienden en familie zijn van jou of je , waardoor de sfeer altijd goed is en blijft.” Waarom een kerstgala? “Omdat in deze koude tijd van het jaar de mensen en wij natuurlijk ook zoeken naar de warmte en het geluk die onze vrienden en familie ons geven, zo ook met het kerstfeest, zo ook bij ons kerstgala.” Voor wie is dit gala en is dit een jaarlijks terugkerend evenement? “Ons gala is bestemd voor vrienden, familie en oud-bewoners. Oud-bewoners oftewel oud-potters worden elk jaar weer uitgenodigd, zo verliezen we elkaar nooit uit het oog. Potters zien we namelijk niet als huisgenoten maar meer als broers en zussen.” Tim Lammers

Pott is dus al bijna veertig jaar een unieke studentenwoning waar ze over het algemeen niet vies zijn van het organiseren van een feestje. Beroemd zijn het Pott-Gala, Saaietijden borrels en de Croquet kampioenschappen. Het jaarlijkse Pottgala staat dit jaar al weer voor de 26e keer op de agenda van dit traditierijke studentenhuis. Info: www.happietaria-enschede.nl, www.pott.nl Harry van Stratum

Coververhaal

Van student tot keukenprins Foto: Toma Tudor

16

december 2006

Coververhaal Help, de feestdagen komen er weer aan! Ben je de gezelligheid zat? Zoek dekking in de keuken en tover een grandioze maaltijd op tafel. Maar wat maak je dan? Bij een kerstdiner kun je natuurlijk niet aan komen zetten met de gebruikelijke macaroni uit een pakje, rijst met een groenteprutje of doorgekookte aardappelen met een halfgare slavink. Daarom vroegen we het aan vijf mensen die het weten kunnen: twee televisiekoks, een drie-sterren-chef, een no-nonsense keukencolumnist en een culinair wetenschapper. Zij onthullen ieder een bijzonder recept dat geen vergevorderde kookkunst veronderstelt. Toch maak je er gegarandeerd indruk mee op je gasten. Een voorgerecht, twee hoofdschotels en twee desserts. Succes. HOP, Annemieke van Dongen

Cas Spijkers: ‘Ik denk in eten’ Oervader der Nederlandse tv-koks Cas Spijkers (Koken met sterren) kookte in het verleden twee Michelinsterren bij elkaar voor zijn restaurant in het Brabantse Oisterwijk. Jarenlang voerde hij de ranglijst van Nederlandse chefkoks aan en is daarom door restaurantgids Lekker bekroond met de titel ‘Meesterkok van de Eeuw’. Gebakken varkenshaas gepaneerd in koffie en kerrie “Omdat je niet verwacht dat de combinatie van koffie en kerrie zo lekker en verfijnd uitpakt, is dit een leuk, apart gerecht. Zelf bereid ik het met kalfshaas, maar voor studenten is varkenshaas een goed alternatief. Als je twee dagen voor kerst bedenkt dat je dit gerecht wilt maken, is de kalfshaas namelijk overal uitverkocht. Bovendien is varkenshaas veel goedkoper. Verder zijn de ingrediënten gemakkelijk verkrijgbaar. Koffie en kerrie heeft iedereen wel in huis. Belangrijk is

Sylvia Witteman: ‘Begin op tijd met de borrel’ De culinaire columns van Sylvia Witteman in de Volkskrant zijn razend populair. Niet alleen omdat zij zo herkenbaar en met veel humor en zelfspot over haar rommelige huishouden schrijft, maar ook vanwege haar maakbare nononsenserecepten, waarin ze door de gezondheidsmaffia verketterde ingrediënten als room, vet en alcohol niet mijdt. De maillard reactie, Sylvia Witteman. Mets en Schilt Uitgevers (2005), € 19,95

Flensjes met kaviaar “Steeds vaker word je als gast gevraagd zelf een bijdrage te leveren aan een etentje waarvoor je bent uitgenodigd. Overkomt dit je met kerst – en die kans is groot als je student bent – en wil je voorkomen dat je opgaat in de chaos die ongetwijfeld in de keuken ontstaat als iedereen tegelijkertijd de laatste hand aan zijn creatie legt, dan is dit recept een prima oplossing. Je kunt alles thuis maken en gemakkelijk meenemen in plastic bakjes. Op locatie hoef je alleen de flensjes nog even in de magnetron te gooien. Flensjes met kaviaar zijn eenvoudig, maar toch bijzonder en chique. Koop rode kaviaar (zalmkuit), die is niet zo duur. Als je de ingrediënten in leuke schaaltjes serveert, kun je hiermee best indruk maken op je vrienden of schoonouders. Mijn tip is verder: begin op tijd met de borrel, zorg voor genoeg wijn bij het eten, likeur en een digestiefje na, en zet dan snel weer bier op tafel. Bij flensjes met kaviaar is ijskoude wodka trouwens erg lekker. Maak het beslag door de bloem, de eieren, het zout en ongeveer 1 deciliter van de melk met een garde glad te roeren. Pas als alle klontjes eruit zijn, klop je de rest van de melk er in gedeelten door. Bak vervolgens dunne flensjes, twee per persoon, vouw ze in vieren en leg ze dakpansgewijs in een kring op een schaal. Warm de flesjes ter plekke kort op in de magnetron, zet ze op tafel met het schaaltje kaviaar, een schaaltje fijngesneden uitjes, parten citroen op een schoteltje, en de room apart. Ieder bedient zichzelf.”

wel dat je geen oploskoffie neemt, maar fijngemalen snelfilter. Om te voorkomen dat je te lang in de keuken staat terwijl je gasten hebt, kun je het vlees prima een dag tevoren kruiden en de saus alvast bereiden. Als wij dit jaar met kerst vrienden over de vloer krijgen, dwingt mijn vrouw mij daar ook toe. Ik maak namelijk erg veel rommel in de keuken. Ik heb al negen jaar geen restaurant meer, maar ik kook nog elke dag met veel plezier. Koken is mijn leven, ik denk in eten. Als ik met mijn kleinkinderen in de dierentuin ben en ik zie zo’n grote Chinese big, denk ik: die zou lekker smaken op de grill! Meng eerst de koffie en het kerriepoeder door elkaar. Bestrooi de varkenshaas met zout en peper. Wrijf het vlees goed in met het koffie-kerriemengsel. Pak

Ingrediënten (4 personen): 120 gram (rode) kaviaar een kuipje zure room 2 of 3 citroenen een bosje lente-uitjes

Voor de flensjes: 150 gram bloem 2 eieren 1/2 theelepel zout 1/2 liter melk boter om te bakken

het vlees in met plastic keukenfolie en laat dit minstens een uur in de koeling intrekken. Verwarm de oven voor op 180 graden. Smelt 75 gram boter en bak hierin de varkenshaas aan alle kanten ongeveer drie minuten. Zet de pan in de oven en bak het

Ingrediënten (4 personen): 600 g varkenshaas zout en peper 2 eetlepels kerriepoeder 1 eetlepel fijngemalen snelfilterkoffie 75 boter

Voor de saus: 50 g boter 2 sjalotjes, fijngesneden 1 teentje knoflook, fijngesneden 1 eetlepel bloem 1 dl kalfsfond 1 dl madeira

vlees in een kwartiertje rosé. Voor de saus smelt je 50 gram boter. Bak hierin de sjalotjes, knoflook, en bloem drie minuten. Voeg de kalfsfond en madera al roerende toe. Laat de saus ongeveer tien minuten inkoken tot juiste dikte. Breng het ten slotte op smaak met zout en peper. Maak de borden warm voor je het eten opdient. Snijd de varkenshaas in twaalf gelijke plakken en schep op het bord de saus erover.Voor het garnituur kun je bijvoorbeeld Parijse aardappeltjes, haricots verts en gevulde tomaatjes kiezen.”

december 2006

17

Coververhaal

Erik van der Linden: moleculair toetje Ook wetenschappers houden zich bezig met gastronomie. Met moleculaire gastronomie, welteverstaan. De Wageningse hoogleraar Erik van der Linden organiseerde onder de noemer ‘Science is cooking’ een serie symposia waar hij topkoks leerde natuur- en scheikundige inzichten toe te passen in hun keuken. Chocolademousse “Bij moleculaire kookkunde zullen veel mensen denken aan ingewikkelde, esoterische praktijken met bijvoorbeeld vloeibare stikstof. Het omvat echter meer. Kennis van wat moleculen doen, kun je bij het koken op allerlei manieren toepassen. De chemie achter slagroom bijvoorbeeld. De room bestaat voor veertig procent uit melkvet, in de vorm van kleine bolletjes. Als je hem opklopt, gaan die vetbolletjes rond luchtbelletjes zitten. Ze versmelten een beetje, zodat een stabiele, luchtige massa ontstaat. Ook chocolade bevat een aanzienlijk vetpercentage, zodat je een soortgelijk trucje kunt gebruiken om chocolademousse te maken. Omdat de chocolademousse geen eiwit bevat, is hij behoorlijk verzadigend; vergis je daar niet in. Met kerst maak ik de mousse zelf ook voor mijn gasten, waarschijnlijk als element van een grand dessert. Toch zal mijn vrouw degene zijn die de rest van het diner bereidt.

Zij kan simpelweg beter koken, terwijl ik meer van het onderzoeken, van de modelsystemen ben. En van het eten. Breek de chocolade in stukjes en doe ze in de metalen kom. Verwarm de kom au bain marie op het vuur en voeg het water toe. Roer tot een homogeen mengsel ontstaat, maar pas op dat het niet aan de kook raakt. Voeg naar smaak een scheutje likeur toe. Vergruis intussen de ijsklontjes en doe ze in de grotere kom. Haal de metalen kom van het vuur en zet hem volledig in het ijs. Klop het chocolademengsel op met de mixer tot een egale mousse ontstaat. Zorg ervoor dat de chocolade hierbij zoveel mogelijk contact heeft met de metalen kom, zodat het snel afkoelt. Als je dit recept voor meer dan twee personen wilt maken, kun je niet zomaar dubbele hoeveelheden chocolade en water nemen. Dan kan het mengsel namelijk niet snel genoeg afkoelen aan het ijs,

waardoor het mislukt. Pas in dat geval de procedure gewoon meerdere keren toe. Het recept is behoorlijk idiot proof: mislukt het in eerste instantie, dan warm je het gewoon opnieuw op en doe je er een paar blokjes chocolade en wat vocht bij. Overigens werkt het alleen met melkchocolade. Daar zit namelijk lecithine in, een stof die ervoor zorgt dat er een mooie emulsie ontstaat. Weer een moleculair trucje dus.” Ingrediënten (2 personen): 100 gram melkchocolade 50 ml water Grand Marnier (of andere likeur) Benodigdheden: veel ijsklontjes een metalen kom (Ø ± 20 cm) een grotere kom mixer

Lonny Gerungan: Snel en makkelijk De zingende kok Lonny Gerungan is onder meer bekend van zijn tv-programma’s bij de TROS, zoals De Reistafel. Hij schreef een reeks kookboeken, waaronder internationaal gewaardeerde standaardwerken over de Indonesische en Indische keuken. Lonny’s oosterse kant-en-klaargerechten liggen tegenwoordig in de schappen van elke supermarkt. Pisang honing “Waarom zou je het kerstdiner niet eens afsluiten met een Indonesisch dessert? Dat past prima in de trend van fusion kitchen. Pisang honing is

18

lekker snel en makkelijk te maken; niet onbelangrijk omdat je natuurlijk geen zin hebt om lang in de keuken te staan als het diner gaande is. Op Bali, waar ik ben geboren, vierden

december 2006

we kerst paradoxaal genoeg op z’n Nederlands. Daar heb ik sfeervolle herinneringen aan. Mijn vader was chefkok in een hotel dat eigendom was van de Nederlandse staat. Wij woonden in het hotel, de keuken was mijn speeltuin. Elk jaar stuurde Nederland een hele vracht kerstversiering op. Op tafel stonden Hollandse gerechten als gevulde kalkoen en banketstaaf. Inmiddels ben ik bekeerd tot het hindoeïsme en heeft kerstmis voor mij geen religieuze betekenis meer. Normaal breng ik de dagen door op

Coververhaal

Jonnie Boer: ‘Best iets geks’ Wie eens écht bijzonder wil eten, moet in Zwolle zijn. Daar zwaait Jonnie Boer de scepter in de keuken van zijn restaurant De Librije. Op 27-jarige leeftijd kreeg hij zijn eerste Michelin-ster, in 2004 mocht hij als tweede chefkok in Nederland een derde ster op zijn naam schrijven. De natuur is zijn grote inspiratiebron, zijn gerecht staan bekend als ‘puur maar gedurfd’. Crème brulée van epoisse met venkelsorbet (vegetarisch) “Met kerst serveren we in De Librije, tijdens een diner met acht gangen, onze succesrecepten van het afgelopen jaar. Dit gerechtje stond vorig jaar op het kerstmenu; het is al jaren een van onze toppertjes. Ik heb het uitgekozen, omdat het niet zo moeilijk te bereiden is – dus ook voor studenten goed te doen – maar wel heel speciaal. Als je mij om een recept vraagt, mag het best iets geks zijn, toch? Normale crème brulée is mierzoet.

Epoisse is een krachtige Franse kaas, heel wat anders dus. Vooral in combinatie met een frisse sorbet smaakt dit ovengerechtje helemaal top. Verwarm de melk licht. Snijd de epoisse in kleine stukjes en roer deze, samen met de gelatine, het zout en de eierdooiers, door de melk. Zeef de massa en verdeel het over ovenvaste schaaltjes. Dek deze af en plaats ze een half uur lang in een voorverwarmde oven van 95 graden. Laat de schaaltjes afkoelen. Strooi er rietsuiker op. Brand het af met een gasbrandertje of laat het voorzichtig karamelliseren onder de grill. De venkelsorbet is wat lastiger, omdat je hier een ijsmachine voor nodig hebt – overigens zijn die al vanaf twintig euro te koop. Meng de ingrediënten en draai ze op in de machine. Met een sorbetière moet het ook lukken, al wordt de struc-

Bali met familie, maar dit jaar zit ik lekker thuis onder de kerstboom met mijn partner. Zelf ga ik niet koken; ik kook al het hele jaar door voor anderen. Het zou leuk zijn als we door vrienden te eten worden gevraagd, maar die kans acht ik klein. In de afgelopen vijf jaar hebben ze dat één keer aangedurfd. Toen gingen we steengrillen; moest ik mijn vlees alsnog zelf bakken! Voor de pisang honing verwarm je de oven voor op 150 graden. Vet een ovenschaal met boter in. Pel de bananen en snijd ze in de lengte doormidden. Leg ze naast elkaar in de ovenschaal. Sprenkel de honing eroverheen en verdeel er wat klontjes

tuur dan wel anders: je krijgt dan meer een granité van venkel. In plaats van venkelsap zou je ook dik, vers appelsap van de boer en een lepel honing kunnen gebruiken. En heb je geen geld voor een ijsmachine, dan kun je natuurlijk altijd nog een bak sorbetijs kopen.” Ingrediënten: 250 gram epoisse-kaas 3 verse eidooiers 350 gram melk 1 blad gelatine 2 gram zout rietsuiker Voor de venkelsorbet: 650 gram venkelsap 50 gram pernod 80 gram druivensuiker 60 gram glucose 2 gram zout 2 bladeren gelatine

boter op. Zet de schotel in de oven en bak de bananen een halfuur tot ze lichtgekleurd zijn. Klop de slagroom lobbig. Hak de amandelen grof, strooi ze over de bananen. Serveer het gerecht op een dessertbordje met een bolletje kokosijs. Als je het helemaal af wilt maken, strooi je ten slotte nog wat gedroogde geraspte kokos over het dessert. Geef de slagroom erbij.” Ingrediënten: 30 gram boter 8 kleine of 4 grote bananen 11/2 dl vloeibare honing 21/2 dl slagroom 100 gram blanke amandelen Een bak kokosijs

december 2006

19

Oud-student

Eva Helmond gaat haar dromen achterna

Foto: Victor Bergen-Henegouwen

‘Ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen geluk’

20

december 2006

Oud-student

Jonge vrouwen nemen de macht over in de vakbeweging, dat was kort samengevat de inhoud van een artikel van het Volkskrant Magazine van september dit jaar. Het artikel was geïllustreerd met foto’s van de dames. Geen pin-ups, niet prikkelend, maar wel minstens onconventioneel: ‘Moet ik met mijn tieten zwaaien om mijn argumenten kracht bij te zetten?’ Onder hen: Eva Helmond (lid van het hoofdbestuur van CNV-jongeren) die dit jaar afstudeerde aan Saxion (Personeel en Arbeid). va Helmond was met 20 jaar de jongste student die dit jaar haar diploma ontving; een vroege leerling die na de havo direct doorstroomde. Afkomstig uit Elst (tussen Arnhem en Nijmegen), opgegroeid in een harmonieus gezin (pa werkt bij de politie, ma op de universiteit van Nijmegen) met drie kinderen (Eva en haar broer vormen een tweeling). Kortom, groeiden maar meer kinderen zo op, zou je denken. Maar daar zit voor Eva wel het dilemma. “Ik ben heel beschermd opgegroeid. Alleen, ik heb dus nooit echt geleerd om zelf problemen op te lossen. En dan val je heel hard van een roze wolk die je ouders met alle liefde en alle respect voor jou hadden geschapen.” De harde confrontatie met zichzelf kwam toen haar vriendje de verkering uitmaakte. Hoewel ze een moeilijke tijd doormaakte, nam ze hem niets kwalijk, integendeel zelfs. “Hij belemmerde mij niet, ik belemmerde mezelf.” Nu is ze blij dat ze werd ‘gedumpt’. Het gaf haar de gelegenheid zichzelf te leren kennen. Hoewel de afstand Elst-Deventer geen onoverkomelijk probleem is, koos ze er toen (in februari 2005) voor het ouderlijk huis te verlaten en op kamers te gaan wonen. “Ik wilde leren op mezelf te staan, mijn eigen rekeningen te betalen.” Ze maakte een lijstje met dingen die ze wilde gaan doen, zoals de wijde wereld in en gitaar leren spelen. “Ik wil mijn dromen achterna. Als ik iets wil, dan kan ik dat. Ik weet nog niet hoe het allemaal gaat lopen, maar ik weet wel dat ik een heel leuke toekomst heb. Ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen geluk.”

E

CNV Haar carrière in de christelijke vakbeweging is te danken aan de

ommekeer die ze zelf in haar leven bewerkstelligde. “Ik zocht op de site van het CNV naar informatie over het minimumloon en toen zag ik een vacature staan voor een trainer/voorlichter die zou meewerken aan een informatiecampagne van CNV-jongeren. Ik dacht, dat doe ik, dan kan ik nieuwe mensen leren kennen. Ik zag het ook als een kans om gratis naar school te gaan. Tijdens die trainingsdagen ontmoette ik een jongen die in het hoofdbestuur zit van CNV-jongeren. Hij nodigde mij uit een sollicitatiebrief te schrijven.” Bij de vakbond herkende ze haar eigen situatie: zoals haar ouders haar beschermden, zo beschermt de vakbond de leden. “Ze gaan voor de mensen staan, terwijl ze juist achter de mensen moeten gaan staan, hen stimuleren en adviseren. De vakbond moet mensen weerbaarder maken en niet hun problemen oplossen.” Dat ze bij het CNV zit, doet haar verder niet zo veel. “Ik zie het niet als christelijk in de zin van de kerk en de bijbel, maar in zaken als naastenliefde. Ik steek graag kaarsjes aan voor iemand, dat is mijn manier van bidden. Mijn oma, een prachtig mens, bidt elke avond voor de hele familie. Het gaat er niet om hoe je het doet, het gaat erom dat je het op jouw manier doet.” Waar vroeger pa zijn zoon automatisch aanmeldde voor de bond, is de houding tegenwoordig veel meer ‘what’s in it for me?’. “Ik doe zelf ook niet uit pure naastenliefde vrijwilligerswerk, ik wil er zelf ook wat uithalen, daar ben ik heel eerlijk in.” Madrid Binnenkort vertrekt Eva naar Madrid om voor de Europese Unie vrijwilligerswerk te gaan doen. “Het

is een programma dat valt onder Youth en het heet European Volentary Service. Het programma is opgezet om de integratie tussen verschillende EU-landen te bevorderen en als instrument zetten ze daarvoor jongeren in die verschillende projecten door Europa doen.” Eva gaat werken in een tehuis voor sociaal-beperkten, “mensen die minder gemakkelijk contact maken dan jij en ik”. Ze gaat het personeel ondersteunen in workshops en excursies. Het is vrijwilligerswerk, dus rijk wordt ze er niet van, hoewel de EU alles betaalt, van woon-werkverkeer, taallessen, onderdak, tot eten en drinken. “Nederland greep me bij de keel. Ik heb heel veel tijd voor mezelf nodig om een beetje meer bij mezelf te komen. Ik ben een persoon die veel waardering van anderen nodig heeft om zelfwaardering te voelen, dat is dus valse zelfwaardering; daarom ga ik werken aan mijn eigen waarde. Daarom heb ik er voor gekozen om afstand te nemen van mijn vrienden en van mijn familie. De beslissing op zich heeft mij al veel rust en trots gegeven.” Haar werk bij het CNV legt ze tijdelijk neer. “Misschien kan ik zelfs iets vanuit Madrid betekenen door daar met jongerenvakbonden te gaan praten.”

van kunstenaar ambieert ze niet, hoewel ze wel opdrachten voor derden doet. “Ik geloof dat elke kleur, elke symboliek ergens voor staat. Blauw staat voor groei, stroming , communicatie. Groen staat voor mij voor rust en natuur. Rood voor spanning, maar ook liefde en passie. Ik maak een tekening, kijk naar de tekening, ga de tekening lezen, dus elk stukje van de tekening bekijk ik en ik kijk welke associaties bij mij opkomen. Mijn onbewuste gevoelens zet ik om via kleuren en tekeningen. Daar leer ik van. Ik kan natuurlijk niet de tekeningen die iemand anders heeft gemaakt lezen, omdat ik niet weet welke gevoelens of associaties hij of zij bij bepaalde kleuren heeft. Ik maak wel in opdracht tekeningen voor andere mensen. Vervolgens lees ik de tekening en kan ik een goed beeld van die persoon scheppen. Onbewust pik ik iets op wat ik omzet in kleur en symbolieken. Ik schep duidelijkheid over de persoon, ik wil een positieve boodschap overbrengen en daar ook heel zuiver in te zijn door de kernkwaliteiten van een persoon en de valkuilen te benoemen. Ik heb het nooit over slechte eigenschappen, het zijn altijd valkuilen waar je iets mee kunt doen.” Dit jaar is haar werk zelfs geëxposeerd. “Daar ben ik heel trots op.”

Personeel en Arbeid Ze heeft bij wijze van spreken nachten wakker gelegen toen ze op 16jarige leeftijd een vervolgstudie moest kiezen. “Ik wist het niet.” Omdat Personeel en Arbeid zo breed was, koos ze daarvoor. Het bleek per ongeluk een schot in de roos. Het past nu goed bij de wijze waarop ze haar leven wil inrichten. “Wat ik vooral geleerd heb, is hoe processen werken. Niet zozeer bedrijfsprocessen, maar hoe de arbeidsmarkt in elkaar zit. Ik heb geleerd helikopterview te krijgen, dingen aan elkaar te kunnen koppelen, mijn vermogen om te analyseren is daar ontwikkeld, maar ook mijn communicatieve vaardigheden.” Ze ‘doodt’ de tijd tussen haar studie en haar vertrek naar Madrid met baantjes bij de belastingdienst en ABN-AMRO.

Toekomst Wat ze na haar werk in Madrid gaat doen, weet ze nog niet. Wellicht een ander EU-project, wellicht gaat ze haar talenten anderzijds exploiteren. “Ik zou wel een centrum willen oprichten waar je op een holistische manier met mensen omgaat. Mensen hebben fysieke klachten, maar kijk bij de behandeling ook naar geestelijk of zielsniveau in combinatie met alternatieve geneeswijzen.” Veel andere vakbondsmensen zijn doorgestroomd naar de politiek. “Politiek interesseert me ook heel erg, ik sluit helemaal niets uit.” “Ik heb heel veel dromen, want als je geen doel hebt, dan ben je stuurloos. Ik zou misschien wel ooit Chinees willen leren en een keer naar China gaan of een internationale carrière beginnen; een keer naar Zweden of ‘who cares’, als het je maar gelukkig maakt: dan maar een gat in je CV, dan maar een pensioengat.” En gitaarspelen kan ze inmiddels ook. Jan Medendorp

Tekenen Eva tekent veel, een manier om “mezelf beter te begrijpen”. Het vak

december 2006

21

News from Abroad

What are you going to do at Christmas? INTERNATIONAL

Most of us will be celebrating the Christmas season in a pleasant atmosphere with family and friends. But what if you are abroad at this time for work placement, study or your final project? Your relatives are not just round the corner. Sax closely questioned a number of students. Hannie Schipper and Ton de Haan

Recovering on Curaçao

nne Geessink, student of Human Resource Management: “At the moment I am working for the minor International Management, Economics and Law on the sunny isle of Curaçao. Thinking of Curaçao and immediately a vision of sun, sea and beach will spring to mind. That is certainly a true picture!! There are a lot of beautiful beaches, the sun is nearly always shining and the sea is mega blue. It is great to be here. Every weekend there are nice parties at

A

which all kinds of wellknown artists turn up. It is said that before/during and after Christmas there are al kinds of great parties, which I like to attend. On Christmas Eve a number of house-mates are returning from a trip to Bonaire and we are going out. Christmas Day we are going to have a barbecue together, in the evening find a decent party and next day on the beach we will be trying to recover from the night before. On Boxing Day (26 December) we are going to visit an ostrich farm for a meal. We have booked a table there. Then again we’re going to try and find a party and the next day recovers again!!! New Year’s Eve and New Year must be awesome here as well.”

IMEO (International Management, Economics en Organisation) on Curaçao I arrived on Curaçao on 28 August and will go back to the Netherlands on 28 January 2007. I like it here. I do my internship at SFT Bank for 4 days a week and every Friday I go to the university to work on my tasks for the minor. Next to work placement/school I have enough free time to do nice

things like surfing, diving, going to the beach and of course going out. I am going to spend the holidays with my girl-friend and my other house-mates. Our plans are to cook ourselves on Christmas Day, while enjoying the inevitable glasses of wine and beers. On 26 December all of us will be eating out together. After diner we will probably go into town and celebrate further.

brightly and I felt more like jumping into the water than putting on my woollen gloves. The whole hotel has been decorated with Christmas trees, garlands, lights, bells and Santa Clauses, but the cold is missing. Funny how much I have grown accustomed to the ´terrible´ Dutch weather. Even the Spanish Christmas songs in which they sing about snow are ´alegre´ and make me want to dance the salsa. I could have taken some days off

to go home for Christmas, but I decided not to. Somehow I was really curious about the way these holidays are being celebrated in Spain. On New Years Eve, when the clock strikes 12, I will be eating grapes, one at every stroke. This is a Spanish tradition in order to begin the New Year with good luck. So besides the traditional glass of champagne and hopefully a lot of Spanish luck, I will start this New Year in a healthy way with 12 doses of vitamins.”

Wicher Voortman, a 3rd year Small Business & Retail Management student: “I am doing the Minor

Dancing the salsa on Mallorca im Olyslager, student of the Hospitality Business School:

K

“I have had to do without ‘pepernoten’ this year, because St. Nicolas does not know how to get to the island. Up to now I have always been celebrating Christmas in Holland, where the temperature is low, the wind blows and the sky is grey in December. But this year I do not have the Christmas feeling yet. Take a look at the picture and you will understand. This picture was taken in December on the island of Mallorca. The sun was shining

22

december 2006

Sax International

The first to greet the sun We are Erik Olink and Robert Eisema, students of Urban & Regional Planning & Development (ROP) from Deventer. During the Christmas holidays we will be staying in Gisborne, the town where we are doing our work placement, on the sunny east coast of New Zealand. This area is famous for among others the Chardonnay wines and there are many vineyards in these

“

surroundings. So at Christmas we will have a BBQ on the beach and certainly enjoy the local wines. What is more, we will be the first to greet the sun in the New Year, when we are celebrating on the beach at an awesome music festival called Rhythm and Vines. Together with more than 15,000 other people. For New Zealanders this time of the year is the summer holidays and Gisborne is a great place to be.”

Christmas in Canada oen van der Kroon, student of Urban & Regional Planning & Development (ROP) from Deventer: “After two weeks of hard work on my final project, Christmas is going to be a time to relaxing and to take a holiday. Together with my girl-friend who is coming over from the Netherlands, I am awaiting the first Christmas abroad, in Canada. For the Canadians the preparations are probably just as important as the festival itself. Everywhere you can buy the traditional food: moose, crab and of course turkey. The past week I went with a friend to a forest outside the city to chop wood for Christmas. Our lunch, bannock (a sort of bread) and lentil soup, was prepared over a campfire. Delicious food and a lot of socia-

K

bility, a crackling fire in the fire place and snow outside, that is Christmas in Halifax.”

Big university in Sweden My name is Annemarie van Ginkel. At the moment I am a fourth year student of Human Resource Management. I have chosen to do my minor in the first half of the fourth year and to take a free minor. Together with Femke, another HMR student I am studying at a university in Sweden. Most of the courses we are taking here are part of the Business Administration programme or are related to that, but we are also taking courses like Swedish. The university is very big and there are many facilities such as a large library. Studying abroad is quite an experience and you make a lot of new friends. You come into contact with various nationalities and learn a lot about other cultures. Besides, I am making a lot of trips, to Stockholm and Oslo, for example.

“

Midterm exams on 25 December arije Lubbelinkhof (International Business and Languages – MIM Enschede) and Dinja Lankhorst (IBMS – MIM, Deventer): “At the moment we are studying at Bangkok University in Thailand, where we are sharing a room near the university.

M

Christmas is not an official holiday here; indeed on 25 December there are midterm exams!!! But luckily we have managed to

arrange that we take the exams a week earlier. So now we have a whole week off at Christmas and can go to Cambodia for a week. They say it is beautiful country, but we have not really looked into what is on offer there. Anyway, we are glad that we can relax at Christmas and leave behind in Bangkok the not very stylish black and white school uniform we otherwise would have to wear.”

december 2006

23

Before Christmas I am going to fly home again so that I can spend these holidays at home. Unfortunately I am missing St Nicholas this year, but that does not match all the things I can do here and have already done.”

INTERNATIONAL Fortunately for Economics student Almer de Velde from Deventer the Finns speak good English for words like opiskelijat, hyvinvointiliiketoiminnan and juonneopetussuunnitelmasta are common in Finland. I am Almer de Velde, 24 years old. I study economics at Saxion, Deventer. Last January I started a study of 6 months in Finland, or Suomi (how the Finnish call it). My first impression of Finland was cold. In the weekend of arrival it was -20 degrees and there were snowstorms all over the place. Another tough case to deal with was the language. Words like opiskelijat, hyvinvointiliiketoiminnan and juonneopetussuunnitelmasta are common in Finland, but fortunately the Finnish speak good English. At the university all lectures where in English. Other positive points were the professional teachers and the dynamic way they teach. During the lectures there were a lot of group discussions and presentations. A big difference between the Finnish and the Dutch way of teaching is the hours of lec-

“

hyvinvointiliiketoiminnan and juonneopetussuunnitelmasta

Tongue twisting in Suomi tures, because the lessons for one subject take 3,5 hours in Finland. Besides studying I did a lot of activities that are typically Finnish. I have been ice fishing, visited a game of ski jumping and cross country skiing, I’ve been ice skating, sledging from the ski slopes, learned the language a little bit, visited the house of Santa clause and I’ve been eating reindeer. I also spend much time in Helsinki, capital of Finland. Besides a lot of cultural highlights the city contents a very good club scene. Going out in Helsinki is very nice and very various. Negative about going out in Helsinki is the fact that it is very expensive and the clubs close the doors at 3.00 hrs already. I also visited Lapland and I’ve been doing a lot of snowboarding on the small but beautiful slopes there. In Lapland I also made a snow scooter safari, a husky safari and I visited a reindeer farm. Another trip was to Estonia, where I visited the cosy and special capital of this country, Tallinn.

after an evening of activities in the snow, I went to the sauna with some friends. We went in the sauna and opened some bottles of beer to keep up the body temperature. After 10 minutes of 80 degrees we went outside to the lake. In our walk to the ice hole, the first 20 meters were snow and we had to wear socks because else our feet should freeze onto the ice. After these 20 meters we jumped into the ice water one by one. It was a very cold experience, because the temperature was -10 degrees. I went into the water for about 7 seconds and ran back to the sauna. Before I arrived to the sauna I checked my skin and the hair on my arms had become little blocks of ice. I was very relieved I arrived at the sauna to warm up again. I repeated this “sauna-ice water swimming-sauna” session for 4 times and we stayed into the sauna till 03.30.

A real Finnish experience is the Finnish sauna. I’ve visited different sauna’s, various in growth, place and atmosphere. The best sauna I visited was on an island in one of the 180.000 Finnish lakes. The sauna was small and situated alongside a lake with a beautiful view. In the afternoon we made a hole in the ice by using the chainsaw, so we could jump in the lake in between the sauna sessions at night. At 23.00 hrs,

24

december 2006

In February I went to St. Petersburg with approximately 80 international students. St Petersburg is a city in the north west of Russia (4 million citizens). There is an amazing historical building on every corner of the street. Typical for the city are illegal taxis all over the place that drive like crazy, cheap vodka, military people all over the place, a crazy club scene and beautiful museums. A phenomenal city that made a big impression on me, an experience I will never forget. The period I spend in Finland was amazing. Making friends with international students, living in another culture, an international study, feeling another climate, making international trips, doing snow sports, partying……., I’ve had the time of my life. Thank you nice Finland! Or; kiitos hyvä Suomi!”

Sax International

EXISTENTE students from Indonesia

‘In Holland honesty is sometimes taken to extremes’ When asked to mention some cultural differences between their country and the Netherlands, Muhammad Taufik, student environmental science from Indonesia, mentions the outspoken and direct way in which the Dutch often give negative opinions about other people: “In Indonesia people keep their feelings to themselves as people they criticise may otherwise lose face and perhaps appear stupid in front of others. It is a matter of respect. I find this outspokenness difficult to get used to. In Indonesia we would take somebody apart but never do it in public.” is fellow-students Cynthia Viriyadhika and Ali Heyder Salim Alatas, both from the Trisakti University of Jakarta, agree with him. The EXISTENTE programme they are doing at the School for Environmental Planning and Building in Deventer finds more favour in their eyes as well as the possibility to get a lot of practical training, also after finishing the course. The course certainly comes up to expectation. As Ali says “in

H

Dutch education the student is free, yet there is guidance.” EXISTENTE programmes The programme they were admitted for to Saxion has been initiated by the council of higher education in the Netherlands and its full name is Excellent Indonesian Students Entering Technical Education. It consists of a number of courses in technical higher education at 6 Dutch universities of

applied sciences. The courses to choose vary from information technology, civil engineering, chemical engineering to environmental science. After finishing the course, students can stay in Holland for a year or two to get practical experience at an international organization or company. Selection procedures All students have to have A grade scores in order to be considered for the programme. Cynthia and Ali sent an application form with grade list, a letter of motivation setting out why they wanted to come to Saxion on this particular programme and of course the IELTS or TOEFL score to prove their English language qualification. Muhammad, who is a student from Bandung Institute of Technology, had another hurdle to take before he was selected. As only one student from his school could send in an application for this programme, he had to compete with 10 other students within his department to obtain the right to apply. An interview with a Dutch representative concluded the selection process.

december 2006

25

Life in Deventer Since August they have lived in Deventer, together in the same building. Although it is convenient for joint shopping and preparation of meals, they would have preferred living with students from other nationalities to speak more English, but also to get to know other cultures. How different are the lives they are leading here from what they would be in Indonesia? “Well, we miss the food stalls that are open any time of the day and the 24-hour delivery”, says Cynthia. “We have learned to cook here and we use recipes we find on the internet. Then we had to find the spices, which we did in the centre of Deventer. It is an interesting experience to cook for each other.” Relationships with the Dutch Does the colonial past still affect their relationship with the Dutch? “This is not true for young people. The Dutch have also left us a lot of useful things and structure, like the educational system and legal system. Although we do not speak Dutch, we would certainly like to have more contact with Dutch people and visit their homes.” Hannie Schipper

Foto: Toma Tudor

Topsporter

26

december 2006

Topsporter

Shorttrackers kiezen voor Randstad Topsport Academie

Flitsend door de studie Ze vliegen door de bocht, maar niet door hun studie. Voor shorttrackers is een studie lastig te combineren met hun sport: door de vele internationale toernooien hebben hun groepsgenoten op Saxion maar weinig aan ze. Zes shorttrackers hebben daarom voor de Randstad Topsportacademie op Saxion Deventer gekozen. Een interview met Marleen Pot, die de overstap nog moet wagen. arleen Pot (18) Pot uit Lonneker komt enigszins aangeslagen dinsdagmorgen de Stadscampus in Enschede binnen. Het afgelopen weekend heeft ze met haar team Shorttrack GO een wereldkampioenschap voor clubteams gereden in Turijn. Beetje moe, verloren misschien? “Nou, ik ben goed ziek geweest van het weekend. Met onze ploeg hebben we waarschijnlijk iets verkeerds gegeten, want we waren zondag allemaal ziek. We konden wel rijden, maar dat ging natuurlijk niet meer zo goed. Superjammer, want we stonden er erg goed voor. Nu zijn

M

Deventer. En ze is niet de enige shorttracker die besluit op de RTA te gaan studeren. Haar ex-studiegenoot Mike Westerman, Roderick Oosten (ex-student academie FEM) en Jorrit Oosten (ex-student academie ABO), Freek van der Wart en Atze Kerkhof zitten al op de RTA. “In Deventer moet ik twee dagen in de week naar school. Dat is waarschijnlijk veel beter te combineren”, vertelt Marleen. De grote aanwezigheid van beoefenaars van een kleine sport als shorttrack op Saxion, is niet moeilijk te verklaren, gezien de goed preste-

topsportacademie. Maar de vraag waarom shorttrack veel minder populair is dan het langebaanschaatsen is minder goed te beantwoorden. Het oogt op Studio Sport immers snel en flitsend en er is altijd spektakel, al was het maar door de vele valpartijen. Marleen: “Nederlandse schaatsers doen het internationaal beter dan shorttrackers en zijn dus goed voor meer publiciteit.” Voor Nederlanders is er dan ook tot op heden geen droog brood te verdienen met shorttrack. Amerikaan Shani Davis stapte van shorttrack over naar het langebaanschaatsen en niet zonder succes: de Afro-Amerikaan werd in 2005 en 2006 wereldkampioen allround en pakte tijdens de Olympische Winterspelen de gouden medaille op de 1000 meter. Tip voor Marleen en haar studiegenoten: stap over op langebaanschaatsen! “Ik heb een jaartje op zondagochtend op de lange baan geschaatst, maar ik vind het gewoon saai. Bij shorttrack rijd je met meer dan één tegenstander in de baan, bij schaatsen tegen één tegenstander die je als je sneller bent de hele rit niet meer

‘Langebaanschaatsen is saai’ we derde geworden, een schitterende prestatie, maar als we die voedselvergiftiging niet hadden gehad, hadden we het zilver gegrepen.” Marleen vertoeft vaak in het buitenland en traint bijna elke dag in Heerenveen met het Nederlandse selectieteam. Dan is het lastig studeren, hoe goed de topsportregeling van Saxion ook is. Marleen: “Hier zit je toch met je groepje, dat heeft weinig aan me. Een project kost veel tijd en dat moet je toch samen doen.” Veel tentamens kon Marleen niet halen, waarna ze besloot met het tweede jaar te stoppen, nu nog het eerste jaar af te ronden (“februari wil ik m’n propedeuse halen”) en in september in het tweede jaar in te stromen op de Randstad Topsport Academie in

rende club Shorttrack GO (Gewest Overijssel) in Enschede. Daarnaast zijn de nationale trainingen nu in Heerenveen en dan is Deventer de dichtstbijzijnde plaats met een

ziet. Schaatsen is een sport tegen de klok en daardoor veel meer voorspelbaar dan shorttrack. Bij shorttrack weet je nooit wie er gaat winnen. Tijdens de Olympische

Winterspelen in Salt Lake City werd bijvoorbeeld de Australiër Steven Bradbury eerste, nadat zijn drie concurrenten vlak voor de finish waren gevallen. Daarbij is shorttrack een jurysport: er staan vier scheidsrechters op het ijs die er bijvoorbeeld op letten dat je elkaar niet opzettelijk hindert.” De boodschap is duidelijk: een shorttracker stapt niet zo maar over. “Ik kies voor wat ik leuk vind. Toen ik 10 jaar was, kwam ik via de fysiotherapeut van m’n vader, die shorttracktrainer is, in aanraking met de sport. Het ging gelijk goed, de eerste jaren had ik veel plezier in de sport en vervolgens kom je bij een clubje dat vrij goed kan schaatsen. Je gaat op trainingskampen en rijdt internationale wedstrijden.” Ondanks enkele rugproblemen (“shorttrack is door je kromme houding belastend voor je lichaam”) doet Marleen het meer dan aardig: sinds haar dertiende wordt ze elk jaar eerste of tweede op het Nederlands kampioenschap en in de Nederlandse competitie. “Voor dit jaar is naast Nederlands kampioen worden mijn doelstelling het WK junioren in Tsjechië te rijden. De selectie moet nog volgen, maar de kans dat ik die ga rijden is redelijk groot. Ik ga er vanuit dat ik er naartoe mag. Daarnaast hoop ik ook World Cup wedstrijden te rijden. En wat de lange termijn betreft wil ik graag aan de Olympische Spelen in Canada meedoen, maar dat duurt nog even.” Tim de Hullu

Topsportacademie is niet gemakkelijk Acht uur in de week op school zijn, klinkt aantrekkelijk, maar dat topsporters niet zomaar door de studie kunnen fietsen, bewijzen de tentamenuitslagen. Van de zeventien studenten haalden er zeven in één keer het onderdeel marketing, scoorden twee studenten een voldoende op bedrijfseconomie en legden er zes studenten het tentamen algemene economie met goed gevolg af. Volgens coördinator Bonne Posma van Saxion “hadden de cijfers beter gekund”. Posma denkt niet dat het aan de zwaarte van de studie ligt. “Deze resultaten zie je ook bij ‘normale’ Commerciële Economie. De hoeveelheid moet zeker te doen zijn.” “Het is denk ik meer een kwestie van wennen: hoe combineer ik de opleiding met mijn intensieve sportcarrière.” Tot op heden zijn er geen vroegtijdige uitstromers en zijn de reacties van studenten volgens Posma positief. “Met name de geluiden over de begeleiding en bereikbaarheid van docenten zijn goed.” Randstad is al begonnen met de werving voor volgend studiejaar en ook Saxion schreeuwt al voorzichtig om zich heen, maar tot dusverre is Marleen Pot de enige zekere nieuweling voor het volgende studiejaar.

december 2006

27

Onder de Loep

Foto: Toma Tudor

Hogescholen zijn op zoek naar professionele verdieping. Docenten en vooral studenten moeten aan de slag met toegepast wetenschappelijk onderzoek, ooit het exclusieve domein van universiteiten. Spin in het web van onderzoek en kenniskringen zijn de lectoren, van wie er inmiddels negentien binnen Saxion actief zijn. In de serie ‘Onder de Loep’ gaat Sax op zoek naar lectoren en docenten en studenten die zich in een Kenniskring storten op ‘de wetenschap’. Deel 12: docent ing. Gerard van Os en de studenten Laurien Kokkeler en Rosemarijn Mak van de opleiding Industrieel Product Ontwerpen waar twee lectoren actief zijn.

28

december 2006

Onder de Loep

‘Bewegwijzering Stadscampus regelrechte ramp’ Daar sta je dan in de imposante glazen hal van Saxion Enschede waar de twee draaideuren een immense massa studenten in en uit maalt. Recht voor je neus een balie, rechts een op- en neergaande roltrap die gezien de grote toeloop de ‘stairway to heaven’ blijkt te zijn van dit onderwijswalhalla. Maar waar vinden we in hemelsnaam SB.35, het lokaal waar Gerard van Os en zijn studenten Laurien Kokkeler en Rosemarijn Mak op ons zitten te wachten? De bewegwijzering in de Enschedese Stadscampus is kortweg gezegd een ramp”, beaamt Gerard van Os. Hij weet waarover hij praat, nu studenten van de opleiding Industrieel Product Ontwerpen binnen de onderwijsmodule Gebruiksonderzoek onderzoek hebben gedaan naar het doolhof dat Saxion heet. “Gebruikers van dit gebouw blijken geen idee te hebben wat er met Schierbeek, Forum, Elderink en Wolvecamp bedoeld wordt. SB.35 waar we nu zitten staat voor ‘Schierbeek begane grond’. Dat lijkt logisch. Maar waar staat SK dan voor? Het blijkt dat je dan in de kelder van deze vleugel terechtkomt.” Ook Sanne Kokkeler en Rosemarijn Mak kennen de opmerkelijke resultaten van het onderzoek, dat door collega-studenten is uitgevoerd. “Het kleurgebruik in het systeem van bewegwijzering is inconsequent en dat geldt ook voor de nummering van de verschillende ruimtes. Nummers ontbreken, je wordt niet zelden twee richtingen ingestuurd en er is nergens een fatsoenlijke plattegrond van het gebouw te vinden. Ja, inderdaad bij de roltrap staat iets wat er op lijkt, maar dan gek genoeg bij de neergaande trap. Daar kun je dus mooi gebruik van maken als je al verdwaald bent.” Gerard van Os legt uit dat het bovenaanzicht van het gebouw dat op deze plattegrond als leidraad wordt gebruikt, niet voldoet. “Veel studenten en medewerkers weten helemaal niet hoe het gebouw er van bovenaf gezien uitziet, waardoor deze wegwijzer aan zijn doel voorbij schiet. Wat me nog het meest intrigeerde was de opmerking van de studentonderzoekers, die dit gebruiksonderzoek naar de bewegwijzering binnen Saxion maar een ‘vervelende opdracht’ vonden. ‘Het product is niet af’, stelde

“

de groep en ik kan ze daar geen ongelijk in geven.” De studenten Industrieel Product Ontwerpen leren onder leiding van hun lectoren ir. Carien Stephan en ir. Karin van Beurden en docenten als Gerard van Os kritisch te kijken naar productontwerpen. Is de Ipod shuffle van Apple het schoolvoorbeeld van een eenvoudig te bedienen apparaat? Nee, dus! De handleiding deugt niet en dan wordt het voor een niet-techneut die zo’n compact muziekspelertje wil gebruiken knap lastig om met één enkel slecht vormgegeven knopje het gewenste geluid uit zo’n Ipod te peuren. En wat te zeggen van het gebruiksgemak van de chipknip, toch het betaalmiddel bij uitstek binnen Saxion? Of de veelgeprezen website www.saxion.nl waarop scholieren hun weg naar een studie bij Saxion moeten zien te vinden. “Aan die site valt nog een hoop te verbeteren”, aldus Laurien Kokkeler die samen met Rosemarijn Mak en Cindy Bauhuis het gebruiksonderzoek van de site voor hun rekening hebben genomen. “De doelgroep blijkt moeite te hebben om de juiste weg te vinden op de website.Vooral de gekleurde blokjes bovenin worden slecht ‘begrepen’. Terwijl je die juist moet aanklikken om er bijvoorbeeld achter te kunnen komen of je in Enschede IPO kunt studeren. Ook hebben we ons testpanel laten uitzoeken welke sporten de Saxion-afdeling Sport & Cultuur in Deventer en Enschede in de aanbieding heeft voor studenten. Dan blijkt dit in de praktijk voor gebruikers van de site een heel gedoe dat veel tijd kost en dat lang niet altijd de juiste info oplevert. We hebben ons testpanel ook de sites van de hogescholen InHolland, Fontys, HAN, Hanze en Windesheim voorgelegd en dan scoort vooral die laatste sig-

nificant beter dan de rest. Rustig kleurgebruik, overzichtelijk en een heldere structuur, precies dat wat gebruikers van websites van hogescholen verwachten. En niet een vormgeving zoals die van de Fontys Hogeschool, die door jongeren werd ‘herkend’ als een dating-site. Dat zal toch niet de bedoeling zijn geweest van makers?!!” In 2003 en 2004 stond de website van Saxion in de top van de ranglijst in het landelijke Overheid.nl Monitor 2005 voor Onderwijsinstellingen. In de lijst van 2005 daalde de website naar de twintigste plek in een lijst van 46 hogeschoolsites. “Nee, we hebben onze bevindingen nog niet besproken met de Dienst In- en Externe Betrekkingen, die verantwoordelijk is voor de site”, beaamt begeleidend docent Gerard van Os. “Ook over het onderzoek met betrekking tot de bewegwijzering is nog geen contact geweest met het Facilitair Bedrijf van Saxion. De gebruiksonderzoeken dienen vooral een onderwijsdoel, maar zowel IEB als de FBD kunnen er natuurlijk hun voordeel mee doen.” Ooit draaide het bij product design vooral om esthetiek en economie. Sinds de komst van de lectoren Carien Stephan en Karin van Beurden bij de opleiding Industrieel Productontwerpen in 2004, waait er ook bij IPO inmiddels een andere wind. “Gebruiksgemak van producten wordt steeds belangrijker”, beaamt Gerard van Os. Hij brengt als lid van de kenniskring die rondom de lectoren is ontstaan, studenten kennis bij over gebruiksonderzoek, interactieontwerpen en IPO-50, waarbij wordt ingegaan op herontwerp van producten op basis van gebruiksonderzoek.

Naast zijn werk als docent is Gerard van Os met zijn bedrijf Glacimonto als zelfstandig ondernemer actief in de markt die voor de kenniskring rondom het lectoraat zo belangrijk is. Hij deed ervaring op bij bedrijven als Philips, Fluke en Ericsson en kent dus het klappen van de zweep. Glacimonto blijkt Esperanto voor ijsberg en geldt als de metafoor voor het boven water halen wat verborgen is: waarom mensen de dingen doen die ze doen, waar ze op letten, wat ze willen bereiken, wat goed werkt en wat niet. Dit is vaak onbewust en onuitgesproken, maar blijkt steeds weer erg belangrijk om een gebruiksvriendelijk product te kunnen ontwerpen, bouwen en verkopen. “Dat is precies wat studenten IPO bij Saxion leren, en waarbij de lectoren een belangrijke rol spelen. Ik kan niet precies beoordelen hoe het vroeger was, ik zit hier sinds twee jaar en de opleiding binnen Saxion is ook nog jong. Dit jaar leveren we voor de derde keer vierdejaars af, maar IPO is zeker een opleiding die volop in beweging is. In het algemeen gesproken ben ik overigens niet altijd even enthousiast over de invoering van lectoraten in het hbo. Het hbo is traditioneel sterk in praktisch onderbouwde studies. Met de introductie van de onderzoeksfunctie in het hbo ontstaat de discussie wat nu typisch iets van het hbo of de universiteit is. We zijn nu aan het zoeken naar een goede balans, een zoektocht die denk ik nog wel even zal duren. Maar sinds de komst van de lectoren naar IPO beschikken we hier wel over een professioneel laboratorium voor gebruiksonderzoek en een materialenkast die up-to-date is. Dat zijn belangrijke features voor ontwerpers in opleiding.” Harry van Stratum

Reactie diensten FB en IEB Het Facilitair Bedrijf en de dienst Interne en Externe Betrekkingen zeggen in een reactie “blij te zijn dat dit soort initiatieven plaatsvinden die tot onderzoeken leiden. Echter hadden we het op prijs gesteld dat de onderzoekers eerst met ons hadden overlegd. Dan hadden we kunnen uitleggen waarom dingen zijn zoals ze zijn. Bij de bewegwijzering hebben we bijvoorbeeld bewust voor een minimalistische manier gekozen: bezoekers worden opgehaald bij het Infopunt en medewerkers en studenten weten binnen twee weken de weg wel te vinden.” Wat betreft de website: “We zijn volop bezig de website te veranderen. Het is goed op te merken dat de website niet alleen voor studenten is, maar ook voor anderen die met de hogeschool te maken hebben of krijgen en dat daar bij de vormgeving rekening mee is gehouden. Verder betrekken we de onderzoekers graag bij vernieuwing van www.saxion.nl.”

december 2006

29

Interview

Foto: Hans Stakelbeek / FMAX

HBO-raadvoorzitter Doekle Terpstra vindt de aanhoudende golf van kritiek op de hogescholen onterecht. Actiegroep Beter Onderwijs Nederland heeft volgens hem een sterk verouderd beeld van het onderwijs. Dwarsliggende hbo-docenten kunnen niet op zijn eindeloze sympathie rekenen: “Een professional gaat na een goed inhoudelijk debat weer aan het werk. Wie dat niet wil, kan beter opstappen.”

30

december 2006

Interview

Hbo zoekt steun bij ‘hels karwei’ et hbo ligt de laatste maanden zwaar onder vuur. De onderwijskwaliteit zou ernstig gevaar lopen door het competentiegerichte leren. Docenten die niet mee willen doen met de didactische nieuwlichterij zouden worden geïntimideerd en zelfs ontslagen. Het nieuwe functiewaarderingssysteem zou een ordinaire bezuinigingsmaatregel zijn en de invoering van leerrechten werd dankzij de ‘obstructie’ van hogescholen en universiteiten een jaar uitgesteld.

H

De kritiek is ongemeen fel. Een commentator van NRC Handelsblad noemde het hbo onlangs het afvoerputje van het hoger onderwijs en econoom Arnold Heertje vergeleek Fontys Hogescholen met een criminele organisatie die kritische docenten de tent uit werkt. “De beelden kloppen niet met de feiten. Zo’n oprisping van Heertje is schandalig. Geen misverstand, ik ben van het slag mensen dat openstaat voor kritiek. De kerntaak van het hbo – het verzorgen van hoogwaardig onderwijs – moet goed worden uitgevoerd. Dat gebeurt ook. We staan er internationaal mooi op: the Design Academy, de Haagse Hotelschool en veel van onze kunstopleidingen zijn internationale pareltjes. Daar hoor je Heertje niet over. Die is er op uit om het hbo te schofferen, zonder dat hij weet wat er werkelijk speelt.” De vereniging Beter Onderwijs Nederland wordt behoorlijk serieus genomen: zelfs premier Balkenende zei onlangs tegen BONvoorzitter Ad Verbrugge dat hij “hartstikke blij” is met diens kritische bijdragen en ook minister Van der Hoeven ging met hem in debat. “Ik vind het opmerkelijk dat zo’n kleine club in korte tijd zoveel aandacht genereert. Iets vergelijkbaars heb ik als CNVvoorzitter gezien toen het Alternatief voor Vakbond werd opgericht. Een clubje van niets, maar iedereen had het er over. Kennelijk appelleert ook BON aan een gevoel van onbehagen. Het hbo pareert die kritiek niet duidelijk genoeg, terwijl er echt wel wat op af te dingen is.” Zoals? “BON schetst een romantisch, maar sterk verouderd beeld van de docent. Vroeger stond een docent inderdaad op een voetstuk en kon hij min of meer zijn eigen gang gaan. Maar de afgelopen jaren zijn hogescholen autonome, pro-

fessionele organisaties geworden die hun eigen strategie bepalen. Docenten zijn een schakel in een keten van professionals die samen het hogeschoolbeleid uitvoeren.” Volgens BON degradeert het competentiegerichte onderwijs docenten tot veredelde activiteitenbegeleiders, die studenten veel te weinig inhoudelijke kennis bijbrengen. “De eerste hogeschool die geen kennis meer overdraagt heeft een enorm probleem. Ook bij competentiegericht leren doen studenten eerst inhoudelijke kennis op, daarna wordt die in een simulatie getoetst en vervolgens passen studenten het geleerde toe in de praktijk. Daarmee levert het hbo professionals af die hun kennis meteen kunnen benutten. Inderdaad vraagt het nieuwe leren om een andere rol van de docent. Die kan niet meer alleen met een krijtje in zijn hand voor het schoolbord staan, zoals in de tijd van Arnold Heertje. De moderne docent moet veel ondernemender zijn en kunnen inhaken op problemen die studenten hebben met het toepassen van hun kennis.” Toch klaagt de helft van de afgestudeerden in uw eigen HBO-Monitor dat hun opleiding best wat pittiger had gemogen. Ook het aantal contacturen is soms erg gering. “In het competentiegerichte leren worden studenten geacht veel dingen zelf te regelen, maar het mag inderdaad niet doorslaan. Ik zie dat verschillende hogescholen, waaronder Inholland, nu als eis stellen dat studenten hoe dan ook twintig contacturen per week moeten hebben. Dat lijkt me een duidelijk signaal van bestuurders die hun verantwoordelijkheid nemen.” Wat adviseert u docenten die moeite blijven houden met hun nieuwe rol? “Wie het niet eens is met de didactische methode moet dat aankaarten. Kritiek houdt instellingen scherp. Maar daarna geldt net als in het bedrijfsleven het devies: ‘mouwen opstropen en aan de slag’. Het alternatief is dat zo’n docent uiteindelijk zijn conclusies trekt en opstapt. Het belang van het collectief gaat uiteindelijk boven dat van het individu.” Het nieuwe functiewaarderingssysteem in het hbo draagt volgens critici ook al niet bij aan de arbeidsvreugde van docenten. Het zou een

slecht verholen bezuinigingsoperatie zijn. “Dat nieuwe functiegebouw geeft mensen veel meer carrièreperspectief dan het oude. Daarin zat de helft van de medewerkers aan het eind van zijn salarisschaal en waren er weinig prikkels voor verdere ontwikkeling. Dat wordt nu doorbroken. Mensen krijgen niet langer jaarlijks hun periodiekje erbij, maar kunnen behoorlijke sprongen voorwaarts maken. Bijvoorbeeld door seniordocent te worden of lid van een kenniskring rond een lector. Niemand van het zittende personeel is er in salaris op achteruitgegaan, alleen de schaalindeling is anders. Ik kan me goed voorstellen dat iemand schrikt van een brief waarin staat dat hij niet langer in schaal twaalf zit maar in schaal tien, zeker als daar vooraf niet goed over gepraat is. Maar het systeem zelf is echt een verbetering, ook volgens de vakbonden. Als dit een bezuiniging was, zouden we een wel erg vreemd signaal afgeven. We krijgen de komende jaren te maken met een gigantische uitstroom van mensen. Die moet op een goede manier worden opgevangen. Het nieuwe functiegebouw is daar onderdeel van, maar er moet nog veel meer gebeuren. We gaan daar zeker over doorpraten met de vakbonden.” Een ander kritiekpunt betreft de overhead in het hbo. Oud-staatssecretaris Rutte zei onlangs dat negentig procent van de extra’s die hogescholen hebben ontvangen bij de managementlaag terecht zijn gekomen. “Dat is aantoonbare onzin. Uit de salarissystemen van hogescholen blijkt dat er op dit moment niet méér, maar juist mínder managers zijn in het hbo dan pakweg tien jaar geleden. Daarnaast geldt dat het aantal docenten is toegenomen. Als iemand dat zou moeten weten, is het voormalig staatssecretaris Mark Rutte zelf. Ik heb hem meermalen uitgenodigd om met me in debat te gaan over dit verhaal, maar hij reageert niet. Omdat hij weet dat hij een verkeerd beeld schetst.” Als staatssecretaris had Rutte een duidelijke visie op het hoger onderwijs. Toch is zijn erfenis klein gebleken. Wat ging er mis? “Hij roept als VVD-leider dat hij veel heeft bewerkstelligd in het hoger onderwijs. Als hij doelt op de frustratie die hij teweeg heeft gebracht, geef ik hem

december 2006

31

gelijk. Hij zei als staatssecretaris tot vervelens toe dat bestuurders wat hem betreft met knikkende knieën naar de medezeggenschapsraad moeten om daar verantwoording af te leggen. Ik heb hem vaak gevraagd wat voor bestuurscultuur hij beoogde. In mijn visie moeten bestuurders in harmonie samenwerken met medezeggenschapsraden. Confrontaties horen erbij, maar ze zijn niet de regel. Ik ben vanuit mijn vakbondstijd pittige vergaderingen gewend. We vochten elkaar soms de tent uit, maar je wist wel wat je aan elkaar had. Na een bestuurlijk overleg in het hoger onderwijs weet je dat niet: de staatssecretaris en de koepels wantrouwen elkaar en de relatie met de Tweede Kamer is ook niet goed. Dat werkt als een mes in de rug: het is moordend voor een goed beleid.” Dat werd duidelijk bij het debat over het uitstel van leerrechtenbekostiging. De HBO-raad is een van de partijen die de zwartepiet kreeg toegespeeld. “En dat is dus volkomen onterecht. Alle hogescholen zijn van mening dat ons bekostigingssysteem zo goed als failliet is. Daarom zijn we altijd voor leerrechten geweest en hebben we ons constructief opgesteld. Maar het huidige compromis waarbij studenten hun leerrechten per maand mogen inzetten en instellingen bekostiging in hele jaren ontvangen, is niet uitvoerbaar. Dat hebben wij de Eerste Kamer laten weten. En als Bruins dan een brief naar de Tweede Kamer stuurt waarin hij uitstel van een jaar aankondigt, dan heeft het hbo het ineens gedaan en zouden wij helemaal geen leerrechten willen. Voor mij is dat op de grens van het toelaatbare. Inmiddels hebben we met de staatssecretaris een stevig gesprek gevoerd en afgesproken dat we over en weer met vertrouwen gaan werken aan de invoering van leerrechten in 2008. Dat vertrouwen is essentieel als Nederland vasthoudt aan de doelstelling dat straks de helft van de beroepsbevolking hoogopgeleid moet zijn. Die taak ligt voor het grootste deel op ons bord. Dat betekent dat het hbo steeds meer studenten moet opleiden. Een aantal hogescholen kon de aanwas dit jaar al nauwelijks aan, zeker gezien de krappe arbeidsmarkt. De ambitie is er, maar het is een hels karwei om het gedaan te krijgen. Het hbo krijgt daarbij nog onvoldoende steun van politiek en overheid.” HOP, Hein Cuppen en Thijs den Otter

Informatie op deze pagina valt buiten de verantwoordelijkheid van de redactie van Sax.

GMRRRRRRRR De rol van de docent in het toekomstig onderwijs Tijdens de algemene gang van zaken vergadering van de GMR met de Raad van Bestuur in aanwezigheid van de Raad van Toezicht stond dit onderwerp centraal: ‘wat is de rol van de docent in het toekomstig onderwijs’. Het betreft hier de discussie of de docent een puur begeleidende rol moet spelen in de kennisoverdracht, of dat de docent op de “oude” manier les moet geven. De RvB gaf aan dat kennisoverdracht ook bij een begeleidende rol plaatsvindt. De RvB gaf aan sceptisch te staan tegenover een eventuele terugkeer naar de zuivere hoorcollegevorm van kennisoverdracht. De lessen moeten niet in het teken staan van eenrichtingsverkeer en kennisoverdracht, maar van interactie en zelfontdekking. De GMR is van mening dat het niet bewezen is dat de nieuwe lesmethode effectief is en zette op een aantal punten vraagtekens. Zo kwam er vanuit de studentgeleding de vraag naar meer contactmomenten, vooral in het begin van de studie. Hierbij vroeg men zich af of de student bij aanvang van de studie wel zo zelfstandig is als

Nieuws hij zou moeten zijn voor de nieuwe onderwijsmethode, en of het niet beter is om gedeeltelijk terug te gaan naar het oude systeem. De RvB gaf aan dat in het begin van de studie in die richting wordt gedacht. De RvB benadrukte dat op dit moment en met het huidige onderwijssysteem de mate waarin de student geschoold wordt volledig afhangt van de student zelf. De RvB heeft gekozen voor de eigen verantwoordelijkheid van de student. De RvB wil de verantwoordelijkheid daar neerleggen en zorgdragen voor goede begeleiding. De GMR merkte op dat door het werken in projectgroepen er nu studenten zijn die voor hun onderdeel van het project op een 4 mikken. Doordat het alle studenten hetzelfde cijfer voor hun project krijgen, halen ze zo vaak toch nog een 51/2. De GMR drong er op aan individuele toetsing verplicht te stellen. De RvB merkte op dat de individuele maat in het toetssysteem steeds meer ingang vindt. Afgesproken met de RvB is dat de nieuwe GMR met de RvB hierover in een informele sfeer verder discussieert.

Errare Humanum Est (Fouten maken is menselijk) Geschreven door Zarko Baban Ongeveer 2 jaar gelden begon de GMR strijdlustig zich te verzetten tegen magische krachten die onze docenten in ‘’elfjes’’ probeerden te toveren . We hadden bijna een geschil over de vraag of dat allemaal kan gebeuren zonder onze instemming. Uiteindelijk hebben we per ongeluk veel water bij de wijn gedaan, en tenslotte kregen we wel instemmingsrecht, maar alleen over de evaluatie van al die functioneel gebouwde ‘’elfjes’’. Vervolgens werden we geschoold omtrent PLW ( ik bedoel Professioneel Leren Werken) en leerden we onze standpunten beter te verdedigen en in toekomst beter te onderhandelen. Maar kortgeleden waren we PLW weer helemaal vergeten. Statuten werden gewijzigd, op magische wijze net als al die nieuwe ‘’elfjes’’, en zo ver ik weet zonder onze instemming. Natuurlijk hebben we ook goede werken verricht. Maar het past niet nu om deze te noemen in een wat subjectief-kritische kijk op afgelopen zitting periode van GMR. Het is een magische, mooie en leerzame periode

geweest en het was mij een eer om van de GMR deel te mogen uitmaken. Ik denk achteraf gezien wel dat “we proactiever hadden moeten zijn, als we maar wisten waar we proactiever hadden moeten zijn”. (citaat: lid RvB) Evaluatie Functiegebouw Zo’n anderhalf jaar geleden is binnen Saxion een nieuw functiegebouw ingevoerd volgens de Hay-systematiek. Voor veel medewerkers heeft dit een lagere inschaling van hun oude functie als consequentie gehad. Een van de academies (academie LED) heeft zelfs actie gevoerd tegen de invoering van dit functiegebouw. Behalve een salarisgarantie is bedongen dat medewerkers de mogelijkheid krijgen zich te ontwikkelen tot een functie op het oude functieniveau. Ondanks dat de GMR geen instemmingsrecht had op de invoering heeft zij wel de toezegging gekregen instemming te hebben op de evaluatie van het functiegebouw. Op dit moment zijn de voorbereidingen voor deze evaluatie gaande; wij nodigen medewerkers dan ook uit ervaringen met de implementatie van het functiegebouw te melden bij de GMR. Dat kan via [email protected].

Van het Decanaat VERKEERD GEKOZEN? VÓÓR 1 FEBRUARI STOPPEN HEEFT VOORDELEN! Ben je in september j.l. voor het eerst gestart met een HBO-opleiding en begin je zo langzamerhand tot de conclusie te komen dat je beter iets anders had kunnen kiezen, denk dan de komende periode goed na of het verstandig zou zijn om je studiefinanciering vóór 1 februari te stoppen (en je OV-kaart in te leveren). Als je dit studiejaar voor het eerst studiefinanciering hebt gekregen voor het Hoger Onderwijs (de zogenaamde prestatiebeurs) dan krijg je deze beurs voorlopig uitgekeerd als lening. Deze lening wordt pas omgezet in een gift als je je diploma haalt binnen 10 jaar nadat je voor het eerst bent gestart in het HBO. Haal je geen diploma, of pas ná de termijn van 10 jaar, dan moet alle studiefinanciering, inclusief de OV-kaart met rente terugbetaald worden. Als je twijfelt of je wel ooit dat diploma in het Hoger Onderwijs gaat halen, heb je eenmalig de mogelijkheid om je studiefinanciering uiterlijk per 1 februari 2007 stop te zetten en dus ook de OV-kaart in te leveren. Als je de studiefinanciering dan niet meer opnieuw aanvraagt, of in ieder geval niet eerder dan 1 september 2007, dan wordt op dat moment het beursdeel en de OV-kaart die je tot op

dat moment hebt gekregen, omgezet in een gift. Je hoeft je niet persé uit te schrijven per 1 februari; alléén de studiefinanciering dient gestopt te worden. Als je na 1 februari nog studiefinanciering en een OV-kaart hebt, wordt de hele lening pas omgezet in een gift als je (binnen 10 jaar) een diploma in het hoger onderwijs haalt. Een vergelijkbaar omzetmoment na een half jaar geldt helaas niet voor studenten die in februari met een eerste HBOopleiding starten. Als je twijfelt of je je studiefinanciering per 1 februari stop zult zetten, maak dan altijd een afspraak met de studentendecaan. Als je het moeilijk vindt om een (nieuwe) studiekeuze te maken kun je daar begeleiding bij krijgen. Dat kan op de volgende manieren: - Individuele begeleiding van de beroepskeuzeadviseur Een of meerdere individuele gesprekken met een professionele studie-en beroepskeuzeadviseur en het eventueel maken van studiekeuzetesten. Een afspraak hiervoor kun je maken bij de Studentenbalie.

32

december 2006

- De Studiekeuzegroep Een korte studiekeuzecursus van 4 middagen in Enschede. De eerste Studiekeuzegroep gaat van start op 13 maart 2007 en verder start er nog een groep op 8 mei 2007. Bij de Studentenbalie kun je je aanmelden voor een intake-gesprek. - Het Saxion Orientatieproject Vier maanden lang werk je in Deventer gemiddeld twee dagen per week samen met leeftijdsgenoten aan je studiekeuze. Je wordt ingeschreven als cursist en betaalt cursusgeld. Saxion-studenten die in hetzelfde studiejaar voortijdig hun studie hebben beëindigd betalen een gereduceerd tarief. De eerstvolgende groep start in februari 2007 en in maart 2007 start een tweede groep.

Over al deze mogelijkheden zijn zowel in Enschede als in Deventer folders en flyers verkrijgbaar bij de Studentenbalie of bij het Decanaat. Daarin kun je alles lezen over data, kosten en wijze van aanmelding.

Saxservice

Walstraat 9 Studentensoap met in de hoofdrol Fred Pels, Katja Schurink, Diane Dikmoet, Jelle Mouthaan, Mikel Minnema, Femke van Es, Esmeralda Schonewille, Derk-Jan van Diepenveen en Wouter Proost, negen Saxionstudenten en bewoners van een sloopwaardig studentenhuis aan de Walstraat.

Kerstdiner “Ha, die Katja. Kan ik er zo mee door?” Terwijl de ranzige geur van goedkope aftershave het voorportaal binnendenderde, keek Katja Schurink verbaasd de Walstraat in en staarde recht in de ogen van haar nieuwe vriend Melle Beukers die in de deuropening stond. Hij had een ‘net’ zwart T-shirt aan met daar overheen een grijs colbertje. De bandplooibroek sloot strak om zijn slanke heupen. “Wat ben jij van plan? Ga je het begin van de kerstvakantie voor de verandering eens in vol ornaat vieren?” Melle herinnerde haar aan de afspraak die ze vorige week in de hal van Saxion hadden gemaakt. Het studentenhuis van Katja had dan wel weer vier nieuwe bewoners gescoord voor de leegstaande kamer, maar geen mens was deze vakantie thuis gebleven. “We zouden toch het rijk voor ons alleen hebben”, kwijlde Melle. “Lekker romantisch dineren en dan

met kaarsjes en champagne in bad. Ik ben er helemaal klaar voor!” “Shit!” vloekte Katja, terwijl ze langzaam wit wegtrok. “Shit, shit, shit, dat ben ik helemaal vergeten. En nu komen pa en ma eten”, kreunde ze. Katja kon zichzelf wel voor de kop slaan. Haar ouders hadden al weken geleden gezegd dat ze wilden komen maar van het bestaan van Melle wisten ze nog niets en dat kon maar beter zo blijven. “Bel ze, en zeg dat je tussen kerst en oudjaarsavond wel thuiskomt, dan kunnen wij nu lekker onze gang gaan”, zei Melle in een ultieme poging aan zijn ‘schoonouders’ te ontsnappen. Katja wierp hem een vernietigende blik toe. “Ik ga naar de supermarkt”, zei ze bits. “En bid maar op je blote knietjes dat ze niet een kwartier te vroeg komen en jou hier met die ring in je oor aantreffen. Maak ze anders maar wijs dat je mijn nieuwe huisgenoot bent, en dat je Wouter Proost

heet. En sta me verdomme niet zo verliefd aan te staren.” Nog geen vijf minuten later stond Katja een paar straten verder in de Lidl. Het was er stampvol, zoals altijd tegen zessen. Tientallen studenten, maar ook Turkse en Marokkaanse buurtbewoners, peroxide blonde ‘Anita’s’ en op koopjes beluste ‘plooirokken’ en ‘parelsnoertjes’ scharrelden in de smalle gangpaden. Katja kreunde gekweld. Geërgerd wurmde ze zich met haar karretje langs een meisje dat met haar kop in het schap en haar kont in het gangpad op zoek was naar de laatste flessen goedkope Beaujolais Primeur. Ze smeet een fles Spa rood in haar tas, graaide een pak kipfilet uit de koelvitrine en schoof door naar de groentenafdeling. Ze wilde net haar sperzieboontjes gaan prijzen, toen ze de rij wachtenden voor het apparaat zag. Vooraan stond een puistige nerd onhandig naar het juiste plaatje te zoeken, een zakje met drie tomaten in de hand. “Sommige mensen zijn zelfs te stom om boodschappen te kunnen doen”, zei ze net hard genoeg om de wereldvreemde Linux-adept een chagrijnige blik op zijn tronie te toveren. Ze gooide de boontjes aan de kant en pakte in plaats daarvan een zak voorverpakte sla en voorgemixte dressing. Nog snel wat chips, bier en breezers en ze kon aansluiten bij de kassa. Katja wierp een zenuwachtige blik op haar horloge. Ze wiebelde ongedurig van het ene been op het andere. Als die lui hier nou

maar opschoten. Haar ouders waren nooit te laat, nooit! En straks troffen ze Melle alleen... Katja wilde er niet te lang aan denken. Met lede ogen zag ze toe hoe de rij naast haar aanzienlijk sneller voort schoof dan de hare. De ene klant had vergeten een zakje appels af te wegen, de volgende vond het nodig om met een cheque te betalen wat bij de Lidl écht niet kon. Katja zuchtte demonstratief. “Slome duikelaars”, mopperde ze. Nog één klant. Een oude vrouw legde een pak kwark en een paar pakjes pennywafels op de band. “Twee vijfenzestig”, meldde de caissière. De bejaarde dame haalde haar portemonnee tevoorschijn en begon het bedrag omstandig uit te tellen met kleine euromuntjes. “Ik kan er maar niet aan wennen aan die euro, sliste ze door haar slecht passende gebit. “En alles is ook zo duur geworden”, kraakte Vrouw Holle. “Stom bejaard fossiel!” siste Katja kwaad. “Ga je boodschappen toch ‘s ochtends doen.” Eindelijk was ze aan de beurt, terwijl de klok de zes uur al gevaarlijk dicht genaderd was. Haastig betaalde ze en propte alles in een tas. “Dat is dan zestien euro negentig.” Katja pakte haar portemonnee en haalde haar giropasje door de pinautomaat. Even was het stil. “U hebt saldotekort, betaal anders”, mompelde de bleke caissière plichtmatig. “Kut!” galmde het door het gangpad, maar niemand die ook maar een spier vertrok.

Wat staat er op jouw iPod? Sinds enige tijd loopt Claudia Abbink, derdejaars student Technisch Commerciële Textielkunde, stage bij een beddenspecialist in Arnhem. “Omdat Arnhem voor een student uit Enschede niet om de hoek ligt, is het natuurlijk heerlijk om muziek te luisteren onderweg daarom heb ik een iPod aangeschaft”, vertelt Claudia. Deze maand zijn we benieuwd wat Claudia’s ‘iPod-smaak’ is. Tim Lammers

1

Marco Borsato “Marco Borsato weet met zijn muziek altijd de juiste snaar te raken, voor iedere emotie heeft hij een bepaald nummer. Iedereen in Nederland kent Marco en hij krijgt het na zoveel jaar nog steeds voor elkaar om Nederland uit zijn dak te laten gaan.”

2 Shakira

3

James Morisson & John Legend

Ik ben helemaal gek van haar vernieuwende muziekstijl, haar eigen sound. Nadat er tijdens één van haar optredens, twee fans zijn overleden , is ze als nog door gegaan om haar andere fans niet teleur te stellen. En Shakira kwam beter terug dan ooit daarvoor.

“Beide artiesten zitten voor mij een beetje in het zelfde schuitje. Beide staan op het punt van doorbreken in Nederland en ik weet zeker dat we meer van ze gaan horen. Heerlijke achtergrond muziek maar ook heerlijk om op mee te zingen.”

december 2006

33

4

Robbie Williams “Deze artiest, die toch ondertussen ook wel op leeftijd is, weet toch met zijn muziek altijd met de tijd mee te gaan. Hij doet zijn eigen ding en daardoor vind ik hem erg sterk, hij is er na Take That zeker niet slechter van geworden.”

Saxservice

De boeken top-3 van… COLOFON

Ed van Dael (50), communicatieadviseur Dienst Interne en Externe Betrekkingen. ‘Robert M. Pirsig: Zen and the art of motorcycle maintenance Ik ben zelf motorrijder. Hoewel de titel dat doet vermoeden, gaat het eigenlijk helemaal niet om motorrijden. De motortocht in het boek staat symbool voor de zoektocht naar de kwaliteit van het leven. Het heeft een filosofische inslag: het contrast maar ook de balans tussen oost en west, verstand en gevoel, techniek en emotie. En dat allemaal verpakt in een soort ‘roadmovieachtige’ sfeer. Ik heb het diverse keren meegenomen op vakantie, dat is ook wel te zien.

1

Joseph Conrad: The heart of darkness Ik heb Engels gestudeerd. Op deze auteur ben ik afgestudeerd. Dit vind ik zijn mooiste boek. Het speelt zich af in Belgisch Congo aan het begin van de vorige eeuw. De hoofdpersoon maakt een tocht door de jungle. Vanuit de beschaving zakt hij letterlijk en figuurlijk steeds dieper weg. Een reis naar de krochten van de menselijke natuur. Qua sfeer is het beklemmend, mysterieus, je voelt als het ware de klamme vochtigheid van de jungle.

2

Sax is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion Hogescholen met vestigingen in Enschede, Deventer en Apeldoorn. Het magazine verschijnt maandelijks en wordt gratis verspreid onder ca. 18.000 studenten en 1.700 medewerkers van Saxion Hogescholen. Het magazine Sax verschijnt tevens in de vorm van een online nieuwsversie via de webpagina: www.sax.nu

3

Gabriel Garcia Marquez: Honderd jaar eenzaamheid Zijn meesterwerk! Een magisch realistische roman over verschillende generaties in een dorpje in ZuidAmerika. De verteltrand spreekt me bijzonder aan. Je wordt gegrepen door de sfeer en tragiek, tegelijkertijd is het ook humoristisch.’ Mariska van der Meer

Redactiesecretariaat Enschede: Tromplaan 28 Forum kamer F1.79 Postbus 70.000 7500 KB Enschede 053 4871635 Redactiesecretariaat Deventer: Handelskade 75 Kamer A5.19 Postbus 501, 7400 AM Deventer 0570 603048 Contact abonnementen/toezending: [email protected]

De DVD top-5 van…

E-mail redactie: [email protected] Tel. redactie: 053 487 16 35, 0570 603 003 en 06 25 371 693

Pascal Huiskes is momenteel nog medewerker frontoffice op de studentenbalie te Deventer. Maar niet voor lang. Binnenkort zal hij het team A&I (automatisering&informatica) te Enschede versterken. American Beauty Deze dramafilm gaat over een vader in zijn midlife crisis. Door problemen met zichzelf komt hij in confronterende situaties terecht. Wat ik mooi vind aan deze film is hoe de personage van acteur Kevin Spacey zich ontwikkelt. Hij probeert los te komen uit het keursleven dat zijn vrouw hem voorschrijft. Hij herkent zichzelf niet meer. Het is een film met een dramatisch einde.

1

Office Space In deze comedy besluiten drie collega’s van een ICT bedrijf computer fraude te plegen. Zij zijn het werk en hun baas helemaal zat. De personages van de film vind ik mooi, omdat ze eigenlijk de verdraaide wereld binnen Amerikaanse bedrijven laten zien. Het is voor mij herkenbaar, omdat ik zelf in Canada bij

2

Hoofdredactie: Tim de Hullu Advies: Harry van Stratum

een Amerikaans georiënteerd bedrijf heb gewerkt. Sin City Een thriller/drama/actie, verfilmd van een bestaande Amerikaanse stripreeks over een keiharde politieman. Hij neemt de strijd op tegen een corrupte politieman, rechter en diens ‘zieke’ zoon. Het is een zwartwit film in combinatie met highlights (cinematografie). Wat ik zo mooi vind aan deze film is dat hij volledig anders is in vergelijking tot andere bestaande films.

3

Das Boot De sfeer van dit oorlogsdrama is grimmig en ‘benauwd’. Het verhaal in de film wordt beschreven door een jonge journalist die meegaat in de onderzeeboot. Je voelt in de film de spanning van de bemanning

4

Redactie: Steven de Jong, Harry van Stratum, Mariska van der Meer, Robin Slot, Joska Hissink, Tim Lammers, Jan Medendorp, Ton de Haan, Wendy van Til, Hannie Schipper

omdat ze verstoppertje aan het spelen zijn met de vijand. Je zou bijna meeleven met de Duitsers ondanks de tweede wereldoorlog. Snatch Als laatste noem ik deze Engelstalige actiefilm van regisseur Guy Ritchie. Het gaat over een diefstal van een grote diamant en iedereen die erbij betrokken is. Het verhaal wordt vanuit verschillende invalshoeken belicht. Het komt op meerdere manieren bij elkaar. De personages van Benicio del Torro en Brad Pitt zijn hilarisch.

5

Eindredactie: Tim de Hullu, Hannie Schipper, Harry van Stratum Sax is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP) Cartoons: Reid, Geleijnse en Van Tol (Fokke en Sukke), Roel Venderbosch (Jacques) Fotografie: Toma Tudor en Auke Pluim Conceptontwikkeling: DeFirma, Enschede DTP en Drukwerk: Salland de Lange, Deventer Advertenties: Bureau van Vliet BV Postbus 20 2040 AA Zandvoort 023 5714745 Inzending van kopij aan Sax houdt in dat de auteur akkoord gaat met eventuele inkorting of journalistieke bewerking door de redactie van de kopij. Anonieme bijdragen worden geweigerd. Artikelen en illustraties in deze uitgave mogen slechts met toestemming van de redactie door derden worden gereproduceerd. Deadline Aanleveren kopij/tips Sax nr. 5: uiterlijk vrijdag 5 januari Verschijningsdatum Sax 5 2006/2007: dinsdag 16 januari

34

december 2006

Meer vragen we niet

Meer bieden we wel

$EPRIJZENVANMERKKLEDING GAMESENCONCERTENRIJZENDEPAN OP TIJDEN DIE JOU UITKOMEN TEGEN EEN ALLESZINS REDELIJK UITENRONDKOMENVANJESCHAMELESTUDIEBEURSISEENUTOPIE SALARIS EN JE HEBT JE HERSENS ERBIJ NODIG )ETS VOOR *E ZULT JE MAANDELIJKSE TEKORTEN MIDDELS EEN BIJBAAN AAN JOU .EEM DAN CONTACT OP MET 6$: 'ELDGROEP MOETENZUIVEREN-AARDANWÀLOPTIJDENDIEJÊUUITKOMEN  OPWERKDAGENVANAFUUR OFKIJKOP EN VOOR EEN AANGENAAM SALARIS DAT SPREEKT VOOR ZICH WWWGELDGROEPNLVOORMEERINFORMATIEOVERDEZEFUNCTIE %N ALS HET ÀVEN KAN EEN BEETJE UITDAGENDER DAN VAKKEN VULLEN IN EEN SNEUE SUPERMARKT 4E HOGE EISEN 7IJ VAN 6$: 'ELDGROEP VINDEN VAN NIET %N DAAROM HEBBEN WIJ ONZE PARTIMEBANEN VOOR TELEMARKETEERS HE LE MAAL OP HET LEVEN VAN DE HEDENDAAGSE STUDENT AFGESTEMD *E WERKT

www.nuffic.nl / hsp

Huygens Scholarship Programme

ben jij een absolute plus met talent en ambitie?