Tochten
25 mei 2006 - Steven Rooks Classic 5 juni 2006 - Friese 11 Steden 17 juni 2006 - Jan Janssen Classic 9 september 2006 - ING Tour
Overige verslagen & Nieuws "Heb je steeds vooraan gereden?" 31 Dec 2006 - Op deze laatste dag van het jaar waren ondergetekende, Tom, Bart, Hans W bij huize Rob voor een rondje Muiden, Nederhorstenberg, Nigtevegt en weer terug. Na de storm van de avond ervoor viel de wind alleszins mee. Ondergetekende , net terug van een ski-trip uit Frankrijk, vreesde het ergste, maar een skitraining in het hooggebergte gaat prima samen met fietsen, daar de bovenbenen op de latten danig op de proef worden gesteld. Het zachte weer was aangenaam en het tempo lag behoorlijk hoog. Tom, weer volop in training peddelde makkelijk mee. Zijn trainingsintensiteit gaat langzaamaan omhoog (een ieder die over zijn schouder zou kunnen meekijken op zijn trainingslogboek zal zien dat zijn beeldscherm weer aardig gevuld raakt). Rob stak na 35 km de kortste route naar huis, terwijl de rest van het peleton nog een extra lusje maakte. Vlak voor de finish reed Hans nog even lek bij de Torenflat. De besmeurde kop van Hans noopte Alice tot de woorden: "Wat zie jij eruit, heb je steeds vooraan gereden?" Een ieder die vandaag goed oplette zag, overigens niet gewoon, Hans wat meer achterin het peleton harken! Niet getreurd Hans !, de koffie smaakte prima!. Namens de webmaster wensen wij tot slot bij deze een ieder een zeer gezond 2007 toe en veel fietsplezier! Jaap.
Lage Vuursche 24 Dec 2006 - Ook deze week werd het mountain bike parcours van de lage vuursche weer verkend, nu door Remco en Hans die in Hilversum Jan Pieter oppikten een vriend van Remco die het parcour op z’n duimpje kende. Na wat omzwervingen achter Jan Pieter aan (onderweg naar het parcours leidde hij ons geroutineerd langs de mooiste paadjes) lag het parcours er een stuk droger bij vergeleken met vorige week. Na een enkele valpartij (Hans), zaten we er na afloop van het parcours weer warmpjes bij met een kopje koffie in een uitspanning aan de start van het parcours. Na de koffie weer terug over de hei naar Naarden, onderweg weer de wekelijkse ruzie met een hondenbezitter (die deze keer z’n hond op ons afstuurde, Tom hoe heet dat apparaatje ook al weer wat hier goed tegen helpt?), was het na 45 kilometer weer mooi geweest. Hans W.
De kortste dag 24 Dec 2006 - We zijn de kortste dag al weer gepasseerd en nog steeds geen echte winter. Echter, bij een temperatuur van 3 graden en een miezerig regentje was het nou ook weer geen weer om gemakkelijk je bed uit te komen. De cross-jongens (Hans W en Remco) trokken richting lage vuursche. Erwin deed met de wegracers (Tom, Hans vd W, Sander, Rob) mee om zijn nieuwe pedalen en zadel uit te proberen. Bij vertrek was het nagenoeg windstil en vertrokken we, via een citycross door Hilversum, in zuidwestelijke richting. In Hilversum reed Erwin lek. Intussen staan de statistieken
voor Michelin flink in de min. Erwin meldde echter dat hij volgende week de ultieme band van Schwalbe gaat kopen. Wie mee wil liften op zijn bestelling bij Salden kan zich bij hem melden. Het aanvangstempo was rustig. Na Kortenhoef moest Rob ivm roeiverplichtingen afhaken. De rest pakte het lusje via Loenen en, gezien de totale rust op de weg, werd de westelijke vechtoever naar boven gereden. Gelukkig was Erwin niet meegegaan met de crossbrigade want hij verrichtte dankbaar werk als koptrekker. De noordoostelijke wind was intussen flink aangewakkerd, waardoor het nog flink ploeteren was. Met het natte wegdek bleef het uitkijken geblazen. Met een bescheiden 43 km waren toch weer de noodzakelijke calorien verbrand. Tijdens de koffie gaf Erwin nog een uitgebreide rondleiding door zijn fitnesslaboratorium. Buitengewoon inspirerend. Tom
Moddergevecht 17 Dec 2006 - Het vaste mountainbike trio was weer present om iets na negenen te vertrekken. De tocht gaat vandaag naar lage vuursche. Er naar toe over de hei was al een mooie rit, een winterzonnetje op een grote vlakte waar in alle hoeken wel mountainbikers te zien waren. Het was weer even zoeken maar toch na ongeveer 3 kwartier kwamen we aan bij de kuil van Drakenstein, het beginpunt van het enige echte MTB-parcours bij ons in de directe omgeving. Het Parcours was vandaag erg nat, de heftige regenval van de laatste dagen was hier nog goed te zien. Maar vol goede moed aan de tocht van 10,5 km begonnen. Hans ging voorop en Erwin en Remco volgden. Eerst had Remco moeite om op zijn fiets te blijven zitten op een smal stukje en hing aan een boom. Snel daarna ging Erwin even op de grond zitten, doch stapte direct weer op. Maar Hans die pas zijn 2e serieuze rit rijd had nergens moeite mee en beheerst de techniek al alsof hij al jaren stiekem getraind heeft. De klimmetjes in het parcours waren vandaag door de natte ondergrond goed te doen. Maar de vlakke stukken waren door de vele plassen lastig en er kwam veel techniek bij kijken.
Halverwege het parcours hadden wij de strategie aangepast, niet meer om de modderplassen heen maar zo hard mogelijk erdoorheen. Dat gaf het geheel een sensationeel einde waar we met z’n drieen hard over het parcours vlogen en de fietsen al snel onherkenbaar werden. Wel een paar keer van de
fiets af omdat de houthakkers het nodig vonden om een paar bomen over het parcours te laten vallen en het behendige sprongtje erover heen voelden we niet zo veel voor. Daarna weer terug over de hei, een korte discussie met een hondenbezitster over wie er nu meer fout was de mountainbiker naast het fietspad of de hondenbezitster die haar hond niet aan de lijn had, wij vonden natuurlijk de laatste. Gezien de staat van onze kleren, waarbij het Oranje Nassau tenue van Erwin niet meer te onderscheiden was van het kloffie van Hans, hebben we besloten om de koffie maar even over te slaan.
Remco
Supertrio's 17 Dec 2006 - Om 9.00 uur was het rustig bij huize Peters. Alleen Bart was van de partij zodat het drietal Bart, Sander en Rob vertrokken voor een rondje Loosdrecht. Bij het vertrek kwam Hans en Erwin nieuwsgierig even kijken wie er allemaal van start gingen. Zij gingen aangevuld met Remco de Lage Vuursche onveilig maken. Bart was weer hersteld en van zijn laserbehandeling en kon na zijn oog te hebben gedruppeld weer haarscherp zien. In een echt zondagstempo van 28 km per uur reden we door s-Graveland richting Loosdrecht. Daar ging het tempo onder aanvoering van Sander flink omhoog. Een pittige tegenwind langs het Tienhovenskanaal noopte ons om op de weg in waaier te gaan fietsen waar een ieder zijn deel kopwerk voor zijn rekening nam. Langs de altijd rustieke Vecht met de wind mee raasden we in een moordend tempo naar Nederhorst den Berg, waar we konden genieten van een mooie regenboog. We vroegen ons dan ook af of we de bui voor konden blijven en droog thuis zouden kunnen komen of dat we nog een flink nat pak zouden krijgen. Sander schroefde als een jonge hond het tempo nog verder op, toen moest Rob passen, met een paar vermoeide benen kon de hij 40 niet meer op de teller krijgen. De traditionele eindsprint was met twee vingers in de neus voor Sander, Bart zat er ook door heen na een lange tijd niet te hebben gefietst en een avondje uit kon hij Sander geen tegenstand bieden. Met een gemiddelde van 30.2 was toch ieder tevreden.
Rob
Winter Zondag 10 dec 2006 - Het lijkt erop dat, na weken van najaarsstormen, de winter dichterbij komt. Het was voor het eerst dat er zichtbaar nachtvorst was geweest met flink wat ijs in de plassen en op de ruiten. De opkomst was in deze winterse omstandigheden hoog te noemen: 8 renners. Met een prachtige zon tegen een blauwe lucht en een lauw windje werd in omgekeerde richting het rondje Gooimeer aangevangen. Het was nu eens niet onze TomTom Peters die meteen de kop van het peloton pakten maar Bob en Hans vd W. Het was duidelijk oppassen geblazen en bij de afdaling van de Tafelberg veroorzaakten de bevroren bladeren een glad wegdek. Met de zuiden wind in de rug ging het hard omhoog op de Stichtse Brug waarbij Sander geschiedenis schreef door ons Jerommeke bovenop te verslaan. Langs de gooimeerdijk was het lekker buffelen tegen de inmiddels toegenomen wind. Na de Hollandse brug keerden Bob, Tom en Rob huiswaarts ivm verplichtingen. De rest pakte er nog een lusjes bij. Tom
Windwaarschuwing in Limburg Vrijdag 8 dec 2006 - Jaap & Tom moesten vrijdag voor een zakelijke afspraak in Maastricht zijn en dus werd besloten om de fietsen mee te nemen voor een extra krachttraining in de Limburgse heuvels. Tom had een parcourtje uitgezet met een maximum aan cols. De auto werd geparkeerd in Noorbeek waarna de ons allen zo overbekende route langs de belgische grens via Epen naar Vaals werd genomen. Onderweg op de autoradio klonk het al: "Het verkeer dient in Limburg rekening te houden met zware windstoten van meer dan 100 km/u". Na wat lacherig op de fiets te zijn gesprongen bleek het bittere ernst. De snoeiharde zuidwesten wind blies ons diverse malen de berm in om over de noodzaak van de triple bij wind tegen op de hogere gedeelten nog maar te zwijgen.
Jaap moest even warmdraaien, maar sloeg direct hard toe op de Loorberg (10%). Na Epen dreigde Tom weer het onderspit te delven maar wist in een alles-of-niets aanval op de lange klim naar Camerig als eerste boven te komen. Na Vaals mochten we even het genot van harde windstoten in de rug voelen. Slechts licht peddelend bereikten we vlot enorme snelheden. Na Mechelen kwam het hoofdgerecht: de Schweiberg. Bij iedere Limburgs Mooiste blijkt die weer langer dan je zou denken. Tom deed wanhopige pogingen Jaap los te rijden maar met een gierende wind tegen lukte dat niet en was de aankomst bovenop gelijk. Het toetje, het smalle steegje bij
Slenaken bleek nog lastig. Regelmatig slipte het achterwiel over de afgewaaide takken. Al met al een prachtige training door een totaal uitgestorven zuid limburg. Tom
Ook een bak wind Zondag 3 dec 2006 - Het vaste cross duo Remco en Erwin is afgelopen zondag om half negen naar Voorthuizen vertrokken waar een toertocht was uitgezet. De dag ervoor waren de fietsen al ingeladen en met een kopje espresso mee de auto in konden we direct weg. Dat we geen uitdraai van de route naar TC Voorthuizen hadden gemaakt was geen probleem want in Voorthuizen was nog net geen file naar de startplaats. Dat was met het vinden van de startplaats in Schoorl wel wat anders (weet je nog, Hans)!!!
De tocht van 45 kilometer verliep alles behalve rustig. Na 1 kilometer was de ketting van Remco vastgelopen tussen zijn voorbladen waarvan de middelste krom was getrapt. Ja, Remco kent zijn eigen krachten echt niet, of zou het misschien aan zijn materiaal liggen? Gelukkig (maar niet heus) was de spanning op zijn voorderrailleur ook weg en we hadden niets om het mee te repareren. Dat Remco handig is weten we wel, maar de wijze waarop hij met een takje zijn voorderrailleur wist vast te zetten was werkelijk geniaal. Alleen één nadeel alles moest op het grote blad. Ok, we konden weer verder met nog 44 kilometer te gaan. Kilometers rakelings langs een hek, smalle paadjes met veel naaldbomen die je geregeld vol terugzwiepend van de voorligger in je gezicht kreeg, takken die je met je helm moest wegkoppen, ja het was echt mountainbiken. Maar het mooiste moest nog komen. Op een bospad was Remco even de macht over zijn stuur kwijtgeraakt. Plotsklaps zat hij naast de track in het gras een beetje verdwaasd om zich heen te kijken. Een beetje last van zijn been maar het viel verder gelukkig wel mee. Na een korte break konden we weer verder gaan. Steile heuvels en mul zand kwamen verderop. Nu kwam Erwin aan de beurt. Bij het ietwat overmoedig afdalen kwam Erwin in een één grote zandbak terecht waar hij vrijwel direct stilstond en over de kop sloeg. Helm in het zand, hap zand en zijn fiets nog aan zijn schoenen. Dus echt letterlijk over de kop geslagen.
Verderop nog een paar flinke bulten en daarna de hei op. Windje mee, dat ging erg lekker. Maar hopen dat we bij de terugkeer weer het bos in zouden gaan en niet de tegenwind zouden pakken. Nee hoor, een leuke lus en de wind vol tegen. En net als bij de race brigade was deze windkracht 8 ook nekkend! Terug het bos in konden we wat uithijgen. Maar met een storm boven ons hoofd in een krakend bos, waar veel omgewaaide bomen lagen, bleven wij op ons hoede. Wie weet wat er nu weer zou komen. Eenmaal teruggekomen van ons avontuur vonden wij het toch wel weer een prestatie en konden weer voldaan naar huis. Erwin
Een bak wind Zondag 3 dec 2006 - Slechts 4 man meldde zich deze morgen bij huize Rob. Een aantal onverlaten hadden zich teruggetrokken in de luwte van het bos, hetgeen met dit weer bepaald niet overstandig was. De wind noopte het viertal dicht bij elkaar te rijden, waarbij Dick Hans in het tweede échelon liet plaatsnemen om zodoende het maximale effect te hebben van de "luwte". Met kruissnelheden van soms 25 tegen de wind in was het beuken. Het kopwerk van Jerommeke-Erwin werd soms node gemist, al deed Rob zijn naam als stoempenrijder alle eer aan. "Stoempen, Snot en Sterven"is een boekje dat ooit door "goeroe" Smeets is geschreven. De titel doet het ergste vermoeden, en jawel, het was voor deze zondagmorgen zeer van toepassing. 's Graveland naderend werd de cruise-control aangezet en stoven we met bijna 40 op de teller door het zo idyllische plaatsje. Het gemiddelde werd hier uiteindelijk wat mee opgekrikt, hetgeen uiteindelijk resulteerde in een moyenne van nog net boven de 29, met een totaal afstand van 45 km. Een prima training onder deze hollandse omstandigheden. Jaap
Krachttraining Zondag 26 nov 2006 - Een prachtige, zachte, novemberochtend. Bleek zonnetje, straffe zuidenwind die ervoor zorgde dat het afgevallen blad geen al te gevaarlijke situaties meer opleverde. Als gastrenner reed Peter Benders mee. Hij is lid van de spinclub en organisator van fietsreizen. Kijk voor zijn nieuwste arrangement op www.lebocage.nl. In totaal stonden we met 8 aan de start. Cross-piet Remco reed zijn eigen race. Wegwijspiet zette koers naar het westen met wind van opzij. Het aanvangstempo lag gelukkig laag, waardoor iedereen rustig kon warmdraaien. Daar kwam flink verandering in toen we bij Diemen het kanaal overstaken en in zuiden richting de wind strak tegen hadden. Wie bang is dat je in de vlakke omgeving geen krachttraining kan doen, had vandaag zijn hart kunnen ophalen. Onze werk-piet, Erwin, deed waar hij goed in is: werken. Met de wind precies op kop peesde hij langs het kanaal, af en toe afgewisseld door Jeroen en Peter. De rest bleef wijselijk in de luwte. De bleke najaarszon weerkaatste schitterend op het water van het kanaal. Bij Loenen aangekomen werd besloten dat de krachttraining voldoende was. Niettemin bleef het tempo flink hoog langs de vinkeveenseweg. Het laatste traject door 's Graveland was de wind, zoals te verwachten, precies in de rug. De koffie werd vandaag bij Jeroen geserveerd. Tom
Inschrijving Gerolsteiner Tour Festival 2007 geopend 15 Nov 2006 - Vanaf heden is het mogelijk online in te schrijven voor het Gerolsteiner Tour Festival op zaterdag 12 mei 2007 (weekend vóór Hemelvaart). Afstanden 154 km (2520 hoogtemeters) en 207 km (3467 hm). Kosten bedragen €53 voor de Radmarathon op zaterdag. Meer info op: http://www.tourfestival.de/index.asp?Page=RennenAllgemein Start van deze toch is in Gerolstein. Afstand vanaf Naarden: 318 km. Voorstel is om vrijdagmiddag erheen te rijden en zaterdagavond weer terug. Er is tevens een beurs met veel stands, dus portemonnee meenemen.
ATTENTIE: aangezien de hotelaccomodatie beperkt lijkt te zijn in Gerolstein, zal Tom nu al gaan reserveren. Wil iedereen vóór 25 November een email naar Tom sturen om aan te geven of hij wil overnachten van vrijdag 11 mei op zaterdag 12 mei 2007. Geschatte kosten voor de overnachting € 40 pp incl ontbijt.
Nu eens geen Michelin Zondag 19 nov 2006 - Vandaag was de cross-brigade niet aanwezig (Erwin, Remco), maar niettemin stonden er 6 renners aan de start. Bij aanvang was het nagenoeg windstil. Dat leverde een kaarsrechte lange oranje sliert door de polder op. Niks geen waaieren. Het uitzicht beperkte zich daarom tot de achterderailleur van onze wegwijspiet (Rob).
Met een temperatuur van slechts 5 graden waren we weer wat dichter de winter genaderd. Ondanks de lichte miezerregen later in de ochtend, werd niemand echt nat. Het ergste voor een wielrener: kou en nat tegelijkertijd. Bij het ommetje langs Almere begon de wind toch nog lelijk op te steken. Nu werd wel zorgvuldig de waaier opgezet om toch vooral genoeg energie over te houden voor de beklimmingen: stichtse brug, huizerghoogt en tafelberg. Na de Stichtse brug reed Jaap lek. En jawel, het was nu eens geen Michelin maar Continental. Geconcludeerd werd dat met ons huidig kilometrage een band minder dan een seizoen meegaat. Rob meldde een tussentijds moyenne van 31,7 km/u. Bij aankomst in Naarden kwam juist ook de crossbrigade aan, waarna we een gezamelijk bakkie bij Jaap konden nuttigen. Tom
Weer voor bikkels Zondag 12 nov 2006 - Het was vandaag typisch zo'n dag dat, ware er geen fietsclub, je er niet over zou peinzen om je bed uit te komen. Harde wind, striemende regen, 7 graden. Aan de start bleek waar Oranje Nassau voor staat: ambitie. Toch nog 7 renners: Erwin, Jeroen, Hans vd W, Tom, Rob, Dick en Sander (begint de schrik van het peloton te worden). Onze wegwijs-piet, Rob, stelde voor om achter de plassen langs te gaan zodat we langs het kanaal hard wind mee zouden hebben. De wind bleek toch iets anders te zijn dan we dachten, waardoor we in de eerste fase al flink opzij te verduren kregen. Gelukkig lag het tempo niet te hoog. Onder aan de plassen draaiden we in westelijke richting waarna we flink konden beulen. Het was zaak nauwkeurige in de wind-schaduw van de ander te gaan zitten. Onze werk-piet, Erwin, deed gelukkig veel van het vuile werk. Sander profileerde zijn toenemende macht door regelmatig fel te demarreren. Langs het kanaal bleek geplande wind-mee in werkelijkheid een lastige schuin-tegen te zijn. Met de harde windvlagen was het oppassen met zwiepers van de voorganger. In de slotfase, eindelijk wind mee, reed Erwin lek. Jawel, wéééér een Michelin band. Met een bescheiden afstand van 53 km hielden we het vandaag kort. Maar het gemiddelde stond toch weer strak boven de 30. Tijdens de koffie bij Tom kon de modder nog even worden afgespoten. Tom
Na afloop de modder afspuiten
MTB aftrap in Schoorl Zondag 5 nov 2006 - Zondag 8.45 verzamelden Remco en Hans W bij Erwin en vetrokken met de fietsen achterop de auto naar Schoorl. Na wat zoeken en vragen aan wat lokale bewoners kwamen we rond 10.00 aangefietst bij de start van het "crossfiets parcours". Ik was een beetje verbaasd over de grote hoeveelheid fietsers die achter elkaar en (erger) met hele hoge snelheid het parcours afvlogen. Hoe kom ik daar tussen was mijn eerste gedachte. En wat is dat parcours smal was mijn tweede gedachte. Het bleek vooral zo druk door een tourtocht en nadat we ons op het parcours hadden gewaagd werd het al snel minder druk doordat de toertocht fietsers al snel afzwaaiden.
Het parcours bedroeg zo'n 15 kilometer en blijkt een van de zwaardere MTB parcours van Nederland te zijn. Ik heb weinig overeenkomsten kunnen ontdekken met de zondagochtend ritje op de weg, behalve dan dat ik Erwin en Remco niet kon bijhouden! En dat ook hier Erwin iedereen van het parcoers kan fietsen. Verder was alles anders, heel zwaar en explosief, maar wel mogelijkheden om even te stoppen en bij te komen, verder niks gezellig kletsen onderweg, zodra je fiets is het constant
opletten geblazen, je vliegt anders zo het parcours af (of tegen een boom aan). Na één rondje besloten we tot nog een rondje, zodat we uiteindelijk zo'n 38 km hebben gefietst. De laatste paar km ging bij mij behoorlijk het licht uit, en inmiddels na een paar uurtjes bijkomen gaat het weer wat beter. Alleen lopen valt nog niet mee.... Komende zondag maar weer op de weg! Hans
Peters & Co Zondag 5 nov 2006 - Op deze wat somber ogende zondagmorgen hadden een aantal renners de bossen opgezocht, om per mountanbike de zondagsrust te verstoren. Ondanks dit waren we toch met een respectabel aantal renners vertegenwoordigd. De start was sharp om 09.00 uur bij huize Peters. Al meteen werd het tempo door navigator Rob naar een behoorlijk niveau getild en sleurden wij er achteraan. Midden tussen de weilanden wist Bart alsnog aansluiting te vinden. Vanuit zijn slaapkamerraam had hij het peleton zien vertrekken, en was vervolgens in een noodtempo op zijn ros gesprongen om aan te haken. Wat hij tussen de lakens achterliet vertelt het verhaal niet... Intussen beulde Rob voorop verder door en werd hij steeds meer van voren afgewisseld door zoonlief Sander, die spelenderwijs het peleton steeds meer zijn wil oplegt. Heren, dit getalenteerde heerschap van het geslacht Peters rijdt zich steeds meer in de picture! Aan de koffietafel gingen al verhalen rond om hem een co-sponsorship aan te bieden voor beloftevolle renners voor de toekomst; immers op termijn zal de naam van touring club Oranje Nassau ook gewaarborgd moeten blijven! De leeftijd van Sander staat, met alle respect, in schril contrast tot die van Dick. Dick stamt nog uit de tijd dat er in Nederland nog geen files bestonden. Om wat concreter te zijn: Op 12 oktober 1951 was de eerste televisie-uitzending in Nederland. We moeten Dick ergens in deze tijd plaatsen, en dan nog wel enkele jaren ervoor!. Maar niet getreurd, de wijze waarop Dick zich op de fiets manifesteert is van uitzonderlijke klasse! Deze, nog steeds, aktieve gymnastiekleraar peddelt zeer makkelijk met het peleton mee. Sterker nog, vandaag reed hij gemakkelijk van voren en liet hij menig renner zijn gespierde kuiten zien. Terwijl zijn meeste leeftijdsgenoten al via de AWBZ zijn afgeserveerd richting verzorgingssituaties, is Dick voor ons allen bij uitstek het voorbeeld van de allround sportman die menig jongeling zijn hielen laat zien. Wat voor een ieder wellicht niet bekend is , is dat Dick reeds op 19 jarige leeftijd zijn eerste triathlon volbracht. (Dit moet één van de eerste georganiseerde triathlonwedstrijden geweest zijn!). Feit blijft voor ons allen: Blijf zeer regelmatig sporten, ga verstandig met je lijf om en doe alles met mate! Dick is het levendige bewijs dan je ook op deze leeftijd (Dick je exacte leeftijd zal ik bij deze maar in het midden laten) nog prima mee kan!.
In het zicht van de haven reed Bob nog even lek. Zijn Math Salden banden blijken nu toch echt wel aan vervanging toe! Gelukkig was samaritaan Bart in de buurt on Bob in deze te assisteren. Na een ronde van rond de 60 km keerden we weer terug op het nest, om bij Hans vd W nog even een bak koffie te halen. De familie Peters had na deze warming up helaas geen tijd om aan te schuiven,
immers zij moesten nog echt sporten: Roeien! Jeroen had bij de koffie nog wat inspirerende verhalen over de Dolomieten Marathon. De aandachtige luisteraar doet er het beste aan om maar niet elk detail op te slaan, daar dit wellicht de trainingsinspiratie doet verkleinen. Voor Tom zijn de voorbereidingen van dit mega evenement al begonnen. Gisteren dook hij anoniem (overigens wel onder toezicht van ondergetekende) een krachthonk in Amsterdam in om zich aan een uitgebreide test te onderwerpen. Het siert hem dat hij de resultaten en rapportage hiervan transparant houdt, zodat wij allen zijn verrichtingen kunnen blijven volgen. P.s Wie is bereid om zijn garage om te bouwen tot simulatie-test-omgeving, om hier een Tacx Virtual Reality Trainer (www.tacxvr.com) opstelling te plaatsen met een virtuele Dolomieten cq. Alpenlandschap gebergte? De bedoeling is de garage kompleet te veranderen in een berglandschap, waarbij we in een virtuele omgeving een aantal test kunnen uitvoeren en een gerichte trainingsstage kunnen afwerken. Idëeen en donaties bij ondergetekende! Jaap
Dit is onze berg Zondag 29 okt 2006 - Bij aanvang stond er een harde wind. Niet dat dat tegenwoordig iets zegt, want ook bij wind tegen wordt er gewoon op hoog tempo doorgejakkerd. Met een grote ploeg (11 renners) werd aangevangen met de training. Het was deze keer Erwin die de boel flink aanzwengelde. Aangestoken door het dolomietenmarathonvirus veroorzaakte hij al vlot scheuren in het oranje lint. Met de harde wind was het zaak vooral slim het bord van de ander leeg te eten. Halverwege werden we ingehaald door een groepje fietsers die net iets harder reden. Zodra Erwin de identieke blinkende Jan Janssen zag stoof hij naar voren om de kop over te nemen. Het tempo bleek iets te hoog voor de rest maar de toon was gezet en zou vandaag niet meer veranderen. Bij de Hollandse Brug ging het op de grote plaat omhoog voor de bonificatiesprint. Langs het Gooimeer de harde noordwestenwind precies in de rug. Na Almere Haven ontstond een flink gat tussen de koplopers en de volgende groep. Bij de groep koplopers deed Sander een taktische meesterzet door tijdens de kopwissel van Tom op een heuveltje direct een gapend gat van 100 meter te slaan waarbij hij Remco en Jeroen in zijn kielzog meenam. Tom had het nakijken en wist slechts de groep volgers voor te blijven. Bij de groep volgers werd Erwin ingezet om het gat dicht te rijden, maar dat bleek bij een tempo van 45 van de kopgroep lastiger dan gedacht.
Het peloton dendert Almere-Haven binnen
Op het Huizerhoogt werden we bergop ingehaald door de Toerclub Abcoude. Onmiddellijk werd de aanval door Oranje Nassau gepareerd en wisten we ons in hun groep te mengen. Echter, bij de volgende berg, de Tafelberg, kon het natuurlijk niet zo zijn dat die door hen gewonnen werd. "Dit is onze berg". Erwin wist dan ook hun kopman in een rechtstreeks duel op zijn plaats te zetten. Na afloop nog even nagepraat tijdens de koffie bij Rob. Tijdens het uitwisselen van de verbrande calorien werd het duidelijk dat de zondagochtend trainingen steeds meer het karakter van zondagochtend wedstrijden krijgen. Met het loodzware programma voor het komende seizoen is dat een prima voorbereiding. Tom
Weing renners en veel wind Zondag 22 okt 2006 - Om 8.59 reed ik het oprijpad van Rob op. Waar je de laatste tijd moeite had om een plekje voor je fiets te vinden, was het nu nog helemaal leeg. Ik keek nogmaals op mijn horloge maar het was echt zondagmorgen 9.00 uur inmiddels. Gelukkig verscheen Rob in de keuken en iets later melden ook Hans van der Weiden, Dick en Erwin zich. Erwin in lange broek, hij was nog aan het acclimatiseren van zijn tripje naar de Canarische Eilanden. We hebben nu zelfs tot drie minuten over negen gewacht, zodat Bart niet weer het liedje van de eenzame fietser van Boudewijn de Groot hoefde te zingen tijdens zijn zondagmorgenrit. Maar helaas ook Bart kwam niet. Rob nam als navigator de kop door Hilversum naar Loenen aan de Vecht. Harde wind tegen, dat was strategisch ingezet, zodat we de wind terug mee krijgen en inderdaad vlakbij Baambrugge kregen we de wind in de rug. De kruissnelheid ging ook direct van 30 naar 40 km per uur. Helaas was de lol van de wind in de rug slechts tijdelijk, we kregen de weg terug de wind precies van de zijkant, echt zo’n windrichting waar je weinig mee kan en zwaar voor iedereen. Heel verassend kwamen we Dirk Dekema tegen, toch nog een renner gearriveerd na drie minuten over negen op de Rijksweg 23? De eindsprint langs het Naardermeer werd ingezet door Rob en het hele peloton volgde, Erwin gaf nog wat meer gas Rob en Remco hadden moeite om het bij te benen. Daarna kwam een versnelling van 40 naar 45 km tegen de wind in en dat was voor Rob en Remco reden om eieren voor hun geld te kiezen en Erwin te laten gaan. We reden om 10.45 weer Naarden in. Rob en Dick moesten op tijd terug zijn om te trainen, ik had zelf het idee dat we toch een aardige training achter de rug hadden, maar zij hadden nog voldoende energie over om direct na het fietsen een roeitraining te volgen. Voor de statistieken 30,5 gemiddeld en ongeveer 50 km gereden. Remco
Herfst Zondag 15 okt 2006 - Somber en kil weer, meer wind dan verwacht en een selectie van 7 man waren de ingrediënten van deze zondagmorgen. Rob, Sander, Dirk, Jeroen, Remco, Hans en Sven v/d W gaven acte de présence. Door het ontbreken van Erwin ging de strijd vandaag om de titel “best of the rest”. Rob, die de intercity naar Amsterdam moest halen van 11.30 uur, gaf gelijk de toon aan. Tot de Loodijk waar Jeroen, duidelijk afgekeken van zijn spin maatje Erwin, ons op een tempo 38 tracteerde. Aldus ging het richting polder waar op de colletjes werd gestreden door Remco, Sander en Jeroen voor de eerder gememoreerde titel. Na de afdaling van de Hollandse brug kwam de koude kermis. Het waaide veel harder dan vermoed en de Stichtse brug leek verder weg dan ooit. Bij afwezigheid van Erwin kreeg ieder nu de beurt om eens te ervaren wat kopwerk tegen de wind is. Er werd dan ook veel gewisseld. Na de beklimming in Blaricum wachtte ons een verrassing. De weg werd geasfalteerd en we konden dus niet verder. Een mooie gelegenheid om Remco voor te bereiden op het winterseizoen: we gingen door het bos verder. De eindsprint bij het blindeninstituut leverde geen winnaar op. Bij hoge snelheid en zeven man op kop
kwam er een auto waardoor er vol in de remmen moest worden geknepen. Een kort ritje, Rob op tijd bij de trein en met een schuin oog op de teller konden we nog net 30 gemiddeld aantekenen. Hans vd W
Record moyenne Zondag 8 okt 2006 - Dit was weer eens zo'n dag dat Erwin veel van voren zat. En dat hebben we geweten . . . Vrijwel de complete harde kern stond, allen in de teamkleuren, op het appèl: Erwin, Hans (2), Dick, Jaap, Bob, Tom, Jeroen, Remco, Rob, Bart. Traditioneel zette Rob direct de toon met een pittig tempo om iedereen wakker te schudden.
Al vrij vlug, vlak voor Loosdrecht, was het Bob die lek reed. Scheurtje in de buitenband, maar wat papiergeld tussen binnen- en buitenband bood uitkomst en het peloton kwam weer op gang. In Loosdrecht waren het nu Erwin & Bart die de boel gingen opschudden. Het tempo ging straf omhoog en een prachtig oranje lint zwierde tussen de plassen door. Sommigen snakten naar lucht omdat bij de zijwind een waaier nauwelijks mogelijk was. Er volgden vele "steigerungen" (het schaatsseizoen is gisteren weer begonnen). Waarbij vooral Jaap en Hans W zich van voren lieten zien. Het was duidelijk dat het moyenne vandaag hoog zou uitkomen. Met tegenwind ging het al hard. Na Breukelen reden we langs het kanaal waar we traditioneel snelheidsrecords verbrijzelen. Geheel in lijn met de gewoonte werd het peloton in ploegentijdritmodus gezet en met een kruissnelheid van boven de 40 (!) bleek Driemond ineens heel dichtbij. Het venijn zat in de staart want de laatste etappe speelde de wind weer flink parten. Jeroen wist nog even bij iedereen het schuim op de mond te krijgen door het tempo onveranderd hoog te houden. Enkele gaatjes waren toen niet te voorkomen. Na 60 km konden we vaststellen dat het moyenne, dik boven de 32 was en dat hadden we dit seizoen nog niet kunnen noteren. De temperatuur was intussen iets opgelopen waarna bij Jaap op het terras de koffie genoten kon worden.
Tom
Eenzame Hoogte Bij Rob om drie over negen viel de opkomst toch wat tegen Vandaag mocht Bart Best apart Zelf de route wegen Met 35 in het uur Werden gelijk de benen zuur Gooi Noord gepasseerd Naar Haaxman gepeerd De beklimming van de Soestdijker Muur Tot daar reed Bart opvallend sterk En deed met verve zijn kopwerk Niemand passeerde Want Bart pareerde Elke aanval, normaal Erwin's handelsmerk Bilthoven, Den Dolder, Soesterberg Blijven malen op je ruggemerg 'n Kopje koffie bij 't Hoogt Werd vanochtend niet gedoogd Maar, hup, gelijk Naar Maartensdijk En raad eens wie er al die tijd Nog steeds boven de 30 rijdt? Is dat niet Bart? Dat is apart... Nog steeds niet van de kop bevrijd! Twee uur vijftien na de start
Stond er 70 op de teller van Bart De rest was gezien Zelfs afgehaakt misschien Soms stijg je, da's heel apart naar EENZAME HOOGTE Bart
Klets beng Zondag 1 okt 2006 - Wat wordt het toch mooi op de weg met al die oranje shirts. Onze Human Resource Manager, Erwin, had wederom weer nieuw talent weten te strikken voor een ritje met Oranje Nassau: Roger en Ton. Fantastisch. Daarnaast waren vandaag ook Jeroen en Sven aanwezig die eigenlijk al tot de harde kern gerekend kunnen worden.
Rob vatte het plan op rustig van start te gaan, maar met zijn TDi in de benen is dat een tamelijk relatief begrip. Zodra zijn motor warm is blijft hij het peloton voortsleuren. Met een grotere groep is het altijd wat onrustig en al vlot ontstonden wat gaatjes. De wind was herfstachtig en wie slim was kroop dicht achter een ander. Erwin besloot om met het tweede groepje mee te rijden. Rob denderde onvermoeibaar door. (Er gaan geruchten dat hij een geheim trainingsprogramma bij de roeiclub volgt). Na Driemond was het Remco die de knuppel in het hok gooide en er een flink tandje bovenop gooide. Remco toont de laatste tijd een blakende vorm. Intussen had ook een vreemdeling aangehaakt. Niet lang daarna . . . . klets beng. Kleine verstoring in de balans van Jeroen en Jeroen ging onderuit waarna de vreemdeling, die vlak achter hem reed over hem heen reed en ook tegen de vlakte ging. De schade viel gelukkig mee aan zowel fiets als renners. De vreemdeling meende echter, nadat hij eerst uitlegde hoe goed hij verzekerd was via zijn club, persé een naam te moeten hebben zodat zijn verzekering iemand kon aanspreken. De sfeer werd direct bijzonder onaangenaam. Kennelijk heeft de vreemdeling niet begrepen dat je ook bij fietsen als achteroprijder altijd fout bent, zo je überhaupt van fouten kunt spreken. Enfin, de rit werd voortgezet maar het gebeurde had natuurlijk wel de nodige impact. Zonder al te veel omwegen werd de rit naar Naarden voortgezet en kon bij Tom op terras nog een kop koffie genoten worden.
Tom
Canyon promotie Zondag 24 sep 2006 - Op deze zeer zachte zondagmorgen waren Dick, Hans W. Hands v,d, W, Tom, Bob, Erwin ,Remco en ondergetekende bij huize Rob waar eveneens de zoon des huizes in het peleton plaats nam. Hans van der Weijden, inmiddels weer ouderwets hersteld, hetgeen bleek uit zijn verslag van vorige week, reed weer makkelijk van voren, nadat overigens Erwin uitvoerig bezig is geweest om zijn ros in de ideale zithoogte af te stellen. Behalve een meetlat, centimeter, geodriehoek , passer en lineaal was het timmermansoog van beide heren voldoende om de ideale zitpostite voor Hans af te stelljn. Hoe makkelijk de jeugd sportieve uitdagingen aangaat bleek al vrij snel door de makkelijke wijze waarmee Sander meepeddelde. Naast pa Rob was hij regelmatig van voren te vinden. Na wat rondgedwarreld te hebben richting Loodijk en Muiden, belandden we uiteindelijk op de Hollandse Brug waar we helaas onze webmaster moesten missen. De hectiek en de vele overuren van het einde van zijn project deden hem verstandig door te kiezen voor een eigen tempo. Ervan uit gaande dat dit slechts een incident is, wordt hij volgende week met belangstelling in het peleton terugverwacht. De wind speelde het peleton richting Stichtse Brug parten, hetgeen resulteerde in waaiers en losgeslagen groepjes. Voor de stichtse brug had Hans W. al aangekondigd "wie het eerste boven is". Nou zijn dit soort uitlatingen voor Erwin koren op zijn molen en met een paar fikse omwentelingen bereikte hij als eerste, gevolgd door Sander, de "top"van de Stichtse Brug. Waar Hans. W was vertelt het verhaal niet.... De col op het blaricumer hoog werd eveneens een prooi voor Erwin, al was de eindspurt van Hans v.d. W indrukwekkend. Alvorens de koffie bij Hans W. werd genuttigd, werd eerst nog even zijn gloednieuwe Canyon bewonderd. Aangekomen in een Ikea verpakking, compleet met bouwtekening en gereedschap werd dit cadeautje keurig in elkaar gesleuteld. Erwin en Remco praatten Hans al moed in voor de komende trials: de duurzaamheid van de voor-derailleur, de af te stellen voorvork en de levenslange garantie van het frame van Erwin. De moed zakte Hans al in de schoenen, getuige de sterke verhalen van Remco en Erwin. De attente lezer doet er goed aan de site www.marktplaats.nl de komende weken goed in de gaten te houden inzake de aanbieding van een "zo goed als nieuwe Canyon, wegens ander hobbies" e.d......... Voor de statistieken: 50 km in 30.1 gemiddeld. Jaap
Nieuwe talenten Zondag 17 sep 2006 - Door afwezigheid van het halve peloton, o.a. door buitenlandverplichtingen, moest de selectie worden gecompleteerd met jeugdige talenten. Naast Rob, Erwin, Bob en Hans v/d W dus ook het aanstormende talent van Sander Peters en Sven v/d Weiden. Gekozen werd voor de “hoedenroute” langs Maartensdijk. Dat de jeugd het niet kado kreeg werd al meteen duidelijk doordat Rob startte met een tempo ruim boven de dertig. Voor Erwin was zelfs dit nog niet genoeg (laat die jongens maar zien wat ze kunnen) waarop hij het tempo opschroefde naar 38 echte kilometers per uur. De jongens gaven geen krimp waardoor we in no-time op de weg naar Westbroek zaten. Daar werd uit een ander vaatje getapt want de tegenwind bleek toch nog behoorlijk. Niettemin ging het tempo niet onder de dertig en werd bij Breukelen zelfs voor een uitbreiding van de route gekozen langs het altijd mooie A’dam-Rijnkanaal. Bob informeerde nog even of we vandaag nog wel thuis kwamen, maar dit had zeker niet met zijn conditie te maken (zei hij). Langs het Gein, waar de wind ook duidelijk aanwezig was, werd het tempo door Rob hoog gehouden. Extra knap daar hij de dag ervoor, bij een zware roeiwedstrijd over vier kilometer, de zeer eervolle tweede plaats wist te pakken! Na de gebruikelijke eindsprintjes bij de Meent stond er een dikke 75 km op de teller met een moyenne van 30,4 per uur. Voor een debuut op zondagmorgen zeker geen slechte prestatie Hans vd W
Afzien in de ING Tour 2006
9 september 2006 - De 30e aflevering van de ING Tour zou dit jaar extra zwaar zijn. De tocht bleek aanmerkelijk fraaier en zwaarder (!) dan vorige edities. Met Wim en Jeroen als gastrenners stond Oranje Nassau met een grote delegatie van 13 renners onder perfecte weersomstandigheden aan de start. Klik hier voor het verslag.
Buienradar 3 Sep 2006 - De generale repetitie voor de ING Tour was vooral NAT. Hoewel we wakker werden met een droge lucht, gaf de buienradar aan dat er precies van 9 tot 12 een reeks buien over Naarden zou trekken. De vraag is evenwel wat we aan die informatie hebben . . . Niettemin stonden er 7 echte kerels aan de start en werd in zuidwestelijke richting eerst wind tegen gepakt. Jaap was na weken van afwezigheid terug met gebruinde en getrainde benen. De publiekspresentatie van Erwin's nieuwe racemachine was wederom uitgesteld en zal nu samenvallen met de ING tour. Het tempo was stevig. Het natte weer zorgde er met de harde windvlagen voor dat de waaiers soms gevaarlijk in elkaar schoven. Ondanks de nattigheid werd bij Loenen besloten nog een extra lusje langs het kanaal op te steken. Met de wind pal tegen en de striemende regen in de snuit gingen de hartslagmeters flink omhoog. Alsof het vorige week nog niet genoeg was geweest, reed Tom in Breukelen weeeeeeer lek. Er ontstond een heftige discussie over het bestaansrecht van Michelin maar de conclusie was duidelijk. Neem NIET de Pro2 LIGHT (zonder brekerlaag) van Tom maar de Pro2 RACE. (Klik op de links voor verdere details). Om de balans enigszins te herstellen reed Hans W. luttele minuten later ook lek (merk: Schwalbe Stelvio). De laatste etappe werd met de wind in de rug in record tempo afgelegd. Tom
Lek 27 Aug 2006 - De laatste renners ontwaken uit hun zomerslaap. Erwin, Remco en Bart waren er weer bij. Met een opkomst van 8 begint het peloton weer op oorlogssterkte te komen. Alleen Jaap ligt nog languit aan de Cote d'Azur. Erwin had "breaking news": het nieuwe frame was aangekomen. De
publiekspresentatie laat echter nog op zich wachten. Bart wist zijn rentree extra luister bij te zetten door na 5 minuten al lek te rijden. Er moet haast wel een vloek op zijn fiets rusten. Ook nu weer begon het kalm met talloze vakantieverhalen. Het was deze keer Hans W die een einde aan de theekransjes maakte door met Remco het tempo drastisch te verhogen. Het weer was wisselvallig. Af en toe wat regen en met het natte wegdek was het flink oppassen. Na Breukelen, juist toen we met tempo 38-40 langs het kanaal denderden, reed Tom lek. Na de montage bleek de reserveband ook al weer lek te geraken. De Michelin bandjes maken steeds meer indruk . . . . In de laatste fase konden uiteraard de bonificatiesprints niet uitblijven. Met tempo's van boven de 40 moest de een na de ander afhaken. Goede training voor over 2 weken. Tom
Spoorzoeken 20 Aug 2006 - Bij een uiterst dreigende lucht stonden er na het zomerreces toch 7 renners aan de start (Rob, Tom, Bob, Hans W, Hans vd W, Dick en jawel . . . . Dirk). Het was goed Dirk, na zijn maandenlange herstelperiode, weer in ons midden te hebben. Ondanks de nogal wisselende tempo's had hij geen moeite te boel bij te houden. Bij aanvang dacht ieder even rustig de vakantieverhalen te kunnen uitwisselen, maar het was duidelijk dat Rob het maximale uit de laatste klassieker van het jaar wil gaan halen: ING op 9 september. Onvermoeibaar trok Rob, ondanks de toch pittige wind, de kop waarna alle theekransjes in rook opgingen. Op een ietwat geimproviseerde route kregen we diverse kanten van Amsterdam te zien. Nadat we bij Ouderkerk de route wilden afsnijden leek het door TomTom's verwende peloton de orientatie volledig kwijt te raken. Bij de gaasperplas werd weer een herkenningspunt ontdekt, waarna de laatste etappe met straffe wind tegen huiswaarts ging. Bij diverse bonificatiesprints wist Hans W op Tom Bonen achtige wijze alle punten binnen te halen. Juist nadat we bij Rob voor de apres-fiets-koffie waren binnengestapt, kwam het met bakken uit de lucht. Knappe timing van Rob. Tom
Karwendeltour op de Mountainbike
28 juli 2006 - Tom reed, samen met een aantal bikers, tijdens de vakantie in Oostenrijk een schitterende tour door het Karwendelgebergte. Klik hier voor het verslag.
Passo del Manghen
10 augustus 2006 - Trentino (Italië) biedt schitterende fietsmogelijkheden. Tom besloot na een aantal tochtjes in Trentino de Passo del Manghen te beklimmen. Klik hier voor het verslag.
Aktie op de rustige Veluwe 14 juli 2006 - Vrijdagmorgen is de ploeg vertrokken, bestemming Arhem, 2 uur later aangekomen met een gemiddelde van 38 km per uur, maar dan met de auto. Remco is samen met 6 gastrenners(Burney,Harm,Donald,Dirk,Jan-Pieter en Frans) voor het al weer 13e jaar een lang weekend in training.
Nadat we het kamp hadden opgebouwd snel op de fiets voor de eerste ronde. Na 15 km kregen we last van een hongerklop en hebben we uitgebreid geluncht op het hoogst gelegen punt van de Veluwe, de Posbank op 110 meter boven NAP. Dirk kwam 2 oud-collega's tegen uit Abcoude, zij waren 's ochtends vertrokken aten een broodje op de Posbank en weer terug, aan het eind van de dag hadden ze 240 km op teller staan, misschien ook een leuk idee voor Oranje Nassau (vanuit Naarden moet het kunnen). Nadat Harm had besloten dat hij zich op de camping ook heel best kon vermaken hebben de overgebleven renners de tocht vervolgd richting het oosten. De bug over de IJssel op met 40 km per uur bleek een zware beproeving, maar had geen echte slachtoffers gemaakt daar de twee uur daarna de kruissnelheid steeds boven de 35 km per uur lag. Koffie in Bronckhorst een mooi plaatsje, wat in zijn geheel zo het open lucht museum in kan, vervolgens wat rustiger via de Posbank weer terug naar de camping, 92 km. Het zwembad was om een uur of 17.00 een aangename verfrissing, de bsweden broeken blijken ook uitstekend als zwembroek te voldoen. 's Avonds moest er gegeten worden, bbq-en mocht niet vanwege de droogte, het pannekoekenrestaurant was al dicht wat overbleef was een restaurant met een enorm chique uitstraling. Voorzichtig zijn we daar met de korte broeken naar binnen gegaan, het bleek heel wat minder grandeur te hebben dan we dachten en was niet veel meer dan een ranzige vreetschuur. Ideaal dus, precies waar je aan toe bent na een dag fietsen, voor 25 eur 2 uur zoveel eten en drinken als je kan. De volgende dag weer een mooie tocht over de veluwe gemaakt door o.a. de plaatsen; Oosterbeek Renkum, Eerbeek, Vierhouten en Hoogsoeren en na 88 km weer het zwembad in. 's Avonds natuurlijk weer naar het restaurant "rijzenburg" ,onbeperkt schransen en direct door naar de campingdisco. Dag 3 was het erg warm en hebben we er voor gekozen om het fietsen even over te slaan en direct het zwembad in te duiken. Al met al een erg lekker weekend en aanrader voor een korte break. Remco
Zinderende hitte in Gelderse Vallei
16 juli 2006 - Voor de laatste rit vóór de zomerstop was de Gelderse Vallei tocht geselecteerd (140 km). Start in Driebergen. Opkomst Hans vd W, Erwin, Jaap, Tom en Rob. In het licht van de hoge temperaturen stond de ploegleiderswagen om 7:00 h al klaar voor vertrek.
Het was niet druk op het parcours. Nadat we in de eerste fase een paar keer achter een grote ploeg aanhingen, werd er besloten toch een eigen (lees: harder) tempo te rijden. De route vertoonde, afgezien van een aantal gemene valse platten, geen noemenswaardige beklimmingen. Jaap & Tom hadden graag nog even de degens gekruist op de Amerongse berg, maar het zat er niet in. Maar wat doen wij als er geen bergen van betenis zijn: hardrijden. Erwin moest regelmatig afgeremd worden. De tocht voerde door prachtige rustieke gebieden. De wind speelde flink parten. Het leek of de wind de hele dag tegen was. De eerste koffiepauze werd op het terras van een rustiek hotel genuttigd. Waarschijnlijk hadden ze al in geen weken meer gasten onder de 70 mogen verwelkomen. Bij de tweede pauze was het duidelijk dat de hormoonspiegel van de diverse renners een verhoging vertoonde. Er werden voorstellen op tafel gegooid dat we eigenlijk wat vrouwen voor de fietsclub zouden moeten werven. Uiteraard in het licht van de diversiteit. Uiteindelijk werd geconcludeerd dat dit voorstel tot ongelukken zou kunnen leiden in verband met de onvermijdelijke magneetwerking op de ogen. Niettemin had die verhoogde hormoonspiegel geen negatief effect op de prestaties. Het tempo bleef hoog en met een moyenne van 30,5 konden we eigenlijk ook niet meer van een rustige afsluiting spreken. Bij een temperatuur van 30 graden smaakte het bier na het ontladen van de ploegleiderswagen opperbest. Erwin tartte ieders voorstellingsvermogen toen hij begon te vertellen hoe hij bergop tijdens het fietsen uitrust: "gewoon vol van start. Als je daarna wat langzamer rijdt rust je prima uit . . . ". De meesten zitten met hun gedachten intussen op vakantie. Een enkele idioot daargelaten gaat voor de meesten de fiets even een paar weken op slot. Tom
Kort rondje 9 juli 2006 - Bij huize Rob heerst er reeds een Nijmeegse sfeer. Zowel Rob, als vrouw-lief zijn in de ban van de vierdaagse en zullen binnenkort, voor de eerste keer, deze horde slechten. Rob teert hierbij op zijn fietsconditie en zijn vrouw lijkt ideaal voorbereid, middels regelmatige hardloopsessies. Daarbij lopen zij tevens gezamenlijk menig ronde om Loosdrecht heen om iedere twijfel uit te sluiten. Namens de fietsclub zullen wij hun inspanningen volgen en wensen wij hun hierbij alle voorspoed toe!
Op deze zondagmorgen, waren naast ondergetekende, Remco, Rob, Hans W en Hans v.d.W ,Erwin mee. En, oh ja, ook Bob meldde zich nog, al waren we toen inmiddels al ter hoogte van station Naarden-Bussum. Er werd een kleine ronde gestoken die in beginsel op een koopzondag leek, daar het peleton met ruim 32 op de teller door de Nassaulaan heen stoof. Daarna ging het richting Hilversum, Loosdrecht, Breukelen, Loenen, Nederhorst den Berg en weer terug naar huis. Hans W heeft zijn eerste 1000 km reeds achter de kiezen en had zijn ros de eerste beurt laten geven bij hofleverancier Bike Life. Het schijn dat Hans inmiddels weer goede banden heeft aangeknoopt met deze dealer. Erwin heeft zijn oog laten vallen op Jan Janssen's top frame en laat ons nog steeds in twijfel achter hoe zijn prototype er uiteindelijk uit komt te zien. Wellicht dat één van ons op een stille ochtend een blik in zijn garage kan werpen om de eerste concept tekeningen, cq. contouren te ontwaren. Ter hoogte van het Naardermeer werd er tussen Hans W (Hans waar was je tijdens de rit??) en Erwin nog menig sprintje getrokken voor de bonificaties, waarbij Erwin zich definitief de groene trui heeft toegeëigend. Jammer Hans! Al met al een ritje van zo'n 52 kilometers met een gemiddelde van 30.2. De koffie bij Remco smaakte prima . p.s Er zal via de webmaster Tom nog info komen over het logistieke verhaal voor volgende week zondag. Jaap
Warm 2 juli 2006 - Het is zomer en dat is te merken ook. Bij de start om 9:00 h was het al 25 graden. Niettemin was de opkomst met 8 man weer prima (Rob, Dick, Jaap, Erwin, Tom, Remco, 2x Hans). Het schijnt dat Bart nog steeds bezig is met het spaken van zijn wielen. De aanvangssnelheid lag lager dan ooit hetgeen te merken was aan een gezellig keuvelend peloton. Tom zag zelfs kans een fotoshoot in te lassen.
Tot het moment dat Jaap en later ook Erwin het welletjes vonden en er toch nog wat getraind moest worden. De beide heren vonden het nodig het tempo bij vlagen tot soms 39 op te voeren. Er gaan geruchten dat Jaap en Erwin ook op de lijst van Dr Fuentes staan en derhalve gisteren niet in Straatsburg van start mochten gaan. Gelukkig reed Dick lek, waardoor een aangename pauze in de schaduw genomen kon worden.
Met minder dan 50 km was het vandaag bijzonder kort. Dat was bij deze drukkende warmte erg welkom. Na afloop koffie bij Hans vd W. Tom
Erwin's fiets in de aanbieding 25 juni 2006 - Op deze rustige zondagmorgen waren we reeds om 09.00 bij huize Rob, met een achtsman-formatie: Rob, Jaap, Tom, Bob,Hans W, Hans v.d. W, Dick en Erwin. Er werd een ronde gestoken richting 's Graveland, Breukelen, Abcoude en weer terug. Het weer was wat benauwd en we hoopten in ieder geval voor de bui binnen te zijn. Het tempo lag redelijk rustig en er werd uitvoerig gekeuveld onderweg. De alcohol en de geneugten van de vrijdag-en zaterdagavond werden al peddelend weggewerkt en onderweg bleek het druk met allerlei renners. Naarmate de rit vorderde werd het tempo wat opgeschroefd, en vooral tegen de wind in was Erwin de man die het peleton door het typische hollandse landschap heentrok. Hans W is nog steeds op zoek naar een voor hem passend shirt om de komende weken niet meer in het geel te behoeven te rijden, al was zijn manier van rijden op deze zondag zeker de kleur geel waardig. Het schijnt dat hij na de rit met Erwin is meegegaan om in diens paskamer de juiste maat uit te proberen. Hopenlijk blijft het hierbij. Was er dan verder geen nieuwswaarde op deze rustige zondagmorgen? Jawel hoor, toch wel! De geoefende surfer kan op Marktplaats de ros van Erwin bewonderen (Klik hier). Erwin heeft besloten zijn "oud"model Jan Janssen eruit te gooien. Na zo'n 2 1/2/ jaar koersen wed het tijd om dit vehikel aan de kant te schuiven. De attente lezer zal opvallen dat er tot op heden geen biedingen zijn geweest. Hierbij een oproep aan allen om Erwin in dit verkooptraject te ondersteunen en een aantal fake-biedingen te plaatsen om de boel op gang te brengen! Let wel, alleen serieuze biedingen zullen onze kopman helpen, dus ik stel voor laten we beginnen met een minimumbedrag van 150,= euro. Inmiddels is Erwin door Jan Janssen "persoonlijk"benaderd voor de aanbieding van een top-frame uit het hoogste segment. Het schijnt dat Erwin, om alle risico's te vermijden, de fiets zelf gaat opbouwen. De komende weken zal hij derhalve veel tijd in zijn garage verblijven om in het diepste geheim de superbike op te bouwen. Hierbij het verzoek om vooraf geen foto's te willen maken ter publikatie. Inmiddels heeft Erwin, sinds de Hel van Wageningen, goede banden aangeknoopt met topmecaniciens van Shimano om ieder detail van de fiets door te spreken. Logischerwijze mogen wij na de zomer in een aantal gerenomeerde nationale- én internationale vakbladen (voor de internationale vakbladen verwijs ik graag naar Tom S.) de eerste publikaties van het racemonster verwachten. Het is on ons aller belang Erwin de komende weken een beetje uit de wind te houden, zodat hij al zijn energie in dit nieuwe project kan steken! Erwin wij wensen je bij deze heel veel succes en vakmanschap toe.
P.s. Mocht je, na afmontage van de fiets, nog denken aan een paar goede buitenbanden, dan kan ik je de Continetal banden van harte aanbevelen. Als laatste bedanken we Bob hierbij voor de koffie! Voor de statistieken : Gemiddeld 30,7 in 2 uur = totaal 60 km. Jaap
Oranje Nassau schittert in Jan Janssen Classic 17 juni 2006 - Het Oranje Nassau team werd, dankzij doortastend optreden van Erwin, nog net op tijd in de nieuwe teamkeding gestoken. Het resultaat mocht er zijn. Onder prachtige weersomstandigheden werd de loodzware tocht volbracht. Klik hier voor het verslag.
Hard werken in Limburgs Mooiste 10 juni 2006 - Limburgs mooiste Na bij de inschrijving de organisatie te hebben teleurgesteld (slechts drie rijders uit Oranje Nassau kwartier) kon de tocht aanvangen. De drie rijders, Rob, Erwin en Hans v/d W waren deze maal aangevuld met een gastrijdster. Jeike, nichtje van Rob en geen onbekende in het marathon schaatsen. Klik hier voor het verslag
Spoorzoeken in Groene Hart tocht 11 juni 2006 - Voor diegenen die Limburgs Mooiste (gisteren) iets te heftig vonden, was er vandaag de Groene Harttocht (ruim 100 km) georganiseerd door GWC De Adelaar in 's Graveland. Start bij Tom om 08:00 h hetgeen Hans W op het nippertje haalde. Voorts wilden Jaap, Tom en Remco deze laatste training voor Wageningen niet missen. De route trok direct richting de hollandse landschappen bij Wilnis. Aangezien het zaak was op tijd bij het voetbal te zijn, werd het tempo flink hoog ingezet. De harde wind zorgde wel voor een verkoelend windje. Jaap zette met zijn specialiteit de toon. Echter, de niet te veronachtzame outsider is Hans W. Hans weet zich met een zorgvuldig geplande pr campagne steeds in een underdog positie te plaatsen waarna hij op iedere brug gehakt van iedereen maakt. Remco en Tom lieten deze strijdtonelen heel verstandig aan zich voorbijgaan. Hoewel matig gepijld was de route buitengewoon fraai. Halfweg werd Oudewater aangedaan waar in het historische centrum een uitgebreide koffiepauze werd gedaan tussen vele geelhemden (Clubshirtje van De Adelaar). Na de koffiepauze dachten we comfortabel achter een aantal geelhemden aan te gaan hangen, maar ze reden allemaal te langzaam, dus werd doorgejakkerd in ploegentijdritformatie. Bij slecht wegdek had Jaap zijn van Tuyl niet helemaal onder controle en kiepte om. Gelukkig geen schade op de fiets. De bepijling werd allengs slechter waarna we in Breukelen het spoor echt bijster waren. Dus werd de kortste route naar Naarden ingezet. Na 102 km stond er een nette 30,3 als moyenne op de teller. De te kloppen man volgende week in de Grote Prijs van Wageningen is Westhoff. Houd hem in de gaten. Tom
Kunnen roeiers fietsen? 7 juni 2006 - Dat fietsers niet altijd kunnen roeien, dat is logisch. Daar hoef ik niet bij stil te staan. Maar kunnen roeiers misschien wel goed fietsen? En dan bedoel ik, kan een redelijk getrainde roeier, zonder fietstechniek training, gewoon instappen in een racefietsploegje? Kan ik erop vertrouwen dat de ergo trainingen deze winter, de extra skiff-sessies, body-pump en overige trainingen voor de head voldoende zijn om in te stappen in een wielerploeg? Een fietsje lenen, schoentjes lenen, helm lenen, en opstappen maar. Maar met wie? Gelukkig kent de buurt van de roei, het Oranje Nassau Kwartier, een eigen wielrenploeg. Elke zondagochtend wordt er geraced door o.a. Erwin, Bart, Hans, Remco en Rob. Te herkennen aan oranje-zwarte shirts met de Naardense tweehoofdige adelaar op de mouw. Rob, jawel, dezelfde als van de barsleutels, stippelt elke week de route uit en rijdt veel op kop. Het begin gaat rustig aan met korte sprintjes. Langs Bussum naar Baarn. Dan door naar Maartensdijk en dat is waar Erwin begint met aanzetten. Tot dan toe was het tempo rond de 32 km/uur. Maar als Erwin aanzet gaat het naar de 40 km/uur en daarboven. In een sliert rijden we achter hem aan. Zolang je in de slipstream van iemand zit, dan lukt het best. Ik zit op de derde plek achter Erwin en voel me prima. Dat kan sneller, denk ik, en ik spurt voor langs, voorbij Erwin. Even plagen. Maar dan is de toon gezet. Vanaf dan wordt er echt hard gereden. Ik kan het net bijhouden als ik goed oplet dat ik achter iemand aan kan fietsen. Voordat we bij de Vecht aan komen zet Erwin het nog even op scherp om de grenzen op te zoeken. Jawel, even niet opletten en je bent eraf zou Mart Smeets zeggen. Gelukkig niet alleen, maar de grenzen zijn bepaald.
Het competitieve element is steeds duidelijker aanwezig als Naarden weer dichterbij komt. Het laatste stuk gaat lekker tegen de wind in. Eerst Bart op kop, dan Erwin op kop, Hans erachter en Rob. Rechtuit langs de karnemelksloot. Erwin houdt in. Hans schrikt ervan en remt een beetje. En dan gebeurt het! Rob raakt het wiel van Hans, beetje naar links, herstel naar rechts, uit balans en rechtsaf de Karnemelksloot in. Met 35 km/uur kopje onder. Stinkend naar moerasgas komt Rob de sloot uitgeklommen. Da’s wel vies. Maar eenmaal op het droge blijkt dat alles het nog doet behalve de mobiele telefoon. Laten we maar verder gaan, maar waar is mijn fiets? Toch maar een tweede keer te water om de fiets te zoeken. Ook de fiets komt ongehavend uit de sloot. Alleen een zonnebril blijft achter. Beste een spectaculaire sport eigenlijk, dat fietsen. En dan is de sloot gelukkig nog een relatief zachte landing. Maar kunnen roeiers fietsen? Na deze proef zou ik concluderen van wel. Maar uit dit avontuur bleek ook dat, voor de echte roeiers, het water blijft trekken. Wicher Peelen
De friese elfsteden 5 juni 2006 - Een kleine delegatie Oranje Nassau: Rob, Arthur, Erwin en Hans v/d W, aangevuld met drie gastrijders gingen de strijd aan om de elf Friese steden te bedwingen. Hoewel de voorspellingen goed waren was het enige zomerse element de korte broek van Hans. Klik hier voor het verslag
Inrijden 4 juni 2006 - Op zondag 9.00 een beperkte fietsclub Oranje Nassau. Deels vanwege de kilometers die zouden gaan komen op 2e pinksterdag, deels omdat Tom en Jaap een alternatieve route zouden rijden. Daarom deze zondag vier man aan de start, Rob, Arthur, Erwin en Hans. Met mooi wind en een pittig windje erbij werd besloten tot het alvast wat inrijden voor de 11-steden tocht. Dat werden een kleine 70 km’ers met een gemiddelde van net boven de 30. En na dik twee uur waren we weer in Naarden
Oranje Nassau onder eigen domeinnaam bereikbaar 3 juni 2006 - Het is vandaag een gedenkwaardig moment voor de fietsclub. Ons eigen internetdomein is actief:
www.tcoranjenassau.nl. Sla op in de favorieten en zegt het voort.
Wind mee 3 juni 2006 - Jaap & Tom combineerden vandaag het nuttige met het aangename. Een bezoekje aan Asten was een aardige aanleiding er op de fiets heen te rijden. De route werd deze keer via een oostelijke boog gelegd door de fraaie rivierenlandschappen waarbij 3 keer een oversteek per pont nodig was (Amerongen, Tiel en Oijen). De wind zat in NW dus dat peddelde lekker zuidwaarts. Bij Leusden ging Tom door een onhandige actie tegen de vlakte met een spectaculaire hoeveelheid bloed op het been tot gevolg (zie foto). In de buurt van Amerongen werd een extra lusje gepakt om de Amerongse Berg mee te kunnen pakken. Na een tactisch spel in de aanloop moest Jaap op de klim de meerdere erkennen in Tom. De route verliep verder probleemloos en door het flinke tempo (wind mee) werd besloten om in Helmond uitgebreid een terrasje te pakken. Al met al met 135 km op de teller een prima laatste voorbereiding voor de JJ Classic.
Op de pont bij Tiel
Ideetje voor de liefhebber 30 mei 2006 - Het duitse Tour Magazin (www.tour-magazin.de) heeft een "Tour de France Kurzabo" voor € 8,50 (3 nummers plus tour bijlage). Kijk op: http://www.delius-klasing.de/abo/tour/tdf-abo1.php?praemie=ZTO59
Stoempen 28 mei 2006 - "Jongens zondag vroeg op, we gaan een rondje Enkhuizen/Lelystad en het weer wordt prachtig": Rob aan de telefoon. En, hoewel het zaterdagnacht pijpestelen regende was het zondagmorgen om half zeven strak blauw! Een klein clupje: Tom en Jaap moesten nog herstellen van verschrikkelijke donderdag en Erwin moest met zijn dochtertje naar zwemles. Het waren er uiteindelijk vier: Rob, Remco, Hans v/d W en Dick de Graaf. Nu mag het zonnetje gezellig hebben geschenen, het weer was verschrikkelijk. Een snoeiharde westenwind liet zich al na 100 meter van zijn sterkste kant zien. Na Amsterdam ging het iets beter, ware het niet dat Rob daar een weggetje wist waar volgens hem altijd asfalt lag. Nu niet en we zagen
er dan ook uit als een paar veldrijders midden in de winter. Na Amsterdam richting Enkhuizen waar de wind op de dijk zo hard woei dat je moest oppassen niet omver geblazen te worden. Maar dan, de beloning: verse appeltaart met koffie. Op de foto is goed te zien dat wij hier nog redelijk fit waren. Na aanvang de dijk Enkhuizen – Lelystad met pal wind in de rug! Het bleek achteraf het enige plekje waar we echt wind mee hadden. Volgens Remco, ervaren zeiler, was de wind minimaal windkracht zes. Na Lelystad de beproeving, pal wind in naar Naarden. Het is aan het sleurwerk van Rob, aan kop, te danken dat wij daar nog gekomen zijn, zelfs nog met een goed gemiddelde van boven de 28. Hans vd W
Heroïek in barre Steven Rooks Classic 25 mei 2006 - De weersberichten waren de afgelopen dagen meer dan duidelijk: regen, wind en kou en voor deze keer klopte de weersvoorspelling helemaal. Onder barre omstandigheden volbrachten Erwin, Jaap, Tom en Bart deze zeer pittige tocht. Klik hier voor het verslag. www.stevenrooksclassic.nl
Steven begroet zijn goede vrienden uit Naarden
Door de wasstraat 21 mei 2006 - Na maanden van droogte konden we vandaag weer eens goed door de wasstraat. Bij de start zag het er nog onschuldig uit. Eenieder werd door een kenner dringend geadviseerd de regenjas thuis te laten. Aan het einde van de koers kwam het echter met bakken uit de lucht. In het licht van een strak tijdschema werd de route naar Maxis en vervolgens langs het A'dam rijnkanaal ingestoken. Tijdens het kaarsrecht beuken langs het kanaal nam de wind allengs flink toe. Een signaal voor de opkomende regen. En jawel, precies op het moment dat het echt los ging barsten wist Rob, net als twee weken geleden met het modderbad, weer nieuwswaarde voor de site te genereren. Lek. Maar met een paar snelle handgrepen was Rob binnen enkele tellen weer present. De regen stuiterde nu zo hard op het wegdek dat de kortste-weg-naar-huis werd ingeslagen en sleurde Rob's meesterknecht (Arthur) het peloton door Kortenhoef. Met slechts 45 km waren de fietsen wel weer mooi gespoeld. Tom
Lekke band in de stromende regen
Kaart Jan Janssen Classic beschikbaar 15 mei 2006 - Aangezien Marijn een startverbod heeft gekrgen is zijn startkaart voor de Jan Janssen Classic (200 Km) beschikbaar voor een liefhebber. Melden bij Marijn.
Modderbad 14 mei 2006 - De vraag is of je met moederdag je kloffie aan kunt trekken en op de pedalen plaats kunt nemen? Het antwoord hierop is "JA" , mits je het enigszins slim aankleedt. Onder het mom van "we starten vroeg en zijn bijtijds weer terug, zodat we nog de gehele dag hebben om.......... (vult u maar in)", kan het draagvlak nog enigszins behouden worden. Zo gezegd, zo gedaan.... Om 9.00 uur sharp stonden er toch 6 renners bij huize Rob om op tijd te vertrekken: Ondergetekende, Tom, Bob, Rob, Remco en Erwin. Er werd een ronde gestoken richting Nescio voetgangersbrug (de grootste voet-en fietsgangersbrug van Nederland). Tom orakelde onderweg over te verdienen bonificatiepunten op deze "col". Erwin hoorde dit smeuïg aan en verhoogde de snelheid boven de 36, om reeds vóór de brug het peleton aan gort te rijden. De ontsteltenis bij Tom bleek groot toen de brug gesloten bleek te zijn (nu al onderhoud?). Niet getreurd, raasden we verder richting een klein stukje Amsterdam (Remco wist te vertellen dat hij dit hier in zijn studententijd in het CASA hotel een kamer gehuurd had. De overgang richting Oranje Nassau kwartier moet een openbaring geweest zijn...). Richting Ronde Hoep en de Waver werd het tempo nog steeds goed vastgehouden, ondanks de regelmatige venijnige tegenwind. Opvallend was de goede staat van Rob's stalen ros. Het blijkt dat Rob een liefhebber is van modderbaden en dat hij het liefts zijn fiets hierin meeneemt. Zo ook, vorige week, waar deze fervente modderganger De Karnemelkse Sloot verkoos voor een dompeling. Mochten er onder ons nog fervente lezers zijn van de jongensboeken van Kameleon, dan kunnen zij wellicht de uitgever bellen voor een hernieuwde uitgave met als titel "Het Moddergvecht". In ieder geval blonk de fiets van Rob weer als vanouds en beulde hij als vanouds regelmatig van voren. De ijdelheid van Tom begint zo langzamerhand maximale grenzen te bereiken. Een paar nieuwe buitenbanden, in de fluoriserende kleur lichtblauw, maken de aankleding van zijn ros kompleet en de zilvergijze futuristische helm
(wellicht een leuke outfit voor een enkeltje Space Shuttle via Cape Canavarell), doet denken aan de tijden dat de Armstrong (toevallige naam?) zijn eerste stappen op een andere planeet zetten. Dat Tom van een andere planeet komt bleek overigens tijdens deze rit wat minder. De graspollen en hooikoortsachtige-air deden de pijp wat verstoppen. Erwin trok en sleurde als vanouds en moest regelmatig even op hold worden gezet. Bob peddelde keurig meer en liep derhalve geen schade op. Al met al toch nog 76 kilometers met een gemiddelde van 30,6 op de teller. Jaap
Zon, bergen en . . . . de triple 11 mei 2006 - Tom, Jurgen & Marijn trokken traditiegetrouw weer naar de Cote d'Azur voor een korte vakantie met racefiets en kinderen. Een waar fietsparadijs, waarbij naast Zon, zee, bergen en strand fenominale fietstochten te maken zijn. Op maandag werd door Marijn de bekende schitterende tocht door het Massif d'Esterel voorgesteld. Met zeer straffe klimmetjes tot een hoogte van 320 meter kon de nieuwe triple naar hartelust worden uitgeprobeerd. Na 70 km moest Jurgen vaststellen dat een cumulatief hoogteverschil van 1000 meter toch iets te rauw op zijn dak viel. Woensdag pakte Tom de route via het Massif de petite Maures naar Plan de la Tour. Terug langs de kust met Texelse wind tegen. Prima training. 73 km. Vrijdag voor Tom & Marijn de koninginnerit noordwaarts de hogere delen van de Provence in. Slechts enkele kilometers uit de kust belandt je op een andere planeet. Uitgestrekte bossen, stilte en pittige hellingen. Via Bagnols en Foret via lange slopende klimmen werd uit het dal van de Argens geklommen naar Claviers en Callas. Ogenschijnlijk zonder moeite peddelde Marijn de lange hellingen op. Fenominale uitzichten op dorpjes die tegen de bergen aangeplakt leken te zijn. Na 92 km en 1490 meter hoogtemeters zijn we klaar voor Steven Rooks (Steven Rooks classic is 2000 hoogtemeters).
Klimmen in het Esterel gebergte. Op de achtergrond Cannes
Team kleding 10 mei 2006 - Bart is momenteel aan het inventariseren wie er interesse heeft in Oranje Nassau teamkleding. Geinteresseerden kunnen zich melden bij Bart. Hij heeft ook passetjes beschikbaar.
Pfffffffhhh
Zo 23 april 2006 - Het begon vandaag zo rustig. Met een fors peloton (Erwin, Rob, Hans vd W, Hans W, Bart, Tom, Jaap K, Marijn, Bob) kon er prima uit-de-wind gepeddeld worden. Terwijl er koers gezet werd richting Soest werd er dan ook heel gezellig gekeuveld. Totdat Bob de knuppel in het hok gooide hetgeen als een rode lap op de rest werkte. Weg was de zondagochtendrust. Rob had de route richting Austerlitz geprogrammeerd. Met een onwaarschijnlijk tempo van 35 trokken Bart en Erwin de kop op het vals plat omhoog! De rest was allang blij te kunnen volgen. Vervolgens hielden de drie musketiers (Erwin, Bart en Jaap) het tempo steevast hoog. De diverse kleine klimmetjes leverden prachtige strijd op. Op de vlakkere hellingen werden meer en meer gaatjes geforceerd. Het klimmetje bij de witte bergen was wel heel aardig aangezien Jaap in een rechtstreeks duel met Bart de sterkere bleek. Jaap ontpopt zich steeds meer als tempobeul sinds hij door Van Tuyl is gecontracteerd. Met ruim 80 km op de teller zocht iedereen voldaan zijn kopje koffie op. Tom
Jaap Raas Ma 17 april 2006 - Met een bescheiden peloton van 4 (Jaap, Tom, Hans W, Marijn) werd koers gezet richting Amsterdam. De wind kwam uit zuidwest, dus het toetje moest makkelijk worden. Het was duidelijk dat de Texelgangers wat ervaring met de wind hadden opgedaan door veel de kop te trekken op een pittig tempo. Met een explosieve demarrage op de nieuwe Nescio brug (grootste fietsbrug van NL) liet Jaap merken dat zijn specialiteit niet alleen hard-op-vlak-land is. Hans moest ivm familieverplichtingen afbuigen naar Naarden en het resterende peloton pakte langs de Amstel de lange kant van de Ronde Hoep. Met veel wind tegen was het heerlijk temporijden zonder obstakels lans de hollandse dijkjes. Het laatste stuk was hard-met-de-wind-mee waardoor het gemiddelde weer fors opliep. Bij de karnemelksloot dacht Tom nog even te laten zien hoe Schleck gisteren in de Amstel Gold Race zijn winst pakte, maar Jaap kwam er met Raasiaanse overmacht overheen, Tom in vertwijfeling achterlatend. Na 66 km en een moyenne van 29,9 was het een lekker tochtje. Tom
Windstage Ma 10 april 2006 - Om goed voorbereid te zijn voor de voorjaarsklassiekers doen Jaap & Tom deze week een windstage op Texel. Hoewel de temperatuur nog laag is (8°) is de zon al heel krachtig. Tijdens een eerste verkenningstochtje was het flink stoempen tegen de harde wind.
Laatste nieuws - Dirk gevallen Zo 9 april 2006 - Vanmiddag bereikte ons het spijtige nieuws dat Dirk, in een extra trainingsrondje, met zijn fiets ten val is gekomen en zijn sleutelbeen heeft gebroken. Een windvlaag duwde Dirk van het asfaltrandje af waarop hij onderuit ging. We hopen dat Dirk weer gauw herstelt en zich weer bij ons kan voegen. Beterschap Dirk! UPDATE 15 APRIL - Dirk is gisteren geopereerd om een pen te laten plaatsen. Daarbij bleek dat zijn sleutelbeen op twee plaatsen gebroken is. Dat maakt de hersteltijd helaas nog langer. Sterkte, Dirk.
Dwarrelende wind Zo 9 april 2006 - Klokslag 9 uur bleken er maar liefst 13 renners aan de start te staan bij huize Rob. Rob had zijn zoon Arthur op laten draven en Remco had zijn mountainbike voorgoed achter slot en grendel gezet. De ijdelheid in het peleton neemt hand over hand toe. Tom, altijd gesoigneerd in zijn italiaanse outfit heeft inmiddels concurrentie van de outfit van het Nassaukwartier. Een heuse couturier heeft overuren gemaakt om te kunnen voldoen aan de laatste trends op fietskleding-gebied, om een aantal heren in een "maatpak" te steken. Erwin spande de kroon door met exclusieve mavic wielen (een fluoriserende lichtblauwe kleur) zijn Jan Janssen ros te vervolmaken. Dat de wielen van Erwin een goede investering zijn, bleek al vrij snel na de start. Met een snel opvoerend tempo werd het peleton op de proef gesteld. Jaap P. moest er al snel af. Kop op, Jaap! Nog wat extra trainingsuren en je kabbelt rustig met ons mee! (Mocht je nog wat extra trainingsrondjes zoeken dan kun je bij ondergetelende de routes in PDF-formaat opvragen!) Dick koos eieren voor zijn geld en besloot met Jaap mee te rijden. Het tempo bleef onverminderd hoog en allen hadden we het gevoel dat we continue tegen de wind inreden. Door het immer rustige Maartensdijk (was de kerkgang al begonnen?) stoven we richting Breukelen. Bart, ook niet de minste, zal binnenkort via de stichting correlatie een inpraatsessie volgen op welke wijze hij de komende maanden nog überhaupt bij Erwin in het wiel kan komen. Hans W reed op een "leenfiets" van Dirk en deed dit opvallend sterk. Dirk....heb je je stalen ros niet iets te snel bij het grof vuil gezet? Remco en Hans van de W lijken het predikaat diesel opgespeld te krijgen, getuige het feit dat,.... hoe langer de rit,... hoe beter in hun vel. Bob, voor het eerste weer op de fiets, kon nog net
aanhaken en slaagde voor het examen. Chapeau Bob! Rob wist te vertellen dat zijn tandwielen dermate versleten zijn dat je ze zelfs als slijptol zou kunnen laten fungeren. Na binnenkomst in Naarden zaten er 66 kilometers op met een gemidelde van 29.5. Dirk miste de koffie bij huize Tom. Het schijnt dat hij deze tocht slechts als opwarmertje gebruikte , om 's middags nog wat "extra" kilometers te maken. Prima Dirk........de enige juiste spirit! De koffie smaakte prima,........al met al een mooie zondagochtend. Jaap
Met de oplopende temperaturen kan er weer buiten gezeten worden
Tussendoortje Wo 5 april 2006 - Om 18.45 was het verzamelen bij Tom. Naast Tom ook Jaap en ik van de partij. Snel weg voor een rondje Gooimeer, met een extra lusje achter Almere Haven langs. Beide mannen (kan dat eigenlijk wel mannen met een triple?) reden wel erg hard. Ik deed mijn best om niet te laten merken dat ik bijna moest afhaken, toen ik ze hoorde smoezen dat het tempo wat omlaag moest om mij niet kwijt te raken. Toch wel apart, zelf de hele winter doorfietsen en dan eraf gereden worden door 2 mannen die ook al weer 3 weken aan het trainen zijn. Hopelijk het effect van een nieuwe fiets!! Jaap liet bij de Stichtse brug weer zien dat hij niet alleen op vlak terrein zijn mannetje (alweer die triple ..) staat. Ik dacht zelf nog even met een eindsprintje nabij Gooi Noord wat van de schade te herstellen, maar kramp gooide roet in het eten. Na 43 km waren we moe maar voldaan weer in Naarden Hans W
Echte kerels 2 april 2006 - Om 9 uur sharp bleek dat het echte-kerels-gehalte bij Oranje Nassau iets hoger ligt dan bij ons. Niettemin stond een aardig peloton aan de start op deze druilerige dag (Dick, Erwin, Hans vd W, Rob, Hans W, Jaap, Tom). Het deed Jaap, met de vieze regen, zichtbaar pijn om zijn nieuwe Van Tuyl aan dit weer te moeten blootstellen. Met een niet te hard tempo werd, met het oog op de harde zuiden wind, in zuidwestelijke richting gestart met Rob & Tom op kop. Naarmate de vlakke polder dichterbij kwam en de wind zich meer liet gelden, pakte Erwin soepeltjes de kop over en kwam ook Jaap steeds meer voorin.
Op de klim naar de Hollandse brug liet Erwin geen enkele ruimte voor misverstanden. Met welhaast bionische oerkrachten duwde hij zijn mountainbike de brug op; een gapende leegte achter hem latend. Tom pakte het niet slim aan en moest diverse renners voor laten gaan. Langs het Gooimeer was het vechten tegen de elementen. Harde wind tegen. Harde regen. Met slimme waaiers bleef het tempo onveranderd hard. Duidelijk was wel dat een aantal zich aan het opladen waren voor de Stichtse brug. De stichtse brug werd met wind pal tegen genomen. Erwin en Jaap sleurden het peloton met overmacht naar boven. De rest snakte slechts naar lucht. Bij het Huizerhoogt bleef het peloton nog aardig bij elkaar. Bij de muur van tafelbergen werden duidelijk gaatjes geslagen. Met zwaar verkleumde handen en voeten reden we rond 11 uur Naarden weer binnen. Dat zijn van die momenten dat je een bad echt weet te waarderen.
Na druilerig weer is het smeren geblazen
Waardetransport 31 Maart 2006 - Met uiterste voorzichtigheid werd vanmorgen Jaap's blinkende Van Tuyl naar Naarden getransporteerd. Met Jaap's demarages in de rit van vorige week, mag het peloton zich nu echt zorgen gaan maken.
Te gast bij Oranje Nassau 26 Maart 2006 - Met de geringe belangstelling uit onze eigen club waren we vandaag weer te gast bij de fietsclub Oranje Nassau (Rob, Erwin, Hans vd W, Dick). Zij rijden de hele winter door. Start bij Rob op de Rijksweg. Prachtige wielerkleding hadden ze laten maken. Hun aanpak is meteen starten om 9 uur, geen koffie, hard rijden. Maar met de oplopende temperaturen was er toch vanuit onze kant een flinke delegatie (Marijn, Jaap, Dirk, Hans W, Tom en Bart). De temperatuur was al in maanden niet meer zo hoog geweest. Jaap, tegenwoordig meer gefocusd op de modieuze kant, trad zelfs met korte broek aan. Door een pijnlijk misverstand werd er niet op gelet dat Hans W. nog niet bij de groep was en dus miste hij de start. Dat mag niet meer gebeuren jongens. Met een harde zuidenwind werd een rondje loosdrecht ingezet. Rob zette als een turbodiesel meteen een straf tempo in. Het was duidelijk dat het woord training in deze groep groot geschreven wordt. Onder Loosdrecht, waar de wind pal tegen was, namen Bart en Erwin de kop. Met enorme kracht tartte Erwin de wetten van de natuur door op mountainbike met pal wind tegen gewoon tempo 30 te draaien. Met het natte wegdek bleef het echter wel oppassen geblazen. In het tweede gedeelte liet Jaap zich meer en meer op kop zien. Af en toe gaatjes creerend. Weliswaar met de wind mee, wees de teller op gegeven moment zelfs 43 aan. Het stuk naar Weesp was weer straf wind tegen. Verschillende gaatjes vielen. Marijn had het moeilijk, de eerste keer op de fiets. Rob trok het peloton echter met constant (hard) tempo vooruit. Na minder dan 2 uur reden we Naarden weer binnen met een moyenne van 29,6 op de teller. Goed voor het draagvlak thuis. Tom
De beer is los
25 Maart 2006 - Alsof het allemaal nog niet genoeg is, heeft nu ook Hans zich een nieuw rijwiel aan laten meten, nadat hij op succesvolle wijze zijn oude fiets op marktplaats kwijt kon: http://koopjes.marktplaats.nl/fietsen_en_accessoires/racefietsen/26868311.html Dat betekent dat nu alle echte kerels, die tot voor kort nog om het hardst riepen dat ze nooit op de triple zouden overstappen, nu allemaal overstag zijn. Hieronder Hans' nieuwe fiets.
Breaking news 17 Maart 2006 - Er woedt een flinke investeringsgolf in het peloton. Vandaag was er wederom een renner die, bij de tanende kracht die de ouderdom meebrengt, capituleerde voor de triple. Uitgerekend de renner die een week terug nog luid riep dat echte kerels op dubbels rijden.
Niettemin liet Jaap zich een schitterende Van Tuyl met carbon voor- en achtervork (en uiteraard een triple) aanmeten. Het is de verwachting dat de voorjaarsklassiekers een hoop verrassingen zullen laten zien.
Jaap's nieuwe Van Tuyl 740
Het nieuwe raspaardje van Tom
