NIEUWS Nr 3 – 2010 THEMA: SAMENWERKEN - THEMA: SAMENWERKEN - THEMA: SA
Met in dit nummer: INTERVIEW MET HANS KRIKKE o.a. over het project ‘Samen Wonen, Samen leven’ in stadsdeel Bos en Lommer
EEN SOCIALE KAART IN NOORD hoe de dienstverlenende instanties samenwerken
Maar ook: ‘DE MEISJES VAN KABUL’ van AWISTA AYUB hoe een samenwerking tussen Amerika en Afghanistan voor deze meisjes een droom hun toekomst maakt
SMULLEN MET HET ABC! En natuurlijk:
DEEL 2 van de HISTORIE v/h BEGIJNHOF
ABC NIEUWS
September 2010
INHOUDSOPGAVE
Voorwoord
Pagina 3
ABC Agenda & Nieuws
Pagina 4
Lesmateriaal & Taaltip
Pagina 5
Een ABC-les in de praktijk
Pagina 7
Thema Samenwerken: Amsterdam Noord in kaart
Pagina 8
ABC in de Media
Pagina 9
Interview Hans Krikke
Pagina 10
Column SDC
Pagina 12
Historie van het Begijnhof (deel 2)
Pagina 12
Boek
Pagina 15
Cultuuragenda
Pagina 17
Open Podium
Pagina 19
Colofon Het ABC Nieuws is een uitgave van: Amsterdams Buurvrouwen Contact Begijnhof 34 1012 WV Amsterdam Tel.: 020-320 2710
[email protected] Hoofdredactie: Barbara Plasmans Redactie: Thea van Beek, Miriam den Hollander, Anne-Marie Tassier Voorpagina: foto Hans Krikke (www.hanskrikke.nl) en Aan dit nummer werkten tevens
foto Awista Ayub (midden) met Roia Noor Ahmad (links)
mee: Emmy Groot, Barbara de Groot,
en Shamila Kohestani, leden van het eerste Afghaanse
Anna Stegeman en Daniela de Vries.
vrouwen voetbalteam, 2006 (University of Delaware).
2
ABC NIEUWS
September 2010
VOORWOORD Met het ABC-Nieuws nieuwe stijl hebben jullie
Dat zoiets niet altijd makkelijk is daar zien we
al kennis gemaakt, maar ik wil er toch nog
ook vele voorbeelden van. Kijk maar naar het
even de aandacht op vestigen. Jazeker het is
moeizame traject van de kabinetsvorming om
ruimer van opzet, heeft een ander formaat
te zien hoe moeilijk het kan zijn om partijen
gekregen en kleur! Fris en professioneel. De
met deels dezelfde maar ook deels andere
professionaliteit die we in ons werk ook
belangen op één lijn te krijgen. Want ja, ook
bieden! We horen graag wat jullie ervan
al heb de een vergelijkbaar doel voor ogen, de
vinden. Jullie reactie kun je kwijt in onze
wegen die leiden naar dat doel kunnen flink
mailbox:
[email protected].
verschillen.
Want ja, de redactie wil van jullie leren, we
Ook
hebben elkaar nodig. We willen samenwerken
samenwerkingsband beïnvloeden. Met name in
om ons gezamenlijke doel te bereiken: dat
tijden van crisis lijken mensen vaak elkaars
onze lesneemsters, mede door het leren van
concurrenten te worden. Dezelfde ruif moet
het Nederlands, zelfredzaam worden.
met meer mensen gedeeld worden. En juist
externe
factoren
kunnen
een
dan is samenwerking nóg belangrijker. In Samenwerking
daar
draait
het
om.
Lang
moeilijke tijden heb je vrienden nodig om
geleden zag ik de film Cast Away. Tom Hanks
te overleven. In tijden van bezuinigingen is
speelt
samenwerking
een
vliegtuigcrash
Amerikaan strandt
op
die een
na
een
onbewoond
met
andere
organisaties
essentieel.
eiland. De film laat zien hoe hij in zijn eentje
Dat geldt natuurlijk ook voor het ABC. Zowel
probeert
uiteindelijk
de landelijke als lokale overheden moeten
terugkeert in de bewoonde wereld. Deze film
gigantisch gaan bezuinigen. Dé tijd voor het
was voor mij als een nachtmerrie. Het idee
ABC om de handen ineen te slaan met
onvrijwillig jarenlang helemaal in je eentje te
vergelijkbare
moeten leven; geen gezelschap, niemand om
blijven doen wat we willen en moeten doen.
te
overleven
en
organisaties
om
te
kunnen
samen dingen mee te doen, niemand die je kan helpen als je ziek bent, niemand om
Hoe we dat voor elkaar proberen te krijgen
tegenaan te kletsen. Ik zou gek worden! Ik
daarover lees je meer in deze nieuwsbrief. Het
weet
te
ABC leert van anderen. Zo is er een prachtig
overleven. Niet alleen voor praktische hulp bij
dat
ik
anderen
nodig
heb
om
samenwerkingsverband in Bos en Lommer dat
het uitvoeren van klussen, maar ook om te
vele mooie initiatieven heeft losgemaakt. En
overleggen, gedachten mee uit te wisselen en
hoe je zelf aandacht kunt besteden aan
gewoon voor de gezelligheid.
samenwerking dat vind je in de taaltip van dit
In je eentje kun je zoveel minder, ‘Samen sta
kwartaal.
je sterk’ is een uitspraak die echt wel klopt. Niet alleen privé maar ook op het terrein van
Ik hoop dat we met deze nieuwsbrief velen
werk en organisatie. Zo moeten politieke
kunnen
partijen samenwerken om te kunnen regeren,
om ook samen met
moeten
bedrijf
anderen tot mooie
samenwerken om een gemeenschappelijk doel
dingen te komen. Ik
te bereiken, moeten bedrijven samenwerken
wens jullie allen vele
om een bepaald eindproduct te leveren en
leuke ontmoetingen
moeten
toe!
afdelingen
studenten
binnen
een
samenwerken
om
een
inspireren
gemeenschappelijke opdracht uit te voeren en moeten buren samenwerken om hun buurt
Miriam den Hollander
leefbaar te maken.
directeur ABC
3
ABC NIEUWS
September 2010
AGENDA Introcursussen De introductiecursussen starten weer, maar dit seizoen zullen ze zoveel mogelijk op maat worden aangeboden! Meteen de eerste week van september beginnen we met een nieuwe serie op de vrijdagen, maar er komt ook een cursus op zaterdag en een reeks op donderdagavond. Drie verschillende cursussen op verschillende niveau en voor een verschillend publiek. Heb je weinig tijd en voldoende achtergrondkennis en ben je bereid veel voorwerk zelfstandig thuis te doen dan is de stoomcursus in de avonduren wat voor je. Wil je je breder laten informeren, heb je de vrijdagochtenden vrij en weinig tijd om verder door de week te studeren en huiswerk te maken dan is de uitgebreide vrijdagochtendcursus iets voor je. Naast de reguliere introductiecursussen start in september ook weer een introductiecursus met studenten van de studie Maatschappelijk Werk en Dienstverlening (MWD). We hopen hiermee aan de benodigde nieuwe aanwas aan vrijwilligers te kunnen voldoen. Voor meer info en data zie de website www.abcamsterdam.org
NIEUWS ABC 10 jaar! Straks, op 6 december 2010, is het precies tien jaar geleden dat het ABC werd opgericht. Als je bedenkt dat we begonnen met het idee het ABC zo snel mogelijk overbodig te maken, is dat eigenlijk geen reden tot feest. Het ABC is in die tien jaar alleen maar groter moeten groeien en moeten uitbreiden en de wachtlijst voor taalles aan huis wordt alleen maar langer. We willen deze gelegenheid wel aangrijpen om extra aandacht te vragen voor onze doelgroep, ons werk, onze werkwijze, de vrijwilligsters en het doel dat we nastreven.
Symposium Dit gaan we doen op twee manieren: 9 december organiseren we een bescheiden symposium waarin we vanuit onze ervaringen van de afgelopen tien jaar vooruit kijken naar de moeilijkheden en de mogelijkheden in de toekomst om ons doel, dat al die jaren overeind is blijven staan, te bereiken. Anderstalige vrouwen in een isolement, met het leren van het Nederlands te helpen deuren te openen die nodig zijn om als zelfredzame vrouw te kunnen participeren in de Nederlandse samenleving. Het symposium zal plaatsvinden in De Kompaszaal, KNSM-laan 311.
THEMA SAMENWERKEN: Het ABC om van te smullen! Daarnaast willen we in de maand september het ABC onder de aandacht brengen van een breder publiek. Dit doen we door in restaurants mensen te laten proeven van het ABC. Ze kunnen er in gesprek gaan met ABC leskoppels en ze kunnen genieten van een menu dat is samengesteld door een
4
ABC NIEUWS
September 2010
ABC lesneemster. Door hiervan te proeven steun je het ABC ook financieel. Met het betalen voor je diner draag je bij aan het mede mogelijk maken dat een lesneemster les kan krijgen van een ABClesgeefster. Verschillende restaurants doen hier aan mee. Kijk op de ABC-website www.abcamsterdam.org voor de actuele gegevens. Dus heb je nog iets te vieren of wil je gewoon weer eens lekker uit eten? Ga dan naar één van de restaurants die meedoen aan de actie en je steunt het ABC!
Reeds deelnemende restaurants zijn: - Semhar, Marnixstraat - Little Italy, Hugo de Grootplein - de Kompaszaal, KNSM laan - Kilim, Ceintuurbaan - Theatercafe Mozaiek, Bos en Lommerweg - Birtat, Bos en Lommerweg - Orontes west, Hugo de Grootplein - Konak, Burg. de Vluchtlaan - Plato, Confuciusplein 2 - Mano a Mano, Hugo de Grootplein - Azmarino, Tweede Sweelinckstraat - Lalezar, Papaverweg - cafe de Pont, Buiksloterweg - Grand Café Fosso, Bos & Lommerplantsoen
Overig nieuws uit het Houten Huys Bestuur Het bestuur van het ABC heeft er een nieuw lid bij gekregen. Het gaat om Birgül Dönmez. Birgül heeft de portefeuille ‘politiek en lobby’ meegekregen, Birgül heeft jarenlange ervaring in het stadsdeelwerk op het terrein van integratie. Ze heeft vele politieke contacten en contacten in het gemeente- en stadsdeelbestuur. We hopen dat Birgül het ABC onder de aandacht weet te brengen van de juiste personen in de stad. Vacature Wegens een interne reorganisatie is het ABC nu op zoek naar een medewerker interne communicatie en een medewerker voor de PR. Beide voor 4 uur en beide op geheel vrijwillige basis. Beide functies kunnen ook gecombineerd worden. De functieomschrijving en hetgeen geboden en gevraagd wordt kun je vinden op de website: www.abcamsterdam.org. Meer info bij Miriam den Hollander (
[email protected]).
LESMATERIAAL door Barbara de Groot
Nieuw Lesmateriaal Het is toch wel bijzonder dat er iedere keer nieuw lesmateriaal voorhanden is. De werkgroep zit inderdaad niet stil. Ze kreeg hulp van leergierige en enthousiaste stagiaires!
5
ABC NIEUWS
September 2010
Samenwerken met kinderen in de les Veel lesgeefsters hebben te maken met de aanwezigheid van kleine kinderen tijdens hun lessen. Hoe ga je daar mee om? Kun je een kind zoet houden met een kleurplaat of breekt het de tent af? Het mooiste is het als een kind ook wat van de les meekrijgt. Daar is wel creativiteit voor nodig! Wie kinderen op een actieve manier bij de les wil betrekken kan gebruik maken van de ideeën die twee stagiaires hebben verzameld. Zij hebben het afgelopen schooljaar stage gelopen bij het ABC en hadden allebei te maken met (kleine) kinderen in de les. Leuke taalspelletjes en nuttige tips hebben ze op een rijtje gezet. Vraag ernaar via
[email protected] Lesgeven aan analfabeten Voor analfabete vrouwen is het extra moeilijk om de Nederlandse taal te leren. Het helpt om letters en getallen niet alleen te zien, maar ook te voelen. Twee stagiaires hebben goede ervaring opgedaan met hun analfabete lesneemsters en maakten een deeltje Thuis-in-Taal 'Tellen en klokkijken voor analfabeten' . Getallen zijn niet zomaar woorden, ze verwijzen naar een hoeveelheid. Om dat uit te leggen kun je houten getallen gebruiken met houten pinnetjes om kleine sommen te maken. Om getallen ook te voelen hebben de studenten ze uit schuurpapier geknipt om de schrijfwijze te voelen. Reken maar dat de kennis beklijft! Woordkaartjes 'Bij de dokter' Een paar jaar geleden zijn er sets woordkaartjes gemaakt om zinnen te maken, met de woordsoorten op verschillende kleuren. Nu zijn er ook sets 'Bij de dokter'. Ik - heb - hoofdpijn, bijvoorbeeld. Van voortraject naar inburgering Inburgeraars die het alfabet nog niet beheersen volgen eerst een voortraject. Na verloop van tijd wordt getoetst of iemand voldoende gealfabetiseerd is. Dit heet het voortgangs-assessment. Wil je weten wat jouw lesneemster al kan? Maak dan een oefentoets. Dit is geen officieel assessment, maar je krijgt een redelijk beeld van wat er op de officiële toets gevraagd wordt. Deze is aan te vragen via
[email protected]
Oproep: breng materiaal terug! In de zomermaanden is er veel materiaal terug gebracht, wel twee kratten vol. Dank daarvoor! Toch vragen we ook vanaf deze plaats: breng materiaal dat je niet meer gebruikt terug. Dat kan tijdens de inloopochtend op de eerste vrijdag van de maand, maar ook op andere dagen op afspraak. Vooral fotokaarten (van werkwoorden, beroepen en levensmiddelen) en ander materiaal in kleurenprint, zoals de fotobladen van de CP-Starter en De Deur Uit en de kleurenafbeeldingen van Thuis-in –Taal. Dit materiaal is kostbaar, arbeidsintensief en er is veel vraag naar. Zo kunnen we het seizoen met volle kasten beginnen...
TAALTIP Rebus 1
6
ABC NIEUWS
September 2010
Rebus 2
Oplossing 1: Ze kwam van de regen in de drup Betekenis: Nog slechter af zijn dan voorheen Oplossing 2: Hij leeft als God in Frankrijk Betekenis: Hij heeft een erg goed leven
EEN ABC-LES IN DE PRAKTIJK Is het nou met drie of met vier pootjes? Door Thea van Beek Lesgeven bij het ABC is een inspirerend en soms eenzaam avontuur. Thea van Beek bezoekt een leskoppel. Hoe pakken zij het aan en welke lesmaterialen worden gebruikt? Deze keer Angela en Marquinha. De letters 'm' en 'n' leiden nog regelmatig tot misverstanden. In haar geboorteland Angola leerde Marquinha de 'n' als driepoot te schrijven, dus zoals onze 'm'. De westerse 'm' schrijft ze als vierpoot. En al heb je dan maar een paar jaar basisonderwijs genoten, zo'n gewoonte blijft hangen en is moeilijk af te leren. Sinds oktober vorig jaar komt lesgeefster Angela bij de 26-jarige Marquinha aan huis. Op dat moment was die hoog- en gecompliceerd zwanger. Ze moest het bed houden. 'We hebben toen veel gepraat en vooral gelet op de uitspraak.' vertelt Angela die Marquinha's gebrekkige Nederlands moeiteloos verstaat. Inmiddels is haar blakende dochter Carina een paar maanden oud. En terwijl in de piepkleine huiskamer het leskoppel zich over de Nederlandse taal buigt, ligt de baby in haar wipstoeltje en luistert dochter Liandra van drie lief toe. 'Ik heb een cadeautje voor je meegenomen,' zegt Angela, 'een Nederlands woordenboek.' Marquinha reageert blij op dit belangrijke hulpmiddel bij het leren van de taal. Angela en Marquinha werken op dit moment met het lesboek Lees en Schrijf, een uitgave van de Educatieve Televisie, dat gratis is aan te vragen. Het lesboek behandelt een gevarieerd aanbod aan onderwerpen, dat een aardige doorsnee van de Nederlandse samenleving illustreert. Dit keer gaat het over een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) naar hoge werkdruk, waar vooral vrouwen onder gebukt gaan. Het krantenartikel met als titel 'Druk, druk, druk' dat Marquinha moet voorlezen is niet eenvoudig voor iemand die nog maar moeizaam de Nederlandse taal beheerst. Toch brengt ze het er behoorlijk aardig vanaf. Hoewel, er zijn van die woorden waarover je je tong breekt. Zoals het woord 'verricht'. Angela: 'Zeg maar na: ver.' Marquina: 'ver'. Angela: 'richt'. Marquinha: 'richt'. 'Ver-richt'. 'Ver- richt'.
7
ABC NIEUWS
September 2010
Het artikeltje wordt gevolgd door vragen, die Marquinha moeiteloos beantwoordt. Alleen de betekenis van het woord 'gemiddeld' geeft problemen. Het betekent 'meer', denkt Marquinha. 'Als de een meer heeft en de ander minder, daartussen is het gemiddeld.' legt Angela uit. Geweigerd Zeven jaar geleden kwam Marquinha als asielzoeker naar Nederland. Al snel kon ze terecht bij een ROC om de Nederlandse taal te leren. 'Na drie maanden werd die opleiding stopgezet omdat mij een verblijfsvergunning werd geweigerd.' vertelt ze. Sindsdien doorloopt ze de mallemolen van het Nederlandse juridische systeem. Een absurde situatie, waarin haar man en jongste kind wel over een Nederlands paspoort beschikken en zijzelf en hun oudste dochter niet. De eventuele negatieve gevolgen daarvan lacht Marquinha maar liever weg: 'Dat zou dan betekenen dat ik met het oudste kind terug moet naar Angola en mijn man en jongste dochter hier kunnen blijven.' Ze kan zich zoiets amper voorstellen. Desondanks blijft ze optimistisch en stort ze zich op de Nederlandse taal. 'Al is ze in Angola maar een paar jaar op school geweest, ze is heel slim.' vertelt Angela. Neem de afkortingen die Angela haar uit de losse pols voorlegt: 'Wat betekent wc?' Watercloset, weet Marquinha. Of neem de meervoudsvormen: fiets - fietsen, tas - tassen met dubbel s en kroket – kroketten met twee t´s. Maar dan: trein. Gewoontegetrouw schrijft Marquinha treimen. Dan volgt nog een oefening in het invullen van formulieren. Te beginnen met het opschrijven van voorletters, want wat zijn dat nou weer. 'Je gebruikt dan de eerste letters van je voornamen.' legt Angela uit. Inmiddels zit het lesuur er op. Veel langer had het niet moeten duren. Baby Carina heeft dan al geruime tijd de wipstoel ingeruild voor de armen van haar moeder, afgewisseld met die van Angela. Dochter Liandra verveelt zich ook en mag ondertussen tv kijken. Rest nog het huiswerk voor de komende week. Angela bedenkt dat meestal zelf. Dit keer moet haar lesneemster
het
alfabet in hoofd- en kleine
letters
schrijven. En dan
nog de
moeilijker
meervoudsvormen van tafel, kind en school. Wellicht kan het cadeau van Angela daarbij de nodige hulp bij bieden. Lijkt het je ook leuk met jouw lesneemster aan deze rubriek mee te werken? Laat het dan weten aan Thea van Beek,
[email protected].
THEMA SAMENWERKEN: Onderzoek naar Sociale Kaart Door Miriam den Hollander Op het terrein van welzijn, educatie en inburgering, hulpverlening en zorg zijn vele instanties werkzaam. Zowel vrijwilligersorganisaties als overheidsinstanties en organisaties die werken met beroepskrachten. Vele van die instanties kennen elkaar niet, laat staan dat er samengewerkt wordt. Dat komt de cliënten die hulp en ondersteuning nodig hebben niet ten goede. Het ABC is ook een speler in dit veld. In het belang van de doelgroep en in het belang van efficiency en tijdbesparing moet je weten welke de andere spelers op het veld zijn. Met wie je kunt samenwerken, met wie je af moet stemmen en naar wie je door kunt verwijzen. Het ABC was dan ook erg blij toen lesgeefster Angela de Smet aanbood hier onderzoek naar te doen. Een gigantische klus, maar het bleek de moeite waard!
8
ABC NIEUWS
September 2010
Angela heeft haar onderzoeksgebied beperkt tot het stadsdeel Noord. Ze maakte een uitgebreid overzicht van de vele organisaties die hier werken op de genoemde terreinen. Ze rangschikte ze naar thema en aandachtsgebied. Daarnaast heeft ze gesproken met functionarissen over mogelijkheden en samenwerkingsverbanden. Ze kwam tot de conclusie dat heel veel organisaties op hetzelfde terrein actief zijn en veel aan elkaar zouden kunnen hebben, maar niet van elkaars bestaan afweten. Ze kunnen dus ook niet samenwerken of hun werk op elkaar afstemmen! Bovendien constateerde ze dat er een grote afstand is tussen de formele en informele organisaties. Formele organisaties worden door de overheid zelf ingezet en werken met betaalde krachten. Informele instanties zijn verenigingen en organisaties van vrijwilligers. Anderstalige vrouwen slagen er wel in het informele circuit te bereiken, maar niet het formele. Ook dat is een opmerkelijk gegeven. Het rapport eindigt met concrete aanbevelingen. *
Een sociale kaart biedt een ideaal overzicht van de hulpverlening in een stadsdeel. Aanbeveling is het om er een samen te stellen voor elk stadsdeel. Dit om het werk van het ABC en dergelijk gemakkelijker te maken.
*
Voor een betere coordinatie tussen de formele en informele hulpverlenende instanties is periodiek overleg nodig. Een goed overlegnetwerk dat met regelmaat bij elkaar komt zal veel misverstanden voorkomen en samenwerking bevorderen.
Met deze aanbevelingen ging Angela tenslotte naar het stadsdeelbestuur. De stadsdeelwethouder heeft het rapport met grote belangstelling gelezen. Voor de stadsdelen ziet zij een taak weggelegd om de gebrekkige interne communicatie te verbeteren en de afstemming tussen informele en formele zorg te verbeteren.
ABC IN DE MEDIA door Anna Stegeman Nieuwe folder ABC Het mooiste nieuws hebben sommigen van jullie waarschijnlijk al gezien: een glanzend nieuwe folder! We zijn heel blij dat na een aantal jaren goede dienst van de vorige folder, er nu een vers exemplaar ligt om het ABC onder de aandacht te brengen. Greet de Schipper maakte foto’s van onze eigen leskoppels en de pakkende tekst is van vrijwilligster Inge van der Schee. Daar kunnen we weer een tijd mee vooruit!
9
ABC NIEUWS
September 2010
Stagiaires Ander goed nieuws is dat sinds een half jaar tweedejaars stagiaires Toegepaste Psychologie van de Hogeschool van Amsterdam zich inzetten voor het ABC. Al enkele jaren hebben we stagiaires van Maatschappelijk Werk en Dienstverlening, en nu zijn er studentes bijgekomen van de kersverse studie Toegepaste Psychologie. Zij kunnen hun pas verworven kennis over coachen en begeleiden goed inzetten om bij het ABC die vrouwen les te geven, die Nederlands willen leren maar hier moeilijk aan toekomen door psychische of sociale problemen. De eerste stagiaires TP zijn goed bevallen, en na de zomer hopen we weer een nieuwe lichting te verwelkomen!
THEMA SAMENWERKEN: Interview Hans Krikke Project Samen Wonen, Samen Leven Het begint met een kopje thee... Door Thea van Beek Netwerken door allerlei organisaties aan elkaar te koppelen. Oud-journalist Hans Krikke weet er alles van. Zijn organisatie Samen Wonen, Samen Leven rolt als een rode loper door Amsterdam. Veel vrijwilligersorganisaties zitten op een eilandje en hebben last van koker kijken. Vaak ook is er een gebrek aan vaardigheden. Door organisaties aan elkaar te koppelen vergroot je die vaardigheden en de expertise, weet oud-journalist Hans Krikke. Na de moord op Theo van Gogh in 2004 besloot hij de journalistiek over boord te zetten. Ooit bekend van zijn onderzoekscollectief Opstand en als RaRa-verdachte, had hij het toen helemaal gehad. 'Ik besloot: nu is het genoeg om vanuit een helikopterview commentaar te geven. Het gaat erom dat er alternatieven worden ontwikkeld. Daarvoor moet je zelf met de poten in de modder staan.' Samen met de Protestantse Diakonie Amsterdam en het Instituut voor Islamitisch Maatschappeliijk Activeringswerk (Ishan) startte hij het project Samen Wonen, Samen Leven (SWSL) in het stadsdeel Bos en Lommer. Doel van het project is te werken aan de zelfredzaamheid van bewoners in wijken waar schaarste domineert. Daarnaast beoogt het de zorg voor elkaar te stimuleren en een verbinding te leggen tussen alle eilandjes waarop maatschappelijke organisaties vaak functioneren. Krikke: 'In de wijken met sociale problemen is sprake van inkomensproblematiek, taalachterstand en een gebrek aan sociale samenhang. Het vermogen die problemen op te lossen is er gering. In de wijken waarin we werken heeft zowat tachtig procent van de bevolking een emigratie-achtergrond.' 'Mensen in deze wijken zijn absoluut op elkaar betrokken, soms wel, soms niet in georganiseerd verband', weet Krikke. 'Vaak zijn allerlei verenigingen de sleutelfiguren in een wijk. De kans bestaat dat deze vrijwilligers overbelast raken door de problemen waarmee ze worden geconfronteerd. Want vaak kun je wel hulp bieden, maar niet de problemen oplossen. We leren ze ook 'nee' te zeggen en de sociale kaders te kennen om door te verwijzen.' 'Wij ondersteunen mensen concreet deze problemen zelf op te lossen door ze een gereedschapskistje aan te bieden. We trainen vrijwilligers in hun rol van intermediair en vertrouwenspersoon.' Archipel Krikke ziet iedere wijk als een soort archipel met vele eilandjes. Alleen, tussen al die eilandjes bestaan geen verbindingen. Doel is juist die bruggen te slaan. Hoe? 'Je begint met thee drinken, ja net zoals
10
ABC NIEUWS
September 2010
Cohen deed. Kennismaken, je laten rondleiden door de etalage en het aanhoren van de verhalen. Maar met al die bezoeken zijn wij juist geïnteresseerd in de kelder. Daar ligt het drek opgeslagen die wij willen helpen opruimen. Zeker bij migranten is sprake van een grote schaamtecultuur. Die kun je doorbreken door goed te luisteren en te leren en niet met het opgeheven vingertje klaar te staan.' Na zes jaar zijn er in Bos en Lommer de nodige resultaten bereikt. Inmiddels werken volgens Krikke alle kerken, moskeeën en de daarin aangehaakte organisaties er samen. Zo runnen de dertien instellingen samen de Voedselbank waar honderdtwintig gezinnen gebruik van maken. Een andere activiteit is Umut Amal ('hoop'), waar jongeren leeftijdgenoten in de gevangenis bezoeken. Zodra ze weer vrijkomen worden ze uitgenodigd mee te doen aan vrijetijds activiteiten. En dan zijn er nog de steunpunten speciaal voor mannen en voor vrouwen. De vrijwilligers zien om naar kwetsbare buren. Ze gaan op ziekenbezoek, horen problemen aan of doen simpelweg eenvoudige klusjes. Zorgmijders als dak- en thuislozen en verslaafden worden er naar professionele zorg geleid. In Bos en Lommer is het professionele overleg daaromheen gekoppeld aan het overleg met vrijwilligers. Tenslotte zijn er nog de Stichting Steunpilaar en een waaier van andere initiatieven die zowel een vangnet vormen en tegelijk springplank naar het opruimen van de puinbak. Nieuwe stadsdelen Sinds eind vorig jaar is SWSL uitgewaaierd en begon ook in Amsterdam Zuidoost. Wordt in Bos en Lommer de bevolking vooral gedomineerd door migranten van Turkse en Marokkaanse afkomst, in Zuidoost kenmerkt die zich juist door Surinamers, Afrikanen en Antillianen. Krikke: 'We zijn er begonnen met het opzetten van een netwerk van vertrouwenspersonen waar vijfendertig mensen worden getraind. Verder komt er een time-outgroep rondom het opvoeden in twee culturen.' 'Nu gaan we beginnen in Nieuw-West en dit najaar starten we ook in Amsterdam-Noord.' In dit laatste stadsdeel gaat het om een geheel andere doelgroep. Verrassend genoeg zijn het hier juist de autochtone bewoners in de oude tuindorpen waar de problemen groot zijn. Het zijn ook de wijken waar de stemmenwinst voor achtereenvolgens Centrumpartij, Fortuyn en Wilders altijd zeer hoog was. Krikke: 'Ook hier zie je slechts het mondjesmaat deelnemen aan de samenleving. Mensen ervaren daar geen binding meer mee. Er is een armoedecultuur ontstaan, een cultuur van overleven.´ ABC Het ABC dringt door in de poriën van de leefwereld van migrantenvrouwen, weet Krikke. 'Het beschikt daardoor over een schat aan expertise die bijna onbetaalbaar is. De lesgeefsters komen vaak ook in situaties dat je de boel eerst moet opruimen voor je aan de taal kunt beginnen, anders beklijft het niet. Je hebt een vertrouwensrelatie met de lesneemster en vaak kun je helpen bij het formuleren van de hulpvraag. Je bent dan een uitgelezen intermediair.' Toch zijn er wat punten van kritiek: 'Het ABC zou veel meer moeten schakelen op stadsdeelniveau. Het koppelen dus aan organisaties die hulp kunnen bieden waardoor de vrouwen beter in staat zijn Nederlands te leren. Dat betekent investeren in lokale netwerken. Dat vergt natuurlijk veel van de organisatie van de vrijwilligers.' En dan nog een laatste wens: 'In Amsterdam is ook een grote groep mannen met taalproblemen. Het ABC is de aangewezen organisatie dit op te pakken. Als het ABC het niet doet, doe ik het zelf!'
11
ABC NIEUWS
September 2010
COLUMN STADSDEELCOÖRDINATOR De Wijktafel van West door Daniëla de Vries - Stadsdeelcoördinator West Samenwerking is de basis voor het werk van
een
het ABC. Samenwerking met onze vrijwilligers
slechtziend en slecht ter been is. Haar man is
en de lesneemsters, maar ook samenwerking
al op leeftijd, diabetespatiënt en ook slecht ter
met organisaties binnen de stadsdelen en de
been. Hun zoon is tien, Hij kwam nooit veel
gemeente.
buiten
Als
coördinator
van
stadsdeel
West,
de
leskoppel
en
ingeschakeld
waarvan
werd
door
bij
het
de
zijn
lesneemster
ouders
huishouden
vaak
en
het
vroegere stadsdelen De Baarsjes, Bos en
boodschappen doen. De ouders werden zo in
Lommer, Oud-West en Westerpark, ervaar ik
beslag genomen door hun eigen besognes, dat
dagelijks hoe belangrijk samenwerking is. En
hun zoon nauwelijks kind kon zijn. Hij had
hoe die per stadsdeel kan verschillen.
bijna geen contact met andere kinderen en
In Bos en Lommer werd drie jaar geleden het
was erg op zichzelf.
Maatschappelijk
(MSS)
In het MSS ontmoet ik de coördinator van het
opgericht, een samenwerkingsverband tussen
KJC, het Kultureel Jongeren Centrum. Hij
formele zorg (zoals GGZ, Loket Zorg
vertelt me over hun activiteiten: voetballen,
en Samenleving, MEE Amstel en Zaan) en
muziek maken, knutselen. Activiteiten die bij
informele
uitstek
Steun
zorg
(o.a.
Systeem
ABC,
Steunpunt
geschikt
lijken
te
zijn
voor
deze
Steunvrouwen, Voedselbank).
jongen. Bovendien ligt het KJC bij het gezin
Eens in de zes weken zitten die allemaal
om de hoek. De oplossing voor het doorbreken
samen rond de zogeheten Wijktafel. Veel
van het isolement van het kind ligt dus binnen
organisaties in het MSS hebben te maken met
handbereik.
cliënten die in sociaal isolement verkeren. Aan
Onze ABC-vrijwilligster is met moeder en zoon
de
elkaar
een keer bij het KJC gaan kijken. En met
kennen zodat ze elkaars expertise kunnen
Wijktafel
leren
resultaat: nu gaat de jongen er wekelijks
benutten
naartoe. Hij is zienderogen opgebloeid en
en
de
mensen
organisaties sneller
kunnen
doorverwijzen. Vaak is er tijd en ruimte om
heeft veel meer contact met leeftijdgenoten.
iemand aan te schieten met vragen over een
Een prachtig voorbeeld van samenwerking.
cliënt of een probleemsituatie. Persoonlijke contact werkt drempelverlagend, de lijnen zijn
PS. Het MSS in Bos en Lommer is zo succesvol
korter en dit draagt voor een belangrijk deel
dat het een voorbeeldfunctie vervult voor de
bij aan het succes.
ontwikkeling van deze ‘systemen’ in andere
Een voorbeeld. In Bos en Lommer begeleid ik
stadsdelen van Amsterdam.
HISTORIE VAN HET BEGIJNHOF – DEEL 2 door Emmy Groot Het ABC is gevestigd in het Houten Huys aan het Begijnhof, een van de mooiste en stilste historische plekjes in de drukke binnenstad van Amsterdam. In de vorige editie van het ABC Nieuws beschreef ik het leven van de Begijnen als kloosterlingen in vrijheid. In dit nummer aandacht voor de historie van het Begijnhof zelf, dat haar voortbestaan mede dankt aan eeuwenlang goed samenwerken.
12
ABC NIEUWS
September 2010
Het Mirakel van Amsterdam Een belangrijkste gebeurtenis in de vroege Amsterdamse geschiedenis is het Mirakel van Amsterdam. Op 15 maart 1345 krijgt een zieke oude man in de Kalverstraat de laatste sacramenten toegediend. Hij braakt de hostie echter uit en het braaksel wordt in het vuur geworpen. Maar de hostie blijft ongeschonden en wordt de volgende dag uit de smeulende haard gehaald en in een kist gelegd. Een priester die erbij wordt geroepen, neemt de hostie mee naar de kerk. Maar de volgende dag ligt de hostie weer in de kist bij de oude man in huis. Dan besluit de priester de hostie in een eerbiedige processie naar de kerk te brengen. Het verhaal doet al gauw de ronde en een jaar later verklaart de bisschop dat hier sprake was van een wonder. Ter plaatse wordt een kerk gebouwd ‘De Heilige Stede’. Deze kerk is in 1908 afgebroken. Op de hoek
van de Kalverstraat met de Wijde
Kapelsteeg is in 2001 ter nagedachtenis aan het Mirakel een gedenksteen geplaatst. Het ontstaan en de vroege geschiedenis van het Hof Het Begijnhof is het enige middeleeuwse hofje in Amsterdam, het ligt bijna een meter lager dan de stad er omheen, nog steeds op middeleeuws straatniveau. In 1346 wordt voor het eerst in een document gesproken over een Beghynhuys. Volgens sommige historici werd dit huis aan de Begijnen geschonken door een familielid van de zieke man uit de Kalverstraat en is er dus een rechtstreeks verband tussen het Mirakel van Amsterdam en het ontstaan van het Begijnhof. Vanaf 1389 wordt het Begijnhof officieel in archiefstukken vermeld. Oorspronkelijk was het Hof helemaal omgeven door het water van de Nieuwezijds Voorburgwal, het Spui en de Begijnensloot. De enige toegang was een poortje bij de Begijnensteeg, met een brug over de
Begijnensloot.
was
toen
tegenwoordig, verder
Het Begijnhof kleiner
het
zuidwaarts
dan
reikte dan
tot
niet de
Begijnensteeg. Tot aan het Spui was alles moeras. In de loop der jaren is hier door de Begijnen een vaste bodem van gemaakt door het storten van
puin en vuilnis,
aangevuld met zand. Begijnhof aan buitenkant. Aan de voorzijde, tussen ’t hof
In 1417 is
het Hof uitgebreid langs het Spui.
en de Kalverstraat, de Schytslot; het water links is het Spui.
Bij de grote stadsbranden in 1421 en 1452 werden delen van het Hof verwoest. De Begijnen hebben de kerk en het Hof weer opgebouwd, maar nu van steen. De Alteratie Tot 1578 was Amsterdam een overwegend rooms-katholieke stad. Daar kwam verandering in toen de protestanten de macht
overnamen en de katholieke bestuurders afzetten. Vanaf dat moment
mochten de katholieken hun geloof niet meer openlijk belijden. De kerken en kapellen in de stad gingen naar de protestanten en kregen nieuwe namen. Ook de kloosters kwamen in handen van het nieuwe stadsbestuur en kregen andere bestemmingen, zoals een weeshuis of een tuchthuis. Het Begijnhof was de enige katholieke instelling in Amsterdam die bleef voortbestaan, want de huizen
13
ABC NIEUWS
September 2010
waren particulier eigendom. Wel
moesten de Begijnen hun kerk afstaan, die in 1607 door het
stadsbestuur aan de Engelse presbyterianen is gegeven. Sindsdien heet de kerk de Engelse Kerk. In 1671 zijn twee woonhuizen tegenover de kerk aangekocht en omgebouwd tot kapel gewijd aan de heiligen Johannes en Ursula.
Het stadsbestuur keurde dit plan
goed op voorwaarde dat aan de buitenkant niet te zien zou zijn dat
hier een kerk
huisde. Sinds 1908 is de kapel van het Begijnhof ook de plaats waar het
Mirakel van
Amsterdam wordt herdacht. Begijnhofkapel in 1792
Verbouwingen en restauraties Er zijn veelvuldig bouwkundige ingrepen op het Hof geweest. In de 17 de en 18de eeuw zijn gevels en soms hele huizen vervangen. Slechts achttien hebben nog een oorspronkelijk gotisch houtskelet. Ook later vonden restauraties plaats.
Zo werd in 1957 een aantal huizen verbeterd omdat ze lekkage
hadden, de muren gestut waren en meerdere kachels waren aangesloten op maar 1 provisorisch aangebracht rookkanaal.
Inmiddels zijn alle huizen van het Hof opgekocht van de particuliere
eigenaren en worden ze beheerd en verhuurd door de Stichting Het Begijnhof. Het oude poortje aan de Begijnensloot dat dateerde uit 1570
is in
1907 grondig gerestaureerd en de poort aan het Spui uit 1725 werd in 1907 door een poortgebouw vervangen. In 1915 is rechts naast de kapel de huidige pastorie gebouwd . Later is de voorgevel van de kapel vernieuwd en is links een zijkapel toegevoegd. In 1962 werden de bleekvelden op het Hof in oude vorm hersteld en de tuintjes gerestaureerd. Hierbij is de bestrating uitgevoerd met oud materiaal.
Het Houten Huys In Amsterdam zijn twee houten huizen bij de stadsbranden gespaard gebleven. Het Houten Huys op het Begijnhof dateert van na 1417 en voor 1452. Door de veranderende wetgeving heeft het Houten Huis later stenen zijgevels gekregen. De tweede verdieping steekt wat uit boven de eerste. Het onderhuis ligt, net als bij alle huizen van het Begijnhof, geheel bovengronds op het Begijnhof, maar verdiept ten opzichte van de stad. Het huis was in de 19de eeuw erg vervallen. In 1888 is de buitenzijde gerestaureerd onder leiding van architect A.C. Bleys.
Dit is zo grondig gedaan dat er nu eigenlijk een nieuw Houten Huys staat.
Binnen zijn bij een renovatie in 1957 alleen nog enkele oorspronkelijke houtverbindingen aangetroffen. In 1979 is het huis nogmaals gerestaureerd. Het tweede houten huis dat gespaard is gebleven heet ‘’t Aepgen’ en staat op de kop van de Zeedijk. Dit huis is gebouwd rond 1550 en dus minder oud dan het huis op het Begijnhof maar er is wel meer oorspronkelijk materiaal aanwezig.
14
ABC NIEUWS
September 2010
Het Houten Huys is lang particulier bezit geweest, men kon eigenaar worden van een deel ervan. In 1505 werd 1/8 deel van het huis gekocht door Trijn Claesdochter. In 1560 werd het hele huis voor 670 gulden eigendom van de gezusters Symonsdochter. Zij behoorden tot een gegoede Amsterdamse familie. In 1624 is het huis voor 1900 gulden aangekocht door drie Begijnen die het in 1671 weer doorverkochten voor 2400 gulden. Sinds 1734 is het huis eigendom van het Hof. Bronnen: http://www.bma.amsterdam.nl, http://www.begijnhofamsterdam.nl
, http://www.architectenweb.nl
Van ‘Der Beghinnelande’ tot Begijnhof. De geschiedenis van het Begijnhof van 1307 tot heden. Ger van Dijk. Amsterdam 2004
BOEK
De meisjes van Kabul Auteur: Awista Ayub Uitgeverij: Arena door Barbara Plasmans Hoe hoog de berg ook is, er is altijd een weg. Dit Afghaanse spreekwoord omvat in één zin het hele boek ‘De meisjes van Kabul’. Acht Afghaanse meisjes gaan een lange en niet gemakkelijke weg om hun droom te realiseren: goede voetballers worden. Het initiatief ligt bij de Amerikaans-Afghaanse Awista Ayub die door de gebeurtenis van 11 september de behoefte krijgt iets terug te doen voor haar vaderland. Het negatieve om te zetten in iets positiefs. En dat is haar gelukt. In flashbacks lees je over de belevenissen van Awista en haar voetbalteam: Laila, Freshta, Samira, Miriam, Deena, Nadia, Ariana en Robina. Hoe ze na de val van de Taliban weer naar school mogen en in contact komen met voetbal. Awista zet een organisatie op om hen een voetbaltrainingskamp in Amerika te laten volgen. Amerika is pas het begin, eenmaal terug in Afghanistan gaan ze, met behulp van andere initiatieven en organisaties, door met voetballen. Een aantal valt af, uiteindelijk winnen vijf van de meiden het kampioenschap van het eerste Afghaanse vrouwenvoetbaltoernooi. ‘De meisjes van Kabul’ leest vlot en is leuk ingedeeld. Afgewisseld met beschrijvingen over de training in Amerika en hoe het uitloopt in het eerste Afghaanse toernooi, krijgt ieder meisje twee eigen hoofdstukken met haar persoonlijke verhaal. Awista blijft zelf op de achtergrond, ze geeft de meisjes alle ruimte om hun belevenissen en ervaringen weer te geven. Wat een mooie keuze is want het zou vervelend zijn om een boek te lezen waarin ze zichzelf alsmaar schouderklopjes zou geven. Echter mis je een duidelijke motivatie en betrokkenheid van Awista. Ze beschrijft af en toe tussendoor haar onzekerheden, zoals het feit dat zij Pashtoe spreekt en niet zoals de meisjes Dari, maar je mist de emotie. Wat doet het met haar, het moet toch van veel betekenis zijn? Ze bekijkt het van de zijlijn maar geeft geen commentaar. Is ze trots? Is ze blij? Het komt niet over.
15
ABC NIEUWS
September 2010
Gelukkig geven de belevenissen van de meisjes meer dan genoeg mooie, grappige en - helaas ook droevige verhalen die het boek interessant maken. Hoe is het om als meisje in Kabul op te groeien? Of om tijdelijk te emigreren naar Pakistan. families
Hoe en
overleven
hoeveel
zelfvertrouwen
de
kracht
geeft
en het
voetballen hen. Prachtig. Het is een blik achter de schermen en zeer bijzonder om over te lezen.
Foto: www.dePers.nl
Niet echt origineel maar wel goed uitgekozen zijn de Afghaanse spreekwoorden, koranteksten, uitspraken of stukjes songtekst waar de hoofdstukken van de meisjes mee beginnen. Zoals: Wie zoekt vindt, Je wordt met wie je leeft of Geduld smaakt bitter, maar draagt zoete vruchten. En die berg natuurlijk, kenmerkend voor Afghanistan. Vrouwen in Afghanistan ondervinden helaas nog tegenstand en de top is nog niet bereikt, maar de weg ernaartoe wordt langzaamaan steeds toegankelijker. Mede dankzij de toekomst van Afghanistan: meisjes zoals Laila, Freshta, Samira, Miriam, Deena, Nadia, Ariana en Robina.
Fragmenten Miriam, 14 jaar, terug in Kabul na Amerika. Ons land is een en al ellende. Overal in de stegen en op de dreven staan afgematte mannen en jongens achter hun platte houten wagens dingen te verkopen. Politie overvalt de kraampjes en slaat de venters. Ze proberen alleen maar een grijpstuiver bijeen te schrapen voor hun gezin. Net als mijn broers. De politie jaagt hen weg. Verkopers raken gewond. Mensen worden gedood. Net als mijn vader. Nu loopt ze door de straten van het oude centrum en is ze zich bewust van een groeiende liefde vanbinnen voor haar land en haar volk. Ze begrijpt hoeveel er kapot is. Nu is er iets nieuws vanbinnen: ambitie. Het leven kan anders. Dat weet ze niet alleen dankzij de families die ze in Amerika heeft leren kennen.(...) Ze heeft ook genegenheid gevoeld van vreemden, van Afghaans-Amerikaanse vrouwen die huilden en haar en haar ploeggenoten omhelsden en uitriepen: 'Allah zij dank kunnen jullie reizen en hierheen komen en als vrouwen voetbal spelen.' Robina werkte rond haar twaalfde als oppas bij een rijke familie ging werken nadat haar school door de Taliban gesloten was. Daar kon ze televisie kijken. Het was voor het eerst dat Robina beroepsvoetbal zag. Ze raakte in de ban van de stadions, de coryfeeën, de spetterende wedstrijden en de schreeuwende supporters uit zoveel verschillende landen. Ze zocht de wedstrijden zelfs op en zag er soms wel twee of drie achter elkaar. Voetbal kijken opende haar ogen voor een ervaring buiten haarzelf, haar dagelijkse leven in Kabul en haar land. Wanneer ze na een slechte manoeuvre een boze schreeuw slaakte, zag ze honderden, zo niet duizenden mannen en vrouwen tegelijkertijd schreeuwen met een gezicht dat net zo vertrokken
16
ABC NIEUWS
September 2010
was van afkeer als dat van haar. Of ze jubelde triomfantelijk en krabbelde overeind om in extase op en neer te springen op de kussens van de bank en dan zag ze dat het publiek dat een stadion aan de andere kant van de aardbol vulde precies hetzelfde deed. (...) Robina had het gevoel dat ze door een kier keek en een glimp opving van een schitterende, wilde tuin ergens buiten. Na Amerika kan ze iedere vrijdag blijven voetballen bij Roots of Peace. Robina neemt zich voor een team te vormen zodra ze een geschikt speelveld heeft gevonden. Ze begint met haar zus Salma in de achtertuin te trainen met strikte instructies en verbetering van haar conditie. Algauw gaat haar zus mee naar de vrijdagse training. In Amerika reden meisjes op een fiets over straat, ze bestuurden auto’s en speelden voetbal op een grasmat. Robina wil hetzelfde voor de meisjes in Afghanistan.
CULTUURAGENDA Niet vergeten! 11 en 12 september: Monumentendagen Kijk in je krant, op het internet of in De Uitkrant wat er allemaal te beleven is in Amsterdam! Expositie Yilmaz Sevim Van: 1 september - 30 oktober Locatie: Bibliotheek Banne Buiksloot, Ankerplaats 18 De Turkse Yilmaz Sevim is autodidact en maakt schilderijen met gemengde technieken. Expositie wereldburgers Van: 1 september - 29 oktober Locatie: Bibliotheek Indische buurt, Soerabajastraat 4 Werk van in Amsterdam wonende kunstenaars afkomstig uit alle hoeken van de wereld. Open Atelierdagen Ruigoord Op: 11,12,18 en 19 september vanaf 13.30 uur Bezoek de beroemde kunstenaarskolonie die midden tussen de zware industrie verborgen ligt. Het dorpje is autovrij dus je kunt zorgeloos wandelen met de kinderen van atelier naar atelier. In de dorpskerk vinden optredens plaats en er zijn maaltijden verkrijgbaar. Je kunt met de fiets of met bus 82 vanaf station Sloterdijk. www.ruigoord.nl Workshop Rap & Hiphop Op: 11 september Locatie: diverse bibliotheken, o.a. Bos en Lommer, Nieuwendam, Iets voor de kinderen van je lesneemster? Rapper Charlie May leert hoe je een goede tekst schrijft en rapt! www.oba.nl Toneel: As I Left My Fathers House Op: o.a. 29 september Locatie: Vredeskerk, e.a. locaties
17
ABC NIEUWS
September 2010
Een indringend stuk van Bright O. Richards over de pijn van vluchtelingen, gespeeld door acteurs met verschillende religieuze achtergronden. Zelf vluchtte hij uit Liberia toen hij 23 was. Hij interviewde vluchtelingen en verweefde hun verhalen met teksten uit de Tenach, de Koran en de Bijbel. Heftig! De uitvoeringen vinden plaats in kerken, synagogen en moskee¨en. Kijk voor de speellijsten op www.asileftmyfather.nl Alexander de Grote Van: 18 september - 18 maart Locatie: Hermitage De veroveringen van Alexander hadden grote invloed op kunst, cultuur én politiek van het Oosten, tot in India toe. Kijk op www.hermitage.nl voor een overzicht van de prachtige tentoonstelling en alle evenementen eromheen zoals: lezingen, een BBC-documentaire en een kinderatelier. Cars and Traces van: 24 september - 27 februari Locatie: Tropenmuseum De Mexicaanse kunstenares Betsabée Romero vertelt met auto's en auto-onderdelen verhalen over migratie, modernisering en beweging. Alles moet snel gaan, iets is pas nuttig als er vaart achter zit, ook een cultuur moet zich snel ontwikkelen, zonder stil te
staan
bij
de
sporen
die
worden
achtergelaten.
www.tropenmuseum.nl Wonder boven Wonder Van: 2 oktober tot 30 januari Locatie: Bijbels Museum Bijbelverhalen gezien door de ogen van kunstenaars met een verstandelijke beperking. Mooi en soms onthutsend en verrassend. Alle werken zijn te koop en de opbrengst gaat naar culturele projecten van zorgorganisatie Amsersfoort waar de kunstenaars vandaan komen. Er is ook een voorleesroute voor kinderen. www.bijbelsmuseum.nl De Glorie van het Besjeshuis Op: 10,17 en 24 oktober en 7, 14 en 21 november om 15.00 uur Locatie: Hermitage Drie actrices nemen je mee naar de tijd van de strenge regentessen en oude besjes die vroeger woonden in wat nu Amsterdams hipste museum is. Aanmelden hoeft niet maar is best handig: www.hermitage.nl/inschrijving. Kosten: €7,50 excl. entree museum, gratis voor kinderen t/m 16 jaar. Ons' Lieve Heer op Solder gaat op de schop Locatie: Oudezijds Voorburgwal 40 Museum Ons' Lieve Heer op Solder transformeert van een museum naar een historisch huis zodat je een beter beeld krijgt van de tijd toen de kerk nog een kerk was. Het museum is alle dagen open maar extra activiteiten vinden plaats op de Open Monumentendagen en het Wallenfestival (11 en 12 september), tijdens de Museum Nacht 2010 op 6 november en met Kerstmis. www.opsolder.nl
18
ABC NIEUWS
September 2010
OPEN PODIUM Ditmaal een bijdrage van Hetty Kock en haar lesneemster Louiza. Louiza is geboren in Marokko en is daar nooit naar school geweest. Ze woont hier sinds 2001. Ze heeft een jaar ROC gedaan en heeft daar de basis geleerd van lezen en schrijven. Ik geef haar nu 2 jaar les aan huis, maar ze wilde heel graag naar een cursus met meer lesuren. Ze is dit jaar begonnen aan een inburgeringstraject. Dat is voor haar een grote stap, want het is erg pittig. Ik vind het leuk om haar verder te begeleiden als taalcoach. Ze moet bijvoorbeeld twintig bewijsformulieren met gesprekken verzamelen voor haar portfolio en daarvoor moet ze naar allerlei instanties. Het is leuk om te merken dat ze daar heel gedreven mee bezig; ze vraagt steeds wanneer we nu naar het stadsdeel gaan of naar de politie. Verder krijgt ze les over Nederlandse geschiedenis, bijvoorbeeld over Amsterdam als de hoofdstad van Nederland en over het monument op de Dam. Ik ontdekte dat ze nog nooit in het centrum van Amsterdam was geweest. Als ze ergens naar toe gaat is het met haar man in de auto. Dus we gaan op een ochtend naar het centrum, met de bus en de tram. Ze had ook nog nooit in een tram gezeten. Ze wist niet wat het Centraal Station was en dat je daar de trein kunt nemen. Afgelopen week zijn we met haar twee kinderen weer naar de stad gegaan, nu om een rondvaart te maken. Met de stadspas en de bonnen kon je in de maand juni gratis een tochtje maken. Alle mensen die een inburgeringscursus doen krijgen stadspassen toegestuurd voor het hele gezin. In eerste instantie bleek dat ze de stadspassen had weggegooid aangezien ze niet wist wat ze ermee kon doen. Gelukkig kon ik nieuwe bestellen! Ze weet nu dat er nog meer gratis uitstapjes mee te maken zijn: Artis en Seaworld. Dus die staan ook nog op het programma. Louiza heeft over dit uitstapje samen met haar zoontje van 7 jaar en mij het volgende stukje geschreven. Dit is de eerste keer dat ze een eigen ervaring op papier heeft gezet.
Ik ben met de pont naar het station gegaan. Mijn 2 kindren gingen ook mee. Ik zag een hotel boot. We gingen in een rondvaart boot. De banken waren heet van de zon. Er waren heel veel bruggen, veel woon-boten, en mooie huizen. Ik vond het leuk en de kinderen ook. Louiza
19