foto via rudolphi?
THEATRALE SURVIVAL OF THE FITTEST Hoe gaat het met je? En met je theater? En met jou als theatermaker dan? Gaat het nu goed of gaat het nu slecht met het theater in Nederland? Voor die onmogelijke vraag stonden wij op Het Grote Podiumkunstendebat van het Nederlands theater. Onmogelijk want vanuit welk perspectief? Dat er veel geweldige theatermakers zijn, zal duidelijk zijn en dat wij daar zo’n mooie selectie van mogen presenteren is fant astisch. We konden niet meer om de Maestrichtenaren heen; een g rote g roep performers van die opleiding stroomt bij ons binnen. Gerijpt bij de enkele productiehuizen die we nog over hebben. De makers zijn nu klaar om door ons gepresenteerd te worden aan jul lie; het veld, de afnemers. Onze grote zorg is natuurlijk dat er voldoende draagkracht blijft vanuit de theaters om dit nieuwe t alent samen met ons aan uw publiek te presenteren. Neem uw publiek mee naar de nieuwe ontwikkelingen binnen het theater, wij zien dat als jul lie verantwoordelijkheid. Net zoals het onze opdracht is om deze pareltjes te signaleren en zo goed mogelijk te produceren. Investeer met ons mee in de toekomst! Het is en blijft onze gezamenlijke missie het mooiste theater naar het beste publiek te brengen. Wij zien een enorme veelzijdigheid aan oorspronkelijke en
persoonlijke thema’s. We zien hyperactueel theater, historisch bewustzijn, mooie vormen en vette humor. Wij zien high tech, after computer performances en speelgoedtheater dat al 25 jaar succesvol is. Het nieuwe t alent komt hand in hand met de diehards als Suver Nuver, Carver, Het Volksoperahuis, Rieks Swarte, René van ’t Hof en René Groothof, Nieuw West en Golden Palace. De ankerpunten die u ook zo hard nodig heeft om uw publiek steun te geven. Carver en Suver Nuver? Die waren er toch mee op gehouden? Nou, niet helemaal. Omdat bloed nu eenmaal kruipt waar het niet gaan kan en omdat theatermaken soms gewoon MOET. Theatrale survival of the fittest. Een Theaterfamilie, zo voelen we ons. Maar ook een Theaterhuis, een huis van artistieke buitenbeentjes, kunstenaars, mensen die u confronteren met de wereld waarin we nu leven. Soms met een klap in het gezicht, soms met een steek in het hart en soms met een streling van de ziel. Eigenlijk een beetje zoals het leven zelf. Drie september jong stleden richtte Ola Mafaalani zich in haar St aat van Theater tot ons, tot de sector, tot jul lie. “Dierbare directeuren van theaters, help ons de publieke opinie te betoveren. Span met ons samen om de mooie en wonderbaarlijke tegenstem te zijn.” Wij weten dat jul lie dat al lang doen, en wij blíjven jul lie daar door dik en dun in steunen. Marie-Anne Rudolphi
GROTE ZAAL 1 Nicole Beutler / NBprojects 6: THE SQUARE - dans VLAKKE VLOER 2 Rudolphi Producties / Sophie van Winden & Eva Marie de Waal HOLY F - toneel 3 Rudolphi Producties in coproductie met Carver LAAT - toneel 4 Rudolphi Producties HET DEBUUT - talentontwikkeling 5 Het Volksoperahuis THE LONG AND WINDING ROAD - muziektheater 6 Opium voor het Volk PROJECT HOMUNCULUS DL 2: DE EIGENHEIMER - toneel 7 YoungGangsters BOTTOMS UP - actiefilm theater 8 Golden Palace DOE MAAR GEWOON - mime 9 Suver Nuver CASINO ROYALE - mime, montagetheater 1O Rieks Swarte POTTERS BEESTEN - toneel
11 BEER muziektheater DE NAZI EN DE KAPPER - muziektheater 12 Nieuw West / Marien Jongewaard BOKITO BOKITO - mime 13 Corrie van Binsbergen en Toon Tellegen HEMELS EN VERGEEFS - literair concert 14 Theater Rast DE VLUCHT VAN EEN GRANAATAPPEL - toneel 15 tgECHO BURGERLIJKE SCHEMERING - toneel 16 De Hollanders 4 - jonge makers NIEUW IN ONS AANBOD 17 Gehring & Ketelaars ism Gian van Grunsven SUMMARY OF SEX – jonge makers 18 Lizzy Timmers DE TERUGKEER-TURK - jonge makers 19 URLAND EXPLORER/PROMETHEUS ONTKETEND - jonge makers 2O Naomi Velissariou SONTAG – jonge makers
Nicole Beutler / NBprojects
6: THE SQUARE WIE Nicole Beutler maakt genre-overschrijdende voorstellingen waarin dans, muziek, theater en beeldende kunst samensmelten tot unieke kunstwerken. Haar werk verhoudt zich altijd tot de wereld. Steeds terugkerende thema’s als ‘de individuele stem’ versus ‘het collectieve lichaam’ vormen samen met een gevoel voor muzikaliteit en subtiele humor de onderliggende kracht. In de reeks genummerde creaties is nu 6: THE SQUARE aan de beurt. 6: THE SQUARE is het tweede deel van Nicole Beutlers trilogie, gebaseerd op Bauhaus en de compositorische basisprincipes cirkel, vierkant en driehoek. WAT In de nieuwe grote-zaalvoorstelling 6: THE SQUARE stelt Nicole Beutler het elementaire vierkant centraal: een symbool voor onze behoefte aan orde en regelmaat, maar het staat ook voor ‘vierkant’ denken. Met de speelse discipline van de Square Dance als uitgangspunt confronteert Nicole de toeschouwer met de complexiteit en uitbundigheid van het leven. De voorstelling gaat over de menselijke drang om orde te scheppen in onze complexe wereld en tegelijkertijd over het wellicht nog dieper gewortelde verlangen naar vrijheid. Samen met haar vaste team creëert Nicole een beeldend Gesamtkunstwerk over orde en chaos en het grijze gebied daartussenin. Acht dansers - elk verschillend van leeftijd en uitstraling - bewegen uiterst efficiënt in paren volgens vaste patronen. Totdat iemand langzaam begint af te wijken van het systeem en er grenzeloze commotie ontstaat.
regie/choreografie: Nicole Beutler muziekcompositie: Gary Shepherd kostuums: Jessica Helbach lichtontwerp & decor: Minna Tiikkainen caller: Deborah Abrahams dansers: Hillary Blake Firestone Marjolein Vogels Cherish Menzo en anderen foto: Kamerich & Budwilowitz/ EYES2
Over 3: The Garden: “Heel geleidelijk keert Beutler de vermeende logica om. Pas nu is de chaos daar. Is dit het terug naar de natuur-effect of juist wat civilisatie teweegbrengt? “Natuur” en “cultuur” zijn flink door elkaar gehusseld.” De Volkskrant Over 5: ECHO: “5: ECHO vormt een viering van de dansgeschiedenis en gaat ermee in dialoog. Beutlers choreografie is geen bewerking of herinterpratie van deze momenten, maar zet ze in als voedingsbodem voor haar caleidoscopische lijnenspel van dansers en vormen.” We Are Public
“Ze heeft op basis van foto’s, recensies, notitieboekjes en schaarse videobeelden een eigentijdse voorstelling gemaakt, waarin het verleden echoot.” De Volkskrant “Beutlers fascinatie voor geometrie krijgt ook ruim spel, in patronen van unisono bewegende duo’s en trio’s, die steeds tot dezelfde cirkel herleidbaar zijn.” Trouw
6: THE SQUARE is een pleidooi voor de vrijheid van geest en lichaam; een ritueel voor een fluïde en open kijk op de wereld.
http://www.nbprojects.nl https://www.facebook.com/nbprojects.nicolebeutler
• speelperiode: half sep t/m half nov 2O16 • zaaltype: grote zaal • duur: 6O minuten
1
Rudolphi Producties / Sophie van Winden & Eva Marie de Waal
HOLY F of Wie is er bang voor Virginia Woolf? WIE Rudolphi Producties is het productiehuis van Theaterzaken Via Rudolphi. Samen met theatermakers die onvoorwaardelijk voor de kunst durven kiezen zonder daarbij de toeschouwer uit het oog te verliezen, kiest Rudolphi Producties voor theater dat verbaast, ontroert, schuurt en verrast. Sophie van Winden en Eva Marie de Waal zijn zulke makers, lopen al lang met een steengoed plan rond en besloten de krachten te bundelen.
tekst, concept en spel: Eva Marie de Waal Sophie van Winden tekstbijdrage: Lynn Berger Sunny Bergman Hanna Bervoets Renske de Greef Simone van Saarloos regie: Sanne Nouws dramaturgie: José Kuijpers
Sophie werkte in het theater als actrice onder andere bij het Nationale Toneel, Orkater en het NNT. Daarnaast speelde zij in verschillende films en televisieproducties als Overspel, Eileen en Kenau. Komend voorjaar verschijnt ze in de de serie Heer en Meester II en in de film Prooi van Dick Maas. Als schrijfster maakte ze de korte films Retour en 2O Leugens, 4 Ouders en een Scharrelei. Eva Marie was als actrice werkzaam bij diverse gezelschappen zoals Toneelgroep Oostpool, het Nationale Toneel, de Toneelmakerij en Mug Met De Gouden Tand. Zij schreef tot nu toe de voorstellingen: Hermatologisch Getest M/V, Folie a Deux, diverse Paradevoor- foto: stellingen als Sexupsadmess, Superkapitalisten (samen met Sieger Sloot) en Happynasty.
Cornelie Tollens
WAT Eva Marie de Waal en Sophie van Winden verdiepen zich samen met een aantal jonge Nederlandse schrijfsters in de positie van de vrouw op dit moment. Wat is er veranderd, wat gewonnen en wat verloren sinds de laatste feministische golf. En wie bepaalt dat? De termen Feminisme en Emancipatie zijn weer populairder aan het worden, maar blijven ook ongemakkelijk. Wat betekenen deze woorden voor hen en hoe was dit voor vrouwen die hen voorgingen? Wat gebeurt er als ze Virginia Woolf, de typiste van Nietzsche of de suffragettes tegenkomen op het toneel? Live aanwezig elke avond is een van de schrijfsters om ze woorden in de mond te leggen en met een actuele column af te sluiten. In deze onderzoekende montagevoorstelling, zullen ze met de nodige zelfspot, theatraliteit en rake teksten laten zien welke beelden er anno 2O16 in onze cultuur verankerd zijn en samen met u zoeken naar wat er nu nodig is. http://viarudolphi.nl/maker/rudolphi-producties/
Over Sophie in Faust bij het Nationale Toneel: “Lichtend middelpunt in beide delen is Sophie van Winden, eerst als Gretchen, later als Helena van Troje. (…..) Als Van Winden speelt, gebeurt er wat op het toneel.” De Volkskrant
“Rietman en Van Winden spelen prachtig. Wanhopig, woest, aan elkaar gewaagd. Met de voorbeeldige tekstbehandeling blijft het onveranderd overtuigend.” De Volkskrant Over Eva Marie in Superkapitalisten: “Spannende denkscenes en briljante uitspraken” (…..) “Scherpzinnig en elegant”(…..) “Het is knap zoals Eva Marie de Waal en Sieger Sloot in hoog tempo van rol en identiteit wisselen.” De Theaterkrant Over Sexupsadmess: “De fysieke performance van de half-dansende De Waal is knap, de tekst raadselachtig en gevat.” (…..) “De Waal weet van begin tot einde te boeien in een voorstelling die doordendert in een constante vaart. Ze is confronterend, charmant en innemend en laat met een vloeiende tekstbehandeling scherpe zinnen de zaal in rollen… De Waal zet je op het verkeerde spoor en dat is heel erg knap. De explosieve voorstelling slaat in als een bom en de boodschap blijft nog lang nagalmen.” Het Theaterjournaal
• speelperiode: najaar 2O16 • zaaltype: kleine en middenzaal • duur: ± 7O minuten
2
Theatergroep Carver / Rudolphi Producties
LAAT WIE Carver is terug van nooit weggeweest! De oermoeder van de mime, de uitvinder van het genre, de meester van de montage pakt nu uit met LAAT. Jarenlang waren de voorstellingen van Carver een ijkpunt in het Nederlandse theaterveld, een herkenbaar feestje voor de toeschouwers. Carver was deze zomer al te zien op De Parade met Zwembad. In het nieuwe seizoen is het Carver meets Rudolphi Producties! WAT Een aantal jaar geleden stond er een interview met de vier leukste actrices van Nederland in Vrij Nederland. Niet toevallig waren dat allemaal Carver-vrouwen. Maar gek genoeg hadden Beppie Melissen, Raymonde de Kuyper, Leny Breederveld en Joke Tjalsma nooit exclusief met elkaar op het toneel gestaan. Het idee om ooit samen een voorstelling te maken was snel geboren. En dat moment is nu aangebroken! Waar dat dan over gaat? Over de liefde natuurlijk. Het verhaal van de man en de vrouw en zoeken, vinden, verliezen, mistasten en doorzien. Les grandes dames laten de liefde op Carveriaanse wijze spreken!
http://www.theatergroepcarver.nl/ http://www.viarudolphi.nl/ http://www.vn.nl/wij-houden-alle-vier-erg-van-lichtheid/
met en van: Beppie Melissen Raymonde de Kuyper Leny Breederveld Joke Tjalsma foto: Mieke Struik
Over de actrices: “De vier leukste actrices van het Nederlands theater. Als zij meedoen aan een voorstelling, is dat reden om te gaan kijken. Omdat ze met een enkele droge opmerking, of met verdwaasde oogopslag, zoveel lichtheid kunnen aanbrengen dat de meest tragische situaties iets absurds krijgen.” Vrij Nederland, Marijn van der Jagt en Sander Donkers Over Café Lehmitz [reprise]: “ Oergeestig zonder er de draak mee aan te steken, ontroerend zonder de tranen aan te dikken. Wat een genot, de herhaling van zo’n juweeltje” Trouw Over Café Lehmitz [reprise]: “Het is allemaal van een duizelingwekkende kwaliteit wat de vier acteurs met elkaar laten zien in deze intieme voorstelling waarin de personages dapper tasten naar geluk, tegen de klippen op vriendschap wordt gezocht en poëzie schuilt in kleine gebaren.” Theaterkrant Over Mijn Slappe Komedie: “Mijn Slappe Komedie is een hilarisch, tergend samenzijn van vier acteurs die het tragikomische tot in de puntjes beheersen.” Het Parool
• speelperiode: half mrt t/m mei 2O17 • zaaltype: middenzaal • duur: 9O minuten
3
Rudolphi Producties – Het Debuut
‘NOG NIET BEKEND’ host: Oscar Kocken artistiek coach: Peer van den Berg spel: winnaars Het Debuut tijdens ITs Festival 2O16
Met Het Debuut presenteert Rudolphi Producties jaarlijks de nieuwe generatie theatermakers. Voor het publiek een eerste kennismaking met uitzonderlijk, opmerkelijk, relevant talent, geselecteerd tijdens het International Theatreschool Festival. In een avondvullend programma wordt deze selectie aangeboden met inleiding en nagesprek door columnist en theatermaker Oscar Kocken. Voor het publiek dé kans om als eerste kennis te maken met het toptalent van morgen.
beeld: Mieke Struik
T
5
DEBU
UT
HE
WIE & WAT Voor het vijfde jaar in successie brengen wij de leukste, relevantste, spannendste en abstractste jonge makers vers van de toneelscholen uw theater in. In 2O16 vieren wij ons eerste jubileum. Urland, Rundfunk, George Tobal, Firma Draak en La Isla Bonita gingen de makers van 2O16 reeds voor. Wij weten nog niet wát het wordt, maar we gaan ervan uit dat het weer spraakmakend gaat zijn.
Over Het Debuut 2O15 ‘La Isla Bonita’: Een voorstelling vol toneel, dans, sterke beelden en acrobatische kunsten. Actueel, kleurrijk en ontregelend. Theater dat ertoe doet door vijf theatermakers die onweerstaanbaar zijn in hun spelplezier en energie.” Theaterkrant
“Vijf meiden uit Maastricht (…..) brachten een in alle opzichten wervelende show getiteld La Isla Bonita (…..). Mooi van opbouw, en ernstig om te lachen.” De Volkskrant “La Isla Bonita is de gedroomde afstudeervoorstelling: verwarrend, veelzijdig, verontrustend én geestig.” NRC Handelsblad Over Het Debuut 2O14: “Spetterende presentatie jonge theatermakers: Al met al een mooie avond, waarin elk eventueel pessimisme over de toekomst van het theater wordt gelogenstraft.” Haarlems Dagblad Over The Best of ITs on Tour 2O12: “Aantrekkelijke avond met hoogst origineel nieuw theatertalent.” Theaterkrant
JAAR
http://www.viarudolphi.nl/maker/rudolphi-producties/
• speelperiode: sep en okt 2O16 • zaal: kleine en middenzaal • duur: afhankelijk van selectie
4
Het Volksoperahuis
THE LONG AND WINDING ROAD WIE Muziektheatercollectief Het Volksoperahuis, dat in 2O14 haar 25-jarig jubileum vierde, bestaat uit regisseur, acteur en zanger Kees Scholten en schrijver, componist en muzikant Jef Hofmeister. Samen brachten zij sindsdien zo’n 25 ‘volksopera’s’ voor het voetlicht: muzikale vertellingen over het leven, de dood en de liefde. Het lied, de muziek en het verhaal zorgen hierin met eenvoudige middelen voor rijk theater. Sinds 2O12 werken zij samen met gastspelers en –muzikanten aan een serie voorstellingen waarin zij onderzoeken hoe ons koloniale verleden doorwerkt in het heden. Jef Hofmeister maakt met The long and winding road, in de regie van Kees Scholten, zijn meest persoonlijke voorstelling tot nu toe, en het is meteen een van de mooiste juweeltjes in hun inmiddels omvangrijke oeuvre.
tekst: Jef Hofmeister muziek, spel: Jef Hofmeister Manoushka Zeegelaar Breeveld toetsen: Robert van der Hoop eindregie: Kees Scholten foto: Jochem Jurgens
Over The long en winding road: “Manoushka Zeegelaar Breeveld speelt de flamboyante spreekstalmeesteres en is hier als zangeres onweerstaanbaar. Humor en ontroering wisselen elkaar in gelijk mate af, op De Parade een hele prestatie. En in dit geval een welkome afwisseling.” De Volkskrant Over The long en winding road: “Een persoonlijke, muzikale wereldreis” (…..) “.…. mooie bespiegelingen over liefde en dood” (…..) “Hofmeister zingt bij vlagen met een Maarten van Roozendaal-achtige inleving en rauwheid.” Theaterkrant
5
WAT Van Parijs naar Lissabon en van Las Vegas terug naar Amsterdam: Het Volksoperahuis neemt het publiek in The long and winding road mee op een muzikale roadtrip. Een held en zijn prinses reizen de hele wereld over, op de vlucht voor het noodlot dat haar achtervolgt. In zes wereldsteden vieren ze samen hun liefde en hun leven tot het moment dat het afscheid niet meer te vermijden valt. Dan is het tijd om naar huis te gaan. Jef Hofmeister brengt met The long and winding road een ode aan zijn vrouw die twee jaar geleden overleed. In elke stad die zij bezochten, schreef hij een lied. Deze nummers komen nu ‘thuis’ en vormen de rode draad van The long and winding road. Maar vooral kijkt hij met verwondering naar het mysterie van de dood, naar de liefde en naar het leven. In deze muzikale roadmovie wordt hij bijgestaan door zangeres en actrice Manoushka Zeegelaar Breeveld.
http://www.het.volksoperahuis.nl/ https://www.facebook.com/volksoperahuis
• speelperiode: najaar 2O16, enkel in seriebespeling te boeken in onderling overleg • zaaltype: kleine zaal • duur: ± 7O minuten
Opium voor het Volk
PROJECT HOMUNCULUS DL 2: DE EIGENHEIMER WIE Opium voor het Volk is de vlag waaronder de stukken van toneelschrijver Willem de Vlam worden uitgevoerd. De voorstellingen zijn humoristische bespiegelingen op deze tijd, toegespitst op de wereld van dertigers en veertigers. Losjes improviserend op het werk van Moliēre maakt Opium voor het Volk vijf avondvullende voorstellingen waarin ruimte is voor zowel reflectie als voor theatraal uitpakken. Voorstellingen waarin de mens in al zijn pietluttige kleinheid getoond wordt. Dat is Project Homunculus (‘de kleine mens’): • de Allesgelover (2O16), over samenzweringstheorieën, • de Eigenheimer (2O17), over culturele behoudzucht, • de Vinkenteller (2O18), over bureaucratisering, • de Gifkikker (2O19), over de ‘Geenstijl’-isering, • de Weldenker (2O2O), over de afwezige intelligentsia. WAT De Eigenheimer is een monoloog voor een actrice en een muzikant. De Eigenheimer gaat over de veranderlijkheid van cultuur en identiteit. Het bestrijdt de idee dat je ‘bent wie je bent’, ‘trouw moet zijn aan jezelf’ en de gedachte dat tradities enkel omwille van hun traditie-zijn de moeite van het behouden waard zijn. Bovenal ontmaskert De Eigenheimer de mythe, dat er iets nobels schuilt in het zich verzetten tegen de tijd, als valse romantiek.
tekst: Willem de Vlam regie: Gerardjan Rijnders spel: Marie Louise Stheins foto: ANP
Over De Vriend N.V.: “Deze komedie heeft een moreel dilemma in het hart. De uitkomst is ronduit cynisch, maar deze geslaagde opvoering, bij de Vlams eigen groep Opium voor het Volk, is dat niet.” De Volkskrant
“De Vriend N.V. is een vlotte toneeltekst die interessante morele dilemma’s aankaart en de glijdende schaal van ethische principes blootlegt als het eigen comfort gevaar loopt.” Het Parool “Schrijver Willem de Vlam heeft een bij vlagen zeer spitsvondig en geestig toneelstuk gesmeed waarin onder het mom van saamhorigheid egoïsme hoogtij viert.” Trouw “Wat begint als een familiaire witwasoperatie eindigt in een gluiperige bijeenkomst van de familie Corleone: allemaal overnight corrupt geworden.” Theaterkrant
Ada, een taxidermiste van 5O, gaat emigreren. Haar tweelingzus, die bij haar man Philip in Berlijn woonde, is overleden. Ada vertrekt om haar plaats in te nemen bij Philip, met wie zij al van jong af aan een affaire heeft. Daarbij heeft ze haar strijd tegen de vestiging van een moskee in haar buurt verloren, en voelt ze zich hier niet meer thuis. In het buitenland hoopt ze een bestaan op te kunnen bouwen, dat als het eenmaal naar haar zin is, nooit meer hoeft te veranderen.
http://www.opiumvoorhetvolk.com/
• speelperiode: voorjaar 2O17 • zaaltype: kleine zalen, in serie te boeken • duur: ±9O minuten
6
YoungGangsters
BOTTOMS UP [werktitel] WAT Bottoms Up is een jongerenvoorstelling op locatie over de groepsdruk waar met name jongeren aan blootstaan om erbij te horen. In de voorstelling wordt gespeeld met de grenzen die we overschrijden om onderdeel uit te maken van een groep. De setting is een Amerikaanse Prom Night. YoungGangsters maakt gebruik van beelden uit Amerikaanse films en TV-series om de onzeker makende sfeer van een happy bubble te creëren. Ze willen de moralistiche toon waar je als jongere zo allergisch voor bent met veel humor inzetten. In oktober en november 2O16 ontwikkelen ze een eerste versie van Bottoms Up die wordt gespeeld door jongeren. Deze versie wordt gemaakt in samenwerking met de Noorderlingen in Groningen en zal te zien zijn op het Jonge Harten Festival. De grote editie van Bottoms Up voor 2O17 wordt gespeeld door YoungGangsters acteurs en wordt gemaakt voor jongeren vanaf 15 jaar. WIE YoungGangsters is een regiecollectief bestaande uit Lotte Bos en Annechien de Vocht. Sinds hun afstuderen aan de Toneelacademie in Maastricht in 2OO9 werken ze samen onder de naam YoungGangsters. In hun voorstellingen zoeken ze steeds naar het moment waarop de drift het overneemt van de ratio. Met live gevechten, spektakel en humor proberen ze het publiek te verleiden om over z’n morele grenzen te gaan en zich over te geven aan het genot van de drift. Het is die dualiteit tussen moraal en drift die de drijfveer vormt.
https://www.younggangsters.com https://www.facebook.com/younggangsters.online https://www.youtube.com/channel/UCJ-r63Wvg89fF5j3GLcdiFg
concept en regie: Lotte Bos Annechien de Vocht spel: Rutger Remkes Nick Bos ea foto: Lotte Bos (bewerking Boris Stokman)
Over Guess Who’s Back: “YoungGangsters, het jonge regiecollectief bestaande uit Lotte Bos en Annechien de Vocht, heeft in de Amerikaanse manier van doen wederom inspiratie gevonden voor een aanstekelijke productie met een edgy randje. (..…) En ook nu dient die American way of life toch vooral als spiegel, want is het hier nou zoveel beter en minder over the top? Hoe ver gaan wij mee in groepsdruk en manipulatie? In elk geval komt religieus fanatisme in Guess Who’s Back akelig dichtbij.” Theaterkrant Over Jesus is my Homeboy : “Alles wordt strak, vol overgave en foutloos uitgevoerd. En dat moet ook. De voorstellingen van YoungGangsters slaan aan op festivals, dat is bewezen en dat bewijst ook deze voorstelling weer.” Theaterkrant
“YoungGangsters blijft een gezelschap dat grote, maatschappelijke thema’s op een humoristische manier bespreekbaar maakt voor een groot publiek en dat het publiek bovendien dwingt om stelling te nemen. Een belangrijke toevoeging in het theaterlandschap, en zeker op menig festival.” Theaterkrant Over The New Rambo Generation: “Actiefilm toneel, dat hadden we nog niet (..…) Hoogtepunt is een vechtscēne waarin kung fu, schaduwbok sen en eindeloos inventief gebruik van sponsjes en flesjes rode verf tot een geestig bloederige climax leiden.” Het Parool
• speelperiode: voorjaar en zomer 2O17 • zaaltype: locatie, te boeken door theaters en festivals • duur: ± 75 minuten
7
Suver Nuver
Over Casino Royale: “’Casino royale’: een schaamteloos moralistisch en supergeestig pamflet tegen het neoliberalisme” Trouw
CASINO ROYALE WIE Suver Nuver (Fries voor ‘beetje vreemd’) verkreeg in de 21 jaar van hun bestaan bekendheid met voorstellingen als Pleisterwoede, Negerangst, Vlees en Bloed en Zum Wohl, hun afscheidsvoorstelling uit 2OO8. Speciaal voor het 25-jarig jubileum van De Parade kwam de legendarische mimegroep weer bij elkaar. En dat smaakt naar meer. Dette Glashouwer is sinds het stoppen van Suver Nuver al jaren bezig met haar programma’s over geld. Dat ze nu Suver Nuver weer bij elkaar heeft geroepen om dit thema op de ooit zo roemruchte Suver Nuver manier opnieuw neer te zetten is een gouden greep.
spel: Peer van den Berg Dette Glashouwer Henk Zwart e.a. regie: Moniek Merkx muziek: David van Aalderen Kim Soepnel
WAT Peer van den Berg, Dette Glashouwer en Henk Zwart storten zich in Casino Royale op het avontuur ‘Geld’. Het publiek wordt ondergedompeld in de wereld van glitter, glamour en schone schijn die geld heet. De groep heeft in het verleden een ‘vermogen’ opgebouwd aan spraakmakende voorstellingen en bizarre acts. Een rijk oeuvre waar bij Casino Royale flink uit geput wordt gaat worden. Beeldende taferelen en persoonlijke ontboezemingen zullen niet ontbreken, maar nu vanuit een maatschappijkritisch standpunt aanwezig zijn. De voorstelling is geëngageerd op een onweerstaanbare manier, er wordt verrukkelijk gespeeld, met medewerking van drie studenten van de musicalopleiding Codarts, (jawel twee jongens en een meisje) en twee muzikanten: David van Aalderen en Kim Soepnel. Voor de theatertournee wordt de voorstelling uitgebreid naar minimaal een uur. Cashen dus: Suver Nuver is back in busine$$!
foto: Jochem Jurgens
https://www.suvernuver.nl https://viarudolphi.nl/maker/suver-nuver/ https://www.facebook.com/detteandmoney
“Een voorstelling die zo energiek en komisch is, en tegelijkertijd provocerend en activistisch – dat is gewoon een must-see.” Theaterkrant “Vanmiddag bezocht ik het theaterstuk Casino Royale op de Parade. In één woord briljant. Suver Nuver haalt echt alles uit de kast. Peer van den Berg, Dette Glashouwer en Henk Zwart zetten humor, intellect, ranzigheid en bizarre fratsen in om onze financiële moraal en het huidige financiële stelsel uit te beelden.” Econoom Martijn Jeroen van der Linden
8
• speelperiode: feb en mrt 2O17 • zaaltype: kleine en middenzaal • duur: ± 7O minuten
Golden Palace
DOE MAAR GEWOON WIE Golden Palace maakt absurd humoristische voorstellingen met veel fysieke actie. De afgelopen jaren stond het gezelschap in de theaters met succesvolle producties als Rampentraining voor stewardessen, Death by PowerPoint en Restaurant Amore. Zoals De Volkskrant eens over Golden Palace schreef: “Golden Palace fileert menselijk gedrag op vlijmscherpe wijze, zeer humoristisch en met het oog van een uitstekend antropoloog.” Golden Palace houdt een groot gemonteerde mime-traditie levend, herkenbaar geestig en volledig geflipt. Het universum van Ingrid Kuipers scheert al jaren langs al die volstrekt normale subculturen waarin de mens volledig kan ontsporen. WAT Een voorstelling over “het ontvankelijk verklaren van het onbegrijpelijke en daarmee in dialoog gaan” (Damiaan Denys, Zomergasten 2O15 VPRO). In de slipstream van de Flower Power-beweging streek in 1974 een bont gezelschap van - veelal buitenlandse - artiesten in Amsterdam neer, die zichzelf ‘fools’ noemden. Het waren leden van de Amerikaanse Great Salt Lake Mime Troupe zoals Katie Duck en Johnny Melville, de Argentijn Carlos Trafic, het Footsbarn Theatre en natuurlijk Jango Edwards & the Friends Road Show. Tijdens het beroemde jaarlijkse “Festival of Fools” waren al deze fantastische clowns te zien in bizarre acts over de absurditeit van het leven. In 1984 vond het laatste festival plaats en daarmee kwam aan de fantasievolle verbeelding in Nederland abrupt een einde. Wat niet zo gek is in een land waar je al gek genoeg bent als je gewoon doet. Golden Palace blaast nieuw leven in de verloren traditie van het Fools-theater. Doe Maar Gewoon gaat - geheel tegen de Nederlandse volksaard in - over het tegendeel van gewoon doen. De voorstelling is een ode aan de verbeelding en het onbegrijpelijke. http://www.goldenpalace.nl/ https://www.facebook.com/tggoldenpalace
concept en regie: Ingrid Kuijpers spel: 6 spelers foto: Festival of Fools 1976
Over Restaurant Amore: “Golden Palace [is] een meester (…..) in het fileren en parodiëren van culturen, en bijna zonder daar een woord aan vuil te maken; elke houding, elk loopje spreekt boekdelen. Ze vergroten gebruiken uit, isoleren clichés en dan opeens ziet het bekende er absurd uit. Eet smakelijk!” De Volkskrant Over Death by PowerPoint: “Death by PowerPoint fileert de processen die spelen op de hedendaagse werkvloer en regisseur Ingrid Kuijpers doet dat vlijmscherp, zeer humoristisch en met het oog van een uitstekend antropoloog.” De Volkskrant
“Knappe mimiek op kantoorfeestje.” (…..) “Vlijmscherp, met het oog van een uitstekend antropoloog, wordt niet alleen de discrepantie tussen organisatieniveau en werkvloer getoond, maar ook hoe mensen in een bedrijf toch eerst en vooral raderen zijn in een systeem. Geen individuen maar functies.” De Volkskrant Over Het leven is een feest: “Ontroerend theater over de grote thema’s van het leven en het theater: liefde, eenzaamheid en macht.” (…..) “Sober, subtiel en zuiver en raakt je daarmee recht in het hart.” De Volkskrant
• speelperiode: sep t/m dec 2O16 • zaaltype: kleine en middenzaal • duur: 75 minuten
9
Rieks Swarte
POTTERS BEESTEN WIE Stichting Swarte Kunst is in het leven geroepen nadat er een eind kwam aan de Firma Rieks Swarte. De stichting brengt eens per jaar een eigen productie, waarin Rieks Swarte ook optreedt. Voor 2O15 is dat De Perzik van Onsterfelijkheid, naar het boek van Jan Wolkers. In het werk van Rieks Swarte wordt geen middel geschuwd: film, poppenspel, tekst en spel worden samengesmeed tot een fantasievolle ode aan het leven. Swartes geest stroomt over van de ideeën, die in zijn werk worden omgezet in verrassende voorstellingen. WAT Stichting Swarte Kunst haalt een van de eerste speelgoedvoorstellingen én grote theaterhit terug uit de mottenballen: Potters Beesten. De makers die toen nog aan het begin van hun carriēre stonden, spraken af om de voorstelling over 25 jaar weer te spelen. Voor menigeen de leukste voorstelling ooit. Nu is het zover. Vier poppenspelers spelen vijf dierenverhalen van Beatrix Potter. Deze keiharde softies zijn niet alleen goed in hun vak, maar ook nog eens elkaars grootste concurrenten. Met stijlgevoel en verbeelding beginnen ze in de beste Dickensiaanse traditie aan het kerstverhaal van de arme Kleermaker van Gloucester, dan het verhaal van de domme eend Jemima Puddleduck, de keiharde confrontatie tussen een vos en een das om een paar smakelijke jonge konijntjes in The Tale of Mr. Todd, om via het moestuinverhaal van Pieter Konijn terecht te komen in het poppenhuis van De Twee Stoute Muizen. Waarschijnlijk spelen ze hem over 25 jaar nog eens!
http://www.rieksswarte.nl/ http://viarudolphi.nl/maker/rieks-swarte/
concept en regie: Rieks Swarte spel: Ferdi Janssen Servaes Nelissen Hans Thissen Rieks Swarte foto: Rieks Swarte
Over De Perzik van Onsterfelijkheid: “Fijn dat Swarte terug is en even laat zien hoe je als theatermaker een boekbewerking écht naar jouw hand zet”. (...) “Rieks Swarte brengt de sfeer van het boek op magische wijze tot leven.” De Volkskrant
“Ook bij zijn nieuwe theatergroep weet Rieks Swarte te raken met niet meer dan een pop en een liefdevol oog voor detail.” Het Parool Over Potters Beesten: “En god, wat is het mooi om mezelf en een zaal vol volwassenen tijdens zo’n gevecht van twee grommende mannen met poppen in hun handen, geleidelijk aan te zien veranderen in een bende kraaiende, schaterende kinderen, die ondertussen – heel volwassen – dwars door de manipulatieve trucs van de theatermakers heen kijken en er toch met open ogen in tuinen.” Loek Zonneveld
• speelperiode: kerst 2O16 t/m feb 2O17 • zaaltype: middenzaal • duur: 75 minuten
10
BEER muziektheater
DE NAZI EN DE KAPPER WIE Onder de naam BEER muziektheater werken regisseur Aike Dirkzwager, acteur René Groothof, vormgever Rogier Willems en zakelijk leider Arjen Berendse jaarlijks aan een nieuwe voorstelling. Zij maken sterke verhalen toegankelijk voor het hele gezin. BEER staat voor een beeldende en muzikale speelstijl, met gevoel voor relativering en humor. Recent maakten zij: Opa, waarom zijn er meer vragen dan antwoorden?, Ik ben niet bang naar de roman van Niccolo Ammaniti (winnaar Zilveren Krekel), De Tuinen van de herinnering naar het boek van Michel Quint en Dalí of hoe word ik beroemd? op een tekst van Don Duyns. Voor Mijnheer Ibrahim en de bloemen van de koran ontving BEER de Gouden Krekel. BEER maakt sterke verhalen toegankelijk voor het hele gezin, en nu, met De Nazi en de Kapper, voor (jong)volwassenen.
regie: Aike Dirkzwager spel: René Groothof René van ’t Hof roman: Edgar Hilsenrath bewerking: Helmert Woudenberg decor/kostuum: Rogier Willems
WAT De Nazi en de Kapper vertelt het verhaal van een oorlogsmisdadiger die na WO II aan zijn veroordeling ontkomt door zich de identiteit van een Joodse jeugdvriend aan te meten. Hij vestigt zich als kapper in Israël en roept hiermee het noodlot over zichzelf af. Origineel is dat in dit verhaal niet een slachtoffer centraal staat maar een beul die uiteindelijk slachtoffer wordt. Met bijtende humor zet BEER pijnlijke vraagtekens bij de bedrieglijke eenvoud van morele tegenstellingen. Met het uitbrengen van De Nazi en de Kapper, ruim 7O jaar na het einde van WO II, biedt BEER muziektheater een verfrissende aanleiding om over de Tweede Wereldoorlog en oorlog in het algemeen na te denken. Scriptschrijver Helmert Woudenberg en regisseur Aike Dirkzwager gebruiken een theatrale vertelvorm die sterk leunt op de verwante speelstijl en persoonlijkheden van hun acteurs, René Groothof en René van ’t Hof, die in een sober decor van een kapperszaak het thema van de identiteitswissel tot het uiterste oprekken. Het publiek wordt verleid mee te gaan in een schijnbaar onmogelijke draai van de protagonist.
foto: Rogier Willems
http://www.muziektheaterproducties.nl/
De pers over Dali, of hoe word ik beroemd: “René Groothof maakt theater waar je alle kinderen wel mee naar toe zou willen nemen; prikkelend én toegankelijk. (..…) Groothofs vaste regisseur Aike Dirkzwager weet het beste uit zijn acteur naar boven te halen, dit keer ondersteund door mooie composities op toetsen en cello en een decor waarin Dalí’s schilderijen kunstig zijn geanimeerd.” Het Parool
“Hij lijkt serieus op hem. En bovendien: hij geniet er zichtbaar van om in de huid te kruipen van de grote surrealist uit de vorige eeuw, Salvador Dalí. Acteur René Groothof (…..) hoeft weinig te doen om, flanerend met zijn knopwandelstok, te suggereren dat de Catalaanse kunstenaar waarlijk is opgestaan.” De Volkskrant “Met schitterende projecties en animaties van decorontwerper Rogier Willems wordt het publiek moeiteloos het Daliaanse universum ingetrokken.” NRC Handelsblad
• speelperiode: okt t/m dec 2O16 • zaaltype: kleine en middenzaal • duur: 9O minuten
11
Nieuw West / Marien Jongewaard
BOKITO BOKITO WIE Nieuw West ontleent zijn naam aan een Amsterdamse wederopbouwwijk en maakt actueel, fysiek en literair theater. De voorstellingen zijn vaak provocatief en confronterend. Hoewel ethisch bevlogen, is er geen sprake van een eenduidige moraal. Nieuw West maakt stukken die imponeren en inspireren – theater als roesmiddel maar ook als een communicatievorm die tot denken aanzet. Geworteld in de twintigste-eeuwse avantgardementaliteit heeft Nieuw West een eigen, frivole en grillige stijl ontwikkeld. Centraal daarin staan de opvattingen en de verbeeldingskracht van Marien Jongewaard en Rob de Graaf, auteur van de meeste teksten van Nieuw West, zoals ook van Bokito, Bokito. De voorstellingen van Nieuw West gaan over verwarring en onzekerheid, over het verlangen naar harmonie en ongeschondenheid in een wereld die chaotisch en onkenbaar is.
tekst: Rob de Graaf spel: Lies Pauwels Marien Jongewaard foto: Fred Debrock
Over De Avond: “Mocht het u lukken de interventies van de naar eenduidige betekenissen en logische verhaallijnen zoekende rede te minimaliseren of uit te schakelen, dan biedt De Avond een geweldige reis door tijd en fantasie. Op basis van een grootse tekst en gebracht door vier op de toppen van hun kunnen taalmuziek-makende toneelspelers.” Theaterkrant
“De vier spelers voeren alles met de nodige branie op. Ze gaan er helemaal voor, ondanks technische storingen, rammelende accenten en geen verhaal. Ze hebben de charme van een punkbandje dat eigenlijk geen instrumenten kan bespelen.” De Volkskrant
WAT Bokito Bokito is een onmogelijk relatiedrama gebaseerd op een bericht dat enkele jaren geleden in het nieuws was. Een solitaire stadsbewoonster (Lies Pauwels, o.a. bekend uit ‘Freetown’ van Dood Paard) vat de liefde op voor een mensaap (Marien Jongewaard) in de dierentuin. Vriendschap met een dier, liefde voor een dier, de begeerte die door het dier wordt opgewekt… Met de vrouw en haar genegenheid kan het alleen maar slecht aflopen. Bokito Bokito, geschreven met de scherpe pen van Rob de Graaf, zal een wreed stuk worden, waarbij de toeschouwer zich vanuit zijn veilige positie vrolijk kan maken over deze vrouw die zichzelf steeds minder weet te beheersen.
http://www.nieuwwest.com/
12
• speelperiode: eind nov en dec 2O16 • zaaltype: kleine en middenzaal • duur: ± 75 minuten
Corrie van Binsbergen en Toon Tellegen
Over De vermorzelde witte alledaagsheid: “ Tellegen en de zijnen vermorzelden de witte alledaagsheid van de taal.” NRC Handelsblad
HEMELS EN VERGEEFS WIE Sinds 2OO3 werkt Toon Tellegen samen met gitariste/componiste Corrie van Binsbergen in door haar geformeerde ensembles. Met drie succesvolle programma’s door Toon Tellegen & het Wisselend Toonkwintet rond Toons dierenverhalen heeft de groep een naam opgebouwd bij een groot aantal Nederlandse en Vlaamse theaters. In 2O13 trad het gezelschap op tijdens de Nacht van de Poëzie te Utrecht en schreef de pers lovend over deze combinatie van poëzie en muziek.
voordracht: Toon Tellegen gitaar: Corrie van Binsbergen geprepareerde piano: Albert van Veenendaal
“De melancholieke vrolijkheid van Tellegens dierenwereld wordt perfect neergezet.” Jazzflits “Tellegens dwingende voordracht was een van de hoogtepunten tijdens de 31ste Nacht van de Poëzie.” De Volkskrant
foto: Ruben Stern
WAT In Hemels en Vergeefs staat de poëzie van Toon Tellegen centraal. Een bron van inspiratie voor gitariste Corrie van Binsbergen en pianist Albert van Veenendaal. Lyrische bevlogenheid gecombineerd met absurdisme. Het lijkt niet te kunnen, maar het kan in de teksten van Tellegen. En Vra ag die past erg goed bij de composities en improvisaties van Corrie van Binsbergen en Albert van Veenendaal. Tekst en Wa t wil je: heb ben je lev en voo r je muziek gaan in elkaar over, versterken elkaar, contrasteren of ach ter je soms en vormen een lucide geheel. Contemplatief en evocatief. raa mp je kij ken , Voor de toehoorder een bijzondere belevenis die stof tot of wil je doo r een ntj e in je rug , een zac ht ku sse nadenken, schoonheid en troost biedt. naa st je zie n, Najaar 2O16, rondom de 75ste verjaardag van Toon Tellegen, verschijnt een gedichtenbundel met cd, na afloop signeert hij.
http://corrievanbinsbergen.com/ http://stichtingbrokken.nl/toon-tellegen-hemels-vergeefs/
13
en het rak end , gza am ach ter op gal opp ere nd , lan er het kán nie t me dic ht, je doe t je oge n gen s hee n lijk en je gaa t ner je zit zo beh aag een sch ote ltje , of wil je het op rst , je heb t het ver mo je, ter ug in een kop je sch enk t het dri nk t het op, je hel e lev en, in één teu g? gee fs’ ‘He me ls en Ver ) (Ui t de bun del e Qu eri do 20 08 gav uit en, leg Tel van Too n
• speelperiode: najaar 2O16 • zaaltype: kleine en middenzaal [eventueel ook groot], festivals • duur: ± 75 minuten
Theater Rast
DE VLUCHT VAN EEN GRANAATAPPEL WIE Theater RAST wil de veranderende samenleving weerspiegeld zien op het toneel en bij het publiek. Met hun voorstellingen willen zij een cultureel divers publiek aanspreken, binnen en buiten Nederland. Zowel vanuit vertrouwde, als onverwachte invalshoeken toont RAST hun verhaal. Vanzelfsprekend intercultureel, sociaal bevlogen en soms controversieel. De theaterproducties zijn een mix van tekst, muziek, zang, opera en vertelkunst, waarbij ook nieuw theatertalent zijn kans krijgt. WAT De vlucht van een granaatappel is het persoonlijke en humorvolle relaas van vier vrienden, twee vluchtelingen en één generatiekloof. Een tragikomische locatievoorstelling die zich afspeelt tussen de wens te willen weten en het verlangen te verzwijgen. In het theater maken de Koerdische Celil, de Joodse Eran, de Syrische George en de Hollandse Imke het publiek om hen heen deelgenoot van hun nooit vertelde verhalen en nimmer gestelde vragen. Persoonlijke vluchtgeschiedenissen van twee generaties. Beide met de noodzaak meer over elkaar te weten. Beide met de angst de ander te belasten met een onuitgesproken leed.
https://www.rast.nl https://www.facebook.com/theatergroep.rast https://twitter.com/TheaterRAST https://www.youtube.com/watch?v=jAoJOdgNGeM
concept, tekst en spel: Celil Toksöz Eran Ben-Michaël George Tobal tekst en spel: Imke Smit research: Eva van Pelt regie: Xander Straat
Over De vlucht van een granaatappel: “Het is ongelooflijk knap hoe de spelers in een hoog tempo de persoonlijke geschiedenissen met elkaar weten te verweven en de zojuist genoemde thema’s iedere keer vanuit een andere hoek belichten.” Theaterkrant
“‘De vlucht van een granaatappel´ is geen roep om medelijden. Met een flinke dosis humor weet Theater RAST de juiste snaar te raken: één die je nog lang bijblijft.” Cleeft
foto: Curly & Straight
14
• speelperiode: half jan t/m half mrt 2O17 • zaaltype: kleine en middenzaal • duur: 9O minuten
tgECHO
BURGERLIJKE SCHEMERING WIE TgECHO bestaat uit de theatermakers Lotte Dunselman en Anna Schoen. Samen maken zij theater vanuit nieuw Nederlands repertoire. Voor in de zaal én op locatie, waarbij het decor altijd een grote rol speelt. Met haar voorstellingen probeert tgECHO het ongrijpbare absurdisme van alledag vorm te geven. Dit doet ze door menselijke en maatschappelijke systemen te ontrafelen en er een andere, nieuwe blik op te werpen. De voorstellingen van tgECHO zijn altijd raak, grappig en ontroerend. De beeldende insteek van tgECHO leverde prachtige plaatjes op, zoals een onderwaterwereld vol fietswrakken in de zaalvoorstelling FIETSEN, een enorme scheepswerf vol gegraffitied met teksten en beelden uit het stuk in EINDLAND en een voorstelling waarin het hele decor plus de kostuums en de rekwisieten van aluminiumfolie waren (TUSSENTIJD). WAT BURGERLIJKE SCHEMERING gaat over het schemergebied tussen normaal zijn en gek. tgECHO neemt haar publiek mee in haar unieke kijk op de wereld. Een blik die voorbij gaat aan de grenzen van wat we ‘normaal’ vinden. Een blik die de toeschouwer meeneemt naar een bizar universum, waarin niks meer gek genoeg is en alles mogelijk blijkt. Een wereld waarin wat ‘waar’ is fantasie lijkt en fantasie bewaarheid wordt. BURGERLIJKE SCHEMERING is een voorstelling over wat ‘normaal zijn’ nu eigenlijk betekent en wanneer je dat niet meer bent. Een relevante vraagstelling in een maatschappij waarin iedereen bijzonder wil zijn en tegelijkertijd andersdenkenden en andersdoeners buiten de boot lijken te vallen.
spel: Ian Bok Lotte Dunselman Anna Schoen i.s.m.: Marc Wortel foto: Thijs Adriaans
Over EINDLAND: “Het fysieke spel van de actrices houdt de voorstelling energiek en verrassend. Met bloedende knieën en door en door doorweekt blijven ze tot het bittere einde Willems bloemrijke tekst opboeren.” De Volkskrant
“Mooi aan EINDLAND is ook de boodschap. Wat maakt de mens mens? Dunselman hunkert naar kennis. Als onverwachts muziek klinkt, moet ze wel dansen, al begrijpt ze niet wat dat is. En als haar zus sterft, ontstaat als vanzelf een afscheidsritueel. Kennis, kunst en liefde – dat zijn de dingen die ons menselijk maken. Dat is waar de beschaving begint.” NRC Handelsblad Over TUSSENTIJD: “De kwetsbaarheid van de uit de onderzoekoveralls gestapte speelsters op een zelf gecreëerde berg schroot slaat dan als vanzelf op het publiek over. De voorstelling is per definitie onaf, door het improviserende karakter soms gevoelig haperend. Maar verrassend authentiek en in alles theater.” Trouw
Marc Wortel (bekend van de succesvoorstelling De Witte Vloed, Bellevue lunch 2O15) schrijft speciaal voor tgECHO de tekst van BURGERLIJKE SCHEMERING. Wortel heeft een fijn gevoel voor absurdisme, zijn teksten zijn beeldend, humoristisch en zinnenprikkelend.
http://www.tgecho.com http://www.facebook.com/tgECHO
• speelperiode: nov 2O16 t/m jan 2O17 • zaaltype: kleine en middenzaal • duur: 75 minuten
15
De Hollanders
Over De Laatsten: “Wonderlijk, prikkelend, charmant. Met tot denken stemmende, poëtische tekstflarden, meeslepende nummers en soms erg geestig spel.” NRC Handelsblad
4 WIE De Hollanders maken voorstellingen met een directe, transparante theatervorm waarin het publiek deelgenoot wordt van het verhaal. Verhalen die zonder cynisme proberen te reflecteren op ‘de Nederlander’, die uitnodigen om jezelf erin te herkennen, maar die eveneens - zonder belerend te zijn - de poten onder vanzelfsprekendheden vandaan zagen. Verhalen waarmee De Hollanders een betrokkenheid van de toeschouwer willen aanwakkeren. De Hollanders maakten eerder voorstellingen met Arnon Grunberg, Arthur Japin en Erik de Jong (Spinvis) en produceerden daarnaast meerdere kleinere locatievoorstellingen en theatrale debatten. Voor 4 zullen ze opnieuw een samenwerking aangaan met Erik de Jong. Met hem maakten ze eerder de, met een sterrenregen bekroonde, muziektheatervoorstelling De Laatsten. De regie zal dit keer in handen zijn van Joost van Hezik. WAT 4 is een filosofische, muzikale sciencefictionvoorstelling over de maakbare mens. De Hollanders schetsen een extreem toekomstbeeld over enhancements en de volgende stap in de evolutie. Ze geven een oplossing voor het (eeuwig) falen van de mens, namelijk: structuur en efficiëntie. Want, wat is het nut van al die onberekenbare en grillige emoties? Kunnen we niet méér bereiken als we ze uitschakelen? Wat is het nut van twijfel? Wat is het nut van angst? Wat is het nut van liefde en kunst? De Hollanders kiezen ervoor om in 4 de lijn van de wetenschap te volgen en niet die van het hart. Waar brengt die hen? Met Kafka aan de ene hand en Stephen Hawking aan de andere bestormen ze de toekomst.
http://www.dehollanders.org http://www.facebook.com/dehollanders http://www.twitter.com/dehollanders
concept: Imke Smit Eva van Manen Thomas Hoppener Simone van Bennekom Roelof Pothuis regie: Joost van Hezik schrijver/inspirator: Erik de Jong (Spinvis) foto: Maartje Strijbis
“Tussendoor zijn er mooie, lieve liedjes, waarvoor De Jong (samen met Eva van Manen) hypnotiserende melodieën componeerde. De acteurs zingen ze zacht meerstemmig en begeleiden zichzelf op keyboard, gitaar en percussie. Met veel talent en zichtbaar plezier.” Theaterkrant “Zij zoeken naar ‘wat na duizenden jaren beschaving werkelijk nog van waarde is’, een zoektocht die in vorm neigt naar Becketts klassieker Wachten op Godot. Om die tijd te doden zingen ze verbluffende composities weg. Stuk voor stuk hebben zij de toeschouwer in hun broekzak, tot bravo’s aan toe.” 8Weekly “Prachtige premiēre van De Laatsten van De Hollanders, gemaakt samen met Spinvis, Erik de Jong. Gaat het land in; aanrader!” Ronald Plasterk
• speelperiode: eind mrt t/m jun 2O17 • zaaltype: kleine en middenzaal • duur: 9O minuten
16
Gehring & Ketelaars ism Gian van Grunsven
Over Kelder/Bye Bye World: “Het is komisch, treurig en soms gēnant… De twee goede actrices en een strakke regie maken er een potentiële Fringehit van.” De Volkskrant
SUMMARY OF SEX WIE Wij volgen Gehring en Ketelaars al sinds zij in 2O1O met Eindelijk Kirgizië het Amsterdam Fringe Festival wonnen. Zij zijn precies die makende spelers, die autonome makers die wij zo fijn vinden. Inhoud, vakmanschap, schurend maar wel open en betrokken bij de wereld. Gehring & Ketelaars maakt persoonlijk, sober en ongepolijst theater. Ze laat zich inspireren door authentieke actuele verhalen uit de samenleving, die ze vertaalt naar een poëtische tekst en verbeeldt in een strakke, krachtige vorm. De actrices schakelen in hun voorstellingen tussen verschillende personages en zichzelf. Het gezelschap won de afgelopen jaren meerdere prijzen (o.a. Director’s Choice Award voor Ford G en de Dioraphte Award voor Kelder/Bye Bye World) en toerde langs verschillende internationale festivals. Dit jaar zijn ze te zien in de bioscoopfilm Een dag in ‘t jaar.
concept en spel: Anne Gehring Vera Ketelaars Gian van Grunsven
“De vele transformaties en het innemende duo G&K maken deze dynamische voorstelling tot een plaatje.” Theaterjournaal
foto: Randy Fokke
Over Ford G: “Hun spel kent de juiste balans van fysieke inleving en tekstbehandeling. Zij weten zich staande te houden in de kale ruimte en razen als de komende storm over hun eigen stukje land, waar zij zich duidelijk thuis voelen.” Theaterkrant
17
WAT Seks moet gewoon goed zijn. En als het niet gewoon goed is, dan toch het liefst himmelhoch jauchzend jaloersmakend heerlijk, of ‘een beetje stout’. In ieder geval niet moeilijk of schaamtevol. Gehring & Ketelaars onderzoekt de normen rondom seksualiteit en geeft stem aan de mens die daarmee worstelt. Hoe worden we beïnvloed door wat we zien, lezen en horen? Hoe bijzonder is onze individuele ervaring eigenlijk? Summary of sex is een open, ontroerende en grappige voorstelling over onze eigenaardige voorkeuren, vooroordelen en verlangens. De voorstelling wordt gekoppeld aan de theatrale talkshow Seksuele voorlichting voor gevorderden. Gian van Grunsven gaat met seksuologen, wetenschappers, kunstenaars en het publiek in gesprek over de magische wereld van seks.
http://www.gehringenketelaars.nl http://www.facebook.com/Gehring-en-Ketelaars
• speelperiode: hele seizoen op aanvraag • zaaltype: voor festivals en vlakke vloeren • ihkv het nieuwe programmeren wordt deze voorstelling speciaal voor de zondagmiddag ontwikkeld • duur: nog niet bekend
Lizzy Timmers
DE TERUGKEER-TURK WIE Lizzy is een maker die tegen de stroom in zwemt. Of juist heel erg met de stroom mee zwemt. Zij wil zich afkeren van de gevestigde bastions, van de gekende verhalen. Met een verfijnd gevoel voor smaak en esthetiek stapt ze de wereld in, stapt ze de wijk in. Voor Lizzy geen Bacchanten, maar mensen van hier en nu die ontheemd zijn, zich niet thuisvoelen en zoeken naar hun identiteit en bestemming. Na jaren bij de Veenfabriek aangesloten te zijn, vormt Lizzy Timmers nu haar eigen gezelschap: De Lizzy Timmers-groep. Onder regie van Lizzy Timmers maakt de LT-groep energieke, multidisciplinaire voorstellingen, die reflecteren op hedendaagse thema’s. De groep kent per project een andere samenstelling. Onder de ‘terugkerende leden’ bevinden zich actrice en schrijfster Yonina Spijker, dramaturge/maakster Anoek Nuyens en vormgever Maarten van Otterdijk. WAT In de documentaire-revue De Terugkeer-Turk zoomt de LT-groep in op de gedachtes en gedragingen van een aantal ‘retour-migranten’: Turkse jongvolwassenen die in Nederland zijn geboren, maar willen verhuizen naar het land waar hun ouders ooit vandaan kwamen. De voorstelling wordt gebaseerd op interviews met deze groep. Wat betekent het, als jonge mensen met potentie, ‘echte Hollandse mensen’, ons land beginnen te verlaten? Wat zegt deze tendens over de condities in ons land? Moeten wij ons zorgen maken? Is het een teken dat het ideaal van een multiculturele samenleving definitief aan diggelen ligt? Of is het allemaal niet zo dramatisch? De Terugkeer-Turk wordt een muzikale interview-voorstelling.
regie: Lizzy Timmers research: Arzu Kokeng spel: Yonina Spijker Deniz Okkuyun (onder voorbehoud) e.a. foto: Bowie Verschuuren
Over Arianna (regie Lizzy Timmers): “Locatietheater, muziektheater, bewegingstheater en teksttheater met grillig, muzikaal en prettig ongrijpbaar spel, Arianna is het allemaal en allemaal ook niet. Het levert een voorstelling met een verfrissende losheid op.” Trouw
“Door de muziek krijg je pas echt het gevoel opgesloten te zitten in de duistere binnenwereld van een verlaten vrouw.” De Volkskrant Over In de Tijd van Tijgers: “Koek en Timmers brengen zo een ode aan moeilijke kunst, aan de vernieuwing, het experiment, de avant-garde. En ze zoeken, met Baricco, naar de plaats van deze kunst in tijden van populisme. Dat is een mooi streven, en inhoudelijk valt In de Tijd van Tijgers dan ook te prijzen.” NRC Handelsblad
Er zijn steeds meer mensen die deze stap maken. We hebben te maken met een tendens. Misschien zal de term: ‘Terugkeer-Turk’ de komende jaren wel net zo ingeburgerd raken als de termen rookverbod, chipknip, of toeslag-zuil?
http://www.viarudolphi.nl
• speelperiode: voorjaar 2O17 [ovb] • zaaltype: kleine en middenzaal • duur: 7O minuten
18
Urland
EXPLORER / PROMETHEUS ONTKETEND WIE Op een verregende zomeravond in 2O11 werden we door de artistieke directie van de Parade een tentje ingesleurd om een ‘aardig stukkie van een leuk jong cluppie’ te zien. Het cluppie bleek Urland en het stukkie De Oktobertragödie. We werden omver geblazen door de originaliteit, de energie en kwaliteit van deze gasten. Dat is in de afgelopen vier jaar bij Productiehuis Rotterdam alleen maar sterker geworden. Het performancecollectief URLAND werd in 2O1O opgericht op de Toneelacademie Maastricht. Ze laten zich zowel inspireren door techno en deathmetal als door de grote, epische verhalen uit de wereldliteratuur. Ze introduceren lasers, schuimmachines en gabbers in het theater en samplen hun eigen canon met de beat als motor. De codes en tradities van het theater, de muren, het licht, het repertoire: dat zijn de obstructies waarbinnen URLAND de grenzen van het bekende en het denkbare probeert op te rekken. Al sinds hun ontstaan werken ze zo aan hun metamodernistische experiment, en met succes spelen ze hun radicale, fysieke, beeldende performances in theaters, clubs en op festivals als Lowlands. WAT EXPLORER/Prometheus ontketend is het middenpaneel van ‘De Internet Trilogie’: een voorstellingsreeks over de opkomst, expansie en grenzeloze belofte van het internet. 1994. Het jaar van de eruptie van The World Wide Web. De belofte. The point of no return. We staan AAN. We transcenderen naar CYBERIA. Ontketend. The time has come to seek new levels of reality. Het metamodernistische performance collectief URLAND en CREW maken een re-enactment van de initiële belofte uit ‘94. Met CREW’s tools en kennis van immersieve technologie duiken de internauten in cyberspace en creëren een nieuwe werkelijkheid. Hoe gaan we om met onze nieuwe vrijheid? Hoe ver kunnen we het lichaam laten transformeren en/of laten verdwijnen? Hoe wordt iets concreets tot een abstractie, en vice versa? Where are we? CREW/B.C. (Before Computer) en URLAND/A.C. (After Computer) tonen ons de wilde mogelijkheden en onmogelijkheden van het internet en de inwisselbaarheid van idealen en werelden in een stormachtige remix van klassieke tragedie en electronic art. TUNE IN voor de lovestory van Bridget en Deacon in virtual paradise. TURN ON the cyber-soap. BOOT UP. JACK IN. DROP OUT. EXPLORE. http://www.urland.nl http://www.youtube.com/watch?v=HgiSu__qRYs http://www.facebook.com/Urland.Performance.Collective
concept en spel: Ludwig Bindervoet Thomas Dudkiewicz Marijn Alexander de Jong Jimi Zoet Eric Joris spel: Mathieu Wijdeven foto: Jochem Jurgens
Over MS DOS: “MS DOS is net als die eerdere voorstellingen energiek, wild en weird. Ze vertellen geen verhaal maar roepen met beelden (met behulp van grote rechthoekige en ronde vormen, uitgelicht in de trinitronkleuren rood, groen en blauw), beweging, muziek en flarden tekst (in het Nederlands, Duits en Engels) een tamelijk rijke wereld aan associaties op.” Het Parool
“Samen met choreografe Rita Vilhena zocht Urland naar een bewegingstaal die welsprekend genoeg is om de vergelijking uit te werken tussen het internet en het vuur dat de Griekse god Prometheus aan de mens gaf, tussen MS DOS en de Prometheia van de Griekse tragediedichter Aischylos.” Theaterkrant Over EXPLORER / Prometheus ontketend: “We worden weer met beide benen op de grond gezet met een prachtige dialoog waarin de voorspellingen van visionair en technisch genie Prometheus weerklinken.” Theaterkrant
• speelperiode: mrt t/m half apr 2O17 • zaaltype: kleine en middenzaal • duur: 7O minuten
19
Naomi Velissariou SONTAG - een lesbisch sprookje over fotografie en dood WIE Naomi is Naomi. Wie haar ooit heeft zien spelen gaat direct voor de bijl. We hoeven enkel The Truth about Kate (selectie Theaterfestival 2O14) in herinnering te roepen om haar acteerprestaties te staven. Ook als theatermaakster is Naomi Velissariou een groot talent, dat voorop loopt in het zoeken naar nieuwe verhalen en vernieuwende dramaturgie. Naomi Velissariou (1984) werkt sinds 2O12 bij Frascati Producties. Ze maakte achtereenvolgens de solo Mr Jones (2O12), A Tragedy (simplified) (2O13), waarmee ze de TAZ KBC jongtheatermakersprijs won, I See You (2O14) en Intervention (2O15). Naomi ontwikkelt haar eigen concepten en speelt in haar eigen werk. Ze gebruikt filosofische, wetenschappelijke en persoonlijke denkbeelden als grondslag voor haar werk, maar ook de hedendaagse popcultuur speelt een belangrijke rol. Ze is vertegenwoordiger van een nieuwe generatie die voorstellingen maakt waarin ‘het dramatische’ zelf het onderwerp is. Hoofdthema is identiteit en de manier waarop deze bewust wordt ingezet via beeld en media. Want de vraag in deze wereld is niet wat je doet, maar wat je laat zien dat je doet. WAT Op 28 december 2OO4, staat fotografe Annie Leibovitz in de kamer waar haar dode geliefde Susan Sontag ligt opgebaard. Ze richt haar camera. Stelt scherp. En drukt af. Hoe zou Susan Sontag zelf naar deze foto gekeken hebben? Naar dit slotakkoord van een leven dat net zo stormachtig was als haar werk omstreden? Vanuit deze beginvraag start een zoektocht naar de wereld achter de essays, romans en dagboeken van Susan Sontag. SONTAG is geen biografie maar een larger-than-life droomwereld, bevolkt door personages die staan voor de demonen en iconen uit het leven en werk van een van de belangrijkste filosofen en schrijvers van de 2Oste eeuw.
http://www.frascatiproducties/content/naomi-velissariou
concept en regie: Naomi Velissariou tekst: Rik van den Bos vormgeving: Lena Newton spel: Ingrid Wender Naomi Velissariou geluidsontwerp: Jimi Zoet foto: Athos Burez
Over Naomi Vellissariou: “ ... een intelligente en zelfbewuste theatermaker.” Het Parool
“ ... een theatermaakster die uitblinkt in intelligente voorstellingen.” Het Parool “ ... soms op het gēnante af persoonlijk, maar blijft intrigeren.” De Volkskrant “Velissariou maakt magie tastbaar.” NRC Handelsblad “Velissariou is een fascinerende podiumpersoonlijkheid, die moeiteloos lijzige afstandelijkheid samenbrengt met intense uitbarstingen of gespeelde gēne.” Het Parool
20
gelijk aan hen schenden, Mensen fotograferen staat t zien, iets van hen hen zien zoals ze zichzelf nooi weten. en weten dat zij zelf nooit kunn die symbolisch in n cte obje Het maakt mensen tot bezit kunnen worden genomen. tie is van het geweer, Zoals de camera een sublima meerde moord, een ubli is het fotograferen een ges verdrietige, angstige onze bij d zachte moord, passen tijd.. - Susan Sontag -
• speelperiode: jan t/m mrt 2O17 • zaaltype: middenzaal • duur: 11O minuten
wijzigingen voorbehouden, actuele informatie over onze verkoopvoorstellingen: www.viarudolphi.nl/verkoop,
[email protected] redactie en boekingen: Marie-Anne Rudolphi Maarten van der Cammen Inge Sonderen vormgeving: Mieke Struik team THEATERZAKEN VIA RUDOLPHI: producenten: Marie-Anne Rudolphi, Maarten van der Cammen, Inge Sonderen, Karin van den Berg bureaumedewerker: Maaike Oude Luttikhuis publiciteit/marketing: Louise de Koning, Leonie Dijkstra financien: Sebastián Coli Bazzini stagiaire: Sanne van Aalderen
• • • • •
© 2O15 Theaterzaken Via Rudolphi niets uit deze uitgave mag worden gebruikt zonder voorafgaande toestemming van Theaterzaken Via Rudolphi, Eerste Nassaustraat 5-2 1O52 BD Amsterdam O2O-6277555
“Movies will make you famous, television will make you rich, but theatre will make you good.” Terrence Mann
