THE DUTCH COWBOY QUARTERLY Jaargang 12, nummer 45, december 2013

THE DUTCH COWBOY QUARTERLY Jaargang 12 , nummer 45, december 2013

Van de voorzitter Howdy allemaal, We hebben net weer onze ALV gehad waarbij de competitiewinnaars hun prijzen in ontvangst konden nemen. Proficiat allemaal!! Het jaar loopt weer ten einde. Goed om even terug te blikken, maar zeker ook om vooruit te kijken en voorzichtig wat hoop te koesteren.  We hebben inmiddels een aardig groepje CAS gecertificeerden.  We hebben ook een heel mooi 2e NK gehad in Horst. De KNSA heeft ons daar bezocht en mogen zien dat we onze discipline goed op de rit hebben. Binnenkort zitten we weer met ze rond de tafel, dus wie weet…. We zijn ook op de Oudjaarsshow van Kuiper te Blijham op de zaterdag, hopelijk zien we elkaar daar nog even. Voor tips, vragen, suggesties, nieuwe wedstrijdlocaties, en alle andere zaken die jullie op het hart liggen: mail ons [email protected] of [email protected] De DWSA wenst jullie allen hele prettige feestdagen en een heel goed nieuwjaar. Pilgrim __________________________________________________________________________________________ Last van prairiehonden, poema’s, opdringerige gieren, ratten/muizen in uw graanschuren, ratelslangen? Telegrafeer of zend rooksignalen. Wij lossen uw problemen op van termieten tot en met grizzley’s!!

Postbus 180, 6170 AD Stein 046 – 433 39 77 www.bdl-bestra.n

Pagina 1


VAN DE REDACTIE Hierbij alweer de laatste Quarterly van 2013, ik hoop dat jullie een goed jaar achter de rug hebben en wens jullie het allerbeste voor 2014. In deze editie een speciale uitnodiging van Wapenhandel Kuiper om de winkel tussen kerst en oud&nieuw te bezoeken, een mooie gelegenheid om elkaar nog een keer te zien voor het jaar ten einde is. Verder het verslag en de uitslagen van het NK Cowboys and Windmills. Mocht je na het lezen van dit verslag het idee hebben “dit is leuk, dit wil ik ook”, informeer dan bij Golddigger naar het volgen van de Veiligheid en Regeltest. Iedereen is welkom om te komen kijken bij een wedstrijd, maar om mee te doen is voor de veiligheid een cursus nodig. Laat dit je echter niet weerhouden, want mee doen is echt te gek. En door de indeling in verschillende klasses is er voor iedereen wat wils. En ik hoop voor volgend jaar natuurlijk heel veel copij te mogen ontvangen, dus start de computer en begin te typen. Alvast Fijne Feestdagen, Justice Ann

Pagina 2


Cowboys & Windmills II – Het tweede NK CAS in Horst Het is een regenachtige, zeg maar gerust natte, vrijdagmiddag als we (de families Looij, van Ewijk en ondergetekende) aankomen in Horst. De caravans worden geparkeerd op het veld, onder de eikenbomen waar het naast water ook eikels uit regent. Nadat de wolken (tijdelijk, zal later blijken) plaatsgemaakt hebben voor een waterig zonnetje worden snel de voortenten en de tent waar ik in slaap opgezet. In de loop van de dag arriveren er steeds meer cowboys en girls, die allen hun plekje zoeken op het dan nog niet zo natte veld of op de stenen. De Duitse collega's beginnen ook binnen te druppelen. Er wordt door een groepje nog wat op de baan gekeken en veranderd met het oog op de veiligheid en om het visueel wat aantrekkelijker te maken. Weer een ander groepje verschanst zich in de kantine om de interne mens te voorzien van koffie of thee. Gold Feather en Sneaky Feet hebben voor ons groepje een lekker maal bereid met slechts de voorzieningen van een caravan. Doperwtjes en worteltjes of sperziebonen met krielaardappeltjes en een ambachtelijke slavink. Het afwassen gebeurd als vanouds in een teiltje met sop, en een stapeltje theedoeken. Na het eten krijg ik nog de kans om wat te oefenen voor morgen. De nieuwste aanwinst in onze sport moet nog zijn praktijkexamen afleggen dus er moet geschoten worden. In niet zo passende kledij (T-shirt en spijkerbroek) schiet ik samen met Justin Credible twee stages. Op een kleine opmerking aangaande het indraaien met cross-draw (die we allemaal nog wel eens horen) na slaagt hij met vlag en wimpel. Wanneer alles weer opgeruimd is en de doelen weer in de goede volgorde staan voor morgen, genieten we met z'n allen nog even van wat (wit)bier of iets anders in de kantine. Het heeft ondertussen de hele dag al pijpenstelen geregend en het is morgen weer vroeg dag, dus menigeen zoekt al snel zijn mandje op. De regen heeft het veld ondertussen veranderd in iets dat een beetje op een moeras lijkt. De voortent van een van de caravans kan wel een dijkje gebruiken, maar gelukkig is mijn tent nog mooi droog van binnen. De wekker staat om half 7, maar omdat het nogal koud en klam is in de tent duurt het even voor ik de moed heb verzameld om eruit te komen. Het eerste bakkie koffie in de kantine maakt het echter allemaal weer goed. Inmiddels zijn zo goed als alle schutters binnen en aangemeld voor de tweede editie van Cowboys & Windmills. Om 8 uur is de briefing, waarin natuurlijk gehamerd werd op het in acht houden van de veiligheid. Vandaag is dit misschien nog wel extra belangrijk, omdat een delegatie van de KNSA ons komt Pagina 3


bezoeken om een idee te krijgen van het reilen en zeilen tijdens een CAS wedstrijd. De posses zijn ingedeeld en na de gezamenlijke stagebriefing begint onze posse... met een uur pauze! Het lijkt buiten wat op te drogen en er schijnt zelfs voorzichtig wat zon door de wolken, dus de volgende paar bekertjes koffie worden buiten genuttigd. Ooit komt dan toch het moment dat we moeten aantreden. Het is een snelle stage met een vrij lastige revolver sweep. De tweede stage is van het type stand and deliver. De shotgundoelen staan in een aparte “kist” wat voor een leuke afwisseling zorgt. Ook is er een bonusdoel dat 5 seconden van de eindtijd afhaalt, een leuk strategisch twistpuntje. Richt ik iets langer op het doel voor extra tijd maar ook kans op een misser, of ga ik voor het grote doel. Uiteindelijk ga ikzelf voor het bonus doel, net als het merendeel van de schutters in onze posse. Stage 3 heeft een doorlopende sweep met geweer en het 10-on-4 principe voor revolver. Dit houdt in dat elk doel minstens 1 keer geraakt moet worden, maar dat de volgorde voor de andere schoten vrij is. Veel mensen kiezen hier voor 1 schot op elke plaat met een double tap op de tweede schijf, die iets groter lijkt te zijn. De andere revolver wordt door (in ieder geval) de gamers onder ons op diezelfde schijf geleegd, vanwege de tijdswinst.

Na de derde stage is het tijd voor de middagpauze, waarin we de reeds bestelde broodjes en dergelijke met smaak naar binnen werken. De zon is inmiddels redelijk doorgebroken dus maken we van de gelegenheid gebruik en nemen we de zonnestralen met genoegen op. De delegatie van de KNSA heeft ons ondertussen ook verlaten, met

Pagina 4


wat niet anders dan een goede indruk kan zijn. Helaas laten ze, zoals het bestuur betaamd, niets los over wat ze er van vonden. De pauze heeft ons allemaal goed gedaan, en vol goede moed beginnen we aan de tweede helft. Stage 4 heeft een progressive sweep met geweer en een Nevada sweep met elke revolver. Al met al een goede snelle stage om iedereen weer een beetje uit die after-dinner-dip (in dit geval dan lunch, maar het gaat om het principe) te krijgen. We blijven nog even bij de snelle stages, want stage 5 is weer een stand and deliver stage. Eerst de shotgundoelen uit de weg, dan met geweer en revolver een 2-on-each sweep. Dit houdt in dat elk van de 4 platen minstens 2x geraakt moet worden. De volgorde die door de meesten wordt aangehouden is 2-2-2-4, want waarom zou je moeilijk doen als het ook makkelijk kan. De laatste stage is een hersenkraker, ongeveer alles is vrije keuze. Alleen moet er vanaf elk van de drie punten geschoten worden. Er wordt flink overlegd over wat nou de snelste manier is om de stage af te lopen, welk wapen waar geschoten wordt en wat er gedaan moet worden met de shotgundoelen. Uiteindelijk besluiten wat mensen om op positie A te beginnen met het geweer in een met-de-klok-mee sweep en de eerste twee shotgundoelen, dan het geweer af te leggen en het jachtgeweer mee te nemen naar B. Op B schiet men dan eerst de andere twee shotgundoelen, legt het geweer af en leegt een revolver in een Nevada sweep op de doelen. Verplaatsing naar C om daar hetzelfde te doen. Dit blijkt een populaire volgorde, want veel mensen (waaronder ik) nemen deze over. Nadat het laatste schot gevallen is begint de grote schoonmaak, iedereen draagt zijn of haar steentje bij met het opvegen van alle rotzooi, het opruimen van de doelen, het neerhalen van de versiering en natuurlijk het opzetten van de ruime prijzentafel. We kennen ondertussen onze Pappenheimers allemaal wel, en het is dan ook niet verwonderlijk dat de geijkte mensen er met de prijzen vandoor gaan. Het is ze van harte gegund! Op de wedstrijd hebben twee van de 45 mensen een clean match geschoten, te weten Revolfgang en ondergetekende. Nou was Revolvgang vele malen sneller dan ik, dus mocht hij naar huis met een mooie bezem. Ik kreeg een washandje en een zeepje, zal wel een stille hint zijn ofzo. Er volgt na de prijsuitreiking nog een riante tombola, waar de meeste mensen ook nog gelukkig worden gemaakt met een flesje drank, busje kruit of zelfs een hagelnieuwe shotgunbelt.

Pagina 5


Zoals de traditie is in Horst, wordt er gebarbecued. Er was weer ruim genoeg vlees, saus, brood en een lading vla genoeg voor een maand. Zoals ook de traditie is in Horst, duurt het niet lang voordat de net gewonnen flessen drank opengaan. Links en rechts wordt iedereen van alles aangeboden, onder het mom van even proeven. Ook nu regent het alweer de halve dag, dus de meeste mensen zitten lekker binnen in de warme kantine, hetgeen ook het tempo van consumeren flink opschroeft. Op een gegeven moment is men zodanig van de kaart dat er roerstokjes voor in de koffie worden uitgedeeld die dan dienen als bonnetje voor een gratis glas bier op een wedstrijd in Duitsland. Hier en daar beginnen mensen hun bedje op te zoeken, en na een lange en actieve dag besluit ik er ook een eind aan te breien. Het veld is nu echt veranderd in een modderpoel en ik ben dan ook heel blij met mijn mooie waterdichte laarzen. De tent is wonder boven wonder nog steeds droog maar wel ijzig koud, en het duurt dan ook niet lang voor ik lekker in de slaapzak lig. De wekker staat om 8 uur, wat een genot om zo te mogen uitslapen op een zondag… Het ontbijt is wederom een flinke goedmaker en gaat er dan ook met veel smaak in. Er zijn mensen die nog iets te lang zijn blijven hangen gisteren, en die komen dan ook met wat opstartproblemen binnen slenteren. Waar opgebouwd is moet ook weer afgebroken worden, en met 5 man sterk duurt het niet heel lang voordat alle voortenten van de caravans en de tent waar ik in sliep weer opgeruimd zijn. Nu is het alleen nog een uitdaging om de auto’s met caravan van het zeiknatte veld te krijgen. Met wat duw en trekwerk lukt het dan toch, alleen de eens witte auto is nu iets bruiner. We nemen allemaal afscheid van elkaar met de belofte om elkaar de volgende keer weer ergens te ontmoeten, en keren huiswaarts. Volgend jaar zullen we er ongetwijfeld allemaal weer bij zijn, bij de derde editie van Cowboys & Windmills. Big Boy

Pagina 6


Pagina 7


Pagina 8


Pagina 9


Pagina 10


Pagina 11


Pagina 12


Pagina 13


Pagina 14


Pagina 15


Pagina 16


Pagina 17


Pagina 18


Pagina 19


Kleurplaat

Pagina 20


10 VRAGEN AFGEVUURD OP: Naam: Rolf ter Wee Beroep: Logistiek teamleider Leeftijd: 32 1 Alias: Justin Credible, Het was het advies van Mellow Mike om zelf een alias te kiezen omdat je er anders een toegewezen krijgt. Deze had ik onthouden uit mijn tijd bij de Luchtmacht gelukkig is deze geaccepteerd. 2. Waarom action shooting: Omdat ik dat leuker vind dan roosjes melken, de gezelligheid onderling en omdat Mellow Mike anders niet meer met me wou praten ;-) 3. Veranderen: Alleen de houding van de overheid / K.N.S.A. ten opzichte van de D.W.S.A. , het zou terecht zijn dat wij erkend worden omdat wij een volwaardige toevoeging zijn op schietsport gebied! 4. Hoe lang: 2 jaar? 5. Zwartkruit of nitro: Zwartkruit is het leukst, Nitro voor training 6. Favoriet wapen & DWSA discipline: Mijn favoriet wapen is mijn Trapdoor en daar schiet ik ook het liefst mee. 7. Western weekends: Ik ga elk jaar een dag naar Brummen en ik probeer meer tijd in te ruimen om Western Weekends en wedstrijden te bezoeken. 8. Actrice/Acteur: Charles Bronson in Once upon a time in the west erg goed. Eli Wallach als Tuco in the good, the bad and the ugly, Clint Eastwood in Unforgiven…. Etc. 9. Wat wil ik kwijt: Ik hoop dat wij gewoon lekker onze sport kunnen blijven bedrijven. 10. Wie de volgende keer: Old Cobbler

Deze pagina werd mogelijk gemaakt door Café Het Centrum, het kleinste café in Horst. Pagina 21


Pagina 22

THE DUTCH COWBOY QUARTERLY Jaargang 12, nummer 45, december 2013

Recommend Documents