Zorgcentrum Sint-Lodewijk ‘s-Gravenwezel Jaargang 6 n° 6 juni 2011
0
Terugblik Paasfeestjes Mariapark De Wezeltjes 100 jarige Cultuurproject 2011 Wat in juni Activiteitenkalender Bewonersraad Plaats voor eens iets anders Een nieuwe lente Kaarten Zet de beuk er maar in Einde schooljaar Flats -Flitsen Pastoraal Luister naar uw Bron Weetjes over de buren Personeelsnieuws Dorpsdag
1
Terugblik
2
Mariapark Allemaal tevreden en gelukkige gezichten tijdens de beide uitstappen naar het Mariapark op 16 en 20 mei. Een korte bezinning in de kapel en aan de grot en luisteren naar het verhaal van Mevrouw Ursula over het ontstaan van het Mariapark. Marialiedjes uit mijn kindertijd doen de tijd even stilstaan. Na een rondleiding in de mooie beeldentuin sluiten we af in het paviljoentje met een stukje lekkere kriekenvlaai en een vrolijke zangstonde. Bedankt aan iedereen die meewerkte aan deze fijne namiddag..
3
De Wezeltjes
De volksdansgroep “de Wezeltjes” brengen ons hun zwierige dansen. Het publiek mag rustig een pasje meedoen.
100 Jarige
4
Een prachtig viergeslacht:
Maria 100 jaar, (Mevr. Van Steenberge) dochter Elvira, kleindochter Martine en achterkleindochter Noémie
**** Cultuurproject 2011 Jenny Stroobant Een terugblik op de receptie van vrijdag 13 mei in het rusthuis te ‟s Gravenwezel Wat een aangename verrassing was de ontvangst bij de opening van onze aquareltentoonstelling! Zich uitleven bij het maken van een aquarel is één punt, maar merken dat je werk appreciatie krijgt, ertoe bijdraagt dat de kijker een goed gevoel krijgt en soms nostalgische mijmeringen oproept, dat is voor mij een extra troef om verder iets moois te maken. De persoonlijke benadering voor elk van ons en ons werk, stimuleerden mij om, op een eigen wijze, kleur en vorm te geven aan een alledaags onderwerp. En zo merkte ik duidelijk dat maker en kijker een aangename namiddag beleefden en er spontane reacties kwamen via onze werken. Nog veel genieten gewenst van alle werken, zoals het voor mij een genieten was om aanwezig te zijn op de receptie.
***** 5
Monique Willockx Een woordje pennen over mijn groep... Een groep „hebben‟ mag ik niet letterlijk nemen. Ik heb immers al deze creatievelingen maar even te leen. Wanneer ze hun penseel hanteren, zie ik ze in hun meest naakte vorm, ik kijk recht in hun ziel. Weleens frustrerend, voor hen, voor mij. Tot nu toe, heeft niemand van hen door, hoe mooi ze zijn in hun scheppende gedaante: hoe meer ze schilderen, hoe meer de kans zich aandient dat hun hart op het aquarelvel belandt. Wanneer dat gebeurt en het „controlebeest‟ ontdaan wordt van zijn halsband, dan wordt de magie en de vrijheid van aquarel geboren. Een emotie van bijzonder diep geluk, waarin ALLES in balans is, alles op zijn eigen plaats valt en alle detail onbeduidend wordt. De hemel is dichtbij. Ook kwinkslagen horen bij ons evenwicht: kijk naar onze foto‟s, onze groep lacht graag! Een privilege om zulke mensen op mijn pad te ontmoeten en gaandeweg te leren kennen. Ik hoor af en toe dat ik hen iets bijgebracht heb. Misschien. Ik ben enkel een katalysator die oproept wat al lang sluimerde... Wat vaststaat – zonder enige twijfel – is, dat ik veel van hen geleerd heb en dat ieder van hen mijn leven gekleurd heeft. Stilaan krijgen mijn plannen vaste vorm; de aquareltoekomst lonkt, de vingers kriebelen en de paletten staan te blinken – wie zin heeft om mee op weg te gaan?
*****
De tentoonstelling blijft te bezichtigen van 13 mei tot 30 september in het Zorgcentrum Sint-Lodewijk Maandelijks willen wij enkele kunstenaars van de aquarellententoonstelling aan het woord laten. De foto’s van het archief worden regelmatig aangepast. 6
Eveline Desmet Sinds 2008 volg ik les in aquarel. Doen is zijn. Ik speel graag met technieken en vermaak me met aquarelleren, vol bewondering over de gloed van een doorschijnende kleur op wit papier, dol op de flow. Mijn eerste fase werd en blijft gekenmerkt door mijn enthousiasme voor het medium. Het had me onmiddellijk in de greep. Ondertussen probeer ik al werkende, de kunst van het aquarelleren onder de knie te krijgen. Als we onszelf maar toestaan te reageren op nuances, die zich onverwacht voordoen door de manier waarop het water over het papier vloeit, hoe een verfsoort zich gedraagt of zelfs hoe het papier die dag het vocht opneemt. Al deze dingen helpen ons binnen de geest van het speelse te blijven. De rode draad heeft iets te maken met geknoei met water. Twee elementen zijn belangrijk: het ene is niet te oordelen en het andere is geduld. Zoals Narcissus in een stil water keek, kunnen we in de wereld van onze schilderijen turen en ons eigen spiegelbeeld – dat meestal aan het gezicht onttrokken is – erin zien. En zoals het hart van Narcissus zal ook het onze tot een bloem worden omgesmolten wanneer we – net als hij – de waarheid zien: waar we naar verlangen bezitten we al en wat we al zijn... is prachtig. Het schilderen brengt me tot mijn kern en daar wordt de muur van afgescheidenheid afgebroken. Ik ben een met de wereld. Hoe het precies werkt weet ik niet, dat is het mysterie. Ik hoef er alleen maar te willen zijn en mijn werk te doen – schilderen. Eveline werkt als kinesiste in het zorgcentrum
*****
Ria van Lier
Alleen met kleuren, water, papier en licht kan men zoveel vertellen en weergeven. Elkeen in de aquarelgroep geeft een zelfde opdracht totaal anders weer. Vergelijken heeft geen zin want we zijn allemaal uniek. Dit maakt het bewonderen van onze werken zo boeiend. Maar wat we wel kunnen vergelijken zijn technieken, hoe doet de ander dat en waarom krijg ik dat mystiek effect niet op mijn blad, waarom vloeien die kleuren bij haar zo anders in elkaar enz... Wat betekent aquarel voor mij? Allereerst de zekerheid dat we kunnen blijven leren en ontwikkelen alsook nieuwe dingen kunnen ontdekken. Persoonlijk heb ik de laatste tijd een aantal dingen die niet eenvoudig waren in mijn leven, een plek kunnen geven via het aquarellen. Het was alsof bepaalde moeilijkheden werden getransformeerd door kleur, water en papier. Ik kon ook meer afstand nemen. Aquarellen is voor mij zeer zeker een
7
innerlijke reis. Maar zo kan ook een werk mij blokkeren ofwel doen genieten als een kind. Monique, onze aquareljuf heeft ons ontzettend veel technieken aangeleerd en een ongelofelijke bagage mee gegeven. Ze heeft het allerbeste uit ons gehaald. Ik had nooit gedacht dat ik bv die foto van Venetië zou kunnen aquarellen. Daarom, ik geloof steevast, dat iedereen die iets wilt kunnen, het ook echt kan, mits de goede en juiste begeleiding.
“Iedereen die iets wilt kunnen, kan het ook echt, mits de goede en juiste begeleiding” Cultuurproject 2011: zo denkt men er over Kwade tongen beweren soms dat je op een vrijdag de dertiende maar beter niet uit je bed komt... Maar best dat wij onze oren niet hebben laten hangen naar die verhaaltjes van zulke angsthazen! Het was op vrijdag 13 mei dat we uitgenodigd waren om onze tentoonstelling te openen en meteen ook kennis te maken met de bewoners van St.-Lodewijk. Wat een fijne ontvangst met een open en hartelijke sfeer. Al van bij de speeches was het enthousiasme en de energie in‟t binnenhof voelbaar. Hier wordt rond cultuurprojecten gedacht en gewerkt. Iedereen wordt uitgenodigd om deel te nemen aan gevarieerde activiteiten. Tussendoor hoorden we Eveline zeggen: "Dit is geen rust-huis maar een doe-huis." Ja, zo mag het echt wel zijn! We hebben bij een glaasje ook mogen genieten van de verwennerijen van de huiskok (die dame kan haar talenten écht wel botvieren achter de coulissen!) en tijdens de wandelingen rondom de tentoonstelling konden we nog een gezellige babbel hebben met geïnteresseerde bewoners. De pittige opmerkingen getuigden trouwens van een gezonde humor. Voordien was St.-Lodewijk voor ons een spiegelende, glazen gevel met een oude, imposante ingangspoort. Nu heeft deze plek een gelaat van openheid. Het ademt rust uit in zijn mooie groene omgeving, maar de levendige uitwisselingen en contacten gonzen er ook dagelijks tussen de muren! Het was een fijne middag. Eveline Desmet
***** Ik vond dat de bewoners van het rusthuis een grote interesse toonden. Ik vond het grappig dat iemand zei, dat ze de aquarel met de schapen net « De raad van state »vond. Er was ook een dame die in haar verleden ook sterk met kunst bezig was geweest. Ze genoot van de werken denk ik en misschien, heel misschien zou ze, als ze wat materiaal had, ook terug iets doen met tekenen. Het was voor mij een fijne namiddag. Ria van Lier 8
Het was heel gezellig die vrijdagnamiddag bij jullie. We werden echt in de watten gelegd,mijn grote dank daarvoor. Ook voor al het voorbereidende werk, dat er is aan vooraf gedaan. Eigenlijk als we zo allemaal samen stonden en naar onze werken keken,mogen we toch wel fier zijn op wat we bereikt hebben tot nu toe; de grote verdienste daarvoor is in de eerste plaats aan ons aller Monique die ons super motiveert op haar heel eigen manier: vrolijk maar toch daadkrachtig. Daarom hebben we het ook zo ver gebracht!!!! Ik kijk al uit naar de volgende lessen! Lieve Evelyne,bedank ook nog eens jullie directie voor de plezierige ontvangst en ik hoop dat jullie bewoners er nog wat plezier aan beleven. Rita Hens.
***** Lieve Eveline, In naam van mijn zus en mijzelf, willen wij u en de directie van St.- Lodewijk danken voor de expositie van onze werkjes. Wij zijn blij dat we enkele van onze werken mogen tonen in uw prachtige lokatie. Jullie hebben ons aangenaam verrast met een leuke receptie en vooral de warme ontvangst door de bewoners, en hun interesse in aquarel. Het was een mooie en vooral leuke namiddag. Wij wensen iedereen nog veel plezier. Tot Ziens, De zussen, Maria en Els Schoenmaekers
***** Bedenkingen rond Cultuurproject 2011. Op vrijdag 13 mei werden wij verrast met de opening van de tentoonstelling “aquarelllenkunst”. Onze kinesiste Eveline en haar medesstudenten aquarellisten hebben zich met hart en ziel uitgeleefd in hun schilderwerken. Met een aangenaam welkomswoord door Peggy, de voorstelling van de kunstenaars door Eveline en de profetionele uitleg van de aquareljuf werd de tentoonstelling officieel geopend. Daarbij kregen we nog een overvloedige receptie van het huis, met lekkere koude- en warme hapjes en een geestrijke drank waarmee het startschot was gegeven. Elke aquarellist gaf de nodige uitleg; hoe zij haar kunstwerk tot stand heeft gebracht. Bij deze tentoonstelling werd ook nog het archief van het rusthuis te kijk gelegd. Dit archief is een samenbrengen van tekst en fotos. Deze boeken liggen tentoon op de tafel aan de bibliotheek, zodat ieder naar hartelust kan lezen en bewonderen. Zo ook met de schilderijen; die blijven hangen tot einde september. Een grondplannetje met de aangeduide werken vind je aan de ideeënbus. Dit cultuurproject is een mooi initiatief en onze kennis wordt weer eens verruimd en verrijkt. Dank aan de inrichters.
***** 9
Zr.Chris
Vernissage van de ‘Zomeraquarellen’ een impressie door Monique Willockx
I W
k had al eerder kennisgemaakt met het Woonzorgcentrum toen Eveline mij een uitgebreide rondleiding gaf in verband met de opbouw van de tentoonstelling.
at een voortreffelijk complex: zo mooi, zo gezellig, zo licht, het gaf mij het ‘hotelgevoel’. Bewoners verplaatsten zich ongedwongen, overduidelijk THUIS. Ook wel wat nieuwsgierig, zo van, wie is dat? Met veel geduld en warme oplettendheid herhaalde Eveline steeds opnieuw wat er stond te gebeuren. Opvallend was voor mij ook de kennismaking met haar collega’s, Het Team in de ware zin van het woord – hartverwarmend en uniek in onze toch wel, afstandelijke maatschappij. Eveline vertelde me ook dat de Zusters een unieke tentoonstelling aan het voorbereiden waren over het fotoarchief van het Woonzorgcentrum. Ga ik in de zomer zeker een kijkje in komen nemen.
B
rak de dag aan van de vernissage, waarbij zoveel mogelijk bewoners betrokken werden, belangstellend en piekfijn uitgedost. Een warm welkom voor 12 kunstenaars en een coach. Iedereen vond een gemakkelijke en vooral gezellige plaats in de huiselijke, zonnige leefruimte en tuinkamer – ruimtes, vrolijk gedecoreerd door onze aquarelschapen, olifanten, bos, rozen, hortensia, tulpen, Venetië, Damse Vaart en bootjes.
D D
e micro werd bovengehaald, speeches volgden om een woordje uitleg te geven over het feestelijk gebeuren, en heel het gezelschap werd getrakteerd op een hapje en een drankje uit een fijne keuken!
E zusters zaten te glunderen. Terecht. Het Woonzorgteam had echt wel zijn beste beentje voorgezet om alles tot in de puntjes te laten verlopen. De bewoners genoten, wij genoten. En het genieten van de kleurrijke aquarellen kan nog duren tot eind september, zowel voor de residenten als voor ons, iets om fier op te zijn!
I
k weet waar ik in m’n oude dag ga wonen, hopelijk zal er plaats zijn voor mijn schildersezel, mijn paletten en mijn penselen.
*****
Wat in juni
Op 9 juni maken we een reuze wandeling, Hopelijk kunnen we genieten van het zomerweer en hebben we nadien geen zonnebank nodig. Op 16 juni wordt het heerlijk genieten. Een hapje en een drank in de schaduw onder de bomen; wat kan er zulke dag vervangen. 30 juni start opnieuw de Fit-O-Meter. De kilo‟s van de snoepkes moeten we er met de turnoefeningen weer afkrijgen. Zou dat lukken?
10
11
Bewonersraaad (Verslag van de gebruikersraad van 18 april 2011) Aanwezigen: Elisabeth 0+1: Mevr.Diels, Elisabeth 2+3: Mevr.Verbeeck, Mevr.Schellekens, E.H.Van Nuffel, Mevr.Dils, Mevr.Buelens, Mevr.Van Der Elst, Mevr.Peeters, Mevr. De Groote Jozef 0+1: Mr.Hoevenaers, Mevr.Carremans en Monique, Mr.Verhasselt (partner van Mevr.De Beule), Mevr.Aendenboom. Lodewijk: Mr.Stevens, Mevr.Lambrechts, Mevr.Van Looy, Mr.Rombouts Heidi Leysen: animatrice Lief Naedts: hoofdbewonerszorg Verontschuldigd: Mr Branquart en Mevr Willems Agendapunten: verbouwingen veiligheid camerabewaking activiteiten rondvraag 1.Verbouwingen Het terras aan ‟t Binnenhof wordt afgewerkt en bemeubeld. De voorkant van het gebouw wordt geschilderd en eveneens de witte ramen. De bewoners van Elis.0 zullen in de week van 16 mei terug in hun oorspronkelijke kamer wonen. Tegen eind juni zal Elis.3 verbouwd zijn en tegen eind augustus, Elis.2 Op alle vernieuwde kamers kan men een telefoonaansluiting krijgen. Deze kan ook dienst doen als binnenlijn, d.w.z. dat men vanuit zijn kamer ook naar een binnenpost kan telefoneren of naar een andere bewoner van ons zorgcentrum!
12
2.Veiligheid Alle bestaande Tv‟s met beeldbuizen zouden tegen 01/01/2012 moeten vervangen worden door Tv‟s zonder beeldbuizen! Dit omwille van de brandveiligheid! 3.Camerabewaking Op de parking zal binnenkort een camerabewaking komen! Hiermee probeert men de overlast, vnl. tijdens het WE, te voorkomen en de kleine criminaliteit (diefstal op de parking). De bescherming van de privacy zal uiteraard gegarandeerd blijven! 4.Activiteiten De activiteiten van de afgelopen 3 maanden zijn voor herhaling vatbaar! De nieuwe activiteiten voor de volgende 3 maanden: April o De paasfeesten voor de verschillende afdelingen o Optreden Mei: o 05/05: optreden van de Wezeltjes o de 06/05: feest voor iedereen ter eren van de 100-jarige Mevr. Van Steenberghe o 13/05: openingsreceptie van de tentoonstelling: zomerse aquarellen en archief documenten van ons zorgcentrum! o 16 en 20/05: bezoek aan het “Mariapark” o 25/05: keukenraad o 26/05: optreden van een accordeonist o 31/05: kooroptreden “Toentertijd” Juni: o 25/06: Dorpsdag 5. Rondvraag: Enkele bewoners vonden het toch spijtig dat men dit jaar niet meer naar Scherpenheuvel gaat! De nieuwe zakjes (laxeermiddel) zouden minder goed oplossen maar zijn wel goedkoper! Er blijven overdag teveel lampen branden (gang, cafetaria) Op zoek naar vrijwilligers: dit kan ook via het parochieblad of de Bode van Schoten 13
“dieren in nesten”: onze nestkastjes hangen veel te laag, misschien verhuizen naar de grote tuin; ‟s morgens: zon en ‟s middags geen zon. De Floxen worden te vroeg afgeknipt Eén bewoner klaagde dat er nachtkleden en handdoeken in de wasserij waren achter gebleven De doodsbrieven hangen veel te hoog! Na de zondagsmis moet men soms lang wachten vooraleer men naar zijn kamer gebracht wordt.
*****
Plaats voor eens iets anders Een nieuwe lente, een nieuw geluid ….
(Herman Gorter)
In mei leggen alle vogeltjes een ei ! Dat is een zinnetje dat iedereen van ons van kleins af aan, van oma of opa heeft meegekregen. Maar, niet enkel vogeltjes leggen eieren die uitkomen in de maand
mei,maar ook andere dieren krijgen kleintjes: Kippen krijgen kuikens, honden krijgen puppies, katten krijgen kittens, koetjes krijgen kalfjes, varkens krijgen biggen en ……. 14
paarden krijgen veulens ! Bij ons in de Ardennen werd op 11 mei een veulen geboren. En zoals elk jaar kibbelen mijn twee dochters en ik om een naam aan het veulen te geven. Het veulen dat geboren werd is een merrie. Dus nu een lijst opmaken met namen voor dat kleine paardje. Drie namen bleven uiteindelijk over en één van de bewoners van St. Lodewijk - Elisa I, heeft ons geholpen en de knoop doorgehakt. Maria Verschueren heeft Eyjalín als naam voor het veulen gekozen. En nu loopt er in onze Ardennen een super mooi veulen rond dat Eyjalín heet ! Hartelijk dank Maria dat je ons veulen zo een mooie naam hebt gegeven! Veerle (maaltijdmedewerkster)
*****
Kaarten Het is al lang geleden…Ik kwam thuis op kousenvoeten, langs de achterdeur en de keuken. Mijn vrouw zat met enkele vriendinnen in de woonkamer en ik hoorde een van hen vragen: „…en uw man, verveelt hij zich niet nu hij gepensioneerd is ? Wat doet hij zoal de hele dag ?‟ Mijn vrouw antwoordde: „Wat hij doet ? Ik zou het niet juist kunnen zeggen, eigenlijk doet hij niks… maar hij is er toch de hele dag mee bezig.‟ En nu, meer dan twintig jaar later is dat nog altijd zo. Wat doet een mens al met zijn tijd ? Ik weet het evenmin als mijn vrouw maar ik ben nog altijd fulltime bezig. Ik moet de krant gaan halen en de bloemen water geven, ik heb een druk en jachtig leven, om het met een rijm te zeggen. Ondanks dat, vinden we toch de tijd om nu en dan bij een bevriend echtpaar op bezoek te gaan. Zij zijn ook verhuisd naar een serviceflat waar we een beetje jaloers op zijn, want dat appartement heeft een terrasje als verlengstuk. Toen we er laatst arriveerden zei Edgard, want zo heet mijn vriend:‟Nu hebben we iets meegemaakt ! Dat gelooft ge niet !‟ Zijn verhaal kwam hierop neer: regelmatig gaan Edgard en Paula, zijn vrouw, een partijtje kaarten, beneden in de gemeenschappelijke ruimte, met Pierre en Germaine, twee alleenstaande flatbewoners. „We hadden pas twee spelletjes gespeeld‟ vertelde Edgard „en het was aan Pierre om uit te komen, maar hij treuzelde wat, bleef maar naar zijn kaarten staren en ik zeg zo: “allee komt er nog wat van” en ik duw eventjes tegen zijn elleboog, ik raakte hem maar heel licht en 15
hij viel als een blok opzij en weet ge wat ? Morsdood! Zijn kaarten vlogen over de tafel…Dat is verschieten zie, niet te geloven…ge kunt dat denken !‟ Er volgde een bloemrijke, chronologische beschrijving van alle daarop volgende evenementen: de ambulance, de mug, de pogingen met defibrillator en hartmassage, enfin heel het programma… Daar het leven toch verder gaat, hadden ze beslist vandaag maar opnieuw te gaan kaarten. Een vervanger voor de overledene was blijkbaar vlug gevonden; met vieren namen ze plaats aan hun gewone kaarttafel. Mijn vrouw en ik schoven even mee aan als toeschouwers. „Dat was me wat met Pierre…‟ :zei Edgard. „Amaai nog ni‟ :zei Germaine „wie geeft ?‟ „Edgard geeft‟ zei Paula en na een stilte: ‟En zo ineens… Wat is troef ?‟ „‟n Schone dood…ruiten‟: zei de invaller voor de afgestorvene. „Ik vraag...‟t is ongelooflijk‟: zei Paula met en zucht. „Amai‟: zei Germaine „ik ga mee‟ „Ik pas‟:zei Edgard „Ik pas ook:‟ zei de invaller. A.Vermeyen flatbewoner
Flats-Flitsen . EEN ONVERHOOPT GROOT SUCCES… kende de zangnamiddag „Muziek – een lied, een lach’, op 14 april in de foyer van de serviceflats. Niet minder dan zestig aanwezigen zongen – of luisterden naar – eenvoudige liedjes die behoren tot het collectieve geheugen: eeuwenoude volksliedjes, straatliedjes en liederen uit de romantiek die van alle tijden is … Omdat zingen niet alleen gezond maar ook prettig is, verwachten we nog leden voor ons koor. Laat iets weten aan A.Vermeyen, flat B11
Oproep naar inspraak Graag krijgen we ideeën van jullie voor onze “Bode”. Je kan deze in de redactiebus steken die aan de receptie staat of bezorgen aan Zr.Lutgart via: (emaïl:
[email protected]) Alle aankondigingen zijn welkom. De redactie behoudt wel het recht om te beslissen wat gepubliceerd wordt en wat niet. Nieuwe artikels voor de editie van juli doorgeven aan de redactie, zeker, vóór 15 juni. 16
Zet de beuk er maar in. De gewone beuk De beuk groeit uit tot een statige heer van wel 40 m hoog en duldt geen onderbegroeiing onder zich. De schors is glad, dun en gevoelig voor schorsbrand. Dat is te merken aan bepaalde beuken in het straatje naast het rusthuis. Ter hoogte van de service-flats hebben enkele beuken zonnebrand opgelopen en is de schors afgeschilferd. De groendienst van de gemeente Schilde had beter moeten weten…als er aan de overkant bomen werden geveld. Waarom groeit er niets onder een beuk? In de machtige kruin liggen de bladeren als dakpannen boven elkaar en laten bijgevolg weinig licht doorsijpelen. De afgevallen bladeren verteren ook heel traag en zaden krijgen weinig of geen kans om op te schieten en door te groeien bij gebrek aan voedingsstoffen. De beuk is een katjesbloeier maar je merkt er niet veel van omdat de bladeren eerst te voorschijn komen. Een alleenstaande beuk waait gemakkelijk om omdat de boom een oppervlakkig wortelgestel heeft. Er zijn jaren met overvloedige beukenootjes en jaren met minder nootjes. Ik ben ooit ziek geweest van te veel nootjes te eten… maar vogels en eekhoorns hebben daar geen last van. De haagbeuk Vroeger werd de “haag” beuk vaak aangeplant als haag om een perceel af te bakenen. Hij werd ook regelmatig geknot en het hakhout werd als brandhout gebruikt. De geknotte onderstammen (houtstoven genoemd) groeiden terug uit en kregen allerlei rare vormen als op de foto‟s. De bladeren lijken goed op die van de gewone beuk maar blijven in de winter niet aan de haag hangen. Wordt nu minder aangeplant als afscheiding. De nootjes zijn gevleugeld en hangen in dichte trossen aan de twijgen. Frans van Bavel (natuurgids)
17
Einde schooljaar: Een hele belevenis voor onze leerlingen. Ja, het schooljaar is weeral bijna voorbij. Wij, leerlingen van M.P.I.,Zonnebos hebben weer veel ervaring kunnen opdoen in het Sint-Lodewijkrusthuis Door elke week terug te komen naar het rusthuis hebben we echt veel bijgeleerd. Als 4e jaars logistiek was het een hele ervaring om alle deeltaken van de logistieken te kunnen uitvoeren in de praktijk. Zo leer je het ook beter en ervaar je wat de realiteit is. Op die manier hebben we voldoende ervaring kunnen op doen, om met een gerust hart aan onze stage te beginnen Voor de 5e jaars logistiek was het een zeer leerrijk jaar. Door steeds op dezelfde afdeling te staan hadden de leerlingen inzicht in het ganse gebeuren van de werking op een afdeling. Zij hebben hierbij veel geleerd en dat was ook te merken op hun stage. We leren hier de sfeer op te snuiven van het dagelijks gebeuren in een rusthuis. Wij willen iedereen bedanken voor de toffe samenwerking en de steun die we gekregen hebben dit schooljaar. We hopen terug op een goede samenwerking voor volgend schooljaar. We willen iedereen een prettige vakantie toewensen,
Juf Linda , Juf Ingrid, Juf Christel en alle leerlingen van Logistiek assistent 4e en 5e jaar. (Zonnebos, ’s- Gravenwezel)
18
Pastoraal Luister naar uw Bron In vroegere tijden moesten we de weg vragen als we die kwijtgeraakt waren. Goede zielen gaven ons dan met de glimlach de juiste richtlijnen. Tegenwoordig doet men beroep op de GPS, die ons veilig langs kronkelende wegen doet toekomen op de eindbestemming. “Einde goed, al goed.” Voor de “reis van ons leven” beschikken we over een ingebouwde GPS. Velen zijn dat vergeten, want ze doen te weinig beroep op de innerlijke Bron, hun inwendige rijkdom, de schat van hun hart. Deze verliest dan zijn functie. Het is alsof er een laag stof over deze diepe innerlijke stuwkracht gestrooid werd. Dan is het niet te verwonderen dat er verloren gereden wordt. Dan begrijpen we de oorzaak van mislukkingen. Dan stelt men zich vele vragen. We vinden geen “wegwijzers” meer, geen zinvolle antwoorden. In het boek Spreuken 29,18 lezen we “Waar het visioen ontbreekt, verwildert het volk; als het de lering onderhoudt, is het gelukkig.” Dit is een oude wijsheid. Zij nodigt ons uit om antwoorden te zoeken waar ze te vinden zijn. Misschien zochten we de oplossing voor onze problemen buiten ons ? Worden we dan niet teveel misleid door de overmacht van verleidelijke aanbiedingen ? We riskeren dan doelloos te blijven rondcirkelen zonder resultaat. Een oud doelmatig recept is zich stil te maken en bewust te worden van onze diepste verlangens, ons diep geweten. In de profeet Jeremia 31,33 lezen we : “Dit is het nieuwe verbond dat Ik in de toekomst met Israël sluit – godsspraak van de Heer: Ik schrijf mijn Wet in hun binnenste, Ik grif ze in hun hart. Ik zal hun God zijn, en zij zullen mijn volk zijn.” – Door ons terug te trekken in momenten van stilte en bezinning zullen we troost en kracht vinden. In de diepte van ons hart vinden we verrassende waarheden om zich te herstellen, zich te revitaliseren en de juiste wegen te volgen die ons wel naar het goede leven wijzen. Gods Wet in ons eigen hart, onze innerlijke Bron…, is er iets mooier dan dat? Om deze reis “naar binnen” mogelijk te maken, moeten we vooral aannemen dat dit de nodige tijd vraagt. We zijn soms ongeduldige wezens die altijd maar de onmiddellijke oplossing eisen. We blijven onbewust vasthangen aan uiterlijke waarden. Zich vrijmaken van hinderlijke banden is niet altijd evident. Daarom is het wenselijk dat we onze problemen soms voorleggen aan een vertrouwenspersoon. Pater Frans, aalmoezenier
[email protected]
19
Weetjes over je buren
Deze mensen worden samen met 1 of 2 genodigden verwacht op ons jarigenfeest op donderdag 16 juni om 14 30 u in ’t Binnenhof. Er volgt nog een persoonlijke uitnodiging.
Mevr. Costers – Van den Baen Marcella Mevr. Watjou – Marijnissen Maria Dhr. Branquart Francois Dhr. De Bock Louis Mevr. Vercammen – Sebrechts Clara Mevr. Raeves – Verschueren Maria Mevr. Van Heester – Bolders Maria Dhr. Van der Spiegel Leo Mevr. Raes – De Beule Maria Mevr. Kanters – Tepe Charlotte Mevr. Proost – Proost Joanna Mevr. Hubrechts – Claessens Maria Mevr. De Winter – Van Hoofstat Agnes Dhr. Van Kolen Robert
02 03 12 13 13 15 15 17 20 22 24 26 27 28
juni juni juni juni juni juni juni juni juni juni juni juni juni juni
in het zorgcentrum * Dhr. Rombouts Theophiel uit ‟s-Gravenwezel, geboren te ‟s-Gravenwezel op 6 oktober 1931 woont sedert 6 mei 2011 op de afdeling St.- Lodewijk * Dhr. Truyens Aloïs uit Borgerhout geboren te Antwerpen op 28 december 1931 woont sedert 18 mei op de afdeling St. Elisabeth gelijkvloers
in de service-flats * Dhr. Verhasselt Joannes uit Schoten, geboren te Melsbroek op 30 december 1926 woont sedert 14 mei 2011 in de service-flats
20
1921 1921 1933 1925 1917 1931 1928 1932 1922 1923 1926 1921 1929 1929
“Ik woon gewoon aan de overkant…”
Mevr. Snoeys Elza Mevr. De Winter – Janssens Ghislena Mevr. Van Uffelen Irène Mevr. Smits – Dierickx Elza Mej. Carremans Marie-Josée
overleden overleden overleden overleden overleden
op op op op op
24 april 2011 30 april 2011 8 mei 2011 24 mei 2011 26 mei 2011
***** Personeelsnieuws
Op 24 mei 2011 is zacht ingeslapen De heer Robert Van Looveren, echtgenoot van Maria Verhaegen, schoonvader van Marcella Horemans (verpleegster in het rusthuis)
*****
21
Zaterdag 25 juni 2011 van 18 u. tot 23 u. Wat valt er te beleven? Wandeling Wandeling met bewoners tussen 18.00u en 20.00u. Indien u onze bewoners wilt helpen, kunt u uw naam doorgeven aan het Akinergoteam of deponeren in onze brievenbus naast de cafetaria. Eten BBQ: BBQ- worst, saté, scampi brochette; Groentenschotel; Broodje hamburger; Ijs. Drinken Huiswijn (rode & witte wijn); Huis CAVA; Leffe van’t vat; Jupiler van’t vat; Cola; Plat & bruis water. Om de betalingen vlotter te laten verlopen, kiezen we terug voor een bonnetjessysteem. U kunt kiezen tussen een kaart van € 5,00 of € 10.00. Dit komt overeen met 5 of 10 bonnetjes. Hiermee kan je al onze consumpties betalen. Deze kaart is te verkrijgen aan onze bonnetjesstanden.
22