Kijk in plaats van in de verrekijker eens in de spiegel. De coalitiepartijen onder aanvoering van de coalitievoorzitter en geflankeerd door de burgemeester blijven een vergrootglas leggen op deze zaak. Hoe hypocriet kun je zijn? Vanaf 1982 maak ik deel uit van de raad. In alle rollen heb ik mijn ding gedaan. De meeste jaren in de rol van oppositie. Naast fractievoorzitter was ik presidiumvoorzitter en ben ik nog steeds commissievoorzitter en plaatsvervangend raadsvoorzitter. Ik heb diverse burgemeesters en wethouders meegemaakt en ze ook reisjes zien maken en zien aanschuiven bij gala-avonden. Per vliegtuig reisden ze naar Italië en Engeland en ook per auto naar Polen. De een keer gemeld de andere keer niet. In de beginjaren was het KR die in Roermond de teugels stevig in handen had en geen enkele tegenspraak dulden. Toch wel een trekje dat de nazaten van deze KR nog steeds hanteren. In 1982 werden de volksvertegenwoordigers nog overstelpt met kerstpakketten om de projectontwikkelaars en aannemers gunstig gezind te zijn. De beinvloeding nam sterk af en er werden gedragsregels opgesteld. Roermond was zelfs voortrekker in Nederland als het ging om gedragscodes. Haarfijn werd vastgelegd wat wel en niet kon. Reizen werden bij het college gemeld, met de andere Collegeleden gedeeld en ook toestemming voor gekregen.
Het college onderhield nauwe contacten met heel veel projectontwikkelaars en zorgden ervoor dat de risico's niet voor de gemeente waren. Vele honderden miljoenen zijn door Nederlandse en ook bijna alle Limburgse gemeenten afgeschreven. Roermond ontsprong die dans dankzij een zeer deskundige en ook sober grondbeleid. Roermond heeft het risico altijd aan de projectontwikkelaars gelaten. Met het aantrekken van werkgelegenheid werd het werkeloosheidscijfer van 20% teruggebracht naar het landelijk gemiddelde. Ook waren er minder mensen in de bijstand. Van heinde en verre kwamen de college's van andere steden naar het "wonder van Roermond" kijken. Iedereen uit de raad en het college ging er prat op. Mensen die jaren werkeloos waren kregen weer een baan. Roermond werd een aantrekkelijke stad om te wonen en te leven. Politieke tegenstanders zagen een en ander met argusogen aan en bleven met ongegronde beschuldigingen het college bestoken. Voor burgemeester Henk van Beers een reden om hier een onderzoek naar te laten doen. Sorgdrager/Frissen deden hun werk. De bevindingen waren voor de politieke tegenstanders niet vergaand genoeg en ze bleven morren. Door steeds maar weer opnieuw met een verrekijker naar de zaak te kijken en niet zelf in de spiegel te kijken blijft de coalitie de verhoudingen verstoren. Met een vermanende vinger blijvend wijzen naar de LVR probeert men de aandacht van zichzelf af te houden.
De LVR heeft de afgelopen jaren geleerd wat wel en niet kan. Er is voldoende zelfreflectie om anders om te gaan met het besturen van deze stad. De complete fractie is regelmatig aanwezig geweest bij de rechtszittingen en kent het oordeel van de rechter. Het tientallen miljoenen kostende proces heeft voor partijen niet dat gebracht wat ze er van verwacht hadden en derhalve is er hoger beroep aangetekend. De Roermondse coalitie wil op “De dag van de rechtspraak” want dat is het vandaag zelf recht spreken. Recht spreek je in de rechtzaal en niet in de raadzaal. Een debat over een vonnis dat nog niet onherroepelijk is, dat is ongepast. Ik ben er zelfs van overtuigd dat het in strijd is met de fundamenten van de Nederlandse rechtstaat. Als bezoeker van de zittingen in Rotterdam wil ik alle Roermondse raadsleden er op wijzen dat er in ons midden raadsleden zijn die net zoals de rechter dat zei “op de klompen moeten aan kunnen voelen” dat hun gedrag de toets van integriteit niet kan dragen. Meldingen hierover belanden bij onze burgemeester in een diepe lade. Dat past niet in de hetze tegen enkelingen onder ons. Maar als er volksvertegenwoordigers zijn die voor hun stichtingen en/of verenigingen dikke donaties krijgen van bedrijven en/of ontwikkelaars moeten zij “op hun klompen aan kunnen voelen” dat hier ook iets tegenover moet staan. Zeker als met het gesponsorde geld ook nog eens opdrachten worden verstrekt aan ondernemingen waar zij zelf directeur van zijn en dus voor eigen gewin. Zij zijn dan geen haar beter dan de mensen die nu de maat worden genomen.
Dat de burgemeester weigert dit te onderzoeken zegt meer dan genoeg. Wat dat laatste betreft zat Henk van Beers er veel zuiverder in. De verkiezingen van 2014 bracht tal van nieuwe raadsleden. In de voor de verkiezingen al gevormde coalitie zaten enkele lieden die nog nooit eerder in de raadzaal waren geweest en die lieten zich meenemen in de hetze tegen de LVR. Hoe integer ben je dan? Vier van deze lieden zijn nu fractievoorzitters en waren voor raadsbegrippen nog groen achter de oren. Deze groentjes haalde samen nog niet één zetel bij elkaar. 114, 210, 527 en schrik eentje die nu de grootste praatjes heeft had slechts 61 stemmen. Voor de pluche en om de LVR buiten de deur houden verkochten zij hun eigen principes. Hoe integer ben je dan? In het college zitten nu nog mensen die destijds ook deel uit maakten van het college. In de raad zit ook nog een voormalig collegelid Deze drie personen spraken toen altijd van een collegiaal bestuur. Zij zaten immers allen in een succesvolle ploeg. Hoe integer ben je als je nu net doet of je er niet bij hebt gezeten? Dan was er nog een coalitievoorzitter en dat was ik zelf. Deze raad zal zich afvragen wat was zijn rol? Ik had een rol die anders is als de coalitievoorzitter van nu. Met vertrouwen te tonen naar de collegeleden en de voorstellen te toetsen op haalbaarheid en het belang van Roermond en zijn burgers als hoogste doel gingen wij het debat aan. Af en toe moest er wel eens wat onenigheid gesust worden en daar slaagde ik in.
Er waren ook wel eens momenten dat ik het niet eens was met collegevoorstellen en bleek plotseling dat de oppositie de kant koos voor een collegevoorstel. Ik ging zelfs een keer te ver in mijn beleving en toen kreeg ik een onderzoek aan mijn broek. Een onafhankelijk iemand moest in opdracht van Henk van Beers mijn gedrag toetsen. Met een corrigerende tik werd ik op mijn plichten en rechten gewezen. Daar leerde ik van. Ook andere raadsleden van de coalitie kregen hier mee te maken. Er wordt met grote kanonnen geschoten op beslissingen van toen. Maar niemand heeft kunnen bewijzen dat iemand er persoonlijk beter van is geworden. Roermond als stad groeide wel en ook de burgers van onze stad plukten de vruchten. Geen afschrijvingen op grondzaken en grondbeleid was het resultaat van een beleid met voorzichtig opereren op het gebied van financien maar daadkrachtig in resultaat behalen. Daar profiteren wij nu nog van. De 35 jaar volksvertegenwoordiger hebben mij geleerd dat politiek bedrijven constant aan veranderingen onderhevig is. Het heeft mij ook geleerd dat je met mensen samen een stad bestuurd en dat niet iedereen altijd voor de belangen van de burgers gaan maar hun eigen ‘ik’ boven alles laten prefereren. Ik probeer de mensen waar ik mee omga er op te wijzen dat je als raadslid de belangen van de burger bovenaan stelt.
Ik spreek de hoop uit dat deze vergadering zal leiden tot de nodige zelfreflectie. De LVR gaat al bijna 3 jaar door het stof en heeft geleerd van het verleden nu de rest nog. Ik wil besluiten met de openingszin. Kijk in plaats van in de verrekijker eens in de spiegel.
