Reizend straat- en bewegingstheater
Excessief
België-Belgique PB 9000 Gent 1 3/6398
Driemaandelijks informatieblad Jaargang 32 Nr. oktober-december 2011 Afgiftekantoor 9000 Gent1 P 509 367
Afzender: Teater Exces vzw, Maaltebruggestraat 286 te 9000 Gent - tel: 09329 86 00 - fax: 09/329 07 45 - e-mail:
[email protected] Website: www.exces.be Rekeningnummer: GB 290-0253300-54 - BTW: BE 415 944 215 Verantwoordelijke uitgever: Patrick Vandewalle, Ledebergstraat 75 te 9050 Ledeberg.
1972
Teater EXCES
40 jaar2012 wenst je een daverend 2008200920102011
Excessief
Excessief
“IT’S A RAINY DAY” zong ICE Mc in 1994 Het was een regenachtige 10-daagse die GF 2011 Vooreerst onze excuses aan al onze fans voor het ontbreken van het derde nummer van Excessief. Die regenachtige dagen zaten er echter wel voor een heel klein beetje tussen. Niet dat de computers druipnat werden of dat de hersenen verzopen waren! We proberen dit echter goed te maken door nu wat extra informatie te geven.
Ook op de tribune wist men wat die eerste regendag betekende. Een pakje friet voor burgemeester Termont en schepen Decaluwe om de inwendige mens op te warmen. Aangeboden door de burgemeester... Termont van “Frituur Elga - het Panopticum” De PARADE Het begon al met de openingsparade. “Elga”, de echte, hadden we bereid gevonden om deel te nemen aan de parade. Wat voor een mens van haar leeftijd al een serieuze uitdaging was! De ochtend voor de openingsparade regende het vrij veel en “Elga” en haar dochter verwittigden Exces dat het beter was om in die omstandigheden geen risico’s te lopen. Katia Kielemoes die in het Panopticum zowel de rol van Pierke als van Elga vertolkte en reeds als Pierke op de wagen voorzien was, naast Eric cLaVie als de burgemeester Termont en Patrick Vandewalle als portier, kon dus onmogelijk in de huid van Elga kruipen. Marleen Van Hove werd die ochtend nog bereid gevonden om op de wagen de rol van Elga te spelen. Het weer verbeterde echter en Patrick vroeg aan Roel om “Elga” op te belllen en te proberen haar te overhalen om toch op de paradewagen plaats te nemen. Julia (”Elga”) is 94, dus geen senicure zo’n paradestoet, en haar dochter werden uiteindelijk toch bereid gevonden. Tijdens de formatie van de stoet begon het gedruppel weer en er werd besloten om “Elga” toch niet op de wagen te plaatsen maar haar in de auto van Exces achter de paradewagen te laten meerijden. Frederik van het Vermeylenfonds was onmiddellijk bereid om chauffeur te zijn voor de twee dames. We hoopten om ze te kunnen laten uitstappen aan de tribune. En het weer liet het toe. Fier als een gieter (mooi woordbeeld met de regen als spelbreker) stapte ze uit om de burgemeester de hand te reiken. Ze kreeg een staande ovatie van het publiek. foto: Jo Coune
2
Excessief De PREMIERE
Ofwel dienden we die klankband zo hard te zetten om een tegengewicht te vormen, maar dan is het voor de toeschouwers binnen de tent niet meer aangenaam. We zijn geen muziekfestival! Hoe het publiek in de spiegeltent dat hels lawaai door spartelt is me een raadsel! Maar niet enkel voor ons eigen publiek, ook voor de buurt wilden we geen overlast betekenen, want het wordt een “opbod” op zo’n momenten. Trekken wij de decibels op dan gebeurt bij de anderen hetzelfde om niet gestoord te worden enz... De klankband werd speciaal aangepast door Erik Van Biesen om door de koptelefoons gestuurd te worden en elke bezoeker aan het Panopticum kreeg dus zo’n ding opgezet. In de tent zelf was de muziek ook zachtjes hoorbaar zodat de acteurs de klankband konden volgen om hun act te brengen. Op sommige momenten hadden ze daar wel moeite mee als een bandje naast de deur alle registers open trok! Het rotweer, de nieuwe locatie, het weg gestopt zitten, de classificatie straattheater... jammer, maar helaas! De ingeschatte toeloop hebben we, op enkele momenten na, nooit gehaald.
Na de parade werd “Elga” naar het SKI gebracht in afwachting van de première om 20u. De première verliep uitstekend, maar ook hier moest het “scenario” even aangepast worden want de regen viel nu met bakken naar beneden! Het kleine tentje dat in allerijl door Dille werd aangebracht om bezoekers aan de ingang van de grote tent waar het spektakel doorging een beetje te beschermen tegen de regen kon de grote toeloop uiteraard niet aan. Daniël Termont en “Elga” knipten het lintje dan maar door in de tent van het terras. Schepenen Lieven Decaluwe, Rudy Coddens en Christophe Peeters en de vele genodigden volgden beiden om de eerste voorstelling van “Elga - Het Panopticum” bij te wonen. Meer dan tachtig mensen in de tent was wel een beetje veel, maar iedereen was vol lof over de voorstelling. Daniël Termont stond enthousiast te kijken naar zijn evenbeeld. “Elga” was opgetogen met haar verschijning in haar frituur. Diep ontroerd bleef ze na de voorstelling nog nagenieten en genoot ze van de “cocktail Elga” die door de uitbater, Franky, van het terras op de kaart werd gezet. Een veel belovende start! Acteurs en medewerkers dienden uiteraard te wachten om het heerlijk goedje te proeven tot na de twee volgende voorstellingen die de zaterdagavond nog op het
Maar de ploeg boerde voort! Nee, geen foutieve uitdrukking, ik bedoel: de Excesploeg deed verder met volle overgave, zes voorstellingen per dag, soms voor slechts tien mensen in de tent. De LAATSTE VOORSTELLING Een pak vrijwilligers waaronder ook medewerkers van het Vermeylenfonds hebben ons gedurende de ganse feesten bijgestaan om verder nog flyers uit te delen en om te helpen bij het aanreiken en ophalen van de koptelefoons. Tussendoor moesten die dingen uiteraard ook opgeladen worden. Alles verliep naar wens, acteurs hadden het soms wel koud na enkele dagen in die koele en vochtige tent. En dan de laatste voorstelling, maandagavond om tien uur gestart. Als hoge gast hadden we Dany Vandenbossche in ons midden. Normaal was het einde voorzien om 22u43. Drie minuten voor het einde, het aangrijpende moment van Wim De Craene die afscheid neemt van Tim en van het publiek. Ik heb menig mensen gezien die op dat moment de krop in de keel hadden of stiekem een traan wegpinkten. Maar Wim kwam er niet door, het scherm bleef leeg, de lichten in de tent gedoofd... de dure, gehuurde generator, duur om zo stil mogelijk te werken, had het laten afweten! Een magere troost om na de controle vooraf te zien dat de noodverlichting het nog steeds deed! In zijn artikel “Da moe kunnen in Gent” wist Dany Vandenbossche oa het volgende te vertellen: “Tot slot van de Feesten ben ik naar de laatste voorstelling van “Elga - Het Panopticum” geweest, de productie van Exces en het Vermeylenfonds. We kregen een rondleiding van de Gentse legende Dille doorheen een installatie met Bekende Gentenaars. Het was pure nostalgie om de stem van Louis Paul Boon, Chantal De Smet en Eddy tange van het Keetje terug te horen. We sloten origineel af met een stroompanne en de viering van de verjaardag van Dille.
De GENTSE FEESTEN Ik denk niet dat het nodig is jullie er aan te herinneren dat de rest van de feesten letterlijk in het water viel. De bouwmatten die Roel had voorzien om op het basketbalveldje te leggen om op een veilige manier de zware elementen van de tent te transporteren bij op- en afbouw, zonder het pleintje te beschadigen, werden nu gebruikt om de modderpoelen aan de inkom enigszins te dempen. Er was sowieso al veel minder volk op de been tijdens de GF2011 omwille van het rotweer. Zaaluitbaters waren deze keer wel in hun nopjes, mensen die toch iets wilden meepikken van het aanbod bezochten de zaalvoorstellingen. Veel mensen zien Teater Exces echter als een straattheater, wat het ook is natuurlijk. Straattheater en regen zijn nu eenmaal niet de beste maatjes en dus haken veel mensen al af als ze in zo’n weer Exces willen bezoeken. Het was immers al van 2003 geleden dat Exces in een tent had gespeeld tijdens de GF. Op de koop toe stonden we op een nieuwe locatie, de parking van het Stedelijk Kunstinstituut. Een mooie locatie, aan de rand van het Baudelopark, door een stevig hekken gescheiden van het park, wat de veiligheid tijdens de nacht verhoogde en volgens onze nachtwaker op sommige momenten ook nodig was. Een tent van 15 bij 25 meter is geen klein ding, maar toch zaten we bijna helemaal verstopt door de spiegeltent. Dit wisten we uiteraard vooraf en we hadden ons gewapend tegen de muziek die uit de spiegeltent zou galmen en de klankband van onze productie zou overstemmen.
Proficiat!” 3
Excessief
Excessief
De COMMENTAREN Vaak verliet ik op dat moment de tent via een tussenschot om langs de ingang naar buiten te gaan en een oogje in het zeil te houden of niemand vergeten was de koptelefoon terug af te geven. Een paar keer, door vergetelheid, zag ik nog een telefoon om de nek bengelen. En zo kon ik “ongewild” (en ongekend, want zonder badge van Exces) commentaar opvangen. Eén keer hoorde ik: “Pfff, trok op niets”. Tientallen en tientallen keren echter hoorde ik mensen ongedwongen tegen elkaar zeggen: ”Wauw, prachtig” of “’t Is uniek” of het meer voorkomende “’t Was schuune ein?”. Joris Valgaeren als Schelde en Yasmina Ravyse als Leie 3
1
4
Ook Luc De Bruyker, wiens Pierke een belangrijke rol speelde (rol vertolkt door Katia Kielemoes) en Frank Van Laecke (gespeeld door Ann Willemsen) genoten enorm van de voorstelling. Ook personages die in de voorstelling voorkomen zoals Paul Van Gysegem en Godfried-Willem Raes en de zoon van Wim De Craene en familie van Eddy tange vonden het een mooi eerbetoon. Onlangs nog kreeg Patrick van Frederik De Zutter te horen dat de kritieken van de bezoekers van het Vermeylenfonds varieerden van zeer goed tot schitterend. Dit geeft ons het goede gevoel dat de magere opkomst zeker niet aan de productie zal hebben gelegen.
Chantal De Smet (pop) en Van den Bossche (Eric cLaVie)
Het Glazen straatje, met het verleidelijke hoertje (Ann Willemsen)
Pierke Pierlala (Katia Kielemoes) wachtgeduldig op de entree van het publiek
5
De literairen Hugo Claus (pop) en Herman Brusselmans 6 (Gert De la Marche)
2 4
5
Excessief
7 Inkom café ‘t Keetje met Eddy tange (pop) achter de toog
Pierke (Katia Kielemoes) naast de toog
8
10
9
Dille (zelf) wacht om het publiek binnen te loodsen in Frituur Elga, geflankeerd door Paul Van Gysegem (pop)
Piet Van Eeckhaut (pop) en Van den Bossche (Eric cLaVie)
Vuile Mong (Gert De la Marche)
11
12
Portier (Patrick Vandewalle) en “Elga” (Katia Kielemoes)
Frank Van Laecke (Ann Willemsen)
Daniël Termont (Eric cLaVie), Vuile Mong (Gert De la Marche) en Roland Van Campenhout (Yasmina Ravyse)
14 5
13
15
Excessief
Excessief
“Ontslagen en ziekte” Ik zei bij de aanvang van mijn tekst dat het rotweer er wel voor een heel klein beetje tussen zat dat Excessief juliseptember niet is verschenen.
Even een lichtpuntje, Emilio werd door het OTC aangesteld, maar na 2 weken verdween hij spoorloos. Een vrijwilliger, Tinne Keymeulen, werd gevraagd om te helpen, maar ik zag haar eerst vooral taken van Rosita opnemen, eerst kostuums van de Hybriden, daarna Mante en Kalle. De poppen bleven onaangeroerd.
Normaal is het Patrick die al jaren Excessief opstelt en teksten en foto’s dan naar mij (Remi) doorstuurt om de lay-out op te maken. Maar gezien Patrick op bepaalde momenten het druk had met opdrachten binnen onderwijs en ik zag dat de tijd voor verschijnen van een nummer aangebroken was, maakte ik meerdere nummers geleden zelf een aantal bladzijden op en stuurde naar Patrick. Hij vond het leuk eens een Excessief te lezen die hij niet zelf had geschreven.
Frustratie sloeg toe, angst dat het niet zou klaar geraken. Toen verdween ook Jan Puylaert op mysterieuze wijze. Niet dat dit voor mij een grote rol speelde, taken die ik hem had gevraagd waren miniem, maar moest ik er dan toch ook maar bijnemen. Maar voor Roel maakte het wel uit, hij diende ook daar in te springen vermoed ik. Door het feit dat Patrick toen ook volop bezig was met De Muze, de musical over kleur, betekende dat ik van uit de administratie heel wat vragen te verwerken kreeg, omdat ik als lid van de Raad van Bestuur kon handelen.
Nog steeds de vraag wat de regen daarbij komt doen? Ik zei dat de ploeg onverzettelijk verder deed, maar toch ontstonden er spanningen. Acteurs hadden het koud, maar we konden geen oplossing bieden. We hebben in Exces al jaren vuurtjes staan op basis van propaangas. Die waren nodig in de tijd dat ik nog in het atelier werkte in de Warandestraat, waar noch verwarming, noch water was. De bidons die ik meesleurde stonden soms bevroren toen ik er aan het werk was. Maar dit kunnen we niet maken in een tent, voor vloeibare gassen is toestemming nodig van de brandweer. Een elektrisch vuurtje was ook al geen optie, zeker niet in de kleedruimte bij de kostuums. Maar vooral de mindere opkomst van het publiek begon door te wegen. Wat Exces een beetje ademruimte had moeten geven (op financieel vlak) dreigde nu de ondergang te worden. En was het de eerste dagen nog voor iedereen duidelijk dat de opkomst minder was omwille van het weer en waren de verwachting op wat beter hoog gespannen, dan sloeg dit geleidelijk om. Het lag niet aan de productie, die was zeer goed. Maar naast het weer waren er ook fouten gemaakt in publiciteit. En ik voelde me geviseerd. Ik denk niet dat iemand van Exces me met een beschuldigende vinger aanwees, maar ik voelde het voor mezelf. Vermoedelijk sloeg de vermoeidheid toe. Het halen van de deadline, de adrenaline die lang stroomde was weggeëbd. Sinds begin april, nadat we eindelijk een plaats hadden verkregen, was ik aan de slag. Vijftien tot zestien uur per dag, weekends en feestdagen inbegrepen. Decors, attributen, poppen, paradewagen... overdag, ‘s avonds maskers, affiche, flyers, programmaboekje, reclameborden, filmbeelden (Gent, Louis Paul Boon), stukjes scenografie, naast meer administratieve zaken zoals het opstellen van een arbeidsreglement en een bruikbaar computerprogramma om de werktijden te registreren... Met de dag zag ik dat het nauwelijks haalbaar zou zijn. Pro-duo kwam er tussen gefietst wat de druk nog verhoogde. Roel zou me helpen, deed hij ook. Maar ook hij diende vaak andere dingen te doen, mee met Patrick voor interviews met de personages uit het Panopticum, foto’s nemen om er de maskers van te maken, andere optredens voorbereiden en begeleiden, administratieve taken.
Zaterdag 16 juli, alles stond er, ondanks het vele tijdverlies bij de belichting. De première was goed. Een zucht van verlichting. De deadline was gehaald, maar mijn weerstand stond op nul. En toen kwam de druppel, veroorzaakt door de miljoenen druppels. Reeds na enkele dagen, het “gezaag” over de regen, over de onvindbaarheid van de locatie, over het lawaai uit de spiegeltent..., was ik het beu, sloegen de stoppen door. Ik liep er ongelukkig bij. Mijn besluit stond vast: ik stop met de RvB, ik stop met scenografie. Dit laatste had ik reeds meerdere keren gezegd, sinds 2002 eigenlijk al. Met de komst van Roel werd het mogelijk en zo had ik het ook in het organigram ingetekend. Ik zou een overgangsfiguur worden, Roel zou geleidelijk mijn taken in het atelier overnemen. Op bepaalde momenten dacht ik zelfs in de weg te staan, dat hij niet kon doen wat hij wou, dat hij zijn eigen visie niet kon ontwikkelen. Twee dagen na de Gentse Feesten, alles was weg uit de tent. Mijn taak zat erop. Een etentje bij de Thai met enkele medewerkers. Bij het weggaan zei ik aan Patrick dat ik stopte met Exces. Verbouwereerdheid! Een donderslag bij heldere hemel, passend gebruik deze keer van een spreekwoord, vooral die heldere hemel, want “het regenseizoen” was sinds enkele dagen over. Het waarom kon moeilijk uitgesproken worden, het was een zeer moeilijk moment voor beiden. Ik stuurde hem nadien een lange mail met uitleg waarom ik “ontslag” nam. Tussen haakjes, want ik ben nooit werknemer bij Exces geweest en kan dus ook geen ontslag nemen. Patrick stuurde een zeer lange mail terug, er volgden twee gesprekken. “Achter de coulissen” vernam ik nog enkele dingen die me raakten. Op 17 augustus ben ik naar de RvB gegaan om aan de andere leden mijn redenen voor ontslag voor te leggen.
6
Excessief De voorbereidingen van Elga - Het Panopticum heeft duidelijk spanningen teweeg gebracht. Binnen dit spanningsveld zijn er beslissingen genomen. Er vielen ontslagen. Ik heb die ontslagen gegeven wat mij dus niet sympathiek maakt. De personen die werden ontslagen binnen vast dienstverband kunnen wel nog freelance met Teater Exces meewerken als ze dat zelf nog willen. Deze ontslagen laten mij ook niet onberoerd. Zoals je reeds kon lezen heeft Remi Coune zelf zijn ontslag gegeven. De naweeën van deze helse periode heb ik eigenlijk niet meegemaakt aangezien ik drie maanden niet op Exces ben verschenen. De dokter heeft mij ziekteverlof gegeven tot eind februari. Maar ze denkt dat daar misschien nog een verlenging zal nodig zijn. Tijd was er voor mij genoeg, tijd om na te denken. Mijn eerste kind Teater Exces wordt bijna 40 jaar. Dat gaan we dus vieren en hopelijk in leukere omstandigheden. Remi gaf zijn ontslag in de Raad van Bestuur en ik mis hem daar. Remi hoopt op een nieuwe scenograaf binnen Exces en hoogst waarschijnlijk gaan we daar vanaf januari 2012 mee van start. Maar ik durf voorzichtig zeggen (zoveel heb ik hem tijdens deze periode niet gezien) dat de storm bij Remi toch een beetje geluwd is en we blijven natuurlijk hopen op zijn medewerking samen met de nieuwe scenograaf. Hoe dan ook Joris, Remi en ik zaten reeds samen om te broeien op een artistiek project rond 40 jaar Exces dat zal gevierd worden tijdens de Gentse Feesten. Ik kan mij Teater Exces moeilijk voorstellen zonder Remi Coune. Ik heb dan ook altijd met hem aangenaam kunnen samenwerken. Dikwijls was hij voor mij een stimulans en wij konden elkaar artistiek beïnvloedden. Ik hoop dat het zo nog een tijdje mag doorgaan. Maar toch begin ik serieus na te denken wat mijzelf betreft. Ik denk niet dat het nog goed komt met mijn rug. Fysiek ben ik tot veel minder in staat. De crisis speelt enorm parten en dit is te voelen aan het dalend aantal aanvragen voor Teater Exces. Eigenlijk wordt het een 60/40 viering. Ik 60... Exces 40. Ik moet er nog steeds aan wennen. Ik zal dit jaar de kat uit de boom kijken. Als de aanvragen en voorstellingen weer oplopen en ons project op de Gentse Feesten 2012 een succes wordt ben ik geneigd om er nog een aantal jaar tegenaan te gaan. Maar Teater Exces is ooit begonnen en zal ook ooit stoppen. Ik geef ons nog een kans tot september 2017. Dan ben ik 65 en Exces 45 en dan is het welletjes geweest. Of misschien kan iemand mij overtuigen om een andere oplossing te vinden... we zien wel. Belangrijk is dat het aangenaam en leuk moet blijven en dat begon er de laatste tijd minder en minder in te zitten. Maar de druk ligt hoog, het wegvallen van een pak subsidies van provincie en stad maakt het niet gemakkelijker. We balanceren steeds op een koord tussen vallen en opstaan.
Ook daar vernam ik zaken die nooit voordien werden uitgesproken. Over de decors van Pro-duo onder andere. Was er toen nog een heel klein beetje twijfel, ook dat restje viel weg. Het is met pijn dat ik een samenwerking van 30 jaar vaarwel zeg. Voor Patrick een klap, net nu zijn Exceskind 40 zal worden. Ik keek uit naar het volgende Excessief dat eind september moest verschijnen. Maar er kwam niets. Sinds midden augustus ligt Patrick gekluisterd aan zijn zetel, ondraaglijke rugpijn verhindert dat hij kan rechtop zitten. Om de paar dagen, vaak zelfs meerdere dagen, één zinnetje op facebook, meer zat er niet in. Uiteraard onmogelijk om achter de computer te zitten om teksten op te maken voor het tijdschrift. Patrick Vandewalle aan het woord: Ik kan al weer wat langer achter de computer zitten, dus het lukt mij nu om in dit nieuwsblad nog het een en ander aan te vullen. Wat mijzelf betreft is de toekomst nog een beetje een vraagteken. Ook ik heb intens naar de première van Elga - Het Panopticum toegewerkt. Het scenario, de belichting, de montage van de klankband, sommige sponsoring contacten, het gebeuren zelf waar ik eerder als ontvangst en portier fungeerde. Het is niet onbekend dat ik sinds jaren een problematische rug heb. Sinds twee jaar terug is die nog meer achteruit gegaan. Ik heb wat mij betreft binnen de Gentse Feesten alles gegeven wat nog binnen mijn mogelijkheden kon. En toen kwam het einde, het doek viel over Elga. Op twee dagen tijd was de tent weg en was de speelplaats van het SKI weer klaar om speelplaats te worden. Ik had onmiddellijk na de feesten mijn verlof voorzien. En jawel het ontslag van Remi deed geen deugd. Mijn eerste gedacht was... ik stop met Teater Exces. Thuis, alleen, ik had tijd om te denken. Na enkele dagen had ik het gevoel dat de pijn in mijn rug zich van positie veranderde. Dat was rond 17 augustus. Rond die tijd ging ik even naar de Bollekensschool om te zien of er reeds projecten voor mij waren. Die bleek nog gesloten. Maar mijn wandeling naar de school verliep eerder moeizaam. Op 25 augustus was het afgelopen. Er was een schroeiende onhoudbare pijn die niet was vol te houden. Ik kon zelfs geen 30 seconden op een stoel zitten. Liggen was de enige mogelijkheid. Deze pijn wil ik mijn ergste vijand zelfs niet toewensen. En ja, dokters, chirurgen en uiteindelijk pijnkliniek waar ik vernam dat gezien de zeer slechte toestand van mijn bot een operatie een heel groot risico wordt. Ook epiduralen met stroomstoten zouden niet baten bij mij. Dus een leger pijnstillers en het antidepressivum Cymbalta die niet werkt op het gemoed maar op de ontspanning van zenuwen en spieren. Daarbij word ik nog eens behandeld met een 'needle laser lichttherapie’. Als ik hier nu zit te schrijven, is dat omdat ik er weer zin in heb. Ik heb bijna drie maanden in mijn zetel gelegen, ik kon niets meer, alleen nadenken en nog eens nadenken. De huidige situatie van Teater Exces heb ik steeds als een film zien afspelen. Enkele briefings en raden van bestuur gingen bij mij thuis door en ik kon daarin participeren, liggend vanuit mijn zetel.
Een positief punt is dat we reeds van onderwijs te horen kregen dat we opnieuw op de speelplaats van het SKI mogen staan en dat we ook een deel van het gebouw kunnen gebruiken. Als we daar consequent kunnen blijven werken zal het publiek ons wellicht weer beginnen vinden, ook al zitten we weggestoken achter de spiegeltent. Het wordt gewoon goed nadenken over hoe we de publiciteit gaan aanpakken. Meer daarover in ons volgende nieuwsblad. 7
Excessief
Excessief
De enthousiaste bende van Teater Exces.
En dan hebben we de acteurs.
Graag wil ik toch mijn dank betuigen aan allen die meewerkten aan Elga - Het Panopticum.
In volgorde hadden we buiten Joris (Schelde, hond Brusselmans en Godfried-Willem Raes) Yasmina Ravyse die een vertederende Leie neerzette en een zeer goede gestalte gaf aan Roland.
Ik wil beginnen bij Remi die inderdaad bergen heeft verzet en er meerdere keren alleen voor stond. Mijn werksituatie binnen het onderwijs heeft er voor gezorgd dat ik geen overzicht meer had op het geheel en bepaalde zaken zijn mij ontsnapt zoals de werkspreiding om bepaalde medewerkers meer met elkaar te laten werken. Indien Remi aan dit project niet had meegewerkt dan had 'Elga' er niet gestaan, dit staat als een paal boven water. De schitterende decors, de o zo moeilijke latex maskers, de ontwerpen, de maquettes...
Reeds van bij de aanvang zat Eric cLaVie als Luc Van den Bossche zijn krant te lezen op een terrasje van “Den Ijzer” in gezelschap van Chantal De Smet. Later vonden we hem terug in gezelschap van Piet Van Eeckhaut in het Keetje. Uiteindelijk transformeerde hij in burgemeester Daniel Termont waarin hij zich eigenlijk 100% thuis voelde. Het waren leuke verschijningen binnen het geheel. Het heel verleidelijke hoertje werd vertolkt door Ann Willemsen die ook een ongelooflijk rake Frank Van Laecke kon neerzetten. Frank is een vriend van mij en als Ann hem speelde zou je gezworen hebben dat de echte Frank daar rond wandelde.
Mijn dank gaat ook uit naar Joris Valgaeren die de ganse zaak coördineerde, diverse dossiers opmaakte, opzoekingwerk en samen met mij het lichtplan uitwerkte. Daarbij was hij ook acteur en speelde de rollen van de 'Schelde', was het hondje bij Herman Brusselmans en vertolkte Godfried-Willem Raes. Gedurende de ganse productie was hij de acteur met het 'minst’ kleren om het lijf'. En alhoewel dat hij geen 100 % voorstander was om met deze productie uit te pakken heeft hij er zich ten volle voor ingezet.
Gert de La Marche zette een schitterende Herman Brusselmans en een zeer goede Mong Rosseel neer. Katia Kielemoes die ooit meewerkte tijdens de jaren 80 binnen het doorloopspektakel ' Mysterie van het Lam' zette een heel geloofwaardige Pierkespop neer en last but not least: een ongelooflijke Elga. Het frietjes bakken zat haar als gegoten. Wat een evolutie sinds de jaren 80 en nu.
Roeland van Dingen was een onmisbare schakel binnen dit grootse gebeuren. Hij heeft daarbij zowel mij als Remi bijgestaan. Hij was er van de eerste seconde bij toen de tent aankwam en tot de laatste seconde toen alles weer weg was. Hij motiveerde regelmatig de acteurs wanneer het wat moeilijk werd. Hij liep vrijwel alle voorstellingen mee om alle technische fouten te noteren en te corrigeren. Roeland werkte ook mee aan een aantal latex maskers en aan de decors.
Dille was Dille en deed dit op zijn Dilles... een schitterende gids en een enorme inzet. Er waren ook kwaaie dagen maar die hebben we toch met zijn allen overleefd. Het was een ervaring om eens met Dille op dergelijke wijze te kunnen samenwerken. Het is niet de eerste keer dat Teater Exces op Dille beroep deed. Hij was één van de personen die werkte aan de kostumering en vormgeving van onze productie 'Hybride Verte'.
Veerle Ghequière voor de administratieve uitwerking van de kassa. In de kassa hadden we ook de medewerking van Rita De Bree die de kassa deed bij de vorige doorloopspektakels in de jaren 80 en 90. Zij heeft dit volledig belangloos gedaan.
Ze hebben allen ondanks de vele tegenslagen professioneel doorgewerkt. En dan denk aan de woorden van Frederik De Zutter: 'Het enthousiasme van de medewerkers van Teater Exces is zo voelbaar en sterk.'
De aangename samenwerking met Eric Van Biesen, het is een plezier om met hem samen in de studio te vertoeven en te werken. Hij heeft dan ook gezorgd voor een meer dan schitterende geluidsband.
En dan is er nog een bijzondere groep mensen, vrienden van mij die heel belangloos kwamen meewerken binnen een omkaderende rol.
En natuurlijk alle lof voor de acteurs en personen die kwamen inspreken; Machar Van Geyt, Anton Cohen, Herman Brusselmans, Frank Van Laecke, Paul Van Gysegem, Walter de Buck, Mong Rosseel, Chantal De Smet, Pjeroo Roobjee, Daniel Termont, Godfried-Willem Raes en Julia Grossfeld…
Twee van hen leverden de meest schitterende commentaarstemmen: Yvette Verbauwen en Marc Reynaerts. Elga - Het Panopticum was een feit, het heeft er gestaan. Patrick Vandewalle
8
Excessief Met dank aan Chantal De Cock voor de foto’s tijdens repetities foto’s 1, 2, 6, 7, 8, 15, 16, 17 en Arnold Van Herreweghe voor de foto’s 3, 4, 5, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 18
16
17
18 9
Excessief Ark van Gent
GENTSE FEESTEN 2012
Op 7 augustus reed de Ark op de Visserijfeesten in Breskens (Nl), op 10 september op het Scheve Torenfeest in Schelle.
Zoals de nieuwjaarskaart op de voorpagina al toont: in 1972 stichtte Patrick Teater Exces, in 2012 vieren we dus de 40ste verjaardag.
Maar deze rit heeft de Ark niet meer overleeft. Op de terugweg op zo’n 500 meter van de stelplaats in Wondelgem heeft men de Ark moeten achterlaten, problemen met de vooras. Inatra heeft de Ark dan gesleept naar de garage in St.-Denijs-Westrem.
Zoals je reeds kon lezen in de woorden van Patrick:
Het aangevraagde optreden in Avelgem met de Ark kon alvast niet doorgaan en werd vervangen door een aangepaste versie van “Fishpeople” op een wagen van de organisatie die de dag voordien door Roel en Ranco werd opgebouwd en dezelfde avond werd gedemonteerd. Ondertussen is de Ark volledig ontmanteld en staat hij in stukken en brokken in het atelier, wachtend om opnieuw opgetrokken te worden op een nieuw plateau. Het atelier dat net een grondige “schoonmaakbeurt” had gekregen van Roel, alle niet meer bruikbare dingen van de Gentse Feesten productie en andere zaken die nog nauwelijks gebruikt worden moesten verdwijnen om toch een heel klein beetje ruimte over te houden! Intussen kunnen we gedurende enkele jaren beschikken over een plateau van de stad Gent. De Ark zal dus overgeplant worden op deze plateau waarmee reeds een aantal plannen zijn.
het wordt een 60/40 (waar hebben we dat nog gehoord?) want Patrick wordt dan 60. De aanvraag voor de parking van het SKI aan de rand van het Baudelopark, waar we dit jaar stonden met het Panopticum is reeds door de dienst Departement Onderwijs en Opvoeding van stad Gent goedgekeurd. Er zijn reeds een paar gesprekken (brainstorms zoals men dat zo “mooi” zegt) tussen Patrick, Joris en Remi over het “wat?” We hoefden geen 541 dagen te palaveren om tot een consensus te komen. Het wordt een: “Sprookjesdoorloopquizspelwandeling...” of zoiets! Een productie met heel veel acteurs, waarbij we ook denken aan “vrijwilligers”, studenten van Academies drama en beweging bijvoorbeeld die dan zouden opgeleid worden om tijdens de Gentse Feesten mee te “stappen” met de vaste en de freelance acteurs van Teater Exces. AEB Eindhoven Het begin van het nieuwe jaar zal er alvast anders uitzien. Normaal werden elk jaar begin december de laatste voorbereidingen getroffen om deel te nemen aan de Artiesten en Evenementen Beurs in Eindhoven in januari. 2012 zal het moeten stellen zonder de aanwezigheid van Teater Exces, de kosten er aan verbonden zijn hoog en de return is moeilijk in te schatten.
Personeel Zowel Jan Puylaert als Emilio Vandenberg die zonder Exces en het OTC te verwittigen afwezig bleven op het werk zijn door Exces en het OTC ontslagen en werkten niet meer mee aan de GF. Emilio werd op 17 oktober vervangen door Ranco Ivanovic, een Serviër, maar na de proefstage werd het contract niet opgemaakt. Jan werd op 24 oktober vervangen door Lamyae Cherradi Hadi van Marokkaanse origine. Onze Turkse medewerkster Sengüll is al een hele tijd tot ieders tevredenheid in dienst. Jammer dat Anciaux geen minister van Cultuur meer is, die diversiteit zou hem als muziek in de oren geklonken hebben! Ik ben in de RvB vervangen door Katia Kielemoes. Er werd me gevraagd of ik toch wou blijven in de Raad van Advies, daarin heb ik dan toegestemd.
Uit “Elga - Het Panopticum” is ook geen nieuwe straatact geboren, wat voor de hand lag en vooraf was ingecalculeerd. Er is dus ook geen nieuwe productie die kan gebracht worden in Eindhoven.
Het blijft een moeilijke situatie om te overleven. Maar alle beetjes helpen. Word fan!
Je kan fan worden en op deze manier steunen. Je ontvangt daarbij onze periodieke nieuwsbrief en blijft zo op de hoogte van het reilen en zeilen. Als fan heeft men recht op speciale kortingen voor lessen, workshops en voorstellingen. Je krijgt een fankaart toegestuurd. Je kan fan worden door te storten op ons nr: 290-0253300-54 met vermelding: gewoon fan €15 steunend fan €25 of ere-fan vanaf €40
10
