t Steegje Nummer Magazine van en voor cliënten van de Watersteeg In deze uitgave o.a.:

‘t Steegje Nummer 2 2014 Magazine van en voor cliënten van de Watersteeg

In deze uitgave o.a.:

‘t Steegje is voor €2,75



Carnaval



Taarten van de verwenzordag



Geertje stelt zich voor

te koop in de verwenwinkel

‘t Steegje

Inhoud

kwartaal 2 - 2014

Van de managers Cliëntenraad Vrienden van de Watersteeg Ingekomen Post Puzzel—Kruiswoordpuzzel Carnaval 2014 Terugblik Recept Seizoenen Verwentaart—Recepten Wist je dat …. Geestelijke zorg Cliëntenvertrouwenspersoon Inspiratie Generatie Medewerker aan het woord Diëtisten aan het woord Vrijwilliger aan het woord Verwenwinkel Verenigingsleven Boomgaard 8 Evenementen kalender 2e kwartaal Oplossing puzzelpagina

Colofon ‘t Steegje

1 2 4 5 11 12 16 17 18 20 22 24 25 26 30 31 32 33 34 35 36 37

Van de Managers Op het moment van dit schrijven staan we aan de vooravond van de gemeentelijke verkiezingen. Partijen doen hun best om de stem van de kiezer te verkrijgen. Want, zo laat men ons weten, er valt iets te kiezen! Natuurlijk is het niet aan ons om u een bepaalde politieke voorkeur voor te leggen, echter het is overduidelijk dat de gemeente een andere rol heeft/krijgt in de toekomst. De veranderingen in de WMO, AWBZ en Zorgverzekeringswet maken dat de samenwerking tussen zorg- en welzijnspartijen én de gemeente van groot belang is. Een samenwerking die in ‘het Veghelse’ gelukkig al vele jaren op zeer goede voet leeft. En die –omdat alle partijen daarin geloven– ook zeker op goede voet verder zullen gaan. Want de veranderingen in de zorg (de transitie zoals het chique wordt genoemd) treft iedereen. Wat niet wil zeggen dat het per definitie altijd slechter wordt, integendeel, de Watersteeg ziet kansen! Door de verschuivingen in de zorg komt de cliënt en zijn netwerk op de eerste plaats. Gelukkig, want het draait om u! Een cliënt die vanaf thuis komt wonen of revalideren bij de Watersteeg, heeft al een prachtig netwerk thuis opgebouwd. Alles draait meestal goed, samen met familie, buren, vrienden en kennissen. Immers, over het algemeen helpen we elkaar vooruit. Waarom zou dat dan veranderen op het moment dat men (tijdelijk dan wel permanent) verblijft in de Watersteeg? Wij gaan graag samen met u bekijken óf en hóe we uw netwerk kunnen blijven benutten in uw nieuwe woon- revalidatiesituatie. Dat is een mooie ontwikkeling die we steviger uit willen rollen en een goed gevolg van de landelijke veranderingen; we mogen (nog) meer gaan participeren! We denken dat als volgt te gaan doen: daar waar het kan, gewoon doen! En daar waar het ‘even niet kan of onhandig is’, andere manieren zoeken. Hoe dan ook : samen zoeken naar oplossingen is dé manier!

Er wordt heel veel geparticipeerd door onze vrijwilligers van de Watersteeg. Een vrijwilligerskorps van ruim 180 mensen staat dagelijks klaar om er samen met de professionals voor te zorgen dat u van een fijne dagbesteding kunt genieten! Zoals bekend is het verenigingsleven enigszins gewijzigd in vorm. Dit heeft er voor gezorgd dat we meer ruimte krijgen om de inhoud te verbeteren. En dat merkt u! Wij krijgen heel veel positieve reacties van u als gebruiker en dat wordt enorm gewaardeerd! Mocht u suggesties hebben om andere verenigingen/ activiteiten te ontwikkelen, laat het ons weten! Er zijn al verschillende nieuwe initiatieven ontstaan mede dankzij uw verbetersuggesties! Ons team Horeca en Facilitair staat steeds vaker en duidelijker voor u klaar. Zij doen hard hun best om steeds meer voor u en uw familie te betekenen. Tijdens de Open Dag van de Zorg (15 maart j.l.) hebben zij zich uitstekend laten zien met hun mobiele keuken (!) waardoor zij in staat zijn om kleine en grote hapjes te maken op een plek die wellicht niet voor de hand ligt. Het voordeel van de mobiele keuken is namelijk dat er (bijna) overal gekookt kan worden; samen mét u of lekker vóór u! Wilt u meer informatie hierover of over de mogelijkheden om een catering te organiseren voor uw verjaardag of andere heuglijke gebeurtenis, vraag het na bij de receptie of het team Horeca en Facilitair. Zoals u leest, is de Watersteeg volop in beweging! Dat willen we graag samen met en voor u. Geniet van het voorjaar en van alle mooie dingen die de Watersteeg u biedt! Met vriendelijke groet, Marian Masuger & Diana Zijlmans

1

Cliëntenraad Leden cliëntenraad De Watersteeg De heer J. (Jos) van de Voort, voorzitter [email protected]

Mevrouw J. (Jenny) Brenninkmeijer, vice-voorzitter en lid CCR. vertegenwoordiger PG [email protected] Mevrouw J. (Jeanne) Hofstra vertegenwoordiger PG

Mevrouw I. (Ine) van den Heuvel vertegenwoordiger somatiek

Mevrouw M. (Margriet) Swinkels vertegenwoordiger somatiek Mevrouw R. (Rose-Marie) van Heumen vertegenwoordiger somatiek

De heer H. (Harrie) van Boxmeer vertegenwoordiger BrabantZorg Revalidatie en vrijwilligers De heer H. (Harrie) Rovers vertegenwoordiger BrabantZorg Revalidatie Wij zoeken nog een vertegenwoordiger PG, een vertegenwoordiger Somatiek en een vertegenwoordiger BrabantZorg Revalidatie

De cliëntenraad heeft een postvak bij de receptie

2

Verslag - Cliëntenraad Watersteeg cliëntenraad vergadering 13 januari 2014 + 11 februari 2014 De leden van de cliëntenraad willen u op de hoogte houden van hetgeen is besproken op de laatste cliëntenraad vergaderingen. 13 januari CQ index meting 2014 ( tweejaarlijkse cliënt-ervaringsonderzoek met betrekking tot de zorg, woon en verblijf.) terugkoppeling eind juni. Kosten rituele uitvaart : dit is een dienst die door BrabantZorg wordt geleverd op verzoek van de familie. Carenzorg: mantelportaal voor de familie, een cliëntagenda ter ondersteuning van de familie participatie. Het toekomstige leefzorgplan (Welzijn en Zorg) biedt hierin mogelijkheden. Rookbeleid. Nieuw verenigingsboekje. Gastvrijheid met sterren, nieuwe beoordeling heeft in februari plaatsgevonden. Verhoging horecaprijzen voor bezoekers. Herstructurering van de Langedonk (uiterlijk 2018 naar een 30 km zone.) Parkeren. 11 februari Presentatie van de resultaten van het onderzoek ‘De Gezonde Maaltijd’. Nieuwe klachtenregeling. Klacht. Vacatures cliëntenraad In verband met het vertrek van een lid van de Cliëntenraad is er een vacature voor een vertegenwoordiger van de PG. Ook is er een vacature voor de afdeling revalidatie (zorg expertise).

3

Vrienden van de Watersteeg Word nu donateur van Stichting Vrienden van de Watersteeg! Help ons de wensen te realiseren die onze cliënten van de Watersteeg hebben.

Help ons en word donateur. Maak uw bedrag jaarlijks over naar Stichting Vrienden van de Watersteeg, IBAN NL54RABO0129072540 We hebben een postvak bij de receptie. Zie onze website voor meer informatie: www.vriendenvandewatersteeg.nl Dank u wel!

Dankzij een Carnavaleske actie heeft Stichting Vrienden van de Watersteeg, evenals 10 andere goede doelen, €1250 ontvangen van Sligro. Daarvan kunnen we weer wensen realiseren.

Denkt u aan de zomermarkt op 21 juni? Kom gezellig met vrienden en familie.

Koop een kers bij Heerenhuys in Veghel voor €20 en de opbrengst komt te goede van onze Stichting! En de kers wordt in de boom gehangen in de centrale hal.

4

Ingekomen post

5

Ingekomen post Vrijdag 14 februari 2014

Vanmiddag organiseerde een klas scholieren van de Mariaschool in Erp een knutselmiddag met de bewoners van Houtwal 2 en 4 van De Watersteeg in Veghel. Het thema voor de scholieren was dementie en kennismaken met ouderen met dementie. Centraal stond vanmiddag het verhaal van Simon, wiens opa bekend is met dementie en ook verblijft op de Houtwal in De Watersteeg. Simon kent zijn opa als geen ander, en weet ook goed te vertellen dat zijn opa vroeger directeur is geweest bij Van den Bosch Transportbedrijf. Simon wilde graag aan zijn klasgenoten laten zien hoe het is om een opa te hebben met dementie en hen in contact te brengen met andere ouderen

met dit ziektebeeld. Simon, opa en oma van den Bosch. Van te voren hebben de kinderen uit Simon zijn klas zich voorbereid op het thema Dementie samen met de juf. Echter, tijdens deze voorbereiding werden sommige van zijn klasgenoten een beetje bang. Ze vroegen zich af of ze wel een goed gesprek konden aangaan met ouderen met dementie, en of ze niet verkeerde onderwerpen gingen aansnijden. De knutselmiddag begon om 14.00 in het restaurant. De kinderen waren in groepjes ingedeeld en ieder groepje zat aan tafel met 1 of 2 bewoners.

Op tafel lagen allerlei spullen om maskers te versieren. De klas heeft alle spullen om te knutselen zelf meegenomen. Het werd een gezellige middag! Ook de bewoners hadden veel plezier.

6

Aan de ene tafel werd meer gekletst, terwijl de andere tafel meer bezig was met het maken van een kunstwerk. Maar al met al hadden de bewoners en de scholieren een gezellige middag!

Sommige kinderen kwamen verder dan het gesprek op zich en leken in de rol van een hulpverlener te stappen. De kinderen kwamen steeds dichterbij het aangaan van een gesprek met de bewoners en van een afstand was ook goed te merken dat na verloop van tijd het gesprek tussen bewoner en scholier meer los kwam. Er werd gelachen en vooral veel samengewerkt. En het eindresultaat mag er zeker wezen!

Deze mooie slinger hangt momenteel op afdeling Houtwal 2, waar de bewoners nog steeds nagenieten van hun prestaties.

7

Ingekomen post Hoi, ik ben Nelleke Reckers, 27 jaar, oud-Brabantzorgcollega en dit verhaal is deel van mijn project Imagine all the people. Voor dit project werk ik 2,5 jaar in verschillende landen als vrijwilliger en schrijf ik elke maand een stukje over mijn ervaringen. Op die manier wil ik proberen om mensen met elkaar in contact te brengen, ze nieuwsgierig maken en hun blikveld een beetje verruimen zodat ze zich wat meer bewust worden van hun eigen positie in die wereld. Zo wil ik proberen de doelen van het project te bereiken: de wereld een beetje beter maken en anderen inspireren om op hun manier hetzelfde te doen. Wil je meer weten over dit project of wil je weten wie ik eigenlijk ben, kijk dan eens op de project-website (tinkywong.webnode.nl) of vindt (en like!) Project Imagine all the people op facebook!

Theoretisch gezien kunnen de mensen van de markt bij het Subcentro terecht, een medische post vlakbij de markt waar ze gratis zorg kunnen krijgen. Maar voor een gewone afspraak moet je vaak uren in de wachtkamer zitten en dat betekent dat je in die tijd niets kunt verkopen en dus niets verdient. Vier keer in de maand dus voor wekelijks je bloeddruk meten. Nee, dat is niet helemaal gratis. Binnenkort gaan we met een stand op de markt werken zodat de mensen eraan gewend raken zelf hun verantwoordelijkheid te nemen. Maar tot het zover is, gaan we nog bij de kramen langs om de bloeddruk te meten, informatie te geven en zonodig doktersafspraken te maken.

Clinica de la calle: en rondje bloeddruk meten op sectie kip en Ropa B. “Iiiik heb nergens last van hoor, alles prima in orde! En iedereen wordt maar ziek: problemen aan het hart, suiker, kanker… maar ikke niet hoor, ik voel me kiplekker!” kirt de dame van de marktkraam waar we als eerste langs gaan vandaag. We meten de bloeddruk van haar dochter, die gewoonlijk tweehonderd-zoveel over meer dan honderddertig is, waar 130/80 normaal is. “Het kan zijn dat hij vandaag wat hoog is, want ik maak me zorgen over een familielid dat erg ziek is,” zegt de vrouw voor we de cuff rond haar arm opblazen. “Hoge bloeddruk, kanker.. ha! Ik heb nergens last van!” hoor ik de oudere vrouw achter de toonbank zeggen tegen niemand in het bijzonder, en ik probeer een glimlach te onderdrukken. “Tweehonderd dertig over honderd en vijftig,” stellen we bij haar dochter vast. “Zie je wel, ik neem echt mijn tabletten wel, maar ik ben zo gespannen…” Ze vertelt over de klachten, de behandeling en de ziekenhuisbezoeken van haar familielid de laatste tijd, en we zitten een minuut of tien op het bankje voor haar kraam te kletsen over wat haar bezighoudt. Tenslotte schrijven we haar bloeddruk op en vragen haar wanneer ze weer naar de dokter gaat, zodat we haar waarden op papier kunnen meegeven. “Ha, dokters. Ik heb ze niet nodig, ik voel me goed. Ha!” Gelukkig maar, één bloeddruk van boven de tweehonderd in de familie is genoeg.

Jenny met één van de patiënten (geen patiënt uit het verhaal, met toestemming genomen en gedeeld)

8

Moeder, dochter en Jenny (geen patiënten uit het verhaal, met toestemming genomen en gedeeld)

Intussen zijn we praktisch klaar met het ontwerpen van een programma voor deze straat-/marktkliniek met als doel de mensen uiteindelijk in staat te stellen zelfstandig hun weg te vinden naar de Subcentro en hun ziekte zelf onder controle te houden. We gingen op zoek naar Ecuadoriaanse protocollen voor bloeddruk en diabetes. We maakten “oficios” (samenwerkingsvoorstellen) voor de chef van de markt, de Subcentro en het ministerie van gezondheid in Quito, met wie we nu samenwerken. We checken met de directie van onze organisatie of ons plan in de lijn met hun doelen ligt en we maken plannen voor het speerpunt onderdeel van het programma: “informatie en preventie”. Bovendien ontwierpen we een training voor vrijwilligers zonder medische kennis en ervaring zodat het programma ook door kan gaan als wij straks weg zijn (Jenny blijft een jaar).

Maar voorlopig dus nog even van kraam tot kraam met onze bloeddrukmeter: bij de volgende stop doen we een bloeddruk en Engelse les combinatie, want daar is altijd een zoon die Engels studeert op zijn vrije zaterdag, en die heel graag wil oefenen. Zijn vader vindt het leuk om ons te laten weten dat hij zich ons herinnert. “Aaaah, Jenny, uit de Verenigde Staten! Y… de Holanda!” Hij schudt mijn hand en vraagt verontschuldigend: “Como es?” “Nelly,” antwoord ik en ik zie zijn gezicht opklaren bij de herkenning. “Y Nelly, de Holanda!” We meten de bloeddruk van zijn vrouw, we vragen hoe het gaat, we

oefenen Engels en we hebben het over familie, Ecuador en de plannen en dromen van hun zoon. Als ze zeggen dat de helft van het werk in medische dienstverlening communicatie en patientencontact is, zijn we zeker op de goede weg. Onze favoriete oma stopt ons een mini-maiskolf en een stukje kip toe, we wensen ze een goede dag en we gaan op weg naar de sectie van tweedehands kleren.

De kraam met oma (L), vader, Jenny, moeder en zoon (R): met toestemming genomen en gedeeld

Daar wacht onze volgende patiënt. Haar bloeddruk is wat minder hoog dan die van sommige anderen, maar ze heeft klachten die op hartproblemen zouden kunnen wijzen. Ze had een afspraak voor een ECG en bloedonderzoek voor vorige week, zegt ze, maar ze had zich in de maand vergist. En nu is de volgende afspraak voor februari. Haar bloeddruk blijft hoog ondanks het feit dat haar medicijnen vorige maand veranderd zijn. “Let je ook op andere dingen, zoals eten en beweging?” Haar ogen beginnen te stralen. “Oh ja, ik dans salsa! Een paar keer per week. Wacht, kijk, zo.” Ze staat op en geeft heupwiegend een enthousiaste demonstratie, en ze pakt mijn handen om me uit te nodigen mee te doen. Zo dansen we de salsa midden in de sectie van Ropa B, terwijl de andere verkopers glimlachend of hoofdschuddend blijven staan kijken.

Nelly & Margareta dansen de salsa op Ropa B, met toestemming genomen en gedeeld

“Ga een keer mee dansen, chicas!” zegt ze als we uit gedanst zijn. Wie weet doen we dat wel een keer. En niet alleen maar voor het patiëntencontact!

9

14-2 hebben we op de Houtwal een Valentijnverwendag gehad. Vandaag hadden de zorgvragers op onze afdeling de mogelijkheid om zichzelf eens lekker te laten verwennen. Voet/hand en gezichtsverzorging. In de bijlage heb ik 2 foto’s gedaan.

Met vriendelijke groet, Jeroen Manders BBL3 verzorgende IG

10

Puzzels - Kruiswoordpuzzel 01

02

03

04

09

10

14

15

19

24

37

28 34

38

42

18

39

43

29

30

35

36

40

44

41 45

47

Horizontaal 01 toverij 05 boomvrucht 09 totale 10 Europeaan 12 verbanningsplaats 14 per stuk 15 geneeswijze 18 toestemming 19 vruchtvlees 21 roofvogel 23 ongeveer 25 zijn (verv.) 27 boom 28 laan 31 kloostermoeder 35 end 37 uitroep

22

25

27 33

08 13

17 21

26

07

12

20

32

06

11

16

23

31

05

46

48

44 45 47 48

alfabet verharde huid bromium schatnier

Verticaal 01 wijn 02 reeds 03 nukkig 04 vordering 05 tijdperk 06 maal 07 vroegere 08 draad 09 deel van de voet 11 boom 13 bergplaats 16 onthouding

11

17 20 22 24 25 26 30 32 33 34 36 39 40 43 46

lek jongere loven spil dierengeluid handeling nobele bibliotheek sneeuwhut laboratorium loot vleeswaar weerklank slee daar

Prins van den Bosch & Prinses Gloudemans

12

Prins van den Bosch & Prinses Gloudemans

13

14

Boerenbruidspaar:

Dhr en mevr Somers

15

Terugblik Afscheidsfeest van 5 leerlingen op Boomgaard 2-4. Met veel plezier en liefde hebben wij, Manon, Martijn, Rob en Ilse één jaar en Robin bijna vier maanden op Boomgaard 2-4 mogen werken. Tijdens deze periode hebben we erg veel geleerd, en gelachen samen met de bewoners. Een goede reden voor een groots afscheidsfeest dus! Donderdag 6 maart was het dan eindelijk zo ver: Een gezellige bingo-middag met daarna een heus 3 gangen menu van Chef Rob. Natuurlijk kon een afscheidscadeau niet ontbreken. Stad en land zijn we afgelopen om een geschikt cadeau te vinden! Een cadeau is niet snel goed genoeg voor deze fantastische afdeling. Na veel bloed zweet en tranen is het dan toch gelukt, eindelijk een geschikt cadeau! Nu nog de prijsjes voor de bingo. Ook dit was een hele opgave! We wisten al dat er in Boxtel en Eindhoven niets te vinden was, dus zijn we in Uden naar de winkel gegaan. En jawel, meteen geslaagd! In een hoekje van de winkel hebben we alles op de grond uitgestald, even kijken of we voor iedereen iets hadden, want ja we moesten toch 16 prijsjes hebben. De kassadame stond wel vreemd te kijken toen al die prijsjes op de grond stonden. Maar we waren eruit: Missie geslaagd. Eindelijk was het dan zo ver. De dag van het feest. Er stond natuurlijk een 3 gangen menu op het programma. Hiervoor is Chef Rob voor dag en dauw opgestaan om de meest verse ingrediënten te halen. Ondertussen kreeg onze enige echte bingomeester Martijn uitleg over het elektronische bingoapparaat. Er moet natuurlijk wel gecontroleerd worden of er niet wordt vals gespeeld. Om twee uur begon onze Chef met het snijden van de groenten. Gelukkig boden mevrouw van Schijndel en mevrouw Gloudemans aan om even te helpen. De dames hebben flink zitten schillen en snijden, onder andere prei, wortels en appels. Bij het toetje konden we ook wel wat hulp gebruiken. Er moesten wel 20 eidooiers geklopt worden, gelukkig bood mevrouw van de Heijden zich hiervoor aan. We kregen hulp van alle kanten, anders was het nooit goed gekomen met die maaltijd! Na al dit harde werk, was het tijd voor koffie. De bewoners gingen gezellig gezamenlijk in de huiskamer zitten en kregen koffie met een lekker likeurtje. En ook een lekker koekje niet te vergeten. De schaal met koekjes is wel twee keer rond gegaan. Lekker, lekker!

16

Om 15.00 uur ging de bingo van start. Martijn leidde de bingo als een echte bingomeester en jawel er was al snel een bingo. “Klopt dit wel, dit is wel erg vlug”, dacht Martijn. Toch maar even controleren. En jawel hoor, mevrouw van der Heijden had een mooi schilderij van een hond gewonnen. En je gelooft het niet, na 10 minuten had mevrouw Van der Heijden weer prijs, wat een geluk. Even later vielen de prijzen één voor één: mevrouw Van Deursen kreeg een mooie roos evenals mevrouw Van der Wielen. Ja, er was zelfs een hond gewonnen door dhr. van Lankveld. Die hond was niet stil te krijgen vertelde hij later lachend. De bingo werd afgerond en iedereen had twee prijzen in de wacht gesleept. Het werd nu tijd om de tafels te gaan dekken. De tafels werden feestelijk gedekt met mooie servetten. En wat rook het in die keuken toch lekker. Er werd door de bewoners geroepen “wat eten wij Chef Rob”? Rundssoep, hete bliksem en crème brulée. Mevrouw Verlinden had bezoek van haar man en mevrouw Vissers van haar zoon. Beiden schoven ook gezellig aan. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. De soep was verrukkelijk en bij de hete bliksem likte iedereen zijn vingers af. Het toetje werd door Chef Rob zelf rond gebracht en geflambeerd. Erg spectaculair om te zien. Na afloop van de maaltijd hebben we met zijn allen koffie gedronken. Nu was het tijd om het afscheidscadeau aan de afdelingen te geven: Bloembakken met vergeetme-nietjes en twee mooie gekleurde dienbladen met leuke lantaarntjes en een grappig konijntje voor buiten op de tuintafel. Sommige bewoners hebben een traantje weggepinkt. Wat was het een mooie en een geslaagde dag geweest. Na afloop kregen we namens alle bewoners een roos van mevrouw Verlinden. Super lief! Nu hadden wij de tranen in onze ogen staan. Wij hebben samen met de bewoners van Boomgaard 2-4 een super leuke afscheidsfeest gehad en hebben afgesproken snel weer op de koffie te komen. Dus tot snel!!! Geschreven door Manon en Ilse.

Recept M&M taart 1 pak luchtige cake dr. Oetker (zie ingrediënten) 1 zakje banketbakkersroom dr. Oetker 2 zakken M&M's 2 zakken Kitkat (kleine) 1 pot Nutella

Bereiding Bak de luchtige cake zoals op de verpakking staat. Snijd deze doormidden zodat er twee lagen ontstaan. Maak het banketbakkersroom zoals op de verpakking staat en smeer deze tussen de twee lagen luchtige cake. Smeer Nutella rondom en bovenop de taart en versier met KitKat aan de zijkant en met M&M’s bovenop. Eet smakelijk!

GEPENSIONEERDEN Werkende mensen vragen vaak aan gepensioneerde mensen wat hun dag zo leuk maakt. Als voorbeeld vertel ik hetgeen mijn vriend en ik meemaakten toen we laatst naar Hasselt gingen en een winkel binnenliepen. Nog geen tien minuten later stonden we weer buiten en zagen dat een politieagent een bon stond uit te schrijven wegens fout parkeren. Ik zei: "Kom op man, die auto staat er net". Maar de agent bleef rustig doorschrijven. Toen schold ik- tegen mijn gewoonte in- de agent uit. De man keek me uitdrukkingsloos aan en begon een 2e bonnetje te schrijven. Vervolgens nam mijn vriend het woord en maakte hem uit voor "slappe zak, dienstklopper, zeikerd, etc, etc". De agent voltooide de 2e bon stopte ook deze onder de ruitenwisser en begon ijverig aan een derde exemplaar. Hoe meer wij hem irriteerden, hoe meer papierwerk hij produceerde. Maar persoonlijk vonden wij dit niet zo erg, want het was onze auto niet, wij waren immers met de trein naar Hasselt gekomen. En zo proberen wij er elke dag iets leuks van te maken, dat is belangrijk op onze leeftijd!!

17

Ingekomen post Van Diana Zijlmans

Graag wil ik u SamSam (een “buurtmarktplaats” voor en door burgers van Veghel e.o. waar vraag en aanbod elkaar vinden) onder de aandacht brengen. Bij SamSam gaat het om diensten die je als burgers voor elkaar kunt doen zonder dat er iets tegenover staat. Dit kan van alles zijn: koken, gezelschap, het uitlaten van de hond, een lift naar de dokter, een klusje in huis of hulp in de tuin. Iedereen heeft wel eens een vraag, maar zeker ook iets te bieden. Het is belangrijk dat mensen zo lang mogelijk mee kunnen doen in de samenleving en op een prettige manier in hun buurt kunnen blijven wonen. SamSam biedt een platform waarop bewoners zelf hulp kunnen bieden of vragen, en waar zij in contact komen met buurtgenoten. Kijk op www.samsamveghel.nl voor meer informatie. SamSam is een prachtig initiatief wat tot stand is gekomen door de samenwerking van allerlei zorg- en welzijnsorganisaties van Veghel, Erp, Keldonk, Boerdonk, Mariaheide, Zijtaart en Eerde. Het zou mooi zijn als u, uw partner, kinderen, kleinkinderen én buren uit de gemeente Veghel meedoen door zelf vraag en/of aanbod te plaatsen. SamSam is er voor iedereen: jong en oud, kwetsbaar en vitaal. SamSam kan ook voor u een meerwaarde zijn!

Seizoenen Lentehachee, Nederlands stoofgerecht net even anders. Ingrediënten voor 4 personen 500 gram varkenshaas 2 eetlepels cajunkruiden 2 grote uien 6 lente uitjes 100 gram boter 1 vleesbouillontablet 1 theelepel bruine basterd suiker 1 eetlepel bloem 2 eetlepels azijn 4 dl. Water Bereidingswijze: Snijd de varkenshaasjes in plakken van 1 cm dik.

Wrijf het vlees in met de cajunkruiden (houd 2 theelepels apart) en laat het geheel even intrekken. Maak ondertussen de uien en lente uitjes schoon, snijd de uien in ringen en de lente uitjes (ook het groen) in schuine stukjes van ongeveer 2 cm. Verhit 40 gram boter in een ruime koekenpan en bak hierin de uienringen en lente uitjes met de bruine basterd suiker op een hoog vuur al roerende goudbruin. Roer de bloem en de 2 theelepels cajunkruiden erdoor en vervolgens 4 dl water, de azijn en de vleesbouillontablet. Laat deze lente-uiensaus op een matig vuur 5 minuten stoven. Verhit de resterende boter in een andere koekenpan en bak hierin de plakjes varkenhaas om en om bruin. Leg ze in de saus en laat het geheel 2 minuten stoven.

18

IK BEN NOG FIT VAN LIJF EN VERSTAND Wat zijn we toch fantastisch hè, ik ben nog fit van lijf en verstand. Wat artrose in mijn heup en mijn knie, als ik me buk is het net of ik sterretjes zie. mijn pols is iets te snel, mijn bloeddruk, wat te hoog, maar ik ben nog fantastisch goed....zo op 't oog. Met de steunzolen die ik heb gekregen, loop ik weer langs "Heerens" wegen. Kom ik in de winkels en op het plein, wat heerlijk zo gezond te mogen zijn. Wel gebruik ik een tabletje om in slaap te komen en over vroeger te kunnen dromen. En ik ben weer vergeten wat ik gisteren las, Ook heb ik wat last van mijn ogen en mijn rug raakt steeds meer gebogen. De adem is wat korter, mijn keel vaak droog, maar ik ben nog fantastisch goed....zo op 't oog. Is het leven niet mooi, het gaat zo snel voorbij. als ik kijk naar de foto's, over vroeger en mij. Dan denk ik terug aan mijn jeugdige jaren. Wilde ik een jas, dan moest ik heel lang sparen. Ik ging fietsen en wandelen, overal heen, en ik kende geen moeheid, zo het scheen. Nu ik wat ouder word, draag ik vaak blauw, grijs of zwart, en ik loop heel langzaam vanwege mijn hart. Doe het maar op uw gemak, zei de cardioloog, u bent nog fantastisch...... zo op 't oog.

De ouderdom is goud, ja begrijp me wel, als ik niet kan slapen, en dan tot honderd tel. Dan twijfel ik, denk ik, of dat wel waar is en of dat beeld van goud niet een beetje raar is. Mijn tanden liggen in een glas, mijn bril op tafel, mijn gehoorapparaat in mijn tas. Mijn steunzolen naast het bed op een stoel, u weet dus wat ik met die twijfel bedoel. Trek niets in twijfel, zei de pedagoog, u bent nog fantastisch goed.......zo op t oog. En 's morgens als ik ben opgestaan en eerst de afwas heb gedaan, lees ik het laatste nieuws in de krant. Ik wil toch bijblijven en naderhand doe ik van alles. eerst geef ik de planten water, de kamer stoffen doe ik later. Wel gaat alles wat traag, heb ik na het eten wat last van mijn maag. Maar ik wil niet zeuren, want 't mag, dat is heel gewoon op je oude dag. Aanvaard het rustig, zei de psycholoog.. u bent nog fantastisch goed....zo op 't oog.

gedichtje van Annie M.G. Schmidt

Serveertip: Serveer met gekookte aardappelen en peultjes. Wijnadvies: Hierbij smaakt een vlezige Côtes du Rhône, een strakke Bordeaux Supérieur, een rode Bergerac of een Italiaanse Merlot erg lekker!

19

Appelplaattaart (voor heel veel stukjes) 125 gr zachte roomboter 200 gr margarine 300 gr lichtbruine basterdsuiker 5 grote of 6 kleine eieren 375 gr bloem Ruim 1 el bakpoeder 2 el kaneel 1 el gemalen kardemom 8-10 appels (geschild in schijfjes) 2 el geraspte citroenschil 4 el kristalsuiker

Verwarm de oven voor op 175 graden. Bekleed de bakplaat met bakpapier en vouw de randen ca. 3 cm omhoog. Zet de hoeken vast met paperclips. Klop de boter met de margarine en de basterdsuiker tot een romige massa. Klop de eieren er 1 voor 1 door. Zeef de bloem met het bakpoeder, de kaneel en kardemom en spatel dit in delen door het eiermengsel. Spreid dit uit over de bakplaat, de bovenkant gladstrijken. De appelpartjes in rijen in het beslag drukken en de citroenrasp en kristalsuiker erover strooien. De taart in 40 – 50 minuten goudbruin bakken. Af laten koelen en voor het serveren poedersuiker erover strooien.

Perentaart met caramelsaus Ingrediënten: Voor het deeg -200 gram zelfrijzend bakmeel -50 gram witte basterdsuiker -1 zakje vanillesuiker -snufje zout -150 gram zachte roomboter

20

Voor de stoofpeertjes -10 mooie stoofpeertjes -100 milliliter water -100 milliliter amaretto -50 gram witte basterdsuiker -2 stukjes steranijs -1 kaneelpijpje Voor de vulling -50 gram amandelen -200 gram amandelspijs -250 gram witte chocolade -150 gram mascarpone -100 gram witte basterdsuiker -2 eieren, losgeklopt Voor de roosjes -250 gram marsepein -poedersuiker om te bestuiven -eiwit Voor de karamelsaus -300 gram rietsuiker -1 theelepel zeezoutvlokken -75 gram roomboter -350 milliliter slagroom Bereidingswijze: Begin met het deeg. Zeef het bakmeel en doe het samen met de beide suikers en het zout in een kom. Smelt de boter in een pannetje en giet deze bij het meelmengsel. Kneed het door tot er een mooi samenhangend deeg ontstaat. Rol het deeg tot een grote bal, wikkel deze in plasticfolie en laat het deeg minstens een uur tot rust komen in de koelkast. Bestuif een werkblad met wat bloem en rol ¾ van het deeg uit tot een ronde lap. Bekleed een taartvorm met bakpapier. Leg de ronde lap deeg in de taartvorm en prik er met een vork wat gaatjes in. Leg er een laag bakpapier over en vul de vorm tot de rand af met droge bonen of keramische bakbonen. Dit voorkomt dat de randen van de taart instorten tijdens het bakken.

Bak de taartbodem 20 minuten op 200 °C in de oven. Haal na 10 minuten de bakbonen en het papier weg om de taart dan nog 10 minuten door te laten bakken. Stoofpeertjes Schil de peertjes, maar laat de steeltjes zitten. Doe het water samen met de Amaretto, suiker en specerijen in een pan en zet de peertjes er met de steeltjes naar boven in. Doe het deksel op de pan en stoof de peertjes in 20 minuten gaar. Laat ze daarna afkoelen en uitlekken op een rooster. Vulling Maal de amandelen en spijs in een keukenmachine fijn en verdeel dit over de taartbodem. Smelt de witte chocolade au bain-marie (boven een pan heet water) en roer er de mascarpone en suiker doorheen. Laat het mengsel afkoelen en klop er dan de eieren doorheen. Verdeel het mengsel over de spijs en zet hier de uitgelekte peertjes bovenop. Verkruimel het laatste beetje korstdeeg over de peertjes en zet het in het midden van de oven. Bak de taart nu in 20 minuten goudbruin en gaar. Even laten afkoelen op een taartrooster en dan versieren met marsepeinen roosjes. Roosjes Bestuif een werkblad met poedersuiker en rol met een deegroller de marsepein heel dun uit. Snijd een smal reepje van ongeveer 1 cm lang en rol dit op. Zo maakt u het hart van de roos. Snijd wat mooie blaadjes uit, die u met wat eiwit voorzichtig tegen het hart van het roosje plakt, zodat er een rozenvorm ontstaat. Pas op: bewaar deze roosjes niet in de koelkast, dan worden ze zacht. Sticky salty karamelsaus Doe de suiker samen met de boter en het zout in een pan, breng het geheel al roerend aan de kook en laat het even lekker doorpruttelen, tot de saus mooi diepbruin van kleur wordt. Roer de room erdoorheen en haal de pan van het vuur. Giet de saus in een mooi kannetje en serveer bij de taart.

21

Wist je dat... Wist je datjes

WEERSPREUKEN APRIL

Dat er een nieuwe teammanager is begonnen sinds 1 maart: Geertje van der Burgt.

Ook een zoet aprilletje,

Dat we weer meegedaan hebben aan "gastvrijheid met ****" en dat we op 12 juni horen hoeveel **** we hebben behaald. Dat de binnentuin van Houtwal 6-8 wordt gepimpt. Dat Marie-Christien Verstraten ons een geweldige avond heeft bezorgd op 5 februari. En dat ‘Diva Dichtbij’ een week later hele mooie en intieme huiskamerconcerten heeft gegeven. Dat we al 222 vrijwilligers hebben.

Heeft een eigen willetje. Laat het weer zijn wat het wil, Ontkleedt u niet voor half april. Sint Joris (23 april) die de draak overwon, houdt meer van regen dan van zon

MEI Het kan vriezen tot in mei, tot de ijsheiligen zijn voorbij. Zingt de vink vroeg in de morgen,

Dat we altijd nog op zoek zijn naar mensen die hun passie voor iets willen delen met anderen.

dan zal die dag voor regen zorgen. Poept de houtduif keer op keer, reken maar op droog en zonnig weer.

Dat er nieuw verenigingen zijn zoals Zentangle, de Artiest, Gewoon Genieten, Filmmiddagen.

Het is een wenk reeds lang verjaard, het vriest even vaak in mei als in maart.

Dat we nog vrijwilligers zoeken voor de duofiets.

JUNI

Maar niet alleen voor de duo fiets, ook nog voor heel veel andere leuke dingen.

In juni dondergevaar, betekent een vruchtbaar jaar. In juni weinig regen, voorspelt een grote zegen.

MOP

Is de lucht 's nachts opgeklaard,

Drie oudjes zien elkaar terug na lange jaren: Wat doe jij sinds je met pensioen bent? De eerste zegt: ik fotografeer.

mogelijk zich nog een nachtvorst openbaart.

De tweede zegt: ik tuinier. De derde zegt: ik doe opsporingswerk....... Ah! In wat???? Iedere dag zoek ik mijn bril, mijn wandelstok, mijn valse tanden, mijn sleutels..............

22

OMA WEET RAAD BIJ KALKNAGELS Meerdere tips kwam oma tegen: 2 x daags de nagel insmeren met het sap van een knoflookteen, doorgaan tot de nagel weer gezond is. Aloë Vera zalf op de nagel, sokken aan, en zie de volgende dag al het resultaat. Wel weer herhalen na 6 weken!! Na het douchen insmeren met Betadine zalf, succes verzekerd. Witte wijnazijn met een watje aanbrengen op de nagel. 2 x daags groene zeep onder de nagel. Badje met zout water, 3 x daags, iets meer werk!! Lampenolie op de nagel aanbrengen. Allemaal goedkope oplossingen, oma wenst u veel succes.

ALS JE OVERMORGEN OUD BENT Als je overmorgen oud bent, wie zal er dan bij je blijven Om je pijntjes weg te wrijven en je zorgjes weg te doen En niet al te erg te kijven, als je weer praat over toen. Als je overmorgen oud bent, wie zal je dan moed inspreken En wie helpt je bij het oversteken, als het niet alleen meer gaat En wie zal de stilte breken, die als ijs rondom je staat. Als je overmorgen oud bent, wie zal dan je bed opmaken En wie doet je kleine zaken en wie zorgt er voor je brood En wie zal er bij je waken, op de avond voor je dood. Als je overmorgen oud bent, zo oud dat je oren tuiten Wie zal je neus dan snuiten en wie helpt je op te staan En wie zal je ogen sluiten, als ze niet vanzelf dichtgaan. Jules de Corte

MOP Toen een politieagent een dame tegenhield vroeg hij: "Weet u wel hoe snel u reed?" De 83-jarige dame gaf de agent een glimlach van oor tot oor en zei: “Waarschijnlijk veel te snel, maar ik moet op mijn bestemming komen voordat ik vergeet waar ik naar toe wou."

23

Geestelijke zorg NA PASEN: OPGEWEKT LEVEN Wanneer de natuur ontwaakt uit haar winterslaap, als de kale takken weer groen worden, wanneer de dagen lichter worden en de lucht vol is van vogels, dán is het tijd om Pasen te vieren, dit jaar op 20 en 21 april. Schijnbaar was alles dood, maar diep onder de grond en in het verborgene bloeit nieuw leven op. Zo was het ook met Jezus van Nazareth: schijnbaar was het met Hem afgelopen en was alles grondig mislukt, maar tóch; tot op de dag van vandaag leeft Hij op een nieuwe manier bij God en temidden van ons. En zo is het uiteindelijk met alles en allen. Pasen: feest van het vernieuwde leven. Pasen: opgewekt leven, ondanks de moeilijke dingen. Leven met nieuwe moed en dat kunnen we aan elkaar doorgeven: Een blij gezicht opent alle deuren, want blijheid werkt aanstekelijk. Een knipoog geeft je moed, omdat je voelt, dat je het goed doet, waarmee je bezig bent. Een schouderklopje geeft je vertrouwen, want je weet dan dat je er niet alleen voor staat om de klus te klaren. Een kus op de zere plek en de pijn is al voor een deel weggenomen. Een glimlach om je mond is een teken dat jij er zijn mag, dat men blij is dat jij er bent. De kortste weg van mens tot mens is een glimlach! Jezus liet zien wat opgewekt leven betekent: Hij kon het niet hebben, dat mensen geen hart hadden voor zichzelf en dus ook niet voor anderen. Hij kon het niet hebben, dat mensen niet mee mochten doen in het spel van andere mensen. Hij kon het niet hebben dat mensen gebogen gingen onder zware lasten. Hij ging er tegen in, liet alternatieven zien en hielp waar dat kon. Er zijn mensen die het heel zwaar hebben in het leven, maar toch nooit de kracht van de opgewektheid verloren zijn. Ik zie dat ook in De Watersteeg vaak en het ontroert me altijd, het is hartverwarmend hoe bemoedigend mensen voor zichzelf en anderen kunnen zijn, op vele manieren. Dit gedicht kwam ik tegen en ik geef het graag aan u door: GOEDE HOOP Je mag je een gelukkig mens prijzen als er mensen om je heen zijn die je niet in de steek laten. Je mag je een gelukkig mens prijzen als mensen je hart verwarmen. Mensen die je verdriet zien. Mensen die je ook optillen en opbeuren. Mensen van wie ook hoop uitgaat omdat ze je niet vergeten. Je mag je een gelukkig mens prijzenook al word je getroffen door ongeluk, verdriet en moeiteals er mensen zijn die je steunen. Mensen met handen die meedragen. Mensen met handen die je last verlichten. Je mag je een gelukkig mens prijzen vanwege die mensen die je een glimp doen opvangen van het menslievende Gelaat van de Onzichtbare die hoopt dat je goede hoop kunt behouden. De kracht van de opgewektheid is niet te koop, voor geen goud, want die kracht ligt in ieder mens opgeslagen als een waardevolle schat. Veel goede moed! Welmoed van Seventer pastor/geestelijk verzorger

24

Cliëntenvertrouwenspersoon Participatiemaatschappij Zoals altijd zit er wel een luchtje aan, als onze regering iets met mooie woorden aan ons burgers probeert te verkopen. Dat de financiële crisis hard heeft toegeslagen hebben we allemaal al behoorlijk in onze portemonnee gemerkt. En dat de bomen niet tot in de hemel konden blijven groeien, wisten onze ouders ons vroeger al te vertellen. Zeker even dachten we toch dat alles mogelijk was en kon het niet op. Nu moeten we wat stappen terug gaan zetten . Oude rechten op zorg en voorzieningen worden opgeheven of uitgekleed. We keren terug naar vroegere tijden. We moeten weer meer verantwoordelijkheid voor onze eigen situatie gaan nemen en anderen die het nodig hebben een steuntje in de rug gaan bieden. Mogelijk ging dat vroeger met minder drang en dwang gepaard dan nu soms nodig is. Maar vroeger was de samenleving ook overzichtelijker. Je kende je buurt en je dorp en wist wie wat nodig had en meestal kon je terugvallen op je netwerk van familie en buren. Tegenwoordig valt het al niet mee om de mensen in je eigen straat of wooncomplex te kennen. Maar in tegenstelling tot vroeger hebben wij nu ook meer middelen om te communiceren beschikbaar. Bijna iedereen heeft een mobieltje, een smart- of een I-phone en internet, waarmee heel snel contact is te maken met anderen. Zo kun je via facebook en twitter een beroep op mensen doen om je te komen helpen en zo wordt ook al veel hulp aan elkaar geboden. Er zijn websites op dit gebied actief. Zij proberen vragen om hulp en het aanbod van hulpaanbieders aan elkaar te koppelen. Letterlijk wordt vraag en aanbod zo via de digitale wereld bij elkaar gebracht. Een mooie site op dat gebied is www.Zorgvoorelkaar.com . Interessant is dat op deze manier juist ook jonge mensen zich als vrijwilliger aanmelden om iets voor een ander te doen wat past binnen hun mogelijkheden. Zo is het mogelijk om afstanden te overbruggen en kan iemand uit Utrecht hulp vragen voor zijn/haar moeder in Veghel of Uden en een antwoord krijgen van iemand uit deze omgeving . Is dit dan allemaal wel veilig vraagt u zich af ? Uit de praktijk blijkt, dat het best goed en veilig verloopt en dat mensen in staat zijn om op deze manier goede afspraken met elkaar te maken. Toch is zeker ook wel een waarschuwing op zijn plaats. Natuurlijk lopen er in onze samenleving ook mensen rond voor wie het oppassen is. Hieraan kunnen onmacht of ondeskundigheid , maar ook minder goede bedoelingen ten grondslag liggen. Betrek daarom mensen die u vertrouwd zijn steeds bij het opzetten van de nieuwe contacten . Blijf ondanks uw afhankelijkheid goed voor u zelf opkomen. Verlang van de ander altijd, dat deze respectvol met u omgaat. Meld altijd als u het gevoel hebt door iemand onheus bejegend te worden. Dat kan bij uw familieleden, bij contactpersonen, vertrouwenspersonen of bij een meldpunt, zoals het meldpunt ouderenmishandeling. Als we met elkaar attent zijn, is dit de beste garantie dat er geen gekke dingen gebeuren. Zo zorgen we samen ook voor sociale controle. Frits Sanders, Cliëntvertrouwenspersoon [email protected] T 06-23087794 of 0413-367660

25

Inspiratie Generatie Interview : Mevr. Slippens dd 27 januari 2014 door Elles Ploegmakers-Gloudemans --------------------------------------------------------------------------"Als ik bezoek krijg of de kinderen komen, ga ik gezellig koffie drinken in ‘het Cafeetje’"

Mevrouw Tino Slippens- Peeters Weem, geboren op 27 oktober 1931 te Overasselt, een klein dorpje bij Nijmegen, woont sinds december van vorig jaar op Boomgaard nr. 6. De 83-jarige die nog maar enkele maanden in de Watersteeg woont, is hier al behoorlijk ingeburgerd en voelt zich thuis. “Na de dood van mijn man voelde ik me vaak alleen”. De kinderen hebben uiteindelijk deze verhuizing ‘achter mijn rug om geregeld’ en wat ben ik daar blij mee, het had niet beter gekund !”

Mevrouw Slippens groeide op in een groot gezin met 12 kinderen. “ik was de jongste en dat kon je aan mijn haar zien”, zegt Tino lachend,” mijn broers en zusjes hadden schitterend haar, krullen...de een had nog prachtiger haar dan de ander, tja en voor mij bleef er niet veel meer over !” Mijn vader was gemeentesecretaris en mijn moeder deed het huishouden. Ze heeft hard moeten werken en het was zwaar voor haar, ik zeg altijd; “mijn moeder heeft geen leven gehad”, ik was nog geen 6 jaar oud toen mijn vader stierf aan een hartkwaal en ik heb daardoor helaas mijn vader niet gekend. Ik was nog zo jong toen hij kwam te overlijden. Ik kan me nog herinneren dat ik met mijn eerste en plechtige communie ‘in het zwart’ moest. Mijn vader heeft nog kunnen regelen dat mijn oudste broer zijn werk als gemeentesecretaris mocht overnemen. Dat was zeker zo bijzonder omdat in ons gezin toch eigenlijk de regel van kracht was dat de jongens moesten studeren en de meiden gaan werken. Ons gezin had hierdoor al een behoorlijke deuk opgelopen, maar toen ik in de zesde klas zat en dus een jaar of twaalf was, volgde er wederom voor ons een vreselijke gebeurtenis. Mijn moeder was op kerstavond in de kelder gevallen. Deze noodlottige val heeft zij helaas niet overleefd. Zo moesten wij verder op zeer jonge leeftijd, zonder ouders en bleven we als een ontredderd gezin achter.

Mijn lagere school had ik doorlopen en we moesten iets verzinnen, zodat ik zelf ‘de kost kon verdienen’, ik wilde graag doorleren. Ik ben naar kostschool gegaan, wat ik vreselijk vond, en heb daar 7 jaar doorgebracht. De periode op kostschool was voor mij lastig, met name omdat er weinig privacy was. Zoals wanneer je een brief wilde schrijven of ontvangen, deze altijd gelezen werden door de nonnen. Samen met de andere kinderen zongen we liedjes, die ik nu nog letterlijk kan zingen, en hadden we steun aan elkaar, want gemakkelijk was het zeker niet. Maar ik had geen keus...er was gewoonweg niets anders. Ik wilde iets bereiken, een diploma halen, dat was voor mij heel belangrijk. Daarom heb ik de eerste 3 jaren voorbereiding, de MULO gedaan en vervolgens ben ik naar de ‘kweekschool’ gegaan. In het laatste jaar, zou ik in de maand juli afstuderen, maar in januari had ik al een baan en ik heb dan ook nooit een sollicitatiebrief hoeven schrijven. Ik ging als onderwijzeres aan de slag op een school in mijn eigen dorp Overasselt. Er was nog nooit iemand uit ons dorp juffrouw geworden. Dus toen ik op die school begon, vroeg men; “wat moeten we nu zeggen ? Juffrouw Tino ?”. Ik antwoordde; “wat je zegt dat kan me niet schelen, maar luisteren zul je!” want ik kreeg natuurlijk ook mijn eigen familie in de klas. Ik heb daar goede jaren gehad en gewerkt tot ik mijn man Abel leerde kennen. De broer van Abel was getrouwd met mijn zus en militair, ze waren dicht bij onze woonplaats gelegerd . Op een gegeven moment vroeg hij of zijn broer “onzen Aab”, die ook in het leger zat, een keer koffie bij ons thuis mocht komen drinken. Ik reageerde met de woorden; “iedere dag !” en zo leerde ik mijn man kennen. Ik woonde inmiddels in Haps bij mijn zus. Daar heb ik ook aan de school gestaan. Meestal gaf ik les aan de kleinste kinderen en stond voor meerdere klassen, zo ging dat in die tijd. We trouwden toen ik 28 jaar oud was, op 31 maart 1959.

26

Mijn oudste broer, die gemeentesecretaris was, heeft ons voor de wet getrouwd, als bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand. Na ons huwelijk zijn wij naar Veghel vertrokken en daar gaan wonen. Mijn man was gymleraar en ik werkte in Veghel weer als onderwijzeres. We kregen samen 3 kinderen; Marielle, Loes en Koen. We hadden een druk leven, allebei werkzaam in het onderwijs, bij toeval kwam mijn man ook in de politiek terecht en bleef ik een werkende moeder doordat ik gelukkig een hele fijne hulp had. Maar op een dag vertelde Abel mij dat hij eerder kon stoppen met werken. Hij zei “Zo, ik heb er de pannen opgelegd!” en ik begreep er in eerste instantie niets van, maar Abel zei; “We kunnen vanaf nu net doen wat we willen en samen gaan genieten!” en daar ben ik nu achteraf zo blij mee en vooral dankbaar, dat we toen die kans gegrepen hebben. Toen ik niet meer werkte als onderwijzeres, ben ik kinderen gaan begeleiden, die het moeilijk hadden met leren, met bijles. Vaak kwam ik daarna die kinderen, die ik geholpen had, nog tegen en het was dan erg leuk om te horen, waar ze uiteindelijk terecht gekomen waren en dat ik daar een bijdrage aan had kunnen leveren. Onze kinderen zijn alle drie getrouwd en Abel en ik hebben vaak tegen elkaar gezegd ; “ We hebben nu geen 3 kinderen, maar 6 kinderen!” Ook ben ik heel trots op mijn 11 kleinkinderen. De familie doet alles voor me en zeker ook tijdens en na de zeer moeilijke periode, dat Abel kanker kreeg. We hebben wat ‘afgetobt’ tijdens zijn ziekbed. Het is nu alweer ruim 3 jaar geleden dat hij is overleden. Dit is dan ook de reden dat ik hier een paar maanden geleden terecht ben gekomen. Ik zat in dat grote huis, ik was niet bang...maar ik kan niet alleen zijn. Ik zag er wel wat tegen op, maar door de lieve zusters hier en mijn kinderen is de verhuizing goed verlopen en voel ik me hier helemaal thuis. Ik ben al echt ingeburgerd en doe aan alles mee wat er te doen is: volksdansen, breien, verschillende creatieve dingen en ik lees iedere dag de krant. Muziek is altijd een grote liefhebberij gebleven, in onze jonge jaren waren we dol op Toon Hermans en nu geniet ik van Andre Rieu. Ook word ik regelmatig meegenomen door de kinderen, zelfs voor een weekendje weg...dat is heel mooi, maar ik geniet ook van de vele bezoekjes die ik hier krijg, en dan ga ik gezellig naar ‘het Cafeetje’ koffie drinken.

27

Inspiratie Generatie Interview : Echtpaar Somers dd 4 februari 2014 door Elles Ploegmakers-Gloudemans --------------------------------------------"1 dag in de week todden opmaken" Cor Somers (geb. 17-2-1939) en Nolda Somers-v Vugt (geb. 5-7-1938) wonen samen op de Houtwal. Al 47 jaar getrouwd, beiden geboren en getogen in Vorstenbosch, maar noodgedwongen, voor een tijd uit elkaar geweest om gezondheidsredenen. Nu dan ook zeer blij weer ‘herenigd’ te zijn en samen in de Watersteeg te wonen; twee kamers naast elkaar met een gedeelde badkamer. Cor groeide op in een gezin van 6 jongens en Nolda kwam uit een gezin van 11 kinderen. Alhoewel zij beiden geboren zijn in Vorstenbosch en ze elkaar dus al hun hele leven kenden, duurde het uiteindelijk toch een jaartje of 26 tot zij oog voor elkaar kregen. Met ‘Vorstenbosch kermis’ bij Danszaal/Café v.d. Wetering, sloeg die vonk over en kregen zij verkering. De verkeringstijd was daarentegen maar voor korte duur. Al na een jaar werd er besloten om te trouwen met elkaar en dat had een reden. De broer van Cor werd destijds ingewijd als priester en zou daarna meteen naar de Missie vertrekken. Dus zodoende werd er een bruiloft georganiseerd en werden Cor en Nolda op 2 september 1966, door broer Jan, getrouwd. Zij konden een huis kopen in Vorstenbosch, een boerderij, achter die danszaal V.d. Wetering en daar hebben zij samen een jaar gewoond. Naast het feit dat zij erg dicht bij moeder Somers woonden, die zich graag ‘bemoeide’ met de gang van zaken van het kersverse echtpaar, wilden zij ook heel erg graag een eigen bedrijf beginnen. Daarom bouwden zij een nieuw huis op ‘d’n Dintherse hoek’ in het buitengebied van Vorstenbosch. Daar was de ruimte om een eigen boerderij te beginnen. Cor reed ‘op de rom(melk)kar’, dit had hij van thuis overgenomen. Daarnaast werkte hij ook nog met de meelkar en vervoerde meel voor Jan van Heeswijk. Ondertussen werd er een begin gemaakt met het houden van vee ; dit bestond uit 2 koeien ; 1 koe en 1 kalf.

. Al gauw kwam Cor erachter dat het kalf snel na het kalven dood ging. “Mijn conclusie was toen, dat het kalf “kapot gezegend” was, lacht Cor. M’n broer Jan zegende werkelijk alles, het huis en de koe, het kalf...misschien te veel van het goede en toen besloot ik er toch nog maar 1 koe bij te kopen. Dat kocht ik van Nolda’s ouders en daar kreeg ik maar liefst 100 gulden bij ! Dat was in die tijd gebruikelijk en noemde ze ‘zegengeld’. Daarna kocht ik mijn 3e koe bij ‘lange Jas’, iemand uit ons dorp. Het bleek in werkelijkheid een veel kleinere koe te zijn dan dat ik had verwacht ; dus dat was dan weer ‘het lesgeld’!” “Zo leerde ik door schade en schande ‘het echte boeren’ en begonnen we dus echt heel klein. Er kwamen 50 mestvarkens bij....maar toen we meer wilde uitbreiden en de bank ons niet wilde helpen, hebben we overleg gehad met de voerlevancier. Die wilde ons uiteindelijk het benodigde geld wel lenen. Daarna hebben we zelf alles opgebouwd en varkensschuren gezet....het is van niks uitgegroeid tot een heel groot bedrijf met wel meer dan 1000 varkens”, zegt Cor trots.

28

Door deze ingrijpende aanslag op hun gezondheid was er geen weg terug naar ‘de Dintherse hoek’, hun thuis. Ze moesten revalideren op de Watersteeg. Na 9 maanden moesten ze de Watersteeg verlaten en zijn ze naar de Sint Jan in Uden gegaan. Toen heeft Cor weer een maand in het ziekenhuis doorgebracht en in maart 2012 konden zij beiden weer bij de Watersteeg terecht. Eerst nog apart van elkaar, maar na een tijdje gelukkig, weer samen op de Houtwal wonen. Hun dag bestaat uit vele activiteiten: Kaarten, buiten fietsen (duofiets), kapper, gym (therapie). Nolda doet zelfs vrijwilligerswerk en helpt een ander met onder andere het geven van eten en drinken en Cor heeft zijn werk in ‘d’n hof’ en het groentetuintje, waar hij de heerlijkste tomaten en aardbeien teelt. Ook houdt hij zich momenteel bezig met dieren; het verzorgen van een konijn behoort tegenwoordig tot zijn hobby's.

Ze kregen 3 kinderen. Dochter Anja werd als eerste geboren en “toen het bleek dat dit eerste kind een meisje was”, zei Cor “Dat is de blijste dag geweest van m’n leven !” “Hij komt uit een gezin met alleen maar jongens, vult Nolda hem aan”. Daarna werden Maarten en Henrie geboren. Maarten werd automonteur en Henrie heeft uiteindelijk het varkensbedrijf van Cor en Nolda overgenomen en het nog verder uitgebreid. Nolda hielp altijd mee op de boerderij. Voordat ze getrouwd was, werkte ze 3 jaar in Den Bosch. Ze werkte in de verpleging, zorg voor gehandicapten en zieken. Iets wat ze erg graag deed, maar thuis was ze inmiddels ook nodig... het huishouden, 1 dag in de week ‘todden opmaken’, dat betekende verstelwerk van kleding, overalls e.d., uren in haar moestuin, meewerken in de schuren tot in de late uren, bezig met allerlei werkzaamheden zoals het verzorgen en voeren van de dieren. De kinderen bleven dan in huis of werden gewoon op de voerkar gezet. Nolda had een enorme angst voor water, durfde nog geen roeibootje in te stappen...de schrik zat er goed in. Op haar vijftigste besloot ze te gaan zwemmen en heeft dan ook haar A-diploma gehaald. Dit was ook goed voor haar spieren en zodoende werd het een hobby om iedere week te gaan zwemmen. Naast deze hobby heeft Nolda zich ook altijd enorm ingezet voor de lokale korfbalclub. Er was weinig tijd voor vakanties door het werk op de boerderij....pas toen ze de leeftijd van 65 jaar bereikt hadden, zijn ze toch wat meer weg geweest.

Ze krijgen veel bezoek en gaan er regelmatig op uit. Ze hebben het samen goed en kijken per dag hoe het gaat. Sociaal gezien staan ze nog midden in het leven en kennen iedereen... en zo niet, dan leer je Cor in ieder geval wel kennen. Te herkennen aan zijn bijzondere manier van voortbewegen, op ‘zijn zitloopfiets’. Dat kan niet missen en hij is nooit te beroerd om een praatje te maken.

Ze werden de trotse grootouders van 6 kleinkinderen en hebben tot 3 jaar geleden op ‘de Dintherse hoek’ gewoond. Cor heeft al ruim twintig jaar last van Parkinson en reuma. In januari 2011 lag hij in het ziekenhuis. Hij mocht naar huis met hulp van thuiszorg en Nolda zijn vrouw. Die dag kreeg Nolda een herseninfarct en moest naar het ziekenhuis, ze is rechtszijdig verlamd.

29

Medewerker aan het woord Mijn naam is Geertje van der Burgt. Van mijn 16de tot het einde van mijn studententijd heb ik o.a. gewerkt als afwashulp, schoonmaakhulp en voedingsassistente in het Osse “Sint Anna-ziekenhuis” (nu Bernhoven). Na mijn opleiding tot verpleegkundige heb ik in diverse zorginstellingen rondgekeken voor ik aan de slag ging bij Reinier van Arkel in Den Bosch. De laatste jaren was ik werkzaam als teammanager van een afdeling waar adolescenten (16-23 jarigen) met psychiatrische problematiek behandeld, getraind en begeleid werden. Ruim 10 jaar werkte ik met veel plezier bij Reinier van Arkel, maar bleef ook altijd benieuwd naar wat er buiten de zorg ‘te koop’ was. Die nieuwsgierigheid is de reden waarom ik de afgelopen jaren in het onderwijs en in de zakelijke dienstverlening (IT-sector) heb gewerkt. Met deze ervaring op zak keer ik nu terug naar de sector waar mijn hart ligt... en ben dan ook blij dat ik sinds 1 maart j.l. drie dagen in de week werkzaam mag zijn als teammanager op de Watersteeg. Dit is een baan waarvoor ik met veel plezier uit Oss kom rijden! In mijn vrije tijd ga ik zo nu en dan hardlopen en als het kan winter- of watersporten. Thuis is er altijd wel iets om aan te klussen, bouwen of verbouwen. Je kunt me blij maken met een goede, uitgebreide maaltijd. Maar zelf een hele dag in de keuken staan is voor mij ook zeker géén straf. Boven alles geniet ik van mijn fijne gezin. Sinds twee jaar mag ik mezelf de echtgenote van Tjarko noemen. Samen hebben wij twee kinderen, Tye van 6 en Grytsje die net haar vierde verjaardag heeft gevierd.

30

Diëtisten aan het woord Het team diëtetiek van de Watersteeg bestaat uit 3 diëtisten, n.l. Dorien Goijaerts, Lianne Peperkamp en Liza Weerts. We zijn niet alleen werkzaam op De Watersteeg, maar komen ook in de andere verpleeg- en verzorgingshuizen van deze regio (Boekel, Erp, Sint Oedenrode en Veghel). Daarnaast gaan we ook naar de mensen thuis. Een diëtist is een deskundige op het gebied van voeding en voedingspatronen. We zijn daarbij gespecialiseerd in eten en drinken voor ouderen en problemen die ouderen bij de dagelijkse voeding ondervinden. We kunnen antwoord geven op vragen over diëten, ongewenst gewichtsverlies, diabetes, kauw- en slikproblemen, sondevoeding en overgewicht. Ook bij maag- en darmklachten, een te hoog cholesterolgehalte of allergieën kan men bij ons terecht. Wij geven persoonlijk advies en ondersteuning, bijvoorbeeld over belangrijke voedingsstoffen en vitaminen. Het uitgangspunt bij de behandeling van de diëtist is om met een goed advies over lekker en gezond eten te helpen gezond te blijven. Bij de behandelingen houdt men zelf de regie: Men bepaalt zelf wat men wel en niet wil. Als diëtist maken we deel uit van een team van specialisten binnen BrabantZorg en kunnen daardoor gemakkelijk collega’s inschakelen. Zoals een logopedist bij slikproblemen of een ergotherapeut als men bepaalde hulpmiddelen bij het eten nodig heeft. Zo is men verzekerd van kwalitatief goede en op elkaar afgestemde zorg.

31

Vrijwilliger aan het woord Wij zijn Astrid Kuijpers en Mariline Vermunt wij vormen samen “Gewoon Genieten”. Wij zijn afgelopen december gestart met ons clubje en stellen ons graag aan u voor. Ik (Astrid) ben zoekende naar een baan maar in deze tijd is dat wat lastig. Op de open dag van de Watersteeg heb ik een folder vrijwilliger in de Watersteeg meegenomen. Daarna heb ik mezelf aangemeld. Ikzelf ga ook graag naar een schoonheidsspecialiste en had gedacht als vrijwilliger dit ook aan te bieden aan de bewoners hier. Ik zie dat mensen genieten van een handmassage, voetmassage of make-upje en dat geeft me een voldaan gevoel. Wij gaan samen 2x per week naar één van de huisjes en zijn daar een paar uur in de ochtend of middag. We gaan zo langs alle huisjes en proberen er een warme ontspannen salonsfeer te creëren met een mooi muziekje op de achtergrond. We hebben een startkapitaal gekregen van de Vrienden van de Watersteeg en hebben daar een trolley en inhoud voor gekocht. We zijn daarbij ook gesponsord door de plaatselijke middenstand. Ik (Mariline) woon tegenover de Watersteeg maar was hier nog nooit binnen geweest, ik werk in Bernhoven ziekenhuis voor 24 uur als verpleegkundige. Ik ervaar ook weinig tijd voor “extra” zorg, wat ik erg jammer vind. 1 x Per jaar organiseer ik op de Dag van de Verwenzorg een Verwendagje op onze afdeling, wat erg goed ontvangen wordt. Ik kwam op het idee omdat ook op de Watersteeg te gaan doen. Tot nu toe hebben we erg leuke reacties gekregen. Wij hebben allebei geen opleiding tot manicure/ pedicure/ masseuse of schoonheidsspecialiste gehad. Maar wij geloven dat als je ”vrije tijd” aan iemand geeft en de dingen die je doet met je Hart doet, dat de ontvangende persoon dat Voelt en dat is “gewoon genieten”. Groetjes Astrid en Mariline van” Gewoon genieten”

32

Verwenwinkel Verwenwinkel De Watersteeg Wij zijn het team dat de winkel draaiende houdt in wisselende diensten. De winkel bestaat nu ruim 5 jaar. Wij zijn opgestart toen de nieuwbouw van de afdeling revalidatie klaar was. Waar nu Houtwal 10 is, was voorheen de winkel met ernaast een groot magazijn. Daar hebben we ruim 2 jaar gezeten. Toen de nieuwbouw van het hoofdgebouw klaar was zijn we verhuisd naar het plein bij de hoofdingang. Daar heeft de winkel een mooie plek gekregen. Wij zorgen ervoor dat alle mensen in het gebouw hun benodigdheden kunnen kopen zoals etenswaren, drinken, dieet en sondevoeding, huishoudelijke en kantoorartikelen. Verder kunt u ook bij ons terecht voor een plantje, gebak op bestelling, wenskaarten en uw dagelijkse boodschappen. Ook mensen uit de wijk zijn van harte welkom om bij ons hun boodschappen te doen.

Groetjes Jacky, Sandy, Els, Ingrid en Margo

33

Verenigingsleven

OP STAP MET DE DUOFIETS

Iedere maandag als het weer het toelaat, haalt Jan van de Heuvel Jo Vervenne op. Van 14.00-15.30 uur rijden zij dan een rondje door Veghel. Vandaag lekker warm ingepakt want deze maandag schijnt de zon, maar het is fris buiten. Jo wordt goed vastgegespt op de duofiets. In de lift ziet ze zichzelf in de spiegel en zegt "het lijkt mijn zuster wel!" De sfeer zit is goed, Jo heeft er zin in!! Vanaf de Watersteeg gaan we richting het spoor, Dorshout, de Kilsdonkse molen en via het Middegaal weer naar huis. Jo geniet ervan en merkt op dat de tuintjes er goed uitzien of dat het maar een rotzooi is onderweg. Als het uitkomt rijden we nog graag nog een extra rondje door het Julianapark. Een ander favoriet rondje is richting Mariaheide, Goordonkse dijk, achter Van Schie langs, Intratuin en via het Julianapark weer terug. De bewoners genieten van het samen fietsen buiten en de herinneringen van de buurten waar ze gewoond hebben. Op dit moment zijn er 18 mensen die wekelijks mee gaan op de fiets, 7 staan er op een wachtlijst. Met 3 duofietsen en 6 fietsers (er komt er nog een bij) heeft deze vereniging nog plaats voor nieuwe vrijwilligers! groeten van Jo Vervenne en Jan van de Heuvel

34

Huis aan het woord Hallo lezers, Wij mogen een stukje schrijven over onze afdeling Boomgaard 8. Op Boomgaard 8 woont een gezellig afwisselend clubje. Verschil in leeftijd (van 78-96) en van karakter (druk en rustig). De bewoners genieten hier van de kleine dingen zoals handwerken, muziek, wandelen en andere activiteiten. Ook houden ze heel erg van lekker eten. Elke dag staat er weer een smakelijke maaltijd op tafel waarbij iedereen die dat wil een handje mag helpen. Sommigen vinden het leuk om een handje te helpen bij het schillen van de aardappels, anderen eten het liever op. De beste vriend van Boomgaard 8 is André Rieu. Hij komt toch zeker wel vijf keer per week bij ons in de huiskamer via de tv optreden. Daarvan genieten de bewoners van Boomgaard 8 onder het genot van een drankje en wat lekkers. Snoepen doen we ook erg graag! We worden dan ook vaak getrakteerd op wat lekkers zoals gebak of gewoon wat te snoepen. Vooral de familieleden vinden het leuk om te trakteren. Er wordt bij ons op de afdeling flink wat gerommeld! Zo hebben we een poppenmoeder die heel de dag in de weer is met haar poppen en beren die zij rondrijdt in een winkelwagen. Ook hebben we een technisch tekenaar die steeds bezig is met tekenen, verbouwen en ideeën bedenkt om planken op te hangen of de tafel te repareren. Het is altijd een gezellige boel bij ons. Tijd voor een praatje is er altijd. Eén bewoner houdt van praatjes maken en kent dan ook iedereen die in Veghel gewoond heeft. Zij kletst honderd uit met iedereen die op de afdeling komt. Er wonen ook wat stillere cliënten op onze afdeling. Ook zij krijgen alle liefde en aandacht die zij nodig hebben. Hopelijk wordt het snel weer lekker weer zodat we gezellig met z’n allen op het balkon van de zon kunnen genieten! Nu is het nog wat fris en het genieten van het zonnetje, dat zo nu en dan onze huiskamer binnen schijnt, vindt plaats achter het glas. Onder het genot van een kopje koffie kletsen de bewoners graag en genieten van de gezellige inrichting die regelmatig veranderd wordt. De bossen bloemen staan vaak lekker te geuren en de zelfgemaakte schilderijen hangen aan de muur. Muziek, gezelligheid en creativiteit staan bij Boomgaard 8 hoog in het vaandel. Tot ziens, Bewoners en personeel van Boomgaard 8

35

Evenementen kalender 2e kwartaal 2014 April Datum

Tijd

Locatie

Inhoud Muziek als medicijn

2 april

19.30- 21.00

Grote zaal

12 april

11.30

Grote zaal

20 april

14.30 -16.30

Grote zaal

25 april

14.30 – 16.30

Grote zaal

Een avond die wordt gepresenteerd door Radio omroep Bakel/Gemert. Ze laten muziek uit de jaren '30, '40 en '50 horen op verzoek

Germa mode, modeshow en verkoop mode Muziek met Jolanda Landelijk Museum ’t Schuurke , info en bezichtiging

Mei Datum

Tijd

Locatie

Inhoud

7 mei

19.30 – 21.00

Grote zaal

Hans van Hoof Zang en entertainment met beelden op groot scherm

9 mei

14.30 -16.30

Grote zaal

Leo Josemanders, Muziek onder de koffie

18 mei

10.00 – 11.45

Grote zaal

Gezelligheidskoor Uden

Juni Datum

Tijd

Locatie

Inhoud

4 juni

19.30 – 20.45

Grote zaal

15 juni

10.00 – 11.45

21 juni

14.00 -17.00

Grote zaal Entree, grote zaal, buiten, grand café

36

Theatershow/cabaretshow ‘terug naar vroeger’ De molenzangers Zomermarkt

OPLOSSING — PUZZELPAGINA

M A G I H E L E A D

E

E

I K E L

I

E R

E X I

M A S S A G E

K O K O S C D

I

N

A L

E S S

L

S E

R

A B C

B R O O M

E

L E E I N D E

G E H A A K T

D E A L

J A

A R E N D

I R C A

A B D I A I

P

E N

E E L T

H A R R E

37

L

‘t Steegje Colofon ‘t Steegje is het magazine van en voor cliënten van de Watersteeg.

De uiterste inleverdatum voor kopij en beeldmateriaal voor ‘t Steegje van juli 2014 is 1 juni 2014 U kunt de kopij mailen naar: [email protected] De redactie behoudt zich het recht om zonder vooraankondiging wijzigingen aan te brengen in teksten.

Redactie: Jenny Brenninkmeijer Elsbeth Slippens

‘t Steegje kunt u digitaal lezen op www.vriendenvandewatersteeg.nl

Maaike van Oostrum

Vormgeving Dries Heusen Elsbeth Slippens

Email: [email protected]

Post: Postvak 47 ‘t Steegje bij de Receptie

Met dank aan onze adverteerders welke ‘t Steegje mede mogelijk maken.

De Watersteeg Veghel Reigerdonk 37, 5467 AN Veghel Telefoon: 0413 - 362951 Fax: 0413 - 351335 E: [email protected] H: www.BrabantZorg.eu

Het woonzorgcentrum ligt in woonwijk de Bunders, te midden van diverse wooncomplexen voor ouderen. Het huis biedt plaats aan 112 mensen met zowel lichamelijke als psychische klachten. Het woonzorgcentrum levert ook thuiszorg voor dementerende ouderen. Dankzij de inzet van een groot aantal betrokken vrijwilligers en een actief bedrijfsleven beschikt de Watersteeg over een bloeiend verenigingsleven. Zo zijn er clubs op het gebied van muziek, volksdansen, kaarten, zwemmen, voorlezen en biljarten. Bovendien is er een mannensoos en een buurtvereniging. De verenigingsactiviteiten staan ook open voor mensen van buitenaf, net zoals restaurant ‘Het Eetpunt' waar bewoners en mensen van buiten terecht kunnen voor een warme maaltijd. De bewoners leven in kleine groepen. Door dit kleinschalig wonen bestaat er een sterke band tussen bewoners, medewerkers, vrijwilligers en familie.