SVM Scholen voor Mauritanië Nieuwsbrief Nr. 10 - 5 januari 2016
Algemeen Het afgelopen jaar ging in Nederland de aandacht volledig uit naar de vluchtelingen die vanuit het Midden-Oosten en Noord Afrika naar Europa probeerden te komen. Het is natuurlijk prachtig dat we in Nederland proberen zoveel mogelijk van deze vluchtelingen op te vangen, maar deze opvang gaat momenteel volledig ten koste van het budget voor ontwikkelingshulp. In 2015 is al ruim een kwart van dit budget besteed voor de opvang van vluchtelingen in Nederland. Weinig mensen schijnen te beseffen dat er hierdoor minder geld overblijft voor de mensen die achterblijven in de arme landen, en dat hierdoor ook voor hen de drang toeneemt om naar Europa te komen. Ons scholenproject in Mauritanië is juist een voorbeeld hoe we mensen in de ontwikkelingslanden zelf kunnen helpen, en wel bij een van de belangrijkste zaken in die landen: het onderwijs. Mauritanië is een bijzonder land omdat de inwoners voor de helft bestaan uit zwarten en voor de andere helft uit Arabieren. Het is een wonder dat deze twee bevolkingsgroepen nog steeds vreedzaam naast elkaar leven en niet in een bloedige burgeroorlog gewikkeld zijn zoals in Mali of Soedan. Verder is Mauritanië een 100% islamitisch land, maar de radicale islam heeft hier nog geen voet aan de grond gekregen. De Mauritaniërs verafschuwen het geweld in andere landen van Noord Afrika en het Midden Oosten, en zij willen net zo weinig met radicale islamisten te maken hebben als wij in Nederland. Het is jammer dat er vanuit Nederland en ook vanuit de rest van Europa zo weinig gedaan wordt om dit land te helpen bij zijn dappere pogingen om de welvaart voor zijn bevolking te verhogen. Nederland besteedt 0,0% van zijn ontwikkelingshulp aan Mauritanië, en er zijn ook geen investeringen door Nederlandse bedrijven. Dit terwijl Nederlandse vissers al 20 jaar grote hoeveelheden vis hebben gevangen voor de kust van Mauritanië. Met de economie van Mauritanië ging het in 2015 ronduit beroerd. Het land krijgt zijn voornaamste inkomsten uit de export van ijzer, aardolie en goud, en de prijzen van al deze producten zijn in 2015 meer dan gehalveerd. De overheid kampte daardoor in 2015 met ernstige tekorten op de begroting. Veel nieuwe projecten werden stilgelegd, en de uitbetaling van ambtenarensalarissen liep maanden achter. Ook in de visserij ging het slecht. Er was geen visserij akkoord met de EU waardoor er geen Europese schepen in Mauritanië konden vissen. Hierdoor was er geen werk voor Mauritaanse vissers op Europese schepen, en kreeg de overheid ook geen inkomsten uit de verkoop van visrechten. Pas in juli werd er weer een nieuw akkoord getekend met de EU, maar het duurde tot eind november voordat dit akkoord door alle partijen in Brussels bekrachtigd was. Toen was het voor Europese vissers te laat om nog voor het eind van het jaar terug te keren naar Mauritanië.
Onze scholen in 2015 Onze scholen in Nouadhibou leden behoorlijk onder de economische malaise, en vooral onder de slechte resultaten in de visserij. Ruim 70% van de vaders van de kinderen op de nieuwe school in Tarhil werkt in de visserij. Om aan de problemen met het schoolgeld tegemoet te komen is voor deze school het schoolgeld verlaagd tot 2000 Ouguiya (€ 6) per maand. Dat leidde natuurlijk meteen tot
1
problemen bij het uitbetalen van salarissen aan de onderwijzers. In enkele gevallen moest onze stichting bijspringen om de eindjes aan elkaar te knopen. De overheid in Mauritanië had de inspectie op het lager onderwijs in 2015 aangescherpt, en alle scholen hadden in het voorjaar opdracht gekregen om een aantal zaken te verbeteren. Als ze dat niet deden, zouden ze na de vakantie gesloten worden. Inderdaad bleken veel scholen niet aan de nieuwe eisen te kunnen voldoen, met als gevolg dat de helft van de privé scholen in Nouadhibou in 2016 gesloten werd. Met een beetje steun vanuit Nederland konden onze beide scholen gelukkig aan alle eisen van de onderwijsinspectie voldoen. Op 8 september, juist voor de opening van het nieuwe schoolseizoen, brak er brand uit in de eerste school (Senabile el Khair 1). De oorzaak was een fikse regenbui die kortsluiting veroorzaakte in de meterkast. In Nouadhibou regent het normaal nooit, dus alle daken zijn zo lek als een mandje en veel elektriciteitsdraden liggen bloot. Gelukkig bleef de schade beperkt tot wat verbrande boeken en enkele vernielde computers. Enkele klaslokalen waren zwart geblakerd en moesten opnieuw geverfd worden. Maar de belangrijkste documenten zoals de vergunning voor de school waren gelukkig gespaard gebleven. Afgezien van de (hopelijk tijdelijke) financiële problemen, gaat het nog steeds goed met de scholen. Op beide lagere scholen zitten nu bij elkaar ruim 500 leerlingen, en het totale bestand aan onderwijzers en ondersteunend personeel bedraagt 23 personen.
Nieuwe kledingactie in december 2015 Omdat er naar verwachting in januari 2016 weer enkele trawlers vanuit IJmuiden naar Mauritanië zullen vertrekken, hebben we in december nog snel een actie georganiseerd om gebruikte kleding op te sturen naar Mauritanië. Deze actie werd georganiseerd in samenwerking met de Vrijburgschool in Uitgeest. Daarnaast leverden ook een aantal sympathisanten van de SVM kleren waar hun kinderen uitgegroeid waren. De kleren zullen zo eerlijk mogelijk worden verloot onder de scholieren in Nouadhibou. De actie is vooral bedoeld om scholieren in Nederland te laten zien dat de Derde Wereld echt bestaat, en dat kinderen in Mauritanië straks in hun oude spijkerbroeken en T-shirtjes rondlopen. Foto's Hieronder volgen nog een paar foto's die ik gemaakt heb tijdens mijn bezoek aan Nouadhibou in april 2015.
2
Groep 3 in school Senabile el Khair 1. Zwarte en Arabische kinderen door elkaar, en ook jongens en meisjes in één klas. Best vooruitstrevend voor een islamitisch land.
Groep 5 in school Senabile el Khair 1. Dit is een van de drie nieuwe klassen die vorig jaar gebouwd zijn op de 1e etage. Op mijn verzoek hebben ze er een extra groot raam in gemaakt, maar daar kwam blijkbaar teveel licht door. Dus hebben ze er maar een krant voor geplakt.
3
Groep 8 in school Senabile el Khair 1. Deze leerlingen worden al klaargestoomd voor de middelbare school (het "lycée").
Speelkwartier van de oude school Senabile el Khair 1. De school ligt aan een gewone straat en de kinderen moeten zich maar even op straat zien te amuseren.
4
Dit is de nieuwe school Senabile el Khair 2 in de wijk Tarhil. Hier wonen voornamelijk arme kinderen en de school is voor meer dan 90% zwart. Er zitten soms 7 leerlingen samen op één schoolbank.
Leerlingen van de nieuwe school Senabile el Khair 2 poseren in de openlucht. 5
Een van de leerlingen van de Vrijburgschool in Uitgeest helpt bij de verscheping van ingezamelde kleding in december 2015. De trawler die het materiaal meeneemt, is de SCH 81 "Carolien" van de firma Vrolijk in IJmuiden.
6
SVM Scholen voor Mauritanië Nieuwsbrief Nr. 9 - 15 januari 2015
De toestand in Mauritanië Sinds de vorige nieuwsbrief (Nr. 8 van 14 mei 2013) is er weer heel wat gebeurd, zowel rond onze school als in Mauritanië zelf. Voordat we de ontwikkelingen rond de school bespreken, zullen we eerst de politieke en economische ontwikkelingen in Mauritanië bekijken, want die hebben een sterk effect op onze school. Het visserij akkoord tussen de EU en Mauritanië liep af op 15 december zonder dat de twee partijen overeenstemming hadden bereikt over een vervolg ervan. Dit betekende dat alle Europese schepen moesten vertrekken uit Mauritanië, en daar zeker het eerste half jaar niet zullen terugkeren. Voor ons scholenproject was dat een tegenslag omdat we nu geen materiaal meer konden meegeven aan Nederlandse trawlers die naar Mauritanië vertrokken. Het afbreken van de onderhandelingen hing samen met het feit dat Mauritanië erg veel geld vroeg voor de visrechten, terwijl de Europese schepen ver uit de kust moesten blijven waar weinig te vangen viel. Verder bleek vorig jaar dat Mauritaanse onderhandelaar de afgelopen jaren veel geld in zijn eigen zak gestoken had, wat de bereidheid verminderde van de EU (en Nederland) om met deze man verder te praten. Er is ook binnen Mauritanië veel kritiek op deze man, en gehoopt wordt dat hij in de (niet al te verre) toekomst vervangen zal worden. Gemakkelijk is dat niet, want hij is een goede vriend van de president. Op de Europese schepen in Mauritanië werkten veel Mauritaanse zeelui, en die zitten sinds het vertrek van de schepen allemaal zonder werk. In Nouadhibou gaat het daardoor helemaal niet goed met de economie. Een van de gevolgen van is dat veel ouders het schoolgeld van de kinderen niet meer kunnen betalen. Op onze school proberen we daaraan tegemoet te komen door werkeloze ouders een korting te geven op het schoolgeld, of ze uitstel van betaling te geven. Maar er moet natuurlijk nog wel voldoende geld binnenkomen om de salarissen van de onderwijzers te betalen. Er is in Mauritanië de afgelopen maanden ook politieke onrust ontstaan doordat mensen gedemonstreerd hebben tegen verkapte vormen van slavernij. Mauritanië is het laatste land in de wereld dat de slavernij officieel heeft afgeschaft (in 1981), maar in de praktijk komt het nog steeds voor. Een belangrijke politicus die actie voert tegen de slavernij is Birame Dah Ould Abeid. Deze man heeft voor zijn strijd tegen de slavernij enkele belangrijke onderscheidingen gekregen in Europa en Amerika. In november is hij echter gearresteerd tijdens een demonstratie in Mauritanië, en hij zit nu in de cel. Het Europese Parlement heeft een motie aangenomen waarin zijn vrijlating wordt geëist, maar Mauritanië beschouwt dit als een inmenging in zijn interne aangelegenheden. Hetzelfde geldt voor Europese kritiek op het proces tegen een inwoner van Nouadhibou die het gewaagd heeft bepaalde passages uit de Koran in twijfel te trekken. Deze man is in december door een rechtbank in Nouadhibou ter dood veroordeeld wegens godslastering. Het is zeer de vraag of het vonnis ook werkelijk voltrokken zal worden, maar de president durft de man ook geen gratie te geven uit vrees dat hij dan in aanvaring komt met de sterke fundamentalistische groeperingen in Mauritanië. Veel Mauritaniërs staan onder invloed van radicale imams die vanuit Saoedi-Arabië en Qatar betaald worden, en die proberen om in Mauritanië ook een soort kalifaat te vestigen. De meeste Mauritaniërs moeten hier niets van hebben, en de discussie over dit onderwerp spitst zich nu toe op het doodvonnis van de "afvallige". 1
Er is in Mauritanië dus grote behoefte aan een tegenwicht tegen de radicale imams, en ons schoolproject is een voorbeeld van een (heel bescheiden) Nederlandse bijdrage daartoe.
Uitbreiding lagere school in de wijk Bagdad Zoals ik in de vorige nieuwsbrief al schreef, was de in 2013 gebouwde school in de wijk Bagdad aan het begin van 2014 al weer veel te klein. Bij een bezoek aan de school in april 2014 bleken in sommige van de 5 x 4 m klassen wel 50 – 60 leerlingen te zitten in ruimtes die nauwelijks geventileerd werden. Omdat het niet mogelijk was om in het nieuwe gebouw van 6 klaslokalen alle leerlingen onder te brengen, waren er tijdelijk nog twee lokalen gehuurd in een ander gebouw. Om de capaciteit van de bestaande school uit te breiden, werd in mei begonnen aan de bouw van een tweede verdieping boven op het in 2013 neergezette gebouw. Met financiële steun van de stichting SVM werden hier drie lokalen van 5 x 4 m opgetrokken, waarbij gezorgd werd voor voldoende licht en ventilatie. Dit was een speciaal verzoek van onze stichting omdat Mauritaniërs van nature geneigd zijn om hun woon- en werkruimtes volledig af te sluiten van de buitenlucht in verband met stof, kou en hitte. De drie nieuwe klaslokalen werden in oktober 2014 bij het begin van het nieuwe schooljaar in gebruik genomen. Er moesten natuurlijk ook weer nieuwe schoolbanken komen, en er is nog gekeken of we vanuit Nederland overtollig schoolmateriaal naar Mauritanië konden sturen. Maar nu er geen vissersschepen meer naar Mauritanië gaan, zouden de banken per vrachtschip moeten worden verzonden. De kosten daarvan (€ 5000) waren veel hoger dan het fabriceren van de banken ter plaatse, dus we hebben maar voor het laatste gekozen.
Kleuterschool in wijk Targil nu in stenen gebouw In 2013 was met steun van de SVM ook een kleuterschool gestart in de wijk "Targil", een verdere buitenwijk van Nouadhibou (Figuur 1). Deze wijk is enkele jaren geleden aangelegd voor mensen die weg moesten uit de sloppenwijken in de binnenstad omdat die wijken werden platgewalst voor de komst van nieuwbouw. Er zijn in Targil nog weinig voorzieningen zoals winkels of scholen, en het inkomen van de bewoners ligt beneden het gemiddelde voor Nouadhibou. De kleuterschool was aanvankelijk ondergebracht in twee houten barakken zonder water, elektriciteit of toilet. In de barakken zaten 136 kinderen op elkaar gepropt onder omstandigheden die zelfs naar Mauritaanse normen ontoelaatbaar waren. De school was op papier een kleuterschool, maar er zaten in de praktijk kinderen op van 6 jaar die dringend door moesten stromen naar een lagere school. Tijdens een bezoek aan deze kleuterschool in april heb ik samen met de leidsters besloten dat we de kinderen hier niet konden laten zitten maar dat we ze moesten verhuizen naar een meer geschikte locatie. Dit is ook gebeurd met ingang van het nieuwe schooljaar in september. De kinderen zijn nu ondergebracht in een bestaand stenen gebouw met twee redelijk grote lokalen. Er is hier water beschikbaar en ook een toilet.
Nieuwe lagere school in de wijk Targil. Voor de kinderen die te groot werden voor de bestaande kleuterschool in de wijk Targil is in september ook een lagere school geopend in deze wijk. Op deze school zitten niet alleen kinderen 2
die afkomstig zijn van de eigen kleuterschool, maar ook kinderen die van elders gekomen zijn. De bewoners van de wijk Targil zijn voor het overgrote deel arme mensen die geen middelen hebben om hun kinderen naar een school in de stad te sturen. Vandaar dat de bewoners er bij ons schoolhoofd Cheikh op hadden aangedrongen dat hij ook in hun wijk een lagere school zou beginnen. In september had hij daartoe een bestaand huis gehuurd en dat ingericht als lagere school. Aan het eind van 2014 had de school een vijftal klassen met ruim 200 leerlingen. De school was selfsupporting, dus de kosten van huur en salarissen voor onderwijzers werden helemaal gedekt door het schoolgeld van de leerlingen. Er zijn helaas nog geen foto's beschikbaar van deze school.
school Targil
school Bagdad
Figuur 1. Locatie van de scholen in de wijk Bagdad en Targil.
3
De bouw van een nieuwe etage boven de bestaande school in de wijk Bagdad. Deze foto is genomen in september 2014. In oktober zijn de drie klaslokalen op de eerste verdieping in gebruik genomen.
Aan de buitenkant is te zien hoe er nieuwe klaslokalen gebouwd worden boven de bestaand school. 4
De kinderen op de school zijn afkomstig uit zowel zwarte als Arabische gezinnen.
Directeur Cheikh Ould Mahmoud met zijn jongste zoontje Kalifa. Foto genomen in januari 2014 voor zijn huis in de wijk Bagdad. 5
SVM Scholen voor Mauritanië Nieuwsbrief Nr. 8 - 14 mei 2014
Plannen voor een tweede lagere school + kleuterschool Sinds vorig jaar is onze school ook een kleuterschool gestart in een verdere buitenwijk van Nouadhibou. Deze wijk ("Sector 7") is enkele jaren geleden aangelegd voor mensen die weg moesten uit de sloppenwijken in de binnenstad omdat die wijken werden platgewalst. Er zijn in Sector 7 nog weinig voorzieningen zoals winkels of scholen, en het inkomen van de bewoners ligt nog beneden het gemiddelde voor Nouadhibou. De kleuterschool met de naam El Azhar is ondergebracht in twee houten barakken zonder water, elektriciteit of toilet. In de barakken zitten 136 kinderen op elkaar gepropt onder omstandigheden die zelfs naar Mauritaanse normen ontoelaatbaar zijn. De school is op papier een kleuterschool, maar de leeftijd van de leerlingen varieert van 3 tot 6 jaar. Ik heb een filmpje van de school op Youtube gezet dat een idee geeft van het aantal kinderen in de barakken: http://www.youtu.be/ww1vouLM6dg
Tijdens een bezoek aan deze kleuterschool in april heb ik samen met de leidsters besloten dat we de kinderen hier niet kunnen laten zitten en dat we ze moeten verhuizen naar een meer geschikte locatie. Voorlopig wordt dit een bestaand stenen gebouw met twee redelijk grote kamers. Er is hier water beschikbaar en ook een toilet. De verhuizing moet al binnen enkele weken gebeuren omdat de situatie in de oude barakken onhoudbaar wordt. Voor volgend jaar willen we echter ook op deze locatie beginnen met een lagere school zodat de oudere leerlingen van de kleuterschool door kunnen stromen naar het lager onderwijs. Hiervoor zullen we een groter bestaand gebouw moeten huren of zelf een nieuw gebouw neerzetten. Het besluit of we gaan huren of bouwen, hangt af van de vraag hoeveel geld we bij elkaar kunnen krijgen voor de nieuwe school. We willen bij Nederlandse bedrijven aankloppen die actief zijn in Mauritanië, maar ook bij andere Nederlandse bedrijven in de IJmond. Verder willen we proberen donateurs te werven die onze stichting met een jaarlijkse bijdrage steunen. Misschien zijn er ook lagere scholen in de IJmond die we kunnen inschakelen bij een inzamelingsactie voor de nieuwe school.
Beperking van het aantal leerlingen per klas in de bestaande lagere school Senabile el Kheir In de bestaande lagere school is het aantal leerlingen per klas nog steeds veel te hoog. In sommige van de 5 x 4 m klassen zitten 50 – 60 leerlingen in ruimtes die nauwelijks geventileerd worden. Een kort filmpje van een van de bestaande klassen is te zien op: https://www.dropbox.com/s/0vh9o1ug9wlfcrq/school%20El%20Kheir%201.MTS
Zoals al eerder vermeld, is deze overbevolking veroorzaakt door het feit dat er aan het begin van het nieuwe schooljaar (in oktober vorig jaar) nog weinig oud-leerlingen waren teruggekeerd. Er zijn toen 1
voor de zekerheid 80 nieuwe leerlingen aangenomen. Later kwamen echter alle oud-leerlingen alsnog opdraven, en hun ouders eisten dat zij ook nog een plaats zouden krijgen in de klas. De grote populariteit van de school bij de ouders is een bewijs dat de resultaten van de leerlingen hoog zijn in vergelijking met scholen elders in de buurt. Ik heb met de directeur en onderwijzers afgesproken dat we met ingang van nieuwe schooljaar (oktober) het aantal leerlingen per klas gaan beperken tot maximaal 35. Misschien kunnen we nog ruimte huren in de buurt van de bestaande school waardoor we bestaande klassen kunnen splitsen. Als dit niet mogelijk is, zullen we leerlingen door moeten sturen naar andere scholen in de buurt. Het is erg vervelend dat we leerlingen moeten gaan afwijzen, maar onze school moet het voorbeeld zijn voor wat betreft leefomstandigheden voor leerlingen en onderwijzers. Als we de klassen zo vol blijven proppen met leerlingen, beginnen we te lijken op andere scholen in Nouadhibou. Proefwerkweek vervroegd in verband met presidentsverkiezingen Er worden op 22 juni in Mauritanië presidentsverkiezingen gehouden, en alle directeuren van overheidsinstellingen en andere belangrijke mensen worden geacht mee te doen aan de verkiezingscampagne (van de zittende president uiteraard). Hierdoor komt het openbare leven in de maand vóór de verkiezingen praktisch tot stilstand. In verband met de verkiezingen is ook de proefwerkweek van de lagere scholen met twee weken vervroegd, en hij begint nu op 16 mei. De consequentie is dat de leerlingen vanaf eind mei al vrij zijn, en de ouders voor juni geen lesgeld meer hoeven te betalen. De onderwijzers, die rechtstreeks betaald worden uit het lesgeld, zitten daardoor een maand eerder zonder salaris dan gebruikelijk.
De klassen van de lagere school Senabile el Kheir zitten erg vol doordat er teveel leerlingen zijn aangenomen. 2
Nog een voorbeeld van een te volle klas van de lagere school Senabile el Kheir
Op de nieuwe kleuterschool El Azhar in Sector 7 zitten kinderen die eigenlijk al lang op de lagere school moeten zitten.
3
De twee houten schuurtjes van de kleuterschool El Azhar waar in totaal 136 kinderen zitten.
De directeur van de school Senabile el Kheir met de drie kleuterleidsters van de kleuterschool El Azhar. Mevrouw Faminetou (tweede van links) is de drijvende kracht achter deze school. Zij spreekt goed Frans, en ze popelt om ook een lagere school te beginnen.
4
SVM Scholen voor Mauritanië Nieuwsbrief Nr. 7 - 4 maart 2014
Nieuwe locatie barst uit haar voegen Van 12-16 januari was ik voor mijn werk naar Nouadhibou en ik ben bij die gelegenheid weer gaan kijken naar de nieuwe school. Door de grote toeloop van leerlingen zitten de klassen al weer overvol. Terwijl de 4 x 5 m klassen eigenlijk bedoeld zijn voor niet meer dan 35 leerlingen, zitten er nu in sommige klassen al meer dan 50. De oorzaak van deze overbevolking ligt in het feit dat er aan het begin van het nieuwe schooljaar (in oktober) nog weinig oude leerlingen waren teruggekeerd. Er zijn toen voor de zekerheid 80 nieuwe leerlingen aangenomen. Later kwamen echter bijna alle oudleerlingen alsnog opdraven, en hun ouders eisten dat zij ook nog een plaats zouden krijgen in de klas. Er moesten toen extra stoeltjes bij gezet worden zodat deze kinderen tenminste konden zitten (al hadden ze geen tafel om aan te schrijven). Klas 4 (overeenkomend met groep 6 bij ons) telde 60 leerlingen, en daarom is deze klas gesplitst. De helft is verhuisd naar een ander lokaal dat gehuurd kon worden in het gebouw waar de school vroeger zat. Er is eigenlijk behoefte aan nog minstens twee extra lokalen, maar er zijn in de buurt geen andere ruimtes meer te huur. De computers van de ABNAMRO die eerst in de "boekwinkel" stonden, zijn nu ook overgebracht naar het nieuwe gebouw. Daar worden ze buiten de schooluren gebruikt voor computercursussen voor volwassenen. Er is een leraar aangesteld die deze cursussen geeft. Omdat de cursus gegeven wordt in een van de gewone klaslokalen, moeten de computers telkens na afloop van de cursus weer worden opgeborgen. Het streven is daarom om voor de computerklas ook een apart lokaal te krijgen. Maar dit is voorlopig toekomstmuziek.
Inzameling speelgoed in Uitgeest Omdat er in januari naar verwachting weer enkele trawlers vanuit IJmuiden naar Mauritanië zouden vertrekken, is er in december nog een inzameling gehouden van speelgoed voor de peuterscholen in Nouadhibou. Deze actie is beperkt gebleven tot Uitgeest omdat we niet teveel materiaal met de trawlers konden meegeven. Een oproep in de plaatselijke advertentiebladen resulteerde in 8 verhuisdozen met speelgoed; een mooi resultaat. Deze dozen zijn eind december aan boord gezet van de IJmuidense trawler "Carolien" die klaar lag om naar Mauritanië te vertrekken. Helaas werd het vertrek van het schip uitgesteld door het onverwachts overlijden van Carolien Vrolijk, de naamgeefster van het schip en mede-eigenaresse van rederij Vrolijk. Carolien was ook degene die vorig jaar een hele container voor ons gehuurd had om materiaal naar Mauritanië te sturen. Haar plotseling overlijden op jonge leeftijd (40) was een grote schok voor iedereen die haar kende. Op 11 januari vertrok de trawler uit IJmuiden om via Las Palmas naar Nouadhibou te varen. Op Las Palmas werden ook nog enkele dozen speelgoed ingeladen die verzameld waren door de plaatselijke agent van rederij Vrolijk. Pas op 19 januari arriveerde de "Carolien" in IJmuiden, drie dagen nadat ik al weer vertrokken was. Door administratieve problemen werden de dozen nog een maand langer vastgehouden in de haven van Nouadhibou, en pas op 20 februari kon de directeur van de school de dozen eindelijk in ontvangst nemen. Het speelgoed is verdeeld over de twee bestaande peuterspeelzalen; een die bij de bestaande lagere school is ondergebracht, en een die in een houten barak in een verder gelegen buitenwijk gevestigd is.
1
Donaties Van het Bredase bedrijf AMGEN kregen we twee gebruikte laptops voor onze school. Deze laptops heb ik in januari in mijn bagage meegenomen, en overhandigd aan de directeur van de school en zijn secretaresse (zie foto's). Verder hield de Protestante Kerk in Uitgeest tijdens een jeugddienst op 22 december een collecte voor onze stichting. Dit resulteerde in een donatie van deze kerk van € 500,- aan onze stichting; iets waarvoor we de kerk uiteraard zeer dankbaar zijn.
De toeloop van nieuwe leerlingen zal ook wel iets te maken hebben met de reclame die de directeur maakt voor zijn school
2
Directeur Cheikh en zijn secretaresse met de laptops die ze gekregen hebben van het bedrijf AMGEN in Breda.
3
Computercursus voor volwassen na afloop van de normale lessen
Het is behoorlijk dringen in sommige klassen.
4
De nieuwe lading speelgoed en poppen vanuit Nederland kreeg een enthousiast onthaal in de peuterspeelzalen (foto genomen door de directeur Cheikh Ould Mahmoud)
5
SVM Scholen voor Mauritanië Nieuwsbrief Nr. 6 - 12 november 2013
Nieuwe locatie in gebruik genomen Zoals in de vorige nieuwsbrief al werd beschreven, moest er dit jaar voor de school een nieuw onderdak gevonden worden omdat het voorheen gehuurde gebouw door de eigenaar verkocht was. Daartoe werd begin dit jaar een nabijgelegen "huis" gekocht dat bestond uit een leeg stuk grond met daarop drie kamers. Op het lege stuk grond zijn in het tweede kartaal drie nieuwe klaslokalen van 4x5 meter gebouwd, en de drie bestaande kamers zijn gedeeltelijk gesloopt en ook verbouwd tot klaslokalen. De school heeft nu dus een eigen gebouw met 6 klaslokalen plus nog een kamertje voor de directeur en zijn secretaresse/boekhoudster. Bij mijn laatste bezoek aan Nouadhibou begin oktober heb ik het nieuwe gebouw kunnen bekijken. Het zag er naar onze begrippen allemaal een beetje donker uit omdat het overgebleven gangpad tussen de klassen ook met beton was overdekt. Mauritaniërs houden ervan om in ruimtes te leven die zoveel mogelijk zijn afgeschermd van de buitenlucht. Dit in de eerste plaats om dieven buiten te houden, maar ook het stof, de hitte en ('s winters) de kou. In de klaslokalen was het zó donker dat ik met mijn kleine camera geen fatsoenlijke foto's kon maken. De enige foto die ik van binnen het gebouw heb, is van een klusjesman die in de gang tussen de klaslokalen thee aan het zetten is (erg belangrijk in Mauritanië).
Interieur nieuwe schoolgebouw met links en rechts drie klaslokalen van 4x5 m
Het uit Nederland afkomstige schoolmeubilair werd allemaal gebruikt in de nieuwe klassen, en de oude tafels en banken van de oude school waren tijdens mijn bezoek tijdelijk opgeslagen op het dak van de nieuwe school. Later zijn die ook nog gebruikt voor een extra klas in het oude gebouw.
1
Directeur Cheikh op het dak van de nieuwe school met daarop een voorraad oude schoolbanken en tafels die zolang op het dak zijn opgeslagen
De buitengevel van het nieuwe gebouw is een stuk minder imposant dan bij het oude gebouw maar dat komt doordat de school met zijn smalle kant aan de straat grenst.
De gevel van de nieuwe school heeft een turquoise kleur. Altijd nog beter dan de vorige school die roze geverfd was aan de buitenkant. Dat vroegere gebouw bevindt zich links om de hoek (ter hoogte van de vrouw die komt aanlopen).
In het oude gebouw is nog wel een kleuterklas gevestigd, die ook dankbaar gebruik maakt van de schoolmeubeltjes uit Holland. Deze klas heeft intussen weer gebrek aan speelgoed, want al het 2
materiaal dat in juni per container arriveerde, is toen gedeeld met een groot aantal kleuterspeelzalen elders in de wijk, met het gevolg dat onze eigen kleuterschool nu al weer zonder speelgoed zit. Kleuterspeelzaal met schoolmeubilair uit Nederland.
De computers van de ABN-AMRO bank en van de Vrijburgschool in Uitgeest zijn intussen geïnstalleerd in de "boekwinkel" van de school waar nog ruimte was voor een aantal tafels. Hier worden in de avonduren computercursussen georganiseerd voor oud-leerlingen en volwassenen.
computerklas in de "boekwinkel" van de school. Hier worden cursussen gegeven in de avonduren. De computers doen het prima; ze waren als nieuw.
3
De buitenkant van de boekwinkel annex computerklas oogt wat primitief, maar dat is wel met meer dingen het geval in Mauritanië.
Bij het begin van het schooljaar in de eerste week van oktober kwamen er veel aanmeldingen van nieuwe leerlingen (ongeveer 80 stuks). Het was op dat moment niet zeker of alle oud-leerlingen zich opnieuw zouden inschrijven, dus de nieuwe leerlingen werden allemaal aangenomen. Na het Offerfeest (15-16 oktober) kwamen echter bijna alle oud-leerlingen weer terug en ontstond er een groot capaciteitsprobleem. Weigeren van oud-leerlingen stuitte op fel verzet van de ouders die vonden dat hun kinderen de oudste rechten hadden. Tenslotte zijn de leerlingen allemaal in de bestaande klassen gepropt, met uitzondering van de 4 e klas (groep 6) die nu gesplitst is in twee klassen. Eén hiervan kon worden gehuisvest in een gehuurde ruimte van het oude gebouw. De overige klassen puilen echter uit met rond 50 leerlingen in ruimtes van 4 x 5 m, en voor dit probleem moet dringend een oplossing gevonden worden. De directeur is driftig op zoek naar extra lokalen in de buurt van de bestaande school, maar op dit moment lijkt alles vol te zitten. De sterke toeloop van leerlingen toont wel aan dat er grote behoefte bestaat aan lager onderwijs in deze arme wijk van Nouadhibou.
Hoop op terugkeer Nederlandse schepen naar Mauritanië Vlak voor het uitbrengen van deze nieuwsbrief kwam het bericht dat Nederlandse rederijen van plan zijn om in januari weer enkele schepen naar Mauritanië te sturen. Afgezien van twee schepen die in 2013 even in Mauritanië geweest zijn, is dit voor het eerst in bijna twee jaar dat er weer Nederlandse schepen naar Mauritanië gaan. Ondanks het feit dat de schepen nog moeten werken onder het nadelige EU akkoord, bestaat de hoop dat er in het eerste kwartaal toch wat gevangen kan worden. Met de komst van Nederlandse schepen ontstaat misschien ook weer de mogelijkheid om een beperkte hoeveelheid materiaal mee te geven voor de school. Door de sterke groei van het aantal leerlingen heeft de school meer tafels en banken nodig, en ook de kleuterschool vraagt weer om speelgoed. In overleg met de reders zal gekeken worden of er in januari weer wat materiaal met de schepen mee kan naar Mauritanië.
4
SVM Scholen voor Mauritanië Nieuwsbrief Nr. 5 - 4 juli 2013
Aankomst container in Nouadhibou In de vorige Nieuwsbrief schreven we over de verzending van een 40 voet zeecontainer vol schoolmateriaal en speelgoed naar Nouadhibou. Deze container werd op 14 maart verscheept vanuit Rotterdam, en hij arriveerde precies 2 maanden later, op 14 mei, in Nouadhibou. Ik had geprobeerd om zelf in Nouadhibou te zijn op het moment dat de container werd uitgeladen. Doordat het schip echter nog een paar dagen op de rede moest wachten wegens plaatsgebrek aan de kade, en ik mijn terugreis niet kon uitstellen, miste ik de aankomst van de container. Ik had onze Mauritaanse partners, waaronder de agent van Rederij Vrolijk, echter goed geïnstrueerd, en die zorgden dat het inklaren van de container en het transport ervan naar de school zonder problemen verliep. Het materiaal werd eerst opgeslagen in de drie nieuwe klaslokalen die intussen gebouwd waren. Het schoolmeubilair werd bewaard voor onze eigen school, terwijl het speelgoed gedeeld werd met andere 15 kleuterscholen in de wijk Numéro. De scholen die in de prijzen vielen, waren zeer blij met het speelgoed dat ze kregen. Maar er waren natuurlijk nog veel meer scholen die gehoopt hadden ook wat te krijgen, en die we teleur moesten stellen. Aan alle mensen speelgoed voor de container geleverd hadden, is op 22 mei een rondzendbrief gestuurd om hen te informeren over de aankomst van de container en hen te bedanken uit naam van de Mauritaniers.
Bouw nieuwe klaslokalen Omdat het hoofdgebouw van onze school intussen door de eigenaar verkocht was, en er voor het volgend schooljaar een nieuw onderkomen gevonden moest worden, werd vorig kwartaal besloten om te investeren in een eigen gebouw. Er werd een perceel aangekocht dicht bij de bestaande school, bestaande uit een drietal woonvertrekken en een stuk open grond. Op het open stuk zijn intussen drie klaslokalen gebouwd van 5 x 4 meter, ruimschoots voldoende (naar Mauritaanse maatstaven) voor 30 leerlingen. Deze lokalen zullen het volgend schooljaar (vanaf oktober) in gebruik worden genomen. Op het moment dat de container arriveerde, waren de nieuwe klaslokalen nog niet gereed, maar het materiaal kon tijdelijk opgeslagen worden in de (inmiddels ontruimde) woonvertrekken. Begin juni werden de nieuwe lokalen opgeleverd, juist op het moment dat het oude schooljaar afliep. Inmiddels is één van de lokalen tijdens de vakantieperiode (van 4 maanden) ingericht als computerklas. Met de vanuit Nederland geleverde computers worden hier nu tijdens de zomermaanden computercursussen gegeven aan zowel volwassenen als leerlingen uit de hoogste klas. Intussen moeten ook de drie bestaande woonvertrekken nog worden omgebouwd tot klaslokalen. Dit zal de hele zomervakantie in beslag nemen. Met de drie extra lokalen komt de totale capaciteit op 6 klaslokalen. De school draait in de praktijk met 9 klassen (6 voor lager onderwijs en 3 "brugklassen"). Om het hele lesprogramma te kunnen draaien, zal na de vakantie met een roulatie systeem gewerkt worden, waarbij lokalen 's ochtends voor de leerlingen van de lagere school gebruikt worden, en 's middags en 's avonds voor de brugklassers.
Resultaten afgelopen schooljaar Het schooljaar 2012/13 werd afgesloten met een proefwerkweek in de tweede week van juni. In totaal namen 230 leerlingen deel aan de proefwerkweek, en het percentage geslaagde leerlingen bedroeg 90%; een mooi succes voor de school. Door de economische crisis in Nouadhibou liepen een aantal ouders sterk achter met de betaling van het lesgeld. Tot nu toe heeft de school echter nog geen enkele leerling weggestuurd omdat de ouders het lesgeld niet meer konden opbrengen. Ad Corten Voorzitter Stichting SVM
Foto's
De directeur van de school, Cheikh Ould Mahmoud, inspecteert de nieuwe klaslokalen in aanbouw
De nieuwe school in aanbouw in mei jl. De klaslokalen rechts naderen hun vertoning; de oude woonvertrekken links moeten nog worden verbouwd.
Meisjes van de hoogste klas poseren in juni voor de net opgeleverde nieuwe klaslokalen
Een van de nieuwe klaslokalen wordt in de zomervakantie gebruikt voor computercursussen. Hier zijn de computers van de ABNAMRO en de Vrijburgschool uit Uitgeest net geïnstalleerd. Leerlingen van de lagere school hebben even hun proefwerk onderbroken om te poseren als cursist.
Leerlingen poseren ietwat onwennig in een klaslokaal dat voorzien is met nieuw schoolmeubilair van De Tabijn uit Heemskerk. Pas in oktober worden deze klassen echt in gebruik genomen.
Verdeling van het speelgoed dat werd opgestuurd met de container. Dit speelgoed werd gedeeld met 15 andere scholen.
SVM Scholen voor Mauritanië Nieuwsbrief Nr. 4 - 17 apr maart 2013
Verzending container naar Nouadhibou Doordat er al bijna een jaar geen Nederlandse trawlers meer vissen bij Mauritanië, was er de laatste tijd geen mogelijkheid geweest om materiaal met deze schepen naar Nouadhibou te versturen. Om ons toch in de gelegenheid te stellen spullen naar Nouadhibou te sturen, bood rederij Vrolijk ons aan om op hun kosten een container te huren en die naar Mauritanië te verschepen. Zo'n container biedt natuurlijk een zee van ruimte. In plaats van de ongeveer 2 kubieke meter aan computers die we eerst wilden versturen, hadden we nu plotseling bijna 70 kubieke meter tot onze beschikking. Om te zorgen dat de container toch redelijk gevuld werd, hebben we begin maart een bliksemactie gevoerd om meer materiaal te verzamelen. De Vrijburgschool in Uitgeest hield een inzamelingsactie voor speelgoed, en via deze school kwamen we ook in contact met scholengemeenschap Tabijn in Heemskerk. Deze club bleek een heel magazijn met afgedankt schoolmeubilair te hebben dat ze ons gratis ter beschikking stelden. Om al dit materiaal naar IJmuiden te vervoeren, regelde Vrolijk ook nog eens een grote vrachtauto voor ons. Intussen hadden we een persbericht voor onze actie opgesteld, dat meteen werd opgenomen in het Noord-Hollands Dagblad van zaterdag 9 maart. Hierop kwamen al een heleboel reacties van mensen die speelgoed wilden geven. Maar de actie kwam pas goed op gang nadat Radio Noord-Holland (naar aanleiding van ons bericht in de krant) ook aandacht aan de actie besteedde in het programma "June helpt" van maandag 11 maart. Dit programma bracht een lawine van reacties op gang; op maandagavond hadden zich al 35 personen gemeld, verspreid door de hele provincie, die allemaal speelgoed wilden leveren. Omdat het laden van de container al gepland stond voor 13 maart, moesten er op 12 maart zo veel mogelijk van deze adressen bezocht worden. Dat was natuurlijk een onmogelijke taak. Zelfs met de hulp van een vrijwilligster uit Uitgeest (Nancy Eilert) lukte het slechts om iets meer dan de helft van alle adressen te bezoeken. Veel mensen die hun gang al vol hadden staan met zakken vol speelgoed, moesten we teleurstellen en zeggen dat hun spullen dit keer niet mee konden. Op 13 maart hebben we al het resterende materaal overgebracht naar IJmuiden, waar met behulp van een paar sterke mannen van Vrolijk de container geladen werd. De container is intussen op weg naar Nouadhibou, waar we de mensen al gewaarschuwd hebben dat er een grote vracht materiaal in aantocht is.
Bouw nieuwe klaslokalen in Nouadhibou Tot nu toe is de school in Nouadhibou gehuisvest in drie gebouwen die gehuurd worden. Het derde gebouw mag eigenlijk die naam niet hebben; het zijn twee houten barakken waarin de nieuwe kleuterschool is ondergebracht. Omdat er geen enkele zekerheid bestond over de voortzetting van de huur (de eigenaren gaven regelmatig te kennen dat ze hun panden wilden verkopen), hebben we besloten te investeren in een eigen gebouw. Voor de bestaande gebouwen vroegen de eigenaren een prijs die we niet op konden brengen. Er is nu een perceel aangekocht dicht bij de bestaande school, dat bestaat uit een drietal kamers en een stuk open grond (zie foto). Op het open stuk worden momenteel drie klaslokalen gebouwd met het voor Mauritaanse begrippen royale oppervlak van 5 x 4 meter. Deze lokalen zullen het volgend schooljaar (vanaf oktober) in gebruik worden genomen. Op korte termijn willen we ze gebruiken voor de opslag van het materiaal dat nu per
container onderweg is naar Nouadhibou. Om te zorgen dat de ruimtes klaar zijn op het moment dat de container arriveert (naar verwachting 4 mei), zijn de bouwactiviteiten nu een tandje hoger gezet. Intussen heeft de eigenaar van het hoofdgebouw al aangekondigd dat dit gebouw verkocht is. De school mag er nog tot het einde van dit schooljaar (medio mei) gebruik van maken, maar zal dan moeten verkassen. Het blijkt achteraf dus geen overdreven voorzorg geweest te zijn om al te beginnen met de bouw van een eigen onderkomen.
Foto's
Schoolmeubilair wordt opgehaald bij scholengemeenschap Tabijn in Heemskerk
Leerlingen van de Vrijburgschool in Uitgeest helpen op 13 maart bij het laden van computers en speelgoed in de boedelbak.
Mannen van rederij Vrolijk in IJmuiden laden al het materiaal in een 40 voet container
En na het zware werk staan ze even uit te puffen.
Nieuw aangekochte perceel voor bouw klaslokalen. De nieuwe klassen komen op de open ruimte rechts. De drie kamers aan de linkerkant (nu nog gehuurd door tijdelijke bewoners) zullen ook worden omgebouwd tot klaslokalen.
SVM Scholen voor Mauritanië Nieuwsbrief Nr. 3 - 30 januari 2013
Bezoek aan Nouadhibou begin januari Begin deze maand ben ik weer een week voor mijn werk in Nouadhibou geweest, waar ik natuurlijk ook onze school heb bezocht. De fotokopieermachine wordt intensief gebruikt, en met de school gaat het goed, ondanks de economische malaise in het land. Het aantal leerlingen is intussen zó groot geworden dat de kleine lokalen uit beginnen te puilen. Zoals ik in de vorige nieuwsbrief al schreef, is er eind vorig jaar vlakbij de bestaande school een nieuw "huis" aangekocht met de bedoeling een deel van de school hierheen te verhuizen. Dit nieuwe huis bestaat uit een drietal kamers en een stuk open terrein. Het is de bedoeling om op het open stuk ook nog drie klaslokalen te bouwen. Dit kost tijd, want de school houdt elke maand maar een klein beetje geld over; net genoeg voor een partij bakstenen. De nieuwe klaslokalen zullen zeker niet vóór het volgend schooljaar gereed zijn. Tijdens mijn bezoek aan de school heb ik een dia-presentatie gehouden over Nederland en over de Vrijburgschool in Uitgeest, met o.a. beelden van de sponsorloop in juli. De presentatie was een groot succes, en ik heb mijn verhaal in totaal vier keer moeten afsteken omdat alle leerlingen het wilden horen, en er maar maximaal 50 leerlingen in het grootste klaslokaal gepropt konden worden. Intussen heeft de school nog een tweede crèche geopend in een verdere buitenwijk van Nouadhibou. Daar zitten ruim honderd kleuters opgepropt in twee "barakken" zonder enig speelgoed. Op verzoek van de directeur had ik zo veel mogelijk poppen en ander licht speelgoed meegenomen in mijn vliegtuigkoffer. Dit materiaal werd dankbaar in ontvangst genomen, maar het was natuurlijk maar een druppel op een gloeiende plaat. De school zou dus heel blij zijn wanneer onze stichting meer (tweedehands) speelgoed zou kunnen sturen voor deze nieuwe crèche.
Verzending materiaal naar Mauritanië Ondanks het feit dat er nog steeds geen Nederlandse schepen bij Mauritanië vissen (door ruzie tussen de EU en Mauritanië) heeft rederij Vrolijk in IJmuiden aangeboden om in maart een container met materiaal voor ons naar Nouadhibou te sturen. Dat zou een mooie gelegenheid zijn om o.a. de computers van de Vrijburgschool die kant uit te sturen. Verder willen we materiaal voor de nieuwe crèche mee te sturen (oud speelgoed), en natuurlijk ook schriften balpennen etc. voor de hogere klassen. Met een hele container kunnen we natuurlijk een massa materiaal tegelijk opsturen.
Goed lager onderwijs van extra belang in huidige politieke situatie Het zal niemand ontgaan zijn dat er de afgelopen weken oorlog gevoerd is in Mali, het buurland van Mauritanië. Hier hadden fundamentalistische moslims de voorgaande maanden een groot deel van het land veroverd. In de bezette gebieden werd de strenge mohammedaanse wetgeving (Sharia) ingevoerd, wat o.a. inhield dat vrouwen alleen gesluierd over straat mochten gaan, en dat bij diefstal of andere vergrijpen meteen een hand werd afgehakt. Nu de fundamentalisten met behulp van Franse soldaten weer uit de grote steden verdreven zijn, kunnen de mensen in Mali weer opgelucht ademhalen.
In Mauritanië weigerde de regering om troepen te leveren om de Fransen te helpen bij de strijd in Mali. Dit was vreemd, want vele andere Afrikaanse landen die minder nauwe banden hadden met Mali, leverden wèl troepen. De afzijdige opstelling van Mauritanië houdt verband met het feit dat er in Mauritanië zelf ook veel moslims zijn die er radicale ideeën op na houden, en die sympathiseren met de extremisten in Mali. De Franse inval werd dan ook fel bekritiseerd door veel Mauritaanse imams. De meeste gewone mensen in Mauritanië moeten echter niets hebben van de radicale ideeën van de extremisten in Mali (en van de Mauritaanse imams), en zij waren blij met de Franse interventie in Mali. De sympathie van sommige Mauritaanse moslims voor de extremisten in Mali hangt samen met de financiële steun die gegeven wordt door Saoedi-Arabië en Qatar. Deze landen gebruiken hun olie dollars om een fundamentele versie van de islam te propageren in heel Afrika. Ook Mauritanië ontvangt veel geld uit deze oliestaten. Het geld gaat via "charitatieve" organisaties naar sympathiserende imams, die het geld weer gebruiken voor propaganda in hun directe omgeving, ook onder jongeren. Er wordt daardoor in Mauritanië (maar ook in andere Afrikaanse landen) een propaganda oorlog gevoerd tussen radicale moslims die niets willen weten van het westen, en gematigde moslims die open staan voor westerse ideeën. Deze strijd begint al op de lagere scholen, en het is daarom zo belangrijk dat kinderen op deze leeftijd al leren dat Europeanen niet zo slecht zijn als de imams vertellen.
Foto's
De nieuwe kleuterschool barst uit zijn voegen
De meegebrachte poppen werden dankbaar in ontvangst genomen, maar er was natuurlijk niet genoeg voor alle kinderen.
Aan het begin van de nieuwe schooldag moeten de kinderen zich opstellen in rijen per klas, en daarna het volkslied zingen.
Hijsen van de vlag 's ochtends voordat de lessen beginnen
SVM Scholen voor Mauritanië Nieuwsbrief Nr. 2 3 december 2012
Activiteiten in Nederland Tijdens een kleine plechtigheid op de Vrijburgschool in Uitgeest op 20 september heeft de directrice een fraaie cheque van 2000 Euro (zie foto) officieel overhandigd aan onze stichting. Dit bedrag was door de leerlingen bijeengebracht met de sponsorloop op 3 juli. Vanzelfsprekend zijn wij de leerlingen en onderwijzers van de Vrijburgschool zeer dankbaar voor dit royale gebaar. Het bedrag is gebruikt voor de aanschaf (ter plaatse in Nouadhibou) van een fotokopieermachine, en nog een aantal andere benodigdhedenvoor de school. Corinne's werkgever, de ABNAMRO bank, heeft intussen 125 gebruikte computers afgestaan voor de projecten van onze stichting. Het is de bedoeling dat hiervan 115 computers naar diverse middelbare scholen in het zuiden van het land zullen gaan (waaronder de oude school van Corinne's man Aliou), en 10 naar de lagere school in Nouadhibou. Verder heeft de Vrijburgschool ook nog 3 computers beschikbaar gesteld voor de school in Nouadhibou. Het wachten is momenteel op een mogelijkheid om dit materiaal te verschepen naar Mauritanië. Het was aanvankelijk de bedoeling dat de spullen door Nederlandse vissersschepen zouden worden meegenomen, maar tot op heden vertrekken er geen schepen vanuit IJmuiden naar Mauritanië als gevolg van de problemen met de EU (zie onder). Gezocht wordt nu naar een andere manier om de goederen te verzenden. Er is intussen nog geen zicht op een oplossing van het visserij conflict tussen de EU en Mauritanië. De Europese vissers weigeren om naar Mauritanië te gaan zo lang het onvoordelige akkoord van kracht blijft dat de EU in juli gesloten heeft. Intussen zijn ook alle niet-Europese schepen vertrokken uit Mauritanië omdat zij zich aan dezelfde maatregelen moesten onderwerpen als de EU schepen. Het resultaat is dat Mauritanië nu met lege handen staat: geen inkomsten van buitenlandse schepen, en 3000 Mauritaanse zeelui werkloos. In Nouadhibou leidt dit tot steeds meer geldgebrek en toenemende spanningen. Een artikel over de problemen rond het EU visserijakkoord is te lezen op: http://www.visserijnieuws.nl/component/content/article/70-archief-2011/8105-mauritanie-heeftverkeerde-inschatting-gemaaktduizenden-werkloze-zeelieden-na-vertrek-buitenlandse-vloten.html Gelukkig hebben de problemen in de visserij nog geen gevolgen gehad voor de school: die draait nog steeds prima, mede dankzij het materiaal dat ze met onze steun gekocht hebben. Intussen heeft de Belastingdienst onze stichting de ANBI status verleend (Algemeen Nut Beogende Instelling). Dat betekent dat giften aan de stichting voor de belastingen aftrekbaar zijn. Alvorens de Belastingdienst onze stichting de ANBI status gaf, moest er eerst nog een beleidsplan en een financiële prognose worden opgesteld. Verder moesten de statuten van de stichting nog worden aangepast. Dit kon gelukkig snel en kosteloos geregeld worden. Dankzij de inspanningen van Ad's zus kwam op 16 september de website van de stichting online: www.scholenvoormauritanie.nl De website is zodanig ontworpen dat de Nederlandse tekst gekopieerd kan worden in Word, en dan via vertalingprogramma's omgezet kan worden in elke andere taal. Op deze wijze konden de mensen
van de school in Nouadhibou de tekst omzetten in het Arabisch; iets wat ze natuurlijk prachtig vonden. Activiteiten in Mauritanië Ad was van 30 september tot 4 oktober in Nouadhibou in verband met zijn werk op het visserij instituut. Bij die gelegenheid kon hij de school bezoeken, en het nieuwe materiaal met eigen ogen bekijken. Het was zijn bedoeling geweest om in de hoogste klassen een presentatie te houden met foto's van de sponsorloop, maar helaas waren de klassen op dat moment nog niet begonnen. De presentaties moesten dus uitgesteld worden tot zijn volgend bezoek (begin januari). Vanaf 10 oktober is het schooljaar weer begonnen, en er waren in november in totaal 238 leerlingen ingeschreven. Dit is een forse uitbreiding vergeleken bij vorig jaar, en er moesten weer een aantal nieuwe schoolbanken worden bijgekocht. Sommige klassen beginnen nu uit te puilen, en er wordt gezocht naar meer ruimte in de buurt. De school heeft nu ook een brugklas waar leerlingen worden voorbereid op het middelbaar onderwijs. De aanwezigheid van een brugklas is een nieuwe eis van de Mauritaanse overheid. In deze brugklas krijgen de leerlingen onderwijs van verschillende vakdocenten die op uurbasis worden ingehuurd. De naam van de school is intussen op last van het Ministerie van Onderwijs veranderd. De oude naam El Azhar bleek al in gebruik te zijn voor een school in de hoofdstad, en de naam van onze school is nu gewijzigd in Senabil el Khair. De wijziging van de naam kostte een hoop tijd en geld want hiervoor was de toestemming van twee ministeries vereist. Maar intussen lijkt dat allemaal goed geregeld. De twee bestaande gebouwen van de school worden tot nu toe gehuurd, maar binnenkort dreigt één ervan verkocht te worden. Dit is het gebouw waar de school oorspronkelijk begonnen is, en waar nu twee hogere klassen en de peuterspeelzaal zijn gehuisvest. De eigenaar vraagt hiervoor een bedrag dat niet opgebracht kan worden door de school. Om te voorkomen dat de klassen in dit gebouw binnenkort op straat komen te staan, is nu een ander gebouw aangekocht dat vlak bij de twee bestaande gebouwen ligt. Dit is gebeurd met geld van plaatselijke sponsors, aangevuld met een bijdrage van onze stichting. Het is de bedoeling dat er in het nieuwe gebouw zo snel mogelijk enkele klaslokalen worden ingericht, en dat de klassen uit het oude gebouw in de loop van dit seizoen verhuizen naar het nieuwe gebouw. Hiervoor zal ook extra schoolmeubilair moeten worden aangeschaft. Politieke situatie in Mauritanië De situatie in Mauritanië was de afgelopen maanden onrustig door een ongeluk op 13 oktober waarbij president Aziz abusievelijk beschoten werd door enkele van zijn eigen militairen. De president werd geraakt door drie kogels en moest hals over kop naar Frankrijk gevlogen worden voor behandeling. Tijdens zijn afwezigheid gonsde het in Mauritanië van geruchten over een mogelijke staatsgreep en over de ernst van de verwondingen van de president. Gedurende de afwezigheid president konden er geen besluiten genomen omdat normaal de president in alles het laatste woord heeft. Intussen is Aziz op 24 november weer voor een weekje teruggekeerd in het land, en de hoop is dat de situatie zich nu weer zal normaliseren. Een andere bron van onrust is de stijgende spanning in het buurland Mali, waar moslim extremisten zich meester hebben gemaakt van 2/3 van het land. De organisatie van West Afrikaanse staten ECOWAS bereidt momenteel een militaire interventie voor, gesteund door Frankrijk. Mauritanië houdt zich angstvallig buiten dit conflict, wetende dat sommige moslims in Mauritanië zelf in opstand zullen komen zodra Mauritanië zich mengt in de strijd tegen de extremisten in Mali.
Foto's
Overhandiging cheque van € 2000 door Vrijburgschool op 20 september
De cheque was een echt kunstwerk.
Schoolhoofd Cheikh Mahmoud aan het werk met de nieuwe kopieermachine.
Een (Arabisch) lesboek gekopieerd met de nieuwe machine.
SVM Scholen voor Mauritanië Nieuwsbrief Nr. 1 20 augustus 2012
Door de vakantie periode stonden de activiteiten de afgelopen weken op een laag pitje, maar desondanks zijn er wel een aantal vorderingen te melden. De belangrijkste stap is dat ik op 23 juli bij de notaris de oprichtingsakte van de stichting ondertekend heb. We zijn nu dus een officiële stichting, en we staan ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Intussen heb ik ook een bank- en spaarrekening geopend bij de ABN AMRO. Dat ging wat moeizamer dan ik verwacht had, maar de rekening (Nr. 537706887) is nu toch geopend, dus de donateurs kunnen beginnen met het storten van geld! Mijn zus is intussen bezig met het ontwerpen van een website voor de stichting. Zij heeft daar veel plezier in, en mijn verwachtingen zijn hoog gespannen. Via Marika's moeder krijg ik nog steeds kinderspeelgoed binnen voor de kleuterafdeling van de school. Het is intussen weer een aardige stapel geworden, en ik heb Marika's moeder gevraagd om maar even te stoppen met het verder inzamelen van materiaal totdat we een schip hebben dat naar Mauritanië gaat. Dat laatste is een probleem op dit moment omdat de Nederlandse reders voorlopig al hun schepen hebben teruggetrokken uit Mauritanië. Dit in verband met de ondertekening van een nieuw visserij akkoord tussen de EU en Mauritanië dat voor de Nederlandse reders erg onvoordelig is. De Nederlandse reders weigeren om onder het nieuwe akkoord schepen naar Mauritanië te sturen. Het is de verwachting dat het akkoord de komende maanden weer opengebroken wordt, en dat er daarna weer schepen naar Mauritanië gaan. Hoe lang dit zal duren, is op dit moment nog niet te zeggen. Corinne's werkgever, de ABN-AMRO, wil een aantal desktop computers doneren aan onze stichting. Ons schoolhoofd in Mauritanië, Cheikh Ould Mahmoud, is erg blij met dit gebaar, en hij denkt al aan het inrichten van een speciale computerklas voor zijn leerlingen. Dat zou een mooie reclame vormen voor zijn school. Verder heb ik via de bank al een voorschot van € 900 overgemaakt voor de aanschaf van een fotokopieerapparaat. De bijdrage van de Vrijburgschool wordt waarschijnlijk begin september naar onze stichting overgemaakt maar Cheikh wil nu al beginnen met het kopiëren van lesmateriaal zodat hij zijn spullen op orde heeft bij de aanvang van het Mauritaanse schooljaar eind september. Cheikh heeft de afgelopen weken een tijd in de hoofdstad Nouakchott gezeten in verband met de verplichte naamswijziging van zijn school. De naam "El Azhar" bleek al in gebruik te zijn voor enkele scholen in Nouakchott, en het Ministerie van Onderwijs had hem opdracht gegeven de naam van zijn school te veranderen. Daarvoor moest hij zowel de handtekening hebben van zowel de minister van Binnenlandse Zaken als die van Onderwijs. In beide gevallen moest hij mensen op de betrokken ministeries geld betalen om te zorgen dat zijn dossier binnen afzienbare tijd behandeld zou worden. Zo werkt dat in Mauritanië (het land staat op de 143e plaats van de 183 landen die beoordeeld worden door Transparancy International; hoe lager de plaats, hoe meer corrupt het land is) . Cheikh heeft nu het akkoord van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, en hij verwacht binnenkort ook het groen licht te krijgen van het Ministerie van Onderwijs. De naam van de school wordt nu "Senabil al Kheir". Ik weet nog niet precies wat dat betekent, maar dat zal ik Cheikh nog eens vragen.
In Mauritanië draaiden alle overheidsdiensten de afgelopen maand op een half pitje in verband met de Ramadan. Die is intussen voorbij, en leven in Mauritanië herneemt nu weer zijn normale gang.
