Stichting Orangemann. Gemma van Bekkum Niek Wagemans Rolf Bruggink. CONTACT Gerrit van de Lindestraat TK Rotterdam Nederland

Stichting Orangemann Gemma van Bekkum Niek Wagemans Rolf Bruggink CONTACT Gerrit van de Lindestraat 6 3022 TK Rotterdam Nederland E: [email protected] Ampelhaus ADRES Brauerstraße 33 D-06785 Oranienbaum Duitsland www.ampelhaus.nl www.facebook.com/Ampelhaus

Tentoonstelling ‘Use it Again’ De Rotterdamse stichting Orangemann organiseert een kunst & design tentoonstelling in het Ampelhaus in Oranienbaum, Duitsland van 30 juni tot 26 augustus 2012. Met een Sneak preview van 23 t/m 28 april 2012. In hedendaags kunst & design zijn begrippen als re-use, recycling, cradle to cradle, transformatie en consumptie niet meer weg te denken. Vragen als de noodzaak en eindigheid van consumeren, maar ook hoe zich dit verhoudt tot politiek, geloof en macht, zijn momenteel een voedingsbodem van inspiratie. Bij design komt dit tot uiting in innovatieve en creatieve oplossingen om materialen te hergebruiken en te vernieuwen. In de beeldende kunst komt juist de maatschappelijke kant van dit thema aan de orde. De tentoonstelling laat een breed scala aan producten en autonoom werk zien van zowel gevestigde namen als verrassend talent dat nog onbekend is. Voor allen geldt dat er op zeer verschillende wijze met dit thema wordt omgesprongen. Sommige werken bieden een praktische oplossing voor hergebruik. Andere werken roepen juist vragen op over dit thema. Er worden veel verschillende en verrassende werken getoond waarvan het vaak ook niet direct zichtbaar is dat er sprake is van “ Use it Again” Het Ampelhaus is een groot oud pand uit 1905 in het centrum van Oranienbaum. Door de tentoonstelling krijgt het, na ruim tien jaar leegstand, weer een nieuwe invulling. Het is een ruimtelijk pand met een geweldig palet aan sporen van haar geschiedenis en haar oude gebruikers. De vele getoonde werken vormen samen met dit gebouw een geweldige beleving. De deelnemers aan de tentoonstelling komen zowel uit Nederland als uit Duitsland. Een aantal van hen hebben voor de tentoonstelling een verblijf gehad in het Ampel-Haus waar zij werk hebben gemaakt voor de tentoonstelling. Anderen zullen daar ook tijdens en na de expositie aan deelnemen. Hierdoor zal de tentoonstelling zich steeds verder ontwikkelen gedurende het jaar. Deze tentoonstelling valt samen met de grote overzichtstentoonstelling in het paleis van Oranienbaum. Het paleis staat een half jaar in het teken van hedendaags Nederlands ontwerp en mode in combinatie met historische objecten. Het Ampelhaus bevindt zich op 200 meter van het paleis. Graag tot ziens in Oranienbaum! Orangemann

Kunstenaars & Designers, Use it again, 2012 Andreas Meichsner Anique Weve Arjen van Krieken - Galerie Iris Cornelis Arno Arts Barbara Gen Between 2 lives Christel Derksen & Jaroslaw Rodycz Daan den Houter Driessens & van den Baar Edwin Deen Esther van Groeningen Frank Halmans Galerie Puur  Helmut Smits Humade  Jaap Wijnants - ShowRaum -  Jens Praet Jeroen van Laarhoven Jerszy Seymour - NGispeN Jesper Jensen - ShowRaum -  Jo meesters Jonas Samson Joost Gehem Karin Trenkel - Galerie Hommes Klaas Kuiken Lizan Freijsen  Liesbeth Bitter  Maarten Baas

Maartje Simons Marien van Buuren Maurice Thomassen - NL=US Matthew Appleby - ShowRaum -  Michael Wolke - ShowRaum -  Mischa van der Wekke Monique Benthin - Galerie Iris Cornelis Niek Wagemans  Niels Post Noah van Dongen - Galerie Iris Cornelis N˚ 1771  Olivier Scheffer Oscar Prinsen  Patrick Kerti - ShowRaum -  Peter Tromop Regitze Kerti - ShowRaum -  Richard Hutten Rolf.fr Saminte Ekeland - Frank Taal Galerie Startrash Stephan Siepermann  Sven Lamme  Thomas L'anson Tjalling Visser - Zic Zerp Galerie Tjeerd Hendriks  Tomas Schats Tonio de Roover Xu Bin

Andreas Meichsner

www.andreasmeichsner.de

Tokyo Layers; Graveyard & Parkhouse, 2003 De fotoserie Tokyo Layers gaat over de verticale integratie die ontstaat door de architecturale dichtheid in Tokyo Metropolis. Het meervoudige gebruik van ruimte onthult niet alleen interessante architectonische oplossingen, maar toont ook de sociale en economische omstandigheden in Japan die direct invloed hebben op de architectuur en het stadsgezicht. GRAVEYARD Wegens het grote ruimtegebrek in Japan is het verboden overledenen te begraven. Zij worden daarom meestal gecremeerd en hun as in urnen bewaard. Deze urnen worden in stenen familiegraven van verschillende vormen en maten bijgezet, zoals te zien is op de foto. Nabestaanden laten berichten en wensen achter op houten latten die tegen de graven aangezet worden. Deze ‘tunnelbegraafplaats’ bevindt zich in Sendagaya, in het Shibuya-Ku district. PARK HOUSE Als autobezitters in Tokio een auto willen registreren, moeten ze kunnen bewijzen de nodige parkeerruimte te hebben. Als dit niet het geval is, zullen ze geen kenteken krijgen. Omdat ruimte schaars en duur is, zijn oplossingen zoals het stapelen van auto's heel gewoon. Dit huis is gelegen in Shin Urayasu in het zuidwesten van Tokio en gebouwd op kunstmatige grond, die oorspronkelijk toebehoorde aan het wateroppervlakte van de baai van Tokio. Door het dumpen van afval en aarde wordt er veel land in de baai van Tokyo gewonnen. Na het comprimeren van de grond en een bepaalde tijd van rust, worden deze nieuw verworven landoppervlakken gebruikt als bouwterrein. Adreas Meichsner (Hannover, Duitsland) verbleef in 2002 tijdens zijn studie fotografie een semester in Japan. Dit leidde ertoe dat hij nogmaals drie maal naar Japan reisde en er in 2004 een jaar woonde om zijn fotoserie over Tokyo Metropolis te completeren. Afmetingen: 93,5x116 cm

Arjen van Krieken - Galerie Iris Cornelis -

www.arjenvankrieken.nl

Paroxetine, 2010 Mijn werk bestaat uit een opeenstapeling van industrieel verkregen materialen. Met fysieke kracht maak ik het materiaal  los van zijn betekenis door het machinale eruit  te halen. Zo kan ik, uitgaande van hun eigenschappen, door de ' uiterlijke ' gestalte heen kijken om  vervolgens een andere wereld te scheppen De wereld van verklaringen en verstandelijke redeneringen is niet de wereld van het bestaan, mijn bestaan. Het gaat mij om de handeling waarin de betekenis ligt in dat anders zijn. Menselijke handelingen worden, vandaag de dag, vereenvoudigd of geheel overgenomen door het gebruik van techniek. Dit gaat ten kosten van het bewust zijn, het bewust zijn van de dingen om ons heen. Het werk ‘Paroxetine’ gaat enkel over de handeling, zonder enige vorm van emotie. Een verticale armbeweging bepaalde het resultaat. De titel ‘Paroxetine’ verwijst naar een geneesmiddel tegen depressiviteit. Dit middel maakt bepaalde stoffen aan in de hersenen die een exciterende werking hebben. Afmeting: 100x195 cm

Arno Arts

www.arno-arts.nl

24 Karaat, 2010-2011 Arno Arts (Arnhem, Nederland, 1947) is een multimediale kunstenaar. Hij laat zich door een onderwerp of een thema leiden naar een verbeelding in iedere denkbare vorm. Schilderij, tekening, object, sculptuur, installatie of performance; elk medium of middel is dienstbaar aan de uitvoering van een kunstwerk. Arno Arts kiest voor herkenbare beelden, maar overrompelt telkens weer met een nieuw gecreëerde werkelijkheid. Zo ontstaat een kunstwerk dat verbaast, een beeld dat zich vasthecht in de wereld van de beschouwer, een beeld dat de schijn van alledaagsheid toont, maar zo bijzonder is dat het in het geheugen van de beschouwer wordt gegrift. Zijn perfectie gaat ver uit boven vakmanschap. “Worshipping” is het begrip dat beter aansluit bij de uitputtende concentratie die karakteristiek is voor zijn werkwijze. Die onverbiddelijke discipline is weer een inspiratie op zich, die de kijker dwingt stil te staan bij het verbeeld de idee of concept. Plastic flessen verguld met 24 karaat bladgoud; Campina, Shampoo, Dubro, Remia, Andy, WC Eend, Harpic, Sendil, Zone, Kruidvat

Barbara Gen

www.barbaragen.nl

Montevideo & Pompeii, 2005 De foto's van Barbara Gen kenmerken zich door de intense kleuren en de soms eigenaardige vervormingen. Je moet vaak even wat langer kijken om te ontdekken wat zich in het beeld afspeelt. In plaats van de tijd stil te zetten door middel van een foto, vangt ze een reeks van momenten in één beeld. Op deze manier ontstaat er als het ware een nieuwe wereld. Een wereld van kleur, beweging en herhaling. Omdat het medium waarmee zij dit doet fotografie is, wordt deze nieuwe wereld bijna geloofwaardig (“Als er een foto van is dan zal het wel bestaan"). Haar uitdaging ligt erin de werkelijkheid te bewerken zonder programma's zoals Photoshop te gebruiken.   Barbara Gen (Den Haag, 1978) is in 2003 afgestudeerd aan de Willem de Kooning Academie te Rotterdam. Sinds haar afstuderen is ze werkzaam als zelfstandig fotograaf en exposeert ze regelmatig. Naast haar vrije werk als kunstenaar fotografeert ze ook in opdracht. Barbara Gen woont en werkt in Rotterdam. Materiaal: fotoprint op aluminium Afmetingen: 70x100 cm

Anique Weve

www.we-ve.nl

Koning, Keizer, Admiraal, 2012 Koning, Keizer, Admiraal is een serie portretten die ontstonden tijdens mijn verblijf in Oranienbaum.   Deze is onderdeel van een grotere  serie van Foto’s wat ontstaat uit mijn kleine fascinatie en details van mijn directe omgeving. Sommige zijn geënsceneerd in hoe ik de dingen zie. Het zijn op zich zelf staande beelden/foto’s, maar door herhaling van techniek en tijd vormen ze een serie of een dagboek van alledaagse dingen om mij heen, die normaal over het hoofd worden gezien.   Mijn werk speelt in op maatschappelijke rangordes en sociale conventies. Ik probeer deze op anarchistische dan wel liefdevolle wijze weer te geven. Dit doe ik door deelnemers en publiek bijvoorbeeld in afwijkende rollen te plaatsen, stel ik hen een nieuwe manier van kijken voor, en onderzoek ik de beweeglijkheid van sociale standaarden.

Materiaal: lambda print op Dibond Afmetingen: 50x59 cm, 50x61 cm, 50x62 cm, 50x55 cm

Annelou & Joep van Griensven

www.betweentwolives.com

Collectie Between 2 Lives Lamp & Tea table, 2010 De collectie BETWEEN TWO LIVES bestaat uit een reeks interieurobjecten waarbij stukken uit de 17e en 18e eeuw als uitgangspunt zijn gebruikt. Het duo Joep & Annelou van Griensven accentueert met hun ‘second life furniture’ methode de authenticiteit, ambachtelijkheid en vorm van het bestaande object en bevraagt dit object vervolgens op zijn ware kern. Door een tweede laag om het object te maken, voegen zij enerzijds vorm toe maar onttrekken zich anderzijds aan enige uiting van vastomlijnde esthetica van historie, stroming of stijl. De twee jonge ontwerpers bevragen het object puur op zijn essentie en plaatsen het (opnieuw) binnen de context van een hedendaags interieur. Materiaal: MDF hoogglans spuitwerk, authentiek meubel Afmetingen: Lamp 50x50x200 cm, Tea table 81x78x57 cm

Daan den Houter

www.daandenhouter.com

High Tea Table, 2009 De High-Tea-Table is een schijnbaar uitvergrote picknicktafel. Zitten aan de tafel geeft een nieuw perspectief op de wereld; kijk je over de mensen of over de schutting van de buren. Treden aan de zijkant fungeren als tribune waar men ook op kan zitten. Het omhoog klauteren geeft volwassen mensen de ervaring dat ze weer klein (kind) zijn. De High-Tea-Table is leuk voor jong en oud, spreekt tot de verbeelding en is tevens ook een gewoon gebruiksobject. Gezeten aan de tafel voelt men zich, met bungelende benen, ‘On top of the World’; alles lijkt als een normale (lange) picknicktafel, het perspectief is echter nieuw. Dit maakt het prettig om op deze tafel te verblijven. Samen met een aantal mensen op deze tafel creëer je een uniek eigen eilandje in de lucht. De High-Tea-Table is ontworpen door Daan den Houter en is één van zijn Sociale Sculpturen. Deze sculpturen hebben ten doel het alledaagse vanuit een nieuw perspectief te ervaren. Eerder maakte hij o.a. het Slaapsculptuur waarin men tot 24 personen tegelijk kon overnachten. Vorm en hoeveelheid slaapplaatsen werd bij dit object aangepast aan de locatie en hoeveelheid overnachtende personen. Materiaal: vuren gebeitst Afmeting: 300x300x240 cm

Driessens & van den Baar

www.wandschappen.nl

Serie Waste Bowle 1,2,3,4 , 2011-2012 Schalen van resthars afkomstig van de productie van schilderijen van Driessens & van den Baar Wandschappen en Knotted Chairs van Marcel Wanders in het atelier van Wandschappen. Materiaal: epoxyhars, pigmenten Afmetingen: ø40 cm, hoogte 17 cm

Driessens & van den Baar

www.wandschappen.nl

Serie Waste Vase III 1,2,3,4 , 2012 Serie Waste Vase White II 1,2,3,4 , 2009-2010 Serie Waste Vase III 1,2,3,4 , 2012 Bont gekleurde vazen van stucloper (misdrukken van tetrapakken), normaal te gebruiken als eenmalige mallen voor de serie Waste Vase II, maar gezien hun schoonheid ook een product op zichzelf. Materiaal: misdrukken van Tetrapakken, tape Afmetingen: variabel; hoogte 28 tot 45 cm

Serie Waste Vase White II 1,2,3,4 , 2009-2010 Witte vazen, die gegoten zijn in eenmalig te gebruiken mallen van stucloper, met de witte resthars, die wordt gebruikt door Wandschappen voor de productie van de Crochet Tables van Marcel Wanders voor MOOOI. Materiaal: epoxyhars, wit pigment Afmetingen: variabel; hoogte 28 tot 45 cm

Edwin Deen

www.edwindeen.nl

Liquid rainbow, 2011 Pigment, een elektrische kraan, enkele meters tuinslang en een doodgewone gazonsproeier. Dat zijn de ingrediënten waarmee beeldend kunstenaar Edwin Deen iets schijnbaar onmogelijks voor elkaar kreeg: hij materialiseerde een regenboog. ‘Liquid rainbow’ speelt met de spanning die ontstaat wanneer de zon op een regenachtige dag haar stralen naar de aarde stuurt en de hemel vervult van de ongrijpbare belofte van een regenboog. De achteloze bezoeker weet nooit wanneer ‘Liquid rainbow’ in werking zal treden, maar wanneer de installatie gaat sproeien zijn verassing en vrolijkheid nooit ver weg. De herhaling van de sproeibeweging intensiveert de zeven kleuren op de witte muur. Die verandering is nauwelijks waarneembaar, maar verleent ‘Liquid rainbow’ wel degelijk een tastbare dimensie. Edwin Deen (1980, Linschoten) is geïnteresseerd in natuurkundige processen en het gebruik van dagelijks voorwerpen en onedele materialen. Middels experimenten en esthetische beelden benadrukt hij dat wat wij doorgaans veronachtzamen op een lichtvoetige en aantrekkelijke, maar belangwekkende wijze. tekst door Lise Lotte ten Voorde

Frank Halmans

www.frankhalmans.nl

Full house, 2009 …Halmans is bang dat dingen verloren gaan. Hij strijdt tegen het vergeten, tegen de vergetelheid. “Vergeten is alarmerend. Alles is tevergeefs geweest, zinloos, als je met vergeten tevreden zou zijn.” In het verlengde van deze gedachtegang moeten de stofzuigers worden bekeken. “Dingen van buiten dwarrelen neer in je atelier, zowel fysiek als mentaal. Van deze dingen maak je werk, maar altijd ontstaat er ook restmateriaal, tot aan het stof dat je maakt. Dat stof verzamel ik bijvoorbeeld in de flat-stofzuiger, waarmee ik mijn atelier schoonhoud.” Inmiddels is er ook een reeks handstofzuigers, die zijn gebaseerd op kruimeldieven, waartussen het schaalmodel van een modernistische bungalow is gezet als reservoir. Niets gaat zo verloren bij Frank Halmans. Nog niet het stof van het atelier. Als de stofzuigers worden geëxposeerd, exposeert Halmans niet alleen een autonome sculptuur - met alle inhoudelijke verwijzingen die daaraan kleven -, maar ook het stof in zijn atelier, als residu van het 'maken'…   FRANK HALMANS VANUIT ZIJN ATELIER, Robbert Roos in ‘Here/Hier’, 2010. Materiaal: hout, glas, verf, metaal, elektra Afmeting: 182x39x55 cm Kruimeldief Tomado 917/3 (hoekzuiger) , 2010 Materiaal: hout, lak, latex, kunststof, glas, elektra Afmeting: 69x43x15,5 cm

Jens Praet - Industry Gallery DC & LA -

www.jenspraet.com

Shredded Stool, 2010 Studio Jens Preat was gechoqueerd door het enorme papierafval wat geproduceerd wordt in kantoren en heeft getracht een ander gebruik hier voor te vinden om dit abstracte concept om te draaien in realiteit. De design studio heeft onbruikbare documenten en overgebleven tijdschriften getransformeerd in bruikbare objecten. Ten einde zijn de confetti van het versnipperde papier en de hars in een mal gegoten en uitgehard tot een star object. De papier-hars samenstelling beschikt over een stevigheid gelijk aan hout en heeft een uniek uiterlijk. Het papier afval keert terug naar onze woonkamer of kantoor als een functioneel meubel. Een bank sterk genoeg om het gewicht van 2 volwassenen te dragen! De Shredded Collection Bench is gemaakt van 3 kg versnipperde documenten en pure hars en is een studie voor de bank gemaakt voor voor Industry Gallery DC & LA gemaakt van 3kg overgebleven Capitol File Magazine’s en pure hars. Materialen: versnipperde Capitol File tijdschriften, pure hars Afmeting: 40 x 90 x 35 cm fotografie copyright pictures: Kaitey Whiteread

Jeroen van Laarhoven

www.jeroenvanlaarhoven.com

Stove M1, 2007 Het concept van ‘Stove M1’ is een moderne verwarming in de vorm van een oude kachel, een herinnering aan een warm gevoel van samen zijn rond de centrale plek in het huis. Het hart van de familie. Stove M1 is opgebouwd uit 3 warmte spiralen. Deze spiralen transporteren het warme water en zijn tevens functioneel in het afgeven van de warmte. De drie spiralen vormen tevens de poten waar de radiator op staat. Stove M1 is vergelijkbaar met andere staande 3-dimensionale design radiatoren. Stove M1 is onder andere toepasbaar in restaurants, cafés, huiskamers maar ook in badkamers.

Jerszy Seymour - NgispeN -

www.jerszyseymour.com

Amateur Masters Arm, 2011 De Amateur Masters Arm stoel van Jerszy Seymour is een met de hand vervaardigde model van beroemde design klassiekers, bekleed met polycaprolactone was. Stuk voor stuk unica, allemaal 100% biologisch afbreekbaar. Hiermee toont de ontwerper aan de ene kant zijn respect voor de beroemde ontwerpen, tegelijkertijd is de Amateur Masters serie een politiek statement. Materiaal: polycaprolactone was en hout Kleuren: bruin, geel, grijs, zwart, rood, roze, blauw en groen

Jo Meesters

www.jomeesters.nl

Odds & Ends Bits & Pieces, Final soft shelf, 2009 Studio Jo Meesters creëert concepten en producten gebaseerd op de sleutelwoorden van materie en traditionele vakmanschap. De doorgaande zoektocht naar innovatie in materiaal en techniek is de voornaamste drive van het ontwerpbureau, welbeschouwd een laboratorium voor product concept. Een laboratorium gefocust op het onderzoek naar een nieuwe manier van materiaal gebruik en de ontdekking van de grenzen van de doorsnede van vakmanschap en (massa) productie techniek. Het basisprincipe in Jo Meesters’ werk is duurzaamheid. Bij integratie van verschillende aspecten van vakmanschap, verfijning en detaillering, Meesters streeft naar het verzadigen van zijn projecten en producten met een emotionele waarde. Op deze manier benadrukt hij de verbintenis van de creatie en de waarneming als een band tussen object en gebruiker. Om deze visie te benadrukken, creëerde Studio Jo Meesters een TESTLAB, een experimenteel doorlopend project over verjonging en hergebruik van afgedankte materialen. TESTLAB gaat over experimenten en prototypes, onderzoekt de mogelijkheden van de materialen, verwijdert ze van hun context en transformeert ze tot iets nieuws. Materiaal: hout, dekens Afmeting: 190x50x110 cm gelimiteerde oplage van 5 Beschikbare kleuren; rose-oranje, groen, geel en blauw

Jonas Samson

www.jonassamson.com

Free Style Vases, 2007 In deze vazen wordt vakmanschap gecombineerd met industriële productie om een uniek object te creëren. Keer op keer. Jonas Samson maakt zijn blow moulded vazen door lucht in PET- flessen te blazen. dit zijn plastic frisdrank flessen. Dus ruwe industriële materialen worden getransformeerd tot nieuwe, modieuze producten. De vazen worden ambachtelijk geproduceerd. Iedere vaas heeft een unieke vorm omdat het vormingsproces slechts gedeeltelijk te controleren is. De uiteindelijke vorm zal daardoor iedere keer een verrassing zijn. Materiaal: PET

Joost Gehem

www.joostgehemdesign.com

Drukkruk, 2011 OMVORMVERDEELFABRIEK BOEDELBANK Met circa 135.000 sterfgevallen, 32.236 echtscheidingen, 10.000 faillissementen en duizenden opnames in zorginstellingen per jaar, blijven er heel wat inboedels zonder eigenaar achter. Als de erfgenamen en opkopers niet geïnteresseerd zijn, belandt de huisraad meestal in de afvalbak. Joost Gehem beschouwt achtergebleven inboedels als grondstof. Zijn Omvormverdeelfabriek Boedelbank vermaalt meubels en meer tot gloednieuwe producten. Uw oude inboedel krijgt weer een frisse start in een nieuwe vorm; de Boedelbank blaast de cyclus van verzamelen en weggooien nieuw leven in.

Karin Trenkel - Galerie Hommes -

www.karintrenkel.nl

Winterlandschap, 2012 Karin Trenkel houdt zich bezig met de tegenpolen cultuur en natuur. Met verbazing kijkt ze naar de immense hoeveelheid planning en inspanning die nodig lijkt te zijn om de aarde geschikt te maken voor de mens. In Nederland en met name de Randstad, waar zij sinds 1990 woont, komt de menselijke neiging tot maakbaarheid van de natuurlijke omgeving meer dan in haar geboorteland Duitsland tot uiting. “Reis ik door het Nederlands landschap dan valt mijn blik vaak op absurde en surreële verschijnselen in de infrastructuur, zoals bijvoorbeeld dat er een deel van het ons toegeëigende land weer aan de natuur terug gegeven wordt in de vorm van recreatie-gebieden.” De installaties van Karin Trenkel zijn ruimte vullende collages, waarin wordt gespeeld met de wisselwerking tussen platte en ruimtelijke verbeelding van landschappen. Het zijn stereotype, haast kitscherige scènes, zoals rotspartijen met een waterval. Door de manier hoe ze gemaakt zijn stijgen ze echter uit boven de kitsch en het sentiment en zijn niet eenduidig te interpreteren. Materiaal: gouache op aquarel papier, transparant papier, gloeilamp, karton, afval

Klaas Kuiken

www.klaaskuiken.nl

Bottle Collection, 2010 Groene glazen massa productie flessen krijgen nieuwe individuele vormen als Klaas Kuiken met ze werkt . Hij blaast ze één voor één tot unieke objecten. Klaas begon dit project met de vraag “Zijn er enige onregelmatigheden in massa productie?” Hij ontdekte deze onregelmatigheden in glazen flessen bij het doorsnijden van de fles, de wand dikte bleek elke keer anders te zijn. Door deze verschillen te benadrukken ontwikkelde hij zijn eigen techniek van glasblazen, door het gebruik van een door hemzelf aangepaste oven en een compressor. Bij het opblazen van de fles stulpt het glas meer uit op de plaatsen waar de wand dunner is en minder op de plaatsen waar het glas dikker is. Spelend met de controle van de hitte en de druk en niet zonder explosies en gebroken flessen, creëerde hij een collectie van unieke flessen met allen dezelfde herkomst “The Bottle collection” was genomineerd voor de DOEN Materiaalprijs 2010: een prijs voor duurzaamheid en innovatief gebruik van materialen.

Lizan Freijsen

www.lizanfreijsen.com

Boek der Schaduwen, 2012 In mijn onderzoek geef ik ruimte aan een ongewone fascinatie, met verwondering over de onuitputtelijke verschijningsvormen, de schijnbare willekeur, de schoonheid van het verval, de rijkdom van de verspilling, gekoppeld aan de onontkoombare drang tot verandering en woekering. De focus van mijn werk ligt in het verbeelden van deze observaties tot een authentieke en betekenisvolle wereld. De ‘illusie en de tijd’ zijn het onderwerp van monumentale vochtvlekken, schimmels en mossen in tijdelijke installaties. Het ‘Boek der Schaduwen’ is een verzameling fijnstofvlekken gevonden aan de buitenkant van stenen gebouwen. De zwarte vlek verwijst naar de afwezige vorm van water. Deze plekken zijn als transfer aangebracht op houten panelen en staan op richels en lezen als een gedicht. In het werk spelen aspecten als restruimte, abstractie in vorm en leegte een rol... Techniek: fototransfer op hout Afmetingen: diverse maatvoeringen mogelijk

Maarten Baas

www.maartenbaas.com

Treasure Furniture; Yellow dining chair, 2005 De stoelen van Maarten Baas zijn gebouwd met gebruik van het afval van een meubelfabriek. Omdat zij hun meubilair reproduceren, produceren ze ook steeds hetzelfde afval. Dit maakt het mogelijk om de ‘Treasure chair’ te kopiëren, zolang zij hetzelfde afval blijven produceren. Er is voldoende afval om 58 eetkamerstoelen en 23 armleuningstoelen te produceren. Dit maakt de Treasure collectie een gelimiteerde oplage. Materiaal: afval MDF Afmeting: 90x62x55 cm Kleuren: geel / zwart / wit Editie: 23 Fotografie: Maarten van Houten, www.maartenvanhouten.com

Marien van Buuren

www.marienvanbuuren.nl

Niel’s Birth, 2009 Monika and Larry McMahan’s Personal Web Page Moeder Monika en vader Larry vertellen op hun website het geboorteverhaal van hun zoontje Niel. Het hele verhaal is geïllustreerd met foto’s die ons deze bijzondere gebeurtenis laten meemaken. Één van deze intieme foto’s heeft gediend als voorbeeld voor het werk getiteld: ‘Niel’s Birth’. Dit werk is ontstaan uit verbazing over de opmerkelijke drang die mensen kunnen hebben zichzelf te exposeren. De verbazing is ontstaan na een zoektocht door verschillende sociale netwerken en persoonlijke websites. Veel mensen hebben de behoefte om op deze websites intieme persoonlijke informatie te plaatsen. Er is voor een participerende vorm gekozen om zowel de makers als de toeschouwers van dit werk op een intensieve wijze stil te laten staan bij deze informatie. Materiaal: Ministeck Afmeting: 166x106 cm

Maurice Thomassen - NL=US Art Consultancy -

www.thomatwork.com

Lost & Found, 2009 In mijn werk zoek ik naar de grenzen van de schilderkunst. Mijn schilderijen en werken op papier zijn in feite beeldcollages of -constructies die ik met behulp van de meest uiteenlopende materialen en technieken opbouw. Naast traditionele verven en lakken maak ik bijvoorbeeld ook gebruik van (transparante) plakband, fineer, karton, siliconenkit, constructielijm en pleister. Daarnaast combineer ik puur schilderkunstige principes en technieken met minder voor de hand liggende technieken als snijden, scheuren, plakken en overlappen. Deze collage techniek stelt mij in staat om mijn werken stapsgewijs te ontwikkelen en biedt de gelaagdheid die ik zowel formeel als inhoudelijk (onder-)zoek.Het beginpunt van mijn werk ligt in foto’s uit de media die meestal een actueel, sociaalpolitiek item tot onderwerp hebben. Deze beelden brengen zowel persoonlijke als artistieke reacties en associaties teweeg, die mij tot schilderen aanzetten. Vanaf dat moment wordt de context van het oorspronkelijke fotobeeld getransformeerd naar mijn eigen context. In het werk blijven de originele foto’s min of meer herkenbaar, zodat er een spannende wisselwerking ontstaat tussen het oorspronkelijke en de nieuw ontstane context van het beeld. De titels die ik aan individuele werken en series geef maken deze spanningsboog compleet, doordat ze de parallellen en tegenstellingen tussen of binnen de beelden (gebruikte en ontstane) samenvatten. In mijn werk doe ik zowel impliciete als expliciete uitspraken: over de schilderkunst en haar (on)mogelijkheden, over de wonderlijke absurditeit van de wereld waarin we leven en over de wijze waarop het beeld in de media functioneert en communiceert. Afmeting: 112x173 cm

Mischa van der Wekke

www.mischavanderwekke.nl

Reïncarnated Furniture ‘Before & After, 2012 'Ge-recyclede meubels met sporen uit het verleden waarin de gedachten van de voorouders leven!' Na het overlijden van mijn grootouders, kreeg ik hun bruin gebeitste eiken Oosterwijk meubel. Wat moet je doen met al dat eiken hout. Verzagen was niet de oplossing, ik wilde mijn voorouders laten "doorleven" in een nieuw ontwerp/concept. Zo is het gereïncarneerde meubilair ontstaan, de binnenkant van opa en oma en de buitenkant van mij. Een tafel of stoel of kast met sporen uit het verleden. En ieder exemplaar is volledig uniek. Materiaal: Oude tafel en stoelen, linoleum desktop Afmeting: 94x64x73,5 cm

Fotografie: Kiki Petratou

Monique Benthin - Galerie Iris Cornelis -

www.benthin.nl

Bam-bi, 2011 Het jonge hertje nam ik over van iemand van wie de herdershonden het hadden gemunt  op het diertje door ermee te willen spelen en erin te bijten. Net op tijd heb ik haar overgenomen en haar tot een van mijn kunstwerken gemaakt . Door toevoeging van een halsband met een gelukshoefje en dobbelstenen lijkt het lot haar te tarten, de pijl staat voor onaantastbaarheid. Telkens zoek ik binnen mijn werk naar de context tussen, wat is Echt en wat is On-Echt. Het omhulsel van BAM-BI is echt, de binnenkant onecht, ze is opgevuld met een mal van purschuim, haar ogen zijn van glas.

Niek Wagemans

www.fabriekvanniek.nl

wunderBARR, 2012 “Ik begin mijn projecten vaak met het zoeken naar spullen en materialen die mensen niet meer willen hebben. Zulk zoeken is ook meteen een kennismaking met een buurt, dorp of stad, en natuurlijk met de mensen die er wonen. Daarbij gaan vaak deuren open die voor buitenstaanders gesloten blijven. Meestal weet ik nog niet precies hoe ik wat ik zo tegenkom kan verwerken in een nieuw ontwerp. Pas tijdens het werkproces komen de materialen die zich aandienen samen in een nieuwe vorm – een kwestie van evalueren en her-waarderen van de intrinsieke kwaliteiten van het gevondene. In plaats van alles te restaureren in de oorspronkelijke vorm of functie vind ik het veel spannender, materialen op onverwachte manieren met elkaar te combineren, er een nieuw idee aan toe te voegen of stevige contrasten te maken. Zo ontstaan nieuwe objecten, met nieuwe functies of gebruiksmogelijkheden. Sinds 2006 werk ik aan dergelijke projecten als de ‘Fabriek van Niek’.” De wunderBARR in de binnentuin van het Ampelhaus is een goed voorbeeld van deze methode. Hij is deze zomer ter plekke ontstaan en gebouwd. Wagemans heeft niet tevoren een uitgewerkt ontwerp gemaakt, maar is improviserenderwijs begonnen vanuit de observatie dat de oude kozijnen – met kleine maatverschillen – allemaal zekere gemeenschappelijke proporties hebben en daardoor bijna modulair verwerkt kunnen worden. De gegeven maatvoering ervan leverde nieuwe functionele hoogte- en breedtematen. De kozijnen – sommige binnenstebuiten gekeerd – werden op ingenieuze wijze naast elkaar geschakeld en op elkaar gestapeld, hetzij staand dan wel liggend, en simpelweg aan elkaar geschroefd: het houtwerk, hoe bladderig ook, bleek daarvoor nog voldoende stevig. Afgedankte bureaubladen uit onverwoestbaar trespa bleken uitstekend herbruikbaar als stevige vloer, en als uitgifteloket: door de maat van de kozijnwand eronder kreeg die ook als vanzelf een plezierige hoogte. Een roestvrijstalen gootsteenblad uit de jaren zeventig kreeg een nieuw leven als ‘zink’. Niets is verder ‘mooi’ gemaakt, of gladjes afgewerkt: de losse onderdelen en hun kwaliteiten blijven zichtbaar. Niek Wagemans heeft ze in de wunderBARR nieuw leven ingeblazen. Het doorvallend zonlicht en de schaduwen van de bomen eromheen geven alles extra glans. Dit nieuwe en tegelijkertijd oude ‘Glashaus’ fungeert in de tuin van het Ampelhaus als kleine bar tijdens de tentoonstellingen, maar kan ook prima dienen als plantenkas. Tekst: © Guus Vreeburg, 120806

Niels Post

www.nielspost.nl

On Spam, Comment Spam #6, 2012 Computerspam op lokatie. Uit een doorlopende serie werken over computer gegenereerde tekst die niemand wil maar die overal opduikt. E-mailboxen en commentaar secties stromen er mee over. Uit mijn eigen mailbox en spamfilters maak ik selecties die ik handmatig uitzaag in lettertype Arial (een van de 10 'core fonts' van het internet) waardoor ze een sculpturale uitstraling krijgen. Een nogal   arbeidsintensieve manier om tekst die onderaan de tekstuele voedselketen staat terug te zetten in de echte wereld. Materiaal: Beits op handgezaagde populierentriplex Afmetingen: Variabel

Noah van Dongen - Galerie Iris Cornelis -

www.noahvandongen.com

Smoking, 2010-2011 Noah van Dongen’s (1986, NL) foto’s refereren naar de klassieke esthetiek van de Vanitas stilleven schilderijen van de 16de en 17de eeuw, maar blijken bij nadere inspectie, symbolisme en een betekenis als geheel te missen. De mysterieuze donkere afbeeldingen brengen nieuwsgierigheid teweeg in ieder die dichtbij komt. De on-identificeerbare objecten in de gefotografeerde composities, in contrast met de helderheid van de manier van afbeelden, houden de blik van de toeschouwer vast. Voor zijn foto’s gebruikt Van Dongen voorwerpen uit de directe omgeving, die een duidelijke betekenis en doel lijken te hebben buiten de afbeelding. Zonder hun vorm verloren te hebben, zijn de objecten in de foto’s niet meer non-ambigue te identificeren en hebben een betekenisloosheid verkregen. Materiaal: epson print, 260gr papier op Dibond Afmetingen: 40x30 cm

Instituut voor de loslopende mens, Oscar Prinsen

www.loslopendemens.nl

De Zingever, 2012 De Zingever is een multifunctionele installatie uit de serie 'Prothesen voor de Loslopende Mens'. De Loslopende Mens is op zoek naar houvast in het leven. Daarbij maakt hij graag gebruik van ‘hulpstukken’ die hem faciliteren bij het krijgen van nieuwe inzichten. Door bijvoorbeeld fysiek een andere positie in te nemen dan gebruikelijk, wordt het mogelijk om een andere relatie aan te gaan met je omgeving. De Zingever is zowel functioneel voor de gebruiker als voor de beschouwer. Voor beide heeft de installatie echter een andere betekenis. De gebruiker zal zich in zijn nieuwe positie letterlijk verheven voelen boven het ‘alledaagse’ om hem heen. Hij kan zaken met meer afstand bekijken en met gespreide armen neemt hij ook automatisch een meer open en kwetsbaarder houding aan richting zijn omgeving. Tegelijk is het ook niet mogelijk om je in de Zingever te verbergen achter je vertrouwde identiteit. Als je daar staat hoef je niets meer te doen dan gewoon 'zijn'. Eenmaal beneden zal hij zich opnieuw afvragen wat zijn plek in het leven is en welke betekenis hij daaraan geeft. Voor de beschouwer zal deze 'verschijning' niet onopgemerkt blijven. Wie is die persoon die zich daar boven de werkelijkheid plaatst? En waarom staat hij daar? De beschouwer zal zeker nieuwsgierig raken en ook even willen ‘opstijgen’ naar die verheven plek waar je je even kunt onttrekken van het aardse en de drukte. In zijn hectische bestaan krijgt hij de gelegenheid even stil te staan bij waar hij mee bezig is.

Peter Tromop Juno, 1998 Dat een jerrycan is ontworpen om vloeistoffen in te bewaren neemt niet weg dat ze eigenschappen bezit die een heel andere functie mogelijk maken. Het materiaal HDPE waar de cans van gemaakt zijn maakt licht diffuus. Verder heeft een jerrycan een gat waar een lamp door past. De enige ingreep aan de jerrycan zelf is een gaatje met een diameter van 10 mm. Samen met snoer, stekker, fitting en lamp wordt de jerrycan een lamp. Toch zien we nog steeds een jerrycan. Dit ding zou ook zijn leven begonnen kunnen zijn als lamp. Later komen we erachter dat je er ook prima vloeistoffen in kan bewaren. We gieten hem vol en gebruiken hem als jerrycan. Toch is het lastig dit ding als jerrycan te zien want eigenlijk is het een lamp, ook al vul je hem met vloeistof. Materiaal: HDPE Afmetingen: 25x30x48 cm

Richard Hutten

www.richardhutten.com

Book table, 2011 & Moneyplate, 2005 De boeken tafel is één van de werken die Richard Hutten speciaal heeft gemaakt voor de tentoonstelling ‘Layers’ die te zien was in Milaan in 2008. De titel van de tentoonstelling, 'Layers', komt voort uit de verschillende lagen van de stukken die gemaakt zijn en is een pleidooi voor meer diepgang in de designwereld. De boeken tafel is één van de stukken die de ‘Layer’ filosofie echt vastlegt. Een boek is een component. Maar als component, bestaat het ook uit verschillende pagina 'lagen'. Richard Hutten, internationaal de meest bekende en zeker de meest onconventionele Nederlandse ontwerper, is de creatieve directeur van Gispen en NgispeN. Richard Hutten Design Collection werd overgenomen door Gispen in 2008. Het maakt nu deel uit van de NgispeN collectie, die speciaal is gericht op het 'design voor thuis'. Materiaal: boeken en epoxy Afmeting: 105x95x35 cm Schaal van bankbiljetten Afmeting: ø 35 cm

Rolf.fr

www.rolf.fr

Collectie ‘Juliana & Rolf’, 2012 Deze collectie meubels bestaat uit verzaagde en getransformeerde antieke meubels van onze voormalige Koningin Juliana. Vorig jaar heeft Rolf een aantal meubels gekocht uit het nalatenschap van Koningin Juliana bij Sotheby’s om deze te transformeren naar nieuwe meubelstukken waarin oud en nieuw elkaar naadloos aanvullen. Leidraad in het werk van Studio Rolf.fr is het begrip symbiose, het samenbrengen, vermengen of doorsnijden van verschillende elementen. (Symbiose kent verschillende vormen variërend van het harmonieus samen gaan als het parasiteren van de een op de ander, soms met behoud van de ander en soms met vernietiging van de ander als gevolg.) Rolf richt zich in zijn werk op klassieke, (bijna )antieke meubels die niet meer passen binnen een hedendaags interieur maar waarvan het jammer zou zijn als ze weggegooid zouden worden. Door ze te transformeren ontstaan nieuwe stukken. Hierbij speelt het zichtbaar maken van de vaak karakteristieke doorsnede een belangrijke rol speelt. Evenals het spelen met contrast tussen oud en nieuw, welke elkaar naadloos aanvullen Materiaal: antieke houten kast Afmeting: 90x70x145 cm

Rolf.fr

www.rolf.fr

Concrete Cabinet, 2010- 2012 Deze serie kasten bestaat uit (bijna) antieke meubels die in beton zijn gestort. De beton neemt op een abstracte manier de vorm van de bestaande kast over. Ondanks het contract tussen het bestaande en het nieuwe ontstaat er een nieuw geheel met een poëtische waarde. Materiaal: beton en oude ladenkast Afmeting: 45x35x80 cm

Saminte Enkeland - Frank Taal Galerie -

www.franktaal.nl

The Fighter, 2010 & Irrgang, 2009 - 2010 Dromerige voorstellingen, politiek engagement, de harde realiteit in krantenfoto's en nieuwsitems en beelden die in de jeugd diepe indruk hebben gemaakt, het is allemaal terug te vinden in het recente werk van Saminte Ekeland (1972). In haar werk valt direct een tweedeling op. Het merendeel van de werken is in een oogopslag te duiden. Je geeft er snel betekenis aan. Andere deel doen eerst heel abstract aan. Ekeland vraagt haar publiek een intensievere concentratie van kijken. Juist bij de werken met een hardere voorstelling lijkt het wel of Ekeland de toeschouwer langzaam wil voorbereiden op de indruk die ze uiteindelijk achter zullen laten. Alsof zij de toeschouwer in bescherming wil nemen. Deze werken tonen zich in eerste instantie als abstracten, direct heb je het gevoel dat het helemaal klopt. Door de compositie, en het materiaal- en kleurgebruik. Maar dan ineens word je - mogelijk door een hint ingegeven door de titel - in haar figuratieve wereld getrokken. En wanneer je dan het juiste perspectief te pakken hebt, dan blijft het beeld en de verworven betekenis bij je. Dan zie je het lichaam op het wegdek na de explosie. En blijft het nog maar de vraag of het door de kunstenaar verleende uitstel inderdaad verzachtend is. Techniek: borduren en tekenen met behulp van oude familiefoto’s en of nieuwsfoto’s Materiaal: transparant plastic, garen, acryl en panty's Afmetingen: 59 x 30 cm, 130x180 cm

Sven Lamme

www.svenlamme.nl

1000 Chairs, 2008 Het recyclen van ontwerpen, Gelijke deler van de ontwerpen van Marcel Breuer, Mark Newson, Jean Prouvé, Verner Panton en Charles & Ray Eames zijn de aanwezigheid van rug en zit. Door de aanzichten van deze voor Lamme’s belangrijke zit-iconen te combineren, ontstaat een nieuw zitobject. De aanzichten zijn c.n.c. gefreesd uit populieren multiplex en daarna met elkaar verlijmd. Materiaal: ecoplex

Regitze Kerti - Showraum -

www.showraum.de

Cuplyse, 2008 Deze lampenkap is eenvoudig en geniaal. Samen in een geometrisch patroon, vormen de plastic bekers een perfecte bol van 52 cm diameter. De bekers worden bij elkaar gehouden met alleen paperclips, niets anders. De definitieve structuur is verrassend stevig.

Jaap Wijnants & Patrick Kerti - Showraum -

www.showraum.de

Chaise, 2009 Deze Chaise Longue is een uniek meubel, onvergelijkbaar met enig ander. Het houten onderstel is een kunstig gerenoveerd frame uit de 19e eeuw. Alle overbodige elementen zijn verwijderd, slechts het geraamte is herbekleed met oude binnenbanden van fietsen. De keuze voor materiaal en de fijne detaillering zorgen voor een uniek meubel dat wordt gezien als een van de beste voorbeelden van ‘upcycling’ design. De fietsbanden, die op het eerste gezicht op lederen stroken lijken, zijn een slijtvast, comfortabel en prachtig materiaal voor deze Chaise Longue.

Thomas I’Anson

www.thomasianson.com

Untitled ( RED ), 2010 Untitled ( WHITE ), 2009 -2012 De werken van I’Anson in het Ampelhaus zijn gemaakt van oude airbags. Hij gaat op pad naar autokerkhoven om de airbags uit de wrakken te snijden. Na het uitsnijden van gelijke vierkantjes, kiest hij de positionering van elk vlak nauwkeurig, om een esthetisch geheel te krijgen. De esthetiek in zijn werk contrasteert met de lugubere historie die vaak in de airbags gelegen is; niet alle inzittenden van de autowrakken hebben het ongeluk overleefd. Soms zijn er nog vlekken van lippenstift of bloed te zien op het doek. In het Ampelhaus is er een drieluik van zijn werk te zien. In dezelfde serie bestaat er een doek in de vorm van een doodshoofd, waarmee de lading van het gebruikte materiaal nog meer benadrukt wordt. De Engelse kunstenaar Thomas I’Anson (1983) woont en werkt in Rotterdam. In 2012 behaalde hij zijn Master of Arts aan de AKV/St. Joost in Breda/Den Bosch. Materiaal: gebruikte Airbags Afmetingen: 120x170 cm, 84x170 cm (2x)

Tjalling Visser - Zic Zerp Galerie -

www.ziczerp.nl

Truck Astroid, 2012 Tjalling Visser (1980) is een raadselachtig kunstenaar. Hij creëert ruimtelijk werk waarbij hij gebruik maakt van afgedankt materiaal, zoals speelgoed, religieuze sculpturen en planten. Stuk voor stuk ooit onmisbare iconen voor diegene die ze koesterde. Deze ‘relikwieën’ worden bevrijd van hun context doordat ze samen worden gesmolten tot nieuwe sculpturen. Deze getransformeerde objecten ademen de creatieve drijfveer van verbeelding en worden daarmee tijdloos. Tjalling Visser over zijn werk: “Waardoor wordt de waarde van iets bepaald? Door traditie, ervaring, geloof of ongeloof? Of is die waarde afhankelijk van vraag en aanbod?”

Tomas Schats - Ram galerie -

www.tomasschats.nl

Lamp schommel, 2012 Voor het Ampelhaus kreeg ik de opdracht een muurtekening in de centrale gang te maken met het thema ‘Use it Again’. De centrale gang is een hoge donkere ruimte waardoor ik met witte acryl heb gewerkt. Dit heeft mij op het idee gebracht om met het gegeven licht te werken. Na wat schetsen ben ik uitgekomen op simpele gloeilampen die op verschillende hoogtes in de gang hangen, zodat ze zowel vanaf de eerste verdieping als de begane grond te zien zijn. De draden hangen van het plafond naar beneden, in de gloeilampen zelf zitten mannetjes die de gloeidraad gebruiken als een schommel, hierdoor wiegen de lampen van links naar rechts. Ik heb gekozen voor één idee wat ik op verscheidene plaatsen in de gang heb herhaald, dit maakt de gehele gang tot één werk. Deze manier van werken maakt dat mijn werk meer samenvloeit met   de ruimte waarin ik het werk presenteer. Tomas Schats (1976) studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunst en Vormgeving in Den Bosch NL. De tekeningen en animaties van Tomas Schats zijn eenvoudige, lichtvoetige observaties, gemaakt met simpele middelen maar met een grote poëtische zeggingskracht. De werken zijn dicht-op-dehuid, wellicht ook naïef, maar niettemin scherp. Opdrachtgevers o.a.: Vpro, Nrc

Tonio de Roover

www.tonioderoover.nl

East meets West, 2005 ‘East meets West’ is een zitmeubel dat mensen uitnodigt bij elkaar te zitten, te praten of te lezen. Het idee is ontstaan uit onze observaties van het gebruik van meubels in Nederlandse openbare gebouwen en het gebruik van meubels en tapijten in andere culturen. In beeldende zin is ‘East meets West’ een sculpturaal object, een object dat refereert aan een vliegend tapijt dat op wil stijgen van de aarde. Het doet denken aan de ‘sprookjes van duizend-enéén-nacht’ en legt zo een verbinding met niet-Westerse culturen. De eenvoud van de vorm en de gebruikte materialen benadrukken dit beeld. In praktische zin is ‘East meets West’ een uitnodigend zitmeubel, een bank. De bank is zo simpel en neutraal dat hij overal is in te passen. Het meubel kan zowel voor kleinere, private ruimten een aanwinst zijn als voor openbare gelegenheden zoals musea, bibliotheken, bioscopen en voor luchthavens en ziekenhuizen. Juist deze bank kan een menselijk accent aanbrengen in publieke ruimten waar doorgaans het zakelijke en onpersoonlijke de toon aangeeft. Misschien dat zelfs de interculturele gelaagdheid van het ontwerp tot verrassende culturele ontmoetingen kan leiden. Materiaal: gegalvaniseerd staal, berkenmultiplex, klitteband, “Perzisch” tapijt Afmeting: 160x160x95 cm Gewicht: 41 kg

Fotografie: Frank Hanswijk © Tonio de Roover

Xu Bin

www.binlogger.blogspot.nl

Box Chair, 2011 De Box Chair van Bin Xu is een kartonnen doos die naar buiten toe wordt opengevouwen en in een hand omdraai een comfortable stoel op een stalen onderstel vormt. Box Chair wint de Thonet Mart Stamprijs 2011 De prijs is een aanmoedigingsprijs voor ontwerpers, met als doel een vernieuwend stoelontwerp te realiseren voor de project- en de consumentenmarkt. Het winnende ontwerp zal onder begeleiding van Thonet worden door ontwikkeld. De prijs is een initiatief van Thonet en het tijdschrift de Architect en is dit jaar voor de vijfde maal uitgereikt. De meeste stoelen refereren aan iets dat je kent en dat doet deze stoel in veel mindere mate. Je zet de stoel in elkaar door de doos uit te pakken en het resultaat zit lekker. De ontwerper laat zien dat hij een goede stoel kan maken en dat hij de technische aspecten van het vak beheerst. Tekst: de architect 24-11-2011

Overview Use it Again, 2012 Tentoonstelling USE IT AGAIN 30 juni t/m 15 september 2012 Sneak Preview: 25 t/m 28 april 2012 56 kunstenaars & designers 6 vrijwilligers 3200 bezoekers 25 april: Tijdens de opening in het slot opent het Ampelhaus zijn deuren met een Sneak Preview. Dit is een geweldig succes 30 juni: De tentoonstelling USE IT AGAIN wordt officieel geopend door de burgemeester van Oranienbaum, Uwe Zimmermann. Een honderdtal bezoekers uit Duitsland maar ook een groot deel uit Nederland zijn aanwezig. De tentoonstelling duurt in eerste instantie t/m 26 augustus. Wegens groot succes wordt het verlengd t/m 15 september 30 augustus: Het Ampelhaus wordt uitgenodigd voor de Pecha Kucha in Dessau tijdens Farbfest 1 t/m 16 september: Het Ampelhaus wordt uitgenodigd om als gastkunstenaar te participeren aan BrauArt in Dessau 2 september: Boeklezing in de tuin van Olga Mertynova, winnares Bachmann prijs 2012 11 september: Maar liefst 350 eerste jaars studenten van WDKA uit Rotterdam brengen een bezoek 13 september: De Nederlandse ambassade uit Berlijn bezoekt het Ampelhaus 15 september: Finissage met de inwoners van Oranienbaum

Stichting Orangemann bedankt… Comité van Aanbeveling Clemente Brakel, NL=US Art Consultancy Fleur Groenendijk, PG2 Venture Capital Richard Hutten, CEO bij Richard Hutten Studio Uwe Zimmermann, Burgemeester van Oranienbaum Sponsor Clemente Brakel, NL=US Art Consultancy Donateur Fleur Groenendijk, PG2 Venture Capital Kunstenaars & Designers Speciale dank voor het Ampelhaus team Fred Inge Presteng Nina Dorigo Kathy Graul Valentino Dorigo Vrienden van het Ampelhaus. Aafke van der Werf Astrid & Boudewijn Carina Engelhardt Dittie Bakker Dorja Egberts & Gerlach van der Ent Driessens & van den Baar Galerie Hommes Hans & Alice Bruggink Hein Lagerweij & Gerjanne van Gink Jaap van der Lee Marlies Dorigo Martijn Boot Olivier Scheffer Paul Weiß Randi Holth Skarbo Rik Egberts Yffi van den Berg

Vertaling site & catalogus Karin Wolf A. Schermerhorn Anja Müller Algemeen voor ontvangen hulp en steun BrauArt Carmen van der Velde De buren van het Ampelhaus Dittie Bakker Edwin Deen Filip Delmotte Guus Vreeburg Ivo van den Baar Jaap Wijnants Janine Scharf Joop & Riek van Bekkum Karin Trenkel Karin Tschernich-Weiske Mischa van der Wekke Olivier Scheffer Pizzaria Belle Italia Roland Sirko Sobiechowski Tomas Schats Thomas I’Anson Willem Besselink Stichting Orangemann is een initiatief van Gemma van Bekkum Niek Wagemans Rolf Bruggink www.ampelhaus.nl www.facebook.com/Ampelhaus