verslaafd
Het begon met een kwart pilletje…
STEEDS MEER DRUGS Babs (34) is secretaresse op een groot advocatenkantoor, moeder van een zevenjarig dochtertje en al ruim tien jaar gelukkig getrouwd met Pieter (36). Een perfect plaatje voor de buitenwereld dus. Bijna niemand weet echter dat Babs en Pieter elke week wel een keer drugs gebruiken… Tekst:
Hester Zitvast Getty Images
Fotografie:
12
N
ee, je ziet het niet aan mij. Ook niet aan Pieter, trouwens. Maar nu ik zelf in dat wereldje heb gezeten, weet ik dat schijn heel vaak bedriegt. Ik heb talloze succesvolle zakenmensen, toegewijde moeders en de normaalste stellen op feestjes zien slikken en snuiven. Wat vroeger een wijntje was, is nu net zo makkelijk drugs geworden. Ik zeg echt niet dat iedereen het doet of het weleens heeft gedaan, maar drugs worden op veel grotere schaal gebruikt dan de meeste mensen denken en absoluut niet alleen maar door de jeugd. Mijn eerste pilletje nam ik op een feest, nu een jaar of vijf geleden. Ik had twee jaar in de ‘zorgmodus’ gezeten: de komst van Caitlin had ons leven er bepaald niet spannender op gemaakt. Pieter en ik brachten onze avonden door op de bank, met een film en een goed glas wijn, en regelmatig gingen we al ver voor middernacht naar bed. Het jonge ouderschap eiste z’n tol. Toen Caitlin twee was, kregen we eindelijk wat meer lucht. Het intensieve zorgen en de gebroken nachten werden iets minder, maar wat bleef, was ons uitgebluste leven. Daar zaten we allebei
mee. Om ons heen zagen we volop voorbeelden van hoe wij níét wilden eindigen: stellen die het totaal niet leuk meer leken te hebben met elkaar. Er moest weer eens iets gebeuren, vonden we. We hebben onszelf letterlijk van de bank gehesen en doken weer wat vaker het uitgaansleven in. Vóór de komst van Caitlin waren we ook wel op stap gegaan, maar altijd vrij beschaafd. Nu wilden we bijvoorbeeld weleens naar dancefeesten. Mijn moeder vond het prima om eens wat vaker op te passen en Caitlin bleef dan steevast een nachtje slapen, zodat wij niet op de klok hoefden te kijken en een wijntje meer konden drinken. Het bracht ons precies wat we ervan verwacht hadden: de tijd die we feestend met elkaar doorbrachten, deed onze relatie écht goed. We werden vrolijker, hadden iets om samen naar uit te kijken en ik voelde weer verliefde kriebels voor Pieter.
MEESLEPEND Tijdens ons derde of vierde feest vroeg een vriend van Pieter ons of we een pilletje wilden. We hadden allang gezien dat vrijwel niemand op die feesten helemaal helder is. Het overgrote deel slikt pillen, wat de sfeer - eerlijk is eerlijk - ten goede komt. Met een pil op ben je liever en vrolijker. In de kroeg worden mensen veel eerder vervelend door de drank. Pieter en ik hadden het er thuis weleens over gehad. Wat als iemand het ons aanbiedt? Gaan we dan overstag? We waren allebei wel nieuwsgierig. Die bewuste vriend van Pieter is een leuke, betrouwbare vent. Ik dacht: als hij die pillen slikt, dan zijn ze vast goed. Ik keek Pieter aan en zag dat hij er ook wel iets voor voelde. Niet veel later slikte ik een kwart pilletje. Dat was mijn allereerste kennismaking met xtc… Aanvankelijk voelden we allebei niets. Na een klein uur ging ik ervan uit dat het ook wel niet meer zou komen. Ik was een beetje teleurgesteld. Net toen E
‘We bleven elkaar maar strelen en knuffelen’
laat was geworden en vroeg of ik ook om drie uur kon komen. Gelukkig vond ze dat geen probleem. Dus kon ik nog een paar uur slapen en dat had ik heel hard nodig. Een paar uur later bespraken Pieter en ik - nog steeds redelijk brak - de nacht. We kwamen tot de conclusie dat het geweldig was geweest, maar dat we er wel een hoge prijs voor moesten betalen. De vermoeidheid was zo heftig! Wat ik toen nog niet wist, is dat veel mensen de dag na het slikken van een pil worden overvallen door een depressief gevoel. Dat is kenmerkend voor xtc. Ik voelde me zo naar! Pieter had daar minder last van. Ik voelde me enorm schuldig naar Caitlin toe en dacht steeds: wat als mijn moeder dit hoort? Van de onberispelijke Babs was in mijn ogen niets meer over. Ik gebruikte drugs. Drúgs! Het bleef maar door mijn hoofd malen. Gelukkig verdween dat depressieve gevoel de dag daarna. En waar ik eerst nog had gedacht dat ik dit nooit meer wilde doen, begon het toch al snel weer te kriebelen. Ik wilde weer zo’n nacht met Pieter…
ZONNEBRILLEN ik wilde voorstellen om een kwart pilletje extra te slikken, werd ik overvallen door een warm gevoel. Mijn hart begon sneller te kloppen, ik kreeg de neiging om me uit te rekken en de muziek werd ineens veel indringender en meeslepender. Ik voelde me heerlijk! En Pieter ook, zag ik al snel. We gingen helemaal in elkaar en in de muziek op. Ik genoot van iedere aanraking en had de neiging om elke tien seconden te zeggen hoe ontzettend veel ik van Pieter hield. Pieter had blijkbaar hetzelfde gevoel, want hij keek me aan met een blik die ik nog kende uit het begin van onze relatie. Het was geweldig. Twee uur later namen we nog een kwart pilletje. “Ik wist wel dat jullie hiervan zouden houden!” riep de vriend van Pieter. Ik knikte. Ik weet nog dat ik er spijt van had dat ik er nooit eerder aan begonnen was. Die nacht hadden Pieter en ik geweldige seks. We bleven elkaar maar strelen en knuffelen en waren totaal niet moe. Pas tegen de ochtend vielen we in slaap. Innig verstrengeld.
DEPRESSIEF De volgende ochtend werd ik rond een uur of tien wakker. Ik was dood- en doodmoe. We hadden met mijn moeder afgesproken dat we Caitlin rond het middaguur zouden ophalen, maar ik had niet het gevoel dat ik mezelf binnen een paar uur zou kunnen oplappen. Ik sms’te mijn moeder dat het erg
14
Sinds die eerste keer heb ik nooit meer een dansfeestje zonder drugs bezocht. De grenzen die ik mezelf had opgelegd, overschreed ik razendsnel en Pieter deed er vrolijk aan mee. We hadden al snel meer en meer nodig. Op twee keer een ‘kwartje’ een hele avond doorhalen, kan alleen de eerste keer. Waar we in het begin nog anderen nodig hadden om aan xtc te komen, hadden we al snel onze eigen adresjes. In het danswereldje is het de normaalste zaak van de wereld om eens in de zoveel tijd ‘een zak pillen te scoren’. We hadden thuis een voorraadje liggen en als we een keertje via via aan een extreem goede pil kwamen, dan bestelden we er daar ook wat meer van. Voor drie euro heb je een pilletje en daar houd je het een paar uur op vol. Het is dus relatief goedkoop. Alcohol dronken we niet als we xtc gebruikten. Dan hielden we het bij water, vooral om uitdroging te voorkomen. Omdat we niet iedere keer van huis wilden zijn en mijn moeder niet steeds wilden inschakelen als oppas, namen we ook weleens thuis een pilletje. Vaak had ik tijdens het eten al wel door dat Pieter er zin in had. Of ik liet het merken. We hielden elkaar in elk geval niet tegen. Als we de dag daarna konden uitslapen en geen verplichtingen hadden, dan slikten wij een pilletje zodra Caitlin sliep. Thuis gebruiken heeft een heel ander effect dan pillen slikken op een feest. Op een feest werd alles intenser: we dansten uren achter elkaar en de muziek kwam geweldig goed binnen. Maar thuis hingen we tegen elkaar aan op de bank, terwijl we elkaar zoenden en streelden. We hadden de beste gesprekken met elkaar en durfden alles te zeggen.
verslaafd strandde dat voornemen al binnen twee weken. Dan vonden we toch weer een aanleiding om een pilletje te slikken. Of een lijntje te snuiven. Want ook dat deden we weleens. De bijwerkingen van cocaïne zijn iets minder heftig. Je krijgt er geen dip van. Dat vond ik prettig, maar tegelijkertijd wilde ik er helemaal niet nóg een ‘verslaving’ bij hebben. Coke is bovendien ontzettend slecht voor je gezondheid en ook nog eens ontzettend duur. Voor een gram betaal je vijftig euro en daar kun je het met z’n tweetjes hooguit twee avonden leuk van hebben.
DUBBELLEVEN Ik leidde een dubbelleven. Enerzijds was ik de moeder van Caitlin, een dochter, een echtgenote, een vriendin en een werkneemster. Anderzijds had ik nieuwe vrienden in het uitgaanscircuit en was ik nachten wakker onder invloed van drugs. Het begon me meer en meer tegen
We probeerden dan uiterlijk om twee uur naar bed te gaan, maar het kwam regelmatig voor dat het veel later werd. Dan hadden we de dag daarna wel een probleem. Caitlin werd toch rond een uur of acht wakker en wij moesten dan na slechts een paar uur slaap normaal zien te doen. We hebben wat met grote zonnebrillen op gelopen in die tijd!
COCAÏNE Niemand in onze omgeving had iets door. We zagen er nog steeds hetzelfde uit en gingen nog steeds braaf naar ons werk. Voor Caitlin waren we nog steeds diezelfde leuke ouders. Ik merkte wel aan mezelf dat de vermoeidheid steeds intenser werd. Het herstel verliep steeds moeizamer. De dagen na een pil was ik wat afwezig. Ik kon me moeilijk concentreren op gesprekken en vergat ook weleens iets. Dat vond ik echt afschuwelijk. Normaal gesproken was ik altijd bijzonder punctueel, maar nu werd ik weleens aangesproken op slordigheden. “Stel dat het iets met onze hersenen doet?” zei ik tegen Pieter. “Dat we hierdoor heel vroeg aftakelen of zo?” Ik begon de schaduwzijden te zien en kon er steeds minder ongedwongen van genieten. Ik kwam steeds vaker met een smoesje een uurtje later op mijn werk en lag regelmatig een middag uitgevloerd op de bank. Dat vond ik vreselijk. Als ik dan de buurvrouw fris en fanatiek weg zag joggen, wilde ik ook weer zo fit zijn. Toen we het een paar jaar lang met een frequentie van eens per week hadden gedaan, zei ik steeds vaker: “Ik stop ermee. Het is goed zo.” Pieter stond daar dan achter. Samen spraken we dan af om het hooguit nog eens in het halfjaar te doen, maar vaak
‘Ik zag dat mijn kind anders naar me keek’ te staan. Ik genoot er ook steeds minder van. Op het diepst van de trip had ik er niet zo veel last van, want dan was ik alleen maar met mezelf en Pieter bezig, maar zodra het uit begon te werken, drong ons kleine meisje zich op aan mijn gedachten. Caitlin werd ook wat ouder en het werd steeds moeilijker om onze extreme vermoeidheid voor haar verborgen te houden. En toen kwam de spreekwoordelijke druppel. Pieter en ik hadden thuis weer eens tot diep in de nacht naar muziek geluisterd en gekletst en waren pas tegen de ochtend in slaap gevallen. Caitlin werd die dag heel vroeg wakker en ik voelde dat de drugs mijn systeem nog niet uit waren. Ik probeerde zo normaal mogelijk op mijn kind te reageren, maar zag dat ze anders E
15
16
en hebben een paar keer op het punt gestaan om de dealer te bellen. Toen hebben we alle nummers die een link naar drugs boden uit onze telefoons gewist.
TWEEDE KIND Het heeft ons dichter bij elkaar gebracht. Als we drugs hadden gebruikt, waren we zo ontzettend open en eerlijk naar elkaar toe en die trend hebben we in ons dagelijks leven doorgezet. We hebben geen geheimen voor elkaar en kennen geen schaamte. Het feit dat we hier samen een punt achter hebben gezet, schept ook een band. Maar toch voelen we ons ook allebei schuldig. Wat hebben we in de jaren dat we gebruikt hebben qua gezondheid kapotgemaakt? Als ik nu iets vergeet, kan ik nog steeds denken dat het daarmee te maken heeft… Op mijn werk, in mijn omgeving en zelfs in mijn vriendenkring zie ik mensen die ik er heel sterk van verdenk dat Het lijkt misschien onschuldig, een pilletje tijdens een avondje uit, maar weet dat xtc ze recreatief drugs gebruiverslavend is. Ben je gevoelig voor verslavinken, met het idee dat het geen gen, blijf er dan vanaf. Wil je het toch een keer kwaad kan. Het is bij ons goed proberen, doe het dan veilig. Kies voor een afgelopen en ik denk dat we er geteste pil, beperk je inname en drink veel op het juiste moment mee zijn water. gestopt. Ik weet vrijwel zeker Let op signalen waaruit blijkt dat het uit de dat wij het nooit zover hadhand loopt en wees daarin eerlijk naar jezelf den laten komen dat we er écht toe. Lijdt je dagelijks leven onder je nachtelijke verslaafd aan waren geraakt, bestaan? Kun je het nog wel leuk hebben maar daar zijn natuurlijk geen zónder drugs? Neemt de frequentie van het garanties voor. Je wilt dat rigebruik toe? sico gewoon niet lopen, zeker Schakel hulp in als je er zelf niet uitkomt. Dat niet als je een kind hebt. Tekan via de huisarts, maar ook via een afkickgen mensen die net zo’n leven kliniek. leiden als wij hebben gedaan, kan ik alleen maar zeggen: Wil je op eigen houtje stoppen, verbreek dan kijk uit. Houd het in de hand alle banden met verleidingen. Wis telefoonnummers van dealers uit je telefoon, ga niet en zoek hulp als je merkt dat je meer naar feestjes waar gebruikt wordt en er zelf niet meer uitkomt. drink niet te veel. Een van de onderwerpen die Pieter en ik regelmatig bespraZeg tegen iedereen die weet dat je gebruikt, ken tijdens onze avondjes, was dat je bent gestopt. Vraag of mensen daar een tweede kind. Daar hebben rekening mee willen houden en of ze je willen tegenhouden als je het moeilijk hebt. we heel lang over getwijfeld. Doordat onze gesprekken Stel doelen en beloon jezelf als je een doel toen zo intens en oprecht wahebt bereikt. Bijvoorbeeld: ‘Als ik een maand ren, hebben we een keuze kunniets meer heb gebruikt, ga ik samen met mijn nen maken. Vijf maanden gelepartner een dag naar een welness centre’ den heb ik mijn spiraaltje laten Kijk voor meer informatie over drugs en afkicverwijderen en inmiddels ben ken op www.jellinek.nl (hier kun je ook terecht ik ruim drie maanden zwanvoor zelfhulp) of www.trimbos.nl. Of bel de ger. We zijn dolgelukkig! L Drugs Infolijn: 0900-1995.
Kijk uit!
Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd.
naar me keek. Een beetje verschrikt. Misschien zat het tussen mijn oren, maar de confrontatie was voor mij heel heftig. Dit hoorde niet. Pieter was al wat helderder en legde haar weer terug in bed. Ik heb geen oog meer dichtgedaan. Toen we helemaal uitgeblust opstonden, heb ik de pillen die we nog in huis hadden rigoureus door het toilet gespoeld. “Het is voorbij, Pieter”, zei ik. “We hebben een paar enorm leuke momenten beleefd door die bende, maar het gaat nu een te grote rol in ons leven spelen. Als wij het niet leuk kunnen hebben zonder die rommel, dan moeten we maar eens goed naar onze relatie kijken, want dit is niet de oplossing.” Pieter omhelsde me en zei dat hij mijn besluit dapper vond. “Dit gaan we volhouden, Babs. Ik durfde er niet mee te stoppen, omdat het ook zo leuk is… Maar we hebben dit niet nodig, echt niet.” We moesten de verleidingen uit ons leven bannen. De dansfeestjes lieten we aan ons voorbijgaan. In plaats daarvan gingen we samen uit eten, een weekendje weg of naar het theater. Een belangrijke trigger voor ons was alcohol. Zodra we een paar wijntjes op hadden, gingen we veel makkelijker overstag. Daarom besloten we de eerste paar maanden ook heel matig te drinken: hooguit één of twee keer per week en dan niet meer dan twee kleine wijntjes. Dat heeft ons enorm geholpen. De nieuwe vrienden die we in onze wilde periode hadden opgedaan, waren echte ‘feestvrienden’. We deelden verder niets met hen, waardoor we hen ook vrij makkelijk links konden laten liggen. Als ik het nu zo vertel, klinkt het alsof we er heel makkelijk mee zijn gestopt, maar dat was zeker niet het geval. Het eerste halfjaar hebben we er samen heel veel over gepraat. Over hoe leuk het was geweest en dat we het toch ook wel misten. We vonden het lastig om die periode af te sluiten
