Startnotitie uitbreiding elektriciteitsnet Kop Noord-Holland

Startnotitie uitbreiding elektriciteitsnet Kop Noord-Holland Voornemen tot het opstellen van een Provinciaal Inpassingsplan ten behoeve van een uitbreiding van het elektriciteitsnet in de Kop van Noord-Holland

26 februari 2014

1

1.

Inleiding

In deze startnotitie worden de inhoudelijke hoofdlijnen en uitgangspunten beschreven voor een Provinciaal Inpassingplan (PIP) ten behoeve van de uitbreiding van het elektriciteitsnet in de kop van Noord-Holland. De uitbreiding is nodig ten behoeve van:  de netuitbreiding van Liander; nodig om o.a. de aansluiting van windpark Wieringermeer te faciliteren, alsmede de leveringszekerheid in de Kop van Noord-Holland te waarborgen;  het versterken van het 150kV-net in de kop van Noord-Holland conform de netontwerpcriteria;  de aansluiting van windpark Wieringermeer op het elektriciteitsnet. Met het PIP wordt de bouw van een nieuw 150/20kV1-transformatorstation en de aanleg van drie ontsluitende ondergrondse verbindingen naar naastliggende stations inclusief de aanpassingen van een aantal bestaande 150kV-stations planologisch mogelijk gemaakt. In deze notitie worden allereerst nut en noodzaak van de uitbreiding van het elektriciteitsnet omschreven (hoofdstuk 2). Vervolgens wordt de inhoud van het project en de reikwijdte van het PIP toegelicht (hoofdstuk 3). Hierna volgt een omschrijving van het provinciaal ruimtelijk belang van de netinpassing (hoofdstuk 4). In hoofdstuk 5 worden enkele juridische aspecten aangaande een inpassingsplan behandeld, waaronder de samenhang met een mogelijk te doorlopen m.e.r. procedure. In hoofdstuk 6 is de planning opgenomen en in hoofdstuk 7 de financiële uitvoeringsaspecten. Hoofdstuk 8 tot slot gaat in op de interne en externe afstemming.

1

kV: kiloVolt

2

2.

Nut en noodzaak uitbreiding elektriciteitsnet en bouw transformatorstation kop Noord-Holland

2.1 Aansluiting van windpark Wieringermeer op het elektriciteitsnet Provincie Noord-Holland werkt vanaf 2009 samen met de gemeente Hollands Kroon (voorheen Wieringermeer) en het Rijk aan de voorbereiding van windplan Wieringermeer. Op 18 januari 2010 hebben Rijk, provincie en de voormalige gemeente Wieringermeer de samenwerking bekrachtigd in de Intentieovereenkomst voorbereiding windplan Wieringermeer. Op 3 november 2011 heeft de gemeenteraad van Wieringermeer de Structuurvisie windplan Wieringermeer vastgesteld en op 14 juni 2012 hebben Rijk, provincie, gemeente Hollands Kroon en de alliantie van uitvoerende partijen Windkracht Wieringermeer (Nuon Wind Development B.V., ECN en Windcollectief Wieringermeer) afspraken over de uitvoering van windplan Wieringermeer vastgelegd in bijgevoegde Green Deal windplan Wieringermeer. De doelstelling van windplan Wieringermeer is drieledig: 1. Uitbreiding van Windturbinetestpark ECN; 2. Opschaling van bestaande windturbine in lijnopstellingen; 3. Herstructurering van bestaande solitaire windturbines in nieuwe lijnopstellingen. In de onderstaande figuur zijn de ruimtelijke kaders weergegeven voor de bouw van windpark Wieringermeer, zoals neergelegd in de Structuurvisie windpark Wieringermeer, vastgesteld door gemeente Hollands Kroon in november 2011.

Figuur 1: Ruimtelijke kaders windpark Wieringermeer [bron: Structuurvisie windplan Wieringermeer, gemeente Hollands Kroon, 2011]

Op welke wijze de nieuwe windparken geclusterd en ingedeeld worden, binnen de aangewezen stroken, wordt in het kader van de procedure voor het Rijksinpassingsplan windpark Wieringermeer nader uitgewerkt. Naast het aanwijzen van locaties voor nieuwe lijnopstellingen, worden in de komende jaren 34 bestaande solitaire windturbines gesaneerd als onderdeel van het project Windpark 3

Wieringermeer. De eigenaren van deze solitaire windturbines participeren in de ontwikkeling van nieuwe lijnopstellingen. Op 17 december 2012 hebben Provinciale Staten besloten de polder Wieringermeer in de Provinciale Ruimtelijke Verordening Structuurvisie (PRVS) en in de Structuurvisie NH 2040 aan te wijzen als windgebied en om in overeenstemming met de Intentieovereenkomst en de Green Deal als volwaardig partner te participeren in het planproces, de stuurgroep en de werkgroep. Windpark Wieringermeer valt onder de Rijkscoördinatieregeling, dat betekent dat de minister van EZ in samenspraak met de minister van I&M bevoegd is. In juni 2013 hebben de provincies afspraken gemaakt met de ministers van EZ en I&M over de verdeling van 6.000 megawatt (MW) wind op land in 2020. Windpark Wieringermeer levert met een opgesteld vermogen tussen de 300 en 400 MW een substantiële bijdrage aan de taakstelling voor provincie Noord-Holland, die een omvang heeft van in totaal 685,5 MW in 2020. Windpark Wieringermeer is opgenomen in de ontwerp-Structuurvisie Wind op Land (SVWOL), die door de minister van Infrastructuur en Milieu wordt voorbereid en naar verwachting in april 2014 wordt vastgesteld. Op 25 juli 2013 heeft de alliantie Nuon, ECN en Windcollectief Wieringermeer de minister van EZ verzocht om het toepassen van de Rijkscoördinatieregeling (RCR) op windpark Wieringermeer. Dit verzoek is geaccepteerd als formele melding in het kader van de RCR-procedure. Als eerste formele stap in deze procedure is een notitie Reikwijdte en Detailniveau opgesteld. Deze wordt naar verwachting eind april 2014 vastgesteld. Windpark Wieringermeer moet tijdig worden aangesloten op het elektriciteitsnet. Initiatiefnemer Windkracht Wieringermeer heeft in april 2013 bij de regionale netbeheerder Liander aangegeven een aansluiting van 20kV nodig te hebben voor het windpark. De netaansluiting bestaat uit kabels van de windparken naar een nieuw te bouwen 150kV-trafostation Middenmeer. TenneT en Liander hebben in overleg met het ministerie van EZ, de provincie Noord-Holland en de initiatiefnemer van het windpark, Windkracht Wieringermeer, onderzocht of de ruimtelijke procedure voor de netuitbreiding kan worden mee gecoördineerd in de RCRprocedure voor het windpark. De doelstelling van de uitbreiding van het elektriciteitsnetwerk in de Kop van Noord-Holland is breder dan de aansluiting van windpark Wieringermeer. Juridisch kan worden gemotiveerd dat de netuitbreiding buiten de reikwijdte van de RCR-procedure voor het windpark is gelegen. Tegelijkertijd is sprake van een regionale ruimtelijke doelstelling van provinciaal belang. Daarnaast zou het mee coördineren in de RCR-procedure voor het windpark betekenen dat de netbeheerders al dit voorjaar in detail het ontwerp voor de netuitbreiding zouden moeten hebben uitgewerkt ten einde vertraging in de RCRprocedure voor het windpark te voorkomen. Dit is voor TenneT/Liander niet mogelijk, gelet op de tijd die nodig is om de netuitbreiding voor te bereiden. Om deze redenen wordt voor de netuitbreiding een afzonderlijke procedure doorlopen.

2.2 Uitbreiding elektriciteitsnetwerk in de Kop van Noord-Holland Omdat de capaciteit van het bestaande middenspanningsnet van 10-50kV in de Kop van Noord-Holland ontoereikend is om de aansluiting van het windpark te faciliteren, dient parallel aan de aansluiting van de windturbines een uitbreiding van het elektriciteitsnet te worden gerealiseerd. Liander, beheerder van het middenspanningsnet, heeft hiertoe een verzoek ingediend bij landelijk netbeheerder 4

TenneT voor medewerking tot een nieuw centraal gelegen 150/20kVtransformatiestation in de Wieringermeer. De noodzaak om het bestaande elektriciteitsnetwerk uit te breiden is breder dan de aansluiting van windpark Wieringermeer. De capaciteit van het bestaande elektriciteitsnet is los van deze ontwikkeling niet voldoende om op de middellange termijn het transport van elektriciteit van en naar de Kop van Noord-Holland zeker te stellen. Randvoorwaarden uitbreiding elektriciteitsnetwerk Op grond van onder meer de Elektriciteitswet 1998 dienen TenneT en Liander oplossingen voor knelpunten in het elektriciteitsnet te realiseren binnen een bepaalde termijn. De netbeheerders onderzoeken alternatieven en komen tot een afweging die mede is gemotiveerd vanuit het perspectief van een goede ruimtelijke ordening. Een locatiekeuze brengt kosten met zich mee die TenneT en Liander moeten kunnen verantwoorden aan de toezichthouder de Autoriteit Consument en Markt (ACM). De wet- en regelgeving en de maatschappelijke taak van een netbeheerder geven TenneT en Liander niet de ruimte te kiezen voor een alternatief dat niet de meest doelmatige oplossing is. Indien er verschillende opties zijn om een kwalitatief goede elektriciteitsinfrastructuur te realiseren tegen uiteenlopende kosten, dan zijn de netbeheerders gehouden aan het realiseren van de optie die maatschappelijk gezien de laagste integrale kosten met zich meebrengt. Uit een studie van TenneT en Liander is gebleken dat realisatie van een centraal gelegen 150/20kV-station in de Wieringermeer de meest optimale optie is. Dit met name omdat grote energietransporten op het niveau van middenspanning worden vermeden, daarmee energieverliezen worden beperkt en de hoeveelheid lengte 20kV-kabels en fysieke ruimtebeslag wordt geminimaliseerd. De netuitbreiding bestaat uit een ondergrondse 150kV-verbinding van het nog te realiseren station in de Wieringermeer naar een tweede nog te realiseren station De Weel en ondergrondse 150kV-verbindingen naar Westwoud, Anna Paulowna en Oterleek. Voor trafostation De Weel hebben TenneT en Liander op 2 september 2011 een omgevingsvergunning aangevraagd bij de gemeente Hollands Kroon. Het ontwerpbesluit op deze aanvraag om een omgevingsvergunning voor realisatie van een 150/20kV-transformatorstation (op locatie 4) nabij 't Veld heeft t/m 17 februari 2014 ter inzage gelegen. Besluitvorming door het college staat gepland voor 18 maart 2014. 2.3

Onderbouwing urgentie van realisatie uitbreiding elektriciteitsnetwerk en bouw transformatorstation in 2018 In de planning voor het project windpark Wieringermeer wordt uitgegaan van vergunningverlening voor de bouw van het windpark begin 2015. De aanvraag van SDE+2 subsidie voor de productie van duurzame energie is gepland voor 1 mei 2015. Indien in oktober 2015 positief wordt beschikt op deze aanvraag, dan kunnen de aansluitovereenkomsten voor de tussen Windkracht Wieringermeer en Liander en tussen Liander en TenneT worden getekend. Omdat de netuitbreiding samenhangt met de procedure voor windpark Wieringermeer ontstaat er voor Liander urgentie, omdat Liander gelet op haar onder 2.2 omschreven wettelijke verplichtingen de windparken tijdig op het spanningsniveau van 20kV dient te faciliteren. Liander heeft in dit kader een nettechnische studie waarin als beste optie naar voren gekomen de aansluiting op een nieuw op te richten 150/20kV-station te Middenmeer. Liander

2

Stimuleringsregeling voor Duurzame Energie +

5

heeft vervolgens bij TenneT een verzoek neergelegd om de aansluiting op 150/20kVstation te faciliteren als beheerder van het hoogspanningsnet. In de planning is er spanning tussen het tijdspad van de RCR-procedure voor het windpark, dat inzet op aansluiting op station Middenmeer in het tweede kwartaal van 2017 en de tijd die de netbeheerders nodig hebben om de netuitbreiding aan te leggen. TenneT en Liander zetten in op realisatie 2e kwartaal 2018. Over deze spanning in de planning wordt overlegd gevoerd tussen Windkracht Wieringermeer, EZ, gemeente, provincie, TenneT en Liander. In overleg met de provincie, het ministerie van EZ en Windkracht Wieringermeer onderzoeken TenneT en Liander de mogelijkheden om het proces vanaf de vaststelling van het PIP in mei 2015 te versnellen; ten einde beide processen in de tijd zo goed mogelijk op elkaar te laten aansluiten. Versnelling tot aan vaststelling PIP is volgens de netbeheerders niet mogelijk; de in paragraaf 6.2 geschetste planning is zeer krap. Voor periode daarna worden de mogelijkheden onderzocht. Met het oog op de spanning in de planning onderzoekt Windkracht Wieringermeer ook een alternatief scenario waarbij een aansluiting voor 100MVA op het trafostation ECW dat is gelegen op glastuinbouwcomplex Agriport in het zuiden van de polder Wieringermeer. In paragraaf 3.6 wordt hier nader op ingegaan.

3

Projectbeschrijving en reikwijdte PIP

3.1 Projectbeschrijving Voor de uitbreiding van het elektriciteitsnetwerk in de Kop van Noord-Holland zoals hiervoor in paragraaf 2 omschreven dienen volgens TenneT de volgende werkzaamheden te worden uitgevoerd: - Realisatie van 150/20kV-transformatorstation in de Wieringermeer - Aanpassing van station De Weel (DWL); - Aanpassing van station Oterleek (OTL); - Aanpassing van station Anna Paulowna (APL) - Aanpassing van station Westwoud (WEW); - Realisatie van de ondergrondse verbinding te bouwen station in de Wieringermeer naar station Westwoud; - Realisatie van de ondergrondse verbinding te bouwen station in de Wieringermeer naar station De Weel; - Realisatie van de ondergrondse verbinding station in de Wieringermeer naar station Anna Paulowna. 3.2 Reikwijdte PIP Ten behoeve van de aansluiting van het windpark Wieringermeer, de netuitbreiding van Liander en het versterken van het 150kV-net in de Kop van Noord-Holland wordt voorgesteld de volgende onderdelen op te nemen in het PIP: - Realisatie van 150/20 kV-transformatorstation in de Wieringermeer; - Realisatie van de ondergrondse verbindingen van het te realiseren transformatorstation in de Wieringermeer naar de stations Anna Paulowna, Westwoud, Oterleek en De Weel; - Aanpassing van de stations De Weel, Oterleek, Anna Paulowna en Westwoud. Voor station De Weel wordt vooralsnog uitgegaan van locatie ’t Veld, waarvoor de ontwerp omgevingsvergunning t/m 17 februari 2014 ter inzage heeft gelegen. Het 6

uitgangspunt is dat de besluitvorming ten behoeve van de realisatie van dit station buiten de reikwijdte van dit PIP valt. Echter, omdat de besluitvormingsprocedure voor station De Weel op het moment van het Principebesluit over voorbereiding van het PIP Uitbreiding elektriciteitsnetwerk Kop van Noord-Holland niet is afgerond en het tracé voor de verbinding van trafostation Middenmeer loopt via het te bouwen trafostation De Weel, wordt voor de zekerheid de bouw van dit station en de aanleg van de verbindingen optioneel in deze startnotitie PIP meegenomen: - Realisatie station De Weel; - Realisatie verbinding Oterleek-Middenmeer; - Realisatie verbinding Oterleek-De Weel (+ eventueel seriespoel kabel Oterleek-De Weel) De beslissing of station De Weel en de bovengenoemde verbindingen in het PIP worden opgenomen, wordt in het voorjaar van 2014 genomen. In onderstaande figuur 3 zijn de nieuwe 150kV-verbindingen met blauwe stippellijnen weergegeven. De ligging van deze verbindingen, alsook de locatie van station Middenmeer dient in het kader van een goede ruimtelijke ordening nog nader te worden onderzocht.

Uitbreiding 150kV-installatie Anna Paulowna

1x150kV circuit, ca. 20km

1x150kV-circuit, ca. 13km

Omgeving Middenmeer: Nieuw 150kV-station

Middenmeer

Omgeving De Weel Nieuw 150kV-station

Uitbreiding 150kV-installatie Westwoud 1x150kV-circuit, ca. 15km

1x150kV-circuit, ca. 15km Uitbreiding 150kV-installatie Oterleek

Versie 26 september 2013

Figuur 3: Overzicht toekomstige 150kV-netstructuur kop van Noord-Holland

7

3.3 Transformatorstation Middenmeer Het 150/20kV-transformatorstation Middenmeer bestaat uit een gedeelte ten behoeve van Liander en een deel ten behoeve van TenneT. Het stationsgedeelte voor Liander betreft een grondoppervlakte van ongeveer 60 x 90m, waarop een gebouw met daarin een drietal 20kV-installaties en besturing en beveiligingsapparatuur wordt voorzien. De zes 150/20kV-vermogenstransformatoren van ieder 80MVA worden buiten geplaatst en voorzien van een gesloten wandconstructie waarvan de bovenzijde open is. Het stationsgedeelte van TenneT betreft een grondoppervlakte van ongeveer 275 x 110m, waarop een centraal dienstengebouw en 21 velden worden voorzien. Het is mogelijk dat het 150kV-gedeelte van het station tot 25 velden wordt uitgebreid. Ten behoeve van de ontsluiting van het geheel is een aansluiting op de openbare weg nodig en wordt, waar nodig, aan watercompensatie gedaan. Een impressie van het type trafostation is weergegeven in figuur 4.

Figuur 4 Impressie trafostation

3.4

Ondergrondse verbindingen van transformatorstation Middenmeer naar de stations in Anna Paulowna, De Weel, Oterleek en Westwoud De te realiseren ondergrondse kabeltracés zijn 150kV-kabels. De kabels worden in principe aangelegd in open ontgraving. Bij kruising van wegen en watergangen dienen de kabels te worden aangelegd door middel van een gestuurde boring. Door deze boringen kunnen bijvoorbeeld natuurgebieden en waterkeringen worden ontzien. De kabeltracés worden doorgaans op een diepte van ca. 1,80 meter 8

aangelegd. De exacte diepte is afhankelijk van onder meer de grondsoort. Omdat het aantal circuits momenteel nog niet is bepaald, dient rekening te worden gehouden met een breedte van het kabelbed van 10 tot 20 m incl. een werkstrook en een beschermingszone. Zowel op het kabeltracé als binnen de daarbij behorende beschermingszone zijn, na aanleg van de kabel, in principe geen bouw- en graafwerkzaamheden toegestaan (uitgezonderd onderhoudswerkzaamheden aan de kabel). Daarom wordt voor de gronden waarin de kabels worden gelegd door de netbeheerder een zakelijk recht overeenkomst gesloten met de eigenaren/gebruikers om dit te bereiken. Daarnaast is het gewenst dat in het PIP een dubbelbestemming wordt opgenomen zodat geen ongewenste (bovengrondse) ruimtelijke ontwikkelingen plaatsvinden in de nabijheid van de kabelverbinding(en). 3.5

Haalbaarheidsstudie TenneT naar mogelijke locaties transformatorstation Middenmeer en de ondergrondse verbindingen naar de stations in Anna Paulowna, De Weel, Oterleek en Westwoud Ten behoeve van het Investeringsvoorstel3 van TenneT heeft TenneT een haalbaarheidsstudie (uit laten voeren door Arcadis. Het doel van deze studie was om inzicht te krijgen in de haalbaarheid van een aantal potentiële locaties voor het 150/20kV-transformatorstation in de Wieringermeer en de daarbij behorende 150kVkabeltracés naar de stations Anna Paulowna, De Weel, Oterleek en Westwoud. Bij het opstellen van het PIP dienen de onderzochte locaties uit de studie van Arcadis in beginsel als uitgangspunt. Mocht na nader onderzoek blijken dat een of meerdere van deze locaties voor het transformatorstation en/of de ondergrondse verbindingen naar de overige stations niet voldoen aan een goede ruimtelijke ordening dan zullen in samenspraak met Tennet en Liander andere alternatieven worden onderzocht.

3

Voorstel ten behoeve van interne investeringsbeslissing TenneT

9

Figuur 5: overzicht potentiele zoekgebieden station Middenmeer

10

Figuur 6: Voorkeurstracés 150kV-verbindingen

3.6 Alternatieve uitbreiding elektriciteitsnetwerk Agriport A7 Met het oog op de in paragraaf 2.3 omschreven urgentie en gesignaleerde knelpunten met betrekking tot een tijdige realisatie van de uitbreiding van het elektriciteitsnetwerk onderzoekt Windkracht Wieringermeer parallel een aansluiting voor 100MVA op het trafostation ECW dat is gelegen op glastuinbouwcomplex Agriport in het zuiden van de polder Wieringermeer. Om dit mogelijk te maken is uitbreiding van station ECW nodig. Daarnaast is een extra verbinding nodig met station Westwoud, in bovenstaande figuur 6 aangeduid als WWD. Overigens blijft – ook met de aansluiting van 100MVA op station ECW (Agriport A7) – de realisatie van trafostation Middenmeer en de drie 150kV-verbindingen naar Oterleek, Anna Paulowna en Westwoud noodzakelijk zo hebben Liander en TenneT bevestigd. De reikwijdte van het PIP wijzigt niet; wel kunnen er zich – binnen de ruimtelijke kaders – wijzigingen voordoen in de uitvoering.

11

4. Provinciaal ruimtelijk belang De provincie toetst ruimtelijke ontwikkelingen op provinciale belangen die zijn opgenomen in de Provinciale Ruimtelijke Structuurvisie Noord-Holland 2040 welke is vastgesteld in juni 2010. In deze Structuurvisie is ruimte gereserveerd voor de realisatie van grootschalige windenergielocaties. Voor de realisatie van een grootschalige locatie moet wel aan voorwaarden als nut – noodzaak en ruimtelijke kwaliteit zoals vastgelegd in de Provinciale Ruimtelijke Verordening worden voldaan. In dit hoofdstuk wordt hier nader op ingegaan. 4.1 Green Deal windplan Wieringermeer Op 14 juni 2012 hebben de minister van EZ, de staatssecretaris van I&M (namens de minister van I&M), de provincie Noord Holland, de gemeente Hollands Kroon, de vereniging Windcollectief Wieringermeer, Nuon Wind Development B.V. en ECN de Green Deal windplan Wieringermeer ondertekend. In een Green Deal maken de partijen concrete afspraken over het aanpakken van belemmeringen die duurzame initiatieven in de weg staan. Het doel van de Green Deal Windplan Wieringermeer is: - het versterken van draagvlak voor het Windplan Wieringermeer bij de lokale gemeenschap; - het voorbereiden van – ruimtelijke & vergunnings- procedures voor de bouw van windturbines van het Windpark Wieringermeer; - gezamenlijk draagvlak krijgen over de invulling van procedures en de afbakening van de contouren van het ruimtelijk plan/bestemmingsplan om op die manier met de realisatie van het Windpark Wieringermeer één miljard groene kilowattuur per jaar te realiseren; - bestuurlijke belemmeringen wegnemen die de realisatie van het windplan in de weg staan. In de Green Deal neemt de Rijksoverheid de inspanningsverplichting op zich het Rijksinpassingsplan te passen binnen de kaders van de structuurvisie Windplan Wieringermeer, die in november 2011 is vastgesteld door de gemeenteraad van Hollands Kroon. Daarnaast zal de Rijksoverheid de contouren van de structuurvisie Windplan Wieringermeer opnemen in de Rijksstructuurvisie Wind op Land. De gemeente Hollands Kroon en Windkracht Wieringermeer zullen zich ervoor inspannen om, voorafgaand aan de terinzagelegging van het ontwerpRijksinpassingsplan, de benodigde privaatrechtelijke ontwikkelingsovereenkomsten af te sluiten waarin afspraken over onder andere het publiekrechtelijke kostenverhaal, de herstructurering (w.o. verwijderen van solitaire turbines en gelijkdraaitermijnen in het kader van de herstructurering), fasering en participatie zijn vastgelegd. Voorts zullen alle partijen zich – op voorwaarde dat de RCR-melding voldoet aan alle gestelde voorwaarden en met inachtneming van alle overige relevante wettelijke kaders – ervoor inspannen overeenstemming te bereiken over het plaatsingsplan, het ontwerp-Rijksinpassingsplan (met bijbehorende onderliggende onderzoeken waaronder de milieueffectrapportage en de passende beoordeling zoals bedoeld in artikel 7.2a, lid 1, van de Wet Milieubeheer) en het ontwerp-exploitatieplan dan wel anterieure overeenkomsten, voordat deze door het bevoegd gezag in de overleg- en inspraakprocedure worden gebracht. De deelnemers van het samenwerkingsverband Windkracht Wieringermeer ontwikkelen gezamenlijk en als deelnemer afzonderlijk of in coalities van 12

deelnemers, bestaande en nieuwe activiteiten in de gemeente Hollands Kroon en/of regio die het draagvlak voor, en de economische spin-off van het Windpark Wieringermeer bevorderen. Alle partijen hebben tot doel om de samenwerking de komende periode te intensiveren om gezamenlijk en in goede onderlinge verstandhouding de RCR rond Windpark Wieringermeer tot uitvoering te brengen en alle benodigde vergunningen van alle bevoegde gezagen te verkrijgen. 4.2 Provinciaal belang aangaande windpark Wieringermeer Het kabinet wil 16% duurzame energie en 20% CO²-emissie reductie in 2020 bewerkstelligen. Tevens wil zij hiermee de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen verminderen. Om deze doelstelling te halen zal worden gekeken naar de meest kosteneffectieve methode. Dit betekent dat er wordt ingezet op opties waarmee op korte termijn het meeste resultaat kan worden geboekt tegen de laagste kosten. Windenergie op land maakt hier deel van uit. Het kabinet heeft een doelstelling geformuleerd van 6.000MW wind op land in 2020. In juni 2014 is in IPO verband is een bestuurlijk akkoord bereikt over de verdeling van deze opgave over de provincies. Voor de provincie Noord-Holland gaat het om een taakstelling van 685,5MW in 2020. Windpark Wieringermeer draagt met een beoogd opgesteld vermogen van 300400MW substantieel bij aan realisatie van deze doelstelling. Het college van Gedeputeerde Staten van de provincie Noord-Holland heeft in een brief op 6 juli 2011 aan de toenmalige gemeente Wieringermeer bevestigd het Windplan Wieringermeer te ondersteunen. Op 17 december 2012 hebben Provinciale Staten de polder Wieringermeer in de Structuurvisie NH 2040 aangewezen als windgebied. Onder voorwaarde van herstructurering en participatiemogelijkheden voor omwonenden kan binnen strikte ruimtelijke kaders binnen de polder Wieringermeer ruimte worden geboden voor een beperkte groei in opgesteld vermogen. In de samenwerking met de betrokken partijen stelt de provincie de volledige uitvoering van het windplan als voorwaarde. Deze voorwaarden zijn neergelegd in het Uitvoeringsprogramma bij de Structuurvisie, paragraaf 7.4.8. De tekst in het uitvoeringsprogramma sluit aan bij de Structuurvisie Windplan Wieringermeer, die op 3 november 2011 is vastgesteld door de gemeenteraad van Wieringermeer. Op 17 december 2012 hebben Provinciale Staten de medewerking aan de uitvoering van het project Windpark Wieringermeer bevestigd. Door te blijven participeren in het planproces, komt de provincie haar afspraken na en behoudt de provincie de regie op de regionale ruimtelijke ontwikkeling. Met de ondertekening van de Green Deal windpark Wieringermeer op 14 juni 2012 heeft de provincie aangegeven dat zij zich zal inspannen knelpunten in regelgeving en beleidsregels die onbedoelde belemmeringen op provinciaal niveau opwerpen voor de realisatie van het Windplan Wieringermeer zo veel mogelijk weg te nemen. Met de uitvoering van windplan Wieringermeer komt het totaal opgesteld vermogen windenergie in Noord-Holland te liggen op circa 580MW. De aanvullende taakstelling van 105,5MW die in juni 2013 is overeengekomen met het Rijk, wordt ingevuld met de herstructurering van windturbines buiten de polder Wieringermeer. In 2020 moet de volledige taakstelling van 685,5MW zijn bereikt. Met het oog hierop is een tijdige aansluiting van windpark Wieringermeer op het elektriciteitsnet noodzakelijk.

13

4.3 Provinciaal belang aangaande netuitbreiding Kop van Noord-Holland In de Structuurvisie NH 2040 is voldoende ruimte voor het opwekken van duurzame energie benoemd als provinciaal ruimtelijk belang. De ruimtelijke inpassing van trafostation Middenmeer en de 150kV-verbindingen is een voorwaarde voor de uitvoering van het project Windpark Wieringermeer en kan om die reden worden begrepen als een provinciaal ruimtelijke belang in zin van artikel 3:26 Wet ruimtelijke ordening (Wro). Zoals hiervoor onder hoofdstuk 2 is uiteengezet is de netuitbreiding in de Kop van Noord-Holland niet alleen gericht op het faciliteren van de aansluiting van windpark Wieringermeer maar ook op het faciliteren van middenspanningsnetbeheerder Liander. De voor deze facilitering benodigde verbindingen van trafostation Middenmeer naar aansluitpunten op het bestaande hoogspanningsnet overschrijden de grenzen van 5 á 6 gemeenten. Daarmee is de ruimtelijke inpassing van het elektriciteitsnet in de Kop van Noord-Holland een activiteit van regionaal belang zoals genoemd in paragraaf 3.3 van de Structuurvisie Noord-Holland 2040. Immers de netuitbreiding draagt bij aan een stabiel elektriciteitsnet en leveringszekerheid in de Kop van Noord-Holland. De netbeheerders geven aan dat uitbreiding van het elektriciteitsnet in de Kop van Noord-Holland ook zonder de bouw windpark Wieringermeer op termijn nodig zou zijn met het oog op stabiliteit en leveringszekerheid en de activiteiten op Agriport. Windpark Wieringmeer kan worden beschouwd als een katalysator waardoor strategische investeringen door netbeheerders in de tijd naar voren zijn gehaald. In het beleidsdocument behorende bij de 5e wijziging van de Structuurvisie NH 2040 wordt in paragraaf 7.2 nader ingegaan op het begrip provinciaal ruimtelijk belang: ´De Provincie speelt op het vlak van de ruimtelijke ordening op het (inter)regionale niveau een sector-overstijgende en verbindende rol aanvullend op de taken van (samenwerkende) gemeenten. De Provincie voert de regie over de integratie en afweging van ruimtelijke opgaven van (boven)regionaal belang. (Samenwerkende) gemeenten zorgen voor afstemming van woningbouw, bedrijventerrein, kantoren en voorzieningenprogrammering binnen de provinciale kaders. Waar samenwerking uitblijft stimuleert de provincie dat die tot stand komt. De Provincie is gebiedsregisseur door het ontwikkelen van integrale ontwikkelingsvisies, het uitruilen van belangen en het bewaken van complementariteit tussen steden en tussen regio’s binnen de provincie. Hierbij worden verschillende manier van sturing onderscheiden.’

In paragraaf 7.3 van de Structuurvisie NH 2040 wordt ingegaan op de inzet van het instrument Provinciaal Inpassingsplan: 'Het zelf verankeren van ruimtelijke ontwikkelingen in een inpassingsplan of een omgevingsvergunning, waarbij wordt afgeweken van het bestemmingsplan, behoort eveneens tot het palet waar de Provincie gebruik van kan maken. In geval van een inpassingsplan ziet de Provincie dit niet als dreigmiddel richting gemeenten, maar als een manier om het provinciaal belang te realiseren, bijvoorbeeld bij de aanleg van infrastructuur. Ook zal de Provincie de inzet van het inpassingplan overwegen in geval van gemeentegrensoverschrijdende plannen (praktische insteek) en bij plannen die vanuit het regionale belang noodzakelijk zijn maar waar de gemeente in kwestie geen voorstander van is (insteek vanuit provinciaal belang). Het is geen instrument dat de Provincie lichtvaardig inzet. Maar als het provinciaal belang daarom vraagt, zal de Provincie dit wel doen.’ Voor de ruimtelijke inpassing van het trafostation wordt een ruimtelijke analyse gemaakt zoals omschreven in de Leidraad Landschap en Cultuurhistorie en artikel 15 van de PRV. De locatiekeuze zal een integrale ruimtelijke afweging zijn. De projectgroep zal hiervoor aan de

14

stuurgroep een voorstel doen die vervolgens een besluit nemen over de locatie voor het trafostatio.

5.

Juridisch kader

5.1 Juridisch kader provinciaal inpassingsplan (PIP) Op grond van artikel 3:26 Wro kunnen Provinciale Staten, de gemeenteraden gehoord, een PIP vaststellen voor het realiseren van een provinciaal planologisch belang. Het inpassingsplan is vergelijkbaar met een gemeentelijk bestemmingsplan, met dit verschil dat het initiatief en de regie bij Provinciale Staten berust in plaats van bij de gemeenteraad. Een PIP stelt voor 10 jaar – of zoveel korter als in het PIP wordt bepaald – de werking van het/de onderliggend(e) bestemmingsplan(en) buiten werking voor zover het gaat om de onderwerpen die in het PIP gereguleerd worden. Het juridisch bindende gedeelte van het PIP zal bestaan uit een verbeelding (plankaarten) en planregels. Deze planregels en de verbeelding worden van een toelichting voorzien. Er wordt rekening gehouden met de sinds 1 januari 2013 geldende eis dat een inpassings digitaal op-, vast- en beschikbaar gesteld moet worden en wel volgens de landelijk RO-standaarden. Dat wil zeggen dat er een vaste indeling van verbeelding en planregels moet worden aangehouden en dat de verbeelding geschikt is voor digitale toepassingen en uitwisseling met instanties. Provinciale coördinatieregeling In het inpassingsplan wordt voorgesteld de gemeenten bevoegd te maken tot het verlenen van ontheffingen en/of vergunningen. Gedeputeerde Staten zullen Provinciale Staten adviseren om ten aanzien van de tot realisatie van het transformatorstation en de ondergrondse verbindingen benodigde vergunningen de provinciale coördinatieprocedure toe te passen. Dit houdt kortgezegd in dat de voor een project benodigde besluiten tegelijkertijd in ontwerp ter inzage worden gelegd. Op dat moment kan eenieder daarop een zienswijze geven. De betrokken overheden nemen daarna de definitieve besluiten ook weer tegelijkertijd, rekening houdend met de ontvangen adviezen en zienswijzen. Als een belanghebbende het niet eens is met een of meer van de besluiten, kan deze alleen beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Er is dus geen bezwaar of beroepsfase. 5.2 M.e.r. of m.e.r.-beoordelingsplicht Er zijn twee onafhankelijke ingangen die kunnen leiden tot een m.e.r. of een m.e.r.beoordelingsplicht van de op te stellen c.q. te wijzigen bestemmingsplannen: - Toetsing van de voorgenomen activiteiten aan het Besluit m.e.r.; - Toetsing of voor het bestemmingsplan / de bestemmingsplannen een passende beoordeling moet worden opgesteld in het kader van de Natuurbeschermingswet 1998. Besluit m.e.r. In het Besluit m.e.r. zijn drempelwaarden opgenomen voor m.e.r.-plichtige en m.e.r.beoordelingsplichtige activiteiten. Bij deze drempelwaarden dient in acht genomen te worden dat het Besluit m.e.r. per 1 april 2011 is gewijzigd. De belangrijkste aanleidingen hiervoor zijn de modernisering van de m.e.r. wetgeving in 2010 en de uitspraak van het Europese Hof van 15 oktober 2009. Uit deze uitspraak volgt dat de omvang van een project niet het enige criterium mag zijn om wel of geen m.e.r.(beoordeling) uit te voeren. Ook als een project onder de drempelwaarde uit lijst C 15

en D zit, kan een project belangrijke nadelige gevolgen hebben, als het bijvoorbeeld in of nabij een gevoelig gebied ligt, zoals een natuurgebied. In deze situatie dient het bevoegd gezag zich er van te vergewissen dat er geen sprake is van belangrijke nadelige gevolgen door het uitvoeren van een zogenaamde vormvrije m.e.r.beoordeling. Passende beoordeling M.e.r.-plicht voor plannen, in dit geval een PIP kan ook voortkomen uit de Natuurbeschermingswet 1998 (Nb-wet). Indien voor een wettelijk of bestuursrechtelijk verplicht plan een passende beoordeling moet worden opgesteld, moet voor dat plan een m.e.r. worden doorlopen. M.e.r. of m.e.r.- beoordelingsplicht transformatorstations De aanleg van een transformatorstation wordt niet genoemd in lijst C (‘Activiteiten, plannen en besluiten, ten aanzien waarvan het maken van een milieueffectrapportage verplicht is’) en lijst D (‘Activiteiten, plannen en besluiten, ten aanzien waarvan het maken van een m.e.r.-beoordelingsrapportage verplicht is’) van het Besluit m.e.r. Een transformatorstation is daarmee niet m.e.r.(beoordelings)plichtig. Omdat de zoekgebieden voor de transformatorstations op enige afstand van de Natura2000 gebied(en) zijn gelegen, vormt ook deze ingang voor m.e.r.-plicht geen aanleiding voor bet doorlopen van een m.e.r.-procedure. M.e.r. of m.e.r.- beoordelingsplicht 150kV-verbindingen Omdat de mogelijke tracés voor de kabelverbindingen op enige afstand van de Natura2000 gebied(en) zijn gelegen , zijn naar verwachting geen passende beoordelingen in het kader van de Nb-wet noodzakelijk. Deze ingang voor m.e.r.plicht vormt daarom naar verwachting geen aanleiding voor bet doorlopen van een m.e.r.-procedure. De aanleg van een ondergrondse hoogspanningsleiding is wel een activiteit die voorkomt in het Besluit m.e.r. en wel in bijlage D, activiteit 24.2. Voor een ondergrondse leiding geldt dat er sprake is van een m.e.r.-beoordelingsplicht in geval het gaat om de aanleg, wijziging of uitbreiding van een ondergrondse hoogspanningsleiding met: - een spanning van 150kV of meer, en - een lengte van 5 km of meer in een gevoelig gebied.4 Transformatorstation en tracés als één project De realisatie van het station Middenmeer is alleen te realiseren in combinatie met de aanleg van 150kV-tracés van het naar het 150kV-station. In dat geval dienen het 150kV-station met bijbehorende 150kV-tracés als één activiteit/project te worden gezien. Of een m.e.r.-beoordeling danwel MER noodzakelijk is, is afhankelijk van de lengte van de aan te leggen tracés. Doorlooptijden m.e.r.-beoordeling Doorlooptijden voor een m.e.r.-beoordeling of eventuele MER zijn afhankelijk van het aantal te onderzoeken tracés en de doorlooptijd van de benodigde uit te voeren onderzoeken. Voor een m.e.r.-beoordeling wordt, rekening houdend met het uitvoeren van de benodigde onderzoeken, een doorlooptijd van zes maanden aangehouden. 4

In onderdeel A van de bijlage bij het Besluit m.e.r. is bepaald wat verstaan wordt onder een gevoelig gebied. Als gevoelig gebied zijn gebieden aangewezen die beschermd worden op basis van de natuurwaarden, landschappelijke waarden, cultuurhistorische waarden en waterwingebieden.

16

5.3 Overige planologisch/juridische aandachtgebieden c.q. -aspecten Aspecten die in het kader van de voorbereiding van het PIP in elk geval zullen worden onderzocht om na te gaan of zij belemmeringen opleveren betreffen: bodem, geluid, luchtkwaliteit, externe veiligheid, water, natuur, archeologie, landschappelijke structuur en alle in de Provinciale milieuverordening en Provinciale ruimtelijke verordening genoemde beschermingsgebieden. Verder zal worden getoetst of de ruimtelijke inpassing/kwaliteit van dit project voldoet aan Rijks, provinciaal en gemeentelijk beleid/regelgeving. 5.4

Andere met het PIP vergelijkbare instrumenten ten behoeve van de ruimtelijke inpassing Hieronder zullen de meest voor de hand liggende vergelijkbare instrumenten ten behoeve van de ruimtelijke inpassing worden omschreven. Ook zal hierbij worden aangegeven waarom deze – gelet op alle nu bekende feiten en omstandigheden – minder geschikt worden geacht dan het vaststellen van een PIP. 5.4.1 Rijksinpassingsplan en Rijkscoordinatieregeling (RCR) In de RCR worden de verschillende besluiten (vergunningen en ontheffingen) die voor een project nodig zijn tegelijkertijd en in onderling overleg genomen. Het gaat naast vergunningen en ontheffingen vaak ook om een Rijksinpassingsplan. Op grond van artikel 20a van de Elektriciteitswet 1998 is te betwijfelen of de 'realisatie van een 150/20kV-station en/of de 150kV-verbindingen' als een project / activiteit vallend onder de RCR is aan te merken. De RCR is slechts van toepassing indien sprake is van een uitbreiding van het net voor zover dit betreft een station of verbinding met een spanningsniveau van 220kV of hoger én er een ruimtelijk besluit nodig is om tot realisatie te kunnen overgaan. Voor het Rijk bestaat de mogelijkheid om ondanks dat de RCR o.g.v. de wet niet van toepassing is, deze toch van toepassing te verklaren namelijk via een besluit van de Minister. Om een dergelijk besluit te verkrijgen moet een melding worden gedaan met het verzoek om de RCR van toepassing te verklaren. Mocht de Minister een dergelijk besluit willen nemen dan bedraagt de proceduretermijn daarvoor naar schatting tenminste 6 maanden, omdat het besluit alleen genomen kan worden indien de Eerste en de Tweede Kamer zijn gehoord. Is de RCR uiteindelijk van toepassing verklaard, dan bepaalt het ministerie van EZ in overleg met de aanvrager, welke uitvoeringsbesluiten (bijv. bouw- en kaptoestemmingen) tegelijkertijd met de wijziging van het planologisch kader kunnen of moeten worden meegenomen. Hierbij geldt doorgaans dat alle vergunningen en toestemmingen etc. die de uitvoerbaarheid in de weg kunnen staan worden meegenomen in het gecoördineerde besluit. Het 150/20kV-transformatorstation benodigd in de Wieringermeer en de ontsluitende verbinding kennen een spanningsniveau van 150kV. Realisatie hiervan is daarom geen project of activiteit waar wettelijk gezien de RCR van toepassing is. De RCR kan dus alleen van toepassing worden verklaard indien de minister daartoe op aanvraag wenst te besluiten. Nog los van de vraag of de minister op een dergelijk verzoek positief zal besluiten, is hiervoor, zoals eerder vermeld, minimaal 6 maanden nodig. Dit is levert een procesrisico op met betrekking tot de tijdige realisatie van de benodigde uitbreiding van het elektriciteitsnet.

17

5.4.2 (Intergemeentelijk) Bestemmingsplan en gemeentelijke coördinatieregeling Het project valt binnen het grondgebied van meerdere gemeenten, te weten Hollands Kroon, Heerhugowaard, Opmeer, Schagen, Medemblik en eventueel gemeente Den Helder. Bij keuze voor vaststelling van verschillende gemeentelijke bestemmingsplannen door de betrokken gemeenten bestaat een groot risico op vertraging, met name doordat bij besluitvorming op gemeentelijk niveau niet de mogelijkheid bestaat om in geval van gemeentelijke coördinatie het bevoegd gezag over te laten nemen door een hogere overheid. Burgers hebben daarnaast met meerdere bevoegde gezagen te maken en de regie ligt bij de gemeenten. 5.4.3 (Provinciale) Omgevingsvergunning De omgevingsvergunning is bedoeld om de realisatie van een concreet bouwvoornemen te verwezenlijken. In de omgevingsvergunningaanvraag dient daarom de exacte ligging van het project te worden aangegeven. Deze exacte ligging dient op dit moment nog te worden onderzocht en bepaald. Een omgevingsvergunning kan in dit stadium dus nog niet worden aangevraagd. Daarnaast geldt dat er in elk geval een bestemmingsplan/inpassingsplan dient te worden opgesteld voor het project omdat een geluidzone moet worden vastgelegd voor het transformatorstation. Dat is niet mogelijk via een omgevingsvergunning. Het ligt voor de hand om die reden een PIP op te stellen waarin ook de ruimtelijke inpassing van het gehele traject wordt meegenomen. 5.5 Crisis- en herstelwet Op dit project is de Crisis-en Herstelwet van toepassing. De belangrijkste gevolgen hiervan hebben betrekking op een snellere afwikkeling van beroepsprocedures (afdeling 2 van de Crisis-en herstelwet en bovenstaande paragraaf 5.1) en liggen in het traject na vaststelling van het inpassingplan.

18

6.

Planning (op hoofdlijnen)

In de planning kan een aantal fasen worden onderscheiden. Deze zijn hieronder nader uitgewerkt en worden daarna toegelicht. 6.1 Stappenplan PIP Deze startnotitie is het zogenaamde 0 moment of stap 3 in het proces van de totstandkoming van het PIP met naar alle waarschijnlijkheid het benodigde onderliggende Milieu Effect Rapportage. De te nemen stappen zijn geënt op het stappenplan “Een inpassingsplan van Provincie Noord-Holland in 10 stappen” (bestuurlijke handleiding als GS-reactie op advies AKD d.d. 28 april 2010 ), vastgesteld bij PS besluit d.d. 5 maart 2012). Stap 1 (planvorming) en 2 (beschrijving alternatieve instrumenten) zijn in deze startnotitie opgenomen. Voor stappen 3 t/m 9 geldt het onderstaande schema: Stap 3 Bestuurlijk voornemen/start planvorming (Awb) - GS nemen een principebesluit over het voorbereiden van een inpassingsplan en formuleren van overwegingen, alternatieven, planning, etc in een conceptvoornemen - PS (commissie) behandelt eerst het conceptvoornemen met voorstellen/keuzes - Wanneer PS instemmen met het voornemen, zijn zij zich bewust dat zij na het doorlopen van de procedure een wettelijk besluit over het inpassingsplan nemen - het bestuursorgaan (de provincie) geeft kennis van het voornemen (art. 1.3.1 Bro) - PS horen schriftelijk de raden (art. 3.26, lid 1 Wro), tenzij anders in het voornemen is vastgelegd moment 0 Stap 4. Ontwerp inpassingsplan - GS stellen een ontwerp op (verbeelding, bestemmingen, regels en toelichting) - GS overleggen met wettelijke overlegpartners (art. 3.1.1 Bro), eventueel in combinatie met het horen der raad/raden, e.e.a. als bepaald in het voornemen - GS verzorgen communicatie met belanghebbende organisaties en burgers - GS vragen en betrekken het advies van de Commissie - Commissie geeft aan of zij eventuele indieners van zienswijzen fysiek wil horen - GS leggen het ontwerp inpassingsplan ter inzage (art. 3.8 Wro, afd. 3.4 Awb en Chw) met mogelijkheid tot naar voren brengen van zienswijzen door een ieder - GS geven actief kennis aan direct belanghebbenden, bv. geregistreerde eigenaren in geval van versnelde onteigening 4 – 25 weken (streeftijd) 6 weken (wettelijke termijn) Stap 5 . Vaststellen - GS behandelen zienswijzen (art. 3:14 t/m 3:17 Awb), verwerken die in een nota van antwoord en verwerken eventuele aanpassingen in het ontwerp inpassingsplan - Commissie adviseert over zienswijzen, antwoorden en aanpassingen en hoort desgewenst de indieners van de zienswijzen - PS stellen de nota van zienswijzen en beantwoording (samenvatting en brieven) vast en het al dan niet gewijzigde inpassingsplan (wettelijke termijn na termijn van ter inzage legging is maximaal 12 weken, zie art. 3.26 en 3.8 Wro) 12 weken (wettelijke termijn) Stap 6. Bekendmaken - GS doen mededeling aan indieners van zienswijzen en andere belanghebbenden - het bestuursorgaan (de provincie) geeft kennis van (publiceert) het besluit: > binnen 2 weken na vaststelling (art. 3.8, lid 3 Wro) > binnen 6 weken na vaststelling bij zienswijzen door de inspecteur of bij wijzigingen, anders dan op grond van een zienswijze van de inspecteur > binnen 7 weken bij een reactieve aanwijzing door Onze Minister (art. 3.8, lid 6) 2 tot 7 weken (wettelijke termijn) Stap 7. Beroep - GS handelen het vervolg van de procedure af - indieners van zienswijzen kunnen desgewenst beroep instellen (art. 8.2 Wro) bij Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State 6 weken (wettelijke termijn)

19

Stap 8. Van kracht en in werking - het besluit tot vaststellen van het inpassingsplan treedt in werking na afloop van de beroepstermijn (art. 3.8, lid 5 Wro) of, ingeval van een verzoek om een voorlopige voorziening, op het moment dat dit verzoek is afgewezen - het besluit treedt niet in werking bij een reactieve aanwijzing van het Rijk binnen 6 maanden (wettelijke termijn) Stap 9. Uitvoering – start realisatie

6.2 Planning uitbreiding elektriciteitsnet Kop NH Middenmeer Vooralsnog wordt onderstaande planning op hoofdlijnen aangehouden: 4 maart 2014 17 maart 2014 7 april 2014 april - juni 2014 april - mei 2014 juni - nov 2014 okt - dec 2014 jan - feb 2015 feb - mrt 2015 1 mei 2015

april - okt 2015 mei 2015

mei 2015 juli 2015 juni 2016 e 2 kwartaal 2018

Principebesluit GS Statencommissie Ruimte en Milieu Besluit PS over Startnotitie PIP Vooroverleg met diverse stakeholders over startnotitie Adviesbureau opstellen PIP bepalen en opdracht verstrekken Opstellen ontwerp PIP (6 maanden), incl. benodigde (veld)onderzoeken Vooroverleg mbt. inhoud IP (2-3 maanden) Start procedure PIP met ter inzage legging ontwerp besluit IP (6 weken) Verwerking zienswijzen en vaststelling PIP (6 weken) Uiterlijke datum vaststelling PIP ivm. aanvraag SDE+ subsidie windpark (= moment investeringsbesluit Windkracht Wieringermeer en ondertekenen aansluitovereenkomst Beroepsprocedure PIP Aanvragen publiekrechtelijke vergunningen/ toestemmingen/ontheffingen en toepassen provinciale coördinatieprocedure Start voorbereidingen voor de bouw station en (gefaseerde) aanleg kabels (oa. grondverwerving) Verkrijging vergunningen en toestemmingen om te mogen bouwen / aanleggen / uitvoeren op zowel publiek als privaat terrein Start bouw station en aanleg verbindingen Station en kabels gereed

6.3 Organisatie Om de voorbereiding, besluitvorming en uitvoering van het PIP Uitbreiding elektriciteitsnet Kop van Noord-Holland in goede banen te leiden en een goede afstemming met de RCR-procedure voor windpark Wieringermeer te bewerkstelligen, wordt de huidige stuurgroep voor het Windpark verbreed. Specifiek voor het PIP wordt een projectgroep ingericht. De stuurgroep wordt voor het onderdeel PIP uitgebreid met bestuurders van de betrokken gemeenten, de netbeheerders TenneT en Liander, en de portefeuillehouder Ruimtelijke Ordening en Milieu. De provincie is voorzitter van de stuurgroep. De stuurgroep stuurt de projectgroep aan en bereidt de besluitvorming voor. De projectgroep is verantwoordelijk is voor de voorbereiding en uitvoering van besluiten.

20

7.

Financiële Uitvoeringsaspecten

7.1 Economische uitvoerbaarheid en financiële risico’s Onderdeel van de ruimtelijke procedure is een beoordeling van de economische uitvoerbaarheid van het project Uitbreiding elektriciteitsnet Kop van Noord-Holland. Een raming van de kosten, een berekening van de financiële risico’s alsmede een uiteenzetting van de financiële dekking dient door TenneT en Liander te worden overlegd. Het plan wordt uitgevoerd en gefinancierd door de netbeheerders TenneT en Liander. Ter dekking van de mogelijke financiële risico’s die PS als bevoegd gezag van een PIP aangaan dient een aantal overeenkomsten te worden gesloten, te weten een bestuursovereenkomst, planschadeverhaalsovereenkomst en een exploitatieovereenkomst. Voorbeelden van dergelijke overeenkomsten zijn hier bijgesloten. Uitgangspunt is dat deze overeenkomsten dienen te zijn ondertekend op het moment dat het ontwerp-PIP ter inzage gaat. 7.2 Kostenraming ruimtelijke procedure De kosten voor de voorbereiding van het PIP en de bijbehorende m.e.r. onderzoeken en overige onderzoeken en vergunningaanvragen worden gedragen door initiatiefnemer TenneT. Voorgesteld wordt om afspraken hierover vast te leggen in een overeenkomst en de portefeuillehouders te mandateren om deze overeenkomst voor te bereiden. De kosten voor de organisatie van informatiebijeenkomsten, het opstellen en uitvoeren van een communicatieplan en procesbeheer worden gedragen door de provincie als deze niet worden betaald door TenneT. Hier moeten nog nadere afspraken over worden gemaakt.

8

Afstemming

8.1 Intern: provincie De voorbereiding van het PIP en de besluitvorming wordt gecoördineerd vanuit de directie Beleid, in een coproductie van de sectoren Ruimtelijke Inrichting en Milieu. De directie Beleid draagt zorg voor een integrale advisering en stemt af met de directie Subsidies, Vergunningen en Toezicht voor de vergunningverlening en de directie Beheer en Uitvoering. 8.2 Extern: TenneT en Liander Binnen het project zijn TenneT/Liander verantwoordelijk voor het tijdig verkrijgen van voldoende recht om te bouwen en aan te leggen voor het 150kV- en 20kVgedeelte. De netbeheerders dragen zorg voor de technische uitwerking en stellen hiertoe een plan van aanpak op. TenneT levert eventueel benodigd kaartmateriaal in GIS aan. 8.3 Samenwerking met gemeenten Voor externe afstemming met de betrokken gemeenten wordt een stuurgroep en projectgroep ingericht. In paragraaf 6.3 wordt hier nader op ingegaan.

9. Communicatie Provincie stelt in samenwerking met TenneT en Liander en in overleg met de betrokken gemeenten zo spoedig mogelijk een communicatieplan op. Hierin wordt in ieder geval opgenomen dat in de voorfase afstemming wordt gezocht met alle stakeholders van het project Uitbreiding elektriciteitsnet Kop van Noord-Holland. 21

Meer specifiek geldt dat voor het overleg met de betrokken gemeenten in één of meerdere plenaire sessies informatie wordt verstrekt op zowel ambtelijk als bestuurlijk niveau die vergelijkbaar is met de inhoud van deze startnotitie. Verder wordt in overleg met het ministerie van EZ tot een nadere afstemming gekomen zodat gekomen kan worden tot een optimalisatie van de processen van zowel het windpark als de netaansluiting. Met name de planning is een belangrijk punt van afstemming.

22