Spotlight Musical Productions Copyright Tekst: Gert van den Brink Muziek: Hans van Wingerden

Spotlight Musical Productions® Copyright © Tekst: Gert van den Brink Muziek: Hans van Wingerden

Informatie musical: Korte inhoud Professor Proefjes heeft een nieuwe prik uitgevonden. Iedereen die deze prik krijgt hoeft nooit meer te slapen. Hospitaal Abnormaal is wereldnieuws! Beroemde artiesten, autocoureurs en zelfs de president van de Verenigde Staten vereren het hospitaal met een bezoek. Allemaal willen ze de prik uitproberen. Maar of de prik wel helemaal veilig is... Steeds meer personen in het hospitaal beginnen zich gek, idioot of maf te gedragen. Om dit aan de kaak te stellen organiseren rappers Dagmar en Tess een betoging. Dan loopt alles compleet uit de hand. Voor- en tegenstanders van de prik krijgen het met elkaar aan de stok, professor Proefjes ontvoert in het geheim de president en Broeder Leo maakt de chaos compleet door te proberen iedereen met zijn narcose-knuppel te kalmeren. Lukt het de directrice om de rust in het hospitaal te laten terugkeren? Slagen reporters Esmee en Sjekkie erin om professor Proefjes op tijd te ontmaskeren en zijn plannen te dwarsbomen? Hospitaal Abnormaal is een musical boordevol overdreven typetjes, humoristische scènes en spetterende liedjes.

Speelduur Musical Hospitaal Abnormaal duurt ongeveer 1 uur en 15 minuten.

Liedjes Musical Hospitaal Abnormaal heeft zes liedjes en een slotmedley. De liedjes worden door de kinderen samen gezongen. Bij enkele nummers worden een aantal regels gezongen door een groepje kinderen of een solist. Om de kinderen te ondersteunen kan er gekozen worden voor het vormen van een extra koor dat meezingt.

Decor Het decor bestaat uit drie delen; de wachtkamer, de balie en het kantoor van de directrice. Links van het podium is de wachtkamer. Er staat in ieder geval een bank. Verder kan de wachtkamer naar eigen inzicht worden ingericht met bijvoorbeeld een klok, een tafel met tijdschriften, planten e.d. De balie moet groot genoeg zijn voor twee zusters (Roos en Jasmijn) en is uitgerust met een vaste telefoon. Het kantoor van de Directrice heeft een bureau met een stevige bureaustoel en een vaste telefoon. Het gehele decor kan worden opgeleukt met doorntakken en rozen. Hendrik-Jan de Tuinman heeft namelijk de tuin (=geen speellocatie) laten overwoekeren met rozenstruiken om zuster Roos het hof te maken. Deze rozen zijn hier en daar ook het hospitaal binnengedrongen. NB. In het script staan enkele regieaanwijzingen betreffende de linkerkant en de rechterkant van het podium. Links en rechts wordt altijd bekeken vanuit het oogpunt van het publiek en niet vanuit het oogpunt van de spelers.

Copyright © Spotlight Musical Productions®

1

Personages en kleding Hieronder volgen beschrijvingen van de personages en hun kleding. Deze hebben het doel om u een duidelijk beeld te geven van de personages. NB. De beschrijvingen van de karakters en de kleding zijn suggesties waar u naar eigen inzicht van kunt afwijken.

Het ziekenhuispersoneel De Directrice; leidinggevende; erg intelligent; praat graag en praat veel; heeft daarbij een erg monotoon stemgeluid; niet snel enthousiast; wil graag dat mensen haar serieus nemen, anders wordt ze boos. Uiterlijk: Rokje; blouse; panty; hakschoentjes; witte doktersjas; nerd-bril; haar een beetje slordig opgestoken. Zuster Roos; verpleegkundige; zorgzaam en zachtaardig type. Uiterlijk: Verzorgd; zustersoutfit; lang haar; roos in het haar. Zuster Jasmijn; verpleegkundige; nukkig type; wil absoluut niks met jongens te maken hebben, die vindt ze namelijk stom. Uiterlijk: Erg verzorgd; zustersoutfit; veel make-up; heel haarlak in het haar; brilletje; lippenstift. Broeder Leo; verpleegkundige; groot en lomp type; niet echt snugger; man van weinig woorden; beheert het narcoseapparaat; wil iedereen met dit apparaat neerslaan. Uiterlijk: Onverzorgd; openhangende witte ziekenhuisjas met kreukels uit de was; slonzig T-shirt; bretels; te grote spijkerbroek; sokken in aftandse slippers; in zijn hand een opblaasbare knuppel met tekst ‘narcose’ erop. Professor Prikspuit alias Professor Proefjes; de schurk uit het verhaal (=Prof. Prikspuit) die zich voordoet als de zachtaardige Professor Proefjes. Verwisselt van gedaante door van bril te veranderen en door zijn witte jas binnenstebuiten te keren, zodat het een zwarte jas wordt. Uiterlijk Prof. Proefjes: Lange witte doktersjas (met zwarte binnenvoering); stethoscoop om de nek; grijze baard; klein rond brilletje. Uiterlijk Prof. Prikspuit: Lange zwarte doktersjas (met witte binnenvoering); stethoscoop om de nek; grijze baard; grote vierkante bril met dik zwart montuur; heeft een metersgrote prikspuit waarmee hij mensen wil prikken. Dokter Zaaggraag; chirurg; sympathiek; verstrooid; in het geheim een handlanger van de slechte professor Prikspuit. Uiterlijk: Lange witte jas; nette broek; lakschoenen; grote zaag door z’n hoofd. X; (spreek uit als ‘iks’); hulpje van Professor Proefjes/Prikspuit; type kneus. Uiterlijk: Lange witte jas; nerd-bril; spijkerbroek; te grote sportschoenen.

Het ondersteunend personeel Hendrik-Jan de Tuinman; hovenier van het hospitaal; romantisch type; wil het hart van zuster Roos veroveren; heeft de tuin rondom het hospitaal daartoe vol rozenstruiken gezet. Uiterlijk: Verzorgd; groene overall; laarzen; handschoenen; altijd een bos rozen in de hand. Benny Bladblazer; hulpje van Hendrik-Jan; humoristisch en bijdehand type. Uiterlijk: Bruine overall; klompen; petje; grote bladblazer.


2

Barry van V.I.P. Security; Beveiligingsbeambte van het hospitaal; onhandig type; zachtaardig; praat een beetje met een boers accent. Uiterlijk: Zwarte smoking met overdreven veel schoudervulling; zwarte zonnebril; een oortje in zijn linkeroor, houten boeren klompen. Harry van V.I.P. Security; Beveiligingsbeambte van het hospitaal; onhandig type; bazig. Uiterlijk: Zwarte smoking met overdreven veel schoudervulling; zwarte zonnebril; een oortje in zijn linkeroor, houten boeren klompen. Koko de Piccolo; Medewerkster die nieuwe patiënten ontvangt en rondleidt; Uiterlijk: Verzorgd; piccolo-outfit met lakschoenen eronder; pantalon; jasje; petje. Lolo; Assistente van Koko; positief en humoristisch type; wat laag IQ; heeft een spraakgebrek; kent maar één woordje, namelijk: ‘Hosssspitaal!’. Uiterlijk: Verzorgd; piccolo-outfit met sportschoenen eronder; pantalon; jasje en petje.

De Patiënten Kimberly, Pearl en Felicity; de zangeressen/danseressen van de beroemde popgroep Girls United. Uiterlijk: glitterjurkjes; grote oorbellen; veel make-up; handtasjes etc. Dagmar en Tess; de rappers van de beroemde popgroep Girls United. Uiterlijk: stoere wijde spijkerbroeken; petjes achterstevoren op het hoofd; zilveren kettingen om de hals en aan de broeken; sportschoenen. Ridder Roderik; patiënt die denkt dat hij een ridder is; humoristisch type; waant zich in het sprookje van Doornroosje; wil het hart van zuster Roos veroveren. Uiterlijk: Roodwit ridderkostuum; zwaard; schild met rode letters ‘RR’ erop; helm met pluim. Knol; paard van Ridder Roderik; eigenwijs type. Uiterlijk: Paardenkop met teugels op het hoofd; bruine vacht; staart. Diederik; hoogbejaarde man in een rolstoel; slaapt heel veel, maar ontdekt desondanks de geheime plannen van professor Prikspuit. Uiterlijk: Opakleding; bretels; boerenpetje; baard van een meter lang; rolstoel. Ria Race-eend; autocoureur; echte brokkenpiloot; niet al te snugger type. Uiterlijk: gehavend autocoureurspak met reclames erop; helm in haar handen. Turbo Thea; bijrijder; mede brokkenpiloot; druk en chaotisch type. Uiterlijk: gehavend autocoureurspak met reclames erop; heeft een autostuur in haar hand. De President van de Verenigde Staten; zenuwachtig type; praat Engels en een beetje Nederlands door elkaar; heeft last van extreme winderigheid en wil dit koste wat kost geheim houden; naam: Ben Mallote. Uiterlijk: Smaakvol driedelig pak; kleurrijk overhemd en stropdas; onberispelijk kapsel; visitekaartjes om uit te delen.

Overige rollen Esmee (van de krant, radio en tv); reporter van diverse media; wil een reportage over het hospitaal maken; doortastend type; doorzetter.


3

Uiterlijk: Verzorgd; mantelpakje; panty; hakschoentjes; handtasje; button met ‘pers’ erop; notitieboekje en pen. Sjekkie; reporter van opinieblad ‘De Aso’; is opzichtig undercover in het ziekenhuis. Uiterlijk: Leren jack; wit T-shirt; zilveren ketting; leren handschoentjes met open ‘vingertoppen’; stoere spijkerbroek met gaten; sportschoenen en een peuk in de mond.

Aantal rollen De musical Hospitaal Abnormaal heeft 26 rollen. Het aantal rollen is gemakkelijk uit te breiden. Verdubbel bijvoorbeeld het aantal reporters, bodyguards, piccolo’s of zusters. Of breid het aantal autocoureurs uit of zet naast assistent X ook nog een Y. Verdeel de taken en tekst over het aantal extra spelers. Het minimaal aantal rollen is 17. De eerste mogelijkheid om het aantal rollen te verminderen is door het gebruik van dubbelrollen. Bij een dubbelrol speelt een speler twee rollen. Voorbeelden van dubbelrollen: Ria Race-eend Turbo Thea Lolo Koko X

<<<<<-

dubbelrol dubbelrol dubbelrol dubbelrol dubbelrol

-> -> -> -> ->

Esmee Benny Bladblazer Sjekkie President(e) van de Verenigde Staten Hendrik-Jan de Tuinman

Een tweede mogelijkheid is door het verwijderen van minder essentiële rollen, zoals: Turbo Thea, Ria Race-eend, X, dokter Zaaggraag, Benny Bladblazer, één van de zangeressen van Girls United of door de rollen van Esmee en Sjekkie tot één rol te maken. NB. Veel rollen voor jongens zijn ook door meisjes te spelen en andersom. Pas zelf de namen waar nodig aan. Of kies er bijvoorbeeld juist voor om een vrouwenrol door een jongen te laten spelen en andersom voor een hilarisch effect.


4

Koor loopt op. ♪ ♫ Lied:

Hospitaal Abnormaal (cd-track 1)

Voice-over:

Dames en heren, jongens en meisjes. Hartelijk welkom bij musical Hospitaal Abnormaal. Het komende uur kunt u genieten van een bezoek aan het meest abnormale ziekenhuis ter wereld. De spelers staan al klaar en nodigen u uit. Ga met hen mee naar Hospitaal Abnormaal!

Koor:

Midden in de bossen Daar ligt ons hospitaal Alles gaat hier anders Nee, niets gaat hier normaal Wij nemen alle dingen Wat minder serieus Doe maar lekker gek! Ja, dat is onze leus Een beetje vreemd zijn we allemaal Iedere gek zijn gebrek Elke zot, elke malloot Elke kwibus met een kwaal Die gaat naar Hospitaal Abnormaal! Midden in de wouden Daar ligt ons ziekenhuis ‘t Is er eigenaardig Het is er echt niet pluis Laat je niet misleiden Door een sprankelend decor Niets is wat het lijkt Maar niemand heeft het door Een beetje vreemd zijn we allemaal Iedere gek zijn gebrek Elke zot, elke malloot Elke kwibus met een kwaal Die gaat naar Hospitaal Abnormaal! Kom mee, kom mee ’t Is wat voor u misschien Kom mee, kom mee Gooi alles aan de kant Kom mee, kom mee ’t Is wat voor u misschien Kom mee, kom mee Dan kunt u het met eigen ogen zien Copyright © Spotlight Musical Productions®

5

Een beetje vreemd zijn we allemaal Iedere gek zijn gebrek Elke zot, elke malloot Elke kwibus met een kwaal Die gaat naar Hospitaal Abnormaal! Die gaat naar Hospitaal Abnormaal!

Koor loopt af. Scène 1:

De eerste werkdag

Zuster Roos en zuster Jasmijn zitten achter de balie. De Directrice, Koko en Lolo komen vanaf rechts oplopen. De Directrice geeft een rondleiding. Directrice:

Dan zijn we nu aangekomen in de centrale hal van ons hospitaal. Achter de balie zitten zuster Jasmijn en zuster Rozemarijn.

Zuster Jasmijn en zuster Roos steken hun hand in de lucht als begroeting. Zuster Jasmijn:

Hallo. Ik ben Jasmijn.

Zuster Roos:

Ik ben Rozemarijn, maar bijna iedereen noemt me Roos.

Koko:

Dag, zuster Roos. Ik ben Koko, de nieuwe piccolo.

Lolo probeert iets te zeggen, maar komt moeilijk uit haar woorden. Ze blijft het proberen en trekt hierbij een moeilijk gezicht. Lolo:

Hossss… hossss…

Koko:

En dit is Lolo, mijn assistente. Ze heeft wat moeite met praten, maar is erg behulpzaam.

Lolo:

Hossss…

Zuster Roos:

Welkom in Hospitaal Abnormaal, Lolo.

Zuster Jasmijn:

Wat probeert ze nu te zeggen?

Koko:

Dat is makkelijk. Lolo spreekt namelijk maar één woordje. En dat is…

Lolo:

Hosssspitaal!

Zuster Jasmijn:

Tjonge, maar één woordje. Copyright © Spotlight Musical Productions®

6

Zuster Roos:

Maar wel een heel handig woordje.

Lolo probeert opnieuw wat te zeggen, maar komt moeilijk uit haar woorden. Ze blijft het proberen en trekt hierbij een moeilijk gezicht. Lolo:

Hossss…

Directrice:

Juist ja. Maar laten we verder gaan met de rondleiding.

De Directrice, Koko en Lolo lopen richting de linkerkant van het podium. Directrice:

Hospitaal Abnormaal is beroemd over de hele wereld dankzij het werk van professor Proefjes. Professor Proefjes is een zeer belangrijk man. Hij doet onderzoek naar slaapproblemen en heeft laatst een grote doorbraak gehad. Jullie zullen hem binnenkort wel ontmoeten.

Dokter Zaaggraag komt oplopen. Hij heeft een grote zaag door zijn hoofd en maakt een verstrooide indruk. Hij kijkt in alle hoeken, duidelijk op zoek naar iets. Dokter Zaaggraag: Tjonge-jonge! Waar heb ik dat ding toch gelaten? Wat een ellendigheid! Ik ben ook zo verstrooid. Zo verstrooid! Directrice:

Dit is onze chirurg; dokter Zaaggraag.

Zuster Roos:

Dokter, zoekt u iets?

Dokter Zaaggraag: Of ik iets zoek? (Tegen het publiek) Of ik iets zoek, vraagt ze. Waar lijkt het op? Natuurlijk zoek ik iets.

Dokter Zaaggraag loopt naar de balie en zoekt daar ijverig verder. De zusters weten niet precies wat ze er mee aan moeten. Zuster Jasmijn:

Bent u iets kwijt?

Lolo:

Hossss…

Dokter Zaaggraag: Of ik iets kwijt ben? (Tegen het publiek) Of ik iets kwijt ben, vraagt ze. Natuurlijk ben ik iets kwijt, anders was ik niet aan het zoeken. En dan noemen ze mij verstrooid!

Dokter Zaaggraag ziet Koko staan. Copyright © Spotlight Musical Productions®

7

Dokter Zaaggraag: Wie is dat? Directrice:

Dit is Koko, onze nieuwe piccolo.

Lolo:

Hossss…

Koko wijst naar de zaag die door het hoofd van dokter Zaaggraag zit. Koko:

Dokter, dat met uw hoofd. Doet dat geen pijn?

Dokter Zaaggraag: (Lacht) Hahaha! Nee, hoor. Verstrooidheid is heel lastig, maar het doet absoluut geen pijn! Maar eens kijken, waar heb ik dat ding gelaten?

Dokter Zaaggraag zoekt weer verder. Zuster Roos:

Maar, dokter, wat zoekt u dan?

Dokter Zaaggraag: Aha! Eindelijk! Een goede vraag! Wát zoek ik? Nou, dat is heel simpel. Ik ben al drie weken mijn zaag kwijt.

Dokter Zaaggraag loopt al zoekend af. De zusters blijven verbijstert achter. Lolo:

Hossss… hosssspitaal!

Koko:

Inderdaad, Lolo. Die man moet nodig naar een dokter.

Directrice:

Goed, ik denk dat jullie nu iedereen wel hebben ontmoet.

Broeder Leo komt oplopen met een enorme opblaasbare knuppel met de tekst ‘narcose’ erop. Directrice:

Wacht even. Hoe kan ik hem vergeten! Ik moet jullie nog voorstellen aan broeder Leo.

Leo loopt in één rechte lijn naar het groepje toe. Hij kijkt zoals altijd erg nors. Directrice:

Leo, dit zijn onze nieuwe piccolo’s. Ik hoop dat ook jij ze de komende tijd het gevoel wil geven dat ze welkom zijn.

Leo heft zijn knuppel dreigend in de lucht. Broeder Leo:

(Zware stem) Mag ik?

Directrice, Zusters Jasmijn & Roos: (Geschokt) Nee!!! Directrice:

Ik heb het je al zo vaak gezegd. Knoop het Copyright © Spotlight Musical Productions®

8

nou eens in je oren: Geen geweld, Leo. Geen geweld! Broeder Leo:

Sorry, ik dacht dat ze voor een narcose kwamen.

Directrice:

Je mag nooit iemand zomaar slaan, oké? Ik wil dat je het eerst aan mij vraagt. Is dat duidelijk?

Broeder Leo:

(Teleurgesteld) Oké, oké…

Broeder Leo draait zich om en loopt teleurgesteld en een beetje mopperend af. Directrice:

Nu de praktische zaken. Wij verwachten deze week zeer hoog bezoek. Koko, het is jouw taak om de auto’s van de bezoekers netjes te parkeren.

Koko:

Komt in orde.

Directrice:

Lolo, als patiënten koffers bij zich hebben, dan draag jij ze.

Lolo:

Hossss…

Directrice:

En houd Leo een beetje uit de buurt. We willen geen ongelukken.

Koko:

Goed, mevrouw de Directrice.

De Directrice geeft Koko en Lolo een hand. Directrice:

Succes op jullie eerste werkdag!

Koko:

Bedankt, mevrouw de Directrice.

De Directrice loopt af. Zusters Roos en Jasmijn blijven achter de balie zitten. Lolo zwaait de Directrice na. Als ze is vertrokken kijkt Koko blij om zich heen. Koko:

Eindelijk, Lolo. Eindelijk hebben we weer een baan! Ik ben zo blij, ik kan wel dansen en springen!

Lolo:

Hossss… hossss…

Koko:

Precies! Dansen, springen en hossen! Nu is het wachten op de eerste patiënt.


9

Scène 2:

Ridder Roderik

Ridder Roderik komt oplopen. Hij zit verstrikt in lange doorntakken met rozen eraan. Ridder Roderik:

Alle jodelende jonkvrouwen! Wie heeft die tuin volgezet met rozenstruiken?

Koko:

Mijn excuses. Ik denk dat de tuinman dat heeft gedaan. U kunt de volgende keer beter van de oprijlaan gebruik maken.

Ridder Roderik schudt de doorntakken met veel moeite af. Koko:

Kan ik uw sleutels aannemen?

Ridder Roderik:

Sleutels? Ik zet Knol nooit op slot, hoor.

Koko:

Knol?

Ridder Roderik:

Waar blijft hij? (Roept tegen Knol die nog niet op is) Hé, Knol! Gaat het nog lang duren?

Vanuit de coulissen roept Knol terug. Knol:

Ik durf niet!

Ridder Roderik:

Je bent toch niet bang voor een paar rozenstruikjes? Wat ben je nou voor een paard?

Koko:

Paard?

Knol:

(Roept) Een ijdel paard! Ik ga niet door die struiken heen want dan gaat mijn hele vacht eraan!

Ridder Roderik:

Doe niet zo kinderachtig en kom hier!

Knol:

Doe het lekker zelf!

Ridder Roderik:

Dat is goed. Wacht. (Boos) Wat een onzin! Ik ben al hier!

Knol:

Heel scherp opgemerkt! (Knol hinnikt vrolijk) Híííííííííí!

Koko:

Heb jij een pratend paard?


10

Ridder Roderik:

Luister, Knol, je komt hiernaartoe al moet ik je komen halen!

Er valt een stilte. Ridder Roderik wacht op antwoord, maar Knol zegt niets. Ridder Roderik:

Goed dan!

Ridder Roderik gooit zijn schild van zich af en loopt af. Vanuit de coulissen horen we hoe het gesprek verder gaat. Ridder Roderik:

Knol:

Nou, ga klaar staan, dan spring ik op je rug. Ga nou klaar staan! Eigenwijs stuk paard! Luister naar me!

(Knol hinnikt afkeurend) Híííííííííí! Ik wil dat je het netjes vraagt.

Ridder Roderik:

Wil je please-please-please een keertje opschieten, koppig dom beest!

Knol:

Dat was niet zo netjes, hoor.

Ridder Roderik:

Ik ben het zat met jou! Ik houd er niet van om je hard aan te pakken, maar je vraagt er zelf om!

Knol:

Hé, blijf van mijn lijf!

Er klinkt gestommel van een korte worsteling in de coulissen. Er klinkt gebonk en er vallen hoorbaar dingen om. Knol hinnikt geschrokken en Ridder Roderik moppert. Daarna valt er een stilte. Koko:

Ridder? Hallo? Ridder? Gaat het wel goed met u?

Ridder Roderik:

Ja… momentje…

Dan komt ridder Roderik langzaam oplopen. Hij heeft Knol op z’n rug. Het is erg zwaar. Bij Koko aangekomen springt Knol van de rug van Roderik af. Knol:

Volgens mij heb ik geen schrammetje. Dankjewel.

Ridder Roderik:

Alle jodelende jonkvrouwen! Wat een gedoe weer.

Knol:

Ja, hoor eens, ik heb me net twee weken geleden opnieuw laten bekleden. Dus ik ben zuinig op m’n vachtje.

Ridder Roderik:

(Tegen Koko) Mijn naam is ridder Roderik.

Koko Piccolo:

Ik ben Koko, en dit is Lolo.

Ridder Roderik:

Rare namen, zeg. Kunnen jullie… Copyright © Spotlight Musical Productions®

11

Knol wil aandacht en onderbreekt Roderik door opzichtig te hoesten. Knol:

Ahum!

Ridder Roderik:

Gezondheid. (Tegen Koko en Lolo) Kunnen jullie mij…

Knol wil aandacht en onderbreekt Roderik opnieuw door te hoesten. Knol:

Ahum!!!

Ridder Roderik:

Wat moet je nou weer?

Knol:

Je hebt mij nog niet voorgesteld.

Ridder Roderik:

Ze weten al lang hoe je heet. Dit is Knol. Mijn paard.

Knol:

(Hoest) Ahum!

Ridder Roderik:

Oké. Dit is Knol, mijn dappere paard.

Knol:

(Hoest hard) Ahum! Ahum!!!

Ridder Roderik:

Oké, oké. Dit is Knol, mijn dappere paard, mijn trouwe viervoeter, mijn rots in de branding en ik ben er trots op dat ik als ridder hem mijn paard mag noemen. (Boos) Nou je zin?

Knol:

Dank je. Wat attent van je.

Koko:

Waarom heet jij eigenlijk Knol? Dat is toch geen naam voor zo’n stoer paard?

Knol:

Goede vraag! Er zit een mooi verhaal aan vast. Daar heb ik een gedichtje van gemaakt. Luister maar:

Knol haalt een papiertje tevoorschijn. Er start een mierzoet muziekje (cd-track 2). De lichten dimmen. Op Knol schijnt een spotje. Knol:

Mijn pa is na mijn geboorte Naar het stadshuis ge…

Ridder Roderik:

Ja, ho maar! Stoppen! Mag de muziek uit? En de lichten weer aan?

De muziek stopt en de lichten gaan weer aan. Ridder Roderik:

Bedankt. We hebben echt geen tijd om naar dit soort onzin te luisteren. (Tegen Knol) Als we aan het einde nog tijd over hebben en het publiek dan nog niet gillend is weggerend dan Copyright © Spotlight Musical Productions®

12

mag jij je verhaaltje voordragen. Knol:

Bah! Jij weet poëzie gewoon niet te waarderen.

Ridder Roderik:

Koko, zou jij me naar de koning kunnen brengen?

Koko:

Koning? We hebben hier geen koning.

Ridder Roderik:

Niet? Dan vergis ik me. Wie woont er dan in dit paleis?

Koko:

Paleis?

Lolo:

Hossss…

Ridder Roderik:

Een prins, een hertog of een graaf?

Knol:

Of een mooie prinses. Daar is Roderik dol op.

Ridder Roderik:

(Geïrriteerd) Stil!

Koko:

Nee. Maar we hebben wel een Directrice. Zij is hier de baas.

Ridder Roderik:

Aha! Een Directrice. Geen idee wat dat is! Waar kan ik haar vinden?

Koko wijst naar de coulissen aan de rechterkant van het podium. Koko:

Ze is denk ik in het kantoor van professor Proefjes. Dat is daar rechtdoor die gang in en dan aan het einde linksaf.

Ridder Roderik:

Bedankt vriend. Kom mee Knol.

Ridder Roderik en Knol lopen voorbij de balie. Zuster Jasmijn:

Pardon, meneer. Wat gaat u doen met dat paard?

Ridder Roderik:

Die zet ik in de gang.

Ridder Roderik en Knol lopen aan de rechterkant van het podium af. Zuster Jasmijn kijkt verbijstert. Zuster Roos kijkt Roderik lang en aandachtig na. Lolo:

Hosssspitaal.

Koko:

Precies, Lolo. Maar dat heeft die ridder niet helemaal door, geloof ik. Kom we gaan eens aan die tuinman vragen waarom hij de tuin vol met rozen heeft gepland.

Koko en Lolo lopen aan de linkerkant van het podium af. Copyright © Spotlight Musical Productions®

13

Scène 3:

Nergens over

Zuster Roos:

Wat ziet Roderik er goed uit in zijn ridderkostuum, vind je niet?

Zuster Jasmijn:

Wat? Voel jij je wel lekker? Die gast spoort niet.

Zuster Roos:

Waar zou hij dat paard vandaan hebben?

Zuster Jasmijn:

Zet die jongen uit je hoofd, Roos.

Zuster Roos:

Maar lijkt het je niet romantisch? Dat een stoere ridder je meeneemt op zijn paard voor een rit over het strand?

Zuster Jasmijn:

Stoer? Roderik weet niet eens hoe hij op de rug van een paard moet klimmen.

Zuster Roos:

Jasmijn, jij bent altijd zo negatief over jongens. Zo krijg je nooit een vriendje.

Zuster Jasmijn:

(Boos) Die hoef ik ook helemaal niet. Ik red me prima zelf!

Zuster Jasmijn gaat boos zitten. Zuster Roos:

Sorry hoor…

Zuster Roos gaat ook zitten. Harry en Barry komen opsluipen. Ze kijken goed om zich heen om te kijken of ze iets verdachts zien. Wanneer ze een zin zeggen houden ze een vinger op hun oortje. Ze communiceren zo met elkaar. [NB. Harry en Barry sluiten elke zin af met het woordje ‘over’. Dit woordje blijven ze de hele scène zakelijk en serieus uitspreken. Ook wanneer ze onderling een discussie krijgen. Hierdoor krijgt de scène een komisch effect.] Barry:

Alles lijkt in orde, of nie? Over.

Harry:

Ik zie inderdaad niets verdachts. Over.

Barry:

Laten we maar even gaan zitten, of nie? Over.

Harry:

Dat is goed. Over.

Harry en Barry sluipen naar de bank in de wachtkamer en gaan zitten. Harry blijft om zich heen kijken of hij verdachte dingen ziet. Barry kijkt op zijn horloge. Barry:

We zijn te vroeg, of nie? Over.

Harry:

Je zegt telkens ’of nie’ achter elke zin. Over.


14

Barry:

Nou en? Over.

Harry:

Dat komt een beetje dom. Over.

Barry:

Waar heb je het? Over.

Harry:

Het klinkt niet professioneel. Daar krijgen we klachten. Over.

Barry:

(Geïrriteerd) Jouw professionaliteit laat anders ook te wensen. Over.

Harry:

(Geïrriteerd) Oppassen jij! Met deze opmerking ga je echt een grens. Over.

Barry:

Goed. Laten we ophouden. Dit gaat echt nergens meer. Over.

Harry:

Inderdaad. Straks moet deze hele scène nog. Over.

Barry:

We hebben het er niet meer. Over.

Harry en Barry kijken voor zich uit. Er valt een korte stilte. Barry:

Of nie?

Voordat Harry kan reageren komt Sjekkie vanaf de linkerkant het podium oplopen. Harry en Barry houden zich stil en kijken toe.

Scène 4:

Sjekkie

Sjekkie heeft een videocamera, een microfoon en een tekstbord bij zich. Hij probeert tegelijkertijd het tekstbord vast te houden, met de camera te filmen en de microfoon bij zijn mond te houden. Het mislukt telkens. Het ziet er klunzig uit. Dan spreekt hij een meneer/mevrouw aan op de eerste rij.

Deze scene is weggehaald uit deze inzage-versie van het script

Scène 5:

Voor een prikkie

Kimberly, Pearl en Felicity komen oplopen. Koko loopt achter hen aan. Daar achteraan komen Dagmar en Tess, gevolgd voor Lolo. Tess heeft een grote gettoblaster bij zich.


15

Koko:

Dames, jullie auto’s staan schots en scheef op de oprijlaan. Dat kan ik niet toestaan.

Kimberly:

Je bent toch de piccolo?

Pearl:

Zet ze dan recht.

Kimberly, Pearl en Felicity werpen alle drie tegelijkertijd hun sleutelbos naar Koko. Deze probeert ze te vangen, maar alle bossen vallen op de grond. Koko bukt om ze op te rapen. Koko:

Maar natuurlijk, ik ga het meteen doen.

Felicity:

(Tegen Lolo) Jij kan onze tasjes wel dragen.

Kimberly, Pearl en Felicity duwen Lolo hun handtasjes in de armen. Dagmar:

Dat kan wel wat vriendelijker, vinden jullie niet?

Kimberly:

Ach, wereldsterren zoals wij…

Pearl:

… mogen zich af en toe best wel…

Felicity:

…een beetje verwend gedragen.

Barry:

Hey, Harry, dat zijn de meiden van Girls United, of nie?

Harry:

Girls United ? Je bedoelt die wereldberoemde popgroep?

Barry:

Ssssst! Ik wil horen wat ze hier komen doen.

Tess:

Wat komen we hier eigenlijk doen?

Kimberly:

We zullen het jullie uitleggen. We moeten de komende week optreden in Amsterdam, Oslo, New York…

Pearl:

…San Francisco, Milaan, Dubai…

Felicity:

…Moskou, Tokio…

Kimberly, Pearl & Felicity:

…en Kronkelveen. Copyright © Spotlight Musical Productions®

16

Kimberly:

En we moeten nog repeteren. We komen dus tijd tekort.

Pearl:

Maar in dit hospitaal heeft ene professor Proefjes een bijzondere prik uitgevonden.

Felicity:

Iedereen die de prik krijgt, hoeft nooit meer te slapen.

Kimberly:

We nemen die prik en dan hebben we alle tijd van de wereld!

Dagmar:

Dat klinkt te mooi om waar te zijn.

Tess:

Dat kan nooit. Die prik is vast gevaarlijk. Ik doe niet mee.

Dagmar:

Ik ook niet.

Kimberly:

Spelbrekers! Bedenk eens wat een voordelen die prik ons geeft. Die prik is echt de oplossing voor ons probleem.

Dagmar & Tess:

Geloof je het zelf?!


Nooit meer! (cd-track 3)

[NB. Tijdens dit lied ontstaat er een battle. Kimberly, Pearl en Felicity dansen op de coupletten en het refrein. Dagmar en Tess onderbreken hen met een rap. Dit tot grote ergernis van de drie danseressen.] Koor:

Als ik nooit meer hoef te slapen En ik word ook nooit meer moe Dan hoef ik niet meer te haasten En kom ik overal aan toe Als ik nooit meer hoef te slapen Dan heb ik dag en nacht de tijd Om al m’n dromen waar te maken Dat is dus waar ik voor pleit

Dagmar en Tess lopen naar voren. Tess draagt een grote gettoblaster op haar schouder. Dagmar drukt op een knop en de muziek verandert. Kimberly, Pearl en Felicity maken mokkend plaats voor de rappers. Dagmar: Tess:

Als je niet meer slaapt Komt je hoofd niet meer tot rust Na zeven dolle dagen Zijn je hersens uitgeblust Copyright © Spotlight Musical Productions®

17

Dagmar: Tess:

Als je niet meer slaapt Heb je geen rust meer in je kop Na een wakker weekje Drukken je hersenen op STOP!

Kimberly, Pearl en Felicity komen weer naar voren en eisen het podium op. Ze vervolgen hun dans. Koor:

Nou en?! Big deal!! Daar zit ik echt niet mee So what?! Wat dan nog?! Het blijft een goed idee!

Koor:

Als ik nooit meer hoef te slapen Dan ben ik dag en nacht in touw Dan verbeter ik de wereld Vooral voor mij maar ook voor jou

) ) ) ) 2x

Als ik nooit meer hoef te slapen En ik kan maar door en door Dan verbreek ik op m’n klompen Elk ‘wakker-wakkerblijfrecord’

Dagmar en Tess lopen weer naar voren. Dagmar drukt op een knop van de gettoblaster. Kimberly, Pearl en Felicity maken opnieuw mokkend plaats. Dagmar: Tess: Dagmar: Tess:

Als je niet meer slaapt Loopt het ‘boven’ uit de hand Je geheugen wordt een brei Je verliest je verstand Als je niet meer slaapt Komt er in je brein een lek En dat is niet zo ‘lekker’ Je wordt knetter-knetter-GEK!

Kimberly, Pearl en Felicity eisen het podium opnieuw op. Ze vervolgen hun dans. Koor:


) ) ) ) 2x

Dagmar en Tess lopen naar voren en drukken op de knop van de gettoblaster. Kimberly, Pearl en Felicity zijn geïrriteerd en maken wegwerpgebaren. Dagmar & Tess:

Als niemand naar ons luistert Directeur en zelfs geen krant Copyright © Spotlight Musical Productions®

18

Als iedereen zo door gaat Loopt het giga uit de HAND!

Dagmar en Tess sluiten hun rap af met een afgesproken begroeting/handgebaar, gevolgd door een ‘hug’ (=een vriendschappelijke knuffel). Tess:

Yo sister! Goed gesproken!

Dagmar:

Respect!

Het koor loopt af. Kimberly, Pearl en Felicity lopen ondertussen naar Tess en Dagmar. Ze zijn niet zo blij met de onderbrekingen van Dagmar en Tess. Kimberly:

Moest dat nou?

Pearl & Felicity:

Jullie hebben het hele nummer verpest!

Tess:

Het was al een slecht nummer!

Kimberly:

Oh ja?!!

Kimberly, Pearl, Felicity, Dagmar en Tess krijgen een hevige discussie. Ze roepen hierbij allemaal door elkaar. Harry en Barry springen tussen beide groepen in. Harry:

Rustig, dames! Dames! (Roept hard) Dames?!!!

Even zijn de dames stil. Barry:

Jullie heten toch Girls United, of nie?

Dan barst de discussie weer los. Het lukt Harry en Barry niet meer de dames tot bedaren te brengen. Ze besluiten om de ruziënde dames naar buiten te begeleiden. Kimberly, Pearl, Felicity, Dagmar, Tess, Harry en Barry af.

Scène 6:

Autocoureurs

Koko en Lolo zijn verbijsterd achtergebleven. Koko:

Wat een zooitje ongeregeld! Ik ben benieuwd wanneer de eerste ‘normale’ patiënten arriveren.

Er klinkt het geluid van slippende banden, gevolgd door een harde botsing (cdtrack 4). Koko en Lolo duiken van schrik ineen. Tegelijkertijd komen Turbo Thea en Ria Race-eend oplopen. Zij zijn erg duizelig en zien er gehavend uit. Ze houden hun helmen in hun hand. Thea heeft ook een los autostuur in haar hand.


19

Koko:

Welkom bij Hospitaal Abnormaal. Ik ben Koko de piccolo. Kan ik uw sleutels aannemen?

Turbo Thea drukt Koko het autostuur in handen. Turbo Thea:

Ja hoor. Die heb ik toch niet meer nodig. Ik ben Turbo Thea.

Het vervolg van deze scene is weggehaald uit deze inzage-versie van het script

Scène 7:

Tekst kwijt

Sjekkie kijkt nog steeds om zich heen alsof hij wat kwijt is. Dan doorzoekt hij de wachtkamer. Hij kijkt achter en onder de bank.


Scène 8:

Rozen zijn rood

Zuster Roos komt oplopen. Ze duwt Diederik voor zich uit, die in een rolstoel zit. Diederik slaapt diep. Ze zet Diederik met zijn gezicht richting de balie. Zuster Roos:

Kijk, Diederik, nu zijn we in de centrale hal. Zoals je ziet hebben we een nieuwe balie gekregen.

Diederik slaapt verder. Zuster Roos draait Diederik richting de wachtkamer. Zuster Roos:

Kijk, de wachtkamer heeft een nieuwe bank.


20

Diederik slaapt gewoon door. Zuster Roos:

Tja, wat is er nog meer nieuw? Oh ja, natuurlijk!

Zuster Roos draait de rolstoel richting het publiek. Zuster Roos:

Dit is ons publiek. Ook nieuw!

Zuster Roos kijkt naar Diederik. Ze wuift met haar handen voor zijn ogen om te kijken of hij reageert. Er komt totaal geen reactie. Diederik slaapt maar door. Zuster Roos:

(Zucht) Tja. (Tegen het publiek) Dit heeft ook niet zo veel zin, denk ik. Iemand van jullie nog een idee?

Ridder Roderik en Knol komen vanaf rechts op. Roderik zit op de rug van Knol. Knol heeft het duidelijk zwaar. Hij strompelt met Roderik op zijn rug over het podium en passeert daarbij zuster Roos. Roderik ziet zuster Roos nog niet. Knol:

Wat ben je zwaar geworden. (Hinnikt moeizaam) Hííí-hííí…

Ridder Roderik:

Dat komt door mijn harnas, Knol.

Ridder Roderik springt van Knol z’n rug af. Knol:

Ik denk dat het door de patatekes frietekes komt.

Ridder Roderik:

Ik denk…

Dan ziet Roderik plotseling zuster Roos staan. Hij is onder de indruk van haar. Ridder Roderik:

…zo hé!

Knol:

Zo hè?

Dan ziet Knol zuster Roos ook. Hij slaakt een diepe zucht. Roos kijkt Roderik aan. Zuster Roos:

Hé, stoere ridder. Ben je er weer?

Ridder Roderik:

Hallo, zuster. Ben jij je opa aan het uitlaten?

Zuster Roos:

Haha! Nee joh, dit is Diederik. De oudste patiënt hier.

Ridder Roderik:

Dit is Knol, mijn pratende paard.

Zuster Roos:

(Giechelt) Hihi! Een pratend paard. Hoe kom je er op? Copyright © Spotlight Musical Productions®

21

Ridder Roderik:

Gewoon, ik neem een aanloop en dan spring ik op z’n rug.

Zuster Roos:

Haha! Je bent een leuke grapjas.

Zuster Roos loopt naar Roderik. Ridder Roderik:

Wel altijd uitkijken dat hij niet een stap opzij doet. Dat heeft hij me één keer geflikt. Toen sprong ik mis. Ik had toen zo’n bult dat ik een week lang mijn helm niet meer afkreeg.

Zuster Roos doet een stap dichterbij en legt haar hand op Roderik’s arm. Zuster Roos:

Ach, riddertje van me. Deed dat pijn?

Ridder Roderik:

(Beetje geïrriteerd) Riddertje? Zei je nou ‘riddertje’?

Zuster Roos:

Sorry, ik bedoel natuurlijk dappere en stoere ridder Roderik.

Ridder Roderik:

Oh… oké.

Zuster Roos:

Ik ben zuster Rozemarijn. Rozemarijn van Doorn.

Ridder Roderik:

(Geïnteresseerd) Echt waar?

Zuster Roos:

Maar mijn vrienden noemen mij Roos.

Ridder Roderik:

(Plotseling heel blij) Roos? Echt? Ik wist het! Ik wist het!

Zuster Roos:

Je wist wat?

Ridder Roderik:

Voor jou heb ik deze lange reis gemaakt! Ik heb je lief!

Zuster Roos:

Watte?

Roderik gaat door de knieën en brengt een ode aan zuster Roos. Ridder Roderik:

‘Rozen zijn rood Jouw ogen zijn groen…’

Ondertussen ziet Roos dat vanaf de rechterkant Hendrik-Jan de Tuinman komt oplopen met een grote bos rode rozen. Benny Bladblazer staat achter hem. Zuster Roos:

‘…oh, mallerd, toch! Dat had je niet hoeven doen!’ Copyright © Spotlight Musical Productions®

22

Zuster Roos rent langs een verwarde Roderik naar Hendrik-Jan toe. Ridder Roderik:

Watte?

Zuster Roos:

Wat een mooie rozen!

Hendrik-Jan:

Speciaal voor jou gekweekt, Roos. De hele tuin staat vol.

Roderik staat op en loopt naar Hendrik-Jan. Ridder Roderik:

Zeg, tuinman, het komt niet zo goed uit nu. Kun je ff wieberen? Ik probeer Zuster Roos het hof te maken.

Hendrik-Jan:

Ik ben hier de hovenier, dus de hof is van mij.

Ridder Roderik:

Je hebt het tegen een ridder. Wil jij soms een pak rammel?

Dan doet Benny een stap naar voren. Benny Bladblazer: Als ook maar iemand hem met één vinger aanraakt…

Benny duwt Roderik naar achteren. Benny Bladblazer: …dan krijgt hij te maken…

Benny duwt Roderik nog een keer naar achteren. Benny Bladblazer: …met Benny Bladblazer. Met mij dus. Nog vragen? Ridder Roderik:

(Slikt) Jij bent zeker degene die de blaadjes wegblaast.

Benny Bladblazer: Blaadjes? Hoezo? (Kijkt om zich heen) Zie jij ergens blaadjes? Ridder Roderik:

Eh, nee.

Benny Bladblazer: Nou dan! Ridder Roderik:

(Zacht stemmetje) Sorry.

Dan komen professor Proefjes en zuster Jasmijn vanaf de rechterkant oplopen. Prof. Proefjes:

Wat een kabaal hier. Wat is er aan de hand?

Benny Bladblazer: Professor Proefjes! Hendrik-Jan:

Professor Proefjes!

Ridder Roderik:

Professor wie? Copyright © Spotlight Musical Productions®

23

Zuster Roos:

Proefjes. Hij heeft een prik uitgevonden waardoor je nooit meer hoeft te slapen.

Knol:

Geef Diederik een shotje, zou ik zeggen. (Hinnikt) Híííííííí!

Prof. Proefjes:

Oh, is Diederik hier? Maak je maar geen zorgen over hem. Ik zal goed voor Diederik zorgen.

Professor Proefjes loopt naar Diederik toe en gaat achter de rolstoel staan. Prof. Proefjes:

Vertel eens. Waar ging de ruzie over?

Iedereen begint wat te zeggen, maar Knol onderbreekt de rest. Knol:

Om een lange ruzie kort te maken: Roderik vindt Roos leuk, Hendrik-Jan vindt Roos leuk, Roos vindt beide jongens leuk.

Zuster Roos:

Wat moet ik nu doen, professor?

Prof. Proefjes:

Dat lijkt me simpel.

Zuster Jasmijn:

Je moet kiezen.

Prof. Proefjes:

Precies!

Zuster Roos:

Maar hoe dan?

Koor loopt op. Prof. Proefjes:

Neem wat bedenktijd. Maar niet teveel. Maak dan je keuze.

♪ ♫ Lied:

Kiezen (cd-track 5)

Zuster Roos loopt twijfelend over het podium. Ridder Roderik en Hendrik-Jan kijken in spanning toe.

Dit lied is weggehaald uit deze inzage-versie van het script

Scène 9:

Gemene plannen

Er klinkt een ringtone (cd-track 6). X komt gehaast oplopen. Hij heeft een mobieltje in zijn hand. X:

Professor Prikspuit! Professor Prikspuit!!!


24

Prof. Proefjes:

Sssst! Roep toch niet zo hard, X! En noem me niet professor Prikspuit in het openbaar. Je bent een waardeloze assistent!

X:

Sorry, professor Prikspuit. Eh… ik bedoel natuurlijk: professor Proefjes. De president is aan de telefoon.

Prof. Proefjes:

Zeg dat dan meteen, oen!

Professor Proefjes grist het mobieltje uit de handen van X. Prof. Proefjes:

(Poeslief) Mister President, how nice of you to call. What can I do for you? (korte stilte) You’re on your way to Hospitaal Abnormaal right now? That’s great. I hope to see you soon! Bye-bye.

Professor Proefjes beëindigt het telefoongesprek. Hij lacht gemeen. Prof. Proefjes:

Yessss!!!

Professor Proefjes gooit het mobieltje met een nonchalant boogje naar X. Deze weet het apparaat nog maar net te vangen. Dokter Zaaggraag komt oplopen. Prof. Proefjes:

Goed dat je er bent, Zaaggraag. Ik heb goed nieuws! Nog even en mijn uiteindelijke doel komt in zicht.

Dokter Zaaggraag: Welk doel, professor? Prof. Proefjes:

Niemand minder dan de President van de Verenigde Staten zal in mijn val trappen. Als ik hem een prik geef wordt hij binnen een week compleet kierewiet!

X:

Kierewattes?

Dokter Zaaggraag: Kierewiet. Totaal mesjogge. Helemaal krankjorum! Prof. Proefjes:

Ik bedoel gek. Knetter-de-knetter-gek!

X kijkt begrijpend en knikt. X:

Wat bent u een gemene schurk!

Professor Proefjes wrijft in zijn handen. Prof. Proefjes:

Ja, lekker hé? (Lacht gemeen) Heheheheheh!

Dokter Zaaggraag: Ja, lekker! (Lacht gemeen) Heheheheheh!

X kijkt wat professor Proefjes en dokter Zaaggraag doen en lacht mee. Copyright © Spotlight Musical Productions®

25

X:

Ja, lekker! (Lacht gemeen) Heheheheheh!

Prof. Proefjes:

Jas!

♪ ♫ Lied:

Lekker gemeen! (cd-track 7)

De muziek start. X helpt professor Proefjes met het uitdoen van zijn witte jas. De professor doet snel zijn andere bril op terwijl X de jas binnenstebuiten doet. X helpt de professor met het aantrekken van de inmiddels zwarte jas. Professor Proefjes verandert hierdoor in de gemene professor Prikspuit. Het koor loopt op. Koor:

Ze doen poeslief tegen iedereen Maar uiteindelijk kun je er niet omheen Om heen! Er niet omheen! Je ziet het misschien niet meteen Maar ze hebben alle drie één ding gemeen Gemeen! Ze zijn gemeen!!

Koor: Prof. Prikspuit, Zaaggraag & X:

Knap, talentvol, geniaal Doortrapt, boosaardig, asociaal Zoals ons drieën is er maar één! Dat ben ik! –Ik! –Nee, ikke! Want wij zijn Lekker, lekker, lekker Koor: (lekker, lekker, lekker) Lekker, lekker, lekker (oh, wat zijn ze lekker) Lekker, lekker, lekker (echt niet helemaal lekker) Lekker, lekker, lekker Oh, wat zijn we lekker gemeen! Gemeen!

Koor:

Ze doen poeslief tegen iedereen Maar uiteindelijk kun je er niet omheen Om heen! Er niet omheen! Ze lijken hartelijk, alleen Ze hebben diep van binnen een hart van steen Van steen! Een hart van steen!

Koor: Prof. Prikspuit, Zaaggraag & X:

Mooi, charmant, verleidelijk Oneerlijk, vals, verraderlijk Zoals ons drieën is er maar één! Dat ben ik! –Ik! –Nee, ikke! Copyright © Spotlight Musical Productions®

26

Want wij zijn Lekker, lekker, lekker Lekker, lekker, lekker Lekker, lekker, lekker Lekker, lekker, lekker Oh, wat zijn we lekker Wij zijn Lekker, lekker, lekker Lekker, lekker, lekker Lekker, lekker, lekker Lekker, lekker, lekker Oh, wat zijn we lekker Oh, wat zijn we lekker Oh, wat zijn we lekker Oh, wat zijn we lekker Oh, wat zijn we lekker

Koor: (lekker, lekker, lekker) (oh, wat zijn ze lekker) (echt niet helemaal lekker) gemeen! Koor: (lekker, lekker, lekker) (oh, wat zijn ze lekker) (echt niet helemaal lekker) gemeen! gemeen! gemeen! gemeen! gemeen!

Koor loopt af. X:

Zeg, maar waarom zijn wij eigenlijk zo lekker gemeen?

Dokter Zaaggraag: Omdat de professor ons dat heeft geleerd. Hij is zelf namelijk precies zo lekker gemeen. X:

Professor Prikspuit?

Prof. Prikspuit:

Ja?

X:

U bent lekker gemeen, hè?

Prof. Prikspuit:

Ja! Heel erg!(Lacht gemeen) Heheheheheh!

X:

Maar waarom eigenlijk?

Professor Prikspuit kijkt raar op, alsof hij de vraag niet zag aankomen. Prof. Prikspuit:

Dat eh… dat komt omdat… even denken hoor, hoe zat dat ook al weer…?

Dokter Zaaggraag: Je moet de professor niet lastig vallen met lastige vragen. Prof. Prikspuit:

Nee, dat geeft helemaal niet.

X:

Maar hoe lang bent u al zo lekker gemeen?

Prof. Prikspuit:

Oh, al heel lang. Heel erg lang. Ik was als kind al gemeen!


27

X:

Echt waar? Maar waarom dan?

Prof. Prikspuit:

Even denken. Wacht, ik weet het weer! Toen ik vier jaar was wilde ik een keertje met de poppen van mijn zus spelen. Maar dat mocht niet van haar! (Zielig stemmetje) Toen werd ik heel erg boos en verdrietig. En niemand begreep me. Zelfs mijn oma niet. (Begint te snikken) Mijn lieve omaatje. Toen heb ik twee weken achterelkaar gehuild!

X leeft erg met de professor mee. X:

(Droevige stem) Ah, arme professor Prikspuit…

Ook dokter Zaaggraag is ontroerd door het verhaal. Dokter Zaaggraag: (Droevige stem) Heeft u toen écht twee weken gehuild? Prof. Prikspuit:

(Opeens heel boos) Nee, natuurlijk niet!!! Wat dacht jij dan? Ik heb die poppen afgepakt! En mijn oma heb ik opgesloten in het kippenhok!

X:

Wat gemeen van u!

Prof. Prikspuit:

(Opeens weer rustig) Ja! Lekker hè? Maar kom! We moeten ons klaarmaken voor de komst van de President.

X:

Wat bent u eigenlijk van plan met de President, professor? Ik bedoel, na dat hij kierewattes is?

Prof. Prikspuit:

Wacht maar af, X. (Lacht gemeen) Heheheheheh!

Professor Prikspuit, dokter Zaaggraag en X lopen af. Diederik blijft achter.

Scène 10:

Een enge droom

Diederik zit doodstil in zijn rolstoel te slapen. Hij verroert geen vin. Het is stil. Heel stil. Zeker tien seconden. Dan: Diederik:

(Schreeuwt keihard) AAAAAAAAAAAAHHHHHHHHH!!!!!!! Ik had een enge droom! Professor Proefjes wil de President prikken met zijn prikspuit! We moeten hem tegenhouden! Oh, ik ben zóóóóó moe…

Diederik valt plotseling weer in een diepe slaap. Knol komt oplopen. Knol:

Ik dacht dat ik iemand hoorde schreeuwen. Copyright © Spotlight Musical Productions®

28

Hij loopt naar Diederik en checkt of deze nog steeds slaapt. Dan richt hij zich tot het publiek. Hij haalt een papiertje tevoorschijn. Knol:

Mooi. Eindelijk tijd voor een stukje hoogstaande poëzie.

(Schraapt zijn keel) Ahum! (Hoog stemmetje) ‘Waarom heet jij eigenlijk Knol, Knol?’ (Laag stemmetje) ‘Goede vraag! Er zit een mooi verhaal aan vast. Luister maar:’

Er start een mierzoet muziekje (cd-track 8). De lichten dimmen. Op Knol schijnt een spotje. Knol:

Mijn pa is na mijn geboorte Naar het stadshuis gegaan Hij wilde mijn naam opgeven Je geeft een zoon toch aan? Hij vond ‘paard’ wel een mooie naam Maar, vroeg hij zich stilletjes af Moet ik een ‘d’ of ‘t’ schrijven Of hangt het er van af? Maar mijn pa wist zich te redden Al is hij in taal geen bol Na een ogenblikje peinzen Schreef hij keurig netjes ‘knol’!

De muziek stopt. Knol maakt een buiging. Er klinkt applaus vanuit de zaal. Knol:

Dank u wel. Dank u voor uw aandacht.

Knol loopt richting de coulissen aan de linkerkant. Dan: Diederik:

(Schreeuwt keihard) AAAAAAAAAAAAHHHHHHHHH!!!!!!! Ik had een rare droom! Een pratend paard ging een heel flauw gedichtje voordragen!

Knol:

Dat was ik.

Diederik ziet Knol nu pas staan. Diederik:

(Schreeuwt keihard) AAAAAAAAAAAAHHHHHHHHH!!!!!!! (Koeltjes) Zeg, paard, kan jij praten, joh?

Knol:

Jazeker!

Diederik:

Ik had net een hele enge droom. Professor Proefjes wil de Copyright © Spotlight Musical Productions®

29

president prikken met zijn prikspuit! (Gaapt) We moeten hem tegenhouden! Oh, nee, mijn ogen zijn zóóóóó zwaar…

Diederik valt plotseling weer in een diepe slaap. Knol:

Prikken? President? Professor? Dat moet Roderik weten!

Knol duwt Diederik naar de linkerkant van het podium. Knol en Diederik af.

Scène 11:

Undercover

Sjekkie en Esmee komen oplopen. Esmee heeft duidelijk niet veel zin. Zuster Jasmijn loopt op en bemant de balie.


Scène 12:

De directrice vertelt

Esmee stopt bij het bureau. De Directrice is gaan zitten en kijkt op van haar papierwerk. Esmee:

Hallo, ik ben…

Directrice:

(Onderbreekt Esmee) Een reporter. (Zucht) Ik denk dat zuster Jasmijn toe is aan een nieuwe bril.

Esmee:

Maar hoe…

Directrice:

Uw button, mevrouw.

Esmee:

Oeps… (Lacht verlegen) Foutje.

Directrice:

Vooruit. (Staat op) Wat wil je precies weten?

Esmee:

Klopt het dat mensen in dit ziekenhuis een prik kunnen krijgen die ervoor zorgt dat je nooit meer hoeft te slapen?

Directrice:

Jazeker. Professor Proefjes heeft deze prik ontwikkeld. Maar alleen hele rijke mensen kunnen de prik betalen. Vandaar dat we veel rijke en beroemde mensen over de vloer krijgen.

Esmee:

Wat vindt u van de geruchten dat deze prik mensen knettergek maakt?


30

Directrice:

Onzin! De prik is volledig veilig. Dat heeft professor Proefjes zelf gezegd.

Esmee:

Maar er lopen hier wel wat aparte gevallen rond.

Directrice:

Dat is zeker waar. Maar dit heeft niets te maken met de prik. Dat komt allemaal door het defecte narcoseapparaat.

Esmee:

Narcoseapparaat?

Directrice:

Oh, heeft u broeder Leo nog niet ontmoet? Het is een groot opblaasbaar apparaat met het woord ‘narcose’ erop. Als hij hier iemand mee neerslaat ontstaat er kortsluiting in de hersenen. Iedereen die een klap krijgt denkt vervolgens dat hij heel iemand anders is.

Esmee:

Neerslaat? Oh! U bedoelt met die grote knuppel?

Directrice:

Knuppel? Tja, ik snap dat een leek als u er een knuppel in ziet. In werkelijkheid is het een heel vernuftig apparaat.

Esmee:

Vernuftig? Als ik u goed begrijp krijgt iemand gewoon een klap op z’n hoofd.

Directrice:

Precies. Precies! Vernuftig, nietwaar?

Esmee:

Het lijkt me toch een heel simpel…

Directrice:

Veel grote uitvindingen lijken simpel. Maar zijn het niet. Ons narcoseapparaat is hiervan een goed voorbeeld. Met een normale knuppel zou je zeker duizend keer iemand op het hoofd moeten slaan om hetzelfde effect te krijgen.

Esmee:

Ja, maar…

Directrice:

Niet dat we dat ooit uitgeprobeerd hebben, natuurlijk.

Esmee:

Oh, gelukkig.

Directrice:

Dat willen we die arme knuppels niet aan doen.

Esmee:

Juist ja. Dat schrijf ik even op.


31

Esmee pakt haar notitieblokje en maakt wat aantekeningen. Esmee:

Er schiet me nog een vraag te binnen. Waarom laat u broeder Leo rondlopen met zo’n gevaarlijk apparaat?

Directrice:

Goede vraag! Dat hebben we inderdaad geprobeerd te stoppen. Zonder resultaat. Kijk, broeder Leo vindt het niet zo leuk als je wat van hem afpakt. Hij kan dan behoorlijk woest om zich heen slaan. Met alle gevolgen van dien. Neem bijvoorbeeld ridder Roderik. Onze collega.

Esmee:

Collega?

Directrice:

Ja. Ridder Roderik heet eigenlijk broeder Roderik. Hij wilde het apparaat van Leo afpakken. Maar Leo sloeg hem recht op z’n hersenpan. Roderik heeft drie weken gedacht dat hij een kip was. Hij liep al kakelend en fladderend door het hospitaal.

Esmee:

Echt waar?

Directrice:

Gisteren heeft Leo hem voor de tweede keer neergeslagen. Sindsdien denkt Roderik dat hij een ridder is.

Esmee:

Wat verschrikkelijk voor hem!

Directrice:

En voor ons. Een kip is handig. Elke dag verse eieren, begrijpt u. Maar wat heb je nou aan een ridder? Niets!

Esmee:

En Knol?

Directrice:

Hoe bedoelt u?

Esmee:

Hij heeft duidelijk ook een klap op z’n kop gehad.

Directrice:

(Licht geïrriteerd) Knol?! Ik krijg een beetje het gevoel dat u me niet helemaal serieus neemt.

Esmee:

Hij is zeker ook een collega van u.

Directrice:

(Geïrriteerd) Zit u me soms in de maling te nemen?!

Esmee:

Ik moet me sterk vergissen of hij heeft ook…

Directrice:

(Snauwend) Nu moet u eens even heel goed naar me luisteren, mevrouw! KNOL IS EEN PAARD! Gewoon een paard! P-A-A-R-T! Paard! Dat ziet toch iedereen!

De Directrice staat boos op en loopt weg. Copyright © Spotlight Musical Productions®

32

Directrice:

(In zichzelf mopperend) Tjonge-jonge! Die journalisten van tegenwoordig. Snotneuzen zijn het. Uilskuikens! Allemaal.

De Directrice loopt mopperend af. Esmee blijft verward achter. Esmee:

Wat een vreemd hospitaal is dit. Er klopt iets niet. Misschien moet ik toch nog eens met Sjekkie gaan praten.

Esmee loopt af aan de linkerkant van het podium.

Scène 13:

V.I.P. Security

Harry en Barry komen oplopen. Hun stropdassen zitten scheef en hun kleren zijn een zooitje. Ze proberen de vouwen uit hun kleren te wrijven.


Scène 14:

Vote for Ben Mallote!!!!

Er klinkt een applaus van een grote menigte (cd-track 11). President Ben Mallote van de Verenigde Staten komt oplopen. President:

Thank you! Dank u! Dank u! Thank you! Remember: don’t forget to vote for Ben Mallote!

Harry wil zich voorstellen aan de President. Hij leest voor uit het woordenboek. Harry:

Hi, I am Harry! (Spreekt zijn naam uit als ‘hairy’).

President:

Oh. Hier heb je wat dollars, so you can go to the kapper.

De President pakt wat dollars uit z’n binnenzak en geeft die aan Harry. President:

(Lacht hard) Hahaha!

Harry en Barry beginnen mee te lachen. President:

(Opeens heel serieus) That’s not grappig!

Harry en Barry stoppen geschrokken met lachen. Harry:

No, no! That is not grappig at all!

Barry:

Are you…? Are you the…? Copyright © Spotlight Musical Productions®

33

President:

Ik ben the president of the United States.

Zuster Jasmijn:

President?

Zuster Jasmijn loopt snel af. Harry:

Then you are bij ons aan het goede adres!

Barry:

Want wij zijn:

Er start een reclametune (cd-track 12) van V.I.P. Security. Harry en Barry presenteren zich met danspasjes en bewegingen. Harry & Barry:

‘Harry en Barry; baat ut nie, dan schaadt ut nie Barry en Harry van V.I.P. Security!!!’

Harry en Barry horen glas rinkelen en kijken of ze iets hebben geraakt. President:

(Zonder enig enthousiasme) Tjonge. I am under de indruk.

Barry:

Komt u ook voor de prik?

President:

No, no. Not for de prik. Ik hoop dat de professor mij kan helpen met iets anders.

Barry:

Met wat dan?

President:

Dat zeg ik liever niet. Kunnen jullie mij naar de Directrice brengen? I am in a hurry.

Harry:

(Kijkt in het woordenboek) Watte?

President:

I am in a hurry. Hurry, hurry!

Harry:

Nou, zeg maar gewoon Harry.

Zuster Jasmijn heeft de Directrice opgehaald. Ze komen oplopen. Jasmijn heeft een rugzak bij zich. Zodra de President de Directrice ziet loopt hij naar haar toe. President:

Oh, there you are, miss!

Directrice:

Mis? (Kijkt verward om zich heen) Is er iets mis?

President:

Well, I have a klein probleem. Zou u kunnen zorgen voor…

De President fluistert de Directrice iets in het oor.


34

Directrice:

Oh, maar natuurlijk. Uw secretaresse heeft daar al over gebeld. Ik heb hier een rugzak en daar zit alles in.

President:

Ssst! Please, can you keep it a geheim secret?

Directrice:

Of course! Maar daar hoef je je toch helemaal niet voor te schamen. (Roept) Harry! Barry! Ik heb voor jullie een extra taak. Jullie moeten deze rugtas continu bij je dragen voor het geval de nood het hoogst is.

Barry:

Nood?

Barry pakt de rugtas aan. Harry en Barry kijken erin. Harry:

Ah! Ik snap het. Maar u verwacht toch niet van ons dat we hiermee rond gaan lopen? Ik schaam me kapot.

Directrice:

Doe niet zo belachelijk. Het is heel normaal. Iedereen heeft wel eens last van…

Er klinkt opeens een harde scheet (cd-track 13). De President grijpt naar z’n billen. Dan wijst hij snel naar Barry. President:

Hij deed het!

Barry:

Ikke? Echt nie!

Koor loopt op.

♪ ♫ Lied:

Om je rot te schamen! (cd-track 14)

Iedereen doet z’n vinger voor de mond als gebaar om stilte. Het couplet wordt zacht ingezet en bij elke zin neemt het volume toe. De laatste zin gaat voluit. Koor:

Ssssssssssssssssssssssstel je voor Je hebt een spreekbeurt vandaag Maar het rommelt al een tijdje In je darmen en je maag Het wordt doodstil in de klas Het angstzweet breekt je uit En net voor de eerste zin Klinkt er een raar geluid

Er klinkt het geluid van een scheet. Iedereen schrikt. Dan moet iedereen lachen. Koko Piccolo:

Hij deed het!


35

Hendrik-Jan:

Echt niet! Zij daar!

Pearl:

Niet, Leo deed het.

President:

(Tegen Leo) Shame on you, son! Shame on you!

Koor:

’t Is om je rie-ra-rot te schamen Je laat er altijd eentje gaan Je tracht de zaak nog te verbloemen Maar er zit een luchtje aan Is het tie-ta-tij te keren? Voor een falend darmkanaal? Is de reuk nog te maskeren? Of wordt het een schandaal?

Iedereen doet z’n vinger voor de mond als gebaar om stilte. Het couplet wordt zacht ingezet en bij elke zin neemt het volume iets toe. De laatste zin gaat voluit. Koor:

Ssssssssssssssssssssssstel je voor Jaren later ben je groot Maar nog steeds word je geteisterd Door die ene hoge nood Je bent inmiddels president Houdt een toespraak vandaag Maar plots klinkt daar ‘t geluid Van een versleten motorzaag

Er klinkt weer een scheet. Iedereen kijkt geschrokken naar de President. Diederik:

Hij deed het!

De President:

Echt niet! Not me! She did it! Of hij!

Felicity:

Niet, jij deed het. De President deed het!

Broeder Leo:

(Tegen de President) Shame on you, son! Shame on you!

Koor:

’t Is om je rie-ra-rot te schamen Je laat er altijd eentje gaan Je tracht de zaak nog te verbloemen Maar er zit een luchtje aan Is het tie-ta-tij te keren? Voor een falend darmkanaal? Is de reuk nog te maskeren? Of wordt het een schandaal?

Voice-over:

Lady’s and gentlemen: the president of the United Sssssscheets of America Copyright © Spotlight Musical Productions®

36

Dan wordt de President naar voren geduwd en lacht iedereen hem uit. Koor:

’t Is om je rie-ra-rot te schamen Hij laat er altijd eentje gaan Hij tracht de zaak nog te verbloemen Maar er zit een luchtje aan Is het tie-ta-tij te keren? Voor een falend darmkanaal? Is de reuk nog te maskeren? Of wordt het een schandaal?

Er klinkt een enorme scheet. De President voelt met beide handen aan z’n kont. Zo rent hij gehaast af. Harry en Barry grijpen allebei een rolletje toiletpapier uit de rugzak en rennen gehaast achter de President aan. Koor loopt af. Ridder Roderik en zuster Roos blijven achter.

Scène 15:

Wakker blijven!


Scène 16:

Stront aan de knikker

De President komt van de linkerkant oplopen. Hij kijkt zenuwachtig om zich heen. President:

Where is that professor Proefjes? Als hij me niet snel helpt dan is er echt stront aan de knikker.

Professor Prikspuit, X en dokter Zaaggraag komen op vanaf de rechterkant. Professor Prikspuit heeft een hele grote prikspuit bij zich. Prof. Prikspuit:

Mister President! U bent precies op tijd.

President:

Professor? Wat ziet u er strange uit. Waarom draagt u een zwarte jas? Wat gaat u doen met die spuit?

De President wordt door dokter Zaaggraag en X vastgepakt. President:

Wat is dit? Wat gaat er gebeuren?

Prof. Prikspuit:

Zet de President even op zijn stoel, jongens.


37

De President wordt door dokter Zaaggraag en X in de bureaustoel van de Directrice gedrukt en vastgehouden. De President kijkt geschrokken. President:

Mag ik even wat zeggen? Ik kom eigenlijk helemaal niet voor uw prik. Mijn probleem is… tja, hoe zeg je dat? Ik doe het nogal vaak in mijn broek.

Prof. Prikspuit:

Veel mensen die bij mij een prik komen halen doen het in hun broek. Ze zijn bang.

Professor Prikspuit komt dichterbij met zijn prikspuit in de aanslag. Prof. Prikspuit:

Dat is ook begrijpelijk. De prik is erg groot en heeft een enorme naald! Het kan dus wel eens pijn gaan doen!

Professor Prikspuit buigt zich dreigend over De President heen. Er start een zenuwslopend muziekje (cd-track 15). Prof. Prikspuit:

(Gemeen) Veel pijn. Heel veel pijn!

President:

Noooooo!!!

Prof. Prikspuit:

Yesssss!!! (Lacht gemeen) Heheheheheh!

Dan komt Ridder Roderik opgerend. De muziek stopt. Roderik roept: Ridder Roderik:

(Luide stem) Stop this madness!!!

Professor Prikspuit schrikt en komt vliegensvlug overeind. Hij haalt een potje pilletjes uit z’n jaszak en reikt die de President aan. Prof. Prikspuit:

Of je neemt pillen. Die werken ook.

President:

Doe ik!

De President jumpt uit de stoel, grist het potje pillen uit de hand van professor Prikspuit en loopt vliegensvlug tussen dokter Zaaggraag en X door. President:

O ja!

De President draait zich om en duwt dr. Zaaggraag en X een kaartje in handen. President:

Remember. Don’t forget to vote for…

Zaaggraag & X:

Malloot!

President:

Juist ja.


38

De President rent vliegensvlug af. Hij heeft het in zijn broek gedaan en houdt zijn handen voor zijn billen terwijl hij afrent. Professor Prikspuit en ridder Roderik staan tegenover elkaar. Prikspuit houdt zijn spuit in de aanslag. Ridder Roderik:

Zo, Prikspuit! Blijkbaar is er maar één die jou kan tegenhouden. Ridder Roderik! Misschien leg ik het loodje tijdens mijn poging. Maar een ridder gaat het gevaar niet uit de weg!

Dokter Zaaggraag en X gaan dichtbij elkaar staan. Dokter Zaaggraag: Dit wordt knokken. Zeker weten! X:

Denkt u wat ik denk?

Zaaggraag & X:

Wegwezen!!!

Dokter Zaaggraag en X rennen af. Prof. Prikspuit:

Zo, vervelend klein riddertje. Wil je stoer doen? Wat kan zo’n jong ventje nou uitrichten tegen een machtige schurk als ik?

Ridder Roderik:

Jong ventje? Waar zie je me voor aan? Een jochie van 12?

Prof. Prikspuit:

(Uitdagend) Ja!

Ridder Roderik:

Cool!! Ik ben pas elf!

Knol komt met Diederik oplopen. Ridder Roderik:

Ah, Knol. Precies op tijd. We gaan duelleren met die gare Prikspuit.

Ridder Roderik gaat achter Knol staan. Ridder Roderik:

Klaar?

Knol:

Wat ben je van plan?

Ridder Roderik:

Ik wil op je rug springen.

Knol:

Hoho! Jij hebt de vorige keer al bovenop gezeten. Nu is het mijn beurt.

Ridder Roderik:

Alle jodelende jonkvrouwen! Wat een moment om moeilijk te doen. Goed dan, jij mag bij mij op de rug.

Ridder Roderik gaat voor Knol staan. Knol springt bij ridder Roderik op de rug. Copyright © Spotlight Musical Productions®

39

Ridder Roderik:

Snel! Geef me de sporen!

Knol geeft ridder Roderik een klap op z’n zij. Knol:

Aanvallùùùùùh!!!

Ridder Roderik en Knol stormen op professor Prikspuit af. Professor Prikspuit stapt echter op het laatste moment aan de kant. Knol:

Remmùùùùùh!!!

Roderik kan niet meer stoppen en rent met Knol nog op zijn rug aan de linkerkant de coulissen in. Er klinkt het geluid van een crash (cd-track 16). Diederik:

Verdraaid! Nu is het mijn beurt om in te grijpen. Ik… ik… ik ben zóóóóó kapot…

Diederik valt in slaap.

Scène 17:

De demonstratie

Dokter Zaaggraag en X komen hard aangerend. Ze zijn duidelijk over hun toeren. X:

Professor Prikspuit! Professor Prikspuit!

Prof. Prikspuit:

Ssssst! Roep mijn naam niet zo hard!

X:

(Zachtjes) Sorry, professor.

Prof. Prikspuit:

Kun je dan ook helemaal niks, X? Je bent een waardeloze assistent. Jij mist duidelijk de X-factor.

Dokter Zaaggraag: Professor, er is een demonstratie op komst. Voorstanders van uw prik zijn met spandoeken op weg hiernaartoe! Prof. Prikspuit:

Wat is het probleem?

X:

De tegenstanders van uw prik zijn ook op weg hiernaartoe. Ze willen dat u stopt met de prik.

Prof. Prikspuit:

Deksels! Als de voor- en tegenstanders elkaar hier tegen het lijf lopen, dan komt er heibel van.

Dokter Zaaggraag: Dan komt er nog meer pers op af. Die Esmee en die Sjekkie zijn al irritant genoeg. Stel je voor dat ze iets ontdekken. Copyright © Spotlight Musical Productions®

40

Prof. Prikspuit:

Ik zal de boel proberen te sussen. Snel, mijn jas!

X helpt professor Prikspuit met het uitdoen van zijn zwarte jas. De professor doet snel zijn andere bril op terwijl X de jas weer binnenstebuiten doet. X helpt de professor met het aantrekken van de inmiddels witte jas. Professor Prikspuit verandert hierdoor weer in professor Proefjes. Er klinkt rumoer in de coulissen. X:

Daar zul je ze hebben. Als dit allemaal maar goed gaat!

Van beide kanten komen de demonstranten oplopen. Vanaf de linkerkant komen de voorstanders (Kimberly, Pearl, Felicity, Turbo Thea, Ria Race-eend, Koko en Lolo) en van de rechterkant de tegenstanders (Dagmar, Tess, Esmee, Sjekkie, Hendrik-Jan en Benny). [NB. Beide kampen hebben spandoeken en borden bij zich met leuzen erop als ‘Wij zijn toe aan nooit meer moe!’ en ‘Zonder slaap word je een aap’ en ‘Ook een Knol moet onder de wol’ en ‘Altijd slapen is om van te gapen’ en ‘Alleen een stakker is altijd wakker’ enzovoort, enzovoort. Dagmar:

Wij zijn het zat! De prik is levensgevaarlijk! Weg met de prik!

Er klinkt boegeroep vanuit het kamp van de voorstanders. Ria Race-eend:

Autorijden zonder de prik, dat is pas levensgevaarlijk!

Turbo Thea:

Ja! Ze blijft nu tenminste wakker!

Dan klinkt er boegeroep van de tegenstanders. Professor Proefjes staat tussen de twee kampen in. Dan komt de Directrice samen met zuster Jasmijn en broeder Leo vanaf rechts oplopen. De Directrice en Jasmijn gaan bij professor Proefjes staan. Broeder Leo blijft aan de rechterkant van het podium staan. Directrice:

Mag ik stilte? (Roept) Mag ik stilte?!

Het wordt met moeite stil. Directrice:

Laten we luisteren naar wat de professor te zeggen heeft.

Prof. Proefjes:

Ik kan jullie verzekeren dat de prik volkomen veilig is!

Zuster Roos, Roderik, Knol, Harry, Barry en de President komen oplopen. Zuster Roos:

Dat is niet waar! Ik ben zojuist in uw kantoor geweest en heb allemaal bewijzen gevonden dat de prik iedereen binnen een week knettergek maakt.

Iedereen:

(Ontsteld) Wat?!


41

President:

Dat klopt! En hij heeft mij tegen mijn wil proberen te prikken.

Zuster Roos:

De professor wilde iedereen gek maken om daarna zelf de medicijnen te gaan verkopen die iedereen weer beter maken.

President:

Zo wilde hij snel rijk worden. Alleen al van mij had hij miljoenen kunnen eisen. It’s terrible!

Iedereen is geschokt. Sjekkie & Esmee:

Dat moet in de krant! Dat moet op tv!

Prof. Proefjes:

Jullie hebben me door. Maar dat wil nog niet zeggen dat jullie me ook te pakken hebben!

Professor Proefjes rent naar de rechterkant van het podium. Daarbij passeert hij broeder Leo. Deze vraagt niks, maar haalt uit. Professor Proefjes gaat knock-out. Broeder Leo:

Mocht ik?

Iedereen:

(Enthousiast) Ja!!!

Harry houdt professor Proefjes stevig vast.

Het vervolg van deze scene is weggehaald uit deze inzage-versie van het script


42

Scène 18:

De keuze van Roos

Ridder Roderik en zuster Roos lopen naar elkaar toe. Ridder Roderik:

Wat stoer dat je de professor hebt weten te stoppen.

Zuster Roos:

Wat stoer dat jij het probeerde.

Ridder Roderik:

Eindelijk heb ik je gevonden! Toen ik je naam hoorde wist ik het meteen.

Zuster Roos:

Mijn naam? Wat bedoel je?

Ridder Roderik:

Rozemarijn van Doorn. Mijn eigen Roosje. Mijn Doornroosje!

Zuster Roos:

Oh Roderik, ik snap wat je bedoelt. Met jou is het leven net een sprookje!

Dan ziet Zuster Roos Hendrik-Jan staan met zijn bos rozen. Zuster Roos:

Hendrik-Jan, ik hoop dat je kunt begrijpen dat Roderik de ware voor mij is.

Hendrik-Jan:

(Sip) Tuurlijk…

Hendrik-Jan laat zijn bos rozen zakken. Zuster Roos pakt de hand van ridder Roderik en ze lopen langzaam richting de coulissen. Ridder Roderik:

Maar je zou eigenlijk moeten slapen. Zo gaat het sprookje toch? Dat jij slaapt en dat ik je dan moet wakker maken met een… nou ja, met een...

Zuster Roos:

Met een wat?

Ridder Roderik:

Nou ja… je slaapt niet, dus hoef je ook helemaal niet gered te worden, of wel?

Zuster Roos en ridder Roderik blijven staan. Zuster Roos:

Gered? Nee, gekkie. We zitten inmiddels in de 21e eeuw. Vrouwen redden zichzelf wel. Of vind je dat soms lastig?

Ridder Roderik:

Lastig? Nee, hoor. Alleen, hoe zit het dan met... ik bedoel, hoe zit het dan met het kusje?

Zuster Roos en ridder Roderik lopen langzaam verder richting de coulissen.


43

Zuster Roos:

Oh, dat komt wel goed.

Zuster Roos en ridder Roderik lopen af.

Scène 19:

Ben je boos…

Hendrik-Jan laat zijn bos rozen op de grond vallen en stampt erop. Daarna gaat hij op de bank zitten. Hij zet zijn ellebogen op zijn knieën en verbergt z’n gezicht. Benny Bladblazer: Arme Hendrik-Jan. Ben je verdrietig?

Knol, zuster Jasmijn, broeder Leo en Benny gaan om Hendrik-Jan heen staan. Hendrik-Jan:

Nee, ik ben niet verdrietig.

Knol:

Je bent vast teleurgesteld.

Hendrik-Jan:

Ook niet.

Benny Bladblazer: Ben je boos?

Hendrik-Jan richt zichzelf op en kijkt naar het publiek. Hij kijkt verschrikkelijk kwaad. Er valt een lange(!) stilte. Iedereen kijkt naar Hendrik-Jan en houdt zijn adem in, in afwachting hoe hij zal gaan reageren. Dan doet broeder Leo heel voorzichtig een klein stapje naar voren en zegt met zijn zware stem: Broeder Leo:

(Zachtjes) Ben je boos… pluk een roos.

Er valt nu een korte stilte, waarin iedereen zijn lachen probeert in te houden. Daarna klinkt er gegniffel. Daarna barst iedereen in lachen uit. Ook Hendrik-Jan moet stiekem een beetje lachen. Hij staat op. Hendrik-Jan:

(Gemaakt boos) Hou op! Dit is niet grappig! Nou, ja… (Lachend) Eigenlijk is het wel heel grappig!

Benny Bladblazer loopt naar Hendrik-Jan toe en slaat zijn arm om hem heen. Benny Bladblazer: Hendrik-Jan, ergens op deze wereld is er ook iemand voor jou. Alleen heet ze misschien geen Roos. Knol:

Precies! Misschien heet ze wel Margriet.

Benny Bladblazer: Of Dahlia. Zuster Jasmijn:

(Zachtjes) Of Jasmijn.


44

Broeder Leo:

Of Bonte Ficus!

Benny Bladblazer: (Fluistert geïrriteerd) Leo! Broeder Leo:

(Fluistert) Dat kan toch?

Hendrik-Jan:

Jasmijn? Dat is toch zo’n witte bloem? Die zouden hier best mooi staan in de tuin.

Zuster Jasmijn:

Dat denk ik ook.

Hendrik-Jan:

(Tegen Jasmijn) Wil jij helpen de tuin opnieuw in te richten?

Zuster Jasmijn:

Heel graag!

Hendrik-Jan:

We gaan meteen aan de slag!

Hendrik-Jan pakt de hand van zuster Jasmijn en ze lopen gehaast af. Hendrik-Jan:

(Roept) Ik geloof dat ik verliefd ben!

Benny Bladblazer: (Zucht) Daar gaan we weer! Knol:

(Tegen het publiek) Tja, een beetje vreemd zijn we allemaal, nietwaar? (Hinnikt vrolijk) Hííííííííí!


Herrie en kabaal (cd-track 17)

Koor:

Nu alles weer voorbij is Lol, plezier en gekkigheid Kijken wij samen terug Met veel tevredenheid Nu dit verhaaltje uit is En het doek valt voor groep 8 Volgt nu de ontlading Dus zingen wij heel zacht: Maak herrie en kabaal Laat het knallen door de zaal Laat je horen iedereen Dan kan niemand eromheen Met muziek en veel bombarie Vieren wij ons afscheidsfeest Het is nu wel mooi geweest!


45

Nu het einde daar is En de eindstreep is gehaald Zijn wij allen helden Nee, niemand heeft gefaald Een klas zo goed als wij Dat is buitengewoon Toch zingen wij bescheiden Op onze fluistertoon: Maak herrie en kabaal Laat het knallen door de zaal Laat je horen iedereen Dan kan niemand eromheen Met muziek en veel bombarie Vieren wij ons afscheidsfeest Het is nu wel mooi geweest! Maak herrie en kabaal Laat het knallen door de zaal Laat je horen iedereen Dan kan niemand eromheen Met muziek en veel bombarie Vieren wij ons afscheidsfeest Het is nu wel mooi geweest! Maak herrie en kabaal Laat het knallen door de zaal Laat je horen iedereen Dan kan niemand eromheen Met muziek en veel bombarie Vieren wij ons afscheidsfeest Het is nu wel mooi geweest!

BONUSSCÈNE:

De geheime opdracht van Benny Bladblazer

Deze scene is weggeblazen uit deze inzage-versie van het script


46

♪ ♫ Lied:

Medley (cd-track 18)

Koor:

Midden in de bossen Daar ligt ons hospitaal Alles gaat hier anders Nee, niets gaat hier normaal Wij nemen alle dingen Wat minder serieus Doe maar lekker gek! Ja, dat is onze leus Een beetje vreemd zijn we allemaal Iedere gek zijn gebrek Elke zot, elke malloot Elke kwibus met een kwaal Die gaat naar Hospitaal Abnormaal! Ze doen poeslief tegen iedereen Maar uiteindelijk kun je er niet omheen Om heen! Er niet omheen! Je ziet het misschien niet meteen Maar ze hebben alle drie één ding gemeen Gemeen! Ze zijn gemeen!! Knap, talentvol, geniaal Doortrapt, boosaardig, asociaal

Prof. Prikspuit, Zaaggraag & X:

Zoals ons drieën is er maar één! Dat ben ik! –Ik! –Nee, ikke! Want wij zijn Lekker, lekker, lekker Koor: (lekker, lekker, lekker) Lekker, lekker, lekker (oh, wat zijn ze lekker) Lekker, lekker, lekker (echt niet helemaal lekker) Lekker, lekker, lekker Oh, wat zijn we lekker gemeen! Gemeen!

Koor:


Zuster Jasmijn:

Ze is verliefd, maar kan niet kiezen Ze is verliefd op allebei De één is stoer, de ander grappig Dat zijn ze eigenlijk allebei

) ) ) ) 2x


47

Koor:

Ze is verliefd, maar wat onzeker Want de keuze komt dichtbij Straks krijgt zij het voor haar kiezen De één wordt boos, de ander blij ’t Is om je rie-ra-rot te schamen Hij laat er altijd eentje gaan Hij tracht de zaak nog te verbloemen Maar er zit een luchtje aan Is het tie-ta-tij te keren? Voor een falend darmkanaal? Is de reuk nog te maskeren? Of wordt het een schandaal? Maak herrie en kabaal Laat het knallen door de zaal Laat je horen iedereen Dan kan niemand eromheen Met muziek en veel bombarie Vieren wij ons afscheidsfeest Het is nu wel mooi geweest! Maak herrie en kabaal Laat het knallen door de zaal Laat je horen iedereen Dan kan niemand eromheen Met muziek en veel bombarie Vieren wij ons afscheidsfeest Het is nu wel mooi geweest! Maak herrie en kabaal Laat het knallen door de zaal Laat je horen iedereen Dan kan niemand eromheen Met muziek en veel bombarie Vieren wij ons afscheidsfeest Het is nu wel mooi geweest

-einde-


48


49


50

Spotlight Musical Productions Copyright Tekst: Gert van den Brink Muziek: Hans van Wingerden

Recommend Documents