12.06.2014
dienst communicatie
Dorien Vanmechelen op Zuidreis TESSENDERLO - Dorien Vanmechelen, leerkracht aan het Technisch HeiligHartinstituut, is op ‘Zuidreis’ geweest in Rwanda en Congo. Elk jaar krijgen 8 personeelsleden van de Broeders van Liefde de kans om de projecten van de Zuidactie te bezoeken. “Ik ben al meer dan 10 jaar de lokale promotor van de Zuidactie op onze school”, vertelt Dorien. “Daarom vond ik het hoog tijd om zelf deze reis eens te maken, zodat ik aan mijn leerlingen kan laten zien waar het geld van de Zuidactie naartoe gaat. Elk jaar kiezen de Broeders van Liefde een project in het Zuiden dat ze bij hun achterban willen bekendmaken. Er komen dan allerlei acties om geld in te zamelen. Dit jaar kozen de Broeders voor een project in Tanzania, waar doven een beroepsopleiding krijgen en leren om zelfredzaam te worden.” Leerkracht Do-
Dorien is promotor van de Zuidactie. rien heeft verschillende instellingen en scholen van de Broeders van Liefde bezocht tijdens haar tocht in Afrika. “Telkens was ik onder de indruk van de professionaliteit waarmee de lokale broeders en hun werknemers aan de slag gaan”, vervolgt ze. (IvPe/Foto IvPe)
Info: dorien.vanmechelen @thhi-tessenderlo.be
Sport tips
Wandelen: Op woensdag 18 juni organiseert OC SintIdesbald Roeselare de Zilte Tochten. Start tussen 7 en 15 uur aan de sporthal, De Zilten 113, voor afstanden tussen 3,5 en 21 kilometer. Minivoetbal: Op zaterdag 14 juni organiseert de veteranenploeg van Sport’O’Bello een minivoetbaltornooi in de sporthal van Moorslede. Info: 051 54 51 18. Wielrennen: Op zondag 15 juni organiseren de Moorsleedse Velodroomvrienden een wedstrijd voor eliterenners zonder contract en beloften. Wielertoerisme: Op zaterdag 14 juni vindt de wielertoeristentocht RoeselareCatsberg-Roeselare van KSWB Roeselare plaats. Starten kan vanaf 7.30 uur aan café De Nieuwe Ruiter, Iepersestraat 623, voor 125, 105, 70 of 45 kilometer. Info: Bernard Crombez 051 20 46 88 of
[email protected] (DRVA)
ZELZATE
Sint-Jan Baptist opent nieuwe afdeling Het psychiatrisch centrum Sint-Jan-Baptist in Zelzate, dat dit jaar 150 jaar bestaat, heeft een nieuwe afdeling voor ouderenpsychiatrie geopend. De afdeling, die 4,7 miljoen euro kostte, richt zich vooral op patiënten die nood hebben aan een tijdelijke behandeling voor leeftijdsgebonden psychiatrische problemen zoals dementie.»Deze nieuwe afdeling was broodnodig. In onze oude afdeling lagen deze patiënten vaak met vijf samen op één kamer. In het nieuwe complex kunnen we hen alle goede zorgen bieden die ze verdienen: niet alleen een eigen kamer, maar alles wat nodig is voor een goed herstel binnen een omgeving met veel daglicht.» Die nieuwe afdeling, ondergebracht in een pand ontworpen door architectenbureau Patrick Lefebure heet Hemera. «Een verwijzing naar de Griekse mythologie. Herema is de goddelijke personificatie van de dag.» De Vlaamse overheid heeft zestig procent van het project gesubsidieerd. (KVZ)
De ploeg van Sint-Jan Baptist die de nieuwe afdeling zal bemannen. Foto Kristof Vereecke
Nick Ervinck blikt met boek terug op 10 jaar balanceren tussen beeldhouwkunst en architectuur Wie is Nick Ervinck?
‘Ik ben jaloers op architecten, maar zij ook op mij’
G °1981, Roeselare G Studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (KASK) in Gent
G Maakt digitale prints, video’s, tekeningen en sculpturale vormen uit beschilderd gips, polyester en hout
G Zoekt altijd de wisselwerking op tussen virtuele constructies en handgemaakte sculpturen
G Had internationale solo-expo’s in New York, Berlijn,Amsterdam en Rotterdam.
G Zijn werk werd opgenomen in verschillende groepstentoonstellingen, zoals Nieuwe monumenten in het Middelheimmuseum in Antwerpen of Parallellepipeda in Museum M in Leuven.
G ‘Mijn kunst gaat de wereld niet veranderen, maar ik kan wel een visie geven die aanzet tot reflectie.’ © BOB VAN MOL
In een monumentaal boek wil beeldend kunstenaar Nick Ervinck de diversiteit van zijn oeuvre tonen. Te klassiek voor de digitale wereld maar te modern voor de beeldhouwkunst, geeft hij aan de hand van vier kernwoorden tekst en uitleg. Jozefien Van Beek
“Ik heb een hekel aan onze wegwerpcultuur. We leven in een Ikeaindustrie waarin alles vluchtig is en een beperkte houdbaarheid heeft. Nu, ik ben zelf niet heiliger dan de paus maar tegelijk ergert het me. Wat me het meest stoort, is het verdwijnen van echt vakmanschap. Vakmanschap betekent voor mij streven naar kwaliteit en perfectie. “Voor mijn eigen werk betekent dat: tot het uiterste gaan, blijven ontwerpen en maken totdat ik niets meer kan toevoegen dat het kunstwerk beter kan maken. “Maar mijn appreciatie voor vakmanschap gaat over de grenzen van kunst heen. Ik vind het bijvoorbeeld ook terug in de vazen van Meissen Porcelain die me enorm inspireren. Het hangt ook samen met techniek, iets dat me al boeit sinds mijn kindertijd. Ik speelde veel met Lego, want ik hield ervan ingewikkelde constructies te bouwen. “Ook als tiener bleef ik bouwen met Lego, tot op het moment dat het absoluut not done werd. Vakmanschap, techniek, het boeide me. Maar het is pas later, toen ik aan de Academie in Gent uiteindelijk de richting Mixed Media volgde, dat alles écht op zijn plaats viel.” “Ik ben een kind van mijn tijd.
‘Mijn beste kunstwerken komen voort uit probleemstelling en of frustraties’
G Won in 2006 de Provinciale prijs voor beeldende kunst. (JVB)
“Ontmoetingen met wetenschappers zijn voor mij een grotere inspiratiebron dan de kunstgeschiedenis. Een voorbeeld: professor Pierre Delaere (UZ Leuven) is een expert die strottenhoofden kan transplanteren. Dat is uiteraard wetenschap, maar voor mij ook een vorm van sciencefiction. Het is spelen met een andere werkelijkheid. “Een andere wetenschapper die me inspireert is professor Ton de Nijs van de Universiteit in Wageningen. Hij heeft een patent op een bepaald soort aardbei en vertelde me over het manipuleren van voedsel. “De ethische kant van de zaak interesseert me ook. Gemanipuleerd voedsel, zoals uien waarvan je niet moet huilen of meloenen die in een vierkante vorm gekweekt worden zodat ze stapelbaar worden en daardoor economisch interessanter: ik stel me daar vragen bij. “Intussen kunnen we ook voedsel printen met een 3D-printer. Het futuristische beeld van een maaltijd die als bij toverslag verschijnt wanneer je op een knopje drukt, is niet meer zo veraf. Zulke ontwikkelingen boezemen me soms wel angst in. Nu, mijn kunst gaat de wereld niet veranderen. Maar als kunstenaar kan je wel een visie geven die aanzet tot reflectie.”
De zapcultuur ken ik van binnenuit, eerst op tv, later op het internet. Data zijn onbeperkt beschikbaar en kunnen aan een razend tempo geconsumeerd worden. Deze toevoer aan informatie vanuit verschillende kanalen is nog steeds een grote inspiratiebron. “Ook de eerste golf gameverslavingen heb ik aan den lijve ondervonden. Als vijftienjarige heb ik eens een hele zomer lang elke dag van elf uur ’s ochtends tot vier uur ’s nachts gegamed. “Toen ik in het kunstonderwijs Photoshop leerde kennen, merkte ik dat je meer kan met een computer dan gamen alleen. Ik heb er de computertaal geleerd. Ik was een vakidioot en kende in de computerprogramma’s al snel alle mogelijkheden. “Meteen voelde ik dat ik iets moest doen met dat digitale. Niet evident, want voor mijn docenten waren vakmanschap en het virtuele twee tegengestelden. Van hen moest ik kiezen tussen de fysieke wereld en de digitale. Voor de nieuwemediawereld ben ik vaak te klassiek, want ik maak nog sculpturen op eeen sokkel. Omgekeerd ben ik voor de beeldhouwkunst vaak te modern omdat ik een 3D-printer en computerdesign gebruik. “Voor mij ligt de meerwaarde net in die kruisbestuiving. De klassieke beeldhouwkunst heeft zo’n injectie van iets anders nodig om verder te evolueren.”
“Ik heb een voorliefde voor monumentaal werk. Daarom ben ik vaak jaloers op architecten. Zij kunnen op veel grotere schaal werken en hebben grotere budgetten ter beschikking. Maar omgekeerd zijn zij jaloers op de grote vrijheid die kunstenaars genieten. “Een voorbeeld van een architecturaal werk van mijn hand is IMAGROD, geïntegreerd in een kapel in Oostende. De oude deuromlijsting mochten we niet vervangen, want die was beschermd erfgoed. Maar de omlijsting was zo sterk beschadigd dat restaureren ook geen optie was. “Ik heb uiteindelijk een nieuwe witte deur ontworpen die hol is en die we over de oude konden klikken. Mijn beste kunstwerken komen voort uit probleemstellingen of frustraties. Beperkingen lokken creativiteit uit.”
GNI_RI_2014, 265 blz. Verkrijgbaar via shop.nickervinck.com Expo GNI-RI jun2014, van 13 juni tot 31 augustus in Museum dr. Guislain, Gent, museumdrguislain.be Meer info: www.nickervinck.com
Boechout
Mariette van der Velden naast een oud schoolbankje in het Boechoutse museum Nicky’s Old Corner. “In onze geleide wandeling zal de deelnemer restanten van sommige scholen kunnen zien.” FOTO DIRK VAN DE VELDE
“In onze gemeente waren er ooit zeventien scholen” Open Monumentendag doet geschiedenis herleven
W
ie zijn Boechoutse of Vremdese schooljaren opnieuw wil beleven, moet in het najaar zeker naar de Open Monumentendag. In Theater Vooruit wordt de sfeer van het vroegere schoolleven opnieuw tot leven gebracht.
“We zijn volop bezig met de voor-
bereiding van de Open Monumentendag. Wist je dat we voor Boechout en Vremde samen maar liefst zeventien scholen hebben geteld?”, vraagt Mariette van der Velden ons. Ze heeft 32 jaar les gegeven in de Vrije Basisschool op het Jef van Hoofplein en heeft de organisatie van de Open Monumentendag grotendeels op zich genomen. “Veel onderwijsgebouwen zijn ondertussen al lang verdwenen, maar in onze geleide wandeling zal je nog restanten van sommige scholen kunnen zien. Zo trekken we naar de Hovesesteenweg, waar ooit een schippersschool was. Onze wandeling eindigt in de Janssenlei, waar vroeger een kostschool voor oorlogsweesjes was gevestigd.” Het schooltje was ondergebracht in het gebouw waar zich nu het arbeidszorgcentrum ‘t Karwei van het Psy-
chiatrisch Centrum Broeders Alexianen bevindt. “In Boechout staan vier scholen op nog geen vierkante kilometer: de vroegere + lagere meisjesschool en de gemeenteschool op het Jef van Hoofplein en de School met de Bijbel en het Sint Gabriëlcollege in de Lange Kroonstraat. De gemeenteschool is veruit de oudste. Ze was er al in de zestiende eeuw. Tot de komst van de zusters Annonciaden, die in 1849 een meisjesschool zouden oprichten, was de gemeenteschool nog gemengd. Het Institut Saint Gabriel werd gesticht in 1903. De broeders waren afkomstig uit Frankrijk en de lessen werden in het Frans gegeven. En de protestantse School met de Bijbel werd ongeveer zestig jaar geleden gesticht.” Vremde “In Vremde zie je een soortgelijke geschiedenis. Ook hier had je eerst een oude gemeenteschool en vanaf 1901 een vrije meisjesschool van de zusters Annonciaden. Door allerlei omstandigheden ging in de jaren 60 het leerlingenaantal van de Vremdese gemeenteschool zo sterk achteruit dat de school in 1975 zijn deuren moest sluiten. Vanaf dan mochten de jongens van het eerste leerjaar
ook naar de school van de zusters Annonciaden gaan en zo werd de Vremdese dorpsschool geleidelijk aan gemengd.” Klasfoto’s In Theater Vooruit wordt een geimproviseerd schoolklasje van weleer getoond, met allerlei didactisch materiaal van toen. “In de foyer kun je jezelf misschien wel herkennen op oude klasfoto’s”, zegt Mariette. Ook allerlei schoolevenementen worden voor even uit de vergetelheid gegetild. Het Psychiatrisch Centrum van de Broeders Alexianen werkt mee aan de Open Monumentendag, met een tentoonstelling in Theater Vooruit van werken van patiënten. “We roepen oud-leerkrachten en oud-leerlingen op om ons allerlei materiaal te bezorgen, zoals foto’s, schriftjes, rapporten, enzovoort. We zoeken vooral naar materiaal van de Familiale Beroepsschool Maria Koningin. Van die school is er weinig of niets meer te vinden.” Open Monumentendag vindt plaats op zondag 14 september. LUDWIG VAN GELDER
L
François Haverals: 03.455.34.29, Mariette Van der Velden: 03.289.69.63
Uit Weliswaar:
