Speech Rita Verdonk Passenger Terminal Amsterdam – 3 april 2008 Wat een fantastische ontvangst, wat fijn dat u er allemaal bent! Heerlijk, zoveel mensen die samen met mij trots willen zijn op Nederland! Dank u! Ik hoop dat u heeft genoten van de optredens en de verzorging. Zullen we beginnen met een applaus voor alle mensen die dit fantastische feest mogelijk hebben gemaakt! Zoals u weet ben ik vorige week gevallen en heb ik drie spieren gescheurd, dat is de reden dat ik vandaag wat hulpstukken nodig heb doch dat zal geen enkele afbreuk doen aan de inhoud kan ik u verzekeren. Dames en heren, vandaag is een belangrijke dag voor Nederland, voor de beweging en voor mij. Vandaag is er een nieuw begin. Een nieuw begin van een andere politiek en een nieuwe beweging. En dat alles voor een beter Nederland. En ik voel het als een grote verantwoordelijkheid en een enorme eer om het voortouw te nemen in die vernieuwing. Wat mij drijft zijn al die mensen die trots willen zijn op ons land. Mensen die willen bouwen aan een betere toekomst voor onszelf, onze kinderen en onze kleinkinderen. Teveel mensen zijn hun trots kwijt geraakt. Veel mensen maken zich zorgen om Nederland. Zorgen om de Nederlandse cultuur Onze cultuur is ontstaan uit een jarenlange strijd van onze voorouders, van burgers van Nederland, die soms hun leven hebben geofferd voor onze vrijheden, de rijkdom waar wij vandaag de dag van genieten en voor onze democratische waarden. En dan denk bijvoorbeeld ik aan: • de vrijheid van meningsuiting; • de vrijheid van godsdienst. En natuurlijk de vrijheid, voor eens en voor altijd, van buitenlandse overheersing. Die cultuur, onze tradities, onze eigenheden, daar zijn we trots op. Dat is Nederland! Maar die cultuur en die vrijheden lopen gevaar. Om te beginnen is er een sterke “weg-met-ons” stroming die ons al jaren wil doen geloven dat onze cultuur niet bestaat en die onze waarden en normen zelfs minderwaardig vindt ten opzichte van andere culturen. Ze stellen zelfs het sinterklaasfeest ter discussie. En willen overal slavernijmonumenten om ons als slecht af te schilderen. Ze praten het goed dat mannen aan vrouwen geen hand geven. Er verschijnen steeds onderzoeken die ons van discriminatie beschuldigen. Nederlanders hebben het niet in zich om te discrimineren! Wij zijn al eeuwenlang een gastvrij volk. Maar dat wij Nederlanders in ons eigen land steeds maar moeten opschuiven en ons moeten aanpassen aan nieuwe culturen. Daarvan zeg ik: genoeg! Er zijn grenzen. Want, mensen, als onze Nederlandse cultuur verdwijnt, verdwijnen ook onze waarden en vrijheden. Laat ik eens een aantal van die vrijheden aan u voorleggen.
De vrijheid van meningsuiting staat onder druk. Het is ontoelaatbaar dat in ons land een theaterstuk afgelast is onder druk van moslims. Onvoorstelbaar, hoe linkse intellectuelen zeiden dat Theo van Gogh het aan zichzelf te danken had dat hij zo gruwelijk is vermoord. En natuurlijk Fitna, de film van Wilders. Je kunt er het mee eens zijn of niet maar wat niet mag is dat de vrijheid van meningsuiting verkwanseld wordt door de Voorzitter van VNONCW die de eventuele schade die grote bedrijven lijden (bijvoorbeeld Shell) door de film wil verhalen op Geert Wilders. Waarom stelt de heer Wientjes Milieudefensie niet aansprakelijk voor het frustreren van grote bouwprojecten in ons land. Wat kost hun misbruik van de inspraakmogelijkheden onze economie wel niet? Waarom wel een volksvertegenwoordiger de mond snoeren? Ook wordt de vrijheid van meningsuiting verkwanseld door onze eigen Minister President. Zo’n ophef over niets. Het wereldwijd over crisis hebben, terwijl er nog niet eens een film was. Met als gevolg dat onze vlag werd verbrand. U heeft de beelden vast nog voor ogen. Als we het hebben over vrijheden in het algemeen dan komt het te vaak voor dat een minderheid de rest van de Nederlanders haar wil oplegt. Denk bijvoorbeeld aan de Koopzondag. Een Christelijke minderheid wil voor iedereen het winkelen op zondag sterk beperken. Waarom? Als je niet wilt winkelen dan ga je toch niet. Wij (meer dan 16 miljoen mensen) op dit kleine stukje aarde die leg je niet je wetten op die laat je in hun waarde. Dan de emancipatie van minderheden. Wij zijn in de vorige eeuw regelmatig een voorbeeld voor de wereld geweest. Algemeen kiesrecht, vrouwenrechten, rechten voor homoseksuelen, we hebben het allemaal voor elkaar gekregen. Laten we ons dat ineens afnemen? Ik dacht het niet! Geen enkele religie heeft het recht om homo’s weer in de kast te jagen of vrouwen hun vrijheden af te nemen! Waar zijn we dan mee bezig in ons land? Naast de zorg over de cultuur hebben we ook zorg over de grote afstand tussen de politiek en de burgers. Op dit moment bent u voor politici en overheidsinstanties een potentiële crimineel die elk moment de regels kan overtreden en fraude kan plegen. Al uw handelen wordt zoveel mogelijk beperkt door de vele duizenden wetten, regels en verdragen want u bent niet te vertrouwen. U wordt behandeld alsof u een stoute kleuter bent. En dat terwijl de echte criminelen vrij rond kunnen lopen, want maar 5% van alle zaken in Nederland worden opgelost! Dit leidt tot een enorme frustratie in ons land. Volgens de nationale ombudsman zit hier nu juist de oorzaak van de verruwing waar politici het graag over hebben. En als het debat dan niet naar hun zin gevoerd wordt, hebben de dames en heren regenten het over fatsoen. Fatsoen? Mijn ouders, hier in de zaal aanwezig, hebben mij veel goede dingen geleerd. Ook fatsoen. En, mensen, is het fatsoenlijk om 98% van de Nederlanders uit te sluiten van de democratie? U mag één keer uw stem uitbrengen en hup, verkiezingsbeloftes worden overboord gesmeten en ze gaan op de Haagse vierkante kilometer hun eigen gang. U doet er niet meer toe. U bent alleen functioneel in verkiezingstijd om uw zegen te geven aan de door partijbaronnen
gemaakte kant-en-klare programma´s. Wat u ook wilde, een handvol verzuurde partijleden en beroepspolitici bepalen in dit land wat er gebeurt. Of vooral: wat er niet gebeurt, maar daarover later. En ze verdelen onder elkaar de baantjes in het bestuur en in de talrijke belangengroepen van ons land. Want u mag daarover niets te zeggen hebben, men wantrouwt u. Stel je voor, dat u mocht kiezen wie uw burgemeester wordt? U zou zomaar eens niet één van hen kunnen uitkiezen! Gevolg van dit handelen is dat u, de Nederlandse burger, de politiek, haar leiders niet meer vertrouwt. Is dat nog een democratie? Tot slot, naast de zorg om onze cultuur en om de te grote afstand tussen bestuurders en burgers, is er de zorg om de vastgelopen overheid. In ons land komen steeds meer ambtenaren die steeds minder bereiken. Wij kunnen in ons mooie land geen functionerende HSL of Betuwelijn aanleggen, geen elektronische strippenkaart invoeren, geen ICT systeem zonder extreem hoge kosten bouwen. De politiek staat toe dat ambtenaren experimenteren in plaats van beproefde systemen aanschaffen. Waarom? 10 jaar geleden kwamen er van over de hele wereld bedrijven en overheden naar ons land om onze plannen te bekijken voor bijvoorbeeld het oplossen van vervoersproblemen. Nu, 10 jaar later, gaan wij naar die landen toe om te zien hoe zij onze plannen hebben ingevoerd. Zo ver zijn wij namelijk nooit gekomen. Op dit moment functioneert ons bestuurlijk stelsel als volgt. Groepen zonder direct belang, kunnen grote projecten tientallen jaren tegenhouden. In feite is het zo, dat 0,01 procent van de bevolking in staat is om ons allen een verkeersinfarct te bezorgen. Wij zijn een ondernemend volk, een volk van ondernemers; wij worden verstikt door het grote aantal regels en wetten dat we hebben. Ongeveer 15.000 wetten, algemene maatregelen van bestuur, ministeriele regelingen en circulaires en dan nog ongeveer 1000 verdragen waarbij Nederland partij is en dan hebben we het nog niet over de Europese Richtlijnen en Verordeningen of de plaatselijke verordeningen. Dit woud van regels en wetten wordt gecontroleerd door ambtenaren. Die, om grip te houden op de samenleving, steeds meer wetten en regels maken. Het ene na het andere project wordt gestart om het aantal ambtenaren te verminderen; daar twee weg, daar één erbij, daar twintig weg, daar 18 erbij .. etc. Dat schiet niet op natuurlijk. Kortom: er is een aantal zorgen die we met heel veel mensen in Nederland delen. Zorg om onze cultuur, zorg om de afstand tussen bestuurders en burgers en zorg om de vastgelopen overheid. Daar gaan we iets aan doen met Trots op Nederland. Wij gaan samen, ú en ik, organiseren dat: • het karakter van Nederland bewaard blijft; • de echte problemen ook écht worden opgelost; • ú weer betrokken wordt bij beslissingen die van belang zijn voor de toekomst van u, uw kinderen en uw kleinkinderen. Kortom, we gaan er samen voor zorgen dat we allemaal weer Trots op Nederland worden. U vanuit uw rol, ik vanuit de mijne. Welk geslacht, welke leeftijd, welke seksuele geaardheid, welke etnische achtergrond, welke politieke voorkeur u ook heeft, maakt niet uit!
Trots op Nederland is voor iedereen die meedoet in de samenleving, voor iedereen die lef heeft en die klaar is voor iets nieuws en gemotiveerd om Nederland beter te maken. En we zijn daarbij niet links, niet rechts, maar recht door zee! We willen bij onze nieuwe politiek de volgende kernwaarden hanteren; • vertrouwen i.p.v. van wantrouwen • handhaven i.p.v. gedogen • zelfbewust i.p.v. nederig Vertrouwen i.p.v. van wantrouwen U, de Nederlandse burger, kan meedoen met Trots op Nederland. Daar is geen bureaucratische structuur voor nodig, niet meer regels en geen partijorganisatie. Ik vertrouw u namelijk. Ik heb vertrouwen in de kracht van iedere persoon, vrij van knellende banden van een groep waartoe u niet behoort of waar u niet in wil zitten. Vrij om de kansen die het leven u biedt te pakken … of niet; vrij om uw vleugels uit te slaan en ambitie te hebben… of niet; vrij om een relatie aan te gaan met wie u wilt zonder uitgesloten te worden … of erger. En in die keuzes moet u zich veilig voelen. Ik vertrouw erop dat u beseft dat vrijheid als individu ook verantwoordelijkheid met zich meebrengt. U bent verantwoordelijk voor uw omgeving en voor de ander in de maatschappij. En die verantwoordelijkheid is fijn kan ik u zeggen. Is het niet fantastisch om iets voor een ander te doen? Om iemand in bescherming te nemen of te steunen, om eens een beetje aardig te zijn voor elkaar. Uiteindelijk is onze belangrijkste verantwoordelijkheid dat we niet de vrijheid van een ander afnemen. Handhaven i.p.v. gedogen Onze voorouders wisten het al, als je in een samenleving regels niet handhaaft dan wordt het een rommeltje. Denk aan de spreuk onder het Nederlandse wapen: Je maintiendrai (Ik zal handhaven). Handhaven heeft twee betekenissen, de eerste geeft onze cultuur weer, we hebben heel wat doorstaan in onze geschiedenis. De tweede betekenis, die in ons land erg is uitgehold, is het handhaven van de wetten en de regels die we hebben. Handhaven zal ik doen in de verdediging van onze grondrechten. Ik kom op voor de vrijheid van meningsuiting en zal die met hand en tand verdedigen. In ons beschaafde land moeten individuen, groepen en religies voldoende veerkracht hebben, om niet bij iedere satire of kritiek vreselijk beledigd te zijn. Of zelfs met geweld te dreigen! Want als je vindt dat iemand grenzen overschrijdt bij het verkondigen van zijn mening, dan hebben wij gewoon de Nederlandse wet en kun je naar de rechter. Ik wil dat iedereen veilig zijn mening kan geven zonder in angst te moeten leven voor bedreigingen en geweld. Ik kom op voor gelijke rechten. Voor mannen en vrouwen. Voor homo’s en hetero’s. Voor iedereen die vindt dat hij naast rechten ook plichten heeft in de samenleving. Ik kom op voor diegenen die de handhavingstaak moeten uitvoeren. Geen politiek correcte oplossingen meer, maar rekening houden met de uitvoering. Luisteren naar de mensen in het veld.
Zelfbewust i.p.v. nederig Kern van ons zelfbewustzijn is dat we uitgaan van het belang van Nederland. Dat doen we in Europa want natuurlijk hebben we Europa nodig; we maken er deel van uit. Maar wel vanuit onze Nederlandse uitgangspositie, zelfbewust en vanuit onze eigen kracht. Wij bepalen ook zelf wie in ons land mag wonen. Echte vluchtelingen blijven altijd welkom. En daarnaast mensen die een werkelijke bijdrage leveren aan onze samenleving. We kijken ook zeer kritisch naar het bedrag dat we ter beschikking stellen aan ontwikkelingshulp. Ik schat dat tweederde eraf kan. Voor het geld dat vrijkomt weet ik hele goede bestedingen in Nederland. Denk bijvoorbeeld aan onderwijs, of aan zorg, of denk aan de salarisachterstanden van leraren, verplegers en politieagenten. We kijken ook kritisch naar het geld dat we nu ter beschikking stellen aan de Antillen. Nu weer 2 miljard. Vanaf de inwerkingtreding van het Statuut betalen we al 50 jaar en de lokale bevolking is er in het algemeen niet beter van geworden. Beste mensen wat gaan we nu doen? Om te beginnen hebben we acht thema’s gedefinieerd op terreinen waar echte problemen zijn: • onderwijs • integratie • regelgeving • veiligheid • immigratie • files • zorg • ontwikkelingssamenwerking Op de eerste vier zal ik u de visie van Trots op Nederland geven. Onderwijs De visie van Trots op Nederland op het onderwijs, is dat iedereen in Nederland onderwijs krijgt dat aansluit bij zijn of haar capaciteiten. Dat is een kentering met het onderwijsbeleid van de afgelopen decennia, waarin gestreefd wordt naar één eindniveau, nivellering, en het opleiden van grijze muizen. Wij gaan uit van het individu. De capaciteiten van ieder schoolgaand kind, iedere student moeten optimaal tot zijn recht kunnen komen. Dat is ook in het landsbelang. Willen we echt een kenniseconomie van formaat worden, dan zullen we radicaal het roer om moeten gooien en moeten durven investeren in onze toekomst. Dat is iets anders dan het optuigen van een Innovatieplatform dat al vier kabinetten Balkenende bestaat en nog steeds niet functioneert. Duidelijk is, dat er de komende twintig jaar geen sociaaldemocraat, minister van onderwijs mag zijn. Want twintig jaar is de tijd die we nodig hebben om de achterstanden die onder sociaal democratisch bewind zijn opgebouwd, helemaal weg te werken. Schooluitval accepteren we niet meer, we ‘kiezen niet voor spijbelrechters’ dat is mosterd na de maaltijd. We investeren in scholen zodat de professionals daar de mogelijkheden (faciliteiten) krijgen om jongeren geïnteresseerd en dus op school te houden.
Duidelijk moet ook zijn dat we in Nederland trots zijn op iedere leerling of student die een diploma haalt; of dat nu een diploma is van een vakopleiding of van een universitaire opleiding is niet van belang. Beiden zijn ze waardevol voor de samenleving. Regels De visie van Trots op Nederland is dat we, om de regeldruk écht op te lossen, op een heel andere manier moeten durven kijken naar die regelgeving. Niet van bovenaf, vanuit de overheid, maar van onderaf. Centraal staan de individuele burger en de individuele ondernemer. Eerste vraag is dan: wat kan men zelf beslissen? Pas als er belangen van anderen gaan spelen en er spelregels nodig zijn komt de gemeentelijke overheid in beeld. Dat is de bestuurlijke laag waar u het meest mee te maken heeft. De bestuurlijke laag boven de gemeente zijn de provincies. Die schaffen we helemaal af, of brengen we terug tot haar kerntaken. Op rijksniveau weten we dan welke regels er nodig zijn en gehandhaafd dienen te worden en kunnen we uitrekenen hoeveel ambtenaren daarvoor nodig zijn. De Tweede Kamer kan terug naar 75 zetels dan kan men zich bezighouden met de echt belangrijke zaken en daarnaast heeft dat in ieder geval effect op het aantal ambtenaren op de departementen, die hoeven zich namelijk niet meer te buigen over onbenullige en overbodige vragen. Om te zorgen dat de slagvaardigheid van de ministers (en ook de wethouders) toeneemt, wordt de top van het ambtelijk apparaat automatisch ontslagen als de zittende minister verdwijnt. Een nieuwe minister of wethouder bepaalt of ze worden herbenoemd. De cultuur van de diverse overheidsorganisaties zal ook moeten veranderen. De burger is de klant. De ambtenaren en bestuurders zijn er dus voor de burger en niet andersom. Alles binnen de grenzen van het redelijke natuurlijk. Trots op Nederland gaat uit van de eigen verantwoordelijkheid van het individu. Ik vertrouw erop dat u niet gaat zeuren want Trots op Nederland heeft een hekel aan zeurende (teveel eisende) mensen. Integratie Trots op Nederland wil over 5 jaar geen energie meer verspillen aan de vraag wie wel en wie geen Nederlander is. Trots op Nederland wil trots zijn op álle Nederlanders; op de Friezen en de Limburgers en ook op de nieuwe Nederlanders. Dat betekent dat we iedere nieuwkomer heel duidelijk maken wat de rechten en de plichten zijn als je in ons land wilt wonen. Die rechten en plichten leggen we vast in een overeenkomst, voor wie zich niet aan de afspraken houdt is het retour naar het land van herkomst. Als men ervoor kiest om hier te zijn dan kan dat alleen als men zich aan de spelregels van onze samenleving houdt. Voor echte vluchtelingen die niet terug kunnen, omdat ze gevaar lopen in hun land van herkomst treffen we andere maatregelen. Bijvoorbeeld: we verstrekken alleen permanente verblijfsvergunningen als het echt niet anders kan. Uitgangspunt is dat we ons sterk maken voor de opvang van vluchtelingen in de regio van herkomst.
We praten over rechten en plichten. Bij de rechten hoort ook geld om te leven, maar dat zal na binnenkomst niet meteen een hele bijstandsuitkering zijn. Bij plichten moet u denken aan: • spreken en schrijven van de Nederlandse taal; • meedoen; dat kan door te werken, of een of meerdere kinderen op te voeden of een opleiding te volgen; • doordrongen zijn van het feit dat ouders in Nederland hun kind zelf opvoeden; • het kennen en onderschrijven van de normen en waarden van onze rechtsstaat. Volgens mij begint het proces van integratie met het maken van een duidelijke keuze voor Nederland. Maar dan moet een nieuwkomer wel weten waar hij voor kiest. Duidelijkheid dus. Dat is ook waar veel allochtonen om vragen. We gaan ook bij nieuwkomers uit van de eigen verantwoordelijkheid van mensen. We geven de kaders aan, controleren en handhaven als dat nodig is. Natuurlijk steken we ook een helpende hand uit als dat nodig is. Ik heb al eerder gezegd, met een beetje zorg voor elkaar is niets mis. De allochtonen die hier al langer wonen krijgen ook eindelijk duidelijkheid over onze verwachtingen ten aanzien van hen. Die verwachtingen zijn onder andere: • alsnog verplicht de Nederlandse taal leren; • in de openbare ruimte gelden de Nederlandse waarden en normen. Achter de voordeur kun je je leven inrichten zoals je wilt, natuurlijk wel binnen de geldende wetten. Gelukkig zijn er al veel allochtonen die zich aan deze regels houden, die meedoen en blij zijn met de Nederlandse vrijheden. Er zijn er dan ook velen op wie ik trots ben. Veiligheid Trots op Nederland wil dat de burgers in Nederland zich weer veilig en geborgen voelen. Dat betekent dat we groepen die oververtegenwoordigd zijn in de criminaliteitscijfers (Marokkanen en Antilianen, 15 x zoveel als autochtone Nederlanders) op een manier gaan straffen die ze voelen, geen lachwekkende taakstraffen meer van 100 à 200 uur, maar heropvoeden. De ouders verplicht naar opvoedcursus en de kinderbijslag in plaats van naar de ouders naar de heropvoedorganisatie. Dat is uiteindelijk ook in het belang van de ontspoorde jongere zelf. Eigendom, waar vaak hard voor is gewerkt gaan we weer beschermen. Als iemand ongeoorloofd jouw huis of winkel binnenkomt mag je maatregelen nemen. De bewijslast ligt bij de indringer en niet bij de bewoner of winkelier. Het verschil tussen mijn en dijn moet weer duidelijk worden gemaakt. Verdediging van lijf en goed is gerechtvaardigd! Het oplossingspercentage van criminele daden moet omhoog, dat betekent dat de politie beter georganiseerd moet worden, niet meer allemaal aparte koninkrijkjes maar één nationale politie, onder leiding van één politie baas uit het veld! Wij vinden dat alle veiligheidszaken behandeld moeten worden op één departement onder leiding van één Minister: de Minister van Veiligheid.
Tot slot. Trots op Nederland is voor de invoering van minimumstraffen, dan heeft iedereen die een criminele daad wil begaan van te voren al duidelijkheid over hetgeen hem minimaal te wachten staat. Tot zover de vier thema’s U heeft vast gemerkt dat er op dit moment de draak wordt gestoken met de manier waarop wij de burgers bij de politiek willen betrekken. Daar trek ik me niets van aan. Mijn oprechte doel is om de burgers van Nederland weer invloed te geven op de politieke besluitvorming. Daarmee vernieuwen we de politiek en versterken wij de democratie. De totale stilstand in ontwikkeling van politieke partijen is de echte bedreiging voor onze democratie. En ik voorspel u, ze zullen heel snel ons voorbeeld gaan volgen. Alleen…………..niet zo succesvol natuurlijk. Ik introduceer daarom met veel trots Politiek 2.0 De basis van politiek 2.0 is dat u het weer voor het zeggen krijgt in ons land. En dat de politiek en de overheid u op basis van vertrouwen gaan behandelen. Waarbij u, Nederlanders, weer geplaatst bent bóven de politiek en overheid, die ten dienste van ú moeten staan. Met politiek 2.0 kunt u voortdurend aan de knoppen zitten. Via informatieavonden in het land, per brief of via mijn nieuwe website doet u mee aan de meningsvorming van Trots op Nederland. Daarvoor maken we gebruik van moderne internettechnologieën, bijvoorbeeld weblogs en Wiki’s. Voor al die mensen die niet weten wat een Wiki is; ga eens kijken op onze site die vandaag de lucht in is gegaan. En houd deze site de komende maanden scherp in de gaten, want we zijn nog maar net begonnen. Met elkaar kunnen we in debat en komen we tot de beste manieren om problemen echt op te lossen. De wijze waarop we dat doen, zal ervoor zorgen dat Trots op Nederland niet gestuurd wordt door hijgerige peilingen. Ik weet als geen ander hoe peilingen ernaast kunnen zitten, nietwaar? Nee, via de website zal meningsvorming plaatsvinden op basis van discussie en argumenten. Ik zal hieraan meedoen. En het resultaat zal een gezamenlijk standpunt zijn, of een door de meerderheid gedragen oplossing voor een probleem. En we gaan ondertussen niet stil zitten. Wij doen het niet zoals de SP, altijd kritiek en overal tegen maar toen ze de kans kregen waren ze te laf om te regeren. Wij zijn natuurlijk uit op regeringsverantwoordelijkheid. Als je in de regering zit, dan draai je aan de knoppen, dan beslis je echt wat er gebeurt in het land. Dus wat ik wil doen is nadat we de oplossing, voor bijvoorbeeld het onderwijs geformuleerd hebben, een aantal mensen aan het werk zetten, bijvoorbeeld juristen, maar ook mensen uit het onderwijsveld om eens te kijken welke regelgeving gewijzigd of afgeschaft moet worden om ons doel te bereiken. Dus: wat moet er organisatorisch geregeld worden als we het onderwijs op onze manier willen vernieuwen? Zodat we op het moment dat wij in de regering zitten, kunnen zeggen; Raad van State, dit is het plaatje, dit hebben we gemaakt, dit is wat we willen wijzigen, alstublieft! En steeds koppelen we natuurlijk aan u terug waar we mee bezig zijn. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor ons uiteindelijke verkiezingsprogramma.
Wat u nu steeds ziet is dat u stemt op een partij met een bepaald verkiezingsprogramma. Als de coalitieonderhandelingen beginnen, nou dan bent u al een beetje de draad kwijt. Dan is er al zo’n eenderde weg van het programma waarop u gestemd heeft en in de rest van de regeerperiode ziet u nog minder terug van hetgeen waarvoor u ooit gekozen had. Wat ik heel belangrijk vind is om herkenbaar te blijven. Dat doen we op de volgende manier. We stellen vooraf met u vast welke punten we absoluut niet opgeven in de coalitieonderhandelingen en over welke punten we wel bereid zullen zijn te onderhandelen..
Dames en heren, vanavond op deze gedenkwaardige avond heb ik u deelgenoot gemaakt van mijn visie. De visie van Trots op Nederland. Een beweging die: • het karakter van Nederland wil bewaren; • echte problemen ook echt wil oplossen; • ú weer invloed wil geven op de politieke besluitvorming. Ik geloof er in en ik ga er voor!!!!!!!!!! En ik ben gelukkig niet meer alleen, er zijn al zo’n 150 mensen actief voor Trots op Nederland. Ik nodig u graag uit om mee te doen: • op de site, waar de acht thema’s staan genoemd en ik een suggestie heb gegeven voor nog twee andere. Als u vindt dat er andere thema’s moeten komen heeft u ook de mogelijkheid om daar suggesties voor te doen; • om Trots op Nederland te organiseren in 19 kieskringen en zoveel mogelijk gemeenten, zodat we mee kunnen doen aan de gemeenteraadsverkiezingen; • om goede mensen aan te dragen uit het land voor de Tweede Kamerlijst. Eén ding is zeker er staat niemand op onze lijst uit de Haagse bestuurderselite. • om, last but not least, geld in te zamelen. Wij krijgen geen enkele subsidie van de overheid, we moeten onze eigen broek ophouden. Dames en heren Trots op Nederland kan alleen maar slagen als u, burgers van Nederland, meedoet! WE GAAN HET SAMEN GEWOON DOEN!
