Song4Europe. Een terugblik op Kopenhagen. Lees alles over het Eurovisie Songfestival. Conchita Wurst. Sanna Nielsen. Aram Sargsyan

Song4Europe Nummer 1 2014, Prijs € 4,95 Nederlandse editie

t e h r e v o s e l l a s e e L l a v i t s e f g n o S e i s i v Euro Conchita Wurst Zilver voor Common Linnets

Ik ben in een verkeerd lichaam geboren

The Common Linnets Na stormachtig succes: Ilse en Waylon uit elkaar

k i l Sanna Nielsen b g u r e Zeven is geluksgetal van de Een t n e g Zweedse zangeres a h n e p op Ko Aram Sargsyan

Beleef het opnieuw www.song4europe.com

Armeense zanger zingt als een nachtegaal

Sebastiano Paù-Lessi Zwitserland heeft zingende advocaat

Listen live ESC-radio stream

Nieuw magazine Eurovisie Songfestival

http://www.escradio.com

Het hoeft geen betoog dat het eerste nummer van Song4Europe met een paar mooie flessen champagne is ontvangen. De kurken knalden en met een prachtige toost op dit unieke nummer hebben wij alvast een voorproefje genomen op het komende Eurovisie Songfestival dat volgend jaar in Wenen zal worden gehouden. Met een prachtige terugblik nemen wij u graag even mee in de fraaie geschiedenis van dit unieke Europese liedjesfestijn. Een compleet overzicht van de talrijke deelnemers die de afgelopen keer om het eremetaal gingen strijden. Conchita Wurst met die opvallende verschijning maakt zich onsterfelijk om voor de tweede keer het Eurovisie Songfestival voor Oostenrijk te winnen. Udo Jurgens ging haar voor. Iedereen ging volledig uit zijn dak. Als nooit tevoren leefden heel Europa mee en waren we met zijn allen uren aan de buis gekluisterd. Het spreekt dan ook voor zich dat wij met ons complete team met enorm veel plezier aan dit speciale magazine hebben gewerkt en nemen wij u graag even mee in dit historische overzicht boordevol nieuwtjes. Een unieke terugblik boordevol leesplezier. Geniet ervan!

The Common Linnets zong het lied ‘Calm After The Storm’ in Kopenhagen en zorgde ervoor dat in de maanden na het Eurovisie Songfestival, in de Europese hitlijsten, de populariteit van country muziek ging stijgen. In 2013 had Nederland sinds tijden met zangeres Anouk al een succes geboekt. Dit jaar was de tweede plaats van Waylon en Ilse de Lange het beste resultaat sinds 1975.

6

Conchita Wurst Conchita wil tolerantie en acceptatie

16

8

10

Sinds 2011 is Italië weer vaste speler op het liedjesfestijn. Hoewel de Zuid-Europeanen slechts tweemaal het Eurovisie songfestival wisten te winnen (Gigliola Cinquetti en Toto Cutugno) zijn de meeste Eurovisie liedjes in verschillende landen grote hits geworden.

Combinatie van dansen en zingen op hetzelfde moment, verlangen om naar Denemarken te gaan, en een goed nummer voor het Eurovisie Songfestival. Daarmee onderscheidde Tatjana Mihhailova zich in de voorronde van Estland van de andere deelnemers

The Tolmachvy Twins zijn de 17-jarige tweelingzusjes Anastasiya en Maria. Zij wonnen al op negenjarige leeftijd in 2006 met het liedje ‘Vesenniy Jazz’ in de hoofdstad van Roemenie het Junior Songfestival.

Zingen op het Eurovisie Songfestival is een droom die voor Sebalte uitkomt.“Dit is heel belangrijk. Het geeft mij een gevoel van verantwoordelijkheid. Zal de zingende advocaat de rechtzaal vaarwel zeggen

INHOUD 24 Finland geeft vol gas

Softengine is de naam van de Finse band die de indruk geeft, dat je naar rustige muziek gaat luisteren. Je komt er echter gauw achter dat we te maken met een rockmotor, die vol gas geeft.

28 Roemenie met oude bekende

Paula Seling & Ovi zijn oude bekenden van het Eurovisie Songfestival. In 2010 werden zij derde met het lied ‘Playing with fire’. Dit jaar ondanks stunt met piano geen top 10 notering.

33 Polen na twee jaar weer terug

62

30

Zes keer deed zij mee met de voorronde voor het Eurovisie Songfestival. Eenmaal was zij dichtbij Maar de vakjury stak daar een stokje voor. Dit jaar kwam de droom uit voor de Zweedse zangeres.

48

Na een afwezig van twee jaar was Polen weer terug op het songfestival podium. De inzending ‘My Słowianie’ (‘Slavic Girls’) werd uitgevoerd door het duo Donatan en Cleo.

54 San Marino eindelijk in de finale

Valentina Monetta mocht voor de derde keer deelnemen voor haar land. Dit jaar was het raak en bereikte zij de finale. Ook componist Ralph Siegel was voor de derder keer van de partij.

56 Slovenie met fluit naar de finale

In het achterhoofd dacht Slovenië misschien dat als Emmelie de Forest vorig jaar met fluit het songfestival kan winnen, zij dat ook dit jaar zou kunnen doen.

66 Ierland weer zonder resultaat

Ierland zit al een aantal jaren met een kater. Na het grote succes van de 80er en 90er jaren wil het niet meer lukken. Kasey Smith kon dit jaar er niet meer van maken.

74

Op vrij jonge leeftijd begon Hersi Matmujamet zingen en nu op 24 jarige leeftijd is zij niet alleen een populaire popzangeres, maar ook een zeer bekende klassieke zangeres in haar eigen land.

70 Tijana met zus Tamara op het podium Voor Tijana de eer om met ‘To the Sky’ Macedonië weer op de kaart te zetten. Het lukte het voormalige Joegoslavisch land weer niet om de finale te bereiken.

76 Zangeres doet water bij de wijn

Uit drie voorgeselecteerde liedjes kozen de Israëlisch Televoters voor de popsong ‘Same Heart’. Mei Finegold kon Israël niet naar een finaleplaats zingen.

82 Vincenzo Cantiello wint

Vincenzo Cantiello won voor Italië het Junior Songfestival. Alsof het zijn dagelijkse werk is scoorde hij met zijn onbevangenheid Met ‘Tu Primo Grande Amore’. en prachtige hit.

Conchita wil tolerantie en acceptatie

“Vrijheid is meer dan winnen” Oostenrijk

Foto’s: ORF/Thomas Ramstorfer

Tolerantie en acceptatie is de boodschap van Conchita Wurst. Zij is eigenlijk geboren in een verkeerd lichaam. Conchit vertegenwoordigde Oostenrijk met het nummer ‘Rise Like A Phoenix’ op het Eurovisie Songfestival in Kopenhagen. Tolerantie en acceptatie is de boodschap van Conchita Wurst.

Zij is eigenlijk geboren in een verkeerd lichaam. Conchita vertegenwoordigde Oostenrijk met het nummer ‘Rise Like A Phoenix’ op het Eurovisie Songfestival in Kopenhagen. Dat niet alleen. Voor homo’s, lesbiennes, biseksuelen en transgenders in het sociale leven was zij een fantastische afgevaardigde en zette zij een stap vooruit richting sociale acceptatie van homoseksualiteit. De tolerantie is van land tot land zeer verschillend, zelfs binnen Europa. Van de video op ‘YouTube’ is de verhouding tussen ‘leuk’ en ‘niet leuk’ bijna ‘fifty fifty’. Was Conchita Wurst in staat om in drie minuten, de vooroordelen en weerstand weg te nemen? Conchita: “Toen ik het lied voor de eerste keer hoorde barstte ik in tranen uit. Ik was op slag verliefd. Ik heb het vanuit mijn hart gezongen en geprobeerd om zoveel mogelijk publiek te raken”. Dat is gelukt. En hoe! De als Tom Neuwirth geboren zanger(es) droomde altijd al van een carrière in de showbizz. Werd lid van een Boyband en nam deel aan talentenjachten, waarvan een aantal keren een finale wordt gehaald, maar wist nooit te winnen. Na een aantal jaren te zijn verdwenen van het toneel, dook zij in 2011 op in de talentenshow ‘Die Große Chance’ als travestiet Conchita Wurst. Ze haalde we-

derom de finale, maar de winst ging aan haar neus voorbij. Echter, de populariteit van Conchita, die opviel als de vrouw met baard, groeide. Soms kun je achteraf zeggen dat het niet verkeerd was, om niet te winnen. Iedereen kent de uitdrukking ‘Wie weet waar het goed voor geweest is’. Dit geldt zeker voor Conchita Wurst. In 2012 staat ze met het nummer ‘That’s What I Am’ in de super finale van het Nationale Songfestival van Oostenrijk. Met dit liedje kon je duidelijk merken dat Dana International haar grote inspiratie bron is. Ze komt een paar punten te kort om te winnen. Niet zij maar de groep ‘Trackshittaz’ ging voor Oostenrijk naar het Eurovisie Songfestival in Baku. Het werd een drama voor Oostenrijk want in de eerste halve finale werd de groep laatste. De muzikale carrière van Conchita Wurst was begonnen zou je zeggen maar niets is minder waar. Op een paar optredens in binnen- en buitenland na, waaronder de ‘Gay Prides’ van Stockholm en Berlijn, treedt ze meer op de voorgrond als model. Dit jaar gebeurt het dan toch. 2014 is het jaar geworden van de vrouw met baard. Niet op de kermis. Ze wint het Eurovisie Songfestival en bij modekoning Jean-Paul Gaultier maakte zij haar ‘catwalk’ debuut. De zanger(es) is een waar symbool

geworden van de strijd tegen homofobie. Conchita: “Ik wil de intolerantie in de wereld aankaarten. Vrijheid betekent voor mij meer dan het winnen van het Eurovisie Songfestival. Mijn uiterlijk heeft niets met homoseksualiteit te maken maar te zijn en te weten wie je bent. Deze overwinning is voor iedereen die gelooft in een toekomst van vrede, vrijheid, liefde, tolerantie en acceptatie. Ik voel dat door mijn overwinning Europa een standpunt heeft ingenomen”. “We are unstoppable” waren de woorden van de Oostenrijkse op het podium na ontvangst van haar award. Een paar weet je datjes over Conchita. Toen Conchita aan een vriend vroeg wat een geschikte artiestennaam zou zijn, kreeg zij als antwoord “Het zal mij een worst zijn”. De bekende uitdrukking van ‘het maakt mij niets uit’. Voor de nieuwsgierigen, de rest van haar lichaam scheert ze wel. Conchita Wurst die met haar ‘Rise Like A Phoenix’ geen gek figuur zou slaan in een James Bond film, had het in de tweede halve finale toch nog even benauwd. Bij de bekendmaking hoorde zij als laatste, dat zij door was naar de finale. In de finale was zij met 290 punten te sterk voor Nederland, dat met 52 punten minder, tweede werd, Conchita kreeg terecht alle aandacht die zij verdiende…

Nederland

Ilse en Waylon laten Europa swingen

Zilver met een gouden rand voor The Common Linnets In 2013 had Nederland sinds tijden met zangeres Anouk al een succes geboekt. In 2004 stond het voor het laatst in de finale van het Eurovisie Songfestival. En dat smaakte uiteraard naar meer. Artiesten met naam werden gezocht en gevonden. Ilse de Lange, jurylid van ‘the Voice of Holland’ en Waylon, afkomstig uit de ‘Holland’s got Talent’ fabriek, kwamen tevoorschijn uit de bekende toverhoed. Beiden delen ook de passie voor de country muziek. Als gelegenheidsduo The Common Linnets mochten zij Nederland met een country song naar een nog hoger level zingen. The Common Linnets, de Engelse benaming van een zangvogel, is door Ilse de Lange opgezet. Zij nam het initiatief om een duo te vormen met Waylon, die zij ook nog kent uit haar tienerjaren. Na veel nummers samen te hebben geschreven, kozen zij voor ‘Calm After The Storm’. Het nummer werd omschreven als een klein subtiel liedje. Nadat ‘Calm After The Storm’ in een Nederlands televisie programma ten gehore werd gebracht liepen de meningen over deze inzending nogal sterk

uiteen. Met name op de sociale media moest het lied het af en toe flink ontgelden. Een lied waarmee je geen songfestival kan winnen was een veel gehoorde uitspraak. Desondanks belandde het nummer in de hoogste regionen van de downloadlijsten. Na een perfect optreden in de eerste halve finale was het tijdens de bekendmaking ouderwets billen knijpen voor de The Common Linnets en de Nederlandse kijkers. Net als in 2013 werd de finaleticket pas tegen het einde gegeven. Het aantal punten en de plaats die zij hadden bereikt in de halve finale werden pas na het festival bekend gemaakt. In de eerste halve finale kreeg ‘Calm After The Storm’ het meeste aantal punten. Conchita Wurst won in de andere halve finale. In de finale eindigde The Common Linnets als tweede achter winnaar Conchita Wurst. De beste prestatie van Nederland sinds 1975, toen Teach-In in Stockholm het Eurovisie Songfestival won. Ilse en Waylon gingen echter niet met lege handen naar huis. Zij kregen voor het beste optreden en het beste lied twee ‘Marcel Bezençon Awards’. Voor het

tweede jaar op rij werd kwaliteit beloond en waren er lovende reacties uit het Nederlandse kamp. Wie in de maanden na het Eurovisie Songfestival een wandeling maakte, langs de Europese hitlijsten, zag de populariteit van de country muziek stijgen. Zeker is dat Ilse de Lange en Waylon daarvoor de eerste aanzet gaven. Na het songfestival liep de samenwerking onverwachts op een dood spoor. De promotietour die volgde liet Waylon voor wat het was. De media vroeg zich af wat er was gebeurd en waar Waylon was gebleven. De zanger liet weten dat er geen sprake was van een gelijkwaardige inbreng in the Common Linnets. Vooral op artistiek gebied zou hij zich achtergesteld voelen. Toch zouden Ilse en Waylon samen nog één keer optreden. Maar op het festival in Enschede was duidelijk te zien dat de breuk onvermijdelijk was. ’Calm After The Storm’ werd in bijna alle Europese landen een Top 10 hit. Voor de promotietour had Ilse de Lange ondertussen een aantal vervangers gevonden. Nederland pakte in Kopenhagen zilver met een mooi gouden randje…

Foto: Paul Bellaart

Wie in de maanden na het Eurovisie Songfestival een blik wierp op de ellenlange Europese hitlijsten, zag de populariteit van country muziek stijgen.

Zweden

Blonde Zweedse laat zich niet afbluffen

Foto: Per Kristiansen

Droom komt uit voor Sanna Eenmaal was zij dichtbij om mee te doen aan het Eurovisie Songfestival. Maar de vakjury stak daar een stokje voor. “I går, i dag”, ‘Hela världen för mig’, ‘Du och jag mot världen’, ‘Vågar du, vågar jag’,’ Empty room’ en ‘I’m in love’ waren de zes liedjes waarmee Sanna Nielsen meedeed in de Zweedse voorronden voor het Eurovisie Songfestival. Het gewenste resultaat bleef uit. Eenmaal was zij er dichtbij. In 2008 eindigde zij met het lied ‘Empty Room’ bij de ‘televoiting’ op de eerste plaats. De vakjury vond echter dat Charlotte Perrelli met lied ‘Hero’, Zweden moest gaan vertegenwoordigen in de ‘Beogradska Arena’, één van de grootste indoor-arena’s van Europa in de Servische hoofdstad Belgrado. Had het te maken, dat het lied ‘Hero’ een beter liedje was dan dat van Sanna Nielsen of was het om het feit dat Charlotte Perrelli onder de naam Charlotte Nilsson, haar meisjesnaam, in 1999 het Eurovisie Songfestival voor Zweden won met het liedje ‘Take me to your heaven’ en daardoor meer succes zou kunnen oogsten. De meningen liepen sterk uiteen. We zullen er nooit achter komen, maar feit is wel dat de winnares van 1999 nu niet verder kwam dan een teleurstellende achttiende plaats en Sanna Nielsen wekenlang de eerste plaats bezette in de Zweedse hitlijsten. Dit jaar besloot Sanna Nielsen, die al op jonge leeftijd begon met zingen en zelfs op 11-jarige leeftijd haar eerste hit te pakken had, voor de zevende keer mee te doen met de Zweedse voorronde van het Eurovisie Songfestival met het liedje ’Undo’. Met Ace Wilder die het liedje ‘Busy Doin’ Nothin’ zong moest zij uitvechten, wie Zweden ging vertegenwoordigen in Kopenhagen. Sanna

was de torenhoge favoriet bij het Zweedse publiek. Ook nu was de vakjury, die haar in 2008 ook al terug wees, het er niet mee eens en kreeg concurrent Ace Wilder zeven punten meer van de jury. Het publiek was echter onverbiddelijk en gaf Nielsen negen punten meer waardoor zij met een klein verschil van twee punten zich op kon maken voor Kopenhagen. Na afloop van het ‘Melodiefestivalen’, de kijkcijfer hit van de Zweedse televisie, vertelde een dolgelukkig Sanna Nielsen: “De tekst en de muziek maken het liedje zo bijzonder. Ik ben blij dat ik na zoveel jaar uit mag komen op het Eurovisie Songfestival voor Zweden. Mijn droom gaat in vervulling. Ik kan het bijna nog niet geloven”. Eenmaal aangekomen in de Deense hoofdstad, die zij overigens goed kent uit haar jeugdjaren, ging haar droom verder. Na Ierland is Zweden het meest succesvolle land op de Eurovisies. Dat zou ook dit jaar weer blijken. Sanna Nielsen was grote favoriet bij de fans en bookmakers maar moest haar meerdere erkennen in de Oostenrijkse Conchita Wurst ( Rise like a phoenix) en het Nederlands gelegenheidsduo The Common Linnets (Calm after the storm). Haar droom om Zweden te vertegenwoordigen is inmiddels vervuld, maar stilzitten was er voor Sanna niet bij. In juni kwam haar nieuwe album uit en in augustus maakte zij haar acteerdebuut. Zij speelt de vrouwelijke hoofdrol in de musical ‘Doctor Zhivago’ die in de Malmö Opera’s in première ging. Zij heeft daarbij menig mannenhart ook sneller laten kloppen en was het op dit gebied ook weer hosanna voor Sanna. Hartenbreker en acteur Omar Sharif had graag haar tegenspeler willen zijn…

Armenië

Zingende apotheker genezen

ARAM MP 3 nu nachtegaal

Op doktersadvies werd hem aangeraden om veel te gaan zingen. En dat deed hij dan ook in Kopenhagen. De nachtegaal was geboren… Klassieke muziekinstrumenten, piano en strijkers, gecombineerd met elektronische beats, maken het geheel tot een opvallende mix dat zeker zou worden gewaardeerd door Eurovisie fans. Tijdens een Nieuwjaars special maakte de Armeense televisie bekend dat zij Aram MP3 had gekozen als de Armeense vertegenwoordiger voor het Eurovisiesongfestival in Kopenhagen. In maart van dit jaar presenteerde Aram MP3 het lied ‘Not Alone’ voor de Eurosong. Het nummer gaat over mensen, die denken aan geluk en de liefde voor hun beminden. Vooraf was Armenië één van de landen die getipt

werd als kanshebber op de overwinning van het Eurovisie Songfestival. Aram bleek veel baat te hebben bij het zingen. Muziek hielp Aram om te genezen. Door in koortjes te gaan zingen, ontwikkelde hij zich verder in de muziek die ondertussen zijn passie was geworden. Stevie Wonder, Ray Charles en Michael Jackson hadden een enorme invloed op de ontwikkeling van zijn muzikale smaak en toekomstige carrière. In de biografie van Aram staat dat hij één van de meest hardwerkende, positieve persoonlijkheden van de Armeense televisie en muziekindustrie is. Aram heeft zich toegelegd op verschillende activiteiten, zoals stand-upcomedy, acteren en muziek. Elke keer als hij het podium betreedt, weet men niet wat er te wachten staat. Komt er een live concert of een comedy

show. Tijdens de repetitiedagen stond Armenië met het lied ’Not Alone’ bij de bookmakers op de eerste plaats. Maar met zijn vermeende homofobe reacties heeft Aram MP3 zijn kansen op het winnen van Eurovisie 2014 verspeeld. Vooral de opmerking over de levensstijl van Conchita Wurst werd hem niet in dank afgenomen en kunnen hem weleens de das om hebben gedaan. Later verklaarde Aram dat het als een grap bedoeld was. We komen er nooit achter of het commentaar op Conchita Wurst gevolg heeft gehad. Nadat Aram MP3 de eerste halve finale makkelijk was doorgekomen, eindigde hij in de finale op de 4de plaats. Opmerkelijk was dat de Armeense zanger ‘Douze Points’ kreeg van juist…. het Oostenrijk van Conchita Wurst.

Foto: Arnos Martirosyan

Aram Sargsyan heeft van zijn levensdagen niet durven dromen dat hij ooit nog eens als kandidaat op het Eurovisie Songfestival zou staan. De als apotheker opgeleide zanger kreeg op jonge leeftijd gezondheidsproblemen. Ademhalingsproblemen zorgde ervoor dat hij veel moest hoesten.

Hongarije

Cowboy András verovert Europa

Foto: Dávid Ajkai

Amerikaanse droom komt uit Bij aankomst in Kopenhagen was András Kállay-Saunders zo onder de indruk, dat als het aan hem lag,, hij elk jaar mee wil doen aan het songfestival. András (29) geboren in New York kwam in aanraking met zingen toen hij leerde praten. Zijn moeder Katalin Kállay komt uit Hongarije en was topmodel, zijn vader is de gerenommeerde Amerikaanse soulzanger Fernando Saunders. Een artistieke familie dus. András wilde altijd al in de voetsporen van zijn vader treden. Hij is zijn grote idool en András is trots op hem. Tijdens een bezoek aan Hongarije, besluit hij mee te doen aan de Hongaarse talentenjacht ‘Megasztar’ om vervolgens zich te focussen op een zangcarrière. Dat lukte. András: “Ik herinner me dat ik de eerste keer bang was op het podium. Ik was altijd erg zenuwachtig, maar naarmate de show vorderde, hoe meer plankenkoorts ik kwijt raakte. Ik leerde mijzelf te ontspannen en ervan te genieten”. András probeerde al eerder

het Eurovisie podium te bereiken maar moest steeds een ander voor laten gaan. Dit jaar lukte hem het wel. András: “Het is altijd al een grote droom geweest om mee te doen aan het Eurovisie Songfestival. Ik heb het nooit opgegeven. Ik bleef het proberen. Nu ben ik gelukkig, dat ik Hongarije met mijn liedje ‘Running’ mag vertegenwoordigen. Achteraf ben ik blij dat het met mijn vorige inzendingen niet is gelukt. Veel van mijn liedjes zijn geïnspireerd op gebeurtenissen die je in het dagelijkse leven beleeft of tegenkomt. Running is zo’n nummer. Het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Het gaat over een jeugdvriend die slachtoffer is geworden van kindermishandeling en huiselijk geweld”. András wil met deze song, mensen die in dezelfde situatie zitten, hoop geven en daarnaast ook de wereld er bewust van maken. Er is licht aan het einde van de tunnel, dat is de boodschap die András aan Europa wil laten horen. De verdrietige inhoud is in groot contrast met de

melodie en het tempo van het lied. Het muzikale gedeelte geeft het gevoel van een vrolijk lied. András: “Niet elk liedje hoeft te gaan over gebroken harten. Liefde en ritme hoeven niet bepalend te zijn voor de tekst. ‘Uptempo’ en ’catchy’ is een betere manier om het publiek te bereiken. Het wordt door iedereen opgepakt. We denken dat als we het lied op een depressieve manier zouden hebben gebracht, dat de knop door de luisteraars op uit zou worden gezet. Ik wil veel aandacht voor dit onderwerp. We moeten niet vergeten, dat dit iets is, dat over de hele wereld elke dag gebeurt. Kinderen moeten weten dat ze niet bang hoeven te zijn om hulp te vragen”. András Kállay-Saunders zette in Kopenhagen een fantastische prestatie neer. Hij eindigde in de finale op een 5de plaats en …. uiteraard is zijn beroemde vader Fernando trots op zijn zoon. ‘Running’ over de poestavlaktes van Hongarije heeft duidelijk een steentje bijgedragen voor de aandacht van kinderleed…

Oekraïne

Oekraïne ieder jaar in de finale

Foto: Sergey Illin

Dochter Mariya eert vader Nazar Yaremchuk “Het Eurovisiepodium is het begin van de beste tijd van mijn leven”. Zo omschrijft Mariya Yaremchuk uit de Oekraïne haar deelname aan het Eurovisie Songfestival. Beeldschone Mariya is de dochter van Nazar Yaremchuk, een muziek legende in de Oekraïne, die overleed toen Mariya twee jaar was. “De muziek en mijn stem is een genetische cadeau van mijn vader. Ik doe hetzelfde als wat mijn vader deed. Ik voel altijd dat wij samen zijn”. Het upbeat nummer ‘Tick-Tock’ waarmee zij haar land vertegenwoordigde vertelt het verhaal van twee mensen die elkaar gevonden hebben en hevig verliefd op elkaar zijn. Op het podium

werd het verhaal geïllustreerd door met één danser de act uit te voeren. Alleen zij zijn op de wereld. De choreograaf heeft hard gewerkt aan de presentatie op het podium om het eenvoudig maar wel stijlvol te houden. Mariya is in haar leven omringd door muziek. Op zesjarige leeftijd betreedt ze voor het eerst het podium. In 2012 probeert zij ‘The Voice of Oekraïne’ te worden maar blijft steken op een vierde plek. Bij het Internationale ‘New Wave’ muziekfestival werd zij derde maar ging wel met de publieksprijs award naar huis. In 2013 probeert ze haar land te vertegenwoordigen met het nummer ‘Imagine’. Ze eindigt in de

voorronde op een vijfde plaats. Oekraïne heeft nog nooit een finale gemist. Sinds de deelname in 2003 hebben zij schitterende prestaties neergezet op het Eurovisie Songfestival met als hoogtepunt de overwinning in 2004, toen zij voor de tweede maal meededen met de groep Ruslana (Wild dances). Ook dit jaar was er geen twijfel dat Oekraïne hoog zou eindigen. Mariya Yaremchuk eindigde, nadat ze moeiteloos de halve finale was doorgekomen, met haar ‘Tick-Tock’ in de finale op de zesde plaats met 113 punten. En dat is toch een prachtig eerbetoon aan haar beroemde vader, die zij op heel jonge leeftijd moest missen…

Rusland

Russische tweeling winnaar Junior Songfestival

Als twee druppels wodka!

Foto: RTR

The Tolmachevy Twins zijn de 17-jarige tweelingzusjes Anastasiya en Maria. Zij wonnen al op negenjarige leeftijd in 2006 met het liedje ‘Vesenniy Jazz’ in de hoofdstad van Roemenie het Junior Songfestival. Opgeleid door hun moeder, die muzieklerares is, brachten zij in 2007 hun eerste eigen album uit en zijn ze ondertussen actief in de Russische muziekwereld en uitgegroeid tot beroemdheden in Rusland. Nu acht jaar later was meedoen met het volwassen Eurovisie Songfestival in Kopenhagen met het nummer ‘Shine’! de volgende stap in hun carrière. Het lied is geschreven door Phillip Kirkorov, een bekende Russische popster, samen met de gewaardeerde Griekse componist Dimitris Kontopoulosde. De song deed het niet slecht in Denemarken. De halve finales kwamen zij door

en in de finale haalden zij een verdienstelijke zevende plaats. Even dachten de twee zusjes nog aan een overwinning nadat zij bij de eerste stemming al op de eerste plaats stonden. De eerste ‘Douze Points’ van de avond werd onder luid boegeroep uit de zaal, aan Rusland gegeven door Azerbeidzjan. Het stoorde ze niet want het eerste applaus in Kopenhagen hadden zij al ontvangen tijdens de persconferentie. Iedereen voelde het al aankomen tijdens deze bijeenkomst. Op de vraag of de politieke situatie tussen Rusland en de Oekraïne invloed zou kunnen heb-

ben op het puntenaantal, antwoordden de jonge meisjes: “We zijn hier om te zingen, plezier te maken en om ons land te vertegenwoordigen en niets anders”. Ook toen er vragen gesteld werden over Conchita Wurst antwoordde Phillip Kirkorov, die ondertussen de taak als tolk en woordvoerder had overgenomen, dat zij niet naar Kopenhagen zijn gekomen om over politiek te praten want dan hadden zij er voor gekozen om in het parlement te gaan zitten. Twee eigenzinnige mooie dames die als twee druppels wodka ook nog eens op elkaar lijken. Proost, zeggen wij dan maar!!

Noorwegen

Meer storm op het Eurovisie Songfestival

Noor Carl Espen laat het flink waaien

De laatste twee overwinningen op het Eurovisie Songfestival waren voor de Scandinavische landen. In 2012 won Zweden het songfestival en Denemarken nam vorig jaar het stokje over van Zweden. Gaat Carl Espen dit jaar met zijn ballad ‘Silent Storm’ voor Noorwegen de overwinning binnen halen? De Noorse zanger is daar nuchter in: “Natuurlijk hoop ik dat ik win, maar opvallend is dat er dit jaar goede ballads bij zitten. Eén van mijn favoriete liedjes is de country ballad van de Nederlandse afvaardiging The Common Linnets. Toen ik dat nummer voor het eerst hoorde was ik meteen enthousiast. Hetzelfde geldt voor mijn liedje”. De eerste kennismaking met ‘Silent Storm’, geschreven door mijn nicht Josefin Winther, voelde goed. Zij vond dat het tijd was, dat het publiek mijn stem leerde kennen”. Josefin en Carl besloten zich samen in te schrijven voor de ‘Melodi Grand Prix’. Carl won de voorselectie van het Eurovisie Songfestival. Voor de ingetogen Espen voelt het aan, alsof het nu of nooit is. ‘Silent Storm’ is een kwetsbaar intens, oprecht en krachtige ballade over het zoeken naar een eigen plek in de wereld, in de hoop dat het op een dag rustig zal zijn. Hij wist dat hij het lied perfect moest uitvoeren en aandacht moest besteden aan elk woord dat hij zong. En dat deed hij ook. In de halve finale werd hij zesde en in de finale eindigde hij op een 8e plaats. Ook hier was het dus even stilte voor de storm… Foto: Kim Erlandsen/NRK

Denemarken

Swingende Marokkaanse Deen

Basim geniet van alles

De van origine Marokkaanse zanger Anis Basim Moujahid zoals hij voluit heet, deed op jonge leeftijd al mee aan talentenjachten zoals ‘X Factor’. Een finaleplaats was voor hem in dit populaire programma niet weggelegd. Toch bleef het succes niet uit. Na ’X Factor’ bracht hij zijn debuutalbum ‘Alt Det Jeg Ville Have Sagt’ uit en deze leverde hem direct goud op. Het winnen van de voorrondes betekende een finale voor Basim. Denemarken plaatste zich door de overwinning van vorig jaar (Emmelie de Forest) automatisch voor de finale van het Eurovisie Songfestival. Basim zong met het lied ‘Cliché Love Song’ over een meisje dat hij had ontmoet en waar hij verliefd op was geworden. Hij probeerde haar op alle mogelijke manieren te veroveren, maar wat hij ook deed: Cliché. Met dit verhaal in het achterhoofd is de ‘Cliche love song’ ontstaan. Het lied heeft een eenvoudig refrein en de tekst ‘skuba duba dabda dididaj, skuba duba dabda dididaj, I love you’ is gemakkelijk mee te zingen. Daar hoef je geen talenknobbel voor te hebben. Het liedje zou overeenkomsten met andere eerder uitgebrachte songs hebben. Enkele critici spraken van een Bruno Mars kopie met een vleugje The Real Thing, die een grote hit hadden met ‘You To Me Are Everything’. Van plagiaat was echter geen sprake. De 22-jarige zanger uit ‘Høje Gladsaxe’, ongeveer 10 kilometer van de Deense hoofdstad, beschrijft het lied als een popsong met een beetje soul en R&B. Basim vindt dat hij veel heeft geleerd van de ervaring die hij opdeed tijdens het Eurovisie Songfestival. Vandaag ben je waanzinnig populair en de volgende dag kan het afgelopen zijn. “Op dit moment geniet ik van alle aandacht die ik krijg”. Ook zijn uiterlijk heeft constant de aandacht. Het publiek ziet hem graag met krullen. Die haardos heeft hij overgehouden aan zijn rol in ‘Grease’. Basim speelde de rol van Sonny. De musical speelde exclusief in Tivoli, het beroemde pretpark van Kopenhagen. Zijn doel was om een feestje te bouwen op het podium van het Eurovisie Songfestival en hij nodigde iedereen uit om te komen. Een tweede opeenvolgende overwinning voor Denemarken zat er niet in. Maar met een niet onverdienstelijke 9e plaats kreeg Basim toch zijn feestje. Dat hij daarvan heeft genoten moge ook duidelijk zijn. De zingende Marokkaanse Deen geniet volop van alle aandacht die hij maar krijgt. Vrolijk huppelend genoot hij van de thuiswedstrijd in Kopenhagen.

Foto: Jens Rosenfeldt / DR

De Deense vakjury en de songfestival liefhebbers waren het al in de voorrondes over eens dat Basim het thuisland mocht vertegenwoordigen in de finale van het Eurovisie Songfestival.

Spanje

Schoonheid op liedjesfestijn: bijna tot in de puntjes verzorgd…

Oh, Oh, voor mooie Lorenzo!

Foto’s: Isaac G. Sidro - © Roster SL

Een krachtige ballad met een ‘catchy’ refrein en een bemoedigende boodschap. Zo wordt ‘Dancing in the rain’ omschreven, het lied dat de Spaanse schone Ruth Lorenzo zong tijdens de finale van het Eurovisie Songfestival. Spanje hoort bij de grote vijf landen dus de halve finale was niet van toepassing. Zij schreef zelf het lied in een restaurant in Londen, in een periode waarin zij even niet goed in haar mooie vel zat. ‘Dancing in the rain’ vertelt, dat als er geen oplossing is voor je probleem, je door moet gaan, nooit stoppen met vechten en geloven in jezelf. Het lied heeft een simpele boodschap. Als het regent nooit stoppen met dansen en vast houden aan de goede dingen. Voor aanvang van het liedjesfestijn was van vele journalisten de eerste vraag aan Ruth natuurlijk hoe haar dans er uit zal zien op het podium van Kopenhagen. Ruth: ”Ik ben geen danseres, Ik ben zangeres, ik concentreer mij op de camera, licht en de microfoon. Er zitten 15.000 liefhebbers in de zaal en er kijken ruim 200 miljoen mensen naar het songfestival. Ik let op elk detail. De uitvoering moet tijdens de finale perfect zijn”. Zij bevestigde hiermee dat ze niet zal dansen tijdens haar optreden. Heel opmerkelijk maar achteraf zou blijken dat het geen gemis was, want haar uitvoering was tot in de bijna zichtbare puntjes verzorgd. Met een ‘haarlook’ alsof zij al uren in de regen had gestaan, de visuele effecten en de prachtige jurk, kreeg ‘Dancing in the rain’ de uitstraling die het verdiende. Ruth Lorenzo heeft er alles aan gedaan om met echte watereffecten op het podium haar optreden nog meer naar een hoger niveau te tillen, maar de organisatie was hier op tegen. De winnares van 2013 Emmelie de Forest had voor haar pau-

zenummer ‘Rainmaker’ ook al een verzoek ingediend. Van de vijf zogenaamde grote landen was Spanje het beste land dat uit de stembus kwam. Met 74 punten eindigde zij op de 10e plaats. Denemarken dat ook een rechtstreekse plek had voor de finale, doordat zij het organiserende land was, eindigde een plaatsje hoger met hetzelfde aantal punten. Ruth Lorenzo kreeg grote bekendheid in Engeland door haar deelname aan de Engelse editie van ‘X Factor’ waarin zij doordrong tot de live shows. Ondanks dat zij in de ‘sing-off ’ een aantal keren gered moest worden door de jury bereikte zij een vijfde plaats. Veel liedjes zong zij in het Engels maar ook af en toe in de Spaanse taal. Jurylid Simon Cowell vond haar optredens sensationeel en adviseerde haar meer in het Spaans te gaan zingen. Ruth over het ‘X Factor’ avontuur: “Een van de beste ervaringen van mijn leven. De tv-show heeft mij heel sterk gemaakt. Ik heb veel interessante mensen leren kennen en veel geleerd over de muziekindustrie. Ik zong week na week voor 15 miljoen kijkers”. De Spaanse zangeres uit Murcia volgt al jaren het Eurovisie Songfestival. Natuurlijk lag de vraag voor de hand om voor Engeland te zingen op het liedjesfestijn. Het Engelse publiek had al kennis gemaakt met haar en in Spanje had ze haar echte grote doorbraak nog niet gemaakt. Ruth: “Engeland heeft mij geboren zien worden als artiest en ik ben trots dat ik het heb mogen meemaken. Maar bij zo’n evenement als het Eurovisie Songfestival wil ik de Spaanse vlag vasthouden”. ‘Dancing in the rain’ is een tweetalig liedje dat hoog heeft gescoord in de Spaanse hitlijsten en voor Ruth Lorenzo betekende het ook haar definitieve doorbraak op het doorgaans zonovergoten Iberische schiereiland.


Softengine zet de tent op zijn kop

PLANK GAS!

Finland

Foto: Marek Sabogal / YLE


Softengine is de naam van de Finse band die de indruk geeft, dat je naar rustige muziek gaat luisteren. Je komt er echter gauw achter dat we te maken met een rockmotor, die vol gas geeft. Een dun figuur wiens hoofd wordt vervangen door een motor. Het weerspiegelt een persoon die teveel denkt. Om een lang verhaal kort te maken, het nummer waarmee ze Finland vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival gaat er stevig aan toe. ‘Something better’ gaat over een oude man die over zijn leven herinneringen ophaalt. Van zijn kindertijd tot op heden. Altijd ontevreden is geweest over zijn leven en vindt dat hij nooit iets heeft bereikt, of iets bijzonders heeft gedaan. Als op een dag zijn vrouw sterft beseft hij dat hij sommige momenten moet koesteren.

De groep die onlangs een platencontract heeft getekend bij Sony Music zijn een paar vrienden die ruim een week voor de deadline van UMK aan het jammen waren in een repetitieruimte. Sommige muzikanten van de band kwamen op het idee, mee te gaan doen aan de Uuden Musiikin Kilpailu, de voorronde voor het songfestival. Niet iedereen van de groep was het hiermee eens. Stemmen moest de oplossing brengen en 3 van de 5 leden waren voor, om deel te nemen aan dit zogeheten UMK. De vijf vrienden deden het goed. Op de tweede halve finale-avond eindigden zij op een verdiende derde plaats. In de finale werd de bijeengeraapte formatie verdienstelijk 11de. Maar daar had de rockformatie dan ook plank gas voor gegeven…

Roemenië

Ondanks stunt met piano

Geen Roemeens wonder

Foto: Ioana Chirita (TVR)

Paula Seling & Ovi zijn oude bekenden van het Eurovisie Songfestival. In 2010 werden zij derde met het lied ‘Playing with fire’.

Ovi: “We blijven erin geloven. In Oslo waren wij er zo dichtbij. Toen hadden wij besloten dat als we weer een goed liedje zouden hebben, weer mee zouden doen. Nu zijn we hier. Nu moet het met ‘Miracle’ lukken. We geloven in wonderen. We willen winnen”. Paula ontdekte op tienjarige leeftijd haar passie voor de muziek op een schoolkoor. In 1999 bracht zij haar album ‘De Dragoste’ uit en begon haar carrière in een stroomversnelling te raken. Het nummer ‘Ploaieînluna lui Marte’ afkomstig van dit album werd op het Mamaia Festival de hit van het jaar. In 2002 won ze een aantal prijzen, onder ander voor de best uitvoerende artiest. Haar definitieve doorbraak was een feit. Ondertussen is zij een bekende TV-ster in Roemenië en heeft zij veel albums uitgebracht. Paula heeft een goede verhouding met het Eurovisiesongfestival, zes keer heeft zij meegedaan aan de nationale voorronde. Ovi speelde in verschillende bandjes. Op zijn achttiende ging hij zijn geluk beproeven in het buitenland. Terecht gekomen in Noorwegen besluit hij in 2009 met de Noorse voorselectie mee te doen. Hij bereikte de finale maar moest Alexander Rybak voor laten gaan. Rybak won in hetzelfde jaar met het liedje ‘Fairytale’ en zijn vi-

ool. Paula & Ovi probeerde zich in 2010 te plaatsen voor het Eurovisie Songfestival voor hun vaderland. En dat lukte. Samen wonnen zij de voorronde en eindigde ze uiteindelijk in Oslo als derde. Paula stond niet stil en nam in 2012 een duet (I’ll Show You) op met de Noorse winnaar van 2010. Het Roemeense duo vond elkaar dit jaar opnieuw en wonnen de nationale voorronde. Met hun swingend Dancenummer ‘Miracle’ wisten ze de kijker en de vakjury opnieuw te overtuigen. Ovi: “In ons optreden zitten elementen die ook vier jaar geleden in de show zaten. We willen graag dat de televisiekijkers en het publiek ons goed kan herinneren, het ligt voor de hand dat de piano daar ook een rol in speelt.” Alleen de glazen piano van 2010 was nu vervangen door een ronde piano. Het publiek mocht zich afvragen of de ronde piano echt was of een decorstuk. Ovi vertelde er nadrukkelijk bij dat zij de show van 2010 niet wilde kopiëren. Roemenië is één van de weinige landen die nog nooit een finaleplaats miste. Ook dit jaar haalden zij de finale. Het liedje was volgens kritiserende oren, goed, maar kon het succes van 2010 niet overtreffen. Het echt mirakel bleef uit. Met 72 punten eindigde zij op een 12e plaats.

Zwitserland

Dagelijks feestje in de rechtbank

Zingen op het Eurovisie Songfestival is een droom die voor Sebalte uitkomt. “Dit is heel belangrijk. Het geeft mij een gevoel van verantwoordelijkheid.

ik ga mijn land vertegenwoordigen”, vertelde de uitzinnige Sebalter na zijn overwinning in de finale van de Zwitserse nationale voorronde. Sebastiano Paù-Lessi zoals hij bij de burgerlijke stand staat ingeschreven gaat door het leven als de zingende advocaat. Tijdens zijn muzikale carrière die op zesjarige leeftijd begon, wordt hij begeleidt door zijn viool. Hij speelde veel klassiek. De interesse voor muziek werd bij hem steeds breder. Popfolk zangers als Simon en Garfunkel of James Blunt hebben grote invloed op hem gehad. Ook kreeg hij interesse in rock muziek. Folkrock zangers zoals Bob Dylan, Donovan, Bruce Springsteen waren zijn favorieten. Zo is ook op vijftienjarige leeftijd zijn passie ontstaan voor Ierse folkmuziek, een stijl die vaak terug komt in zijn liedjes. De Zwitserse zanger afkomstig uit het Italiaanse gedeelte van het Alpenland, reisde vorig jaar twee maanden door Amerika van coast to coast en schreef daar ’Hunter of Stars’, een lied over vrijheid en zorgeloosheid. Sebalter: “Een instrument was tijdens het reizen niet altijd aanwezig, De melodieën die in mijn hoofd zaten, ben ik

gaan fluiten, en nam het op de mobiele telefoon op. Thuis ben ik het verder uit gaan werken. ‘Hunter of Stars’ was geboren. De fluitpartij in het lied bleef in mijn hoofd steken. Ik heb het er daarom in verwerkt”. Ook zijn geliefde instrument de viool speelt een dominante rol in het liedje, die duidelijk de Ierse invloeden naar voren laat komen. Sebalter zag dat het songfestival een perfecte aangelegenheid was om Europa te veroveren met zijn muziek, dus schreef hij zich in voor de voorselectie. Hij wist met het swingende liedje en zijn vrolijke gefluit en het handgeklap het Zwitserse volk te overtuigen en won vervolgens de finale van de Zwitserse voorronde. ‘Hunter of Stars’ is de eerste single van zijn debuutalbum. Grote vraag was, zouden de Ierse klanken veel punten opleveren van Ierland. De douce points van Ierland bleven uit, die gingen naar Oostenrijk, vijf punten kreeg Sebalter van de Ierse republiek. De Zwitserse zanger floot zich door de halve finale en bereikte in de finale een dertiende plaats. Terug in de rechtbank zingt de advocaat het hoogste lied en speelt hij vaak de eerste viool voor de magistraat.

Foto: SRF/Merly Knörle

Zingende advocaat speelt eerste viool voor rechter!

Polen Polen zet alles op alles

Uit volle borst…

Foto: Respective Broadcasters/EBU

Na twee jaar afwezig te zijn geweest, kwam Polen met de inzending ‘My Słowianie’ (‘Slavic Girls’) naar Kopenhagen en zou worden uitgevoerd door het duo Donatan en Cleo. Witold Czamara, de werkelijke naam van Donatan, is een succesvol musicus en producer in Polen. Meer dan 50 Poolse hip hop albums die hij heeft geproduceerd en geschreven kregen de gouden en platina status. Cleo (Joanna Klepko) is een Poolse zangeres afgestudeerd aan de Universiteit van Warschau Life Sciences. Zij zong in koortjes en deed mee aan een aantal talentenjachten op televisie. In 2013 ging zij samen werken met Donatan en maakte zij de videoclip van ‘My Słowianie’ die in

november van dat jaar werd uitgebracht. De clip werd een grote hit in Polen. Op You Tube werd de video door ruim 40 miljoen bezoekers bekeken. Wie Donatan wilde aanschouwen op het podium van Kopenhagen kwam bedrogen uit. Cleo moest het zonder Donatan doen maar liefhebbers van vrouwen met grote borsten konden hun hart ophalen, want Cleo werd bijgestaan door enkele dames met diepe decolletés op het podium van Kopenhagen. Donatan bleef achter de schermen. ‘My Słowianie’ een lied met de traditioneel Slavische klanken bereikte de finale, maar kwam daarin niet verder dan een 14e plaats. Ondanks het feit dat er uit volle borst werd gezongen…

IJskoud de beste

Foto: Jonatan Gretarsson / RUV

IJsland

Swingen in snikhete zaal

‘No Prejudice’ is niet echt een typisch Eurovisie Songfestivalnummer, maar werd wel speciaal geschreven voor het liedjesgala. In de snikhete zaal was het de ijskoude formatie van IJsland die de boel op zijn kop wist te zetten. De groep Pollapönk heeft er bewust voor gekozen met een pakkende melodie een nummer te brengen waarbij voorop stond dat de wereld de boodschap tegen racisme en vooroordelen moest horen. De band bestaat uit de oprichters Heiðar Örn Kristjánsson en Haraldur Freyr Gíslason, aangevuld met Arnar Þór Gíslason en Guðni Finnsson. Het idee om het lied in verschillende talen te brengen bleek een beetje te ingewikkeld en daarom is ervoor gekozen, het nummer in het Engels te brengen, zodat de tekst van het liedje veel mensen zal gaan bereiken. Op het podium waren de heren van Pollapönk een kleurrijke gezelschap. Elk lid van de band trad op in een ander kleurend trainingspak (het favoriete roze, blauw, geel en rood) waar ze volgens eigen zeggen een link mee hebben. In Kopenhagen zijn ze een stap verder gegaan door de trainingspakken in te ruilen voor kostuums die op maat gemaakt zijn. Publiek dacht af en toe te maken te hebben met een groepje, die grappig wilde overkomen, maar niets bleek minder waar. Pollapönk zorgde er voor dat de boodschap door drong in Europa. Om vooroordelen en discriminatie te bestrijden met liefde. Het Eurovisie podium was daar een geweldig platform voor. ‘No Prejudice’ vertaald door John Grant, ooit lid van de rockband The Czars, bereikte swingend de finale en eindigde op een 15e plaats. Gewoon even ijskoud de beste en daar werd menig hartverwarmend drankje op gedronken……

Piece of cake…

Hij kwam op het idee om zelf mee te doen onder de artiesten naam Teo aan de voorrondes voor Kopenhagen. Twee dagen voor de deadline werkte hij een demo van het nummer ‘Cheesecake’ uit en kort voor de sluiting van de inzending van liedjes stapte het hij naar hoofdpostkantoor van Minsk om zijn bijdrage alsnog op te sturen. Hij kreeg een uitnodiging om mee te doen met de voorrondes. In plaats van achter de schermen stond hij nu zelf voor het voetlicht en tot zijn grote verbazing stond hij aan het eind van de show op het podium als winnaar met het hart van Wit Rusland. Een beeld in de vorm van het Eurovisie Songfestival logo in zijn handen en mocht hij Wit Rusland vertegenwoordigen in Kopenhagen. Het is in Wit Rusland een traditie dat het lied waarmee de winnaar of winnares van de voorrondes wint wordt veranderd. Het publiek en jury was het er dit maal over eens dat Teo met ‘Cheesecake’ naar Kopenhagen moest gaan, want met een ander lied zou er geen garantie zijn voor een beter resultaat. Teo, een naam die hij bij toeval tegen kwam op google, eindigde in de tweede halve finale op de 5e plaats en plaatste zich hierdoor voor de finale waar hij met 43 punten een 16e plaats bereikte. Piece of Cheesecake, zeggen wij dan maar……

Wit-Rusland

Foto: BTRC

Voor de tweede keer nam Teo deel aan de preselectie voor Wit Rusland. Eerder deed hij dit in 2009 onder zijn eigen naam Yuriy Vaschuk samen met zangeres Anna Blagova. Een succes bleef toen echter uit. Met het nummer ‘Cheesecake’ wist hij dit jaar wel de nationale voorronde voor het Eurovisiesongfestival te winnen. Yuriy Vaschuk is bekend als componist en schrijver van Eurovisie liedjes voor andere artiesten in zijn land.

Groot Brittannië

Buiten het organiserende land is het Verenigd Koninkrijk samen met Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje als grote geldschieters van het Eurovisie Songfestival, altijd zeker van een plaats in de finale. De laatste jaren wist Engeland in de finale niet meer te scoren.

Engeland hunkert naar een hit

Foto’s: Nicky Johnston

Weer de plank misgeslagen… . Ze eindigden zelfs een aantal keren op de laatste plaats, terwijl zij toch een imposante geschiedenis hebben. Het Verenigd Koninkrijk stuurde regelmatig grote namen naar het songfestival. Het kwam soms voor dat de carrière van de betrokken artiesten het songfestival nieuwe impulsen moest geven. Denk maar aan: Lynsey de Paul & Mike Moran Rock, Brotherhood of Man, The Shadows, Olivia Newton-John, Cliff Richard, The New Seekers, Mary Hopkin, Lulu en Sandie Shaw en in een later stadium Bucks Fizz en Katrina & The Waves. Alle liedjes die zij zongen zijn evergreens geworden. Van die traditie is niets meer over. Na teleurstellende resultaten in 2012 (Engelbert Humperdinck) en 2013 (Bonnie Tyler) werd lang gedacht dat voormalig Spice Girl Geri Halliwell naar het Songfestival zou gaan, maar de BBC polste pop singer/songwriter Molly Smitten-Downes. Het was duidelijk dat de BBC met jong bloed naar Kopenhagen wilde gaan. De Engelse zangeres wist zonder platencontract veel prijzen te winnen. Ondertussen is daar veran-

dering in gekomen en heeft zij begin jaar dit een contract getekend bij een grote platen maatschappij. Molly was echter niet onder de indruk toen zij werd benaderd door de Britse omroep, om deel te nemen aan het Eurovisie Songfestival. Smitten-Downes is geen onbekende in de Britse muziekindustrie. in 2008 had zij een top 10 hit met ‘Raindrops’ (Encore Une Fois), een samenwerking met de DJ Sash. Nadat zij toch was overgehaald om mee te doen aan het festijn kwam zij binnen 48 uur met verschillende ideeën aan, waarbij ‘Children Of The Universe’ (Kinderen van het Universum) eruit sprong. Het idee voor ‘Children Of The Universe’ is gegroeid met de overtuiging dat de Britse inzending een opzienbarende compositie moest worden, en niet zomaar een leuk liedje. Helaas voor de Britten zette Molly de traditie in negatieve zin door. Zij werd slechts 17e met 40 punten. Conclusie is dat de Britten nog steeds op zoek zijn naar de zanger of zangeres die met een goed liedje de successen van de jaren ‘60 en ‘70 kunnen evenaren. Ook deze keer sloegen zij dus de plank weer mis.

Duitsland Ondanks financiële injectie

Duitsland grijpt naast de prijzen

Foto: Ben Wolf

“Emotie en bovenal eerlijkheid in onze muziek, wil wij delen met Europa, kortom muziek die recht uit het hart komt”, zegt de Oekraïens-Poolse zangeres Elżbieta Ela Steinmetz overtuigend. Haar roots zijn terug te vinden in haar liedjes. Met Yvonne Grünwald en Natalie Plöger vormt zij het verfrissende trio Elaiza, de groep dat Duitsland vertegenwoordigde in Kopenhagen. Via een talentenjacht op You Tube werden zij gekozen uit meer dan 2000 kandidaten, om de felbegeerde wildcard te bemachtigen voor de Duitse finale van ‘Unser Song Für Dänemark’. Tot grote verrassing van het Duitse publiek en vooral stomme verbazing, wonnen de drie fris ogende dames met meer dan 50% van de stemmen, de voorronde van het liedjesfestival. Zelf waren zij overrompeld door deze overweldigende aandacht die zij kregen. Veel moeite om hun muziek met Europa te delen hoefde zij niet te doen. Duitsland hoort bij de zogenaamde vijf grote landen die het festival financiële impulsen geeft. Hierdoor mochten en konden zij de halve finales overslaan. De deelname van Duitsland was niet erg succesvol. Met ‘Is it right’ behaalde Elaiza slechts een achttiende plek.

Montenegro

Sergej zet Montenegro op de kaart

Foto: Kristina Cetkovic / RTCG

Voor het eerst in finale!

Een aantal keren is hij al benaderd om Montenegro te vertegenwoordigen op het songfestival. Sergej Ćetković moest de organisatie van zijn land steeds teleurstellen. Dit jaar was hij in Kopenhagen wel van de partij. Wat was de reden dat hij nu wel die uitnodiging heeft geaccepteerd? Sergej; “ Het Songfestival is een serieus en veeleisend festival. Ik was druk bezig met het promoten van mijn concerttour en cd’s die ik had uitgebracht. Ik zag daarnaast geen mogelijkheden om mijn land te vertegenwoordigen op het songfestival. Een half jaar geleden hebben zij mij weer benaderd om mee te doen en heb ik nu ja gezegd. Tekstschrijfster Emina Sandal die in 2010 deelnam aan de nationale selectie voor Servië en Sergej Ćetković schreven samen Moj Svijet de song. Sergej over het lied: “ Ik vind het moeilijk te omschrijven. De wereld om mij heen, zie ik op een andere manier. Belangrijk is de emotie te delen met het publiek. Mijn wens is om de finale te halen. De compositie is goed. Alleen het publiek moet het nu nog erkennen. Ik zing het in mijn eigen taal maar ik sluit niet uit om het in een later

stadium in andere talen op te nemen”. Zijn talent werd opgemerkt toen hij op tienjarige leeftijd de tweede plaats behaalde op het Our Joy festival. Op de muziekschool studeerde hij op piano overdag Bach, Mozart en Schubert, om vervolgens ’s avonds Joe Cocker, Peter Gabriel en de Beatles te gaan spelen. Hij begon zijn muzikale carrière bij de groep Burning Heart. Tijdens het muziekfestival Suncane brak hij met het nummer “Bila si ruza” definitief door. Na het uitbrengen van zijn eerste album groeide hij uit tot een van de bekendste artiesten in de landen van het voormalige Joegoslavië. Sergej ziet het songfestival niet als een wedstrijd maar als promotie voor zijn muziek. “In het verleden zijn veel goede nummers geboren op het Eurovisie Songfestival”, zegt hij verklarend. Sergej Ćetković twijfelde niet aan zich zelf maar kon niet voorkomen dat hij met het mooie lied ‘Moj Svijet’ voor Montenegro slechts een 19e plaats in de finale kon bemachtigen. Toch was er in het kamp van Montenegro een klein feestje te vieren. Sergej is eerste artiest die de finale voor zijn land wist te halen.

Griekenland

Ondanks hit in eigen land…

Geen borden stuk gooien

Foto: Maria Delakou

Tijdens de opname van de single ‘Rise Up’, door de dancegroep Freaky Fortune bestaande uit Nikolas Raptakis en Theo Pouzbouris kwamen de heren van platenmaatschappij Penny records tot de conclusie dat een samenwerking met de in Londen opgegroeide Engelse-Griekse rapper Riskykidd, een ideaal gelegenheidstrio kon vormen om hen in te schrijven voor de nationale voorronde van Griekenland. Het werd in Griekenland een daverend succes. Het nummer dat overigens niet speciaal voor het songfestival was geschreven stond aan de vooravond van de Griekse nationale voorronde bij pu-

bliek en jury hoog aangeschreven als een van de favorieten. Een regelrechte hit in eigen land, waar doorgaans de sirtaki hoogtij viert en de borden met grote regelmaat als blijk van feestelijke support kapot worden gesmeten. Freaky Fortune is bekend geworden door het internetcircuit. Vele celebs waren onder de indruk van de cover van Patty Perry’s ‘part of me’, die zij in 2012 opnamen. Ook de internationale pers was onder de indruk, nadat de drie heren tijdens een meat en greet met de journalisten, covers zongen van een aantal Eurovison hits. Rapper Riskykidd (Shane Schuller), die met een paar kleine releases enige bekendheid kreeg, wil met het

lied ‘Rise Up’ furore maken en de grote artiestenwereld binnen stappen. Griekenland is een van de weinige landen, dat geen enkele keer de finale miste. Een keer wonnen zij het liedjesgala met Helena Paparizou (My number one). Ondanks het enthousiaste publiek in de nationale voorronde stond bij de bookmakers in Kopenhagen al vast dat de Grieken niet hoog zouden scoren. In de tweede halve finale haalden zij een ruim voldoende. In de finale was de 20e plaats het meest haalbare. Het was in ieder geval verstandig van Griekenland om drie aantrekkelijke heren naar Kopenhagen te sturen om het lied “Rise Up”, uit te voeren op het Eurovisiepodium.

Foto’s Thomas Hanses (EBU)

Italië

Sinds 2011 is Italië weer vaste speler op het liedjesfestijn. Hoewel de Zuid-Europeanen slechts tweemaal het Eurovisie songfestival wisten te winnen (Gigliola Cinquetti en Toto Cutugno) zijn de meeste Eurovisie liedjes in verschillende landen grote hits geworden. Italiaanse grossiert in platina platen

Foto: Flavio & Frank

Europa laat Emma Marrone vallen Denk maar aan Umberto Tozzi & Raf met ‘Gente di mare’, Riccardo Fogli (Per Lucia), Alice & Battiato met(I treni di Tozeur) en dan niet te vergeten Domenico Modugno. Hij vertegenwoordigde Italië driemaal op het songfestival. Twee wereldklassiekers zette hij op zijn naam. In 1958 zong hij ‘Nel blu dipinto di blu’, bij iedereen bekend als ‘Volare’ en het beroemde ‘Piove’. U weet wel ‘Ciao ciao bambina’. Allemaal liedjes met een eigen stijl. Italië, een van de deelnemers van het eerste uur scoorde altijd goed op de songfestivals. Gek genoeg werd dezelfde Domenico Modugno in 1966 met 0 punten laatste. De slechtste positie die Italië ooit haalde op het songfestival. Dit jaar is Emma Marrone

hierbij toegevoegd. Zij eindigde in Kopenhagen op een 21e plaats. Weliswaar niet op de laatste plaats en ook geen 0 punten. Maar toch. De Italiaanse zangeres mag nog van geluk spreken. Het land behoort tot de groep van 5 grote landen die het songfestival extra financiële impulsen geeft waardoor zij de halve finale mogen overslaan. Europa was niet gecharmeerd van het rocknummer ‘La Mia Città’. Buiten Macedonië kreeg zij alleen maar punten van omringende landen. In Italië ligt het anders want daar grossiert Emma in platina platen en vorig jaar was zij best verkochte vrouwelijk artiest. Maar in Denemarken was het helaas ‘Arrividecci’ voor haar. Europa had de Italiaanse diva laten vallen…

Azerbeidzjan

Uitblinken in acteren, zingen, schilderen en yoga(!)

Azerbeidzjan kwam dit jaar met de ervaren zangeres Dilara Kazimova naar het Eurovisie Songfestival. Dolenthousiast was zij, omdat zij de nationale selectie had gewonnen.

Dilara: “ik ben me ervan bewust dat het een enorme verantwoordelijkheid is, om mijn land te vertegenwoordigen. Ik heb het in het verleden al een aantal keren geprobeerd, onder andere met Unformal en Milk & Kisses om voor Azerbeidzjan uit te komen op het songfestival. Helaas is het nooit gelukt maar mijn deelname in 2008 en in 2010 gaf me wel de tijd om te leren en bracht mij zover, om dit jaar toch weer aan de nationale selectie deel te nemen. Ik voelde dat ik er dit jaar helemaal klaar voor was. Ik heb dat mede te danken aan de ervaring die ik heb opgedaan. Ik ben competitief en een gedreven persoon”. De zangeres die ook in twee films de hoofdrol speelde is nog steeds op zoek naar uitdagingen. Deelname van liedjeswedstrijden, wederzijdse uitwisseling van creatieve ideeën, vindt zij een mooie gelegenheid om iets nieuws te vinden. Voor haarzelf is het songfestival een unieke gelegenheid om zich nog verder te ontwikkelen in showbizzland. “Ik ben thuis in verschillende muziekgenres zoals jazz, soul, rock en opera, maar het is moeilijk te zeggen welke mijn favoriet is. Het hangt vooral af van, in welke stemming ik verkeer”. Dilara Kazimova is

een van meest gevraagde live-artiesten in Bakoe. Naast schilderen en acteren, brengt zij veel vrije tijd door in Yoga studio’s. “Start a Fire”, is een emotioneel lied met een ontroerende tekst. De podium presentatie is erg belangrijk, maar nog veel belangrijker is de betekenis van de tekst en de emoties in het lied, die ik wil overbrengen naar het publiek”. Het nummer werd geselecteerd door de nationale jury. Dilara: “ik ben heel gelukkig met hun keuze, ik geloof in het nummer”. Volgens Stefan Örn een van de juryleden van de halve finales zou hij “Start a Fire”, speciaal voor de stem en vocale capaciteiten van Dilara geschreven. Örn was ook een van de verantwoordelijken achter het succes van Ell & Nikki, die in 2011 in Düsseldorf het Eurovisie Songfestival wonnen. Dit jaar kon Azerbeidzjan niet imponeren. Dilara eindigde in de eerste halve finale op een 9de plaats met 57 punten, voldoende voor een finaleplaats. Maar in de finale haalde zij slechts 33 punten en eindigde met dit puntenaantal op een 22e plaats. Het zou nog erger zijn geweest als San Marino en Rusland met respectievelijk 12 en 10 punten niet zo gul zouden zijn geweest.

Foto: Sergey Illin

Dilara zet zaal niet op z’n kop!

Firelight snel gedoofd

Foto: Mario Micallef / PBS

Malta

Malta wil toch hogerop

De nieuwe Maltese vijf koppige band Firelight, onder leiding van zanger Richard Edwards Micallef mocht tijdens de tweede halve finale het spits afbijten met het lied ‘Coming home’. Een up-tempo country pop lied. Edwards is niet alleen de leadzanger van de groep maar ook de tekstschrijver en componist van het nummer. De overige bandleden zijn Tony Polidano, Leslie Decesare, Matthew Ellul en zus van de zanger Michelle Mifsud. Het groepje vrienden kwam in 2013 bij elkaar om muziek te maken. Enkele maanden later besloten zij mee te doen aan de voorronde van het Eurovisie Songfestival. Ondanks dat het publiek anders oordeelde, wist de groep toch een ticket te bemachtigen voor Kopenhagen, omdat de Maltezer vakjury het er over eens was dat Firelight de juiste keus was. Tijdens de bekendmaking van de landen die door gingen naar de finale kwam Malta als zevende land uit de koker om door te gaan naar de finale. Maar dat zegt niets. Het is op dat moment moeilijk in te schatten hoe het lied ervoor staat, want de punten worden nog niet bekend gemaakt. Tijdens de finale kwam de aap uit de mouw, want Firelight kwam met het liedje niet verder dan een 23e plek. Een niet onaardig lied, maar ook niet meer dan dat. Later bleek dat zij in de halve finale waren geëindigd op de negende plek met 63 punten. Niet om over naar huis te schrijven. Malta wil meer en toch hogerop. Zij willen een plaats in de top 10 bemachtigen. Zou dit de reden zijn dat Malta al op 22 november op dezelfde locatie waar een week eerder het Junior Eurovisie Songfestival zal worden gehouden, gaat kiezen voor de inzending voor het Eurovisie Songfestival 2015 in Wenen? Degene die Malta gaat vertegenwoordigen krijgt in ieder geval genoeg de tijd om zich in alle rust voor te bereiden. Want ook Firelight kon het vuurtje niet aanwakkeren en mocht nog een keer uit volle borst ‘Coming Home’ zingen op weg naar huis…

San Marino

Drie maal is scheepsrecht Driemaal is scheepsrecht. Dat moet Valentina Monetta uit San Marino hebben gedacht.

In 2012 zong zij in Baku het lied ‘The Social Network’ en vorig jaar in Malmö het lied ‘Crisalide’ (Vola). Dit jaar in Kopenhagen vertegenwoordigde zij voor de derde keer het dwergstaatje dat omringt is door Italië. Zij treedt hiermee in de voetsporen van Udo Jürgens (Oostenrijk), Corry Brokken (Nederland) en Lys Assia (Zwitserland), die in het verleden ook al drie jaar op rij aantraden voor hun land. Alle drie wonnen zij eenmaal het Eurovisie Songfestival. Zou Valentina dit kunnen evenaren? Het antwoord op deze vraag gaf zij door

middel van haar liedje ‘Maybe’ te gaan zingen. Het lied is gecomponeerd door Ralph Siegel, die ook voor de derde keer een bijdrage leverde voor San Marino. Het succes bleef voor San Marino echter uit. In de halve finale bereikte zij wel een tiende plaats en stond het land voor het eerst in de geschiedenis in de finale, maar een teleurstellende 24e plaats betekende het einde voor ‘Maybe’. Grote vraag is nu, komt Valentina Monetta in 2015 ook voor de vierde keer naar het songfestival? Zo ja, dan is de titel van het liedje ongetwijfeld ‘Perhaps’..

Foto: Augusto Betiula

San Marino wel finale maar niet in de prijzen…

Slovenië

Geen succes

Tinkara wel fluitend naar finale

Is dit de reden dat Tinkara Kovač met fluit naar Kopenhagen is gestuurd? We komen er nooit achter. Vooruitlopend op een eventuele overwinning is het popliedje ‘Round and round’ in verschillende talen opgenomen, zodat het eventueel als winnende lied in het betreffende land vertolkt kan worden. Tinkara Kovač, een pop rock muzikant met een klassieke opleiding, heeft tijdens haar vijftien jaar actieve muziekcarrière talrijke onderscheidingen ontvangen en stond ruim 800 keer op een podium in Slovenië, Kroatië, Oostenrijk en Italië. Ze heeft meer dan 10 albums op haar naam staan. In 2005 mocht Tinkara als enige popartieste ooit het Vaticaans Symfonieorkest leiden voor tienduizenden toeschouwers op het Sint-Pietersplein. Ook had ze al meerdere pogingen ondernomen om mee te doen aan het Eurovisie Songfestival. In 1999 behaalde zij het beste resultaat. Zij strandde in de voorronde op een 2e plaats. Opvallend was dat de Sloveense zangeres op de voor-

avond van het songfestival vertelde, dat zij niet echt een Eurovisie fan is. Echter in Kopenhagen is zij als een blad aan een boom omgedraaid en is zij nu de grootste Songfestival fan ooit. Ondanks dat Tinkara tijdens haar optreden meermaals op haar dwarsfluit ging blazen, was het liedje volgens kenners te onopvallend. Haar derde arm, een deel van haar lichaam, zoals zij haar geliefde instrument noemt, kon er niets aan toevoegen. De verwachting waren hoger. Tinkara: “Ik ga mijn liedje niet met anderen vergelijken. Ik had een goed liedje anders zou ik het niet zingen. Ik zong het vanuit mijn hart. De finale bereiken is mooie promotie voor het land, het doel was absoluut bereikt, we zijn erg blij dat we waren gekwalificeerd voor de finale en dat we twee dagen met onze vlag hebben kunnen zwaaien.” Slovenië eindigde in de 2e halve finale op een 10e plaats. In de finale eindigde zij op een teleurstellende 25e plaats. En was zij definitief uitgefloten, iets wat het publiek gelukkig niet deed…

Foto: Matej Mljač

In het achterhoofd dacht Slovenië misschien dat als Emmelie de Forest vorig jaar met fluit het songfestival kan winnen, zij dat ook dit jaar zou kunnen doen.

Frankrijk

En toen ging het licht uit…

Aan optimisme ontbrak het de afvaardiging van Frankrijk niet. Met veel enthousiasme vertrokken zij dan ook vanuit de mondaine wereldstad Parijs. Het zou echter een groot debacle worden. De drie zangers, opererend onder de naam Twin Twin, deden het licht uit en werden laatsten. Het Hip Hop liedje ‘Moustache’ geschreven door de tweelingbroers Lorent Idir en François Djemel was niet bepaald een nummer waar Europa op zat te wachten. Hip Hop op een songfestival heeft bijna nooit tot een succes geleid. Deze jongens hadden geluk want Frankrijk hoort bij de grote 5 landen en mocht rechtstreeks in de finale meedoen. Voor Patrick Biyik en de tweelingbroers werd het in de finale echter geen succes. Aan het einde van de puntentelling stonden zij stijf onderaan met 2 punten. De Scandinavische landen Zweden en Finland hadden allebei slechts 1 punt over voor de Franse inzending. Bij deelname aan de halve finales zouden zij kansloos zijn geweest. De laatste jaren is Frankrijk op het festival niet succesvol. Maar 2014 is een tragisch dieptepunt in de songfestival historie van het Franse lied. De ‘Moustache’ (snor) mocht snel afgeschoren worden en Twin Twin mocht het licht uitdoen. Met een welgepast ’adieu en geen ‘au revoir’ werd weer snel richting Parijs gevlogen, waar overigens 24 uur per dag wel de lichtjes blijven branden.

Foto: Christophe Lartige / France 3

ADIEU en geen AU REVOIR!

Portugal

Stevige kater na optreden

Suzy had meer verdiend

Foto: Cátia Castel-Branco / RTP

Susana Guerra kon met het catchy up-tempo liedje ‘Quero Ser Tua’ de jury niet overtuigen. Het vrolijke nummer met enkele Afrikaanse smaken en een beetje Braziliaanse soul was een van de zes afvallers in de eerste halve finale. Suzy, haar artiestennaam, was al op jeugdige leeftijd actief in de showbizz. In 1999 had zij een hit met het liedje “Nesta noite branca” dat nog steeds te horen is op de Portugese radio en tv. Ze houdt ervan om het publiek te veroveren en emoties te laten voelen. Maar de concurrentie met andere artiesten aangaan is niet iets dat zij graag doet. Tijdens het ‘Festival Da Canção’, de Portugese nationale voorronde voor het Songfestival, kwam zij goed voor de dag, alleen waren een aantal meningen verdeeld over wie naar Denemarken moest gaan. De concurrentie was zeer hoog. Cijfers gaven duidelijk aan dat Suzy de winnaar was, maar niet iedereen was het eens met de uitslag en zorgde tegen het eind van de show voor enige consternatie. Suzy kon het niet geloven dat zij als winnaar werd uitgeroepen en Portugal mocht vertegenwoordigen. Suzy werd door componist Emanuel, die zelf ooit een hit had met “Pimba, pimba”, gevraagd zijn liedje te vertolken tijdens de Portugese selectie. Suzy: “Met Emanuel is het een prettige samenwerking geworden en hebben wij hard gewerkt om tot een mooi resultaat te komen. “Quero Ser Tua” zit muzikaal goed in elkaar. Het brengt vreugde en blije gevoelens bij het publiek. De traditie wil dat wij onze liedjes in

onze eigen taal blijven zingen. Het is bekend dat, als je een boodschap wilt overbrengen, je meer publiek in de wereld bereikt wanneer je het in het Engels doet. Voor niet iedereen is het verstaanbaar maar de vrolijkheid in dit lied zegt genoeg. De Braziliaanse samba, Afrikaanse drums en de makkelijke tekst van het nummer nodigt uit om mee te zingen. Zelfs voor iemand die de Portugese taal niet spreekt, is het een lekker meezing nummer. Geen tekst met een gecompliceerd verhaal. Geen drama. Het gaat alleen over pure liefde”. Suzy die het songfestival niet ziet als een competitie, ging tijdens de eerste halve finale met een vlindergevoel in haar buik het podium op. Zij had de stoutste droom om de beste score ooit voor Portugal op het bord te zetten. Echter ’s avonds verliet zij de B&W Hallerne met stevige kater. De Portugezen die in de recente editie van het Eurovisie Songfestival niet erg succesvol zijn geweest, was na een jaar van afwezigheid weer van de partij. Ook dit jaar was er helaas voor het land geen succes weggelegd. De Portugese zangeres kwam slechts een punt te kort om een plaatsje in de finale te bemachtigen. Ze eindigde als elfde in de eerste halve finale. Suzy had met het vrolijke liedje toch meer verdiend. Een kater die lang na denderde…

Sexy dansend op de bühne

Tanja laat ze swingen

Foto: Stina Kase

Combinatie van dansen en zingen op hetzelfde moment, verlangen om naar Denemarken te gaan, en een goed nummer voor het Eurovisie Songfestival. Daarmee onderscheidde Tatjana Mihhailova zich in de voorronde van Estland van de andere deelnemers. Tanja, haar artiestennaam, won met een overtuigende score. Wie naar een optreden van haar kijkt, vraagt zich af waar zij de kracht en energie vandaan haalt, om op hetzelfde moment te dansen en nog eens zuiver te zingen. “ Ik doe dit al mijn hele leven. Ik train bloed, zweet en tranen tot in de nachtelijke uren en speel in de musical (Fame en Cabaret). Elke seconde van het harde werk dat ik doe, is dan ook de moeite waard”. Critici beweren echter dat zij playbackt. Tanja: “Ik zal nooit playbacken, Ik haat het. Ik wil altijd live optreden. Ik kan niet kiezen tussen zingen of dansen, daarom doe ik het allebei. Het is logisch dat club/dance muziek mijn voorkeur heeft”. Beyoncé, Pink en natuurlijk Loreen hebben de grootste invloed op Tanja gehad, vanwege hun presentatie en optreden. Ze zingen altijd live. Vele zien overeenkomsten met Loreen, de winnares van 2012. Tanja: “Zij is een fantastische zangeres, we zingen allebei dansliedjes, we doen allebei een vreemde act maar we hebben niet hetzelfde liedje, niet dezelfde dans en we hebben ook niet hetzelfde kostuum, we hebben alleen hetzelfde haar”. Tanja die al jaren een fan is van het songfestival is geen liefhebber van liedjeswedstrijden. “ Ik geniet van de verschillende festivals omdat alle kun-

stenaars hierbij de kans krijgen om elkaar te leren kennen, zonder beoordeeld te worden door anderen, aan de andere kant hebben we allemaal ook wel een beetje de behoefte aan een goede injectie van adrenaline”. Estland won eenmaal eerder het Eurovisie Songfestival. In 2001 wonnen Tanel Padar, Dave Benton en de jongensgroep 2 XL. De belangrijkste dag in de geschiedenis van de Baltische staat sinds de onafhankelijkheid in 1991, volgens de minister-president van Estland. De Estse schone Tanja kon met het opbeurende en vooral oogstrelende dansnummer ‘Amazing’ het publiek en de jury niet imponeren. Ze plaatste zich niet voor de finale. Dit tot groot verdriet van veel manlijke kijkers die werden gegrepen door haar swingende dansact waar zij letterlijk alles liet swingen…

Estland


Seks scoort niet

Vilija toch in de prijzen

Litouwen


Foto: Darius Gražys

Vilija Matačiūnaitė wilde al in 2005 op jonge leeftijd mee doen aan het Songfestival in Kiev. Als zevende eindigde ze in de voorronde. Daar liet ze het niet bij en begon ze aan de weg te timmeren. Ze maakte een album in 2006 (Mylek) en ging zich daarna concentreren op andere zaken. Ze maakte haar debuut in een bekende televisieserie van Litouwen. Haar acteerdebuut leverde haar enkele andere jobs op in de branche. Zo mocht ze ook een aantal tv-shows presenteren. In heel Oost Europa heeft ze meegedaan aan muziek en dansshows maar een grote prijs kon ze nooit binnen halen. In Kopenhagen wilde ze gaan scoren. Vilija: “Ik bereid mij voor alsof ik naar de Olympische Spelen ga. Bij de eerste repetities was ik gespannen. Net als bij de training van je sport mag dat gebeuren, maar net als bij de spelen moet je tijdens de wedstrijd alles geven. Het liedje is ontstaan in Londen terwijl ik op straat liep en om mij heen keek. Het gaat over sekstoerisme. Mannen benaderen het

meisje, hoe het gaat. ik kom van…, wil je wat drinken, ik heb een hotelkamer, wil je bij me komen inchecken. Tijdens de nacht verwacht het meisje gelijk een huwelijksaanzoek. De boodschap van het lied is: meiden word wakker!” Vilija vertelt verder over haar eigen gedachte over seks: “Het wil niet zeggen dat ik tegen seks ben maar wil hiermee waarschuwen voor de bekende one stands”. Om in Olympische termen te blijven spreken, dit is het lied waarmee Litouwen een gooi naar het goud deed. Liedjes en artiesten worden in de nationale finale van Litouwen los van elkaar geselecteerd. Toeval was dat winnares Vilija haar land mocht vertegenwoordigen in Denemarken met haar eigen geschreven winnende nummer ‘Attention’. Op de vraag hoe ze zich zou voelen als een ander haar liedje zou gaan zingen op het Eurovisie Songfestival antwoordt ze kort: ”Attention voelt als mijn kindje en als een ander Litouwen zou gaan vertegenwoordigen in Kopenhagen, zou

ik alle steun geven. Litouwen heeft een bescheiden historie op het songfestival. In 1994 deden ze in Dublin met de Litouwse zanger Ovidijus Vyšniauskas voor het eerst mee maar wisten deze avond geen punt binnen te halen. Reden genoeg om een een tijdje weg te blijven van het Eurovisie lied. Ook de tweede poging in 1999 werd geen succes. Strazdas eindigde op een 20e plaats waardoor het jaar daarna zij niet meer mochten meedoen. Het eerste succesje kwam in 2006. LT United, een groepje samengestelde Litouwense beroemdheden, dachten het Songfestival te winnen met het nummer ‘We are the winners’ maar moesten genoegen nemen met een 6de plaats. In Kopenhagen eindigde Vilija in de tweede halve finale op de 11e plaats. Geen finale, maar toch haalde ze alsnog goud. Ze won de Barbara Dex Award voor de slechtst geklede artiest op het Eurovisie Songfestival. Geen seks in de hoofdrol, maar ja, wat wil je ook als je er niet gekleed op bent..

Foto: Philip McMillan / RTE

Ierland

Na zeven zeges een fikse kater

Geen Irish Coffee Tot op de dag van vandaag is Ierland het succesvolste land op het Eurovisie Songfestival. Maar liefst zeven keer eindigde de immer goed geluimde Ieren op de eerste plaats. Het meest in het geheugen gegrift zijn de winnaars Dana (All kinds of everything) en Johnny Logan (What’s another year en Hold me now). Los daarvan schreef Logan ook het winnende liedje in 1992 voor Linda Martin. Ierland is het enige land dat het songfestival driemaal achter elkaar wist te winnen. Deze statistieken komen voort uit de vorige eeuw. Nu is er nog weinig succes weggelegd voor Ieren. Het laatste was in 1997. Marc Roberts eindigde in eigen land op een tweede plaats. Toch blijft de verwachting elke jaar weer hoog als Ierland de eerste tonen ten gehore brengt. Liefhebbers en juryleden zijn tot de conclusie gekomen dat de inzendingen van de laatste tijd geen hoogstandjes zijn. Ierland is zo’n typische land van, je weet maar nooit. Dit jaar in Kopenhagen zong de 23-jarige Kasey Smith uit Dublin samen met de groep Can-Linn, die speciaal is samengesteld voor het Eurovisie Songfestival, als negende nummer in de tweede halve finale. Zij had al een poging ondernomen om in 2013 met het liedje ‘Kiss me’ mee te doen,

maar eindigde in de voorronde op een derde plaats en moest Ryan Dolanin dat jaar voor laten gaan. Voordat Kasey zich in het Songfestival avontuur stort, scoorde zij een aantal kleine hitjes in Ierland met de meidengroep Wonderland, om zich vervolgens in Nashville Tennessee te vestigen om daar liedjes te schrijven en zich te richten op haar solocarrière. In 2014 probeerde zij voor de tweede keer met het liedje ‘Heartbeat’ door te breken voor Kopenhagen en dat lukte. Zij won succesvol de Ierse editie van Eurosong maar zoals verwacht wist zij in de Deense hoofdstad de jury en het publiek niet te imponeren. Uiteraard was in het popliedje de Ierse folkloristische muzikale stijl aanwezig, maar met de traditionele Keltische invloeden in een liedje, win je geen songfestivals meer. Ook de zang van Kasey Smith was niet van hoog niveau. Ierland eindigde in de tweede halve finale op een teleurstellende twaalfde plaats en kon voordat de grote finale begon alweer huiswaarts keren. De achtste overwinning van de Ieren laat voorlopig nog op zich wachten. De teleurgestelde Kasey vertelde na afloop van het festival dat zij waarschijnlijk weer terug keert naar Nashville Tennessee om daar liedjes te schrijven en te werken aan een nieuw album. Geen Irish Coffee dus deze keer…

Letland

Letland nam afscheid van Lat

De Euro nam vorig jaar haar intrede in Letland. Reden voor de Duitser Joran Steinhauer, om een afscheidslied te schrijven als eerbetoon aan de vertrouwde Latse munt. Het kreeg de titel ‘Paldies Latiņam’, wat zoveel als ‘Dank u, Lat’ betekent. De video werd op YouTube geplaatst en werd een sensatie met meer dan 100.000 kijkers in een week. De populariteit en het enthousiasme rond het liedje was zo groot dat Joran besloot om zijn koffers te pakken en richting Letland te vertrekken om daar carrière te maken met de gedachte we zien wel wat er gaat gebeuren. Joran Steinhauser wilde zijn naam Letser laten klinken en veranderde het in Jorans Steinhausers. Vorig jaar werd het groepje Aarzemnieki opgericht en bestaat uit Jorans Steinhausers (leadingvocals), Katrina Dimanta (viool), GuntisVeilandts (piano) en RaitisVilumovs op drums. De groep heeft dan ook nog geen albums of nummers op haar naam staan. Met het lied ‘Cake to Bake’ waarmee ze dit jaar Letland vertegenwoordigde op het Eurovisie Songfestival, willen ze aan de weg timmeren om een carrière op te bouwen in Letland. Een lekker meezingnummer maar niet meer dan dat. Geen finale voor de Lets-Duitse folkgroep. Die mochten thuis hun oude centjes gaan tellen en omruilen voor de gelanceerde Euro..

Foto: Linda Rutule

Alles draaide even om poen

Macedonië

Bril in de hoofdrol

Zusjes zijn de weg kwijt

Foto: Dusan Jaukovic

De elfde bijdrage in de tweede halve finale kwam van Macedonië. De afgelopen zes jaar heeft het voormalige Joegoslavisch land slechts eenmaal de finale weten te halen. Voor Tijana de eer om met ‘To the Sky’ geschreven door Darko Dimitrov, Macedonië weer op de kaart te zetten.

Tijana Dapcevic, of Tijana Todevsko zoals ze heette voor ze haar trouwjurk aantrok, komt uit een muzikaal nest. Haar vader Velko Todevski is een professor op een muziekschool, moeder was operazangeres en zusje Tamara Todevska is een bekende bij de Eurovisie familie. Zij zong in 2008 voor Macedonië het lied ‘Let Me Love You’. Vijf dingen die je moet weten over Tijana staan op de site van het Eurovisie Songfestival geschreven. De redactie van Song4Europe Magazine maakte er zes van. Een de belangrijkste weetjes waren ze vergeten. We hebben ze nogmaals op een rijtje gezet. 1. Passie om te acteren. 2. Ze ontmoette haar man op het Basketveld. 3. Tijana studeerde af aan de Faculteit Muziek in Skopje en speelde vervolgens cello in het Macedonische Philharmonisch Orkest. 4. Ze wilde een zusje. Iets wat haar vader en moeder hebben geregeld. 5. Ze wilde een Oscar winnen. Het zesde die wij van Song4Europe Magazine eraan hebben toegevoegd is, en daar gaat het nu allemaal om, meedoen aan het Eurovisie Songfestival. Ze had al eerder een po-

ging ondernomen maar strandde in de voorronde. Vorig jaar heeft zij haar eerste rol gekregen. Het was zo succesvol dat een vervolg niet uit kon blijven. Blijft de vraag, acteren of zingen? Tijana: ”Het maakt mij niet uit. Het podium maakt mij gelukkig.” De uitleg die Tijana geeft over de inhoud van ‘To the Sky’ is niet helemaal duidelijk. Het gaat over het leven en liefde die een reis maken zonder bestemming. Het imago van Tijana gaat gepaard met een witte bril. Een deel van haar concept is je kunt de wereld goed, verschillend en dubbel bekijken. De bril speelde bij promotieactiviteiten en persconferenties een belangrijke rol. In de conferentiezaal werden zelfs alle journalisten voorzien van een witte bril met de bedoeling er vragen over te stellen. Het leek er meer op dat de journalisten naar een 3D film zaten te kijken. Gek genoeg was tijdens het optreden van Tijana de bril nergens meer te vinden. Net als haar zus Tamara, die in het achtergrondkoortje zat van Tijana, heeft zij niet de finale gehaald. Zij was een van de vijf afvallers. Wellicht dat zij met haar bril op de neus wel de juiste weg had gevonden…

België

Simpel lied met veel emotie

Belgisch zwaargewicht met licht liedje

Foto: Bart Musschoot

Naar eigen zeggen is hij niet moeders mooiste maar Axel Hirsoux is wel een moederskinje. Met zijn gouden stem en zijn lied Mother veroverde hij de harten van alle moeders. Alleen Europa lag er niet wakker van.

“Mijn liedje is universeel. Iedereen heeft een moeder”, zegt de Franstalige Belgische zanger Axel Hirsoux en vertelt verder: “Ik zing over moeders, ik zing het niet alleen voor mijn moeder Fabienne, maar voor alle moeders in de wereld en het liedje is een mooi cadeautje voor Moederdag. Politieke vragen is elke keer op persconferenties bij verschillende landen een terugkerend fenomeen. Op de vraag of ook Vlaamse Belgen achter hem staan, antwoordt hij, “Het is voor mij heel simpel. Ik kom uit het Franse gedeelte van België, maar mijn gevoel is, dat ik een Belg ben en trots ben om mijn land te vertegenwoordigen. Muziek heeft niets met politiek te maken, maar met gevoel. Het Eurovisie Songfestival moet het begin zijn van mijn carrière en ik weet dat heel België achter mij staat, dus ook de Vlamingen”. Ook Axel is een van de vele deelnemers, die aan verschillende talentenjachten heeft meegedaan, waaronder de Belgische editie van The

Voice, Concours International De La Chanson en Star Academy. Ook speelde hij een aantal rollen in musicals, zoals Quasimodo in de musical ‘Notre Dame de Paris’. Het podium is zijn thuis zegt hij. In 2013 maakte hij nog deel uit van de vakjury voor Eurosong. Vervolgens besluit hij zelf mee te gaan doen. Als enige Waalse deelnemer bereikte hij de halve finale van Eurosong met het liedje ‘Tu te reconnaîtras’ van Anne-Marie David, die met dit liedje furore maakte in 1973 voor Luxemburg. Met het liedje ‘Mother’ geschreven door Ashley Hicklin en Rafael Artesero, stootte hij naar de finale waar hij met grote voorsprong de Eurosong won. De ballad met een grote uithaal op het eind viel goed in de smaak bij de Belgische songfestival liefhebbers, maar het Europese publiek dacht daar toch anders over. Axel Hirsoux strandde in de eerste halve finale. Hij werd 14de met 28 punten. En mocht eerder dan verwacht uithuilen bij… juist, zijn moeder.

Albanië

Klassiek wint toch van pop

Hersi maakt verkeerde keuze

Op vrij jonge leeftijd begon Hersi Matmuja met zingen en nu op 24 jarige leeftijd is zij niet alleen een populaire popzangeres, maar ook een zeer bekende klassieke zangeres in haar land. had ervaring genoeg, maar ik moest wel een goed liedje hebben waar ik in kon geloven. Toen ik in de studio een demo van het liedje ‘Zemërimi i një nate’ hoorde, moest ik gelijk huilen en was er van overtuigd dat ik met dit lied de voorronde kon winnen”. Innerlijke vrede en de rest is uiterlijke lawaai, dat is de boodschap van het lied dat in de halve finale in het Engels werd vertolkt met als titel ‘One Night’s Anger’. Hier zou het ook bij blijven, want Hersi kreeg met dit goed in het gehoor liggende popnummer, slechts 22 punten in de eerste halve finale en eindigde op een 15de plaats. Niet genoeg voor een plek in de finale. Tot nu toe heeft bij Hersi de klassiek gewonnen van de pop en had zij voor het songfestival, beter een andere keuze kunnen maken… Foto: Avni Selmani

”Ik heb altijd van verschillende soorten muziek gehouden. Ik weet nog niet welke kant ik op wil. Ik ben nog steeds op de weg van het scheppen of van het herscheppen van mezelf, dus geniet ik van elke soort muziek en ben nog steeds aan het experimenteren. Ik weet alleen dat naast popmuziek, ik hartstocht voel voor de wereld van de klassieke muziek. Ik studeer in Rome op het Santa Cecilia conservatorium. Elk weekend doe ik daar klassieke muziek projecten”, vertelt de toch wat onzekere Albanese. Met haar liedje ‘Zemërimi i një nate’ is zij in Kopenhagen de vertegenwoordiger voor Albanië. Als een meteoriet in haar leven, zo omschrijft zij haar reactie tijdens het winnen van Festivali i Këngës, de voorronde van Albanië. Hersi: ”Dat is het enige wat ik mij er nog van kan herinneren. Ik heb er zo lang van gedroomd dat ik na het horen van uitslag bijna niet kon beseffen, of ik in de werkelijk leefde. Vier keer had ik al meegedaan aan de voorronde. Ik wilde weer meedoen, ik

Israël Uit drie voorgeselecteerde liedjes kozen de Israëlisch Televoters voor de popsong ‘Same Heart’. ‘Nish’eretiti’ en ‘Be proud’ waren de liedjes die afvielen. In januari had de staatsomroep al beslist dat Mei Finegold Israël zal gaan vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival 2014 in Kopenhagen.

Tweetalige song

Foto: Lior Nordman

Zangeres doet water bij de wijn Israël heeft een rijk songfestival verleden. Denk aan ‘A-Ba-Ni-Bi’, een lied gezongen door Izhar Cohen en niet te vergeten Milk & Honey met de klassieker ‘Hallelujah’. Allebei wonnen ze het festival in respectievelijk 1978 en 1979. De derde overwinning behaalde Dana International in 1998 met het nummer ‘Diva’. Het nummer en de act kreeg enorm veel aandacht door de transseksuele zangeres. Diva Dana drukte met het lied voorgoed de stempel van homoseksualiteit op het liedjesgala. Hierna is het bergafwaarts gegaan en sinds 2010 hebben we Israël niet meer in de finale gezien. De omroep zette groots in om hun land weer de finale te laten bereiken. Dat zou moeten gebeuren met Mei Finegold. De zangeres met een klassieke opera opleiding is bij het grote publiek bekend geworden door haar deelname aan de Israëlische versie van Pop Idol in 2009. Ondanks dat ze niet won begon de carriere van Mei een aardige wen-

ding te krijgen. Ze werd leadvocalist bij een rockband en ook als actrice kwam het succes op haar pad. Ze werd Beste Nieuwe Actrice van 2010 in het beloofde land en in 2013 mocht zij de award voor Beste Supporting Actrice in ontvangst nemen. De Israëlische omroep heeft een regel dat de inzending van een Israëlisch liedje voor het songfestival in het Hebreeuws moet worden gezongen. Dit was niet het geval bij de inzending van 2014 ‘Same Heart’. De schrijvers van het afgevallen liedje ‘Nish’eretiti’ dreigden zelfs naar de rechtbank te stappen als het lied ‘Same Heart’ niet in het Hebreeuws gezongen zou worden. Zo ver kwam het echter niet. Er werd water bij de bekende wijn gedaan en het liedje kreeg een tweetalige versie. Voordat de finale werd bereikt zaten Mei Finegold en haar muzikanten in het vliegtuig rustig in hun eigen taal keuvelend al weer op weg naar huis. Waar zij warm welkom werden geheten met een vertrouwd shalom…

Georgië

The Shin doet naam geen eer aan

Met de groep The Shin, aangevuld met jazz-zangeres Mariko Ebra Met de groep The Shin, aangevuld met jazz-zangeres Mariko Ebralidze, bekend als soliste in het Tbilisi Municipality Big Band orkest reisde Georgië af naar Kopenhagen. De inzending ‘Three Minutes To Earth’ beschrijft de laatste drie minuten van een lange wandeling terug naar de aarde en terug naar huis. The Shin, opgericht in Duitsland speelt een stijl die moeilijk is te omschrijven. Traditionele Georgische muziek met invloeden uit pop- en wereldmuziek. In Duitsland is The Shin een vertrouwde naam in de wereldmuziek. De groep bestaat uit Zaza Miminosjvili (gitarist, componist), Zurab Gagnidze (bas, zang) Mamuka Gaganidze (zang, percussie) en Alexander Chumburidze (slagwerk). De eerste drie waren de oprichters van de band. ‘Three Minutes To Earth’ is niet echt een Eurovisie lied. Voor Georgië is dit de zevende deelname. Op 2012 na wist het land steeds de finale te bereiken. Dit jaar In Kopenhagen ging het minder. Met slechts 15 punten belandde zij in de tweede halve finale op de laatste plaats. Met deze prestatie kun je niet echt thuiskomen. Helemaal als je weet dat The Shin in hun moedertaal ‘thuis’ betekent. Zij deden hun moederland dan ook geen eer aan en mochten helaas weer gauw naar huis. Terug naar de veilige thuishaven waar hun populariteit en zangkunsten wel degelijk worden gewaardeerd en zeker ook begrepen…

Foto: Jiji Rejini / GPB

Niemand voelde zich ‘thuis’…

Christina Scarlet goede zangeres

Foto: Vlad Vlas

Maar, verkeerde liedje…

Moldavië

Cristina Scarlat mocht met ‘Wild soul’ Moldavië vertegenwoordigen op de negenenvijftigste editie van dit Eurovisie songfestival. De Moldavische inzendingen weten doorgaans steevast de finale te bereiken. Alleen Geta Burlacu moest in 2008 in Belgrado de finale aan haar voorbij laten gaan. Cristina Scarlat, een van de zangeressen die bij het presidentiële orkest van Moldavië optreedt, voegde zich als tweede in het rijtje, die niet een finale plaats behaalde. Haar muzikale achtergrond is indrukwekkend. Ze speelt piano en viool, was koorzangeres en dirigente.

Vocale capaciteiten motiveerde haar om de studie voort te zetten als zangeres. In 2006 is Cristina afgestudeerd aan het Moldavische conservatorium. Met het lied ‘Wild soul’ geschreven door Ivan Akulov (muziek) en de tekst geschreven door haar nichtje Lidia Scarlat, eindigde ze met 13 punten in de 1e halve finale als laatste op het Eurovisie Songfestival van 2014. Een goede zangeres, met een slecht gekozen liedje. Dat was de conclusie van talrijke songfestival liefhebbers, die zich snel opmaakten voor een ander optreden en Cristina Scarlat snel waren vergeten.

1e halve finale

1 Nederland The Common Linnets Calm After The Storm 150 2 Zweden Sanna Nielsen Undo 131 3 Hongarije Kállay-Saunders Running 127 4 Armenië Aram Mp3 Not Alone n 121 5 Oekraïne Maria Yaremchuk Tick-Tock 118 6 Rusland Tolmachevy Sisters Shine 63 7 Montenegro Sergej Ćetković Moj Svijet. 63 8 IJsland Pollapönk Enga fordóma 61 9 Azerbeidzjan Dilara Kazimova Start A Fire 57 10 San Marino Valentina Monetta Maybe (Forse) 40 11 Portugal Suzy Quero Ser Tua 39 12 Estland Tanja Amazing 36 13 Letland Aarzemnieki Cake To Bake 33 14 België Axel Hirsoux Mother 28 15 Albanië Hersi Matmuja One Night’s Anger 22 16 Moldavië Cristina Scarlat Wild Soul 13

2e halve finale

1 Oostenrijk Conchita Wurst Rise Like A Phoenix 169 2 Roemenië Paula and Ovi Miracle 125 3 Finland Softengine Something Better 97 4 Zwitserland Sebalter Hunter of Stars. 92 5 Wit-Rusland TEO Cheesecake. 87 6 Noorwegen Carl Espen Silent Storm. 77 7 Griekenland Freaky Fortune ft. Riskykidd Rise Up. 74 8 Polen Donatan & Cleo My Słowianie (Slavic Girls). 70 9 Malta Firelight Coming Home 63 10 Slovenië Tinkara Kovač Spet/ Round And Round 52 11 Litouwen Vilija Matačiūnaitė Attention. 36 12 Ierland Can-linn ft. Kasey Smith Heartbeat 35 13 Macedonië Tijana Dapcevic To The Sky. 33 14 Israël Mei Finegold Same Heart 19 15 Georgië The Shin & Mariko Three Minutes To Earth. 15

Finale

Foto: Andres Putting (EBU)

1 Oostenrijk Conchita Wurst Rise Like A Phoenix 290 2 Nederland The Common Linnets Calm After The Storm 238 3 Zweden Sanna Nielsen Undo 218 4 Armenië Aram Mp3 Not Alone 174 5 Hongarije Kállay-Saunders Running 143 6 Oekraïne Maria Yaremchuk Tick-Tock 113 7 Rusland Tolmachevy Sisters Shine 89 8 Noorwegen Carl Espen Silent Storm 88 10 Spanje Ruth Lorenzo Dancing In The Rain 74 9 Denemarken Basim Cliche Love Song 74 11 Roemenië Paula and Ovi Miracle 72 12 Finland Softengine Something Better 72 13 Zwitserland Sebalter Hunter of Stars 64 14 Polen Donatan & Cleo My Słowianie (Slavic Girls) 62 15 IJsland Pollapönk Enga fordóma 58 16 Wit-Rusland TEO Cheesecake 43 17 Verenigd Koninkrijk Molly Smitten-Downes Children Of The Universe 40 18 Duitsland Elaiza Is It Right 39 19 Montenegro Sergej Ćetković Moj Svijet 37 20 Griekenland Freaky Fortune ft. Riskykidd Rise Up 35 21 Azerbeidzjan Dilara Kazimova Start A Fire 33 22 Italië Emma Marrone La Mia Città 33 23 Malta Firelight Coming Home 32 24 San Marino Valentina Monetta Maybe (Forse) 14 26 Slovenië Tinkara Kovač Spet/ Round And Round 09 25 Frankrijk Twin Twin Moustache 02

Oostenrijk

Listen live ESC-radio stream http://www.escradio.com

Song4Europe. Een terugblik op Kopenhagen. Lees alles over het Eurovisie Songfestival. Conchita Wurst. Sanna Nielsen. Aram Sargsyan

Recommend Documents