het boekje van de VELT – GENK en OMSTREKEN
blaadje
O’NEEL der REDACTIE
maandag 27 februari
Gisteren gezien op het nieuws, en we hadden toch niet de indruk dat we naar een show van Urbanus aan het kijken waren, en voor een flauw mopke in het begin van april is het ook nog veel te vroeg: het zou misschien niet slecht zijn om die vervelende verkeersdrempels maar eens af te schaffen. Dat gedacht koesteren wij nu al jaren, weliswaar om andere redenen dan die professor, die in een helder moment eens is gaan berekenen dat diesels bij het afremmen en weer terug optrekken zo’n slordige 75% meer fijne stofdeeltjes uitstoten. En fijn stof is de laatste weken niet uit het nieuws gewéést, dus mogen die uit de kluiten gewassen molshopen ineens verdwijnen.
SNOEILES
Eerst alles opbreken en de mensen koeioneren met verkeersvertragers van alle mogelijke maten en vooral hoogtes (we zouden de bestuurders niet te eten willen geven die al een stuk van hun stalen ros kapot gereden hebben op deze constructies), en nu mogen deze misbaksels allemaal verdwijnen. We moeten vooral niks zeggen van andere werelddelen, we leven zelf in een apenland !
1
door Pierre Zanders Onze Pierre, zo mogen we hem wel noemen want hij heeft al vaker ons gezelschap verlevendigd, gaat ons de eerste theoretische beginselen van het snoeien bijbrengen. Sierstruiken en –bomen, kleinfruit, zelfs bloemkolen en waterkers worden door Pierre op vakkundige wijze gesnoeid.
Aandacht voor het juiste tijdstip op basis van de bloei- en groeiwijze van de planten zelf, Pierre gaat ons dat allemaal wijsmaken, en achteraf krijgt ge een samenvattingske. Hij leert ons waarop we moeten letten tijdens de zomer- en wintersnoei, ter bevordering van vruchtzetting, ziekten voorkomen en genezen, welke materialen we best gebruiken, kortom alle waaroms komen aan bod. Als ge weet wat ge doet, hebt ge ook meer kans dat ge het goed doet. Simpel toch ! In deze eerste snoeiles van het jaar gaat het enkel over de theorie, in mei gaan we dat dan allemaal nog eens in de praktijk toepassen ook.
Zelfs de minister was ermee akkoord. Komt met een ernstig gezicht vertellen dat we niet moeten denken om weer hard te kunnen vlammen : in plaats daarvan komen er nu overal flitspalen. Die mens kon daar ernstig bij blijven hoor ! Om half acht in het Heempark ! Binnenkort krijgt ge een gratis zonnebril INHOUD van dit nummer : als ge uw rijbewijs gaat afhalen, want ge blz.2-3 verslag algemene vergadering zult geen honderd meter meer kunnen blz.4-6 verslag kookles rijden zonder dat ze ne flitsfoto van u tussenvoegsel zaaikalender maart, op speciaal verzoek blz.7 verslag kleinveeshow maken! En alle chauffeurs de hele tijd blz.8 de gandelwangen met een grote smile achter het stuur, om zéker schoon op de foto te staan ! Overzichtje van de eerstvolgende activiteiten : Wonen we tenminste in het vriendezaterdag 25/3 wandelen in Elsloo lijkste land van Europa. donderdag 27/4 voordracht “nieuwe teelten” Het was dus toch om te lachen ! zaterdag 20/5 praktijkles zomersnoei februari 2006
.
blaadje
2
het boekje van de VELT – GENK en OMSTREKEN .
voor Stefanie en de huur van het Heempark nog welgeteld 7€ over bleef. Rijk worden we er dus niet van. Homeverslag algemene vergadering jackers moeten de eerste jaren bij onze Hubert nog niet langsgaan. Dikke dinsdag 7 februari Normaal staan er geen twee titels boven proficiat trouwens aan onze penningéén artikel, maar dit was dan ook een meester voor het voortdurend zorgvuldig gecombineerde samenkomst, de spreek- bijhouden van heel die papierwinkel. Het is niet omdat we er geen last van hebben woordelijke beide vliegen in één klets. dat we niet zouden appreciëren wat ge allemaal voor ons doet ! Als wij zo lelijk niet waren kreegt ge ne kus… - we hebben nog voldoende lavameel bij Mayke in de garage staan, zakken van 20 en 40 kilo, dus aan bijkopen hoeven we voorlopig nog niet te denken.
verslag bestuursvergadering
Als ge van dit erg nuttige spul moest nodig hebben, geef maar een seintje, het kost bij ons heel wat minder dan in de gebruikelijke winkels…
16 mensen vonden het toch de moeite om eens te komen luisteren wat uw bestuur zoal allemaal in mekaar foefelt die beruchte eerste dinsdag van de maand. Awel, behalve taart, speculoos, tiramisu en wijn kwamen er ook nog andere punten op tafel. Zoals daar zijn : - het kasverslag : de boekskes mochten nagekeken worden, en zo kon er gezien worden dat we redelijk bij kas zijn, nogal wat geld uitgeven aan ons boekje maar er toch nog iets aan over houden, net zoals tijdens onze vorige vergadering bijvoorbeeld. Via de inkom kwam er 102€ binnen, waarvan er na aftrek van de onkosten voor het koken zelf, de kadobon
- de thuisbestuursvergaderingen bij Julien gaan voorlopig niet door, wegens niet meer zo nodig. Niet dat we niet graag daar de boel regelmatig eens overhoop zouden willen zetten, ge kent ons intussen toch al een beetje, maar de drastische maatregelen in het Heempark blijven voorlopig zitten gelijk een spurter die het startschot niet gehoord heeft. Stil dus. Er komt geen uitbating en dus ook geen conciërge, wegens afgekeurd door de brandweer. Plafonds te laag. Daar hadden ze niet eerder aan kunnen denken, de verbouwing is nog maar zjust klaar ! De mortel is nog niet gans droog, er is in het gebouw zelfs nog niks kapot. Geen veranderingen in onze thuisbasis dus, alles blijft voorlopig bij het oude. - volgende vergaderingen : Elsloo is in orde, en ook voor de les “nieuwe teelten” van 27 april is alles geregeld. We
februari 2006
het boekje van de VELT – GENK en OMSTREKEN
blaadje
verwelkomen de heer Frans BECKERS, gekend bij veel van onze leden, en één van de stichters van VELT in de jaren stillekes, toen de dieren nog spraken. - onze jaarlijkse reis gaat dit jaar door op 24 juni zoals ge allemaal ongetwijfeld van buiten zult weten. Wat vroeger dan gewoonlijk, maar speciaal zo gedaan om op een prima tijdstip aan te komen in de tuinen die we graag zouden bezoeken. In maart gaat de heer MOORS er samen met Robert op uit om de details vast te leggen, hij zoekt intussen het nodige op en informeert ons tijdig. - taakverdelingen binnen het bestuur : dat bleek nog niet zo simpel, en ook het laatste woordje is hier nog niet over gezegd. Voorzitter, penningmeester en redactie blijven zo een beetje doen wat ze tot heden al deden, dat is niet zo’n probleem. Maar onze secretaris ? We hebben het er al vaak over gehad, onze duivel-doet-al, inspringer bij alles, regelaar en Rolls Royce Robert kan dat zo niet blijven volhouden. Er viel dan ook een zeer pijnlijke stilte doen hij kenbaar maakte er volgend jaar de riem te willen afgooien… Als we onze vereniging boven water willen houden, en doorgaan op het elan van de laatste jaren, dan moet er toch ingegrepen worden. En vooral geholpen, want als Robert er mee ophoudt dan “ligt het op zijn gat” zoals tante Maai het plastisch maar zeer correct verwoordde. Het kan niet zijn dat deze mens in zijn eentje alles moet regelen en belopen wat met onze vereniging te maken heeft. Hij doet dat goed, maar vooral in stilte, en daarom zijn we vaak niet eens op de hoogte van al het werk wat gepresteerd wordt… Hij heeft gelijk : als ge pensioen hebt moet ge toch minstens af en toe eens tijd kunnen maken om te doen waar ge al heel uw leven naar verlangd hebt, gewoon wat ge graag doet, zonder uitleg. Vandaar deze warme maar vooral intense oproep aan onze bestuursleden. Ge zult uit uw pijp moeten
3
.
komen, ieder voor wat ge kunt, om de taken van Robert zoveel mogelijk over te nemen en deze veel te brave mens het leven wat draaglijker maken. Volgende bestuursvergadering zullen er knopen moeten worden doorgehakt, handen uit de mouwen gestoken en initiatieven genomen. En anders krijgt ge geen taart meer, en drinken we alle wijn alleen op. Nèh, nu weet ge ‘t !
Na dit pijnlijke moment was het de beurt aan onze aanwezige leden, en ze lieten zich niet onbetuigd, dat moet gezegd. Om te beginnen stelden vader en zoon MOORS ons tweetal woelrattenvallen ter beschikking. Als iemand van onze vereniging teveel last van deze beestjes heeft volstaat een simpele gil, en u wordt bediend op uw wenken. Eigen fabrikaat, werkt perfect, en binnen het kwartier is de snoodaard bij zijn voorouders.
We kwamen tevens te weten hoe kaas nu precies aan zijn gele kleur komt (zie de bijlage in de gandelwangen), en we hoorden de levensgeschiedenis van Hildegard Van BINGEN, een geestelijke van rond 1100, die toch wel teen en tander wist over kruiden, natuurgeneeswijzen en zo van alles. In één van onze volgende boekjes zeker meer hierover. Een nuttige vergadering waar het laatste woordje nog niet over gesproken is, en ge zeker nog meer over zult horen de volgende maanden !
februari 2006
blaadje
4
het boekje van de VELT – GENK en OMSTREKEN .
We wisten eerst niet goed wat er precies aan de hand was : teveel pralines gegeten, of een late herfst in zijne mond, of had hij een tandje moeten bijsteken ? donderdag 26 januari En om de melktandjes te wisselen was Een berekoude dag, én wind tegen, van- het ook al wat laat. Uiteindelijk bleken daar dat we slechts 33 aanwezigen het de verbouwingswerken te zijn die de mochten tellen op deze bijeenkomst. tandarts de dag tevoren zichtbaar met Hoewel “slechts”, het was toch een hele veel plezier had uitgevoerd… bende, en praatjes voor wel 50, dus het viel eigenlijk goed mee. En zo bleef er natuurlijk meer over om eens goed door te proeven, want overschot, dat mag in geen geval gebeuren !
verslag van de kookles door Stefanie HUDEREK
Onze voorzitter begon met iedereen een kuske te geven. Nieuwjaarswensen, ge kent hem intussen wel, alle excuses zijn goed om de borsten tegen de borst te drukken. Madame Praline was er niet bij, en ook Lady was niet te bespeuren, vandaar dat er op zijn charmante lach weer geen maat stond !
Maar we kwamen eigenlijk samen om de kookkunsten van Stefanie nog eens aan den lijve te ondervinden. Om te beginnen kregen we een taske soep voorgeschoteld. Bleek van kleur, diklopend, zonder stukken of brokken. Het gissen naar de ingrediënten was heel plezant, het leerde ons dat we allemaal samen toch wel veel groenten kennen, maar niemand kon raden wat we aan het eten waren ! Aardpeer, ajuin, knolselder, salade, erwtjes, sandalen van onze voorzitter, porei, zuurkool, komkommer, bloemkool, witloof, bieten, alles passeerde de revue, maar niks was juist.
februari 2006
het boekje van de VELT – GENK en OMSTREKEN
blaadje
Zelf waren we er met onze “kersen” nog niet eens zover vanaf, want het bleek uiteindelijk appelsoep te zijn. Ongeloof, bewondering, positief geknik langs alle kanten. Stefanie had ons weer goed te pakken, niemand kon het raden. Wa hedde nodig ? Een soeplepelke boter en olie, een halve kilo bonkajuin, aardappelen en appels, een dikke schijf knolselder, wat gehakte peterselie, 100 gram light room, wat peper, zout en bouillonblokjes.
5
.
patatjes hiervoor zijn de bintjes, anders hebt ge brats. Draai het boeltje door een sneldoorgang (“passe-vite” gelijk we thuis zeggen) en voeg er na afkoelen 2 ganse eieren bij én 2 eierdooiers, 4 eetlepels aardappelbloem, wat peper, zout en muskaatnoot. Goed kneden, en dan gewone bloem toevoegen tot ge een mooie homogene massa krijgt die niet meer plakt. Zet intussen een grote kookpan met water op het vuur en breng aan de kook. Terwijl dit gebeurt hebt ge nog zjust tijd om uw knödels te vullen.
Stoof de gesnipperde ajuin in de vetstof, voeg de rest van de groenten en fruit toe en zet onder water. Laat gaar koken en voeg voor het mixen de bouillonblokjes toe. Afwerken met room, gehakte peterMaak eerst uw handjes nat. Neem dan selie, peper en zout. een grote soeplepel deeg en maak er een Niet moeilijk, rap klaar, bijzonder lekker. bolleke van. Platdrukken in uw hand en Zo hebben we het graag. vul op met vulling naar keuze. Zorgvuldig Het hoofdgerecht was wel wat ingewik- oprollen en even te rusten leggen op kelder zunne. Knödels zijn een soort plastiek- of siliconenfolie. aardappelflap waarin ge vanalles kunt draaien wat ge in huis kunt vinden, én waar ge goesting in hebt natuurlijk : gruyèrekaas, gestoofde champignons, stoofvlees, gehakt, gestoofde groenten, maar ook pruimen en bosbessen (telkens met een half klontje suiker erbij), variatie te over. We geven u de benodigdheden mee voor het maken van 18 knödels. Als het goed is kunt ge daar met 3 of met 4 van eten, afhankelijk van hoe groot uwen honger is. Als het water aan de kook is laat ge de gevulde bollen zachtjes in het water Wa hedde nodig voor het deeg ? glijden en zet dan het vuur zachtjes. Als Puree van anderhalve kilo aardappelen, 4 eieren, de bollen naar boven komen zijn ze goed. aardappelbloem, gewone bloem, wat peper, zout en muskaatnoot.
Kook de aardappelen gaar met een beetje zout. Afgieten en goed laten drogen. Het afkoelen doet ge best zonder deksel, de kunst bestaat erin om de aardappelen zo droog mogelijk te krijgen. De beste
Afwerking : vetstof in de pan (Stefanie neemt de helft Planta en de helft roomboter) en doe er enkele soeplepels gemalen gemengde noten bij en wat paneermeel. Laat kort stoven en voeg de gehakte peterselie bij. Het moet nog een
februari 2006
blaadje
6
het boekje van de VELT – GENK en OMSTREKEN .
smeuïg mengsel zijn. Leg de gekookte slagroom stijf en meng dit met het knödels erin, bak en wentel ze in het plattekaasmengsel. mengsel tot dat ze licht gebakken zijn. Schik als volgt in een mooi hoog glas : vanonder de besprenkelde peperkoek, dan het mengsel van yoghurt, platte kaas en room. Hierop enkele schijfjes banaan besprenkeld met citroen, (zo worden ze niet bruin). Garneer het boeltje met wat chocoladeschilfers. Niet alleen heel mooi om te zien, maar smaken… Jongens toch. Ook hier was ons fototoestel weer véél te traag, want het enige wat we u kunnen laten zien is dat het snel op was ! Voor de zoete vullingen neemt ge hetzelfde botermengsel, maar voegt ge suiker, kaneel en paneermeel toe. Als ze klaar zijn doorsnijden en opdienen met licht gekopte zure room. Hierbij de foto van het resultaat… Niks overgebleven, van geen énkel bordje dat onze neus passeerde, en dat waren er nogal wat ! Persoonlijk hadden we de zoete (in dit geval met pruimkes) knödels het liefst, maar die met gruyèrekaas hebben we ook allemaal én met veel smaak opgegeten. Heerlijk gewoon.
Nog waren we niet aan het einde van Spijtig voor u, maar lekker voor ons… deze culinaire avond : het nagerecht ! Honingdessert. Het smaakte zo goed als Er werd weer heel wat gesmekt en geboerd deze avond, de lovende woorhet klonk, amaai nog niet. den en het applaus waren oververdiend. Wa hedde nodig ? Peperkoek, 1 appelsien (voor het sap en de geraspte Proficiat Stefanie, ook in naam van alle schil, 1 pakje bourbon vanillesuiker, 250 grammen aanwezigen, want het was weer zeer yoghurt, 250 gram platte kaas, 200 gram room, 1 aangenaam, én lekker, om in uw aanwebanaan, chocoladeschilfers en 6 soeplepels honing. zigheid te mogen vertoeven. Snij de harde randjes van de peperkoek Maar het is nog niet afgelopen : als toeaf (die zijn voor de hondje) en besprenkel maatje beloofde Stefanie om ons tegen ze met het sap van de uitgeperste het einde van het jaar haar beroemde appelsien. Meng de yoghurt, de platte recept voor notentaart aan de hand te kaas, de vanillesuiker, de honing en de doen. We hebben dus weer iets om naar geraspte sinaasappelschil. Klop de uit te kijken. februari 2006
het boekje van de VELT – GENK en OMSTREKEN
blaadje
KLEINVEESHOW Zwartberg, 28-29 januari
Dit mochten we niet missen : 55 jaar actief lid, al minstens 30 jaar voorzitter (alleszins al langer dan de meeste leden zich kunnen herinneren) én een paar medailles van de koning (echt waar, we hebben ze zelf gezien !), deze tentoonstelling van klein huisvee van ons aller Valère HEBDA konden we niet zonder bezoekje laten voorbij gaan.
Wij dus op zondagmorgen met de wederhelft naar de kerk van Zwartberg, alwaar in de ondergrondse lokalen deze show zou doorgaan. We zijn ervan geschrokken. Niet van Valère, we zijn hem al wat gewend, maar wel van wat die vereniging daar effe neergepoot had ! Indrukwekkend. Honderden, wat zeggen we, duizenden dieren kakelden, roekoeden en kraaiden ons tegemoet. Nooit geweten dat zoveel kleine beesten zoveel lawaai konden maken. En zoveel soorten, maten en gewichten en kleuren al helemaal niet !
7
.
Een kip van de markt, dat kent iedereen. En dat heeft ook iedereen. Dachten we zo. Zelf maken we op deze regel geen uitzondering, in onze naïviteit hebben we steeds gemeend dat er slechts twee soorten kippen bestonden : bruine en zwarte. En door een speling van het lot hier en daar al eens een grijs gestippelde, maar dat was geen echte soort ! Witte kippen hebben we niet meer gezien sinds we de korte broek afgelegd hebben, dus dat kon ook het keren der jaren geweest zijn. Nu blijken er tientallen soorten te zijn, mét ieder zijn eigen kenmerken, dewelke zeer nauwgezet in het oog gehouden worden, afgaande op de keuringskaartjes die aan elk hok de goede eigenschappen en minpunten kenbaar maakten. Voor ons leken het allemaal mooie beestjes, maar met die uitleg erbij konden we toch ook doen alsof we er iéts meer van afwisten. Stand van de kop, houding van de vleugels, vorm en kleur van de kam, beharing van de poten, de wakkere blik, de hoogte van de rondel, alles heeft zijn standaarden en dient daar ook aan te voldoen. Zeg nooit zomaar kieken tegen een kip. Of tegen een duif, want daar zijn al evenveel onderverdelingen in te maken. Of zoals in de kalkoenen, of de konijnen, de kwartels of de fazanten. Er was werkelijk van alles te zien !
De soortnamen zijn ons niet bijgebleven (we hadden geen papierke bij om alles nauwgezet te noteren, en terugvallen op onze Alzheimer levert bijzonder weinig informatie op de laatste jaren…), maar we hebben wél kunnen onthouden dat als we wat kleinvee in onze toekomstige stal gaan houden, we toch eerst bij Valère om raad zullen moeten gaan. Een heel interessante tentoonstelling, waarvan we u een bezoek het volgende jaar zeker kunnen aanraden !
februari 2006
blaadje
8
het boekje van de VELT – GENK en OMSTREKEN .
DE GANDELWANGEN We ontvingen van de heer MOORS (waarvoor onze hartelijk dank) uitsluitsel over kleurverschil tussen koeien- en geitenkaas. Koeien eten nogal wat gras, en daarin zit caroteen (ook voorkomend in worteltjes, het is daarom dat de konijntjes zo een gele kleur hebben…). De melk krijgt hierdoor een gelige kleur, die zich ook doorzet in de kaas. Geiten eten ook gras, maar die zetten dat caroteen om in vitamine A, waardoor die melk, en dus ook de kaas, wit is. In de winter bevat gras veel minder caroteen, dus de melk wordt witter. Omdat dit niet zo mooi is in de winkel wordt er een gele kleurstof in gedaan, zodat de kleur het ganse jaar dezelfde kan gehouden worden. Helemaal natuurlijk, en daarom hebben we dit voor u opgezocht op het alwetende internet :
En u dacht succes te hebben ? Helemaal fout ja, we zullen u eens vertellen wat succes eigenlijk wél betekent.
Op uw 4de is succes… niet in uw broek plassen. Op uw 12de is succes… vrienden hebben. Op uw 18de is succes… een rijbewijs hebben. Op uw 20ste is succes… seks hebben. Op uw 35ste is succes… geld hebben. Op uw 50ste is succes… nog geld hebben Op uw 60ste is succes… nog seks hebben. Op uw 70ste is succes… nog een rijbewijs hebben Op uw 75ste is succes… nog vrienden hebben Op uw 80ste is succes… nog niet in uw broek plassen ! Zelf zitten we in bovenstaand lijstje nog maar halverwege en het klopt al niet helemaal. Hopelijk hebt ge méér succes… En hier de maandelijkse tip van oompje Lorenzo (Lorre voor de vrienden).
Dit struikje, Bixella orellana, ook wel Achiote of Anatto genoemd, komt uit YUCATAN (Mexico). Van de zaden maakt men achiotepasta, bij ons beter gekend als de kleurstof E160. De vrucht waarin de zaadjes zitten heeft stekels, en lijkt nog het meest op een kastanje. Er werd vroeger ook wel textiel mee gekleurd. Bij de Maya’s waren achiotezaadjes één van de belangrijkste offergeschenken aan de goden, en op een bepaald moment gebruikte men ze zelfs als wettelijk betaalmiddel. februari 2006
Als ge zéker wilt zijn dat alle chemische producten van uw groenten en fruit verwijderd zijn, kunt ge ze best wassen in water met daarin een geut maagzout, ofwel bicarbonaat voor de scheikundigen onder ons. Daarna nog effe spoelen met klaar water en smullen maar. Lorenzo’s eigen ervaring, die volmondig bevestigd werd door de dokter.
