Snel, sneller, snelst

153 Snel, sneller, snelst

www.wtos.nl

De laatste Corsa van dit contributiejaar ligt alweer voor je. Wat gaat een jaar toch snel voorbij. Gelukkig zijn er meerdere jaren in één jaar. Want het collegejaar is nog net niet voorbij. Zelf weet ik al welke tentamens ik mag doen in augustus. Altijd leuk tentamens in je “zomervakantie”… Maar het wielerseizoen, zie het ook als een jaar, is nog lang niet voorbij. Tot en met eind september moet er nog getraind, gekoerst en gepresteerd worden. Hoewel september ook al dichtbij is staan er toch nog wat mooie evenementen op de agenda, zo is er begin september het CK weg & MTB afsluitend een BBQ. Wegens succes wordt het NME nogmaals verreden, de ultieme tijdrit, de Ultimo, 28km vechten tegen de klok, voor de WTOS elite het NCK, de Nederlandse Club Kampioenschappen en het NSK, het Nederlands Studenten Kampioenschap in Utrecht. De Tour de France is bij het schrijven van de redactioneel al halverwege en het is duidelijk dat het wielrennen langzaam 0

Tekst: Trudo Vreenegoor

REDACTIONEEL Redactioneel

maar zeker schoner wordt. Het tempo ligt lager en de kopmannen wachten meer af. Desalniettemin blijft het een prachtige koers om te volgen. Als ik het volhoud kijk is ’s avonds ook altijd nog ff naar de avondetappe met Mart Smeets. De Tour zelf wordt uiteraard bij de Belg gekeken. Verder weinig over de Tour in deze Corsa, wel een paar andere mooie verslagen over koersen waar WTOS’ers aan hebben deelgenomen. Zo was er de Rogtour, Olympia’s tour en de profkoersen waar Malaya aan heeft deelgenomen. Verder veel tijdrijden in deze Corsa. Rob is er mee begonnen dit seizoen, harder en harder rijdt hij. Maar ook Maurits is inmiddels verslaaft geraakt aan het tijdrijden. Verslagen over de Una, Duo en GNSK in deze Corsa. En natuurlijk nog veel meer. In de volgende Corsa zullen vele mooie verhalen te vinden zijn over (fiets)vakanties, zoals de 5 helden die de Marmotte hebben bedwongen. Heb jij ook een mooi verhaal stuur deze dan naar de redactie, [email protected]. 153

Inhoudsopgave Corsa 153 Redactioneel ..........................................................0 WTOS Agenda........................................................2 Van de voorzitter....................................................4 La Una ..................................................................5 La Duo ..................................................................5 KMK 2007 .............................................................6 Het Nieuwe Mountainbike Evenement .......................8 10km tijdrit ...........................................................9 Dutch Mountains Toertocht .................................... 10 GNSK.................................................................. 12 Rogtour............................................................... 14 Olympia’s tour 2007 ............................................. 16 CK Marathon........................................................ 22 Columnpje........................................................... 23 De fiets van…....................................................... 24 Boekverslag; De Renner ........................................ 25 Een jaartje wat anders .......................................... 26 Opmerkelijk…....................................................... 30 Verleden leden leden heden ................................... 32

153 De Corsa is het clubblad van WTOS, Wij Trainen Ons Suf, Studenten wielervereniging sinds 1983 Redactie: Trudo Vreenegoor Korvezeestraat 583 2628 CW Delft 06-20814202 [email protected]

Adverteerdersindex Bike-Zone .......................................................... 13 Bike2Build .......................................................... 20

Oplage: 150

Uiterste inleverdata: Corsa 154: 15-08-‘07 Corsa 155: 15-10-‘07 Corsa 156: 15-12-‘07

www.wtos.nl Sitemanager: Erik Nienhuis Dirk Costerplein 21 2624 TP Delft 06-20959605 [email protected] 153

1

WTOS Agenda

Augustus - September Datum

Activiteit

Plaats

Tijd

Dinsdag 7 augustus Maandag 20 augustus Woensdag 22 augustus Woensdag 29 augustus

Borrel oWeeTOS, infomarkt oWeeTOS, sportdag 10km tijdrit

Café de Tango Markt Sportcentrum Langs de A13

>21:00 hele dag hele dag 20:00

Woensdag 4 september Zondag 9 september Woensdag 12 september Woensdag 19 september Zaterdag 22 september

Borrel CK weg & MTB 2e NME La Ultimo NCK

>21:00 volgt 20:00 volgt volgt

Woensdag 26 september Zaterdag 29 september

10km tijdrit NSK weg

Café de Tango volgt Elsenburgerbos Zestienhoven HoogezandSappemeer Langs de A13 Utrecht

Iedere eerste dinsdag van de maand Iedere laatste woensdag van de maand

Borrel

Café de Tango

>21:00

10km tijdrit

Langs de A13

volgt

20:00 >9:00

Kijk zelf ook eens in de WTOS agenda op de site! Voor meer informatie: [email protected]. Weg-trainingen Iedere maandag- en donderdagavond weer getraind, rondje Hoek van Holland (55 km in verschillende groepen). Om 18:30 wordt collectief gestart en langs de Nieuwe Waterweg zullen groepen naar gelijk niveau gevormd worden. Verzamelen bij het sportcentrum. MTB-training Op woensdagavond wordt er gemountainbiked. Om 18:30 wordt er vertrokken vanaf het sportcentrum voor een recreatieve tocht of een specifieke training. Deze laatste is een voorbereide training waarbij een afgesproken programma wordt afgewerkt. Meestal wordt er getraind in de Delftse Hout, het Elsenburgerbos of bij Zoetermeer of Bergenschenhoek.

2

153

oWeeTOS Zoals ieder jaar zal ook WTOS tijdens de OWEE aanwezig zijn. De OWEE week valt in week 34, van maandag 20 t/m donderdag 23 augustus. Mocht je als niet sjaars ook over de infomarkt lopen, kom dan ook ff langs de WTOS stand. CK weg Eén keer per jaar wordt het clubkampioenschap op de weg verreden, op een parcours van een wielervereniging in de buurt. Naast de toppers die zullen gaan strijden om de titel, is dit kampioenschap ook erg leuk voor de wat minder snelle. Laat je vooral niet afschrikken als je denkt dat het 'te hard' zal gaan, kom ook van het kampioenschap proeven! Afsluitend een BBQ. CK MTB Hét wedstrijdevenement voor mountainbikend WTOS! De dag waarop vele beloftes zullen moeten worden waargemaakt. De toppers gaan voor de overwinning, terwijl anderen ze gapend aan staan te kijken. Voor sommigen de eerste wedstrijd, voor anderen alweer de zoveelste. Het belooft een mooie dag te worden. Heb je een mountainbike? Doe mee! Afsluitend een BBQ. NME Na het succes in mei, wordt het NME nogmaals georganiseerd. Het Nieuwe Mountainbike Evenement zal uit een tijdrit bestaan in het Elsenburgerbos. De weg selectie heeft de 10km tijdrit op het asfalt de MTB’ers het NME. Denk jij voor iemand te kunnen finishen sluit dan alvast een mooie weddenschap af via het prikbord! Crossers zijn ook welkom. La Ultimo De naam zegt het al; dit is de ultieme individuele WTOS tijdrit. De wedstrijd gaat over 28km, 4 rondjes langs Zestienhoven, hetzelfde parcours waar ook de Duo over heen ging. Bij de Ultimo is het zaak je krachten goed te verdelen, de verschillen worden altijd in de laatste ronde gemaakt. 10km tijdrit Gedurende de zomertijd wordt elke laatste woensdag van de maand de traditionele individuele WTOS-tijdrit over 10 kilometer verreden op de parallelweg langs de A13. Zet je streeftijd op het prikbord, probeer nog wat mooie weddenschappen erop af te sluiten en kom in ieder geval gewoon rijden. Het is een leuk evenement voor iedereen, ook voor de minder snelle renners, laat je niet afschrikken. De Ranglijst Aller Tijden (RAT) bevat de beste tijden van alle renners die ooit aan de 10 km tijdrit hebben deelgenomen. Verzamelen bij Rijksstraatweg Delft. WTOS Borrel Elke eerste dinsdag van de maand vindt de WTOS borrel vanaf 21.00 uur plaats in café de Tango aan de Oude Delft. De borrel is een uitstekende gelegenheid om de man of vrouw onder de helm wat beter te leren kennen, een avondje ouwehoeren over wielrennen, auto's en alles wat je verder interesseert. Ben je net lid en wil je weten wat er allemaal gebeurt binnen WTOS of wil je lid worden, kom dan langs! Kijk voor de plannen van andere WTOS’ers m.b.t. deze evenementen ook eens op het WTOS prikbord: www.wtos.nl/php/prikbord/index.php

153

3

Tekst: Trudo Vreenegoor

VAN DE VOORZITTER Van de voorzitter WIT

Wit, is de kleur van mijn Ipod die trouw elke duurtraining met me mee gaat Wit, is de wegmarkering op de weg die onder mijn zadel doorflitst Wit, is het zebrapad gekleurd waar ik voor een voetganger moet stoppen Wit-heet, word ik van de dagjes mensen die vragen waarom ik geen bel heb Wit, is mijn WTOS bidon waar ik een flinke slok uit drink Wit, zijn de bergtoppen in de Alpen Wit, is mijn Tacx die stof staat de vangen Wit, zijn mijn WTOS sokken gelukkig nog wel! Wit, is de helm van de renner die de superpremie net voor mijn neus wegkaapte Wit, zijn mijn WTOS overschoenen die mij weer net niet aan een 10km PR helpen Wit, is de envelop die ik in ontvangst neem voor mijn 7e plek in de Ronde van Herwijnen Wit, zijn de letters op mijn gloednieuwe dichtachterwiel Wit, belasting betalen moet helaas Wit, zijn mijn lakens waar ik onder duik na een zware training/koers Wit, die helm had je toch echt NIET op Rob! Wit, zijn de fietsschoenen die op mijn verlanglijst staan Wit, was de doek waar ik mijn ketting mee schoon veeg Wit, is de maltodextrine die ik toevoeg aan het water in mijn bidon Wit, is het slijm dat ik wegveeg tijdens mijn solo in de DUO Steeds meer gaat het wielrennen mijn leven leiden, steeds meer uren zit ik op de fiets, steeds meer geld gaat in het fietsen zitten en steeds meer voldoening haal ik uit het fietsen. Het wielrennen geeft mijn leven steeds meer KLEUR!

4

153

La Una

De Una, een tijdrit van “maar” 1km, maar desondanks loodzwaar. Het weer was zeker Una gunstig vanwege een lekker windje in de rug. Rob wist de kilometer het snelst af te leggen, met een gemiddelde van bijna 58 km/hr! Naam

Tijd

1 Rob Lokate

01:02,32

2 Jos Burger

01:04,70

3 Trudo Vreenegoor

01:10,93

4 Wouter Perry

01:11,32

5 Barend Lubbers

01:11,37

6 Menno Kloosterman

01:11,40

7 Tim Snijders

01:14,75

8 Erik Nienhuis

01:16,46

9 Floris van der Wolf

01:19,56

La Duo

Het was een hele mooie dag, geen zuchtje wind, lekker temperatuurtje dus er kon gevlamd worden. Vooral enkele rappe mannen wilden zich met elkaar meten. Uiteindelijk waren de gebroeders van Ruitenbeek die de snelste waren. Koppel

Tijd

1 Malaya en Manman van Ruitenbeek Rob Lokate en Maurits van der Ven

36:28,00 DNF

2 Wouter Perry en Ton Verbon Stijn Schoen en Trudo Vreenegoor

38:35,70 40:52,87

DNF

41:32,96

3 Olivier van der Wiele en Alex de Kraker

41:33,79

4 Herman van der Meyden en Janne Brok

44:09,52

5 Rien Schuurhuis en Wouter

45:21,47

153

5

Het was een mooie vrijdagochtend toen we vanuit Delft richting Spa vertrokken, waar we een weekend zouden gaan fietsen. De KMK-cie had alle voorbereidingen getroffen en na een ochtend rijden, zijn we allemaal op de bestemming in België aangekomen.

Tekst: Suzanne de Lange

KMK 2007 KMK 2007

dag worden. Door sommige actievelingen werd de ‘Waalse Pijl’ gereden. Anderen hadden bedacht iets later te vertrekken en een eigen route te kiezen.

Met een handvol mueslirepen, krentenbollen en bidons vol limonade gingen we een eerste tocht fietsen in de omgeving, om de heuvels te verkennen en te trotseren uiteraard. Het weer was goed en we kwamen een hoop mensen tegen die hetzelfde goede idee hadden: fietsen! Aan het eind van de dag kwamen we voldaan terug in de villa, die we dit weekend mochten bezetten. Perfect uitgekozen, moet ik zeggen, we hadden genoeg ruimte, weinig geluidsoverlast en een mooie tuin. De eerste maaltijd smaakte goed en leverde ons voldoende energie om de volgende morgen weer vol goede moed op onze fiets te stappen. Dit zou een lange 6

Koken voor 40 man valt niet mee! 153

Met een groepje van zes gingen we op pad. François wist de weg en leidde ons België uit, door Duitsland, naar een geweldig pannenkoekenhuis waar we onszelf nog meer energie gunden. De weg terug naar Spa was zwaarder dan verwacht. Maar het glooiende landschap, de hoge bomen, bloeiende velden en rivieren gaven ons een vakantiegevoel en maakten het de moeite waard om af en toe door te zetten, als onze benen eigenlijk liever niet verder wilden…

Zondagmorgen ging iedereen zijn eigen gang, sommigen gingen fietsen. Anderen, waaronder ik, gingen de toerist uithangen in Spa. Met een wandelkaart op zak, gingen we als een stel padvinders op verkenning door het bos. De natuur was wederom prachtig. We kwamen Duitsers, Nederlanders en Belgen tegen, allen met hetzelfde idee: te genieten van de omgeving, het zonnige weer en de vrije dagen.

’s Avonds, toen de meeste voldaan op de bank zaten, en anderen in de keuken bezig waren de voorraad knakworsten zichzelf toe te eigenen, werden er in de kamer vrolijk spelletjes gespeeld. Trudo legde ons het enerverende spel ‘Stap op’ uit. Zeker de moeite waard om mee te nemen op fietsvakantie! Vinay vulde de avond met het proberen te wisselen van zijn band…dit kostte hem meer moeite dan verwacht, nee helaas ging dit niet zo soepel. De volgende dag kon hij dan ook niet mee fietsen.

De MTB’ers konden ook hun lol op Het was een mooi weekend, waarin ik een leuke groep mensen beter heb leren kennen. Iedereen bedankt, met name de KMK-cie, die alles zo goed had voorbereid!

Kilometers maken met het kaartspel Stap Op

153

7

Vorig jaar is begonnen met het Nieuwe Mountainbike Evenement (NME), het evenement dat een traditie moet gaan worden van het WTOS mountainbiken. Wat op de weg de 10km tijdrit heet, heet in het mountainbiken het NME. Vorig jaar begon de traditie wat mager, met een opkomst van slechts vier man. Dit jaar moest het natuurlijk beter. Het bestuur kwam met een nieuw rondje. Dit rondje van zo’n 2 à 3 minuten moest 6 keer worden afgelegd. Zodat de tijden ook vergelijkbaar zouden moeten zijn met de tijden van de 10 km tijdrit. Ik had er wel zin in. Het parcours lag er prima bij en het weer was goed. Ideale omstandigheden om een snelle tijd neer te zetten. Bovendien; een dikke tien minuten knallen ligt me ook wel. Voor Jerome bleek de afstand te kort om het verschil te kunnen maken. Erik reed hard en wist nog net onze drie nieuwe leden voor te blijven. Mijn tijd bleek de snelste. Ik mocht bij Wouter Perry de felbegeerde neushoorntrofee in ontvangst nemen. 8

Tekst: Sander Prakken

NME Het Nieuwe Mountainbike Evenement

Dat de beste tijden al direct de eerste keer behoorlijk sneller zijn dan het record op de tien kilometertijdrit; prima, 6 rondjes is écht voldoende om alles uit jezelf te halen. Alle deelnemers waren positief over het NME. Iedereen is gemotiveerd om nog dit jaar zijn tijd te verbeteren! Uitslag NME 23 mei 2007 1 2 3 4 5 6 7 8

Sander Jerome Erik Stefan Jan Johan Vinay Frank

12:24,18 12:42,35 13:38,00 13:56,72 14:04,60 14:24,86 16:16,56 16:30,48

PS. Ik denk dit rondje op de crosser net zo snel te doen moet zijn als op de MTB… Woensdag 12 september om 20:00 zal er een 2e NME van dit seizoen verreden worden, wees erbij!

153

10km tijdrit

Het tijdrijden is toch hét WTOS evenement. Door de vele evenementen waar tegen de klok wordt gereden staat WTOS bekend om haar goede tijdrijders. Op verschillende wedstrijden staat WTOS bovenaan, DK tijdrijden, GNSK, Rogtour, etc. Maurits wist onder ongunstige weersomstandigheden bijna het clubrecord te verbeteren. Dat belooft wat als de omstandigheden gunstiger worden! Woensdag 30 mei Naam

Tijd

Tussentijd

Terug

1 Maurits van der Ven

13:03,83

06:58,00

06:05,83

2 Olivier van der Wiele

14:34,70

07:57,00

06:37,70

3 Trudo Vreenegoor

14:37,93

07:55,00

06:42,93

4 Thijs van Tongeren

15:28,03

08:23,00

07:05,03

5 Tim Snijders

15:41,53

08:21,00

07:20,53

6 Albert Drenth

16:02,66

08:43,00

07:19,66

7 Rene Borst

16:08,45

08:55,00

07:13,45

8 Herman van der Meyden

16:46,73

08:40,00

08:06,73

Woensdag 27 juni Tijd

Tussentijd

Terug

1 Maurits van der Ven

Naam

13:17,98

06:40,00

06:37,98

2 Rob Lokate

13:25,78

06:45,00

06:40,78

3 Trudo Vreenegoor

14:26,12

07:22,00

07:04,12

4 Manman van Ruitenbeek

14:32,08

07:30,00

07:02,08

5 Jelle Zijlstra

15:04,88

-

-

6 Ingmar Bolderink

16:18,48

-

-

153

9

Drie man sterk vertrokken we richting het zuiden. In de fietscoupe van de minstens 30 jaar oude intercity begon het avontuur. De spanning kwam tot een hoogtepunt in Eindhoven, waar we dienden over te stappen in de trein richting Heerlen. Maar uitgerekend op de dag dat je is lekker gaat touren in ‘s lands zuidelijkste puntje, uitgerekend die dag is het de zevende Sabbat na Pesach; ofwel het is dit weekend pinkpop. Het leek erop dat de trein fysiek vol zat en aangezien het feit dat vloeistoffen vrij incompresibel zijn (en wij er voor 80% uit bestaan) zag het er naar uit dat wij de trein niet gingen halen. Maar we vonden nog plaats helemaal voor én achter in het ijzeren, dubbeldeks peleton van hardop muziekdraaiende, hip-uitziende, rokende en bierdrinkende jongeren. Ikzelf zat achterin op het balkon bij kerels van het Eindhovense Squadra Veloce. Het warme bad van Zuiderlijke gemoedelijkheid beviel goed; de voorpret was begonnen. Eenmaal in het Maastricht aangekomen werden we ontvangen door zeer enthousiaste en vooral blije mensen. Een 10

Tekst: Guido Kooijman

DM TOERTOCHT Dutch Mountains Toertocht

pittige dame, volgens mij hun Trudo, verwelkomde ons met Limbabwiaans accent en wees elke club hun ‘host’ aan. In de kamer van onze host werden we geconfronteerd met het alledaagse leven van een wielergek: een biografie van Pantani op het nachtkastje, een orthopedische titanium racefiets aan de muur en talloze posters en foto’s van fietsen. Het was hier waar we de gelegenheid kregen wat te eten. Na zo veel mogelijk, zo lang mogelijke carbon hydraten naar binnen te hebben gewerkt, gingen wij op pad. Bij de verzamelplaats werd er een groepsfoto gemaakt. Niet door de man die hiervoor speciaal een chique camera had meegenomen; zijn beide accu’s waren leeg. Maar door een renner die het immense gewicht van z’n camera niet voor niets zou gaan meeslepen. De groep verdeelde zich in drieen; MBT’ers, weg-langzaam en weg-snel. Met lichte angst sloot ik me bij de weg-snel aan. De angst was terug te lezen op m’n hartslagmeter; deze gaf tijdens het wachten 180 bpm aan. Ik hoopte dat dit een gevolg was van het niet-gecodeerde signaal van m’n borstband (en daarom het signaal van een buurman erbij opgeteld). 153

Onderweg kregen we een aantal mooie colletjes te verwerken. Naast een afschuwelijke onbekende Belgische col, natuurlijk ook de Keutenberg, de Cauberg, Eyserboschweg, Vaalse berg. In onze groep zat één Domrenner. Deze Utrechtenaar was mee op een oude loodzware metalen fiets met toe-clips en versnellingen op het frame. Ondanks dat deze held het uiterlijk van z’n materiaal en kleding niet meehad, was hij een van de betere renners, ook op weg naar boven. Die ene keer dat ik eerder boven was, kwam hij me in de afdaling voorbij met de opmerking dat zo’n metalen frame niet altijd een nadeel hoeft te zijn.

In de achtertuin een heuse pastaparty Na drie en een half uur, honderd kilometer en één lekke band verder, werden we opgevangen met heerlijke vlaai en een maaltijd met vers bereidde pasta-rood. Alles perfect geregeld. Kortom een zaterdag well spent!

Dutch Mountains groep 2007

153

11

Het Groot Nederlands Studenten Kampioenschap (GNSK) werd dit jaar georganiseerd door Amsterdam. Jaarlijks strijden ongeveer 1200 studenten van ongeveer twintig universiteiten en hogescholen in minimaal tien sporten om de titel ‘Nederlands Studenten Kampioen’. Een belangrijk kenmerk van het GNSK is dat alle sporten in teamverband worden beoefend. De afgevaardigde teams zijn vaak van (sub-) topniveau. Aan de hand van de uitslagen van de verschillende sporten wordt een eindklassement samengesteld. De winnaar hiervan mag zich een jaar lang ‘Groot Nederlands Studenten Kampioen’ noemen. Dit jaar was de discipline ploegentijdrit ook opgenomen in het GNSK. WTOS wilde hier uiteraard schitteren. Het duurde bij de heren heel lang voordat de definitieve selectie bekend was. Door de drukke wedstrijdprogramma’s konden de Continental renners niet voor Delft uitkomen. Uiteindelijk reden bij de heren Rob Lokate, Maurits van der Ven, Rien Schuurhuis en Trudo Vreenegoor. Bij de dames stond er een Restore elite team, Debbie en Patricia Ammerlaan, Nicoline van der Vaart en Lianne Wagtho. 12

Tekst: Trudo Vreenegoor

GNSK GNSK

De dames werkten goed samen en wisten zo na 5 ronden het eerste succes voor Delft binnen te halen, ze hadden maarliefst 2 minuten voorsprong op de nummers 2! Bij de heren werd het nog heel spannend. Delft lag bij het ingaan van de 2e ronde nog met een paar seconden voor de nummer 2. Helaas wist Delft deze voorsprong niet vast te hadden en werden zo toch mooi 2e achter de heren van Utrecht. Zelf moest ik er na 1,5 ronde al af, Rien moest nu wel uitrijden omdat er minsten 3 renners moesten finishen. Geen gemakkelijke taak als je bij Maurits en Rob in het wiel zit. In ronde 5 van de 7, kon Rob een bocht niet houden en viel hard op zijn kin/hoofd. Na een paar seconden versuft bij zijn fiets te staan wist hij toch de laatste 2 ronden uit te rijden. Bebloed en al kwam hij over de finish. Later bleek hij een hersenschudding en een kapotte lip opgelopen te hebben. Inmiddels rijd Rob gewoon weer hard zoals “normaal”. Delft werd overal uiteindelijk 7e. In 2008 is het GNSK in Delft en zal WTOS er weer naar streven om beide tijdritten te winnen. 153

153

13

De Rogtour is een van de weinige meerdaagse wedstrijden voor amateurs in Nederland. Op zaterdagmiddag eerst de proloog, een tijdrit van 6km, ’s avonds een criterium van 100km en zondag een omloop van totaal 140km. De aanloop was al bijzonder. Op de vertrekdag vierde de TU haar 33e lustrum. Een thema vol jeukwoorden zorgde voor een bonte verzameling mensen, optredens en activiteiten. Zo kon er virtueel naar Afrika gefietst worden op de spinningfietsen, een nobele daad en behoorlijk afzien; het was boven de dertig graden en de apparaten waren buiten in de brandende zon opgesteld. Met de tour voor de boeg vond ik dat ik een goede smoes had niet op te stappen. De dagactiviteiten werden afgesloten met een daverend noodweer. Ik zou met Amy om zeven uur het geniale rek van Karlas monteren, maar dat hebben we toen maar even uitgesteld. Dat gaf mij mooi de gelegenheid om nog even langs het Sportcentrum te gaan en wat van de sessie van Jules Deelder mee te maken. Hij was net begonnen en het bruiste nog niet echt. Na een kwartiertje kwam er een gefrustreerd “Er mag 14

Tekst: Michiel Brevet

ROGTOUR Rogtour

bewogen worden!” in plat Rotterdams van het podium. Het regende nog steeds maar om het schema niet al teveel te rekken ben ik mij toch maar richting het huis van Amy gaan bewegen. Geweldig al die verzopen katten onderweg. Inladen bij de BalPol was gelukkig zonder neerslag, maar onze opoffering bij het monteren mocht helaas niet baten, de slagboom bij het bungalowpark was onverbiddelijk; stipt elf uur spertijd. We hadden elkaar blijkbaar nog veel te vertellen want we gingen veel te laat naar bed. Zaterdag begon als een soort Wimbledon en toen er tijden neergezet moesten gaan worden regende het continu dikke druppels. De ploegauto had postgevat langs het parcours en de eerste deelnemers spetterden langs. Een aanzienlijk deel zonder ligstuur… Bij het verkennen van de 6km leek er een lichte meewind te staan vanaf de bocht voorbij de auto, maar daar was tijdens het tikken van de chrono niks meer van te merken. Iets te enthousiast begonnen, dus de snelheid zakte steeds verder in. Ik was wel tevreden met mijn score, Rob had op winst ingezet en was niet te spreken over zijn derde plek.

153

Barend’s materiaal had averij opgelopen en in allerijl moest er een stuurpen geregeld worden om te kunnen starten in het avondcriterium in Weert. Amy moest zijn aanwezigheid op de valreep nog even bevestigen aan de jurybus, maar iedereen mocht gelukkig starten. Het was zelfs stralend weer geworden en er werd door de kopmannen een mooi bedrag aan premies bij elkaar gesprint. In mijn eerste criterium heb ik het goed kunnen uithouden in het peloton.

Jos werd mooi 10e in het criterium Het rondje om de kerk van zaterdag werd zondag gevolgd door een dorpenomloop over 140km. Mooi weer en mooie wegen, maar voor sommigen waren de bochten een uitdaging gezien de valpartijen. Amy zat kort na elkaar achter zulke minder gelukkige piloten en was de aansluiting kwijt. Na iedere doorkomst in Weert werd er hard aan getrokken en moest ik diep gaan om bij te blijven.

153

In de tweede helft van de wedstrijd was Trudo een tijdje weg met de kopgroep en pakte wat bonificatieseconden. De voorsprong die opliep tot anderhalve minuut hield helaas geen stand en praktisch als één meute werd er op de meet afgestormd. Jos zat het best voorin, met een elfde plek. Ik had het compleet gehad aan het einde, en kwispelde als de staart van het peloton de streep over. Dankzij de proloog zat er toch een mooie eindklassering in.

Trudo met 6 andere in de kopgroep Niet alleen de aanloop was bijzonder, ook de nasleep. In de regio zijn namelijk de processierupsen actief en met uitzondering van Rob en mijzelf heeft iedereen een week met armen en benen vol bultjes rondgelopen! De beten van Weert.

15

Olympia’s Tour (OT), Neerlands grootste wedstrijd voor amateurs, werd dit jaar verreden van 12 t/m 20 mei. Verdeeld over een proloog, individuele tijdrit en acht etappes lag er 1350km voor de wielen. Het startveld bestaat, zoals altijd, uit alle grotere Nederlandse ploegen, aangevuld met sterke Continentale- en landenteams uit het buitenland. Als lid van het Continentale Team Van Vliet-EBH sta ook ik aan het vertrek in Varsseveld. Twee weken eerder heb ik de Tour de Bretagne (7 dagen, sterk deelnemersveld, ontzettend afgezien) gereden, dus ik weet ondertussen wat het inhoudt om een langere meerdaagse te rijden. Een proloog wordt altijd serieus aangepakt; nagenoeg iedereen (en ik dus ook) denkt dat werkelijk elke seconde telt en omdat een goed begin het halve werk is, kun je maar beter zorgen dat het begin zo goed mogelijk is. Het parcours van de proloog werd, zoals gebruikelijk, in de vroege middag een aantal keer verkend. Vanaf dit moment word ik meestal zenuwachtig, zo ook nu. Wat kan ik op dit parcours? Hoe sta ik in dit deelnemersveld? Ik besluit uiteindelijk op een top 30 klassering te mikken, en 16

Tekst: Manman van Ruitenbeek

OLYMPIA’S TOUR Olympia’s tour 2007

spreek met mezelf af tevreden te zijn als dat lukt. Wanneer ik van het startpodium af rijdt, besef ik me dat ik m’n ploegleider niet hoor. “Shit ja, vergeten de communicatie aan te zetten. Wel lekker ook eigenlijk, hoef ik in ieder geval niet naar dat geschreeuw te luisteren. Ga ik eigenlijk wel hard?” Ondertussen zitten de eerste honderden meters er al op. Na een kleine acht minuten gevuld met pijn kom ik eindelijk over de streep. Uiteindelijk blijk ik 24e te zijn geworden. Mooi, maar als ik hoor dat ik op anderhalve seconde van de jongerentrui ben gestrand overheerst toch het gevoel van een gemiste kans. Na een goede nachtrust staat de eerste ‘echte’ rit op het programma. Ik was er al voor gewaarschuwd door jongens die deze koers vaker hebben gereden: OT is een zenuwachtige koers. Iedereen wil zich laten zien, iedereen wil vechten voor zijn plek. Ik ben daar meestal niet zo goed in, en heb het daardoor ook niet echt makkelijk deze rit. Er staat net niet genoeg wind om het peloton uit elkaar te rijden, maar dat weerhoudt de sprintersploegen er niet van om het laatste uur een verschroeiend tempo te hanteren. Ik heb het op de kant 153

ontzettend lastig en moet echt diep gaan om niet te passen. Na de streep volgt de verklaring; mijn achterwiel loopt aan, flink. Ik herinner me dat er iemand in mijn wiel reed, dat ik er toen nog aan dacht om m’n rem open te zetten, maar een paar tellen later moest uitwijken voor een valpartij en daardoor het hele voorval weer vergat. Ik hoop dat het aanlopende wiel de voornaamste reden is voor de pijn in mijn benen, maar ga toch wat minder zelfverzekerd naar bed dan na de proloog. De tweede etappe voert ons van het oosten naar het westen van ons land. We rijden in ongeveer 200km in één streep naar Hoofddorp. Onderweg hebben we veel wind en net zoveel regen. Vlak voor Hoofddorp valt de eerste slag van OT 2007. Ik mis net de eerste groep en doe een ultieme poging om er door de wind naar toe te rijden. Natuurlijk mislukt dat en ben ik daardoor zo over mijn toeren dat ik in de 2e groep niet aan kan pikken. Stom, daar gaat mijn (jongeren)klassement! Gelukkig komen we uiteindelijk terug bij de 2e groep, waardoor ik nog mee kan doen voor een plaats in de subtop. Mijn ploeg heeft helaas maar één man mee (Alain van Katwijk wordt 3e vandaag), waardoor die automatisch kopman is geworden. De 3e en 4e etappe leiden via de afsluitdijk naar Heerenveen. Beide dagen zijn waaieretappes, en het lijkt niet uit te maken of ik in eerste instantie meezit of gelost word, ik eindig altijd in de 2e groep. De 3e rit is van start tot finish ongenadig hard geweest, waardoor in de etappe naar Heerenveen de grootste slag van de week valt. Vanaf kilometer 1 rijdt een groep met de nagenoeg iedereen uit de top van het klassement weg en mede omdat ik met twee ploeggenoten de opdracht krijg te gaan storen in de 2e groep, hebben we die de hele dag niet meer terug gezien. Deze dag ondervind ik voor het eerst wat er gebeurt als er in een meerdaagse niets meer te halen valt: we vallen ontzettend stil, rijden op het eind krap 30 per uur en verliezen deze dag 17 minuten op de 153

kopgroep. Ik ondervind trouwens ook wat inherent lijkt aan OT: ik val, gelukkig zonder al te veel erg.

Etappe 4, Hoofddorp-Heerhugowaard De 5e etappe is in twee delen opgesplitst: een ochtendetappe van 100km gevolgd door een individuele tijdrit van 17km. De ochtendetappe is een ware ode aan snelheid. Omdat er onophoudelijk gedemarreerd wordt en iedereen mee wil zitten (en dus niemand weg komt) zie ik mijn teller nooit minder dan 50km/u aangeven. Heel even lijkt een groep van 15 man weg te kunnen rijden, maar al snel rijden twee ploegen die de slag hadden gemist ook die groep weer terug. De rit liep dus uit op een massasprint, waarin ploeggenoot Bram Schmitz 2e wordt. Zelf ben ik erg actief geweest deze rit; ik voel me goed. Deze keer wordt de tijdrit met de auto, en ook nu word ik weer zenuwachtig na het parcours gezien te hebben. Ik mag voluit rijden van de ploegleider (dat was ik zelf toch al van 17

plan, maar het is altijd fijn als je daarover op één lijn zit) omdat ik nog steeds bij de eerste 25 sta in het klassement (en 3e in het jongerenklassement). Tot mijn verbazing merk ik al snel dat ik de goede benen van de ochtendetappe totaal kwijt ben. Ik moet keihard werken om enigszins vooruit te komen en besef me onderweg dus al dat ik geen goede tijd ga neerzetten. Ik word 36e en stijg daarmee nog wel een plek in het klassement, maar ben voor het eerst deze koers teleurgesteld in mijn prestatie. Ik hoop stiekem dat ik toch nog hinder van mijn Bijna iedereen begint nu moe te worden, en de volgende etappe is met 211km de langste van allemaal. Zo ver heb ik nog nooit gereden, maar het gaat boven verwachting goed. Ik zit twee keer mee met een kopgroep, en rij na 200km zelfs nog in de aanval. Uiteindelijk draait het toch weer uit op een massasprint, Bram wordt deze keer 3e. Na de tijdrit is dit echt een opsteker. Ik heb nu veel vertrouwen in de laatste twee dagen, en ben ook blij dat het er bijna op zit. Wielrennen is leuk, maar na meer dan een week alleen maar omgaan (met alle respect) met nietstuderende wielrenners heb ik even meer dan genoeg van het praten over seks, koers en af en toe auto’s. De één na laatste rit is er een zonder echte moeilijkheidsgraad. Vlak, en maar 150km. Net als elke dag wordt er weer ingevlogen vanuit het vertrek, maar deze keer is goed te merken dat het peloton moe is. We rijden met 18 man weg, zonder noemenswaardige strijd met het peloton. De voorsprong loopt snel op en het wordt duidelijk dat één van ons de rit gaat winnen. Maaskant is ook meegeglipt, en neemt zo toch weer de leiding in het klassement over van Boom. Omdat ik de enige van mijn ploeg ben die mee zit, mag ik van de ploegleider niet meewerken. De moeilijkste opdracht die ik ooit heb gekregen; ik doe niets liever dan werken. In de finale breekt de groep in twee stukken en kom ik erachter dat ik nog behoorlijk goed ben. Na het bekende spel van de demarrages rijdt één man 18

valpartij ondervind (dubbelgevouwen op een tijdritfiets merkt je lijf het wat sneller als er iets niet helemaal in orde is), dan heb ik in ieder geval een verklaring voor de mindere rit. Rabobank is veruit de beste ploeg in de ronde, en zij bezetten de eerste zes plaatsen in het klassement. De afgelopen dagen was er een titanenstrijd tussen Lars Boom en Martijn Maaskant, die Boom in zijn voordeel lijkt te hebben beslist in de tijdrit. solo naar de zege. Ik zit een beetje in de tang, want de beste man van de groep, Maaskant, heeft duidelijk niet de intentie dit gat dicht te rijden. Daarom probeer ik een aantal keer alleen weg te raken, wat uiteindelijk op 2km voor de streep lukt. Te laat om de vluchter terug te pakken, genoeg om 2e te worden. Een schitterend resultaat natuurlijk, waar ik vooraf zo voor getekend zou hebben. Maar zonder podium voelt een 2e plek eigenlijk als een anticlimax en het is de zoveelste net-niet winst voor onze ploeg deze week. Ik kan niet anders dan tevreden zijn over deze rit, al vind ik het nog steeds jammer dat het net niet lukte om de stunt van het jaar (voor mij persoonlijk dan toch) te bewerkstelligen.

Toch mooi 2e!? Bijkomend voordeel van de deze rit is dat ik opschuif in het klassement. Ik sta nu 13e, de eerste achter de kopgroep van Heerenveen. De laatste rit voert het peloton traditiegetrouw door Limburg, en veel van de bekende klimmen staan op 153

het programma. Het lukt me niet om mee te zitten met de kopgroep, maar in het peloton heb ik weinig moeite om me staande te houden. Pas wanneer Maaskant (leider in het klassement) merkt dat de kopgroep zó veel voorsprong pakt dat een van zijn ploegmaten dreigt te gaan winnen, wordt er door hem persoonlijk een paar keer serieus doorgetrokken. Hiervoor kom ik nog wel wat tekort in het Limburgse land, maar ik zit elke keer als het breekt in de 2e groep, en uiteindelijk komen we daar elke keer ook weer mee terug. De uitkomst van de rit is knotsgek. We worden voor de plaatselijke ronde stilgezet om de kopgroep vrij baan te geven voor hun finale (Bram wordt weer 3e), waarna Maaskant, met de hulp van enkele onverwachte medestanders, alles op alles zet om zo snel mogelijk bij de finish te zijn. De jury beslist na lang beraad dat het niet genoeg is geweest: Thomas Berkhout wint Olympia’s Tour 2007.

153

Zelf zak ik nog één plaatsje in het klassement, naar de 14e stek. Met een 3e plaats in het jongerenklassement en een 2e plaats in een rit is dit veel meer dan dat ik mezelf voor de wedstrijd had toebedacht. Dik tevreden ben ik erg blij dat het erop zit. Het leven in hotelkamers en niets anders dan wielrennen aan je hoofd staat me na 10 dagen toch behoorlijk tegen. De uren op de fiets zijn leuk, de rest van de tijd ben je alleen maar bezig met uitrusten en voorbereiden op de volgende dag; minder leuk. Al bij al was OT een mooie ervaring waarin ik niet alleen veel geleerd heb als renner, maar ook als mens. Als student schiet je er trouwens niet veel mee op, merkte ik tijdens het college op maandag.

19

- Advertentie -

Tja… Weer zo’n advertentie met fietsplaatjes en fietspraatjes. En we weten ook deze keer weer niet wat we erin willen zetten uit ons assortiment van meer dan 250 verschillende merken. Bike2build, de grootste on-line Bikeshop ter wereld, of in ieder geval bijna, verkoopt alles. Staat het niet op de site? Bel even en wij gaan het voor je regelen. Buiten dat wij (bijna) alles verkopen, weten wij ook heel veel, dus als je een fietstechnisch probleem hebt aangaande onderdelen dan kan je dat vragen bij [email protected] Vind je dat je fiets zo mooi is dat deze een plekje verdiend in onze Bike Gallery, stuur dan een e-mail naar [email protected] Natuurlijk hebben wij ook een fietsenwinkeltje, waar de koffie altijd klaar staat en het vooral erg gezellig is. Dus kom ook een keertje langs voor een kletspraatje.

Dus… Heel snel naar www.bike2build.nl voor alles wat je zoekt met scherpe prijzen en prima service.

www.bike2build.nl a: Maassluissedijk 11-13 Vlaardingen t: 010-248 0329 f: 010-248 0339 e: [email protected]

20

153

153

21

Tekst: Prikbord Post

CK MARATHON CK Marathon

belande hij op zijn knieën. Gelukkig viel de klap mee en kon hij toch nog zijn weg vervolgen.

Onder perfecte weersomstandigheden heeft Eric Wictor gisteren in het Belgische Malmedy het officiële WTOS club kampioenschap mountainbike marathon op zijn naam geschreven door de 105km, 2850 hoogtemeters als snelste af te leggen. Eric had net iets minder dan 6 uur de tijd nodig om het drassige parkoers te overwinnen. Zijn dichtste concurrent, Jodi Kooijman, had maar liefst 40 minuten meer nodig om de finish te halen.

Na afloop kon Eric melden dat de bandenkeuze essentieel bleek te zijn. Jodi die op semi slicks was vertrokken, had daar voordeel van op de lange droge grind paden, maar in het bos heeft hij heel veel moeten toegeven door de natte, drassige en vooral gladde ondergrond. Eric zelf vertrok op intermediate banden, en die rolden juist perfect in de bossige en vele rotsige stukken, waardoor hij in tegenstelling tot Jodi, wel bijna het hele parkoers kon fietsen.

Wicked Wictor wint WTOS Club Kampioenschap Mountainbike Marathon.

De omstandigheden in Malmedy waren slopend, maar ideaal. De nacht voor de wedstrijd waren een aantal fikse buien in de regio gevallen waardoor de bossage stukken erg nat en blubberig waren. Echter de wedstrijd zelf werd onder een blauwe hemel gereden waardoor de ondergrond snel droogde.

De uitslag van Marathon: 1. Eric Wictor 2. Jodi Kooijman

het

WTOS

CK

MTB

5:58 6:39

Met de finish inzicht ging het bijna nog helemaal mis voor Eric. Op de een na laatste afdaling, bij een snelheid van boven de 40km per uur ging hij onderuit door een uitstekende boomwortel en 22

153

Ik had Trudo al geantwoord: geen tijd voor de Corsa, ik moet trainen. Maar ja, dat antwoordt iedereen tegenwoordig blijkbaar, dus toch maar even mijn pen opgepakt. Mijn hardloopambities zijn keihard de ijskast in. Afgelopen zaterdag stond ik met knieproblemen, biertje in de hand, gezellig naast de Wezenloze Spoorbloazers te kijken naar de Halve Marathon van Zwolle. 3 Kenianen op kop, alle 7.000 blanken op gepaste afstand (er moeten toch meer dan 3 Kenianen in Nederland wonen zou ik denken?). Opvallend ook hoeveel publiek er komt kijken. Het grootste deel van de deelnemers presteert geen ruk (21 km in > 2 uur) en toch ziet het langs de kant zwart van de mensen (figuurlijk dan toch). In het wielrennen trekken zelfs het Bavels Spektakel en de Nacht van Nieuwegein niet zoveel bezoekers. Wat doen wij wielrenners verkeerd?

Tekst: Peter van Schaik

COLUMNPJE Columnpje

een hardloper die vertelde dat hij altijd 12km/u liep. Dat was wat zijn lichaam aankon. Als sporter wil je toch altijd harder? Hardlopers blijkbaar niet, die hebben een vaste snelheid. Rare mensen. De wielrenners van WTOS hebben de laatste tijd blijkbaar hun benen gevonden. Ik kwam Janne Brok tegen op een 6e stek in Tsjechië (Gracia - Orlová; nog voor kleppers als Melchers en allerlei T-Mobile pannenkoeken - kan dat, een vrouwelijke pannenkoek?), Manman als 2e in de zware etappe in Olympia’s Tour, broertje Malaya stond met 2 schone Duitsen met een blauwe trui op een podium, Maurits reed de keien uit de Wageningse muur en Rob werd mooi 4e in de Rogtour. Kortom, het gaat weer lekker! En ik maak binnenkort mijn rentree in de Midden-Amersfoort competitie voor Bveteranen. Ben benieuwd of daar net zoveel publiek komt als in Zwolle…

Ik ben dus weer aan het trainen op de fiets. Wielrenners horen niet te lopen. Die conclusie had ik eigenlijk al eerder getrokken, want ik sprak een tijdje terug 153

23

Tekst: Floris van der Wolf

DE FIETS VAN… De fiets van…

Wanneer heb je deze fiets aangeschaft? Afgelopen januari heb ik hem bij elkaar gemarktplaatst. Waarom is de keuze juist op deze fiets gevallen? Het plaatje van het frame zag er goed uit, en hij was niet duur. Ik wist wel welke groep ik per se wou hebben. Waarom is de Concorde Mistral zo’n bijzondere fiets? Geen idee. De keuze is op pragmatische wijze gemaakt. Wat is het mooiste onderdeel van je fiets? Dat waren voor mij de shifters, totdat ze sneuvelden in een valpartij. Heb je onderdelen aan je fiets vervangen? Waren dit noodzakelijke reparaties of was dit om je fiets te upgraden? 2x7 105 groep, buisgeschakeld vervangen door 3x9 105 Sti, nieuwe cassette en ketting, stuurpen vervangen, trappers vervangen. Dit alles om te upgraden. Hoe vaak word je fiets gepoetst/gerepareerd? Zo min mogelijk. Welke exotische oorden heb je met je Concorde mistral bezocht? Valt tegen. Alleen Nederland en België tot nu toe. Welke extreme omstandigheden heeft je fiets overleeft? De kasseistroken van Vlaanderen. Wie heb je geregeld om voor de volgende Corsa een stukje in deze rubriek te schrijven? Over welke fiets? Michiel Brevet en zijn “Special Project” 24

153

Boekverslag; De Renner Verslag: Boek: Auteur: Eerste druk: ISBN: Kosten:

Trudo Vreenegoor De Renner Tim Krabbé 1978 90 446 0569 3 €12,50 (www.Bol.com)

Het beste boek om de nieuwe rubriek mee te openen, De Renner van Tim Krabbé. Mede door meneer Krabbé is WTOS aan haar naam gekomen, Wij Trainen Ons Suf. In de komende Corsa’s zal er onder het kopje “boekverslag” een verslag te vinden zijn over een boek uit het wielrennen. Samenvatting Het boek gaat over een wielerwedstrijd waar de ikfiguur aan deelneemt; de Ronde van Mont Aigoual. Het is een zware wedstrijd over 137 kilometer met vier cols. Het (letterlijke) hoogtepunt van de wedstrijd is de beklimming van de Mont Aigoual, de hoogste berg van de Cevennen (deze berg is 1567 meter hoog). De hoofdpersoon doet verslag van deze wedstrijd, vertelt over zijn sportcarrière en praat over wielrennen in het algemeen. In Meyrueis, op 26 juni 1977, bereidt Krabbé zich voor op de wedstrijd. Hij bekijkt de andere wielrenners en verkent nog even enkele kilometers van het parcours. Direct na de start ontsnapt Despuech uit het peloton en na 25 kilometer is er een kopgroep van zeven renners. Krabbé rijdt in het peloton. Tijdens de klim naar de Causse Mejean, verlaat Krabbé samen met een paar andere renners het peloton en komt hij steeds dichterbij de kopgroep. Krabbé is een slechte afdaler, hij is bang om te vallen. Na twee uur en negenentwintig minuten rijdt Krabbé op kop. Hij heeft echter geen zin om al het werk alleen te doen en laat zich terugzakken. Nu komt de grootste beklimming pas: die naar de top van de Mont Aigoual. Als het begint te regenen, ziet Krabbé even de betrekkelijkheid van het wielrennen in. Krabbé krijgt ook nog een lekke band, maar Stephan monteert snel een reservewiel en duwt hem weer op weg. Krabbé krijgt dan een zware inzinking, .maar Lebusque helpt hem hier overheen. De hele wedstrijd door heeft Krabbé erover gedacht hoe hij de eindsprint moet gaan aanpakken. Als het zover is, sprint hij weg en voert een doodstrijd van 12 seconden. Reilhan weet zijn wiel echter net een paar centimeter eerder over de finishlijn te krijgen en Krabbé wordt tweede. Als hij na afloop van de wedstrijd in zijn auto wegrijdt, wordt hij ingehaald door Reilhan. Het boek staat vol met mooie uitspraken: Schakelen is een vorm van pijnbestrijding en staat dus gelijk met opgeven…Wielrennen is juist pijn opwekken. Al het lijden verandert na de eindstreep in een herinnering aan genot, en hoe groter het lijden is geweest hoe meer genot. …Een lekke band, toestemming van elders om het sterven te staken. De Renner hoort bij de opvoeding van een renner, fietsliefhebber. Cijfer: 10! 153

25

Deel 2 365 dagen in Duitsland. Leven als een wielrenner. Het begint al een beetje normaal te worden. Je denkt van koers tot koers, hebt niet veel tijd voor sociale contacten en leeft vanuit je koffer. Het is allemaal waar. Vooral als je etappekoersen rijdt, precies wat ik de afgelopen 2 maanden voornamelijk gedaan heb. In mijn agenda staan de vertrekdata van koersen en afspraken bij de masseur. Verder weinig. Maar het bevalt. En het besef dat dit hoe dan ook tijdelijker is dan welke "normale" baan dan ook, maakt dat ik mezelf bijzonder vaak grijnzend op de fiets terugvind. Natuurlijk is het niet elke dag mooi weer om te trainen, kun je niet elke koers goed presteren. Maar feit is wel dat ik nu voltijd bezig kan zijn met wat ik het allerliefste doe: op de pedalen trappen. Zoals ik net al schreef, de laatste maanden stonden in het teken van etappekoersen. Eerst de Niedersachsen Rundfahrt, ook wel de Petacchi Rundfahrt. Ik had de taak om onze sprinter te helpen in de finale, wat betekent dat ik vanaf 26

Tekst: Malaya van Ruitenbeek

EEN JAARTJE WAT ANDERS Een jaartje wat anders

30km voor de finish met hem aan mijn wiel in de wind naar voren moest rijden. De Milram-trein voert het peloton aan, daarachter wil iedereen in het wiel. Dus ben je net naar voren gereden, dan komen anderen alweer langszij. 3 minuten later kun je alweer aan de bak, hup eromheen maar weer. De eerste dag kwamen we te laat naar voren, we zaten net te ver toen de trein een tandje bijschakelde en het peloton op een lint trok. Dat is het moment dat je aan het wiel moet zitten, naar voren rijden is dan haast onmogelijk. De 3 volgende dagen kwam het wel goed uit, onze sprinter reed telkens bij de eerste 10. De laatste dag was een heuse bergetappe, en ik zat zowaar mee met de lange ontsnapping. Nog nooit heb ik een grote kopgroep (13 man) zo voorbeeldig zien samenwerken. Er werd werkelijk niet één beurt overgeslagen, de hele dag lang. Iedereen wist dan ook dat we volle bak naar de streep moesten om kans te kunnen maken op de dagoverwinning, en belangrijker, de eindzege. Na 180km voorop was het dan toch net te vroeg voorbij, de laatste van onze groep werden met minder dan 5km te gaan gegrepen door het meer dan gehalveerde peloton. 153

Het was mijn eerste monsterontsnapping en ik kan je vertellen, mijn lichaam was het er niet helemaal mee eens. Die avond ging het nog, maar de volgende dag moest ik aan het ontbijt mijn hoofd ondersteunen met een arm, terwijl de andere uiterst traag de muesli oplepelde. Zo langzaam heb je nooit iemand zien eten. Ik wilde alleen maar terug naar bed. Het uurtje losfietsen was een hel. Met nog geen 25 in het uur kon ik maar nauwelijks het wiel houden van mijn ploegmaats. Gelukkig stond daags erna alleen maar de grootste eendaagse klassieker van het jaar op het programma: de Henninger Turm. Niet geheel gerust ging ik dus slapen. Al bij de start stond het publiek rijen dik. Daarna reden we in een neutralisatie van maarliefst 17 km de stad uit, alwaar het klimmen direct begon. De hele dag heb ik vol gereden, om uitgeput in het peloton over de streep te komen. Mijn huisgenoot Berkenbosch had wél een glorieus dagje, hij won de bergtrui! In de Rheinland-Pfalz Rundfahrt was het elke dag zoals de laatste dag van Niedersachsen, op en af dus. De eerste 2 dagen eindigden in een sprint van een licht uitgedunde groep, maar in een veld met veel klimmers ben ik een goede sprinter, dus ik kreeg de vrijheid om mijn eigen gang te gaan. Met een 9e en 5e plaats heb ik deze nieuw gevonden specialiteit weer een beetje kunnen oefenen. De laatste 3 dagen stonden geheel in het teken van het klassement en aangezien ik niet meekan op de heuvels, moest ik knechten. Met een 4e plaats in het eindklassement voor Corey Sweet is dat echter helemaal geen vervelende taak. Daarnaast wist ploeggenoot Glasner ook nog eens de 4e etappe te winnen, dus deze meerdaagse was zowel voor mijzelf als voor de ploeg meer dan geslaagd te noemen.

153

De derde en grootste meerdaagse die we reden was die in Bayern. Dit is een zogenaamde HC wedstrijd, het hoogste niveau onder de Protour. Dat kon je ook wel zien aan het deelnemersveld, CSC die met de tour-ploeg rijdt, Zabel, Schumacher en Ciolek als kopmannen van de drie Duitse protourploegen aan het vertrek. Daar steken wij schril bij af. Maar ook dat biedt weer kansen. Ze laten een groepje met kleinere namen makkelijker wegrijden en zo vond ik mezelf al na 20km in de eerste kopgroep van deze rundfahrt. Nu kon ik mijn rappe benen echt goed gebruiken, ik snoepte alle punten bij de tussensprints weg en kon daardoor 2 dagen in het blauw van het sprintklassement rijden. Natuurlijk verloor ik de trui aan Zabel, maar dat is geen schande toch?! Het is schitterend om na een etappe naar het podium te gaan en daar door ongeveer 500 toeschouwers gehuldigd te worden. Dat is toch een beetje waar je het voor doet.

Een huldiging waar wij alleen maar van kunnen dromen…

27

Je leert heel snel dat je in verschillende wedstrijden verschillende doelen moet hebben. Soms ben je een hele meneer, maar dan moet je ook wel een uitslag neerzetten. Soms ben je niet meer dan pelotonvulling, en dan moet je opvallen door slim mee te sprinten of in een ontsnapping voor een of ander bijklassement te rijden. En soms heb je zulke slechte benen, dat je alleen maar bezig bent om tot de streep te geraken...

In het wiel bij Schumacher In de tijdrit, die zeer heuvelachtig te noemen was bleef ik ook Karsten Kroon nog 2 plaatsjes voor, dus de dag erna hadden Karsten en ik heel wat na te bespreken. Het is wel leuk dat je in zo'n etappekoers nog enkele Nederlanders treft, je maakt met die gasten makkelijk een praatje. Ook mijn vluchtmakkers van het eerste uur blijf je de volgende dagen tegenkomen en je groet elkaar dan net wat anders. De laatste dag haalde een ploeggenoot nog net genoeg punten om de bergtrui te winnen, dus ook deze rundfahrt hebben we weer meer dan goed gepresteerd.

Het gaat in de grote wedstrijden boven verwachting en ik heb in criteriums ook al 2 keer podium gereden, maar in de koersen waar ik echt naam kan maken, de hoogste amateurkoersen zeg maar, zit het nog niet mee dit jaar. Door verschillende redenen heb ik zowel in Overijssel, de Kempen als OZ niet kunnen overtuigen. Toevalligerwijs is het ook steeds in Nederland, en het is natuurlijk jammer dat je daar niet wat extras kan brengen. Daarom kijk ik dan ook erg uit naar het NK over 2 weken, in Maastricht hoop ik het 1e deel van dit seizoen mooi af te sluiten. Kijk voor meer info op: http://sigma.cheleb.net/

De WTOS overschoen in een profkoers!!

28

153

153

29

Opmerkelijk… Het rijden tegen de klok is een discipline waar WTOS goed scoort. Zo ook op het DK tijdrijden. Al enkele jaren weet een WTOS’er bij de Amateurs-A met de winst naar huis te gaan. Was het vorig jaar Wouter Betting, is het in 2007 Rob Lokate die zich nu DK’er tijdrijden van Zuid-Holland mag noemen. Ook andere WTOS’ers reden erg sterk: Maurits 1e Beloften (District Midden) Manman 2e Beloften Patricia 10e Elite vr. Rob 1e Ama-A Alex 2e Ama-A

Naast het tijdrijden is er ook een District Kampioenschap op de weg. Het DK werd helaas een natte bedoeling, waar vooral de natweer rijders profijt van hadden. Patricia Ammerlaan werd netjes 3e bij de Elite vrouwen. Verder helaas geen podiumplaatsen maar wel mooie klasseringen: Rien Schuurhuis 20e Elite Manman van Ruitenbeek 18e Beloften Patricia Ammerlaan 3e Elite vr. Wouter Perry 12e Ama-A Guido Dirkx 20e Ama-A Trudo Vreenegoor 22e Ama-A Thijs van Tongeren 26e Ama-B Ton Verbon 27e Ama-B

30

153

Dat Rob hard kan rijden is wel duidelijk binnen WTOS, maar ook daar buiten. Soms hoor je wat over zijn prestaties in het peloton. En ook in Eindhoven is hij inmiddels bekend. Hij mocht met andere rappe mannen de bedrijvenrace vooraf de Protour ploegtijdrit in Eindhoven rijden. En met succes, ze wisten de bedrijvenrace te winnen met een ruime voorsprong.

153

In de 5e ronde wist Rob een bocht niet te houden en reed vervolgens het gras in waar hij over zijn stuur sloeg en vol op kin en voorhoofd landde. Het duurde ff voordat hij weer wist waar hij was en sprong toen alsnog op de fiets om zo een 2e tijd neer te zetten. Bebloed en al kwam hij over de streep. Op aandringen van de mede WTOS’ers ging hij toch maar naar de ambulance broeders die algauw een hersenschudding constateerde. Iets wat vrij duidelijk was omdat hij zich niks meer kon herinneren van de laatste 2 ronden en zijn valpartij. Ook de kleur van zijn helm wist hij niet meer. Diezelfde ochtend hadden we nl. van het sportcentrum zwarte Giro helmen gekregen. Toch een hele prestatie om toch door te rijden en op een paar seconden 2e te worden. Bikkel die Rob!31

Gegevens: Debbie Ammerlaan

VERLEDEN LEDEN, LEDEN HEDEN Verleden leden leden heden

Maar één nieuw lid te melden… Desondanks sluiten er steeds meer TU fietsers aan bij de wegtrainingen. Het bestuur verwacht dan ook in september dat deze mensen een WTOS lidmaatschap zullen aanvragen. IN DEZE ONLINE CORSA ZIJN DE GEGEVENS VAN NIEUWE LEDEN WEGENS PRIVEREDENEN VERWIJDERD.

32

153

Studentenwielervereniging Delft Bestuur 2006-2007 Voorzitter Trudo Vreenegoor 06-20814202 [email protected] Vice-voorzitter Wouter Perry 06-28295569 [email protected] Penningmeester Menno Kloosterman 06-24865528 [email protected] Commissaris Wedstrijden Emmanuel van Ruitenbeek 06-44207326 [email protected] Secretaris Debbie Ammerlaan 06-11202438 [email protected]

Wedstrijdrijders MTB

Wedstrijdrijders WEG

Elite Jerome van Harn Victor van Velzen

Amateur A Alex de Kraker Arnold Medenblik François Geuskens Guido Dirkx Jacob van der Veen Jos Burger Jurjen Ribberink Menno Kloosterman Rob Lokate Stijn Schoen Trudo Vreenegoor Wouter Betting Wouter Perry

Amateur Christiaan van Someren Eric Wictor Jodi Kooijman Marcel van Leeuwen Menno Hensbroek Michiel Groothoff Reinder Ebbens Ronald Mollers Sander Prakken Zonder licentie Job van Heusden Diana Schaap

Amateur B Amy de Man Jannie van den Berg Joost Slingerland Michiel Brevet Peter van Schaik Rene Borst Thijs van Tongeren Tim Snijders Ton Verbon Vrouw B Marjolein van der Kraan Zonder Licentie Ferry Roggeband Guido Kooijman

Ereleden Roeland Brouns medeoprichter van de vereniging Lidmaatschap Studentenwielervereniging WTOS Van 1 september tot en met Mekelweg 8, 2628 CD Delft 31 augustus voor 20 euro. Ingeschreven bij Kamer van Koophandel Geef naam, adres, telefoonnummer, (onder nummer V 397988) e-mailadres en geboortedatum aangesloten bij KNWU en NSWO door aan de secretaris en Bankrekening 11.32.76.532 t.n.v. WTOS te Delft 153 33 maak het geld over naar Bankrekening 14.68.54.500 t.n.v. WTOS KMK te Delft nevenstaand bankrekening (Alleen voor KMK)