SLUISKADE 11 FLOTTIELJEZEILEN IN 2006 MET DE WSV OUDE BEKENDEN GAAN 10 BEAUFORT RUNNEN. MAAR EERST EEN OPKNAPBEURT

S L U I S K A D E 11 n

a

v

i

s

e

t

n

a

u

t

a

GRIEKSE, TURKSE en KROATISCHE AVONTUREN en

FLOTTIELJEZEILEN IN 2006 MET DE WSV OUDE BEKENDEN GAAN 10 BEAUFORT RUNNEN. MAAR EERST EEN OPKNAPBEURT...

Clubmagazi n e v a n Wa t e r s p o r t v e r e n i g i n g A l m e r e - H a v e n o k t o b e r 2005 nr 7

ALGENMISERE De warme nazomer bracht een fikse olieachtige laag blauwalg in de haven. Na een warme week met weinig wind in augustus lag er zelfs op het Gooimeer een film van blauwalg en alg. Maar wat is blauwalg nu precies en waarom is het zo vervelend?

Misschien wilt u het liefst kraakhelder water in het Gooimeer. Zoals het uit de kraan komt: water zonder iets levends erin. Een soort woestijn onder water. En dat kan. Als er iets zou ontbreken om alles te laten groeien. Zoals in een woestijn het water ontbreekt om alles te laten groeien, zo kunnen in water de meststoffen ontbreken om planten

ingsinstallaties te bouwen omdat ze ver van groot open water liggen. Hun oude installaties lozen ongeveer 35 % van de meststoffen in het water. In Almere ligt een veel modernere installatie die veel beter zuivert en maar 5 tot 10 % van de voedingsstoffen loost. Op het Wolderwijd en het Veluwemeer is het water veel schoner geworden nadat Harderwijk en de andere plaatsen op de Oostwal hun waterzuiveringen hebben gemoderniseerd. In de komende jaren moeten op grond van regels uit Brussel alle waterzuiveringen aan strengere lozingseisen voldoen.

< tekst Henk Kluvers > sterven. Blauwalg stinkt als het doodgaat, omdat het zwavelhoudende stoffen gebruikt om zonlicht te binden. Deze stoffen komen door rotting in de lucht. Zwavelhoudende rottende afvalstoffen herkennen wij als een rioollucht. Van de stoffen die de blauwalgen afscheiden kun je ook huidirritatie krijgen. Als je ze binnen krijgt, kun last van je buik krijgen. Daarom wordt het zwemmen in water met veel blauwalg ontraden.

Natuurlijk valt er nog veel meer te vertellen over blauwalg. Voor de wetenschappelijk geinteresseerden verwijs ik naar de lezing die Petra Dekker zal houden in november. Zie http:// www.science.uva.nl/ibed/

Bron: IPO-deskundigenberaad Water Bronnen: waterland.net, Wikipedia.nl, NOSteletekst.nl.

Eigenlijk zou je de voedingsstoffen uit het water willen halen. Dat kan door

Blauwalgen of blauwwieren is een orde van bacteriën die zich net als planten door fotosynthese van energie voorzien. De meeste soorten hebben een blauwe kleur, maar er zijn er ook met een roodbruine kleur gevormd door de kleurstof fycoërytrine, zoals in de Rode Zee. Een andere naam voor deze groep is cyanobacteriën. Cyanobacteriën zijn een van de oudste organismen op aarde en hun leeftijd wordt geschat op 3,5 miljard jaar. Cyanobacteriën waren de eerste organismen op aarde die zuurstof konden produceren en zo de ontwikkeling van hogere organismen mogelijk hebben gemaakt.

te laten groeien. In een schoon, helder vennetje op de heide is dat dus ook het geval. In het Gooimeer is juist het omgekeerde aan de hand. Via de Eem worden grote hoeveelheden meststoffen aangevoerd. De waterzuiveringen van Barneveld, Amersfoort, Soest, Baarn en al die andere plaatsen in de Gelderse Vallei lozen een flink percentage van de meststoffen die aangevoerd worden via de riolering in de Eem. Deze gemeenten zijn al vroeg gedwongen om rioolwaterzuiver 2

Ik verwacht hier aanzienlijk meer van dan van de grijswatertank. Almere zelf heeft een dubbel rioolstelsel met een aparte hemelwateropvang Omdat in het Weerwater en de Noorderplassen alleen hemelwater komt heb je daar dus veel minder kans op een blauwalg-plaag. Warm, rustig water, zon en de meststoffen geven de optimale groeiomstandigheden voor blauwalg. De miniscule algen verdubbelen zich elke paar uur. Uiteindelijk wordt de laag zo dik dat de bovenste bacteriën

de blauwalg uit het water te scheppen. Of door het water over een rietveld te laten open. Het riet groeit ook geweldig door al die voedingstoffen. Door zijn holle wortels zorgt het ook voor een zuurstofrijke verwerking van de zwavelhoudende stoffen zodat er minder stankoverlast is. Je zou eigenlijk het water van de Eem net als vroeger door moerassen westelijk van Eemnes moeten laten lopen. Het riet kan men oogsten voor een biomassacentrale. Dan komen de voedingsstoffen in de verbrandingsas en kunnen ze als (kunst)mest worden hergebruikt. OKTOBER 2005 SLUISKADE 11 NR 7

COLOFON

REDACTIONEEL Bestuur:

Voorzitter: Bert-Jan van der Woude Secretaris: Roel Hoogeveen Penningmeester: Loes van Zoen Havenmanager: Sjoerd Sporrel Communicatie: Frank Seignette Motorbootcommissie: Nico van Baarle Evenementencommissie: Janneke van Rietschoten Nieuwe Jachthaven: Ben Geersema Zeilcommissie: Michael Brouwer E: [email protected]

Ereleden: Gerrit van Laar† Hans Oijers† Willem Angel Frans Beers Richatd Colijn Dirk Würtz

Adressen, telefoon: Sluiskade 11, Almere Haven Telefoon 036 531 75 17 Fax 036 - 538 68 68 Postbus 50153 1305 AD Almere Haven Havenmeesters: Piet Zandstra en Friso van Zuuren - bij calamiteiten te bereiken op 036 - 534 87 24 (Piet Zandstra) of 075 - 622 95 12 en 0654 - 692 855 (Friso van Zuuren)

Administrateur: Barend Eversen Bankrekening 30 10 50 899 Postbankrekening 30 29 797 t.n.v. WSV Almere Haven / Almere (lidmaatschapsnummer en reden betaling vermelden svp!)

Clubgebouw: Ed & Lilian Kuiper Telefoon 036 - 531 73 17

Internet: www.wsvalmerehaven.nl [email protected]

Communicatiecommissie / Redactie Sluiskade 11: Frank Seignette - hoofdredactie/aquisitie Frank Greiner - eindredactie en opmaak Nico van Baarle - technisch redacteur Frits Barendsen - internet en elektronische communicatie Rob Dijkstra - lay-out en pre-press Anna van der Flier - redactie Annegré Nieuwenhuis - redactie/secretaris Henk Kluvers - redactie Patrick Langley - redactie Druk: GraphX Almere Buiten

Reacties en kopij naar: [email protected] faxnummer redactie: 036 - 532 9404 postbus 50153 1305 AD Almere Haven. N.B.: Kwetsende, persoonlijk gerichte, politieke en/of anderszins beledigende kopij of ingezonden brieven worden niet opgenomen in het clubblad. Foto omslag: vrijwilligers Richard Colijn en Wim Koopmanschap aan het werk bij het opknappen van ons clubhuis Foto: fotoboot.nl

OKTOBER 2005 SLUISKADE 11 NR 7

Het regent buiten, de temperatuur begint te zakken en kreeg ik het hefformulier voor de komende winter al weer binnen. Het ziet er naar uit dat het seizoen op een haar na gevild is. En dat terwijl ik met mijn eigen boot pas 125 meter gevaren heb; op de motor nog wel. Dit overigens niet geheel volgens plan. Na een jaar te hebben gevaren heb ik de stand opgemaakt van wat aanpassingen aan mijn bootje, en dit jaar was de elektra aan de beurt. Ik kan u melden dat dat al met al vies tegen valt, en dus ook qua tijd. Maar het gloort aan de einder: want nog twee lampjes en qua elektriek ben ik er helemaal klaar mee. Gaan van het weekend de zeilen er weer op en gaan we ons opmaken voor een wintervaarseizoen. Is weer eens wat anders. Lekker op de plas met alleen maar water, muts op, trui aan en de Berenburg onder handbereik, op weg naar verlaten haventjes, ergens lekker eten en genieten van de rust.… moet goed gaan. Maar laten we niet te voorbarig zijn aangezien er nog een aantal evenementen op stapel staan: Pinguin Cup, Snert Race, Rondje Pampus en natuurlijk het hoogtepunt van het jaar: de Feestavond waarbij dit jaar: nieuwe kampioenen, nieuwe huldigingen en aankondigingen voor het nieuwe jaar en natuurlijk een terugblik. Uiteraard hopen we weer op een massale opkomst van alle (!!) watersporters. Tijdens de Grote Oost bleek maar weer eens dat Motorboters en Zeilers uitstekend met elkaar bier kunnen drinken en kunnen genieten van de watersport. Oh ja, het Waterpokkenseizoen staat ook weer voor de deur, dus gitaren uit het vet, stemmen smeren, Ben heeft een nieuwe ‘toeter’, alle toetsen zijn weer terug en de vellen van John zijn weer gespannen. Nee…die niet…dat heeft met de leeftijd te maken. Gaan we weer oefenen voor volgend jaar. Waar halen we de tijd vandaan...

INHOUD pagina 2

pagina 4

Algenmisere

De Helmstok, Jaap Wiggers

pagina 5 Vragen aan de voorzitter

pagina 7 Vrijwilligers

pagina 8

Alarm alarm alarm Boldertjes

pagina 9 HCC Gebruikersgroep pagina 10 -14 Het roer om

pagina 15

Grote Oost Uit andere bron

pagina 16 Kapitein Rob pagina 17 Thuis bij WSV

Ik wens u nog veel plezier met het staartje seizoen en misschien tot ziens op het water. Frank Seignette Communicatiecommissie

pagina 18 pagina 22

Zeilen in Griekenland Column Jan Mens

3

DE HELMSTOK Chiel Vos gaf de Helmstok door aan JAAP WIGGERS: Hoe heet je boot en waarom? Sixpack. Dit werd de boot waarop we met het gezin gingen varen en we zijn dus met z’n zessen....je zou er nog een verbinding aan kunnen hangen maar deze berust op louter toeval..... Wat verwacht je van de vereniging? Ik hoop dat de vereniging lekker kleinschalig kan blijven, ook op onze nieuwe lokatie. Vernieuwing en vooruitgang horen bij het leven, als het allemaal maar beheersbaar blijft. Soms moet je blij zijn met wat je hebt en als ik eerlijk ben, hoef ik niet zonodig weg van ons heerlijke stekkie aan de Sluiskade 11, het is nog steeds een knusse plek aan het Gooimeer. Wel hoop ik steeds meer jeugdleden te werven en warm te maken voor de zeilsport. Want je weet: de jeugd heeft de toekomst. In de Zeilcommissie werken we hier hard aan en het lijkt ons te lukken, zoals blijkt uit de grote opkomst tijdens het jeugdzeilen. Wat was de verste tocht met je huidige boot? De verste bestemming was een paar jaar terug naar Londen, een geweldige tocht met diverse weertypes. Uiteindelijk lagen we in St.Katherins Dock in het hartje van Londen naast de Tower Bridge. Wat voor boot heb je over tien jaar? Er zijn nog wel wensen voor een groter schip om dan wat verder weg te gaan verkennen, maar voorlopig vind ik het hier prima met alle evenementen en wedstrijden. Wat zijn je toekomstplannen voor het varen? Als de verkeersleiding Schiphol mij over een paar jaar niet meer nodig heeft, heb ik alle tijd om keuzes te maken en aankopen te doen.

4

Plannetjes moet je tenslotte blijven maken. Verre bestemmingen staan dan wel op de verlanglijst; uiteraard als het thuisfront het toelaat. Heb je naast het varen nog andere hobbies? Ik ben gek op muziek maken (toetsenist). U weet wel, van de “Waterpokken”. We beleven hier in de wintermaanden met een aantal watersporters vreselijk veel plezier aan. Ook mag ik graag een rondje skeeleren. Luchtvaart is al jaren een grote hobby, in deze sector heb ik gelukkig mijn beroep kunnen kiezen. Aan wie draag je de Helmstok over en waarom? Aan Erik Nagtegaal, hij is een van de mensen in de Zeilcommissie die zich uitermate inzet voor het jeugdzeilen en zoals ik al eerder zei: de jeugd heeft de toekomst!


VRAGEN AAN BERT-JAN VAN DER WOUDE, VOORZITTER Inmiddels is de zomer echt op zijn eind. Was het een succesvolle zomer voor de haven? Ik denk dat we dat wel kunnen stellen, met al die leuke activiteiten die er zijn geweest. Denk maar eens aan het succes van het jeugdzeilen, het clubweekend en voor het eerst meer motorboten die de ‘Grote Oost’ mee hebben gevaren. De haven ligt er weer goed bij en wordt weer klaargemaakt voor de bootstallingen op de wal Er heeft weken lang een enorm plakkaat “beschimmelde erwtensoep” in de haven gedreven. Is hier niets aan te doen? We hebben echt van alles onderzocht. Een afdoende oplossing die blijvend is bestaat niet. Er is zelfs gedacht aan een luchtbellenbaan voor de ingang van de haven. Toen we hier enthousiast over werden bleek dit alleen maar te kunnen werken als de diepte meer is dan 6 meter. Tja, bij ons is dat dus gewoon veel minder. We hebben dus geen mogelijkheid om daarmee voldoende koud waterverschil naar boven te pompen. Elders in dit blad staat al een stuk over de veranderingen met betrekking tot het clubhuis. Zijn er nog meer veranderingen op til? Jazeker. Ten eerste zijn de huidige exploitanten per 1 oktober vertrokken. Hoe betreurenswaardig voor sommigen dit ook is. Ik denk dat de verwachtingspatronen van René en Ronald en de vereniging zover uit elkaar lagen dat dit de enige oplossing is. Ik wil ze in ieder geval veel succes

wensen met de activiteiten die ze ongetwijfeld in de toekomst zullen ontwikkelen. Gelukkig hebben we Ed en Lilian Kuipers weer bereid gevonden om de zaak (voorlopig) te gaan runnen. Deze keuze is heel bewust gemaakt. Ten eerste hebben zij ervaring met onze haven en vereniging en ze zijn ervaren horecaroutiniers met ons soort clubhuizen. Als alles mee zit wil Ed het de komende drie jaar blijven doen. Wij als club hebben dan tevens de gelegenheid om in samenwerking met hen een goed pakket wensen en eisen neer te leggen voor de verdere toekomst. We moeten in de toekomst goed weten wat we als club nu eigenlijk willen. Oh ja, het clubhuis heet dus gewoon weer “10 Beaufort”. Is er nog nieuws uit het bestuur dat je de leden niet wilt onthouden? Ja, er ontstaat momenteel een echte club bestuurders. We groeien steeds verder naar elkaar toe en durven ook stevige discussies aan in het belang van de club. Dat kan alleen maar als er onderling vertrouwen is. En naar mijn mening is dat er zeker. Zijn er speciale plannen voor het winterseizoen? We gaan in november starten met de verbouwing van de horeca. Zoals de bezoekers van het clubhuis weten is dat geen overbodige luxe. De deadline voor het gereed zijn is de kerst. Hierdoor zijn we in staat om


Geen zee te hoog? In elk geval niet voor deze twee kampioenen... Bert-Jan van der Woude (links) won met Binkie-Toy (linksonder) de IMS4 (Noordzee) én de over-allprijs tijdens de Zuiderzeeweek en Ed Brand kreeg de Verbondsbezem van het Watersportverbond uitgereikt. Ook Remi de Groot en Rik Kooke presteerden: ze werden respectievelijk 2 en 3 in de Eenheidsklasse (Pion) tijdens de al genoemde Zuiderzeeweek op 24 en 25 september j.l. de nieuwjaarsreceptie te houden in een volledig nieuwe ambiance. De activiteiten voor de wintermaanden zijn voor mij nog een groot geheim. Ik denk echter dat de samenwerking tussen zeil-, evenementenen motorbootcommissie wel weer het een en ander op gaat leveren. Janneke van Rietschoten kan je misschien wel veel meer vertellen. Heb je nog wijze woorden als afsluiting? Ha ha, wijze woorden. Ik weet het niet hoor, wat is nu wijsheid. Wel hoop ik dat we de met de vereniging ingeslagen weg voort kunnen zetten. Bovenal harmonisch met elkaar samenwerken en positief kritisch naar elkaar blijven kijken lijkt me hiervoor van wezenlijk belang. Interview: Anna van der Flier

5

W W W. S C H E E P S D I E F. N L

O n s a d r e s : O n d e r w a l 8 1 4 1 1 LV N a a r d e n

• Te l e f o o n 0 3 5 6 9 4 2 4 7 6 • Te l e f a x 0 3 5 6 9 4 9 1 5 0 i n f o @ s c h e e p s d i e f . n l

Groot assortiment, zeer vakkundige hulp, snelle levertijden en service op het gebied van o.a.: kleding, scheepsbeslag, touwwerk, splitsen, motoronderdelen, verf/ antifouling, onderhoudsmiddelen. Bekende merken: Gill, Gaastra, Magic Marine, Marine pool, Dubarry, R.W., Sikkens, International, Epifanes, West System, Sailtron , ASA, Wichard, Besto, Plastimo, etc, etc U bent van harte welkom bij “Scheepsdief” Watersport Van april tot september zeven dagen per week geopend U vindt ons in de Jachthaven van Naarden

6


Vrijwilligers gespot

Zodra het Clubhuis was ontruimd door de vorige beheerders, is gestart met een grote onderhoudsbeurt. De ons allen bekende vrijwilligers zijn gaan boenen, schrobben, schuren en schilderen. Maar het echte werk gaat pas beginnen na het eindejaarsbal op 19 november. Meteen de volgende dag zal worden begonnen met een meer ingrijpende renovatie en verbouwing. In het interview met de voorzitter (pg.5) leest u er meer over. Intussen is natuurlijk ook de vraag wie straks tijdens de feestavond op 19 november tot vrijwilliger van het jaar 2005 zal worden gekozen!


WATERSPORT "OOST" MIDDENWEG 105 - 107 AMSTERDAM TELEFOON 020-694 60 42 BIJNA ALLES VOOR UW BOOT Touwwerk, Stootwillen Kompassen, Dieptemeters, Warmtekleding, Verlichting, Plotters, Besturingssystemen, Vlaggen, Noodsignalen, Jachtverven, Lieren, Zeilkleding, Reddingsvesten, Autopiloot, en nog veel meer; maar kom zelf kijken in onze zaak. U bent van harte welkom.

DE SPECIAALZAAK VOOR DE DOE-HET-ZELVER LEDEN WSV ALMERE-HAVEN 10% KORTING

WATERSPORT "OOST" 7

ALARM ALARM ALARM

Wie o wie? Ik heb een porta potti die ik niet meer gebruik. Hij past namelijk niet in onze nieuwe boot en zo heb ik er niets meer aan... Misschien kan ik er iemand blij mee maken? met vriendelijke groet Moschino - te bevragen via: [email protected]

Het tragische bericht dat één van onze leden en zijn vriend op hun boot in de Weespertrekvaart om het leven zijn gekomen, en ook de twee doden die afgelopen winter vielen bij het over een stuw heen varen veroorzaakt door defecte voortstuwing- nopen mij nog maar weer eens te duiden op de gevaren en hoe deze hopelijk te voorkomen zijn.

Om bij het laatste ongeval te beginnen, hier had mogelijk een gereed liggend anker het over de stuw gezet worden door een defecte motor voorkomen kunnen worden! Zorg er dus voor dat uw anker gebruiksgereed op een goed bereikbare en voor iedereen bekende plek op de boot ligt. Maar voorkomen is altijd beter dan genezen, een perfect onderhoud van uw motor is dan ook van eerste belang.

Te koop: Webasto Airtop 2000 bootverwarming. Nieuw in de doos, nooit ingebouwd. Compleet installatievoorschrift; met slang en extra T-Stuk voor afsplitsing naar apart compartiment. Prijs 999 euro.

Dan de dood door koolmonoxide. Ook hier geld natuurlijk voorkomen is beter dan genezen, goed onderhoud van de op gas werkende apparatuur aan boord is dan ook het belangrijkste.

J.Wiggers lidnr 1657 036 5310450

Om de veiligheid nagenoeg 100% te krijgen is het aan te bevelen, nee eigenlijk t.o.v u en uw bemanning verplicht, de volgende melders in de boot te hebben. * * *

Te Koop: Landtrailer voor Catamaran.

Rookmelder Koolmonoxidemelder Gas-alarm

Deze trailer is voorzien van rollers om een catamaran soepel op de landtrailer - en terug- te plaatsen. De catamaran blijft door deze trailer vrij van de grond en van vochtigheid, dus geen gezeur meer met autobanden. Mogelijkheid tot het monteren van een opbergbak.

Dit kost circa € 50,- tot € 65,- per melder/alarm, dus voor €150,- tot € 200,- kunnen u en uw bemanning leden veilig aan boord verblijven. Dat is een veilig gevoel u toch wel waard? Naast deze beveiliging geldt vooral: weet wat u doet en controleer regelmatig de installaties. Een gasmelder controleert u met het gas uit. Met uw aansteker, sigaar of sigaret de rook- of koolmonoxidemelder testen is moeilijk, maar bijna alle melders hebben tegenwoordig een testknop. De rook- en koolmonoxide melders werken meestal op een 9 volt batterij die doorgaans een vaarseizoen lang meegaan en mochten de batterijen voortijdig leeg raken, dan meldt de melder dit. Bijna alle gasmelders werken op 12 volt, omdat ze een vrij hoog verbruik hebben: ca. 500mA tot 1 Amp. Deze moeten dus op de accu aangesloten worden. Zorg er voor dat de melder -wanneer u aan boord- bent altijd áán staat. Dus direct uit de accu voeden, met een eigen schakelaar en een eigen controle lampje!

Boldertjes

Tegen elk aannemelijk bod! Frank Seignette Lidnr. 1938 06-54635891

Deze brochures zijn in PDF te downloaden op de site van www.knwv.nl.

De Stoker en de Machinist.

8


HCC Watersport-Gebruikersgroep

Mogelijk bent u niet bekend met het bestaan van de HCC Watersport-Gebruikersgroep. De HCC Watersport-Gebruikersgroep is een club van meer dan 1600 watersporters die de computer/laptop aan boord van hun jacht actief gebruiken cq. willen gaan gebruiken. De HCC WS-GG maakt onderdeel uit van de Landelijke Vereniging HCC, bekend van de jaarlijkse HCC-dagen in de Utrechtse Jaarbeurs De afgelopen maanden is door nagenoeg alle watersportbladen inclusief De Vaarkrant, maar ook door het computerblad ComputerTotaal aandacht geschonken aan elektronische navigatie, AIS, weerkaartenontvangst en Internetontvangst aan boord en in de haven. Het gaat daarbij om theoretische kennisoverdracht waarbij men er vanuit is gegaan dat de gemiddelde computergebruiker slim en handig is. Welnu, dat laatste is niet zo! De gemiddelde computergebruiker heeft er wel degelijk veel moeite mee om aangeschafte hard- en software aan de praat te krijgen. Soms blijkt dan ook dat men een verkeerde keuze heeft gedaan. Vandaar dat de HCC WS-GG een Open Dag heeft georganiseerd waar de gebruikers in ruime mate in de praktijk kunnen spelevaren met allerhande nautische hard- en software. Daarnaast zijn er een 10-tal lezingen. Naar alle waarschijnlijkheid zullen nog enkele andere instanties, zoals o.a. de KNRM op deze dag present zijn. Veiligheid op het water is een van de items op deze dag en elektronische navigatie kan daar onderdeel van zijn. De tien door het blad Zeilen geteste navigatieprogramma’s zijn allen voor de bezoekers operationeel beschikbaar, zodat men eerst zelf kan uitproberen welk programma het meest plezierig is om mee te werken. Ook het AIS staat dit jaar in de belangstelling. Tijdens de Hiswa van begin dit jaar werd door


vele leveranciers beloofd dat voor de zomer van dit jaar de navigatieprogramma’s geschikt waren gemaakt voor AIS ontvangst. Helaas, momenteel zijn er slechts enkelen die in het bezit zijn van een AIS module. Beloften maken schuld, dus wij zijn erg benieuwd of de 10 bedoelde programma’s in oktober nu wel van een AIS module zijn voorzien en zonder hinderlijke fouten werken. Vele misverstanden zijn er over de energievoorziening aan boord tbv. de laptop. Ook daarop zullen wij een aantal praktische oplossingen voor tonen. Kortom: een informatiedag die de booteigenaar niet mag missen. Wij verwachten omstreeks 250 bezoekers, zodat er voor iedereen voldoende tijd is om vragen te beantwoorden en zaken/producten waarin men interesse heeft uit te testen. Deze dag staat ook open voor niet-HCC leden. De Open Dag wordt geopend met een lezing door René Vleut, auteur van het boekwerk Vaarwijzer Scandinavië en de Oostzee. René zal een pakkend en leerzaam verhaal vertellen over het gebruik van weerkaarten. Het succes van zeilen naar Scandinavië en de Oostzee hangt af hoe het spelletje met het weer wordt gespeeld. “The name of the game’ is: Weergaten zoeken In het eerste gedeelte van deze lezing legt hij aan de hand van 2 weertypen en 6 weerpatronen uit hoe dit spelletje met het weer in de praktijk werkt. Daarnaast wordt ingegaan op de verschillende manieren waarop het Duitse Scheepvaart weerbericht ontvangen kan worden. Speciale aandacht is er voor de informatie die met name uit het zeer uitgebreide Duitse scheepvaartweerbericht en het lange termijn weerbericht via de radiotelex (RTTY)voor het weergaten zoeken oplevert. In het tweede gedeelte van de lezing richt hij zijn aandacht op de Duitse Bocht, en hoe daar het weerspel gespeeld dient te worden. Aan de hand van een aantal praktijkvoorbeelden wordt ingegaan welke strategieën ontwikkeld

Ingezonden mededeling

kunnen worden, om dit roemruchte vaarwater bij bepaalde weerpatronen met name op de terugreis uit de Oostzee te bezeilen Na afloop van de lezing is er gelegenheid tot discussie en het stellen van vragen. Tevens is er geheel vrijblijvend de mogelijkheid een gesigneerd exemplaar van de Vaarwijzer: Scandinavië en de Oostzee te kopen, dat van zijn hand bij uitgeverij Hollandia voorjaar 2004 is verschenen. De dag wordt besloten met een lezing door Harry de Jong Sr. De heer De Jong Sr. zal een pakkend verhaal neerzetten vol van praktische informatie over zijn vele reizen over de wereldzeeën en met een motorboot dwars door Europa. Hij heeft grote kennis van elektronische apparatuur aan boord van jachten en zal deze dag dan ook dienen als een onafhankelijke adviseur. De bezoekers kunnen met allerhande nautische vragen bij hem terecht. En dit alles….., geheel gratis. Met vriendelijke watersportgroet, Bernard van ‘t Hoff Voorzitter HCC Watersport-Gebruikersgroep

9

Het roer om Dan eindelijk een verslag van onze tochten en werkzaamheden in het oostelijk deel van de Middellandse zee... Sinds mijn kinderjaren ben ik, Lesley Anema, verslingerd aan het water. Opgegroeid in NaardenVesting en met “gevonden” bootjes en vlotten aan het rotzooien in de vestinggrachten. Met een lekke bakdekkruiser uit 1932 van 10 meter kwam ik in de winter van ´90 de haven van

de watersportvereniging binnen met de bedoeling om deze berg geplamuurd roest op te knappen . Met een kop vol ideeën en fantasieën, is het mij toch gelukt, met hulp van Bob Lijbrink,Willem Haak en Bob Griep, om de oude dame weer een beetje toonbaar te maken. Hoewel er van de ideeën en fantasieën niets overbleef heb ik een hoop opgestoken in het 2 jaar durende project. Piet Zandstra heeft regelmatig mistroostend zijn hoofd geschud. Binnen deze periode ben ik door diverse leden regelmatig op sleeptouw genomen, om mijn interesse in de watersport niet te verliezen. Zo werd ik op de Vrouwe Margje meegesleept naar Monnikendam en Volendam, veel bier, voer en korte nachten ! En met een ouderwetse kater op zondag weer terug naar Almere. 10

De Bakdekker werd in ´93 verkocht en er moest gezeild worden, een langdurige zelfstudie, die overigens nog steeds niet is afgerond. Eerst op de Domp 740 vervolgens over op plastic, een Fellowship 27. De laatste bleek een onoverzichtelijk aantal problemen te hebben, zodat de liefde voor de watersport bijna omsloeg in afkeer, maar er kwam weer leven in met de aanschaf van een wonderschone Dehler Duetta - een fijn schip met eigenaardige kleuren waar ik mijn grenzen

mee kon verleggen . Ook een lekker schip om, weliswaar in de achterhoede, mee te doen aan de avondcompetitie. Door een sterfgeval in mijn familie vond ik het in 1999 tijd om mijn dromen na te streven, zeilen onder een strak blauwe lucht met een temperatuur van boven de 25 graden IEDERE DAG!!, hier had ook mijn echtgenote oren naar. De kans kwam gelijk het voorjaar daarop, OCC (verhuurbedrijf, red.) zocht een flottieljeleider per direct voor hun basis op Corfu. Met de medewerking van mijn werkgever de KLM , die aan een onbetaald verlofregeling mee wilde werken, zat ik 2 weken later op Corfu ,op een door OCC beschikbaar gesteld wrak waar ik ongeveer dag en nacht aan bezig ben geweest om het ding vaarbaar en bewoonbaar te maken en te

houden. Dit laatste zal door een vriend van mij, Gerri Otten, tegen gesproken worden . Die noemde het een doodskist op zee, na zijn bezoek in juli. In augustus van dat jaar waren wij er toch wel uit dat het werken voor deze werkgever niet hetgene was waar wij van droomde. We besloten alles in Nederland te verkopen om het op eigen kracht te proberen, Huis aan de havenkom werd verkocht, na een kleurwissel van de Dehler werd ook deze snel

verkocht en was er budget om een groter jacht te kopen waar we kooien op konden verhuren. Na een zware zoektocht kwamen we via een reisagent terecht bij een charterfirma in Bodrum, deze had een Jeanneau Sun Legend 41 en een Sun Magic 44 liggen die de vloot zouden verlaten. Via mijn werkgever 2 tickets geregeld en naar Bodrum gevlogen voor een bezichtiging . De keuze was snel gemaakt, het zou de Sun Magic moeten worden: een mooi ruim en sportief jacht en in een goede staat van onderhoud, hoewel, later loop je altijd tegen dingen aan die je niet had voorzien. Hoewel ik kon leven met de prijs die overeengekomen was, zat er tussen de prijs en ons budget een gat dat tegen de kerstdagen van 2000 onoverbrugbaar leek, tot ik op 2e kerstdag een telefoontje

Programma Op 9, 16 en 23 oktober hebben we 3 zogenaamde Pinquincupw edstrijden. Er kunnen meerdere wedstrijden per middag gevaren worden e.e.a. afhankelijk van de weersomstandigheden. Afgelopen jaren bestond de mogelijkheid om na de wedstrijden gezamenlijk te eten in ons clubhuis . Over de mogelijkheden dit jaar wordt u t.z.t. nader geïnformeerd. Na afloop van de wedstrijd op zondag 23 oktober zal de Pinquin van de vereniging gehuldigd worden! Dan is er op 30 oktober de inmiddels overbekende 4-uurs van Almere, ook wel de Snertrace genoemd. Vanaf 10.00 uur is er de briefing waar u zich kunt inschrijven . Tijdens uw inschrijving ontvangt u de nodige papieren waarop u de te varen rakken kunt lezen. Het is de bedoeling dat u alleen de van te voren vastgestelde rakken vaart en u precies 4 uur later finished. Wie tijdens de 4 uren de meeste mijlen vaart is de winnaar. Misschien klinkt het nu wat ingewikkeld in de oren, maar als u mee gaat doen wordt alles heel duidelijk. Na afloop van de wedstrijd krijgt iedereen een heerlijke kop aangeklede verse erwtensoep en kort daarna zal de winnaar van de Snertrace bekend worden gemaakt.


Programma Op 6 november is dan alweer de laatste aktiviteit van de zeilcommissie, nl. het Rondje Pampus/Rondje Schelp. Het Rondje Pampus kan ook als toertocht meegevaren worden door zowel motorboten als zeilboten!! Er wordt gestart voor onze haven en het doel is simpel: wie het eerst om Pampus heen vaart en weer finished bij de haven is de winnaar. Voor de open zeilboten gelden de zelfde regels, alleen zullen zij het eiland De Schelp zo snel mogelijk moeten ronden.

> kreeg, waarin de verkoper ons een oplossing bood: voor zijn charterfirma de flottieljes varen vanuit Bodrum. Maar dat ligt in Turkije, ons plan was om te varen in Griekenland! Daar wisten we hoe het werkte en in Turkije woonde tenslotte Turken - dat was niet de bedoeling!! Na een bliksembezoek aan Las Vegas in de eerste week van januari 2001 om te overleggen met Jacqueline, mijn vrouw, die in de VS verbleef i.v.m. haar werkzaamheden, werd uiteindelijk toch besloten om ons geluk te beproeven in Turkije.

Het seizoen begint, wij vallen van de ene verbazing in de andere, die Turken zijn best aardig, heel aardig zelfs, ook de mensen die niet altijd wat aan je kunnen verdienen. En hier lopen ze helemaal niet met een hoofddoek en met een blik op de boezems van de gefortuneerde Turkse vrouwen weten we inmiddels ook dat de plastisch chirurgen hier beslist geen droog brood eten . De golf van Gokova en Hisaronu zullen de komende 2 jaar ons zeilgebied zijn. Inmiddels was ik er ook wel uit

Alle genoemde wedstrijden starten om 12.00 uur. Note voor de wedstrijdzeilers: Al deze wedstrijden worden onder SW-handicap gevaren en alle resultaten tellen mee voor het clubkampioenschap 2005. De Clubkampioen 2005 wordt bekend gemaakt tijdens de feestavond op 19 november 2005.

Bodrum! Een prachtige Middeleeuwse stad met een imposant kasteel aan de haveningang. Bodrum, met een grote natuurlijke haven en een hypermoderne marina waar zelfs de toiletten zijn voorzien van airconditioning. Bodrum, met een gezellige binnenstad en bazaar. Bodrum, een stad met oneindig veel cultuur en historie. Bodrum, aan de ingang van de golf van Gokova, door Cousteau aangeduid als een van de mooiste plekken op aarde. Kortom we hadden snel onze draai gevonden. Hoewel, ieder voordeel heeft zijn nadeel, de moskee laat op de meest onmogelijke tijden weten dat het tijd is voor gebed. Maar uiteindelijk raak je hier ook wel weer aan gewend, net als het gebeier van de klokkentoren in het centrum van Haven.


dat dit veel meer zeilkennis zou eisen dan het rustige Ionische gebied rond Corfu en Lefkas. De Egeïsche zee staat bekend om zijn harde, constante wind, de Meltemi. Een briesje in de morgen en rond het middag uur een stevige westnoord-westen wind die aan kan wakkeren tot 7-8 Bft. Deze weersomstandigheden werden vaak door deelnemers van de flottielje onderschat en zij waren ook niet altijd goed geïnformeerd door de reisagenten, die bij de verkoop van een reis zeiden:”ach dat valt wel mee en er is begeleiding”. Dit zorgde bij het binnenlopen voor de nodige kopzorgen en hilariteit. Het is in dit deel van de wereld gebruikelijk om te ankeren in de laag, dit houdt in dat de jachten achteruit op het anker afmeren aan de steiger of kade en dat verloopt natuurlijk zeker de eerste dagen niet vlekkeloos, en met veel geschreeuw, trek- en

duwwerk worden de schepen dan binnen geloodst. Met wekelijks nieuwe gasten aan boord en in de flottielje, ontmoet je ongelofelijk veel leuke mensen en dat maakte het de moeite waard om het 2 jaar bij een goede organisatie als Yildiz-Yachting vol te houden. Het was ook een grote verrassing dat Piet en Inge samen met Bob en Wil opeens opdoken in Bodrum om polshoogte te nemen tijdens hun vakantie in Bitez. Ook Famke, onze Golden Retriever, was snel gewend aan het leven aan boord. Zij trok altijd veel bekijks wanneer ze van boord sprong om vervolgens via de zwemtrap zelf weer aan boord wist te klauteren. De minder leuke ervaringen vallen vaak in het niet bij de leuke contacten en hilarische momenten. De vele anekdotes zouden een volledig boek kunnen vullen... De grote beproeving komt tussen deze 2 seizoenen in, Kees, de eigenaar van de firma heeft 3 nieuwe schepen besteld en heeft mensen nodig en vraagt of ik samen met Nico, een majoor van het Nederlandse leger in ruste, een van de schepen -een Sun Odyssee 34- van Cruisant, Z-Frankrijk, naar Bodrum wil brengen, samen met de 2 andere schepen. Een tocht van ongeveer 1500 mijl, die via de straat van Bonifatio naar Sicilië gaat om vervolgens in Reggio de Calabria te tanken en dan via de zuidelijke Cycladen in een ruk naar Bodrum te varen. Dit moest gebeuren in de eerste week van november, dit betekent dat de kans op slecht weer erg groot zou zijn. Het eerste deel van de tocht door de Golf van Lyon viel erg mee en deed vermoeden dat het een heerlijk ontspannen weekje zou worden, maar al snel kwam er een dikke mist opzetten en deze nieuwe schepen zijn natuurlijk niet uitgerust met een radarsysteem. Er schoot mij iets te binnen. Een lid van de vereniging had mij ooit eens verteld dat aluminiumfolie een goed alternatief is om nog beter zichtbaar te zijn op de radar van andere schepen. Dus 2 11

Het roer om

vuilniszakken gevuld met proppen aluminiumfolie en in de voor- en achterstag gehangen. Later die dag een compliment van een vrachtvaarder ontvangen dat wij goed zichtbaar waren op zijn radar, dus het schijnt te werken Johan!!. Bij het naderen van Bonifatio weersinformatie opgevraagd aan een van de andere schepen die uitgerust was met Navtex; het zou goed blijven. Later bleek zijn engels ver onder de maat te zijn om de Navtex goed af te kunnen lezen... 80 mijl verder passeert een Italiaans marinefregat ons en de opvarenden staan op hun voorhoofd te wijzen. Ik weet niet precies meer wat er gezegd is, maar we wisten beide dat er niet veel goeds aan zat te komen. Tussen Sardinië en de Stromboli hebben we 36 uur lang tegen een zware storm moeten knokken die van het ene op het andere moment opstak. Met maximaal gereefd zeil en motor stand-by hebben we onze koers weten te houden en met de gedachte om ons met een ruime wind naar Palermo te laten blazen zagen we midden in

de nacht plotseling de eruptie van Lava uit de Stromboli. Dit gaf ons de motivatie om toch door te zetten want het betekende dat we eigenlijk goed op koers lagen voor de straat van Messina. Aangekomen in Reggio om te tanken bleken we de eerste te zijn. De 2 andere schepen waren door de storm ver van koers geraakt. Het was een heerlijk gevoel om

12

Eindejaarsbal

(vervolg)

weer even vaste grond onder je voeten te voelen. Die avond na het nuttigen van een veel te vette pizza in een lokaal met Russische hoeren met hun Italiaanse pooiers op de kade van Reggio, heerlijk geslapen. De volgende morgen vroeg getankt en weer vertrokken voor een tocht van ongeveer 110 uur die overigens zonder problemen is verlopen. Vlak voor de Turkse kust dook in het pikkedonker nog even gauw een Griekse patrouilleboot op die ons in de schijnwerpers zette om te kijken wat voor idioten er in deze tijd van het jaar nog op het water zijn. Een beetje nonchalant zwaaien en ze waren weer vertrokken. Tussen Cos en Bodrum heb je veel mensensmokkelaars die met gehuurde zeiljachten illegalen over proberen te zetten naar het Europese Griekenland. Aangekomen in Bodrum was ik vermoeit en zoń 9 kg afgevallen. Nou zal menigeen zeggen :”dat kan je wel hebben!” Het 2e seizoen in Bodrum was erg druk. Het Bodrumavontuur

begon te veel op onze oude leven te lijken. Aan het einde van 2002 hebben we de boot naar Cos gevaren waar ze het water uit ging in afwachting van onze nieuwe plannen. 2003. We hebben besloten via de zuidelijke route van Cos naar Lefkas te varen samen met Anja en Eric van Televersum, die na

een hectisch jaar ook zin hadden om een lange tocht mee te varen door Griekenland . Van Cos naar Kalimnos, Kinaros (2 bewoners), Amorgos, Ios, Milos ,de zuidelijke Peleponesos, Pilos, Katakolon, Zakintos, Kefalinia, Ithaca, Meganisi naar Paleros waar Anja en Eric met hun camper zijn teruggereisd via Italië naar Nederland. Een mooie probleemloze tocht, en zeker zo vroeg in het jaar ,dan zijn er op de eilanden nog geen toeristen en heeft de bevolking nog tijd voor je. Er valt over 2003 voor de rest niet veel meer positiefs te melden dan dat we veel vrije tijd hadden en dat we uiteindelijk 4 ½ maand later met een lege portemonnee en een gezonde kleur in augustus weer in Nederland waren. Financieel een debacle, maar een leuke tijd gehad... 2004 De trip terug naar de Turkse kust stond vast. In het tussenliggende winterseizoen had een ander lid van de vereniging, Chiel Vos, besloten op Leros zijn nieuwe schip aan te schaffen, een Dartsailer. De vraag rees: hoe gaan we die naar Nederland krijgen? Samen hebben we alle varianten er op los gelaten, en kwamen tot de conclusie dat het schip van Leros naar Marseille zou moeten en daar vandaan via de rivieren en kanalen naar Nederland zou gaan. 16 uur na het vertrek waren de eerste voortekenen al daar dat onze plannen wel eens in duigen zouden kunnen vallen. Tijdens een stevige wind tussen Amorgos en Ios werd besloten de haven van Ios binnen te lopen.Voor de haveningang, inmiddels 3 uur ´s nachts, leverde de motor ons over aan de elementen, sloeg af en wilde niet meer starten. Bij zonsopkomst de motorsailer onder zeil afgemeerd in de haven van Ios. Na het verschonen van de filters de trip weer voortgezet. Om een eindeloos verhaal wat korter te maken (misschien een verhaal voor Chiel zelf), de motor liet ons na dit verhaal iedere keer opnieuw in de steek waardoor het vertrouwen in een grote oversteek

Het volgende evenement wat u echt niet zult willen missen vindt plaats op zaterdagavond 19 november a.s. Zet alvast in uw agenda:

Eindejaarsbal 19 november 2005 Aanvang: 20.30 uur in ons Clubhuis 10 Beaufort (wij verzoeken U vriendelijk om ook op dit tijdstip aanwezig te zijn, zodat wij gelijk met het programma kunnen beginnen) Deze avond zal speciaal voor u optreden de band Prime Time uit Amsterdam, er kan gedanst worden, van rock and roll tot foxtrot, maar we zullen u óók de gelegenheid geven om een beetje bij te praten. De winnaar van de zomeravondcompetitie wordt bekend gemaakt en de clubkampioen van 2005 wordt gekozen. Maar ook zal de vrijwilliger van het jaar 2005 worden uitgeroepen. Maar let op: niet alleen zeilers zijn van harte welkom, ook roeiers, kanoërs, speedboaters, waterskiërs, wakeboarders, waterfietsers en motorboters. Ook deze avond is dus weer voor alle leden en hun partners, maar ook voor de bemanningen en hun partners, entree is gratis, drankjes voor eigen rekening. De traditionele dresscode houden we in ere, want we komen elkaar toch altijd al in vrijetijdskleding op de haven tegen. Dus mannen de stropdas moet weer uit de kast en dames de avondjurk. De Evenementencommissie P.S. Ook de niet rokers onder ons zijn van harte welkom. Een grote partytent die tegen het clubhuis wordt aangebouwd zal dienst doen als ‘rookhok’. Het clubhuis zal deze avond tot rookvrije OKTOBER 2005 SLUISKADE 11 NR 7

'Hoger wal' Na een enerverende tocht met onze boot naar Engeland dit jaar, heeft opstapper Jan Hardon samen met zijn Karin ons uitgenodigd om te komen kijken naar hun stulpje op hun berg in Frankrijk.

Valciviere en omgeving

Vanzelfsprekend hebben wij deze uitnodiging met beide handen aangepakt, en onze vakantie in Frankrijk gecombineerd met een bezoek. Was Jan al altijd hard bezig op zijn zeiljacht Mamol, zijn handigheid kan hij nú helemaal inzetten. Op een berg bij Valciviere heeft hij maar liefst een stuk berg, met bos en twee huizen (de een wat groter als de ander) van maar liefst 4 hectare! (voor de rekenkundigen: 40.000 vierkante meter) Nieuwe balk in het plafond? Geen probleem, Jan haalt al het benodigde hout uit zijn eigen oerwoud. Beneden aan de berg is een zagerij: probleem opgelost. Wij zijn bijzonder hartelijk ontvangen, hebben een prachtig wandeling (klim- en klauter partij) gemaakt door hun bos, zijn volgegoten met heerlijke wijnen, gedroogde ham en andere lekkernijen. Kortom, twee fantastische dagen die omvlogen, met de toezegging zeker nóg een keer op bezoek te gaan. Maar dan mijn kluskleren en de kitspuit mee, want alle hulp is welkom. Ik moest jullie namens Jan en Karin de hartelijke groeten doen! (en we zien ze gelukkig nog regelmatig op de haven) Ronald Nieuwenhuis


naar Italië en vervolgens Frankrijk slonk en we besloten om voor een andere oplossing te kiezen. Mede door tijdgebrek werd besloten de boot van Chiel via Corfu naar Slovenië te varen en daar over land de reis naar Nederland voort te zetten. Het schip ligt inmiddels in Almere. Na dit avontuur met Chiel had ik nog een week om onze boot klaar te maken voor het vertrek op 1 mei vanuit Corfu naar Bodrum. Inmiddels was deze trip goed verkocht , de eerste week een man en een vrouw aan boord en dan zou er op Milos een crewwissel plaats vinden , om vervolgens met 3 mannelijke gasten naar Cos te varen. Maar in de eerste week werden we gedwongen om 2 volledige dagen in Pilos te blijven liggen om te schuilen voor een zware voorjaarsstorm, in de half afgebouwde haven van Pilos zijn die eerste dag zeker 11 vissers bootjes gezonken... Toen wij op donderdag weer konden vertrekken zag het er naar uit dat we Milos nooit op tijd zouden halen, maar de wind stak onverwacht opnieuw op en blies ons met 45 knopen wind in de rug door de nacht in nog geen 9 uur van Kithira naar Milos. Bij zonsopkomst was onze boeggolf een speeltuin voor een grote school dolfijnen die ons de hele nacht al vergezeld hadden. De 2e helft verliep via Naxos, waar we het havengeld afkochten met een gevangen bonito. Vervolgens via Amorgos, Kalimnos, Cos naar Bodrum zonder noemenswaardige problemen. Ons seizoen in Turkije kon dan eindelijk beginnen, we hadden eigenlijk alleen een meezeil programma voor dit seizoen en de gasten die we hadden, kwamen via onze internetsite www. mee-zeilen.nl en onze agent in Duitsland bij ons terecht. Verder hadden we iedereen binnen onze vriendenkring aangespoord die al jaren zeiden dat ze een keertje wilde komen. Kortom een reuze gezellig seizoen, waarin we eindelijk vrienden beetje een idee konden geven wat we hier eigenlijk uitspookten .

Een seizoen waarin we, omdat we geen verplichtingen aan een charterbedrijf hadden, een veel groter gebied konden bezeilen dan in de afgelopen jaren. Van Bodrum naar het noorden richting Kalimnos, Leros.Patmos, Lipsi, Samos en dan via de Turkse kust terug naar Bodrum om via Cos om Knidos, Palamut, Datca, Orhanye richting Rhodos en Marmaris naar het zuiden te varen. Speciaal in Datca voelden we ons thuis. Altijd wat aan de hand en inmiddels werden we daar als een van hun beschouwd. Dit hield in dat je sńachts ook niet vroeger dan 4 uur in bed lag. Ook probeert men dan je te betrekken in de lokale vetes, dus langer dan 2 dagen bleven we niet, dat was precies voldoende om nergens in betrokken te raken. Het seizoen heb ik alleen afgemaakt. Jacqueline kon in Nederland weer aan het werk en vertrok 3 weken eerder. Ik had nog 2 weken charter te gaan, vervolgens moest de boot afgetuigd worden en op het land gezet worden. Turgutreis was de plek waar de boot het water uit zou gaan. Aftuigen en dan terug naar Holland. Met diverse Griekse ferry’s per auto door Italië, Daar hield de auto het voor gezien. Op de autostrada knalde de waterslang uit elkaar en een gescheurde clinderkop was het gevolg. Geen punt, al jaren lid van de ANWB , deze heeft bemiddeld met de Italiaanse hulpdienst. Maar: ik ben in mijn hele leven nog nooit zo onbeschoft behandeld .

Inmiddels begin november, 2 dagen later dan gepland was ik terug in Nederland. Yildiz-Yachting had inmiddels weer 4 nieuwe schepen besteld, en op 6 november werd ik door Kees, de eigenaar van Yildiz-Yachting opgehaald om 2 van deze schepen om te varen van Cruisant om de laars van Italië naar Murter in Kroatië, twee tochten van 1530 mijl. Dit seizoen zou ik wel aan mijn mijlen komen. De crew zou bestaan uit 2 Kroaten en mijzelf, de beide Kroaten zouden engels spreken en zeer ervaren zijn, geen van beide was het geval. De boot, een nieuwe S.O.32, werd op 7 november ´s morgens afgeleverd in Cruisant. Diezelfde avond was ze opgetuigd en na het inslaan van proviand vertrokken we op 9 november richting Straat van Bonifatio om via de Straat van Messina en Otranto de Adriatische zee op te varen richting Murter, Kroatië. De eerste trip was een drama, een van de 2 Kroaten bleek nog nooit verder uit de kust geweest te zijn dan 10 meter en is de volledige reis echt strontziek geweest. Na 4 uur wilde hij al van boord. De wind nam toe en we zijn uitgeweken naar Sete , volgende dag toch weer verder. I.v.m. het weer zouden we onder de kust blijven om dan aan de zuidzijde van de golf van Genua over te steken naar Corsica . Bij de monding van de Rhone stak een zware storm op die ijskoude noordenwind van de alpen de Golf van Lion op joeg, dit resulteerde in 3 dagen Corone , een klein vissersplaatsje ten westen van Marseille, natuurlijk geen moer te doen in deze tijd van het jaar en ijskoud... Er zat voor ons niets anders op dan de 13

Het roer om

(vervolg)

cognac een goede plek te geven en ´s nachts met zeilpak aan in de slaapzak te kruipen. 3 dagen later was de storm wat gaan liggen en we besloten om door te varen. De 2e Kroaat had nog steeds geen zeebenen en was wederom zeeziek. Na ongeveer 48 uur kwam Corsica in zicht, de toppen van de bergen bedekt met sneeuw. Tijdens onze tankstop wisten de mensen ons te vertellen dat men zich niet kon herinneren dat er zo vroeg al sneeuw was gevallen. Alleen tussen Corsica en Reggio de Calabria hebben we gunstig weer gehad. De rest van de tocht werden we getrakteerd op slecht weer, veel regen en veel wind. In de straat van Otranto aan de ingang van de Adriatische zee besloten we om de haven van Otranto binnen te lopen voor een warme douche en een goede maaltijd en wat extra diesel voor het laatste stuk naar Murter. Door de vertraging tijdens de eerste delivery , werd de tweede tocht vooruitgeschoven naar de maand december. Omdat het op de eerste tocht naar Murter al erg koud was, hield ik voor deze trip mijn hart vast. De zeezieke werd ingeruild voor een Duitse studente, de boot een S.O. 35. En voor de volgende trip vertrokken we opnieuw vanuit Cruisant richting de Straat van Bonifatio. In tegenstelling tot de eerste trip was het schitterend weer, op het eerste traject strakblauwe lucht en op de 2e dag werden we vergezeld door 3 walvissen, een schitterend gezicht, 3 van die gigantische dieren op nog geen 5 meter van de boot, adembenemend , de afgelopen jaren hadden we regelmatig dolfijnen voor de boeg gehad, maar dit was toch iets heel anders. Na een tankstop op Corsica in de beschutte baai van Bonifatio, verder via Porto Servo, een super chique jachthaven waar je zomers zoń € 200,voor een nacht betaalt, maar wij hoefden alleen het elektriciteitsverbruik te betalen.Vervolgens naar Palermo, een prachtige stad maar erg smerig en met de diverse reisverslagen en verhalen van voorgangers in mijn achterhoofd vertrouwde ik niemand, dus snel getankt, gedoucht en verder in de beschutting van Sicilië wederom naar de Straat van Messina. In Reggio lagen twee bekenden, Geoff en Kulle , al 2 dagen verwaaid te wachten tot ze verder konden richting Bodrum. Alles liep op rolletjes tot we de ingang van de straat naderde. Zeer harde valwinden met snelheden boven de 55 knopen verhinderden dat we op tijd waren voor een verjaarspartijtje van Kulle in Reggio; we hebben over een stuk van 10 mijl bijna 8 uur gedaan We hadden gepland dat we om 21.00 uur in Reggio zouden zijn maar uiteindelijk werd het 05.00 uur ´s morgens . Totaal uitgeput hebben we ons nat in de kooien gestort om om 08.00 uur gewekt te worden door Geoff en Kulle , ze hadden koffie en 14

eieren voor ons en ze zouden diezelfde dag nog vertrekken richting Bodrum.Wij bleven nog een nacht. Ivan de Kroaat was het -net als ik inmiddelswel zat, al 4 weken onderweg en hij wilde dan ook in een ruk naar Kroatië. De volgende morgen extra diesel ingeslagen, snel afgerekend en al het papierwerk afgehandeld in de ‘jachthaven’ van Reggio, dit, zou later blijken, zou nog een staartje krijgen. In de eerste nacht nog uit moeten wijken voor een sleep, verder verliep de tocht naar Murter zonder problemen. Inklaren in Kroatië is een nachtmerrie, dat was op de eerste overtocht al gebleken, maar als blijkt dat vlak voor je het douanekantoor instapt in Sebernic, je paspoort is verdwenen, geeft dat natuurlijk problemen. De pas was blijven liggen onder de kopieermachine in Reggio. Snel aan land gesprongen en met de basemanager verdwenen, Ik was illegaal in Kroatië... Dus zou het een probleem worden om het land uit te komen. Na veel vijven en zessen aangifte gedaan van verlies, vervolgens de volgende dag naar Zagreb om een noodpas te halen op de Nederlandse Ambassade. Inmiddels een week voor Kerst en het seizoen was lang en om. Wat zouden we doen in 2005? Het antwoord kwam snel. YildizYachting was op zoek naar mensen om hun nieuwe route vanuit Fethiye op te zetten. Wij weer een vaste basis en zij een flottielje-begeleiding in Fethiye. Fethiye zelf is niet zo toeristisch, maar het heeft ongekend veel mogelijkheden. De Golf van Fethiye heeft zeer veel mooie beschutte baaitjes en naar het noorden de oude stad Kounos in de Delta van Dalyan en dan richting Marmaris vervolgens terug naar Fethiye. Om in de 2e week richting Kalkan, Kas en Kekova, waar een volledig verzonken stad ligt. In dit gebied is ook duidelijk de Griekse invloed van een eeuw geleden te zien, in de bouwstijl en de opzet van de vissersdorpjes. In de jaren 20 van de vorige eeuw hebben de Turken diverse bevolkingsgroepen verjaagd, waaronder de Grieken. Zo vind je in de buurt van Fethiye een volledig verlaten Griekse spookstad genaamd Kayaköy Veel gasten van de afgelopen jaren zijn we dit jaar weer tegen gekomen en ons meezeil programma wierp inmiddels ook zijn vruchten af. Vanuit de nieuwe marina in Fethiye zijn we iedere zondag uitgevaren voor een wekelijkse trip.

Nederlandse yachties tegenkomt, mensen die Nederland om diverse redenen hebben verlaten en ook allemaal een verschillende achtergrond hebben. Eind november zal er een vloot van ongeveer 30 schepen de Middellandse zee verlaten om verder zuidelijk via Port Said en De Rode zee naar India te trekken. Leek ons erg leuk om mee te gaan, maar dat zit er dan toch uiteindelijk niet in. Terwijl ik dit verslag van de laatste jaren aan het schrijven ben komen er steeds meer kleine leuke herinneringen boven. We hebben nog 4 weken te gaan in dit seizoen ,dan zit het er op voor ons. Deze winter zal er voor ons een beslissing moeten vallen, of in Nederland weer de draad oppakken of toch zien dat we met dit werk kunnen doorgaan.

We zijn hier natuurlijk nooit aan begonnen met het idee dat we er rijk van zouden worden, al moet ik zeggen dat de ervaringen van de laatste 6 jaar een verrijking waren, en we hebben er dan ook zeker geen spijt van! Maar we hebben beide nog de leeftijd -ik 37 en Jacqueline 34- om nogmaals het roer om te gooien. Lesley en Jacqueline Anema - en hun Golden Retriever Famke Onze website: www.sailingmagic.com E-mailadres: [email protected] Achterwerf 281 1357 DC Almere Haven (lidnummer WSV 1832)

Het aardige van dit gebied is ook dat je er veel OKTOBER 2005 SLUISKADE 11 NR 7

Grote Oost 2005 Er is de afgelopen jaren heel veel geschreven over de Grote Oost en ieder jaar was het weer een top-evenement. Zo ook dit jaar. Zonder nu weer in de details te treden hierbij de belangrijkste kenmerken: Organisatie: Carla en Peter...helemaal geweldig !!!!!! Aantal deelnemers: veel Aantal motorboten: ook veel…Prima dat ze erbij waren…TOP Windrichting: heen: natuurlijk Noord; terug natuurlijk ergens tussen ZW en ZO Windkracht: tussen de 1 en 4 Bft Eten: a/b de Toekomst: kapucijners met spek en spicy chicken Drank: in overvloed Gezelligheid: een 10 Foto: van Dirk Wurtz, met zijn zojuist aangeschafte digitale plaatjesmachine.

Volgend jaar: Zeker weer Winnaar: Ed en Ineke Brand en dus ook idem nat pak


UIT ANDERE BRON Luchtbellen Luchtbellen verlagen turbulentie rond schip De Universiteit van Enschede heeft in samenwerking met de Stichting Fundamenteel Onderzoek der Materie (FOM) onderzocht hoe het komt dat luchtbellen rond de huid van een schip de waterweerstand verminderen. Het blijkt dat met name de vervormbaarheid van luchtbellen daaraan bijdraagt. De bellen houden zo de sterkste wervels (vortexen) in de turbulente stroming weg van de romp, wat leidt tot een minder turbulent gedrag van die stroming en daardoor minder weerstand. ‘De energie benodigd voor de vortexen gaat zitten in het vervormen van de bellen. Dat geeft netto minder sterke vortexen en dus netto minder weerstand’, zegt onderzoeker Ramon van den Berg. Daarnaast speelt de samendrukbaarheid van de luchtbellen in de vloeistof een rol. Van den Berg spreekt in dit verband van de ‘effectieve compressibiliteit’ van de luchtbellen. ‘Een turbulente stroming bestaat uit heel veel wervels of vortexen van verschillende grootte en sterkte. Deze snel veranderende lokale snelheden zijn feitelijk het grote probleem. Een niet turbulente (laminaire) of “nette” stroming zonder wervels (bijvoorbeeld wanneer je langzaam door de stroop roert of heel langzaam vaart), heeft een constant snelheidsprofiel en levert daardoor veel minder weerstand op dan een turbulente stroming.’ Luchtsmering in commerciële fase Het Project Energiebesparende Luchtgesmeerde Schepen 1 (PELS 1) is eind december afgesloten bij Marin in Wageningen. ‘Het onderzoek heeft aangetoond dat luchtsmering werkt en een beduidende brandstofbesparing oplevert’, zegt projectleider dr. ing. Cornel Thill. ‘Wij zijn klaar om commerciële projecten te beginnen.’ Thill heeft de mogelijkheden van luchtbellendekens langs de romp en van luchtkasten in het bodemvlak van een schip onderzocht. Beide systemen leveren aanzienlijke wrijvingsvermindering op. ‘Gebruik van luchtbellen kost echter meer energie en geeft minder wrijvingsreductie. Een luchtkast reduceert de wrijving met negentig procent, met luchtbellen haal je dat niet.’ Wel is het zo, dat het rendement van luchtbellensmering stijgt wanneer een speciale Japanse waterafstotende verf wordt aangebracht op de romp. Luchtbelletjes blijven aan de waterafstotende verflaag plakken, waardoor een zeer dunne luchtfilm ontstaat. Nadeel is, dat de voor defensiedoeleinden ontwikkelde verf bijzonder duur is (rond 200 euro de liter). ‘Er zijn wel goedkopere verfsoorten verkrijgbaar, maar die zijn minder efficiënt. Wanneer je met een binnenschip vaak in

< verzameld door Henk Kluvers >

de modder zit raak je de dure verf snel kwijt.’ Uit Weekblad Schuttevaer Ook risicoanalyse stenengooiers bruggen Minister Peijs van Verkeer en Waterstaat gaat in de risico-analyse naar stenengooiers in het wegverkeer ook de overlast meenemen die de binnenvaart al langere tijd ondervindt. Dat bevestigt een woordvoerder van het ministerie. Koninklijke Schuttevaer vroeg vorige week in een brief aandacht voor de problematiek. Overleg tussen Schuttevaer, Rijkswaterstaat en KLPD zorgde vorig jaar al voor een forse daling van het aantal incidenten op het Amsterdam-Rijnkanaal. Schuttevaerdirecteur Kees de Vries is blij dat de minister de situatie laat onderzoeken. Volgens hem zijn de stenengooiers vooral actief op de bruggen over het Amsterdam-Rijnkanaal en het Maas-Waalkanaal. ‘De binnenvaart wordt al enkele jaren geconfronteerd met dergelijke criminele activiteiten’, schrijft Schuttevaer aan de minister. ‘Voorlopig gelukkig zonder ongelukken met dodelijke afloop. In een aantal gevallen zijn per brug afspraken gemaakt met de vaarwegbeheerder en het KLPD, waardoor snel kan worden opgetreden. Wij onderschrijven de noodzaak om op sommige bruggen voorzieningen aan te brengen waardoor het stenen gooien wordt bemoeilijkt. De schippersvereniging wijst er bovendien op dat stenengooi-incidenten niet alleen nationaal, maar ook elders in Europa plaatshebben. De Scandinavische rederij Wallenius Wilhelmsen werkt aan de ontwikkeling van een ballasten emissieloos roroschip. Voor de voortstuwing zorgt een combinatie van zeilen, elektrische podschroeven en gigantische vinnen. Een pentamaran rompvorm (vijf rompen) maakt ballasten van het hoge en lichte schip overbodig. De E/S Orchelle wordt 250 meter lang en veertig meter breed. Het E/S staat voor Environmentally Sound (ecologisch verantwoord). De dienstsnelheid van het schip bedraagt vijftien knopen, de maximale snelheid twintig knopen. Wallenius Wilhelmsen verwacht het futuristische schip in 2025 te kunnen realiseren. De helft van de energie op de E/S Orcelle moet worden opgewekt met op zuivere waterstof werkende brandstofcellen. De ontwerpers gaan er daarbij vanuit dat deze techniek zich de komende decennia snel ontwikkelt. ‘De enige bijproducten van brandstofcellen zijn dan water, stoom en hitte’, zegt vice-president Lena Blomqvist van Wallenius Wilhelmsen. ‘Door naast de brandstofcellen gebruik te maken van de beschikbare natuurlijke hulpbronnen op zee, wind-, golf- en zonneenergie, produceert het schip geen emissies. Milieuvriendelijke bronnen kunnen voldoende energie leveren tegen relatief lage kosten.’

15

Kapitein Rob In Almere is ook een stripwijk. Nee, niet wat u denkt, Walletjes hebben we hier nog niet, tenminste……voor zover mij bekend. Nee, het is de wijk van bekende figuren uit stripverhalen, waarvan ene Elise op het internet trots mededeelde, dat zij in de Kapitein Robstraat kwam te wonen. Kapitein Rob, wie zal niet bekend zijn met deze beroemde stripfiguur, die vele jaren in dagblad Het Parool de lezers in de ban hield van zijn adembenemende avonturen op zijn zeilschip De Vrijheid, waarmee hij tezamen met zijn trouwe hond Skip de wereldzeeën bevoer. De geestelijke vader van deze spannende serie was Pieter Kuhn, striptekenaar, geboren te Amsterdam op 22 mei 1910. Pieter Kuhn, Piet voor vrienden, trad op jeugdige leeftijd in dienst van drukkerij Senefelder. In de avonduren volgde hij een opleiding aan de Kunstnijverheidsschool. Op advies van zijn tekenleraar, die al snel zijn talent onderkende deed Piet daarna een avondstudie aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten en behaalde in 1929 het diploma van lithograaf. Na diverse omzwervingen kwam Kuhn in 1939 in dienst van het reclamebureau Kastelein te Hilversum, waar hij zes jaar lang als reclametekenaar werkzaam was. Naast deze baan werden ook tal van boeken en tijdschriften door hem geïllustreerd en deed hij als lithograaf tijdens de Duitse bezetting veel werk voor het verzet bij het vervalsen van persoonsbewijzen. In de winter van 1944/1945 ontstond bij hem het idee voor een krantenstrip en onmiddellijk na de bevrijding stapte hij met een volledig uitgewerkt plan naar de redactie van Het Parool. Hij nam ontslag bij Kastelein en trad in dienst van het jeugdige, uit het verzet geboren, dagblad Het Parool. Verhalen als: Het geheim van de Bosplaat, Mysterie van het Zevengesternte, De roze parels van Tamon, Het raadsel van Straat Magelhaen, ontsproten aan zijn enorme fantasie.. In 1959 werd ik lid van de watersportvereniging De Vrijbuiter te Loosdrecht en maakte o.a. kennis met Piet, die met zijn fraaie boeiertjalk afgemeerd lag aan de Westwal. In 1960 kocht ik een tjalkje met achterstallig onderhoud, zoals men dit pleegt te noemen en maakte dankbaar gebruik van de deskundige aanwijzingen van Piet bij het vernieuwen van de tuigage. Piet was een gezelligheidsmens, voorzien van een enorme dosis humor en wij hebben nog vele mooie herinneringen aan de leuke avonden, die we in de kantine van de Vrijbuiter, die destijds gerund werd door mevrouw Lagerweij, hebben doorgebracht. Mevrouw Lagerweij was een perfecte gastvrouw, die later prompt de overstap maakte naar de even verder gelegen Koninklijke Watersportvereniging. Slim van de Koninklijke, maar dom van de Vrijbuiter om zo’n fantastische kracht te laten wegkapen. Ons tjalkje lag afgemeerd bij buurhaven De Rietkraag, zodat wij bij het afleggen van wederzijdse visites altijd een rondje via de Oud Loosdrechtsedijk

16

< column: Jan Mens >

moesten wandelen. Piet Kuhn was, behalve een meesterlijk striptekenaar, ook een boeiend verteller. Zo vertelde hij eens dat de schepen van zeerovers in de 19e eeuw voorzien waren van een gebogen gelegd dek, zodat bij een achtervolging, waarbij het schip erg schuin lag, de piraten rechtop konden lopen, terwijl de achtervolgden moeite hadden staande te blijven. Piet had aan boord een aggregaat van het merk Onan, waarmee hij zijn accu’s placht op te laden. De naam Onan lokte wel eens, als het ding stond te ratelen, ondeugende opmerkingen uit, waarop Piet dan gierde van het lachen. Ook was hij niet gespeend van grappige moppen. Er is er een blijven hangen, die ik u niet wil onthouden. U moet niet boos worden; tegenwoordig is toch alles zo’n beetje geoorloofd? Welnu, het gebeurde dat een heer ’s avonds door een park wandelde en daarbij, tot zijn verontwaardiging hinderlijk werd benaderd door zekere manlijke passanten. Bij de uitgang van het park stond een politieagent, waar de heer prompt op af stevende met de opmerking dat deze wel eens paal en perk mocht stellen aan dergelijke ongewenste zaken. Waarop de agent zich voorover boog, met een wijsvinger onder mans kin kietelde en met een vlijend stemgeluid zei: “Wat doe je dan ook in ons parkje?” Piet lag in een deuk van mijn ontstelde reactie toen hij de imitatie van de agent daarbij op mij demonstreerde. Als Piet en zijn lieve vrouw na een visite bij ons naar hun eigen schip terugkeerden, bleven wij altijd nog even in de stuurkuip wachten tot zij gearriveerd waren om elkaar nog even goede nacht te zwaaien. Bij de laatste visite duurde dit nogal lang. Het bleek dat Piet zich in de frisse avondlucht niet wel had gevoeld en onderweg had moeten rusten. Korte tijd later, op 20 januari 1966, overleed hij tijdens zijn laatste bezoek aan Het Parool aan een hartaanval. Komend jaar is het al weer veertig jaar geleden, dat een fantastisch sympathiek mens ons verliet. Advies van mijn buurman (ca. 50 jaar geleden) Hans Boekman: “Geniet van het leven, jongen, je mag het maar heel even vasthouden”.


Verwaaide passanten voelen zich thuis bij WSV Almere Haven In uw verenigingsblad doet u een oproep aan uw leden om hun vakantieervaringen op papier te zetten. Wij zijn weliswaar geen lid maar willen wel graag onze ervaring als passant in uw jachthaven aan u vertellen.

We waren weer eens toe aan een verandering van omgeving. Onze eigen ligplaats in Vinkeveen biedt schitterend zeilwater maar er is bijna nooit een constante wind door de vele eilanden. Twee jaar geleden gingen we met onze Beneteau Forban ‘Lotus’ over de Randmeren en dat werd een vakantie om nooit te vergeten. Ook al omdat het die zomer (2003) wel bijzonder mooi weer was. Er ging een waterwereld voor ons open met zeilen op het Markermeer, Gooimeer en verder. Eén van de laatste havens die we aandeden was die van Almere. Bij de WSV vonden we een prettige ligplaats voor een overnachting. Bij onze zeilplannen voor dit jaar hadden we een klein probleempje. Geen oppas voor de poes, dus verzonnen we een list. We kenden de haven van Almere en besloten daar een plekje te zoeken voor onze ‘Lotus’ zodat we om de dag naar huis (in Hoofddorp) zouden kunnen rijden en toch op een strategische plek zouden liggen van waaruit we verschillende vaarwateren konden bereiken. Op een zaterdag gingen we even kijken hoe de situatie in Almere was en we zetten daar ook een auto neer. Op het bord bij het havenkantoor konden we zien dat er vrij veel plekken leeg waren, dus vertrokken we welgemoed zondag 17 juli vanuit Vinkeveen. Het was erg bewolkt maar tijdens de tocht over de Vecht trok de lucht open en het weer werd steeds mooier. We besloten ‘s nachts nog ‘buiten’ te blijven op het IJmeer zodat we maandag meteen op het Markermeer zouden kunnen zeilen. Na een heerlijke zeildag zochten we ’s middags de haven van de WVS Almere Haven op. Daar haalden we het kaartje van box B5 van het bord, want dat leek ons wel een aardig plekje. Een prima systeem voor passanten, vonden we en dat konden we ook uitleggen aan een andere passant die wat aarzelend bij het nog gesloten OKTOBER 2005 SLUISKADE 11 NR 7

havenkantoor stond te kijken. ’s Morgens gingen we naar het havenkantoor om ons verblijf af te rekenen en er nog een paar dagen bij de boeken. Maar wat we eigenlijk al vreesden, gebeurde. Het weer sloeg om. De zon bleef aanvankelijk nog wel schijnen maar de wind nam flink toe in kracht. We wilden ons niet laten kennen en gingen tegen beter weten in toch het meer op hoewel onze buurman, de schipper van de Goody ons waarschuwde voor de golven op het Gooimeer bij deze windrichting. We ondervonden aan den lijve wat het betekent een speelbal van de golven te zijn. De langstaart buitenboordmotor kwam uit het water of dook er diep in en een poging om de genua een stuk uit te trekken om de boot te stabiliseren liep op niets uit. Na 1,5 km

varen waren we terug in de box. We bleven natuurlijk hopen op een weersverbetering en de teleurstelling was groot toen die in de loop van de week niet kwam. Het was voor ons een hele onderneming geweest en dat voor 1 dag zeilen! We besloten daarom te vragen of we de box nog wat langer konden gebruiken en dat was gelukkig mogelijk. Zaterdag en zondag was het een beetje zeilbaar, maar na anderhalve week was onze vakantie om en het weer was niet geschikt om terug te varen. We hoopten nog steeds dat er een weersverbetering op zou treden (het was tenslotte zomer) dus boekten we opnieuw een weekje bij. Frits ging tussendoor een keertje terug naar Almere maar zag tot zijn verbazing dat de Lotus aan de ketting was gelegd. Met de mededeling ‘Jullie passen wel erg goed op mijn bootje”, meldde hij zich bij

de havenmester. Onze reservering bleek al gearchiveerd te zijn en daardoor onbekend bij de verantwoordelijke persoon. Geen man overboord natuurlijk, voor ons alleen maar een teken dat de boel goed in de gaten wordt gehouden. Op maandag en dinsdag was het weer genoeg opgeknapt waardoor we een tochtje konden ondernemen naar Spakenburg en de volgende dag naar het Markermeer. Het daaropvolgende weekend werkte het weer alweer niet mee. We gingen ons ondanks alles steeds meer thuis voelen bij de WSV waar de voorzieningen natuurlijk prima zijn. Het is dan ook onbegrijpelijk dat de gemeente Almere deze jachthaven wil verplaatsen. (hoewel onbegrijpelijk? Het draait natuurlijk weer om geld). Uiteindelijk gingen we maandagmiddag 8 augustus voor de laatste keer naar Almere met het plan om dinsdag de boot terug te varen naar Vinkeveen. Nog steeds waren de weersverwachtingen niet optimaal, maar maandagmiddag bleek het toch aardig genoeg om met gereefde zeilen een laatste poging te wagen om te zeilen. Het werd een heerlijke tocht met een flinke wind op het Gooimeer. Dinsdagochtend om 08.00 uur namen we met enige weemoed afscheid van box 5 en Almere Haven. Nog een keer zeilen op het Gooimeer (zo vroeg hebben we nog nooit gezeild), de zeilen gestreken en onder de Hollandsche Brug door richting Muiden. Bij één van de eilanden legden we de mast plat en onze vakantie in etappes werd afgesloten met een prachtige vaartocht met heerlijk weer over de Weesper Trekvaart, de Amstel en de Waver. We danken de WSV Almere Haven voor de gastvrijheid. We hopen dat we nog een keer terug kunnen komen op dezelfde plek en dat het onzalige plan van de verhuizing niet doorgaat (tenzij de vereniging iets terugkrijgt wat volledig gelijkwaardig is). Frits en Janny Herfst van de Lotus uit Hoofddorp/Vinkeveen

17

FLOTTIELJE ZEILEN IN GRIEKENLAND - MET DE WSV! De eerste week van mei (zaterdag 29 april t/m zaterdag 6 mei 2006) gaan we in flottielje zeilen in Griekenland. In samenwerking met Amorgos Zeilvakanties organiseert de zeilcommssie deze tocht. Doel is een mooie en gezellige week te hebben met WSV-leden en hun bemanningen en de drempel om eens in het buitenland te varen flink te verlagen. Het is dan schoolvakantie, dus het hele gezin kan mee. Wat houdt dat in?

Met meerdere schepen vaar je een tocht onder begeleiding van een moederschip. De flottieljeleider geeft dagelijks informatie over het gebied, de tocht, bestemming, marifoon, havenmanoeuvres, navigatie etc. Ieder schip vaart zelf de dagtocht, je hoeft onderweg niet bij elkaar te blijven. Omdat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen schip zijn er wel vaardigheidseisen. De dagtochten varieëren tussen de 15 en 45 mijl. Iedere dag eindigt in een haven of een baai. Eten doe je in de restaurantjes of aan boord. Waar in Griekenland?

Er zijn twee uitvalsbases: Athene en Lefkas. Waarschijnlijk wordt het Athene. Wanneer?

Op zaterdag kom je bij de boot aan en de zaterdag erna vlieg je weer terug. Je vaart dus van zondagmorgen tot vrijdagmiddag. Wat voor schip?

Het type schip kies je zelf. Op de Amorgos site kun je zien wat er zoal te huur is en welke prijzen daarbij horen. Uiteraard kies je een type dat past bij de omvang van de bemanning. De jachten beginnen bij ca 30 voet en eindigen bij zo’n 50 voet. Een rolgenua is standaard, de meeste schepen zijn daarnaast uitgerust met een rolgrootzeil. Spinnakers zie je er eigenlijk nooit. Wat zijn de vaardigheidseisen?

De Griekse wateren zijn relatief eenvoudig te bevaren. Kun je het IJsselmeer aan onder verschillende omstandigheden, dan zou dit ook moeten lukken. Je zit wel op zee, maar door ontbreken van getijden, is er geen gereken over stroom en dieptes. Je moet wel een koers kunnen uitzetten. De schepen zijn bovendien allemaal uitgerust met gps. In het gebied komen vrijwel geen ondieptes voor. In Griekenland hanteren ze bijna overal de Mediterane ankerwijze. Met de spiegel

18

naar de kade en voor aan een anker (of een enkele keer met de boeg naar de kade ). Dit ankeren vereist wat vaardigheid in het motormanoevreren. Als blijkt dat daar behoefte aan is, dan kunnen we dit ankeren voor de reis bespreken en oefenen. Kennis van het BVA is verstandig. Vaarbewijs nodig?

In Griekenland is geen vaar- of marifoon bewijs nodig. Iedereen kan er dus een schip huren. Wie is de flottieljeleider?

De flottieljeleider zal ondergetekende, Erik Nagtegaal, zijn. Voor degenen die mij niet kennen: een WSV-lid net als u en lid van de jeugd- en zeilcommissie. In vier seizoenen heb ik als schipper/instructeur/flottilaleider voor Amorgos in de gebieden gevaren. Ervaring met de organisatie en de Griekse gang van zaken is dus aanwezig. Wat kost dat?

Als indicatie staat hier een grove schatting van de kosten. Verzekeringen en dergelijke heb ik er uitgelaten. Uitgaande van een schip uit de economy class en normaal passende bemanning komt de huur neer op ongeveer 200,- per persoon (afhankelijk van je eigen keuze van het jacht). Een vliegticket kost (inclusief luchthaven belasting!) tussen de 300,- en 400,- Dan nog eten en drinken voor bijv. 200,-. Dus alles bij elkaar kom je op ongeveer 800,- per persoon. Op de site van Amorgos, www.amorgos.nl, kun je een beeld krijgen van de kosten, de schepen, het gebied, de wind, waar we gaan varen et cetera. Je kunt ook een brochure aanvragen. Omdat we de tocht in eigen hand houden hanteren we de zogenaamde bareboat tarieven. Kosten voor flottieljevaren vervallen dus.

mei nog wat fris (ca.17 graden). Spelevaren met de rubberbootjes etc. Interesse?

Neem vooral even contact op. Dat kan met mij, en voor de meer zakelijke kant met Koen, Jasper of Willem van Amorgos.Wij beantwoorden graag uw vragen. Nieuws komt verder nog via de verenigingssite en per post. Eind december willen we de vluchten en schepen gaan boeken. De prijzen van de vluchten zullen rond die tijd bekend zijn en we kunnen dan nog profiteren van 10% vroegboekkorting. Van onze kant is het prettig te weten hoeveel interesse er is. Vraag een offerte aan, dat geeft een nog gedetailleerder beeld. Erik Nagtegaal 036-5310534 06-22918589 [email protected] Amorgos 033-4699992 [email protected] www.amorgos.nl

Wie of wat is Amorgos?

Amorgos is een Nederlandse reisorganisatie gespecialiseerd in zeilvakanties, gedreven door enthousiaste zeilers. Is dit iets voor kinderen?

Ja, maar het hangt natuurlijk ook van uw kind af. Zijn er heel veel kinderen, dan moeten de tochten misschien wat korter. Er kunnen zwemstops in baaien worden gedaan, al is het water in


Service, Vriendelijk, Vakbekwaam Dealer van onder andere Asa Boot Electro Honda generatoren Digitenne & Canal Digital Procom Antennes Een greep uit ons assortiment: -

Marifoon, gps, gsm, schotel- en digitenne-antennes. Dekdoorvoeren, kabels, pluggen etc. 27Mc, pmr- en lpd-apparatuur. Compressor/koelboxen en koelkasten. Watervaste luidsprekers voor radio en/of marifoon. Acculaders, diodeblokken, generatoren. Alle kennis op het gebied van zonne-energie, op brandstof en elektrische steps en minibike’s.

U kunt ons vinden in het centrum van Almere Stad.

Schoutstraat 28-32 1315 EX Almere 036-5330333 [email protected]


19

DE NIEUWE JACHTHAVEN - deel V In de vorige aflevering beloofde ik u meer te vertellen over de actuele stand van zaken, dat gaan we vanaf deze aflevering dus doen. Het bestemmingsplan revitalisatie kuststrook Almere Haven is in het voorjaar door het college van Burgemeester en Wethouders goedgekeurd. Daarmee is de nieuwe jachthaven een grote stap dichterbij gekomen. Natuurlijk kunnen er nog allerlei vertragingen ontstaan door bijvoorbeeld bezwaaracties van omwonenden, maar het ziet er naar uit dat ergens tussen 2007 en 2010 onze jachthaven zal verhuizen. Er zijn overigens nog allerlei redenen denkbaar waardoor het hele project nog kan worden afgeblazen, waaronder bijvoorbeeld de weigering van de watersportvereniging om mee te werken. Voorlopig gaan we er maar vanuit dat de WSV en de gemeente uit de onderhandelingen zullen komen met een voor ons goed resultaat. Het bestemmingsplan is een lijvig boekwerk waarin in detail de aspecten van de revitalisatie worden behandeld, een kopie van een stukje over de jachthaven is

20

hier afgedrukt. Daar ziet u dat er nog altijd met een soort vlek wordt gewerkt, een vlek die wij wel graag willen invullen op de voor ons meest interessante manier. De twee andere plaatjes in deze column -zie ook de volgende pagina- geven een beeld van de vorderingen (met dank aan Jerome Adema). In het bestemmingsplan staan ook zaken die minder gelukkig gekozen zijn. Zo is het surfstrand opeens verplaatst naar het zwemstrand, naast de ingang van de jachthaven. Voor de zwemmers, de surfers en de in en uit varende schepen een gevaarlijke situatie. De surfvereniging heeft inmiddels bezwaar aangetekend. Binnenkort gaan we weer met de gemeente om de tafel om te praten over het belangrijkste onderwerp van de onderhandelingen: het geld! Basis voor een overeenkomst met de gemeente is natuurlijk het resultaat van deze financiële onderhandelingen, ofwel wát kost het en wié gaat dat betalen. Voor alle mooie plannen is geld nodig

< tekst Ben Geersema > en het resultaat moet ook nog eens economisch geëxploiteerd kunnen worden. De WSV stelt zich nog steeds op het standpunt dat wij meewerken aan een verhuizing, mits de kosten daarvan nihil zijn en de nieuwe haven exploitabel. De komende maanden zijn dus spannend en zullen doorslaggevend zijn voor de welwillende medewerking van onze vereniging. Zodra het er naar uitziet dat de financiële onderhandelingen een bevredigend resultaat zullen hebben zal de werkgroep haar plannen verder uitwerken en voor de leden presentabel maken. Dan is het moment gekomen dat uw goedkeuring gevraagd zal worden. Ondertussen bent u altijd welkom met vragen en suggesties. Wordt vervolgd. Heeft u vragen of opmerkingen, u kunt mij altijd mailen, graag zelfs. [email protected] Tot de volgende keer. Ben Geersema



21

WAAR IS DE MARVA - EN ENIGE NAUTISCHE WIJSHEDEN De vriend die mij zo’n 45 jaar geleden mijn eerste zeilles gaf, was onlangs met zijn echtgenote op bezoek. Als presentje overhandigden zij mij een boek: LEXICON, van de watersport, visserij, koopvaardij, marine en bruine vloot. Samengesteld door Jaap van der Wijk. Ik kende het boek niet, heb het met zeer veel belangstelling zitten doorbladeren en stond versteld welke uitdrukkingen het boek bevat, waarvan ik geen flauwe notie had dat zij überhaupt bestonden. Voor in het boek is een Verklaring der tekens afgedrukt, b.v. (d) = Duits, (e) = Engels, (m) = marine, (v) = visserij, enz. En vooral de uitdrukkingen voorzien van (m) deden mij soms van verbazing achterover rollen. Ik citeer: Achtertrosje steken. Zijn gevoeg doen; zich ontlasten.(Dus als u voortaan uw buurman in de haven op weg ziet naar het toiletgebouw dan gaat’ie even een achtertrosje steken.jm) Achteruitbidden (m) Vloeken Achttienguldensgast. Grote dekzwabber Admiraalsanker (m) Stokanker. Afblazen (m) urineren All ranks (e) (m) Feest voor de hele bemanning Apenet (m) Net dat langszij hangt om drenkelingen aan boord te helpen en mariniers van en aan boord te laten gaan. Baal hooi (m) Waardeloze vent. Bahama-methode Vertuid ankeren. Bak één (m) De gezamenlijke officieren van een oorlogsschip. ‘Bak één lijdt echt geen honger hoor!’ Bargoen. Balk waartegen de sloep in de davits hangt.Wordt bij de marine ‘sjorbalk’ genoemd. Bavaria 26. Luxueus afgewerkt zeilschip met slaapaccommodatie voor vier personen. L.O.A. 7.75 m.,zeiloppervlak 24.30 m2. Juist! Dit wist u natuurlijk al, maar opvallend is dat de auteur vervolgens ook een hele reeks Bavaria-typen opsomt: -3033- 34- Cruising- 34-sport- 35 Holliday- 37 Cruising- 37 Sport- 38- 41- 42- 44- 4647…en allemaal ‘mooi gelijnd’, ‘ruim en luxueus afgewerkt’ enz. enz. Ook van diverse andere typen schepen wordt een opsomming gegeven, Compromis, Dehler, e.d., maar van zeer vele andere bekende jachten blijkt de schrijver niet op de hoogte. Nu vraag ik mij dus af wat deze reclame in dit Lexicon te maken heeft en wantrouwend als ik ben…. (jm) 22

Bonaventura. Extra bazaan van een Venetiaanse kraak en andere Portugese schepen uit het eind van de vijftiende eeuw. (En laat ik nu denken dat het een uitgeverij was. jm) Breeveertien. Grote zandbank langs de kust van Noordwijk tot Callantsoog, waar 14 vadem water op stond. (Van ondeugende meisjes werd wel eens gezegd: Zij is de breeveertien op. jm) Bridgevlag. Groen van kleur.Wordt gehesen door watersporters in de haven, die graag een kaartje willen leggen maar gebrek aan partners hebben. Broederzak (v) Zak waarin Jan-in-de-zak gekookt wordt. Broek van Bertha. (1) Een verplaatsbare luchtkoker, ter verversing van de lucht in het benedenschip. (2) Een borrel met een beetje citroensap, grenadine-groen en ijsblokjes. Davy Jones. Boze zeegeest. Davy Jones’s locker (e) Zeemansgraf. Dieptebom. (m) (1) Vleeskroket. (2) Cocktail bestaande uit zoveel mogelijk soorten drank. Dodemanssteek. Laatste steek bij het innaaien van een lijk in een zeildoekse lijkzak; deze gaat door het neusschot van de overledene, om ervoor te zorgen dat het zeil goed aan het lijk bevestigd blijft. (Brh! jm) Endemol-vlag. Spottende benaming voor de geelblauwe vlaggen, die tijdens de SAIL ’95 voor een bedrag van 350 gulden verkrijgbaar waren bij de firma Endemol. Zonder die vlag in het want was er in de sluis van IJmuiden bijvoorbeeld geen plaats voor traditionele vaartuigen. (Nou,nou, zo hoor je nog-er-is wat. jm) Grand Banks. (v) Ondiepe visgronden in de Atlantische Oceaan, ten zuidoosten van Newfoundland.De Grand Banks vormen een van de belangrijkste visgebieden ter wereld. Het kan er behoorlijk misten. En nu een paar originele marinetermen. Schrik niet (jm): Klootzakkeninkt (m) Correctievloeistof; Tipp-ex. (maar dat hebben we tegenwoordig met de pc gelukkig niet meer nodig. jm) Kloteman! (m): KLaarOmTeMANoeuvreren. Kloten bikken (m) Douchen. (Hier ga ik maar niet mee verder.Je zou op den duur niet meer naar het toiletgebouw durven.jm) Lekko.(e) (Let go!) Laat vieren (die lijn), laat vallen (dat anker). Lood. Ook: dieplood. Een lijn, doorgaans

25 à 30 vadem lang, voorzien van doorgestoken merkleertjes en met aan het eind een loden gewicht. Het lood dient om met de hand de diepte te peilen.Thans grotendeels vervangen door het echolood. Lubber. (e) (1) Onbevaren matroos. (2) Landrot. Mokken. (v) In stukjes snijden van vis. Nehallenia. Griekse godin van de vruchtbaarheid en de scheepvaart, beschermvrouwe van de zeelieden. Wordt vaak afgebeeld met een roeiriem. (Leuke naam voor uw (nieuwe) bootje? jm) Neut. Gleuf in de buitenkant van de wangen van een blok, waarin de strop wordt gelegd. Paplap. (m) Bijnaam voor een ziekenverpleger. Peek. Strandwacht; meestal een oude visser.(Baywatch in Katwijk anno 1880?) Sassenier. Ook: sasser. Sluiswachter. Schooier. Houten kraag om de bezaansmast, waarop de klauw van de bezaansboom rust. Sjouwerman. Knoop, waarbij de strengen losgedraaid en door elkaars bochten terug in het touw worden gesplitst, die voorkomt dat het touw door een oog schiet. Stip. (m) Adjudant-onderofficier. Stijverijstkoker. (m) Scheldnaam voor kok. Vadem. Ook: vaam. Dieptemaat, ongeveer de afstand tussen twee uitgespreide handen van een wel zeer uit de kluiten gewassen zeeman. Op zeekaarten nog gebruikt. 6 voet of 1.8288 meter. Ja, redactie van Sluiskade, ik houd er nu echt mee op, want het boek staat vol met dergelijke wijsheden. Maar…waar is de Marva? Waar blijft de (ze)emancipatie op het water? Jan Mens Tsjechisch spreekwoord: Prijs water, maar drink wijn.


Voor al uw onderhoud Shipshape Jachtservice

IJmeerdijk 12 • 1361 AA Almere • tel: 036 536 78 74 • fax: 036 536 68 57 • [email protected] • www.shipshape.nl

��

ZEILMAKERIJ HOUTKOOP WWW.HOUTKOOP.NL KELVINSTRAAT 18

3846 BV HARDERWIJK

Wij maken oa:

bootkappen sprayhoods winterkleden enz.

Maar ook:

��

��

Betaalbare Jachtzeilen ! Dealer van: rolfok systemen

tel: 0341-427216

fax: 0341-434477

e-mail: [email protected]


23

��

��

� � � � � � �

��

Dierenspeciaalzaak �� Uw dierenadviseur en specialist in Almere! Dealer van ondermeer:

��

��

SLUISKADE 11 FLOTTIELJEZEILEN IN 2006 MET DE WSV OUDE BEKENDEN GAAN 10 BEAUFORT RUNNEN. MAAR EERST EEN OPKNAPBEURT

Recommend Documents