SALAMANDER SCHOENEN ZIJN IN PASVORM ONGEËVENAARD

.1111.,,,^ -I,"1

.III

Firma Joh. v. d. Meijden Oz. Slapeloosheid Overspanninó Gejaagdheid Prikkelbaarheid Examenvrees

ROLLUIKEN MARQUISES Opgericht I860 Trompstr.

Gebruik hiertegen de

Zenuwstil lende en Zenuwslerkende

HET „BUREAU-PISUISSE"

Mijnhardti

Frankenslag 166 - Des Haag

Zenuw-tabletten

Telefoon 5058S

& ^Glazerf buisje

Belulxich mei hel SAMENSTELLEN *M Cabard-praaraaauB ea kei orguUeeren »»■ FeedaveMlea. Coacenen, Drawiagr ooaEalerUiomenls. Soiré t. par (iculière. Kiadervaarslelliagea. etc elc.

75c

Naaml. Vennootschap

W.H. VAN VENETIË AMSTERDAM 2e Helmerstraat 52. Tel. 24413

Handboek voor den Hondenliefhebber en hondenfokker _ Toezending van dit intressante boek geschiedt OD aanvrage gratis en franco.

Ie en 2e HANDS MEUBELEN Beslist goeakoopste adres voor comolete Meubileennp. — Ruilt ook Meubelen Dggtlijks aan kuis U otilbiedcn

De Coupe in nieuwe banen

; /HA.HOBBEI

van Dierenarts K. D1FFINÉ Chem. Faoriek Krewel A.G. Keuien

OOITGENSPLAAT Levering aam i>ndbouwen en tanbcxiMc *•«■ »r»ae priiscouranl Op hÜM »II« plaatsen verleorowoordigd sterda

CHEMISCHE WASSCHERU „DUINOORD" Begomastraat 188 en 190 • Den Haag • TeL 36048

wil zeggen: De lol nog loe onop[gelosle moeilijkheid door film en projeclieopgelost omdnl de eoupcurs. tijdens hel snijden rekening kunnen Kouden met den individueelen lichaamsvorm. Groniogea Beereaatraat 38 Telefoon 7SS RoliiaTQ. Telefoon 35808

CJoSTßEUB

SCHILDEREN EN BEKLEEDEN VAN AUTOMOBIELEN

Dintelstraat 23 (Wijk VII) Den Haag - Telef. 72373 Tegenover het Bureau van den Postcheque en Girodienst EERSTE KLASSE ENGELSCHE GEMAAKTE HEERENKLEEDING Ontvangen schitterende collectie

R^-ni^t ^n v^vft alles BINNEN 4 DAGEN ZONDER PRDSVERHOOQINQ OfMZE

PRIJSCOURANT

.TIKII

in prijzen vanaf f 32.50 tot f 70.—

..LONDON HOUSE"

Sprutol

99

Laan van Meerdervoort 13« Hoek vaa Oieaieaslraal

BU ALLE JROGISTEM

90

QEEM

v/h MASCOTTE — 68 WAGENSTRAAT 68, DEN HAAG HEEFT ZIJN OUD. GEZELLIG

F"

RIJSTTAFELS vanaf HOLL. DINERS

■

ONDER EMINENTE MUZIKALE LEIDING VAN Mr. J. C. v. BRÜCK, EN ARTISTEN VAN 4—8 UUR

Z

VAN 8'2-172 UUR

WENSCHT U EEN SMAKELIJK DINER BEZOKKT DAN, OF BELT OP

LAAN VAN NIEUW OOST-INDIË 14 - DEN HAAG EL 72430 PRIMA KEUKEN ALLES EERSTE KWALITEIT

MEVR.

Vraagt den berijders Humberrij wielen vanaf f 135 Good-Luck-rij wielen vanaf f 75 (prijzen voor 1925) 1ste klas reparatie-afdeeling Bondsrijwielhersteiler A.N.W.B.

J. E. BAANK Prins Hendrikstr. h. Barentszstr. Den Haag Tel. 31709 TA GO

1925

(de groole Modedans) Onderwij« dagelijke

Dans Instituut C KUNKERT

bij Wielrijders, ^ een door de zon Verschroeide Huid, Schrijnen en Smetten, verzacht en geneest men met M || Q A |

J Wilt U beslist en volkomen • • van de U kwellende

(2am5eceiu genezen, koopt of bestelt dan nog heden :

x X

I

24 nos p. jaar - f 1.50 per kw.

II

AWKRTKNTIES WENDE MKN ZICH TOT HET CENTRAAL ADVERTENTIE-BUREAU LOUIS BENJAMIN.

toepassing. De eenlge werkelijke en succesvolle genees-

s

HXDENSA proefondervinde: lijk het beste geneesmiddel tegen aambeien.

Amsterdam

[

(WETTIG GEDEPONEERD; het eenlgst doeltreffende Ge. neesmiddel in Tuben met spuitbuis, speciaal voor inwendige wiJze.Volgens 't hedendaagsche standpunt der Wetenschao is

Sladhoodersli.de 132 Tel. 24232

DE CAMERA

NOBACK

♦••••••••••••••••••♦

en U is tevreden

Doorzittend "Bij Apoth.en üroöisten"

Beleefd aanbevelend.

Telefooa 36257

Berijdt Hmnber- en Good-Luck«ri]wielen

r

©OINlEi^i

f I#25

f 0-80. f 0.95 en f 1.25

PENSIONS: Sweelinckstraat tSS. Jacob Hopstraat 1 • DEN HAAG

THE ROY AI. PATVmnvo ttATvrn

s

DEM HAAG

FILIALEN

Holl. Indisch Restaurant NOBACK

WEER TERUG, MET VOLLE MEDEWERKING VAN

V0ÜR

costuums en regenjassen

"n verdwijnen spoediö \ dooreen pof '

SPECIAAL IN HET REINIGEN VAN FIJNE DAMESTOILETTEN VRAAGT

DEN HAAG

Remkeastraal 72 Telefooa 33737 beveelt zich beleefd aan tot in- en verkoop van

DAMES-tN HEERENKLEEDERMAKERO

V

HONDEN GENEESMIDDELEN

..ONZE HONDEN"

VERKOOPHUIS 3. 3. VOEHMANS.

Directeur E. BOERMA

N.VZAAOHAMDEL ^^EN ZAADTEELT

Telefoon 30495 Den Haag

Zendt deze annonce met Uw adres noq heden aan de N.V. Nederland.ehe ladsaliieele Maalschappij. R. Rollekade 99, Rolterdaai en U ontvangt franco toezending onder rembours van f2.— Tevens verkrijgbaar bij H H. Apothekers en Drogisten.

>Tdres van Wedactie en /Tdminlstratie: Qaloe water 22, gelden @iro no. 41880 ? 5 1 5

♦••♦•••••—••#•—»» j ITATIONSWEG

61 b

ROTTERDAM

% dit nummer bevindt aich een liedje van Constant Wolfson. Htusiek; Cosine de Cocc)

SALAMANDER SCHOENEN ZIJN IN PASVORM ONGEËVENAARD

*****'t CC

^^^^^^^^^^

mmma^mmmm*

AMSTERDAM ARNHEM DEN HAAG UTRECHT GRONINGEN

Lichte Handkoffers in eenvoudige en sierke uitvoering, vervaardigd van eerste soort im. vulcan fibre met versterkte rand in koffer en deksel, koperen springslolen, versterkte hoeken, leeren handvat en papieren voering.

Klein model lengte cM.

30

F

35

40

45

50

3.- 3.25 3.50 3.75 4—

Grool model lengle cM.

50

55

60

65

70

75

DE VLOEK

m^m*»**'****'

DER TUDORS

F 4.25.4.50 5.- 5.50 6— 6.50 BEZOEKT IN DEN HAAG HET

Café Lunchroom „MARTIN" BOEKHORSTSTRAAT 129 - TEL. 14141

Z.H. BIEREN

2 BILLARDS

ie 0e e SCHILDEREN EN BEKLEEDEN VAN AUTOMOBIELEN

Dintelstraat 23 (Wijk Vil) Den Haas - Telef. 72373 Tegenover het Bureau van der Postcheque en Girodienst

VOOR VERGADERINGEN ENZ. RUIME ZALEN DISPONIBEL IEDEREN AVOND CONCERT ZONDAGS MATINEE

Gebruik voor het wasschen van uw sezicht en handen uitsluitend

Ready Cream Verkrijgbaar in potten van 1 Kg. tegen toezending van f3.—

Zeepfabriek „DE OOIEVAAR" Z. Bineasngel 211

Haag

M. A. M. VAN RAVESTEDi

Hoil. Indisch Restaurant NOBACK RIJSTTAFELS vanaf HOLL. DINERS ....

(sodfried de Groot yTmstellaan 64 Amsterdam Telefoon 28474

f 1.25 f 0.80, f 0.95 en f 1.25

PENSIONS: Sweeiinckstraat 158, Jacob Hopstraat 1 - DEN HAAG

Beleefd aanbevelend, MEVR.

^^^—^^^— TelcfooB 36257 •^—^^—^—

NOBACK

CHEMISCHE WASSCHERIJ „DUINOORD" Begoniastraat 188 en 190 • Den Haag • Tel. 36048

Specialiteit in:

T^oderne en yfrtistiebe foto's 7\en aie de vele feproducties van ons werk in „Het Weekblad" Cinema ® theater.

BINNEN 4 DAGEN ZONDER PRIJSVER HOGGING SPECIAAL IN HET REINIGEN VAN FIJNE DAMESTOILETTEN VRAAGT

ONZE:

PRIJSCOURANT

MIO)D©=ÄINI^Triye

VERSCHENEN:

OB ^ïBL

hel genot van uw toestel wordt verdubbeld, als u een goed tijdschrift op Radio-gebied volgt.

KIEST daarvoor het goedkoopste en toch zoo interessante weekblad, dat onder leiding van den bewamen redacteur, Ir. M. POLAK, de vraagbaak voor honderden Radio-amateurs werd.

Rede, uitgesproken voor „De Middaghoogte" door Dr. RETHY te 's Gravenhage. Een ieder, die zich voor het vraagstuk van het leven hiernamaals intresseert en de „ziel" wenscht te bestudeeren, moet kennis nemen van deze hoogst origineele brochure.

;y kost slechts f 2.75 per half jaar en verschijnt tegenwoordig elke week. Abonneert u bil de administratie. Hofwiickstraat 9. Den Haas

PRÏJS F 0.9Ö

Gelieve mij Ie noleeren voor een abonnement op ELECrKO-RADIO è f 2.75 per half jaar. Naam

Arlrer:

Dit uitknippen en in open enveloppe als drukwerk te zenden aan de Adm. „Electro-Radio", Hofwijckstraal 9. den Haag.

AMSTERDAM ARNHEM DEN HAAG UTRECHT GRONINGEN

Men zende postwissel aan de fa. L. LEVISSON, Hofwijckstraat 9, den Haag.

„SPECIAL" Laag model beugelkoffer, vervaardigd van ,,extra selected poplar" met papieren voering, koperen sloten, leeren handvatten en bak f OQ Cf\ met dichten bodem. 80 cM. lang 1 CO.U\J

VOOR ADVERTENTIES WENDE MEN ZICH TOT HET CENTRAAL ADVERTENTIE-BUREAU LOUIS BENJAMIN, STATIONSWEG 61b, ROTTERDAM

Baron Tudor, de laatste telg van een oud roemrijk geslacht koningen, loopt door armoede de kans uit zijn voorvaderlijk kasteel Pencarreg gezet te worden. Owen, zijn neef, gaat naar Afrika om fortuin te maken en Irene, de kleindochter van den baron, belooft met hem te zullen trouwen als hij terugkomt. Het kasteel wordt verkocht aan John Kershaw, die in oorlogstijd schatrijk is geworden en die het slot laat inrichten voor zijn losbandigen zoon Kit. Irene en haar grootvader vertrekken naar Londen, waar het jonge ding kennis maakt met een koormeisje, dat haar ook aan een plaats helpt in het koor van het beroemde Gaiety-theater. Kit Kershaw ziet haar daar en wordt verliefd op haar. De oude grootvader wordt ziek en de doktoren zeggen, dat er eenige hoop op herstel is, wanneer hij naar zijn vroeger kasteel terugkeert. • Intusschen komt er een bericht uit Afrika dat Owen daar gestorven is. Dan stemt Irene er in toe met Kit te trouwen, mits grootvader weer naar het kasteel mag terugkeeren. Wel komt er een telegram, dat Owen niet gestorven is en met fortuin naar Engeland terugkomt, maar Kit onderschept dit, zoodat het huwelijk tusschen Irene en den zoon van den O.W.er plaats heeft. De oude grootvader, die ontdekt wat er gebeurd is, verloochent zijn geliefd kleinkind. Plotseling verschijnt Owen in levenden lijve en verneemt dat Irene getrouwd is. Hij verwijt haar, dat zij haar eed verbroken heeft en na een zeer dramatische en indrukwekkende scène eindigt deze film, die door de Dutch American Film Co. te Amsterdam in ons land is gebracht.

p^

:

i

-'»p^ü?

-v^mm?

nmp

-

m JJZ>l'VV/

i

Ifrirriör

v.^'

*v J *■■

Het aantal danseresjes is in ons land nog steeds stijgende. Wel een bewijs, hoe vooral bij het schoone geslacht de bewondering voor den dans en de zin om die kunst te beoefenen, nog levendig is. En menige danseres heeft hier dan ook een school gevormd, waar ernstig deze kunst wordt beoefend en zoo komt 't, dat de leiders vén onze cabarets geen oogenblik meer bang behoeven te zijn. dat ze geen goede dansnummers kunnen brengen, evenmin als de regisseurs der revues, die meermalen eenige goede dansparen. danseressen of dansensembles moeten hebben. Er is thans weer een nieuw danseresje opgestaan, een leerlinge van

W,'^

K

■'-.

Florie Rodrigo, een van onze Nederlandsche kunstenaressen, die met een buitengewoon succes ook in het buitenland is opgetreden. De nieuwelinge is^Lilly Orgodet. Voor velen zal ze reeds geen onbekende meer zijn. want in verschillende plaatsen van ons land is ze opgetreden en ze heeft ook van het Klein Tooneel — het gezelschapje van Frits en Adolf Bouwmeester die daarmede overal kleinkunst in den goeden zin des woords gaven — deel uitgemaakt. Lilly Orgodet is een ernstig werkende danseres, die steeds een intensieve studie onderhoudt. We kunnen niet nalaten om een zoo serieuse kunstenares een succesvol len loopbaan te wenschen^v.

mt£M

Haastige spoed — Vriend Curius, zoo sprak me onlangs een van mijn kennissen aan, ik moet je even rustig spreken. Rustig spreken, was mijn antwoord en ik greep daarbij naar mijn horloge, dan moet je voort maken, want, bes-te man, ik heb 't zóó vreeselijk druk, ik moet 't Is juist over dat vreeselijk druk hebben, waarover ik 't met je hebben wil. Al heb je 't nog zoo druk, ik moet je even ophouden om m'n preek af te steken. * Bij ervaring wist ik, dat tegen dien ouden gemoedelijken vriend niet te opponeeren is. Wanneer hij het er op gezet heeft, om z'n wil door te voeren en dan zet je je maar als slachtoffer neer. * * Onlangs is er in Londen een doktoren-congres gehouden. Op de ernstigste manier is daar door de geleerde beeren gewaarschuwd tegen de overdreven haast en inspanning van dezen tijd, zoo begon hij. Die doktoren hebben gelijk. Daar net wou ik in de tram stappen. Ik werd bijna omver gegooid, door iemand, die van de electrische afstapte. De man was vlak bij huis, kwam van z'n werk. D'r was, naar mijn vaste overtuiging, geen enkele reden waarom hij zoo'n haast maakte en het leven en het goed van z'n evennaaste d'raan waagde, maar toch duwde hij mij opzij, alsof ik een spinneweb was, botste me tegen een oude dame op, die haast ondersteboven tuimelde. * * Ternauwernood herstelt van den schok, voel ik me door een ander individu opzij geduwd. Kalm wat, kalm wat, vermaande ik. Ja, maar ik kan geen eeuwigheid wachten, ik heb haast I ♦

♦

hoorlijk te doen, om ^ich t« ontspannen, zonder daarbij de kans te loopen, zenuwziek te worden. *** In die dagen, waarvan ik nu spreek, kenden we niet de tijdbesparende apparaten, noch de efficiency. D'r was geen telegraaf, geen telefoon, geen radio, geen dictatophoon, geen typewriter, geen rekenmachine. En toch, „die voorhistorische dieren", zooals m'n jongste neef mijn tijdgenooten gelieft te noemen, deden veel meer werk en veel meer doeltreffend werk, dan jului moderne menschen nu doen ...

en toch It de ..Plepa" »«n zettlg laar van heden ten dase niet te Kerjelllken met de ..papa" van vroeser op denielfden leeftlld.

*

Waarom hebben al die menschen zoo'n onmenschelijke haast. Wat willen al die heethoofden, die elkaar geenoogenblikje rust gunnen. Kijk ereis naar het dringen op Zondag, wanneer de lui. voor hun pleizier uit zijn en zich den tijd niet gunnen om rustig een plaatsje in de tram te krijgen. *** Hoor eens, beste Curius, ik ben een oud man, maar gelukkig geen suffer. Ik heb andere tijden meegemaakt. Toen waren er geen expres-treinen, geen motor-omnibussen, geen electrische trams, geen automobielen, geen vliegmachines of andere voertuigen met vliegende vaart. De menschen hadden toen den tijd. Voor alles. Ook ... om te leven. Zij waren niet te gehaast om hun zaken be-

Een typisch modern tafreeltie De Gordon Bennett-vliegwedstrijden in Brussel gehouden.

Ja, maar, viel ik in de reden, onderschat u nu niet den vooruitgang, dien we bereikt hebben %* Ik onderschat niets. Zeker er is heel wat meer mogelijk dan er \Toeger was. Maar d'r is met dat alles nog veel meer onmogelijk gewotden. Waarom is er in de zaken van d«»n staat, zoowel als in de particuliere zooveel achterstand, waarom wordt er zooveel uitgesteld, omdat men geen tijd heeft om het af te maken. Waarom moeten alle menschen zich zoo haasten, om ten slotte toch nog te laat te komen? * Ik zal je zeggen, ging mn oude vriend verder, 't komt omdat wij ons 't in ons hoofd gezet hebben, dat hoe meer we ons haasten, des te drukker we 't hebben. Dat maakt ons „ienuwachtig", 't excuus van dezen tijd. Hij is zenuwachtig, zij is zenuwachtig, we zijn allemaal zenuwachtig en men moet ons maar excuseeren omdat we overspannen zijn. Zenuwen, overspanning, wie had daarvan gehoord in de dagen van die „voorwereldlijke dieren", waartoe ik ook behoor. De menschen tegenwoordig maken te veed haast en daardoor kunnen ze niets behoorlijks doen, 't werk moet een, twee, drie af en de eerste, de tweede en de derde eisch, goed opgezet, behoorlijk voorbereid, zaakkundig afgemaakt, ze zijn, door die haast, niet meer te vervullen. Weet je wat ik geloof, dat voor elk moment dat jullie winnen door vlug vooruit te komen, je evenveel verliest, doordat jullie het te overhaast doen. Ik.... * * Het spijt me, waarde vriend, zoo moest ik wel zeggen, ik kan onmogelijk meer luisteren, ik moet dit artikel naar de drukkerij zenden, de zetmachines wachten, d'r is al driemaal om getelefoneerd, ik zal een taxi moeten nemen. Adjuus, 'n volgenden keer zal ik probeeren, wat meer tijd voor je te hebben, oude heer. M. E, R. CURIUS.

.

Waaneer aan liet houden van een kat niet, evenals aan elke zaak, tegenkanten waren, zou wel een ieder dit gezellige dier in huis' willen hebben. Echter geen lusten zonder lasten! Het ergste is de sterke vermenigvuldiging en de daaruit voortvloeiende noodzakeiijkheid de jonge katjes, op één na, te dooden. Noodzakelijk, om der wille der diertjes zelve, waarvoor gién plus minus drie maal negen goede tehuizen per jaar zijn te vinden, wèl daarentegen kattevellen-handelaren. Men verdrinke de pas geboren diertjes in een emmer lauw water, waarop een deksel past, die op het water drukken moet en zorgt, dat de moederpoes dit niet ziet. Ook castreere men de katers op den leeftijd van ongeveer zes maanden, op deze wijze behoedt men zijn medemensch voor overlast van zwerfkatten en deze ongelukkige dieren voor dat treurige lot. Het blijft tegenover de katers een wederrechtelijke en wreede behandeling, doch m.i. gerechtvaardigd om onze terugbetaling aan een goed tehuis, veilig voor kattenmeppers. Helaas is de natuur in de nabijheid van den mensch reeds zoodanig ontwricht, dat wij dikwijls wel gedwongen worden tot min of meer wederrechterlijk ingrijpen. Ook rust op ons een dure verplichting tegenover de vogels. En hiermee kom ik aan het laatste bezwaar: een kat doodt vogels en sommige katten zelfs vele vogels. Hoe beter de kat is gevoed, hoe gezonder, hoe levenslustiger, hoe méér vogels, en ook : hoe méér muizen, ten offer vallen aan haar ... speelzucht. (Want dat is het voornamelijk.) Wij, geen muizen zijnde, kunnen zonder gevaar de kat de bel omhangen en doen dit met een niet te nauw en niet to wijd bandje, opdat zij zich niet ophangt of blijft haken, maar . . . het middel helpt niet of weinig I Wij zijn genoodzaakt onze kat, althans den gccastrcerdcn kater (de anderen zooveel mogelijk) thuis te houden. En dit huisarrest valt ontzettend mee, het dier went daaraan véél gemakkelijker dan men zou durven hopen vooral als men er 's winters mede begint. Het wordt er een veel zachter en aanhankelijker huisgenoot door, want het vele buitenzijn wekt haar „wildernis-instincten" en heeft een weinig verheven invloed op haar karakter. Dit kost ons een vrij groote mate van oplettendheid, maar men kan toch zulk een vogelvanger niet op die heerlijke zingende vogclwercld loslaten! Het is Juni, terwijl ik dit schrijf, de nesten vol jongen, dezelfde nesten, waaruit onze kater verleden jaar de eitjes uitlikte, even smakelijk als gij (niet ik) uw kievitsei eet, val er hem dus niet te hard om, hij weet niet beter {gij wèl), maar verhinder het. Zc'.f woon ik buiten; zooveel mogelijk is onze poes buiten: ze ligt vast, waar wij zitten, aan een ijzeren geitenpin en amuseert zich zoo vrij wel. En speel met uw poes van jongs af aan, dus óók met de oudere katten, zij moet' toch ook wat vertier hebben! Maar dan écht, als 't u blieft niet zoo'n vervelend klosje voor haar neus heen en weer slingeren! Neem de natuur tot voorbeeld: het spel van de kat dient immers om later de prooi te leeren vangen, die illusie moet er dus noodzakelijk aanblijven. Speel zelf met haar, dat is pas écht genot! Zij moet op u kunnen loeren, u, die achter een

^^

kast staat, kunnen bespringen. Het gekstr daarbij is, dat zij wil weten, wdar gij ver s-topt zit, dit dient ge dus kenbaar te maken I En toch is dit niet gek: zie slechts de natuur: de poes wéét immers waär de muis zit. Nooit loert zij in liet wilde weg, de hond daarentegen wil niet weten waar ge zijt, hij wil speuren, u zoeken, m.a.w. zijn speurzin ontwikkelen. Om dezelfde reden toonen bij het samen krijgertje spelen die konijnen de meeste animo, die worden nagezeten: zij moeten leeren vluchten/ De kat moet dit soort spel leeren, in den beginne verdwijnt dus het onvermijdelijke klosje achter het gordijn, zóó, dat er een zacht bewegend puntje zichtbaar blijft, zoo of het een muis is. Later verdwijnt ge er zelf achter en ge zult ondervinden, met welk een dolle grimassen ge tot het spel uitgenoodigd wordt, als ge juist heerlijk in uw stoel zit, maar ge zult het aardige dier niet kunnen weerstaan! Dan wordt het een pret, waarvan ge eindelijk amechtig neerzinkt. Het is ook te gek, zooals uw poes angst voor u weet te simuleeren, haren en rug opzet en allerlei apendansen uitvoert! Verrukkelijk is ook een lang reepje hard papier, dat springt als een aal, en half onder het karpet gestopt, net een muizenstaartje lijkt! Waarlijk, spelen is een behoefte voor uw poes, het houdt haar jong en levendig, het geeft haar beweging en behoedt haar voor de doodelijke verveling, waaraan soms onze huisdieren lijden. Loopt ge in het vuur van het spel een krab op, welnu, men sterft daaraan slechts

^mm^^m

^^^^"

zelden! Wie bang is voor bloedvergiftiging — er kón vuil tusschen de nagels zitten — doet wat jodium op de wond, maar zorgt er vooral voor, dat de jodium niet ouder is, dan twee maanden. Katten verstaan, evenals honden, hetgeen men tot hen zegt: „Neen! dat mhg niet!" „Ga in je mandje!" „Kom, ga je mee?" „Jum, juin!" (kattentaal voof eten!) Wilt ge genoegen, gezelligheid, gemak en gehechtheid van uwe dieren, onverschillig van welk soort, spreek dan veel met hen. Er is niets dat een dier zóó aan u hecht. Men geeft zich véél te weinig rekenschap van het feit, dat de menschelijke stem zulk een machtigen invloed op een dier heeft. Leer uwe dieren goede manieren, ge doet er u zelf en het dier een dienst mee. Onze katten snoepen nooit, springen» ook nooit op een gedekte tafel. Deze ondeugden worden in één keer afgeleerd: wacht rustig de daad af en zorg ervoor den snoeper op heeterdaad te betrappen, geef de poes op hetzelfde oogenblik een mep, maar nooit op haar kop of ooren, en ook nooit in kwaadheid. Ge bromt daarbij hevig: „Stoute poes!" verscheiden malen, en zoo zij is weggesprongen, wordt zij nóg — en wel bij het nekvel —- gepakt, en bij de tafel gebracht, en nèg met kleine tikjes hevig beknord: „Stoute poes!" Als het u lukt haar de eerste maal, dat zij. snoept, zoo op heeterdaad te straffen, (straffen achterna helpen niets) dan kunt ge haar voortaan gerust alleen met het lekkers in de kamer laten, ik verzeker u, het snoepen is uit, voor goed. Altijd veronderstellende, dat ge met een nog vrij jonge poes te maken hebt. Een poes moet dikwijls, minstens vier ä vijf maal per dag, voedsel hebben, doch eet slechts kleine hoeveelheden te gelijk, geef haar nooit het eten, dat zij heeft laten staan. Zij heeft behoefte aan groenten, doch eet, zoomin als de hond, erwten, boonen, snijboonen, e.d. terwijl peterselie vergift is voor poes en hond, beide. Sommige katten laten hun eten staan, als er jus op is, vet is ongezond, vruchten daarentegen, die zij soms zéér gaarne willen hebben, zijn goed, evenals rauwe peentjes voor honden, die daar dikwijls verzot op zijn. Een krakend koekje of beschuitje is een lekkernij, poesen houden ook van brood, maar niet geweekt, dat is kattekinderkost. Jonge katten en honden moetfcn volle melk hebben, volwassen dieren enkel melk met water. Alle dieren, katten ook, moeten versch water onder hun bereik hebben. Wij moeten de poes in de gelegenheid stellen buiten gras te eten. Bij huisarrest verschoonen wij den kattenbak, een steenen is het zuiverste, minstens 4 of 5 maal in de 24 uur, inplaats van zand kan men er ook zaagsel in doen. Let van tijd tot tijd op of uw poes geen maden of wurmen heeft. Neem bij de verzorging van uwe dieren zooveel mogelijk de natuur tot voorbeeld en laat veel aan hare wijsheid over. Heb uwe dieren lief, maar verwen ze niet, versta hunne taal, want zij hebben er een en spreek met uwe dieren. Ze te leeren kennen en te trachten hen te begrijpen, dddrdoor leert ge wat hunne behoeften zijn en nog vele merkwaardige dingen erbij. E. DES TOMBE.

De openluchtspelen op het IJsclubterrein te Amsterdam, onder leiding van Henri Brondgeest

De Huso Qrotlus tentoonstelling

welke te 's Gravenhage werd gehouden. Foto van de openingsplechtigheid.

Het Koperenstelenfonds van den A.N.D.B. heeft het iandaoed Zonnestraal bij Hilversum aangekocht. Op onze foto ziet men een gezelschap A.N.D.B.ers onder leiding van den heer v. Zutphen ter plaatse.

De nieuwe „aanwinst" in den Haas Het beroemde .huisje op het Buitenhof.

»• «^r^vfc

^^-Öf** r..y;,:. , , De haassche voetbalvereenlslns H.D.S.

welke jubileerde en in de Twee Steden receptie hield.

rÄtoDe amerlkaansche torpedoiaser welke de haven van Rotterdam bezocht.

Mel. Hetty Pel een der beste friesche tennispeelsters.

========

:

—•

HOE SCHRIJF IK FILMSCENARIO'S EN HOE EN WAAR VERKOOP IK DIE DOOR L. CHRISPIJN SENIOR

MENSCH ERGER JE NIET Een werkelijk ergerlijke toestand bestaat aan het Katerveer te Zwolle, waar menschen en vervoermiddelen moeten wachten op een veerpont, die onvoldoende voor het verkeer is. Wanneer komt daar nu eens de zoo hoog noodige brug?!

DE STROOPERS (Vervolg en slot)

Toen Sir Henry thuis kwam, deed hij opvallend koeltjes. Ik wilde jullie na het eten wel graag even spreken, was alles wat hij zei. Pim zag er allerliefst uit aan het diner. Zij babbelde vroolijk en lachte heerlijk. Toch wilde de conversatie niet vlotten. Wat een heerlijk bosch hebben jullie hier om het huis, bij maanlicht is 't eenvoudig verrukkelijk, beweerde George. Pim kon haar lachen niet bedwingen. Arme jongens, zei ze, wat moeten jullie een vreeselijken nacht gehad hebben. Vertel liever eens, wat jullie hebben uitgevoerd, begon Sir Henry. Wij zwegen alle twee. George vulde z'n glas en ik keek Pim in de kastanjebruine oogen. George offerde zich op en vertelde uitvoerig onze avonturen. 't Was interessant om Sir Henry's gezicht te bestudeeren, terwijl George aan het vertellen was. 'n Roode kinderballon was beslist een bloedarm ding vergeleken met het gelaat van onzen gastheer.

Toen George klaar was, viel hij uit, een ontploffing als van een zwaar geladen granaat. Hij oreerde met mond, handen, voeten, alles tegelijk. Trek je er maar niets van aan, zei Pim zachtjes tot mij, dat is zoo zijn manier, maar hij meent het niet erg. Maar Paps, wees toch niet zoo boos, ze hebben toch hun best gedaan. Wat, hun best gedaan! Je vader en den jachtopziener als stroopers aanschieten, noem je dat hun best doen ? En de uitbarsting begon opnieuw. Als ik vanmorgen alles geweten had, dan had ik jullie veertien dagen in het gevang gezet, wees meer blij, dat je er zoo goedkoop afgekomen bent. Heb ik ^goed gezien, zei George met z'n hatelijke rustigheid, die hij in sommige omstandighedeh weet aan te nemen, dat u vanmorgen op 'n kussen zat, Sir Henry ? U hebt er zeker niet op gelet, dat het alleen maar rijst was, waarmee de patronen geladen waren. Schaam u, mijnheer, bulderde Sir Henry. U maakt misbruik van de aanwezigheid van mijn

dochter, om het geval te verJa, ik hoorde daarnet, dat de draaien. politie de twee assistent-boschToen werd het George te wachters het vuur een beetje erg; hij stond, rood van na aan de schenen heeft gewoede, op. legd. Door de schoten van U gaat te ver. Sir! U meent vanavond waren zij angstig geons alles naar het hoofd te worden en ze vonden het maar kunnen slingeren, doch vergeet, beter om te vertellen hoe hun dat wij de rollen wel ereis griep voorgewend was en dat konden omkeeren. Het ware zij toegegeven hadden zelf de verhaal van onze avonturen, de strooperij te hebben bedreven. beschrijving van de manier Ik keek Pifti' Vol verbazing waarop een zeker edelman, als aan. een doodverschrikte hazewind Ze zei niets, maar lei een de vlucht had gekozen, zou wel snoezig vingertje op een nog ereis een heel anderen indruk snoeziger mondje. Ik had ze kunnen maken als de opgealle twee wel willen kussen. smukte vertelling van de helNiet alleen omdat ze zoo dendaden, zooa's hij deze zelf snoezig waren, maar omdat geliefde te doen. Pim de heele situatie badgered George stak rustig z'n sigaar en een oplossing had gegeven, aan en keek Sir Henry vlak » die voor iedereen aanvaarbaar in het gezicht. was. Zelfs voor de hulp-opzichDiens woede was aanmerters, die nooit last van haar kelijk gezakt. leugentje zouden hebben. Neem me niet kwalijk, dat Prachtig, riep Sir Henry ik me in de eerste opwinding verheugd uit. Nu moeten we wat onvriendelijk heb uitgevanavond maar een extra flesch laten, 't Zou me spijten, wanop den goeden afloop drinken. neer daar ,oor een misverstand Op het goede begin, vader. zou ontstaan, dat algemeen Waaronij Pim. ruchtbaar werd. Luitenant Nellins heeft mij Ja, zei Pim toen, 't zou ook gevraagd of ik z'n vrouw .wil wel erg geweest zijn, paps, worden en.... ik wou het wel wanneer u ruzie had gekregen met hem probeeren. Dat is met de twee helden, die het toch het begin! raadsel hielpen oplossen. Wat, het raadsel oplossen ? (Vri/ naar het engelsch.)

(Vervolg en slot.) Scène 2. Voor de winkelruit ziet men in de straat den heer W., die steeds rondgluurt en wacht.... De kopjes van de meisjes achter de winkelruit, die hem toelachen ... Meneer W. wandelt een eindje de straat in ... Scène 3. In den winkel als scène 1 ... De klok staat nu twaalf uur. De heer G. zegt: „Meisjes, je kunt gaan koffiednnken." De meisjes gaan lachend en pratend af... Meneer G. gaat zijn kasregister nazien en optellen, de lade blijft open.,. Voor de winkelruit verschijnt meneer W. en loert naar binnen. Scène 4. Decoratie als 3.... Meneer G. telt zijn geld na. Meneer W. stapt binnen. Beleefde begroeting van G., die opspringt en vraagt: „Wat is er van uw dienst?" Meneer G. antwoordt: „Ik wenschte dien mooien bontmantel met muts eens te zien, die daar in de kast hangt... Mijne vrouw is overmorgen jarig en ik wensch haar daarmede te verrassen." ... Meneer G., zeer beleefd, haalt den mantel en muts uit de kast van het raam weg. Meneer W. komt al dichter bij het kasregister... De mantel wordt aan W. vertoond. W. vraagt: „Zou hij passen?" G. trekt de schouders op... W. lachend: „Mijne vrouw is toevallig klein en dik, als u, zoo ongeveer dezelfde grootte. Wilt u den mantel niet even aantrekken?"... Meneer G. wil graag verkoopen en lachend wordt hij aangekleed ... De muts pok op. Nu laat W. hem heen en weer loopen, zij lachen en op het oogenblik dat G. naar achter in den winkel loopt, doet W. een greep in de lade en vlucht met het geld de straat op.

I. A. Ochsc

de kunstzinnige operateur van de haarlemsche filmfabriek ,,Polygoon'' die onlangs Inaar Ned, Indië is vertrokken om voor de N.l.F.M. onze Oost te .verfilmen".

Wiesle Bouwmeester als bloemenverkoopste; De talentvolle dochter van den gtooten Louis besteedt haar vrijen tijd om in een amsterdamsch bloemenmagazijn haar talenten en smaak ter beschikking te stellen van het bloemenminnend publiek.

Scène 5. De jacht van meneer G. op meneer W. door de stad. Deze scène wordt geheel overgelaten aan den regisseur. De fantasie kan hier tot het uiterste worden opgevoerd. Meneer W., die om aan het geroep van „houdt den dief!" te ontkomen, alle menschen ter hulp roept en zegt: „Menschen help mij. Die man is krankzinnig en wil mij vermoorden", wordt gelegenheid gegeven te ontsnappen. Men jaagt W. na, als een krankzinnige, hoe meer men hem tegenhoudt, hoe razender hij wordt. De politie komt er bij en G. wordt met geweld naar het bureau gebracht, onder geleide van e.en volksmassa. Scène 6. Men ziet den heer W. in een eenzame straat het geld in zijn portefeuille steken en in de tram stappen ... Scène 7. Op het politiebureau... De agenten schrikken op. G. wordt binnengebracht. Na veel moeite krijgt men hem tot bedaren. Hij vertelt hoe alles in elkaar zit... De agenten kunnen hun lachen bijna niet houden ... Er wordt getelefonneerd om een rijtuig en meneer G. gaat onder geleide weg. Agenten gaan op zoek naar W, Scène 8. Buiten het politiebureau. Het rijtuig staat voor. Veel volk, de agenten komen eerst buiten en vragen de menschen uit. Het volk wijst, dat de dief dien kant uit is. De agenten hollen weg... Meneer G. wordt door twee agenten in het rijtuig geholpen en ander gejuich van de menigte, rijdt hij naar huis. Scène 9. Voor den winkel van meneer G. De meisjes kijken angstig uit in de deurpost. Het rijtuig komt voor, Meneer G. stapt uit met de agenten, die den

mantel dragen Drukke ophelderingsscène. Allpn gaan binnen. EINDE. De auteur Woonplaats enz. N.B. I^it »scénario is niet verkoopbaar,, daar het al gemaakt is. Het is maar een, mode!. De taal waarin de filmcomedies geschreven kunnen worden is gewoonlijk die, waarin de auteur zich het best weet uit te drukken. Nederland koopt scénario's in alle talen.. Duitschland eveneens, maar door denoorlog is men misschien van oordeel veranderd. Engeland, liefst Engelsch evenals Amerika. Denemarken en Zweden, Duitsch en. Fransch. Frankrijk, Fransch en Engelsch. Italië, Fransch het liefst, na de eigen taal natuurlijk. Wanneer men een filmscenario geschreven heeft, doet men het verstandigst, zoo mogelijk in eigen stad te onderzoeken, bij de film-importeurs en -expediteurs, voor welke fabrieken het gemaakte genre het best geschikt zal zijn. De beeren experts zullen u misschien tegen kleine vergoeding gaarne van dienst zijn en u inlichten, waar ge uw scénario het best kunt heenzenden. Vergeet nooit voldoende port voor antwoord in te sluiten, daar men (en zeer terecht) anders geen antwoord zendt. Voor men zijn scénario inzendt bedenke men wel, dat de filmkunst enorm is vooruit gegaan en dat het einde niet is te voorzien, kan men nu reeds de overtuiging met zich omdragen, dat er een genre, een nieuw genre in aantocht is, wat zich binnen niet al te langen tijd zal ontwikkelen tot een zelfstandige en hoogstaande filmlitteratuur.

Poldl Relff naar indië

Men ziet de beminde artist met den impressario Guitschalk in de amsterdamsche straten. Spoedig zullen zij op weg naar Indië zijn.

TWEE TOONEEL5TUKKEN UIT DEN LÄAT5TEN TIJD

HET ..ENGEUSCHE WERK" te Zwolle, een der mooiste plekje» in ons land, zeker nu in de voorjaarsglorie.

EEN DAG SOLDAAT, opgeveerd door het Rotterdamach HoftUdtooneel Fie Carelsen is een geestige vrouw. Jammer genoeg voor haar, doch niet minder voor het publiek, is het aantal rollen, waarin zij haai geestigheid en gevatheid op de planken te zien kon geven, in het afgeloopen jaar niet zoo heel groot geweest. Enfin, eind goed al goed, zullen we maar zeggen. Tot besluit van het speelsr.izoen krijgen we de geschiedenis te zien van het vriendinnetje van den componist Paul Roland, van Liane, de ster in de Parijsche cabaretwereld, die om een weddenschap, een dag in mannenkleeren. als soldaat doorbrengt, zich stekend in het pakje, dat feitelijk bestemd is voor het akelig verwijfde en vooral domme rijkeluiszoontje Gaston Lebardieu, bijgenaamd den suikerbakker, zulks omdat zijn papa de schatrijke chocoladefabrikant is. Hoe Paul Roland om in gezelschap van Liane te zijn, vrijwillig recruut wordt en zijn oude lastige echtgenoote weet te ontsnappen, hoe in' de kazerne de luitenant, die eigenlijk heel intiem bevriend is met de vrouw van den kolonel, op Liane verliefd wordt, welke zich, als zij niet meer geheim kan houden, dat zij geen man is, uitgeeft voor de zuster van Gaston Lebardieu, hoe de luit er in vliegt, waar hij hoopte een goudvischje aan den haak te hebben, kortom, hoe de dwaaste situaties in dit blijspel, dank zij uitnemend spel, een avond vol onschuldig pleizier verschaffen, zal elkeen, die het stuk gaat zien, na afloop volmondig bekennen.

ONTROUW, opgevoerd door Elae Mau«, Cor Ruya en Nico de Jong Het stuk is van een Italiaan afkomstig en rijk aan italiaanschen liefdegloed. Silvio, de man van Claire, is dol op zijn vrouwtje. Zijn vriend Riccardi is echter ook op de mooie jonge gravin verliefd en in zijn dwazen eigenwaan meent hij, dat hij haar zonder slag of stoot veroveren zal. Claire, die van haar man houdt, zal Riccardi toonen, dat hij macheöoos tegenover haar staat en durft hem zelfs in zijn jonggezellenwoning opzoeken, waar dan de verliefde dwaas een jammerlijk figuur slaat. Onverwachts komt Silvio, die reeds argwaan had ge. koesterd, maar door zijn vriend op een dwaalspoor was geleid binnen en vindt het tweetal. Hij gelooft zijn vrouw niet, dat er niets is voorgevallen en zoo leven deze beide menschen twee maanden lang zwijgend naast elkaar, totdat Claire, nog steeds door den niet aan zijn succes wanhopenden minnaar met brieven overladen, haar man weet te bewijzen, dat de eenig'e met wien zij hem ontrouw zou kunnen zijn. hijzelf is! Een stuk, dat boeit, een meermalen fijnen dialoog te genieten geeft, doch bovenal in ons geheugen zal blijven, dank zij het prachtige spel van Else Maus, die — haar medespelers Cor Ruys en Grimberg zullen de eerste zijn om dit te erkennen — de opvoering droeg. Welk een ras-actrice met heel zeldzame charmes in gabaar en voordracht, bezitten wij in deze eerste vrouw.... bij welk gezelschap?? Zij, Tilly Lus, Chrispijn senior, Cor Ruys en nog menige andere goede kracht.

■

.

DE TWEEDE SLEUTEL Telkens wanneer Daisy Poole het groote pianomagazijn om ^len hoek van de straat, waar haar kantoor was, passeerde, voelde zij zich aangetrokken door de verleidelijke étalage. Toen zij nog jong was en door haar ouders verwend, had zij de beste muzieklessen kunnen nemen, dit had in haar de liefde voor muziek sterk ontwikkeld. Doch nu had zij geen tijd en geen geld meer voor deze liefhebberij. Na den dood van haar ouders leefde zij met haar zuster Denny in een der flatwoningen, welke in de buitenwijken der stad waren gebouwd. Dien middag had ze weer staan te kijken en eerst toen ze de omnibus, waarmee ze naar huis ging, hoorde aankomen, drong het tot haar door, dat 2e zich haasten moest. Ze zette het op een drafje, de pakjes, waarin verschillende kleine inkoopen zaten, stijf tegen haar aangedrukt. Vlak bij de halte van de bus kwam er van den anderen kant ook iemand hard aanloopen. De botsing was niet te vermijden, alle pakjes vielen op den grond. Ezel, dit scheldwoord viel Daisy uit haar mond, voor dat ze het zelf realiseerde, waarom let u ook niet op wat je doet. 't Spijt me erg, juffrouw Poole, maar ik kan er niets aan doen. Als u niet als een jonge olifant op me afgerend was.... Daisy keek den jongen man met verontwaardiging aan. Ze kende hem, want zij woonden in dezelfde flatwoning, doch ze had geen lust om zich erg met hem in te laten. De jonge man. Peter Munnet stond op de deur van zijn apartement, dat vlak tegenover dat van de dames Poole was gelegen, beijverde zich om alle pakjes bij elkaar te rapen. Een ervan was door den val kapot geraakt. — Laat die haarspelden maar liggen, ik heb haast. Niet noodig, ik geloof, dat ze er allemaal zijn en als er een ontbreekt, dan doet u maareen briefje in de bus. Daisy nam de haarspelden en zei met een ijskoude stem: Ik geloof niet, dat het noodig is, dat ik zooiets doe. O juffrouw Poole, wat bent u zwaartillend vandaag. U schijnt over het algemeen niet vriendelijk aangelegd. Want sinds we in hetzelfde huis wonen, hebt u zich nooit de moeite gegeven om ,,goeien morgen" te zeggen, wanneer we elkaar ontmoetten, zelfs geen glimlachje , kon het lijden, ik... . Mijnheer, Munnet, het spijt me, maar ik heb werkelijk geen tijd om hier op straat over mijn karaktereigenschappen met 'u te staan praten. Bovendien vind ik er mijnerzijds geen

reden in, om, doordat u toevallig in hetzelfde huis, vlak tegenover ons, woont, bijzondere vriendschappelijke relaties aan te knoopen. Het lijkt mij wel het beste, dat ieder zich tot zijn eigen afdeeling bepaalt en voor het overige, geloof ik, dat er geen enkele grond voor mij is, om na deze toevallige ontmoeting mijn houding te vyijzigen Het moet gezegd worden, dat Peter zich de les ter harte nam. Zoodra hij Daisy in de gang ontmoette, wendde hij het gelaat af en gaf geen teeken van herkenning. Nu was hij de onvriendelijke buur. Daisy vond, dat hij de zaak overdreef. Zij had indertijd geen andere bedoeling gehad, dan om te voorkomen, dat de menschen in het huis praatjes zouden vertellen indien zij en haar jongere zuster Denny zich al te vriendelijk tegenover dezen knappen overbuurman toonden. In Daisy's leven was sinds korten tijd een verandering gekomen. Zij had het kantoor verlaten en werkte nu als typiste en vertaalster thuis. Daardoor was zij veel meer thuis, kon beter de huishouding voor haar en Denny doen, terwijl haar verdiensten er niet onder leden. Meestal zat zij voor het venster te typen en kon zoo van tijd tot tijd als een afwisseling naar buiten kijken en nagaan wat er op straat gebeurde. Eenigen tijd na haar onverwachte ontmoeting met Peter, veroorzaakt door haar te lang bestudeeren der schatten van 't piano-magazijn, hield er 's morgens een vrachtauto van deze firma voor de flatwoning stil. Vol verbazing zag Daisy, hoe de mannen op de auto deze openden en er 'n keurig kleine piano uithaalden. Wat zou er gebeuren ? Was er een goede fee aan 't werk, die haar vurigste wenschen zou vervullen. De mannen brachten het instrument naar boven, ze gingen werkelijk zoover als de verdieping waarop de meisjes Poole woonden. Sterker nog, de piano werd voor haar deur gesteld en toen men belde, maakte Daisy met 'n kloppend hart open. Voor mijnheer Munnet, zei de man die aangebeld had. Een schok van teleurstelling ging door Daisy's leden. U moet aan den overkant zijn, hier is 18a, daar is 18b. U hebt gelijk juffrouw, vraag excuse, zei de man, nadat hij zich had overtuigd, kent u dien mijnheer. Neen, antwoordde Daisy kortaf. Wilt u voor hem teekenen. We kunnen de piano toch niet weer naar beneden slepen. Om den man te helpen.

■

^

-■

_

i

teekende Daisy het regu; de mannen vertrokken en Daisy bleef alleen met de piano, die op het portaal stond. Zij inspecteerde her instrument critisch. Wat was 't toch hard in 't leven. Daar had die mijnheer Munnet een piano en zij, die er zoo naar verlangde, had er geen. Eventjes voorzichtig sloeg ze een accoord.aan, de klank was prachtig. Ze maakte haastig di piano weer dicht, want voetstappen klonken in den ^ang. Een paar minuten later stond Peter voor haar. Goeden avond mijnheer Munnet, zei Daisy vriendelijk. Peter antwoordde op den meest koelen toon. Ik heb maar voor u geteekend, toen de piano kwam. Dank u wel, klonk het vormelijk beleefd. Hoe wildet u de piano naar binnen krijgen. Met m'n armen, juffrouw Poole. Als ik u soms van dienst kan zijn, klonk aarzelend Daisy's stem, dan wil ik u .... O, 't is buitengewoon vriendelijk. Met hun beiden brachten ze de piano in de goede richting. Toen deze in de woning van Peter was, net als Daisy den drempel al duwende zou overschrijden, stond Peter stil. Ik dank u vriendelijk juffrouw f oole, maar laat ik er u niet toe brengen om den drempel van mijn huis te overschrijden. Ik dank u. Wie is er nu onvriendelijk, vroeg het meisje. Doch ^eter deed net alsof hij het niet merkte, groette beleefd en sloot de deur. Dat was nu wel te erg, dacht Daisy en met een blos van kwaadheid op haar gezicht keerde zij naar haar vertrekken terug. Voor den drempel vond zij een klein schitterend ding liggen. Zij raapte het op. Het was een sleutel. Vermoedelijk had Munnet dezen laten vallen toen hij de piano naar binnen hielp brengen. Daisy badacht zich even en raapte den sleutel op, in haar kamer deed ze het kleine voorwerp voorzichtig in haar handtaschje. Den volgenden dag, als Daisy Peters stappen op de trappen hoorde, nam zij het sleuteltje uit haar tasch en ging naar de gang. Net toen Peter de trap opgeklommen was, ontmoette zij hem, vriendelijk begroette het meisje den jongen man, doch deze nam met een onverstoorbaar gezicht zijn hoed af en wendde zich terzijde om' Daisy te laten passeeren. Het spijt mij, dat ik u liet wachten, juffrouw Poole. 't Meisje hield een scherp woord op de tong en deed haar best om de zaak van den komischen kant te bezien en zei lachend: Wie is er nu weer onvriendelijk, mijnheer Munnet.

mm

ppmjpni antwoordde Daisy. Ik moet kamer 18A hebben. Dit is kamer 18A. Maak geen domme gekheid, ik moet juffrouw Poole, juffrouw Denny Poole spreken. Ik ben zeker verkeerd aangesloten. Neen, dat is u niet. Maar juffrouw Denny en juffrouw Daisy zijn alle twee uit. Daisy begreep er niets van. Ze legde den horen maar weei neer en probeerde het daarop nog eens; met precies hetzelfde gevolg. Juffrouw Denny Poole is nog niet thuis, klonk de stem onverstoorbaar en juffrouw Daisy zal nog wel een tijdje wegblijven. Ze is de kamers van een der buren aan het^inspecteeren en is opgehouden. Plotseling drong 't tot Daisy door, dat de stem aan den anderen kant van de Ijn die ... van Pejer Munnet was. Hoe lang zou hij haar zoo laten boeten ? De klok wees half zeven. Langer kon het niet duren. Daisy verging van den honger. Zij belde weer op. Nogmaals klonk de mannenstem. Zonder aarzelen vroeg Daisy, bent u het, mijnheer Munnet.

Het spijt me, juffrouw Poole, maar ik geloof niet, dat er voor u eenige reden is om uw houding tegenover mij te wijzigen. Dit keer was Daisy werkelijk boos. Zonder een woord te zeggen, ging ze weer de kamer binnen. Zij hoorde hoe Munnet zijn deur openmaakte. Dus was het toch niet zijn sleutel, tenzij hij een tweede exemplaar had. ' Den volgenden morgen, nadat zij Peter had hooren weggaan, wilde ze eens probeeren of ze zich vergist had, ja of neen, en met den sleutel gewapend ging zij het portaal «over. Ze stak den sleutel in het slot en.'... met gemak kon zij de deur openen. De verleiding om naar de nieuwe piano te kijken, was haar te machtig. Zij ging even de kamer binnen, niemand kwam op dien tijd van den dag op hun verdieping, kwaad kon het dus niet. De piano zien, beteekende het instrument openen, eenmaal open kon zij de verleiding niet weerstaan om enkele toetsen aan te slaan. • Van het een kwam het ander. Eerst een half uur later verliet Daisy de vertrekken van haar overbuurman. Zij had een van haar lievelingsstukken vluchtig uit het hoofd gespeeld, maar toch genoten en.... de sleutel was weer in haar taschje teruggekeerd. Van dien dag af werden de „strooptochten" geregeld voortgezet. Natuurlijk zou het veel prettiger zijn geweest, wanneer ze niet zoo heimelijk van het muziekgenot had kunnen pro-fiteeren. Doch ten slotte was het niet haar schuld, maar alleen die van Peter Munnet, die nog altijd maar boudeerde, omdat ze toendertijd onvriendelijk was geweest. Juist drie weken nadat zij de piano had helpen binnenbrengen, was Daisy tegen drie uur weer in Munnet's woning binnengeslopen. Ze genoot van een harer lievelingsstukken en vergat, dat de tijd voorbijging. Plotseling keek zij op haar horloge en zag, dat het al bij vier uur was. Zij moest zich haasten, want Denny, haar zuster, zou dien middag vroeger thuis komen. Snel sloeg zij de piano dicht en ging naar de deur. Wat was dat ? De deur was dicht, zelfs met behulp van den sleutel kon zij het slot niet open krijgen. Dat was vreeselijk. Daisy deed allerlei pogingen om de kamer uit te komen, maar alles tevergeefs. Daar zag zij ineens de huistelefoon, die alle kamers met de huiscentrale verbond. Direct vroeg zij haar eigen nummer aan, in de hoop," dat haar zuster intusschen thuis zou zijn gekomen. Hallo, klonk een mannenstem. Ik ben verkeerd aangesloten.

Waarom komt u niet liever thuis. D'r is een jonge olifant in uw kamers, heel erg boetvaardig en.... hongerig. Heel lang hoefde zij niet te wachten. De deur ging open en glimlachend stond Peter voor haar. Het spijt mij vreeselijk, mijnheer Munnet, begon Daisy, laat mij u echter verklaren. En zoo kort mogelijk gaf Daisy verslag van haar daden. Ik kon het niet weerstaan, zoo eindigde zij, het was de eenige manier voor mij, om te spelen. Maar waarom hebt u het niet gevraagd ? Hoe kon ik het u vragen. Eiken keer als ik probeerde wat vriendelijker te zijn, deed u afwijzend en onvriendelijk. Ik was onaardig, dat moet ik erkennen, maar na uw uitval kon ik niet anders. Daisy deed haar best om zich te beheerschen. Och mijnheer Munnet, 't is allemaal mijn schuld. Ik heb er vreeselijk spijt van. Wat moet u wel van me denken ? 't Is slecht van me geweest om uw sleutel weg te nemen, ik heb u gewoon bedrogen.

Ze had moeite om haar tranen in te houden. Neen, maak u zelf maar niet zoo slecht, interrompeerde Peter, u hebt mij geenerlei ongemak bezorgd. Ik had twee sleutels en gebruikte den eenen als ik den anderen niet kon vinden. Ja, toch was het slecht van mij. Ik gebruik nu al weken lang uw piano zonder dat u er iets van wist. Daar vergist u zich in! Wat ? riep Daisy vol verbazing, wist u het ? Ja. Ik vond dit. Peter liet haar een haarspeld zien. Toen ik deze indertijd voor u opraapte, frappeerde mij de eigenaardige vorm en ik herkende de speld, die ik in mijn kamer vond, doch ik begreep niet hoe het mogelijk was, dat u in mijn kamer kwam en waarom. Uw zuster heeft mij geholpen. Met haar ben ik allang goede vrienden. Zij bracht mij op het denkbeeld van de piano en de rest volgde van zelf. Intusschen is het wel een beetje hard van me geweest, om u zoo in te sluiten, doch ten slotte toch nog beter dan u op heeterdaad te betrap-

DE KERKTOREN IN DIENST DER WETENSCHAP In het Natuurkundig Laboratorium der Gemeente-Universiteit van Amsterdam, huisvest 't van de Waalsfonds, dat zich ten doel stelt onderzoekingen te doen omtrent den toestand der stof bij zeer hoogen druk. Al jaren zijn deze onderzoekingen met goed resultaat aan den gang, waarbij men echter vele moeilijkheden moest overwinnen, onder welke het nauwkeurig meten van hoogen druk niet de geringste is. Het eenvoudigste toestel om druk te meten is een kwikzuil, waarvan het gewicht van het kwik direct den druk bepaalt in K.G. per c.M3. Om echter drukken te meten van b.v. 250 atmosfeer, zou het noodig zijn een kwikzuil van ^ 190 Meter te hebben, wat bijna niet doenlijk is. Daarom is er indertijd een ander toestel gemaakt een

ma1.1pp* 'T

imu mm -.mi r „kd 11,1-"

1

II 1 m 11

TM' ' /

/

m

1

'üJ - •:* 1" ^ ■#! 1

s ^ Overzicht van de kamer

waarin de voorbereidende maatregelen worden getroffen

L

Toestel

waarmede de hoogte van de toren zal worden gemeten.

z.g. drukbalans. Zoo'n drukbalans staat o.a. in het Natuurkundig Laboratorium te Amsterdam, waarvan de gevoeligheid door verbeteringen aan te brengen, is gebracht van een duizendste op een honderd duizendste. Ook is deze drukbalans tot 250 atmosfeer geijkt met een kwikzuil. Een vernuftige manier was hier bedacht om toch te kunnen ijken zonder een 190 Meter hooge kwikzuil te gebruiken. Die zuil was hier ongeveer 4,5 Meter hoog. Om nu echter een drukbalans van 5000 atmosfeer, die ook in het bezit is van het van de Waalfonds, te kunnen ijken op ongeveer dezelfde wijze, is een hooge kwikkolom noodig en het groote belang om deze hooge drukken te kunnen meten met een voldoende nauwkeurigheid, is aanleiding geweest, dat door het bestuur van het genoemd fonds besloten is gelden bijeen te verzamelen om dat mogelijk te maken. Om de beschikking te krijgen over een van de hooge torens te Amsterdam, waarin een kwikzuil van voldoende hoogte te plaatsen was, wendde het bestuur van

pen, aat was wel wat erg hard geweest, is niet ? Eigenlijk had ik het wel verdiend, gaf Daisy ootmoedig toe. Toen ik het tweede slot omgedraaid had, ontmoette ik Denny op de trap en samen hebben we het spelletje met de telefoon bedacht. Achteraf was het niet aardig, maar amusant was het wel. Ik moet toegeven, dat u mij beiden wel hebt laten boeten. Maar wat moet u wel van mij denken ? Peter had Daisy's hand gevat. Zou je het willen weten, vroeg hij zacht^ zijn blik zei echter reeds genoeg. Nu niet, antwoordde Daisy. Denny zit thuis op ons te wachten en als we niet gauw komen, dan verschijnt ze hier. Maar als ge me heel vriendelijk vraagt of ik morgen terug wil komen. Morgen ? Ja, als ge wilt, dan kom ik thee drinken. Dus niet alleen voor de piano. Daisy lachte. Peter maakte van die gegelegenheid gebruik en .... zij kreeg zijn eersten kus.

het fonds zich tot burgemeester en wethouders van Amsterdam, die daarvoor den Westertoren welwillend ten gebruike gaven. Het daar te bouwen instrumentarium zal dienst doen om een drukbalans te ijken, en deze zal dan als standaardmeter dienen voor hoogen druk. Het belang van het onderzoek zal men inzien als men weet, dat tot nog toe bij onderzoekingen van wetenschappelijken of technischen aard het meten van hoogen druk met een voldoende nauwkeurigheid tot de onmogelijkheden behoort. Is echter eenmaal een standaardmeter verkregen, dan is elk ander meettoestel voor hoogen druk daarmede te ijken en zoowel natuurkundigen als technici zullen daar gebruik van kunnen maken. Een circulaire omtrent het aan te vangen werk, wordt door het Bestuur van het v.d. Waalsfonds samengesteld en aan belangstellenden toegezonden. Secretaris-penningmeester van het van de Waalsfonds is Prof. Dr. J. D. v.d. Waals te Amsterdam.

De In aanbouw zijnde drukbalans voor 5000 atmosfeeren.

>--» ■• x:>'-

J.i^ULJ^WlWliJIJiJlPL..

HOOLANO (VARIATIE OP BEN BEKEND OUD-HOLLANDSCH LIEDJE).

Haar indruk. Nu hebt u alle kamers in | het huis gezien, zei de man van het verhuurkantoor. Waren dat kamers, vroeg de aanstaande huurster met groot vertoon van verbazing, ik dacht werkelijk, dat het de kasten waren. De gebruikelijke methode. Spreekt uw man nooit met u over de moeilijkheden, die hij in zaken heeft, vroeg mevrouw Pasgetrouwd aan mevrouw Langervaring. O zeker lieve, telkens wanneer ik iets voor me zelf zou willen koopen. De schrijfles. Kleine Dick had vreeselijk veel moeite met het spellen. Wel een uur was de juffrouw bezig geweest om hem het verschil tusschen b-e-d bed en b-e-t Bet bij te brengen. Eindelijk vroeg ze hem: Spel nu ereis bed, goed opgepast, bed, je weet wel waar je in slaapt. Dick keek nog altijd even onbegrijpend. Weet je dan niet waar je in sJaapt, domme jongen ? Ja, juffrouw, was het antwoord, in m'n hansopl Ingewikkeld maar waar. Mevrouw was naar de cinema geweest en had de nieuwste film met Rudolph Valentino gezien. Toen ze thuis kwam, zat mijnheer in z'n hemdsmouwen in z'n stoel met z'n sloffen aan, hij had een oude pijp in z'n toond en z'n beenen lagen op een stoel. En leek heelemaal niks op den filmheld. Waarom kunnen alle mannen niet hun vrouw vereeren zooals Valentino dat doet ? ( Kijk ereis, zei haar man, met ■z'n pijp in z'n mond, dat zit zoo. Als alle mannen 't hof souden maken inplaats van geld en alleen geld konden maken door bet hof te maken als Valentino, voor vrouwen, wier mannen niet het hof konden tnaken als Valentino, maar alleen geld voor d'r vrouwen om Valentino te gaan zien, het hof maken, waar zouden al die vrouwen dan een man kunnen vinden ? Ook wat. Jantje, maak ereis een zin met niettegenstaande erin, vroeg de onderwijzer. Jantje dacht even na en zei: vader draagt altijd liggende boorden, hij kan niet tegen staande. Zijn opvatting. Waarom moedig je je vrouw toch zoo aan, om haar tijd met kruiswoordraadsels oplossen zoek te maken.

Voorheen. Fier van lijf en kloek van leden, Thuis een lam, ter slag een held, Liever dood zijn dan vertreden. Nooit om lijfsgenä gebeden, Dat was Holland, Dat was Holland eens ter veld

Direct na den oorlog. Dik van buidel, los van zeden, Bulkend van gemaakt O.W. Doen wat alle rijken deden, En maar leven voor hot heden. Dat was Holland, 't Kleine landje aan de zee.

Tijdens den oorlog. Heden. Streng neutraal en koel van rinnen, Los geraakt van d'oude zeden, Toch paraat en steeds mobiel Ultra internationaal, Om een rondje te beginnen, Lak aan 't roemrijke verleden. Als de vijand viel naar binnen. Met een vaartje naar beneden. Zoo was Holland Want, zegt Holland. Van den Helder tot aan Tiel. Doen ze dat niet allemaal?

«

Toekomst. Ingelijfd door mogendheden, Uitgemeten en verdeeld, Om hun grenzen te verbreeden, Hun kap'taal uit te besteden, Neemt men Holland Om zijn kaas en koeienteelt. CHEF VAN DIJK.

0

9të T

HUMOR UÏT DEN VREEMDE

Verstrooid.

Hoe gaat het. professor?

l.ngG"hin,kên.r

^^ d"

ik ie,S

De miskende echtgenoot Dt kortzlchtlgt schoonmama: George.George, verte ■"el Je weer van die leugentjes over de vise h, die je hebt gevangen. (Printers PU)

"" *'* b"n

heb ik loo

-

P " ^V

n,inuten

Veel gevergd Handen omhoog. Gauw! of ik schiet I

Och man, ik heb nog nooit «oo rustig het andere gedeelte van het weekblad kunnen lezen. Woorteekens. Gelooft u in voorteekens, juffrouw Stella? Hoe vraagt u dat zoo ? Och, gisterenavond droomde ik, dat u vreeselijk veel van mij hield. Wat beteekent zoo'n droom ? Dat u droomdet, zei juffrouw Stella, heel koeltjes. Zeker niet zoo bedoeld. De patroon: Jansen, ik heb je nou al eenigen tijd gecontroleerd, maar ik geloof, dat ik niet overdrijf, wanneer ik zeg, dat wanneer ik er niet bij ben, jij de persoon bent, die 't minst uitvoert op kantoor I Alles in verhouding. Vindt u 't zelf niet hard, wanneer u me zóó veel voor het vleesch laat betalen. Beste juffrouw, 't zou nog harder zijn, wanneer u er minder voor betaaldet. De redder. Moeder: Bent u de man, die gisteren mijn zoontje uit het water heeft gehaald? De man (in afwachting van wat komen zal): Ja, dat ben ik Moeder, met nieuwsgierige verontwaardiging: Waar heb je dan in hemelsnaam z'n nieuwe pet gelaten. Wat

hem 't meeste interesseerde. Moeder vertelde kleinen Jan de geschiedenis van Wilhelm Teil. Toen hij het hoogtepunt, het doorschieten van den appel, had gehoord, viel hij moeder in de reden en vroeg: En mocht dat jongentje den appel daarna opeten, moesje ? Korte verhaaltje. Jan Janssen interesseerde zich voor de werking van de lift. Hij keek beneden in den liftkoker, hoe de lift naar beneden kwam. Hij was 34 jaren oud en laat geen kinderen na. Het vraagstuk. Mevrouw nam een nieuw meisje in dienst en nadat ze 't over alles eens waren, zei de mevrouw met grooten ernst: Kijk ereis Marie, er zijn twee dingen, waar ik erg op gesteld ben, n.1. waarheidsliefde en gehoorzaamheid. Goed, mevrouw, antwoordde Marie, maar welke van de twee moet ik het meeste volgen, wanneer u „niet-thuis" geeft wanneer u werkelijk wèl thuis is.

M 00 R Een kleine vergissing Zenuwachtig« vader: En Is het een jongen? Kalme dienstbode: Neen mijnheer, de wasch.

HET

ROT LOOD

INIII

MICHE

local

Graaf d'Erdtval, een zeer trotKhedelman, bewoont met ïljn familie het famlllckaiteel. In het dorp leefde ren vrouw, die een kindje bad, de» vrouw atierf en het kindje wordt in het huis van Graaf d'Erdtval'» zoon 'opgenomen. Het kind Is zeer gehecht aan den oudsten kieinzoon van den graaf Jean. Zl) is een mooi kind. rustig en intelligent, doch schoolleaten kan ze slecht leeren. De dokter schrijft dit aan luiheid of zeouwachtigheid toe. Jean gelooft dat zij wel dergelijk alles hoort en begrijpt.

„Het kan zijn! Maar dan is zij niet als andere kinderen...." „Ze is in 't geheel niet als de anderen! Meestal zijn kinderen ondankbaar, nietwaar? Simone, overigens een schat, is een voorbeeld van ondankbaarheid hoe meer men voor haar doet, hoe mindert erkentelijk zij is. Miche daarentegen is voor de minste kleinigheid onuitsprekelijk dankbaar. Men heeft haar verteld, dat zij het aan mij te danken heeft, dat grootvader haar tot zich heeft genomen " „Noem je dat een kleinigheid?" „Neen, ongetwijfeld niet! maar ik vertel u dat, omdat Miche mij, wegens die bemiddeling een onbegrensde genegenheid toedraagt Als ik haar zei, door het vuur te gaan, zou zij dat zonder aarzelen doen Zij is alleen gelukkig alls ik bij haar ben!" Dokter Bouvier glimlachte. „Dat zou wel eens iets anders dan erkentelijkheid kunnen zijn." „Volgens mijn meening is dat liefde." „Liefde? Op achtjarigen leeftijd?" „Ja mijn kind! Liefde kent geen leeftijd! Dat een meisje van acht jaar liefde gevoelt voor een jongen van zestien jaar, is volkomen normaal." Maar dokter! " „Volkomen I Het is reine, onbewuste liefde, kinderliefde, maar toch is het liefde! En als Miche eenmaal een jong meisje zal wezen, mag je wel oppassen, dat je dat gevoel niet laat ontwikkelen ...." De dokter dacht een oogenblik na en vervolgde toen: „Want het meisje heeft iets weg van ...." „Oh, dokter, Miche heeft een goed en eerlijk zieltje!" „Florine had ook een eerlijk zieltje, toen zij acht jaar was... en zelfs nog later... Dat is waar.... ik heb haar goed gekend, het arme kind!.... het was een flink, eerlijk meisje, maar de ellende en haar schoonheid waren haar ongeluk! Wat was rij mooi, die Florine! Miche gelijkt op haar; haar trekken zijn nog fijner en haar oogen nog mooier dein die van haar moeder waren!" „Arme Miche," sprak Jean, „ik heb dat niet kunnen voorzien, toen ik grootvader verzocht, haar in huis te willen nemen." Dokter Bouvier hield zijn paard in bij het kruispunt van twee wegen: Tot ziens, vriendje, ik ga naar Mesnil." „O, wie is er ziek in Mesnil?" „Mevrouw.de Guerville, geloof ik; doch niet heel erg!" „Wel!" sprak Jean met overtuiging, dan zuCt ge u niet vervelen!" „Wel, wel, denk je nu heusch, dat een oude man als ik ...." Ik geloof, dat een „oude man als gij" dezelfde oögen heeft als een jong ...." „Je vergist je, vriendje.... mijn oude oogen zien alle tekortkomingen, die de jouwe niet zien ...."

WEES SLIM GEBRUIK OLIM

„Tekortkomingen! Die zult ge niet veel bij mevrouw de Guerville vinden," antwoordde Jean, eenigszins scherp, zoodat de dokter dacht: „Dat ventje is ook ai verliefd!" Miche was weer teruggekomen en aan de hand van haar vriendje, dat ze vol onrust aankeek, luisterde ze aandachtig naar wat de dokter zei. „Ik bemerk, dat jij, evenals anderen, betooverd bent door mevrouw de Guerville Maar dat belet me niet, om je te zeggen, dat ik haar in 't geheel niet bewonder, in 't geheel niet." „Vindt gij haar dan niet mooi ?" vroeg Jean verbaasd. „O, neen, ik vind haar te veel opgedirkt en opgemaakt;.dat is al!" „En ik vind haar verru«kelijkl" „Dat zie ik waarachtig wel!" „Maar," sprak Jean, „goed gekleed te zijn en mooi opgesierd is geen ondeugd, dat schaadt toch niet." „Wel neen! Het beste bewijs is dat jij en veel anderen door die kunstgrepen bedrogen zijn. Want, kindlief, je bent bedrogen geworden met het slanke figuur en de geelgeverfde haren van mevrouw de Guerville." Miche keek den dokter verlegen en dankbaar aan en deze dacht: „Zij is jaloersch." „In wat ben ik bedrogen? Wat ontbreekt dan aan het uiterlijk van mevrouw de Guerville?" vroeg Jean koppig. Maar dokter Bouvier antwoordde rustig: „De allereerste voorwaarden voor een mooi uiterlijk zijn kracht en frischheid; om werkelijk mooi te zijn, moet men vóór alles gezond wezen!" En omdat Jean niet opkeek, vervolgde hij: „Je bent nog te veel kind om dat te begrijpen; mijn beste jongen; later, veel later zul je inzien, dat vader Bouvier minder dom was dan je dacht." „O, dokter!" „Nu tot ziens Jean; ik moet ook nog naar St. Blaise; je grootvader heeft mij laten roepen." „Is hij ziek?" vroeg Jean ongerust. „Hij niet, de huisknecht geloof ik, hijzelf is nooit ziek; wat, een flinke oude heer is papa d'Erdévail Hemeltje, wat zeg ik daar? Vertel hem maar niet dat ik hem „papa d'Erdéval" heb genoemd! Hij zou mij dat kwalijk nemen!"

Beekje bil Norg. Drenthe Polo Haukamp

Watermolen bl) het Hoornsche Diep (Groningen) Foto Haztkamp Toen zijn paard reeds eenige stappen op den weg naar Mesnil had afgelegd, keerde de dokter zich vlug om in het zadel en riep: „Zeg hem dat ik hem „mijnheer den markies" heb genoemd." Jean lachte en liep verder met Miche aan de hand, die zonder aarzelen en zonder hakkelen ditmaal, verklaarde: „Ik vind, dat de dokter gelijk heeft! üC vind haar heelemaal niet mooi, mevrouw de barones d'Guerville!" III. Tijdens de laatste vacantie was het duidelijk merkbaar, dat de sympathie van den ouden markies voor Jean aan het verminderen was. Hij verlangd«, dat de jongen, die thans bruischend van levenskracht, beweeglijk en luidruchtig was, rustiger en inschikkelijker worden zou. Daar hij zich nooit veel met kinderen bemoeid had, wist hij ook niet, dat de moeilijke leeftijd van jongens meestal van langen duur is en de kinderen dan heel vervelend en lastig kunnen zijn. Jean — anders zoo lief en goedhartig — was nu dikwijls ondeugend en brutaal. Eens wilde hij een zijner vrienden, die te St. Blaise gelogeerd was, wekken en stak toen eenvoudig diens deken in brand. Een ander maal, toen hij speelde met zijn gouverneur, liet hij zich zóó hard in een leunstoel, afkomstig van kardinaal Rohan, vallen, dat de zitting ervan brak. Toen werd mijnheer d'Erdéval zoo vertoornd, dat hij zijn lieveling naar de tweede plaats verbande; Simone verving hem. Nu werd zij door den ouden heer met geschenken overladen en steeds door hem op zijn rijtoeren medegenomen. De Erdévals verheugden zich zeer in deze verandering. Zij toch waren meer bezorgd over de toekomst van Simone dan over die der drie jongens. Indien haar grootvader haar bruidschat, die niet bijzonder groot was, wilde verhoogen, was er meer kans dat zij een goed huwelijk doen kon. Jean bemerkte wel, dat zijn zusje hem van den troon had gestooten; maar trok er zich niet veel van aan. (Wordt vervolgd.)

m^mmm^mm

wm SPORTSMEN. DIE IK GEKEND HEB | Geen reeks van geslachten plaveidden zijn pad. Hij steunde op 't geloof van geen kerk. 't Was zelf zich verwonnen, al wat hij bezat. Hij, vader en zoon van zijn werk. Deze versregelb vanH.J.Schimmels, gedicht op Thorbecke, drongen onwillekeurig
i^-

■n*-

'Een sportman, minder van de daad dan wel van het ^"^ ^^^ ?; woord en geschrift, directeur-hoofdredacteur van een van onze grootste \ sportbladen^ maar 3AAP MOORMAN in en vóór alles, sportman in de beste beleekenis ven hel woord. Alleen in den lijd tusschen z'n 15den en loden jaar beoefende Moorman de sport op het groene veld. Hij speelde toen voetbal voor Iwee bescheiden clubjes. Donor en Mercurius, beide reeds lang Ier ziele en bezetle in de eerste elftallen dier vereenigingen de spilplaals. Maar reeds in deze kleine vereenigingen kwam het (ot uiting, dat Moorman allerminst geschikt was om een ondergeschikte rol in de maatschappij Ie vervullen. Hij behoorde dan ook al dadelijk tot de bestuursleden. Het leiding geven was hem ingeboren. Zijn vlug begrip, groole kennis van zaken, zijn redenaarstalenl en scherpe pen deden hem bij alles, wal hij ondernam of waar hij zich ook mee inliel. direct excelleeren boven de anderen. Als jong ambtenaar aan hef ministerie van koloniën werd hij al dadelijk belast met speciale diensten. Toen hij in den militairen dienst moest, was hij in no tims reserve-luitenant en natuurlijk bij de grenadiers, het keurkgrps. Thans kapilein. In 1901 scheidsrechter van den N.V.B, geworden, fungeerde hij reeds in 1904 in de eerste klasse, met bekende grootheden als: Tromp, Willing. Dijxhoorn en Vermeulen, Was het wonder, dat deze man bestemd was een belangrijke rol in den N.V.B, te spelen?

' V ^^

Op de rijswllksche baan Athletiekwedstrljden te Haarlem

Links: Finale sprintwedstrijd amateurs. Rechts: Bernard Leene, de winnaar.

^:

^n r^

De strijd om den Zilveren Korf te Amsterdam

De Landdag te Harllnsen

Het winnende twaalfta: van D.D.V.

Links behendigheldsrijden, rechts een marine vliegtuig boven de stad.

r

*♦*

.

.

,

Op het breede water

J

Links: de wedstnjden op de Kralingsche pias te Rotterdam, rechts: wedstrijden op het IJ te Amsterdam (de regenboogklasse).

m^a 'tmim i -grg

HarddraverlJ te Groningen om den Perrlgon-prijs

De rennen op Houtrust, den Haas

Op de renbaan te Heemstede

Belangrijk is die rol voorzeker geweest. Toen in 1919 en 1923 de Westelijke eerste klasse clubs zich van den bond dreigden af fe scheiden, was hij het, die buiten de partijen staande, deze weder lot elkaar bracht. En alweer, toen verleden jaar, door minder beleidvol optreden van hel bondsbesluur (aanhangig maken van een voorstel tol contribulieverhooging) het dreigde hommeles Ie worden in den voetbalbond, was het Moorman, die de gemoederen lol bedaren wist' Ie brengen. In drie nachten stelde hij een lijvig rapport samen van 19 pagina's kwarto getiteld: „De financieeie positie van den N.V.B.", waarin hij aantoonde, aan de hand van reeksen cijfers en bewijzen, dat deze positie eer gunstig dan minder goed was, zooals hel Bondsbesluur beliefde mede te deelen. Hoofdzakelijk aan Moorman's tactvol optreden is hel ook toen Ie danken geweesl. dat het bestuur geen overijlde en verkeerde conclusies trok uit de redevoeringen en besluiten der algemeene vergadering- Dit werkstuk van de hand des beeren Moorman heeft dan ook zeer de aandacht in den lande getrokken en hoe sterk hel in zoo korten tijd samengestelde betoog was, moge blijken uil het feit, dat eerst ruim drie maanden later de heer P, Timmermans, voorzitter van de financieeie commissie van den N.V.B, kans zag er op van repliek te dienen, een repliek, die slechts weinigen heeft voldaan.

In 1910 werd Moorman voorzitter van den Haagschen voetbalbond, welke functie hij nog steeds bekleedt en naar we hopen (vooral voor den H.V.B, zelf) nog vele jaren bekleeden zal. Ook de Federatie van Erkende Bonden heeft hem al jaren lol voorzitter.

feetrOuwbaarheidsrlt Rotterdam—Groningen De heer C. Barshen, die als eerste aankomt.

Overzicht tennlsmatch Holland-Zweden

De dame in kwestie leze „Miauwke", waarin David ïomkins zoo geestig beschrijft, hoe de poes de al te teedere zorgen barer meesteressen ontvliedt, nadat reeds een ot meer harcr jongen daaraan ten offer waren gevallen. . In onzen omgang met dieren is geen betere leermeesteres, dan de natuur; vraag u altijd af wat deze doet. Ik heb weleens onze katten geborsteld met een zacht babyborsteltje, dan nog slechts een enkele maal in den verharingstijd en eigenlijk half voor de aardigheid. Het euvel kan ook in de voeding zitten: ik heb ondervonden, dat de huid VRAAG EN ANTWOORD van katten, die nooit groente kregen, zeer leelijk was. Groente is voor katten noodMevr. /. B. te Heerenveen vraagt: zakelijk (voor honden ook). Beide eten soms ook gaarne een stukje vrucht, b.v. H'oe kan men een mal reinigen. meloen ot peer, dit is ook gezond. De Antwoord: katten eten zeer dikwijls, men geve ze Wanneer de mat los is kan men deze minstens viermaal per dag een maaltijd, schoon maken door borstelen met lauw weinig maar vele malen. zeepsop of pekel en dan met schoon water Droge beschuit, vleesch, groente, een na borsitelen. De mat moet plat, dus weinig brood (niet geweekt); sommigehouliggend, drogen. den van jus, sommige niet; een weinig Zit deze vastgespijkerd, dan kunnen de aardappelen mag ook wel. Dat ze van vlekken met een borsteltje en een weinig visch houden, behoef ik niet te zeggen. zeepsop of pekel worden schoon gemaakt. Volwassen katten melk en water, jonge Men make zoo weinig mogelijk nat, daar altijd volle melk, terwijl de kat altijd bij ze anders moeilijk droogt en het ook zuiver water moet kunnen komen, evenals slecht voor de vloer is. de hond. Geef geen van beide vet eten. Ook een vastliggende mat moet met Dan is er nog de mogelijkheid, dat de water nageborsteld worden. verharingskwaal in het gestel ligt, in dat geval raadplege men een dierenarts, doch Mej. A. te Bergen op Zoom vraagt: een die veel ondervinding van honden en Hoe kan ik een zwart marmer klokkatten heeft, dus niet een uit een kleine stel, hetwelk door vocht is uitgeslagen stad of uit een dorp, deze zijn meer veeen dof geworden, weder in normalen toespecialiteiten en weten zelden veel van stand krijgen? dieren zonder waarde. Antwoord. Marmer is opnieuw te poliMen lette er ook op of de kat wormen toeren met beste wrijfwas. De vernissen kwijt raakt. Stodel zijn daarvoor zeer aan te bevelen. Indien het uitslaan heel erg is, dan CORRESPONDENTIE eerst met een lapje lijnolie en zwartsel insmeren en dan uitwrijven. Willy e.a. Herhaaldelijk ontvingen wij Het beste is wel om dit bij een steenvan lezeressen en lezers vragen om inlichhouwerij te laten doen. In de Stationsstraat tingen en raadgevingen, zonder opgave ten uwent is, vergissen wij ans niet, een van naam. Ondanks het feit, dat we reeds groote steenhouwerij. herhaaldelijk schreven, dat iemand, die Een onzer lezeressen vraagt: niet zoo vriendelijk is om z'n naam te Zoudt u zoo goed willen zijn mij raad noemen, toch van een ander niet kan te schaffen inzake onze poes, die steeds verlangen, dat hij wel zoo vriendelijk is aan het verharen blijft. Ze is twee jaar. om haar of hem van dienst te zijn. We kammen en borstelen haar iederen Ditmaal zullen we Willy vertellen, dat morgen, doch dit helpt niet. Misschien is het ontharingsapparaat, waarnaar ze er een gewoon huismiddeltje voor, waar vraagt, verkrijgbaar is bij het Instituut u me aan kunt helpen. Hansa, Amsterdamschestraat 29, ScheveWij ontvingen hierop van freule desi veningen, doch in het vervolg antwoorden Tombe het volgende antwoord: we alleen maar, als Willy vertelt, wie Het komt mij voor, dat het kaïnmen Willy is. Wij vertellen het aan geen ander. en borstelen van de poes verkeerd is, het A. B. te Koog a. d. Zaan. Wij hebben is geen hondje I Bij katten is de natuur uw vraag aan onzen medischen medeop dit punt waakzaam geweest en heeft haar een overgroote gevoeligheid gegeven, werker gezonden. waardoor het minste en geringste haar X. te M. Wij vonden het maar het hindert. Er behoeft maar een haartje beste om het den dokter te vragen. Kwakdwars te zitten of de ruwe tong is erbij. zalverij op dit gebied, lijkt mij heel gevaarlijk. Anonieme inzender van kruisraadsel. Wij hebben reeds herhaaldelijk meegedeeld, dat wij geen raadsels meer van onze lezers aannemen, omdat ons gebleken is, dat bij andere lezers hiertegen bezwaren bestaan. Het spijt ons, dat wij u het raadsel niet kunnen retourneeren, daar wij uw naam en adres niet kennen. Joha. A. W. B., Amsterdam. Wendt u zich tot den Bond van Amateurtooneelvereenigingen, seer. J. M. Kemperstraat 71, Amsterdam. A. R. te Groningen. Door een specialen dienst in te stellen, kunnen wij zoo vroeg met de sportfoto's zijn. Het doet ons genoegen, dat gij het apprecieert.

in handen had. kon hij de vleugels niet uitslaan. Hij kocht daarom het blad van den loemaiigen uitgever en bracht hel tot grooten bloei-Hij verliet het Departement van Koloniën en richtte daarna het eene blad na hd andere op. Als leider van „Moormans periodieke Pers' slaat hij nu aan het hoofd van: de Sportkroniek. Water en Gas, Het 5chip, de Polis, Hout, Sterkstroom en Het Bouwbedrijf, alle bloeiende bladen, hetgeen ook niet anders kan. daar de man aan het roer in zich veieenigl de capaciteiten van Directeur en Hoofdredacteur, het eene noodige. om een blad tol bloei te brengen. We meenden onze lezers een artikel over deze merkwaardiee fiöuur in de sportwereld, niet te mogen onlhouden VETERAAN.

Reeds een twinfiglal jaren beoefent Moorman ook de sportjournalistiek. Hü begon bij het Groene Sportblad, werd spoedig secretaris der redactie van de Sportkroniek. oorspronkelijk uitgegeven door eenige Delftsche studenten bij den uitgever Waltman te Delft. Daarna was hij korten lijd sportredacteur van de Avondposl en werkte onder pseudoniem „Mephisto" (ik mag dal nu wel verklappen) mede aan de Nieuwe Courant. Zoolang hij alleen de redactie van de Sportkroniek

¥cJipee(lein vU de Oe*cki8edeffii<s»

DON CARLOS EN ELISABETH r\oor Tuschinski's Filmverhuurkantoor te ■L' Rotterdam is een boeiende film uitgebracht welke een stuk geschiedenis geeft. Zij doet ons Spanje zien, zuchtende onder de regeering van Koning Karel V en niet minder onder de Spaansche Inquisitie. Men begint Karel moede te worden en dwingt hem afstand te doen van de regeering, waarop hij zich terugtrekt in de eenzaamheid van het klooster St. Juste. Zijn zoon Philips II volgt hem op. Diens grimmige heerschappij omvat behalve Spanje ook Vlaanderen en de Nederlanden. Tot overmaat van ramp stuurt hij den ijzeren hertog Alva als landvoogd naar de Nederlanden, waar men zoo gaarne Don Carlos aan het bewind had gezien. Deze, een zachte, fijne natuur is zeer bevriend met den markies van Posa, zijn studiegenoot. Prinses Elisabeth van Valois vertoeft aan het Spaansche hof met prinses Eboli en Don Carlos wordt verliefd op haar. Hij bekent haar zijn liefde doch zijn brief komt In handen van prinses Eboli, die hem ook liefheeft. Elisabeth, die Don Carlos bemint, maar niet weet, dat deze liefde wederkeerig is, stemt er in tóe de vrouw te worden van koning Philips. Don Carlos is diep rampzalig, Elisabeth is voet hem verloren nu ze zijn stiefmoeder is geworden. Hij kan echter zijn hart het zwijgen niet opleggen en wórdt uit Madrid verbannen. Prinses Eboli wier liefde hij versmaad heeft, heeft haar vriendin aan den koning verraden en pleegt vervalsohing met brieven De hertog van Posa, de trouwe vriend, weet allen om den tuin te leiden om Carlos' leven te redden. Hij sterft als offer van zijn vriendschap en Carlos, juist op het punt uitgeroepen te worden door het volk tot kpning, wordt aan de Inquisitie overgeleverd. Men schenkt hem genade, doch te laat... Eenigen tijd later klopt een eenzame pelgrim aan de poorten van het klooster St. Juste. Het was koning Philips II, de eens zoo machtige heerscher van het Spaansche rijk.

IK ZAL VERGELDEN

Naar het Engelsch van Baronesse d'Orczy. Dtroultde, iemand uit een rijke burgerCjtnilie. heeft in een der »dellijkc clubs een woordenwinellng gekregen met den jongen hertog de Marny. Tegen lijn ïin li hieruit een duel ontitaan. Dtroultde weet zijn tegenaUnder te ontwapenen. Doch de jonge man. verhit van den wijn. elscht dat hij ■ eicuua ia! vragen. Tevergeefs trachten njn vrienden hem tegen te houden. Opnieuw worden de degens gekruist. De jonge man »tort zich als het ware in DtrouKde'i wapen en sterft. Men brengt het lijk naar den ouden hertog de Marny, die verlamd, alleen met zijn dochtertje leeft. Hij geeft last hem in zijn statiegewaad te steken. Zoo wil hij naar zijn zoon» doodsbed gaan. Daar laat hij Joliette'blj zich komen om van haar den eed te vorderen dat zij haar broer zal wreken. Het meisje aarzelt eerst, doch dan. door een heiligen ijver bevangen, belooft zij haar vader plechtig Dtwulede te zullen vervolgen, dooden of schade ce doen ! De revolutie Is uitgebroken met al haar gruwelen. Dtroultde woont met zijn familie In een volkswijk. Hij interesseert ilch voor de belangen van het volk. Op een zekeren dag dringt Juliette door tot de straat waar Dtroultde woont Als het gepeupel haar te lijf wil. neemt Dtroultde haar in bescherming. Van hem kan bet volk alles velen. In het hui» van Dtroultde vinden Juliette de Marny en baar oude dienstbode Ptironeile bescherming. Zoo i» zij dicht bij hem op wien zij zich volgens haar eed moet wreken. Dtroultde'» mismaakt pleegzuaje Anne-Marle wantrouwt Juliette de Marny. Deze maakte een uiutapje in het bosch van Suresnes. Dtroultde, ongerust, gaat haar tegemoet en vertelt haar, dat hil Gouverneur vande Conclergerie is geworden om de koningin, die daar gevangen zit. te kunnen redden. Dtroultde krijgt bezoek van Sir Percy Blakeney, den zonderlingen Engelschman, die onder den haam van de Roode Pimpernel zoovelen gered heeft uit i» klauwen der revolutlonnaireo. Hij tracht Dtroultde te weerhouden van zijn plannen in verband met de Koningin. Deze stelt hem Jonkvrouw de Marny voor. Sir Blakeney heeft een ernstig onderhoud met Dtroultde, die hem vertelt, dat hij een groote liefde voor Mile de Marny heeft. Blakeney ziet hierin een gevaar, doch Dtroultde tracht dit te weerleggen. De engelschman raadt hem echter aan zijn papieren goed op te bergen. _ , . , Anne Marie, het mismaakte pleegzusje van Dtroultde, vertelt Blakeney hoe zij MUe de Marny verdenkt. Zij kan echter geen positieve bewijzen brengen, In werkelijkheid heeft zij met haar vrouwelijk instinct het juist gezien. Juliette de Marny voelt Ilch door haar eed gedwongen Dtroultde ten val te brengen en zij klaagt hem dan ook anoniem In een brief aan den Nationalen Raad aan. Zwaar drukt deze daad op haar. De« te »terker, omdat Dtroultde haar op de meeat voorkomende wijze blijft behandelen. De mannen van het Comité van de publieke veiligheid onder leiding van Merlin komen huiezoeklng doen, WeenUnd bieden ia onmogelijk. Doordat JuUette de taach verbergt wordt niet» gevonden, Merlin doorzoekt het hui« en de kamer. Zij benut bun afwezigheid om de papieren te verbranden, waardoor zij elk bewijs tegen Dtroultde vernietigt. Deze hulp doel zijn liefde »terker spreken, die ook Jullett'» hart warmer doet kloppen. Anne Mie heeft echter het geheim ontdekt en «telt Juliette aan de kaak. Ben vreeaelijke «lag voor Dtroultde. Merlin keert met zijn mannen terug en neemt Dtroultde mee. Het volk moppert erg tegen bet wegvoeren van zijn weldoener. Nadat Dtroultde weg i» komt Merlin terug om Juliette ter verantwoording te roepen. Juliette wordt naar de gevangenl» gebracht Daar overdenkt zij wat zij gedaan heeft en bepeinathoegroothaarliefde voor Dtroultde 1». Deze wordt weer In vrijheid geeteld en bereidt alle« voor om zijn familie uit het land te krijgen. Anne Mie heeft Dtroultde alle» vertelt wat er in zijn korte afwezigheid v64( de arreltatie van Juliette gebeurde en ook hoe zij Anne Mie vertelde, dat zi) alle» deed om een eed, dien zij haar vader zwoer. Daardoor wordt Dtroultde alle« duidelijk. Hij heeft een onderhoud met Sir Percey Blakeney, den -Scarlet Pimpernel", die hem belooft alle« te doen om zijn familie uit Frankrijk te verwijderen. Daarna gaat hij op zoek om uit te vinden waar Juliette wordt gevangen gehouden. Hij zocht tevergeef«. Blakeney heeft echter uitgevonden, dat Juliette zich in de Luxembourg bevindt. Zij venchijnt den volgenden dag voor de rechtbank, Dtroultde is in de rechtzaal.

Ze liep met vasten tred naar de tribune, recht voor zich uitkijkend, zoodat zij Déroulède niet bemerkte. Haar mooie groote oogen straalden van zelfopoffering. Het was niet alleen haar leven dat zij offerde; maar alles, wat een beschaafde vremw dierbaar was, gaf zij op om den man, dien .zij liefhad, te redden, Den geheelen dag had Déroulède verlangd naar dit afschuwelijk oogenblik; zijn eigen ellende, zijn verdriet, zijn onherstelbaar verlies vergetend, bij de gedachte aan hetgeen zij te verduren had, wat zij zou denken, indien zij tot het besef kwam, wat haar te wachten stond. Toch had zij op deze wijze de beste kans op vrijheid; het was ongetwijfeld het zekerst voor haar. Aangeklaagd wegens samenzwering tegen de Republiek, zou zij na een kort verhoor veroordeeld en terechtgesteld worden, vóór hij voor haar pleiten en alle schuld op zich nemen kon. Het had dan reeds kunnen plaats vinden voordat Déroulède er iets van wist. Nu was het wel veel erger, maar ongetwijfeld toch bet beste. De gramschap van haar rechters zou dan tot hem overslaan en na eenige ellendige oögenblikken, zou ziij vrij zijn om Parijs te verlaten, om gelukkig te worden en hem en alles wat haar aan hetn herinnerde, te vergeten.

Een oneindige liefde vulde zijn ziel voor het mooie meisje, dat hem zulk een onrecht had aangedaan en toch zoo moedig getracht had, hem te redden. De aanklacht tegen Juliette Marny is historisch geworden. Op den 2 5en Fractidor, des avonds 7 uur, werd ze voorgelezen door den Officier van Justitie en aangehoord door de beklaagde — zoo vertelt het Bulletin — schijnbaar kalm en uiterlijk onverschillig. Zij stond op dezeMde plaats te pronk, waar eens de arme, schuldige Charlotte Corday gestaan had en waar spoedig de trotsche, onschuldige Marie Antoinette zou staan. En Déroulède luisterde, uiterlijk kallm, naar de lage woorden in het document;. Soms wilde hij plotseling opstaan en ia krankzinnige woede met een vuistslag de woorden in den mond van Faucquier-Tinville tegenhouden. Maar om harentwille was hij genoodzaakt te luisteren en vooral kalm te bl'ijven, om haar zaak niet te verergeren. Daarom luisterde hij, terwijl de Officier van Justitie sprak: „Juliette Marny, ge wordt beschuldigd, door een valsche aanklacht, een vertegenwoordiger van het volk belasterd te hebben; ge noodzaakt door deze noodlottige daad het Revolutionnair Gerechtshof een beschuldiging tegen dezen volksvertegenwoordiger uit te brengen, een huiszoeking bij hem te doen plaats vinden en zoodoende kostbaren bijd te verknoeien, welke anders de Republiek toebehoorde. En dit alles deedt gij niet uit plichtgevoel jegens uw vaderland, maar om bevrijd te worden van iemand, die uw welzijn op het oog had en die trachtte u af te houden van het onzedelijk leven, dat u leidde, waardoor gij thans voor dit gerecht gebracht zijt, om een aanklacht wegens zedeloosheid, onkuischheid, laster en omkooping der publieke opinie te weerleggen. Als bewijs leg ik voor het gerecht uw eigen bekentenis, dat méér dan één burger van de republiek door uw toedoen in een onzedelijke betrekking tot u gestaan heeft; en verder, dat, volgens uw eigen bekentenis, de beschuldiging tegen den Burger-Afgevaardigde Déroulède valsch en misleidend was; en voorts uwe duistere correspondentie met enkele onbekende personen, welke u vergeefs trachtte te vernietigen. Dit aangenomen en sprekende in naam van het Fransche volk, eisch ik, dat ge van hier zult worden vervoerd naar de Place de la Revolution, om daar ten aanschouwe van de burgers van Parijs en omstreken en gekleed in een besmette, witte japon, als symbool van de smet op uw ziel, in 't openbaar door de handen van Burger Samson, den beul, gegeeseld te worden; waarna ge naar de gevangenis de Salpêtriere gebracht zult worden, om daar het vonnis van het Comité voor Publieke Veiligheid af te wachten. En nu, Juiliette Marny, nu ge de aanklacht tegen u vernomen hebt, vraag ik u, of ge nog iets te zeggen hebt, waardoor het vonnis wat ik gevraagd heb, niet op u zal worden toegepast ?" Kreten, gelach en vloeken begroetten deze toespraak van den Officier van Justitie. Vrouwen gaven door gillen haar goedkeuring te kennen; kinderen, niets daarvan begrijpend, lachten in onnoozele vroolijkheid; mannen toonden door ruwe vloeken hun irfetemming met Faucquier-Tinville's speech. Voor Déroulède was de kwelling die hij te verduren had, ontzettend. Hij deed krankzinnige pogingen om zich te beheerschen; hij drukte de nagels van zijn vingers in zijn vleesch, trachtend door

Ïhysieke pijn zijn zielesmart te smoren, [ij voelde, dat hij gek zou worden, als hij nog één woord, nog één laagheid hooren zou. Het gegil van die vuile menigte klonk alsi hellekreten. Al zijn medelijden men hen vloog heen, en ook zijn liefde en toewijding voor de lijdende armen bestond niet meer. Hij had alleen nog het afschuwelijk, krankzinnig verlangen, hen te zien lijden en een ellendigen dood sterven. De hartstocht van den haat, die nu zijn ziel overmeesterde, was minstens zoo leelijk als de hunne. Slechts Juliette bleef even kallm en rustig als altijd. Ze had de aanklacht en het vonnis vernomen, want haar bleeke wangen waren langzamerhand aschgrauw geworden; toch liet zij geen oogenblik haar trotsche houding varen. Zij keek in .'t geheel niet naar de menigte, die haar beleedigde. Zij wachtte rustig tot het gegil en het geschreeuw ophielden; alleen trommelde zij ongeduldig met haar vingertoppen op de leuning voor haar. De „Bulletin" zei, dat rij haar zakdoek nam en haar gezicht ermee afveegde. Elle s'essuya Ie front qui fut perlé de sueur. Het was drukkend heet geworden. De atmosfeer was beladen met den doordringenden geur van natte, vuile kleeren. De olielamp boven de hoofden der beschuldigden flikkerde en begon te walmen en hoewel de zaal vrij groot was, werd de temperatuur ondragelijk. De Officier van Justitie herhaalde zijn vraag: „Juliette Marny, hebt gij iets te antwoorden op de beschuldiging, die jegens u is uitgebracht, waardoor het vonnis niet zal volvoerd worden ?" ,Het roet uit de lamp viel in kleine stukjes op Juliette's mouw; met haar fijne vingertoppen wipte zij ze rustig weg en antwoordde toen: „Neen; ik heb niets meer te zeggen." „Hebt ge een verdediger gekozen, zooals de Wet u dat veroorlooft ?" voegde de Officier van Justitie er plechtig aan toe. Juliette wilde antwoorden; haar lipj>en vormden zich reeds tot het „neen", dat zij van plan was uit te spreken. Maar nu was de tijd voor Déroulède aangebroken, In een oogenblik stond hij op, gewend te spreken en te bevelen: „Burgeres Juliette Marny heeft mij haar verdediging toevertrouwd", zei hij, vóórdat het „neen" Juliette's bleeke lippen ontsnapt was, „en ik ben hier gekomen om de beschuldiging jegens 'laar uitgebracht, te weerleggen en uit naam van het Fransche volk vrijspraak en recht voor haar te eischen." HOOFDSTUK XXII. De Verdediging. Groote opschudding en luide toejuichingen begroetten de woorden van Déroulède. „Ca ira! Ca iral vas-y Déroulède!" schreeuwde men vanuit de banken in de zaal; en mannen, vrouwen en kinderen zetten zich opnieuw, in afwachting van een kwartier van genot. Het volk was steeds geneigd naar zijn bijzondere uitverkorene te luisteren. Het licht van de petroleumlamp bescheen Déroulède's ernstig, donker gelaat, toen hij den onbeschaamden aanklager van Juliette aankeek. Juliette had haar kalmte geen oogenblik verloren en niemand stelde voldoende be-

m^^m,^^

lang in haar om den lichten .blos te bemerken, die haar naar de wangen was gestegen, bij 't eerste woord, dat Déroulède had geuit. Tinville wachtte tot het rumoer eenigszins bedaard was; toen vroeg hij: „Welnu Burger Déroulède, wat hebt gij te zeggen, opdat het vonnis aan den heklaagde niet voltrokken zal worden?" „Ik zeg u, dat de beklaagde onschuldig is aan elke aanklacht jegens haar uitgebracht," antwoordde Déroulède met vaste stem. „En hoe kunt ge dat bewijzen, Burger 'Afgevaardigde ?" vroeg Tinville spottend ? „Heel eenvoudig, Burger Tinville. De correspondentie, in uw aanklacht vermeld, behoorde niet aan de beschuldigde, doch aan mij. Ze bevatte verschillende mededeelingen, die ik wenschte te doen aan Marie Antoinette, wanneer ik als luitenant-gouverneur iu de Concicrgerie zd"u zijn. Door mij te beschuldigen, bewees burgeres Juliette Mamy een grooten dienst aan de Republiek, want mijn plan was, Marie Antoinette te helpen, dit land te verlaten en een schuilplaats te zoeken in haar geboorteland." Langzamerhand brak een gemompel los te midden van de menigte in de zaal, dat eindigde in een geweldig, donderend geschreeuw van afschuw en vcrwensching. Déroulède, de vriend en afgod van het volk, de vader van de kinderen, de vriend van de vrouwen, die meevoolde in hun lijden, Papa Déroulède, zooals de kleintjes hem noemden, was een verrader, zich zelve beschuldigend, plannen smedend voor de bevrijding van een ex-tyran, een

siechte vrouw, die zich koningin had genoemd, voor Marie Antoinette, de oostenrijksche, die den ondergang van Frankrijk gewild en bewerkt had! Hij, Déroulède, een verrader! In een enkel oogenblik was de groote liefde, die zij hem toedroegen, in feilen haat overgesilagen. Hij had hen bedrogen, hen uitgelachen, en hen omgekocht, door hun kinderen te verzorgen! Bah I het brood van een verrader ? Het kon den kinderen kwaad hebben gedaan! In 't eerst waren zij verbaasd geweest. Hoe was het mogelijk, dat hij een lichte vrouw zou willen verdedigen. En nu hij bemerkte, dat ook zijn verraad aan het licht zou komen, vond hij het zeker veiliger alles eerlijk op te biechten, vertrouwende op zijn populariteit en zijn macht over het volk.

WIE ZINGT DAAR? DE „NEW EDISON" =

NEWWIlSON

\ COMPARISON WlIHlrHtJLIVINC AUTIST *-., REVEALS NO DIEÉERENCE ^

Wij noodigen U uit tot een bezoek

KUNSTZAAL EDISON AMSTERDAM DEN HAAG ROTTERDAM

.

LEIDSCHESTRAAT 84 LANGE POTEN 15 . WITTE DE W1THSTRAAT 88

^^■^

Bah! Geen enkele verzachtende omstandigheid vonden zij voor hem. Hij was eens hun afgod; nu was hij gevallen en haatten en verafschuwden zij hem evenzeer als zij vroeger van hem hadden gehouden. En dit zagen zijn vijanden en lachten vergenoegd. Juliette leek wel een geestverschijning. De kLeuT was van haar wangen gevloden, en zie zag bleeker dan ooit tevoren. Het leek wel of ze meer leed, dan «enig menschelijk wezen verdragen kon, meer kwelling te doorstaan had. Hij wou zijn leven niet aan haar te danken hebben. Dit was de eenige gedachte, die alle andere te niet deed. Zijn liefde voor haar was gestorven en hij wilde niets van haar opoffering weten. Zoo zagen beiden elkaar in dat opperste oogenblik van hun leven; en toch begrepen ze elkaar niet. Eén woord, één aanraking had hun een bäik in elkaar's hart kunnen geven en nu leek het wel of de dood hen voor eeuwig zou scheiden, zonder dat het groote raadsel opgelost zou zijn. De officier van justitie wachtte totdat het leven wat bedaard was; toen sprak hij 'met een glimlach van voldoening: „En moet het gerecht hieruit opmaken, Burger Afgevaardigde Déroulède, dat gij zelf trachtte de verraderlijke correspondentie te verbranden en de tasch, waar- • in ze gesloten was, te vernietigen ?" „De verraderlijke correspondentie was van mij en ik zelf verscheurde ze."

ALLERLEI EN OVERAL Een bekend enge'.sch tooneelschrijver, wiens werk ook in ons land opgevoerd is, Sir Arthur Pinero, vierde zijn posten verjaardag. Zijn carrière is zeker wel interessant. Alvorens voor het tooneel te schrijven, heeft hij zeven jaar als tooneelspeler de eigenaardige eischen van deze kunst bestudeerd. Daarna verscheen zijn eerste stuk, waarvan hij 't opvocringsrecht gratis moest afstaan. Zijn tweede poging gaf hem iets meer succes. Hij ontving toen f 6o.— voor dit stuk. Daarna steeg zijn honorarium Voor het derde kreeg hij f 300.—, doch zijn naam was gemaakt en zijn finantieel succes eveneens. In den laatsten tijd is er in Engeland een steeds groeiende opvatting, dat het onzin is om Parijs op den duur als centrum en schepper van de mode te beschouwen. Het is waar, en ook in ons land blijkt het , duidelijk, waar engelsche modebladen als die van Weldon's grootere verspreiding hebben, dan welke andere ook, dat de engelsche kleedcrdracht door de dames zeer gewaardeerd wordt, meer dan de fransche. Onder leiding van Sir Henry Whitehead worden thans pogingen aangewend om een Fashion House, bedoeld als centrum van

mmm

(Wprdi vervolgd.)

ONZE PRIJSVRAGEN

Het Nieuwe nederlandsch^tooneel Dit gtzelschap zal het volgend seizoen abonnementsvoorsteilingen geven in den Hollandschen sqhouwburg te Amsterdam waarvan het reoenoire o.m. bevat „Tokayer" van Hans Müller..,De doodende straal" van Scheffer. „Gyges und sein Ring" van Hebbel en..Loyalties" van Galsworthy. Op onze foto ziet men v.l.n.r. de beeren John Gobau, Van Praag. Mej Sophie de Vries, Louis Saalborn, B. Kreeft, Oscar Tourniaire en Janse Kok (administrateutj.

de mode, in Londen te stichten. Een speciaal comité, waarvan bekende personen op het gebied der mode lid van zullen worden, zal de zaak ter hand nemen. Amerika wil als nieuwigheid jasz-opera's opvoeren. Een prachtige keuze zou „die Meistersinger" zijn, daar kan men toch uitstekend een Hans Sachsophone bij gebruiken. In verschillende landen toont de hooge arristocratic veel intresse in de film, op dezelfde manier als dat vroeger voor opera en comedie geschiedde. Men kent in Londen b.v. zoogenaamde First Night (eersteavond) opvoeringen, waarbij de voorstelling voor genoodigden" alleen plaats vindt. Voor veertien dagen ging als First

Night de nieuwe film van Betty Balfour, Satan's Sister. Het is een zeerooversfilm met de liefdesgeschiedenis van een jongen en een meisje er doorheen geweven. Een deei der opnamer^, geschiedde in Jamaica. Het toeval wilde, dat J. H. Thomas, de sociaal-democratische minister voor Koloniën, net daar ter plaatse vertoefde toen de opname gebeurde. Hij toonde zijn belangstelling door bij de eerste opvoering te komen.

Oplossing prijsvraag X/V. De woorden zijn: Parmant; Cadeaux; Indiana; en; Turbine. Prijzen werden toegekend aan: A. Kok, Amsterdam; M. E. Mosheuvel, Breda; A. J. ter Stege, Enschedé; S. Deurman, Den Haag; M. M. dé Vries, Oostzaan; H. M. Mast, Rotterdam; J. Prince, Vlissingen; A. van Houte, Middelburg; B. Stam Jzn, Zwartsluis; H. Verheul, Sliedrccht.

PRIJSVRAAG XVIII W ij willen u weer eens een kettingraadscl opgeven. De vraag is om de woorden honingbij met telegraaf te verbinden en tusschen deze beide niet meer dan drie schakels, dus vijf woorden in het geheel met de bovengenoemde twee mee. De eisch is, dat de laatste lettergreep van het eene woorrf het begin is van het volgende: bijvoorbeeld: Honing &/ — h\]werk — werkman — mantel — /e/egraaf. Er zijn nog heel wat andere combinaties. Probeer het eens en zend uw antwoord vóór 28 Juni aan de Redactie afd. Prijsvragen, Galgewater 22, Leiden en gij hebt kans op een der tien prijzt«!., die onder de goede inzendingen worden verdeeld.

»P

Verkeerd begrepen door F. MONTQOMERY Verteld voor de jonge lezeressen en lezers van ons blad

Sedert het middagmaal in de kinderkamer genuttigd is, heeft de regen niet opgehouden in stroomen neder te dalen op de velden en bosschen, de lanen en tuinen, het daJc en de stallen van de oude abdij van Warcham in het graafschap Sussex. Sinds het tafellaken weggenomen is, staan twee kleine krullebollen dicht naast elkander aan het raam der kinderkamer en volgen twee paar heldere oogen de beweging der wolken in de lucht. Wat een vreeselijke natte achtermiddag. Het is erg jammer, want vader wordt heden thuis verwacht en had den beiden broertjes beloofd, dat zij hem aan het station lÄochten komen afhalen. Voor Virginie zou er geen plaats zijn in den „dogcart"; zoo zij dus beloofden zeer stil te zitten, niet op het wiel te gaan staan om er in te komen, en er niet uit te springen voor het rijtuigje stil stond, of iets anders even buitengewoons te doen, zouden zij aan de zorg van den ouden Peter, den koetsier toevertrouwd zijn geworden — en wat zou dat een pret zijn geweest! Een poosje buiten bereik van Virginie 'te zijn, dat was het toppunt van genot. Arme Virginie !• Ware zij voor de rechtbank dezer jonge rechters gebracht, voorzeker zou zij terstond veroordeeld zijn geworden, zonder aanneming van verzachtende omstandigheden. En toch was zij over het geheel genomen, eene goede, welmeenende vrouw, doch de plicht om die drukke kinderen op te voeden, maakte haar zenuwachtig. De kleine Alfred, de jongste alléén, dat ging nog, kon zij soms tot hun vader zeggen, hem kon zij wel regeeren, want hij was nog maar vier jaar oud en had ontzag voor h^ar, maar — „de jongeheer Humphrey! — Aan dit punt gekomen, ontbraken Virginie altijd de woorden. Zij kon dan slechts de handen omhoog heffen en met eene onderdrukte verzuchting de oogen ten hemel slaan. Baron Everard Duncombe was lid van het parlement en gedurende de zitting bijna onafgebroken te Londen, zoodat, uitgenomen van Zaterdag tot Maandag, zijn kinderen hem in dezen tijd van het jaar slechts weinig zagen. Bij deze korte bezoeken werd hij overstelpt met klachten over alles wat de jongeheer Humphrey gedurende de week uitgevoerd had, hoe hij in onmogelijke boomen klom en van onmogelijke hoogten sprong; hoe hij in den stal tusschen de pooten der paarden doorgekropen, of met den hond in het hondenhok was gaan zitten, hoe hij eens op een dag bijna van de ladder was gevallen en den volgenden bijna in den vijver; in één woord, zijn gedrag was vreeselijk. Maar de zaak waarop Virginie telkens terug kwam was, dat hij "zijn jonger broertje aan allerlei onheilen blootstelde; want wat Humphrey deed, deed Alfred na, en waar Humphrey ging, volgde Alfred. En voor Alfred was het geheel iets anders, betoogde Virginie. Humphrey was bestand tegen verkoudheden, hoest en alle mogelijke ongelukken, maar de kleine Alfred had een veel zwakker gestel. Van nature zacht en schroomvallig, aanhankelijk en liefhebbend van aard, was Alfred zijns vaders lieveling.

fW-wlÊï >

...geneest U verrassend snel van j

Rheumatiek Ischias Verkoudheid Griep Slapeloosheid Jicht Influenza Spit Hoofd- en Zenuwpijn Genezing en onschadelijkheid gegarandeerd. Vakrijgkaar hij allt Jlpolhtker*
Eenigen tijd voor haren dood had mevrouw Duncombe deze voorliefde van haren echtgenoot voor zijn jongste kind opgemerkt, en hem meer dan eens daarvoor gewaarschuwd. „Alfred is zulk een aardig vleiertje," antwoordde hij dan, het kind op den arm nemende en het krulkopje streelend, dat zich dadelijk zoo tevreden in zijne armen nestelde. „Nam ik Humphrey zoo op, hij zou worstelen om los te komen om op tafels en stoelen te klimmen." „Humphrey is ook drie jaar ouder," begon weer de moeder, „gij kunt ook niet wenschen, dat hij zoo stil zal zitten als een kind van nog geen twee jaar; maar hij is niet minder lief dan Alfred, alleen op eene andere wijze." „Het kan zijn," hernam baron Everard, „maar het is zeer innemend als een kind iemand zoo aanhangt en uren lang op" den schoot blijft zitten." Mevrouw Duncombe antwoordde niet, maar haar oog dwaalde van haar blonden jongsten naar haren oudsten zoon, die'drie jaren lang haar eenig kind was geweest. Haar ten minste was hij een voorwerp van trots en vreugde. Zij was trotsch op zijn mannelijk karakter, zijn onvermoeiden geest en zijn bedrijvigheid, en zijne ruwe liefkozingen waren haar even dierbaar als de meer vleiende van zijnen kleinen broeder. Hoc gaarne zag zij hem in de kamer stuiven en met één sprong op haar schoot zitten, zelfs al wierp hij daarbij een stoel of haar werkdoos met al wat er in was, omver, of al maakte hij de sofa ook vuil met zijne bemodderde laarzen. Wat maakte het uit! Voelde zij niet zijne vurige kussen op haren wang ? Omhelsden haar niet zijne lieve, hoewel ruwe armen ? O, het was een droevige dag voor den kleinen Humphrey Duncombe, toen deze moeder hem ontnomen werd, toen de langdurige, slepende ziekte eindigde met den dood, toen het holle oog, dat tot het laatst toe op hem was blijven rusten, zich voor altijd in dit leven sloot; en de dunne doorschijnende handen voor de laatste maal werden gevouwen op die borst, waaraan hij nooit weder zijn lokkig hoofdje zou neerleggen om snikkende schuld te belijden en berouw te toonen. Overstelpt door den slag die hem had .getroffen, zag baron Everard zijn kinderen slechts zelden in de eerste dagen van zijn verlies. Toen hij weder op hen begon te letten, was hij verwonderd Humphrey dezelfde te vinden als altijd, luidruchtig en roekeloos als vroeger, altijd onheilen stichtende, en schijnbaar vergetende, wat er gebeurd was. „Hij heeft geen hart," sprak hij in zich zelf, toen hij de kleine gestalte van den knaap, in zwaren rouw gekleed, beschouwde, terwijl deze de lammeren in de weide najoeg.

Doch zijn vader zag niet, hoe Humphrey zijn gelaat veranderde, als de herinnering aan zijn moeder over hem kwam; hij hoorde niet, hoe vaak de dierbare naam half werd uitgesproken, maar dan teruggehouden door snikken. Mevrouw Duncombe was ongeveer twee jaren voor den dag, waarvan ik verhaal, gestorven. Uit het geheugen van den kleinen Alfred was dit alles uitjjewischt of het nooit had bestaan; hij herinnerde zich zijne moeder niet eens meer; maar in het hart van den oudsten knaap was de herinnering aan haar bij tijden nog altijd levendig en frisch. Soms gingen weken en maanden voorbij, waarin hij niet aan haar dacht, maar eensklaps kon eene bloem of een boek of iets anders dat haar had toebehoord, hem alles weer voor den geest brengen; dan verhief zich de kleine borst, dan boog zich het kleine hoofd en werden de vroolijke, donkere oogen door een vloed van tranen verduisterd. In de nu ongebruikte zitkamer van mevrouw Duncombe bevond zich een levensgroot portret van haar zelve met Humphrey in hare armen. Op oogenblikken als de zoo even beschrevene, of wanneer hij eenig verschil met Virginie had, ging het kind hierheen en hurkte neder op den grond in de donkere kamer; dan nam hij dezelfde houding aan als op het portret, en trachtte zich te verbeelden, dat hij zijns moeders armen om zich heen voelde en dat zijn hoofd rustte op haren schouder. Op vaste dagen werd de kamer gestofd en schoongemaakt; dan waren de zware blinden geopend en viel het volle daglicht op het portret. Men kon dan de twee broertjes er voor zien staan, terwijl de oudste den jongste alles verhaalde, wat hij zich van haar kon herinneren. Alfred had veel eerbied voor Humphrey en bewonderde hem. Een jongen van zeven jaar die reeds een buis draagt, is altijd een voorwerp van bewondering voor een van vier die nog een kiel aan heeft; maar Alfreds verbeelding reikte niet verder dan de bibliotheek en de eetkamer, de zitkamer had hij nooit anders gekend dan gesloten, dus vermeerderde zijn eerbied nog, als hij ingespannen luisterde naar Humphrey's bezielde beschrijving van de vroegere heerlijkheden van het huis, toen de zitkamer eene zee van licht was, toen er neteldoeksche gordijnen voor de ramen hingen en de stoelen met sits bekleed waren, en toen moeder op de sofa lag, met haar werktafeltje vopr zich. Duister en beneveld was voor het jongste knaapje de voorstelling der moeder, van wie zijn broeder steeds met zachte stem en schitterende oogen sprak, maar hiervan was hij volkomen zeker, dat zij iets zeer schoons en heiligs geweest was. In dil opzicht was het besef zijner minderheid tegenover Humphrey zeer diep, en soms was het of een gevoel van schaamte over hem kwam, wanneer een hunner lange gesprekken eensklaps eindigde met den snellen, eenigszins verachtelijken uitroep van Humphrey: „Het helpt toch niets of ik mijn best doe het je te doen begrijpen, want gij herinnert u haar toch niet meer." Bij zulke gelegenheden kwam er een ernstige, peinzende trek op het lieve gezichtje, en beleed hij nederig zijn groote minderheid. (Wordt vervolgd.) Volgende week hopen we weereenige kinderfoto's te plaatsen.

.' ■; •',

iVcor oin^e

Ee^eretóeinm

op het gebied der mode, heeft als nieuwigheid een mannequinlunch-parade uitgedacht. Bij elk onderdeel van het menu, verschenen de modedametjes met costumes aan in de kleur of het genre van het gerecht. Komkommer-groene japonnen b.v. kwamen binnen toen de .zalm met komkommersla werd opgediend. En zoo werkte men het heele menu af.

TEGEN DE VLEKKEN Mef. M. H. vraagt: Ik heb een paar bruine glacé handschoenen met bont gevoerd, die ik eerst met terpentijn en toen met benzine (toen terpentijn niet hielp) heb schoongemaakt. Zeer tot mijn schrik zag ik nadat de handschoenen droog werden, een en al donkere vlekken. Gaarne zou ik van u vernemen of er misschien ook nog iets aan te doen is.

De laatste nieuwigheid is een hoedenspeld met een keurig uit glas nagemaakte vlieg. Ook torren worden verrassend natuurgetrouw nagemaakt, zoodat men gelooft, dat deze insecten zich op den hoed bij de bloemen hebben neergezet. Gemakzucht is, volgens sommigen, de karakteristieke eigenschap van de genotzoekende jeugd van onze dagen. Als een bewijs ervoor zou men het volgende berichtje kunnen nemen,, dat men in een der bekende buitenlandsche bladen kan vinden. Een danspartij, werd in een oud kasteel gegeven, waarvan de hall wel groot, doch zonder gezellige zitgelegenheid was. De jonge gasten brachten toen hun auto's naar binnen, die in de ruime hall werden neergezet en waarin men, zij het dan ä Timproviste, maar daarom niet minder genoeglijk flirten kon. Een aardige nieuwigheid is om op de japonnetjes en pakjes van babies uitgeknipte bloemen en poppetjes te naaien, die uit bedrukt katoenen stof geknipt worden. De kleintjes spelen dan met hun kleeding en amuseeren zich ermee. Een nouveauté, welke zeker attractief is, doch ongetwijfeld kostbaar, is het dragen van ringen met miniatuur-portretten, niet langs fotografischen weg gemaakt, doch geschilderd. 'n Modesnufje voor beeren: Behalve de wijde „oxfordbroek" is er nog een ander nieuwtje voor den modieuzen mijnheer. Vilten hoeden worden nu met breede strikken verkocht, welke versierd zijn met een gesp, zooals men die op sommige dameshoeden ziet. De Zuid-Afrikaansche regeering doet haar best om den afzet der struisvogelveeren te bevorderen. Zoo gaf de Vertegenwoordiger van Zuid-Afrika in Londen een speciale „veerenthee". Aan de schoone bezoeksters werd getoond hoe deze kostbare' dracht niet alleen voor gamccring van hoeden en als waaiers te gebruiken is, doch dat men er sierlijke boa's van kan maken, shawls en dergelijke. Eve

Valere,

een

grootheid

Antwoord. Tot mijn spijt moet ik u melden, dat u zelf weinig kunt beginnen met uw handschoenen. U hadt beter eerst kunnen vragen, hoe ze schoongemaakt moesten worden. Doe er nu maar geen moeite meer aan, doch brengt ze naar een handschoenenwas» scherij. Misschien kunnen die u nog helpen,

A 4' * 't

k^i^M

&

?!

^

«i

r

K'

6en keur van nieuwe japonnen en een aardige relsmanteL TAodellen ©ehr. Sensen, .Amsterdam

Mcj. R. de R., Zaltbommel, vraagt: Ik heb een groenblauwe mousseline japon en daar heb ik teervlekken in gekregen. Zoudt u zoo goed willen zijn om mij een raad te geven hoe ik ze er uit zou kunnen krijgen ?

Het geslacht Davids is in onze kunstwereld reeds tientallen jaren bekend. Niet te verwonderen, want het bestaat uit een aantal artisten, die zich buitengewoon hebben onderscheiden, 't Waren reeds de oudelui Davids, die door het geheele land de variété-kunst brachten. Het métier stond toen nog niet zoo hoog in aanzien, stellig ware hun plaats een andere geweest, dan ze nu hebben ingenomen. Maar wat voor de ouders niet was weggelegd, zou 't deel worden hunner kinderen. Vier hebben het pad der kunst betreden, en ze hebben alle vier zich een naam van "beteekenis verworven. Harde werkers zijn 't allen met niet te miskennen groote artistieke talenten. De eene is de populaire kapelmeester van het Flora Theater, Hakkie Davids, knap kapelmeester, uitstekend componist, iemand die onder zijn collega's 'n goeden naam heeft. Over z'n broer Louis zullen we alleen maar zeggen, dat die z'n gelijke niet heeft. Een derde heeft zich aan desertieschuldiggemaakt: Rika is de planken ontrouw geworden. Maar duizenden zullen zich haar nog' herinneren in haar optreden met Louis, o.a. op een voortreffelijke wijze in „Koning 'k Zie zoo-wat te Amsterdam", een der meest succesvolle revue's die Frits van Haarlem een kleine twintig Jaar terug in Carré te

'.,;"" ,'-

"■

:

'

—TT-^—-

■

Amsterdam gaf en waarvan Louis Davids de samensteller was. Als vierde is er nog Henriette de vrouw van onzen knappen revue-schrijver Rido. Zouden er veel in ons land zijn, die haar , niet eenige malen hebben zien optreden? Is er iemand, die dat smeuïge Jordaantype van haar niet kent? Hoe juist hebben zij en Louis, hoewel Rotterdammers, dat Amsterdamsche type getroffen, zóó, dat men zich moeilijk kan indenken, dat hun wieg niet stond aan de boorden van Amstel en IJ. Henriette Davids is na' t uurlij k steeds een der hoofdfiguren in Rido's revues. Hij mag zich gelukkig achten, dat hij daarvoor een zoo kundige artiste tot z'n beschikking heeft. Elke rol weet ze tot een groot succes te voeren en wie of er om haar heen staan, ze zal altijd 't meest opvallen. Tenzij Louis er ook is, dan deelen ze eerlijk samen. Onze fotograaf Godfried de Groot slaagde er in een goede serie opnamen van Jetje Davids te maken een eenige daarvan reproduceeren we thans, nu ze juist — na haar succes in „Dat heeft Amsterdam nog nooit gezien'' — weer optreedt in Mille Colonnes te Amsterdam in Rido's nieuwste revue, waarin natuurlijk de Olympiade het onderwerp van behandeling is.

Antwoord, Men verwijdert op de volgende wijze teervlekken uit wollen stoffen. Leg de vlek met den goeden kaot van de stof op eeneenige malen dubbelgevouwen doek en bet deze dan met ongekleurden alcohol, als eau de cologne, absolute alcohol of brandewijn. Verleg den doek telkens iets, zoodat de vlek op een schoon gedeelte komt. Op deze wijze kan de vlek worden verwijderd.

HEEFT U AL EEN NIEUW ABONNÉ AANGEBRACHT? leder abonnee die een nieuw abonnement aanbrengt heeft het recht op een van de onderstaande boeken. Volkssedlchten Dr. J.P.Heye Een vertelling aan de kaptafel A.L. G. Bosboom-Taussant Een schaklns In de 17e eeuw Mr. Jacob van Lennep De Prinses de Cléves Madame de La Fayette Carmen Prosper Merimée Sorotje M.Scharten-Antink Bika van den Dominee Nico van Suchtelen Zendt nog heden uw opgave en wij sturen u na'^enkele dagen het door u gekozen boek.

sase-sse«

see • sßs »SGQ <

sas« Foto's Godfried de Groot, A'dam

■

■

■■

'•,'■

■^

.—:

.

.

' ■ y^::;-'

:.■

O' G »

POBJZ1B

CONSTANT WOLFSON

$

MUZIEK VAN

ROSINE DE COCO g ^

!

äSSä'.

S&Z44C..

i

f' N

M

'£/>Cf.AeMA,^deÄy-'neMd Uc^t

MW

^g

1

OyadfajtM/ 4ftww..

£ 'Zvascrf af*///?

544

tf^È

M-t pp p

J>H

i

r

r

r

N

•va yfanu.-'tneM/

a

Doe eenvoudig wat fijne ruitvormige Lux schilfertjes in heet water. Zij lossen op tot een overvloedig sop, dat zacht is voor zijde, wol, fijn katoen - alle dingen, die'U het meest op prijs stelt - en ook voor Uw handen.

*

H

ifei

N .M

I

il Up

Overtuig U dat U inderdaad Lux ontvangt - in het bekende pakje. Er zijn vele imitaties, doch dit zijn steeds dikke reepjes gewone zeep. Lux is niet te vervangen; zie dus toe dat U Lux krijgt. De Lever's Zeep Mij. - Vlaardingen

fiidjl'J 1 UjJ i i Ijr JUL'lil 1^ ÏÊÊ

n'

p

^

Natuur verspreidt nu rust en vree. En t lieflijk maanlicht lonkt en lacht. De avond droomt, reeds valt de nacht. Nog slent'ren zij, zoo stil gedwee; Wand len zachlkens op en neder. Kozen stil en fluist ren teeder.

n

^S^ 'B•a,

i

tt

^

Daar staan ze. turend in de zee Geslagen als door toovermacht. Hij houdt haar vast. haar mondje lacht En niemand zag die lieve twee. Dan de golfkens op en neder. Deinend, zachtkens, heen en weder.

voor voor voor voor voor voor

den Uw den Uw den Uw

Sport-liefhebber, Clubhuis, Dans-liefhebber, Vrienden, Kunst-liefhebber, HOME.

,,.,.^,.-,..wj»/E|.a\g/

Wasschen behoeft geen rafelen van mouwomslagen of boordranden der overhemden tengevolge te hebben. Wasch ze voorzichtig in Lux. Het is even gemakkelijk als handenwasschen.

i^s

I

^

Alleen in pakjes

^ Stil nadert nu der Liefde fee. Hij kust haar innig .... lang en zacht. En zwijgend in het grauw der nacht Luistren beiden, vroom vereend,. . . Naar de stemmen .... zacht en leeder Wieg'lend, droomvol, op en neder . . . WIE den "NEW EDISON" gehoord heeft WIL. .... . . een "EDISON" of NIETS CATALOGUS GRATIS OP AANVRAGE BIJ DE

KUNSTZAAL »EDISON" AMSTERDAM ^l^lmvl « nPN HAAG LANGE POTEN 1b ROTTERDAM ". . . . WITTE DE W1THSTRAAT 88

*

a B

B-a^s^Q

^è^*

^m

*5!^^ Mms?

wan/o Naaml. Vennootschap

„Rof€»■•■»" Directeur E. 50ERMA DAMES-EN HEERENKLEEDERMAKERIJ De Coupe in nieuwe banen wil rcjigrn : De (ot nog loc onopgeloste moei lijU beid door Hin en projeefte opgelost oauUf de coupeurs, tijdens het sniiden rekening kunnen houden met den individueden lithaamsvorro.

MONA LISA ZEEP

Heerenstrnnt 98 Telefoon 7S5 Ansterdn«. Rok« 70. Telefoon35808

Zooals de onvergetelijke schoonheid van Mona Lisa over de geheele wereld erkend wordt, zoo zal U ook na een enkele proeve met

W.H. VAN VENETIË AMSTERDAM 2e Helmerstraat 82. Tel. 24113

MONA LISA ZEEP

f 1.10 p. flesch -1.10 „ „ -1.10 „ -1.10 „ ,. -0.80,. ..

PALESTINAWONEN

HONDEN GENEESMIDDELEN van Dierenarts K. DIFF1NÉ Chem. Fabriek Krewel A.G. Keulen

volgaarne toegeven, dat zij, op gebied van toiletzeepen als een

..ONZE HONDEN"

hoogstaand product

Handboek voor den Hondenliefhebber en hondenfokker. — Toezending Tan dit intresaante boek geschiedt op aanvrage gratis en franco.

aangemerkt moet worden ■

Roede Port Witte Port Samos . . . Bloedwijn . Medoc . . .

Door haar fijne geur en buitengewone kwaliteit beteekent het gebruik van deze zeep een bijzondere verzorging van Uw huid.

ROTTERDAM

Firma 3oh. v. d. Meijden Dz.

ROLLUIKEN MARQUISES Telefoon 30495 Den Haas

Opgericht 1860 Trompstr.

Mijnhardts Hoofdpijnlabletten

t stillen spoedig de ergste hoqfdpijn n <m Pnj> 60a

BIJ

AooU<«iOragéten.

M

I

TANGO 1925 (4« «roote U»iu4mmm) Omtu mijt dagaiiAs

Dans lastitnnt C KLINKERT

IMV.ZAADHANDEL

?sa»EN ZAADTEELT

Sladkoadcrskade 152 Tel. 24232

V 90

TIHIi Ca¥i

99 v/t MASCOTTE — 68 WAGENSTRAAT 68. DEN HAAG HEEFT ZIJN OUD. GEZELLIG

BITTERUURTJE

OOLTGENSPLAAT

ONDER EMINENTE MUZIKALE LEIDING VAN Mr. J. C. v. BRÜCK, EN ARTISTEN

VAN 4-8 UUR

VAN 8 l2-Vl2 UUR

©DMii^ilM WENSCHT U EEN SMAKELIJK DINER BEZOEKT DAN, OF BELT OP

EERSTE KLASSE ENGELSCHE GEMAAKTE HEERENKLEEDING Ontvangen schitterende collectie

HET „BUREAU-PISUISSE'

costuums en regenjassen in orijzen vanaf f 32.50 tot f 70.— Laan van Meerdervoort 136 Hoek vaa Diemenxlrmal DEM HAAG GEEN FIUIAL.EN

Beslist goedkoopste adres voor complete Meubileering. — Ruilt ook Meubelen. Dagtlljks aan kuis te ontbiedt».

Frankenslag 166 • Den Haag Telefoon 50585

CINEMA XTHEATER

Bdaaluch mt hel SAMENSTELLCM vaa Cabaret-prograaaM*« en kat argaaiseerca van Fecalavaadea, Caacartaai Drawia» raoia-EBter(»i«»ient«,Soir«<:«oarticiiiière« Kindervoarstellinaen, ale etc.

Doorzittend bij Wiel rijders, 'm Ieen door de zon Verschroeide Huid, I Schrijnen en Smetten, verzacht en 1

OeneestmenmetpuQAi

LAAN VAN NIEUW OOST-INDlE 14 - DEN HAAG - TEL. 72430 PRIMA KEUKEN ALLES EERSTE KWALITEIT

DEN HAAG

Itrmal 72 Tdcfaoa 33737 beveelt zich beleefd aan tot in- en verkoop van

Ie en 2e HANDS MEUBELEN

„LONDON HOUSE" l

VERKOOpHUIS 3. 3. VOERMANS,

Lcrerw« aan Inndbouwer« en tmnbezitlera Men »r»ne prijscoornni Op bijna alle plaatsen Teriegeawoordisd

WEER TERUG, MET VOLLE MEDEWERKING VAN

THE ROYAI. DANCING BAND

Amsterdam

/HA.H0BBEI

■

|^|~bij Apoth.en DrogistërTTMH^^

VOOR ADVERTENTIES WENDE MEN ZICH TOT HET CENTRAAL ADVERTENTIE-BUREAU LOUIS BENJAMIN, STATIONSWEG 61b, ROTTERDAM

Ng

/tdre» van Redacüe i ejn ^it nummer bevindt Äich een liedje. üf^Tl T^uaiek van ÏJ. S". Tierie ^r. (aai8evater22,eelden « Woorden van S. "H. H. adelaar-£éon. Giro no. 41880

Hel Cinema O Theatergedeelte staat onder redactie van pier 'Weslerbaan.

15 CTS