JAARGANG 13|nummer febr.|V.U. Renaat Vaes
INDRUK
Jaargang 12|nummer sept.
000
Spes Nostra Kuurne| Koning Albertstraat 50 | 8520 KUURNE
contactblad voor leerlingen, ouders en oud-leerlingen tweemaandelijks | afgiftekantoor 8520 Kuurne
SPES PLUS Oud-leerlingen aan het woord Spes Nostra Kuurne heeft een heel bijzondere band met haar afgestudeerden. In gesprekken met onze oud-leerlingen blijkt hoe enthousiast ze over hun jaren in ‘t Spes vertellen. Op 50 jaar Spes Nostra Kuurne waren ze massaal aanwezig, op de kaas en wijnavond praatten ze honderduit over de studies die ze aangevat hebben en blikken ze met veel plezier terug op hun wonderjaren in Kuurne. Op opendeurdagen en oudercontacten laten ouders weten dat ze hier ook nog school gelopen hebben. Niet zonder enige trots sturen ze dan ook hun kinderen bij ons op school. Voor deze speciale editie van Indruk heeft de redactie oud-leerlingen gecontacteerd die bereid waren over hun post Spes Nostra-periode te getuigen., Dries Degraeve, Adronie Verbrugghe, Lieselot Anckaert, Bram Vandeputte Tom Vansteenkiste, Angelica Verhulst, vertellen over hun wedervaren. Naar jaarlijkse gewoonte publiceren wij in het februarinummer de studieresultaten van onze oud-leerlingen. Indruk wil de hechte band tussen Spes Nostra , haar leerlingen en ouders, maar zeker ook met haar oud-leerlingen en vrienden aanhalen. In deze Indruk staat de school even stil bij haar afgestudeerden, kijken wij achterom en blikken wij vooruit. Dromen geef je langzaamaan vorm. De verhalen die je in dit nummer leest, geven ons hoop. Hoop voor een toekomst. Spes Nostra, jouw hoop voor de toekomst. Van harte dank voor het jarenlange vertrouwen in ons opvoedingsproject. Renaat Vaes
1
Jaargang 13|nummer feb. Avontuurlijk leven in Zuid-Frankrijk Naam: Dries Degraeve Lichting: Natuurwetenschappen, 1990
Dries, zijn je veel aangename of minder aangename, herinneringen bijgebleven aan Spes Nostra? In het zesde jaar heb ik samen met Lieven Pattijn en Ilse Vertriest het 50-dagen- feest georganiseerd. Directeur Baldwin Vandenbulcke had ons gewaarschuwd: als het uit de hand zou lopen dan zou hij het feestje stilleggen. Het was een warme dag en de waterspelletjes die we voorzien hadden, liepen inderdaad uit de hand: er werd met water gegooid in de gangen. Dus Baldwin legde alles stil en verzamelde ons op het voetbalveldje met de poort op slot! Ik was razend... Vijftien minuten later kwamen brandweerlui aan met spuiten en die spoten ons kleddernat. Ik ben Baldwin nog steeds dankbaar voor zijn leuke “wraakactie” die het hoogtepunt van de dag werd. Ik heb veel aangename herinneringen aan zuster Francoise. Lang de meest gehate persoon voor de leerlingen, werd ze in één klap de meest ‘coole’ meid van Spes Nostra. Met Hans Piepers, Frederik Deman en Bruno Desmet zijn we op een dag naar school gekomen in kostuum met hoed en aktentas (kwestie van op te vallen). De enige positieve reactie die we kregen, was bij onze aankomst aan het fietsenrek. Zuster Francoise feliciteerde ons: “Dat zijn nu eens wat ik noem goed geklede jonge mensen”. Terwijl Baldwin mij – alleen - heeft laten komen in zijn bureau met de vraag of “carnaval nog lang zou duren” (met mijn verstandig antwoord: “Hoe bedoelt u, meneer de Directeur?”). Op een zekere keer hadden we studie terwijl in het atrium de beroepsleerlingen repeteerden voor het schoolfeest. Om mevrouw Katrien, de studiemeester, te ‘ambeteren’ heb ik een petitie gelanceerd om te protesteren tegen die lawaaihinder, mijn naam en adres op de bovenste lijn. Die petitie werd doorgegeven en kwam terug met allemaal namen zoals “Pietje Kloot” of “Gorge Profonde” en dat soort gedoe. Mijn buurman daagde mij uit om die petitie toch aan mevrouw Katrien te overhandigen... wat ik dus deed. Ik gaf de petitie en wandelde terug naar mijn plaats. Mevrouw Katrien riep mij meteen terug en stuurde mij naar Baldwin met mijn petitie om “mijn verzoek aan hem voor te leggen”. Toevallig stond Balwin te kijken naar de modeshow. Zonder hem de petitie te tonen heb ik hem uitgelegd dat mevrouw Katrien me stuurde om te melden dat de repetitie ons stoorde. Hij heeft me dus vergezeld en aan mevrouw Katrien een ander lokaal voor ons voorgesteld. Mevrouw Katrien heeft niet durven spreken over mijn grove petitie en heeft enkel geknikt en ons van lokaal verhuisd. De belangrijkste herinnering echter is geen moment maar is het gevoel van in Spes op school te zitten: het gevoel van een kleine school, iedereen kennen, NIET anoniem in Kortrijk te zitten. Enerzijds leek Spes ons te braaf en wilden we (onze ‘bende’) Bad Boys zijn maar deels dankzij Spes waren we ‘eerlijke’ Bad Boys. Welke studierichting heb je dan gekozen in het hoger onderwijs, Dries, en hoe zijn die studies verlopen? Ondanks het terechte afraden van meneer Bollengier, onze wiskundeleraar (ik had amper ietsje meer dan 50% in wiskunde) ben ik industrieel ingenieur geworden: twee jaar in Kortrijk, twee jaar in Gent en nog een extra jaar in Leuven (industriele economie). In Kortrijk was ik stichtend praeses van studentenclub ‘De Kouter’. In Gent was ik een feestvarken. In Leuven werkte ik in het zwart als ‘metserdiender’... Ik paste niet echt in het rijtje van toekomstige ingenieurs met das, hemdje en kostuumpakje. Vooral in Gent werd me dat een beetje kwalijk genomen door de directie van de Katholieke Hogeschool. Reizen hebben blijkbaar een enorme invloed gehad op het verdere verloop van je leven. Kan je ons daar iets over vertellen?
2
INDRUK
Spes Nostra Kuurne
Het reizen begon reeds vroeg: op mijn zeventiende (dus na mijn zesde middelbaar) trok ik met Hans Piepers een maand door Griekenland, al slapende op stranden, in parken en stations (ik ben mijn ouders nog steeds dankbaar dat ze hun minderjarige zoon vertrouwd hebben). Rond m’n 22ste vertrok ik twee maanden naar Canada voor de tabakspluk. Met het daar verdiende geld en de nieuw gemaakte vrienden vertrok ik rechtstreeks een maand naar Mexico (waar we alles verteerden en zelfs mijn Visa kaart volledig geplunderd hebben). Een revolutie van de Zapatisten in Chiappas kelderde de koers van de peso tot een tiende van zijn waarde waardoor, eenmaal terug in België, we slechts een tiende van onze Visa-kaartuitgaven betaald hebben. In Mexico ben ik beginnen te diepzeeduiken en een jaar later ben ik met een weekbiljet naar Marseille een cursus gaan volgen van vijf dagen. Dat was mijn eerste kennismaking met ‘les Calanques’, een prachtig natuurgebied waar ik in plaats van een week meteen drie maanden ben blijven hangen. Ik zou er veel langer gebleven zijn, had ik me niet voordien ingeschreven voor ‘les vendanges” in Margaux (Chateaux Labegorce Zédé). Maar ergens was het allemaal al beslist: ik was het beu van toerist te zijn, van te kijken naar de harde schoonheid van sommige mensenlevens. Ik wilde één van hen worden. En wat werd er van je beroepscarrière? Ik heb toen een paar jaar in België gewerkt als ingenieur. De langste ervaring was bij Machinebouw Matthys in Waregem, maar mijn hart was verkocht aan de ‘Calanques’. Het werk was leuk (machines uitvinden) en ik was heel serieus in mijn werk. Maar ik wou ontslagen worden: Ik wilde niet mijn leven lang werken in een koude industriewereld met mijn huisje en tuintje. Ik wilde naar de Calanques! Ik vroeg enorme loonsverhogingen om een clash te forceren: ik kreeg die. Ik eiste minder te werken dan mijn collega ’s : ik mocht een uur eerder vertrekken. Ten einde raad nam ik zelf ontslag, stopte alles in mijn autootje en vertrok naar het zuiden, naar mijn Calanques. In de Calanques is er een restaurantje waar iedereen eens in zijn leven naartoe zou moeten gaan voor het verdwijnt uit onze steriele wereld. Je kan er enkel te voet of met de boot naartoe. Er is geen stromend water en elektriciteit komt van vier zonnepanelen op het dak (door mezelf geïnstalleerd meneer), geen enkel eetbord, glas of bestek is identiek, er lopen overal katten rond, er zijn maar drie schotels enz... De uitbaters hebben me op hun zetel laten slapen gedurende enkele weken in ruil voor wat werk. Later ben ik beginnen te werken in een ‘echt’ restaurant als ... metserdiender gedurende bijna drie jaar. Als je ooit naar Callelongue gaat, eet dan een pizza in restaurant “La Grotte” voor de lekkere pizza en voor het binnenterras dat volledig aangelegd werd door een Duitser en mijzelf. Ik had mijn eigen ”cabanon” in Callelongue (onderverhuurd in het zwart, zonder stromend water) waar ik zo’n twee jaar gewoond heb. Later ben ik in het buurdorpje “Les Goudes“ gaan wonen. Zeker een bezoekje waard, er is geen mooi strand, geen palmbomen of mooie terrasjes, maar verweerde rotsen, mistral, brandende zon, getaande karakters, veel miserie, verscholen achter grijnzende boeventronies. In Goudes of Callelongue woon je ofwel sedert een paar generaties ofwel strand je daar door het lot. Niemand stelt je vragen over je verleden. Ik zag mezelf als een witte ridder in een wereld van ‘sympathieke’ maar dagelijks noodzakelijke loense zaakjes. Op een bepaald moment werd ik door mijn huisbaas op straat gegooid wegens betrokkenheid in al die vreemde ‘affaires’. Gelukkig had ik toen een liefje dat me onderdak geboden heeft en een vriend met een garage om al mijn spullen tijdelijk te stockeren. Het liefje is mijn vrouw geworden. We hebben een paar jaar in het centrum van Marseille gewoond maar dat was niet mijn ding. Ook het werk evolueerde, eenmaal ik besefte dat ik als ‘werfarbeider met een ingenieursdiploma’ enkel maar uitgebuit werd en dat er voor mij in de Calanques enkel maar een miserieleventje te wachten stond, ben ik werk gaan zoeken als ingenieur. Maar met een cv als het mijne, zonder Fransman te zijn en zonder zichzelf een ingenieur te voelen, was dat eerder moeilijk. Ik ben dus mecanicien geworden voor heftoestellen. Na 3 jaar en een flinke ruzie met mijn baas ben ik die job kwijtgeraakt, terwijl ons eerste kind Marthe geboren werd. Met Aurelia (mijn toekomstige echtgenote) hebben we maandenlang huizen bezocht om een chambre d’hôtes te starten, een Belg en een Provençaalse leek een goed team. Maar geldnood en gezond verstand hebben ons gelukkig dat avontuur bespaard. We zijn uit Marseille vertrokken en zijn gaan wonen op het familiaal domein van mijn schoonfamilie in Hyères waar we nu nog altijd wonen als God in Frankrijk. Ons tweede kind Jan kwam erbij en mijn vrouw, pottenbakster van opleiding, heeft dit beroep volledig opzij gezet om voor de kinderen te zorgen en ik ben m’n eigen zaakje gestart. Een van de voorwaarden is dat je in regel moet zijn met je belastingen... Ik had nooit de moeite genomen om aangiftes te doen, dat was eventjes een pijnlijk moment. Het zaakje draaide lekker, van elektrieker en loodgieter voor familie en buren werd ik in drie jaar tijd een specialist in heftoestellen in het zuidwesten van Frankrijk. Via deze job kwam ik in contact met een bedrijf in Parijs dat sleutel-opde-deurprojecten levert voor gas- en olie-industrie zoals boorplatformen en gasterminals. Ik werd er aangenomen als… ingenieur. Mijn werkervaringen zijn blijkbaar opgesplitst in projecten van drie jaar want na drie jaar wekelijks pendelen tussen Parijs en Hyères ben ik gaan aankloppen bij een concurrent in Monaco waar ik nu al een jaar werk.
3
Jaargang 13|nummer feb. Ik pendel nog steeds wekelijks wat zeker niet optimaal is maar enerzijds groeien mijn kinderen op in een prachtige omgeving met een attentievolle mama en aan de andere kant is mijn werk zeer boeiend. Mijn vrouw hoopt binnenkort terug haar pottenbakkerij te starten, de kinderen zijn evenwichtige jongeren aan het worden (acht en tien jaar), ik woon in het prachtige VAR-departement op een mooi domein, ik werk in de schitterende omgeving van les Alpes Maritimes op wandelafstand van het strand. En hoewel ik zeker een paar jaar loopbaanachterstand heb in vergelijking met veel van mijn studiegenoten, werk ik na al die jaren, maar ditmaal met echt plezier, als ingenieur-manager. Mogen we aannemen dat je aan je vaderland België niet veel meer denkt? Ik kom maar zelden meer naar België; tijd ontbreekt. Maar onlangs heeft ons gezinnetje beslist om deze zomer op vakantie te gaan naar België. Ik heb België moeten verlaten om België te leren missen: de Ardennen, de Kempen, Gent, de Vlaamse kust, de mosselen, ribbetjes en frikandellen, de fuiven en festivals, de frieten en het bier, de koeien, het snoep, de kazen, de boterkoeken, het gehakt, de treinen, speculoos, de pretparken, de terrasjes, de jeugdvrienden en een beetje sightseeing in Kuurne met een toertje langs de schoolpoort van Spes Nostra. Als het weer een beetje meewil, dan wordt dit zeker DE vakantiefoto van het jaar.
Een nieuwe toekomst in Canada Naam: Adronie Verbrugghe Lichting: wiskunde-wetenschappen 1999 Reeds sinds jongs af wilde ik dierenarts worden. We hebben thuis zelf nooit huisdieren gehad, maar toch had ik een zwak voor dieren. Eenmaal in mijn laatste jaar in Spes Nostra, ondertussen 13 jaar geleden, was het dan ook evident dat dit mijn studiekeuze werd. Hoewel enkele leerkrachten van mening waren dat dit toch wel zware studies waren/zijn en dat nog eens zes jaar studeren wel heel lang is, kon niets of niemand mij van deze keuze afbrengen. In oktober 1999 ben ik dan ook zoals velen naar Gent getrokken, de enige plaats in Vlaanderen waar je de studierichting diergeneeskunde volledig kan volgen. Mijn studies zijn eigenlijk heel goed verlopen. Ik was er elk jaar door zonder tweede zit, dit vooral omdat ik inzag dat inzet gedurende het jaar resulteerde in minder werk tijdens de examens. Natuurlijk kende studeren ook heel wat leuke ervaringen, zoals de practica anatomie, de eerste keer assisteren bij een operatie, het intern zijn tijdens het laatste jaar… en natuurlijk ook de studentensfeer en -feestjes... (hoewel studeren bij mij steeds op de eerste plaats kwam). Net voor ik naar Gent trok, heb ik Koen, mijn man, leren kennen. Ondertussen zijn we vijf jaar gelukkig getrouwd en tijdens mijn studies spendeerde ik mijn vrije tijd ook meestal met hem. In het laatste jaar koos ik voor de optie kleine huisdieren, vooral met het idee om later mijn eigen dierenartspraktijk te beginnen, maar ik kreeg in dit laatste jaar ook een andere kant van de diergeneeskunde te zien. Ik kreeg de kans om als thesis een literatuurstudie te schrijven omtrent de diëtaire behandeling van suikerziekte bij katten. Mijn grootvader, jammer genoeg ondertussen overleden, was op dat moment net gediagnosticeerd met suikerziekte en klinische voeding begon me daarom steeds meer te fascineren... Waarom mocht pepe geen geraffineerde suikers eten? En waarom waren groenten en fruit zo belangrijk? Grasduinen in wetenschappelijke literatuur was nieuw voor mij en ik was wel geïnteresseerd in meer. Hoewel ik de praktijk nog steeds in mijn achterhoofd had, wist mijn promotor Prof. Dr. Myriam Hesta mij te overtuigen een beurs aan te vragen bij het IWT-Vlaanderen, Agentschap voor Innovatie door Wetenschap en Technologie, en mijn kans te wagen als doctoraatsstudent bij de Vakgroep Voeding, Genetica en Ethologie, Faculteit Diergeneeskunde. Tijdens mijn doctoraat bouwde ik verder op mijn thesis en bestudeerde ik de invloed van voeding op het koolhydraatmetabolisme bij de kat, met de klemtoon vooral op obesitas. Obesitas of zwaarlijvigheid is namelijk niet alleen een epidemisch probleem bij de mens, maar ook bij honden en katten. Vroeger werd gedacht dat dit vooral een esthetisch probleem was, maar momenteel weet men dat obesitas een echte ziekte is die gepaard gaat met vele complicaties, suikerziekte, verhoogde bloeddruk, hart- en vaatziekte, stenen ter hoogte van de urinewegen, huidproblemen, chronische ontstekingen zoals arthrose en zelfs kanker. Na mijn doctoraat, ben ik nog twee jaar blijven werken aan de Vakgroep Voeding, Genetica en Ethologie. Opnieuw kreeg ik een beurs bij het IWT. Dit keer een IWT-Postdoc-onderzoeksmandaat. En opnieuw focuste mijn onderzoek op voeding bij katten. Ik onderzocht het effect van een natuurlijk voedingssupplement, beta-glucanen genoemd, bij chronische ontstekingen. Het product werd met succes getest bij katten met tandvleesontsteking en wordt nu aangewend door petfoodfirma’s in voeders voor mond- en tandhygiëne. Het geeft zeker voldoening te zien dat mijn onderzoek werkelijk bijdraagt tot de nieuwe ontwikkelingen in de petfoodindustrie en tot een verhoogde levenskwaliteit en zorg voor onze katten en honden. In Gent was ik als resident voor het ECVCN, European College of Veterinary and Comparative Nutrition, ook betrokken in de kleine huisdierenkliniek. Mijn taak bestond hierbij vooral uit het geven van nutritionele ondersteuning aan gehospitaliseerde patiënten en voedingsadvies aan honden- of katteneigenaars die ons consulteerden op de kliniek. In
4
INDRUK
Spes Nostra Kuurne
2010 heb ik dan ook met succes aan het Europese examen inzake voeding en diëtetiek van de kleine huisdieren deelgenomen en de Europese titel van Diplomate ECVCN of specialist in veterinaire voeding verworven. Na mijn postdoc, hoe sterk mijn band met Universiteit Gent ook was en nog altijd is, heb ik beslist dat het tijd was om op eigen benen te staan en mijn vleugels uit te slaan. Als nutritionist voor honden en katten zijn er in België jammer genoeg slechts weinig mogelijkheden. Het is nooit echt mijn droom geweest naar het buitenland te trekken, maar het aanbod aan academische posities in het buitenland was wel aanlokkelijk. Ik had vooral interesse in de assistant professor positie, ‘Chair in Canine and Feline Clinical Nutrition’, aan de Universiteit van Guelph, Ontario, Canada. Niet omwille van het land, maar aangezien nooit eerder een voedingsspecialist voor kleine huisdieren werkzaam was aan de Ontario Veterinary College. Alles van nul opbouwen, onderzoek in klinische voeding bij honden en katten, voedingsconsultaties op de kliniek en natuurlijk de lessen diervoeding voor de studenten diergeneeskunde, leek me een hele uitdaging. Ik besefte echter ook dat als enige en eerste nutritionist het vaak ook moeilijk zou worden om andere professoren, clinici en studenten te overtuigen van het belang van een goede voeding bij zowel gezonde als zieke huisdieren.
In januari 2011 ben ik voor het eerst naar Canada gevlogen voor een sollicitatiegesprek. Ik was enorm onder de indruk van de universiteit, het land en het weer. Er lag toen zeker 20 cm sneeuw en het was zo koud. Uiteindelijk was iedereen heel positief en vooral onder de indruk van mijn palmares. In maart 2011 werd ik opgebeld door de vakgroepvoorzitter met het nieuws dat ik de job had en het was alsof de wereld even stilstond. Koen overtuigen was geen probleem, maar de familie inlichten viel zeker zwaar. Uiteindelijk zijn Koen, Chanel (mijn kat) en ik uitgeweken naar Canada in november 2011. Het waren emotionele momenten. Het afscheid van de familie viel wel zwaar, maar iedereen begrijpt dat dit een kans is dat we niet konden laten liggen en skype legt toch wel een pleister op het gemis en de heimwee. Ondertussen zijn we ons nieuwe leven hier heel goed gewoon. De winters zijn inderdaad kouder dan in België. -10°C is hier niet ongewoon. Maar de zomers zijn ook veel warmer en vooral veel droger, wat zeker veel goed maakt. Mensen noemen ons vaak avonturiers, maar zo voelen we ons helemaal niet. Ons vertrek naar Canada was heel doordacht en we zouden de oversteek nooit gewaagd hebben zonder ons goed te informeren over het land van bestemming, zonder geldig werkvisum of met financiële problemen in het vooruitzicht. Gelukkig kon ook Koen aan het werk blijven voor hetzelfde bedrijf als voordien in België, wat toch weer wat minder onzekerheid bood. Of we hier willen/kunnen blijven, is ook voor ons een vraag. We hebben momenteel een voorlopige werkvergunning die gekoppeld is aan mijn werk. Ik zal me dus moeten bewijzen om hier te kunnen blijven. Een permanente residency en een eigen huis staan zeker op ons verlanglijstje voor de volgende jaren. Wij voelen ons hier goed, maar dat neemt de onzekerheid niet weg. Een raad die ik zeker nog wil geven aan leerlingen van Spes Nostra is dat het heel belangrijk is je dromen te volgen, maar om die te verwezenlijken is heel vaak een grote inzet en doorzettingsvermogen nodig. Niets wordt zomaar in je schoot geworpen. Vaak ligt het buitenland om de hoek te lonken, maar weet dat niks gratis is en begin er zeker niet aan zonder je vooraf goed te informeren en goed na te denken over de toekomst. Prof. Dr. Adronie Verbrugghe DVM, PhD, Dip ECVCN Assistant Professor Royal Canin Endowed Chair in Canine and Feline Clinical Nutrition Ontario Veterinary College, University of Guelph Canada
5
Jaargang 13|nummer feb.
MAART Vr
MAANDRAPPORT 3de graad Medisch schooltoezicht 3 economie a
1
PODIUMKUNSTEN Zaterdag 2 maart HET DORP Voorstelling om 17:00 en om 20:30 Reservaties via
[email protected] (met vermelding van naam/uur/aantal) Kostprijs 3€ te betalen aan inkom 12:30 Di
5
13:15 08:15
Vr
8
Vr
15
Ma
18
Di
19
Wo
20
Do Vr Ma Di
21 22 25 26
Do
Vr
28
29
19:30 8:15 13:15 12:30
13:15
VM VM 8:50 10:20 NM 13:00 14:30 18:30 5:00 13:10 13:40 15:00
10:00 11:30 14:30 16:00
13:40 14:40 19:00
Leerlingenraad eerste graad Verkeersmarkt te Kortrijk voor de leerlingen van het 5de jaar Spreker de heer Bruno Demuynck van D-Interieur voor 6EWe, 6EWi en 6EMb. Spreker de heer Verpoort, directeur Human Resources AZ Groeninge voor 6EMa Contactavond met oudleerlingen i.v. m. studiekeuze voor leerlingen van het 6de jaar Medisch schooltoezicht 3 economie b Medisch schooltoezicht 3 wetenschappen START proefwerken 3de jaar economie MINIONDERNEMING, vergadering met schaduwdirecteurs START proefwerken 3de en 4de jaar wetenschappen, 1ste Latijn en 2des START proefwerken 1ste jaar moderne, 1ste jaar handel, 1ste jaar STV en 4de jaar economie Dream Day voor de leerlingen van het 5de jaar TONEEL voor alle leerlingen van het 5de jaar in theater Antigone START mondelinge proefwerken, 3de graad EINDE proefwerken, 1ste en 2de graad EINDE proefwerken 3de graad Gezond ontbijt voor en door de leerlingen 1ste graad STV AUTEUR in de klas voor de 1ste jaar, Do Van Ranst 1C-1D-1 E-G 1A-1B-1F-1T1-1T2-1H AUTEUR in de klas voor de 2de jaar, R. H. Schoenmans 2H-2A-2B-2 E 2C-2D-2T1-2T2-2H RAPPORT voor de leerlingen van het 6de jaar Vertrek Polen en Berlijn voor de leerlingen van het 6de jaar Leerlingencontacten Bespreking individuele remediëringsinitiatieven en inzage proefwerken voor leerlingen en ouders. Vrijblijvend OUDERCONTACT 1ste graad, 2de graad
6
INDRUK
Spes Nostra Kuurne
APRIL Ma
15
Di Do Vr Za Di Wo Vr
16 18 19 20 23 24 26
16:10
20:00 18:00 14:00
21:00 17:00
20:00
Personeelsvergadering GEEN avondstudie GEEN avondstudie Beroepenmarkt i.s.m. Rotary voor alle leerlingen van het 6de jaar OPENDEURDAG voor nieuwe leerlingen en hun ouders OPENDEURDAG voor nieuwe leerlingen en hun ouders CULTUURDAG OUDERRAAD 50 dagen voor de leerlingen van het 6de jaar
Familienieuws -
Overlijden Elza Vanneste overleden op 31.10.2012 grootmoeder van Trees Lammertyn ex lerares, opvoeder Gerard Vandekerckhove 03.05.1938 29.12.2012 grootvader van Stine Callens oud-ll, Wietse 5WW Raphaël Vercruysse 29.09.1937 08.01.2013 grootvader van Teis oud-ll, Lukas 3WE, Jannes 2A De Greve Bart De Cokere 28.03.1984 9.01.2013 echtgenoot Liesbeth Gheysens lerares fysica, wiskunde, informatica Nelly Callens 05.05.1927 19.01.2013 grootmoeder van Roderik D’haene echtgenoot Raoul Vanassche 20.6.1940 18.01.2013 grootvader van Felice Vanassche 1H Bert Hellyn 09.05.1969 15.01.2013 oom van Arno Degrieck en broer van Lien Hellyn Nelly Callens 05.05.1927 19.01.2013 grootmoeder van Roderik en Jani D’haene- Catteeuw lerares aardrijkskunde, geschiedenis. Noël Goemaere 05.11.1931 21.01.2013 grootvader van Alice Depoortere 3ECa Willy De Praitere 07.01.1934 25.01.2013 grootmoeder van Silke 6EWe, Seppe 4ECa, Joppe 2C Alice Vandeputte 03.08.1921 26.01.2013 grootmoeder van Stefaan Vergote leraar LO en natuurwetenschappen.
Ons oprecht meeleven
-
Geboorte Louiz Lapeirre °31.10.2012 zoon van Tim Lapeirre oud-ll en Trees Lammertijn ex lerares, opvoeder Irma Cremelie °16.11.2012 dochter van Jo Cremelie en Leen Coucke lerares handel, Sei, ICT Katoo Wylin ° 07.01.2013 dochter van Harm Wylin en Bieke Neyrinck lerares STV en natuurwetenschappen
Onze oprechte gelukwensen
Correspondentie naar de ouders -
Uitnodiging ouderavond “cyberpesten” maandag 4 februari Uitnodiging infomoment tweede jaar op dinsdag 5 februari Uitnodiging infomoment vierde jaar op donderdag 7 februari
Werkten mee aan deze indruk Dries Degraeve, Adronie Verbrugghe, Liselotte Anckaert, Bram Vandeputte, Tom Vansteenkiste, Angelica Verhulst, Renaat Vaes, Mieke Berghman, Dirk Barbez, Miezef Quartier, Marleen Coene, Elise Defour, Charlotte Paeme, Eva Soenens, Valerie Pattyn, Kris Vervaeke en Jelle Vandewiele.
7
Jaargang 13|nummer feb.
STUDIERESULTATEN OUD-LEERLINGEN OUD-LEERLINGEN ’11 Thibaut Balcaen Jana Beelprez Valentijn Bruneel Jordy Bulcaen Michiel Coopman Lise Cottenies Teis De Greve Gilles Decoene Joke Decoene Melanie Defever Alexandra Demeulemeester Sander Deschodt Daphne Devolder Floris Devooght Fien Dewitte Ine Duchi Kyell Dutoit Melissa Floréal Maxim Hellyn Gregory Lagaisse Bieke Lepers Daan Mersy Marieke Mestdag Hanne Porteman Jonida Sabanaj Astrid Schaek Laura Stubbe Lynn Vandecasteele Alexandra Vandekerckhove Pieter Vanpaemel Simon Vanpaemel Olaf Verhaeghe Karel Wanzeele
1ste jaar grafisch ontwerp 1ste jaar revalidatiewetenschappen en kinesitherapie 1ste jaar orthopedie 1ste jaar industrieel product ontwerp 1ste jaar sociaal werk 1ste jaar eventmanagement 1ste jaar interaction design 1ste jaar L.O. en bewegingswetenschappen 1ste jaar orthopedagogie 1ste jaar chinologie 1ste jaar businessmanagement en entrepreneurship 1ste jaar accountancy en fiscaliteit 1ste jaar handelswetenschappen 1ste jaar musicaltheater 1ste jaar logopedie en audiologie 1ste jaar toegepaste economische wetenschappen 1ste jaar handelswetenschappen 1ste jaar sociaal werk 1ste jaar geneeskunde 1ste jaar businessmanagement en entrepreneurship 1ste jaar eventmanagement 1ste jaar communicatiemanagement 1ste jaar kleuteronderwijs 1ste jaar architectuur 1ste jaar financiën en verzekeringswezen 1ste jaar onderwijskunde 1ste jaar onderwijskunde 1ste jaar industrieel productontwerp 1ste jaar toegepaste economische wetenschappen 1ste jaar handelswetenschappen 1ste jaar burgerlijk ingenieur 1ste jaar communicatiewetenschappen 1ste jaar toegepaste economische wetenschappen
OUD-LEERLINGEN ’10 Albers Margaux Lies Algoet Lore Bellemans Amy Bincquet Jolien Callens Sofie Callens Charlot Coelembier Niels De Bosschere Jolien De Leersnijder Wouter De Meester Jolien De Meyer Jolien Debo Charlotte Deblock
1ste jaar revalidatiewetenschappen en kinesitherapie 2de jaar orthopedagogie 2de jaar logopedie 2de jaar toerisme en recreatiemanagement 2de jaar handelswetenschappen 2de jaar toegepaste economische wetenschappen 1ste jaar bedrijfsmanagement 2de jaar toegepaste economische wetenschappen 2de jaar office management 1ste jaar handelswetenschappen 1ste jaar bedrijfsmanagement 2de jaar handelswetenschappen 1ste jaar bedrijfsmanagement
8
INDRUK Evi Degrande Lotte Deruddere Ruben Deveeuw Lindsay Dewaele Daphne Dhondt Sien Doheyn Davina Du Moulin Stephanie Fieuws Alexander Goethals Heide Goethals Lien Goudsmedt Free Haemers Jiani He Yini He Elise Huytens Joran Lamaire Pieter Lebon Justine Maertens Leen Meerschaert Julie Messiaen Arne Piepers Jan Platteau Shari Ramaut Niki Ryssaert Yana Stroom Tijs Van Renterghem Emiel Van Ysacker Mélanie Vanaenrode Marie Vandekerckhove Joke Vercruysse Stijn Vereecke Liese Vleirick-Lecluyse
Spes Nostra Kuurne 1ste jaar logopedie en audiologie 1ste jaar logopedie en audiologie 2de jaar handelswetenschappen 2de jaar secundair onderwijs 2de jaar secundair onderwijs 2de jaar bedrijfsmanagement 2de jaar bedrijfsmanagement 1ste jaar communicatiemanagement 1ste jaar bedrijfsmanagement 2de jaar wiskunde 1ste jaar handelswetenschappen 1ste jaar sociaal werk 1ste jaar toegepaste economische wetenschappen 1ste jaar toegepaste economische wetenschappen 1ste jaar sociaal werk 1ste jaar revalidatiewetenschappen en kinesitherapie 2de jaar geschiedenis 2de jaar taal- en letterkunde 2de jaar bedrijfsmanagement 2de jaar geneeskunde 1ste jaar orthopedagogie 2de jaar geneeskunde 1ste jaar kleuteronderwijs 1ste jaar secundair onderwijs 1ste jaar fysica 2de jaar KMS officier 2de jaar autotechnologie 2de jaar secundair onderwijs 2de jaar revalidatiewetenschappen en kinesitherapie 1ste jaar biomedische laboratoriumtechnologie 2de jaar biologie 1ste jaar taal- en letterkunde
OUD-LEERLINGEN ‘09 Jos Balcaen Justine Bleuzé Elise Bossuyt Stefanie Bouckaert Edward Brugman Steffie Brugman Lobke Callens Jocelyne Corneille Olivier Coussens Olivia Couvreur Annelies De Loof Oriana De Vos Sofie Deblauwe Lisa Declercq Justine Defreyne Mattias Degroote Hannelore Demeulemeester Hanne Depraetere
9
Resultaat niet gekend 3de jaar toegepaste economische wetenschappen 3de jaar toegepaste psychologie 3de jaar toegepaste psychologie 2de jaar industriële wetenschappen 2de jaar biomedische wetenschappen 3de jaar toegepaste economische wetenschappen 3de jaar taal- en letterkunde 3de jaar bio-ingenieur 1ste jaar toegepaste economische wetenschappen 3de jaar lager onderwijs 2de jaar industriële wetenschappen 3de jaar secundair onderwijs 3de jaar logopedie en audiologie 3de jaar geneeskunde 2de jaar secundair onderwijs 3de jaar lager onderwijs 2de jaar logopedie en audiologie
Jaargang 13|nummer feb. Brecht Desmet Jevve Desmet Jolien Dewolf Steffie D’Heedene Glenn Dutoit Jolien Eeckhout Silke Eggermont Gregory Lagappe Kimberly Martin Tine Meyfroot Arthur Pauwels Lisa Ringoot Jolien Steenhuyse Esra Vandekerckhove Niels Vandendriessche Tine Vandenhove Simon Vanhauwaert Chloé Vantieghem Jonas Verhelle Jonathan Verheye Michiel Vermeulen Anne-Sophie Verschaeve Freek Withouck Alex Wyseur Alexander Zuliani
2de jaar handelswetenschappen 3de jaar toegepaste economische wetenschappen 2de jaar secundair onderwijs 3de jaar sociaal werk 1ste jaar bedrijfsmanagement 2de jaar bedrijfsmanagement 3de jaar revalidatiewetenschappen en kinesitherapie 3de jaar KMO-management 2de jaar bedrijfsmanagement 3de jaar sociaal werk 3de jaar industrieel product ontwerp 3de jaar secundair onderwijs 3de jaar toegepaste psychologie 3de jaar secundair ondewijs 3de jaar accountancy fiscaliteit 3de jaar handelswetenschappen 2de jaar journalistiek 3de jaar medisch secretariaat 2de jaar elektromechanica 3de jaar industrieel product ontwerp 2de jaar industrieel ingenieur 3de jaar handelswetenschappen 3de jaar burgerlijk ingenieur 3de jaar industrieel product ontwerp 3de jaar informatica
OUD-LEERLINGEN ’08 Thomas Allegaert Laurence Bauffe Joke Balcaen Gilles Bleuzé Daan Buysschaert Maarten Callens Stephanie Carlier Gina Coorevits Wouter Cornelissens Jonathan David Sander Debo Jonas Defoort Tine Degrande Sam Delagrange Laurence Demeulemeester Charlotte Dermaut Dries Duchi Dieter Gerber Michiel Houwen Steffie Mesdag Bart Moenaert Sharon Ryckebosch Ine Schedin Benjamin Sedeyn Lieselot Soenen
3de jaar maatschappelijke veiligheid 4de jaar handelswetenschappen Bijkomende opleiding: pedagogie van het jonge kind 3de jaar biomedische laboratoriumtechnologie 3de jaar industrieel ontwerp 4de jaar fysica 3de jaar dierengeneeskunde 4de jaar toegepaste economische wetenschappen 2de jaar hotelmanagement 4de jaar elektronica ICT 3de jaar industrieel product ontwerp 4de jaar biochemie en biotechnologie 4de jaar pedagogische wetenschappen 4de jaar communicatiewetenschappen Bijkomende opleiding: 2de jaar office management 4de jaar toegepaste economische wetenschappen 4de jaar biochemie (schakeljaar) 4de jaar handelswetenschappen 2de jaar bedrijfsmanagement Bijkomende opleiding: meertalige communicatie 4de jaar rechten 3de jaar bedrijfsmanagement 4de jaar bestuurskunde en publiek management 4de jaar handelswetenschappen 4de jaar toegepaste economische wetenschappen
10
INDRUK Simon Van de Loock Nico Van Steenkiste Jonas Vancoillie Stephanie Vandelanoitte Charlotte Vandevivere Elise Vanpraet Hanne Volckaert
Spes Nostra Kuurne Bijkomende opleiding: toegepaste fiscaliteit 3de jaar toegepaste economische wetenschappen 3de jaar rechten 3de jaar verpleegkunde 3de jaar taal- en letterkunde 4de jaar toegepaste economische wetenschappen 4de jaar bedrijfscommunicatie
OUD-LEERLINGEN ’07 Jarne Ampe Matthias Defoort Willem Deleu Daphné Depypere Ruth Desmet Katrien Devloo Tom Devriendt Dries Doornaert Lien Haemers Jonas Hugelier Kaat Langedock Lieselot Maerten Maithao Nguyen Nele Monserez Isabelle Parmentier Julie Peelaers Isabelle Quequin Gauthier Van Houte Tine Vandenberghe Thomas Vanmarcke Bram Vermeire Elke Viaene Jurgen Wyseur
4de jaar geschiedenis 5de jaar verzekeringen 5de jaar chemie optie biochemie 4de jaar handelswetenschappen 4de jaar vroedkunde 5de jaar psychologie 5de jaar fiscaliteit 5de jaar fysica Bijkomende opleiding: 1ste jaar pedagogische de 4 jaar industrieel ingenieur wetenschappen Bijkomende opleiding: lerarenopleiding in de taal- en de 5 jaar biologie letterkunde 4de jaar rechten 5de jaar taal- en letterkunde Bijkomende opleiding: gezondheidsvoorlichting- en de 5 jaar rechten bevordering 5de jaar handelswetenschappen 3de jaar industrieel product ontwerpen 5de jaar geneeskunde 2de jaar sociaal werk 3de jaar secundair onderwijs 5de jaar biologie
OUD-LEERLINGEN’06 Maarten De Rijcke Nele Dussart Griet Frère Karlijn Meersch Michael Moreels Ann-Sophie Quequin Susanne Tinel Jens Vandenbulcke Fran Vanwynsberghe
Bijkom. opleiding: master in milieusanering en milieubeheer Bijkom.: intensieve zorgen en de spoedgevallenzorg Bijkom. opleiding: master in de culturele studies 5de jaar chemie Bijkomende opleiding: lerarenopleiding wiskunde 3de jaar sociaal werk 3de jaar farmaceutische en biologische technologie Bijkomende opleiding: geriatrische verpleegkunde Bijkomende opleiding: pedagogische wetenschappen
OUD-LEERLINGEN ‘05 Stijn Soenens Hannes Verstraete Ralf Veys
7de jaar KMS officier Bijkomende opleiding: specifieke lerarenopleiding muziek 7de jaar geneeskunde
OUD-LEERLINGEN ‘02 Tim Callewaert
11
3ste jaar verpleegkunde
Jaargang 13|nummer feb. Een boeiende job in Torhout Naam: Liselotte Anckaert Lichting: wiskunde-wetenschappen 1996 Welke weg ben je op gegaan toen je Spes Nostra zoveel jaar geleden verliet, m.a.w. welke hogere studies heb je gevolgd en hoe verliepen die (beantwoordden ze aan je verwachtingen)? Op mijn achttiende ben ik godsdienstwetenschappen gaan studeren aan de Katholieke Universiteit van Leuven, een studie van vier jaar. Ik was de enige van mijn klas die voor die richting koos. Gezien ik de laatste twee jaar van het secundair onderwijs ‘wiskunde-wetenschappen’ volgde, leek dat geen zo’n logische keuze, maar godsdienst had me altijd al geboeid en ik heb mijn studiekeuze tot op vandaag nog geen seconde betreurd. Een hogere studie biedt sowieso een algemene vorming, leert je kritisch en genuanceerd nadenken en zelfstandig werken en dat komt van pas in het latere (beroeps)leven. Aanvankelijk wou ik met mijn diploma van ‘licentiaat in de godsdienstwetenschappen’ les geven. Ik had altijd opgekeken naar mijn leraars godsdienst en wou in hun voetsporen treden. Zo komt het dat ik in het laatste jaar van mijn studies stage liep in Spes Nostra. Het was een aangenaam weerzien met mijn vroegere school en sommige leerkrachten. Ik kan niet zeggen dat het lesgeven me niet beviel, maar uiteindelijk kwam ik niet in het onderwijs terecht, maar in de wereld van uitgeverij en journalistiek. Soms loopt het leven anders dan je verwacht, maar erop terugkijkend, zie ik een mooie rode draad. Meteen na mijn studies begon ik als stafmedewerker op een vormings- en studiedienst voor gezinspastoraal. De thematiek van relaties en gezinnen boeide me al langer. Toen de dienst van Gent naar Leuven verhuisde, volgde ik de bijkomende opleiding ‘bemiddeling in familiezaken’. Na een aantal jaar te zijn afgestudeerd, kriebelde het om nog eens iets nieuws te studeren. In dat bijkomende jaar, weliswaar in avondlessen, deed ik vooral veel praktische vaardigheden op, vooral qua gesprekstechnieken en conflicthantering. Ook al ben ik vandaag geen bemiddelaar van beroep, veel van wat ik toen leerde, kwam me in mijn loopbaan al van pas. Conflicten op de werkvloer zijn er immers overal wel eens. Het was zeker een goede aanvulling op mijn studies godsdienstwetenschappen. In de periode dat ik in Leuven werkte, kreeg ik via uitgeverij Averbode ook de kans om een boek te schrijven (Het nieuwe gezin. Een veelvormige hoeksteen, 2004, 285 blz.). Een hele uitdaging, maar eveneens een boeiende ervaring. Na enkele jaren begon het vele en verre pendelen zwaar te wegen. Ik was inmiddels getrouwd en in Oostende gaan wonen. In 2005 kreeg ik een aanbieding als redacteur bij uitgeverij Licap in de gekende Guimardstraat in Brussel. Toch al een beetje dichter bij huis. Ik was er verantwoordelijk voor de redactie van diverse tijdschriften en publicaties. Het grootste deel van mijn tijd ging echter naar het mee ontwikkelen van de schoolagenda’s voor het katholiek onderwijs, ook die van Spes Nostra. Zo kwam ik via mijn werk nog eens in contact met mijn vroegere school en enkele leerkrachten. Het was opnieuw een aangenaam weerzien. Welke beroepsactiviteiten ontwikkel je momenteel en welke plannen heb je nog voor de toekomst? Sinds augustus vorig jaar ben ik diocesaan redacteur voor het weekblad KERK & leven. Ik heb inmiddels twee kinderen van ruim vier en twee jaar en het was niet langer vanzelfsprekend om dagelijks van Oostende naar Brussel te pendelen. Ook al moet ik in mijn huidige job soms ’s avonds werken, het is veel dichter bij huis. Ik kan de kindjes ’s morgens zelf klaarmaken en naar school brengen en dat vinden ze fijn. Eén keer per maand word ik in uitgeverij Halewijn in Antwerpen verwacht en dan is het pendelen wel weer een welgekomen afwisseling. Enerzijds heb ik bij KERK & leven een journalistieke taak, namelijk wekelijks de bladzijden van ons bisdom, Brugge, vullen met goed nieuws. Anderzijds ben ik verantwoordelijk voor de ondersteuning van de plaatselijke vrijwilligers die wekelijks het nieuws uit hun parochie brengen. Hoewel ik van opleiding geen journalist ben, deed ik in mijn vorige jobs en via bijkomende vormingen inmiddels veel ervaring op. Ik leer trouwens nog elke dag bij.
12
INDRUK
Spes Nostra Kuurne
Vind je zelf dat jouw beroepsbezigheid zeer intensief is, is er m.a.w. nog gelegenheid om een gezinsleven te hebben en eventueel hobby's? Mijn huidige job is afwisselend en boeiend, maar best ook wel intensief. Als voltijds werkende moeder van twee kinderen heb ik niet veel tijd meer over voor hobby’s, maar eigenlijk vind ik dat niet zo erg. Ik probeer zoveel mogelijk te streven naar een goede combinatie van gezin en arbeid. Uit beide put ik veel vreugde en dat betekent voor mij heel wat. Daarnaast proberen we goede contacten met onze vrienden en familie te onderhouden. Mijn ontspanning haal ik uit het lezen van een goed boek, het bekijken van een mooie film, lekker eten, een culturele uitstap of een weekendje weg. Daar is minder tijd voor dan vroeger, maar als het kan, geniet ik er dan ook dubbel van. Ook naar een uitstap of vakantie met het gezin, kijk ik altijd erg uit. Voorts ben ik ook geboeid door alles wat met spiritualiteit te maken heeft. Af en toe probeer ik daarover iets te lezen, ga ik naar een voordracht of volg ik een reeks over meditatie. Je bent inmiddels al zoveel jaar verdwenen uit Spes Nostra. Welke herinneringen aan onze school (medeleerlingen, leerkrachten, activiteiten, situaties...), zowel positieve als negatieve, blijven je het best bij? Heb je nog contact met je vroegere klasgenoten? Ik bewaar veel goede herinneringen aan Spes Nostra, waar ik zes jaar naar school ben geweest. Toen ik na het vierde jaar de studierichting ‘wiskunde-moderne talen’ wilde verder zetten, moest ik veranderen van school. Dat zag ik echter niet zitten en daarom schakelde ik over op de richting ‘wiskunde-wetenschappen’. Een grotere school in Kortrijk, andere leerlingen en een andere omgeving spraken me niet aan. De hartelijke en, ik durf gerust te zeggen, familialere sfeer van een kleinere school als Spes Nostra vond ik belangrijk. Ik voelde me er echt thuis. Af en toe zie ik nog eens iemand van de vroegere klasgenoten of hoor ik via via hoe het met sommige van hen gaat. De eerste jaren organiseerden we zelf al eens een reünie, maar inmiddels is het al een tijdje geleden dat iemand daartoe initiatief nam. Ik veronderstel dat iedereen het ‘te druk’ heeft. Hoe gaat dat? Velen leren een partner kennen, krijgen kinderen, veranderen van woonplaats en bouwen een nieuwe vriendenkring op. Niettemin zou een weerzien met iedereen van het laatste jaar wel nog eens leuk zijn. Welke adviezen zou je geven aan onze leerlingen die ook een beroepscarrière willen uitbouwen? Ik vind het ontzettend belangrijk dat je je job graag doet en dat geldt eigenlijk ook voor de keuze van studierichting. Toen ik nog in Brussel werkte, vroegen mensen me dikwijls waarom ik geen werk dichter bij huis zocht, zeker toen ik zwanger was. Ik antwoordde toen altijd: ‘liever een job verder van huis die ik graag doe, dan een job op vijf minuten van huis, maar waar ik elke dag tegenop zie’. Als ik veranderde van job wilde ik het bewust doen. En soms is dat een kwestie van voldoende geduld te hebben en het goede moment af te wachten. Volg je hart, zou ik zeggen, wetende dat je de toekomst niet kan voorspellen, dat elke job zijn voor- en nadelen heeft. Werken is voor een lange tijd en daarom moet je vooral iets kiezen dat bij je past en waar je je goed bij voelt. Dat wordt soms pas na enige tijd duidelijk. Bovendien heeft vergelijken met anderen geen zin. Hoe verschillend ook, iedereen draagt zijn of haar steentje bij aan onze samenleving. Het maakt niet zo veel uit wat je doet en hoeveel je verdient, als je het maar met veel enthousiasme en liefde voor je ‘vak’ doet. Als er iets is wat ik me zal blijven herinneren van de leerkrachten van Spes Nostra, dan is het wel dat laatste: gedreven mensen met liefde voor hun vak, die het beste uit hun leerlingen naar boven willen halen en hen klaarstomen om op eigen benen te staan.
13
Jaargang 13|nummer feb. Journalist in de dop Naam: Bram Vandeputte Lichting: wiskunde-wetenschappen 2011
Mijn laatste twee Spes-jaren heb ik niet alleen gevuld met cursussen, maar samen met enkele andere leerlingen bemande ik ook de redactie van de leerlingenkrant – eerst ‘Dol Entertainment, later ‘Spes Mess’. Ik schreef artikels over de laatste roddels uit de leraarskamer, probeerde handige tips te geven over sociale netwerken en regelmatig schreef ik ook iets over nieuwe tvprogramma’s. Hoewel ik ondertussen al anderhalf jaar communicatiewetenschappen studeer aan de UGent, ben ik niet gestopt met schrijven. Momenteel ben ik namelijk vrijwillig aan de slag bij CuttingEdge.be, een website die met foto’s, recensies, opiniestukken en nieuwsberichten een plaats heeft veroverd op het gebied van cultuur- en mediaverslaggeving. Sinds begin januari ben ik trouwens samen met een andere collega aan de slag als chief media en ben ik dus ook deels verantwoordelijk voor de werking van onze tv- en radioredactie. Het begon nochtans allemaal zeer toevallig met een oproep op Twitter. Ergens in de zomervakantie van 2011 was Kevin Major – je weet wel, die van het radionieuws op Studio Brussel en MNM en daarnaast ook beheerder van CuttingEdge – op zoek naar versterking voor de mediaredactie. Na wat heen en weer getweet, mocht ik een proefrecensie schrijven die zou worden beoordeeld door enkele leden van de redactie. Na enkele dagen afwachten, kreeg ik te horen dat mijn recensie in de smaak viel. Ik was aangenomen. Mijn eerste officiële recensie was die van het VTM-programma ‘Voor de show’. Er zouden er nog een pak volgen en momenteel staat mijn teller op 24. Het bespreken van programma’s is een belangrijk aspect van mijn taak bij CuttingEdge, maar er is natuurlijk nog veel meer. Zo krijgen we dagelijks een pak persberichten in onze mailbox en proberen we ook zelf op zoek te gaan naar nieuws over de laatste ontwikkelingen in het Vlaamse medialandschap. Dat we niet moeten onderdoen voor de grote concurrenten bleek toen we als eerste uitpakten met de comeback van Martine Tanghe en de programmatie van de nieuwe VRT-zender OP12. Na enkele maanden kreeg ik ook de kans om naar verschillende persconferenties te gaan als journalist van CuttingEdge. Natuurlijk was dat niet altijd te combineren met mijn lessen in Gent, maar toch kon ik al Matthias Schoenaerts, Lieven Scheire en Lisbeth Imbo interviewen. Dankzij CuttingEdge heb ik dus al wat ervaring kunnen opdoen, ervaring die ik later misschien wel kan gebruiken in mijn job. Want het zal jullie waarschijnlijk niet verbazen als ik zeg dat ik er van droom om ooit op een redactie als die van De Morgen of de VRT terecht te komen. En als ik dan werkelijk ook werk op zo’n nieuwsredactie zal ik ongetwijfeld terugdenken aan de tijd waarin ik leerkrachten interviewde over roddels en met allerlei artikels iets probeerde te veranderen aan het schoolbeleid.
14
INDRUK
Spes Nostra Kuurne
Een geslaagde studiekeuze Naam: Tom Vansteenkiste Lichting: wiskunde-wetenschappen 2011 Al heel mijn leven ben ik gedreven in het uitzoeken hoe iets werkt. Wat is het mechanisme erachter? Hoe zit het ineen? Hoe kan het verbeterd worden? Toen het einde van het middelbaar naderde, was er een hele waaier aan keuzemogelijkheden. Uiteindelijk is mijn keuze burgerlijk ingenieur aan de Universiteit Gent geworden. Vanaf het moment dat je voor de eerste keer de trappen van de Plateau betreedt, is het een hele aanpassing. Je wordt in volle vaart gelanceerd. Het academiejaar is nog maar net begonnen of je krijgt al het eerste examen voorgeschoteld. Laat je hierdoor vooral niet afschrikken. De proffen willen niets liever dan dat je slaagt. Je mag hen steeds persoonlijk vragen gaan stellen en in het eerste jaar richten ze zelf speciale infosessies in om meer uitleg te geven. Er is ook een monitoraat, een groep mensen die klaar zitten om jou te helpen bij al je vragen, hetzij over de leerstof of eerder van een persoonlijke aard, bijvoorbeeld over hoe je best leert. Hoewel je dus in het begin wellicht overweldigd zal worden, mag je gerust zijn dat er een heel team mensen klaar staat om je te helpen. In het eerste jaar raak je verschillende studiegebieden aan en word je vooral veel wiskunde bijgebracht. Aan het einde van dat jaar kan je dan een specifieke richting kiezen. Je moet zeker nog geen richting gekozen hebben bij aanvang van de studies. Zelf was ik er helemaal van overtuigd om elektrotechniek te doen en ik was er zeker van dat dat niet ging veranderen, maar momenteel zit ik in computerwetenschappen… Tijdens de lessen wordt er vaak vermeld welke richting meer over een bepaald onderwerp zal zien en in het tweede semester is er een beurs over de verschillende richtingen. Ook kan je steeds hulp vragen aan de professoren over de richtingen en is er ook het hele jaar rond iemand aanwezig in het monitoraat voor studie-en trajectbegeleiding. De lessen zelf zijn zeer theoretisch. Er komt dus niet veel praktijk aan bod. Toch geven de meeste proffen af en toe praktische voorbeelden in hun lessen. Er zijn wel enkele projectvakken voorzien om wat meer praktische ervaring te geven. Zo heb ik in het eerste jaar een touchpad mogen ontwikkelen. Burgerlijk ingenieur draait ook niet alleen rond studeren. De faculteit ingenieurswetenschappen is gekend voor zijn vele studentenverenigingen. Zo is er het alom bekende VTK die de hoofdvereniging is van de burgerlijk ingenieurs en iedere week de lessen wat aangenamer komt maken. Ze bieden ook een heel platform met studiemateriaal aan om je te helpen. Daarnaast zijn er ook vele kleinere, specifiekere verenigingen. Vrijwel iedere richting heeft zijn eigen vereniging. Zo heeft de computerwetenschappen bijvoorbeeld CenEka. Verder zijn er ook verschillende organisaties aanwezig waar je vast en zeker kennis mee zal maken. Voor de mensen die ondernemerskriebels hebben is er bijvoorbeeld ‘Durf Ondernemen’. Dit is een initiatief dat studenten wil aanmoedigen en bijstaan in het opstarten van hun eigen onderneming terwijl ze nog aan de universiteit zitten. Het kiezen voor burgerlijk ingenieur is een avontuur op vele gebieden. Het zal niet altijd makkelijk zijn, maar als je gedreven bent door wetenschap en techniek is het de ideale keuze.
15
Jaargang 13|nummer feb. Met AFS in Thailand Naam: Angelica Verhulst Lichting: economie-moderne talen 2012 Telkens iemand me vraagt om mijn ervaringen tot nu toe samen te vatten, heb ik geen idee waar te starten. Waar start je als je over zo’n divers en contrasterend land als Thailand wil spreken? Ik ben nu al zes maanden in Thailand en toch word ik iedere dag nog verrast door de ‘Thaistyle’. Ik woon in Muang Phang Nga, provincie Phang nga (gekend van de tsunami die hier veel schade heeft aangericht en van de James Bond Islands) en ga naar ‘Deebuk Phang Nga Wittayon’. Een school met een uniform, een studenten- en sportuniform en zo enorm verschillend van ons ‘Speske’. Lessen zijn meestal luid en zonder veel orde en het is nooit verrassend als de leerkracht snel even het lokaal uitloopt om 30 minuten later terug te keren en te verklaren dat de les gedaan is. De school start om acht uur met de ochtendceremonie, wat inhoudt dat het volkslied,het schoollied en het boeddhistisch gebed opgezegd worden.
Er zijn acht lesuren met één uur lunch. Onderwerpen die ik volg zijn: Thai dance, Thai music, Thai cooking, art, English, Thai en biologie. Ik heb ook veel vrije lesuren waarin ik de keuze heb om met een klas mee te gaan of een uurtje te niksen. Lunch vindt plaats in een grote hal met tien verschillende standjes met Thai food, noodles, sushi, fruit en snacks. Leuk feitje: de meeste uitwisselingsstudenten hebben de neiging om hier heel wat kilootjes op te doen. Na school hebben we de keuze om te gaan rondhangen in het shoppingcentrum of te gaan gamen in een internetcafé. Het cliché is meer dan waar, Aziaten zijn gamers. Of ze ook allemaal zo goed zijn, is dan weer een ander verhaal. Thuis is er dan na mijn schooldag eerst avondeten, rijst natuurlijk, en douchen. Daarna kan ik heerlijk de hele avond kijken naar Thaise series in de stijl van “Mooi en Meedogeloos” , enkel met minder seks en meer paranormale wezens als geesten en demonen. Dit komt omdat het geloof in geesten in Thailand enorm sterk is en dit kan je merken aan de ‘ghost houses’ die overal bij gebouwen staan. Omdat ik geluk heb dat ik in het zuiden zit, heb ik het nooit koud. Met twee seizoenen, warm en nat, heb ik het altijd warm en is het nog nooit koeler geweest dan 25 graden. Lucky me! Natuurlijk zijn deze heerlijke temperaturen ook geweldig om naar het strand te gaan en naar de talrijke eilanden dichtbij Phang Nga Bay, Phuket en Krabi. Naar het strand gaan is heerlijk voor mij maar de Thaise mensen hebben een favorietere hobby dan reizen: eten. Er wordt gegeten voor school, tijdens school en na school. In grote hoeveelheden en het liefst zo pittig mogelijk! Overal zijn er ‘food stands’ die goedkope (40 BHT = 1 EUR) en overheerlijk eten verkopen als Som Tam (= Papaya salad), sticky rice with chicken, zoete en hartige ‘kanom’ (thaise snacks met rijst) enz. En als dit niet voldoende is, dan is er in iedere stad om de 100 meter een 7/11 te vinden. Thaise mensen zijn in het algemeen enorm nieuwsgierig, vooral als het om een Farang (= westerling) gaat. De meest sociale zijn dan wel de overbekende ‘ladyboys’ in mijn school. De ladyboys zijn hier normaal en natuurlijk wordt ermee gelachen maar in het algemeen zijn ze geaccepteerd en geliefd! Conclusie: Thailand is een moeilijk land om je aan te passen maar eens je je plaatsje vindt, is het hier heerlijk. Net zoals AFS altijd zegt: ‘It’s not a year in a life, but a life in a year’.
16
