RVKOERIER Rotterdamse Vereniging voor Katholiek Onderwijs
Het draait om jou
De leraar, daar draait het om!
“ We proberen duidelijkheid te scheppen en steun te bieden” Negatief in de krant
“ Schouders ophalen blijkt dan opeens lastig” Grote ouderavond op de Provenier
“ Hoe kunnen we zo goed mogelijk samenwerken?”
Jaargang 15 | nummer 2 | december 2013
2
2
Van het College van Bestuur
Verwondering Bij één van onze recente schoolbezoeken viel ons weer op dat we tegenwoordig best grote groepen kennen. Wat goed om dan te zien, dat er leerkrachten zijn die daar prima mee kunnen werken. In een grote kleutergroep hingen de leerlingen aan de lippen van de juf bij een kringgesprek. In de bovenbouw waren leerlingen zelfstandig aan het werk en de leraar nam telkens met een groepje kinderen een geheel eigen instructie door. De school als geheel straalde rust uit; het zag er opgeruimd uit en de leerlingen liepen rustig door de gangen. In elke klas werd gewerkt met de deur open. Leraren stonden met veel zelfvertrouwen in de groep. Natuurlijk had men op deze school ook leerpunten en was de schoolleider met haar team bezig telkens weer verder te verbeteren. Ook hier ging dat niet vanzelf, maar was men er hard voor aan het werk. Sleutel tot succes noemde iemand dat er ‘in een open sfeer’ werd samengewerkt. Eerlijk werd gedeeld waar nog aan gewerkt zou moeten worden en daartoe werd met elkaar de route uitgezet. Iedere leerkracht had daarbij zijn eigen deeltaken en studieopdracht. Door dit open te delen en af te stemmen was er telkens sprake van meerwaarde voor de hele school.
“ Sleutel tot succes was dat er ‘in een open sfeer’ werd samengewerkt ” Dit doet denken aan de uitgangspunten van een lerende organisatie. Wij streven ernaar dit te zijn. In het nieuwe strategisch plan van de RVKO zal je die ook terugzien. Wat op sommige scholen al (deels) lukt, willen we overal een kans gaan geven. De afgelopen tijd is het strategisch plan besproken met alle schoolleiders en begin volgend jaar willen we het plan met alle medewerkers delen. Omdat het een plan is dat gestart is vanuit de ideeën van alle betrokkenen bij de organisatie, zijn er al veel mensen die zich er in herkennen en er graag hun schouders onder zetten. Kort gesteld komt het erop neer dat we als RVKO ervoor gaan om kinderen te laten uitgroeien tot levenskunstenaars. Dat doen we door samen te werken in een open leer/werkgemeenschap op elke school én van alle scholen samen. Dat we samen iets heel moois kunnen betekenen heeft de viering van het 140-jarig bestaan wel geleerd! De verbondenheid die we in de Laurenskerk voelden met elkaar gaf een kostbaar gevoel. Een gevoel dat we in ons alledaagse werk nooit mogen vergeten. Houd die verbondenheid vast en durf je te verwonderen over wat je ziet bij de ander. Sta er voor open dat er vaak meer mogelijk is dan je gedacht had. Dat er daardoor kansen zijn die je anders niet gezien zou hebben.
In het najaar zijn er landelijk een paar mooie politieke akkoorden gesloten waardoor er meer ruimte beschikbaar is gekomen voor onderwijs. Wij als RVKO gaan deze ruimte gebruiken om de komende jaren ons strategisch beleidsplan waar te maken op een wijze, waardoor we samen voor elkaar krijgen dat élke leerling maximale ontwikkelkansen krijgt. Al volgend jaar zal er daarom fors meer scholing mogelijk zijn en zal er ontwikkelruimte in de formatie komen. Op dit moment zijn een aantal collega’s bezig om de plannen tot verbetering van de onderwijskwaliteit beschikbaar te maken voor de praktijk. Dit geeft kansen voor alle leerkrachten!
“ Alleen met ons eigen handelen zullen ambities uitkomen ” In het strategisch plan van de RVKO worden 7 kernwaarden genoemd, waarvan verwondering er één is. Alleen door vanuit onze kernwaarden te werken is het mogelijk om onze ambities waar te maken. Niet alleen met woorden maar ook en vooral door gedrag. Hier zullen we de komende tijd in alle teams aandacht aan besteden. Maar eerst is er de kerstvakantie. Een mooie tijd om rust te vinden, gezellig samen te zijn en nieuwe inspiratie op te doen. Kerst is een feest van inspiratie en van verwondering: De geboorte van het kind dat zo’n grote belofte meebracht. Kan dan echt het onmogelijke weer mogelijk worden? Hoe je dit ook viert, verwonder je over het mooie dat je samen mag delen. Verwonder je over de schoonheid van de kerstgedachte, verwonder je over de kansen die er voor jou zijn en die je aan anderen kan geven.
Wij wensen jou een gezegend Kerstfeest met alle mensen die je dierbaar zijn! Ton Groot Zwaaftink, voorzitter Lia Zwaan-van Schijndel College van Bestuur
RVKOERIER
Van het College van Bestuur
Verwondering
2
Groot in de ogen van de Heer
3
Column
Groene vingers
4
In the picture
4
De leraar, daar draait het om!
6
Column
Sylvie Meijs 8 Laurenskerk 8 Grote ouderavond op de Provenier! 10 ‘De Horizon verlicht Ommoord’ Tweede Kamervoorzitter op werkbezoek
Jaargang 15 | nummer 2 | december 2013
root in de ogen G van de Heer ‘Wees niet bang, Zacharias, je gebed is verhoord: je vrouw Elisabet zal je een zoon baren, en je moet hem Johannes noemen. Vreugde en blijdschap zullen je ten deel vallen, en velen zullen zich over zijn geboorte verheugen. Hij zal groot zijn in de ogen van de Heer’ (Lc 1, 13-15a, NBV). Als je werkt in het onderwijs is de kans groot dat je dit doet vanuit een droom. Je wilt iets voor kinderen betekenen, ze allemaal meer dan het beste bieden. Alleen dan zullen ze worden zoals ze werkelijk zijn. Een levenskunstenaar, een hele mens: Gods evenbeeld. Kinderen mogen zich ontwikkelen tot levenskunstenaars. Dat is de mooie droom die in de plannen van de toekomst concreet wordt neergeschreven. Bij zulke dromen zijn we weleens bang. Om te ver te willen gaan, om je te voelen alsof je het uitroept in een woestijn. Misschien zelfs om alleen achter te blijven. In de tijd rond Kerstmis vieren wij de geboorte van Jezus. Die geboorte was ook een droom van mensen, die eindelijk in vervulling kwam. Maar is er nu vrede? Verstaan alle mensen de kunst van het leven? Nee. Toch vieren we deze geboorte ieder jaar opnieuw. Omdat we blijven hopen dat het ons gaat lukken. Omdat we blijven vertrouwen dat een levenskunstenaar schuilt in ieder kind, hoe klein ook. Want als we dat samen kunnen bereiken zijn we ‘groot in de ogen van de Heer’. Wij wensen u een zalig Kerstfeest! Marianne Gijbels en Bas Dumoulin Beleidsondersteuners identiteit
10
11
Uitnodiging Nieuwjaarsreceptie
Klokkenluidersregeling
11
Betaald parkeren
11
Wij hopen elkaar 10 januari 2014 te ontmoeten op de nieuwjaarsreceptie.
12
Engels Grandcafé Restaurant Zalen, Groothandelsgebouw, Stationsplein 45, 3013 AK Rotterdam Van 16.00 uur tot 18.00 uur
12
College van Bestuur en bestuursbureau RVKO
Lees, lezer, leest!
Mr Finney Ties en Trijntje
3
4
Column
In the picture
Groene vingers Als juf ben je eigenlijk een tuinder. Je klas is de volkstuin. De plantjes, bloemen en struiken zijn de kinderen. Door water te geven in de vorm van kennis en een gesprekje op zijn tijd, komt alles tot bloei en kun je op een gegeven moment in de luie stoel gaan zitten om te genieten van het uitzicht. Na ruim dertien jaar onderwijservaring dacht ik zulke groene vingers te hebben, dat ik iedere verlepte plant kon opkweken. Ik kreeg een lesje in nederigheid toen ik vorig jaar een klas kreeg die veel weg had van een wildernis. Overal groeide onkruid. Bepaalde bloemen en planten klitten samen en verstikten elkaar. Ik kon geen seconde gaan zitten, omdat overal onkruid omhoog schoot als mijn aandacht even verslapte. De lentezon kwam op een gegeven moment waterig door en de struiken, bloemen en planten leken er op het oog netjes bij te staan. Helaas was de aarde, waar een aantal planten op stond, verontreinigd. En dan kun je sproeien en mesten wat je wilt, zulke planten wortelen niet.
, Tijdens Allerzielen leggen de kinderen van De Trinoom hun persoonlijke briefjes op de aandachtstafel
“ Overal schoot onkruid omhoog als mijn aandacht even verslapte ” In gewone mensentaal: de problematiek was enorm en ontstond vaak thuis. Wat ik ook probeerde, achter mijn rug schoten de groene stengels in razend tempo omhoog. Als ik me daarop stortte, hadden ze alweer zijtakken gevormd. Gelukkig werd ik omringd door een grote groep professionele tuinders, waaronder de schoolmaatschappelijk werkster, de leerlingbegeleider, de directie, de bouwcoördinator en mijn collega’s. Met z’n allen zorgden we ervoor dat de tuin op het oog mooi bleef. Wat had ik onlangs een goede dag, toen Dylan opeens voor mijn neus stond. Hij zat vorig jaar in die klas en nu vertelde hij enthousiast dat hij het naar zijn zin heeft op de mavo en ook thuis gaat het goed. ‘En hoe gaat het met u, juf,’ vroeg hij.
Op woensdag 11 sep tember is basisscho ol de Provenier officie met Lekker Fit! voo el gestart r peuters en kleuters. Alle kleintjes kregen Lekker Fit! shirt uitger een vrolijk eikt, zodat iedereen weet dat zij ook me edoen.
Kim Boonstra Leerkracht Nicolaasschool
naar van Sacha Vollering is de win 2013!. ooi ern isto enn het RVKO-t
RVKOERIER
Jaargang 15 | nummer 2 | december 2013
n van : De kindere In de krant chool hs et ab lis de E groep 7 van sschool eerste basi mochten als zoeken. de haven be
ders r. Kinderen, ou en m s het dan zove na wa r n be izo to or ok H Op 18 chool De en van basiss ... jts ei en leerkracht W s meester Han afscheid van
...Meester Hans neemt op zijn beurt afscheid van de school waar hij zich tien jaar lan g voor heeft ingezet. Nu gaat hij genieten van zijn welver diende flexibel pensioen.
5
6
De leraar, daar draait het om! Duizelt het jou zo langzamerhand ook? Zie je door de bomen het bos niet meer? Directe instructie, basale didactische vaardigheden, complexe didactische vaardigheden. Waar hebben we het over?
Aan die onduidelijkheid moet maar eens een eind komen. In een terugkerende column gaan we proberen duidelijkheid te scheppen en leraren steun te bieden bij hun belangrijkste taak: zorgen dat leerlingen leren en presteren. In onze RVKO-notitie Onderwijskwaliteit heet dat: ‘Het beste uit elke leerling halen’. Daar hebben we als leraren een aantal vaardigheden voor nodig. Veel leraren beschikken over die vaardigheden, sommigen niet of in mindere mate. Daar komt bij dat er veel verwarring is: wat wordt precies bedoeld? ‘De leraar, daar draait het om’. We beginnen bij het begin: de basale didactische vaardigheden.
Achter deze basisvaardigheden schuilt een wereld aan theorie. Belangrijk is die op hoofdlijnen te kennen. Wanneer is uitleg echt duidelijk? Als alle leerlingen begrijpen wat ze gaan doen. Wat gaan ze leren en waarom is dat voor hen zo belangrijk? Het doel van de les dus. Makkie, staat in de methode, zet je elke dag op het bord. Maar is dat voldoende? Als er op het bord staat ‘hele en halve uren’ is dat dan voldoende om de les te starten? Is de aandacht van de leerlingen dan maximaal gericht op het leerdoel? Of wat te denken van het volgende leerdoel: ‘Grafieken en tabellen’? Loopt de gemiddelde leerling daar direct warm voor?
Basisvaardigheden
Er is in de afgelopen jaren heel veel onderzoek gedaan naar hoe ons brein werkt en hoe het leren verloopt. Daar kunnen we gebruik van maken. Een van de belangrijke ontdekkingen is het hanteren van zogenaamde breinsleutels. Handvatten die je inzet om een zo goed mogelijk resultaat te bereiken. Deze handvatten zijn verwerkt in stappen voor een activerende didactiek, ofwel de directe instructie. Een werkwijze gebaseerd op o.a. de cognitieve psychologie, die ervoor zorgt dat leerlingen effectief leren als zij nieuwe informatie kunnen verbinden aan al aanwezige kennis of ervaring. De belangrijkste stappen uit een activerende didactiek kent iedereen. Het leerdoel, de terugblik, het activeren van voorkennis (wat weten we er al van?).
• De leraar legt duidelijk uit. • De leraar realiseert een taakgerichte werksfeer. • Leerlingen zijn actief betrokken bij de onderwijsactiviteiten. Uitleg is duidelijk wanneer deze aansprekend, doelmatig en interactief is. Aansprekend betekent hier: er is een terugblik, het leerdoel wordt in een betekenisvolle context geplaatst en de voorkennis wordt opgefrist. Doelmatig wil zeggen: de uitleg is beknopt en gericht op het leerdoel; de leraar hanteert een herkenbare structuur en opdrachten en werkvormen zijn duidelijk. Interactief betekent hier: regelmatig nagaan of uitleg wordt begrepen, gelegenheid tot vragen stellen, alle leerlingen actief bij de les betrekken.
Het leerdoel (de theorie)
De taakgerichte werksfeer wordt gerealiseerd door structuur in onderwijsactiviteiten en een doelmatig klassenmanagement. Actieve betrokkenheid blijkt uit actief luisterende leerlingen, echte interesse en concentratie.
Als je het leerdoel goed duidelijk kan maken, kan de leerling de informatie, die hij nodig heeft om de uitleg te begrijpen eenvoudig ophalen uit het langetermijngeheugen en actief gaan gebruiken in het werkgeheugen. Door het leerdoel weet hij wat belangrijk is in de les. Het helpt hem bij het plannen van zijn activiteiten.
RVKOERIER
Jaargang 15 | nummer 2 | december 2013
“ Er is in de afgelopen jaren heel veel onderzoek gedaan naar hoe ons brein werkt en hoe het leren verloopt. Daar kunnen we gebruik van maken.”
Leren en het echte leven Dat gaat het gemakkelijkst wanneer het leerdoel concreet is. Wanneer het in een voor de leerling betekenisvolle context kan worden geplaatst. Waarom zou je moeten weten wat hele en halve uren zijn? Wat moet je met die kennis? Als blijkt dat je de trein mist wanneer je niet kunt klokkijken, te laat op school komt en een boze juf tegenover je krijgt... wordt het ‘waarom’ snel duidelijk, is de aandacht gericht en zitten, zeker bij een ‘leuke presentatie’ van het probleem, de meeste leerlingen op het puntje van hun stoel en willen ze niets van de uitleg missen. Door leerdoelen te plaatsen binnen een context die voor leerlingen herkenbaar en begrijpelijk is, kom je vrijwel automatisch bij de stappen twee en drie: leerlingen sluiten aan, beginnen spontaan op te sommen wat ze in die context hebben meegemaakt. Zo wordt teruggeblikt op wat al eerder is aangeboden en geleerd, wordt voorkennis opgefrist en staan de leerlingen in de ‘juiste leerstand’.
De taakgerichte werksfeer en de actieve betrokkenheid van de leerlingen De kern van een taakgerichte werksfeer is dat leraren een sfeer creëren waarin effectief gewerkt en geleerd kan worden. Het gaat dan om de organisatorische competenties van de leraar. Bij actieve betrokkenheid gaat het meer om de pedagogischdidactische competenties van de leraar; om een goede werfsfeer te scheppen en die ook vast te houden. Voor beide aspecten van het didactisch handelen zijn er hulpmiddelen en handreikingen. Het groepsplan is een prima middel om de onderwijsorganisatie te structureren en te stroomlijnen. Daarin maakt de leraar duidelijk wat er geleerd wordt, met behulp van welke middelen en materialen en op welke wijze (werkvormen). In dit plan wordt tevens aangegeven voor wie de instructie bedoeld is en wat andere leerlingen op dat moment doen (efficiëntie). Betrokken leerlingen steken veel op van de les. De actieve betrokkenheid kan op veel verschillende manieren worden
bereikt. We hebben het al gehad over de betekenisvolle context (de wereld van de leerling). Kinderen die tot actieve deelname worden uitgenodigd tonen vrijwel altijd direct betrokkenheid. Spelvormen zijn een middel bij uitstek om leerlingen uit te dagen tot actieve deelname. Soms doet de methode een voorstel voor zo’n spel. Mooier is het om als leraren met elkaar te inventariseren wat er al niet aan spelmogelijkheden zijn om een les te starten en leerlingen te activeren. Bij betrokkenheid hoort ook de eigen verantwoordelijkheid van de leerling. Vertrouwen in eigen kunnen motiveert. Daarvoor is ruimte nodig. Ruimte om zelf op zoek te gaan naar kennis; te ontdekken. Veel lessen bieden die ruimte niet of nauwelijks. Leerlingen zijn te weinig zelf aan het woord en onvoldoende zelf actief op zoek naar kennis, waardoor de aandacht en dus de betrokkenheid verslapt. Het lijkt zo eenvoudig. Maar dat is het niet altijd. Door elke keer weer opnieuw en met elkaar te zoeken naar: hoe plaats ik dit leerdoel in een voor mijn leerlingen begrijpelijke context? Hoe houd ik de betrokkenheid vast?, bereiken we wat we willen, namelijk dat onderwijs leuk is. Bereiken we dat we dit prachtige vak nog leuker kunnen maken, voor onze leerlingen en voor onszelf. Volgende keer meer over directe instructie en de stap naar afstemming en differentiatie (de complexe didactische vaardigheden). Stuurgroep onderwijskwaliteit
Zin om te reageren of mee te denken over dit onderwerp? Stuur uw mail naar Marielle van Bommel,
[email protected]
7
8
Column Sylvie Meijs Even voelde ik mij Sylvie Meijs, negatief bekend in de krant. Schouders ophalen zou ik haar normaal adviseren. Dit was vóór maandag 16 september. Dit was, voordat het AD besloot op de voorpagina te zetten dat wij de slechtste school van Rotterdam zijn. Schouders ophalen blijkt dan opeens verdomd lastig. Zo lastig dat een journalist, die achteraf belt voor commentaar, door mij wordt doorverwezen. Niet in staat zonder emoties te antwoorden. Iedereen is tegen dit soort ranking-lijstjes, iedereen zegt zich er niks van aan te trekken en iedereen weet dat dit soort lijstjes niks zeggen over de kwaliteit van de school. Toch voelt het alsof iedereen opgelucht is dat niet zijn naam op de voorpagina staat. Toch voelt het alsof alleen de underdog optreedt tegen dit fenomeen. Toch voel ik medelijden. Toch voel ik alsof mensen denken; “waar rook is, is vuur”.
“ Schouders ophalen blijkt dan ineens verdomd lastig ” Het vuur is, dat wij geen eindtoetstrainingen geven. Het vuur is, dat wij kinderen vaardigheden leren die niet in toetsen te testen zijn. Het vuur is dat wij kinderen altijd laten instromen (ook in groep 6, ongelukkig van een andere school). Het vuur is, dat wij kinderen niet verwijzen naar het SBO omdat wij passend onderwijs geven. Het vuur is, dat wij geloven in een complete ontwikkeling van het kind en dat dit duurzaam zal leiden tot succes. Het vuur is, dat het dan voor ons erg lastig blijkt te zijn om op de norm te scoren met de eindtoets. Het vuur is, dat we met dit team keihard hebben gewerkt om ook de inspectie van onderwijs te laten zien dat we goed onderwijs geven. Dat hebben ze sinds maart 2013 erkend. Schouders ophalen, zeggen ook de ouders op school met hun stralende kinderen aan de hand.
Laurenskerk Het moet de herfstzon geweest zijn, die speels door het gebrandschilderde raam in de nok van de Laurenskerk een wonderlijk kleurenpalet drapeerde op de hoofden van de bijna tweeduizend aanwezigen tijdens de prachtige jubileumviering ter gelegenheid van 140 jaar RVKO en mijn gedachten lieten afdwalen naar het jaar 1953.
Kop op, Sylvie, we kunnen het. Annette
Nederland was nog maar net bekomen van de watersnoodramp, die in februari ons land in rouw had gedompeld, toen ik als negenjarige schooljongen aan de hand van mijn vader op zaterdagmiddag 16 mei de trappen van station Blaak afdaalde en plotseling de Laurenskerk in volle glorie op mijn netvliezen kreeg. Die glorie werd wel wat te niet gedaan door de steigers, die de totale kerk in een ijzeren houdgreep hadden genomen. Het was immers nog maar een jaar geleden dat koningin Juliana het startsein voor een volledige restauratie van de Laurenskerk had gegeven, die in mei 1940 door het bombardement op Rotterdam zo zwaar beschadigd was.
RVKOERIER
Het centrum van Rotterdam was in die dagen nog een grote bouwput en Rotterdam vierde vanaf 1947 de wederopbouw van de stad door het instellen van een jaarlijkse Opbouwdag op 18 mei. Mijn vader, bouwkundige bij de gemeente Rotterdam, vond het zijn opvoedkundige plicht om zijn oudste zoon de renaissance van het verwoeste, middeleeuwse stadscentrum van nabij te laten zien. Hij was 8 jaren na de oorlog er nog niet zo zeker van dat Nederland een lange tijd van vrede tegemoet zou gaan, ondanks de moord in maart van dat jaar op Sovjet-dictator Joseph Stalin, het grote oorlogsgevaar uit het oosten.
“ Mijn vader was gewoon om bij het voorbijgaan van een katholieke kerk zijn hoed af te nemen ” We zijn de Laurenskerk die middag niet ingegaan. Mijn vader had een duidelijke hekel aan protestanten, die de Sint-Laurenskerk in 1572 hadden ingepikt en de oecumene was nog in geen velden of wegen te bekennen. Integendeel. Een jaar later, in 1954, verboden de bisschoppen in een herderlijk schrijven de katholieke gelovigen nog om lid te worden van de Partij van de Arbeid en ook te luisteren naar radio uitzendingen van de VARA. Dit Bisschoppelijk Amendement zou pas in de jaren 60 worden opgeheven.
Jaargang 15 | nummer 2 | december 2013
taal aan onze 20.000 RVKO kinderen te geven, maar ook om de hele persoon een plaats te geven in opvoeding en vorming. Ook hij benadrukte dat je onderwijs niet voor jezelf moet houden. Het wordt volgens de bisschop pas echt delen als we ook het verlangen hebben, dat anderen ook elders onderwijs kunnen genieten, tot ontplooiing komen en hun taken kunnen vervullen. Deze woorden waren een verwijzing en een duidelijke opmaat naar de grandioze inzamelingsactie van alle RVKO scholen om een school te verwezenlijken in Bangladesh, een van de armste en dichtstbevolkte landen ter wereld. Een land in het stroomgebied van de Ganges en de Bramaputra, dat jaarlijks door hevige moessonregens en grote overstromingen wordt geteisterd. In Tangail gaat de RVKO kleur bekennen en het verschil maken met de bouw van een school. Met ‘Terre des Hommes’ realiseren wij als betrokken wereldburgers in een sfeer en gevoel van verbondenheid ‘grensverleggend’ onderwijs voor totaal kansloze kinderen. Bijna 370.000 euro werd opgehaald om dit prachtige project te realiseren. Mijn goede vader zou bij deze betekenisvolle bijdrage aan een betere wereld vanuit de gehele Vereniging diep, zeer diep zijn hoed hebben afgenomen. Chapeau RVKO en nu enthousiast als levenskunstenaars op weg naar 2023, ons volgend lustrum. Tot ziens dan in de Laurenskerk, graag ook dan met het imponerende koor en orkest en de welluidende solisten uit onze eigen RVKO-gelederen. Harry Beuvens
Mijn vader was gewoon om bij het voorbijgaan van een katholieke kerk uit eerbied zijn hoed af te nemen. Toen ik hem in mijn kinderlijke onschuld vroeg waarom hij dat bij de Laurenskerk nu niet deed, antwoordde hij met duidelijke wrok in zijn stem dat in deze protestantse kerk Onze Lieve Heer niet op het altaar in het tabernakel aanwezig was. Met deze uitleg moest ik het als jochie toen doen. We zijn die middag nog langs het pas onthulde beeld ‘De Verwoeste Stad‘ op Plein 1940 gelopen, hoewel wij toen nog niet wisten dat Ossip Zadkine de beeldhouwer was. Aan het slot van de stadswandeling bewonderden wij het Groothandelsgebouw, dat ook in het jaar 1953 was voltooid, een verzamelgebouw dat vooral de ongebroken handelsgeest der Rotterdammers moest symboliseren en waar 60 jaar later het personeel van de RVKO in Grandcafé Engels met Nick en Simon zich in een bruisend jubileumfeest zou onderdompelen. Zou de bisschop van Rotterdam, Hans van den Hende, bij het betreden van de Laurenskerk op 2 oktober 2013 nog een moment gedacht hebben aan Hubertus Duifhuis, de laatste katholieke pastoor van de Sint-Laurenskerk? Ik denk het niet. Wel bleek uit zijn indrukwekkende toespraak, dat hij terdege had nagedacht over de rol van het katholieke onderwijs anno 2013. In het verlengde van de spirituele woorden van RVKO-voorzitter Ton Groot Zwaaftink onderschreef hij dat onderwijs één van de grootste diensten is, die wij kunnen bewijzen aan de samenleving van vandaag en dat het belangrijk is om rekenen en
9
10
Grote ouderavond op de Provenier! Op donderdag 17 oktober vond op basisschool de Provenier de Grote ouderavond plaats. Centraal op deze avond stond het onderwerp: ‘de ouder, het kind, de school’. Kortom: hoe kunnen we zo goed mogelijk samenwerken om een optimale ontwikkeling van alle leerlingen te bewerkstelligen?
De Provenier koos dit jaar voor een andere opzet dan gebruikelijk. Juist omdat het onderwerp: de ouder, het kind, de school zich er zo duidelijk voor leent om met elkaar in gesprek te gaan. De Provenier maakte gebruik van de werkvorm: fishbowl. Joost Burger, een vader van leerlingen van de Provenier verzorgde deze werkvorm. Ouders zaten op een tribune met in het midden vijf stoelen. Zij werden uitgenodigd om op deze stoelen plaats te nemen en rond diverse thema’s inbreng te geven. Een stoel moest leeg blijven, zodat ieder spontaan aan kon schuiven. De ouders die plaatsnamen mochten deze kleine cirkel ook weer verlaten. Zo ontstond een mooie dialoog. Een uur lang is er gesproken over allerlei onderwerpen, van ochtendrituelen thuis, naar de Ko-boekjes bij de kleuters, het leren lezen in groep 3 en het lezen in de hogere groepen. Ook kwam aan de orde hoe de school omgaat met
pesten. Na dit uur kwamen tijdens het tweede gedeelte van de avond de ouders bijeen in een informele setting. De speelzaal was omgetoverd tot huiskamer. In kleinere groepjes kwam het gesprek over dezelfde thema’s op gang. Het was een waardevolle avond waarin de school te weten kwam wat er bij ouders leeft en mocht ervaren dat er een groot vertrouwen is bij ouders richting de school. Een mooie opsteker. De leerlingen van groep 8 speelden bij binnenkomst toneelstukjes over ouderbetrokkenheid op de gang. De ouders werden via deze toneelstukjes naar de bijeenkomst gebracht; een ludieke opening. De leerlingen zorgden ook bij het informele deel voor de hapjes en drankjes, bemanden de garderobe en waren de gastheren en gastvrouwen van deze avond. Zij interviewden ouders tijdens het informele deel over hun rol als ouders thuis.
‘De Horizon verlicht Ommoord’ Elf november is de dag, dat ons lichtje branden mag… galmt het door de straten van Ommoord. Het is 11 november, 18.30 uur ’s avonds. Ruim honderdvijftig kinderen, vergezeld door ouders, opa’s en oma’s, verzamelen zich op het verlichte plein van basisschool De Horizon en peuterspeelzaal Ieniemienie. Lichtjes en lampionnen hangen voor de ramen. Niet alleen hierdoor, maar ook door de prachtige lampionnetjes die de kinderen hebben meegebracht, wordt het plein sfeervol verlicht. Binnen worden de kinderen getrakteerd op het mooie verhaal over Sint Maarten, wat ook digitaal te zien was. Sint Maarten gaf een stuk van zijn jas aan een arme bedelaar en kon heel goed iets van zijn bezit missen. De jassen gaan dicht en kraagjes worden rechtopgezet. Tijd om naar buiten te gaan. In een grote sliert van kinderen en volwassenen met lampionnen wandelen we door de straten van Ommoord.
Bewoners kijken nieuwsgierig naar buiten als de stoet van luidkeels zingende kinderen aan hun huis voorbij trekt. Bij een aantal mooi verlichte huizen wordt met de kinderen iets lekkers gedeeld. De kinderen genieten ervan. Rond 19.30 uur gaan de kinderen voldaan terug naar huis. Ouders, opa’s, oma’s, meesters en juffen kijken terug op een fijn samenzijn.
RVKOERIER
weede KamerT voorzitter op werkbezoek op de Globetrotter in Rotterdam De Voorzitter van de Tweede Kamer, Anouchka van Miltenburg, heeft op maandag 11 november een bezoek gebracht aan Rotterdam. Afrikaanderwijk De Voorzitter bezocht de Afrikaanderwijk waar Marco Pastors (Directeur Nationaal Programma Kwaliteitssprong Zuid) uitleg gaf over de gerichte aanpak in zeven stadswijken, waar de Afrikaanderwijk deel van uitmaakt. Pastors benadrukte het belang van wetgeving die een gerichte aanpak in wijken ondersteunt. Scholen De Voorzitter werd ontvangen op de Globetrotter. Hier sprak de Voorzitter met vertegenwoordigers en ouders van de Childrens Zone Afrikaanderwijk. Dit is een Coalitie van scholen uit de Afrikaanderwijk (De Da Costa School, De Globetrotter, Openbare Basisschool Nelson Mandela en het Rotterdam Vakcollege De Hef). Er werd gesproken over begeleiding van leerlingen op scholen, gerichte begeleiding in de wijk en over de samenwerking tussen scholen en wijkteams.
Jaargang 15 | nummer 2 | december 2013
Betaald parkeren Vanaf heden is het betaald parkeren op de K.P. van der Mandelelaan. Door de invoer van het betaald parkeren zijn er meer dan voldoende parkeerplaatsen beschikbaar. U kunt uitsluitend betalen via een chipknip of Parkline (Paal 3998). De kosten bedragen € 0,50 per 19 minuten. Het is raadzaam eerst te kijken op het parkeerterrein van de RVKO. Het is mogelijk dat hier nog bezoekersplaatsen vrij zijn.
se] se
Klokkenluidersregeling RVKO De Code Goed Bestuur adviseert schoolbesturen een Klokkenluidersregeling in te voeren. Derhalve heeft het College van Bestuur de Klokkenluidersregeling RVKO vastgesteld. Doel van de regeling is dat medewerkers en ouders op adequate en veilige wijze vermeende (ernstige) onregelmatigheden binnen de RVKO aan de orde kunnen stellen en de regeling biedt een beschrijving van de procedure die gevolgd moet worden wanneer een (op redelijke gronden gebaseerd) vermoeden van een misstand bestaat. Een dergelijke regeling brengt tot uitdrukking dat het melden van een misstand gezien wordt als een bijdrage aan het verbeteren van het functioneren van de organisatie en dat de melding serieus zal worden onderzocht. De regeling biedt duidelijkheid over de zorgvuldigheidseisen en biedt de betrokkene bescherming tegen benadeling. De regeling is niet bedoeld voor zaken die via de Klachtenregeling of de Medezeggenschap aan de orde kunnen worden gesteld. De betrokkene meldt een misstand bij de Vertrouwenspersoon Klokkenluidersregeling. De Vertrouwenspersoon is te bereiken via het in de regeling vermelde e-mailadres. Dat e-mailadres is een rechtstreekse link naar de Vertrouwenspersoon en is voor niemand anders toegankelijk dan de Vertrouwenspersoon. De regeling is te vinden op het open deel van de website van de RVKO.
11
Personalia Geboren 14 juli Gijs zoon van Kees en Josine Ruigrok (Bavokring) 14 juli Mathijs zoon van Maarten en Diana Molenschot (Rozenhorst)
Lees, lezer, leest!
29 juli Siem zoon van van Max en Kim Schrader (Valentijn) 13 augustus Fajah en Yentl dochters
Mr Finney en het raadsel in de bomen
van Debby en Nick van Deursen (Nicolaas en Albert Schweitzer) 15 september Deano zoon van Sander en Bo Hengeveld (Albert Schweitzer)
“Het is herfst en Mr Finney is op weg naar het bos. Onderweg komt hij zijn vriend Eekhoorn tegen, die beukennootjes aan het verzamelen is. Maar waarom heeft hij er zo veel? Hebben de andere dieren nu nog wel genoeg?”
22 september Baylan Levy Gé-wé zoon van Berry Huf en Chantal Sanders (De Trinoom) 29 september Riff zoon van Maarten en Karlijn Frijters (Don Dosco) 30 september Jinthe dochter van Nathan
Mr Finney en het raadsel in de bomen.
In dit nieuwe avontuur ontdekken Mr Finney en zijn vrienden hoe ze door te delen beter met elkaar en met de aarde om kunnen gaan.
Auteur: Laurentien van Oranje Illustraties: Sieb Posthuma Uitgeverij: Querido ISBN: 9789045116129/NUR 281
en Simone Rijken-Treffers (Agnes) 5 oktober Lisa dochter van Jeroen en Evelien Heijndijk (Klinker) 14 oktober Doris dochter van Kim Riekwel en Petra Verheij (Michael) 17 oktober Amber dochter van Jeroen en Marjolein Tieman (Pionier)
Ties en Trijntje in december
22 oktober Yara dochter van Johan en Josine Wijnen (Hildegardis) 24 oktober Matteo Lucio Donato zoon van
“Ties en Trijntje krijgen een adventskalender. Elke dag mag er een luikje open en ontdekken ze een nieuw plaatje.”
Emily en Patrick Cancedda (Pieter Bas) 24 oktober Sanae Robyn dochter van Saskia en Wouter van de Windt (Nicolaas en Agnes) 29 oktober Imayra Oleaf dochter van
Ook dit boek heeft een nieuw verhaal voor elke dag. Op 3 december sluipt Ties ’s nachts zijn bed uit om te kijken of Piet al een pakje in zijn schoen heeft gestopt. Op 11 december gaan de kinderen samen met opa een hele grote kerstboom kopen. En op 24 december is het eindelijk Kerstmis, met een vrolijk kerstdiner voor de hele familie. En daartussenin... beleven Ties en Trijntje heel wat decemberavonturen! Een warm en geestig voorleesboek voor de feestdagen, vol herkenbare situaties voor kinderen én hun voorlezende ouders!
Michael Marengo en Sharisse Pang (Het Octaaf) 4 november Iven Eli zoon van Lisette van Tintelen en Gary Kort (Paus Joannes) 11 november Naud zoon van Robert en Marjolein de Vries (De Wingerd) 12 november Sem Anton Jacob zoon van
Ties en Trijntje in december.
Mariska en René Persoon (Stephanus)
Auteur: Yvon Jaspers Illustraties: Philip Hopman Uitgeverij: Ploegsma ISBN: 9789021672236/NUR 227
12 november Lana dochter van David van Heijzen en Irene van der Hoek (Dominicus) 18 november Mila Beau dochter van Joshua Hamby en Deborah van der Elst (Valentijn)
Colofon
Overleden 21 juni mevrouw M.P. Erkamp (oud leerkracht
De RVKOerier is een uitgave van de Rotterdamse Vereniging voor Katholiek Onderwijs Redactie: Mariëlle van Bommel, Bas Dumoulin
Vormgeving: hAAi
Eindredactie: Mariëlle van Bommel
Drukkerij: Printvisie
Illustraties: Herman Jansen
Deadline nr 3: 14 februari 2014
Foto voorpagina: De Schakel (foto: Kevin Krebbers)
Kopij:
[email protected]
RVKO | K.P. vd Mandelelaan 80 | Postbus 4250 | 3006 AG Rotterdam T: 010 4537500 | F: 010 4531369 | E:
[email protected] | www.rvko.nl
R.K. kleuterschool de Woelwijk te Ridderkerk)
