Rusland – Kabardino-Balkarië – alleenstaande vrouw – slachtoffer huiselijk geweld – minderjarig kind met autisme Russie – Kabardino-Balkarie – femme seule – victime violence conjugale – enfant mineur autiste Russia - Kabardino-Balkaria – single woman – victim domestic violence – child with autism
Uw ref: Onze ref: Brussel, 27.04.2015 Betreft : Aanvullende opmerkingen CGVS interview X (° xx.xx.19xx) dd. xx.xx.2015 en haar minderjarig dochtertje, A (°xx.xx.201x)
Geachte heer Van den Bulck,
Met dit schrijven wenst het BCHV de asielaanvraag van mevrouw X, geboren op xx.xx.19xx te X met Russische nationaliteit en origine Kabirdino-Balkarië te ondersteunen. Mevrouw X heeft op 22 december 2014 asiel aangevraagd te België. Op 30 maart 2015 werd zij uitvoerig gehoord door uw dienst in het bijzijn van haar raadsman en het BCHV. Zij ontving een bijkomende oproeping voor interview op 04.05.2015. Na mevrouw X uitgebreid gehoord te hebben op het BCHV, wenst het BCHV bijkomend een aantal opmerkingen te formuleren ter ondersteuning van haar asielaanvraag.1 Mevrouw X verklaarde tijdens het CGVS interview op doorleefde en spontane wijze, dat zij haar land ontvluchtte tengevolge het huiselijk geweld uitgaande van haar echtgenoot, waarvan zij het slachtoffer was.
1
Mevrouw X werd op 21.01.2015 uitvoerig gehoord op het BCHV in het bijzijn van een tolk Russisch.
Met betrekking tot de beoordeling van de vrees van mevrouw X door het CGVS, verzoekt het BCHV om volgende aandachtspunten in overweging te nemen; 1. Het BCHV verzoekt het CGVS vooreerst rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van de asielzoeker, en in het bijzonder met het kwetsbaar profiel van mevrouw X, zoals omschreven in Art. 48/5. § 3 Vreemdelingenwet. […] “Er wordt rekening gehouden met de algemene omstandigheden in het land en met de persoonlijke omstandigheden van de verzoeker op het tijdstip waarop een beslissing inzake het verzoek wordt genomen.” Ook het Koninklijk besluit van 11 juli 2003 tot regeling van de werking van en de rechtspleging voor het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen, stelt in art. 4; “§1. De ambtenaar houdt rekening met de specifieke omstandigheden die de asielzoeker betreffen, in het bijzonder desgevallend de omstandigheid dat hij behoort tot een kwetsbare groep. [...] § 3. De ambtenaar onderzoekt de asielaanvragen op individuele, objectieve en onpartijdige wijze.” Artikel 23, §1 van het Verslag aan de Koning van het KB tot vaststelling van de procedure voor het CGVS stelt op haar beurt: “De medische of psychologische getuigschriften neergelegd ter staving van de asielaanvraag zullen met de nodige omzichtigheid worden behandeld.”2 Ook in haar recente studie “Beyond Proof – Credibility Assessments in EU Asylum Systems”, stelt UNHCR dat de individuele als contextuele omstandigheden in overweging genomen dienen te worden bij het onderzoek van elke asielaanvraag; “Interviewers and decision-makers need to keep in mind and take into account the individual and contextual circumstances of the applicant in all aspects of the examination of the application, including throughout the credibility assessment. Indeed, this constitutes a legal requirement (…)To take into account the applicant’s individual and contextual circumstances, the decisionmaker needs to cross geographical, cultural, socio-economic, gender, educational, and religious barriers, as well as take account of different individual experiences, temperaments and attitudes.”3 “Research shows that stigma, a sense of shame and/or a fear of rejection by one’s family and community, can inhibit disclosure of relevant information. In particular, applicants applying for international protection based on gender, sexual and gender-based violence, or their sexual
2
Verslag aan de Koning van het KB tot vaststelling van de procedure voor http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_loi/change_lg.pl?language=nl&la=N&cn=2003071105&table_name=wet 3
het
CGVS,
UNHCR, “Beyond Proof – Credibility Assessments in EU Asylum Systems”, Mei 2013, p. 56 beschikbaar via http://www.unhcr.org/51a8a08a9.html 2
orientation and/or their gender identity may feel ashamed and/or fearful of rejection by family and community.”4 Het BCHV verzoekt om dit kwetsbaar profiel van mevrouw X, in het bijzonder het gegeven dat zij slachtoffer was van ernstig huiselijk geweld ook in overweging te nemen bij de beoordeling van haar geloofwaardigheid. Terzake stelt UNHCR in haar Avis du Haut Commissariat des Nations Unies pour les réfugiés relatif à l'évaluation des demandes d'asile de personnes ayant des besoins particuliers et en particulier de personnes qui ont subi des tortures, des viols ou d'autres formes graves de violence psychologique, physique ou sexuelle ; “Il convient également de rappeler que la Cour européenne des droits de l’homme n’exige pas une cohérence complète des demandeurs d’asile. La Cour accepte un certain degré d’incohérence dans les déclarations et les documents soumis par le requérant pour autant que ces incertitudes ne portent pas atteinte à la crédibilité générale de son histoire. En effet, à plusieurs reprises, la Cour a reconnu que « […], eu égard à la situation particulière dans laquelle se trouvent souvent les demandeurs d’asile, il est fréquemment nécessaire de leur accorder le bénéfice du doute lorsque l’on apprécie la crédibilité de leurs déclarations et des documents qui les appuient. » Ainsi, la portée du principe du bénéfice du doute et la mesure dans laquelle ce principe sera appliqué aux demandeurs d’asile dépendront de chaque cas individuel. »5 (eigen vetzetting)
2. Mevrouw X verklaarde tijdens het CGVS interview niet te kunnen terug keren naar Kabardino – Balkarie daar zij vreest voor haar leven tengevolge de geweldplegingen en vernederingen van haar partner. Zij vertelde uitvoerig over de radicalisering van haar echtgenoot, hoe hij een fanatieke moslim werd die geweld niet schuwde. Dat huiselijk geweld een veel voorkomend probleem is in de Russische Federatie, en in het bijzonder in de conservatieve republiek Kabardino-Balkarie, wordt ook bevestigd door objectieve informatie. Zo stelt Asylos in haar rapport “Russia: Situation of victims of domestic violence in KabardinoBalkaria”; “The number of women who die annually in Russia as a result of domestic violence ranges from 10,000 to 14,000 women, even tough there are no recent official statistics provided by the Ministry of Interior. For 2010, the Ministry of Internal Affairs maintained records on more than 4 million perpetrators of domestic violence. The ministry estimated that a woman died every 40 minutes at the hands of a husband, boyfriend, or other family member and that 80 percent of women had experienced domestic violence at least once in their lives.” (p.7) The extent of the phenomenon of domestic violence in Kabardino-Balkaria is difficult to
4
Ibid, p. 72.
5
UN High Commissioner for Refugees, Avis du Haut Commissariat des Nations Unies pour les réfugiés relatif à l'évaluation des demandes d'asile de personnes ayant des besoins particuliers et en particulier de personnes qui ont subi des tortures, des viols ou d'autres formes graves de violence psychologique, physique ou sexuelle, May 2012, available at: http://www.refworld.org/docid/50b8bb672.html 3
document as women rarely report it to the police (see below). However, some local sources hint to the hidden practices of domestic violence in the region and indicate that one out of four families might be subject to domestic violence. (p. 9)”
3. Daarenboven wil het BCHV benadrukken dat objectieve informatie tevens aantoont dat mevrouw geen bescherming kan inroepen van de lokale autoriteiten, noch beroep kan doen op lokale NGO’s als slachtoffer huiselijk geweld. Zo blijkt vooreerst dat er gebrek aan wetgevend kader is voor slachtoffers huiselijk geweld; “The criminal code provides "only partial protection" to victims of domestic violence and is ineffective for addressing domestic violence. First, there is still no legal definition of domestic violence. The law prohibits battery, assault, threats, and murder, but most acts of domestic violence did not fall within the jurisdiction of the Prosecutor's Office. Under the current legislation it is extremely difficult to prove domestic violence, including physical abuse and it provides little recourse to victims of domestic violence. Offenders are often prosecuted under other articles of the Criminal Code, resulting in either lighter sentences or absence of trial. (…)
«Russian law does not provide essential measures such as distancing measure to prevent new aggressions. Distancing measure, as international experience has shown, is firstly preventive and could contribute to avoid more violent aggressions. According to international research, women’s life and health are more at risk when they leave their aggressor. […]Distancing measure can play an important part as a complementary measure to the conditional sentence faced by the aggressor. According to women protection organisations, conditional sentence do not prevent the aggressors from going on harassing their victims. This situation is illustrated below by an event that took place in Kabardinao-Balkaria.»6 Mevrouw X verklaarde tevens tijdens het CGVS gehoor dat zij geen beroep kan doen op de autoriteiten daar een klacht bij de politie de situatie enkel zou verergeren. Objectieve bronnen bevestigen bovendien de terughoudendheid van slachtoffers om klacht in te dienen wegens gebrek aan vertrouwen in de politie; “In Russia in general and in the North-Caucasian republics such as Kabardino-Balkaria in particular, people do not trust the police forces and tend to avoid turning to them in case of problems. In Kabardino-Balkaria the situation is particularly difficult as police violence is even more common than in other regions of the Russian Federation. (…)The situation often depends on the police regional authorities. The most problematic situation is North-Caucasus; not necessarily in Chechnya – where Kadyrov’s regime maintain a certain public order quite close to a regime of terror – but rather in the neighbouring republics of Ingushetia, Dagestan or Kabardino-Balkaria. All the polls indicate indeed that Russian citizens rarely file a complaint to the police, as they consider it at best useless, at worst that it will lead to more trouble than the robbery they suffered for example. This
6
4
Asylos, Russia: Situation of victims of domestic violence in Kabardino-Balkaria, March 2015, p. 8.
situation encourages informal dispute settlements. The foibles of justice and prosecuting authorities – in particular their extensive powers and their lack of independence – fuel violence, police corruption and feed this crisis. The reform intends to put an end to all these phenomena” (…)The situation is even more difficult in the case of women trying to report cases of domestic violence to the police. Indeed, sources indicate that police officers often refuse to deal with cases of domestic violence.” 7 Mevrouw X gaf tenslotte zelf ook aan tijdens het BCHV verhoor dat NGO’s die opkomen voor vrouwenrechten in Kabardino Balkarie onbestaande zijn. Objectieve rapporten stellen terzake dat er er geen vluchthuizen aanwezig zijn in Kabardino Balkarië voor slachtoffers huiselijk geweld; “However, this positive, official, presentation of the possibilities offered to women victims of domestic violence is partly contradicted by reports from local NGOs dealing with these issues. According to them, there is no shelter available in Kabardino-Balkaria except one for pregnant women in difficulties. The women in the North Caucasus are still hesitating to contact the local NGOs because they fear that the confidentiality is not guaranteed and that there will be consequences for their security.”8
4. Tot slot wenst het BCHV te wijzen op de kwetsbaarheid van de minderjarige dochter, A van mevrouw X. Mevrouw X verklaarde tijdens het CGVS gehoor dat in Kabardino-Balkaria de diagnose werd gesteld dat A autistisch is. Mevrouw X vertelde tijdens het BCHV interview dat de geweldplegingen van haar echtgenoot steeds ergere vormen aannam toen hij vernam dat hun dochtertje autistisch was. Hij verbood zijn echtgenote tevens, uit religieuze overwegingen, om de noodzakelijke medicatie aan hun dochtertje te geven. Ook in België werd A ook doorverwezen naar UZ Brussel, afdeling Kinder-en Jeugdpsychiatrie, teneinde een gepaste behandeling te kunnen verzekeren. Dr. P. stelt in haar attest omtrent vaststellingen en de opvolging van A het volgende; “Moeder vertelt dat vader liever een zoon had gehad. We weerhouden binnen het huwelijk zowel verbaal als fysieke agressie. Deze zou volgens moeder niet naar A gericht zijn. A was zelf wel getuige hiervan. (….) Er is onvoldoende taalontwikkeling en er zijn gedragsproblemen. A doet moeder regelmatig pijn en heeft driftbuien. A is zeer aanhankelijk. (…) We weerhouden bij A op verschillende domeinen moeilijkheden. A toont ook op sociaal-emotioneel vlak tekorten. Ze toont nog zeer weinig separatie van moeder en toont regressief gedrag. We weerhouden bij Tamire gedragingen die we ook zien bij kinderen met een autismespectrumstoornis. Op dit moment lijken deze echter onvoldoende om deze diagnose te weerhouden en merken we ook gedragingen die tegen deze diagnose pleiten.
7
Asylos, Russia: Situation of victims of domestic violence in Kabardino-Balkaria, March 2015,p. 10-11
8
Asylos, Russia: Situation of victims of domestic violence in Kabardino-Balkaria, March 2015, p. 13.
5
In de voorgeschiedenis van A weerhouden we stresserende factoren die mogelijks haar ontwikkeling hebben belemmerd.” Gelet op deze problematiek, worden Mevrouw X en haar dochtertje dan ook psychologisch begeleid door Solentra. Bij de beoordeling van de asielaanvraag van mevrouw X verzoekt het BCHV dan ook dat het CGVS zou rekening houden met het hoger belang van het kind. Artikel 3.1 van het Kinderrechtenverdrag stelt immers dat het hoger belang van het kind een primordiale overweging dient te zijn bij elke beslissing die het kind aanbelangt: “Bij alle maatregelen betreffende kinderen, ongeacht of deze worden genomen door openbare of particuliere instellingen voor maatschappelijk welzijn of door rechterlijke instanties, bestuurlijke autoriteiten of wetgevende lichamen, vormen de belangen van het kind de eerste overweging.”9 Ook artikel 14 van het KB van 11 juli 2003 omtrent de rechtspleging van het CGVS bepaalt: “Het hogere belang van het kind is een doorslaggevende overweging die de Commissarisgeneraal en zijn ambtenaren moeten leiden tijdens het onderzoek van de asielaanvraag.”
5. Concluderend verzoekt het BCHV U om het elk van bovenstaande bepalingen in overweging te nemen bij de beoordeling van de asielaanvraag van mevrouw X.
Wij danken u voor de aandacht die U aan dit verzoek besteedt. Hoogachtend,
Geertrui Daem Juriste BCHV CC: Dienst Advocaten CGVS Bijlagen : 1. ASYLOS, Russia : Situation of victims of domestic violence in Kabardino-Balkaria, March 2015 2. Verslag Dr. P., UZ Brussel, Kinder-en Jeugdpsychiatrie betreffende A, dd. 02.04.2015
9
Zie:http://www.kinderrechtencommissariaat.be/sites/default/files/bestanden/kinderrechtenverdrag_officiele_neder landse_vertaling.pdf. Dit principe wordt ook bevestigd in artikel 24.2 van het Handvest van de Grondrechten van de Europese Unie.
6
