Remonstrantse Gemeente Vlaardingen 6 januari 2013 Openingslied Tussentijds Lied 180 (geheel) Bemoediging en groet “Kom dan, wek ons tot nieuw leven” “Herschep ons” Kunnen we onze behoefte aan inspiratie nog nadrukkelijker naar voren brengen? Inspiratie, begeestering wilde ik eigenlijk zeggen, maar ik weet het, dat is een germanisme. Maar begeestering zegt zo precies waarvoor wij op deze eerste zondag van dit nieuwe jaar bijeen zijn gekomen. Twee regels, een paar woorden maar, die ons verlangen naar een toekomst aangeven èn opwekken. Wat een moois kunnen wij elkaar toch toezingen, aan het begin van ons samenzijn. Geleid worden door toekomstvisoenen is mooi, maar dat kunnen we samen nog meer inhoud geven vanuit het besef dat Onze hulp is in de Naam van de levende God die hemel en aarde gemaakt heeft, die trouw houdt in eeuwigheid en niet laat varen het werk dat zijn hand begon. De Genade van God en vrede zij met ons allen. Antwoordlied “Genade en vrede ook met U” Inleidende lezing Jesaja 60 Het nieuwe Jeruzalem 1 Sta op en schitter, je licht is gekomen, over jou schijnt de luister van de HEER. 2 Duisternis bedekt de aarde en donkerte de naties, maar over jou schijnt de HEER, zijn luister is boven jou zichtbaar. 3 Volken laten zich leiden door jouw licht, koningen door de glans van je schijnsel. 4 Open je ogen, kijk om je heen: ze stromen in drommen naar je toe; je zonen komen van ver, je dochters worden op de heup gedragen. 5 Je zult stralen van vreugde als je het ziet, je hart zal van blijdschap overslaan. De schatten van de zee zullen je toevallen, de rijkdom van vreemde volken valt je in de schoot. 6 Een vloed van kamelen zal je land overspoelen, jonge kamelen uit Midjan en Efa. Uit Seba komen ze in groten getale, beladen met wierook en goud. Zij verkondigen de roemrijke daden van de HEER. Openingsgebed God, We zijn op deze eerste zondag van het jaar weer even bijeen om ons te koesteren in de rust en weldaad van onze geloofsgemeenschap. We hebben de Jaarwisseling en vooral Kerstdagen net achter de rug, maar het belang en gewicht van Kerst is nog gaande om volledig tot ons door te dringen. Het zal zich naar wij hopen nog aan ons openbaren. 1
Remonstrantse Gemeente Vlaardingen 6 januari 2013 We kijken al weer terug op deze kerstdagen, we kijken terug op een heel jaar, terwijl wij ons hier voor u buigen en, gevoed en geïnspireerd door uw Geest, juist vooruit willen kijken. Ons vooruit kijken, onze bezinning op wat komen gaat en hoe wij daaraan kunnen bijdragen, dat vraagt net als in het dagelijks leven, wat afstemming. Afspraken over onze doelen, onze rol en hoe we het met elkaar eens worden over de lijnen waarlangs wij met elkaar aan de slag gaan. Zo worden onze taken en verantwoordelijkheden voor ons duidelijk, door afstemming met elkaar. In die afstemming betrekken wij ook hetgene ons inspireert, hetgeen onze toekomstbeelden duidelijk maakt. God, dan bent u, voor ons vooral door uw Zoon, ons meest nabije voorbeeld. God, nu wij uw zoon als ons grote voorbeeld zien, wéér zo zien, nog steeds zo zien, bidden wij U ons genadig te zijn in het vinden van onze weg hem te volgen. Wees ons genadig en ontferm u over ons als wij door onze bezigheden doende zijn om zijn pad te vinden, zijn weg te volgen. Wij staan God, als het ware op, want door uw zoon is uw licht gekomen. Ontferm u over ons en wees met uw Geest, nu in ons samenzijn hier, in de komende dagen en in heel het nieuwe jaar een licht op ons pad. Amen Tussentijds Lied 194 (geheel) Inleiding op de lezingen Gemeente De lezingen van vandaag zijn toch weer handvat gebleken voor mooie bespiegelingen. Dat verwacht u van mij natuurlijk ook, maar voor een klein deel wat nadenken gevergd om dat boven water te halen. Bijna elke keer dat ik hier als voorganger uw gast mag zijn wordt in het oecumenisch leesrooster iets uit Jesaja aanbevolen. Dat is voor deze zondag ook zo, maar dat oud-testamentische deel uit Jesaja heb ik aan het begin van onze viering, enigszins ingebed als een nieuwjaarsboodschap, gebruikt voorafgaand aan ons moment van inkeer en gebed. Voor vandaag zijn nog twee bijbelgedeeltes aanbevolen en u weet van mij wel dat het mij dan prikkelt om uit te vinden of ik er iets mee kan. Onze eerste lezing vanochtend is uit de brief van Paulus aan de inwoners van Efeze. De tweede lezing is uit Mattheus. En het zal u niet verbazen dat beide lezingen in verband gebracht kunnen worden met iets van een openbaring, met iets dat duidelijk in het licht gesteld wordt, met nadruk wordt gepresenteerd. Want dat is de betekenis van het woord ‘epifanie’. En het is natuurlijk niet echt vreemd dat we daar op deze zogenoemde eerste zondag van de epifanie aandacht aan besteden. Het is die wonderbaarlijke, zelfs een beetje verwarrende openbaring, die de drie wijzen uit het oosten, de drie koningen ondergingen. Traditioneel wordt aan hen op 6 januari, vandaag dus, aandacht besteed. In mijn toelichting op onze lezingen pak ik daarom toch eerst even de tweede lezing, uit Mattheus met u op. Daarin wordt het driekoningen-verhaal op een bijzondere manier geschetst. 2
Remonstrantse Gemeente Vlaardingen 6 januari 2013 En we kennen dat verhaal van die drie koningen ook allemaal wel, maar in de versie van Mattheus lezen we toch wat nieuwe dingen. Zo heeft Mattheus het in de Nieuwe Bijbelvertaling niet over Wijzen of over Koningen, maar over magiërs. En Herodes, die we een paar weken terug nog aangeduid hebben als de landvoogd die een volkstelling hield, is nu de koning. Dus alleen al door de nieuwere vertaal-inzichten horen we dingen anders. Maar het afwijkende in deze Evangelietekst zit in de laatste zinnen van onze lezing van vandaag. In die betekenis is het ook echt evangelie; een goede boodschap. U hoort dadelijk vanzelf wel wanneer ik aan die laatste zinnen toe ben gekomen. Wat betreft de Efeze-brief van Paulus: dat is een best wel enigszins opmerkelijk stuk. Er bestaat bij bijbelwetenschappers ook wat verschil van inzicht over, en er zijn ook verbanden met de brief aan de Kolossenzen. De Efezebrief is duidelijk een soort circulaire aan de bewoners van het westen van het huidige Turkije, rond de toen belangrijke havenstad Efes bij het eiland Samos en ten noorden van het eiland Rhodos. U begrijpt: een knooppunt van handel, van mensen, van culturen en van geloven. En dat tekent ook deze brief wel. Want deze brief van Paulus is duidelijk niet alleen gericht aan gelovigen, maar heel hoorbaar, alleen al in de aanhef, aan de niet-gelovigen, aan de heidenen. Het gaat in deze brief in feite om de plaats van het geloof in het mensenleven en daarvoor is Paulus doende van alles uit te leggen over de plannen van God met de wereld, meer nog eigenlijk, ook met wat buiten de wereld bestaat; het gaat over de kosmos en daarmee over het grote, alles omvattende plan van God. Dat kunnen we vanmorgen allemaal niet lezen, maar die setting moet u kennen om dit korte stuk te kunnen plaatsen. En opmerkelijk – in de zuivere zin van dat woord – opmerkelijk is dat wij Paulus kennen als leerling, discipel, volgeling, zendeling van Jezus, maar hij zichzelf hier neerzet als gezonden door God. Er is op veel plaatsen in deze Efezebrief een sterke triniteit. Paulus zet zijn boodschap kracht bij door God, Jezus Christus en de Heilige Geest als één en dezelfde aan te duiden. De brief is gesteld in een klassieke, nu niet meer alledaagse stijl, die we wel kennen uit de oude kerkelijke taal, met een kanselvoordracht die ons niet nu meer allemaal zo aanspreekt. Eén bepaald woord komt in deze brief voor het eerst in de Bijbel voor. We lezen er misschien makkelijk overheen, maar hier in deze brief van Paulus komt voor ‘t eerst in de hele Bijbel het woord ‘kerk’’voor. In het eerste hoofdstuk wordt dat woord voor het eerst gebruikt en omschreven in een indrukwekkende alinea, die ik u toch voorlees: “Moge uw hart verlicht worden, zodat u zult zien waarop u hopen mag nu hij u geroepen heeft, hoe rijk de luister is die de heiligen zullen ontvangen en hoe overweldigend groot de krachtige werking van Gods macht is voor ons die geloven. Die macht was ook werkzaam in Christus toen God hem opwekte uit de dood en hem in de hemelsferen een plaats gaf aan zijn rechterhand, hoog boven alle hemelse vorsten en heersers, alle machten en krachten en elke naam die genoemd wordt, niet alleen in deze wereld maar ook in de toekomstige. 3
Remonstrantse Gemeente Vlaardingen 6 januari 2013 Hij heeft alles aan zijn voeten gelegd en hem als hoofd over alles aangesteld, voor de kerk, die zijn lichaam is, de volheid van hem die alles in allen vervult.” Nu bent u enigszins ingeleid en ingewijd om de lezingen van vanmorgen te verstaan. Zoals is aangegeven zingen we na de Efezebrief uit Tussentijds lied 83 het eerste vers. En na de lezing uit Matthues zingen wij van datzelfde lied 83 het derde vers. Lezingen “Efeziërs 3: 1-12 1 Daarom is het dat ik, Paulus, gevangene omwille van Christus Jezus, voor u, heidenen, bid. 2 U moet toch wel gehoord hebben dat God mij de taak heeft toevertrouwd om de genade door te geven, die mij, met het oog op u, geschonken is. 3 Mij is in een openbaring het mysterie onthuld waarover ik hiervoor in het kort heb geschreven. 4 Aan de hand daarvan kunt u zich, wanneer u dat leest, een beeld vormen van mijn inzicht in dit mysterie van Christus. 5 Het is onder vorige generaties niet aan de mensen onthuld, maar nu door de Geest geopenbaard aan zijn heilige apostelen en profeten: 6 de heidenen delen door Christus Jezus ook in de erfenis, maken deel uit van hetzelfde lichaam en hebben ook deel aan de belofte, op grond van het evangelie. 7 Van dat evangelie ben ik een dienaar geworden, door de gave van Gods genade, die ik ontvangen heb door zijn kracht die in mij werkt. 8 Mij, de allerminste van alle heiligen, is de genade geschonken om de heidenen de ondoorgrondelijke rijkdom van Christus te verkondigen, 9 en voor allen in het licht te stellen hoe het mysterie dat in alle eeuwen verborgen was in God, de schepper van het al, werkelijkheid wordt. 10 Zo zal nu door de kerk de wijsheid van God in al haar schakeringen bekend worden, aan alle vorsten en heersers in de hemelsferen, 11 naar het eeuwenoude plan dat hij heeft verwezenlijkt in Christus Jezus, onze Heer, 12 in wie wij vrijelijk toegang hebben tot God, vol vertrouwen door ons geloof in hem. Tussentijds Lied 83:1 Matteüs 2, 1-12 De vlucht voor Herodes en Archelaüs 1 Toen Jezus geboren was in Betlehem in Judea, tijdens de regering van Herodes, kwamen er magiërs uit het Oosten in Jeruzalem aan. 2 Ze vroegen: ‘Waar is de pasgeboren koning van de Joden? Wij hebben namelijk zijn ster zien opgaan en zijn gekomen om hem eer te bewijzen.’ 3 Koning Herodes schrok hevig toen hij dit hoorde, en heel Jeruzalem met hem. 4 Hij riep alle hogepriesters en schriftgeleerden van het volk samen om aan hen te vragen waar de messias geboren zou worden. 5 ‘In Betlehem in Judea,’ zeiden ze tegen hem, ‘want zo staat het geschreven bij de profeet: 6 “En jij, Betlehem in het land van Juda, bent zeker niet de minste onder de leiders van Juda, want uit jou komt een leider voort die mijn volk Israël zal hoeden.”
4
Remonstrantse Gemeente Vlaardingen 6 januari 2013 7 8
9
10 11
12
Daarop riep Herodes in het geheim de magiërs bij zich; hij wilde precies van hen weten wanneer de ster zichtbaar geworden was, en stuurde hen vervolgens naar Betlehem met de woorden: ‘Stel een nauwkeurig onderzoek in naar het kind. Stuur mij bericht zodra u het gevonden hebt, zodat ook ik erheen kan gaan om het eer te bewijzen.’ Nadat ze geluisterd hadden naar wat de koning hun opdroeg, gingen ze op weg, en nu ging de ster die ze hadden zien opgaan voor hen uit, totdat hij stil bleef staan boven de plaats waar het kind was. Toen ze dat zagen, werden ze vervuld van diepe vreugde. Ze gingen het huis binnen en vonden het kind met Maria, zijn moeder. Ze wierpen zich neer om het eer te bewijzen. Daarna openden ze hun kistjes met kostbaarheden en boden het kind geschenken aan: goud en wierook en mirre. Nadat ze in een droom waren gewaarschuwd om niet naar Herodes terug te gaan, reisden ze via een andere route terug naar hun land.
Tussentijds Lied 83:3 Overdenking Gemeente, We zitten al weer een paar dagen in ’t nieuwe jaar; de tijd van het terugblikken is voorbij. Deed u daar ook aan mee? Of hield u al die Jaaroverzichten op televisie en in de kranten en bladen wel voor gezien? Dat terugblikken, onze beschouwingen op het verleden loslaten: werkte dat nou als opstap naar de toekomst? De enige zin van terugblikken is toch dat het helpt als opmaat naar het vooruitblikken? Echter, in de afgelopen weken hebben we ons behoorlijk laten overvoeren met de traditionele Kerstliederen, waarin en waarmee we elkaar toezongen over eer, over welbehagen en over vrede. En over die mooie doelen, je zou beter kunnen zeggen: over die hoge ambities, zongen we, terwijl we ondertussen ook horen en lezen en bijna meemaken hoe ontzettend het tegelijkertijd mis gaat in Syrië, in Nigeria, in Colombia en al die andere gebieden in de wereld. En als we nu vooruitblikken, wordt het daar dan beter? En wat waren we ondanks dit alles eind vorige maand trots (terecht overigens!) op het enorme resultaat van de inzamelingsactie kort voor Kerst van die radiomannen, die meer dan 12 miljoen euro bij elkaar wisten te brengen, voor een héél mooi goed doel. U begrijpt het: ik denk aan de actie ‘Serious Request’. Ditmaal bestemd voor de activiteiten van het Rode Kruis om overal in de derde wereld de babysterfte tegen te gaan. Dat vond ik overigens wel treffend: een actie tegen babysterfte, terwijl wij diezelfde dagen steeds maar zongen over een baby die geboren werd. En toen maar steeds zongen en beleden dat we toch in elk geval die éne baby nooit zullen laten sterven. Maar, denkt u misschien, we kijken toch ook ècht wel vooruit! En we hebben ons al verdiept in dit nieuwe jaar. Ga maar na wat we al weten over een jaar dat net 5 dagen oud is. [citaten uit krant] Toch zijn we allemaal in deze periode wat meer dan anders gevoelig voor symbolen. Bij die inzamelingsactie ging het weliswaar om harde feiten. En als je naar het inzamelingsresultaat kijkt zijn we gelukkig ook gevoelig voor feiten. 5
Remonstrantse Gemeente Vlaardingen 6 januari 2013 Toch gaat het mij vanmorgen niet om feiten, maar het gaat mij wèl om symbolen. En ja, symboliek, het geloven in symboliek, daar worden we in onze seculiere maatschappij, regelmatig op beoordeeld en – zoals we dat tegenwoordig vaak noemen – op afgerekend. Maar geloven kan niet zonder symbolen en symboliek; misschien kunnen we zelfs beter zeggen: geloven kan niet in feiten, niet in werkelijkheden, dat is kennis en wetenschap en terecht. Dus kan geloven alleen maar in ‘niet-feiten’, in ‘niet-werkelijkheden’, in onwerkelijkheden. Als je dan een denksprongetje maakt naar vrede, dan lijkt het wel of we nog steeds heel erg dichtbij zo’n onwerkelijkheid zitten. Maar dat is wereldvrede; dat zegt niets over vrede tussen individuele mensen, dat zegt niets over onze persoonlijke verdraagzaamheid. Hare Majesteit heeft het daar in haar Kersttoespraak ook over gehad. En ook zij heeft het verband gelegd tussen verdraagzaamheid op individueel vlak en vrede. En dat is ook waar het volgend jaar, begin maart over gaat op de Remonstrantse Beraadsdag in Amsterdam: verdraagzaamheid. Het gaat mij er nu, hiér om, dat geloven niet kan zonder symboliek. Het begrip ‘vrede’ is een symbool; liefde is ook een symbool. Symbolen voor een levenshouding die wij zouden moeten hebben of aannemen, voor het heil van de wereld en daarmee voor elkaar en aldus voor onszelf. Vorige maand, van de adventsperiode tot en met Kerst, verdiepten wij ons ook in zo’n symbool. De geboorte van een kind, de áángekondigde geboorte, die ons in verwachting brengt en verheugt. En met het grootste plezier doen we dat elk jaar opnieuw. Niet omdat we ons louter en alleen verheugen in het plezier, maar omdat de komst van een kind ons herinnert aan onze taken en verantwoordelijkheden. En het ons bewust zijn van die taken en verantwoordelijkheden ons bevestigt in het vertrouwen dat God ons geeft. Elk jaar opnieuw, ondanks die toestand in de wereld. Dat mateloze vertrouwen in ons heeft een bron, hoe flinterdun die naar mijn mening soms ook mag lijken. Mateloos vertrouwen; dat mateloze vertrouwen bestaat en wordt bestendigd omdat wij ons inzetten, naar vermogen, voor de schepping, voor de wereld, voor de mensheid, voor onze samenleving, voor elkaar. Vertrouwen hèbben is vertrouwen verlenen èn ontvangen. En spiritualiteit vinden is inspiratie ontvàngen èn geven; veelal door: ‘vertrouwen’. Geloven is dan – ogenschijnlijk wat kort door de bocht - inspireren èn vertrouwen - en zó de symbolen uit ons geloven omzetten naar werkelijkheden, naar nieuwe werkelijkheden. De geboorte van een kind, als symbool van toekomst, als symbool van een nieuwe werkelijkheid, is daarmee ook het symbool van ontvangen verantwoordelijkheid en te verlenen vertrouwen. Dat brengen we graag steeds opnieuw aan elkaar over. Daarom was Kerst vorige maand weer een prachtig symbool. En dat zal het dit jaar óók weer zijn. Kerst en dat ‘kindeke’ zijn symbolen van toekomst, van onze toekomst. Door ons geloof kijken we, ondanks die enorm grote en rijke geschiedenis, niet terug. Daarvoor hebben we die Jaaroverzichten Neen, we kijken vooruit! Want dáárvoor hebben we ons geloof, met elkaar. Met ons geloof werken we aan de toekomst, onze toekomst. Onze toekomst hééft een verleden. En wij zijn er in verleden en toekomst. 6
Remonstrantse Gemeente Vlaardingen 6 januari 2013 Vanuit dat verleden zijn we voor die toekomst niet aan het werk als dagloners, maar als erfgenamen: we zijn beheerders van een erfenis. Een erfenis die we zijn belang en waarde willen laten behouden en willen doorgeven aan onze erfgenamen. En zo steeds verder, van ouders op kinderen, van jaar op jaar. De drempel van het nieuwe jaar, afgelopen dinsdag , ach, dat was maar een kalendermoment, maar de toekomst, waarin we onze erfenis mogen doorgeven, dat is de opmaat naar eeuwigheid. De eeuwigheid waarin verdraagzaamheid, liefde en vrede onze doelstellingen zijn. De eeuwigheid die niet vanzelf komt, niet vanzelf ontstaat, maar waaraan we moeten werken, blijven werken. En waarvoor we waakzaam moeten blijven. Wat dat vorige maand veel bezongen baby’tje daar in zijn latere leven aan heeft bijgedragen is voorbeeldig, in de zuivere betekenis van het woord: voor-beeldig. Laat ons dat, net over de drempel van het kalenderjaar, opnieuw een voorbeeld zijn. Laten we ons in het nieuwe jaar, net als bij de drie magiërs, zo af en toe in een droom ook laten waarschuwen. De drie magiërs gingen niet terug naar Herodes, maar vervolgden hun weg via een ander route. Die droom was hen een openbaring Wij hebben het vandaag de dag over voortschrijdende inzichten. Die ‘epifanie’ kan ons elk moment treffen, overkomen En dat geeft in elk geval aan dat we ons doel, onze ambities, nog steeds scherp, misschien wel scherper, op het netvlies hebben. Laten we dan ook daarmee onze plaats in het nieuwe jaar kennen: als erfgenamen, waarin we ons voorbereiden om uiteindelijk in dei toekomst gerespecteerde erflaters te zijn. Amen Voorbeden, stil gebed en Onze Vader God, Wij geloven dat wij door u begenadigd zijn om Uw Geest te ontvangen en geroepen zijn die genade door te geven en wij vragen u ons door ons gebed, ons in dat geloof te sterken. Wij Geloven in Uw Geest, die al wat mensen scheidt te boven gaat, Uw Geest, die ons bezielt tot wat heilig is en goed; Wij beseffen dat onze toekomst door onszelf wordt vormgegeven, maar wij menen en geloven bovenal dat die toekomst vorm krijgt door de waarde die geloof, hoop en liefde voor ons hebben en bouwstenen zijn voor vrede. Want vrede is onze grootste toekomstwens. Wij bidden u om uw Geest als wij werken aan onze toekomst, wij met elkaar, hier en elders. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Wij bidden u om uw Geest voor hen die moeite hebben te werken aan hun toekomst. Voor hen die het slachtoffer zijn van het verkeer en van geweld: natuurgeweld of menselijk geweld. Nabij en veraf, in en buiten onze kring van gezin en familie, in en buiten ons land, in alle delen van de wereld. Wij bidden voor hen, om uw Geest, om uw troost. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ God,
7
Remonstrantse Gemeente Vlaardingen 6 januari 2013 Wij bidden u ook om uw Geest en uw nabijheid voor hen die alle hoop hebben opgegeven, voor zieken, voor hen die niet meer kunnen vertrouwen op hun lichaam, voor hen die achterblijven na een verlies, voor hen die op welke manier dan ook het spoor bijster zijn Daarom God, bidden wij eigenlijk toch vooral dat ieder die dat nodig heeft, niet alleen vandaag aandacht krijgt en troost voelt, maar alle dagen. Wij kunnen niet zonder de troost van het luisterend oor, niet dat van elkaar en al helemaal niet zonder uw luisterend oor, God. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ God, wij bidden voor ons allen, hier in onze gemeente en vèr daarbuiten, dat wij ons dankzij uw geest kunnen blijven inzetten voor de toekomst van onze samenleving, waarin zorg voor de schepping en vertrouwen in en verdraagzaamheid naar anderen, veraf en nabij, de rechtvaardiging is van ons bestaan. God, wij bidden u, blijf onze gids, schenk ons uw licht. Vanuit de wens uw licht te mogen blijven ontvangen, willen wij in de stilte van ons gebed bidden voor hen, waarvan alleen wij zelf weten dat onze gedachten en gebeden U bereiken en uw Geest hen sterkt. In verbondenheid met alle gelovigen in de wereld, bidden wij, dat onze hoop op een toekomst bewaarheid wordt in en door van uw Geest vervulde mensen, die willen werken aan vrede en zich uitspreken voor liefde. Voor deze vurige bede gebruiken wij samen de woorden die ons raken en verbinden: Onze Vader, die in de Hemel zijt, uw naam worde geheiligd; uw koninkrijk kome; uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood; en vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaars vergeven en leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid Amen Collecte Tussentijds Lied 209 Uitzending en zegen “De dienst aan Hem is’t gouden koord dat allen samen bindt” Wat een dichterlijke woorden om aan te geven dat we weer weten wat het richtsnoer voor onze toekomst is. We zongen het elkaar net toe, in het kader van de epfianie, de openbaring, de verwachting, in de hoop op wat komen gaat, denkend aan een toekomst, dromend van een perspectief op eeuwigheid.
8
Remonstrantse Gemeente Vlaardingen 6 januari 2013 Welaan, dan kunnen wij gesterkt en opgewekt weer gaan van hier, ieder naar zijn huis en levensopdracht, eens te meer in het besef van onze verantwoordelijkheid voor de wereld en haar noden, maar bovenal wetend van hem, die trouw blijft in eeuwigheid en die niet laat varen het werk, dat zijn hand begon èn met ons vóórtzet. De Heer zegene ons en behoede ons De Heer doe zijn aangezicht over ons lichten en zij ons genadig De Heer verheffe zijn aangezicht over ons en geve ons vrede. Amen Amen, amen, amen Liedboek voor de Kerken Gezang 479 vers 4
9
