Relaxioneel. door Chris Föcking

Relaxioneel “Deze keer níet” vind ik altijd een geweldig onderdeel van één van die gratis studentenkrantjes, ik geloof dat het de ANS is. Meteen alweer iets om naar vooruit te kijken. Bij onze Planktong, vrees ik echter, roept deze titel bij veel leden eerder een wrange smaak op. Was het immers niet zo dat het laatste jaar bijna een hele Planktong gevuld kon worden met “Deze keer niet”? En dat terwijl er zoveel gesurft, gefeest, georganiseerd en gedesorganiseerd werd. Misschien zouden we de Planktong voortaan wel in paperback kunnen uitbrengen, zóveel was er te schrijven! door Chris Föcking Er werd veel commentaar geleverd op mijn voorganger, de geheimzinnige Joep B. Ik geloof dat ik me daar zelf ook schuldig aan heb gemaakt, maar ik vind dat alle Aeoli, ondergetekende incluis, zichzelf wel eens in de spiegel mogen bekijken voordat ze hun gal spuwen. Want wat kan een dompteur zonder leeuwen? Wat kan een jongleur zonder ballen? Ergo, wat kan een redacteur met een leeg bureaublad? Zijn wij niet allen te verwijten dat er het afgelopen jaar slechts één Planktong uit is gekomen? Wie schreef er over de weekendjes in Oostmahorn, Oostvoorne en Stavoren? Wie nam de moeite om een relaas te publiceren over de gebeurtenissen in de schimmige krochten van het Waterkwartier, waar om grof geld werd gegokt in Canal Street Poker Palace? Als een dichter zonder pijn zat die arme Joep daar avond aan avond; gebukt onder de zware last van deze prestatiemaatschappij. Ik vind dat we hem met z’n allen wel wat excuses verschuldigd zijn, en ik neem graag het voortouw om het hardop te zeggen: “Joep, sorry!” Na deze ietwat zware beschouwing wil ik graag verder gaan op een positieve toon; We hebben nu gezamenlijk de draad weer opgepakt, de eerste Planktong van het nieuwe studiejaar ligt voor je, weldra is de kortste dag alweer achter ons en kunnen we ons verheugen op een nieuw seizoen vol plezier, warmte, zon en wind. Het kaf en het koren zijn gescheiden, en óh, wat heb ik een dorst! Dorst in planeren, dorst in gein maken, samen koken en (als het verdorie wéér niet waait) fietsen! Op een persoonlijke noot wil graag mijn dank uiten voor deze bijzondere kans; u weet, ik ben al ruime tijd geen student meer, maar voel me nog zo welkom bij jullie! Ik mag julllie nu voorgaan als pastoor van onze club-liturgie, waardoor ik me mag voegen in een rij van illustere voorgangers als Joost Galema en met name Jos Haukes. Mijn dank is groot! Tot slot; geef mij 2008! Ik neem het, ik grijp het! Dit wordt het jaar van de waarheid. Ik ga voor de forward! Info NSSV Aeolus

www.ru.nl/aeolus

[email protected]

Voorzitter: Simon Yauw,

PR/Sponsoring: Marianne v.d. Heuvel,

Secretaris: Caroline de Theije,

Planktong/Flyers: Chris Föcking,

Penningmeester/Website: Bart Jansen,

Materiaal: Martijn Kolkman,

Robert Augusteijn,

Buscommissaris: Bas Foole,

Emily Fernan,

Stefan Rijken,

Bart Jansen,

Ryanne van Hoften,

PR/Sponsoring: Senne Donders,

Evenementen: [email protected]. nl Lieselot Bos, Britt Enthoven,

Agnes Ziel,

Snowboarden @ Snowworld - 11 december ‘07 Oké, ik heb wat moeten drammen, zeuren, dreigen en smeken, maar hier lees je dan toch eindelijk mijn verslag van een dagje snowboarden @ Snowworld Landgraaf! …Tsja, de eindredacteur was van mening dat die sport niet thuis hoort in een blad van een windsurfvereniging. Nou vraag ik je! Het kostte me behoorlijk wat moeite, want behalve dan dat je oren er bijna waaien als je in zo’n skigebied bovenop zo’n berg staat heeft snowboarden dus niks met wind te maken. Dus heb ik het over een andere boeg gegooid, uiteraard was de vergelijking met de plank snel gemaakt. Dat was echter nog niet overtuigend genoeg, want voor sommige mensen is strijken ook een sport (voor de echte studenten onder ons: strijken doe je met een zogeheten strijkplank). Met veel passie heb ik vervolgens verteld hoe g e w e l d i g snowboarden is, dat sneeuw in feite ook water is, en dat de kick die je krijgt als je zo’n piste afdaalt precíes hetzelfde is als de kick wanneer je met dezelfde snelheid over het water planeert. Ik denk dat de eindredacteur ongeveer bij het zien van het vuur in mijn ogen overstag ging, want tegen ’t einde van mijn ode aan het snowboarden leek er geen greintje weerstand meer te zijn. Noot van de relaxie: :-P door Anne Sesink Ik ben werkelijk vroeg (voor mijn doen dan he, ik studeer tenslotte Psychologie) opgestaan. Om 8 uur ging de wekker, vervolgens was ’t tas inpakken, broodjes halen e.d., busje richting Huissen (daar wonen m’n ouders) pakken, auto ophalen, terug naar Nijmegen gereden, eerst langs m’n kamer om wat spullen uit Huissen te droppen en om m’n tas voor de dag mee te nemen en vervolgens naar ’t station om Bart & Robert A. (lekker crimineel klinkt dat he Robert?) op te pikken! Het was al 11.30u toen we wegreden richting ’t zuiden om niet de zon, maar de sneeuw op te zoeken. Daar aangekomen werd Robert haast uitzinnig bij de aanblik van de buitenkant v.d. piste en ook Bart keek met glunderende oogjes. Hup naar binnen, kaartje kopen, gear on en… de piste op! Met z’n 3-en liepen we de trap op (kleedruimte zit in de kelder) de kou in. Eerst effe richting de grote piste lopen om te kijken hoe druk ’t is… Whoem! Schiet Robert langs me heen vrolijk springend door de sneeuw. Wat was hij gelukkig ;-) Ik liep hem lachend achterna en draaide m’n hoofd richting de piste. “WHAAAAA!!!! VET!” was ineens de kreet die aan mij ontsnapte en uitzinnig van blijdschap schudde ik geloof ik Robert compleet door elkaar. Ik probeer inmiddels al een jaar of anderhalf m’n 2-jaarlijks bezoekje aan 1 v.d. Snowworlds zo te plannen dat ik daar ben als het grote luchtkussen op de piste ligt, maar dat was me tot op heden niet gelukt. Nét als je er géén rekening mee houd…! Daar lag hij op de piste, het Big Air Bed. Meteen wist ik: ik MOEST en ZOU er af gaan. Maar ja… als je eenmaal met de stoeltjes(!)lift omhoog gaat piep je (ik althans) wel anders. In de lift wisselden ik, Bart & Robert blikken naar elkaar en in onze ogen lag ontzag te lezen voor degene die het aan zou durven. Bart: “ik ga als ik iemand anders er vanaf heb zien gaan.” Volgens mij dachten we dat alle 3 wel, haha. Maar eerst een aantal keer gewoon van de piste af! Nu heb ik voor 2 maanden terug flowbindingen gekocht, en ik had deze soort bindingen nog nooit eerder gebruikt. Wat was ik er blij mee! In ’t begin zit je te kloten met die dingen goed te stellen (want er zitten ook straps bij, alleen zijn die moeilijker goed te stellen dan bij strapbindingen

omdat je voor het in- & uitstappen telkens het klapsysteem van de “kuit cap” gebruikt), maar als je dat eenmaal goed hebt sta je iedere keer echt snel klaar om de piste af te gaan! Ik moet zeggen dat ik in het begin dacht dat dit systeem minder goed vast zit dan strapbindingen, maar nadat het systeem mij door een deskundige goed is uitgelegd ben ik ook van de veiligheid overtuigd. Ik vind het een aanrader! Maar goed, ik zal jullie leken verder niet lastig vallen met deze “nieuwe-snufjes”-praat ;-) Na eerst een aantal keren de ene piste (de meest steile) en de andere (minder steile) piste af te zijn gegaan, gingen we het funpark in (voor de leken: funpark is een piste met rails en schansjes). Bart & Robert mochten van mij eerst (dames kunnen ook best galant zijn he ;). De laatste keer (mei 2007) dat ik was wezen boarden had ik ook een paar schansjes geprobeerd. Dóódeng vond ik dat! En als je bovenaan de piste staat ziet zo’n schans er heftiger uit dan als je met de stoeltjeslift overheen zweeft… Maar ik heb mezelf moed ingepraat en ik heb uiteindelijk ook een redelijk hoge schans gepakt waarbij ik los kwam van de grond! En in tegenstelling tot mijn schanspogingen in mei probeerde ik nu geen bocht te maken in de lucht maar pas nadat ik geland was. Een bocht maken in de lucht is namelijk fout en dat werkt ook niet als je logisch nadenkt, maar toch wilde er dat bij mijn motoriek brein er niet in! Ben uiteraard wel een aantal keren gevallen, maar op het einde van de dag had ik het wel onder de knie!

En het Big Air Bed lag nog altijd op ons te wachten! Maar eerst was het broodnodig om in ’t restaurant op te warmen bij een dampend warme kop chocolademelk! Oh ja, en om te vragen of ze ook andere muziek hadden dan die blije Après-Ski muziek. Het 1e uur was die muziek echt leuk, ik werd er (als dat mogelijk was) nog vrolijker van. Het 2e uur zing je ook nog wel mee, maar dan begint de muziek ook wel echt tegen te staan! Geen idee meer waarom, maar Robert & Bart vonden mij de aangewezen persoon om te vragen of men daar andere muziek op wilde zetten. De vrouw achter de bar gaf aan dat dat niet echt mogelijk was, maar ze zou kijken wat ze voor ons kon doen… en toen we terug kwamen in de kou stond een liedje van Gigi d’Agostino (=geen Après-Ski) op! Helaas was het volgende nummer wel weer Après-Ski +_+ Ach ja… Na de break zaten we weer gedrieёn in de stoeltjeslift, dit maal mét helm (want dat was verplicht) en besloot ik dat ik als 1e de schans voor het Big Air Bed zou pakken, tenzij Bart of Robert graag eerst wilden. Dat was niet het geval… (helden ;) ) Dus bovenaan de piste, hup binding vastklikken en gaan… op de schans voor het luchtkussen af. Al bochtjes maken zorgen dat ik niet te hard zou gaan (ook al was het een big ass size luchtkussen, ik dacht toch dat het mogelijk was er overheen te springen en Robert

beloofde mij een glas glühwein als mij dat zou lukken – toch koos ik liever voor lijfbehoud dan voor een glas glühwein). Vlak voor de schans moet je recht uit blijven gaan en hopen dat je hard genoeg gaat (dat je niet voor ’t kussen land) en niet te hard gaat. Ik zeg hopen, want 4 meter voor de schans doe jij niks meer aan je snelheid hoor! Ik vloog door de lucht en… ik landde heerlijk zacht! k schoot in de lach, wat was dat vet! Ik gleed er zonder problemen aan de zijkant weer af, klikte uit m’n board en greep m’n camera om klaar te staan voor Bart & Robert. Eerst kwam Robert… en meteen daarna Bart. Ik loop al filmend naar hen toe. Eerst Robert in beeld. Ja hoor big smile op z’n gezicht :-) Dan de camera richtend op Bart die net aan de zijkant ’t kussen af komt glijden. Heel cool & kalm kwam er “Dat was hele goeie shit!” uit zijn mond met het meest stralende gezicht wat ik ooit bij Bart gezien heb. Hahaha. Dat doen we nog een keer! Helemaal enthousiast geworden en totaal niet bang meer ging ik een 2e keer de schans af. En dit keer gaan we nog harder! (want: het doet toch geen pijn) Ik begin bovenaan de piste en maak minimale bochtjes, zodat ik met een rotgang de schans afsteven. Perfect tussen de poortjes door (hey die stonden er net nog niet?) en zoef! over de schans heen. “Woohooo!!!” schreeuw ik nog als vreugdekreet. “AUWWWWW” schreeuwde ik toen ik 3 seconden later op het ijs was geland. Wat was er nu gebeurd? In mijn (over)enthousiasme was ik te hard de schans af gegaan. Ik landde weliswaar op het luchtkussen, maar gleed vanwege mijn te hoge snelheid door en viel daarom het kussen af ‘bam!’ op de ijsrichel die voorkomt dat het luchtbed de piste afglijdt. En op 1 of andere manier was ik ook nog eens tijdens het doorglijden gedraaid zodat ik met mijn hoofd eerst van het kussen afviel. Gelukkig kon ik me nog net op tijd klein maken… Maar heb nu (5 dagen later) wel een blauwe (of liever gezegd: donkerpaarse) plek ter grote van een sinaasappel net boven mijn bil.

Wat bleek nou? Die poortjes stonden daar niet voor niets. Het was de bedoeling om voor de poortjes te stoppen en vanaf daar een aanloop voor de schans te nemen, zodat je niet te hard zou gaan. Ik kreeg later van Robert en Bart te horen dat een personeelslid van Snowworld had gezegd dat ik te hard ging op het moment dat die mij op de schans zag afstevenen. Tsja… het was op dat moment al te laat om mij dat nog toe te schreeuwen, want nog voor ze “Anne” hadden kunnen zeggen lag ik volgens mij al aan de andere kant van het kussen.

Maar we laten ons niet kennen. Alhoewel… kermend van de pijn toch gewoon weer de stoeltjeslift in naar boven na eerst 5 minuten op de piste stil op mn rug te hebben gelegen. Nog een keer de schans bij het kussen af om mezelf te bewijzen dat ik het ook goed kan doen. Ja, dat lukte. Goed, nu heb je je bewezen Anne, ga nu maar weer gewoon de piste af en laat die schansjes maar links liggen... Bart en Robert gingen nog een paar keer, terwijl ik gewoon lekker hard de piste af boarde. Even stil staan bij ’t Big Air Bed om te kijken naar Robert die de schans gaat pakken. Baf! Zie ik Robert net als ik ook doorschieten en van ’t kussen (die trouwens zo’n 1.70M dik/hoog is!) met zijn hoofd eerst af vallen. Ai… die heeft net zo veel pijn als ik volgens mij. En jawel hoor, met een pijnlijk gezicht komtie naar me toe geboard en gaat vervolgens (net als ik een aantal minuten daarvoor) op z’n rug liggen in de sneeuw om de ergste pijn weg te laten zakken. Maar ook Robert heeft nog één keer het Big Air Bed laten zien wie de baas is. Het liep al tegen het einde van onze 4-uursticket dus gingen we allemaal nog even doen wat we het leukst vonden. Ik probeerde (voor ’t eerst) een beetje te helikopteren (al ronddraaiend op je board de piste af) en ik probeerde nog even m’n bochtenwerk te verbeteren. Het was inmiddels alweer half 7; time flies when you’re having fun! Helemaal de smaak van de wintersport weer te pakken en nog meer zin hebbend in de wintersport met Aeolus reden we weer terug naar Nijmegen. Na Bart in Wijchen te hebben gedropt en Robert bij zijn nog-altijd-verbouwd-wordendehuis naar m’n kamer toegereden. Tas gedropt en naar Huissen gereden om de auto terug te brengen. Daar snel wat gegeten door moederlief bereid en de bus van 22.00 uur terug naar Nijmegen. Geradbraakt een douche genomen waar de eerste blauwe plekken al werden ontdekt. Om 23.15 uur klom ik moe maar voldaan m’n bed in. De volgende dag moest ik er weer vroeg uit, spierpijn hebbend in m’n benen en billen, pijnlijke polsen, stijve nek en dikke blauwe + pijnlijke plek op m’n onderrug van het vallen maar wel met een big smile op m’n gezicht. Het was het allemaal waard! Les Deux Alpes, here I come!!

Kom ook gezellig borrelen bij Café De Mug! Pauwelstraat 9, Nijmegen (bij het Koningsplein)

Hip slick ultra violent and super sexy surf sound! Laat ik het zo zeggen: ik heb geen verstand van muziek (mensen die mij kennen, weten dat dat heel erg waar is). Verwacht geen geniale muziekrecensie, ik bedoel het meer als ode aan deze surfband. door Marianne van den Heuvel Begin 2005 Marianne tijdens een vergadering van Surfin’: “ik wil live muziek bij Surfin”. De reactie van de rest van de Surfin’ commissie is bemoedigend: “leuk idee, maar dan mag jij het ook regelen”. Dus… Surfin’2005, eind mei De surfband is geregeld. Nijmeegs trots: The Biarritz Boys. Setting: nadat iedereen tijdens de barbeque tot in de enkels in de modder heeft gestaan, zijn de Aeoli zich rustig en stilletjes aan het vermaken met spelletjes in het clubhuis. Wat zijn we toch heerlijk braaf. Benieuwd wat de Biarritz Boys hier wakker kunnen schudden… Jeroen roept om dat iedereen het clubhuis leeg moet halen. The Biarritzer’s kleden zich om in hun ultieme zwartwit outfit en geven gewoon gas. Het spontane gastoptreden van Saxofonist Robert is helemaal hot. Kortom: wow, het is een topfeest! Tent los! Biarritzer rule! Ik ben fan! Bij het opruimen weet ik de setlist te bemachtigen (compleet bemodderd met schoenafdrukken), maar ik heb deze nog steeds in een wissellijst. Ooit wordt het geld waard en dan heb ik dit collectors-item! December 2007, ruim twee jaar later Hier zit ik dan. Achter de computer. Ik heb het enige one and only ultieme t-shirt van de Biarritz Boys aan (te koop voor €14,-!). Voorop de band, achterop een simpele samenvatting van de muziek die ze maken: hip slick ultra violent and super sexy surf sound! (lijkt me duidelijk waar we het dan over hebben). Ik ben vanmiddag bij ze langs geweest bij hun oefenruimte. Sinds Surfin’ 2005 hebben heel wat Aeoli deze vier bandleden gevolgd, met natuurlijk afgelopen jaar ook Surfin’en bijvoorbeeld Café Piecken tijdens de intro. Het leek mij toch eens tijd om deze vier eens verder voor te stellen aan de Aeoli.

Hoe is het allemaal begonnen? Het is zomer 2000. Men neme twee Brabanders (Merijn, 28 en Jeroen, 29). Men neme een vakantie in Biarritz, een strand en muziek op de achtergrond en een besluit: ‘wij gaan surfmuziek maken en we heten de Biarritz Boys’ (het kan soms zo simpel zijn). Men neme nog twee bandleden (Jasper, 25 en Miel, 28), een oefenruimte en voila: surfmuziek rules! In het begin, ook wel door de bandleden het ‘bierpizza-verleden’ genoemd, oefenen ze in een oude munitieruimte: “hoe harder je speelde, hoe meer gruis er van de muren kwam”. Eerst speelden ze voornamelijk covers. “Iedereen kent Pulp Fiction, maar wij schrijven nu steeds meer eigen nummers. Fifty-fifty nu. Maar het is juist de sport om die oude nummers op te speuren en daar je eigen versie van te maken, dat heeft toch niemand door”. Muziek was er dus snel. Dan nog een outfit. Ze beginnen in “het hawaii-shirt dat toevallig in de kast lag”. Toen toch maar allemaal hetzelfde hawaii-shirt en nu bekend om hun zwart-wit outfit met stropdas. “We hebben bij jullie Surfin’2006 ook nog met pruiken gespeeld, maar eh, nee, dat ging toch eigenlijk te ver, dus dat doe we niet meer”.

En inmiddels? Ieder bandlid had eerst ook nog een andere band, maar nu ze allemaal voor de Biarritz Boys gaan, hebben ze het eigenlijk best wel druk. Ze spelen voornamelijk in de regio, maar hebben heel Nederland inmiddels wel gezien. Lokaal hebben ze gespeeld van de Roos van Nijmegen (“we hadden wel de meeste publieksstem-men”) tot aan Valkhofaffaire, van Oranjepop (“er zijn toch 1000 man in zo’n park”) tot een benefietconcert voor Studenten voor Oekraine in Diogenes (“was super, het is toch Diogenes, lekker spelen als iedereen toeterzat is”) enz enz. Juist als je overal terecht komt, krijg je compleet verschillend publiek. Natuurlijk hossende Aeoli, maar er hebben ook beruchte optredens plaatsgevonden in “Tokkie-kroegen met geile honden, mensen met bouwlampen, knuffeljunks, autistische kaarters, mannen in leren pakjes met bandana’s om en bebaarde wadlopers”. Komt er ooit zang in jullie nummers? Die vraag schijnen ze vaker te krijgen. “We hebben één keer gezegd dat de zanger wat later zou komen, dat die eerst voetbal af wilde kijken. Na afloop kwam iemand naar ons toe wanneer de zanger nou toch zou komen; NEC had inmiddels gewonnen met 2-0”. Maar het antwoord is simpel: nee. “Wij blijven instrumentaal”. Jullie beste optreden? “Nou serieus, wij hebben echt heel lang geroepen dat het optreden bij Surfin’ toch wel de beste was”. Maar eh, niet onbelangrijk: surfen jullie zelf eigenlijk ook? “Nee. En nee.” Vertel…? Het schijnt een legende te zijn: surfbandleden surfen niet. Brian Wilson van de Beach Boys schijnt zelfs watervrees te hebben gehad. Óf je maakt muziek, óf je surft. “Nou, wij maken muziek”. Jeroen is wel fan van golfsurfen en gaat regelmatig terug naar Biarritz. Jasper heeft heel even op een plank gestaan, maar houdt niet van “zandhappen”. Merijn heeft ooit wel gegolfsurfd, maar is niet verslaafd geraakt (‘maar ik kan wel snowboarden’). En Miel, die heeft formeel de diagnose ‘strandvrees’ gekregen. Geen windsurftalenten dus. Of misschien zoals Jasper het zegt “ik ben gewoon te lui om te sporten”. Thanks voor jullie tijd, succes met de band en hopelijk weer tot snel! Check myspace.com/biarritzboys. En natuurlijk: koop een t-shirt!

Effe voorstellen, de voorzitter Afgelopen september tijdens de Algemene Ledenvergadering zijn de leden akkoord gegaan met de aanstelling van een geweldig nieuw bestuur! Dit nieuwe bestuur, bestaande uit Simon, Caroline, Bart, Senne, Marianne en Bas, zal zich ook hier in de Planktong aan jullie presenteren. door Simon Yauw Beste leden, introleden, donateurs, vrienden en familie, Bij deze wil ik, Simon Yauw, mij graag aan jullie voorstellen als de nieuwe voorzitter van NSSV Aeolus. Velen van jullie kennen me al of denken me in ieder geval te kennen…;) Maar sommigen kennen me nog helemaal niet. Daarom even een korte kennismaking. Ik ben bijna klaar met m’n 3e Utrecht en heb daar ook een dan altijd vraagt wat ik hier geboren in ’t Radboud en, voor opgegroeid in Wijchen.

jaar van geneeskunde in kamer. Waarop iedereen bij Aeolus doe? Ik ben zover daar sprake van is,

Vervolgens in Nijmegen op de middelbare school gezeten en daardoor speelt een groot deel van m’n sociale leven zich nog af in de buurt van Nijmegen. En bovendien vind ik Nijmegen nog altijd een leuke stad. Daarnaast was het niet echt een gepland besluit om bij Aeolus te gaan. Ik ben er meer een beetje ingerold. In mei 2006 maakte ik kennis met Aeolus op een barbecue bij Anniek en kort daarna op Surfin’. Het was erg gezellig, maar vooral het plezier van het surfen deed me in eerste instantie besluiten om introlid te worden en vervolgens in september lid te worden. Toen kwam ik er tijdens weekendjes en evenementen achter dat Aeolus ook naast het surfen erg leuk is. En dat er een hoop leden zijn met wie ik het goed kan vinden. Naast m’n studie en Aeolus probeer ik te doen waar ik maar tijd voor heb. Ik kan van bijna elke sport wel genieten en probeer dat dan ook te doen. Daarnaast leef ik me graag dansend uit en de salsafeesten die ik meepik met Bart zijn ook vaak erg leuk. Daarnaast heb ik nog vele andere passies maar die moeten jullie maar zelf ontdekken… Ik besefte me dat een vereniging als Aeolus, die zo’n vrijblijvend karakter heeft en waar zoveel leuke mensen zitten, waar je zoveel leuke dingen doet en waar je zo’n geweldige sport kan beoefenen, heel erg waardevol is. En dat het belangrijk is dat Aeolus zo waardevol blijft of misschien zelfs nog méér waarde krijgt. En daar wil ik dit jaar graag mijn best voor doen. En daarom ben ik erg blij dat ik, toen mij afgelopen mei gevraagd werd of ik voorzitter wilde worden, ‘ja’ heb gezegd! Ik ben dit jaar dan wel voorzitter en zal vanuit het belang van Aeolus moeten denken, waardoor ik mensen soms op bepaalde dingen moet wijzen en vast niet iedereen het altijd met me eens is. Maar daarnaast ben ik ook gewoon Simon, die ook gewoon lid is, ook gewoon van surfen houdt, gewoon van de evenementen geniet en… ook gewoon contributie betaalt! ;) Iedereen die ooit zelf wel eens in een bestuur gezeten heeft, weet dat een vereniging niet vanzelf blijft bestaan. En daarom zijn wij er als bestuur.

Wat jullie van ons als bestuur kunnen verwachten dit jaar, is dat we in ieder geval in vele opzichten ons best voor de vereniging zullen doen. Dit betekent dat we er samen naar streven dat ieder lid zoveel mogelijk plezier aan de vereniging kan beleven. Door er bijvoorbeeld voor te zorgen dat er optimaal van het materiaal, het clubhuis en de bus genoten kan worden. En dat er met behulp van de evenementencommissie veel leuke evenementen georganiseerd worden. We zorgen ervoor dat, kort gezegd, al het suffe geregel dat nodig is om een vereniging te laten bestaan ook in orde is. En dat we alle problemen die er ontstaan proberen op te lossen. Concreet zijn we dit jaar al met een hoop bezig geweest, zoals: - een succesvolle watersportdag en cursus georganiseerd, - een WC beschikbaar tijdens de cursus, - nieuw materiaal; pakken, een kleine trapeze, een gevorderden board, - clubhuis: kasten, allerlei materiaalbakken, schoenenrek, muizenvrij, klerenhangers, toegankelijker aggregaat, overzicht privémateriaal. - online ledensysteem aanpassing, - subsidieaanvragen, - innenachtergebleven betalingen, - sponsoring door Soul/Six/Motion, - een materiaalbeleid gemaakt, - vermelding op HAN site, - pinpassen voor beide rekeningen geregeld, - allerlei problemen opgelost,

betere

En we zijn nog druk bezig met: Bestuursmaanden aanvraag bij RU en HAN, de bus, sponsoren zoeken, clubkleding uitzoeken, materiaal reparaties/aankopen.

Bestuur 2007-2008 (Senne, Marianne, Simon, Bart, Bas, Caroline)


Effe voorstellen, de secretaris Nog niet eens anderhalf jaar geleden kwam ik als broekie bij Aeolus. Wat surfen betreft kon ik op dat moment heen en terug komen, maar wat de borrels betreft vond ik heen al gauw het leukste onderdeel. Omdat het bij Aeolus zo makkelijk integreren is, ben ik de winter dan ook vooral borrelend doorgekomen. Als je me toen had gevraagd of ik het volgende jaar secretaris wilde worden, had ik hard gelachen, want terugmailen is volgens mij en mijn vrienden niet mijn sterkste kant… door Caroline de Theije … niet genoeg zelfkennis blijkbaar, want op dit moment schrijf ik mijn secretaris stukje voor de Planktong. Nog voordat de lente van 2007 begon, sprong ik weer op de plank, samen met Martijn (hij dan wel op een andere plank). Die dag vergeet ik niet snel: het was de toen nog onbekende KOU, die mijn vingers in no time de baas was, en veel gesurft werd er dus niet. Gelukkig is die dag waarschijnlijk ook het begin van de rest van mijn verhaal, want… … ik was verliefd geworden… op Aeolus en het surfen! Een heerlijk gevoel van zo vaak mogelijk gaan surfen en al snel steeds beter worden. Maar toen kwamen de 10 dagen Oostmahorn in de zomervakantie, met veel wind en gezelligheid. En toen ik weer thuis kwam… … was ik verslaafd… en dat ben ik nog steeds. Net als veel andere Aeoli, wat is het fijn om niet alleen te zijn! Wie snapt de frustratie van het niet kunnen surfen wanneer het waait en het niet kunnen surfen wanneer het niet waait (beide uiteraard om een geheel andere reden). Wie kent de kriebel in je buik wanneer je WEL kan surfen als het WEL waait? Wie kent de kriebel, die ontstaat wanneer je die dag weer wat voor elkaar gekregen hebt op die paar m2, dat nog nooit eerder is gelukt en dat je weet dat het allemaal nog zoveel beter kan…

… Aeoli… !!! Om deze reden besloot ik in juni toch secretaris te worden en heb er tot nu toe nog geen seconde spijt van gehad. Het is leuk om mijn steentje bij te kunnen dragen en krijg er dan ook genoeg voor terug (bijvoorbeeld materiaalkennis en een hoop gezelligheid). Het doet me goed om te zien dat nog zoveel mensen fanatiek aan het surfen zijn en ik heb het idee dat dat nog wel even doorgaat! Leuk is dat! Voor nu: tot snel, want je zal waarschijnlijk weer snel zo’n verschikkelijk mailtje van me ontvangen. Een groetje, Caroline

Effe voorstellen, de PR-commissie En een hele goedemorgen / middag / avond! Hehe, eindelijk weer dichterbij mijn stekkie. Een jaar geleden in de Planktong geschreven dat ik voor mijn werk naar Goescity vertrok. Fantastisch werk: ik mag me bezighouden met windmolenparken. Maar hm, wat was ik (en mijn bankrekening) blij toen ik weer een NS jaarkaart had in maart. Want wat was ik afgelopen jaar opvallend vaak in de buurt van Nijmegen te vinden! Zelfs op een zonnige zondag vanuit Goescity op en neer naar la Kraya geweest om te gaan surfen en er was toen gewoon niemand… Gelukkig in Goes wel een paar keer kunnen golfsurfen; Goes ligt toch wat dichter bij de zee dan Nijmegen. Maar goed, Aeolus, Aeoli & la Kraya zijn voor mij gelijk aan vakantie en ik hou wel van vakantie… Afgelopen jaar vanuit Goes niet veel voor Aeolus kunnen doen (vooruit, een nieuwjaarsduikje), maar nu ik weer terug in de buurt woon, wil ik graag weer helpen bij Aeolus. Samen met Senne gaan wij de PR eens flink aanpakken van Aeolus. We willen een club zijn voor zowel beginnende surfers, maar ook voor de gevorderde surfer. We zijn het al, maar weet iedereen dat wel? We gaan dit jaar natuurlijk weer voor kleding, sponsoring, etc. Ambities genoeg! Tot a la Kraya! Ps: ja, het wordt tijd om eens mijn eigen surfspullen te gaan kopen en een autootje. Greet, mar Ola Aeoluspeople! Mijn naam is Senne en sinds september ’06 begonnen als introlid van Aeolus. Ik ben 27 jaar en studeer deeltijd aan de Pabo om later een strenge, maar rechtvaardige meester te worden. Ik woon nu zo’n 4,5 jaar in Nijmegen en kom oorspronkelijk uit het zuiden van het land in de buurt van Eindhoven (de gekste op zekers). Verder vind ik het leuk om naast te windsurfen hard te lopen, mountainbiken (sinds 1 dag nu), fitness, drummen en gitaar pielen. En dan die eeuwige studies nog natuurlijk… Voordat ik bij Aeolus kwam, had ik nog nooit eerder gesurft. Mijn enige ervaring was met een houtenplank in de branding, een aanloop nemen en zo ver mogelijk te sliden met je board of anders de zandschelpen tussen je tanden verwijderen. Geen succes……… Maar goed nu dus het echte werk. Vorig jaar begonnen met surfen en dit surfjaar ben ik samen met Marianne en Chris verantwoordelijk voor de PR en sponsoring van de vereniging. Een hele uitdaging, maar wel een hele leuke. Ik ben benieuwd waar we met Aeolus over een jaar staan! Tot biers en surfs!! Houdoe, Senne

Effe voorstellen, de buscommissaris Zo, dit jaar ben ik gedegradeerd tot buscommissaris, al een oude en vertrouwde functie voor mij... Reden om weer buscommissaris te worden was natuurlijk de gratis bestuurskleding, verder was ik niet van plan om mijn handen eraan vuil te maken. door Bas Foole Erg jammer daarom dat onze mooie bus menig probleem kent en dit ten koste gaat van mijn tijd die ik ook had kunnen besteden aan het kijken van The A-Team. En tot overmaat van ramp heeft onze Simon de ambitieuze doelstelling dat de bus halverwege dit jaar voor 5 of 6 man geschikt moet zijn, in tegenstelling tot de huidige 2 toegelaten personen. Waarom moet dat nou net dit jaar?? Maargoed omdat ik Simon ook niet wil teleurstellen ben ik er maar even achteraan gegaan en het lijkt erop dat het nog goed gaat komen ook. Ik hoop dat we eind januari officieel met 6 man in de bus mogen rijden. Dus dan is er geen enkele reden meer om niet massaal de bus te pakken en op andere spots te gaan varen! En ik heb voor mijzelf eindelijk een mooie vervanger gevonden voor de onbetrouwbare Fiat. Het is een Mercedes 309 James Cook geworden. Eindelijk een goede motor, fijne automaat, stuurbekrachtiging en pilootstoelen dus voor mij ook extra reden om weekendjes naar zee te gaan! Ik heb er nu al zin in! Bas Bas heeft een groot hart, geen vrouw zal zijn behulpzame hand ontberen


Effe voorstellen, evenementencommissie Op een avond, zeven uur. De cashewnoten en mais nog snel in de kip tandoori zonder kip. Er klinkt een harde zoemer. Na het binnenlaten lopen Robert en Agnes de trap op mijn keuken in. Gelukkig vond Robert Agnes op haar weg hierheen, want alleen voor het eerst naar mijn huis is maar zelden een succes. Er wordt een grote tas op de tafel gezet, waar een taart in blijkt te zitten die Agnes nog mee heeft genomen van haar verjaardag! Robert heeft nog een flinke zak pepernoten meegenomen. Vijf minuten later komen ook Ryanne en Britt naar boven gelopen. door Lieselot Bos Na het eten is het tijd om te vergaderen! Daar gebeurt het allemaal, Sinterklaas, Kerst, surfweekenden met Aeolus; hier komt het vandaan! Wanneer we de agenda doornemen, vandaag notuleert Britt, komen er alweer veel ideeёn op tafel. Later voegt ook Stefan zich bij ons die eerst wordt voorzien van pepernoten en taart. De evenementencommissie is compleet! Als alles wat besproken moet worden besproken is, is het tijd voor De Foto. Ik vraag mijn huisgenoot een foto van ons te maken en deze taak wordt zeer serieus genomen. Dat kun je natuurlijk ook wel zien. Nog een potje tafelvoetbal met Agnes en Robert, een vergeten agenda op mijn kamer vinden (goh, van wie zou die zijn), de laatste afwas met mijn tegenspelers en dat was het weer voor vanavond. Maar natuurlijk niet voor de rest van het jaar!! Dit jaar begonnen met een aantal nieuwe commissieleden, hebben we toch alweer veel leuke dingen kunnen organiseren! En waar zouden we zijn zonder hulp van jullie! Zo kunnen wij altijd rekenen op het bestuur en op een aantal andere leden. Houden zo of neem het je voor, dan zullen er ook in het nieuwe jaar nog veel geweldige evenementen plaats kunnen vinden!! Wij hebben er zin in en we hopen jullie ook!

Evenementencommissie 2007-2008 (Stefan, Britt, Ryanne, Agnes, Lieselot en Robert)


Watersportdag – 28 augustus 2007 Jawel!!! Net lid en nu al de eer een stukje voor de gerenommeerde Planktong te schrijven. En dat nog wel over de Watersportdag. Om maar door te gaan op mijn eigen introductieverhaal, was dit mijn eerste kennismaking met Aeolus. door Lennert de Ruiter Dinsdag 28 augustus 2007 was de dag. Rond 12.30 uur gingen we weg bij het USC met zo’n 16 mensen om drie kwartier laten aan te komen bij de Kraaijenbergse Plassen. Althans, een déél van de groep, want een aantal mensen was erin geslaagd de mensen die een halve meter voor ze fietsten kwijt te raken en daardoor hopeloos verkeerd te fietsen. Gelukkig, na een traan of twee en een hartkwaal van bezorgdheid, kwamen ook deze mensen, helemaal op eigen houtje, een half uur later aan bij het clubhuis, waar wij hartelijk welkom werden geheten door Caroline en Anne, gevolgd door een uitleg van Simon over het verloop van de dag. Goed, eindelijk was de tijd daar om in een surfpakkie te schieten en het water op te gaan. Ik was trouwens heel erg verbaasd over hoe mooi de zeilen eruit zagen. Ik had niet verwacht dat een studénten surfvereniging het budget zou hebben voor zulke mooie zeilen. Maargoed, dat terzijde. Oke, we gingen dus surfen. Was het maar waar dat je met windkracht -1 nog kon planeren, dan zou de wereld een veel mooiere plaats zijn. Maar helaas, dit was niet het geval, dus konden we met z’n allen een lekker middagje dobberen met een plank onder de voeten en een zeil in de handen.

Dit klinkt allemaal misschien een beetje gedeprimeerd, maar eigenlijk was het, zoals de Brabanders zeggen, kéigezellig, ongeacht de wind. Immers, er scheen het grootste deel van de dag een heerlijk zonnetje! Toen de middag een beetje aan zijn einde begon te lopen en alle afdrijvers teruggehaald waren, kregen we nog even een speech van de aanwezige Aeoli, om daarna met z’n allen nog even gezellig te doen bij het panne(n)koekenrestaurant onder het genot van een panne(n)koekje en een drankje naar keuze. Het was al met al een mooi dagje met weinig wind, maar veel vreugde en beláchelijk veel liefde voor het fenomeen dat windsurfen heet. Een gedenkwaardige kennismaking! Groet’n van Lennert

Uitnodiging Oud & Nieuw Grote pullen bier schuiven over lange houten tafels, de wijn vloeit rijkelijk… in het decolleté van je rondborstige buurvrouw. Maar gedraag je, of onze beul hangt je aan het schavot. Nobele ridders, muziek en vermaak en het voedsel blijft maar komen… Bourgondische sferen, beeldschone jonkvrouwen en vooral heel veel bier. En we gaan nog niet naar huis nog lange niet, nog lange niet… door Marleen Bogers Bourgondisch feesten met oud&nieuw? Dat kan tijdens de New Year Party op de Kraay. Na het overweldigende succes van het afgelopen jaar, is het maandag 31 december weer zo ver. Dus trek die maillot uit de kast, snoer dat korset aan… en luid met ons op Bourgondische wijze het nieuwe jaar in. Hoe meer zielen hoe meer vreugd, dus nodig zoveel mensen uit als je wilt… Reserveer alleen wel van te voren een kaartje!! Zodat wij weten op hoeveel mensen we moeten rekenen.

- Waar? Op de Kraay; Krayenhofflaan 275 in Nijmegen - Wanneer? 31 december vanaf 20.30 tot de laatste gast naar huis is. - Wat kost het? €15,- voor ‘n hele nacht drinken, eten, vuurkorven, vuurwerk, champagne* - Dresscode = Bourgondisch / Ridders en Jonkvrouwen (niet verplicht, maar wel errug leuk) Let op! Reserveren tot zondag 23 december! * Wij zorgen voor bier, wijn en champagne. Heb je behoefte aan sterke drank, dit graag zelf meenemen.

Aeolus Surftrip Wissant - Mei 2007 Vijf jaar geleden zochten drie heldhaftige musketiers eeuwige roem door een surftrip te organiseren, en niet zomaar één! Zoals iedere vrome moslim minstens eenmaal in z’n leven een bedevaartstocht naar het heilige Mekkah moet hebben gemaakt, zo moet iedere hardcore windsurfer Tarifa hebben meegemaakt, en aldus geschiedde... door Chris Föcking Twee jaar later kwam er een vervolg op deze inmiddels legendarische tocht, waarvan sommige geruchte inmiddels mythische proporties hebben aangenomen. Ditmaal was het doel Klitmøller in Denemarken, de “Hel van het Noorden”. En dit jaar was het de beurt aan Wissant in Noord-Frankrijk. Niet zo ver als de epische tochten van weleer, maar wellicht toch evenzo verrassend? Het team: Anniek, Bart, Bas, Marja, Chris en Remco. Gezadeld op hun drie noeste werkpaarden verzamelden zij zich op een zonnige en vooral winderige zondagochtend aan het eind van april. Even werd nog voorzichtig geopteerd voor een snelle Kraaij-check, en ook Texel was vanwege betere windvoorspellingen een kandidaat, maar na enig ge-dib-dab werd toch besloten het oorspronkelijke plan te volgen; Allez en France!

Wissant ligt op ongeveer vijf uur rijden van Nijmegen (360 km), net voorbij Calais aan het smalste stuk van Het Kanaal. “La terre des deux caps”, is het toeristische credo waarmee het plaatsje zich aanprijst. Wissant ligt in het midden van een maanvormige baai tussen twee kapen, de Cap Gris-Nez in het westen en de Cap Blanc-Nez in het oosten. Bij helder weer zie je duidelijk de witte krijtrotsen van Engeland aan de overkant. “Het lijkt niet zo ver he?”... ”Neuh...”... “Misschien kunnen we...” “NEEEE CHRIS!!!”. We kwamen ’s avonds net na zonsondergang aan in Cap Gris-Nez, er was daar een gratis overnachtingsveldje voor campers, nou dat was me toch een knollenveld! Bijna iedere camper die aankwam of wegreed verloor stukken van z’n uitlaat of vuilwatertank, óf had binnen de soep tegen het plafond hangen! Gelukkig ging er bij ons niets stuk, al hing de Hymer op één moment zo scheef dat ik dacht dat ie zou omvallen! Tijd voor een beach-check; Via een smal slingerpaadje kwamen we bij het ‘strand’, dat wil zeggen, op een uitstekende klif van zo’n 50 meter hoog waar evenzoveel meters lager de golven beukten op een verzameling keien varierend in grootte van een klein paard tot een volgroeide olifant! Misschien niet de handigste opstapplek... Tijd voor een biertje en dan slapen.

Dag 1: Het was heerlijk ontbijten in de luwte van een dijkje en het lentezonnetje recht van voren. Om ons heen ontvouwde zich het groene glooiende landschap met wuivende grassen en hier en daar een overblijfsel uit de Tweede Wereldoorlog. Tijd om een surfspot te vinden. De eerste mogelijkheid lag al op minder dan een kilometer van de vuurtoren van Cap Gris-Nez bij Restaurant La Sirène waar de weg rechtstreeks de zee in ging! Oei, niet handig he? Dus weer verder richting Wissant, en dat bleek nogal een uitdaging! We zijn ongeveer twee uur bezig geweest om bij het strand te komen. Dorpelingen stuurden ons van hot naar her, de straatjes waren beter geschikt voor fietsers en deuxcheveaux dan de Drie Dikke Diesels en de eenrichtingsbordjes deden de rest. Uiteindelijk gaven we het op en gingen verderop richting Cap Blanc-Nez kijken. Daar was wel een strand én een parking, maar met meer dan een kilometer lopen naar het water ook geen optie. Chris herinnerde zich tussen Cap Gris-Nez en Wissant nog een mogelijke spot gespot te hebben, dus weer door Wissant richting Tardinghen en La plage de Châtelet. En bingo! Een prachtig strand, vlakbij parkeren en zelfs een kraampje met warme vette happen! Yes!!! Vol enthousiasme gingen we het water op, Chris, Remco en Bart als eerste. En toen gebeurde het: Zo gauw we het water opgingen werd de terugweg naar het strand afgesloten door een kordon van duizenden puntige palen. Dat was bizar en beangstigend omdat we hier dus niet meer terug konden komen, en verder stroomafwaarts het strand ophield en alleen die grote keien overbleven. Er werd geprobeerd om hoogte te lopen om zo een plek te vinden waar het wel veilig landen was, maar de stroming was te sterk en de wind te zwak. Chris koos ervoor om als kamikazepiloot in de branding tussen de palen door te surfen, en dat was geen gemakkelijke opgave. De palen stonden in rijen de zee in met slechts tien meter tussen iedere rij en hooguit twee meter tussen iedere paal! Dus wat je ook doet: NIET VALLEN!!! En gelukkig, dat lukte! Bas had minder geluk. Zijn zeil werd vol gepakt door de golven, en had er in één keer vier gaten bij, eentje voor elk venster. Bart vond een plek waar de palen ophielden en nog geen stenen waren, dus ook hij was safe. Anniek en Marja hadden vanaf het strand gezien hoe Bas werd gepakt en besloten heel verstandig om maar niet meer het water op te gaan. Maar waar was Remco? Bas had hem niet gezien, Chris ook niet. Bart dan? “Ja, hij zat wel ergens bij mij in de buurt, maar ik weet niet waar hij nu is”. Anniek en Marja waren bezorgd en gingen op zoek; Ze vonden hem tussen de rotsen bij La Sirène, een goede drie kilometer verderop. Zijn setje had hij nog verder achtergelaten, zo ongeveer onder de vuurtoren van Cap Gris-Nez. Een klautertocht door een doolhof van spekgladde rotsen zo groot als een schuur! Batavierenrace? Ha, da’s voor mietjes vergeleken met dit! Toen we alles hadden opgehaald bleek de schade mee te vallen: Twee kleine scheurtjes in het zeil en eentje in het board. De schrik zat er goed in, zeker bij Remco, maar eigenlijk ook bij ons allemaal, het kan toch wel erg snel mis gaan op zo’n onbekende plek! Maar gelukkig konden we na een paar biertjes ook wel weer hoopvol kijken naar de volgende dag.

Dag 2: Heerlijk uitslapen en daarna bakken in de zon (en dat al in de eerste week van Mei!), of een boekje lezen, dat was het plan voor Remco, Anniek en Chris. Bas, Marja en Bart gingen op zoek naar een nieuwe surfspot, via Sangatte naar Calais. Later op de dag vonden de zonaanbidders dan eindelijk het strand van Wissant zelf. Er stond een goeie 6 Bft uit oost en wat kleine golfjes. Voor iedereen prima omstandigheden en na de vreselijke dag van gisteren was dit dan ook een verademing. Er was geen wolkje aan de lucht en het voelde bijna alsof je in Tarifa was, maar dan 2.100 km dichterbij! Ook Bas, Marja en Bart hadden een leuke dag gehad, meer golven, maar prima te varen bij de begraafplaats van Sangatte. Het avondeten van Anniek was weer een feest voor de uitgehongerde surfertjes, jammie!

Dag 3 en verder: Vandaag alwéér zon én harde wind, 6 Bft, wat hebben we toch een geluk! Er is geen discussie meer over waar te varen. We kennen nu de geheimen van Wissant, het parkeren is nu pal aan het water, we weten wat het tij doet, en we hebben er zin in! En oooh, wat wordt het een heerlijke dag! Surfen onder een strakblauwe hemel met een lekker temperatuurtje en wel golven, maar niet van die klasbakken zoals ze op Wijk staan! Tussendoor ff slenteren naar de ‘le supermarché’ voor een vers stokbroodje, en ’s avonds op onze vaste stek wijn en bier, héérlijk! Ook de dagen er na is het hetzelfde verhaal, surfen surfen, surfen, zon, zon, zon, stokbrood, wijn en bier! Op één avond besluiten we samen te gaan eten in een lokaal restaurantje. Ik weet niet meer hoe ’t heette, maar ’t was keigezellig! Een gemoedelijke huiselijke sfeer (kwade tongen zouden zeggen dat het er een zootje was), de hond liep lekker tussen de tafels door, geweldig! Marja eet ‘moules’  Op de terugweg woei het zo hard dat Anniek niet meer boven de 70 km/h kwam en besloten we op het Grevelingenmeer nog even het zout en zand van onze spullen af te surfen! Ook hier was het een dikke 6 Bft en werd er tot donker geknald. Helemaal gesloopt, maar o zo tevreden kwamen we weer thuis! Wie gaat er snel weer mee? Chris

Pakjesavond Het weer buiten is guur, de regen striemt tegen de ramen, alleen de wind waait helaas niet zo heel erg hard rond het huis. De vraag rijst: zou de goede Sint nog wel komen? Want we zijn met z’n allen weer niet zo heel erg op tijd en pakjesavond is eigenlijk al voorbij. Maar de maan schijnt door de bomen en de Sint wil nog wel een avondje met zijn paard het dak op voor ons. Zijn eigen verjaardag zal hij dit jaar maar een keer overslaan (hij heeft er tenslotte al een hoop meegemaakt), om te zorgen dat ook alle lieve Aeoli met een pakje onder de arm naar huis kunnen terugkeren. door Britt Enthoven Maar eigenlijk is dat natuurlijk niet waar het Heerlijk Avondje om draait. We zouden het bijna vergeten met alle reclames en koopzondagen, maar het hebben van een gezellige avond met elkaar heeft voor de Sint de hoogste prioriteit, niet het geven van grote cadeaus. Om deze visie nog eens extra kracht bij de zetten mocht het kadootje niet duurder zijn dan drie euro en zoals dat hoort bij studenten werd deze prijs dan ook niet overschreden. Wanneer mogelijk kwam het cadeautje van achterin de kast, en anders viel er altijd nog wel ergens iets onbenulligs onder uit het schap in de winkel te halen. Dat niet íedereen even lief was geweest dit jaar werd duidelijk naarmate het spel vorderde. Hoewel de voorkeuren voor cadeaus wel enigszins per persoon verschilden, waren een aantal cadeaus toch duidelijk bedoelt voor de mensen die zich het afgelopen jaar wat minder netjes hadden gedragen… Of deze ook op de goede plaats terecht zijn gekomen, dat blijft natuurlijk de vraag! Maar, alle goede bedoelingen van de Sint ten spijt, de hebberigheid leek toch de overhand te hebben bij veel Aeoli en het grootste cadeau was duidelijk het meest populair. Met recht, bleek na het uitpakken, want de gelukkige eigenaar kreeg zomaar een bar mee naar huis om in de studentenkamer te plaatsen. En het mooie eraan; mits je een grote lege muur hebt neemt het ding geeneens ruimte in! De Sint had duidelijk goed nagedacht over de wensen van een student. Helaas bleek de goede man ook een minder helder momentje te hebben gehad tijdens het inkopen doen, de eigenaar (of eigenaresse?) van twee heerlijk grote en zachte hamburgers leek dit cadeau iets minder te waarderen.

Maar we kunnen natuurlijk niet allemaal met een paar zachte sokken of een warme kruik naar huis, dus voor de minder gelukkigen onder ons: volgend jaar toch een beetje liever zijn en dan komt er vanzelf nog een kans.. Hoe dan ook, het Heerlijk Avondje was vooral een heel gezellig avondje!

Kleurplaat! Jaaah, net als vroeger! Lekker krabbelen, krassen, knippen en plakken. Pak je potloden, je viltstift of schaar en gekleurd papier en geef je creativiteit vrije baan! De creaties worden bij een volgende borrel aan het kritische publiek getoond en voor de leukste inzending staat een spannende verrassing klaar!

Feest @ Café Piecken Een week voor het feest begon heb ik in café Pieken de flyers opgehaald bij de eigenaar van deze ex-Mark tent. Ik was er al sinds die tijd (zo’n 6 jaar) niet meer geweest. En ik moet zeggen dat het er een stuk gezelliger en vooral sfeervoller uit zag. door Senne Donders De flyers van het Aeolusfeest zagen er goed uit (mooie vrouwen in bikini zijn altijd goed ;)), alleen het logo van Aeolus was in normaal lettertype afgedrukt. Maar goed we zouden op het feestje zelf nog een hoop Aeoli materiaal gaan stallen. En ja nu stopt mijn verhaal al, want ik heb alleen het laatste uur van het feest mee kunnen maken. De Rooie (= Nander voor de onwetenden) en ik waren namelijk naar Enter Shikari geweest in Utrecht. En dat was echt mega-vet!!! Nander had zelfs een meisje opgetild! Daar had je bij moeten zijn. Rond 1 uur kwamen we dus aan in Piecken en zagen we taferelen zoals hieronder staat afgebeeld;

Bas is Bob, Tom is Tom-Tom 

……ladderzatjes dus…………. en voor de rest heb ik gehoord dat The Biarritz Boys en The Mofos lekker knalden die avond. Tot het volgende feest!!! Proost, Senne

Schaatsen – 15-11-2007 Ook al begon het buiten geleidelijk aan wat kouder te worden, een elfstedentocht zat er nog niet in. Maar gelukkig is er voor de zachtere winters altijd nog het Tiavium. Met de schaatsen op de rug kwamen we de schaatshal binnenlopen. Degenen die geen schaatsen bij zich hadden konden natuurlijk supersnelle noren of ijshockeyschaatsen huren. door Agnes Ziel We begonnen op de grote baan onze schaatskunsten te vertonen. Na een aantal rondjes schaatsen gingen er een paar Aeoli naar het prachtige bevroren plasje water in het midden van de hal. De rest volgde later. Eigenlijk is dat plasje voor de kids bestemd, maar die waren er toch niet dus konden wij daar een paar snelle remmanouvres maken, vallen, opstaan, steun zoeken bij het kinderrekje, een pirouette maken of een poging tot doen en gewoon rustig wat heen en weer schaatsen.

De Aeolus-dames in volle vaart 

Na nog een paar rondjes op de grote baan en voor sommigen een afsluitend wedstrijdje, vonden we het tijd om de schaatsen weer op de rug te nemen en naar de Mug te gaan. Maar een zeker persoon bracht daar onderbreking in want die was haar fietssleutel kwijt. Na jassen, tassen en kluisjes te hebben nagezocht werd er personeel bijgeroepen om toch maar het slot open te breken. Daar kwam de man met hamer en schroevendraaier richting fiets lopen... De hamer had hij al zo'n beetje opgeheven om het slot een flinke klap te geven toen die bepaalde persoon ontdekte dat de fietsensleutel gewoon in haar fiets zat!! Dus uiteindelijk zijn we met evenveel fietsen terug gefietst als gekomen en hebben we nog wat nagekletst in de Mug, waarbij de 'vergeten-sleutelactie' natuurlijk nog in geuren en kleuren werd naverteld.

 Die goeie ouwe tijd... (bron: www.vwdtp.nl/html/Winteractiviteiten/ 2006/ijszeilerbouwen/ijssurferbouwen.php)

Wil jij helpen bij Surfin’ 2008? Als oud-voorzitter van het Surfin'07 Commissie werd me gevraagd te vertellen hoe het is om het te organiseren. Het is SUPER!! In het begin is het relaxed, omdat je net begint. Je leert je commissieleden kennen en je gaat met ze een half jaar aan de slag om een mooi evenement neer te zetten. door Emily Fernan Ik had Britt Enthoven, Caroline de Theije, Linda Smolenaers, Nander Aarnoutse en Pieter van den Ende om me te helpen en ze hebben het erg goed gedaan. Britt regelde de Sponsoring, Linda was Secretaris en regelde dus alle aanmeldingen, Caroline mocht op de centjes letten als Penningmeester, en Nander en Pieter hielden zich bezig met de Activiteiten en de PR. Met z'n zessen hebben we ervoor gezorgd dat er genoeg eten was, dat er genoeg te doen was, dat er materiaal was om op te surfen (zeer belangrijk!!), dat de buren weinig last van ons hadden, dat er plek was om een tent neer te zetten, en dat iedereen die er was een gezellig weekend zou hebben.

Als ik terugkijk, kan ik zeggen dat we alleen maar positieve reacties hebben gehad en daar deden we het uiteindelijk voor. Dus als je me vraagt hoe het is om komende Surfin'08 te organiseren, zeg ik: SUPER!! Meld je vooral aan, want we kunnen nog een aantal helpende handen en hersens gebruiken om weer een super evenement neer te zetten :D. Op naar het volgend jaar!! Hang losjes, Emily

Effe voorstellen, de introleden door Agnes Ziel Hey Aeoli! Ik ben Agnes, 21 jaar en studeer geneeskunde. Nu ik in mijn tweede jaar zit vond ik het leuk om het Nijmeegse studentenleven wat meer te verkennen buiten het tennissen bij Slow en wat feestjes, waaronder de feesten van mijn studievereniging de MFVN. Ik ontdekte voor het eerst het bestaan van Aeolus toen ik eind vorig jaar na een tennistraining een kaartje aan mijn fiets zag hangen van de Surfin 2007. Tot die tijd wist ik nog niks af van een surfvereniging in Nijmegen en was aangenaam verrast. Dus ik dacht: surfen, waarom niet? In augustus ben ik naar de watersportdag gekomen. Ondanks de wat matige wind vond ik het leuk om weer eens op de plank te staan. Mijn surfervaring tot dan toe was twee jaar achtereen surfen op het Gardameer in Italië, echt een aanrader! Tijdens de watersportdag en de borrel de dag erop vond ik het erg gezellig met de Aeoli en cursisten en heb me meteen opgegeven voor de cursus en later voor het weekend Oostvoorne. Ook al kan ik al een beetje surfen, wat optuigen betreft viel er nog wat te leren want in Italië heb ik alleen met huurmateriaal gesurft. Inmiddels ben ik er een klein beetje handiger in geworden. Het weekend Oostvoorne was zeker geslaagd! Ook hier waaide het niet, maar dat maakte niet uit want het was gewoon heel gezellig! Ik kijk nu al uit naar de wintersport en als nieuw lid van de evenementencommissie hoop ik een steentje bij te dragen aan deze sportieve, gezellige en actieve vereniging. Groetjes Agnes

Effe voorstellen, de introleden door Toine Wilke Hey, ik ben Toine, 21 jaar en 3e jaars biochemie. Het is alweer 3 jaar geleden dat ik voor het eerst op een plank stond, ergens op de Grote Oceaan tussen Sydney en Byron Bay in Australië. Op de strakblauwe zee op mn plankje wachten tot er een goede golf kwam en die dan, soms zelfs samen met een paar dolfijnen, tot het strand afsurfen. Ik was gelijk verkocht en wilde ook golfsurfen in Nederland! Helaas is dat hier lastiger, want hier zijn minder golven en meer wind. Het duurde twee jaar voordat ik toch maar eens wilde proberen om te gaan windsurfen, dus ging ik op cursus bij Aeolus. Na twee zaterdagen zonder wind probeerde ik de vrijdag eens, wie weet… En ja! een beetje wind! Ik was echt aan het surfen! TOOOOOEEEEEEEET!!! Verschrikt kijk ik om. Een hele grote boot is al wel heel dichtbij en wringt zich in een rare bocht om mij te ontwijken. Maar dat gaat zo niet lukken. Ik moet surfen, ik moet weg, maar kom niet vooruit. In paniek spring ik van mijn plank, zwem zo snel als ik kan een paar meter weg en zie dat de boot rakelings langs mijn o-zo-mooi opgetuigde setje vaart… Surfen bij Aeolus is adrenaline, zelfs al staat er geen wind. Maar er hangt ook een hele relaxte surfsfeer, ook op de weekendjes en de borrels. Ik vind het bij Aeolus relaxed en blijf zeker weten lid. Samen met Caroline Weinberg ga ik SurfIN organiseren. Suggesties voor dat weekend zijn altijd welkom!

Effe voorstellen, de introleden door Lennert de Ruiter Hallo iedereen. Een groot deel van de actieve leden heb ik inmiddels wel eens gezien en gesproken, maar toch voor hen en ook al die anderen een korte introductie op het leven van vers lid van Aeolus; Lennert. Naam is dus Lennert de Ruiter en ik bereik de mooie leeftijd van 20 jaar op 27 december. Ik studeer biomedische wetenschappen (2e jaar) en woon op schitterende locatie van de Lange Hezelstraat te Nijmegen. Eens in de maand of twee maanden breng ik een bezoekje aan mijn lieve ouders in Dronten, Flevoland, wat ik voorheen ook mijn thuis mocht noemen. Hobby’s zijn natuurlijk windsurfen en verder doe ik aan fitness, beetje tennis op zijn tijd, ijshockey vanaf begin januari, deuntjes spelen op de saxofoon en een beetje drummen als daar de gelegenheid toe is. En wat heeft mij nou tot de übersport windsurfen bewogen…Ooit, toen ik nog een broekie van een jaar of 12 was, ging ik kamperen in Zuid-Frankrijk aan een meer genaamd Lac de Serre-Poncon. Leuk meertje en compleet bezááid met windsurfers. Ik vond het er wel tof uitzien en bijzonder indrukwekkend dat een paar gasten op planken met zeiltjes een beetje over elkaar heen sprongen als er weer een surfer te water ging. Nou wilde het toeval dat ik op die camping een vriendje opdeed met een heuse deur en een zeiltje van 2 m2 compleet met een mast en iets wat meer op loodgieterpijp leek dan een giek. Maargoed, ík ging leren surfen. Na een paar keer vallen en opstaan, kreeg ik het toch aardig in de vingers. Jammer genoeg bleven we daar niet zolang. Ik was echter wel heel erg enthousiast geworden en m’n ouders besloten dat wij, alle vier hun kinderen, wel een korte surfcursus mochten krijgen. Dus wij de volgende zomer naar Lelystad voor een tweetal dagen surfles en vrijwel direct kochten mijn ouders een mooie Hifly beginnerset voor ons. Nou, eigenlijk begon de pret toen wel goed. We zijn vervolgens namelijk vaak naar de Flevoland-omringende meren gegaan en hebben daar onze surfkunsten uitgebuit. Dit alles nog een beetje op speelbasis, tot op een jaar of 2 geleden, toen ik samen met m’n broers een zinkertje en wat andere zeilen, masten en gieken kocht. Nieuwe dingen leren ging heel snel, en snel veranderde ook onze eisen wat betreft materiaal, waardoor ik nu ook beschik over een geheel eigen, mooi surfsetje. Het enige waar het mij nog aan ontbrak, waren surf-’homies’, en aangezien ik nu student in Nijmegen was, kwam ik zowaar uit bij Aeolus!

Anniek op Curacao door Anniek Snoek Bon dia! Helaas vanuit Nederland een dag later vertrokken met Martinair omdat mijn vlucht een dag werd uitgesteld. Maar vrijdagavond 21 september goed aankomen op Curacao en daarna warm ontvangen door Marlene, de lieve oma van Emily. De eerste dagen met haar in en rondom Willemstad geweest, naar de markt en samen gaan zwemmen in zee. En ook al een eilandtour gemaakt. En een lekkere BBQ met de arts-assistenten en coassistenten groep gehad (aan het zwembad!) Maar inmiddels is de vakantie over en ben ik begonnen met m'n werk in het st. Elisabeth ziekenhuis op de afdeling interne. Het ziekenhuis is heel wat minder modern dan ik in gedachten had... Ik werk op de benedenafdeling (3e klasse) waar de mannen en vrouwen gescheiden van elkaar liggen op grote zalen (zonder airco..). Ik ben begonnen op de interne mannen, en werk nu aan de overkant op de interne vrouwen. Het is echt hard aanpoten hier in het ziekenhuis en er wordt erg veel aan de artsassistenten overgelaten. Mijn begeleider is maandag en dinsdag wel aanwezig tijdens de visite, maar de rest van de dagen alleen voor kort telefonisch contact bereikbaar. De eerste weken waren helemaal zwaar omdat ik nog moest wennen aan het ziekenhuis, de interne geneeskunde en ook veel echt zieke patienten op zaal had, waarvan er dus ook enkelen zijn overleden. Maar nu ik iets meer m'n weg vind en mijn zaal iets rustiger wordt is het werk ook wat makkelijker. En dan zijn de diensten helaas wel erg hectisch, 1 keer in de week een avonddienst en 1 keer in de 2 weken een weekenddienst.. Maar ondanks dat ik veel uren in het ziekenhuis doorbreng mag ik niet klagen! Ga heel veel met de rest van de arts-assistenten 's avonds uit eten en in de vrije weekenden ben ik al met een groepje gaan zeilen en gaan wakeboarden. Echt super leuk! Helaas ben ik nog maar 1 keer gaan surfen, omdat dit echt de windstille maanden zijn.. Maar vanaf december wordt dit weer beter! Groetjes Anniek

Bellisimaweg 7 Curacao, Nederlandse Antillen Tel mobiel: 005999-5285824 …@hotmail.com

Milo in the Big City Milo kwam bij ons toen hij 12 weken oud was. Hij woonde daarvoor op een boerderij in het ons allen bekende Uddel. Hij woonde bij z'n moeder (Duitse herder). Zijn vader was de buurhond (een Appenseller Sennenhond), maar die is enkele weken nadat hij Milo had verwekt bij een auto-ongeluk overleden :( Nadat Milo vrolijk bij ons in de auto gestapt was, begon zijn leven als Milo in the Big City. door Britta van Otterdijk Ondertussen heeft hij al heel wat meegemaakt: de eerste keer bij een grote vijver waar hij vrijwel direct in probeerde te zwemmen. Nadat hij verscheidene keren kopje onder was gegaan heeft baasje Robert toch besloten dat Milo nog iets te jong was om deze wereld al te verlaten en ging over tot een heldhaftige reddingsactie; De eerste keer dat hij bij een echt groot water met strand kwam en niet kon ophouden met graven en door het water rennen (nu weliswaar alleen op plekken waar hij kon staan); Veel tripjes met de camper naar strand Horst, de Maasvlakte of gewoon Rhederlaag, waar hij dan geduldig ligt te wachten tot de wind wegvalt en zijn baasjes weer van het water komen; Verschillende nachtjes in Nijmegen in de camper waar zijn baasjes dan weer zo nodig moeten stappen; en onlangs heeft hij kennis gemaakt met Aeolus tijdens het weekend in Oostvoorne.  grrrrrr... Milo wordt momenteel opgeleid tot waakhond van de camper, alhoewel zijn baasje Britta hem ook als knuffelhond aan het opleiden is. Voor het examen tot waakhond moet hij nog veel leren, maar in knuffelen en spelen is Milo een natuurtalent. Vooral ballen en takken zijn zijn specialiteit. Milo volgt ook al een opleiding tot surfhond. Enkele weken geleden heeft hij zijn eerst pootjes op een surfplank op het water gezet, en hij loopt altijd lekker in de weg tijdens het optuigen zodat hij alles goed in de gaten kan houden. Als surfhond moet hij natuurlijk ook goed kunnen zwemmen, dus Milo is nadat hij bijna verdronken was flink getraind in zwemmen. Tegenwoordig haalt hij met gemak takken/ballen/lege flessen en andere rotzooi uit het water. Afgelopen zomer heeft hij zijn grenzen verlegd en is hij mee gegaan naar Zuid-Frankrijk. Hij heeft tijdens deze reis veel internationale vrienden gemaakt, waar hij de camperplekken mee onveilig maakte. Over ruim een jaar gaat hij nog een stapje verder, als hij een jaar mee op reis gaat van Marokko tot aan Turkije. Hopelijk zijn zijn waakskills dan wat verbeterd...  ‘t blijft toch ‘n Duitser hè?

De veelzijdige surfer Wat hebben een wielrenner, Batavierenrace-deelnemer, salsaër en kolonisten-freak gemeen? Precies, ze doen allemaal aan windsurfen. Aan windsurfen? Jawel, ze hijsen zich bij storm en regen in strakke latex pakjes, rijden met gierende banden naar de Kraaij en tuigen daar in no-time hun zeiltje op. Of, in het geval van de semifanatiekeling, bij mooi weer en een zwoel briesje wordt een sporttasje met accessoires op de fiets gebonden en toert men lekker naar de Kraaijenbergse plassen. door Ano Niempje De windsurfer anno 2007 is geen diehard surfer meer die iedere dag windguru checkt en Piet Paulusma ’s ochtend uit zijn nest belt met de vraag hoe hard het vandaag gaat waaien. De windsurfer van 2007 is flexibel. Hij of zij heeft door schade en schande ondervonden dat de Wet van Murphy ook van toepassing is op de windsurfer. Want ben je heerlijk in vorm en heb je het allernieuwste setje gekocht dan besluit dhr. Aeolus dat Nederland helemaal niet zo’n winderig landje hoeft te zijn. Week na week wil het maar niet waaien. Wanneer er eindelijk een briesje opsteekt is dit zo vlagerig dat je bij vertrek in Nijmegen woest tegen de wind in peddelt en bij aankomst in Linden de vlaggetjes half stok ziet hangen. Of je racet met windkracht vier (nou, nou) de Kraaij over om op het moment dat je de vaargeul passeert alle kracht uit het zeil te voelen verdwijnen. Wanhopig sjor je nog wat aan de giek. Kom op, kom op! Uiteindelijk ligt je nieuwe setje helaas onder een vieze oude grindbak met het opschrift “Neeltje Jacoba”.

 Zelfs een 12-meter is geen garantie voor surfplezier

Wie langer dan twee jaar windsurft meet zichzelf daarom bijna altijd een reserve-hobby aan. Die komt vaak voort uit het windsurfleven. Neem de wielrenner. Wanneer het flink waait wil je toch zo snel mogelijk op de Kraaij zijn. En een auto is voor veel studenten een mooie droom maar geen werkelijkheid. Dus fiets je steeds sneller naar de Kraaij. Doe je de eerste maanden nog 45 minuten over het charmante tochtje door Malden, Heumen en Linden, na een maandje of vier peddel je verbeten zo snel mogelijks langs het kanaal naar het zuiden. Een oude bekende blijkt nog een racefietsje met drie (!) versnellingen te hebben staan. Je monteert een bagagedrager voor je sporttas op het roestige barrel en knort ineens in een krap half uurtje naar de Kraaij. Op je eerstvolgende weekendje neem je de wielerfiets ook maar mee voor het geval het weer eens niet wil waaien. Voor je het weet toer je langs de Friese meren op je fietsje. Et voilà, de wielrenner is geboren. Hetzelfde vergaat het de salsaër en Kolonisten-freak. Deze categorie surfers is vrijwel altijd in het bezit van een auto. De tocht naar de Kraaij verloopt dus altijd soepel, maar eenmaal op de Kraaij aangekomen zijn er toch vaak die lege momenten. Je dacht dat het waaide, maar alleen als je niest zie je een rimpeltje verschijnen op het water. Of je bent de sleutel vergeten. Die ene sterke man is er nog niet om mee je zeiltje op te tuigen. Kortom: talloze redenen om best te willen, maar niet te kunnen surfen. De vrolijke snuitert begint op zo’n moment luchtig met de heupjes te zwiepen, om zich alvast voor te bereiden op de jaarlijkse paaldanscompetitie. Zonder paal is dat toch wat lastig en met een partner is dansen

bovendien wat leuker. Bij de klanken van Kim’s Manu Chau CD blijk je dan opeens salsacapaciteiten te hebben waarmee je jezelf én je moeder verbaast.  Bart doet Caroline de salsa voor Het wat meer nadenkende type strijkt liever neer op het gras en legt daar secuur de Kolonistenkaartjes neer. Hele competities kolonisten zijn reeds uitgevochten in het clubhuis en zetten zich voort op weekendjes in het noorden of westen van het land. Gezamenlijk zijn de clubleden van Aeolus reeds in het bezit van vijf uitbreidingssets. Drie keer raden welk team zich als eerste inschrijft bij het NK Kolonisten-op-gras.

En het Batavierenrace-type? De banden tussen Nijmegen en Enschede zijn de afgelopen jaren meerdere malen strak aangehaald. In vroeger tijden schijnen er hele orgies te hebben plaatsgevonden waaraan leden van beide verenigingen deelnamen. Iets later ontstonden er enigszins stabiele relaties tussen Hardboarders en Aeoli, die uiteindelijk helaas vaak door de iets te grote reisafstand werden opgebroken. Resultaat nu? Eens per jaar voelen Aeoli een onverklaarbare drang om naar het verre Oosten af te reizen. Zo’n treinkaartje Nijmegen-Enschede is gelijk aan een maandinkomen voor de student, dus is de Batavierenrace een welkome tegemoetkoming. Je koopt voor een euro een buskaartje, rent een kilometer of vijf à tien en belandt vervolgens moe maar voldaan in Enschede waar je gratis kunt feesten en ontbijten. Met een beetje geluk waait het een beetje en kun je op zondag met de Enschedeërs mee op surfsafari. Wat wil je nog meer? Ja, Aeoli zijn veelzijdig en inventief! Daar kan geen andere sportvereniging aan tippen.

Gelukkig hebben we de foto's nog! Voor iedereen die net zoals ik een beetje in de war raakt van al die webalbums waar ál die foto’s van ál die Aeolus-activiteiten staan, hier een poging om er wat orde in te scheppen. Ik heb een overzicht gemaakt van alle foto’s de we met, over en voor Aeoli hebben gemaakt gedurende de laatste drie jaar. Mocht je URL’s missen, laat het dan alsjeblieft weten op …@hotmail.com! Heb jij wel foto’s, maar er nog nooit aan gedacht ze op internet te zetten (FOEI!), dan is het nóg belangrijker om me te mailen, ik kan je helpen om ze online te krijgen. Vergeet niet, één foto zegt meer dan vier vingers! 2007: WEEKENDJES - Okt: Oostmahorn (99) - Okt: Oostmahorn (112) - Okt: Oostmahorn (21) - Okt: Oostvoorne (130) - Okt: Oostvoorne (106) - Sep: Stavoren (78) - Jun: Oostmahorn (58) - Mei: Surfin’ (veel!) - Mei: Surfin’ (veel!) - Mei: Surfin’ (veel!) - Mei: Surfin’ (veel!) - Mei: Surfin’ (veel!) - Apr: Stavoren (25) - Apr: Oostmahorn (94) - Apr: Oostmahorn (94)

URL: picasaweb.google.nl/simonyauw ehaker.spaces.live.com/photos picasaweb.google.nl/jcfocking picasaweb.google.nl/anne.sesink picasaweb.google.nl/simonyauw m.isking.nl www.ru.nl/aeolus/img/oostmahornzomer2007 surfin2007.isking.nl/door_Marleen surfin2007.isking.nl/door_Anne surfin2007.isking.nl/door_Minke picasaweb.google.nl/brittenthoven picasaweb.google.nl/jcfocking www.ru.nl/aeolus/img/stavoren picasaweb.google.nl/simonyauw www.ru.nl/aeolus/img/oostmahornapril2007

2007: ACTIVITEITEN - Dec: SnowWorld Landgraaf (11) - Nov: Schaatsen (10) - Sep: Najaarscursus (54) - Sep: Stavoren (84) - Okt: Constitutieborrel (17) - Okt: Café Piecken (33) - Aug: Watersportdag (43) - Jul: Zomerfeesten (75) - Mei: Wissant (57) - Mei: Cursusdag (17) - Apr: Voorjaarscursus (20) - Apr: Cursusetentje (19) - Apr: Pokeren (30) - Jan: Nieuwjaarsduik (42) - Jan: Nieuwjaarsduik (18)

URL: picasaweb.google.nl/anne.sesink picasaweb.google.nl/simonyauw picasaweb.google.nl/simonyauw picasaweb.google.nl/simonyauw picasaweb.google.nl/anne.sesink picasaweb.google.nl/anne.sesink picasaweb.google.nl/anne.sesink picasaweb.google.nl/anne.sesink www.ru.nl/aeolus/fwis.htm picasaweb.google.nl/anne.sesink picasaweb.google.nl/simonyauw picasaweb.google.nl/anne.sesink lieselot-bos.magix.net www.ru.nl/aeolus/img/nieuwjaarsduik surfing.isking.nl/20070101_nieuwjaarsduik

2006: WEEKENDJES - Okt: Oostmahorn (31) - Okt: Oostvoorne (veel) - Okt: Oostvoorne (27) - Sep: Schellinkhout (19) - Sep: Schellinkhout (49) - Sep: Schellinkhout (84) - Jun: Stavoren (28)

URL: www.ru.nl/aeolus/img/oostmahorn2006 surfing.isking.nl/20061006_oostvoornsemeer_weekend www.ru.nl/aeolus/img/oostvoorne lieselot-bos.magix.net surfing.isking.nl/20060901_schellinkhout/door_anne surfing.isking.nl/20060901_schellinkhout/door_chris surfing.isking.nl/20060617_weekend_stavoren

- Mei: Surfin’ (veel!) - Apr: Oostmahorn (veel)

www.xs4all.nl/~exor/aeolus/surfin-marianne www.xs4all.nl/~exor/aeolus/elmar

2006: ACTIVITEITEN - Dec: Kerstgala Humunculus (20) - Dec: Sinterdobbel (8) - Okt: Texel (38) - Sep: Pokeren (20) - Sep: Najaarscursus (23) - Apr: Batavierenrace (19) - Mrt: Pokernight (8) - Mrt: Karten Anac (16) - Feb: Tweede Kraaij-check (36) - Feb: Tweede Kraaij-check (17) - Feb: Tweede Kraaij-check (17) - Jan: Eerste Kraaij-check (55)

URL: gayparade.isking.nl (+filmpjes) mik.isking.nl/aeolus_sinterdobbel www.ru.nl/aeolus/img/texel lieselot-bos.magix.net www.ru.nl/aeolus/img/cursus www.ru.nl/aeolus/fbat.htm www.ru.nl/aeolus/fpok.htm www.ru.nl/aeolus/fkrt.htm www.ru.nl/aeolus/fy06.htm surfing.isking.nl/20060209_kraaijsurfen surfing.isking.nl/20060225_matigewind_matigere_ feauteaux_mateloze_ijspegels surfing.isking.nl/20060120_surfen

2005: WEEKENDJES - Okt: Oostmahorn (48) - Sep: Herkingen (72) - Jun: Stavoren (14) - Mei: Surfin’XXL (veel)

URL: www.ru.nl/aeolus/flau.htm www.ru.nl/aeolus/fhrk.htm en fhrf.htm www.ru.nl/aeolus/fsta.htm www.ru.nl/aeolus/f25j.htm, f25s.htm en f25p.htm

2005: ACTIVITEITEN URL: - Dec: Oudejaarsduik (4) www.ru.nl/aeolus/falg.htm - Dec: Dagje Wijk (4) www.ru.nl/aeolus/falg.htm - Nov: Bikkelen op de Kraaij (4) www.ru.nl/aeolus/falg.htm - Nov: Bikkelen op de Kraaij (43) surfing.isking.nl/20051125_kraaijpwnage - Nov: Roadtrip IJmuiden (4) www.ru.nl/aeolus/falg.htm - Sep: Watersportdag (20) www.ru.nl/aeolus/fwsd.htm - Jul: Pimp my Aeolus trailer (4) www.ru.nl/aeolus/falg.htm - Jun: Sportdriedaagse (13) www.ru.nl/aeolus/fs3d.htm - Mrt: Groot Integratie Feest (16) www.ru.nl/aeolus/fgif.htm - Feb: Skien Winterberg (12) www.ru.nl/aeolus/fwtb.htm - Jan: De Kraaij was furieus III (8) www.ru.nl/aeolus/ffur.htm - Jan: Nieuwjaarsduik (8) www.ru.nl/aeolus/fnjr.htm NIET AAN TIJD GEBONDEN Justin’s pics (tip!) S.u.r.f. my ride ‘De oude doos’

URL: windsurfpage.spaces.live.com/photos www.ru.nl/aeolus/fryd.htm www.ru.nl/aeolus/fran.htm

Effe voorstellen - Edward door Edward Ogg Hoi surfdudes, Ik ben Edward, en surf alleen nog maar met grote zeilen op dit moment. Hoe dat komt ga ik je nu vertellen. Op mijn 13e begon ik met windsurfen op de berendonck. Echt les heb ik niet gehad, halver-wege de lessen vertrok de instructeur. Daarna is er door de oudere leden les gegeven. Na 1 a 2 jaar had ik me eigen surfset bij elkaar waarmee ik nu nog steeds af en toe mee “vaar”. Mijn eerste zeil was een 5.5 waarmee ik regelmatig onderuit ging. 2 jaar later was ik het zeil ontgroeid en werd het tijd voor groter. Ik kocht een 6.6 deze sneuvelde helaas na 1,5 jaar toen er een skeg doorheen viel. Zoekend op marktplaats naar een 9.0 of 10.0 vond ik een 8.0 en een 12.0, beide zeilen kon ik voor een prikkie kopen en doen nu nog steeds hun plicht. Tezamen met mijn “surfmobiel” heb ik tig ritjes naar de berendonck en een paar keer de kraay gemaakt. Het karretje dat ooit als gewonde fieskar diende is volledig omgebouwd om met 1 surfplank 3 zeilen, 3 masten en 4 gieken rond te rijden. Als ik met me surfmobiel op pad ga betekend dat een hele operatie. Aangezien niemand met dergelijk materieel rondrijd is pech onderweg een ramp, hiervoor heb ik een fors reparatie pakket bij. Alles bij elkaar ben ik tussen de 9 en 10 meter lang. De lengte heb ik te danken aan een gebrek aan geld om een goeie mast te kopen. Een mast van 6,2 meter lang is best prijzig.

Afgelopen jaar heb ik een nagenoeg nieuwe 12.0 van Gaastra op de kop getikt en ik ga proberen hier de komende surfin ook mee het water op te duiken! Naast mijn trouwe karretje is onze aanhanger aangepast met een speciaal imperiaal, daar kan ik wel 12 masten, 3 surfplanken en tig zeilen en gieken op binden! Op bijgevoegde foto’s kun je zien hoe groot het allemaal is . Ooit wil ik mijn eigen zeil voltooien dat pakweg 18m2 is. Ben er al 2 jaar mee bezig en heb nog geen board waar hij op kan . Degene die me graag willen zien varen met me 12.0 kunnen het beste naar surfin 2008 komen!

Materiaalbehee’ voor in je portemonnee Dit is de eerste poging om Aeoli te voorzien van een handige gids, die, mits goed gevolgd, ons allen meer surfplezier zal brengen. Lees het aandachtig en bewaar het dicht bij je!

Bij het optuigen: - Als er bij de baseplate een nokje zit op de plastic cirkel, zorg er voor dat deze in de mastrail zit tijdens het aandraaien (zie foto). Tijdens het surfen: - Nooit met materiaal over de grond slepen. - Kijk tijdens het surfen continu uit voor boten. Kijk altijd links en rechts als je vaargeul betreedt. - Tijdens het surfen richting de kant op tijd afstappen. Zo gaat de vin veel langer mee. - Leg je setje in z’n geheel op de kant als er niet mee gesurft wordt, dus niet half in het water laten liggen. - Leg altijd je zeil goed ten opzichte van de wind. Bij het aftuigen: - Giek helemaal inschuiven, optrekkoord door de trapezekoordjes halen en vastbinden aan het einde van de giek. - Als je het zeil terug in de zeilzak wil doen, begin dan met de mastslurf (dit is het gat waar je de mast in het zeil steekt). - De mast leg je met de onderkant (waar de ducktape zit) richting het zeilenvak. - Surfpak ophangen; óf binnenstebuiten, óf normaal, dus nooit een combinatie van die twee. - Doe al je afval in de vuilnisbak. - Doe de deur van het clubhuis met twee sloten vast, óók wanneer je gaat surfen. - Het hangslot moet met het sleutelgat omlaag, zodat deze niet verstopt raakt bij regen. Volgende kee’ mee’ tips! 

Wist-U-Dat??? door Chris Föcking en Anne Sesink - Irene een keer ontzettend medelijden had met een jongen die z’n beide armen in het gips had zitten? Oh? Waarom dan? Ja, hoe moet hij nu plassen? ‘Hij’ staat toch altijd omhoog?!? - De McDonalds Drive-Thru niet geschikt is voor de Aeolus Smurfbus? - Jessica hier inmiddels ook van op de hoogte is? - Zij daar namelijk hoogstpersoonlijk de Aeolus-bus heeft onthoofd? - Ze altijd al een keer cabrio had willen rijden? - We nu in elk geval met z’n allen in één keer mee kunnen? - Sommige Aeoli vinden dat zij vaker met de bus moet rijden? Wie weet wordt het ooit nog een Ferrari! - De reistijd van Nijmegen naar Oostmahorn nu in ieder geval met een half uur verkort is? - Dit niet komt omdat de bus ineens zoveel sneller rijdt? - Essboarden de nieuwste rage is onder Aeoli? - Robert A. hier hoogstpersoonlijk voor heeft gezorgd? - Jessica en Remco dankzij hem onder de pleisters zitten, en nieuwe kleding moeten kopen? - Vooral Caroline 2 (= Weinberg) zeer behendig is? - Je met zo’n Essboard ook makkelijk van een dijk af kan scheuren? - Er voldoende Aeoli gek genoeg zijn om dit ook te doen? - Aeolus-Opa Jeroen ten Brink een huis heeft gekocht in Ezinge (Gr)? - Wij hier erg blij mee zijn, nu hoeven we geen dure huisjes meer te huren in Oostmahorn? - Wij hier anderzijds niets van begrijpen, want het ligt nog steeds 20 minuten van het water af? - De film Pietje Bell een iets te complex plot heeft voor de heer Focking? - Hij z’n boards niet meer met epoxy repareert, omdat dat niet sterk genoeg is? (WTF!!) - Hij in plaats daarvan nu met het nietpistool en bitumen aan de slag gaat? - We verwachten dat hij straks nog een keer het vaarbewijs moet gaan halen? - Hij zijn bijdrage aan een beter milieu denkt te realiseren door een zeil aan het Waddengebied terug te schenken? ...én een vin? - Chris sindsdien alleen nog maar op het oudste board van Aeolus heeft gevaren? - Deze nog steeds heel is?

- Linda op weekendjes een flesje gevuld met warm water meeneemt in d’r slaapzak? - Nander voor het geval hij niet meer terug kan komen met surfen zijn telefoon in ’n plastic zakje (!) meeneemt in zijn wetsuit? - Er alweer 2 nieuwe ‘setjes’ zijn ontstaan bij Aeolus de afgelopen tijd? (ja welke dat zijn ga ik niet zeggen, wordt al genoeg over geroddeld Aeoli kennende dus dit had je gewoon al moeten weten ;p ) Nander bij de ALV van maart 2007 dacht dat gloeiend heet frituurvet best teruggegoten kan worden in de plastic (!) fles waar het ook in heeft gezeten toen het nog koud was? - Een duckgijp volgens de N.S.S.R. geen grote sportprestatie is? (ook niet als dat door iemand voor het eerst is gedaan?) - Britt er haast een sport van maakt om na iedere surfsessie gewond (liefst aan haar hoofd) thuis te komen? - Het bij de borrel in de Mug de bedoeling is dat je onthoudt welke en hoeveel drankjes je hebt gedronken en deze zelf betaalt? - Joep nog leeft!? - Bas een nieuwe camper heeft? En hij daar minstens het komende jaar erg druk mee gaat hebben? - Anne toch nog mee gaat op wintersport? (kom op, als je dit niet wist kijk je nooit naar het gastenboek en wordt het tijd dat je dat wél gaat doen zoals een echt Aeolus-lid betaamt!) - Onze eigen Martijn is verkozen tot Vrijwilliger van het Jaar?? (goed he! Hebben we met ons kleine clubje gewonnen van Phocas, ha!) - Er nog behoorlijk veel gesurft is in de maand november ondanks het koude(r wordende) weer? - Er nog vast veel meer dingen te noemen zijn maar de auteur van dit stukje ’t even niet meer weet? - Jullie ook wist-je-datjes aan mogen dragen zodat hier een vaste rubriek van gemaakt kan worden?

Activiteitenkalender

Do 20 dec: Aeolus Kerstdiner Ma 31 dec: Oud & Nieuw! Di 1 jan: Nieuwjaarsduik! dec/jan/feb: Wintersportvakantie Aeolus Do 17 jan: Borrel Do 31 jan: Borrel Za 26 april: Batavierenrace

Algemene Leden Vergadering 27-09-2007 Aanwezig: Anne Sesink, Anneleen v.d. Laan, Arno Bode, Bart Jansen, Bas Foole, Britt Enthoven, Caroline de Theije, Cathrin Peters, Chris Föcking, Elmar Haker, Emily Fernan, Joep Bos, Koen Luttikhold, Lieselot Bos, Linda Smolenaers, Marianne v.d. Heuvel, Marja Post, Martijn Kolkman, Minke Coenraad, Nan Eshuis, Nander Aarnoutse, Robert Augusteijn, Ryanne van Hoften, Senne Donders, Simon Yauw, Stefan Rijken, Tom Peters, Tom v.d. Heiligenberg, Yvonne Spijker. Vaststellen agenda Martijn stelt voor de bus-evaluatie eerder ter sprake te brengen in de vergadering, aangezien hij vervroegd zal vertrekken. De bus wordt nu als vierde punt besproken, na de eindafrekening. Mededelingen - Het bestuur biedt haar excuses aan voor de Planktong die afgelopen jaar maar één keer is verschenen. Het bestuur neemt hier gezamenlijk haar verantwoordelijkheid voor. - Bas deelt mede, dat privémateriaal niet bij de verzekering van Aeolus inbegrepen is. Als leden hun materiaal in het clubhuis toch verzekerd willen hebben, zullen ze hiervoor een eigen inboedelverzekering moeten afsluiten. Eindafrekening 2006/2007 - Bart presenteert de eindafrekening en geeft de nodige uitleg bij verrassende resultaten. - De eindafrekening laat een winst zien van ongeveer €1.100,-. Deze winst wordt als inkomst doorgeschoven naar het volgende jaar. - De inkomsten van de ledencontributie zijn hoger dan verwacht, mede dankzij het grote aantal leden zonder sportkaart. - Door een zeer succesvolle voorjaarscursus (48 aanmeldingen), zijn de inkomsten van de introleden en de subsidie die we daarvoor krijgen erg hoog. - Een aantal leden vraagt zich af wat er wordt verstaan onder het kopje ‘Diversen’. Bart legt uit, dat het hoge bedrag vooral het gevolg is van de stormschade die het clubhuis dit jaar heeft opgelopen. Met dank aan Bas heeft Aeolus deze schade zelf kunnen repareren en de werkuren betaald gekregen van de verzekering. - Bij de uitgaven valt vooral het kopje ‘Materiaal’ op; er is bijna €2.000,- meer uitgegeven aan materiaal dan begroot. Omdat Aeolus geen winst draait, kan de overmaat aan inkomsten worden uitbesteed aan materiaal. - Er wordt gestemd over de eindafrekening en de balans, die beiden unaniem worden goedgekeurd. Bus-evaluatie Vorig jaar is er, na het grote succes van de auto, besloten een oude bus aan te schaffen waar geen wegenbelasting over betaald wordt. Een oude bus heeft altijd een groter risico op schade, waar we afgelopen jaar het resultaat van hebben gemerkt; de APK kosten van €500,- vielen opmerkelijk hoger uit dan verwacht. Ondanks dat heeft de bus ons ook veel goeds gebracht. Vanaf september vorig jaar is er ongeveer 11.000 km. mee gereden en heeft de bus bijna €1.100,- opgebracht. Deze opbrengst is voornamelijk te danken aan de weekendjes, waar €100,- wordt betaald voor de bus. Lieselot vraagt zich af of deze huur niet omlaag kan nu er maar twee mensen met de bus mee kunnen rijden naar het weekendje. Daarnaast vindt ze het onlogisch dat leden €10,huur voor de bus betalen per dag, terwijl er bij weekendjes dus 10 keer zoveel wordt gevraagd. Martijn snapt haar redenering, maar vertelt dat een bus huren minstens twee keer zo duur zal zijn en dit dus in feite een goede deal is. Als we het bedrag van €100,-

zouden verlagen, zou de ledencontributie omhoog moeten om dit verlies op te heffen. Dat vindt niemand een goede oplossing. Bestuurswissel Bas Foole (voorzitter) is tevreden over het huidige bestuursjaar en bedankt zijn bestuur van studiejaar 2006/2007, dat verder wordt bemand door Anne Sesink (secretaris), Bart Jansen (penningmeester), Minke Coenraad (PR) en Martijn Kolkman (buscommissaris). Bas introduceert hierbij het nieuwe bestuur en wenst hen veel succes. Dit bestuur van studiejaar 2007/2008 zal bestaan uit Simon Yauw (voorzitter), Caroline de Theije (secretaris), Bart Jansen (penningmeester), Senne Donders (PR-commissielid), Marianne van den Heuvel (PRcommissielid), Chris Focking (PR-commissielid) en Bas Foole (buscommissaris). Na stemming blijkt niemand bezwaar te hebben tegen het aankomende bestuur. Officieel gehamerd door Bas wordt het nieuwe bestuur aangenomen, waarna Simon als nieuwe voorzitter het oude bestuur afzet. Simon bedankt het oude bestuur voor een mooi jaar. Ambities van het bestuur - Een bus waar we, naast voldoende materiaal, ook minimaal 5 mensen in kunnen en mogen vervoeren. - De efficiëntie van het clubhuis vergroten en de mogelijkheden voor een eventuele uitbreiding onderzoeken. - Subsidie voor watersportdag proberen te regelen. - En het belangrijkste: een leuke vereniging blijven… ...waar je tot niets verplicht bent, ...waar je veel leuke dingen doet en veel mooie momenten beleeft, ...waar je leert windsurfen en daar zoveel mogelijk van geniet, ...waar je wellicht goede vrienden aan over houdt, ...waar iedereen fijn over elkaar kan roddelen, zoals men gewend is. Ambities van de PR-commissie - Meer cursisten die hun lidmaatschap willen verlengen. Hiervoor wordt onder andere een enquête opgesteld voor de cursisten. - Gestage groei van de leden behouden. - De bus meer promoten m.b.v. flyers en advertenties in kranten en studentenbladen. - Ervaren surfers kennis laten maken met Aeolus d.m.v. promotie op flyers. - De PR-commissie wil graag een indruk krijgen van de belangstelling voor kleding. Als winterkleding wordt een fleece vest voorgesteld met rits. Dit wordt erg positief ontvangen en de commissie belooft hiervoor snel meer informatie te sturen. Verder in het jaar heeft de commissie voorgenomen zomerkleding aan te bieden en eventueel ook zwemkleding. Martijn geeft aan dat dit erg veel verschillende stukken zijn. De kans is dan groot dat er per kledingstuk minder aanmeldingen zijn, waardoor de prijs hoger wordt. Marianne en Senne zullen hier rekening mee houden. - Chris vraagt iedereen verhaaltjes te schrijven voor de Planktong. De evenementencommissie zal per weekendje iemand aanstellen om een verslag te schrijven over zijn/haar belevingen. Begroting 2007/2008 - Bart presenteert de begroting voor aankomend jaar en geeft de nodige uitleg. - Omdat de voorjaarscursus van 2007 een uitzonderlijk succes was, waren de inkomsten van de cursussen hoger uitgevallen. Omdat we niet kunnen niet verwachten dat de aankomende najaarscursus weer zo’n succes wordt, wordt er €500,- minder begroot dan vorig jaar is ontvangen. - De inkomsten van de bus worden ook zo’n €200,- lager begroot dan de bus afgelopen jaar heeft opgebracht, omdat we het keukenblok etc. verkocht hebben.

- Anne merkt op dat er niet meer is begroot voor de verzekeringen, hoewel is vermeld dat de verzekeringen elk jaar hoger worden als gevolg van inflatie. Bart geeft als reden de opzegging van de trailer verzekering, waardoor de uitgaven in die post lager zijn. - De begroting voor materiaaluitgaven is bijna €1.000,- euro lager dan afgelopen jaar is uitgegeven in die post. Alle winst van afgelopen jaar is uitgegeven aan materiaal. Als Aeolus dit jaar nogmaals winst maakt, zal dit geld weer aan materiaal uitgegeven worden. - Minke vraagt waarom er maar €500,- is begroot voor de Planktong, terwijl werd beweerd deze mooier te maken en frequenter uit te brengen. Vorig jaar werd er namelijk €167,70 euro uitgegeven voor één Planktong. Martijn vertelt dat die Planktong erg dik was, en dat niet zal gebeuren met de aankomende Planktongs, aangezien er vier zullen verschijnen. - Er wordt gestemd over de begroting, die unaniem wordt goedgekeurd. Evenementencommissie 2007/2008 De huidige evenementencommissie bestaat uit: Lieselot (voorzitter), Britt, Robert, Stefan, Ryanne en Nander. Lieselot bedankt de vorige commissie, met name Martijn en Anniek, voor alle geslaagde evenementen die georganiseerd zijn en begint met het volste vertrouwen aan dit jaar. Het eerste weekendje in Stavoren is in ieder geval een groot succes geworden. Stefan wil nog een mededeling doen over de borrels in de Mug. Zoals bekend, werken we met één grote rekening. Dit heeft als voordeel dat leden niet na elk drankje moeten betalen, maar als nadeel dat niet alle drankjes worden afgerekend. Dit is natuurlijk niet bedoeling, dus let erop dat al je drankjes afgerekend worden en dus ook de drankjes die je van anderen krijgt. Materiaalcommissie 2007/2008 De commissie van 2006/2007, die bestond uit Bart, Marijn, Joep en Martijn, wordt bedankt voor alle reparaties en het aanschaffen van nieuw materiaal. De commissie van 2007/2008 zal voornamelijk bestaan uit Bart, Martijn en Bas. Daarnaast zullen Simon en Caroline ook hun bijdrage leveren. Emily geeft aan ook een handje te willen helpen. Bart wil graag nog een opmerking maken over schade dat gemaakt wordt materiaal. Help de materiaalcommissie door ten eerste zo min mogelijk kapot te maken, dus sleep niet met spullen, stap van je plank af voordat het ondiep wordt en leg je setje netjes op het droge. Als er toch, per ongeluk, iets stuk is gegaan, probeer het zelf te maken of vraag het aan iemand. Touwtjes kunnen vervangen worden, schroefjes liggen in de materiaalkist, etc. Als je het zelf niet kan repareren, leg het dan in de boot, schrijf op een papiertje wat er stuk aan is en laat het bestuur weten wat je waarom in de boot hebt gelegd. Surfin’ commissie 2008 Zoals velen hebben mogen ervaren is de Surfin’2007 weer een groot succes geworden. Het bestuur is nu op zoek naar enthousiaste leden die de Surfin’2008 willen organiseren. De mensen die interesse hebben, zijn: Stefan, Koen, Cathrin, Ryanne, Minke, Arno, Tom (Peters) en Nan. Deze mensen zullen hier nader over geïnformeerd worden. Emily zal in de commissie een lege functie innemen en de ervaringen van 2007 delen. Aanpassing huishoudelijk reglement - Het bestuur stelt voor zowel bij het kopje Lidmaatschap als Introlidmaatschap een nieuw 1e puntje toe te voegen: “Het is enkel mogelijk lid te worden indien men studeert aan het Hoger Onderwijs (HBO of WO). Na beëindiging van de studie is het toegestaan het lidmaatschap te verlengen.” - Joep merkt op, dat als je deze verandering wil aanbrengen, het bestuur dan geen uitzonderingen mag maken. Willen we dat wel? Hij geeft als voorbeeld iemand die een paar maanden niet studeert en daarna weer verder wil gaan met zijn studie. Deze persoon zal geen lid kunnen worden van Aeolus. Na een lange discussie besluit het bestuur de zin te veranderen in: “Het is enkel mogelijk lid te worden indien men studeert aan het Hoger Onderwijs (HBO of WO), tenzij het bestuur anders beslist. Na beëindiging van de studie is het toegestaan het lidmaatschap te verlengen.”

- Over deze laatste aanpassing van het huishoudelijk reglement wordt gestemd en er wordt unaniem ‘voor’ gestemd. Golfsurfboards - De aanschaf van de golfsurfboards blijkt tot dusver geen groot succes te zijn; de boards zijn maar een aantal keer gebruikt. De vraag rest nu of we de boards willen houden of we ze gaan verkopen. Eén van de boards is beschadigd, waardoor ze gezamenlijk nog maar €200,- tot €250,- waard zullen zijn. - Er wordt gestemd; twee leden zijn voor de verkoop van de boards, zes leden geven een blanco stem en de meerderheid, bestaande uit achttien leden, wil de boards graag houden. Bij deze wordt besloten de boards te houden, ervan uitgaande dat ze nog gebruikt zullen worden. - Tom vindt het opmerkelijk dat de boards nog zo weinig gebruikt zijn, aangezien hij heeft vernomen dat er wel degelijk vraag naar is. Hij stelt voor aan de evenementencommissie een golfsurfevenement te organiseren. Lieselot staat hier positief tegenover en zegt dat alle ideeën welkom zijn. Rondvraag - Joep stelt voor een kitesurfsetje aan te schaffen en vraagt zich af of hier animo voor is. - Simon vertelt dat het bestuur dit al eens heeft meegenomen in een vergadering, waarna er unaniem tegen werd gestemd. Simon heeft hiervoor de volgende redenen: o Er zijn nog geen leden van Aeolus die kunnen kitesurfen. o Kiten is een gevaarlijke sport, vooral wanneer je onervaren bent en geen instructeur hebt of lessen neemt. Aeolus wil hier geen verantwoordelijkheid voor nemen. o Een goede instructeur die les kan geven is noodzakelijk. Helaas heeft Aeolus geen ervaren kiters en een instructeur inhuren is erg duur. Van dit geld zouden we ook windsurfspullen kunnen kopen. o Op de Kraaij mag je niet kitesurfen, dus ben je genoodzaakt uit te wijken naar elders. o Eén kitesurfsetje kost ong. €700,-. Hiervoor heb je een hoop windsurfmateriaal. - Joep geeft als tegenargumenten: o Het schijnt niet moeilijker te zijn dan windsurfen en dus best zelf te leren. o Een setje is erg klein en dus mee te nemen in de trein. Je hoeft dus geen eigen auto te hebben of deze van Aeolus te huren. o Er kan altijd een soort van eigen risico toegevoegd worden aan het gebruik van kitesurfmateriaal. o Het is ideaal als variatie bij weekendjes, bij weinig wind of een tekort aan materiaal. - Er wordt gestemd over de aanschaf van een kitesurfsetje, zodat het bestuur in ieder geval ziet hoeveel animo er is. Drie mensen zijn voor de aanschaf, vijf mensen geven een blanco stem en achttien leden zijn tegen de aanschaf. - Koen vraagt zich af of er voldoende helpers zijn voor de najaarscursus. Caroline vertelt dat er in principe wel genoeg zijn, maar hoe meer hoe beter. Het stimuleert cursisten enthousiast te worden en lid te blijven wanneer ze zien dat leden het leuk vinden om vrijwillig een handje te helpen. - Tom vraagt of het mogelijk is een klok aan te schaffen op de Kraaij, zodat deze buiten opgehangen kan worden wanneer er gesurft wordt. Iedereen is hier erg enthousiast over en het is maar een kleine uitgave. Tevens stelt hij voor een hoorn of toeter aan te schaffen, zodat cursisten gewaarschuwd kunnen worden wanneer er een boot nadert. - Bart wilt als laatste nog een kleine promotie doen voor de wintersportvakantie die door de evenementencommissie georganiseerd zal worden. Britt vertelt dat er binnenkort een uitnodiging verstuurd zal worden voor een vergadering over deze vakantie. Afsluiting vergadering - Simon bedankt iedereen voor hun komst en wenst iedereen een fijne avond.