REISVERSLAG Bestemming Land:Litouwen-Rusland-Mongolie-China-Kazakhstan-Azerbeidjan-Georgie-Iran-Turkije Streek/stad: Traject:Overland vanuit Belgie tot Oost-Azie en terug.
Periode Van 23/05/2004 tot 01/12/2004 Was je daar al voorheen?
neen
ja van
/2004 tot
/2004
Reisgezelschap Alleen met kinderen:
met partner onder 6 jaar
met vriend(in) tussen 6 en 15 jaar
boven 15 jaar
Aard van de reis Individueel Georganiseerd transport Wat boekte je bij je reisagent? andere:
logies
rondreis
Wat was?
- het reisbureau: - de touroperator: - de vervoermaatschappij (trein, bus, vliegtuig,…): Wat is je oordeel erover?
Transport Welk transportmiddel gebruikte je en wat kostte dat? Liften/bus/trein/schip - heen en terug naar de bestemming: - ter plaatse:
Logies Welke accommodatie koos je? hotel/motel vakantiewoning/appartement pension woning van familie/vrienden jeugdherberg/jeugdhotel huisruil bij particulieren tent op camping Graag wat meer uitleg via de logiesfiches onderaan. ja Zou je opnieuw deze verblijfsformule kiezen? Zoniet, welke logiesvorm zou je dan wel kiezen en waarom?
vrij kamperen caravan zwerfwagen andere neen
Reizen kost… Wat was de prijs van:
een dagmenu in een restaurant: een biertje: een fles wijn: openbaar vervoer:
AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
een brood: een kop koffie: een dia- of fotofilm: een frisdrank: 1/14
sigaretten: Wat was helemaal niet te vinden? Wat was je totale reisbudget per persoon, transport inbegrepen? 2300 Euro
Betaalde je met lokale munt vooraf in België gewisseld reischeques van het merk c eurocheques lokale munt ter plaatse gewisseld voor $ € andere: lokale munt ter plaatse afgehaald met betaalkaart kredietkaart van het merk Hoe waren je ervaringen met de gebruikte betaalmiddelen: (gemakkelijk, onhandig, gunstig of ongunstig bij wissel)? Cash is het gemakkelijkste en gunstigste (zowel Euro als dollar). Alhoewel ik in het vervolg een groot getal aan traveller cheques zou meenemen. Ken je nog de wisselkoers? ja neen niet bekend Kon je zwart wisselen? Waar kon je dat doen en heb je in dit verband tips?
Gidsen – Kaarten Welke reisgidsen gebruikte je en wat waren hun positieve en negatieve kanten? ofwel niets ofwel lonely planet Welk kaartmateriaal gebruikte je en wat is je persoonlijke beoordeling?
Enkele gegevens over jezelf man vrouw leeftijd: 24 lidnummer Wegwijzer Reisinfo: 6330 beroep of studies: geen naam en voornaam: Borremans Wim adres: Bodegemstraat 121 postcode en stad: 1700 Dilbeek telefoon: 0485416034 e-mail:
[email protected] ja Mogen andere reizigers met jou contact opnemen? Waar en wanneer ben je te bereiken? geen idee Heb je suggesties voor Wegwijzer Reisinfo?
AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
neen
2/14
Reisverslag Wim Borremans 23 mei 2004 – 1 december 2004
‘Dit is geen reis met maandenlange voorbereiding waar alles tot in de details is uitgewerkt en gepland op welk tijdstip ik moet aanwezig zijn en moet vertrekken. Zoveel mogelijk aan het toeval overlaten ... zonder mij roekeloos ‘in de misère’ te storten. Wel 'wil' ik met een beperkt budget –2300 euro- en zonder vliegtuig rondreizen. Maar met de rugzak, duim en tent probeer ik hierin toch zo flexibel mogelijk te zijn.’
Wim Borremans –
[email protected] – www.kasavubu.tk
AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
3/14
Voorbereiding Slechts 2 maanden voor vertrek kwam het idee in me op om deze reis te maken. Mijn voorbereiding hield niet veel in, het besloeg vooral het uitpluizen van de visumformaliteiten. Te zien waar welk visum aan te vragen….en uitzoeken waar ik problemen kon verwachten. Ik wou eigenlijk over land naar Mongolië, Iran en Pakistan reizen. Ik had niet meer dan 2300 euro op mijn rekening staan….dus hiermee moest ik het stellen, tijd had ik genoeg. Maar het kwam er wel op neer dat ik gelift heb, altijd derde klas reisde en de sterren hotels meed. Wat ik anderzijds wel voorbereid had was een eigen persoonlijke website gecreëerd met enerzijds alle persoonlijke info op zoals scans van mijn paspoort, vaccinatieboekje, rijbewijs… zelfs een CV en diploma online gezet indien ik het in mijn kop zou halen om ergens plotseling werk te zoeken. Ik had ook verschillende links op die website gezet waar ik bepaalde software kon downloaden. Daarnaast had ik ook een blog gecreëerd voor alle vrienden en geïnteresseerden. Dit werkt vrij simpel, je hebt er helemaal geen werk aan eenmaal je vertrokken bent. Iedereen kan dit gratis aanmaken op www.blogger.com, je kan je eigen layout kiezen, fotootjes opzetten en een klein beetje bewerken voor je vertrekt. Eenmaal vertrokken kan je ofwel je berichten op je blog zetten door in te loggen vanop hun website, of je kan een Email zenden naar een bepaald adres dat jij alleen weet (het programma zorgt er zelf voor dat dit op je blog wordt aangepast).
Algemene praktische info 1. Transport Liften: (Brussel-Tallinn, Litouwen, Rusland, Mongolië, West-China, Kazakstan, Azerbeidzjan, Istanbul-Brussel). Ik heb veel en lange afstanden gelift, eigenlijk enkel op de momenten wanneer ik er zin in had en/of wanneer openbaar vervoer te duur was. Helaas bestaat er bij de meeste mensen nog altijd taboe rond liften (zelfs bij reizigers), en is dus niet zo populair meer. Ik heb nooit een negatieve ervaring gehad met het liften. Het is me uitstekend bevallen. Over het algemeen (in tegenstelling tot wat verschillende LP-uitgaven zeggen) heb ik altijd gemakkelijk gratis kunnen liften (buiten beschouwing van Mongolië waar ik bijna altijd moest betalen). In West-Europa waar het verboden is om je op de autosnelwegen te bevinden als voetganger, kun je dus in principe enkel liften aan de tankstations (of parkeerplaatsen) en de opritten. Persoonlijk vond ik de tankstations de ideale plaats om een chauffeur te kunnen verleiden aangezien je de mensen kan aanspreken en er gemakkelijker vertrouwen komt in beide richtingen. Een lifter die met een bordje aan de weg staat komt onpersoonlijker over. En als mensen eenmaal op snelheid zijn met de wagen kost ze het meer energie om te stoppen, dus best altijd de plek aan de baan een beetje strategisch kiezen zodat de wagens veilig kunnen stoppen. Bus en Trein De trein heb ik voornamelijk gebruikt in Rusland, China en Kazakstan. De Russische treinen langs de Transsiberische spoorlijn zijn echt een verademing, zelfs in derde klas. Ik heb mijn tickets voor de treinritten in Rusland maximum 2 dagen op voorhand gekocht. Het hele traject van Moskou tot aan de grens met Mongolië heeft me minder dan 150 euro gekost (let wel, dit was in juli). Een zeer redelijke prijs als je de hele afstand in beschouwing neemt. Ik heb AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
4/14
toeristen tegengekomen die tot 2000 euro neergeteld hebben om van Moskou tot Peking te gaan omdat ze dit ticket vanuit West-Europa gekocht hadden. Er was telkens gratis warm water beschikbaar voor thee/koffie/noedels, en ook in de derde klas werd alles geregeld schoongemaakt door de providnitsa. In Kazakstan vind je dezelfde Russische treinen maar in een slechtere staat. Terwijl je in China (alleszins in de goedkoopste klasse) in een mesthoop en een ongelooflijke drukte terechtkomt. Terwijl treinen misschien comfortabeler zijn om te reizen, vond ik de busreizen aangenamer en boeiender. Vooral in bergachtige streken waar je betere uitzichten hebt vanuit de bus. In het algemeen kan je gemakkelijker beroep doen op bussen dan op treinen in het buitenland. Bussen rijden in het algemeen frequenter dan treinen. 2. Overnachting Gedurende de reis van 6 maanden heb ik nooit een overnachting geboekt, wat me dus steeds bewegingsvrijheid gaf. Ik droeg wel een eenpersoonstent (1,5 kg) en slaapzak met mij. Ik heb altijd wild gekampeerd, heb hiermee nooit problemen gehad. Maar zorgde er wel steeds voor dat ik uit het zicht was van de mensen. Alweer Mongolië buiten beschouwing genomen, aangezien kamperen vrijwel overal mag Ik heb altijd de goedkoopste plekken opgezocht die vermeld stonden in de reisgidsen en heb aandacht besteed aan luxe of comfort. 3. Links Mijn eigen blog-website: www.kasavubu.tk Meest volledige reisforum op http://thorntree.lonelyplanet.com/ Overnachting: • www.hospitalityclub.org Our aim is to bring people together - hosts and guests, travelers and locals. Thousands of Hospitality Club members around the world help each other when they are traveling - be it with a roof for the night or a guided tour through town. Nog steeds vrij onbekend onder reizigers!! Non-commercieel en volledig vrijblijvend, werkt uitstekend en gratis dus. Wel een aantal weken op voorhand de aanvraag doen bij de mensen waar je wil logeren. Dus je moet een redelijk goed idee hebben van wanneer je zal aankomen.
Liften: • www.autostop.lt Vilnius Hitchhikers Club
•
http://groups.yahoo.com/group/hitching/ Discussie forum van nieuwe en die-hard lifters
•
http://www.digihitch.com/
Visum en reisadvies: • Visum of geen visum nodig? Reisadvies voor alle landen? www.diplomatie.be De site van het Ministerie van Buitenlandse Zaken
AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
5/14
Info per land 1. België – Estland (Brussel – Eupen – Warschau – Vilnius - Tallinn)
Maandag 23 mei 2004, eindelijk de zak gepakt, Go-Pass (jawel nog steeds de 26 niet bereikt) richting Welkenraedt (vlakbij de Duitse grens). En vanuit het station is het slechts een paar kilometer stappen tot aan de oprit van de autosnelweg. Het doel was om vanaf de oprit de hele weg te liften richting Vilnius, hoofdstad van Litouwen. Uiteindelijk heeft me dit vier dagen gekost, na een kleine omleiding in Duitsland vanwege het feit dat ik in de vrachtwagen in slaap gevallen was waardoor ik ‘uit koers’ geraakte en dan op een punt stond waar ik zo’n beetje verdwaald stond de liften langs provinciale wegen. Polen beviel me helemaal niet goed al liftend, het kostte me een ganse dag om van Poznan tot Warschau te gaan (300km). De volgende dag besloot ik dan maar of effen te ‘trishen’ en een trein vanuit Warschau naar de grens met Litouwen te nemen. Van hieruit verliep alles vlotter en geraakte ik zonder noemenswaardige problemen in Vilnius. In Litouwen blijkt liften veel populairder te zijn dan in West-Europa. (Vilnius Hitchhiker’s Club, www.autostop.lt). Ik slaagde erin om in Litouwen wat rond te liften: Trakai, Hills of Crosses…terwijl ik wachtte op mijn Russisch Visum. En daarna volledig al liftend van Litouwen naar Tallinn. Info: •
Russisch visum in Litouwen via reisagent ‘Astrida’ (Gedimino prosp. 31, Vilnius, tel 2122790)
Overnachting: • Gekampeerd langs de weg • Vilnius: gratis, Hospitalityclub.org Transport: • België – Estland: liftend •
Tallinn – St-Petersburg: Bus ‘Eurolines’
2. Rusland (St-Petersburg – Moskou – Yekaterinburg – Krasnoyarsk – Severobaikalsk – Bratsk – Irkutsk – Baikal – Ulan Ude – Kyakhta) Visum : 1 maand (toeristenvisum niet mogelijk te verlengen), voor aanvraag uitnodigingsbrief nodig (goedkoopst? zie hiervoor visatorussia.com). Munteenheid: Roebels Kosten: 350 Euro voor 3,5 weken AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
6/14
Info: • • • •
Heel belangrijk om je visum te registreren in het begin. En ook als je in een stad langer dan 5 dagen verblijft. Bij de grensovergangen absoluut geen hinder ondervonden. Douane heeft me nooit ondervraagd, zelfs voor de ‘Deklaratsia’ werd niet moeilijk gedaan (waar in de LP wat waarschuwend met de vinger wordt gewezen). Geld afhalen kan zonder problemen met de Maestro/Cirrus functie in de steden waar er een bankautomaat is. Je kan zelfs Dollars uit de automaat halen. Moskou en St-Petersburg waren voor mij de interessantste steden. Een aanrader is om de metrostations in Moskou overal te verkennen, vooral de cirkel-lijn die aardig versierd is. Yekaterinburg en Krasnoyarsk waren goed te zien hoe het leven daar uit zag, maar niet metteen verliefd op geworden. Het landschap in Siberië en het Baikalmeer waren voor mij zonder twijfel het hoogtepunt in Rusland.
Overnachting: • Hotel/gastinitsa: niet veel ervaring mee (slechts een keer in Krasnoyarsk) • Vrij Kamperen in Siberië is gemakkelijk om een goede plek te vinden. • Treinen zijn vrij comfortabel om op te slapen (zelfs in derde klas) • Mensen in Siberië zijn heel gastvrij, had heel wat gratis overnachtingen aangeboden. Transport:
Liften (St-Petersburg – Moskou, Severobiakalsk – Novi Uoyan, Bratsk-Irkutsk) • Liften verliep voor mij niet speciaal anders in Rusland dan elders. En alweer zijn in Rusland meer vertrouwd met lifters dan wij. Ik heb nooit een slechte ervaring gehad, integendeel in Siberië werd ik regelmatig bij mensen uitgenodigd om te eten of te slapen. • Probeer tijdens de zomer niet om van Severobiakalsk (Noorden van Baikal) via de Oostkant van het Baikalmeer een direkte weg te vinden naar Ulan Ude. Want die is er niet, de wegen zijn op dat moment overstroomd en er is praktisch geen verkeer. Bus (Irkutsk-Listvyanka, Ulan Ude-Kyakhta) • Bussen zijn minder beschikbaar om van West naar Oost-Rusland te reizen. • Alhoewel ik het reizen met de bus van Ulan Ude naar Kyakhta (grens met Mongolië) toch voorrang gaf ten opzichte van de trein aangezien je veel meer van het veranderende landschap zag dan met de trein. Een aangenaam dorpje om de nacht door te brengen is Novoselenginsk, wat een beetje beschreven wordt als Wild West met heel stoffige straten (en een ongelooflijke goede bakker) en schitterende plekken om te kamperen.
Trein (Moskou-Yekaterinburg, Yekaterinburg-Krasnoyarsk, Krasnoyarsk-Severobaikalsk, Severobaikalsk – Bratsk, Port Baikal – Ulan Ude) AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
7/14
•
•
•
De treinritten die ik nam langs het Transsiberische traject nam, waren vrij gemakkelijk om ter plaatse te betalen. In Juni 2004, had ik steeds maximum een dag op voorhand mijn ticket gekocht en de totale prijs van Moskou totaan de grens met Mongolie heeft me minder dan 150 euro gekost wat relatief weinig is voor de afstand die je overbrugt. (heb gehoord van veel reisorganisaties in Europa die mensen 2000 Euro laten betalen om heel de weg van Moskou tot Peking te reizen. Dit is dan wel eerste klas, maar ter plaatse kan je het ticket véél goedkoper verkrijgen) Er zijn 3 mogelijkheden op de Russische treinen: 1ste, 2de en derde klas. 1ste klas is ‘Kupe’ voor 2 personen, 2de klas is ‘Kupe’ voor 4 personen en 3de klas is een wagon waar meer dan 50 personen reizen. Let wel, ieder heeft zijn vaste plaats (ook in derde klas). Bij het kopen van ticket weet je af te lezen in welke wagon je zit en welk plaatsnummer je hebt. Ik heb altijd derde klas gereisd en zou de volgende keer niet anders willen. De ‘Platskartny’ (Derde klas) zijn veel socialer dan de andere klassen, en zien er altijd heel verzorgd uit door de Providnitsa die de boel regelmatig reinigt en zorgt dat er altijd (gratis) heet water (via de samovar)beschikbaar is voor de reizigers die koffie, thee, noedels… willen eten. Ik ben heel positief over de Russische spoorwegen, altijd stipt, goede dienstverlening. Een ticket kopen kan wat moeizaam gebeuren, maar de zaken opschrijven waar en wanneer je naartoe wilt kan al veel helpen om het ticket aan het loket te kopen. Ga er alleszins niet van uit dat de mensen wel Engels zullen spreken. De ‘Ticket-Decoder’ die in de Lonely Planet van Rusland staat heeft me alleszins enorm goed geholpen. Al bij al, heb ik nooit een trein verkeerd gelopen en ben ik altijd in staat geweest mijn tickets te kopen zelfs al sprak ik amper een paar woorden Russisch.
Grensovergang Rusland – Mongolië: Indien je de grens tussen Khyakta en Sukhbaatar wilt oversteken en niet gebruik wilt maken van de trein kan je dit via Minibus-taxis. Vanaan de grensovergang in Khyakta (die op 2-3 km van het centrum ligt) kan je een taxi delen voor 4 euro die je helemaal totaan Sukhbaatar brengt. Alles verloopt zo ook veel vlotter dan met de treinreizigers die vele uren moesten wachten aan de grensovergang. Het was NIET mogelijk de grens over te wandelen. In Sukhbaatar kan je dan 1 van de 2 treinen nemen die richting Ulan Bator gaan.
3. Mongolië (Sukhbaatar - Ulaan Bator – Bagamoyo – Dadal – Norvolin – Ondorkhaan – Ulaan Baator – Karkhorin – Tsetserleg – Tserkhin Tsagaan Nuur – Karkhorin – Orkhon churchree – Ulaan Bator - Erlian) Munteenheid: Tögrög Visum: 1 maand (mogelijkheid tot verlengen), na 4 dagen wachten verkregen aan de Mongoolse ambassade in Moskou (35 USD). Kosten: 250 Euro voor 4 weken Info:
AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
8/14
• • • •
Openbaar vervoer in Mongolië is vrij beperkt. Dus reizen meeste reizigers vrij georganiseerd, huren minimum een gids en chauffeur in. Maar het kan ook anders, je kunt op je eigen houtje alles gaan verkennen maar dan moet je gewoon tijd hebben. Kamperen in Mongolië kan praktisch overal (aangezien praktisch al het land buiten steden tot de staat toe behoort), zelfs in Ulaan Baator hoef je maar een 15-20 min stappen om je tent ergens te kunnen neerzetten. Chinees visum in UB kost 35 dollar en neemt een week tijd Mongolië is zeker geen land om alles op een vlugje te doen. Neem je tijd of als je maar weinig tijd hebt is het beter op één gebied te focussen. Het Oosten van Mongolië waar er op zich minder toeristische attracties zijn vond ik persoonlijk indrukwekkender om te zijn dan de rest van het land dat ik gezien heb. Deels ook omdat er geen enkele toerist te vinden was en er ook geen faciliteiten voor beschikbaar waren wat alles ‘echter’ deed lijken.
Transport: • Bijna altijd gelift, maar in Mongolië mag je ervan uitgaan dat je steeds zal moeten betalen. De plaatselijke bevolking staat ook langs de kant van de weg te liften, nu eenmaal om dat er heel weinig openbaar vervoer is en de chauffeur verwacht gewoon dat je bijdraagt voor de brandstof die relatief duur is. • Veel openbare bussen vertrekkende vanuit Ulaan Baator hebben hun standplaats niet meer aan het centrale busstation. Er is sinds 2002 een ander busstation in het Westen van Ulan Bator genoemd ‘Dragon’. Maar informeer of check beter de plaatselijke mensen in plaats van blindelings op je reisgids af te gaan aangezien ik merkte dat er veel zaken in de LP gids niet overeenstemden met de realiteit (vooral op vlak van transport). Overnachten: • Neem je tent mee! OK, er zijn wel tourist ger camps…maar dat zijn ook tourist ger camps. • Ulan Bator: Idre’s Huest house (3,5 USD, Sukhbaatar district 5th street. Building 23, entrance 2,floor 3, door 44). Online boeken kan op http://www.idrehouse.url.mn Grensovergang Mongolië-China: kon alweer niet overgewandeld worden. Na het verlaten pak je beter zo vlug mogelijk de minibus-taxi’s die zo vlug mogelijk de grensovergang willen binnenrijden. En er is een hevige concurrentie onder de chauffeurs. De stad aan de Chinese kant is vrij groot, telt verschillende miljoenen mensen… en alles (Bus of treinstation) ligt niet echt op wandelafstand van de grens, dus beter taxi gebruiken.
4. China (Datong – Beijing – Wuhan – Hong Kong – Kunming – Lijiang – Zhongdian - Xiancheng – Kanding – Chengdu – Songpan – Langmusi – Langzhou – Urumqi – Turpan) Visum: Bij aanvraag een 30-dagen visum verkregen vanuit Mongolië maar dit is gemakkelijk te verlengen tot maximum 3 maand. De beste en goedkoopste plaats om een Chinees visum te verkrijgen is Hong Kong waar je via reisagent een 3-maand (zelfs een 6-maand en 12-maand) visum kan verkrijgen. In Hong Kong was mijn 1-maand visum in 4 dagen klaar (standaard).
AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
9/14
Tips : De Chinese grootsteden waren mij niet zo goed bevallen, maar het ‘heil’ gevonden in de provincies Sichuan en Yunnan waar aan de Westelijke kant veel tibetaanse dorpen zijn. De Yunnan Sichuan highway via Zhongdian en de weg die van Chengdu via Songpan naar Lhangzou loopt zijn oneglooflijk adembenemend. De hoogste pas met de bus was op 4900 meter hoogte. Een must daar is het boeken van Langmusi, een Tibetaans dorpje met adembenemende omgeving, bergen. Overnachting In China heb ik praktisch niet gekampeerd, is al moeilijker aangezien het meestal vrij bebouwd was en kamperen in China niet zo in de smaak ligt bij de regering. Steeds goed beroep kunnen doen op de LP voor vinden van goedkope hotels en guesthouses. Lonely Planet heeft een vrij goede editie voor China. Zelfs mijn 5 jaar oude editie leek nog zeer up to date te zijn. Transport: Bussen in alle maten en prijzen. Ook slaapbussen worden ingelegd met in plaats van zetels bedden. Maar voor lange afstanden zijn treinen beter aangewezen. Treinen zijn in China in een veel slechtere staat dan de Russische. Niet overal zijn de zetels genummerd en kan je wel eens een hele tijd moeten rechtstaan als je niet iemand hebt die zijn plaats per se voor jou wil afstaan. Er wordt ‘gebrast’ op de trein, gegeten en gedronken en uiteindelijk belandt al het afval op de vloer…er wordt naar believen gerocheld en gespuugd. En nog slagen mensen erin om ’s nachts zich op de grond te slapen te leggen onder de zetels. Liftend via Urumqi naar de grens verliep vrij vlot voor de 600 km die ik moest overbruggen. Grensovergang China-Kazakstan: verliep zonder enige problemen, niet te veel vragen, niets doorzocht. Is NIET mogelijk om de grens over te wandelen, dus wel via Taxi. En er zijn ook treinen die ingelegd worden tussen Urumqi en Almaty in Kazakhstan.
5. Kazakstan (Almaty – Shymkent – Turkistan – Aralsk – Aktau) Visum: Verkregen aan het Kazakhs consulaat in Urumqi (China). Geen uitnodigingsbrief nodig, 35 USD, in 3 dagen. 1 maand geldig, niet verlengbaar. Munteenheid: Tenge. Transport: Algemeen kon ik stellen dat de bussen handiger waren in tegenstelling tot treinen (het Westen beschouwing gelaten). De Mashroetka’s rijden frequenter dan bussen, kunnen comfortabeler zijn en zijn sneller. In het Westen van Aral naar Aktau zijn er weinig of geen busverbindingen beschikbaar en heeft de trein de voorkeur. Info:
AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
10/14
•
•
Toeristenvisum Turkmenistan was niet verkrijgbaar voor reizen in oktober 2004 volgens het Turkmeens consulaat in Almaty, eigenaardige consul trouwens. Hij meldde me dat een invitation letter vereist is en dit via een reisagentschap dient aangevraagd te worden. De consul verwees me door naar de firma ‘Farap’ (gelegen op Furmanov ulitsa, rechttegenover det Eiffel-toren). Maar Stantours (www.stantours.com) is veel handiger, een reisbureau dat door een Duitser gerund wordt vanuit Almaty. Vergeet niet je visum te registreren binnen de eerste 5 werkdagen na aankomst en let er op dat dit correct gebeurt! Verwacht niet dat de mensen in het politiekantoor Engels verstaan, ik dacht geregistreerd te hebben maar bleek enkel betaald te hebben. Waarna ik later in de problemen zat in Aktau en ik de politie smeergeld diende te betalen dankzij tussenkomst van een reisagentschap. a) Almaty •
Hotel– 2700 Tenge (day&night), 1500 Tenge (night) – op de hoek van Makataev koshesi en Baytursumuli. In het NW van de stad. Kijk voor de tekens ‘Hotel-Bar’ op het gebouw. Kamer met privé-toilet/badkamer en TV. Ik kon mijn rugzak gedurende de dag achterlaten in de lobby en zo enkel voor de nacht betalen.
Bus Almaty – Shymkent. Sayran Bus station in Aktau 3 km gelegen ten Westen van het stadscentrum via Komsomolskaya straat. Geregeld bussen richting Shymkent of Turkistan, dus reserveren is niet nodig. Er zijn genoeg trams of bussen die het bus station met het centrum verbinden langs Komsomolskaya. Shymkent viel een beetje tegen tenzij je een aantal Belgische ‘De Lijn’-bussen wilt bewonderen die een tweede leven leiden in het stadsvervoer. Shymkent – Turkistan via bus. b) Turkistan • Gastinitsa (naamloos) – 300 Tenge in een slaapzaal met 4 bedden- zeer sober, wassen gebeurd buiten met een emmer. Gesitueerd op 100 m van het bus station in de richting van het mausoleum. Er is geen naambord, kijk uit voor het gebouw met een klein teken van een zwaan boven de deur. Liftend Turkistan – Aralsk. 2 nachten langs de weg gekampeerd. Werd eens door een bus opgepikt waarbij op het einde bleek dat ik helemaal niet moest betalen terwijl dit voor de rest van de passagiers toch verwacht werd. Liftend verliep moeilijker, bussen zijn alleszins goedkoop. c) Aralsk • Hotel-Gastinitsa Aibek – 6 € - onvriendelijke gastvrouw. Gelegen rechtover het comfortablere Hotel Aral, maar goedkoper. Trein Aralsk – Aktau, ± 24 uur. Het treinticket was maar een louche affaire. De stationschef kon me geen ticket verkopen aan het station maar verzekerde mij dat ik dit gerust op de trein kon regelen. In de wagon werd ik het slaapvertrek van de wagonbediende AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
11/14
binnengeloodst, een vrij onaangename man die me meer dan het dubbele van de prijs aanrekende. Na zwaar aanbieden en onder druk van de rest van het personeel die me al evenmin betrouwbaar bleken moest ik dan toch veel meer dan het normale bedrag betalen. Ik had dan nog een bed in het compartiment van de wagonchef, helemaal niks positief aan, aangezien ik daar enkel ’s nachts kon slapen en overdag gewoon op de middengang moest wachten totdat er na 16 of 20 uur eindelijk een bed vrijkwam in de wagon. d) Aktau • Gastinitsa Aijan – 1000 Tenge - Microregion 3, House 115. (tel 51.86.59, geen engels) vrij moeilijk te vinden, een beetje verscholen maar naar mijn mening de goedkoopste in Aktau waar de prijzen vrij hoog liggen. Waren indertijd vele Turkse gastarbeiders aanwezig die een schilderjob hadden op een werf. Geen enkele toerist gezien, maar vrij goede sfeer met de Turken. Ferry tickets Aktau – Baku. Jawel er is een ferry gaande tussen Aktau en Baku. Deze ferry heeft geen vaste data van vertrek en ‘normaal gezien’ vertrekt hij elke 10 dagen. Het reisagentschap ‘Sarsembaiev’ (
[email protected]/ tel: +7 (3292)51 77 53) kan je hierbij helpen. Ze spreken heel rudimentair Engels, als je je bevindt aan het War Memorial (op de hoofdstraat in Aktau) en gericht met je gezicht staat naar het standbeeld van de boot, dan vind je hun bureau 20 meter verder op je rechterkant. Kijk naar het geel uithangbord waar ‘Sea ferry tickets’ op vermeld staat. Ze konden mij niet vertellen welke dag de ferry uiteindelijk zou vertrekken dus moest ik elke dag teruggan om te horen of ze enig nieuws hadden. Prijs voor ferry (7800 of 55 USD), kajuit voor 4 pers, duur: ± 24 uur.
6. Azerbeidzjan (Baku – Quba – Balaken ) Visum: Bij aankomst aan de haven in Aktau werd mijn paspoort me afgenomen en me uitgelegd dat ik de volgende werkdag naar het Ministerie van buitenlandse zaken (van Azerbaijan). Dit is dicht tegen Metro Nizami. De ingang bevindt zich aan de achterkant van het gebouw. (Openingsuren van 10.00-12.00). Na invullen papieren word je gevraagd naar een bepaalde bank te gaan om daar te betalen. Kostprijs 40 USD. Na terugkomst en overhandigen van papieren, kan je het visum om 17u00 dezelfde dag nog ophalen. Tip: Ga naar Xinaliq (dit is een prachtig dorpje in de Caucasus). Neem een bus naar Quba en probeer van daaruit een Jeep te huren. Meer info op http://www.xinaliq.com/ Transport: • Ferry Baku-Aktau. 50 USD. Duur: 24 uur. Vaart uit ongeveer elke 10 dagen. • •
Bus Aktau-Quba: 6800 Manat (3 uur) Bus Baku – Balaken: 25000 Manat (8 uur)
Overnachting: • Araz Hotel: 40000 Manat, gemeenschappelijke douche/wc (mannen en vrouwen niet gescheiden), TV zitruimte, 20 min stappen van het centrum. AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
12/14
•
Kompas boot : 30000 Manat, geen douche, vuile toiletten, veel lawaai ’s nachts ( dancing en prostituees). 5 min stappen van het centrum.
Grensovergang Azerbeidzjan-Georgië: enkel aan de zuidelijke grensovergang kan je een 30dagen-visum ‘on the spot’ verkrijgen. Dit kost 10 USD en is 5 min klaar. Dus geen visumgeloop meer naar ambassades hiervoor. Dit is zo sinds september 2004.
7. Iran (Tabriz – Teheran – Masuleh – Teheran – Yazd – Bam – Esfahan – Tabriz) Visum: Als je dit vanuit België aanvraagt heb je normaal gezien geen uitnodigingsbrief nodig maar wel een aantal weken tijd, vanuit het buitenland zal je heel waarschijnlijk een uitnodigingsbrief nodig hebben wat er op neerkomt dat via een reisagent je de goedkeuring van de IRaanse regering moet krijgen) Mijn kosten waren 66 USD voor het visum (Iraanse ambassade in Georgië) en uitnodigingsbrief (30 USD) Info : • Tourist info in Tabriz. Nasser Khan spreekt enorm veel talen. Hij kan je helpen met van alles en nog wat. Ook als je vragen hebt vanuit thuis. (Nasser khan, GSM:0914 116 0149, tel&fax +98 411 5539482,
[email protected]) Munteenheid: Rial. Kan heel verwarrend overkomen dat de meeste mensen over Toman spreken en niet in Rial. Een Toman is een tiende van een Rial. Wat dus wilt zeggen dat 1000 Toman = 10000 Rial. (De Rial heeft een inflatie van een 10-20% per jaar) Tip: Bezoek Masuleh, idyllisch dorpje. En vergeet niet indien je op weg bent tussen Turkije en Pakistan om in Bam te stoppen in Akhbar Guesthouse. Na de aardbeving van december 2003 was er nog altijd betrekkelijk weinig gebeurd in November 2004. Vele mensen leefden voordien door het toerisme. Akhbar, de eigenaar van het guesthouse, is één van de meest ongelooflijke mensen die ik ontmoet heb en is een heel inspirerende persoon. Transport: Trein : nooit gebruikt Bus : • Iran heeft een ongelooflijk goed openbaar vervoer wat betreft kwaliteit van bussen, prijzen en aanbod. • De kostprijs voor een lange afstands bus verschilt niet zozeer in prijs als die busrit 4 uur of 6 uur duurt. Busrit van Teheran naar Esfahan (6uur) kost ongeveer 2,5 euro. • Er is veel competitie tussen de verschillende busmaatschappijen, maar het is meestal niet de moeite om allemaal hun prijzen af te lopen aangezien ze praktisch niets verschillen. • Veel bussen zijn luxueus en heel comfortabel (Volvo, Mercedes..) • Toestand van de wegen is goed. AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
13/14
Overnachting : Tabriz: •
Mashad Hotel : zeer sober, maar OK. 2,5 Euro
•
Silk Road Hotel (gelegen naast Jameh Mosque): bed op het dak (1euro), slaapzaal (3Euro), gemeenschappelijke douche/wc. Prachtige binnenkoer.
•
Akhbar guesthouse: Akhbar is still running the place. Na de aardbeving die zijn hele guesthouse compleet vernielde was hij in november 2004 bijna klaar met de nieuwe vertrekken. Een zeer aangename sfeer , goed eten en huiselijke warmte.
Yazd :
Bam:
Bus Tabriz-Istanbul (20 Euro, 35 uur).Ga langs bij het Tourist info in Tabriz bij Nasser Khan. Hij helpt je zonder bijkomende kosten.
8. Turkije Overnachting: Gratis via hospitalityclub.org.
Liftend vanuit Turkije naar België. (5 dagen)
AZI 40 – Wim Borremans © Copyright Wegwijzer Reisinfo
14/14
