POEZIEROUTE Geraardsbergen site De Muur inwandeling 23 maart 2005 met gedichten van Willie Verhegghe (1) creaties van Wim Schrever, MaRf en Liliane Vertessen vormgeving door MaRf
Renners Sterven niet
-in memoriam Remi Van Vreckom-
Renners sterven niet, ze verdwijnen alleen maar uit het zicht eens zij de laatste finish hebben overschreden en de snelheid van het leven hen met stijve spieren achterlaat. Want koersen blijven ze, ook al vallen hart en wielen stil, zij gaan in duizend hoofden door met duwen en nooit doodgaan, hun zweet geeft blijvend glans aan het asfalt. Weet dat wanneer de aarde hen dan toch met tegenzin bedekt, hun naam voor altijd als een echo tussen bergen zal weerklinken.
Vormgeving - twee plexi-borden in zwart-wit op de gevel van het toeristisch infokantoor op de markt - afmetingen 1m50 x 2m85 - foto van Studio Schrever (2)
Kasseien Kaalkoppen van steen, met stomheid geslagen, in de aarde geduwd als kleine doden, een koude glans als grijnslach om hun bult die met zijn getuite mond de renners tart. Elke kassei een schok, een steen op de maag, een naald in dij en kuit. Renners vloeken, spuwen vlokken schuim en tuimelen dan als patrijzen met hoofd en hersens op de hobbelige helleweg. Die als een omgevallen klaagmuur zucht. Hun kop staat scheef, beven doen ze als staat de dood vóór hen. Tanden knarsen, breken tot gruis dat zich als wit poeder met het bloed der huiverende helden mengt. Kasseien : bloedloze keizers van terreur en harde stenen stilte.
Vormgeving - arduinen reuze-kassei op de Vesten ter hoogte van restaurant ‘De Grill’ - afmetingen 1m x 90 cm x 90 cm, de stenen blok weegt bijna 3 ton
Supporters Trouwe honden met de poten keurig naast mekaar, de tongen moe geblaft uit kop en mond, het haar rechtop of onder dwaze petten weggeduwd. Zo staan ze in de bochten, weggezakt in het eigen ongeduldig wachtend lijf, het oog peilend naar de glans van wielen in de feestelijke voorjaarszon. Hun lippen laten rennersnamen rollen, kreten zijn het soms, uit een wildernis van onmacht en ontgoocheling. Want als hun idool heeft opgegeven staan zij als wezen in de Vlaamse wind. En wenen om wat voorbij en leegte is. Ik, ik ben een trouwe hond.
Vormgeving - bronzen sculptuur van MaRf op de zijberm van het eerste gedeelte van de Muur - de bronzen beelden werden gemaakt volgens het procédé van de verloren was. De uitdrukking "verloren was" slaat op het feit dat het wassen beeld door de hoge temperaturen in de oven letterlijk in rook opgaat. In de lege tussenruimte die door het uitstoken ontstaat, wordt vloeibare brons gegoten.
Eddy Merckx (Winnaar 1969-1975) Alle duivels los, denkt Merckx en hij dankt de wielergoden voor de kracht die uit zijn lijf en benen spat. Vlaanderen buigt zijn bomen voor dit mateloos geweld, de kerken krimpen in hun torens, duiven vallen van het dak en met mateloze roze stomheid hangen tongen uit de open monden. De kannibaal verscheurt het rennersvlees dat hem op de Kwaremont wordt geserveerd : elke helling maakt hem tot Gulliver in een landschap dat uit Lilliput naar Vlaanderen is afgezakt. Zelfs de Muur baart een muis onder de terreur van zijn kuiten, de mensen zien niet wat ze zien : een nieuwe god, een bliksem op twee wielen.
Vormgeving - plaat in cortenstaal, de tekst werd met laserstralen uitgebrand, bevindt zich in de laatste bocht van de Muur. - Deze stalen plaat zal mettertijd bedekt worden met een beschermende laag oxiden (de patinalaag). Dit materiaal heeft een veel langere levensduur dan gewoon metaal. - afmetingen 2m x 1m
De Flandriens - voor Briek Schotte – Vanachter Leuvense stoven kwamen ze, met forse kop en pezige benen, ze hadden poten aan hun lijf en trokken er harder dan anderen mee aan het stuur. Ze stuurden ansichtkaarten naar huis met groetjes uit het verre Frankrijk en wisten niet, nooit van opgeven. Ze brachten geld mee om een koe of een café op het dorpsplein te kopen. Of ze werden velomaker en vertelden met glanzende ogen over de Tourmalet en de Peyresourde. Ze verschenen heel trots op sportavonden en pinkten er al eens ’n traan weg. Soms zag je ze nog eens op begrafenissen of op televisie. Ze waren niet van deze tijd, de flandriens, ze moeten nu bijna allemaal in de wielerhemel koersen.
Vormgeving - plexibord op de zijgevel van taverne ‘t Hemelrijck - afmetingen 2m x 1,5m - handschrift van Willie Verhegghe, op de achtergrond een foto van Briek Schotte tijdens zijn beklimming van de Muur in de Ronde van Vlaanderen van 1952
De Muur van Geraardsbergen Rilling en razernij door het peloton : de Muur van Geraardsbergen staat als een pantsercolonne van kasseien te wachten en lacht zijn stenen bloot. Benen breken in een helse kramp, hoofd en adem haperen bij zoveel vertoon van hoog en steil en bijna niet te temmen. De Muur slaat zijn porfieren klauwen uit, maait als een oorlog jonge mannen weg. En houdt dan plots op muur te zijn : wanneer de strijd bergop gestreden is en de laatste man zijn lijf behoedzaam tot zijn oude vormen heeft teruggebracht, huilt de helling om voorbij verdriet. Fluweel over de stad die haar torens telt en de renners afgeranseld naar de finish jaagt.
Vormgeving - inox-bord, de tekst werd met laserstralen uitgebrand, naast de ingang van taverne ‘t Hemelrijck - werd aangebracht tijdens de inhuldiging van de vernieuwde Muur in maart 2004
VROUWENRONDE,RONDE VROUWEN De hellingen van Kwaremont en Koppenberg, de bolle grijns van de kasseien,de waterhoofden der knotwilgen : ze zullen graag hun rondingen herzien nu vrouwen met tot topsport geknede kontjes sierlijk over Vlaamse wegen glijden. O fietsend afrodisiacum voor de man : de supporters zullen er hun petje voor afnemen en smachtend in de grasberm achterovervallen , er verworden tot kobolden van dolle drift. Meer zelfs : hun vrouwen zullen bij zoveel overmacht met echtscheiding dreigen en bij al te hoge nood gewoon hun koffers pakken,koelere minnaars tegemoet. En de Muur : hij zal al dit mooie vlees gewillig op zijn scherpe flanken dulden en in de kapel zal De Lieve Vrouw stralen als nooit voorheen en krachtig in de anders zo devoot gevouwen handen klappen. Aan de eindmeet zal een Miss-ter staan, met getuite lippen,wild met de bloemen zwaaiend, laveloos likkend aan het zout op de wangen van de weldadig leeggereden winnares.
Vormgeving - emailbord, plastische vormgeving door Liliane Vertessen, op de zijgevel van het kasteel op de Oudenberg. - Email is een glasachtig materiaal dat in een of meerdere lagen op een ander materiaal (meestal metaal) wordt aangebracht. Het produkt is samengesteld uit uitsluitend mineralen. Hierin ligt dan ook meteen het onderscheid met lak, verf, vernis, e.d.. Deze stoffen zijn namelijk, in tegenstelling tot email, organisch. De belangrijkste grondstoffen bij de bereiding van email zijn veldspaat, kwarts, borax, soda, en diverse fluorhoudende verbindingen. De grondstoffen worden gesmolten op 1300 graden celsius. Dit gesmolten produkt wordt dan snel afgekoeld waardoor het email ‘schrikt’.
----------------------------------------------------------------------------------(1) alle gedichten zijn opgenomen in de dichtbundel ‘Renners sterven niet / Ronde van Vlaanderen-gedichten’,in 2004 door Pinguin Productions en het Poëziecentrum van Gent uitgegeven / ISBN 90-733-2211-1 / D/2004/5715/01 / NUGI 306 489 (2) foto uit het boek ‘de kuitenbijters van de Omloop-Het Volk in beeld’ – Wim Schrever
