Peugeot of Ferrari?? Colofon. Uitgave November 2004

Colofon

Peugeot of Ferrari?? Op een mooie zonnige dag zit je dan lekker op het terras te genieten van het uitzicht op je mooie CC. En dan gebeurt het; blijkt dat de Ferrari club Nederland ook neerstrijkt op dit terras en je CC wordt ingebouwd door zo’n 50 Ferrari’s. Nou ben ik gelukkig een Ferrari fan maar dat maakt het dan erger! Een zakdoekje voor mijn mond schoot te hulp en later bijna voor de tranen ook want wat een geluid zeg en daar staat ‘ie dan mijn tot nu toe beste auto -maatje het cc-tje! Dan sta je toch even te kijken hoor, totdat er dan een dame bij jouw mooie Roland Garros groene auto gaat kijken “ahhhh hij krijgt toch nog aandacht”. Meteen er naartoe natuurlijk want het blijft jou trots. Heel lief verteld de mevrouw dat haar man drie Ferrari’s bezit maar dat ze deze Ferrari nog nooit had gezien! Hmm dat zal ik wel verkeerd verstaan hebben. Ondertussen komt manlief aangelopen en vrouwlief roept uit volle borst “SCHAT deze Ferrari wil ik ook, die heb ik nog nooit gezien zo’n lief klein Ferrari’tje en in zo’n aparte kleur daar kun je nou echt goed mee gaan winkelen”. Tja manlief keek, zeg maar, niet zo blij als ik!!

Mike Hiddes [email protected]

Secretaris a.i.:

Antoinette Grijpma [email protected]

Penningmeester:

Raymond Langendoen [email protected]

PR coördinator:

vacature [email protected]

Redacteur:

Willem van Wijk [email protected]

Internet coördinator:

vacature [email protected]

Evenementen coördinator:

Ingrid Damoiseaux [email protected]

Technisch coördinator:

vacature [email protected]

Algemeen bestuurslid a.i.:

Erik van der Peet [email protected]

Correspondentie adres:

Postbus 718 5340 AS Oss

Algemene informatie:

[email protected]

Mike Hiddes

Heb jij ook een leuke of minder leuke ervaring met je CC en wil je deze graag met de andere leden delen, mail dan jouw ervaring voor het volgende clubblad naar: [email protected] Hier zijn ook welkom: ‘Wist je dat’ inzendingen!

Lidmaatschap :

Advertenties :

15 euro per kalenderjaar, girorekening 7308615, t.n.v. 206ccClub Nederland te Delfgauw. info bij redactie

Internet

www.206ccClub.nl

OPROEP DECEMBER MAGAZINE Als je een mooie kerstkaart met je CC in de hoofdrol maakt, stuur deze dan naar [email protected] en maak kans op plaatsing!

24

:

Uitgave November 2004

Voorzitter:

Inhoud

Colofon

1

Inhoudsopgave

2

Van de voorzitter

3

Douaneperikelen part II

4-5

Advertentie en 206 Mystery CC

6—7

Het was weer pret met het buffet !?

8–9

Even voorstellen

10 –11

Peus-Ho! Flitsen door het vredige Zeeuwse land

12 – 15

Collectieve autoverzekering 206ccClub Nederland

16

Kortingen

17

Gallspach 2004

18 –23

Peugeot of Ferrari??

Als we de rit weer voortzetten volgt nog een schitterend moment tijdens een afdaling van een bergweg die zigzaggend naar beneden gaat. De tocht eindigt uiteindelijk in het centrum van Grieskirchen, dat volledig is afgezet met borden, met daarop de tekst “Nur für CC mitglieder”. ’s Avonds is er dan in Gallspach nog een feestavond met, zoals Bert & Ineke (two-06-ccats) het omschreven, een “rennend” buffet en muziek. Blijkbaar was een groot deel van de Duitse deelnemers uitgehongerd, want binnen no-time waren alle schalen geplunderd (schandalig...!). Een deel van de groep had al het besluit genomen ergens anders wat te eten en naar de EK wedstrijd Nederland-Tsjechië te kijken. De avond sluiten we met een deel van de groep uiteindelijk af in de hal van het hotel onder het genot van een borrel en gaan uiteindelijk met pijn in de kaken van het lachen naar bed toe. Zondag 20 juni 2004 Op het programma staat dan eigenlijk nog een fotoreportage, maar door het slechte weer laten we deze schieten. Na het ontbijt nemen we afscheid van een deel van de groep die hun reis voortzetten in de richting van Tsjechië en/of Hongarije. Wij gaan met een kleine groep huiswaarts en nemen dan op een gegeven moment ook afscheid van Ralf en Karina, die er nog een aantal dagen Italië aan vastplakken. Als we Regensburg voorbij zijn stopt eindelijk ook de regen en kunnen we weer lekker open rijden. Ingrid zorgt er op de terugweg voor dat we voldoende stops maken aangezien we in totaal vijf keer via de walkies te horen krijgen “ik moet plassen...!!!”. Eenmaal bij de Nederlandse grens scheiden onze wegen en nemen we afscheid van Mirjam en Felix, waarna we ook in Limburg gedag zeggen tegen Ingrid en Bart. Na bijna 2300 km en een heel gezellig weekend zit voor ons Gallspach 2004 er dan helaas op. Volgend jaar weer...??

24 Peter (CCabrio) en Carola

2

23

Rond 9:00 rijden we lekker open naar het verzamelpunt in Grieskirchen vanwaar de toerrit zal starten. Als we aankomen bij de parkeerplaats staat er al een bonte verzameling van CC’tjes en andere Cabrios en van alle kanten blijven er toestromen. Er word gereden in groepen van ca. 10 CC’s die in ons geval wordt begeleid door gids Gerhard, in een felgele 306 Cabrio. Om 10:15 uur (ruim een kwartier later dan gepland) gaat onze “Oranje” groep (iedere groep heeft een eigen kleur) dan van start en rijden in stevig tempo het eerste deel van de mooie toertocht. Om 11:45 uur (een kwartier eerder dan gepland) komen we aan bij het tussenpunt bij Gasthof Gugler aan “die Schöne Blaue Donau”, waar we heerlijk op een groot terras wat eten en drinken. Als we de tocht weer hervatten, nadat Felix als eerste z’n remlichtsticker (CFS clubartikel) heeft geplakt, laat het zonnetje ons helaas in de steek. De rest van de tocht rijden we afwisselend open of dicht. Op een bepaald moment stoppen we op een weggetje langs een bosrijk gebied en vormt zich een kleurrijk lint van CC’tjes. Zover als het zicht reikt zie je CC’tjes, een super gaaf gezicht.

Van de voorzitter

Kappie dicht??? De tijd komt er weer aan dat we ons moeten gaan afvragen dakje dicht of toch maar open. Tja eigenlijk eenvoudige keus die maar van één ding afhangt, hele dikke jas en sjaal om of in de agenda kijken of je de komende week tijd hebt voor een verkoudheidje. En meestal is bij mij de keus dan snel gemaakt en kies ik voor de dikke jas met de verwarming op 26 en lekker genieten van het zonnetje. De septembermeeting hebben we inmiddels weer ruim achter ons en was mijns inziens weer een gezellige mooie meeting, met tot de lunch de mogelijkheid om het dak open te hebben. De dealer PTA Goes en Golden Tulip de Reiskoffer wil ik nogmaals bedanken voor hun gastvrijheid en het heerlijke buffet. In november zal er weer een nachtrit plaatsvinden en ook voor die meeting hopen we dus weer op het ‘sterrige’ weer ;) . ( inmiddels ook achter de rugredactie) We zullen ook dan weer een mooie puzzelrit rijden en een lekker kopje soep klaar hebben staan om weer op temperatuur te komen! De 1e zomer voor mij en mijn CC is uitstekende bevallen en het dak heeft zijn diensten bewezen! Heerlijk zeg met een fris briesje en een temperatuur van 24 graden met het dak open. Hopende dat jullie allemaal zo genoten hebben als ik van deze zomer, treffen we elkaar misschien weer op de nachtrit of in februari op de algemene leden vergadering. En nu op naar de winter en voor mijn CC de eerste wintersport, (misschien nog stoelverwarming?? zodat ook met –20 open kan worden gereden) vele veilige kilometers toegewenst, Met vriendelijke groeten, Mike Hiddes

22

3

Douaneperikelen deel II Hmmm, ik weet niet hoe jullie er over denken…. Maar douaneperikelen II? Als ik heel eerlijk ben voorspelt dat niet veel goeds, wat jullie?!? Getuige het lezen, zien en voorzien van mening van allerlei prequels, sequels, delen 2 ½ en 33 1/3 was ik wat terug houdend een tweede deel te schrijven…. Maar op verzoek dus toch maar een tweede deel, want tja, eerlijk is eerlijk, ik blijf toch wel de nodige belevenissen beleven bij elke grensoverschrijding. Na mijn vakantie afgelopen juni waar ik de dans aardig ontsprong betreffende douane en grensovergangen, ging ik afgelopen augustus weer vol goede moed op pad naar Italië….. Immers met mijn CC kon mij niets meer overkomen…….. De eerste wijziging in het reisplan trof ik al in juli. De wegopbrekingen bij Antwerpen en vooral de wegwerkzaamheden bij Namen zouden te veel tijd kosten, bovendien scheelde het aardig wat grensovergangen indien ik via Venlo zou rijden……. Tja het scheelde inderdaad wat grensovergangen ja, maar achteraf was ik qua tijd als vanouds het haasje. Zondag 22 augustus, het is 2.45 uur als ik mij in mijn CC’tje hijs, “hijs”want instappen kan je het nauwelijks noemen. De avond ervoor is wat uit de hand gelopen, zeker gezien het feit dat ik zaterdagavond laat, mijn voordeur met de sleutels aan de binnenkant van het slot laat dicht vallen….. Tsja blond hé: dat kan je inderdaad denken en laat het ook nog eens waar wezen ook! Mijn armen vol met allerlei kampeerspullen vergeet ik de sleutels aan de buitenkant van de deur te doen. Omdat de sleutels aan de binnenkant zitten, hebben de sleutels die mijn buren in het bezit hebben geen zin, immers de sleutel krijg ik het slot niet in….. Na een snelle service binnen het uur van de sleutelboer en 50 “euri” lichter, kan ik verder met inpakken. Via Venlo is voor mij een nieuwe belevenis, immers ik rijdt normaal altijd via Antwerpen, Brussel, Luxemburg en Mullhouse richting Basel. Vertrouwd, iedere meter van de weg kennende, en lekker rijdend via de geboortegrond van mijn Peukie, begin ik met heimwee aan de nieuwe route.

Eenmaal aangekomen in Gallspach rijden we het dorpsplein op waar al reeds de nodig CC’tjes staan geparkeerd. Al gauw blijkt Diana met haar nieuwe en enige ‘Bleu de Chine’ CC veel bekijks te trekken bij de overige deelnemers. Nadat we ons ingeschreven hebben maken we een rondje over het plein, waarbij het opvalt dat de nodige CC’tjes van zowel de Duitse als Oostenrijkse gasten een “Extreme Makeover” hebben ondergaan en/of anabole steroïden toegediend hebben gekregen. Smaken kunnen nu eenmaal verschillen. Hebbedingetjes zijn er nauwelijks te koop aangezien alleen het Duitse “Rüffer Performance” met kleine stand is vertegenwoordig en niet te vergeten wat clubartikelen van CabrioFans Salzburg (CFS). Als we eenmaal uitgekeken zijn gaan we in de regen richting hotel “Salzburg”, waar net voldoende parkeerplaats is. De kamers blijken een regelrechte teleurstelling te zijn, waardoor er zelfs stemmen opgaan om een ander hotel op te zoeken. De Oostenrijkse organisatie, die ons als één groep hier had ondergebracht, had blijkbaar niet het beste met ons voor. Als we lopend naar het centrum teruggaan drinken we nog wat in de “Kursaal” en vragen we de kastelein of hij een leuk restaurant weet in het dorp. Jawohl... “Wienerhof”. Als we eenmaal voor de ingang van het restaurant staan begrijpen we ook de aanbeveling, aangezien we diezelfde kastelein via de achterdeur naar binnen zien gaan. Tijdens het eten laat Han zien dat hij eigenlijk een vreemde ‘Vogel’ is door soep met een vork te eten. Na een gezellige avond met z’n allen gaan we (met tegenzin) richting ons hotel.

Zaterdag 19 juni 2004 Dat na een aantal dagen de auto’s vuil zijn geworden moge duidelijk zijn, maar om nu om 6:00 uur ’s morgens je auto te wassen... ja dat is heel gewoon tóch. Terwijl de anderen nog op hun bed liggen, is Wouter al ijverig bezig met het wassen en poetsen van z’n bolide wat al snel navolging krijgt van de rest in het langzaam opkomende zonnetje. Bart wil zich eerst deze moeite besparen, maar doordat ik hem even een helpende hand bied kan ook de enige Belgische Gallspachganger met een blinkende CC op pad.

Vervolg op pagina 22 4

21

Vrijdag 18 juni 2004 Een wolkendek hangt tussen de bergen wanneer we ‘s morgens vanuit onze hotelkamer naar buiten kijken. Om 9:00 schuiven we aan voor het goed verzorgde ontbijt dat voor ons klaar staat. Sommige lijken nog een beetje op gang te moeten komen. Voor vertrek wordt door Ralf de CC van Diana nog snel even voorzien van een nieuwe dakmodule (Windows versie) en worden er nog de nodige foto’s gemaakt. Rond 10:30 gaan we dan echt op pad en worden we uitgezwaaid door Karin und Gert en vangen we op het gemak onze reis aan richting Gallspach. De route van ongeveer 150 km die we dan nog te gaan hebben wordt geregisseerd door de cc-fevers die voorop gaan in de karavaan en voert ons door berg-en-dal en tal van kleine dorpjes. Na enige tijd zijn we toch genoodzaakt het dak even te moeten sluiten wanneer we ingehaald lijken te worden door de donkere wolken die ons vanaf het begin al op de hielen zitten. Gelukkig is dit niet van al te lange duur en kunnen we de toeristische route lekker open voortzetten. Op een gegeven moment, als we inmiddels de Oostenrijkse grens gepasseerd zijn, rijden we een dorpje binnen en zien een bord van een Peugeot-dealer langs de weg staan. Zonder enige twijfel rijden we achter elkaar het terrein op, maar dit blijkt al snel te klein voor elf CC’tjes wat leid tot een kleine verkeersopstopping. De garage blijkt echter gesloten, maar als we even stil staan komt er toevallig een jonge monteur aangelopen, die volledig sprakeloos voor de gesloten garagedeur blijft wachten, verrast door de CC-invasie. Als we onze weg weer vervolgen gaan we op zoek naar een café-restaurant om wat te eten.

20

Hmmmm, na drie minuten is het eerste wat ik denk: als dit een voorbode is, dan gaat het niet goed! Al na drie minuten ben ik namelijk in heftige discussie met een flitspaal…. Tja, in het heetst van de strijd even vergeten dat ik niet harder mocht dan 50…. Gelukkig gaat het verder allemaal goed, weliswaar saai, immers je raakt gewend aan de vele grensovergangen met de meest verrassende gebeurtenissen….. Maar dan kom ik toch weer richting Weil am Rhein en van de zenuwen moet ik even stoppen bij een Rastätte. Toegegeven, de grensovergang Venlo, stelt helemaal niets voor, mijn benzinemeter daalt elke seconde als er geen snelheidsbeperking in Duitsland is en ik schiet lekker op, da’s absoluut nieuw voor me. Maar ja die komende douane hé… Het zweet staat me in mijn handen, oké het was super lekker weer, maar om het leer van het stuurwiel nou te doorweken van angstzweet…..?! De douane van Weil am Rhein is weer eens nieuwsgierig naar alle bagage, en gezien de ervaringen van de vorige keren en het advies van enige internationale verhuizers in mijn kennissenkring, laat ik hen de keus: zelf uitpakken is ook weer zelf inpakken….. Natuurlijk betekend dit een risico, voor hetzelfde geld sta ik nog twee uur te wachten…… Al na 15 minuten blijkt dit de beste aanpak, ik mag doorrijden zonder ook maar één deur, ruimte of kastje geopend te hebben. …. nog één grensovergang te gaan…. Chiasso, krappe bedoening, kleine oppervlakte voor zo’n drukke overgang, macho douane-employees en een hopeloze keertunnel als beloning om Italië in te mogen…… Het is weer eens zo ver! Ik moet aan de kant en ze willen alles zien. Alles moet open en laat ik nou toevallig J vergeten zijn mijn dashboardkastje van het slot te doen (toeval bestaat niet toch? J) Ik doe mijn dashboardkastje van het slot en ze beginnen te graaien. Tsja, mensen die mij kennen, weten wat ik van plan was erin te stoppen om een verrassende reactie te veroorzaken….. Na vele rode koontjes (leuk!, ze kunnen echt blozen hoor, die douanebeambten…!) en het uit plastic tasjes halen van mijn ondergoed mag ik door…. Tot de volgende vakantie

Antoinette/Noepep

5

(ADVERTENTIE)

6

Na een bakkie koffie zetten we rond 10:00 uur de reis voort naar het verzamelpunt net even voorbij Keulen, waar we ons zullen aansluiten bij een deel van de Gallspachgangers. De zon is inmiddels doorgebroken en we lijken toch een mooie dag tegemoet te gaan. Eenmaal aangekomen bij de afgesproken benzinepomp Siegburg blijken we de eerste te zijn, aangezien de verwachte verkeersdrukte geheel uit blijft. Dit biedt ons de gelegenheid om op het terras in het zonnetje even wat te eten en te drinken. Na enige tijd is de groep kompleet. Met een volle tank en schone ramen (mn. Wouter) en natuurlijk met open dak, rijden we met vijf CC’tjes gezamenlijk in een wat hoger tempo via de Autobahn richting het plaatsje Gotteszell in Zuid Duitsland waar we zullen overnachten. Onderweg komen we nog een enkele CC tegen, die echter niet op weg lijkt te zijn richting Gallspach. Rond 20:00 uur komen we aan bij HotelPension Wolf waar we ons voegen bij de rest van de groep, waarvan een deel reeds op woensdag is vertrokken. Door eigenaar Karin und Gert worden we hartelijk onthaald in het gezellige en gastvrije hotel, zoals ook op een bord bij de ingang is te lezen: “Herzlich willkommen NL nette Leüte”. Al gauw kunnen we buiten op het terras met de hele groep aanschuiven voor de BBQ. Na het eten trekken de meesten zich terug op hun hotelkamer of drinken nog wat in de bar.

19

206 Mystery CC

Internationaal CC Treffen 2004 in Gallspach Hoe het allemaal begon... De eerste keer dat de vraag mij gesteld werd om mee te gaan naar Oostenrijk, was als ik het mij goed herinner tijdens de IJsselmeerrit op 7 maart, georganiseerd door de Fiat Barchetta Club. Tijdens een tussenstop op de afsluitdijk stond ik samen met Ingrid, Arjan en Anja te praten, waarop zij mij probeerden over te halen om mee te gaan naar Gallspach. Het klonk op dat moment allemaal wel mooi, maar om helemaal naar Oostenrijk te gaan om daar een toerrit te gaan rijden... nee, ik was nog niet overtuigd. Echter tijdens de aprilmeeting in Hoogeloon waar ik met nog een aantal clubleden vooraf de Kempenroute heb gereden, zat ik samen met Carola opnieuw met Arjan en Anja (Nander) aan tafel tijdens een koffiepauze in het Nobis Hotel (daar waar vorig jaar de Europameeting plaatsvond). Ook hier kwam de komende meeting in Oostenrijk ter sprake, waarbij opnieuw de vraag op tafel kwam “Waarom gaan jullie niet gezellig mee..?”. Slot van het verhaal is dus dat wij besloten mee te gaan. Via het internet de inschrijving en hotel geregeld, waarmee de deelnemerslijst met één equipe was aangevuld. Hiermee kwam het aantal deelnemende auto’s van clubleden uit Nederland (10) en België (2) op twaalf. Op maandag voor vertrek komt via Wouter het bericht dat Frank en Kathleen (CCrazy’s) zich hebben afgemeld, waarop Bart (Bibi) reageert met de hulpkreet ‘dat hij als enige Belg tussen al die Nederlanders mee naar Gallspach moet’. Vooraf wordt via de e-mail nog een aantal zaken afgestemd, zoals de plaats waar we met een deel van de groep zullen verzamelen om gezamenlijk door te rijden naar het hotel in Duitsland. De reis kan beginnen… donderdag 17 juni 2004

In samenwerking met de redactie van Peugeot Expo Magazine heeft het bestuur van de 206ccClub Nederland een nieuwe rubriek bedacht in het Peugeot Expo Magazine, genaamd 206 Mystery CC. De eerste plaatsing van deze rubriek is te zien in het najaarnummer dat onlangs is verschenen. Wat is 206 Mystery CC?? Deze rubriek is een samenwerkingsverband tussen onze club en Peugeot Expo Magazine. Een van de journalisten van het magazine zal willekeurig in het land een foto maken van twee verschillende CC’s. Blijkt het dan jouw CC te zijn, dan biedt de 206ccClub je een leuke prijs aan. Tijdens de september meeting bleek dat een van deze CC’s inderdaad van een clublid was (dat is een vereiste voor de prijs) en konden wij meteen de prijs overhandigen, Gefeliciteerd! Houd het Magazine dus goed in de gaten om te kijken of ook jij met jouw CC in de prijzen valt. Met vriendelijke groeten, Maarten van der Velden, Peugeot Expo Magazine Bestuur 206ccClub Nederland

Het moment is dan eindelijk daar. De wekker loopt ’s morgens vroeg af en ik sta om 7:15 uur bij Carola voor de deur om haar op te pikken om vervolgens een kwartiertje later de reis te starten in de richting van Venlo. Het is onderweg redelijk bewolkt en het dak blijft helaas nog even dicht. In Venlo nog even het ANWB kantoor bezocht voor een vignet voor de Oostenrijkse snelweg. 18

7

HET WAS WEER PRET MET HET BUFFET !?

De najaarsmeeting was dit keer niet in het koude noorden, maar in het winderige Zeeland. Na een gezellige rit over de Zeeuwse eilanden en het noordelijkste puntje van Brabant eindigde onze rit in Bosschenhoofd bij het Golden Tulip. Ten opzichte van de vorige twee evaluaties(met een vette knipoog) was het deze keer voor mij ff anders. Als interim bestuurslid had ik de controle van de buffetbonnen toegewezen gekregen van onze evenementen regelaar Ingrid. Misschien was dit wel een tactische zet van Ingrid om mijn aandacht van het buffet af te leiden, maar helaas ik laat mij niet foppen door een controle van 102 buffetbonnetjes of door Raymond die per tafel de eetlustigen op mij los liet. Ook dit keer zocht ik het antwoord op de vraag, WAS HET WEER PRET MET HET BUFFET !?

Ja hoor, het was weer pret aan het 4 gangen buffet. We begonnen met een zeer krachtige soep en wat koude fratsen erbij. In afwachting van het voorafje trakteerde de Golden Tulip ons op een mandje stokbrood met kruidenboter en tampenade, dit zijn blootsvoets gestampte olijven. Ook weer een tactische zet, want als je veel brood eet, eet je weinig vlees !! Hierna was het toch echt tijd voor de warme spijzen. Er stonden heerlijke kaas/aardappeltaartjes, gebakken krieltjes en reuze tomaten gevuld met rijst op de buffettafel, De rijst die op nasi moest lijken was wat smaakloos, maar met een vet sausje is het al gauw lekker. Het bestuur heeft dit keer flink uitgepakt om een vette voldoende te krijgen volgens mij. Verder zag ik op het buffet heerlijke stukjes zalm, visrolletjes die geen koeienogen bleken te zijn, stukjes ossenhaas in stroganoff saus en aardappelschijfjes die dit niet bleken te zijn omdat het kip was. Alles was even lekker en in voldoende mate aanwezig. Daar ik het voorgerecht had gemist door de controle van de buffetbonnetjes, heb ik de vrijheid genomen om mij drie keer te goed te doen aan de warme hoofdgerechten, ik had echter toch voldoende buffetbonnetjes !!

8

Kortingen Hieronder vind je weer de lijst met accessoires. De lijst is uitgebreid met een aantal nieuwe zaken. De kortingen zijn alleen te verkrijgen op vertoon van de 2004-clubpas! Onderdeel:

Artikelnummer

Prijs incl.BTW (excl.korting)

Aluminium Pookknop 2403-k2 48,66 Bagagenet kofferruimte 7568-y6 24,07 CC- logo's per set van 2 8665-67 31,96 Wielsloten 9606-PA 29,31 Devil uitlaat tbv 1.6 9611 -62 317,15 Devil uitlaat tbv 2.0 9611 -63 319,25 Kofferspoiler in kleur gespoten NG-CC 253,35 Kofferrek 9616 -P3 317,15 Windscherm 9621 -F5 273,21 Bekerhouder 9622-73 9,41 Aluminium Dorpellijsten 9623-69 62,81 Trekhaak met afneembare kogel 9627-HV 286,27 Trekhaak met kogel (vast met bouten) 9627-HT 115,42 Armsteun 9652-YN 78,5 Colberthanger 9664-EQ 18,84 Mattenset 3-D 9664-JZ 63,84 CD-rekje voor in het dashboardkastje 9700-49 16,71 Telefoonconsole 9707-V1 60,71 Aluminium Grille NGA-GXT 136,14 Bedradingsset 7-polig voor trekhaak 9688-E4 27,22 Achterlicht nieuw type 2003 links 6351 -N7 72,31 Achterlicht nieuw type 2003 rechts 6351 -S1 72,31 Grille nieuw type 2003 7114EN+7429A1 44,03 Mattenset Velours grijs/blauw 9664-JY 55,47 Mattenset Velours grijs/grijs 9664-JV 55,47 Mattenset Velours grijs/groen 9664-JW 55,47 Mattenset Velours grijs/oranje 9664-JX 55,47 Carrosserieset GT,exclusief spuiten 9614 -R3 917,51 Spatlappen voor 9603-K4 23,03 Spatlappen achter 9603-K5 23,03 Sierplaatjes 206 voor op spatlappen 9603-K6 2,09 Drukfouten en/of prijswijzigingen voorbehouden! Prijzen d.d. 23-08-2003, nieuwe prijzen volgen hopelijk in het volgende magazine

De volgende dealers bieden kortingen aan: Nefkens Alkmaar, Heerhugowaard, IJmuiden, Heemstede, Haarlem, Groningen, Eindhoven, Veldhoven en ‘s Hertogenbosch. Brilman (Losser), Wassink (Winterwijk), Van Zwienen (Purmerend), Krüger (Assen) en Duindam (Kwintsheul). Er gelden kortingspercentages tot 20%, je kunt bij de betreffende dealer vragen naar meer details. Op www.206ccClub.nl is ook meer informatie te vinden. We proberen nog steeds het netwerk van dealers uit te breiden. Is jouw dealer misschien ook bereid om kortingen te geven voor de 206ccClub, stuur dan een e-mail naar

17

Collectieve autoverzekering 206ccClub Nederland Onderstaand tref je de beknopte voorwaarden en de premiestelling van het collectieve verzekeringscontract voor leden van de 206ccClub Nederland. Eigen risico voor cascoschade € 140,= , geen beperking kilometrage, geen alarm eis, fabriek-af startonderbreker/diefstalbeveiliging is voldoende, 3-jaar nieuwwaarderegeling (zie polisvoorwaarden) Topherstelregeling, wanneer schade hersteld wordt door een garage aangesloten bij de Topherstelregeling wordt het eigen risico verminderd met € 140,= en is er recht op vervangend vervoer Carglassregeling, accessoires zijn tot 10% van de cataloguswaarde meeverzekerd. Onder accessoires wordt verstaan die zaken die door een eenvoudige ingreep in of aan het motorrijtuig zijn te monteren, waarvoor geen onderdelen behoeven te worden verwijderd en waarvoor geen bewerking of verandering van het motorrijtuig nodig is, zoals een inbraakalarm, trekhaak, windscherm en overige niet fabriek-af accessoires, lichtmetalen velgen en metalliclak zijn derhalve geen accessoires en dienen in de bepaling van de te verzekeren cataloguswaarde te worden meegenomen, de autoradio en andere beeld/ geluidsapparatuur is meeverzekerd tot een bedrag van maximaal € 500,=, termijnbetaling mogelijk zonder toeslag Om de premie te berekenen, voor W.A. en Cascodekking (zgn. “all-risks”), ga je uit van de cataloguswaarde van je auto plus aanvullend te verzekeren (fabriek-af) accessoires. Cataloguswaarde auto; t/m € 20.000,= € 1.858,= bruto jaarpremie t/m € 22.500,= € 1.944,= bruto jaarpremie t/m € 25.000,= € 2.031,= bruto jaarpremie t/m € 27.500,= € 2.122,= bruto jaarpremie t/m € 30.000,= € 2.210,= bruto jaarpremie Van de bruto jaarpremie trek je de korting af voor schadevrij rijden welke je kunt berekenen door het aantal schadevrije jaren dat je hebt op te tellen bij inschalingstrede 6 om te komen tot de van toepassing zijnde bonus/malustrede, zie onderstaande trede tabel. Bonus/malustrede; - 14 en hoger - 13 - 12 - 11 - 10 - 9 - 8 - 7 -6

korting; 75% 70% 67,5% 65% 60% 55% 50% 45% 40%

In afwachting van de derde gang vroeg ik mij af wat het toetje dit keer zou zijn, waarschijnlijk niet iets waar de fik in wordt gezet, dat hebben we inmiddels wel gehad, daar scoren we geen punten meer mee hoor. Voor het toetje hoefden wij niet naar het buffet te schuiven, maar schoof het buffet naar ons toe, lekker lui en wel zo makkelijk. Opeens zag ik veel verbaasde blikken in de zaal, is dat het toetje of krijgen we nog meer ijs hierna !!!??? Dat was ook mijn reactie, maar bij de eerste hap sprak ik luidkeels tegen mijn tafelgenoten; DIT IS KLEIN, MAAR WEL ERG LEKKER FIJN ! Het kopje thee of koffie tot slot maakte de vierde gang van dit buffet compleet zoals het stalen elektrische dak bij onze CC hoort. Over smaak valt altijd te twisten, maar ik heb ongelofelijk genoten. Deze laatste culinaire evaluatie van het jaar is een feit, ik geef een vette 9 (ja ja jullie lezen het goed) dat wil ik nu wel aan jullie kwijt. Gelukkig hebben we nog een aantal maanden te gaan voor het volgende buffet met erg veel pret. Culinaire groeten Erik (T-spoon)

Vervolgens dien je bij de premie 7% assurantiebelasting op te tellen om tot de te betalen jaarpremie te komen.De verzekering is uit te breiden met een ongevallen- inzittendenverzekering en/of een rechtsbijstandverzekering.Korting voor schadevrij rijden wordt uitsluitend overgenomen op basis van een geldige originele royementsverklaring van de vorige verzekeraar. Voor vragen kun je kontakt opnemen met; Chantal Sterk op tel. 040-2837018 (privé) of 06-50482089 (privé) of mailen naar het e-mailadres van de Club;[email protected] Het collectieve verzekeringscontract is uitsluitend toegankelijk voor in Nederland woonachtige leden. De van toepassing zijnde polisvoorwaarden zijn op aanvraag verkrijgbaar. De genoemde premies kunnen inmiddels aangepast zijn!!!

16

9

EVEN VOORSTELLEN

Sint-Pieter

NAAM

: Erik van der Peet

LEEFTIJD

: Alweer 43 winters

WOONPLAATS

: Alphen aan den Rijn

BEROEP

: Zelfstandig ondernemer in de Beveiligingsbranche

RELATIE TOT DE CLUB : Van 2003 tot 2004 voorzitter, op dit moment bestuurslid ad interim LID SINDS HOBBIES

HUIDIGE AUTO

WACHTTIJD

: 2002 : Al 24 jaar Disc -Jockey spelen op feesten en partijen in alle uithoeken van het land. Daarnaast is koken ook een grote hobby en natuurlijk de 206ccClub : Een Volvo S80 D5 voor het zakelijke gedoe, een 206CC 2.0 in Blue Recife voor de vrijetijd, als ik hem ten minste van Debbie mag lenen : 15 maanden en een paar uur. In januari 2002 eindelijk afgeleverd. Wekelijks ging ik bij de dealer kijken of hij belde mij op met nieuwe details of folders, ik heb de CC vanaf een persfoto gekocht, verder was er nog niets bekend.

Verplichte toeristische nummers, we kwamen ze allemaal tegen: Veere, De Roompot en Neeltje Jans. Dat eiland is overigens de meest zonnige plek van Nederland. Maar nu even niet, want het bleef bewolkt. We schoten links en rechts wat foto’s en koersten aan op onze thuisprovincie Noord-Brabant, waar het exotische Bosschenhoofd ons als finishplaats zou verwelkomen. Wat wij niet snappen is dat de organisatie de boel niet even door Oudenbosch- downtown heeft geleid, want daar staat een monument dat je je leven lang niet meer vergeet: een jóekel van een basiliek, een exacte kopie op schaal van de Sint-Pieter in Rome. Je verwacht hem totaal niet in zo’n dorp. Golden Tulip Hotel De Reiskoffer onthaalde ons op een cocktail en voor degenen die het gereserveerd hadden een diner. De sterke verhalen vlogen over en weer, totdat club-CEO Mike Hiddes de zaal tot de orde riep voor de prijsuitreiking. Het bleek dat de meesten een kloppende telling hadden wat betreft de flitskasten; zouden wij daar met zijn allen een zesde zintuig voor hebben? Opmerkelijk genoeg hadden sommigen stopborden waargenomen terwijl er volgens de organisatie geen één stond langs de route. Tegen dinertijd werden de niet-eters vriendelijk verzocht zich uit de voeten te maken, waarop de Roodrunners, het Prinselijk Paar en wij onze toevlucht in de McDonald’s van Roosendaal zochten. Dat begint inmiddels een traditie te worden. We mijmerden nog wat over de vraag of er niet eens in clubverband een winter-trial op poten gezet zou kunnen worden. Allemaal verplicht met de kap open rijden, ruiten omlaag en windscherm thuislaten. Wie het langst doorrijdt zonder kapot te vriezen wint!

Aart van der Haagen

Fotobijdragen: Frans Niessink Raymond Langendoen

10

15

19 inch

We zwierven een rondje over de parkeerplaats. Enkele dakloze gevallen van Opel, Renault en Porsche probeerden de aandacht op te eisen en dat lukte nog ook, want niet alleen mooie dingen springen in het oog. Gelukkig boden de tientallen CC’s een vertrouwde aanblik, soms opgetuigd met een keur aan accessoires. 19 inch velgen, zoals ik die laatst in Lelystad onder een keurige zilvergrijze 206 Berline tegenkwam, kon ik hier nergens ontdekken. We begroetten clubboekhouder Raymond LangenGroen, met wie we samen het Kermit-team vormen. Nu kon het toch niet al te lang meer gaan duren voordat het pistoolschot gelost ging worden. Even later doken we dan tussen ruiten en windscherm en hobbelden weldra achter de Roodrunners Gerard en Marjan aan. RELATIE DE CLUB : Van 2003zich totwaarschijnlijk 2004 voorzitter, op dit moment Prinsje en TOT co-piloot Nancy bevonden ergens vooraan in de file, want ze waren al een poosje weg. We gooiden onderweg wat peut in de Peus en sloten aan in een rij met een tractor als pace-car. Gelukkig konden we er voorbij scheuren toen we bij een verkeerslicht linksaf moesten maar de pret duurde niet lang, want we zaten verkeerd: een stoplicht te vroeg.

Scène

In de routebeschrijving doken af en toe vragen over de omgeving op die ons wel te behapstukken leken. Daarnaast dienden we alle rotondes, flitskasten en ANWB-stopborden onderweg te tellen. Ja, leuk, maar ook de stopborden aan de overkant van een kruising bijvoorbeeld?! Ondertussen zat iedereen in het ritme en trokken er in een lekker vaartje groepjes mobiele levensgenieters aan het open Zeeuwse landschap voorbij. En ja hoor, daar sprong de eerste inheemse Truus al de weg op om een scène te schoppen. Het ging echt níet hard, maar kennelijk had het dametje in kwestie de weg hier spontaan tot 30-km/h-zone verheven. Ze blafte harder dan haar hond naar de tot stilstand gemaande voorste CC-liefhebbers. Wij vreesden zelfs nog even hier met een undercover-agent van doen te hebben. Niet veel later stond een andere neanderthaler driftig met zijn hand te gebaren, waarop we vrolijk terugzwaaiden, want dat staat altijd wel zo aardig. Karresporen ontmoetten we ook op de route, alsmede smalle weggetjes met weinig passeermogelijkheden voor tegenliggers. Tsja, dan sta je als local wel een poosje te wachten voordat die stoet 206’en voorbij is. Jammer nou dat we niet zo hard reden… 14

MOOISTE ERVARING MET DE CC

: Op onze eerste clubmeeting, april 2002, het parkeerterrein van de Jeu de Boules club Vlaardingen op komen rijden die vol stond met tientallen CC’tjes. Maar ook de weddenschap die ik al zo’n twee jaar heb met de plaatselijke wasstraat om een keer met open dak door de wasstraat te rijden.

SLECHTSTE ERVARING MET DE CC

MOOISTE PUNT VAN DE CC

MINSTE PUNT VAN DE CC

VAKANTIEPLANNEN MET DE CC

VOLGENDE AUTO WEER EEN CC

: In het eerste jaar erg veel terug geweest naar de garage met de gebruikelijke en welbekende problemen :Het lekkere sportieve en gezellige uiterlijk van de 206CC, wat zijn grotere broer, de 307CC, mist en natuurlijk het elektrisch stalen dak dat iedere keer voor verbaasde blikken zorgt. :De technische verrassingen die je regelmatig mee maakt, zoals het onderweg uitvallen van de gehele binnen en buitenverlichting, de piepjes en kraakjes maar het went van zelf in de loop van de jaren.

: Nee niet echt, wel veel korte tripjes van een paar dagen zoals ieder jaar met een aantal CC-vrienden naar Spa. Het lijkt mij ook wel leuk om is een keer met een hele club het kanaal over te steken richting Engeland en lekker langs de kust te toeren. :Ja hoor, we nemen voorlopig nog geen afscheid van ons huidige bijzondere exemplaar, maar we wachten op de komst van de 207 CC in 2006, dat ben je als trouw clublid wel verplicht vindt ik, voor ons geen andere soort cabrio. 11

Peus-Ho! Flitsen door het vredige Zeeuwse land Zeeuwen houden niet van avontuurlijke automobilisten. Ze hebben Gatsometers, undercover-agenten in boerinnenuitdossing, om-en-omweggetjes en karresporen. Nee, de 206 CC-piloot kreeg het zaterdag 25 september jl. niet cadeau, tijdens de Najaarsmeeting. Thuiswedstrijd, makkie. Wij Brabo’s uit de metropool Dorst keken er lichtjes tegen aan: even een stapje over de provinciegrens maken om een zaterdagje relaxed te recreëren. Helaas waren de eerste zondagsrijders al (24 uur te vroeg) wakker en bezetten de linkerbaan als Palestijnen de Gazastrook. Je ziet in het weekend trouwens de meest vreemdsoortige voertuigen rijden: we lazen achterop (hadden we tijd zat voor, want ze moesten nog twintig auto’s voorbijsukkelen alvorens naar rechts te gaan) iets van : Daihatsjoe, Suzuki Isniks, Fiat Multivla, Volkswagen Caramelle en Lancia Lybresse. Terwijl we overpeinsden in welke kleuterschoolklas ze een tekenwedstrijd hadden gehouden naderden we Hoes. Het heet eigenlijk Goes, maar als je goed naar de Zeelandbewoners luistert moet het Hoes zijn. De hemel leek ineens blauw, maar al snel ontdekten we dat we tegen de enorme Blue Box-gevel van Peugeot-dealer P.T.A. aan staarden. Daarboven was het gewoon grauw, hoewel gelukkig droog.

Vlak voor we het P.T.A.-pand betraden werden we haast van de sokken gereden door Gerard en Marjan, met hun CC waaraan alles rood is behalve hun remlichten. Die werkten namelijk niet. Leuk, die viskomlampies als accessoire, maar dan moeten ze het wél doen. Wat trouwens heel erg klopt aan deze auto: hij is voorzien van een zwart-rood lederen interieur, bij de zeldzame buitenkleur Rouge Aden. Stukje huisvlijt van de dealer, want officieel kan het niet. Nee, vindt Peugeot, het moet alleen mogelijk zijn in combinatie met de (inmiddels niet meer te bestellen) bessenrode kleur Rouge Lucifer. En dat vloekt nou net als ik-weet-niet-wat!

Wietplantage

Voor ons draaide precies eenzelfde Vert Maori 206 CC het terrein op, met alleen een ander uitlaatpijpje. We volgden deze en parkeerden ernaast, voor de verbroedering.

Binnen vergaarden we gauw een bak koffie en thee en propten een zwaar besuikerd, door Zeeuws meisje aangeboden croissantje naar binnen. Mierzoet (dat croissantje) en dus verslavend lekker. Op dit tijdstip van de dag, 10.30 uur, had ik ineens al geen zin meer in iets hartigs. We gaven onze ogen eens goed de kost. Een hoge, ruim opgezette showroom in de welbekende Peugeot-stijl met veel blauw, wit en hout. Samen met een enorme werkplaats en wat tussenliggende ruimtes vult deze ongeveer tweederde van het totale onderkomen. De rest staat leeg, dus mocht er nog iemand plannen hebben… Veel licht en ruimte in overvloed voor een grote generator: ideaal voor een wietplantage. Even later beende mijn Peugeot Experience-collega Michel Prins op ons af. Hij zag er druk-druk-druk uit en bleek dat ook te zijn, want er moest een reservewiel onder zijn (nou ja, moeders) 206 CC gehangen worden. Kort na het wegrijden thuis had hij een eerder kromgereden velg geconstateerd en telefonisch een andere gereserveerd bij de werkplaats van PTA. Hoefde niets te kosten; perfecte service! Ons bin helemaal niet zo zuunig hier.

12

13

Huisvlijt