Periode berichten 2013 ______________________________________________________________________________________________
Stukjes uit periodiek november
december 2013
Kloosterdagen tijdens de King’s Week 2013 WAT IS VRIJHEID? Een vraag die wij tijdens de kloosterdagen met elkaar aan de hand van een veelheid aan stellingen hebben geprobeerd te beantwoorden. Ook een vraag die leidde tot een aantal antwoorden van deelnemers. Zowel van de stellingen als van de antwoorden vindt u hierbij een gedeeltelijk overzicht.
Vrijheid is verbonden met de totaliteit van het leven. Vrijheid is dat wat je doet met wat jou is aangedaan. Door welke beperkende gedachten laat jij jouw vrijheid belemmeren? Vrijheid bestaat uit het erkennen van grenzen. Vrijheid is het enige ding dat je niet hebben kunt als je niet bereid bent het ook aan anderen te geven. Wees meester over uzelf, over wat u doet, zegt en denkt, wees vrij. Vrijheid is leven in verbondenheid. Vrijheid is vreugde. Vrijheid is de geest in werking
Is er een stelling die u bijzonder aanspreekt of juist niet, of heeft u een heel ander beeld of idee bij deze vraag. Stuur dan uw reactie naar de redactie van Het Naarder Licht en een nieuwe bron van uitwisseling in ons periodiek is geboren.
Advent en Kerstmis De adventsperiode, die op 1 december 2013 begint, luidt het nieuwe kerkelijk jaar in. De zondag daarvoor bereiden we ons voor op die periode. We evalueren wat we het afgelopen jaar hebben geleerd. Wij proberen te ontdekken hoe groot de toename van onze wijsheid is door de ervaringen te herkennen als lessen en door de lessen te begrijpen. De staat van kennis waar we dan in belanden is eigenlijk het startpakket voor het volgende jaar. Misschien kan je het wel zien als het inpakken van je rugzak. Om de wijsheid te herkennen moeten wij ons realiseren dat dit een wijsheid is, die in feite het grote "weten" van God is. Het tot ons komen van het "weten" van God, is het Goddelijk weten dat ons ingegeven wordt via de Heilige Geest. Het verwijst naar Pinksteren. Het gebeurt in de taal die wij als individu begrijpen. En het delen van die Wijsheid zorgt ervoor dat wij elkaar verstaan. Dat wij elkaars "taal" spreken. Dat is ook de reden dat de kleur van die zondag voor Advent rood is. Dat het in het teken staat van de Heilige Geest. Als de rugzak gepakt is, stappen wij af op de eerste zondag van Advent. Wij stappen het duister in. Wij gaan op zoek naar de tempel die wij moeten bouwen om het nieuwe licht in ons te laten ontwaken, werkend aan de solide opbouw van onze tempel moeten wij zorgen dat de pilaren goed zijn. Dat zij stevig op de grond staan en schoonheid en degelijkheid uitstralen. De pilaren of zuilen worden vertegenwoordigd door de vier zondagen van Advent. Om een krachtige helper te zijn, die werkt aan Gods Grote Plan, ……… Refererend aan het jaar dat achter ons ligt kunnen wij bij onszelf en in onze omgeving een krachtige poging doen om te onderkennen wat waar is en wat niet. Herkennen we de juiste wijsheid, het juiste ultieme weten? U mag het zeggen!. Een enorm groeiproces, waar beelden en visies toch iedere keer weer een beetje bijgesteld worden. Komt er dan nooit een eind aan? Ik weet helaas het antwoord, en u ook. Nee. Er komt geen eind aan, althans het heeft er de schijn van. Onderscheiden wat juist is, ga er
maar aan staan. En toch wordt het van ons verwacht. Daarom hebben we die rugzak. Een rugzak met materiaal waar we het ook mee moeten doen. Een trui die verwarmt. Maar er is vooralsnog geen trui die voldoet. Zeker hij voelt regelmatig prettig aan, maar soms hij toch te warm en soms toch nog te koud. En als hij van eerlijk wol is kan hij nog ergerlijk kriebelen ook. De regenjas heeft ook zijn beperkingen. Houdt hij voldoende water tegen of ga je er toch in zweten bij teveel beweging. Hij maakt lawaai als je loopt. Hij geeft geen warmte. Zo kunnen we nog een poosje doorgaan met de rugzak. Voor de time being is het ons instrument en het is onze taak om het er het beste van te maken. Een, voor ons in ieder geval, nu juist ingepakte rugzak geeft ons de mogelijkheid om er goed en comfortabel op uit te trekken. Gek is dat. Een van de thema's, de 2e pilaar, is zelfvergetelheid. Jezelf vergeten. Wanneer kan je jezelf vergeten? Als je goed voor jezelf zorgt. Ook weer zo'n dubbel gegeven. Je kan alleen maar goed voor een ander zorgen als je goed voor jezelf zorgt. Als je makkelijker bij de ander wilt komen en sneller dingen wilt bereiken, kan je jezelf sneller verplaatsen met een lege rugzak. Lastig alleen als je uiteindelijk niets bereikt, omdat je iets van de inhoud hebt weggegooid. Als je jezelf dan vergeet vries je in de koude winternacht gewoon dood. Alle mooie legendes ten spijt, moet men volgens mij zorgen dat men zich comfortabel voelt. Dat betekent niet dat je moet genieten van overbodige luxe. Op geestelijk gebied is het ook zo. In een meditatie moet je comfortabel zijn. Dan kan je jezelf richten op datgene waar het werkelijk om gaat. Zelf word ik gek van pogingen om in een Lotushouding te gaan zitten. Mijn lichaam verdraagt dat niet. Dat zal vast wel iets zeggen, maar op een gewone stoel of al wandelend gaat het bij mij veel beter. Zelfvergetelheid vindt meer kracht als je in een zeker geestelijk comfort verkeert. Kennis, weten, het is niets zonder de Liefde. Liefde is warm en het allerkoudste gloeit er van op. Vaak sturen wij de Liefde altijd naar buiten. Want dat hoort zo, dat is mooi. Zo hebben we dat geleerd. Maar hoe kijken we naar onze rugzak? Kunnen we er blij mee zijn? Worden we daar warm van? Liefde geven omdat je ergens warm van wordt of ergens warm voor loopt is een natuurlijk proces. Echter, Liefde vind veel meer kracht als er dingen in je geopenbaard worden die je ook kan koesteren. Misschien is die Liefdekracht in de Adventsperiode wel van een andere orde dan op andere momenten. Een liefde-aspect wat zich als het ware naar binnen keert. Waar we warm worden van de inhoud van onze eigen rugzak. Als we met Liefde naar de inhoud van onze eigen rugzak kijken en we worden daar warm van, dan gloeit er iets in ons op. Dan zien we die vurige kool ontstaan, die het begin is van het nieuwe Licht. Het nieuwe Licht dat heel is, dat ons de gelegenheid geeft om de zaken in meer juiste proporties te zien en in te voelen. Dan schijnt als het ware met ons handelen de hele inhoud van die rugzak vooruit. Voor die tijd en voor dat moment en voor ons specifieke eigen persoonlijk wezen wordt ons handelen verantwoord, verantwoord naar ons gelouterd inzicht voor dat moment. Dan gebeurt het. Je Licht ontvlamt vanuit de gloeiende kool en het gaat branden. In je naakte onschuld, zonder bijbedoelingen en zuiver, lig je in de grot, wordt je geboren. Je licht gaat steeds meer stralen. Je tempel is gevestigd. De vele kaarsen die wij met Kerstmis zien, geven al die geboorten aan van iedereen die bewust of onbewust met deze periode van Advent en Kerst bezig is. Wij trekken als nieuw geboren het nieuwe jaar in en proberen weer te ervaren hoe de inwijdingen zijn, waarin Jezus ons is voorgegaan. Eerst ingewijd worden en vervolgens de inhoud van de rugzak aanpassen aan datgene wat we moeten gaan leren en vervolgens na Pinksteren het geleerde weer in praktijk gaan brengen. Ik wens u een goede Adventsperiode, een gezegend Kerstfeest en een voorspoedig en zegenrijk Nieuwjaar toe. Pr. Parcival van Gessel
Kerstsymbolen Het verhaal van de geboorte van Jezus als de zoon van Maria en Jozef is het meest aansprekende verhaal dat we in het tweede deel van de Bijbel, het z.g. Nieuwe Testament tegenkomen. In dit deel wordt in een aantal verhalen verteld over de geboorte, het leven en het sterven van Jezus. Hij wordt aangekondigd als het Nieuwe Licht, de Koning die zal heersen over alle volkeren. Het tijdstip van de geboorte is echter niet in alle kerken hetzelfde. Om verschillende redenen zijn vele verschillende data gekozen. Het gaat echter om de achtergrond die op een bepaalde wijze aan de mensen verteld moet worden in een taal die zij kunnen begrijpen.
Het is mogelijk om uit het levensverhaal wijsheid te putten om de maatschappij op een goede wijze te ordenen. Het doel is om een leefgemeenschap te krijgen die in harmonie leeft. Dit wordt wel genoemd het Koninkrijk van God. Het is een wijze van zeggen om een goede leefsituatie aan te duiden. De Christus vertelt ook steeds dat de mensheid als totaal als een eenheid te beschouwen is, of als één lichaam. Dus ook alle mensen die niet tot een Christelijke godsdienst behoren. In de Mis in de Katholieke kerken wordt dan ook tijdens de H. Mis getracht die omvorming van de aardse materie tot zijn volmaakte vorm aan te duiden door die eenheid weer te geven in het Lichaam en Bloed van de Christus. Het is mogelijk om zo'n kerkelijk verhaal op verschillende wijzen uit te leggen. De ene mogelijkheid is om uit het verhaal dat beschreven is levenslessen te halen, de andere is om het verhaal te gebruiken om een veel algemener verhaal over het leven en de zin er van duidelijk te maken. Dit algemene verhaal is het verhaal van het steeds weer terugkomen van het Levenslicht dat in alle culturen op een speciale manier verteld wordt. Ook in Noord Europa kende de daar levende volkeren een verhaal om dat principe aan te duiden. Echter toen dit gebied zogenaamd gekerstend werd door de Romeinen is de ons bekend vorm als de Edda ontstaan. De Romeinen gebruikten de visie van deze volkeren in een aangepaste vorm voor het Christendom, waardoor zij eerder bereid waren om het staatsbestuur van de Romeinen te aanvaarden. Deze volkeren, de Germanen en de Kelten, hadden reeds een religieus leven dat gegrond was op het kijken naar de natuur om zich heen en het verschijnen van de verschillende planeten en andere hemellichamen aan de hemelwereld. Om het voor deze volkeren gemakkelijker te maken om zich een burger te mogen voelen van het grote Romeinse Rijk, is de geboorte van het Nieuwe Licht, het zogenaamde Joelfeest midden in de Winter, overgenomen. Dit Joelfeest werd gebruikt als de geboorte van het Christuskind midden in de winternacht op het zelfde tijdstip dat de Zon in het zuiden zijn verste punt bereikt schijnt te hebben. Het is merkwaardig dat uiteindelijk voor de zelfde datum is gekozen als de geboorte van Horus bij Isis uit de Egyptische verhalen. De datum is dus niet plaats gebonden maar wordt gerelateerd aan de beweging van de lichten aan de hemel. Wanneer een verhaal verteld wordt om eigenlijk iets anders te vertellen dan kan dat hele verhaal als een symbool beschouwd worden. Een symbool is iets dat een veel groter geheel duidelijk wil maken. Een bekend symbool in de profane wereld is een witte driehoek met een rode rand die geplaatst is bij een kruispunt van wegen, dit is ook een symbool, het wil zeggen dat je bij een gevaarlijke kruising van wegen bent en dat je extra goed moet opletten op het verkeer van alle wegen. Zo is het verhaal van de Christus te beschouwen als het proces van het ontstaan van de gehele wereld of beter gezegd: van de kosmos die door de goddelijke energie ontstaat. Het Licht van de Oerbron gaat naar de materiële wereld om daar door het belevendigen van de materie, de aardse stof, deze zich te laten ontwikkelen tot weer het Goddelijke niveau. Wij zouden kunnen zeggen dat de Oerbron de Boodschapper naar de Aarde stuurt opdat de mensheid er levenslessen uit kan halen. De figuren en situaties die in het verhaal gebruikt worden zijn beelden die de mensen, aan wie het verteld wordt, gemakkelijk kunnen begrijpen omdat deze beelden voor hen herkenbaar zijn; deze beelden vertegenwoordigen ook een veel grotere waarheid. Die waarheid of achtergrond is een zeer persoonlijke verklaring die past bij het beeld dat iemand van de wereld om zich heen wil maken. Er zijn vele wijzen van verklaren van een symbool mogelijk. Wel zullen zij, in essentie, allen met elkaar te maken hebben. Ik heb getracht om verschillende symbolen uit het verhaal van de geboorte van het Licht een, voor mij, ruimere plaats te geven. De boodschap die verteld wordt is dat wij met behulp van dat Licht de duisternis in ons en in onze omgeving, die wij zo klein of zo groot kunnen denken als wij maar willen, te laten verdwijnen. Als het Licht wordt dan kunnen wij misschien zien waardoor er geen harmonie of vrede in ons of om ons heen is. Wij komen vaak tegen dat een bepaalde ruimte in harmonie is als 7 bijzondere principes aanwezig zijn. Deze 7 principes zijn in de Vrij-Katholieke Kerk te vinden in het plaatsen van 7 kaarsen op het Altaar of het plaatsen van 7 kruizen op speciale plaatsen in de kerkruimte. In een verklaring over de uitleg van het Kerstverhaal kwam ik tegen dat deze 7 principes ook in dat verhaal zijn te vinden. Wij moeten daartoe het verhaal van de geboorte van het Christus-kind zien als een beschrijving van ons zelf. Het is de moeite waard om dieper over deze zienswijze na te denken. In het Kerstverhaal wordt verteld dat de mens bestaat uit een geestelijke drie-eenheid en uit vier andere principes die wij kunnen noemen: het Verstand, het Gevoel, de Levensenergie en het Stoffelijk lichaam van de mens.
Op een bepaald moment komt de Aartsengel Gabriël aan Maria vertellen dat er over enige tijd de geboorte van een Zoon te verwachten is, deze engel zou te vergelijken kunnen zijn met het meest Goddelijke lichtgevende deel van de mens; dit deel wordt ook wel eens de Goddelijke Vonk of de Monade genoemd. De Lelie die door de Aartsengel gedragen wordt zou te vergelijken kunnen zijn met de wil die er is om iets te gaan scheppen. Maria zou dan staan voor het Goddelijke Verstand wat ook wel eens de Ziel of het Ego genoemd wordt. Alleen zij is in staat om de Stem van de in ons wonende geest te horen. Als de scheppingskracht de materie doordringt dan ontstaat, door de liefde waarmee dit gebeurt, het Nieuwe Leven in de vorm van het Kindeke Jezus. Wanneer het meest geestelijke in de schepping, het goddelijke in de Kosmos, het meest stoffelijke, de Aarde, geheel doordringt en deze twee krachten samen één lichaam vormen, dan is het resultaat een Kind. Het is dus mogelijk om Gabriël, Maria en Jezus te zien als figuren die in elk mens de geestelijke drie-eenheid vertegenwoordigen. Jozef speelt in dit verhaal wel degelijk een rol en kan gezien worden als het principe van de bewerker van de materie, hij was timmerman en moet zeer verstandelijk te werk gaan om zijn werkstuk te kunnen laten ontstaan vanaf het geestelijke ontwerp tot de stoffelijk vorm er van te realiseren. Hij zou kunnen staan voor de dagelijkse werkzaamheden die door het verstand geleid worden. In het verhaal wordt verteld dat er twee dieren, een Os en een Ezel, bij de kribbe waren. Deze twee dieren zouden te vergelijken zijn met de gevoelens van de Liefde die dienstbaar is. De aanwezigheid van een Os en een Ezel kunnen gezien worden als de gevoelens die gegeven of ontvangen kunnen worden. De Os ademt uit als hij geluid geeft terwijl de Ezel dat doet als hij de levenskracht inademt. De Kribbe die in de Stal staat kan een zinnebeeld zijn voor de drager van de levensenergie. In een kribbe hoort het voedsel voor de dieren te liggen (het is te vergelijken met de levensboot waarin in Egypte Osiris, een Symbool voor de Levenskracht, die langs de Hemel gaat van Oost naar West). Later biedt de Christus symbolisch zijn lichaam aan als geestelijk voedsel voor de mens, dat symbool is hetgeen wij in de Heilige Mis steeds weer trachten uit te beelden. In de Heilige Mis wordt dan gezegd:Doe dit zo vaak gij dit doen zult, te Mijner gedachtenis. De Stal zelf omvat al de voorgaande principes en is te vergelijken met het stoffelijke lichaam van de mens dat ook al de voorgaande principes in zich herbergt. Jozef, de Dieren, de Kribbe en de Stal staan dan voor die vier andere principes. De Stal is tevens te vergelijken met de Kelk op het Altaar. Bethlehem is een stad. Een stad is een plaats waar alle levensfuncties in een organisatorisch geheel zijn samengevoegd, mensen en dieren. Het zou ook gezien kunnen worden als het in harmonie samen gaan van het geestelijke en het stoffelijke principe in de schepping. De Herberg zou gezien kunnen worden als de mens op zich met zijn stoffelijk en geestelijke behoeften. Van oudsher waren de herbergen in Judea vaak in een carré gebouwd rondom een Hof, waar de mensen boven aten en sliepen en de dieren beneden, hetzij op de Binnenhof hetzij in de Stal. Het boven en beneden zijn ook weer twee bekende basis principes van elke levende vorm, de aardse en de hemelse vorm. De Herberg was eigenlijk vol, de mens was dus geheel vervuld van de wereldse genoegens, dan is de mens ook niet toegankelijk voor nieuwe levensidealen. Het dierlijke was nog niet geheel vol zodat daar de wonderbare geboorte van het Christusprincipe beneden in de Stal kon plaatsvinden. De koning begreep ook niets van de boodschap van de nieuwe Wereldkoning, hetgeen verteld werd en vertaalde het meteen naar een poging hem uit zijn functie van, stoffelijk beheerder te zetten en liet daarom alle pasgeboren kinderen vermoorden (datzelfde verhaal komt ook voor in het Hindoeïsme waarin een boze Oom alle pasgeborene kinderen liet vermoorden). Op deze wijze is het mogelijk om een diepere inhoud te vinden in het verhaal van dit kerstverhaal. Het Evangelie van Johannes begint met: 'In den beginnen was het woord . . . . ' en iets verder staat 'en de mens heeft het niet begrepen'. Ook dat verhaal, het zogenaamde Evangelie, heeft een grotere waarheid te vertellen dan dat de woorden op zich zouden kunnen vermoeden. Als we alleen maar naar de woorden 'Stal' en 'Kribbe' kijken dan vinden we meestal dat het plaatsen zijn waar de stadsbevolking zich beter niet mee kan bemoeien. Het is alleen wel de plaats waar het stoffelijke leven begint. Wanneer je kunt inzien dat woorden meer kunnen vertellen dan dat de meeste mensen er
in willen zien, dat ze een meer geestelijke kant hebben, dan is een Stal een beter woord voor Herberg omdat wij, in de huidige tijd, het woord Herberg niet meer aan een Stal verbinden. Wanneer de Nieuwe Koning op aarde wordt geboren dan komen drie andere Koningen, of Wijze Mannen, de nieuwe Koning begroeten en welkom heten op deze aarde. Zij geven drie zeer essentiële gaven van de Aarde: Goud, Mirre en Wierook. Deze drie gaven kunnen vergeleken worden met de eerder genoemde geestelijke drie-eenheid: Wil of Levenskracht, Wijsheid (niet het verstandelijk denken) en Liefde of Schoonheid. Dit zijn drie eigenschappen die wij moeten gebruiken om Koning te worden van onze eigen Wereld. Deze eigenschappen kunnen ook teruggevonden worden in de elementen van Aarde, Water en Vuur. Een Koning is degene die de stoffelijke zaken bestuurt en een Hogepriester is degene die de geestelijke zaken behartigt. In een goede vorm zouden de Staat en de Kerk samen in goede harmonie de bevolking moeten kunnen besturen, alleen ontstaat de disharmonie meestal door de machtswellust van één van de twee partijen of door de onkunde van de waarde van de andere en/of eigen partij. In Egypte was de Pharao zowel Koning als Hogepriester. Maar in Nederland is op een bepaald moment, door een verkeerde verstrengeling van machten, de scheiding van Kerk en Staat ingevoerd. Dat heeft nu het voordeel dat niet één Staatsgodsdienst aanvaard of voorgeschreven wordt maar dat er een vrijheid is van een godsdienstige beleving. Het zijn veel verschillende onderwerpen die geen van allen uitputtend zijn besproken, maar ieder moet voor zichzelf datgene in de symbolen zoeken wat hem het meeste aanspreekt en daarmee zijn eigen wereldbeeld opbouwen. Het symbool Os Enig zoekwerk betreffende het symbool van de “Os” geeft een frappante overeenkomst met de symbolen uit oude culturen. Het pictograph van de eerste letter van het Joodse alfabet is een Ossenkop met twee hoorns. De letter is protosemitisch en ontstaan uit het Phoenetische alfabet. De Hebreeuwse letters zijn ontstaan uit pictogrammen van het spijkerschrift en de hiëroglyfen. In 1700 voor Chr. bestond er het Phoenitische schrift, dat klanken verbeeldde. Dit vind je ook terug in het Hebreeuws. Uit het Hebreeuws is het Grieks en Latijn ontstaan. De letter Aleph ? is een vereenvoudiging van de Ossenkop . Het heeft de betekenis gekregen van de oerscheppingskracht, de leider of de Vader van het Alfabet waaruit alles ontstaat. Het een symbool voor het onbegrijpelijke mysterie van de Eenheid van God. Eén verklaring van de Aleph is dat het een symbool is voor de verbinding van de twee Iods ? van hemel en aarde en kan de mystieke kracht van God genoemd worden. Het is de hand die scheppend werkzaam is zowel naar boven als beneden. De Hebreeuwse letters zijn ontstaan uit pictogrammen van het spijkerschrift en de hiëroglyfen. De Ossenkop is een oud symbool. In een museum in Turkije zag ik een heel oud Turks Zonneteken dat leek op de kop van een Os waarbinnen de Heilige Drie-eenheid als 3 ossenkoppen afgebeeld waren. Het is een Symbool voor de scheppende kracht waarin de drie-eenheid nog verborgen is. In het verleden werden steden in het Jiddisch aangeduid met hun eerste letter in het Hebreeuwse alfabet. “Amsterdam” heette Mokum Allef, Rotterdam werd zo Mokum Reesj oftewel 'Stad A' en 'Stad R'. Thans is slechts het woord Mokum daarvan overgebleven als aanduiding voor Amsterdam. Het symbool “Ezel”. In de Middeleeuwen hield men runderen met name om als werktuig te dienen. De Os speelt een hoofdrol bij het ploegen en het vervoer. Ze zijn langzamer dan paarden, maar kunnen meer gewicht sjouwen. De Os is dan een symbool van rijkdom en kracht. Hij wordt ook belast met een machtige christologische symboliek: een zachtaardig en vreedzaam wezen, vol geduld en goedheid, en hij graaft net als Christus vruchtbare sporen en offert zich om de mens te dienen. Een stevig verankerd symbool van domheid, maar traditioneel met een bredere betekenis. Een ezel werd door Christus gekozen als rijdier voor zijn intocht in Jeruzalem waarmee een profetie uitkwam: hij doelde op de deugd van de bescheidenheid en in het christelijk denken staat de ezel dan ook voor deemoed, geduld en armoede. Een oude naam voor Jeruzalem is “De stad die Venus bouwde”. In China rijden de onsterfelijken op ezels. Een uitleg voor de aanwezigheid van deze twee dieren zou kunnen zijn dat de Os de relatie tussen de Hemel en de Aarde vertegenwoordigt waar de Oerkracht vandaan komt en de Ezel die de onsterfelijke
Mens naar de stad bracht die door Venus, de Oermoeder, gebouwd was. Zowel Maria als Jezus reden op een Ezel. Zo is ook de Ezel al een zeer oud symbool met een gelijke waarde in culturen. Pr. Tom Fokker
Kloosterdagen tijdens de King’s Week 2013 De King’s Week vindt plaats van 21 september t/m 1 oktober. Ook dan gaan we weer zogenaamde Kloosterdagen organiseren en wel vanaf woensdagavond 25 september t/m zondag 29 september. Het gaat in die week om het Koninkrijk van de Engelen en er wordt aandacht gegeven aan de Aartsengelen en engelen in het algemeen. Zowel praktisch in onze omgeving, als kosmisch wordt het Engelenrijk belicht. We proberen een programma te maken van bezinning, uitwisseling en creativiteit. Binnenkort beginnen we met de organisatie. En ook hier geldt: “het gaat door”. Binnen niet al te lange tijd zult u bericht ontvangen met het definitieve programma.
Terugblik kloosterdagen in de stille week Ze werden gehouden in de Stille of Goede Week. Het begon op woensdagavond 27 maart en eindigde op 1e Paasdag, op 31 maart. De organisatie was in klein comité opgezet en uiteindelijk ter plaatse deden veel handen het werk. Wij hadden ons voorgenomen dat de retraite in ieder geval door zou gaan, al waren we met z’n tweeën geweest. Binnen het ITC heeft men inmiddels de ervaring dat sluitingstermijnen niet echt werken en dat het nemen van een risico in deze betrekkelijk is. Een en ander is lastig als je afhankelijk bent van catering en dat waren we wel. Samen koken heeft een paar lastige componenten. Je moet er mensen voor hebben, en die hadden we niet. Het vraagt veel meer organisatie. En de koks kunnen aan grote delen van het programma niet deel nemen. We hebben een biologische cateraar (www.puurvanjan.nl) gevonden in Almere, die verbonden is met “de Kemphaan”en die ook op korte termijn kan leveren, want dat is een volgend probleem bij cateraars. Die willen vaak weken van te voren de aantallen al weten. Uiteindelijk waren we met ongeveer 20 deelnemers. Onze Bisschoppen +Gert-Jan en +Peter waren ook regelmatig aanwezig en het geheel werd ook inhoudelijk erg gewaardeerd en dat geeft moed. Het bleek door de manier van organiseren goed te doen. Het eten was prima en er was een bijzondere warme sfeer met een groot onderling vertrouwen. Iedereen heel erg bedankt . Met name Lucy Bouma en Marjan van Heijningen die de organisatie van de kleine maaltijden en de koffie op zich hadden genomen. Helen Wieman onze voorzitter die heel veel geregeld heeft . En alle helpende handen. Mgr.+Peter, die een mooie inleiding had over het wijden van de oliën en de Priesters Christiaan de Moraaz-Imans en Jos Wieman, die ons een kijkje gaven in respectievelijk de Nag hamadi geschriften en de Wijding van het Vuur en Pasen. Zelf kon ik een bijdrage geven in de thema’s “Je eigen inwijdingsweg” en “het ervaren van de Stilte”.
Het Onze Vader in de vernieuwde liturgie Een van de meest opvallende veranderingen in de vernieuwde liturgie is wel die van het Onze Vader. Er is mij gebleken dat hier ook de meest felle kritiek te horen valt. Een goede reden om nader te bekijken hoe de verandering is gegroeid. De kritiek is: "Van het Onze Vader moet je afblijven. Het is een universeel gebed. Het is ook het gebed dat ons verbindt met andere Christelijke denominaties." Een begrijpelijke reactie en als het over eenheid gaat is deze reactie geheel te rechtvaardigen, (ware het niet dat ook bij de andere Christelijke denominaties ietwat andere 'vertalingen' van het Onze Vader worden gebruikt.) Echter: op zoek naar de meest oorspronkelijke woorden van het Onze Vader komen we uit bij het werk van Neal Douglas Klotz. Iemand die zich de Aramese taal goed heeft eigen gemaakt en vanuit dit Aramees (de taal die in de tijd van Jezus in het toenmalige Palestina werd gesproken) het Onze Vader
een verdiepende betekenis heeft gegeven. Nu moet je weten dat het Aramees een totaal andere taal is dan bv het Grieks waaruit de westerse talen zijn gegroeid. Het Aramees is een taal die zich heeft gevormd rond werkwoorden, terwijl het Grieks zich heeft ontwikkeld vanuit het zelfstandige naamwoord. Je kunt je voorstellen dat er dan twee nogal verschillende taalsoorten ontstaan. De een is vol van beelden, meerlaagse duidingen en ligt dichter bij de alledaagse beleefde werkelijkheid (het Aramees) terwijl de andere zich veel meer leent voor de logica en de discussie en de redenering (het Grieks) Jezus, als Aramees sprekende, vertelt ons ook verhalen als Hij ons iets probeert uit te leggen in een taal en een beeldspraak die heel dicht bij de mensen ligt en die op verschillende niveaus te begrijpen valt. Laten we dan vanuit het Aramees eens kijken naar de bedoelde regel uit het Onze Vader. EN LEID ONS NIET IN VERZOEKING, MAAR VERLOS ONS VAN HET BOZE. In de Aramese vertaling is er niemand van buiten 'die ons in de verzoeking leidt', en God wel in de laatste plaats. En dan geef ik toch maar even de Aramese woorden in kwestie weer. 'Wela taglan l'nesjoena, ela patsan min biesja'. Je mag ze weer vergeten, maar hier wel even handig om de vertalingen aan te geven. 'Wela taghlan' kan worden vertaald met: 'laat ons niet binnen gaan in' , 'laat ons niet verleid worden door de verschijning van', of 'laat ons niet ophopen wat vals of illusoir is'. Het is een waarschuwing, of een vergeten herinnering die opwelt en ons dit doet zeggen. 'Nesjoema' kan vertaald worden met 'verleiding' in de Aramese betekenis van iets dat tot innerlijke wankelmoedigheid of opwinding leidt en dat ons wegtrekt van het hogere doel van ons leven. De oude stam van het woord roept een beeld op van een vlag die heen en weer wappert in de wind - zoals de geest onzeker wordt door de verleidingen van het materialisme. Het is het beeld van vergetelheid: van het verliezen van onszelf in de verschijningsvormen en het nalaten van dieper schouwen wanneer de situatie daarom vraagt. In de volgende woorden is het woord 'biesja' wel één van de meest verkeerd vertaalde woorden en met de meest nare gevolgen. Het 'kwade' of het 'boze' zoals wij het woord 'biesja' meestal vertaald hebben, is een wel heel moraal gevoelige vertaling van iets wat de veel humanere en meeromvattende betekenis draagt van 'onrijp' of 'niet passend'. De stam van het woord verwijst naar dat wat onze voortgang vertraagt, evenals naar een gevoel van innerlijke schaamte over niet goede vruchten afwerpen. Het gaat hier over niet de juiste daad doen op het juiste moment. Het gaat hier over bewustwording en niet over de moraal van goed en kwaad. Deze zin is een bede om wijzer te worden, om los te raken van de greep die de dingen op ons hebben. Het is een vraag om innerlijke vrijheid van handelen (naar onze ziel). Het is een vraag om hulp in het bewustwordingsproces dat we gaan. We kunnen de verzoekingen niet vermijden, maar we moeten er dwars door heen. Er is geen God die ons bij de hand neemt en ons van de verzoekingen weghoudt, wel een goddelijke leiding waartoe we ons met onze bewuste wil kunnen richten en in die beweging vragen we dan aan God ons te leiden in onze verzoekingen en in het omgaan met het kwaad. En dat spreken we uit in de nieuwe formulering van bedoelde bede. En zo wordt het 'en leid ons niet in verzoeking' - 'en leid ons in onze verzoekingen, en in het omgaan met het kwaad. Pr. Eleonore Stukjes uit periodiek
Maart - April 2013
Nieuw lid Op zondag 3 februari werd mevr. José Versteeg door onze priester Eleonore toegelaten als lid van onze kerk. Wij zijn heel blij om José als nieuw lid in ons midden te hebben. José, van harte welkom en we hopen dat je veel geluk en bezieling zult vinden.
Liturgie en vernieuwing Door een team van vier priesters is in de afgelopen periode gewerkt aan de herziening van de liturgie. Het betreft de meest gebruikte delen van de liturgie: de H. Mis, Genezingsdienst, H. Lof, de Mariawijding en de Bezinning op de Wijsheid. Dit naar aanleiding van de veel gehoorde klacht dat de huidige liturgie te patriarchaal is.
De concept herziene liturgie is in een pilot-periode uitgeprobeerd in alle kerkgemeenten van de VKK in Nederland. De daaruit voortvloeiende opmerkingen zijn verwerkt en in de Clericale Synode besproken in aanwezigheid van het Episcopaat. De uiteindelijke versie is voorgelegd aan de Regionaris Mgr. P. Baaij. Hij heeft de liturgie begin januari 2013 goedgekeurd. Op de eerste zondag na Pasen (7 april 2013) worden de herziene delen van de liturgie ingevoerd. Tegelijk met deze herziening zijn ook de alternatieve lezingen gecorrigeerd en aangevuld die sinds Pasen 2010 in gebruik zijn. Dit zijn geselecteerde lezingen uit de Nag Hammadi geschriften die als alternatief voor de standaard epistels en evangeliën worden gebruikt tijdens de Mis. Deze herziene versie wordt ook op 7 april in gebruik genomen. Alle overige liturgiedelen van de VKK in Nederland worden door de liturgiecommissie vanaf maart 2013 herzien. De Requiemmis en de Huwelijksmis krijgen daarbij voorrang, gevolgd door o.a. de Completen, de Vespers en de Prime. Vanaf 7 april 2013 gaan ook wij met de vernieuwde liturgie van start. Vele leden in onze kerkgemeente waren tijdens de “pilot-periode” erg kritisch. Uiteindelijk is er binnen de Clericale Synode net zo lang gewerkt tot er consensus was. Vele veranderingen werden uiteindelijk niet doorgevoerd, veel zaken werden duidelijk verbeterd. ln een liturgie zal altijd wel iets zijn wat niet iedereen helemaal bevalt, of een liturgie nu oud is of nieuw. Dat heeft ook heel veel met onszelf te maken. Momenteel is men druk bezig de nieuwe boekjes te drukken. pr. Parcival van Gessel
Zondag 3 maart: vriendendag ITC Het Internationaal Theosofisch Centrum, waarop onze kerk gelegen is, organiseert regelmatig een vriendendag. Op deze dag horen de belangstellenden wat er allemaal leeft en gebeurt op het ITC, niet alleen in geestelijke maar ook in materiële zin. Zo wordt er binnenkort een begin gemaakt met het plaatsen van drie blokhutten die men kan huren. De Bos & Tuingroep zal iets vertellen over de bosinrichting in het gebied waar ze geplaatst gaan worden. Er wordt op de dag ook verteld over de veranderingen in de Besant Hall en de bibliotheek. Voor de bezoekers van onze kerk is het best interessant om dit allemaal eens te horen en ook om wat beter geïnformeerd te zijn. Het ITC en de kerk hebben een goede band en het ITC kan ondersteuning en belangstelling van onze bezoekers goed gebruiken. Op het ITC werken best veel “eilandjes” en “bruggen bouwen kan geen kwaad.” Inmiddels is de website van het ITC actief, www.itc-naarden.org en er is ook een link naar de VKK. We zijn van harte uitgenodigd voor de vriendendag! Komt u ook? Inloop zondag 3 maart om 12.30 uur in de Besant Hall met koffie. Het programma begint dan om 13.00 uur. Retraite Stille Week (woensdag 27 t/m zondag 31 maart) De voorbereidingen voor de retraite tijdens de Stille Week (de “Klooster-dagen rond het mysterie van Pasen”) zijn in volle gang. Een paar weken geleden heeft u hiervoor per post een inhoudelijk programma met aanmeldingsformulier ontvangen. Als u aan de Kloosterdagen mee wilt doen, is het fijn als u het aanmeldingsformulier zo spoedig mogelijk (uiterlijk zondag 10 maart) inlevert bij Helen Wieman, Badhuislaan 18, 1402 ST Bussum, tel. 0356932664, mail
[email protected]. Wij kunnen ons dan een beter beeld vormen van wat we kunnen verwachten. U kunt deelnemen aan de volledige retraite inclusief overnachtingen en alle maaltijden (€ 290,-- p.p.), maar ook kunt kiezen voor thuis overnachten en thuis ontbijten (€ 145,-- p.p.), of thuis overnachten en thuis ontbijten en avondeten (€ 80,-- p.p.).
Gemeenteavond “Taizé in Naarden” Op vrijdag 26 april zal ik u in een gemeenteavond nader laten kennismaken met de meditatieve, mantraachtige liederen uit de Franse kloostergemeenschap in Taizé. De liederen zijn vaak niet langer dan 1 of 2 regels. De melodie is veelal eenvoudig en na enige keren luisteren of oefenen al snel mee te zingen.
We zullen liederen gaan luisteren vanaf CD, maar vooral zelf gaan zingen, a capella, of met begeleiding op orgel of gitaar. Ik zal uiteraard teksten meenemen. De geschiedenis van de Taizé-gemeenschap begon in 1940 toen broeder Roger Schutz in het plaatsje Taizé in de omgeving van Cluny aankwam. Hij kocht er een huis waar hij mensen ging opvangen die het oorlogsgeweld trachtten te ontvluchten, voornamelijk Joden. Er sloten zich al snel enige broeders bij hem aan, waarmee de oecumenische gemeenschap was geboren. Anno 2007 waren er ruim 100 broeders in de communiteit. Vanaf het eind van de jaren vijftig kwamen er ook steeds meer jongeren op bezoek in Taizé. Mensen komen uit alle delen van de wereld naar Taizé, vandaar dat de liederen ook in heel veel verschillende talen worden gezongen. De broeders van Taizé zeggen zelf het volgende over hun liederen: “Het gezongen gebed is een van de belangrijkste uitdrukkingen van het zoeken naar God. Korte liederen, langere tijd herhaald, geven uitdrukking aan het meditatieve karakter. In slechts enkele woorden wordt een fundamentele werkelijkheid uitgedrukt, die men gemakkelijk met het verstand kan begrijpen. Als deze woorden, deze realiteit, bijna tot in het oneindige worden herhaald, dringen zij langzaamaan door tot de hele persoon. Meditatieve liederen maken ons open. In een gemeenschappelijk bidden en zingen wordt de kracht die opgeroepen wordt versterkt. Niets opent de deuren naar God beter dan de schoonheid van menselijke stemmen die samen zingen. Deze schoonheid laat ‘de vreugde van de hemel op aarde’ doorschemeren, zoals de christenen uit het Oosten dat noemen. Dan begint zich een innerlijk leven te ontwikkelen. De meditatieve liederen uit Taizé kunnen ook het persoonlijk gebed ondersteunen. Ze bouwen langzamerhand een eenheid op van de persoon in God en zij kunnen het werk, de gesprekken en de rust ondersteunen; zij verbinden gebed en dagelijks leven. Zelfs buiten ons weten om zetten zij in ons een gebed voort, in de stilte van ons hart.” De broederschap heeft vele CD’s in vele talen met de liederen uit Taizé uitgebracht. Eén ervan is geheel in het Nederlands. Die CD is opgenomen in 1997, het jaar dat ik samen met wijlen pr. Edmund Huster en nog enkele anderen een week in Taizé was. Wij waren samen onderdeel van het gelegenheidskoor waarmee deze CD is opgenomen in de grote kerk in Taizé. Het was heel veel oefenen en eindeloos herhalen voordat de opnames goed werden bevonden. Voor ons heeft dit een heel speciale dimensie aan aan ons verblijf in Taizé gegeven. Ik houd erg van de mantra’s uit Taizé, zoals ik ze maar noem. Vaak speel ik de melodieën ook op het orgel tijdens de wierokingen en communie-uitreiking in de H. Mis. Ik zie er daarom naar uit om op 26 april met u een avond “Taizé in Naarden” te vieren. Henry Hagen
Herinnering aan het 45-jarig jubileum van pr. Fokker Het Driekoningenfeest van 6 Januari 2013 is een dag geworden die we niet licht zullen vergeten. Parcival en Tom hadden al eerder, op zaterdag 5 januari bij de Requiemmis, bij het Credo het verwisselen van de leiding van het rituaal kunnen oefenen. We hadden op deze Zondag een volle kerk, maar na de Preek en het middengezang ging Tom onderuit en stonden plotseling hulpverleners als Politie en Ambulance medewerkers om hem heen die door Ton Versteeg gealarmeerd waren. Deze gebeurtenis gaf de gemeenteleden de mogelijkheid een tussentijdse koffiepauze in te lassen. Nadat Tom weer hersteld was en een plaats was gewezen op de eerste rij kwam Parcival in zijn eigen Kazuifel naar binnen om de H. Mis voort te zetten. In de eerste plaats wil ik allen heel hartelijk bedanken voor de goede gaven in geestelijke en in stoffelijke zin die ik van hen mocht ontvangen. Na de dienst was er eerst een uitgebreide koffietafel met heerlijk gebak en een aantal zeer gewaardeerde toespraken van Mgr. Peter Baaij, pr. Parcival van Gessel, Jos en Helen Wieman. Het was hartverwarmend te merken wat geestelijke vrienden, die van heinde en verre gekomen waren, voor elkaar kunnen betekenen. Een bijzonder geschenk van de geestelijkheid was een Missaal met een groter lettertype. Een bijzonder moment was toen pr. Jos Wieman, tot mijn grote verrassing, mijn koperen driedimensionale kruis weer in
volle glorie hersteld had. Vervolgens kreeg ik een interessant boek over de mogelijke werking van Stonehenge en een boek over gebedskettingen in verschillende culturen. De inhoud van een paar enveloppen zullen een goede bestemming krijgen voor iets waar ik weer gebruik van wil maken om mijn gedachten te kunnen verduidelijken. Nadat de lovende woorden gesproken waren heeft pr. Tom Fokker nog een aantal herinneringen over zijn Priesterwijding verteld en getracht enig verband te leggen tussen de getallen 5, 9 en 45. Het bijzondere bij zijn wijding was dat het ceremoniële Oosten in de Hostel, waar de diensten tijdelijk gehouden werden na de brand van de Besant Hall in 1966, naar het Noorden gericht was. In zijn beleving is dit de plaats van de Poolster waar een grote Vrouwelijke energie vandaan komt als het Sterrenlicht voor de Mensheid terwijl het Oosten meer een Zonnekracht is die bij het opgaan van de Zon voor ieder mens persoonlijk zichtbaar wordt. De gedachten om mijn achterliggende waarden van de symbolen duidelijk te maken wordt weergegeven in mijn Logo, de drielobbige lelie als symbool van de geestelijke drie-eenheid, die uit het gelijkarmige kruis van de vier elementen ontstaat. Toen alles op zijn einde leek te komen volgde er na het gebak nog een zeer grote verrassing in de vorm van een Pot Luck die bij ieder bijzonder in de smaak viel. Nogmaals wil ik mijn welgemeende dank uitspreken voor eenieder die bijgedragen heeft aan het slagen van deze dag; deze bijzondere dag is toch tot een goed eind gekomen en ging iedereen tevreden naar huis. Het blijft fascinerend om de kosmische wetmatigheden voor het ontstaan van de Schepping van het Al in het ontstaan van de regelmatige ruimtefiguren te ontdekken als een driedimensionaal kruis. Het kan gezien worden als 6 vormen van energie die uit één Bron de ruimte in stralen en door de cirkel van het bewustzijn beperkt worden. Pr. Tom Fokker
Stukjes uit periodiek
Januari - Februari 2013
Doop Mark Haccou Op zondag 2 december 2012, op de eerste zondag van Advent, werd in onze kapel Mark Haccou(20) gedoopt. Het was een prachtige dienst en er waren veel jonge mensen te gast. Mark kwam vroeger als kind heel vaak met zijn grootmoeder Annette mee naar onze diensten en heeft altijd een verlangen gekoesterd, wat nu bewaarheid werd. Hij studeert rechten in Groningen, maar zal toch regelmatig bij ons zijn. Mark, van harte welkom.
Themabijeenkomst Hildegard von Bingen Op zondag 9 december 2012 vond de gebruikelijke Advents-bijeenkomst plaats. Het thema was “”Hildegard von Bingen”.
Lydia Schaap zong liederen van Hildegard en gaf ons, samen met 6 anderen in een ceremonieel/meditatieve vorm, inzicht in het leven en denken van Hildegard. Hildegard is geboren in 1098 en trad als 10-jarig kind in een klooster in. Daar ontving ze heel veel visioenen en inzichten die zo progressief waren, dat heel veel ook nog heden ten dage actueel is. Haar denkbeelden sluiten veelal aan bij de denkbeelden die veel van onze kerkbezoekers hebben. Het was een prachtig bedachte vorm. Na afloop was er een gezellig samenzijn met broodjes en soep en de avond werd afgesloten met een H.Lof. Ongeveer 50 mensen bezochten deze bijeenkomst en we moesten velen teleurstellen omdat het maximum aantal bezoekers bereikt was. Er wordt nu ernstig overwogen om een 2e bijeenkomst te organiseren. Hiervan ontvangt u nog bericht.
Dopen, toelaten, vormen Onze kerk kent leden en belangstellenden. Leden zijn aangeschakeld aan onze kerk en hebben een stem in de ledenvergaderingen. Lid word je door doop of toelating. Toelating is een korte ceremonie van aanname, waarna je lid bent. Dit gebeurt als men elders al gedoopt is. In de protestantse kerk wordt men gedoopt zónder dat een zalving plaats vindt en in de katholieke kerk mét zalving. Een volgende stap is het H.Vormsel. Dit kan men ontvangen als men gedoopt is mét een zalving. Gaat men dienen aan het altaar en wil men wijdingen ontvangen, dan is een H.Vormsel noodzakelijk. Is men nu gedoopt zonder de zalving, dan kan er een doop “sub conditione” (onder voorbehoud) plaatsvinden, waarbij alsnog een zalving plaats vindt. Aan de toelating of doop zijn geen voorwaarden verbonden.
Op naar 2013 Het Nieuwe Licht straalt naar voren en gaat ons voor het jaar in. Met Kerstmis is het ontbrand door het samensmelten van de lichten van de vier zuilen van Advent en het houdt een belofte in. We leven in een tijd waarin heel veel verandering is, waarin gebruikelijke dingen die gewoon leken wankelen. Het gaat vooral over begeerte en materie. Het wordt mooi geregeld. Wij zullen als mensheid tot inzicht moeten komen. Een mooi woord: “In-zicht”. Zicht in het diepste in onszelf. Wankele schreden op het pad naar vergeestelijking? Het lijkt wel zo te zijn. Materie wordt veel betrekkelijker. Veel van wat we financieel hadden, is verdampt. Hebben we meegedaan aan verrijking? Direct of indirect wel. Een goed moment om met zijn allen eens de “Wetten van Karma” te bestuderen. Wij moeten onze lessen leren. Leren we de les niet voldoende, dan komt de les nog een keer langs, en nog een keer en nog een keer. Oorzaak en gevolg. Tot we het begrijpen en door hebben hoe het werkelijk zit en dan er nog naar handelen en het dan ook nog vastleggen in ons denken. Delen we genoeg met onze broeders en zusters? Leren we dan eindelijk om onze naaste lief te hebben? Dat is een thema waar de wereld de komende periode flink mee aan de slag gaat. Een megaklus zou je kunnen zeggen. Alles beschouwen met Liefde. Weer komt het langs. Het lijkt zo eenvoudig, maar het is ongelooflijk moeilijk. En als je kijkt wat er gebeurt in de wereld hebben we er niet meer helemaal de hand in. Dat is het begin van loslaten en een aanzet van een grotere geestelijke bewustwording. Het lijkt wel of we een handje geholpen worden en we kunnen er niet echt iets tegen doen. Het gevoel van materiële rijkdom lijkt schijn. Laten we de schoonheid van het universum dat ín ons is eens bekijken. Een ongelooflijke schoonheid die we in de tempel in onszelf kunnen vinden als we samen de H.Mis opdragen. Zelf denk ik altijd: “Als je dat hebt, heb je iets anders nauwelijks meer nodig”.
Maar ja, helaas zijn het de verleidingen die dat gevoel al weer vrij gauw beperken. Verleidingen waar we slachtoffer van zijn. Als we na de Mis thuis komen, zien we alweer wat er moet gebeuren. Heel veel zaken die met de materie te maken hebben. Onze belemmeringen steken dan al weer gauw de kop op. Slachtoffer? Welnee. Kanshebber! Word van slachtoffer een kanshebber en van kanshebber een kantelaar. Problemen en uitdagingen kun je kantelen. Dat wil zeggen, kijk er eens heel anders naar. Met liefde anders naar de dingen kijken. We kunnen knokken om te behouden wat we hadden, maar we kunnen ook besluiten om de nieuwe wereld van geestelijke rijkdom binnen te stappen. Dat wordt een mooie wandeling het komende jaar. Wie loopt er mee? Ik wens u een prachtige wandeling toe. Pr. Parcival
De komende kerkelijke periode Maria Lichtmis Op zondag 3 februari vieren we Maria Lichtmis. Het moment waar onze Heer opgedragen werd in de Tempel. Dit is het moment waarop het Nieuwe Licht de volle wasdom heeft bereikt. De kerstperiode is dan helemaal voorbij. De kaarsen in de kerk worden gewijd tijdens de H.Mis en iedereen krijgt een kaars uitgereikt om mee te nemen naar huis. Aswoensdag Deze dag valt op woensdag 13 februari. Eigenlijk horen we op deze dag de palmtakken te verbranden, maar we doen dit op zondag 17 februari, tijdens de H.Mis. Met Palmpasen konden we kiezen voor het geestelijk koningschap of voor het wereldlijk (materiële) koningschap. Helaas lukt dat eerste ons nog niet en de hoop is in het afgelopen jaar verdord. Na Aswoensdag volgt dan een bezinningsperiode tot Palmpasen. Misschien ontdekken we dan dat we iets van onze geestelijke idealen hebben kunnen realiseren. Neemt u allen uw takje mee?
Mystiek samenzijn rond Hildegard von Bingen (door Mianne Bakker) Het was hartverwarmend, om zo samen in de kapel van Naarden door het bijzondere leven van deze mystica te gaan. Er was een totale overbrugging van tijd, van de 12e eeuw naar het Nu. Er was ook een totale overbrugging van de verschillende kerkjes vanuit de Vrij-Katholieke gemeenschap. Dit samenspel, deze harmonie bracht de Werkelijke Harmonie, de Werkelijke Eenheid. De stemmen van Lydia, Evalidja, Karin, Myka en Petra namen ons allemaal mee in het luisteren naar het onuitsprekelijke mysterie, welke zo een werkelijke beleving werd. Priester Chris uit het kerkje van Utrecht had in 2011 al veel over Hildegard laten horen in de verdiepingsmiddagen die er ieder jaar zijn in dit kapelletje gedurende de Kingsweek, de periode vanaf 21 september. Ook toen straalde Hildegards rust en de wijsheid van haar visioenen door de deelnemende groep heen. Lydia Schaap die prachtig de liederen van Hildegard vertolkte en als een ‘engel’ deze klanken verspreidde, sloot de avond af met een bijzonder beeld van het visioen, waarvan de tekst is opgeschreven in het Boek van Goddelijke werken,( Liber Divinorum Operum), Hildegards belangrijkste kosmos geschrift. In dit visioen ziet zij een mens, stralend met aan elke zijde vleugels. Zij ziet in dit beeld de Drieëenheid van God de Vader, liefde-wijsheid en het Lam Gods, Christus. Aan de vleugels herkennen we de gestalte van Sofia, die op de iconen van de ooster-orthodoxe kerk steeds met vleugels wordt afgebeeld. Het is Sofia, de gestalte van de liefde, gelijk Christus, maar niet Christus zelf, want die is in de gestalte van het lam afgebeeld. De liefde- Sofia draagt het rad van de wereld in haar handen. De zieneres hoort: “Ik, de hoogste kracht, bestier de gehele werkelijkheid. Met mijn hoge vleugels vlieg ik om de aardbol, met wijsheid heb ik alles geordend. Ik doorstraal de wateren, ik brand in zon, maan en sterren. Met elke ademtocht, als met onzichtbaar leven dat alles doorstroomt, wek ik alles tot leven. De lucht leeft in de planten en bloemen. De wateren stromen, alsof zij leefden… Ik heb de pilaren opgericht, die de gehele aarde dragen…”
Deze liefde wilde Lydia met haar gezang van Hildegard in onze harten laten vibreren. Het was voelbaar omdat dit ook werkelijk gebeurde. Met een heerlijke uitgebreide maaltijd en een verstillend lof, waar eveneens in de monstrans het Lam Gods als middelpunt van het Werkelijke Leven vibreerde, zullen we nog lang aan dit mystieke samenzijn denken en het in ons innerlijke herinneren en voelen. (Teksten uit: “Hildegard van Bingen, profetes van de kosmische wijsheid” door Ingrid Riedel)
Over het leven van…. Bart Bakker Mianne Bakker laat ons nader kennis maken met de spirituele tochten van leden en belangstellenden die onze kerk al dan niet regelmatig bezoeken. Ze voert gesprekken met hen en geeft de weerslag ervan weer in dit blad. (uiteraard met toestemming!) Bart wordt op 3 Mei 1939 geboren in Nederlands Indië, in Bandoeng. Zijn vader is KNIL vlieger en als Bart 1 ½ jaar oud is, verongelukt zijn vader tijdens een lesvlucht. De oorlog begint en Bartje verdwijnt in een jappenkamp met een z.g. moeder, omdat zijn moeder eerder is weggevoerd. Deze ervaringen zullen zijn hele leven meegedragen worden. Indië en de luchtvaart blijven een rode draad in zijn leven. Er volgt na de oorlog een regelmatig heen en weer gaan van scholen in Holland en Indië. Uiteindelijk wordt Bart vlieger in de burgerluchtvaart omdat zijn moeder het trauma van de luchtmacht niet kan verdragen. Bij het begin van zijn carrière zijn er wereldwijd nauwelijks banen en Bart start daarom zijn vliegloopbaan in Centraal Afrika, een prachtige pionierstijd. Het zal een tijd worden van vliegen in Kongo, Rhodesië, Z-W Afrika en daarna Italië en Duitsland. Doordat hij Mianne heeft ontmoet, probeert hij dichterbij huis, werk te vinden. Uiteindelijk wordt het een prachtige carrière bij de KLM en heeft hij als gezagvoerder alle grote machines gevlogen. Hij blijkt ook ondernemersaanleg te hebben en gaat het bestuursleven combineren met het vliegen. Uiteindelijk is het hoogtepunt van deze weg, dat hij vele jaren President is van de wereldwijde vliegers vereniging IFALPA, waar meer dan 120 landen lid van zijn. Op 56 jarige leeftijd is er het pensioen, maar Bart start een eigen consultancies bedrijf om wereldwijd zijn kennis te gebruiken en uit te delen. Dit floreert in grote projecten en samenwerken met veel luchtvaartmaatschappijen. Wat me altijd opvalt, is de totale aandacht die hij heeft voor iedereen die hij ontmoet. Hij zette zich altijd in voor de kleine groepen vliegers, die het moeilijk hadden en die extra steun konden ontvangen. Zijn medemenselijkheid blonk altijd uit, daar zat zijn bijzondere kracht. 6 jaar geleden wordt Bart getroffen door de diagnose, dementie. Van het ene moment op het andere, worden nu alle activiteiten stopgezet. Het was niet sluipend binnen gekomen, maar ineens werd het duidelijk, de welbespraaktheid verdween en de organisatie van alledag begon hiaten te vertonen. De overgang van het enorme drukke reizende leven, vol werkzaamheden, veranderde in een overzichtelijk leven met overzichtelijke activiteiten zonder verplichtingen. Onze basis van diepe spiritualiteit bleek nu de kracht te zijn om het leven , op een andere wijze dan voorheen, te gaan beleven. Als deuren sluiten, gaan andere deuren open…… Vanaf het begin van onze ontmoeting, spraken we altijd over een diepere dimensie van het leven. We ontvingen veel prachtige uiterlijkheden, maar ons innerlijk groeide mee en we wisten allebei dat daar het echte geluk lag en zo hebben we het altijd ervaren. Ik beschouw dit weten, als het grootste geschenk van het leven, wat we mochten zien. Het proces waar Bart nu inzit, is daarom een bijzondere weg aan het worden. Door samen dit te mogen delen en er woorden voor te vinden, kunnen we zeggen dat we heel dankbaar zijn en gelukkig dat we het leven vanuit een hele andere kant in staat zijn te zien. We zijn het de Hogere School van het Leven gaan noemen en we zijn van plan Cum Laude te slagen. Onze inzet is er en de Leiding is voelbaar. Prachtige andere ervaringen zijn op het pad gekomen. Bart werd vrijmetselaar en heeft al zijn inwijdingen gehad voordat de diagnose zichtbaar werd. Hij staat nu te midden van Broeders die hem aanvaarden en ondersteunen. Door de ontmoetingen en de bouwstukken bleef de interesse in het bijzondere geactiveerd, maar ook dat wordt steeds minder. Het Ken U Zelve, wordt hierdoor onbewust in praktijk gebracht.
Dan komt geheel onverwachts het kapelletje naar ons toe, de deuren staan open op een middag en Mianne wil al fietsende die bijzondere plek laten zien. Een droom die door haar als kind werd beleefd, wordt hier een werkelijkheid. De liturgie en de meditatieve teksten beroeren ook de ziel van Bart en hij ervaart de diepere werkelijkheid in de kapel. Zijn grote Liefde ligt daar en we vieren steeds weer opnieuw een weg van herkenning. Het zijn niet langer de woorden, maar de diepere betekenis van het Leven dat daar voor hem en voor mij, voelbaar is. Juist in het niet meer kunnen uitdrukken, vindt de grootste uitdrukking plaats en wel in het totale gevoel dat daar in je Wezen het eigenlijke leven zich afspeelt. Alle uiterlijkheden vallen weg en je voelt je gedragen door het Mysterie, dat Alles uitdrukt. Nog steeds zijn we in blijvende verbazing en dankbaarheid dat deze plek zo dichtbij ons huis is. Enkele heidevelden zijn wij verwijderd van de kapel waar het Leven in al haar volheid gevierd wordt en waar wij steeds weer opnieuw mogen en kunnen zijn. Het wonderbaarlijke is dat 6 jaar geleden een neerwaartse spiraal zichtbaar was en nu een opwaartse spiraal aan het werk is. Ook de kracht en uitwerking van de genezingsdienst hebben een bijzondere uitwerking als je je gedragen voelt en je geen woorden hoeft te hebben om je uit te drukken. In de kapel midden in de natuur hebben we het mooiste geschenk gevonden om de voortgang van de weg waar Bart op staat, voort te zetten. Ook hier worden we door de gemeenschap gedragen en ook wij willen er op onze wijze voor de gemeenschap zijn. Juist in het proces, waar de uiterlijkheden en de woorden je gaan ontbreken, is een geheiligde plaats, zoals de kapel of een kerkje, van onschatbare waarden. De levensweg is doorgegaan. Op dit moment geniet Bart een vast programma iedere week. Hij ontdekt 2 dagen een boerderij en hij heeft 2 dagen cognitieve training zoals wij deze zorg zijn gaan noemen. Er wordt veel door ons naar klassieke muziek geluisterd en op de boerderij klinkt de hele dag uit een van de schuren Mozart, zijn lievelingscomponist. Mianne leert voortdurend door de andere vorm van communicatie. We noemen deze weg soms een pijnlijke ontdekkingstocht, maar wij samen noemen het een wezenlijke ontdekkingstocht. Het leven blijkt inderdaad een voortdurende leerweg te zijn. Het is een leren omgaan met verstilling, verandering, ook in uiterlijke uitingsvormen. De werking van het gebed en de bijzondere steun die wij onderweg ontvangen, geven een schat aan ervaringen mee, die soms licht, soms zwaar zijn maar vanuit liefde intens zijn. Zoals Bartje verdwijnt in een jappenkamp en dat alles in een prachtig leven overwint, zo hopen wij het verdwijnen van bekende dingen in een andere vorm te blijven herkennen en zo te overwinnen. Mianne Bakker
Delen in gemeenschap Wat betekent onze geloofsgemeenschap voor mij? Deze is heel belangrijk, want ik ervaar in de diensten diepe spiritualiteit, een bijzondere kracht en omdat we dit samen beleven is de kracht voelbaar sterker. Het gevolg is dan ook dat ik graag de mensen die ik ontmoet, werkelijk wil leren kennen. De pijlers van waaruit ik leef zijn: Bezinnen, Doen en Dienen. Eind augustus 2009 schrijf ik over mijn ervaring en ik beschrijf dat er een heilige, heel makende energie, een energie van eenheid, verbondenheid voelbaar is en dat ontroert. Een jaar later worden deze gevoelens zo sterk dat ik opgenomen wens te worden in de geloofsgemeenschap. Wat later begin ik met het schrijven van stukjes over de levens van…mensen uit de geloofsgemeenschap. Het werden 12 stukjes. Er was een enorme openheid en geinspireerdheid die er vanuit ging en het waren allemaal hele bijzondere levens. Ik blijf heel graag mij verdiepen in de levens van de velen anderen waarover ik stukjes kan schrijven, ook over de levens van de priesters. Het stukje wat hierboven geplaatst is, gaat over Bart, mijn echtgenoot. Zoals jullie zullen begrijpen overkomt mij ook het hele proces van dementie en de achteruitgang die stabiel leek, neemt nu een andere wending. Ik ervaar in het alzheimer café dat het delen van levens met elkaar, een enorme steun betekent om het eigen leven vanuit een andere invalshoek te gaan bekijken en daar kracht en inspiratie uit te putten. Deze bewustwording wil ik graag met jullie delen. Het is een bewustwording om jezelf te laten zien omdat hierdoor kracht en inspiratie aan de ander wordt gegeven. Vaak weten we dit niet, want ook in het gewone alledaagse zit het bijzondere, wij allemaal hebben iets bijzonders te vertellen.. bijzonder….omdat het om de verdieping van ons leven gaat of de weg er naar toe. De weg er naar toe is het bijzondere en om dat
hardop uit te spreken en dat later neer geschreven te zien, maakt meer zichtbaar dan men meende te vermoeden. Mijn verzoek is nu om vanuit de geloofsgemeenschap mij te benaderen om een stukje te mogen schrijven. Het initiatief en de overtuigingskracht zal niet meer bij mij liggen omdat een ieder zelf gaat bepalen wanneer het geschenk om wat meer van zichzelf te laten zien en dit door te geven vanuit Liefde, zelf genomen wil worden. Ik heb de aanzet gegeven en de inspiratie. Zo laten we aan elkaar zien dat onze geloofsgemeenschap meer dan het gewone is en wel heel bijzonder omdat ze verbindt in de diepte. Zo een kracht straalt haar energie uit door het woord en door de ontmoeting. Ik wil eindigen met een tekst van Eckhart Tolle: “Als je in verbondenheid leeft met wat is, komt er in je leven een intelligentie op die veel groter is dan de kennis die het verstand heeft verzameld. Als je een ja meebrengt naar het huidige moment krijg je toegang tot de bron van werkelijke creativiteit.” Mianne Bakker ’t Zijdveld 7 1251 CZ Laren tel.: 035-5314053 Email:
[email protected]
