Patiëntveiligheidscultuur: essentiële voedingsbodem voor de uitbouw van patiëntveiligheid
Week van Patiëntveiligheid Brussel, 22-10-2007 Johan Hellings
1
Patiëntveiligheidscultuur: essentiële voedingsbodem voor de uitbouw van patiëntveiligheid
1.
Cultuur – organisatiecultuur – veiligheidscultuur
2.
Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
3.
Resultaten van een eerste meting
4.
Werken aan verbetering
5.
Resultaten van een opvolgmeting
6.
Veiligheidscultuur als onderdeel van een Veiligheid Management Systeem
2
1. Cultuur – organisatiecultuur – veiligheidscultuur
Organisatiecultuur is de gemeenschappelijke verzameling normen, waarden en gedragsuitingen gedeeld door de organisatieleden; de ‘sociale lijm’ die de leden aan de organisatie bindt. Organisatiecultuur wordt door O Davies e.a. beschouwd als een organisatorische variabele; “ organisational culture is reflected by a common way of making sense to the organisation that allows people to see situations and events in similar and distinctive ways. It is the way things are done around here, as well the way things are understood, judged and valued.”
3
1. Cultuur – organisatiecultuur – veiligheidscultuur
Het lijkt zo te zijn dat organisatiecultuur bepaald wordt door vier factoren: •
De samenstelling en aard van de personen die actief zijn binnen de organisatie, vaak met een eigen professionele cultuur
•
De specifieke opdracht van de organisatie, tevens in een bredere maatschappelijke context, en de specifieke waarden en overtuigingen die er leven.
•
De organisatiestructuur en de formele wijze waarop de verschillende rollen worden ingevuld.
•
De interactieprocessen tussen de leden van de organisatie .
4
1. Cultuur – organisatiecultuur – veiligheidscultuur
•
Veiligheidscultuur kan omschreven worden als een geïntegreerd patroon van individueel en organisatorisch gedrag, gebaseerd op gedeelde waarden en overtuigingen, waarbij voortdurend getracht wordt om schade voor de patiënt in het zorgproces zoveel mogelijk te beperken.
•
De werkgroep kwaliteit en veiligheid van de Nationale Raad voor Ziekenhuisvoorzieningen stelt over veiligheidscultuur: “een cultuur die aanvaardt dat instellingen en verstrekkers fouten (kunnen) maken en een cultuur van openheid en transparantie die het voor de organisatie en de individuen die in die organisatie werken mogelijk maakt uit die fouten te leren om de herhaling ervan in de toekomst te voorkomen”
5
1. Cultuur – organisatiecultuur – veiligheidscultuur
Voor Reason zijn er vier essentiële onderdelen van een veiligheidscultuur: • “just”: een faire context waarin mensen aangemoedigd worden om open te zijn en ook vertrouwd worden, maar waar het onderscheid tussen aanvaardbaar en niet aanvaardbaar gedrag ook duidelijk is. • “flexible”: de flexibiliteit in het aanpassen van de reacties in functie van de context en de wisselende omstandigheden, met vertrouwen in de capaciteiten en ervaring van de medewerkers. • “learning”: het leervermogen om de juiste conclusies te trekken en het vermogen om de noodzakelijke aanpassingen te implementeren. • “reporting”: een vertrouwensvolle context waarin mensen bereid zijn om over “errors” te rapporteren en dit kunnen doen op een eenvoudige, zinvolle, bruikbare en systematische wijze.
6
2. Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
• Meetinstrumenten: diverse soorten vragenlijsten en benaderingen • Organisatie- of veiligheidscultuur in beeld brengen is niet evident: aanvullen met andere benaderingen lijkt aangewezen: vb. gerichte interviews, observatie, luisteren en openstaan voor wat er leeft, … • Leren uit vergelijkbare aanpak in Nederland, Denemarken, Verenigde Staten, … maar ook voorzichtig zijn: resonsgraad, aard van de respondenten, context (vb. Danish Act on Patient Safety) • Onderzoek naar de link tussen veiligheidscultuur en patientveiligheid outcome is (helaas) nog erg schaars. Voorzichtig zijn met te snelle conclusies…
7
2. Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
De Safety Climate Survey, werd ontwikkeld in samenwerking tussen het University of Texas Center of Excellence for Patient Safety Research & Practice en het John Hopkinsziekenhuis. www.uth.tmc.edu Dit instrument wordt samen gebruikt met de Safety Attitudes Questionnaire, bestaande uit diverse dienstspecifieke onderdelen: • Safety Attitude Questionnaire-Teamwork and Safety Climate • Safety Attitude Questionnaire-Ambulatory Version • Safety Attitude Questionnaire-ICU Version • Safety Attitude Questionnaire-Labor and Delivery Version • Safety Attitude Questionnaire-Operating Room Version • Safety Attitude Questionnaire-Pharmacy Version • Safety Climate Survey
8
2. Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
Safety Attitude Survey Response Rate Tracking Form-ICU Example Safety Attitude Questionnaire User's Guide Scale Computation Instructions OB Response Rate Tracking Form Ambulatory Survey Tracking Form Inpatient Tracking Form Safety Climate Test Retest Technical Report
-
Helaas niet meegenomen in de review van Flin ea, wel door Colla ea. Uitgebreid instrument met brede gemeenschappelijke basis en dienstspecifieke focus waardoor gericht gemeten kan worden Eerste onderzoek over associatie met patient outcome Brengt 6 dimensies in beeld: safety climate, teamwork climate, perceptions of management, stress recognition, job satisfaction and working conditions. De relatie met de essentiële aspecten van veiligheidscultuur is minder duidelijk en zijn te weinig gedifferentieerd De SCS is met 19 vragen echter (te) beperkt voor een globale ziekenhuisanalyse University of Texas Center of Excellence For Patient Safety Research and Practice stimuleert onderzoek met deze instrumenten
-
-
9
2. Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
De Hospital Survey on Patient Safety Culture werd ontwikkeld voor het Agency for Healthcare Research and Quality (contractnummer 290-96-0004) onder leiding van J. Sorra en V. Nieva van Westat. www.ahrq.gov/qual/hospculture
−
meegenomen in de review van Flin en Colla
−
uitgebreide User’s Guide beschikbaar met concreet stappenplan
−
uitgebreid statistisch rapport
−
de 12 dimensies sluiten goed aan bij de essentiële elementen van een veiligheidscultuur en zijn voldoende gedifferentieerd waardoor relevante feedback kan gegeven worden
−
focus op veiligheidscultuur in het ziekenhuis, maar met de mogelijkheid om resultaten dienstspecifiek te maken.
−
te lage respons in de onderzoeksfase van de instrumentontwikkeling, maar uitgebreide database voor benchmarking (opgelet voor respondent karakteristieken) met US ziekenhuizen, ook gebruikt in Nederland en Denemarken.
−
geen associatie met patient outcomes en geen voor- en nadien studies
10
2. Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
Hospital Survey on Patient Safety Culture peilt t.a.v. de patiëntveiligheid naar : −
Manager/supervisor acties die patiëntveiligheid bevorderen
−
Wijze waarop de organisatie leert en tracht te verbeteren
−
Teamwerk binnen afdelingen
−
Openheid van communicatie
−
Feedback en communicatie over veiligheid
−
Niet bestraffende respons op fouten
−
Bestaffing
−
Management ondersteuning van patiëntveiligheid
−
Teamwerk tussen verschillende ziekenhuisafdelingen
−
Overdracht en transfer
−
Frekwentie van rapportering
−
Globale perceptie over veiligheid
Het vraagt 15 à 20 minuten om deze vragenlijst in te vullen.
11
2. Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
Vertaling van de HSPSC naar het Nederlands door de werkgroep patiëntveiligheid van het Ziekenhuis Oost Limburg en validatie door Li Wenqi, ref: Wenqi Li. Validation of a translated version of the Hospital Survey on Patient Safety Culture. Thesis MSc Applied Statistics. Universiteit Hasselt. June 2005:
− − − − − −
Item analysis Exploratory factor analysis Confirmatory factor analysis Reliability analysis Analysis of composite scores and intercorrelations (test - retest reliability)
Instrument, validatierapport en protocol zijn beschikbaar www.zol.be/patientveiligheid. zie ook presentatie W. Schrooten op de federale workshop van 5 oktober 2007 Vertaling en validatie naar het Frans: in uitvoer .
12
2. Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
voorbeeld:
13
2. Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
Helemaal niet akkoord ▼
Niet akkoord ▼
Neutraal ▼
Akkoord ▼
Helemaal akkoord ▼
Nooit ▼
Zelden ▼
Soms ▼
Meestal ▼
Altijd ▼
Negatief
Neutraal
Positief
! Reversed questions: omkering ‘Positief voor patiëntveiligheid’
14
2. Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
15
2. Kan veiligheidscultuur gemeten worden?
Het praktisch verloop:
16
3. Resultaten van een eerste meting
response rate 2005 Hosp 1 physicians % 57% other staff % 78% total % 75%
Hosp 2
Hosp 3
Hosp 4
Hosp 5
59%
51%
52%
55%
total 462
average 55%
3478 89%
90%
80%
77%
83% 3940
82%
83%
75%
74%
77%
Hoge responsgraad in de vijf ziekenhuizen kan een gevolg zijn van: Patiëntveiligheid spreekt aan als thema Goede organisatie van de bevraging Geen parallelle bevraging …
17
3. Resultaten van een eerste meting
Working hours/week Hosp 1
Hosp 2
Hosp 3
Hosp 4
Hosp 5 average
less than 20 h
16%
15%
7%
14%
8%
12%
20 - 39 h
66%
58%
61%
73%
55%
63%
40 - 59 h
15%
25%
29%
12%
30%
22%
60 - 79 h
3%
2%
3%
1%
5%
3%
80 h or more
1%
1%
0%
1%
2%
1%
100%
100%
100%
100%
100%
100%
Hosp 2
Hosp 3
Hosp 4
Hosp 5 average
Experience in the hospital Hosp 1 less than 1 year
10%
6%
4%
4%
6%
6%
1 - 5 year
25%
25%
25%
25%
21%
24%
6 - 10 year
15%
17%
18%
14%
15%
16%
11 -15 year
17%
19%
14%
16%
16%
16%
16 - 20 year
8%
16%
12%
14%
17%
13%
more than 21 year
25%
17%
26%
28%
26%
24%
100%
100%
100%
100%
100%
100%
18
3. Resultaten van een eerste meting
Work environment
Hosp 1 Hosp 2 Hosp 3 Hosp 4 Hosp 5 average
other
14%
7%
17%
16%
3%
11%
pharmacy
2%
2%
2%
1%
2%
2%
surgical units
11%
19%
13%
15%
12%
14%
geriatrics
10%
5%
2%
13%
9%
8%
gynaecology
5%
5%
7%
8%
7%
6%
intensive care
3%
8%
4%
3%
11%
6%
internal med units
10%
15%
16%
11%
13%
13%
med techn units
14%
9%
16%
9%
15%
13%
operation room
7%
14%
8%
7%
7%
9%
paediatrics
3%
3%
3%
3%
3%
3%
psychiatry
3%
0%
0%
2%
3%
2%
revalidation
4%
3%
1%
6%
2%
3%
emergency unit
4%
5%
3%
5%
3%
4%
different units
10%
5%
7%
4%
10%
7%
100%
100%
100%
100%
100%
100%
19
3. Resultaten van een eerste meting
Participation
total average
physician
462
12%
nurse
2527
65%
nurse assistant
286
7%
paramed
209
5%
pharmacist
20
1%
pharmacist assistant
44
1%
med tech
188
5%
other
158
4%
total
3894
100%
Respondent interaction with patients hosp 1
hosp 2
hosp 3
hosp 4
hosp 5 average
91,10% 93,60% 90,00% 94,90% 91,70%
92,26%
20
3. Resultaten van een eerste meting
• • •
Globaal eerder lage scores Vergelijkbare dimensies, maar ook verschillen tussen de ziekenhuizen Vergelijking tussen hoogste score (vet) en laagste score (rood) heeft een veschil van meer dan 10 % bij niet bestraffende respons of ‘fouten’, management ondersteuning van patiëntveiligheid en teamwork tussen afdelingen. pos scores toward patient safety
ZH1
ZH2
ZH3
ZH4
ZH5
aver
1
supervisor/manager expectations and actions
57%
59%
65%
59%
58%
60%
2
organisational learning and continuous improvement
49%
49%
56%
48%
51%
50%
3
teamw ork w ithin units
56%
60%
57%
60%
61%
59%
4
communication openness
57%
57%
59%
57%
50%
56%
5
feedback and communication about error
51%
48%
54%
48%
51%
50%
6
non punitive response to error
32%
38%
46%
35%
32%
36%
7
staffing
38%
32%
41%
37%
39%
37%
8
management support for patient safety
33%
23%
48%
32%
32%
33%
9
teamw ork across units
36%
35%
45%
38%
40%
39%
10
handoffs and transitions
34%
31%
36%
36%
39%
35%
Outc 1 frequency of events reported
45%
45%
42%
42%
47%
44%
Outc 2 overall perception of patient safety
46%
42%
53%
48%
51%
48%
Dim
21
4. Werken aan verbetering
•
Werken aan verbetering van veiligheidscultuur in een ziekenhuis wordt mede bepaald door de context – het macrosysteem - waarin ziekenhuizen functioneren:
•
Wet- en regelgeving over de organisatie van de zorg Financiering van ziekenhuiszorg en zorgverstrekkers Opleiding van zorgverstrekkers, managers,… Maatschappelijke verwachtingen tav kwaliteit, kosten,… …
Werken aan verbetering van veiligheidscultuur in een ziekenhuis vereist een globale benadering, met tal van beïnvloedende factoren: Integratie in een veiligheid management systeem en managementidentificatie Interactie tussen macrosysteem – ziekenhuizen – universiteiten (onderzoek) Actieve medewerking van de artsen en andere zorgprofessionals Betrokkenheid van huisartsen, patiënten,… … 22
4. Werken aan verbetering
Er kan in de mechanismen die organisatiecultuur beïnvloeden een onderscheid gemaakt worden tussen • Direct werkende mechanismen: Prioritaire aandachtspunten van de leiding Reacties van de leiding en sleutelfiguren op kritieke gebeurtenissen Voorleven van gewenst gedrag Criteria voor het toekennen van beloningen en status … • Indirect werkende mechanismen: Ontwerp en structuur van de organisatie Systemen en procedures Accommodatie en uitrusting … 23
4. Werken aan verbetering
Een veelheid van factoren heeft invloed op de klinische werking en derhalve ook op de veiligheid van de zorg:
Work environment: accommodatie, verlichting, temperatuur, uitrusting,…
Team factors: samenstelling, onderlinge samenwerking, taakverdeling , bevoegdheden, informatiedoorstroming, overleg,....
Individual (staff) factors: kwalificatie, ervaring, opleiding, uurroosters en taakbelasting,… samen met de team factors is dit het studiedomein van de “human factors”
Task factors: specifieke kenmerken van de taak en de afstemming van de vereiste competenties, uitrusting, planning, procedures, opvolging,…
Patient factors: mate van urgentie, klinische kenmerken, complexiteit, verwachtingen,…
24
4. Werken aan verbetering Voor het Institute of Medicine zijn er 6 componenten voor kwalitatieve zorg: safe, effective, patient-centered, timely, efficient en equitable. Het realiseren van deze kwalitatieve zorg impliceert de overgang naar nieuwe “regels”, die een andere wijze van (samen)werken impliceren. Old Rules 1. Care is based on visits. 2. Professional autonomy drives variability. 3. Professionals control care. 4. Information is a record. 5. Decisions are based upon training and experience 6. “Do no harm” is an individual clinician responsibility. 7. Secrecy is necessary 8. The system reacts to needs. 9. Cost reduction is sought. 10.Preference for professional roles over the system.
New Rules 1. Care is based upon continuous healing relationships. 2. Care customized to patient need and value. 3. Patient is the source of control. 4. Knowledge is shared and information flows freely. 5. Decision making is evidence-based. 6. Safety is a system responsibility. 7. Transparency is necessary. 8. Needs are anticipated. 9. Waste continuously decreased. 10.Cooperation among clinicians is a priority 25
4. Werken aan verbetering
Concrete aanpak van het verbetertraject: • • • • • • • • •
Installatie van een patiëntveiligheidscomité met actieve betrokkenheid van de ziekenhuisleiding Feedback over de resultaten van de eerste meting Verhogen van kennis en inzicht tav patiënt(on)veiligheid Werken aan diverse verbetertrajecten, gekaderd in een meer globaal beleidskader tav patiëntveiligheid door elk ziekenhuis zelf bepaald Projectbegeleiding ivm onderzoek “adverse drug events” in vier afdelingen van de ziekenhuizen 1 – 4. Weerhouden als federaal pilootproject klinisch risicomanagement Belangrijke focus op een meer ondersteunende managementbenadering Ziekenhuis 1 – 4 : circa 18 maanden Ziekenhuis 5: circa 24 maanden
26
4. Werken aan verbetering
ORGANIZATION & MANAGEMENT CULTURE
FACTORS INFLUENCING PRACTICE
Work/ Environment Factors Management Decisions and Organizational Processes
CARE DELIVERY PROBLEMS
DEFENSES & BARRIERS
Unsafe Acts
Team Factors Individual (staff) Factors Task Factors
Errors
Event
Violations
Patient Factors
LATENT FAILURES
ERROR & VIOLATION PRODUCING CONDITIONS
ACTIVE FAILURES
27
5. Resultaten van een tweede meting
response rate 2005 Hosp 1 physicians % 57% other staff % 78% total % 75%
response rate 2007 Hosp 1 physicians % 29% other staff % 64% total % 58%
Hosp 2
Hosp 3
Hosp 4
Hosp 5
59%
51%
52%
55%
total 462
average 55%
3478 89%
90%
80%
77%
83% 3940
82%
83%
75%
74%
Hosp 2
Hosp 3
Hosp 4
Hosp 5
58%
69%
42%
55%
77%
total 443
average 51%
3183 88%
74%
63%
62%
70% 3626
82%
71%
67%
61%
68%
28
5. Resultaten van een tweede meting
Work env ironment 2007
other pharmacy surgical units geriatrics gynaecology intensive care internal med units med techn units operation room paediatrics psychiatry revalidation emergency unit different units
Hosp 1
Hosp 2
Hosp 3
Hosp 4
Hosp 5
av erage
14% 2% 11% 11% 4% 3% 11% 13% 6% 4% 3% 5% 2% 10% 100%
7% 2% 19% 7% 6% 6% 15% 8% 13% 4% 0% 4% 4% 6% 100%
15% 3% 12% 3% 9% 4% 16% 14% 9% 4% 0% 1% 3% 7% 100%
18% 0% 15% 11% 7% 3% 11% 9% 7% 3% 3% 6% 4% 4% 100%
14% 2% 10% 9% 6% 9% 11% 12% 5% 3% 3% 3% 3% 9% 100%
14% 2% 14% 8% 6% 5% 13% 11% 8% 4% 2% 4% 3% 7% 100%
Respondent interaction with patients hosp 1
hosp 2
hosp 3
hosp 4
hosp 5 average
2005 91,10% 93,60% 90,00% 94,90% 91,70% 2007 87,00% 94,30% 90,00% 95,30% 90,50%
92,26% 91,42%
29
5. Resultaten van een tweede meting
• • • • • •
De resultaten van de tweede meting bevestigen in belangrijke mate de resultaten van de eerste meting. De respons rate is gedaald, maar blijft hoog met 68% (niet parallel bevragen en niet tijdens verlof) De kenmerken van de respondenten zijn vergelijkbaar. Er is een verschillende, maar positieve evolutie in de dimensie management ondersteuning voor patiëntveiligheid, gepaard gaande met een daling van de negatieve scores op deze dimensie. In de andere dimensies is er nauwelijks of geen evolutie. Transfers in het ziekenhuis wordt aangegeven als het belangrijkste knelpunt. pos scores tow ard patient safety
ZH1
ZH1
ZH2
ZH2
ZH3
ZH3
ZH4
ZH4
ZH5
ZH5
aver
aver
Dim 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Outc 1 Outc 2
supervisor/manager expectations and actions organisational learning and continuous improvement teamw ork w ithin units communication openness feedback and communication about error non punitive response to error staffing management support for patient safety teamw ork across units handoffs and transitions frequency of events reported overall perception of patient safety
57% 49% 56% 57% 51% 32% 38% 33% 36% 34% 45% 46%
58% 51% 55% 53% 51% 31% 35% 41% 35% 30% 47% 48%
59% 49% 60% 57% 48% 38% 32% 23% 35% 31% 45% 42%
59% 47% 57% 58% 47% 37% 34% 24% 35% 33% 43% 43%
65% 56% 57% 59% 54% 46% 41% 48% 45% 36% 42% 53%
64% 51% 59% 58% 51% 47% 38% 52% 43% 34% 41% 51%
59% 48% 60% 57% 48% 35% 37% 32% 38% 36% 42% 48%
60% 50% 59% 56% 47% 36% 32% 38% 36% 31% 44% 50%
58% 51% 61% 50% 51% 32% 39% 32% 40% 39% 47% 51%
63% 53% 65% 54% 54% 36% 42% 43% 40% 36% 50% 52%
60% 50% 59% 56% 50% 36% 37% 33% 39% 35% 44% 48%
61% 50% 59% 56% 50% 37% 36% 39% 38% 33% 45% 49%
44%
45%
43%
43%
50%
49%
45%
45%
46%
49%
46%
46%
30
5. Resultaten van een tweede meting
• • • • • • •
Veiligheidscultuur verbeteren is een moeilijke opdracht. Het bouwen van een lerende organisatie is niet evident: cfr feedback geven... Er is weinig empirische evidentie over de beste aanpak Een gefocuseerde, maar toch samenhangende benadering lijkt aangewezen Zelfs in een gefocuseerde aanpak is minimaal twee jaar nodig om te verbeteren: de organisatie heeft immers een “geheugen” Een globale verbetering van de veiligheidscultuur vraagt mogelijks een 10-tal jaren Bijkomende analyses met andere onderzoeksmethoden is aangewezen. We are given feedback about changes put into places based on event reports (C1) (positive answers in %) Hospitals
Before
After
1
34,8
36,6
2
32,8
30,4
3
39,4
36,5
4
34,8
34,2
5
38,9
44,3
180,7
182
36,14
36,4
average
31
5. Resultaten van een tweede meting
Drie “actie – clusters” lijken zich af te tekenen: 1. 2. 3.
Verwachtingen en acties vanuit de afdeling/dienst leiding, managementondersteuning en werken aan een niet sanctionerende cultuur; Openheid van communicatie, stimuleren van rapporteren, geven van feedback en organisatorisch leren; Teamwerk in de afdeling en tussen afdelingen, transfers in het ziekenhuis en (aantal, kwalificatie en ervaring) bestaffing;
In cluster 1 gaan de verwachtingen tav een ander, meer stimulerend management (fair – just), in cluster 2 is input vanuit de “human factors” aangewezen (learning en reporting) en in cluster 3 is een belangrijke betrokkenheid met afdelingen en diensten essentieel (flexible). Een gedifferentieerde aanpak – met input vanuit diverse “professionals” - tav deze clusters lijkt aangewezen. Verder onderzoek is echter essentieel: de databank heeft ondertussen de resultaten van de meting in 9 ziekenhuizen. Een confidentiële benchmark is mogelijk wanneer de resultaten worden overgemaakt en gebruikt mogen worden voor verder onderzoek. Verdere interactie hierover wordt gepland in 2008. 32
6. Veiligheidscultuur als onderdeel van een veiligheid managementsysteem (VMS)
•
Een VMS is geen losstaand systeem, maar dient gezien te worden als een verbijzondering binnen een integraal kwaliteitssysteem met aandacht voor de vereiste organisatorische structuur, bevoegdheden, procedures, processen en voorzieningen i.f.v. de vastgelegde kwaliteitsdoelstellingen.
•
Over de (optimale) aanpak en inhoud van dergelijk VMS bestaat nog maar weinig empirische evidentie.
•
Zes onderdelen van een VMS lijken alvast essentieel: risico-inventarisatie, analyse van incidenten en complicaties, uitbouwen van barrières ter voorkoming, ontwikkelen van een veiligheidscultuur, interactie met de huisartsen, betrokkenheid van de patiënt
•
Inhoudelijke focus en fasering worden best geconcretiseerd in een patiëntveiligheid beleidsplan: een belangrijke opdracht voor het patiëntveiligheid comité. Geïsoleerde acties lijken niet aangewezen. 33
Patiëntveiligheidscultuur: essentiële voedingsbodem voor de uitbouw van patiëntveiligheid •
•
•
• •
•
Veiligheidscultuur kan omschreven worden als een geïntegreerd patroon van individueel en organisatorisch gedrag, gebaseerd op gedeelde waarden en overtuigingen, waarbij voortdurend getracht wordt om schade voor de patiënt in het zorgproces zoveel mogelijk te beperken. Het is een grote uitdaging om dit patroon van individueel en organisatorisch gedrag structureel te integreren in de dagdagelijkse ziekenhuiswerking, omdat het vaak een aanpassing vraagt van de wijze van (samen)werken van zorgprofessionals, van management, van processen en systemen,… Veiligheidscultuur wordt ook bepaald door het macrosysteem waarin de ziekenhuizen functioneren: organisatie van gezondheidszorg, opleiding van zorgprofessionals, professionele cultuur, wetenschappelijk onderzoek,… Interactie over patiëntveiligheid tussen macrosysteem en ziekenhuizen is essentieel voor de ontwikkeling van veiligheidscultuur. Veiligheidscultuur is geïnstitutionaliseerd in andere (hoog) risico sectoren, zoals luchtvaart en nucleaire industrie. De verdere ontwikkeling en institutionalisering van veiligheidscultuur in ziekenhuizen is een essentiële voedingsbodem voor de verdere uitbouw van patiëntveiligheid. Voor deze omvangrijke, maar noodzakelijke opdracht is de medewerking van alle betrokkenen noodzakelijk. Dit zal steeds meer maatschappelijk verwacht worden en daardoor steeds minder vrijblijvend worden. 34
Enkele referenties
• • • • • • • • • •
Colla JB, Bracken AC, Kinney LM, Weeks WB. Measuring patient safety climate: a review of surveys. Quality and safety in health care 2005;14:364-366. Flin R, Burns C, Mearns K, Yule S, Robertson EM. Measuring safety climate in health care. Quality and safety in health care 2006;15:109-115. Wenqi L. Validation of a translated version of the Hospital Survey on Patient Culture: University Hasselt - CENSTAT; 2005. Nieva VF, Sorra J. Safety culture assessment: a tool for improving patient safety in healthcare organizations. Quality and safety in health care 2003;12 Suppl 2:ii17-23. Pronovost PJ, Sexton JB. Assessing safety cultures: guidelines and recommendations. Quality and safety in health care 2005;14:231-233. Pronovost PJ, Weast B, Holzmueller CG, et al. Evaluation of the culture of safety: surveys of clinicians and managers in an academic medical center. Quality and safety in health care 2003;12:405-410. Kho ME, Carbone JM, Lucas J, Cook DJ. Safety Climate Survey: reliability of results from a multicenter ICU survey. Quality and safety in health care 2005;14:273-278. Singer SJ, Gaba DM, Geppert JJ, Sinaiko AD, Howard SK, Park KC. The culture of safety: results of an organization-wide survey in 15 California hospitals. Quality and safety in health care 2003;12(2):112-8. Modak I, Sexton JB, Lux TR, Helmreich RL and Thomas E. Measuring Safety Culture in the Ambulatory Setting: The Safety Attitudes Questionnaire – Ambulatory Verson. J Gen Intern Med 2007; 22, 1-5. Hellings J, Schrooten W en Vleugels A. Patiëntveiligheid in het ziekenhuis II: de cruciale rol van veiligheidscultuur – resultaten van een onderzoek in zes ziekenhuizen, aanvaard voor pulbicatie in het Belgisch Tijdschrift voor Geneeskunde (verwachte publicatie november 2007).
35