Pastoraal Beleidsplan van de parochie H.Vitus en H.Willibrord te Hilversum

Pastoraal Beleidsplan van de parochie H.Vitus en H.Willibrord te Hilversum 2003- 2004

Pastoraal Beleidsplan 2003–2004

1

Inhoudsopgave Voorwoord 1. Zo maar een parochie? 1.1 Communio en missio 1.2 Onze parochie 2. Catechese – het geloof doorgeven 3. Liturgie – het geloof vieren 4. Diaconie – het geloof beleven in dienstbaarheid 5. Gemeenschapsopbouw


1 2 2 3 4 6 10 12

2

Voorwoord Met het overschrijden van de drempel van het tweede naar het derde millennium heeft onze parochie H.Vitus en H.Willibrord te Hilversum nog steeds een goede toekomst voor zich. Veel is er veranderd, veel is er vertrouwd gebleven. Dit proces zal zich doorzetten, want de katholieke Kerk zal nog voor vele uitdagingen komen te staan in de komende jaren. Het zijn veranderingen, die we niet kunnen en willen tegenhouden. Integendeel: wij geloven, dat Gods Geest de Kerk aanspoort om in elke tijd op een eigen manier Christus binnen te brengen in het leven van mensen. Daarom willen wij als parochiegemeenschap ons openstellen voor de noden van onze tijd en ingaan op de uitdagingen, waarvoor God ons in zijn wijsheid plaatst. Voor zoekende mensen, binnen en buiten onze geloofsgemeenschap, willen wij een helpende hand bieden via een heldere katholieke catechese om de schitterende boodschap van Christus te kunnen opnemen in hun leven. Onze bijzondere neogotische Vituskerk wil een plaats zijn van gebed, waar mensen God mogen ontmoeten in het geheim van de levende Christus. Daarbij biedt een waardige en sacrale liturgie aan jong en oud een geestelijk thuis. Voor de mensen, die hulp nodig hebben– in welke vorm dan ook – willen wij ons samen inzetten. De aanpassingen in de pastorale dienstverlening waar de Kerk in ons land mee worstelt, gaan ook aan ons niet voorbij. Nu onze tijd vraagt om een intensere samenwerking met naburige parochies, willen wij met enthousiasme, wijsheid en geduld hier aan deel nemen. Het pastorale beleidsplan met z’n concrete voornemens voor het jaar 2003 – 2004 wil een hulp zijn bij onze opdracht om “het goede te bewaren “ en “ het nieuwe te voorschijn te halen”. Dat God zijn zegen er op mag laten rusten. Deken G.Bruggink


3

Pastoraal Beleidsplan van de parochie H.Vitus en H.Willibrord te Hilversum 1. Zo maar een parochie? Het bisdom Haarlem heeft 178 parochies. Wij als parochianen van de parochie H.Vitus en H.Willibrord te Hilversum weten ons in geloof verbonden met onze bisschop als één van de opvolgers van de apostelen en met heel het diocees van Haarlem. Met hen zijn wij de Kerk van Christus, die rond de opvolger van Petrus haar eenheid vindt. Als gelovigen van de Rooms Katholieke Kerk zoeken wij naar het herstel van de band van het geloof met de andere christenen. Met alle mensen van goede wil willen wij bijdragen aan een humane wereld, waarin het leven in al z’n veelvormigheid wordt gerespecteerd. In deze Kerk en in deze wereld hebben wij als parochie onze plaats. “De parochie is de kleinste begrenzing van de Kerk zelf, die leeft temidden van de huizen van haar zonen en haar dochters. Een parochie is niet voornamelijk een structuur, een gebied of een gebouw. Een parochie is veeleer “ het huisgezin van God als een broederlijk bezielde gemeenschap, zij is een broederlijk en gastvrij thuis, zij is de gemeenschap van de christengelovigen”. (JP II) 1.1. Communio en missio Dat wij een gemeenschap van christengelovigen zijn, mogen we elke dag opnieuw met blijdschap ervaren. De Kerk, onze parochie is als ons geestelijk thuis, waar we Christus in ons midden weten. God onze Vader te bidden en volledig op hem te vertrouwen. In de viering van de sacramenten heiligt Hij ons bestaan en vooral in de heilige Eucharistie maakt Hij ons tot zijn lichaam. Door Hem worden wij één volk en Hij laat ons delen in zijn dienstwerk als priester, profeet en koning. Deze communio brengt tot onze missio. Van Christus ook hebben wij de heilige Geest ontvangen, die ons zendt in de wereld om deze en onszelf daardoor te heiligen. 1.2 Onze parochie Ook onze parochiegemeenschap heeft haar eigen gezicht. Niet alleen komt dat naar voren in ons monumentale en aansprekend kerkgebouw, maar nog veel meer in de gemeenschap van gelovigen, die wij zijn, jong en oud, uit Hilversum en van daarbuiten.

St. Vitus 1892

Aan het begin van de 21e eeuw is voor onze parochie kenmerkend onze expliciete verbondenheid met de wereldkerk, met de bisschop van Haarlem en met ons diocees. De kerkelijke richtlijnen en tradities worden in ons midden als een groot goed ervaren. Om een vitale geloofsgemeenschap te zijn, zoeken we naar een evenwichtig samengaan van verscheidenheid en complementariteit in taken en verantwoordelijkheden. Pastoraal Beleidsplan 2003–2004

4

Wij weten ons samen verantwoordelijk voor het geloofsleven in onze parochie. Vanuit ons doopsel en vormsel willen wij ons katholieke geloof met elkaar delen en beleven. De volgende vier velden geven structuur aan onze verbondenheid met elkaar in Kerk en samenleving. Het geloof doorgeven in catechese, geloofsvorming en verkondiging. In en rond deze kerk worden wij gevormd in ons katholieke geloof. Wij zijn en blijven “leerlingen van Jezus” heel ons leven lang. Door het geloof uit te leggen en door te geven leren we telkens opnieuw hoe rijk het “geheim van Christus in ons midden” is. Het geloof vieren in de liturgie, in de viering van de sacramenten in onze parochiekerk. Maar ook thuis als we onze handen vouwen tot gebed. Omdat God de volmaakte liefde is, geeft Hij zich volkomen aan zijn wereld. In die wereld vormt Hij zijn Kerk, bestemd voor alle mensen. Wij vieren het geheim van Christus in ons midden. In alle sacramenten, maar vooral in de Eucharistie, komt naar voren, dat God ons vernieuwt, ons sterkt op de goede weg en ons maakt tot zijn gezin. Toch is de Kerk niets zonder Christus; wij kunnen niets zonder Hem en zonder elkaar. In de kracht van Gods Geest mogen wij een zegen zijn voor elkaar en voor vele anderen. Het geloof beleven in dienstbaarheid – in diaconie – is de vrucht van het vieren. Elke mens in nood is ons door het Evangelie gegeven als onze naaste. In Kerk en samenleving mag de zieke, de arme of de beproefde mens ervaren, dat liefde en geloof altijd uitlopen op concrete daden. Het geloof beleven in de dienst aan de opbouw van onze parochiegemeenschap. Velen maken zich dienstbaar in de deelname aan het bestuur van onze geloofsgemeenschap. De Geest van God heeft een grote verscheidenheid van gaven aan de gelovigen gegeven. De pastoor, de priester aan wie de leiding van een parochie is toevertrouwd, heeft van de bisschop de taak om te luisteren naar “wat de Geest zegt” en alles te ordenen tot opbouw van de parochiegemeenschap

2. Catechese – het geloof doorgeven • Wat bedoelen we met catechese? Catechese is de verzamelnaam van alle goede initiatieven, die er in de Kerk ondernomen worden om mensen tot leerlingen van Christus te maken, zowel voor als na het ontvangen van het doopsel. Het is de taak van de ouders, van leerkrachten, van priesters, diakens, catechisten en dus eigenlijk van heel de parochiegemeenschap, van elke gelovige. • Wat beogen we met catechese? Deze geloofsopvoeding is een onderricht in de christelijke leer en wil jong en oud helpen om ten volle als christen door het leven te gaan. Pastoraal Beleidsplan 2003–2004

5

Catechese heeft dus te maken met de innerlijke groei van elke gelovige en is tegelijk gericht op het doorgeven aan anderen. “Maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en leert hen alles te onderhouden wat Ik u bevolen heb” – dat is de laatste opdracht die Jezus aan de apostelen meegeeft. • Wat gebeurt er aan catechese in onze parochie? Voor de kinderen: Op zondagmorgen is er kinderopvang voor de kleintjes tot 7 jaar. In spelvorm is er een verwijzing naar het thema van het Evangelie van die zondag. Voor de grotere kinderen is er tijdens de viering eveneens een catechese op een hoger niveau, die aansluit bij het Evangelie. Op een weekdag is er een uitvoerige kindercatechese ter voorbereiding op de eerste H.Communie en op het Vormsel. Elk jaar opnieuw blijken de hiervoor in aanmerking komende kinderen moeizaam te bereiken. Voor de ouders is er minstens één ouderavond gepland. Ook wordt er een catechetisch aanbod gedaan om een brug te slaan voor de kinderen tussen Communie en Vormsel leeftijd. Ook vindt er een zekere catechetische vorming plaats bij de Koorschool en bij de misdienaars, waardoor kinderen gestimuleerd worden tot geloofsverdieping. Tieners: De pas opgerichte tienergroep biedt via spel en gesprek een opstap aan de tieners om in vertrouwdheid met het geloof te groeien. Deze tienergroep zal hopelijk het vangnet worden voor de kinderen, die het vormsel hebben ontvangen. Doop: Een gesprek, dat vooraf gaat aan de kinderdoop. Een gesprek door pastoor of diaken met de ouders over waar zij staan in hun geloofsbeleving, hoe zij het geloof willen en kunnen doorgeven. Ook de toelichting op de doopplechtigheid heeft een catechetisch karakter. Huwelijk: De voorbereiding op het huwelijk loopt via twee gesprekken. Het tweede gesprek heeft vaak veel catechetische elementen in zich. Veel bruidsparen zijn weinig vertrouwd met het kerkelijk leven. Er ontbreekt veel aan hun kennis van het geloof. Wel is er openheid voor het leven van de kerkgemeenschap. Voor het maken van een eigen boekje is een map en een diskette beschikbaar. Volwassenen: Er zijn twee gespreksgroepen en een jongerengroep, die maandelijks vooral thematisch geloofsverdiepend bezig zijn. Ontmoeting en uitwisseling zijn belangrijke items. •

Wat staat ons nog te doen? Een Alpha cursus starten als een opstap van contact leggen met de kerkgemeenschap. Het uitgeven van een parochiegids als handreiking voor nieuwe parochianen. Contact leggen en samenwerking zoeken met de katholieke school voor enkele ontmoetingen per jaar. Een doopgroep op te richten met als doel om na de doop enkele keren per jaar een vervolgontmoeting te hebben. Een groep starten die houvast biedt voor jonge ouders om thuis catechese te geven aan hun kinderen.


6

Een kleine parochiebibliotheek van boeken en video’s opzetten. Een bijbelgroep starten. Pastoriegesprekken ter geloofsverdieping beginnen. 3. Liturgie – het geloof vieren. • Wat bedoelen we met Liturgie? Liturgie is de eredienst van Christus en van de Kerk, waardoor God verheerlijkt wordt en de mensen worden geheiligd. Christus laat de Kerk delen in zijn dienstwerk. De liturgie is de meest heilige handeling van de Kerk, ook al is de activiteit van de Kerk ruimer dan de liturgie.

De eredienst van de sacramenten veronderstelt een actieve, bewuste deelname van de gelovigen. De viering van de Eucharistie is het middelpunt en hoogtepunt van heel ons christelijk leven. • Wat beogen we met Liturgie? De viering van de sacramenten en de diverse vormen van gezamenlijk gebed verheerlijken God en heiligen de mensen in de band met God en met elkaar. Belangrijk is de actieve deelname van de gelovigen, dat wil zeggen: bewust en actief in woord en houding, waardoor allen groeien in hun geestelijk leven. De verscheidenheid aan taken moet zo breed mogelijk ingevuld worden, waarbij iedereen naar de regels van de liturgie z’n plaats heeft. Zo komt in de eenheid van gebed en handelen het wezen van de Kerk naar voren. •

Wat gebeurt er aan Liturgie in onze parochie?

Doop en opname in de kerk: Contacten ontstaan na het ontvangen van een geboortekaartje of de vraag van de ouders om de doop van hun kind. De doop vindt plaats na de hoogmis; vanwege het geringe aantal dopelingen zijn er geen gezamenlijke doopvieringen. De doop wordt toegediend door de pastoor, diaken of een bevriende priester van de familie. De doop van een volwassene vindt meestal, op eigen verzoek, in besloten kring plaats en dan verbonden met de eerste H.Communie. Meestal is er geen koor aanwezig en vindt de plechtigheid plaats aan het Willibrordaltaar. De opname in de Kerk van reeds gedoopte christenen verloopt op vergelijkbare wijze.


7

Eerste H.Communie: Jaarlijks vindt op een zondagmorgen de Eerste Heilige Communieviering plaats. Afhankelijk van het aantal zullen de communicantjes van de Engelstalige groep zich aansluiten bij de Nederlandstalige groep. Vormsel: De jaarlijkse vormselplechtigheid vindt meestal plaats op een zondagmorgen in juni. Het aantal vormelingen is gering. De vormleer is meestal de bisschop of z’n hulpbisschop. Huwelijk: De huwelijkssluiting vindt plaats in een Eucharistieviering of in een gebedsdienst. Dit al naar gelang de keuze van het bruidspaar. De zang wordt verzorgd door één van onze parochiële koren. Uitvaart: Met gemiddeld één uitvaart per week vraagt de liturgie van de uitvaart veel inzet van een groot aantal mensen. Bijna altijd is de uitvaart binnen het kader van de Eucharistieviering. De celebrant is ambtshalve de pastoor, geassisteerd door de diaken. Het rouw- en trouwkoor, samengesteld uit leden van het Vitus- en het Willibrordkoor, verzorgt een viering met vaste Gregoriaanse gezangen en met een aantal (Nederlandse) liederen en motetten. De uitvaart in het kader van een gebedsviering biedt de mogelijkheid tot een meer individuele invulling, ook al zal ze altijd “ liturgie van de Kerk” dienen te zijn. Ziekenzalving: Het sacrament van de ziekenzalving wordt toegediend en gevierd in besloten kring van de familie, thuis of in een ziekenhuis / verpleeghuis. Biecht en boeteviering: Voor het sacrament van boete en vergeving is er gelegenheid elke zaterdagavond voor de avondmis. Ook kan een afspraak worden gemaakt. De communicantjes worden voorbereid op hun eerste biecht. Twee keer per jaar, in de Advent en de veertigdagentijd, is er een boeteviering ter voorbereiding op het hoogfeest. Eucharistieviering: Op zondag, de dag van Christus’ verrijzenis, vieren we de Eucharistie. De zang in de hoogmis wordt beurtelings verzorgd door de parochiële koren of door een gastkoor. Bovendien is er in de zomertijd om negen uur een gelezen H.Mis. Eens per maand is er een gezinsviering op zondag om 10.30 uur. Normaliter is er een kindercrèche voor de kleinen en kinderkerk voor de iets oudere kinderen. Op de weekdagen, uitgezonderd op maandag, wordt ook de Eucharistie gevierd. De Mariakapel en het Willibrord - altaar zijn de daartoe geëigende plaatsen. Op donderdag is er na de avondmis gelegenheid tot eucharistische aanbidding. Het rozenkransgebed heeft een vaste plaats op vrijdagmorgen en donderdagavond; bovendien in de maanden mei en oktober ook op dinsdag en woensdag voor de H.Mis. In de Goede Week vieren we het Triduum Sacrum (de drie heilige dagen) als het hart van ons liturgisch en gelovig leven.


8

Ten dienste van de liturgie staan de priester en diaken, een team van kosters, acolieten, misdienaars, lektoren en een viertal koren. Verder werken mee: collectanten en de leden van de security. •

Wat staat ons nog te doen? Een folder maken met uitleg over de sacramenten en publicaties in parochieblad en op de website. Een werkgroep ter begeleiding van de vormelingen en het houden van een presentatieviering. Het algemeen toegankelijk maken van het sacrament van boete en verzoening voor alle gelovigen. De doop zou (soms) in de hoogmis / gezinsviering plaats kunnen vinden. Eens per jaar een bijeenkomst organiseren met de bruidsparen (uit Hilversum) die in het voorafgaande jaar zijn getrouwd in onze kerk. Gezamenlijke ziekenzalving in de kerk organiseren met een aansluitend kort programma. De riten van de Eucharistie toegankelijker maken voor de kerkgangers.

4. Diaconie – het geloof beleven in dienstbaarheid. • Wat bedoelen we met diaconie? In catechese en liturgie ligt het zwaartepunt bij de opbouw van de communio. Bij de diaconie ligt dit in de missio. Als katholieke Kerk zijn we gezonden voor alle mensen in alle levensomstandigheden. Van deze missio spreken we door een christelijk levensgetuigenis.

“De Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen”. Christus heeft het ons meegegeven om als mens en als christen verantwoordelijkheid te dragen voor elkaar, voor onze medemensen om ons heen en voor onze wereld. Onze eerste dienst zal zijn om in het lief en leed van anderen te delen en hen zo de liefde van Christus zichtbaar te maken. De aanwezigheid en de inzet van een diaken herinnert ieder van ons aan dit bijzondere aspect van ons christen-zijn en kerk-zijn. Diaconie, dienst aan anderen, heeft altijd heel de mens op het oog: geestelijk, sociaal en materieel. Het is de liefde van Christus, die ons daarbij inspireert. Vanuit deze caritas dienen we mensen in hun concrete, materiele noden en zorgen. Maar diaconie wil ook zeggen meewerken aan een menswaardige samenleving en cultuur, aan het werk van vrede en gerechtigheid. • Wat beogen we met diaconie? Het hoort bij de opdracht van een parochie om dienstbaar te zijn aan elkaar binnen onze geloofsgemeenschap, bijzonder aan de zieken en aan hen, die - hoe dan ook - in nood verkeren. We Pastoraal Beleidsplan 2003–2004

9

dragen verantwoordelijkheid voor elkaar, zodat het ieder van ons goed mag gaan en we mogen ervaren dat we zo in eenheid naar elkaar toegroeien. Naar een woord van onze bisschop willen we het maatschappelijke, culturele, sociale en politieke leven doordringen met de gerechtigheid, waarheid en liefde van het Evangelie. We zoeken naar wegen om concrete plannen te realiseren, die ten goede komen aan individuele mensen in onze parochie. Aandacht voor de zieken, de ouderen en hen, die in moeilijke omstandigheden op zichzelf zijn aangewezen. Buiten de grenzen van onze parochie bieden we ondersteuning aan kerkelijke projecten waarin het welzijn van mensen in de meest brede zin van het woord wordt ondersteund. • Wat gebeurt er aan diaconie? De parochianen in het ziekenhuis of verpleeghuis worden regelmatig bezocht. Ook is er een vaste groep ouderen, die regelmatig thuis wordt bezocht. Ook de mensen van de Zonnebloem zijn op dit terrein in onze parochie actief. Er is medewerking aan het jaarlijkse ziekentriduum dat in een buurtparochie wordt gehouden. De bejaardensoos biedt ouderen een gezellig samenzijn en zij geven concrete medewerking aan kleine, praktische zaken. Voor de jarigen boven de tachtig jaar is er extra aandacht. De MOV groep draagt zorg voor de advents- en vastenactie ten gunste van bepaalde projecten in het buitenland, waarbij onze partnerparochie Surkovac een bijzondere plaats inneemt. Ook vraagt zij aandacht voor het vredeswerk De parochiële PCI biedt financiële ondersteuning en concrete hulp aan individuele personen of aan gezinnen. Aansluitend bij het aantal uitvaarten worden er ter rouwverwerking bezoeken gebracht.

•

Wat staat ons nog te doen? Wegen vinden om meer contact te krijgen met zieke, gehandicapte of bejaarde parochianen. Een eigen dag plannen in onze kerk voor minder validen. Zoeken naar mogelijkheden om met andere parochies of christelijke gemeentes bepaalde noden te lenigen.

5. Gemeenschapsopbouw – het geloof beleven in de dienst aan onze parochiegemeenschap. • Wat bedoelen we met gemeenschapsopbouw? Gemeenschapsopbouw staat in het teken van communio. Deze communio met elkaar heeft z’n begin en z’n voltooiing in de liefde van God, Vader, Zoon en heilige Geest. Verscheidenheid en eenheid zijn, zoals vermeld, de twee hoofdkenmerken van ons “ samen kerk-zijn “ in Christus. In doopsel en vormsel hebben wij de heilige Geest ontvangen, die ons zijn gaven uitdeelt. De gewijde bedieningen, die voortkomen uit het sacrament van het priesterschap nemen daarbij een bijzondere plaats in. De priester is daarom herder en leidsman van heel de parochiegemeenschap. De lekengelovigen dragen bij aan de opbouw van de geloofsgemeenschap door naar hun specifieke roeping en met hun kwaliteiten en charisma’s zich in te zetten. Het is de Geest, die ons dit alles geeft.


10

• Wat beogen we met gemeenschapsopbouw? We zoeken er naar steeds meer die “Kerk” te worden zoals Christus haar gesticht heeft. De communio met God en met elkaar blijft vitaal door het gebed. Die communio sluit al het menselijke in. Goede, hartelijke contacten met elkaar zijn belangrijk. Dat er een zo groot mogelijke verscheidenheid aan gaven en diensten mag zijn. Het is onze zorg om de Geest niet uit te blussen, maar juist open te staan voor wat Hij in ieder van ons wil zeggen, meedelen en doen. Toch moet de verscheidenheid van gaven en bedieningen langs de weg van de complementariteit de onderlinge eenheid dienen. Dat we op deze wijze onze verantwoordelijkheid als gelovigen waar mogen maken in de vreugde, die voortkomt uit de eenheid. • Wat gebeurt er aan gemeenschapsopbouw? Onze bisschop heeft de herderlijke zorg van onze parochie toevertrouwd aan een pastoor, daarin bijgestaan door een permanent diaken. Het kerkbestuur, in de huidige samenstelling bestaande uit zes personen, heeft de zorg voor het parochieel vermogen. Inkomsten en uitgaven beheren behoort tot de taak van het kerkbestuur, maar ook het adviseren van het pastorale team over het pastoraal beleid. Participeert bovendien in de organisatie van de parochie. Het parochieel overleg heeft een klankbordfunctie en heeft bovendien de taak ideeën aan te dragen om de parochieactiviteiten te bevorderen. Op verzoek heeft zij een adviserende taak naar de pastoor en het kerkbestuur. De parochiële Caritas (PCI) heeft een eigen reglement en is een zelfstandige instelling. Ze werkt samen met andere PCI’s in Hilversum alsmede de gemeente Hilversum. Diverse werkgroepen zetten zich op allerlei terreinen in voor de dienst aan onze geloofsgemeenschap. Ten dienste van een goede communicatie en een soepele organisatie staat ons concreet ter beschikking: een goed functionerend parochiesecretariaat, gevestigd op de pastorie. Op de ochtenden van dinsdag tot en met vrijdag zorgt een team van dames voor een vlotte afhandeling van allerlei administratieve en organisatorische zaken. De open presentatie via deze persoonlijke contacten is van groot belang voor een verdere band met onze parochie. Eerste contacten worden ook gelegd door de uitgave en verspreiding van ons parochieblad. De redactie is bezig met een facelift van het blad, qua inhoud en lay-out, om aldus de leesbaarheid voor alle leeftijden te vergroten. Van binnen en van buiten de parochie wordt veelvuldig gebruik gemaakt van de website van onze parochie. Het succes van deze vorm van informatieverstrekking en communicatie hangt grotendeels af van de enthousiaste inzet van de webmaster en z’n assistenten. De vele hits per week geven een goede score aan. En dat is een hoopvol signaal voor de toekomst om ook jongeren te kunnen bereiken. Toch valt of staat een goede communicatie en organisatie met de persoonlijke betrokkenheid van alle parochianen onderling. Ten dienste hiervan staan ons de Schaapskooi en het Annagebouw als ontmoetingsruimten. Het koffiedrinken na de hoogmis op zondag, maar ook een jaarlijks parochiefeest vragen om aanvullende initiatieven. De werkgroep parochiecontacten zoekt naar nieuwe mogelijkheden.


11

Het project van de restauratie van onze kerk biedt zeker ook mogelijkheden om parochianen de kans te bieden de band met de geloofsgemeenschap te verstevigen. Openstelling van het kerkgebouw vanuit cultureel oogpunt geeft ook kansen tot gesprek en geloofsverdieping van de bezoekers. Toezicht en rondleidingen vragen om een goede voorbereiding. Van groot belang is ook een ledenadministratie, die actueel is. De juistheid, aangaande de gegevens, welke via de SILA verstrekt worden, laat nog al eens te wensen over. Via de wijkcontactpersonen, de bezorgers van het parochieblad en zij die jaarlijks rondgaan voor de actie kerkbalans, vinden we langzamerhand de weg naar een steeds beter functionerende ledenadministratie. Veel tijd en energie wordt er door tientallen parochianen besteed aan het verzorgen van de jaarlijkse actie Kerkbalans. Daarnaast zijn er inkomsten uit collectes, giften, stipendia, legaten en uit het eigen vermogen. De uitgaven betreffen de kosten voor de pastoraal, de personeelskosten via de Centrale Financiering, afdracht aan dekenaat en bisdom. De parochie draagt dus haar eigen verantwoordelijkheid voor het verwerven van de benodigde financiële middelen. In de Centrale Financiering worden door de parochies van ons dekenaat de gelden samengebracht waarmee de personeelskosten worden betaald van hen, die in de pastoraal werkzaam zijn. Veel zorg zal er besteed moeten worden om vooral jonge parochianen te motiveren de parochiegemeenschap financieel te ondersteunen. Met de hoge kosten in verband met de restauratie van het kerkgebouw en de pastorie is dit een zaak van levensbelang voor de nabije toekomst. Binnen het dekenaat Hilversum vormen wij samen met parochies van Onze Lieve Vrouw, H.Hart/ Jozef, Emmaus, Kortenhoef, Ankeveen en Nederhorst den Berg de regio Hilversum. Voor deze regio zijn er vier pastorale krachten gepland, waarvan twee priesters. Deze regiovorming beoogt een goede inzet van de beschikbare pastorale krachten alsook de samenwerking tussen de diverse parochies te bevorderen, zodat de Kerk aan vitaliteit gaat winnen. Het dekenaat Hilversum en het bisdom Haarlem bieden op diverse terreinen ondersteuning aan bij vorming en begeleiding. De opdracht van de oecumene heeft in onze parochie weinig aandacht. Er zijn regelmatige contacten met de voorgangers van de andere geloofsgemeenschappen. De jaarlijkse kerstsamenzang is het prille begin van wat in de toekomst zeker meer gestalte kan en moet krijgen. •

Wat ons nog te doen staat? Het oprichten van een groep ter verwelkoming van nieuwe parochianen. Een dagelijkse openstelling van de kerk, eventueel met rondleidingen. Het bevorderen van efficiënt parkeren rond het kerkgebouw. Opbouw van de contacten binnen de geloofsgemeenschap. Het animeren van de communicatie tussen werkgroepen en kerkbestuur en kerkbestuur en werkgroepen. Coördinatoren aanstellen voor de vier werkvelden.


12

Pastoraal Beleidsplan van de parochie H.Vitus en H.Willibrord te Hilversum

Recommend Documents