In nabijheid, eenheid en verscheidenheid: samen op weg
Beleidsplan van de Parochie Peerke Donders 2015-2017
1
Voorwoord
Beste lezer en lezeres. Voor u ligt het beleidsplan van de Parochie Peerke Donders,ontstaan uit de fusie van de vier parochies Montfort, de Bron, de Vlaspit en Frater Andreas (voortaan: de vier parochies) In de afgelopen jaren is er door pastores, besturen en vrijwilligers hard gewerkt aan de totstandkoming van nieuw beleid. Met het woord 'beleid' willen we uitdrukken waar we naar toe willen met de nieuwe parochie, hoe we georganiseerd zijn, wat ervoor nodig is om de nieuwe Parochie Peerke Donders vorm te geven, met behoud van het goede. We willen echter niet alleen beschrijven hoe we georganiseerd zijn, we hopen dat eenieder die deze plannen leest, bevlogen raakt door dezelfde Geest als die waarmee de stuurgroep haar werk heeft gedaan. In dit plan, waarvan u op de volgende pagina een inhoudsopgave aantreft, staan alle werkdocumenten, waarmee we de toekomst zullen ingaan. Het vormt een handleiding, voor alle vrijwilligers, beroepskrachten en bestuurders. Met dank aan allen die werkten aan de totstandkoming ervan Frank Lemmens, pastoor van de Parochie Peerke Donders.
2
Inhoudsopgave Voorwoord Pastorale ambitie Missionstatement Samenstelling nieuwe parochie Met het oog op de toekomst Strategieën voor de nieuwe parochie Organisatie van de nieuwe parochie Organogram nieuwe parochie Organogram toren Korte omschrijving van de vastgestelde werpijzers Implementatie Bijlage – leeftijdsopbouw Stuurgroep
3
2 4 6 7 9 10 12 15 16 17 19 21 22
Pastorale ambitie Een parochie is een plaatselijke geloofsgemeenschap. De vier parochies gaan op weg om samen een nieuwe parochie te vormen. Bij de start van dit proces van toenadering formuleren we onze pastorale ambitie voor deze nieuwe parochie. 1. We doen dat allereerst vanuit de overtuiging dat het pastoraat van de nieuwe parochie alleen maar krachtig kan zijn als het gebaseerd is op het levend geloof van de Kerk en kan bouwen op vitale, betrokken en inspirerende plekken van ontmoeting en gezamenlijke beleving van dat geloof. 2. Daarnaast zijn we de overtuiging toegedaan, dat het nooit en alleen mag gaan om de parochie zelf. De parochie is weliswaar een wezenlijke schakel in de bevordering van de ontmoeting tussen God en de mensen, maar dit is geen doel op zich. De parochie staat ten dienste van de geloofsontwikkeling van de mensen die deel uitmaken van die gemeenschap(pen) en ze heeft de taak om het evangelie dichter bij mensen te brengen die nog geen deel uitmaken van die geloofsgemeenschap(pen). 3. De nieuwe parochie gaat een ontzettend groot gebied omvatten. Cruciaal voor een succesvolle parochie is de zichtbare aanwezigheid op lokaal niveau in gebouwen, in mensen, in activiteiten. Het antwoord op grootschaligheid kan alleen maar de nabijheid naar de menselijke maat zijn. 4. Geconstateerd moet worden, dat niet alleen buiten, maar evenzeer ook binnen de katholieke gemeenschap op veel verschillende manieren het geloof van de Kerk beleefd wordt. Er wordt verschillend gedacht over de inhoud van het geloof; mensen beleven de verschillende rituelen van de Kerk op andere manieren; er zijn grote verschillen in betrokkenheid en ook leeftijd en culturele verschillen spelen een bepalende rol. Dat levert een rijkdom aan gedachten, ontmoetingen, en gebeurtenissen op , die het karakter van de geloofsgemeenschap(pen) een eigen kleur en kracht geeft. De nieuwe parochie wil die verscheidenheid laten bestaan, in het besef dat op deze manier mensen met allerlei achtergrond zich kunnen bewegen binnen onze geloofsgemeenschap(pen). 5. Dat betekent een verscheidenheid in liturgisch aanbod binnen de mogelijkheden van de katholieke Kerk. Vanuit de eucharistie als hart van ons christen-zijn is er ruimte voor andere vormen van liturgisch samenzijn. Geloofsgemeenschappen geven met name door de keuze van de zang een eigen kleur aan de liturgie. Maar ook het gebouw en het moment van vieren kunnen de veelkleurigheid in liturgisch opzicht bepalen. 6. Die verscheidenheid is niet alleen binnen de liturgie zichtbaar. Het leren geloven en het geloof leren is een proces dat voortdurend aandacht vraagt van de parochie. Kennismaken met elkaars spiritualiteit, het verdiepen van het inzicht in de woorden uit de H. Schrift, het ontdekken van nieuwe betekenissen achter oude en vertrouwde woorden vormen een prima middel om die grootschalige parochie van haar menselijke kanten te leren kennen. 7. Het pastoraat is bij uitstek het middel tot gelovig contact. Kleinschalig pastoraat ter plekke kent als mogelijkheden: huisbezoek, groepsgewijze rouwverwerking, activiteiten voor zieken, ouderen en jongeren en kunnen gepraktiseerd worden in gebouwen dicht in de buurt, door pastores die herkenbaar zijn voor de concrete gemeenschap. 8. Binnen de wijken en buurten van de parochie kunnen er diaconaal andere accenten gelegd worden. Dat hangt af van het sociale gezicht van de wijk. De parochie wil dienend, in eenvoud en nederigheid, aanwezig zijn daar waar dat nodig is. Open voor wie er op je afkomt en voor wat er op je afkomt. De nieuwe parochie wil niet op zichzelf staan, maar binnen de omgeving die steeds verandert. Allereerst zijn dat de buurten en de wijken die geografisch de parochie bepalen. De parochie zoekt samenwerking met personen, netwerken en organisaties binnen de stad die zich in willen zetten voor een betere samenleving waarin ieder tot zijn of haar recht komt. 9. Daarnaast is de nieuwe parochie er zich van bewust deel van de wereld te zijn: zij blijft oog en hart houden voor mensen in de knel in gebieden geteisterd door oorlog en armoede. In deze willen we de woorden van paus Franciscus door laten klinken: Een naar binnen gekeerde Kerk wordt ziek; een Kerk die de straat opgaat kan weliswaar ongelukken maken, maar het is beter om een verongelukte Kerk te hebben dan een ongezonde kerk.” 10. Op kerkelijk vlak zoeken we overleg en samenwerking met de ons omringende parochies, afzonderlijk of in dekenaal verband. We weten ons verbonden met de wereldkerk via het bisdom. Actief zoeken we contact met
4
andere religies die actief zijn in het gebied van onze parochie. Met name op catechetisch en diaconaal vlak zijn er kansen en mogelijkheden tot een bundeling van krachten. 11. Vele mensen hebben zich jarenlang ingezet voor de vier parochies die nu gezamenlijk een nieuwe weg in gaan slaan. Zij hebben de parochies gemaakt tot wat zij nu zijn. De nieuwe parochie heeft een grote verantwoordelijkheid naar deze mensen: hun zal de gelegenheid geboden moeten worden om zolang mogelijk te genieten van de vruchten van hun oogst. We willen zo min mogelijk mensen verliezen vanwege de fusie. 12. Voor de nieuwe parochie is het van wezenlijk belang zich te richten op nieuwe groepen mensen. Dat zal om veel creativiteit en doorzettingsvermogen vragen. Naast de bestaande vormen en structuren van pastoraat, liturgie, catechese en diaconie zullen misschien nieuwe wegen ingeslagen moeten worden. 13. We mogen constateren dat velen verantwoordelijkheid willen dragen voor het wel en wee van de nieuwe parochie en de afzonderlijke gemeenschappen, opdat mensen herder voor elkaar willen zijn. Een gezamenlijk gedragen verantwoordelijkheid komt de parochie ten goede als deze gebaseerd is op respect voor ieders positie en bevoegdheid. Een stevig vrijwilligersbeleid, uitgaande van het belang van de inzet van mensen, met aandacht voor begeleiding en beloning, zal een bouwsteen zijn voor de nieuwe parochie. 14. Een goede communicatie is van essentieel belang, omdat we een open gemeenschap willen zijn, een volk van God dat onderweg is. Met de communicatie willen we mensen informeren en hen vooral ook betrekken bij de ontwikkelingen van de nieuwe parochie.
We hopen deze pastorale ambitie de komende tijd nader vorm te geven, teneinde over tien jaar een vitale geloofsgemeenschap van Tilburg boven het spoor te zijn. We willen de pastorale ambitie omzetten in concrete doelen op lange en op korte termijn. Voor de realisering van die doelen zal een goede organisatie nodig zijn van één bestuur en één pastoraal team, gesteund door talloze vrijwilligers in reeds bestaande of nieuwe werkgroepen.
5
Missionstatement: Blijf elkaar nabij Een missionstatement is een woord uit de moderne bedrijfskunde. In de Kerk kenden we het woord al lang: welke missie hebben we? Welke boodschap willen we uitdragen? Waar staan we voor? In de aanloop naar de fusie hebben we in verschillende bijeenkomsten, in kleine en grote, in vergaderzalen en in de kerken, tot uitdrukking gebracht wat ons aan het hart gaat, door welke Geest we ons laten leiden. Dit heeft geleid tot een missionstatement, dat het hart raakt van de Parochie Peerke Donders:
'BLIJF ELKAAR NABIJ' Uit liefde roept God ons op, zijn weg te gaan. Vol vertrouwen gaan we. Hij trekt met ons mee, ook al zijn we slechts met twee of drie. Jezus Christus gaat ons op die weg voor. Hij sluit niemand uit, is alle mensen - hoe verschillend ook - nabij. Zijn omgaan met mensen raakt ons: inspireert, bezielt, zet in beweging. Stemlozen krijgen stem, niemand verdwaalt. Om die bezieling vast te houden, komen we samen om God en elkaar te ontmoeten, te vieren, te luisteren naar verhalen, om te bidden en te zingen. Zijn verhaal gaat door als wij iedereen gastvrij tegemoet treden en vertellen wat ons beweegt. Zo zijn we levend water voor allen die in onze samenleving dorsten naar erkenning.
6
Samenstelling nieuwe parochie De Parochie Peerke Donders is een parochie ten noorden van de spoorlijn en wordt in het westen begrensd door de wijk Reeshof of wel de Emmausparochie en in het oosten door de wijk Heikant/Quirijnstok ofwel de Norbertijnenparochie aan De Schans. Een deel van de voormalige parochie Frater Andreas , t.w. de wijk De Reit ligt ten zuiden van de spoorlijn, maar blijft deel uitmaken van de nieuwe parochie in Tilburg Noord. Na de totstandkoming van de fusie kan het bisdom 's-Hertogenbosch de Emmausparochie per decreet toevoegen. Volgens de toezegging van (hulp)bisschop R. Mutsaers zullen er geen fusiegesprekken meer plaatsvinden, maar zal die parochie zich moeten conformeren aan de eerder gemaakte uitspraken. De Norbertijnenparochie valt vooralsnog buiten de jurisdictie van het bisdom en wordt bestuurd door de abt van de Norbertijnen.
De parochie Frater Andreas en De Montfortparochie zijn in begin zestiger jaren ontstaan. De beide andere parochies hebben een oudere geschiedenis binnen de stad. Voor een deel is die terug te zien in de opbouw van de bevolking . Deze is in bijlage 1 weergegeven in een leeftijdsopbouw van vijf jaren. De samenstelling van de bevolking kan aanwijzingen geven voor de noodzakelijke inzet van de parochie. Zo zijn er op diverse plaatsen verzorgingshuizen/bejaardenhuizen waar periodiek vieringen worden georganiseerd, waardoor er een meer dan gemiddeld vraag is naar bedieningen en uitvaarten. Men kan in het algemeen constateren dat de leeftijdsgroep > 70 jaar oververtegenwoordigd is. Dit is mede een reden om een specifiek ouderenberaad in het leven te roepen en aandacht te besteden aan het ouderenpastoraat. Ook het aantal jongeren is niet evenredig verdeeld over de nieuwe parochie. De aanwezigheid van studenten in de omgeving van de universiteit betekent,dat er een groep 7
wisselende jongeren woont. Op een aantal plaatsen in de wijk wonen veel allochtone Nederlanders, met name in Stokhasseltt-Noord en het Wandelbos, hetgeen van invloed is op de leefbaarheid in deze wijken. Het Lemonleefbaarheidsonderzoek uit 2013/2014 geeft aan, dat de omgang van de bewoners onderling in Stokhasselt-N ver ligt onder het gemiddelde van de stad. In ’t Zand is de betrokkenheid van de bewoners op de buurt en op elkaar niet groot. De etniciteit van medebewoners is van invloed op het veiligheidsgevoel. Daar staat tegenover, dat er nieuwbouw wordt gepleegd in traditionele Tilburgse wijken, bv ’t Groeseind. Deze diversiteit is mede aanleiding tot de inzet van de parochie voor een goede relatie tussen kerk en samenleving en de zorg van mensen voor elkaar.
8
Met het oog op de toekomst Aan het begin van de fusiebesprekingen zijn de penningmeesters bij elkaar geweest om te bezien wat de mogelijkheden voor een voortbestaan zouden zijn. De nieuwe parochie is op dit moment financieel gezond, maar het is ook zaak gezond te blijven. Het is duidelijk, dat om allerlei redenen de inkomsten uit kerkbijdragen teruglopen. Daarom is goed gekeken naar de bezittingen. Naast de vijf kerken is er heel wat onroerend goed; ook gebouwen die we niet zo nodig moeten blijven gebruiken. De besturen schatten dan ook in, dat het vermogen in stand gehouden kan worden door een goede exploitatie van het onroerend goed, verstandige beleggingen en een goed financieel beleid. Hierop heeft een werkgroep de gebouwen in beeld gebracht die door verkoop of verhuur bij kunnen dragen aan een gezonde financiële positie zonder dat er kerken (met uitzondering van de Vredeskerk) hoeven te sluiten. Helaas kwam (hulp)bisschop Mutsaers toch tussenbeide door aan te kondigen dat er nog twee kerken (Petrus Donders en Montfort) aan de eredienst zouden worden onttrokken. Door een stevig verzet van allen is de datum verschoven naar 1 januari 2018, tenzij zou worden aangetoond dat de geloofsgemeenschappen sterk genoeg zijn om door te gaan. Deze kans wordt met beide handen aangegrepen. We hopen in de komende drie jaar creatief te zijn in het vinden van alternatieve oplossingen. Intussen hebben we aan een kleine commissie van deskundigen gevraagd om op korte termijn een plan te maken waarin ze adviseren over het beheer van alle gebouwen die in ons bezit zijn. Het is aan het nieuwe bestuur om snel tot uitvoering over te gaan. Voor de geloofsgemeenschappen mag duidelijk zijn dat we hen ook in de toekomst nabij willen zijn en daarvoor in de verschillende wijken herkenbare gebouwen nodig hebben, waarin niet alleen gevierd kan worden, maar waarin ook ruimte is voor ontmoeting en informatie.
9
Strategieën voor de nieuwe parochie Als men gaat samenwerken in een nieuwe parochie, dan doet men dat niet door een optelsom te vormen van vier parochies, maar om samen sterker de toekomst in te gaan. We waren allemaal gehecht aan onze eigen parochie, maar wisten wel dat we niet overal even sterk in zijn. Daarom maakten we met elkaar een SWOT-analyse. (sterkte, zwakte, kansen en bedreigingen) We vroegen ons af: waar zijn we sterk in, waar zijn we zwakker in en op welke wijze kunnen we in een nieuwe parochie onze sterkte naar voren laten komen en onze zwakte opheffen ? Op grond van een aantal constateringen werden er conclusies getrokken, die in het vervolg van het beleidsplan aan de orde komen. De Kerk is door de schandalen van de afgelopen jaren naar binnen gekeerd, terwijl wij menen dat de Kerk aan de buitenwereld iets te bieden heeft. Daarom is het belangrijk dat de nieuwe parochie zich naar buiten presenteert, niet door goede woorden, maar vooral door haar daden. In de wijken van de parochie zullen de pastores zichtbaar aanwezig moeten zijn. We kunnen laten zien, aan de buitenwacht (de stad Tilburg) en de binnenwacht (de parochianen van de oude parochies) dat er ruimte is voor verscheidenheid binnen de nieuwe parochie: verscheidenheid van denken, verscheidenheid in rituelen, verscheidenheid in vormen van helpen, verscheidenheid in leerstijlen en catechetisch aanbod. De nieuwe parochie heeft een diaconale uitstraling. Zij hecht aan een goede publieke zorg door de overheid. Onze zorg richt zich op de randen van de samenleving en we hebben zorg voor iedereen. We helpen de armen materieel, in hun sociale moeilijkheden door beschikbaar te zijn. We willen graag een verwijsspreekuur organiseren waar mensen met hun vragen terecht kunnen. We onderscheiden ons van de reguliere hulpverlening , doordat we tijd hebben en nu tijd hebben. We kenmerken ons door de betrokkenheid naar elkaar en een openheid naar buiten en naar binnen. Daarom moeten de parochiecentra toegankelijk zijn en blijven, bijvoorbeeld door openingstijden in de avond voor een jonger publiek. Het is daarom belangrijk, dat we een parochie worden die straks niet alleen tevreden is over de wijze waarop de diverse organisaties in elkaar geschoven zijn , maar dat we de buitenwacht tonen dat we een actieve nieuwe parochie zijn, die een duidelijk profiel bezit.. Daarom willen we een mobiele parochie zijn die naar de mensen toegaat met hun verschillende leefwerelden. Dat levert de volgende voorlopige voorzieningen op: Het parochiebusje We schaffen een parochiebusje aan, waarmee we regelmatig in een bepaalde wijk aanwezig zijn. Die aanwezigheid kan afhangen van bijvoorbeeld de keuze van een doelgroep , op basis van de demografische gegevens van een wijk voor een periode (bijvoorbeeld 'ouderen in 't Zant', of 'Surinamers in de Stokhasselt) of rondom een bepaalde maatschappelijke problematiek (honger in 't Wandelbos). Stadsklooster We zoeken op termijn naar een ruimte om in de nieuwe Parochie een stadsklooster te vestigen, al dan niet i.s.m. met de congregaties/ordes van de wijken. Zo’n lokatie biedt de ruimte om diaconaal, pastoraal en catechetisch aanwezig te zijn in de parochie. Het biedt de mogelijkheid om wonen, 10
werken, bezinnen, spiritualiteit en vieren te verbinden. Te zakelijk worden Er bestaat de vrees dat een te grote organisatie leidt tot teveel management en te weinig menselijkheid. Pastores, bestuur en parochiesecretariaat dienen dit gevaar tijdig te signaleren en op te heffen. Voldoende menskracht Er bestaat de onzekerheid of de parochie van de toekomst over voldoende vrijwilligers en professionals kan beschikken. Wij hopen stagiaires in de nieuwe parochie welkom te kunnen heten: voor theologiestudenten, pastoraal werkenden, voor toekomstige diakens en priesters. We realiseren ons, dat het begeleiden van stagiaires extra werkdruk oplegt, maar tegelijkertijd voegt het kennis toe, vormt het nieuwe mensen draagt het bij aan een levendige parochie. Tenslotte pleiten wij voor continue scholing van medewerkers en vrijwilligers, eventueel aangestuurd door een projectmedewerker.
11
Organisatie van de nieuwe parochie Aan de Parochie Peerke Donders wordt leiding gegeven door het bestuur en een pastoresteam. Het parochiebestuur bestuurt de parochie volgens het Algemeen reglement voor het bestuur van de R.K. Kerk in Nederland. Daarbij wordt de parochie sinds het Tweede Vaticaans Concilie gezien als ‘een gemeenschap van christengelovigen”. Op grond van het reglement is de pastoor voorzitter van het bestuur. De overige bestuursleden worden benoemd door de bisschop, op voordracht van de parochianen. De volgende personen zijn voorgedragen: Mr. T. de Kort , vice-voorzitter, T. Marcelis, secretaris, R. van Zijl , penningmeester, J.Penners, bestuurslid faciliteiten, M. Gianotten, bestuurslid communicatie, I. van Dijk, bestuurslid vrijwilligers, W. van Herwijnen, bestuurslid beheer, J. Roovers, bestuurslid implementatie. Naast de voorzitter functioneert een vice-voorzitter . Op grond van een bijzonder mandaat kan hij de voorzitter vervangen in alle aangelegenheden van beheer en bestuur, met uitzondering van pastorale aangelegenheden. Het bestuur opereert als een collegiaal bestuur, waarbinnen de pastoor als voorzitter is opgenomen. Hij maakt dus deel uit van het bestuur, zij het dat hij op grond van het kerkelijk recht wel specifieke ( extra ) bevoegdheden heeft. Is een besluit eenmaal genomen, dan wordt het gedragen door alle bestuursleden. Tot de taken van een bestuur behoren: - het beheren van het vermogen van de parochie, - alle zaken m.b.t. het roerende en onroerend goed, - het vaststellen van de begroting en het doen van uitgaven, - het faciliteren van de activiteiten en uitgaven t.b.v. de pastorale zorg, - het nakomen van verplichtingen van de parochie t.o.v. het dekenaat en het bisdom, - het werkgeverschap, - het aangaan van overeenkomsten en andere rechtshandelingen, - het adviseren van het pastorale team, - het mede aansturen van een aantal beraden, Het pastoresteam is o.l.v. de pastoor verantwoordelijk voor de pastorale zorg die in de pastorale ambitie is beschreven. Leden van het team zijn zowel priesters als diakens en pastoraal werkenden. Het team bestaat uit: Pastoor F. Lemmens, Pastor M. van de Laar, Pastoraal werkenden : Sj.Willemen, M.Janssen-Derksen, Vacature, kerkelijk jongerenwerker : P. van Bohemen. Zij worden in hun werk gesteund door de priester-emeriti : W. Logister,smm, G. Broeders , P. Rooijmans.
12
Het team voert de werkzaamheden uit door inspirerend leiderschap en door beleidsmatig, coachend leiderschap. Ook hier is sprake van een collectieve verantwoordelijkheid. Eenmaal genomen besluiten worden door allen uitgevoerd. Vanwege de verschillende competenties en het brede scala van werkzaamheden hebben de teamleden eveneens een persoonlijke verantwoordelijkheid. Onder leiding van de teamleider worden afspraken gemaakt over een specifieke verantwoordelijkheid voor een van de aandachtsgebieden. Deze verantwoordelijkheid is terug te vinden in het jaarlijks vast te stellen werkplan met een daarbij passende begroting. Elk lid van het team heeft een specifieke taak als wijkpastor en als inspirator van twee beraden. De brug tussen het pastoresteam/ het bestuur en de geloofsgemeenschap wordt geslagen door deberaden. De beraden hebben een initiërende, beleidsadviserende , stimulerende en uitvoerende taak. Ze worden gecoacht door een van de leden van het team of van het bestuur. Elk beraad heeft een kerngroep van 3 tot 5 personen die haar beleid formuleert en zorg draagt voor de uitvoering. Voor elk beraad zijn taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden vastgelegd. De nieuwe parochie kent de volgende beraden: O.l.v. het bestuur : Financieel beraad Facilitair beraad, Beheer gebouwen, Beheer begraafplaatsen. O.l.v. het bestuur en pastoresteam : Vrijwilligersberaad, Communicatieberaad, O.l.v. het pastoraal team: Liturgisch beraad, Jeugd en jongeren, Roeping, vorming en catechese, Relatie kerk en samenleving, Zorg voor de gemeenschap en zorg voor elkaar, Ouderen. Het werk wordt ten dele centraal en ten dele decentraal uitgevoerd. In haar ambitie heeft de parochie immers aangegeven, dat nabijheid en verscheidenheid hoog in het vaandel staan. Eerder werd al aangegeven dat de bevolking in de wijken van de parochie verschillend is van samenstelling, maar ook een eigenheid heeft.Wij willen dicht bij de mensen blijven. Daarom hebben we naast een hoofdkerk, op termijn de Dionysiuskerk aan het Goirke, een aantal wijkkerken. In deze kerken komen de mensen vierend bij elkaar en wordt een aantal activiteiten verricht. Een wijkkerk heeft geen bestuur, maar het werk wordt geleid door een torengroep. Deze zorgt voor de pastorale en organisatorische voortgang van de deelparochie. Zij signaleert en rapporteert de behoeften van de deelparochie en stelt vast welke problemen er zijn ten aanzien van bv. gebouwen of ict. De torengroep heeft zicht op wat zich afspeelt in haar wijk. Ze beschikt over een eigen budget om kleine problemen op te lossen. Uiteraard wordt daarover verantwoording afgelegd aan het parochiebestuur. Een wijkparochie zet de oude activiteiten voort, maar tegelijkertijd willen we dat de nieuwe parochie een nieuw elan uitstraalt. Daarom is tijdens het fusieproces een aantal werkgroepen, met de naam werpijzergroepen, gevraagd enekel voorstellen voor nieuwe projecten aan te reiken. Deze voorstellen zijn gepresenteerd aan de geloofsgemeenschap en met veel enthousiasme ontvangen. Het is nu aan de nieuwe beraden om ze verder uit te werken en ten uitvoer te brengen. Als de werkgroepen van de wijkkerken hun werk willen verbreden, nemen ze contact op met de collega’s in de andere wijken . Indien gewenst worden ze daarbij gesteund door het vrijwilligersberaad. Er zijn reeds enkele aanzetten gerealiseerd bv. ten aanzien van de voorbereiding 13
van het vormsel en de doopvoorbereidingen. Het werk in de parochie wordt ondersteund door een drietal parochiecoördinatoren. Deze hebben allen acht uur zitting op het centrale secretariaat aan de Goirkestraat en acht uur in de deelparochies. Hun taakgebieden zijn : - administratie, - coördinatie en organisatie, - communicatie en publiciteit. Per taakgebied zijn de taken aangegeven die centraal dan wel decentraal uitgevoerd gaan worden. Om het werk mogelijk te maken zijn er tientallen werkgroepen, die aangestuurd worden vanuit de verschillende beraden. Zij vormen de parels van de parochie. Zonder vrijwilligers is een levende geloofsgemeenschap een utopie. Om de parochianen in de gelegenheid te stellen mee te denken organiseert de parochie tweemaal per jaar een parochievergadering. In deze bijeenkomsten worden de mensen bijgepraat over de ontwikkelingen, kan men vragen stellen en suggesties doen en meepraten over het voorgenomen beleid. Ten aanzien van de besluitvorming zijn een aantal aanwijzingen gegeven in het reglement voor de r.k.parochies. Het bestuur en het pastoresteam zijn samen eindverantwoordelijk. Het bestuur neemt besluiten , het pastoresteam adviseert t.a.v. beheer en financiën. Het pastoresteam besluit en het bestuur adviseert t.a.v. de pastorale activiteiten. Er is sprake van een gezamenlijke eindverantwoordelijkheid t.a.v. de communicatie en het vrijwilligerswerk. De concept-besluiten van de beraden worden ter definitieve besluitvorming voorgelegd aan het bestuur, c.q. het pastoresteam. De werkgroepen werken conform de opdracht:instellingsbeschikking. Bij afwijking wordt het beraad ingeschakeld.
14
Organogram nieuwe parochie
15
Organogram toren
16
Korte omschrijving van de vastgestelde werpijzers Als je een berg wilt beklimmen, kun je je optrekken aan een werpijzer. Je werpt het vooruit naar de plek waar je heen wilt. Dan trek je je omhoog. Met dat beeld hebben we rond de zes beleidsterreinen werpijzergroepen gevormd van deskundige vrijwilligers en pastores, die voor de nieuwe parochie gezamenlijke projecten hebben bedacht: daar willen we heen! De zes werpijzergroepen hebben de opdracht meegekregen om een tweetal projecten te bedenken voor de komende jaren,die door de gehele parochie uitgevoerd zouden kunnen worden. Met de start van de nieuwe parochie komen er zes beraden die de projecten nader uit gaan werken. De werpijzerprojecten: Jeugd en jongeren - Vanuit de parochie trekken jongeren jaarlijks een week naar Taizé (een plek in Frankrijk voor gebed en bezinning). Om de jongeren te helpen diezelfde sfeer door het jaar heen te blijven proeven en om andere jongeren er kennis mee te laten maken is het voorstel om in de parochie met grote regelmaat Taizé-vieringen te houden waar de jongeren actief bij betrokken worden. - Jongeren stimuleren om hun talenten in te zetten voor hulp aan anderen. Als voorbeeld daarvan dient het bestaande project “De Samaritaan” van de parochie De Vlaspit. Te denken valt aan hulp in de tuin, het boodschappen doen, de hond uitlaten, nieuwe dingen op de computer of de mobiele telefoon leren. Ouderen - Verbinding tussen oud en jong. Het organiseren van speciale ouderenmiddagen. Bij de organisatie worden zowel ouderen als jongeren betrokken. In de zomermaanden valt te denken aan een zomertrefpunt. - Alle schapen tellen mee; onder dit motto zou een contactbezoekgroep voor ouderen ingesteld kunnen worden. Vanuit de ‘torengroepen’ op bezoek gaan bij ouderen, bijvoorbeeld bij iedereen die 70 of 80 jaar wordt, om zo te laten zien dat de parochie er nog steeds is en dat voor ons iedereen er echt toe doet. Kerk en samenleving - Oefenen in dagelijkse goedheid. Mensen die zich met de parochie verbonden voelen uitnodigen om zich te oefenen in goedheid geven en ontvangen. Goedheid een kans geven. Een uitnodiging aan iedereen, maar ook heel specifiek ‘proefgroepen’ opzetten/benaderen en luisteren naar mensen die het goede al doen. - Mijden en gemeden worden. De parochie wil een plaats zijn waar niemand gemeden wordt en die zelf ook wil leren niet te mijden. Contact leggen met mensen die mijden, die niemand vertrouwen; een poging om de wens “het verminderen van sociale uitsluiting” in daden om te zetten. Roeping, vorming, catechese - Binnen de context van een klooster in de stad een programma van toerusting en leren aanbieden, gericht op de levens- en geloofsvragen die tijdens ontmoetingen met mensen gesignaleerd worden. Vanuit het luisteren naar mensen zoeken naar wat mensen willen, nodig hebben om een toegewijde gemeenschap te zijn of om toegewijd aan die gemeenschap te kunnen zijn. Bruggen slaan tussen het ‘geleefde’ leven en het verstaan van het evangelie. - Contacten leggen met groepen in de wijken: kunstenaars, vrouwen, scholen. Met hen zoeken naar creatieve vormen om geloofsverhalen en Bijbelverhalen te verbeelden. De parochie stelt expositieruimte beschikbaar, waar het verhaal verteld kan worden. Liturgie - Een paasfakkeltocht: vanuit de eigen toren naar een centrale plek komen om het paasvuur te halen. In een korte viering wordt daar het vuur gewijd, waarna het van daaruit meegenomen wordt naar de eigen locatie om het in de paaswake verder te verspreiden. 17
-
Een viering rond de patroonheilige van de nieuwe parochie: Peerke Donders. Vanuit de viering wordt iets, wat verwijst naar de patroonheilige, meegedragen naar de eigen locatie. De viering zou gekoppeld moeten worden aan een diaconale actie. Zorg en gemeenschap - Zorg voor elkaar: een aantal keren per jaar organiseert de parochie een inloop voor specifieke doelgroepen (mantelzorgers, weduwen/weduwnaars). Inloop met gesprek, informatie en ongedwongen sfeer (café). Samenwerking nastreven met andere organisaties. - Gemeenschap vormen. Alle geledingen in de parochie gaan werken aan het opzetten en ten uitvoer brengen van een musical/revue over leven en betekenis van Peerke Donders: idee, teksten, kostuums, decor, acteurs, projectkoor, sponsoren. Een kleine groep begint en gaandeweg worden steeds meer mensen erbij betrokken met als doel op 27 oktober 2016 een uitvoering voor alle parochianen te realiseren.
18
Implementatie Zoekend naar een definitie van het woord implementatie kan men gemakkelijk tien beschrijvingen vinden. Deze hebben gemeen, dat het de begeleiding van de invoering van veranderingen betreft. Het is duidelijk zijn, dat veranderingen op termijn onvermijdelijk zijn. Uiteraard verandert men in elke kerkgemeenschap regelmatig, maar die veranderingen komen van binnenuit en hebben daarmee een draagvlak. Nu betreft het om door derden gewenste en geplande veranderingen. Daarom is het goed deze systematisch te begeleiden. We moeten alle mensen motiveren, enthousiasmeren en toerusten om de veranderingen door te kunnen voeren. Waar groepen het nodig vinden mag een beroep worden gedaan op de bestuurder die belast is met de implementatie. We kunnen de volgende fases onderscheiden als we het geschreven beleid tot uitvoering willen brengen : - oriëntatie, - probleemstelling en voorbereiding, - planopstelling, - uitvoering, - evaluatie, - bijstelling, - vervolgplanning, Uiteraard is er een volgorde van invoering. Men moet bv eerst de beraden inrichten, alvorens tot het uitvoeren van projecten te kunnen komen. Het is de opdracht aan iedere groep de implementatie van de veranderingen het komend jaar goed te plannen, overeenkomstig de deelplannen die gemaakt zijn wat betreft de taakomschrijvingen, de communicatie, het vrijwilligersbeleid, het wijkpastoraat , etc. 1. Voor het bestuur betekent dat o.a. : - kennismaken met elkaars kwaliteiten, - oriëntatie op het werk, dat wacht, - actieplan van de gebouwencommissie afwachten en voortgangsbesluiten nemen, - leiding geven aan de opzet van de financiële administratie, - opzet van de ondersteuningsstructuur, - zorg dragen voor de benodigde facilitaire voorzieningen, - werkplan maken voor het tweede halfjaar. Voor het pastoresteam: - kennismaken met de wijk, - informatie verwerven over de werkstructuur in de wijk, - voorbereiden van de beraden behorend bij de werkvelden, - organiseren van de vieringen, - werkplan maken met de torengroep, - plannen maken met de beraden, Voor de parochiecoördinatoren: - inrichten van de centrale werkplek, - accent leggen op het coördineren en organiseren, - ondersteuningsstructuur opbouwen, - op de decentrale werkplek werk inrichten volgens taakopdracht, - kerkledenadministratie in elkaar laten vloeien, 1 Voor wie dat op prijs stelt zijn deze stukken afzonderlijk verkrijgbaar
19
- bereikbaarheid organiseren, Voor de vrijwilligers: - doorgaan met het werk dat men deed, - waar nodig werkzaamheden op elkaar afstemmen, - een begin maken met de uitvoering van het beleid, Voor de communicatie: - logo ( laten ) ontwerpen, - opzet parochieblad, redactie en uitvoering, - huisstijl ontwerpen, - werkzaamheden aansturen,
20
Bijlage – tabel parochiesamenstelling
Frater Andreas
Montfort
Vlaspit
0- 4 jaar
1256
4,90%
565
7,80%
746
4,90%
875
5,20%
4342
5,30%
5- 9 jaar
1098
4,30%
573
7,90%
546
3,60%
681
4,10%
2898
4,40%
10-14jaar
1093
4,30%
544
7,50%
494
3,30%
687
4,10%
2818
4,30%
15-19jaar
1403
5,50%
492
6,80%
889
5,90%
999
6,00%
3783
5,80%
20-24jaar
3082
12,10% 446
6,20%
2188
14,40% 2952
12,30% 7768
12,00%
25-29jaar
2314
9,10%
488
6,70%
1755
11,60% 1565
9,40%
6122
9,40%
30-34jaar
1838
7,20%
490
6,80%
1315
8,70%
1456
8,70%
5099
7,90%
35-39jaar
1392
5,50%
422
5,80%
1002
6,60%
1116
6,70%
3932
6,10%
40-44jaar
1436
5,60%
562
7,60%
991
6,50%
1190
7,10%
4179
6,40%
45-49jaar
1443
5,70%
534
7,40%
868
5,70%
1169
7,00%
4014
6,20%
50-54jaar
1520
6,00%
442
6,10%
861
5,70%
1101
6,60%
3924
6,00%
55-59jaar
1269
5%
371
5,10%
821
5,40%
977
5,80%
3438
5,30%
60-64jaar
1291
5,10%
374
5,20%
721
4,80%
826
4,90%
3212
4,90%
65-69jaar
1192
4,70%
332
4,60%
661
4,40%
681
4,10%
2866
4,40%
70-74jaar
1155
4,50%
292
4,00%
416
2,70%
533
3,20%
2396
3,70%
75-79jaar
1101
4,30%
166
2,30%
364
2,40%
357
2,10%
1988
3,10%
80-84jaar
870
3,40%
111
1,50%
259
1,70%
292
1,70%
1532
2,30%
85-89jaar
485
1,90%
31
0,40%
156
1,80%
174
1,00%
846
1,30%
90-94jaar
176
0,70%
10
0,10%
76
0,50%
78
0,50%
340
0,50%
95-99jaar 100 jaar
30 0
0,10% 0,00%
1 0
0,00% 0,00%
18 0 21
0,10% 0,00%
16 1
0,10% 0,00%
65 1
0,10% 0,00%
21
De Bron
Totaal
Dit beleidsplan kwam tot stand onder leiding van de stuurgroep: Frank Lemmens, pastoor van Parochie de Montfort, de Bron en de Vlaspit, Ingrid van Dijk en Marja Wittenbols, namens Parochie de Vlaspit Sjack Willemen, namens Parochie de Bron Trees Versteegen, namens Parochie Frater Andreas. Joke Roovers, namens de Montfortparochie
22
