hskwin’ is de tweewekelijkse krant van Windesheim
3 september 2009, jrg 18, nr 1
/ nieuws
/ nieuws
/ nieuws
/ opinie
Honours college start met 19 studenten p2
Organisatie bij Schools kan beter p4
Weer meer negatieve studieadviezen p6
Geef superdocent meer geld p7
Overvol? pagina 3 Foto: gerben rink
‘Boeren zijn absoluut niet saai’ Mardien Beltman, laatstejaars verpleegkunde, p 6
‘Docenten komen ‘Een uitgelubberd t-shirt weinig aan vertellen toe’ staat afschuwelijk’ columnist John ter Horst, p 7
Anne Buis, vierdejaars journalistiek, p 13
8 /special Ruim achthonderd kersverse studenten onderzochten tijdens de GRASweek het Zwolse uitgaansleven én hun eigen grenzen. Van 25 tot en met 30 augustus sliepen ze weinig in de sporthallen van de School of human movement & sports en deden ze veel in de straten van Zwolle en hoofdpunt Weezenlandenpark. Van stropdasdineren met de burgemeester en wethouders, via stappen, stappen en nog eens stappen tot in grote rijen estafettedrinken met studentenverenigingen. De hskwin’ vroeg zich af hoe de GRASsprieten deze week ervoeren.
Wat vonden we ervan? ‘Rijen mensen, liters bier, veel geschreeuw... dat heeft wel wat’
Henrike, Niels en Jordy begonnen enthousiast en een beetje zenuwachtig aan de algemene introductieweek voor hbo- en wo-studenten. De hskwin’ vroeg ze vooraf wat hun verwachtingen waren - en achteraf of die waren uitgekomen. ik een bruiloft had. Daarom ga ik nu de schade inhalen. Ik zag in het programma veel optredens staan en een kroegentocht. Of ik dat ga volhouden? Ja, tuurlijk.”
Na
Henrike Berghuis (17) gaat bedrijfseconomie studeren.
Voor “Ik hoop een heleboel mensen te leren kennen. En het uitgaansleven, natuurlijk. Misschien zien we ook nog wat van Zwolle, ik ben hier namelijk voor het eerst. De workshops die we vrijdag krijgen, lijken met het leukst. Daar ben ik erg nieuwsgierig naar. En verder verwacht ik eigenlijk weinig te slapen en erg brak thuis te komen.”
“Dat vele feesten is wel gelukt. Ik lag nooit voor drie uur ‘s nachts in mijn bed. Na de eerste nacht moesten we om 8.00 uur opstaan. Dat was zwaar. Gelukkig mochten we later wel uitslapen. Het was dus prima vol te houden. Wat een geweldige week. Ik heb veel nieuwe kroegen ontdekt. Maar het leukst vond ik de bierestafette. Al die rijen met mensen, bier en al dat geschreeuw... Dat heeft wel wat. Het GRASconcert was ook heel gaaf. Kotsende mensen? Nee, niet gezien. Gelukkig maar.”
Na “Het was een superleuke week. Maar die workshops heb ik gemist. Vrijdag stond ik om zeven uur ’s ochtends mijn spullen al in te pakken omdat ik ‘s avonds naar een concert van Normaal ging. Mijn verwachtingen zijn wel uitgekomen. Ik heb inderdaad maar weinig geslapen, maar last had ik daar niet van. Zwolle is een gezellige stad. Op woensdag hadden we een kroegentocht en dat was geweldig. Wat een leuke sfeer hangt hier. Verder was het stropdasdineren erg leuk, hoewel de pasta wel kapotgekookt was. Ach, het was hartstikke gezellig!”
Jordy de Fretes (20) gaat technische informatica studeren.
Voor “Ik heb er zin in, maar ik ben ook wel wat zenuwachtig. Geen idee in wat voor groepje ik kom en wat ik moet verwachten van de week. Misschien hangt er wel zo’n ontgroeningssfeer en zijn er heel veel studentenverenigingen. Vanavond ga ik trouwens even naar huis. Mijn vriendin en ik hebben een jaar een relatie, dus we gaan samen wat leuks doen.”
Na
Niels Koers (21) heeft al een jaar journalistiek gedaan en gaat nu communicatie studeren.
Voor “Ik hoop veel te feesten en veel mensen te ontmoeten. Vorig jaar miste ik de GRASweek, omdat ik
“Ik vond het leuker dan verwacht, want van ontgroeningen heb ik niets gemerkt. Ik had een leuke groep en iedereen deed lekker mee. Met de kroegentocht ben ik niet meegegaan. Erg jammer, want ik hoorde van iedereen dat die heel geslaagd was. Voor mij vormde het GRASconcert een hoogtepunt. Heerlijke muziek. De workshops van vrijdag vond ik ook fijn. We kozen namelijk voor de chillworkshop en mochten heerlijk in fatboy’s liggen kletsen.”
Chillen, dansen
3 september 2009 · nummer 1
n, weinig slaap
win’/special
9
Kroegen Top 4 Dansen op de bar van Het Vliegende Paard
Waar moet je zijn voor een lekker avondje doorhalen? In welke kroeg vind je het smakelijkste bier en waar is het barpersoneel het leukst? De GRASsprieten dansten, dronken en besnuffelden verschillende kroegen in Zwolle. Hún top vier:
1: Het Vliegende Paard
3: De Bommel
Karlijn Timmermans (18), eerstejaars verpleegkunde: “De muziek is leuk, de sfeer is goed en de alcohol smaakte er prima. Ik dronk bessen en dat was goed te doen.” Johan den Bleker (18), eerstejaars docentenopleiding economie: “Het is een mooie kroeg met verschillende ruimtes. Ik heb er ook gegeten en dat was best oké. Ik wil er wel vaker naar toe.” Nick Arends (17), eerstejaars commerciële economie: “Ik ook. Er komen gezellige mensen en de alcohol was van goede kwaliteit. Natuurlijk heb ik ook even op de bar gedanst. Zoiets kan ik niet weerstaan.”
Roel Berends (17), eerstejaars werktuigbouwkunde: “Ik hou niet zo van stappen, want ik kom van het platteland. Maar De Bommel vond ik erg leuk. Ze draaiden er hiphop en zo. Het bier smaakte goed en was niet duur. Voor een pull, dus zes à zeven glazen, betaalden we 7,50 euro. Een mooi prijsje.” Ruben van Brug (16): “De sfeer in deze kroeg is echt heel goed. Maar we waren natuurlijk wel met een grote en leuke groep mensen.”
2: De Joffer Margriet Bokma (17), eerstejaars journalistiek: “De Joffer is de gezelligste kroeg qua sfeer. We kregen er gratis shotjes en die smaakten me prima. De muziek was oké. Ze draaiden er vooral dance. De inrichting is ook leuk met die bankjes aan de zijkant.” Bernd Klink (18), eerstejaars werktuigbouwkunde: “Het was er tijdens onze kroegentocht niet té druk, maar ook niet te rustig. Leuk publiek en lekkere muziek.” Niels Koers, eerstejaars communicatie: “De beste en leukste plek om lekker te dansen.”
4: De Docter Femke Klomp (17), eerstejaars verpleegkunde: “Leuke muziek. Wij kwamen er tijdens ‘Foute verzoekjes-avond”. Heerlijk al die jarentachtig-muziek. Daar hou ik wel van. Er werd ook veel alternatieve muziek gedraaid. De Bessenup die ik dronk, smaakte me goed. Ik ga er dit jaar zeker vaker stappen.” Marjolein Posthuma (17), eerstejaars verpleegkunde: “Gezellige, oude muziek. Ik heb lekker staan meeblèren op de Backstreet Boys en de Spice Girls. Heel leuk. Het is trouwens geen grote kroeg. Maar het oogt wel zo, door de spiegels. Een supercafé.”
Mr & Mrs GRASweek feesten door tot in de late uurtjes Ze werden door mentoren genomineerd uit ruim achthonderd GRASsprieten en versloegen hun veertig tegenstanders met glans op het podium: Janneke Leerink (18), eerstejaars journalistiek en Kees Koster (21), eerstejaars commerciële economie, mogen zich dit hele studiejaar Mr en Mrs GRASweek noemen. Alle veertig kandidaten voor de Mr & Mrs GRASweekverkiezing werden tijdens de introductieweek in het geheim gevolgd en opgegeven door hun mentoren. Janneke: “Zij letten op verschillende dingen; van je houding tot of je sokken wel bij je schoenen passen. Ik had niet verwacht dat ze mij zouden kiezen om mee te doen aan de finalequiz, want ik kon helemaal niet meedoen met sporten. Ik heb namelijk mijn arm uit de kom gehad toen ik in mijn slaap ...ehm... uit het stapelbed in een stilliggende klipper viel.” Kees en Janneke stonden hun mannetje in de Mr & Mrs GRASweekquiz. Na tien vragen met het ‘petje op-petje af’-systeem verkregen zij niet alleen eer, respect, een beker en een kroontje, maar ook een groot prijzenpakket. Kees: “Niet te geloven: een bon ter waarde van een theorie-examen.
Helaas heb ik mijn rijbewijs al. Maar we kregen ook nog eens een spel, een koffieproeverij met vrienden en een zonnebril naar keuze van vijftig euro. Dat is mooi meegenomen.” Hoewel ze zich moeiteloos naar de eindstreep streden, wisten ze niet op alle vragen het antwoord. Kees: “Het was vaak ook wel een kwestie van logisch nadenken. Eén van de vragen was hoe lang ZHTC al bestaat. Nou, dan kies je toch voor de keuzemogelijkheid die het langst geleden is?” Na drie nachten stappen, weinig slaap en veel activiteiten, ging het duo ook die laatste nacht lekker feesten. Kees: “Ik moet morgen wel om tien uur werken, dus misschien dat ik het ietsje minder laat maak dan de afgelopen nachten.” Janneke maalt niet om weinig slaap: “We overnachten in een slaapzaal. Dat ligt nu niet bepaald lekker. Dan kun je toch beter feesten?” TESSA KLOOSTER Foto’s: Jasper van Overbeek
10 /cultuur ’/spitse Cargo cult Ik las ergens dat we momenteel in een Cargo-cult-economie leven. Geheel toevallig (?) kwam op diezelfde dag het boek ‘Cargo cult: strange stories of desire from Melanesia and beyond’ op mijn pad. Tegen het einde van de tweede wereldoorlog zagen op verschillende Oceanische eilanden een aantal kakelverse religies het licht. Primitieve stammen observeerden hoe de daar gestationeerde Amerikaanse militairen door bevoorradingsvliegtuigen van allerhande goederen werden voorzien. De autochtonen concludeerden dat zij vliegvelden moesten (na)bouwen, militaire exercitieoefeningen moesten (na)doen, en op andere manieren de gedragingen van de militairen kopiëren, zodat materiële rijkdom dan ook hun deel zou zijn. Dus vliegtuigen, jeeps en vliegvelden werden van bamboe nagebouwd, colaflesjes werden relikwieën, exercitieoefeningen werden rituelen waarbij bamboe geweren niet ontbraken. Priesters waren herkenbaar aan legerinsignes, en het Rode Kruissymbool kreeg een diepreligieuze betekenis. Nadat de eilandhoppende legerpelotons waren vertrokken lieten zij afval, tijdschriften en goederen achter; artefacten die het bewijs vormden voor een bovenwereldlijk consumentenparadijs. Als de rituelen correct zouden worden uitgevoerd, dan zou de rijkdom vanzelf naar de eilanders toekomen. Het grote wachten begon. Productieve arbeid werd gestaakt, voedselvoorziening werd verwaarloosd, want de verlossing was immers nabij. Het is een mooi voorbeeld van hoe hebzucht, onwetendheid en blind geloof een samenleving volledig kunnen ontwrichten en verlammen. Natuurlijk is het lachwekkend dat deze stammen vorm met inhoud verwarden. Maar de systemen waar wij ons mee omringen zijn niet zoveel anders. Ook wij zien causaal verband tussen consumeren en rijkdom, denkend dat het bijdrukken van papiergeld daadwerkelijk meer oplevert. Momenteel maken onze financiële hogepriesters een raadselachtige regendans, ons verzekerend dat dit op korte termijn de geldgoden gunstig stemt, waardoor ons leven nóg mooier en beter wordt. En de Polynesische cargo cults? Er zijn er nog enkele actief. Op gezette tijden voeren zij rituele exercities uit, en worden zij door toeristen met geld en goederen beloond. Ironisch, want dat is precies zoals dat indertijd werd voorspeld. Cargo cult: strange stories of desire from Melanesia and beyond, door Lamont Lindstrom, 1993. ISBN: 0824815637. 15 euro (De Slegte).
’/filmdate Dubbel liggen, wegzwijmelen of strak staan van alle actie? De hskwin’ stuurt jou gratis naar de film om er je mening over te geven. Wil je ook een keer? Of samen met een vriend of vriendin op filmdate? Mail naar
[email protected]
Fleur Voorneveld (tweedejaars journalistiek) en Vincent Wever (oudjournalistiekstudent) keken:
The Taking of Pelham 1 2 3 Gooi twee zwaargewichten (Denzel Washington en John Travolta) in een film over een spannende kaping van een metrolijn, voeg er wat ontploffingen en achtervolgingen aan toe en ‘tadáá, kassucces!’, zullen de makers van The Taking of Pelham 1 2 3 gedacht hebben. Fleur en Vincent vinden het allemaal prima: “Travolta als gevaarlijke crimineel en Denzel Washinton als dappere metromedewerker spelen twee sterke karakters”, vertelt Fleur. Vincent is met name onder de indruk van de eerste: “Het is vooral dat psychopathische waar Travolta zo goed in is.” IJzersterke dialogen Het sterkste punt van de film zijn de dialogen tussen de acteurs, vindt het stel. Vincent: “Die waren ijzersterk. Het bouwt de spanning goed op. Maar daar hebben we ook meteen de achilleshiel van Pelham te pakken, want de actie die daarna komt is overbodig. Helikopters, ontploffingen, achtervolgingen, het is allemaal een beetje onnodig.” Fleur voegt toe: “Met veel interessante details werd daardoor helemaal niks meer gedaan.” Sopranos Een opvallende bijrol in deze film is er voor The Sopranos-acteur James Gandolfini. Fleur: “Ik had moeite om hem niet als Tony Soprano te zien.” Vincent: “Ik vond het een goede grap om hem burgemeester van New York te maken!” Oordeel? Fleur: “Best leuk, maar ook een dertien-in-een-dozijn cops & robbers-film.” Vincent: “Bij nader inzien toch geen vier sterren, want te veel elementen zijn niet goed uitgewerkt.”
Fleur:
HHHHH
Vincent:
HHHHH
linksboven: Nynke werkt op haar kamertje aan het boekje bij haar expositie linksonder: De kunstwerken gaan per auto naar de Broerenkerk
‘Ik ben gelukkig als ik m
Nynke Reitsma toont werk op expositie B “Rauw materiaal is ultiem”, vindt Nynke Reitsma. Voor haar afstudeerwerk kreeg ze een negen en docenten prezen vooral haar professionaliteit. Ze is één van de studenten docent beeldende kunst & vorming (dbkv) die naar jaarlijkse traditie hun afstudeerwerk
Beeldingen in de Broerenkerk Wie een beeld wil krijgen van Nynkes werk moet eens googlen op ‘Joseph Beuys’. Liever haar werken en dat van haar negentien medestudenten live bewonderen? Kom dan langs in de Broerenkerk van 5 tot en met 16 september. De entree is gratis.
in september tentoonstellen op de expositie Beeldingen in de Broerenkerk. Vlak voor de hectische voorbereidingen in die kerk spraken we haar. Ze laat enthousiast wat van haar werk zien: een wonderlijke combinatie van natuurlijk materiaal en handwerk. Denk aan lood gecombineerd met schapenwol, insecten met koperdraad en hout, dat soort werk. Het past niet bij elkaar, en toch weer wel. Waarom? Precies op die reactie zit Nynke te wachten: het oproepen van vragen. Nou, vraag één: Maak je alles met de hand? “Ja. Je moet niet domweg alles mechanisch doen, maar je bewust zijn van wat je doet. Ik vind het belangrijk dat mensen met hun han-
den werken. Op die manier sta je dichter bij jezelf. Ik wil absoluut geen wereldverbeteraar zijn. Ik wil gewoon mensen aanzetten tot nadenken over hun manier van leven. Niet alles is vanzelfsprekend, ik vind dat we soms te veel leven op de automatische piloot. Daardoor vergeten we wie we eigenlijk zijn.” Is er iets dat jouw werk heel erg kenmerkt? “Ik werk altijd met materiaal dat leeft. De geschiedenis achter het object vind ik prachtig. Alles heeft een verleden, net zoals wij een hele levensgeschiedenis hebben. Daar kun je naar kijken en er een eigen draai aan geven. Iets dat ik in mijn kunst probeer te verwerken. Zo werk ik bijvoorbeeld met geschoren wol die recht-
win’/cultuur
3 september 2009 · nummer 1
11
’/tv Mad Men, of: toen roken nog gezond was Kettingroken op de werkvloer, van whiskey doordrongen lunches en af en toe een tikje op het kontje van de secretaresse: het kan allemaal in het reclamewereldje van Mad Men. De serie die in Amerika een ware hype is, speelt zich af in de sixties: de gouden jaren van de reclame. De tijd dat roken volgens slogans nog gezond is en de consument daar naïef intrapt. Hoofdpersoon in deze setting is de mysterieuze Don Draper. Hij is dé grote man van Sterling Cooper Advertising Agency. We volgen hem in de eerste afleveringen als de Don – controlfreak als hij is - probeert de regie te houden over zijn privéleven en werk. Het blijkt moeilijk om voor te blijven lopen op zijn ambitieuze jonge collega’s en tegelijkertijd de verleidingen te weerstaan van bekoorlijke dames. De nieuwe hitserie van HBO - van dezelfde makers als The Sopranos - ziet er strak gefilmd uit. Subtiel geacteerd ook, met veel aandacht voor details. Als je into kwaliteitsseries bent zoals Six Feet Under, The West Wing of The Wire, is Mad Men een logische volgende stap. Gun het wel een kans, want het duurt even voor je aan het bijzondere wereldje en de diverse personages gewend raakt. Toch gaat de serie langzaam aan je kleven als plakkerige kauwgum en voor je het weet ben je verslaafd. Mad Men werkt stiekem bijna net zoals reclame. Goede reclame voor tv, dat is het eigenlijk. Mad Men, elke woensdag, Nederland 2, 22.40 uur. KEES HOOGHIEMSTER
’/waar moet je zijn? Vrijdag 4 september – FESTIVAL – Muziek onder de prachtige Zwolse Sassenpoort. Wie wil daar nu niet bij zijn? Studenten van ArtEZ organiseren Jazzy Jam ChilOut! Luister gratis naar DJ Pauluz, klassieke muziek, jazz en nog veel meer op deze relaxte vrijdagmiddag.
u
Heideroosjes worden twintig!
Foto’s: herman engbers
rechtsboven: Met haar zus zoekt ze haar werk bij elkaar in het dbkv-magazijn rechtsonder: Expositieschotten plaatsen in de Broerenkerk
met mijn handen werk’
Beeldingen
streeks van een schaap komt. De teken zitten er nog in. Dat is puur. Het is nog geen trui. Materiaal moet zo puur mogelijk zijn wil het onze geest prikkelen. Maar dat is één kant. Ik ben namelijk ook heel perfectionistisch.”
den ben ik vaak bezig geweest met óf handwerk óf natuurlijk materiaal. Afzonderlijk was het kaal - alleen messingdraad of alleen eierschalen. Nu heb ik die twee disciplines samengevoegd en dat blijkt verrassend mooi.”
Dus het is nooit goed genoeg? “Inderdaad. Het afgelopen collegejaar ben ik behoorlijk in strijd geweest met mezelf. Ik ben een gevoelsmens, maar tegelijkertijd ook een denker. Wat ik doe, vind ik bijna nooit goed. Kunst is discutabel, dus je moet je werk wel kunnen verdedigen. Helemaal bij een opleiding als dbkv. Toch begint alles met een soort gevoel. Dat blijft een moeilijk spanningsveld. Maar ik ben trots op het resultaat. Het werk als geheel klopt. In het verle-
En wat kan ik er eigenlijk mee, met jouw werk? “Ik ben niet erg commercieel ingesteld. Kunst maak ik puur voor mezelf. Mijn werk moet natuurlijk wel iets zijn waar ik achter sta en ik sta volledig achter mijn afstudeerproject. Het lijkt me heel leuk om te blijven exposeren in de toekomst. Maar dat hoeft niet per se. Ik ben gelukkig als ik bezig ben en met mijn handen werk. Overal waar ik ben zie ik dingen. Altijd denk ik: kan ik hier wat mee? Mijn
blik is erg gericht op materiaal en kunst en wat ik daar vervolgens mee kan doen. Het inkomen van een kunstenaar is geen vetpot, daarom heb ik voor de opleiding dbkv gekozen. Dan kan ik parttime werken als docent én bezig blijven met mijn kunst. Dat is toch waar mijn hart ligt.” KEES HOOGHIEMSTER
Openingstijden van de expo: • Maandag t/m zaterdag van 10 tot 18 uur • Zondag van 13.30 tot 18 uur • Donderdag 10 september van 18 tot 21.30 uur • Vrijdag 11 september van 18 tot 21.30 uur • Dinsdag 15 september van 18 tot 21.30 uur
u Als vier vijftienjarige pubers begonnen ze in een oud kippenhok met pingelen. Niemand verwachtte toen dat het rammelige punkbandje zou uitgroeien tot een internationaal optredend tourmonster. Op vrijdag 4 september kun je de mannen van Heideroosjes - inmiddels twintig jaar ouder en wijzer - live bewonderen in Hedon waar ze hun jubileum vieren met nummers van hun nieuwe dubbel-album: 20 Years: ode & tribute. Rock vanaf 21.00 uur de tent uit voor 12,50 euro entree (+ 1 euro servicekosten). u Zaterdag 5 september – DANSEN – Ga volledig los op alternatieve dance-classics. Vinyldebiel Stephan draait vanaf 22.00 uur alles van The Cult tot The Prodigy en weer terug. Betaal geen entree en dans je suf in The Livingroom.
Donderdag 10 september – FILM – Het is weer Studentenavond, dus kun je op vertoon van je studentenkaart voor 6 euro naar de film Los Abrazos Rotos in het Fraterhuis. Penelope Cruz speelt opnieuw een bijzondere rol in dit dramatische liefdesverhaal van de grote regisseur Pedro Almodóvar (o.a. Volver). Om 20.30 uur!
u
Zwolse Uitmarkt
u Amsterdam be aware! Zwolle komt met zijn eigen Uitmarkt: het Thorbeckegrachtfestival. Op zaterdag 12 september vieren we vanaf 17.00 uur de kick-off van het nieuwe culturele seizoen op en rond de Zwolse gracht(en). Luister naar muziek en geniet van theater bij podia in de buurt van de Librije, Thorbeckegracht en het Broerenkerkplein. Kijk naar cabaret van Speelman & Speelman, luister naar muziek van Alex Roeka, The Horse Company, Bettie Serveert, Mathilde Santing en nog veel meer. Wa kost da? Helemaal noppes! Advertentie
