Daar was het overstappen in een andere lift die tot bijna aan de top van de 324 meter hoge toren ging. Maar het was wel de moeite waard geweest om jezelf te overwinnen, want het uitzicht boven was adembenemend. Ondanks de toch iets mistige omgeving konden we al die imposante gebouwen, die brede lanen, al dat groen nu vanuit de lucht bekijken en bewonderen. Na een vlugge hap uit het vuistje in de schaduw van de toren, namen we terug onze plaatsen in op de bus en dan ging het richting Montmartre en de Sacré-Coeur. Het klimmen via de smalle straatjes en de vele trappen tot aan de kerk bracht ons een beetje buiten adem, maar het panorama dat we van daaruit hadden was toch weer de inspanning waard. In de kerk bewonderden we vooral het mooie mozaïek in de zoldering, verlicht door duizenden brandende kaarsen. Het was er druk, niet echt een gewijde sfeer en we kuierden verder naar de Place du Tertre op 130 meter hoogte, de top van Parijs. Kraampjes met schilderijen, kunstenaars die je wel willen portretteren, leuke terrasjes, een glaasje wijn, souvenirwinkels, een laatste koopje want de kleinkinderen moeten toch ook een pakje krijgen uit Parijs .. en dan terug naar beneden want de tijd ging voorbij.
Ortelius
Tijdschrift van Vriendenkring 2e BP Zeescouts Verschijnt om de 2 maand
Nummer 5 Algemene Vergadering op 1 decemeber om 20.30 u zaal Kring Reuzenpoort te Borgerhout Dagorde ♦ ♦
Om 16 uur zat iedereen weer op de bus en verlieten we Parijs, richting België. Een laatste stop onderweg in Péronne voor een hapje en een plasje. De laatste uren samen met een tof gezelschap...
♦ ♦
Terugblik op wat voorbij is Nieuwjaarsviering: info Bezoek van de Sint Allerlei
We doezelden een beetje weg, maar dat duurde niet lang want Willy kwam weer op de proppen met zijn C.D. vol meezingers. Er werd gelachen en gezongen, de biervoorraad slonk zienderogen en zo belandden we zonder dat we het merken terug op Belgische wegen. Het was hoog tijd om onze chauffeur Patrick te bedanken voor het geduld en de kunde waarmee hij ons naar en door Parijs heeft gevoerd en onze reisleider en gids Walter voor de sublieme wijze waarop hij ons Parijs liet (her)ontdekken.. We hebben dankzij hen een reuze driedaagse beleefd en nog heel wat over Parijs bijgeleerd. Dank ook aan iedereen die er bij was. En we doen het nog wel eens over hé!
16
Ghislaine
Dagorde...
1
Uit het verslag van de Maandelijkse vergadering van 6/10 en 26/8
Algemene Vergadering 6 oktober 2006 in de Reuzepoort. Een goede avond beste vrienden, welkom op onze algemene vergadering. Dit is een belangrijke dag . Vandaag kiezen wij een nieuw bestuur, en voor het eerst in jaren zijn er zeven kandidaten. Maar laten we Willy aan het woord, hij verteld ons alles over onze financiële situatie. Hij doet voor ons de boeken open zodat wij ze straks met uw goedkeuring kunnen afsluiten. Het voorbije jaar was er één met heel wat activiteiten. Wim geeft een kort overzicht Ook Walter kijkt even om en praat over de samenwerking met de jongeren. Dan sluiten wij nu het werkjaar af, en vragen u, ons te ontlasten van de verantwoordelijkheid. U kunt dit doen door een applaus. In naam van Wim, Willy, Walter en mezelf dank ik u voor het vertrouwen dat jullie het voorbije jaar in ons gesteld hebben. Hebben jullie al opgemerkt dat onze voornamen alle vier met een ‘W’ beginnen. Daar kan nu verandering in komen. Onze drie nieuwe kandidaten zijn, den Broecke, Dieter en Hans. We kennen ze al lang, maar misschien nog niet goed genoeg. Broecke,Dieter,Hans stellen zich voor en geven hun motivatie om bij het bestuur te komen. Alle aangesloten leden hebben een briefje gekregen waarop de namen van de7 kandidaten vermeld staan. Statutair kan ons
2
Secretariaat....
Vlug ons wat opfrissen en optoeteren en lang na het vooropgestelde uur reden we terug naar een andere "Bistro Romain", waar we in ijltempo ons avondmaal opgediend kregen. Buiten één koppel van de tennisclub voelde niemand van het gezelschap zich geroepen om nog de rosse buurt van Montmartre te verkennen. Samen uit, samen thuis was het parool. En zo reden we dan, rustig gezeten in onze bus, door een feeëriek verlicht Parijs. Wat was de Eifeltoren mooi met al die lichtjes, wat een drukte nog op de brede boulevards met hun prachtige winkels en terrassen. De Seine vloeide als een zilveren lint onder de bruggen door. We werden er gelijk lyrisch van. Moe maar voldaan kwamen we terug aan het Ibis-hotel. Na nog enkele laatste pintjes op het terras bij de Joegoslaaf ging iedereen rustig slapen. Want er wachtte nog een lange dag. Dag 3 - Zondag 17 september 2006. Op tijd uit bed, ontbijt, inpakken en rond 9.30 uur was iedereen terug fris en monter aan de bus. De bagage was snel ingeladen en zo waren we op weg voor onze laatste dag Parijs. Langs het Canal Saint-Martin, Boulevard en Place de la République reden we naar het kerkhof Père-Lachaise. Het is een waar openluchtmuseum waar onder imposante grafmonumenten heel wat beroemdheden begraven liggen. Zo o.a. Chopin, Piaf, Molière, Daudet, S. Signoret en Y. Montand, Jim Morrison ... Bij verschillende grafmonumenten wist onze gids een anekdote te vertellen. Zo is er het graf met beeld van ene Victor Noir, dat bij aanraking de vruchtbaarheid zou bevorderen. Het kerkhof is een oase van rust, de moeite waard om er, ver van de stadsdrukte, rond te kuieren met alleen de zang van vogels op de achtergrond. Dan naar het voorlaatste doel van ons weekend: de Eifeltoren. Op enkele uitzonderingen na (hoogtevrees bestaat), wilde iedereen toch naar boven. Met volle moed en - voor sommigen - met gesloten ogen stegen we met de lift naar het eerste niveau. 15
kwam onze boot aangevaren en konden we inschepen voor een korte tocht op de Seine. Dichtbij het Louvre gingen we terug aan wal. Daar viel de groep een beetje uiteen. Het museum bezoeken was het doel van een viertal reisgenoten. Zat de "Da Vinci Code" er voor iets tussen? Anderen bleven rustig kuieren langs de Seine-oever. En een derde groep volgde de gids naar het Palais Royal en zijn tuinen. Maar wat deden die gestreepte kegels daar buiten in de weg te staan? Waarschijnlijk een "folie" van een verlichte kunstenaar, maar ge moet het maar gedaan krijgen. Na een eenvoudige lunch, voor sommigen uit het vuistje en anderen bediend door zure garçons, moesten we terug naar onze batobus spurten, want het vertrek was gepland om 14 uur. We voeren voorbij de Conciergerie, een groots maar somber gebouw, waar MarieAntoinette haar laatste dagen doorbracht samen met 2600 anderen die allen letterlijk het hoofd verloren tijdens de Franse revolutie. De torens van de Notre-Dame kathedraal kwamen in zicht en daar gingen we terug aan wal midden de bekende boekenstalletjes. De gotische kathedraal met haar prachtige glasramen is getuige geweest van grote historische momenten in de Franse geschiedenis en nodigde uit tot een bezinningsmoment. Dan verder naar de Sainte Chapelle waar ook weer mooie glasramen het zonlicht filterden. Volledigheidshalve dient vermeld dat Leo en ik er hier niet bij waren. Wij hadden een andere richting gekozen, namelijk het Quartier Latin met zijn boul'Miche, het Panthéon, de Sorbonne, het Lycée Henri IV, de Jardin du Luxembourg, allemaal persoonlijke herinneringen die nu terug werkelijkheid werden. Nog wat rondkuieren op het Ile de la Cité, een omwegje maken via een boerenmarkt op de kade en rond 16.30 uur was iedereen terug aanwezig . Inschepen dan maar en terug richting Bercy en de bus. Dan ging het met een slakkengangetje hotelwaarts. We bewonderden allen het engelengeduld van onze chauffeur. Je moet het maar doen, zo'n log gevaarte door al die drukte loodsen. Chapeau!, Patrick.
14
bestuur uit maximum zeven personen bestaan. Dit wil niet zeggen dat iedereen automatisch verkozen is. Hiervoor dient elke kandidaat 50% van de stemmen te halen. Dus u kunt op zeven kandidaten stemmen. Dan gaan we nu over tot de stemming. Het kiescollege zal de stemmen verzamelen en tellen . Broecke, Dieter en Hans, worden onder applaus aanvaard als bestuurslid. Ik dank u voor het vertrouwen dat u nog steeds in ons stelt. Met een verjongd, dynamisch bestuur gaan we ons 45ste jaar tegemoet. Voor onze vergaderingen hebben we in de Vlaskop een zaaltje gevonden, we kunnen er rustig praten, de koppen bijeen en de neuzen in dezelfde richting zetten . We hebben toch al één en ander in ons achterhoofd. De klassieke activiteiten, zoals Nieuwjaar, de quiz van de vereniging en Briggands gaan natuurlijk door. Maar eerst deelt Wim nog mede dat op 20/10 een kleinkunstavond ingericht wordt met Bart van den Bossche in Borgerhout. Wie wil kan een kaart kopen. In mei zijn we op midweek naar Brouwershaven geweest. Het was een succes. Hebben jullie zin om volgend jaar naar de Veluwe te reizen, mogelijk weer in bungalows? Ik heb vernomen dat ook het mwe volgend jaar weer doorgaat. Een zeilweekend ineengestoken door, maar niet alleen voor jongeren. Iedereen die zich nog enigszins fit voelt kan er bij zijn. Vorige zondag ging de processie weer uit in St Paulus. Wij droegen het baldakijn met 5, en dat is té weinig. Het Mariabeeld werd door sterke schouders van den twee gedragen. We vermoeden dat hier mensen zijn die nog een blazer in de kast hebben hangen die niet meer past of gewoon geen dienst meer doet. Er zijn ongetwijfeld leden die zo’n jasje kunnen gebruiken. Tien vergaderingen op een jaar, zes Orteliussen; het is in de eeuw van de communicatie nog niet voldoende. U tussendoor een nieuwsbrief sturen is een mogelijkheid om u sneller op de hoogte te brengen van onze plannen.
Secretariaat...
3
Maandelijkse vergadering 3 november 06 in de Reuzenpoort. Een goede avond beste vrienden, welkom op onze herfstvergadering. Het is november donkere dagen, nat weer. We herdenken dezer dagen de leden, vrienden en verwanten die van ons heen gingen. Maar we zijn hier opnieuw samen. Vorige maand hebben jullie een nieuw, uitgebreid bestuur gekozen. Hans is, in opvolging van Walter benoemd tot ondervoorzitter. Dit is geen formele functie, want in de winter blink ik uit in afwezigheid. Dieter zal, samen met Willy het departement van financiën beheren. We gaan eens luisteren of ze al iets te vertellen hebben. Wim bespreekt de ingkomen tijdschriften en info. In september zijn we met de bus naar Parijs geweest. Staf heeft daar een klassieke, artistieke diareportage van gemaakt. Met echte ouderwetse filmkes. We gaan daar straks naar kijken .Activiteiten het komende jaar. 9 november wintertocht naar Balon d’Alsace in de Vogezen: Christophe geeft meer info 26 november blarenslag 1 december speculaas 12 januari nieuwjaarsfeest 27 januari kwis vereniging 2 februari kaartavond Familiewandeling : datum nog te bepalen 10 februari groepsfeest (groep 80 jaar) 11 februari quiz Briggands Herentals 2 maart franse avond (wijn en kaas) 6 april paaseieren 15 april: opening vaarseizoen 4 mei vergadering 9 mei kerkbezoek met Rudi : kerkenroute 21 mei midweek in Nederland
4
Garnier richting grote koopcentra Printemps en La Fayette, want er was voorzien dat we een uurtje zouden kunnen winkelen. Maar, dikke pech, daar het onmogelijk was om onze bus ergens te parkeren, kon het beloofde koopuurtje niet doorgaan. Tot grote spijt van de meeste vrouwtjes en tot vreugde van onze mannen die zo de knip op hun geldbeurs konden houden. Met algemeenheid van stemmen werd er dan voor gekozen om rechtstreeks naar het hotel te rijden, zodat we ons rustig zouden kunnen installeren en klaarmaken voor het eerste "Paris by night"avontuur.. Maar allen waren moe en van een dolle Parijse nacht kwam niet veel in huis. Na het lekkere maal in de "Bistrot Romain" verkoos iedereen om braafjes met de bus terug hotelwaarts te keren. Op een paar uitzonderingen na die nog een laatste drankje nuttigden in de hotelbar of bij de Joegoslaaf op de hoek, gingen de meesten kamer en bijbehorend bed opzoeken. Au dodo!! Dag 2 - Zaterdag 16 september 2006. Ontwaak gij luie slaper... dat was toch de bedoeling van het telefoongerinkel om 7.45 uur. Vlug even douchen om goed wakker te worden en dan naar het restaurant voor een stevig ontbijtbuffet. De dames die wat slordig omsprongen met hun handtas - even over de leuning van de stoel hangen bijvoorbeeld - werden onmiddellijk ter orde geroepen door een rondwandelende vrouwelijke Hercule Poirot...met handtas. Patrick met bus en onze gids Walter stonden ons al aan de ingang op te wachten om onze tocht door Parijs verder te zetten. Langs de Bastille en de Marais ging het naar de Seine-kade in de wijk Bercy. Daar zou ons een batobus opwachten. Maar dat was zonder de "Franse slag" gerekend. Met een klein uur vertraging 13
Tuileries naar de ondergrondse busparkeergarage van het Louvre. Vanuit die parking kwamen we rechtstreeks in "Le Carrousel du Louvre", een echte kleine ondergrondse stad op zich, met mooie boutiekjes, kunstshops, parfumerieën en café's. Dit alles badend in het licht van een omgekeerde glazen piramide, die als het ware een echo is van de piramide die zich bovengronds voor het Louvre bevindt. Vreemd maar zeer mooi. Tijd om lang rond te kuieren was er niet. We moesten op zoek naar een of ander bistrootje, waar we de innerlijke mens konden versterken. Om veertien uur was iedereen weer present aan de bus. In de planning was een bezoek aan de Eifeltoren voorzien, maar, door een teveel aan "smog" boven de stad en bijgevolg te weinig zichtbaarheid, werd deze uitstap naar zondag verzet.
1, 2 & 3juni zeilweekend Juli fietsen 25 augustus BBQ op de basis 7,8 en 9 september palingfestival 15 september Open deurdag groep 80 jaar bestaan 5 oktober algemene vergadering 7 oktober processie Zoals u merkt, heel wat te beleven het komende jaar. Er zullen wellicht nog enkele activiteiten bij komen. We houden u op de hoogte.
OVERZICHT WERKJAAR 2005-2006
Onze reisleider besliste dan om er een echte city-tour van te maken. We reden via de rue de Rivoli met zijn mooie "arcades" langs de Jardin des Tuileries naar de Place de la Concorde waar we enkele rondjes draaiden rond de Obélisque om zo de omliggende prachtige gebouwen en fonteinen rustig te kunnen bekijken. We bewonderden le Petit Palais, le Grand Palais, le palais Bourbon op de Quai d'Orsay, enz.
oktober processie in sint paulus en algemene vergadering met bestuursverkiezing zonder secretaris november gezellig samenzijn met biljarten december sint op bezoek en op 20 dec: kerstconcert in sint paulus 21 dec: theaternamiddag
Dan ging het via de Champs Elysées naar de Arc de Triomphe en van daaruit konden we in de verte de Arche de la Défense zien liggen. Het moet gezegd, Parijs is een monumentale stad! Via de Pont de l'Alma over de Quai d'Orsay en de Pont Alexandre (de mooiste brug van Parijs), ging het verder richting rue Faubourg St. Honoré. Daar Jacques (Chirac) blijkbaar hoog bezoek had konden we niet tot aan het presidentieel paleis geraken want de straat was afgesloten voor alle verkeer.
januari nieuwjaarsreceptie door de jongeren ,Ortelius wordt 2 maandelijks en elektronisch intervriendenkwis (2e plaats) eind jan februari kaartavond, groepsfeest 2, quiz in Herentals 12 feb
Dan maar via het Stadhuis, de Madeleine kerk en de Opera
12
5
maart dia avond en foto avond, ruienbezoek 20 maart april paaseieren, opening vaarseizoen en op 23 april overlijden van onze stichter de sus mei midweekend brouwershaven 29 mei tot 1 juni juni. te warm voor geplant bezoek Gent, 23/6: zeilweekend georganiseerd door de jongeren augustus te nat voor fietstocht, bq door de jongeren op 26 aug september palingfestival en reis naar parijs 15, 16 en 17 septemeber
ANKERTJES Het is eventjes geleden dat we deze rubriek nog eens ingevuld hebben, maar nu hebben we er nog eens enkele bijeengesprokkeld over onze reis naar Parijs. - Als vertrekplaats voor de bus (eerste lading) hadden de inrichters geopteerd voor de Kontichse H.Rita-kerk. Was dat bedoeld om nog even uitdrukkelijk de bijstand te vragen van deze patroonheilige voor het reisgezelschap? U kent de H. Rita toch, de patrones van de hopeloze gevallen? - Nu eens te koud, dan weer te warm. Dan weer een ijzige tocht
6
Reis Parijs
in onze nek of ne kouwe kop of gezoem in de oren. Waren wij nu zo moeilijk of was de airco in de bus die ambetant deed?
Stoomuitlaat Speciale bodem Bespaart energie Blijft zilverwit
- Het was niet abnormaal dat Willy, als lid van zowel de tennisclub als van de vriendenkring, zo'n beetje verbindingsofficier speelde tussen het voorste en het achterste gedeelte van de bus. Maar daarenboven en tussendoor was hij ook nog eens barman, kassier en D.J. van dienst. Alleen het besturen van de bus zelf liet hij over aan Patrick. Gelukkig voor ons, want de zware voet van W.S. is legendarisch. - Indien we een deurwaarder in ons gezelschap zouden gehad hebben, dan was het ons waarschijnlijk gelukt om met een paar rekords in het Guinness-book te komen. Zo zouden we zeker kans gemaakt hebben in de volgende rubrieken: - grootst aantal uren braaf-buszitten in stedelijke omgeving in een tijdspanne van drie dagen. - grootste aantal toeren rond de Obélisque in tegenuurwerkwijzerrichting met volgeladen passagiersbus. In de andere richting heeft Patrick niet geprobeerd. - het grootste aantal startpogingen in hotellift zonder ooit boven te geraken op de juiste verdieping. - Rond het presidentieel paleis had Chirac verschillende straten laten afsluiten voor alle verkeer. Niet slim van Jacques, want nu heeft hij ons gemist. - Ondanks alle waarschuwingen vooraf verdween tijdens de eerste avond een GSM-toestel. De volgende avond werd in het restaurant een portefeuille ontvreemd. Onze vriendenkringers zelf waren na drie dagen nog volledig voltallig.
10
7
Vraag: zou onze waarde op de markt dan toch effectief zo sterk gedaald zijn?
Driedaagse reis naar Parijs
- Enkele regels uit en oud liedje luiden als volgt: - 'k Ben naar Parijs geweest 't was er een reuze feest 'k heb er de Moulin Rouge gezien 'k heb er gedanst met Josephine... Geheel toepasselijk op onze reis, althans de eerste drie zinnen. Ja, we waren in Parijs; Ja, er moet een groot feest geweest zijn, want volk dat er was! En ja, we hebben de Moulin Rouge gezien, misschien wel zeven keer, maar altijd in het voorbijrijden vanachter de ruiten van de bus; Maar dansen was er, voor zover wij weten, niet bij en Josephine ga je natuurlijk niet tegenkomen op het straatterras voor het café van de Joegoslaaf.
Voor sommige deelnemers was het de eerste maal dat ze een trip naar de "Lichtstad" zouden maken, voor anderen de zoveelste keer. Voor mezelf zou het, dankzij het toevallige feit dat het tijdens dat weekend "open monumentendag" was in Parijs, een mogelijkheid worden om nog eens een bezoek te brengen aan plaatsen en gebouwen waar ik als zeventienjarige meerdere maanden mocht vertoeven. Pure nostalgie dus! Paris, nous arrivons! Dag l - Vrijdag 15 september 2006 Op het afgesproken vroege uur waren de leden van Willy's tennisclub en enkele vriendenkringers present aan de Kontichse H. Ritakerk om in te schepen aan boord van de "Lauwersbus". De overige zeescouts-vrienden stonden ondertussen te trappelen van ongeduld aan het Crowne Plaza Hotel. Een kwartiertje later was de bus daar en kon de tweede lading passagiers en bagage opgenomen worden. Onze uitstap naar Parijs kon beginnen. Eerst en vooral maakten we kennis met onze chauffeur Patrick en met reisleider en gids Walter Frans, die ons tijdens de vijf uur durende rit op een boeiende manier nu en dan stukjes gebruiksaanwijzing Parijs meegaf. Even een korte koffiepauze in Péronne - wat waren de croissantjes lekker! - en dan kon de reis verder gezet worden. Van groot fileleed zijn we onderweg gespaard gebleven, maar in de Franse hoofdstad was het heel wat anders. Stapvoets reden we dwars door een mistig Parijs. Onze chauffeur bleef er zeer rustig bij en ondanks een waar heksenketelachig verkeer bracht hij ons via de Opéra Garnier, de boulevard Haussman, Place Vendôme en de
8
Verslag….
9
