OP WEG NAAR JOUW BESTEMMING DE JUISTE RICHTING KIEZEN IS GEEN MAKKELIJKE OPDRACHT. HOE DOE JE DAT? HOE BEPAAL JE WELKE STUDIERICHTING DE BESTE GARANTIE BIEDT OP EEN TOEKOMST WAARIN JE JE TALENTEN KUNT GEBRUIKEN? WE STELDEN DE VRAAG AAN EEN AANTAL OUD-LEERLINGEN VAN OLVP.
HANNE RUTS IT-CONSULTANT BIJ DELAWARE CONSULTING 1998 - 2004: LEERLING ECONOMIE – MODERNE TALEN Een praktijkgerichte keuze Toen ik als jong meisje m’n broer al die Latijnse woordjes uit het hoofd zag leren, wist ik vrij snel dat de Latijnse niet mijn ding was. Ik wou een richting volgen waarmee ik later concreet iets kon doen. Daarom sprak de economische richting me aan. Studeren van economie deed ik zelfs graag. Het gaf me inzichten in de maatschappij en de wereld rondom mij. Dat stimuleerde me.
‘Op m’n achttien jaar ben ik deze school al fluitend buitengewandeld.’
Handelswetenschappen De interesse voor economie en het bedrijfsleven is m’n leidraad in de keuze van m’n hogere studies geweest. Tijdens mijn studies handelswetenschappen heb ik me nog meer kunnen verdiepen in de economische actualiteit. Dankzij die studies begrijp ik de werking van de financiële markten, moeilijke begrippen zoals rentevoet, obligaties, crisis maar ook de economische realiteit van bedrijven. Die kennis gebruik ik vandaag nog steeds in gesprekken met klanten. In m’n job als IT-consultant is het belangrijk te weten hoe bedrijven en economische wetmatigheden werken. Met die inzichten kan je de situatie van een bedrijf beter inschatten. Je kan bovendien een professioneler en gerichter gesprek met de klant voeren. Een stevige basis In m’n humaniora heb ik naast een brede economische kennis ook heel wat talenkennis opgedaan. In m’n contacten met klanten gebruik ik zeer veel Engels. De specifieke kennis rond IT-oplossingen heb ik niet op school geleerd, maar verworven via trainingen van het bedrijf waarvoor ik werk. Want laten we wel wezen, je kunt niet alles tijdens je middelbare opleiding leren. Ik zie het vooral als een periode waarin ik m’n interesses ontdekt heb en me heb kunnen ontplooien. OLVP heeft me een stevige basis gegeven waarop ik nog steeds verder bouw. Een groeiproces Als ik terugdenk aan m’n tijd bij OLVP, dan zie ik een meisje dat de eerste schooldag een beetje overdonderd was door de grootte van de school. Met de jaren ben ik gegroeid tot een zelfstandige, jonge vrouw die zes jaar later diezelfde school al fluitend buitengewandeld is. Ik bewaar vele goede herinneringen aan die tijd. Naast de studie waren er ook mooie momenten van ontspanning, zoals het schooltoneel. Dat waren maanden van intense repetities maar ook van intens plezier. Ook naar m’n studie kijk ik met plezier terug. Ik ben blij dat ik toen voor een richting gekozen heb waar ik zowel interesse als feeling voor had. Een keuze ! die ik iedereen kan aanraden. 8
JOLIEN DE GREEF VLIEGENDE REPORTER BIJ JIM 2000-2006: LEERLING HANDEL Nieuwsgierig Waarom ik voor ‘handel’ koos? Dat was zeker niet omdat ik later boekhouder of secretaresse wou worden. Ik wou een studie volgen die me een brede waaier van toekomstmogelijkheden bood. Deze richting heeft het voordeel dat je op het einde van je middelbaar een certificaat krijgt dat je toelaat je eigen boekhouding te doen. Je kunt m.a.w. vanaf je 18 jaar een eigen zaak starten. Tegelijkertijd laat deze richting je ook toe om hogere studies te volgen. Ik wist al vanaf m’n 12 jaar dat ik journaliste wou worden. Bij ons thuis werd er veel naar actualiteitsprogramma’s zoals Ter Zake gekregen. Al op jonge leeftijd keek ik met interesse mee en stelde ik hierover allerlei vragen aan m’n moeder. Een eigenschap die in m’n latere mediajobs goed van pas is gekomen.
‘Ik wist al vanaf m’n 12 jaar dat ik journaliste wou worden.’
In de media Na m’n middelbare studies heb ik een bachelor in de journalistiek behaald. Van dan af is m’n loopbaan in de media begonnen. Eerst bij Radio 2 en nu bij JIM waar ik binnenkort voor Sean Late Night, een nieuwe laatavond talkshow, als journalist-reporter de straat optrek. Het wordt een show waarin Sean allerlei thema’s op een interessante en tegelijkertijd humoristische manier brengt. Het wordt boeiende televisie en ik sta te popelen om met het programma van start te gaan. Je passie volgen Ik vind de media nog steeds een fascinerende wereld. Het is er hard werken. Elke dag moet je tonen wat je kan. Er wordt veel flexibiliteit van je verwacht. Maar als je je passie volgt, dan neem je dat er allemaal graag bij. Doen wat je graag doet, is voor mij van ontelbare waarde. Het geeft je zoveel energie dat je werken niet echt als werken ervaart. Ik had en heb nog steeds het geluk om omringd te zijn door mensen met ervaring. Het is dankzij hen dat ik op korte tijd ben kunnen groeien in m’n job en dat ik me bewust ben hoe belangrijk het is bovenal jezelf te blijven. Respect Hoewel ik niet meteen geïnteresseerd was in het vak boekhouden, is het me toch bijgebleven hoe interessant onze leerkrachten boekhouden uit de hoek konden komen. Ze wisten een saaie materie op een allesbehalve saaie manier te brengen. Onder hen was er een leraar die erin geslaagd is om m’n scherpe kantjes van toen af te ronden. De combinatie van z’n vindingrijkheid, mondigheid, sterk karakter en gevoel voor humor hebben een grote impact op me gehad. De inzichten die hij me bijgebracht heeft, daar kan ik ! alleen maar respect voor hebben en ‘dank je wel’ voor zeggen.
9
OP WEG NAAR JOUW BESTEMMING KIMBERLY BUYS TOPSPORTER & STUDENT BIOCHEMIE 2001 – 2007: LEERLING WETENSCHAPPEN - WISKUNDE Geïnteresseerd in wetenschappen In de eerste graad kregen we een aantal uren ‘De wetenschappen en economie. Ze waren een discipline die voorbereiding zodat je later een gefundeerde de sport me keuze kon maken tussen wiskunde-wetenschappen bijbracht is ook of economie. Ik stelde vast dat wiskunde en nuttig in m’n wetenschappen vakken waren die ik vlot onder studies.’ de knie kreeg. Vandaar dat ik de richting wiskunde-wetenschappen gevolgd heb. Later is steeds duidelijker geworden dat dit een goede keuze was. Hoe ouder ik werd, hoe meer ik vaststelde dat wetenschappelijk onderzoek me heel erg aanspreekt. Ik herinner me nog de biologielessen waarin we leerden welke invloed genetica op bepaalde ziektes heeft. Dat fascineerde me toen al dusdanig dat m’n studiekeuze voor biochemie later een logische keuze bleek te zijn. Geboeid door onderzoek Dat je met wetenschappelijk onderzoek grenzen kunt verleggen en ziektes efficiënter kunt bestrijden, vind ik een heel aantrekkelijke gedachte. Als ik later –na m’n studies- mee zou kunnen werken aan het indijken van kanker of Alzheimer, dan zou me dat zeer veel voldoening geven. Daarom ben ik nu hard aan het werken om m’n studies te kunnen combineren met m’n leven als topsporter. Het vraagt veel discipline maar de vooruitzichten op een loopbaan waarin ik iets kan betekenen drijven me vooruit. En ik stel vast dat de discipline die de sport me bijbracht, ook nuttig is in m’n studies. Gedreven door een doel Al van jongs af aan voelde ik me als een vis in het water. Als kind sprong ik zonder enige angst in een zwembad. Die liefde voor water evolueerde snel naar competities en strikte trainingschema’s. Op een normale dag train ik 2 keer: van 6 tot 8 uur ’s ochtends en van 17 tot 19 uur. Tijdens de voorbereidingen voor de Olympische Spelen liep dat op tot 3 trainingen per dag. Dat klinkt als een enorme inspanning en dat is het ook. Maar zolang ik een helder doel voor ogen heb, kan ik dat aan. M’n volgende doel? Een nog betere prestatie neerzetten bij de volgende Olympische Spelen. Gesteund De combinatie van topsport en studeren is niet evident. Het vraagt niet alleen wilskracht maar ook heel wat organisatie. Tijdens m’n humaniora was het voor mij niet altijd mogelijk om de examens op dezelfde dagen af te leggen als de andere leerlingen van m’n klas. Gelukkig heb ik daarvoor op de steun van de directie en de leerkrachten kunnen rekenen, en waren ze bereid m’n examenplanning aan te passen aan m’n kampioenschappen. Dat heb ik enorm gewaardeerd. Zonder die steun zou ik vandaag niet staan waar ik nu sta. Dankzij hun begrip heb ik m’n zwemtalent ten volle kunnen ontplooien. En zeg nu zelf, de weg ! van je passie volgen, is dat niet het mooiste wat er bestaat?
10
MOUSTAPHA LAMRABAT ZELFSTANDIG FOTOGRAAF 1995 - 2001: LEERLING KANTOOR & GEGEVENSBEHEER Een algemene opleiding In de middelbare school heb ik voor de richting elektromechanica gekozen. Het werd vrij snel duidelijk dat dat de verkeerde keuze was. Ik stelde vast dat ik geen feeling voor techniek had. De beslissing om van school en richting te veranderen viel me dan ook niet moeilijk. Zo kwam ik in het beroepsvoorbereidende leerjaar van OLVP terecht. Hoewel ik op dat moment al echt creatief bezig was, koos ik toch voor die richting. M’n creativiteit parkeerde ik voor later en leefde ik uit in m’n vrije tijd. Ik hield ervan om te tekenen en m’n kledij een eigen touch te geven. Ik herinner me een jeansvestje dat ik met allerlei metalen studs bewerkte zodat het een heel aparte look kreeg. Op school konden vooral de taalvakken me boeien. Vandaag ben ik nog steeds heel tevreden over de talenkennis die ik in die tijd opgedaan heb en in de praktijk met m’n klanten kan gebruiken.
‘Ik heb al m’n studieervaringen nodig gehad om m’n echt talent naar boven te brengen.’
Een onderwijzer in de kunstacademie Na m’n middelbare studies ben ik voor onderwijzer gaan studeren. Toen ik m’n diploma behaalde, bleef ik echter met een onvervuld verlangen zitten. Ik wou iets met m’n creativiteit doen. Zo ben ik in de kunstacademie van Gent beland. Eerst in de richting binnenhuisarchitectuur. Om dan 4 jaar later –nadat ik dat diploma op zak had- te gaan werken als fotograaf. Eerst heb ik als assistent gewerkt en vrij snel heb ik het geluk gehad mee te mogen werken aan modeopdrachten. Het is een gouden kans die ik gekregen en gegrepen heb. Mensen op hun mooist in beeld brengen is helemaal m’n ding. Is het niet geweldig dat ik dat nu ook al twee jaar als job doe? De vreugde die ik ervaar als ik na een shooting mooie foto’s zie verschijnen, is nog steeds een gevoel dat ik koester. Een lange, boeiende weg Ik heb inderdaad niet de meest rechtlijnige weg gevolgd naar m’n droomjob. Toch heb ik daar geen spijt van. Zowel tijdens m’n studietijd in de OLVP, de normaalschool en de kunstacademie heb ik van alles geleerd. Ik durf zelfs te stellen dat ik vandaag niet zou staan waar ik sta, mocht ik die kronkelige weg niet gevolgd hebben. Het zijn stuk voor stuk ervaringen die me gemaakt hebben tot wie ik ben. En die ik nodig had om m’n echt talent -mensen in beeld brengen- naar boven te brengen. Een geweldige tijd M’n tijd bij de OLVP heeft me veel mooie herinneringen bezorgd. Het waren zorgeloze tijden die getekend werden door mooie vriendschappen en inspirerende leerkrachten. Sommigen van hen zal ik niet snel vergeten. Ze waren zeer toegankelijk en dwongen tegelijkertijd een bepaald respect af. Soms had men het wat moeilijk met m’n aparte outfits. Op dat moment vond ik dat niet prettig maar dat kleine minpuntje ! weegt niet op tegen de geweldige tijd die ik in deze school beleefde.
11
OP WEG NAAR JOUW BESTEMMING SANDER SOENS INDUSTRIEEL INGENIEUR (DREDGING INTERNATIONAL, DEME) 1999-2005: LEERLING WETENSCHAPPEN - WISKUNDE Drie jaar Latijn Na het derde jaar humaniora heb ik de knoop ‘Leren doorgehakt. De combinatie competitie-atletiek en omgaan met Latijn was te zwaar. Ik wilde m’n sport niet mensen is even opgeven en daarom heb ik gekozen voor sportbelangrijk als het wetenschappen. Wat een verademing! De sport behalen van een deed me enorm deugd en ik kreeg nog voldoende diploma.’ wiskunde en wetenschappen om in de 3de graad te kunnen overstappen naar wetenschappenwiskunde. Dat heb ik ook effectief gedaan, omdat ik me zo goed mogelijk op m’n ingenieursstudies wilde voorbereiden. Of ik spijt heb van die drie jaar Latijn? Het heeft me heel wat studiestress bezorgd. Maar tegelijkertijd heeft het ook m’n karakter versterkt. In m’n huidige job als elektrotechnicus op een schip kan ik je verzekeren dat dat goed van pas komt. Gek van techniek Als kind was ik gek op lego. Ik kon me uren bezighouden met knutselen en bricoleren. Dat talent voor techniek en wetenschappen is één ding. Nog belangrijker vind ik het om dat talent te gebruiken in groepsverband. Dan komt het pas helemaal tot z’n recht. Het is zoals in de sport. Als je daar je vaardigheden ten dienste van het team stelt, wordt de hele groep er beter van. In m’n werk is dat precies zo. Op ons schip werken we heel nauw samen en is het haast een evidentie om al onze individuele vaardigheden te bundelen om zo samen ons doel te realiseren. Ingenieur én mens worden M’n middelbare studies hebben me alles meegegeven wat ik nodig had om ingenieur te worden. Maar ook en vooral om gewoon mens te worden. Enerzijds kies je een richting waarvan je denkt dat deze je voorbereidt op de job die je later wilt doen. Anderzijds leef je gedurende die zes jaren intens samen met de andere leerlingen van je klas. Met sommigen bouw je vriendschappen voor het leven. Met anderen krijg je een conflict en daaruit leer je hoe je daar het best mee kan omgaan. Ook dat soort ervaring heb je nodig. Ik zou haast durven zeggen dat leren omgaan met mensen even belangrijk is als het behalen van een diploma. Mooie momenten Ik hou vele mooie herinneringen over aan m’n tijd in OLVP. De vele sportwedstrijden, de zalige middagen in de eetzaal en op de speelplaats, de activiteiten van de leerlingenraad zoals de filmavond, de soepverkoop maar ook de leuke band met de leerkrachten, het toneel en de toffe vriendschappen: het zijn stuk voor stuk ervaringen die ik niet had willen missen. Zoals dat bijzondere moment tijdens het proclamatiefeestje in m’n laatste jaar. Toen de directeur in een sofa ging zitten, hebben we hem opgeheven en boven onze hoofden rondgedragen op de speelplaats. Een stevige inspanning maar één waaraan we vandaag nog plezier ! beleven.
12
WINNY ANG ARTS & PRAKTIJKASSISTENT UNIVERSITEIT 1987-1993: LEERLING LATIJN - WISKUNDE De aantrekkingskracht van Latijn Een oude taal leren fascineerde me al als jong meisje. Ik zag het als een sleutel waarmee ik een boeiende wereld kon binnenstappen, ontdekken en begrijpen. Als je me zou vragen wat zo’n dode taal je nu bijbrengt, dan is m’n antwoord: Latijn leert je logisch denken en een holistische kijk op dingen ontwikkelen. Om die Latijnse teksten te kunnen begrijpen, moet je niet alleen de Latijnse woorden kunnen vertalen. Je moet ook de context, de geschiedenis, de tijdsgeest van toen vatten. Je gaat met andere woorden zaken vanuit verschillende hoeken bekijken om een zo volledig mogelijk beeld van een situatie te ontwikkelen.
‘Latijn leert je logisch denken.’
Een ruime blik Als kinderpsychiater is het heel belangrijk dat je vanuit verschillende invalshoeken naar een kind kijkt. Er is enerzijds het kind met z’n aanleg, talenten en karakter. Er is de interactie met z’n omgeving, ouders en school. Maar ook de maatschappelijke context waarbinnen het kind zich beweegt is een factor waar je rekening mee moet houden. Voor ik een situatie kan beoordelen, is het absoluut noodzakelijk dat ik ze op verschillende niveaus analyseer om zo tot de juiste synthese te komen. Dat soort kritisch denken heb ik vooral tijdens m’n humaniora ontwikkeld. De combinatie van Latijn en wiskunde hebben me geleerd met een ruime blik naar zaken te kijken. Iets dat ik vandaag nog elke dag in de praktijk toepas. Mensen helpen In de lagere school wist ik al dat ik arts wilde worden. Ik wou mensen helpen en geneeskunde was voor mij toen al een logische keuze. Net zoals de richting Latijn-Wiskunde dat was. Later, tijdens m’n medische studies aan de universiteit groeide het besef dat ik vooral kinderen met geestelijke problemen wou helpen. Het is een job die ik met hart en ziel doe. Het geeft me voldoening om met ouders en kinderen aan een probleem te werken. In m’n rol als kinderpsychiater wil ik ook bijdragen aan het voorkomen van bepaalde geestelijke problemen. Daarom ben ik ook les gaan geven zodat ik m’n kennis rond bepaalde psychiatrische verschijnselen met anderen kan delen. ieder1 is uniek Ik geloof sterk in de idee dat je interesses en talenten dicht bij elkaar liggen. Trouwens, hoe meer je geïnteresseerd bent in een bepaald domein, hoe beter je erin zult worden. Het is boeiend om te zien hoe individueel verschillend de talenten van elkeen zijn. Volg daarom in de eerste plaats je intuïtie en toets die af met de school en je ouders. Zo kom je erachter of je keuze niet alleen goed aanvoelt maar ook onderbouwd is. Zelf heb ik ervaren dat OLVP leerlingen stimuleert om hun talent te volgen. Dat is iets wat me bijgebleven is van deze school. Net zoals de hechte groep die onze klas vormde en de hechte ! vriendschappen die daaruit zijn voortgevloeid.
13
