Op tweedaagse met de regenboogklassen
CHRIS - Als lezer van dit artikel geven we u in avant-première de nieuwe naam mee van wat we vroeger de ‘structuurklassen’ noemden in Spalier. Spalier is de BuSO OV1-school van De Lovie die zich op het kasteeldomein bevindt. We bereiden er jongeren voor op een beschermd woon- en werkmilieu in hun volwassen toekomst. Een deel van die jongeren heeft omwille van uiteenlopende redenen een intense begeleiding nodig en zij functioneren beter in een kleine groep van vier tot vijf leerlingen. Die jongeren door en door kennen en er een vertrouwensband mee opbouwen is een noodzaak om er goed mee te kunnen werken. Om die reden werken we er ook met een relatief klein en vast team. Gezien die vier klassen elk een eigen kleur hebben op de deur bedacht collega Aline de naam regenboogklassen voor deze cluster. Het idee is om elke ruimte met een functie voor de leerlingen een kleur toe te kennen. En dat zijn er toevallig zeven, evenveel als de regenboog er heeft. Regenboog staat natuurlijk ook voor de diversiteit aan persoonlijkheden die we hier terugvinden. En als we prozaïsch worden ook voor de schoonheid en het pallet aan mogelijkheden van deze kerels en meiden. Een pallet dat je maar ontdekt als je erin slaagt door de schil van hun beperking heen te kijken. Zoals je ook pas door het breken van het zonlicht de volle kleurenpracht ontdekt. Tot hier voor deze nieuwe naam. Voor de vierde maal trokken we met een groot deel van die jongeren op tweedaagse. Voor de tweede keer was dat in J-club in De Panne, voor velen intussen een min of meer vertrouwde plek. Op woensdag 17 en donderdag 18 september ging het dus weer richting zee. Een bewuste keuze omdat de omgeving van duinen, dijk, strand en zee voor een bijzondere sfeer en mogelijkheden zorgen, die we in ons dagelijks werk niet hebben.
We startten de eerste dag op school met het doornemen van het visualisatieboekje voor de eerste dag. Onder andere Maarten stond al dolenthousiast klaar in de gang van het semiinternaat. Voor hem en Matthijs was dit een eerste keer, en dus extra spannend. We leidden hem meteen naar de bus toe, want de eerste stap zetten is voor hem vaak de moeilijkste. Maar met de nodige kwinkslagen lukte dat wonderwel. Toen iedereen goed en wel wist wat er te doen was en nog langs het toilet was gepasseerd stonden we vertrekkensklaar. Meester Chris en directeur Peter hadden intussen een busje en aanhanger volgepropt met alle bagage. De wagens in en vertrekken maar! Onderweg functioneerden Maxime en Kenneth als levende GPS. Hun tweede bezoek pas, maar ze gidsten juf Sara blindelings richting Jclub. Daar lieten we de aanhanger achter en trokken we richting dijk. Elias en meester Maarten waren intussen doorgelopen naar de gocartverhuur om er alles voor ons klaar te zetten. De go-carts waren extra lang, en Elias manoeuvreerde ermee als een volleerd chauffeur. Meester Maarten reed zich echter vast. Zoals steeds ontwikkelde zich spontaan een wedstrijd waarbij juffen Griet en Sara zich het schuim uit de kuiten raceten. Jurgen en Kenneth supporterden enthousiast, en anderen ontdekten dat de helling van de Esplanade oprijden toch wat lastiger is dan die afsnorren.
Genoeg calorieën verbrand om in de schaduw van Leopold I een terrasje op te zoeken om onze picknick op te peuzelen. En ja, ook dat is een hoogtepunt! Gaëtan wandelde als kustkenner nog wat rond op het plein, het haar in de wind: genieten!! Na de obligate verzorgingstaken trokken we met zijn allen het strand op. Er werd nog een vracht strandmateriaal aangesleurd: windschermen, vliegers, dekens, schoppen, emmers, zandfiguurtjes en een paar liter zonnemelk. Geen overbodige luxe, want veel van onze kerels en meiden zijn bijzonder gevoelig aan de zon. In september op stap gaan was wat dit betreft zeker een voordeel: de zon brandde duidelijk minder fel dan in mei of juni.
De gespreide dekens waren voor Matthijs en Elias het signaal om een middagdutje te starten. Als ervaren strandbezoekers gingen ze lekker langs het windscherm liggen genieten van de zon. Jorne groef zich zoals naar gewoonte in in een zelfgemaakte put. Ook Mihai ging met veel plezier aan het scheppen. Kenneth en Lara werkten intussen aan een kunstig bouwwerk in het zand. Gaëtan daarentegen ging op zoek naar verlaten bouwsels van andere strandbezoeker en maakte die vakkundig met de grond gelijk. Met Maarten gingen we wat water uit de zee scheppen, zodat hij met wat zand en een schopje soep kon maken. Zijn ogen blonken!
Heloïse wandelde rond op het strand, het haar in de wind, en met haar breedste glimlach op haar gezicht. Jurgen en Timothy waren met de bal, de petanque en de vlieger aan de slag. En Glenn keek toe en zag dat het goed was. Juf Aline landde met een voorraad ijsjes waar niemand neen tegen zei. En toen gingen we pootje baden. Voor velen liep dat ‘pootje’ tot hun buik en zelfs hoger. Trappelen en spatten en water de lucht in sjotten: heerlijk toch?! De juffen en meesters liepen van hot naar her om alles toch redelijk droog te houden, maar ze verloren de strijd. De immer rustige Glenn ging hier helemaal uit zijn dak. Wat extra afdroogwerk en zand ruimen was hun deel. Maar in dat heerlijk septemberzonnetje deden we dat met de glimlach. Voor Elias was zijn persoonlijke taxichauffeur meester Jan er intussen om hem op te pikken.
Dan richting J-club waar we weer zeer welkom waren met onze toch bijzondere groep. Terwijl de meeste leerlingen van een aperitiefje en de mooie speeltuin genoten werd de bagage naar de juiste kamers gebracht, en werden alle bedden opgemaakt. Even later vond iedereen zijn foto terug op een van de deuren in onze exclusieve gang. Daar beschikken we ook over een paar polyvalente ruimtes. De warme maaltijd krijgen we zelfs ter plekke, zodat we niet in een drukke eetruimte moeten gaan eten. Spaghetti op het menu!!
Daarna wat snoezelen of een filmpje kijken, terwijl een voor een de douche in ging om er het achtergebleven zand af te schrobben. En dan mocht ieder op zijn eigen ritme zijn matras opzoeken. In de stilte van de nacht voltrok zich nog een bijzonder feit: directeur Peter bouwde een nieuwe voordeur aan zijn kamer. Welk decennium hij is binnengetreden moet u hem zelf maar vragen.
We startten de ochtend met een wasbeurt en een uitgebreid ontbijt, en met een frisgewassen juf Emily die onze licht vermoeide troep kwam versterken. Tussenin werden alle kamers al opgeruimd, en was het tijd voor een wandelingetje in de duinen. J-club ligt namelijk aan de rand van een enorm natuurgebied. Daarna alweer een aperitiefje: met een jarige in ons bijzijn mocht dat niet ontbreken. Het middagmaal ging naar gewoonte vlot achter de kiezen. En dat moest ook, want we hadden afspraak op het strand met een amfibieboot. Schipper Rik was de vriendelijkheid zelve, en hees onze troep mee aan boord. Rijdend gingen we de zee in,
waarna het vehikel uit de tweede wereldoorlog traag maar gestaag een rondvaart maakte op de golven. Het zout in de neus, en de blik op Engeland gericht. Heerlijk toch?
Na afloop poseerden we nog uitgebreid voor de foto aan deze bevoorradingsboot uit de slag bij Normandië. En zo hebben ook wij ons stukje oorlogsbeleving ook gehad. Uit WO II weliswaar.
Terug op het strand was er nog tijd voor een muzikaal pak dat juf Sara had geprepareerd. Muziek was er dan wel niet, maar meester Chris was wel bereid om even voor jukebox te spelen. Of de wandelaars op de dijk dat een goed idee vonden weten we niet, maar er werd alleszins heel wat afgelachen bij de toffe opdrachten uit het pak. Onder andere de achtervolgingsrace tussen Peter en Timothy was legendarisch. Peter verloor, wat hij aan de leeftijd weet. “Les excuses sont fait, … “ Dit hoogtepunt luidde ons afscheid aan van De Panne en de zee. We pikten in J-club de bagage op, en gaven een klein uur later enkele vermoeide maar tevreden zeegangers af in de leefgroep of bij hen thuis. Het dromen over een volgende editie was begonnen. J-club ligt al vast voor september 2015. Met dank aan de bagagemakers, de thuiswachters, dertien enthousiaste leerlingen en dito collega’s voor alweer een onvergetelijke 36uursmarathon. Deze tweedaagse wordt betaalbaar gehouden dankzij onze vele sponsoracties zoals de wijnproefavond en de open deur.
