OP REIS NAAR DE MIDDENLANDSE ZEE Deel 2 (2009) Van Paulien en René Kuipers, SY Viskus C 11.00 Hallo allemaal, Hierbij het tweede verslag van onze belevenissen op onze reis naar de Middellandse Zee. Het vorige verslag zijn we geëindigd in Guernsey, maar ook daar zijn we begonnen met echte Engelse regen. We hebben aan boord enkele klusjes gedaan en lekker gelezen. Aan het einde van de middag klaarde het weer op en hebben we even lekker gewandeld en aansluitend in een echte Engelse Pub een biertje gedronken en gegeten. Op de kade kwamen we Nel van de Stormmeeuw tegen en bij hen aan boord gezellig zitten kletsen tot diep in de nacht. De volgende ochtend (eindelijk weer mooi weer) zijn we vanwege de stroming vroeg naar Sark vertrokken, waar we aan een mooring hebben gelegen. Met de dinghy zijn we naar de kant geroeid en daar de boot uit het water getild en langs de trap vastgebonden, omdat het later op de dag hoog water zou worden en er vele vervaarlijke rotspunten uitstaken. Eenmaal naar boven geklommen, (ca. 150 mtr.) kwamen we op een eiland waar de tijd echt nog stilgestaan heeft. Geen verharde wegen, geen auto’s maar paard en wagen, tractoren en fietsen. Mensen zelf ook niet gestrest en vooral erg conservatief. Er wonen daar maar 500 vaste bewoners en ondanks dat toch een eigen basisschool. We hebben daar heerlijk gewandeld (4,5 uur) en een heerlijke cream-tea (thee met scones en cake met boter/jam/room) genuttigd. Er staat op dit eiland een ontzettend mooi oud kasteeltje (La Seigneurie waar voorheen de beheerder van het eiland woonde), voorzien van prachtige sier- en moes-tuinen. Na weer van de rotsen naar beneden te zijn geklommen hebben we aldaar aan de mooring in een toch wat woelige zee geslapen, echter de volgende ochtend iets bewolkt en zo koud, dat we lekker de kachel aan gedaan hebben tijdens het douchen en ontbijt. Die kachel hadden we ook wel nodig, aangezien we geen warm water hadden tijdens het douchen. Van hier zijn we doorgevaren naar Jersey, waar we nog 3 uur voor de havendrempel hebben liggen wachten voordat we naar binnen konden. Hier bleek dat we nog steeds geen warm water hadden, ondanks dat we 2 uur op de motor hadden gevaren. Dit betekende dat de thermostaat van de motor niet goed functioneerde, welke ik de volgende dag gedemonteerd heb en in een pannetje water getest heb. Doordat de koelvloeistof erg vervuild was met onder andere veel roestdeeltjes was deze vast komen te zitten. Na wat schoonmaken en smeren functioneerde het spul gelukkig weer en hadden we weer binnen 30 minuten volop warm water. Na deze klus besloten we lekker met de bus een toertje eiland te gaan doen. Zondag gewandeld aan de zuidkant van het eiland, ook weer langs de kliffen en ’s avonds tapas gegeten, waarna nog even een Pub in zijn geweest, omdat we om 11.00 uur uit het restaurant werden gezet. Sluitingstijd is sluitingstijd en geen geld meer verdienen, wie er ook zit (conservatief en zo flexibel als een bezemsteel)
De volgende ochtend naar St. Malo gevaren met redelijk mooi weer, Hans en Nel via de zuidkant van een ondiepte en wij (altijd al eigenwijs) om de noordkant. Het verschil was minimaal, maar de eigenwijsheid van ondergetekende gaf ons toch weer voordeel van ca. 0,5 uur. In de voorhaven hebben we 4 uur aan een mooring gelegen voordat we naar binnen konden en de tijd gedood door samen Confit de Canard te eten en alweer te zuipen. St. Malo is echt de moeite van een bezoek waard. De oude binnenstad is door de Duitsers in de oorlog helemaal plat gegooid (op de stadsmuur en het kasteel na), maar weer in originele staat herbouwd. Leuk en gezellig plaatsje met vele leuke terrasjes en over de stadsmuur kun je lekker wandelen en zowel de zee als de oude stad bekijken. Bij laag water zijn er diverse wandelingen naar forten mogelijk, wat we ook gedaan hebben. De volgende ochtend ben ik bij de Tourist Information langs geweest en heb ik een mooie route mee gekregen om te fietsen langs de rivier (La Rance). Dit zou een vlakke route zijn, echter niets van dit alles waar, want hellingen van 15 – 20 % waren heel normaal en regelmatig niet eens verhard. Het leek wel veldrijden, en dat met een temperatuur van 25- 30 graden. Halverwege onze geplande tour zijn we omgekeerd en in de buurt van St. Malo ons vochtpeil weer op orde hebben gebracht. Vandaar uit zijn we naar buiten gevaren, er was weinig wind en veel stroom om ca. 17.00 uur op anker gegaan bij St.Cast (ca. 15 mijl verder). Na een onrustige nacht (veel golfslag) de volgende ochtend bij mooi weer naar Lezardrieux gekruist, daar de riviermonding in en op anker gegaan.wat veel Erg mooi direct tussen de heuvels en groene glooiende met varens bedekte valleien. (Lijkt veel op de Archipelago van OostZweden). Hier hebben we de volgende dag een stuk van de Grand Randomnee (GR 34) gelopen, erg mooi en onvoorstelbaar rustig. Als we 4 mensen tijdens deze 3 uur durende wandeling hebben gezien is dat veel. Aansluitend nog even in het dorpje wat boodschappen gedaan bij de bakker, slager en de supermarkt! De volgende ochtend om 7 uur vanwege het tij vertrokken en gemotorsaild naar Morlaix, i.v.m. weinig/tegen wind, maar alles stroom mee, 2.5 tot 3.5 knts. Morlaix ligt ook aan een rivier, waardoor er veel stroom staat, omdat de hele rivier en achterland 4 x per dag gevuld en geleegd moet worden. We hebben daar op redelijk breed water voor anker gelegen, echter bij laag water werd de geul toch dermate smal, dat we ons voor de nacht toch nog wat verlegd hebben. De volgende ochtend met de dinghy, fietsen en tassen naar de kant om te genieten van de omgeving en de nodige boodschapjes te doen. We hebben de dinghy in een klein plaatsje net voor Morlaix in de geul (was nog maar ca. 4 mtr breed en bij hoog water is deze minimaal 50 mtr.) aan een dam vastgelegd met een lange lijn op de kant. Na een heerlijke dag fietsen met mooi weer (Morlaix en St. Pol de Léon bezocht) en 57,5 km op de teller kwamen we terug bij ons bootje en tot onze grote verbazing lag ons bootje nog steeds in het midden van de rivier??? Het dijkje lag ter hoogte van de dinghy minstens 4 à 5 mtr. onder water en het was niet erg uitnodigend om in de sterke stroom te onderzoeken waar de lijn ergens aan vast zou kunnen zitten. Uiteindelijk hebben we na ¾ uur de lijn los weten te krijgen en droog en wel in de dinghy terug naar de grote boot gevaren. Daar tijdens het eten weer van een bijzonder mooie zonsondergang genoten, echter het slagertje van de dag ervoor was toch niet zo proper, aangezien mijn stukje vlees zichzelf voortbewoog op mijn bord, aangedreven door een paar maden…. De volgende ochtend toch weer gezond waker geworden (maden worden trouwens steeds meer in de medische wereld gebruikt om wonden schoon te maken, dus mijn
ingewanden waren ook weer schoon) met een lekker windje (NE 2-6) richting L’Aberwrach en daar (ook weer een riviermonding) aan een mooring bij de haven vastgemaakt vanwege de straffe wind. s’ Avonds in de haven gedoucht en Paulien heeft daar de was gedaan, welke de volgende ochtend klaar was. Gelukkig was de wind wat minder en i.v.m. het heuvelachtige gebied besloten om te wandelen. Ook hier loopt nog steeds dezelfde GR 34 langs de kust en rivier. Tijdens een drinkstop bleek dat de rugzak van Paulien niet helemaal dicht zat en mijn bril niet meer van de partij was, dus terug via dezelfde weg en met je neus naar beneden. Wat denk je, mooi niet gevonden. Wij vragen bij het havenkantoor, want daar had ik mijn bril verwisseld, niets. Uiteindelijk maar weer terug gelopen en onderweg kwamen we een paar Engelsen tegen die we eerder gezien hadden en gevraagd of ze iets gevonden hadden, ja hoor een bril in etui en deze hadden ze op een weg-bewijzeringsbordje neergelegd, bij 2 kleine huisjes. En ja hoor gelukkig weer heelhuids terug, want de hele dag met je zonnebril oplopen is toch ook niet alles! Tijdens de wandeling hadden we een mooi ankerplekje gezien op de rivier en hebben daar overnacht, midden tussen de heuvels, vogels en wilde bloemen. Inmiddels leven we al weer op 25 juni en zijn we op weg naar Brest, onderweg regelmatig de motor bij omdat we geen of verkeerde wind hebben en ’s avonds om 17.00 uur in een grote ongezellige haven aan de buitenkant van de stad. Inmiddels is de temperatuur (ook op zee) lekker opgelopen naar zo’n 25 °, lekker zonnetje en af en toe een wolkje met een paar spatjes. Brest is geen mooie stad, althans dat vinden wij. Geen leuke oude kern, geen gezellige steegjes, alleen maar grote brede straten zonder sfeer, maar een ieder die het toch mooi vind, prima, veel plezier! Inmiddels is ook een van onze RVS-gasflessen leeg en op het industrieterrein had ik een PrimaGaz afvulstation voor gasflessen gezien, daar met de fles heen, echter men wilde ons niet helpen, want dat paste niet in hun productie proces, ondanks dat de aansluiting identiek is. Dan maar een andere oplossing zoeken en ik had al een verloopset meegenomen, welke op verschillende aansluitingen zou passen. Net als een loodgieter zijn flesje vult, wilde ik ook deze fles navullen, alleen heb ik geen ontluchting op de fles zitten. Toevallig kwamen wij ’s middags bij een garage langs die ook gasflessen verkocht en aan de eigenaar gevraagd of we onze fles konden vullen. Ja natuurlijk, als het gaat heb je mazzel. Nou om een lang verhaal kort te maken, we hebben er ca. 1 kg. ingekregen maar meer gaat echt niet, omdat we niet kunnen ontluchten. De volgende dag zijn we ook hier weer de rivier opgevaren (de L’Elorn) en daar weer in alle rust genoten van de natuur, maar Theo, nog steeds geen hengeltje uitgegooid! Zondag eigenlijk te laat van de rivier vertrokken, want we moesten een kaap ronden (Cap du Raz) waar aardig wat stroom kon staan en ja hoor hier stond uiteindelijk 4 – 6 knopen tegenstroom. Over dat stukje hebben we een stief kwartiertje gedaan, want er was geen alternatief om een paar uur voor anker te gaan in diep stromende water. Zoals Johan Cruijff altijd zegt, ieder nadeel heb ook ze voordeel, want we konden nu direct de haven van Audierne binnen varen, anders hadden we daar 3 uur op anker moeten wachten. Tijdens de laatste mijlen naar dit plaatsje kwam Paulien een notitieblaadje tegen in de Reeds van mensen die we 7 jaar geleden ontmoet hadden in Dieppe. Laten we nu bij binnenvaren van Audierne ze ook weer zien!! Ik zeg tegen Paulien, daar gaan we heen en dan zeg ik jullie zijn toch Ruud en Marijke uit Steenbergen, waarop ik aan Paulien vraag of zij het adres nog weet. Natuurlijk rammelt Paulien dat zo uit haar mouw en beide staan ons aan te kijken of ze water zien
branden….ze herkennen ons in eerste instantie niet, uiteindelijk herkende Marijke mijn Viskus trui en wist zich toen weer een en ander te herinneren. Zoals te verwachten was, werd dit een gezellige avond waar we veel dingen bijgepraat hebben. In Audierne hebben wij (nog steeds ontzettend mooi en warm weer) met de fiets de rivierbedding tot bijna de oorsprong gevolgt. In het stadje Pont Croix op het dorpsplein een heerlijk Leffe Rouge biertje gedronken. Pont Croix is een mooi historische stadje, met steile smalle straatjes en leuke kleine Franse huisjes. Op dit dorpsplein werden wij nog getrakteerd op een (Grand Spektakel), er zat een bijennest (ruim 1 meter lang in de vorm van een grote vleermuis) in een van de bomen, welke door een gespecialiseerd bedrijf werd weggehaald. Op 30 juni zijn we bijna zonder wind op de motor doorgevaren naar Benodet, alleen het laatste 1,5 uur konden we met de Spi toch nog redelijk vooruit komen. Benodet is een leuk maar wel heel toeristisch plaatsje, voorzien van een flaneerboulevard, echter weinig ander vertier. In de avond begon in de verte de onweer los te komen, welke wij deels s ‘nachts gehad hebben, echter het was de volgende ochtend ondanks de bewolking en miezer nog steeds 28 – 30°. Omdat het niet aantrekkelijk was om te varen heb ik de koelvloeistof van de motor daar maar gewisseld, wat een drek kwam er uit!!, zelf na 3x spoelen!! Donderdag 2 Juli stond er een lekker ruim windje en zijn we met de halfwinder en de Spinnaker doorgevaren tot Lorient en daar in de stadshaven gelegen. Naast ons kwam er op een gegeven moment een echt Pools schip liggen, ca. 12 mtr. lang, staal en vol met deuken, 10 mensen aan boord. Een van de opvarende sprak een beetje Engels, ze waren 4 weken onderweg vanuit Gdansk (1200 mijl) en vroegen of het goed was om te wisselen van plek, anders moesten al die mensen ook bij ons over het dek. s’ Avonds in een klein restaurantje heerlijk gegeten en bij terugkomst bleek dat de slaapruimte van de Polen onderdeks onvoldoende was, dus stond er een tentje op het voordek. ’s Ochtends lekker rustig ontbeten en na uitgebreid boodschappen gedaan te hebben zijn we heerlijk op de rivier gaan liggen, waar we lekker geBBQ’d hebben. Vanochtend (4-7-09) vroeg op in verband met alweer een te ronden kaap (stroming) maar alles liep lekker, eerst hoog aan de wind,later ruime wind en met 4 - 5 knopen werden we om de kaap heen gespoeld. We liggen nu in de Golf van Morbihan vlakbij Vannes, een erg mooi watersportgebied met veel eilandjes. Gisteren een mooie wandeling van bijna 3 uur gemaakt op een de eilanden in de Golf van Morbihan. We lagen voor dit eiland (Ile aux Moines) op anker en het eiland doet een beetje denken aan Alderney, maar dan nog wat kneutiger. Leuke kleine straatjes, mooie en zo waar goed onderhouden huisjes met torentjes en bijna allemaal met een leiendak, enkele zelfs met riet. Op het eiland rijden bijna geen auto’s, misschien 10 van locals, verder 1 taxi en 1 busje voor ouderen/invalide vervoer. Verder heeft het eiland een klein stadje met welgeteld 1 kerk(je), 1 kroeg, 1 crêperie, 1 restaurant, 1 supermarkt(je) en 1 souvenirwinkeltje. Als je hier in de buurt bent, op je lijstje zetten om te bezoeken, je kan ook via een pontje vanaf het vaste land hier komen. Vandaag zijn we vroeg vertrokken naar Ile de Yeu, dit ligt net boven Les Sables d’Olonne. Ruim 60 mijl varen in 9 uur met een lekker ruim windje.
We hebben vanmiddag het eiland deels bezocht, maar vanwege de goede wind gaan we morgen toch verder. Het ziet er erg leuk uit, lijkt een beetje op Texel, maar dat houden we voor een volgend bezoek achter de hand. Morgen vertrekken we naar de Gironde monding (Bordeaux) en zorgen dat we Vrijdag in Cap Ferret liggen, waar Suzanne en Fons aan boord komen. Sander is gisteren goed aangekomen in Bergerac en zal ons over ca. 2-3 weken bezoeken. Groet, Paulien en René SY Viskus (bewerkt door Ron Braakman)
