Onze kijk. Op extramurale begeleiding in de gemeente Hengelo

Onze kijk Op extramurale begeleiding in de gemeente Hengelo

Ónze kijk

“Zorgen dat mensen zich zelfstandig kunnen redden in de maatschappij.”

“Met onze ondersteuning mensen zoveel mogelijk leren het weer zélf te doen en niet afhankelijk van ons te laten zijn.”

“Mensen mee laten doen in de maatschappij en zoveel én zolang mogelijk zelf de regie laten voeren over hun leven.”

“Zo licht mogelijke hulp in zetten, zo dicht mogelijk bij de mensen en zo snel mogelijk.”

“Ondersteuning en begeleiding door de ogen van ons én de burgers.”

Van harte welkom! Zojuist stapte u de wereld van extramurale begeleiding binnen, of eigenlijk: de wereld van kwetsbare burgers met een ondersteunings­ behoefte. De wereld van Carintreggeland. Die wereld is aan het ver­ anderen. Niet alleen doordat ieder mens en zijn omgeving verandert, maar ook doordat de extramurale begeleiding van de AWBZ overgaat naar de Wmo. Bekend terrein voor u, bekend terrein voor ons. Extramurale begeleiding als onderdeel van de Wmo is echter nieuw, voor ons beiden. Werk aan de winkel dus.

In de gemeente wonen verschillende mensen. Mensen die zichzelf in deze maatschappij niet goed alleen staande kunnen houden. Die een beetje of veel ondersteuning nodig hebben om thuis te kunnen blijven wonen of mee te doen in de maatschappij. Er wonen ook burgers die deze ondersteuning kunnen en willen bieden. Zij werken bij of zijn verbonden aan Carintreggeland. Daar zijn we trots op!

Deze mensen vertellen u graag hun verhaal. Het zijn verhalen van echte mensen. Vanwege hun privacy zijn de foto’s en namen fictief. Wij wensen u een prettige kennismaking! Carintreggeland

Onze visie Er zijn maar weinig mensen die het prettig vinden dat zij zichzelf niet zelfstandig kunnen redden in de maatschappij. Weinig mensen zijn er trots op dat zij hulp nodig hebben. Zij hadden het liever anders gezien. Vertrouwen is dan ook cruciaal in ons werk. Vertrouwen wekken en te vertrouwen zijn. Wij zijn ons hier iedere dag van bewust. Gelukkig zijn we bekend en altijd dicht in de buurt. Preventie en doortastendheid spelen een belangrijke rol in wat we doen. We proberen burgers met een ondersteuningsbehoefte snel en proactief in beeld te krijgen, om zo vroegtijdig te kunnen ingrijpen en erger te voor­ komen. Erger betekent immers vaak ook dat zwaardere, intensievere ondersteuning of opname in een instelling nodig is. Het is voor ons de kunst om goed te luisteren naar mensen. Wat zij vragen is immers niet altijd waar zij behoefte aan hebben en wat zij nodig hebben. We houden onze blik breed en kijken naar wat echt nodig is. Dat is per definitie niet hetzelfde als kijken wat we zelf in huis hebben. Dat betekent vindingrijk zijn en ‘de’ piramide volgen. Wat kan een sociaal netwerk oplossen of een algemene voorziening? We zoeken ook actief naar partijen die ondersteuning bieden op andere levensdomeinen om iemand zo integraal mogelijk te kunnen helpen. Daar geloven we in! We treden verbindend op en we helpen die burger de regie te voeren over zijn ondersteuningsproces. Als een componist die de perfecte compositie nastreeft… We proberen met onze ondersteuning iemand zoveel mogelijk te leren het weer zelf te kunnen doen en niet afhankelijk van ons te ma­ ken. Onze visie daarbij is genoeg is genoeg. Je moet als professional ook weten wanneer je kunt afbouwen of stoppen met de ondersteuning. Dat is niet bij iedereen een reële mogelijkheid, denk aan palliatief ter­ minale zorg of mensen in een vergevorderd stadium van dementie. Het is goed dat te beseffen.

Wat kan een sociaal netwerk of een algemene voorziening oplossen?

Individuele voorzieningen Algemene en collectieve voorzieningen

Sociaal netwerk en Betrokken samenleving

Eigen kracht

Gemeente Hengelo

Gemeente Hengelo BGI & BGG

108 Eigen kracht van mensen stimuleren en rekening houden met

verschillen in situatie en mogelijkheden. Dat is één van de uitAlleen BGG

Alleen BGI

258ondersteuning. 459 gangspunten van de Wet maatschappelijke

De Wmo wil ervoor zorgen dat iedereen mee kan doen in de maatschappij ongeacht leeftijd, beperking of inkomen.

Zorg in natura

Persoonsgebonden budget

BGI & BGG 108

Alleen BGG 258

BGI & BGG 190 Alleen BGI 359

Alleen BGI 459 Alleen BGG 194

Gemeente Hengelo heeft totaal 80.884 inwoners. Hiervan hebben 1.568 burgers een AWBZ indicatie voor extramurale begeleiding. 47% ontvangt dit als een PGB (Persoons Gebonden Budget) en 53% ontvangt ZIN (Zorg in Natura). BGI & BGG 190

• Gemiddelde leeftijd is 43,3 jaar; 19% is jonger dan 17 jaar • Gemiddelde uren per week Alleen BGI BGI (Begeleiding Individueel) 359

is voor ZIN 3,6 en PGB 4,9 Alleen BGG dagdelen per week BGG (Begeleiding Groep) • Gemiddelde 194

is voor ZIN 5,1 en PGB 4,2 • 83% heeft vervoer bij BGG • Geschatte kosten voor BGI, BGG en Vervoer zijn bijna € 358.000 per week • Dit is € 11.867 per burger met ondersteuningsbehoefte per jaar • AWBZ Grondslag met name Verstandelijk Gehandicapt (VG) en Psych(iatr)ische aandoening (PSY) Cijfers van de hele gemeente (linkerpagina) zijn een momentopname van 1 juli 2011.

Carintreggeland Carintreggeland biedt op dit moment ondersteuning in de vorm van extramurale begeleiding aan 479 burgers in de gemeente Hengelo. Voor deze cliënten is de gemiddelde AWBZ indicatie 9,4 uur per week voor BGI en voor BGG 5,2 dagdelen per week. 2% van deze indicaties loopt af in 2013. Grondslag % Somatische ziekte / aandoening

52%

Psychogeriatrische aandoening

17%

Psych(iatr)ische aandoening

19%

Lichamelijke handicap

7%

Verstandelijke handicap

3%

Zintuiglijke handicap

1% 85

Geleverde zorg BGI en BGG

32

Alleen BGG Alleen BGI

141

305

Locaties in Hengelo • Dagbehandeling: De Klokstee en ‘t Liepke • Dagvoorziening: Hennebree, Palet, Sunneheukske, IZLO, ‘t Voskamp, de Windhoek, Papatya Cijfers van Carintreggeland zijn cijfers over heel 2011.

Zelfredzaamheid profielen

Carintreggeland krijgt zicht op zelfredzaamheid van burgers De Wmo draait om zelfredzaamheid en participatie. Met burgers met een behoefte aan extramurale begeleiding wordt straks in dit licht gesproken en passende ondersteuning ingezet. We willen ons hier goed op voorbereiden en hebben daarom een onderzoek gedaan naar de zelfredzaamheid van een gedeelte van onze cliënten. Bij Carintreggeland vinden we dat een burger meer is dan een cliënt met een geestelijke of fysieke beperking. Het is een mens, dat functioneert op alle levensdomeinen. We hebben daarom de Zelfredzaamheid-Matrix van GGD Amsterdam gebruikt om de zelfredzaamheid van mensen met extramurale be­ geleiding in kaart te brengen. Op elf levensdomeinen hebben we 283 cliënten gescoord op vijf niveaus van zelfredzaamheid. Deze elf levensdomeinen zijn te verdelen over twee dimensies: maatschappelijke status en maatschappelijk functioneren & gezondheid. Voor Carintreggeland leidt dit tot zeven zelfredzaamheidprofielen. Het valt op dat er geen profiel is waarbij men op de dimensie maatschappelijk functioneren en gezondheid voldoende zelfredzaam is, terwijl men op de dimensie maatschappelijke status onvoldoende zelfredzaam is. Onvoldoende zelfredzaam op de dimensie maatschappelijke status betekent dus altijd dat iemand op de dimensie maatschappelijk functioneren & gezondheid ook onvoldoende zelfredzaam is.

Zelfredzaamheid-Matrix Maatschappelijke Status

Inkomen

Gezins

Huisvesting

Verslaving

relaties Maatschappelijke Status

Justitie

Gezins HuisvestingFysieke Verslaving SociaalJustitie Maats. Dag-InkomenGeestelijke relaties ADL besteding gezondheid Netwerk Participatie gezondheid vaardigheden

Dagbesteding

Maatschappelijk functioneren Geestelijke ADL & Gezondheid Sociaal Fysieke gezondheid

gezondheid

vaardigheden

Netwerk

Maats. Participatie

Acute Niet Beperkt Voldoende Volledig Maatschappelijk functioneren & Gezondheid Problematiek Zelfredzaam Zelfredzaam Zelfredzaam Zelfredzaam Zelfredzaamheidniveaus

Acute Problematiek

Niet Zelfredzaam

Beperkt Zelfredzaam

Voldoende Zelfredzaam

Volledig Zelfredzaam

Zelfredzaamheidprofielen Carintreggeland

Toename Maatschappelijke status

Toename Maatschappelijk functioneren & gezondheid 6%

2%

18%

18%

48%

Selectieve steekproef, percentages zijn niet representatief.

2%

6%

Zelfredzaamheidprofiel I Maatschappelijke Status

Inkomen

Dagbesteding

Huisvesting

Geestelijke gezondheid

Gezins relaties

Fysieke gezondheid

Verslaving

ADL vaardigheden

Justitie

Sociaal Netwerk

Maats. Participatie

Maatschappelijk functioneren & Gezondheid

Korte beschrijving Er is bij burgers in dit profiel sprake van ernstige multiproblematiek op alle levensdomeinen, met name op het gebied van zelfzorg. Zij ervaren ernstige moeilijkheden door met name psychi(atri)sche problemen. Zij hebben (in het begin) veel en intensieve (individuele) ondersteuning nodig. Bij de meeste mensen is geen vooruitgang in de zelfredzaamheid meer te behalen: begeleiding richt zich op begeleide achteruitgang of stabilisatie van de zelfredzaamheid. Inzet huidige (professionele) zorg • Begeleiding Individueel (76%): 7,8 uren per week • Begeleiding Groep (59%): 10,5 dagdelen per week Burgers in dit profiel: • mevrouw van Vliet

Leeftijd

Geslacht MM

0 t/m 11

0%

VV

12 t/m 17

0%

29%

18 0%

29%

71%

71%

19 t/m 49

29,4%

50 t/m 64

11,8%

65 t/m 74

17,6%

75 en ouder

41,2%

Nationaliteit

Opleiding

Nederlands 82%

Basisonderwijs 29,4%

Turks 18%

V(M)BO

Arubaans 0%

MAVO

Surinaams 0%

HAVO/VWO 1

Suryoye 0%

MBO

Anders 0%

HBO/WO

0% 29,4% 1,8% 0% 0%

Anders

29,4%

Samenstelling huishouden

Dominante grondslag

Alleenwonend 35,3%

Somatisch 35,3%

Met partner

17,6%

Psychogeriatrisch 11,8%

Met partner + kind

23,5%

Psychiatrisch 41,2%

5,9%

Verstandelijk 5,9%

Met kind

0%

Lichamelijk 5,9%

Anders 17,6%

Zintuiglijk 0%

Met ouders

Psychosociaal 0% Verantwoordelijkheid

Belemmeringen in

voor kinderen Verstaan

30%

24%

24%

Schrijven

53% 47%

Lezen Spreken

18%

20%

10%

18% 0%

0-12 0%

20%

40%

60%

Zelfredzaamheidprofiel II Maatschappelijke Status

Inkomen

Dagbesteding

Huisvesting

Geestelijke gezondheid

Gezins relaties

Fysieke gezondheid

Verslaving

ADL vaardigheden

Justitie

Sociaal Netwerk

Maats. Participatie

Maatschappelijk functioneren & Gezondheid

Korte beschrijving Burgers in dit profiel hebben problemen op het gebied van zelfzorg (eten, wassen, aankleden) en zij ervaren moeilijkheden door psychi(atri)sche problemen. Dit komt met name door het maatschappelijk functioneren en de gezondheid van deze mensen. Vaak hebben ze al veel en intensieve (individuele) ondersteuning gehad (profiel 1). Het doel van begeleiding is voor het merendeel begeleide achteruitgang, voor een klein deel wordt stabilisatie of vooruitgang beoogd met de begeleiding. Inzet huidige (professionele) zorg • Begeleiding Individueel (69%): 3,6 uren per week • Begeleiding Groep (54%): 4,4 dagdelen per week Burgers in dit profiel: • mevrouw Singh • Sylvia

Leeftijd

Geslacht M M V

V

0 t/m 11

0%

12 t/m 17

0%

18 0%

29% 40% 60%

71%

19 t/m 49

25%

50 t/m 64

9,6%

65 t/m 74

17,3%

75 en ouder

48,1%

Opleiding

Nationaliteit Nederlands 88,5%

Basisonderwijs 38,5%

Turks

V(M)BO

7,7%

Arubaans 0%

MAVO

13,5%

Surinaams 0%

HAVO/VWO 1

Suryoye 0%

MBO

Anders 7,7%

HBO/WO

3,8%

3,8% 15,4% 1,9%

Anders

19,2%

Samenstelling huishouden

Dominante grondslag

Alleenwonend 44,2%

Somatisch 17,3%

Met partner

30,8%

Psychogeriatrisch 30,8%

Met partner + kind

3,8%

Psychiatrisch 13,5%

Met kind

17,3%

Verstandelijk 15,4%

0%

Lichamelijk 7,7%

Anders 3,8%

Zintuiglijk 3,8%

Met ouders

Psychosociaal 11,5% Verantwoordelijkheid

Belemmeringen in

voor kinderen Verstaan

15%

19%24%

Schrijven

39%

Lezen

40%47%

Spreken

53%

14%

10%

4%

5%

18%23% 0%

0-12 0% 0

20% 20

40% 40

60% 60

Zelfredzaamheidprofiel III Maatschappelijke Status

Inkomen

Dagbesteding

Huisvesting

Geestelijke gezondheid

Gezins relaties

Fysieke gezondheid

Verslaving

ADL vaardigheden

Justitie

Sociaal Netwerk

Maats. Participatie

Maatschappelijk functioneren & Gezondheid

Korte beschrijving Burgers in dit profiel hebben een matige maatschappelijke status, zij leiden een maatschappelijk geïsoleerd leven. Het sociale netwerk van deze mensen is beperkt in staat om hen te ondersteunen. Ze zijn beperkt zelfredzaam door met name somatische maar ook psychi(atri) sche problemen. Het doel van begeleiding is bij de meeste mensen stabilisatie van zelfredzaamheid. In slechts een aantal gevallen is vooruitgang mogelijk. Inzet huidige (professionele) zorg • Begeleiding Individueel (31%): 3,4 uur per week • Begeleiding Groep (75%): 4,1 dagdeel per week Burgers in dit profiel: • Rita en Lourens • Patricia • meneer Yilmaz

Leeftijd

Geslacht MM

0 t/m 11

0%

VV

12 t/m 17

0%

42%

18 0%

29%

58%

71%

19 t/m 49

11,5%

50 t/m 64

13,5%

65 t/m 74

19,2%

75 en ouder

55,8%

Opleiding

Nationaliteit

Basisonderwijs

28,8%

V(M)BO

11,5%

Arubaans 0%

MAVO

19,2%

Surinaams 0%

HAVO/VWO 1

Suryoye 0%

MBO

Nederlands

90,4%

Turks

1,9%

0% 15,4%

HBO/WO

Anders 7,7%

0%

Anders

25%

Samenstelling huishouden

Dominante grondslag

Alleenwonend 53,8%

Somatisch

Met partner

30,8%

Psychogeriatrisch

23,1%

Met partner + kind

1,9%

Psychiatrisch

21,2%

Met kind

11,5%

Verstandelijk

5,8%

Lichamelijk

3,8%

Zintuiglijk

1,9%

Psychosociaal

3,8%

Met ouders

0%

Anders 1,9%

40,4%

Verantwoordelijkheid

Belemmeringen in

voor kinderen 8%

Verstaan

24%

Schrijven

44% 53%

15% 10%

14%

10%

6%

5%

47%

27%

Lezen Spreken

4%

5%

18% 21%

0% 0%

0-12 0% 0

20% 20

40% 40

60% 60

Zelfredzaamheidprofiel IV Maatschappelijke Status

Inkomen

Dagbesteding

Huisvesting

Geestelijke gezondheid

Gezins relaties

Fysieke gezondheid

Verslaving

ADL vaardigheden

Justitie

Sociaal Netwerk

Maats. Participatie

Maatschappelijk functioneren & Gezondheid

Korte beschrijving Burgers in dit profiel hebben veelal een beperkt verstandelijk vermogen en/of zijn jonge moeders met kinderen die behoefte hebben aan opvoedondersteuning. Zij hebben een goede invulling van de dag en doen sociaal gezien voldoende mee aan de maatschappij. Het aantal mensen in dit profiel is voor Carintreggeland momenteel laag, maar deze groep groeit wel. Doel van begeleiding is in eerste instantie vooruitgang of stabilisatie van de zelfredzaamheid. Inzet huidige (professionele) zorg • Begeleiding Individueel (100%): 3,2 uren per week • Geen Begeleiding Groep Burgers in dit profiel: • Katleen en Jeroen • Hannah • Bianca en Onno

Leeftijd

Geslacht M M V

V

0 t/m 11

0%

12 t/m 17

0%

18

29% 100%

71%

0%

19 t/m 49

40%

50 t/m 64

40%

65 t/m 74

0%

75 en ouder

20%

Opleiding

Nationaliteit

Basisonderwijs

0%

V(M)BO

0%

Arubaans 0%

MAVO

60%

Surinaams 0%

HAVO/VWO 1

0%

Suryoye 0%

MBO

0%

Anders 20%

HBO/WO

Nederlands

80%

Turks

0%

0%

Anders

40%

Samenstelling huishouden

Dominante grondslag

Alleenwonend 80%

Somatisch

0%

Met partner

0%

Psychogeriatrisch

Met partner + kind

0%

Psychiatrisch

60%

20%

Verstandelijk

20%

0%

Lichamelijk

0%

Zintuiglijk

0%

Met kind Met ouders

Anders 0%

Psychosociaal

20%

Verantwoordelijkheid

Belemmeringen in

voor kinderen Verstaan

24%

20%

Lezen

20% 47%

18%

15% 30%

20%

Schrijven

Spreken

53%

14% 20%

10% 20%

4%

5% 10%

20%

0% 0%

0-12 0%

10% 20%

0%

20% 40%

30% 60%

Zelfredzaamheidprofiel V Maatschappelijke Status

Inkomen

Dagbesteding

Huisvesting

Geestelijke gezondheid

Gezins relaties

Fysieke gezondheid

Verslaving

ADL vaardigheden

Justitie

Sociaal Netwerk

Maats. Participatie

Maatschappelijk functioneren & Gezondheid

Korte beschrijving Burgers in dit profiel hebben een goede maatschappelijke status. Het gaat om (zeer) oude mensen met ernstige problemen op gebied van zelfzorg door ernstige lichamelijke en psychi(atri)sche klachten. Het sociale netwerk van deze mensen is niet in staat om hen te ondersteunen of is zwaar overbelast. De situatie van deze burgers is kritiek, er hoeft maar iets te gebeuren of zij moet worden opgenomen in een instelling. Bij de meeste mensen is geen vooruitgang in de zelfredzaamheid meer te behalen: begeleiding richt zich op begeleide achteruitgang of stabilisering van de zelfredzaamheid. Inzet huidige (professionele) zorg • Begeleiding Individueel (33%): 3,9 uren per week • Begeleiding Groep (67%): 8 dagdelen per week Burgers in dit profiel: • meneer Drouven • Ingrid • Miriam

Leeftijd

Geslacht M M V

V

29% 100%

71%

0 t/m 11

0%

12 t/m 17

0%

18

0%

19 t/m 49

0%

50 t/m 64

0%

65 t/m 74

16,7%

75 en ouder

83,3%

Opleiding

Nationaliteit

Basisonderwijs

16,7%

V(M)BO

33,3%

Arubaans 0%

MAVO

16,7%

Surinaams 0%

HAVO/VWO 1

Suryoye 0%

MBO

16,7%

Anders 0%

HBO/WO

16,7%

Nederlands

100%

Turks

0%

0%

Anders

0%

Samenstelling huishouden

Dominante grondslag

Alleenwonend

33,3%

Somatisch

16,7%

Met partner

66,7%

Psychogeriatrisch

33,3%

Met partner + kind

0%

Psychiatrisch

50%

Met kind

0%

Verstandelijk

0%

Met ouders

0%

Lichamelijk

0%

Zintuiglijk

0%

Psychosociaal

0%

Anders 0%

Verantwoordelijkheid

Belemmeringen in

voor kinderen Verstaan

33% 24%

Schrijven

33%

15% 30% 100

53%

14% 20%

10% 20% 50

Lezen

67%

Spreken

47%

4%

5% 10%

18% 33%

0% 0% 0

0-12 0-12 0% 0%

20%50%

40%

100%

60%

0% 0%

Zelfredzaamheidprofiel VI Maatschappelijke Status

Inkomen

Dagbesteding

Huisvesting

Geestelijke gezondheid

Gezins relaties

Fysieke gezondheid

Verslaving

ADL vaardigheden

Justitie

Sociaal Netwerk

Maats. Participatie

Maatschappelijk functioneren & Gezondheid

Korte beschrijving Burgers in dit profiel hebben een prima maatschappelijke status. De meesten zijn (zeer) oud en alleenwonend. Zij kunnen zich op het gebied van zelfzorg niet meer zelfstandig redden en zijn beperkt in staat om voor zichzelf een daginvulling te organiseren. Begeleiding richt zich dan ook op deze zaken. In de meeste gevallen is stabilisatie van zelfredzaamheid het doel van begeleiding, voor een derde van de mensen is begeleide achteruitgang het hoogst haalbare en in slechts een aantal gevallen is vooruitgang het beoogde resultaat. Inzet huidige (professionele) zorg • Begeleiding Individueel (41%): 8,4 uren per week • Begeleiding Groep (81%): 5,2 dagdelen per week Burgers in dit profiel: • Ria • Albertus • meneer Aaltink • Arjen

Leeftijd

Geslacht M

0 t/m 11

V

12 t/m 17

M V

28%

0,7% 0%

18 0%

29%

72%

71%

19 t/m 49

3,7%

50 t/m 64

5,2%

65 t/m 74

19,3%

75 en ouder

71,1%

Opleiding

Nationaliteit Nederlands

83,7%

Turks

5,2%

Arubaans 0,7%

Basisonderwijs

44,4%

V(M)BO

14,1%

MAVO

14,1%

Surinaams 0%

HAVO/VWO 1

Suryoye 6,7%

MBO

0%

Anders 3%

HBO/WO

2,2%

Anders

14,1%

11,1%

Samenstelling huishouden

Dominante grondslag

Alleenwonend 65,2%

Somatisch

24,4%

Psychogeriatrisch

39,3%

3%

Psychiatrisch

20,7%

Met kind

3,7%

Verstandelijk

2,2%

Met ouders

0,7%

Lichamelijk

5,9%

Zintuiglijk

1,5%

Psychosociaal

5,9%

Met partner

24,4%

Met partner + kind

Anders 3%

Verantwoordelijkheid

Belemmeringen in

voor kinderen Verstaan Verstaan

7%

15%2%

24%

14% 2%

Schrijven Schrijven

27% 53%

10% 1%

47% 23%

Lezen Lezen

4%

5%

18% 12%

Spreken Spreken

0% 0%0%

0-12 0-12 0% 0%

20% 10%

40% 20%

60% 30%

Zelfredzaamheidprofiel VII Maatschappelijke Status

Inkomen

Dagbesteding

Huisvesting

Geestelijke gezondheid

Gezins relaties

Fysieke gezondheid

Verslaving

ADL vaardigheden

Justitie

Sociaal Netwerk

Maats. Participatie

Maatschappelijk functioneren & Gezondheid

Korte beschrijving Burgers in dit profiel hebben een erg goede maatschappelijke status, ook op gebied van zelfzorg kunnen zij zich nog goed redden. Zij zijn beperkt in staat om voor zichzelf een zinvolle dagbesteding te organiseren, vooral door psychi(atri)sche problemen. In verreweg de meeste gevallen is stabilisatie van zelfredzaamheid het doel van begeleiding. In een aantal gevallen is vooruitgang in zelfredzaamheid het beoogde resultaat. Inzet huidige (professionele) zorg • Begeleiding Individueel (44%): 5,5 uren per week • Begeleiding Groep (63%): 4,2 dagdelen per week Burgers in dit profiel: • Dineke

Leeftijd

Geslacht MM V

V

31%

0 t/m 11

0%

12 t/m 17

0%

18 0%

29%

69%

71%

19 t/m 49

6,3%

50 t/m 64

18,8%

65 t/m 74

18,8%

75 en ouder

56,3%

Opleiding

Nationaliteit Nederlands

Basisonderwijs

87,5%

43,8%

V(M)BO

6,3%

Arubaans 0%

MAVO

25%

Surinaams 0%

HAVO/VWO 1

Suryoye 12,5%

MBO

Anders 0%

HBO/WO

6,3%

Anders

6,3%

Turks

0%

0% 12,5%

Samenstelling huishouden

Dominante grondslag

Alleenwonend 68,8%

Somatisch

25%

Met partner

25%

Psychogeriatrisch

25%

Met partner + kind

6,3%

Psychiatrisch

25%

Met kind

0%

Verstandelijk

0%

Met ouders

0%

Lichamelijk

6,3%

Zintuiglijk

Anders 0%

0%

Psychosociaal

18,8%

Verantwoordelijkheid

Belemmeringen in

voor kinderen Verstaan Verstaan

6%7%

24% 27% 53% 25%

47% 23% 25%

Lezen Lezen 0%

14%

10%

6%

10%

Schrijven Schrijven

Spreken Spreken

15%

5%

4%

5%

18% 12%

0% 0% 0%

0-12 0% 0% 0

20% 10% 10

40% 20% 20

60% 30% 30

Cliënten aan het woord

Inhoud cliënten aan het woord Burgers

Zelfredzaamheidsprofiel Pagina

mevrouw Van Vliet 1 01 mevrouw Singh 2 03 Sylvia

2 05

Rita en Lourens

3

Patricia

3 09



07

meneer Yilmaz 3 11 Katleen en Jeroen 4 13 Hannah

4 15

Bianca en Onno 4 17 meneer Drouven 5 19 Ingrid

5 21

Miriam

5 23

Ria

6 25

Albertus

6 27

meneer Aaltink 6 29 Arjen

6 31

Dineke

7 33

Mevrouw Van Vliet overweegt

“

Ik ben mevrouw Van Vliet, 70 jaar en ik

woon al 45 jaar in een kleine eengezins­ woning. Nu ik zo mijn leven overdenk, is het voornamelijk drama geweest. Het begon al net na mijn geboorte, toen ik een hersenvliesontsteking kreeg en daardoor verstandelijk beperkt ben. Mijn man is een aantal jaren geleden overleden. Ik heb vier kinderen, mijn jongste zoon was alcoholist en is daar vorig jaar aan overleden. Mijn kinderen hebben geen fijne jeugd gehad en hebben al op jonge leeftijd het ouderlijk huis verlaten. Mijn twee dochters wonen in Duitsland en ik zie ze maar zelden. Financieel heb ik mijn zaken al jaren niet goed op orde en ze hebben mij een bewindvoerder toegewezen. Ik ben hartpatiënt en heb suikerziekte. Ik heb het gevoel alsof ik helemaal alleen op de wereld ben. Gelukkig kan ik nog wel lopen en fietsen, dan kom ik nog eens ergens.

“Ik weet me geen raad meer. Ik ben de controle op mijn leven echt totaal kwijt.” Ik weet me geen raad meer. Ik ben de controle op mijn leven echt totaal kwijt. Mijn huis is eigenlijk nog het ergste, het is al lang niet schoon gemaakt. Ik heb zelf ook al weken geen douche meer gezien. Ik wil soms wel van alles, maar kom nergens meer toe. Soms denk ik dat ik beter dood kan gaan. Zeg me maar wat ik moet doen om deze situatie te veranderen, ik weet het echt niet meer…

01

”

Onze kijk Via een speciaal zorgteam komt de situatie van mevrouw Van Vliet onder de aandacht van een zorgwelzijnspecialist van Carintreggeland. Tijdens een eerste gesprek bij mevrouw Van Vliet thuis werd de ernst van de situatie al snel duidelijk: de woning is zeer sterk vervuild en mevrouw zelf neigt naar dreigende verwaarlozing. De zorgwelzijn­ specialist onderneemt direct actie: thuiszorg gaat mevrouw Van Vliet 3 keer per week douchen en de woningbouwvereniging komt voor de verstopte afvoeren. Een Wmo consulent stelt na een bezoek aan de woning voor om mevrouw te verhuizen naar een aanleunwoning in een zorgcentrum, hier kan mevrouw op korte termijn terecht. Mevrouw stemt hiermee in. De zorgwelzijnspecialist maakt met de oudste dochter een planning hoe ze deze verhuizing aan gaan pakken. Haar twee kinderen en vrijwilligers van de kerk helpen vervol­ gens om mevrouw Van Vliet over te huizen. Wat is er bereikt? Mevrouw van Vliet woont in een schoon nieuw huis en is hier zichtbaar van opgeknapt. Ze maakt in haar omgeving snel nieuwe contacten en gaat regelmatig op pad. Ze heeft nu ook een rollator gekregen. Inmiddels zijn enkele zussen en hun kinderen bij mevrouw Van Vliet op bezoek geweest, iets wat jaren niet was gebeurd. Haar oude woning is leeggehaald samen met ervaren mensen van de stichting Mens en Welzijn. In een grote container is 30 kuub vervuild goed uit de woning afgevoerd en de woningbouwvereniging gaat de woning nu (genoodzaakt) renoveren. Mevrouw Van Vliet heeft zelf de sleutel ingeleverd bij de woningbouwvereniging. Ze was erg geëmoti­ oneerd maar blij dat alle troep weg is. Ze heeft nu hulp in de huishou­ ding die haar met behulp van een whiteboard gaat leren hoe ze weer zelf haar huishouding kan runnen. De zorgwelzijnspecialist heeft nog een afsluitend gesprek met mevrouw Van Vliet en haar oudste dochter en heeft zijn taak nu afgerond. Carintreggeland

02

Mevrouw Singh hoopt op begeleiding

“

Ik ben mevrouw Singh, ik ben geboren in India en

ben 38 jaar. Ik ben getrouwd en heb drie kinderen. Mijn man werkt in ploegendiensten en heeft ook nacht­ diensten. Ik zit veel thuis: ik ken niet veel mensen en met mijn familie heb ik niet veel contact. Dat komt omdat ik Borderline problematiek heb. Dit is een persoonlijkheidsstoornis, waardoor ik sterke wis­ selingen in stemming, gedachten en gedrag heb. Ik zie dingen veel te ‘zwart-wit’ en reageer extreem, zeggen ze. Ik heb regelmatig geprobeerd om een baan te vinden, maar dat is tot nu toe mislukt.

“Ik zie dingen veel te ‘zwart-wit’ en reageer extreem.” Als mijn man nachtdienst heeft, vind ik het ontzettend zwaar dat ik onze drie kinderen klaar moet maken om naar school te gaan. Dan heb ik ook geen energie meer om de rest van de dag nog wat in het huishouden te doen. Daarover krijg ik dan met mijn man weer ruzie. Hij begrijpt mij helemaal niet. Ik heb behoefte aan iemand die mij helpt om het huishouden voor elkaar te krijgen. Als ik het huishouden op orde heb, dan heb ik minder stress en hopelijk ook geen ruzie met mijn man meer. Dat is ook beter voor de kinderen.

03

”

Onze kijk In eerste instantie gaat de thuisbegeleider in gesprek met mevrouw Singh. Voornamelijk om haar een luisterend oor te bieden en de opdrachten die ze heeft gekregen met haar door te nemen. Mevrouw Singh krijgt wekelijks de opdracht in een dagboekje haar goede en slechte momenten bij te houden, wat is goed gegaan en wat niet en wat was de reden dat het mis ging? Hoe heeft ze gerea­ geerd? Hoe had ze beter kunnen reageren? Als haar man ook thuis is nemen ze haar opdrachten samen met hem door. Door deze gesprek­ ken wordt ze zich bewust van haar emoties en hoe deze doorwerken op de anderen in het gezin. Mevrouw Singh krijgt veel tips en adviezen over het omgaan met bepaalde problematieken, opvoeding, assertivi­ teit en zelfbeheersing. Daarnaast leert ze hoe ze stress en spanning kan vermijden door te plannen en dingen goed voor te bereiden. Wat is er bereikt? Sinds de begeleiding gaat het een stuk beter met mevrouw Singh. Ze krijgt veel ondersteuning, voelt zich begrepen en begint een beetje haar ziektebeeld te accepteren. Het helpt haar dat de thuisbegeleider ook geregeld samen met mevrouw Singh wat huishoudelijke taken op­ pakt. Als het huis weer een beetje aan kant is, ervaart mevrouw minder stress en gaat het weer een paar dagen beter. Het gaat ook goed wan­ neer mevrouw zich vasthoudt aan de afgesproken structuur en plan­ ning plus de ondersteuning die zij krijgt bij haar Bordeline problematiek. Helaas gaat het ook nog geregeld mis, als zij stress ervaart en haar wisselende stemmingen toenemen. Daar blijven we aan werken. Carintreggeland

04

Sylvia wil begrepen worden

“

Ik ben Sylvia en ik ben 26 jaar. Vorig jaar ben ik bevallen van mijn dochter Lotte. Ik heb geen relatie en ben een alleenstaande moeder. Ik heb een eigen flatje en werk drie dagen per week als caissière in de su­ permarkt in de buurt. Voor de geboorte van Lotte had ik al last van depressiviteit. Sinds haar geboorte ging het niet zo goed met me. Ik werk nu ook even niet. Ze zeggen dat ik een postnatale depres­ sie heb. Ik vind het eigenlijk helemaal niet zo leuk om moeder van Lotte te zijn. Ik zie niet goed in wat ik voor haar zou kunnen betekenen. Ik voel ook niet echt een band met haar en haar verzorgen vind ik erg moeilijk. Als iemand anders het doet, is dat ook prima.

“Ik wil graag met iemand kunnen praten over wat mij bezig houdt.” Ik heb niet het gevoel dat het op deze manier goed komt met ons. Ik heb geen energie of zin om iets te doen. Mezelf verzorg ik ook niet zoals ik dat eerder deed. Mijn ouders weten alles beter en dat vind ik erg vervelend. Dat leidt tot irritaties, ik heb hulp nodig maar zij kunnen mij die niet bieden. Ik zoek iemand die mij begrijpt en mij leert om van Lotte te houden, zoals een moeder van haar kind hoort te houden. Mijn dagritme is vaak heel onregelmatig. Hier zou ik ook graag wat meer structuur in krijgen. Ik wil graag met iemand kunnen praten over wat mij bezig houdt.

05

”

Onze kijk De medewerker van het Servicebureau Maatschappelijke Ontwikkeling heeft met Sylvia gesproken over haar ondersteuningsbehoefte. Een thuisbegeleider komt om te beginnen drie keer per week bij Sylvia thuis. Ze stimuleert Sylvia om zelf de verzorging van haar kindje weer op zich te nemen. Samen maken ze een weekschema en brengen ze een voor moeder en dochter gezond dagritme aan. Ze is een luisterend oor voor Sylvia, ze observeert haar in haar gedrag met Lotte en ze bespreken voorkomende situaties en mogelijkheden samen. Ze werkt aan een band tussen moeder en dochter door positieve dingen te be­ noemen en Sylvia op een positieve manier naar haar dochter te laten kijken. Ook voeren ze samen gesprekken met Sylvia’s ouders over haar situatie en ziektebeeld. Wat is er bereikt? Intussen is er een hechte band tussen moeder en dochter ontstaan, er wordt veel geknuffeld. Sylvia heeft een mooi ritme in haar dagen en is weer voorzichtig aan het werk gegaan. Sylvia heeft weer sociale con­ tacten en het contact met haar ouders is ook beter geworden. Moeder komt nu één dag per week oppassen op Lotte. Haar medicijngebruik is minder geworden. Ze kijkt weer een stuk positiever naar het leven en kan weer voluit lachen. Nu komt de begeleider nog maar 1 keer per week bij Sylvia. Ze geeft aan veel baat bij de ondersteuning te hebben gehad en er vertrouwen in te hebben dat ze zich straks ook helemaal zelfstandig goed kan redden met Lotte. Carintreggeland

06

Rita en Lourens zoeken

“

Ik ben Rita, 42 jaar en getrouwd met

Lourens en we hebben vier kinderen in de leeftijd 9 t/m 15 jaar. De jongste - Emma is al enkele jaren ziek en in september 2011 is uit onderzoek naar voren gekomen dat ze een kwaad­aardige vorm van bot­kanker heeft, die vooral voorkomt bij kinderen. Dat was enorm schrikken! Emma moet hiervoor behandeld worden in het ziekenhuis in Amsterdam.

Ik ga altijd met Emma mee en ben daardoor soms dagen van huis. Lourens heeft een eigen zaak en hij werkt van 16.00 uur tot 04.00 uur ‘s nachts. Hierdoor is hij niet in staat om de andere drie kinderen op te vangen. Zij staan zelfstandig op en komen terug in een leeg huis. Voor het avondeten gaan ze vaak naar Lourens toe. Als die het druk heeft in de zaak, kan hij de kinderen soms pas laat terugbrengen, rond 22.00 uur.

“Ik heb hulp nodig, het liefst bij mij thuis.” De school van de middelste twee kinderen heeft aan de bel getrokken en geeft aan dat het niet goed gaat met de kinderen, de cijfers gaan omlaag. Dat baart me grote zorgen. Ik voel me verantwoordelijk voor het huishouden en de kinderen maar ben zo langzamerhand aan het einde van mijn Latijn. Ik ben inmiddels wel zover dat ik denk dat we het zo niet redden. Ik heb hulp nodig, het liefst bij mij thuis. Ik voel weinig steun bij Lourens, hij bekijkt de situatie heel anders.

07

”

Onze kijk Via de schoolgericht maatschappelijk werker is thuisbegeleiding van Carintreggeland ingeschakeld. Die komt op momenten dat de kinderen uit school komen en zorgt ervoor dat ze studiebegeleiding krijgen. Omdat sport een belangrijke uitlaatklep is, regelt de thuisbegeleiding ook dat de kinderen weer kunnen gaan sporten. In plaats van dat Rita ze brengt, gaan de kinderen zelfstandig. De Thuisbegeleider ontlast Rita met het huishouden, als ze er niet is maar ook als ze er wel is. Thuisbegeleiding stelt een Eigen Kracht Conferentie voor maar Rita en Lourens geven aan hier niet aan mee te willen werken omdat hun sociale netwerk beperkt is. Wel vinden ze Rita’s broer bereid om af en toe met Emma mee te gaan naar Amsterdam. Wat is er bereikt? De situatie thuis is gestabiliseerd. De zorgen om de oudste drie kinderen zijn afgenomen, school geeft ook aan verbetering te zien. Op advies van thuisbegeleiding heeft Rita nu gesprekken met een maatschap­ pelijk werker. Ook in de relatie spelen problemen. Voor het gedeelte huishouding komt het gezin in aanmerking voor huishoudelijke hulp. Deze ontwikkelingen maken dat de thuisbegeleiding gaat stoppen. Rita heeft zich weer kunnen opladen en doordat haar broer met Emma meegaat, heeft Rita even een paar dagen de handen vrij voor de an­ dere drie kinderen. Die vinden de extra aandacht heel fijn. Carintreggeland

08

Patricia wil regie terug

“

Ik ben Patricia, 25 jaar en woon in een kleine flat aan

de rand van de stad. Ik werk als administratief mede­ werker bij een aannemer. Ik heb twee jaar een relatie met Michael, als je dat tenminste een relatie kunt noemen. Na vier maanden ben ik bij hem ingetrok­ ken. Het gaat de laatste tijd niet zo goed tussen ons. We hebben vaak ruzie en soms is Michael zo boos, dat hij me een tik geeft. Ik weet dat dit niet goed is, maar denk steeds: dit zal wel de laatste keer zijn. Mijn ouders mogen Michael niet zo, dus in de afgelopen twee jaar zie ik hen ook niet zo vaak als ik zou willen.

“We hebben vaak ruzie en soms is Michael zo boos, dat ik hij me een tik geeft.” Vijf weken geleden hadden Michael en ik enorme ruzie om iets onbe­ nulligs, ik had de afwas niet gedaan geloof ik. Het ging er behoorlijk heftig aan toe. Dat vonden de buren blijkbaar ook en zij hebben de politie gebeld. Toen ging het snel, voor ik het wist zat ik bij maatschap­ pelijk werk. Ik wil zo graag dat iemand mij begrijpt. Dit kan zo niet langer doorgaan, ik voel me niet gelukkig.

09

”

Onze kijk De maatschappelijk werker van Carintreggeland voert een aantal gesprekken met Patricia. In eerste instantie wilde Patricia haar relatie nog redden maar na hier meer over gepraat te hebben, bleek dat niet haalbaar en gewenst. De maatschappelijk werker praatte met haar over haar wensen en verlangens en werkte aan assertiviteit en zelfvertrou­ wen. Op advies van de maatschappelijk werker heeft Patricia haar vriendinnen van vroeger weer opgezocht en is ze lid geworden van de volleybalvereniging in de nieuwe wijk. Zo probeert ze weer een eigen leven op te bouwen. Wat is er bereikt? Patricia woont weer op zichzelf en komt nu tot rust. Dankzij maat­ schappelijk werk heeft ze de moed gevonden om haar relatie met Michael definitief te beëindigen. Dat was moeilijk, maar wel een hele opluchting. Ze heeft nu het gevoel de regie over haar eigen leven te­ ruggekregen te hebben. Ze sport en heeft leuk contact met vriendin­ nen. Ook de relatie met haar ouders is nu veel beter. Die zijn erg blij dat ze de stap gezet heeft en steunen haar. Carintreggeland

10

Meneer Yilmaz zoekt orde in de choas

“

Ik ben meneer Yilmaz en ben 58 jaar. Ik ben gebo­

ren in Turkije. Mijn vrouw is een aantal jaren plotseling overleden. Ik voel mij een oude man, want ik heb veel lichamelijke klachten. Ik heb last van zware reuma en daardoor van mijn gewrichten en botten. Ook heb ik een rughernia, suikerziekte en cholesterolproblemen. Ik ben niet meer gelukkig sinds het overlijden van mijn vrouw. De eerste jaren was ik verslaafd aan alcohol, drugs en gokken. Ik heb nergens meer fut voor of interesse in en ik durf niet meer alleen

ergens naartoe te gaan. Ik zit vaak dagen alleen thuis.

“Ik ben niet meer gelukkig sinds het overlijden van mijn vrouw.” Doordat ik nergens meer toe kom, is mijn administratie een zooitje en lopen de schulden op. Ik heb behoefte aan iemand die me helpt om door deze papieren heen te worstelen: ik weet niet waar ik moet beginnen. Ook heb ik behoefte aan iemand die ervoor zorgt dat mijn huis en ikzelf weer een beetje op orde zijn. Ik zou het fijn vinden om geregeld met iemand te praten over mijn problemen: ik ben maar zo alleen.

11

”

Onze kijk Meneer Yilmaz krijgt begeleiding bij het organiseren en ordenen van zijn administratie. Daarnaast krijgt hij hulp bij budgetteren en hoe hij bepaalde financiële problemen kan oplossen door bijvoorbeeld het aanvragen van bijzondere bijstand of het aanschrijven van bepaalde fondsen. Ook biedt de thuisbegeleiding een luisterend oor waar­ door meneer Yilmaz zich begrepen voelt en zijn verhaal kwijt kan. Ze begeleiden hem naar instanties en naar afspraken. Zij leren meneer plannen en ondersteunen hem met het vasthouden van een structuur. Daarnaast motiveren ze hem om acties te ondernemen en te bewegen. Ook biedt de thuisbegeleiding hele praktische hulp, door samen met hem in huis de nodige dingen op te pakken. Wat is er bereikt? Beetje bij beetje komt het bij meneer Yilmaz thuis weer op orde. Door de ondersteuning begint meneer meer initiatief te nemen en weet hij door de afgesproken planning waar hij moet beginnen met alle taken die er in huis moeten gebeuren. De thuisbegeleider zocht ook contact met de vrijwilligerscoördinator van Carintreggeland en deze vond een andere alleenstaande meneer uit dezelfde straat, waarmee hij nu samen naar de winkel gaat om boodschappen te doen en een stukje te wandelen in het park. Door deze ondersteuning kan meneer zijn verhaal kwijt, en voelt hij zich minder eenzaam. Carintreggeland

12

Katleen en Jeroen vragen zich af

“

Ik ben Jeroen en ik ben 19 jaar. Ik werkte

in het groenonderhoud maar dat beviel me niet. Ik ben op zoek naar werk mo­ menteel. Ik heb al vier jaar een vriendin, Katleen, zij is 17 en zit nog op school. Vier maanden geleden hoorden we dat we een kindje kregen. Dat was niet he­ lemaal gepland maar toch waren we helemaal gelukkig. Het gaat goed met Katleen en de baby. Maar het is

soms ook wel lastig, we hebben bijvoorbeeld geen huis waar we samen kunnen wonen. En hoe gaan we dat doen met de opvoeding, als Katleen naar school moet? We willen het graag goed doen als ouders, ook al denken sommige mensen dat we dat niet kunnen.

“Het zou fijn zijn dat iemand ons meer informatie kan geven over wat er op ons afkomt nu we een kleine krijgen.” We willen graag serieus genomen worden in ons ouderschap. Wij zijn geen probleem! Eigenlijk wilden we daarom geen hulp. Onze ouders hebben ons echter overtuigd dat een duwtje in de rug geen kwaad kan, dat we ons daar niet voor hoeven te schamen. We zouden wel graag een eigen huis hebben waar we ons kind kunnen krijgen en samen verzorgen en opvoeden. Ook hebben we veel vragen. Het zou fijn zijn dat iemand ons meer informatie kan geven over wat er op ons afkomt nu we een kleine krijgen. Om alles straks te kunnen betalen, lijkt het me ook goed om snel weer een baan te vinden. Misschien kan iemand me daarbij helpen?

13

”

Onze kijk Een outreachende hulpverlener van Carintreggeland heeft een aantal activiteiten in werking gezet. Jeroen en Katleen gaan samen naar het Jonge Ouder (en kind) Centrum waar allerlei groepsondersteunings­ activiteiten met jonge moeders en vaders en persoonlijke- en gezins­ begeleiding worden aangeboden. Jeroen en Katleen zijn geplaatst in Casamia zelfstandig wonen met begeleiding voor jonge ouders. Katleen heeft een maatje van Jonge Moederstandem Humanitas gekregen. Ook is er een Eigen Kracht Conferentie aangevraagd. Jeroen neemt deel aan een activering-/re-integratietraject in samenwerking met SOZA van de gemeente. Voor als de baby straks geboren is, heeft Carintreggeland kinderopvang van Cocon georganiseerd, die extra steun aan de ouders en stimulering aan de kinderen biedt. Wat is er bereikt? Door inzet van deze vormen van ondersteuning wordt het kindje van Jeroen en Katleen straks geboren in veilige en goede woonomstandig­ heden. Het opvoedklimaat is zo stabiel mogelijk. Jeroen en Katleen hebben veel informatie gekregen en steun van andere jonge ouders. Ze hebben er zelfs vrienden aan overgehouden. Ze hebben vertrouwen in hun toekomst samen en voelen zich voldoende toegerust om hun kindje zelfstandig op te voeden. Door deze begeleiding is de kans dat zwaardere tweedelijnszorg in de toekomst nodig is klein. Carintreggeland

14

Hannah zoekt

“

Ik ben Hannah, 32 jaar en moeder van een zoontje van bijna 10 maanden, Guido. Ik ben getrouwd met Pieter en samen wo­ nen wij in een tussenwoning. Pieter werkt 28 uur per week als bezorger bij een grote bakkerij in de stad. Na een aantal mislukte werkervaringen, zit ik al jaren in de bijstand en dat maakt dat we het niet breed hebben thuis. Toen ik net bevallen was, was ik erg onzeker over de opvoeding van Guido. Voor mijn man en mij is het de eerste en door ons kleine sociale netwerk hebben wij ook niet echt een goed voorbeeld.

“Ik zoek iemand aan wie ik mijn vragen kan stellen en wie mij tips kan geven.” Tijdens een van de eerste nachten thuis, sliep Guido lekker door. Wij dachten dat dit wel kon. Het gevolg was dat hij in het ziekenhuis belandde. Dat was enorm schrikken! Daar hebben we besloten dat het goed is om hulp te vragen. Straks gebeuren er nog meer erge dingen met Guido doordat wij iets verkeerd doen. Ik zoek iemand aan wie ik mijn vragen kan stellen en wie mij tips kan geven zodat ik mij minder onzeker voel. Verder wil ik graag weer part time aan het werk, dat maakt onze financiële situatie iets makkelijker en dan zie ik ook nog eens wat andere mensen op een dag.

15

”

Onze kijk Het ziekenhuis verwees Hannah en Pieter door naar de Thuisbegeleiding van Carintreggeland. Thuisbegeleiding geeft Hannah adviezen over de opvoeding maar geeft daarnaast ook zelf het goede voorbeeld. Ze legt uit waar ze terecht kunnen voor welke vragen en ondersteunt Hannah ook bij de gang naar andere hulpverleners, zoals het consultatiebureau of de kinderarts. Daarnaast zoekt de thuisbegeleider met Hannah naar een goede structuur voor de dag. Een baan in de zorg leek Hannah erg leuk en samen hebben ze ervoor gezorgd dat Hannah een leerwerk­ traject gaat doen bij het Wijkleerbedrijf in de Hasseler Es. Carintreggeland heeft voor dit arbeidsmarkt toeleidingstraject in BBL vorm een samen­ werkingsverband met de gemeente, het UWV en kenniscentrum Calibris. Wat is er bereikt? Het praktisch aan het werk zijn in hun eigen huis heeft ertoe geleid dat Hannah en Pieter zich nu zekerder voelen in hun omgang met Guido, ze raken niet meer zo snel in paniek. Hannah heeft via het consultatie­ bureau een groepje moeders gevonden die iedere woensdagmiddag bij iemand thuis samen thee drinkt en praat over de opvoeding. Ze gaat er graag heen. Hannah doet het goed in het leerwerktraject, ze leert er veel op haar eigen niveau, zowel op sociaal als inhoudelijk vlak. Als ze het zo goed blijft doen, zal Carintreggeland haar een vaste baan aanbieden na afloop van het traject. Pieter heeft het op zijn werk zo kunnen regelen, dat hij op die dagen thuis is en op Guido past. Hannah en Pieter hebben weer vertrouwen in hun eigen kunnen en genieten nu ook meer van hun zoon. Carintreggeland

16

Bianca en Onno hopen op hulp

“

Ik ben Bianca, getrouwd met Onno

en we zijn beiden 45 jaar. We wonen in een eengezinswoning in een leuk dorp met onze drie dochters van 20, 16 en 7 jaar oud. Onno werkt als financieel medewerker bij een distributiebedrijf en ik heb voor twee dagen per week een baan bij de plaatselijke bloemist. Ik ben op zich erg trots op mijn gezin maar het loopt niet zo goed op dit mo­

ment. Vooral onze middelste dochter, Marije, drijft ons regelmatig tot wanhoop. Ze is nu al twee keer van huis weggelopen en is door het crisisinterventie team een paar dagen bij een opvanggezin geplaatst. Er is vaak ruzie en discussie thuis. We weten niet meer wat we moeten doen.

“Er is vaak ruzie en discussie thuis. We weten niet meer wat we moeten doen.” We hebben al eens begeleiding gehad van Intensieve Psychiatrische Gezinsbehandeling (IPG) via Bureau Jeugdzorg. Dit was maar tijdelijk en is een half jaar geleden al gestopt. We hebben nu het gevoel dat dit nog niet genoeg was. Graag willen we ondersteund worden in hoe we het beste met onze dochter(s) om kunnen gaan. Wat helpt en wat niet? We willen koste wat kost voorkomen dat Marije uit huis wordt geplaatst. Jeugdzorg heeft aangegeven dat dit niet hoeft te gebeu­ ren, maar dat begeleiding krijgen van een professional dan wel een voorwaarde is.

17

”

Onze kijk Via het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) komt de aanvraag voor Thuisbegeleiding binnen bij Carintreggeland. De thuis­begeleider komt nu één keer per week bij het gezin thuis. De thuisbegeleider helpt Bianca en Onno om inzicht te krijgen in het pubergedrag van hun dochter. Belangrijke onderwerpen die bespro­ ken en geoefend worden zijn grenzen stellen die zowel acceptabel zijn voor ouders als kinderen en het sluiten van compromissen bij menings­verschillen in het gezin. Soms zijn de dochters ook aanwezig en werken ze samen met de thuisbegeleider aan het leren luisteren naar elkaar als gezin. Wat is er bereikt? Het gaat iets beter bij het gezin. Bianca begint in te zien dat ze niet direct ‘nee’ moet zeggen op wat haar dochters voorstellen. Thuisbe­ geleiding helpt haar en haar man om naar andere oplossingen dan verbieden te zoeken, waar zowel de dochters als de ouders achter staan. Daardoor hebben ze minder ruzie. Ze leren dat echt luisteren naar elkaar en samen naar een oplossing zoeken, werkt. Ook ziet Bianca in dat haar uitspattingen de sfeer in het gezin negatief beïnvloeden en dat ook de andere gezinsleden de ruimte moeten krijgen om hun mening te uiten. De inzet van de thuisbegeleider is afgebouwd tot één keer per twee weken. Afgesproken is dat Bianca en Onno kunnen bellen wanneer er calamiteiten zijn. De thuisbegeleider geeft nu met name handreikingen voor gesprekstechnieken en dient als een klank­ bord voor moeilijke momenten. Carintreggeland

18

Meneer Drouven zoekt contact

“

Ik ben meneer Drouven, 92 jaar alweer. Ik ben sinds zes jaar weduwnaar en ik heb geen kinderen. Ik woon zelfstandig in een seniorenflat en dat bevalt me goed. Ik ken weinig mensen in de buurt en het kleine beetje familie dat ik nog heb woont in Limburg. Ik vind zelf dat ik er nog tiptop uitzie voor mijn leeftijd, al kijken mensen me in de supermarkt wel eens met afkeurende blikken aan. Nou ja, dat moeten ze dan ook zelf maar weten. Ik heb een tijdje een huishoudelijke hulp gehad maar deze vertrouwde ik helemaal niet en ik heb haar mijn huis uit gezet. Ik kan dat ook prima zelf eigenlijk. De huis­ arts zegt dat ik gebruik moet maken van een rollator en een bril moet dragen maar dat vind ik allemaal maar onzin. Die man heeft er gewoon geen verstand van, hij is zelf nog nooit zo oud geweest als ik.

“Mijn wereld is dan wel vertrouwd, maar ook erg klein.” Ik heb helemaal geen behoefte aan ondersteuning. Ik moest een paar keer praten met een verpleegkundige in de huisartsenpraktijk maar ik heb ook haar verteld dat ik die hulpverleners allemaal niet in mijn buurt wil hebben: wat moeten ze van me? Ze vindt dat ik mezelf ver­ waarloos en dat ik eigenlijk niet meer zelfstandig kan wonen. Dat is niet fijn om te horen en ik ben het er ook niet mee eens, maar ik ver­ trouw haar wel dus misschien zit er wel een kern van waarheid in. Ze vroeg me of ik me ook alleen voelde, dat is eerlijk gezegd vaak wel zo. Misschien zou het leuk zijn om wat meer contact met andere men­ sen te hebben. Mijn wereld is dan wel vertrouwd, maar ook erg klein. Ik maak niets meer mee en de krant kan ik niet meer lezen.

19

”

Onze kijk De praktijkverpleegkundige stuurde Meneer Drouven door naar Carintreggeland voor groepsbegeleiding. Zij vermoedt een persoonlijk­ heidsstoornis bij meneer Drouven, ook al is hij daar nooit op onderzocht. Meneer Drouven heeft er na veel praten door de praktijkverpleegkundige - hij is erg achterdochtig en wijst alles af - mee ingestemd vier dagdelen per week naar de dagvoorziening te gaan. Dat verloopt niet soepel, meneer Drouven is erg aanwezig in de groep, eist voortdurend de aandacht van de groep op en praat aan één stuk door. Van de bege­ leiding krijgt meneer Drouven de ruimte om te praten en hij wordt gecorrigeerd als het de groep teveel wordt (de medewerkster zit altijd naast hem). Andere groepsgenoten willen niet altijd naast hem zitten, vanwege zijn praatgedrag en onverzorgde uiterlijk. Meneer Drouven krijgt ook 1 op 1 aandacht, hij wordt uit de groep gehaald bij erg veel drukte en krijgt dan het nieuws of de krant voorgelezen of de TV (aanpassing voor slechtzienden) wordt aangezet inclusief koptelefoon voor meneer Drouven. Wat is er bereikt? Het lukt de begeleiding om stukje bij beetje het vertrouwen van meneer Drouven te winnen. Het team op de dagvoorziening zorgt ervoor dat meneer Drouven er mag zijn met zijn probleemgedrag en beperkingen en door de (intensieve) begeleiding is dit gedrag te hand­ haven in de groep. Plaatsbepaling in de groep is erg belangrijk voor meneer Drouven, een vaste plek hoort daarbij anders raakt hij volledig in paniek. Het is nodig om voortdurend bij te sturen, begrip te tonen en begrip te vragen van de groep, maar ook meneer Drouven af en toe te wijzen op zijn gedrag. Soms accepteert hij dit en soms wordt hij boos en loopt naar buiten. Hij laat dan erg ongepast gedrag zien maar komt op een bepaald moment toch weer terug en biedt excuses aan. Meneer Drouven voelt zich dus binnen de groep met de begeleiding wel veilig. Zijn situatie is gestabiliseerd en voorlopig kan hij nog thuis blijven wonen. Carintreggeland

20

Ingrid zoekt steun

“

Ik ben Ingrid en ik ben 75 jaar. Ik ben

getrouwd met Bertus, we hebben drie kinderen en vier achterkleinkinderen. We zitten in een moeilijke periode. Twee jaar geleden werd bij mijn man darmkanker ontdekt. Vele behandelingen heeft hij moeten ondergaan, de pijn was groot. Maar we zouden deze strijd winnen. Sterven was onbespreekbaar. Enkele weken geleden hebben de artsen hem

verteld dat ze niets meer voor hem konden doen. Het besef kwam toen dat hij het niet zou redden. We hebben veel gehuild en gepraat samen.

“Ik heb behoefte om met iemand te kunnen praten die weet hoe het stervensproces er verder uitziet.” Voor Bertus was het heel duidelijk dat hij graag wilde sterven in het huis waar wij zoveel herinneringen hebben. Een medewerker van Carintreggeland vertelde ons wat er mogelijk was. Dit bracht veel rust. De zorgtaken voor Bertus worden nu steeds zwaarder voor mij. Ik ben de jongste niet meer en het valt me zwaar hem te tillen en verzorgen. Hier zou ik graag wat hulp bij krijgen. Ik heb behoefte om met iemand te kunnen praten die weet hoe het stervensproces er verder uitziet, dan voel ik me minder onzeker. Bertus drukt me steeds op het hart dat ik de zaken goed regel: er komt nogal wat papierwerk bij kijken. Ik heb mijn hoofd er echter niet naar staan. Het zou fijn zijn als iemand me hierbij kan ondersteunen.

21

”

Onze kijk De thuisbegeleiding van Carintreggeland is de volgende dag gestart met het overnemen en samendoen van allerlei huishoudelijke-, zorgen regeltaken die moeten gebeuren. Hierbij wordt samengewerkt met de vrijwillige thuiszorg. Vanuit deze organisatie komen ervaren vrijwil­ ligers waken bij Bertus. Dat ontlast Ingrid, vooral ‘s nachts. De dominee heeft een aantal fijne gesprekken met Ingrid en Bertus. Ook komt de thuiszorg iedere ochtend en avond om Bertus te verzorgen en helpen bij aankleden en uitkleden. De oudste zoon van Bertus en Ingrid helpt Ingrid met de administratie. Wat is er bereikt? Vier weken na inzet van deze ondersteuning is Bertus gestorven. Uit­ eindelijk is het zo gegaan als hij wilde, in zijn eigen huis met de mensen om hem heen waar hij van hield . Het was een waardig sterven. Ingrid kijkt daar in deze zware periode echt met dankbaarheid op terug. Me­ dewerkers en vrijwilligers handelden adequaat en respectvol. Alles was bespreekbaar en dat gaf Ingrid het gevoel dat zij en Bertus de controle hielden over het proces en ook tijd hadden om afscheid van elkaar te nemen. Hoe moeilijk dat ook was. Carintreggeland

22

Miriam wil gehoord worden

“

Ik ben Miriam, 58 jaar alweer en getrouwd met

Harry. Samen runnen wij een, al generaties lang bestaand, groot rundveebedrijf. Daarnaast heb ik de zorg voor mijn inwonende dementerende moeder. Mijn vader is zeven jaar geleden over­ leden. Onder hetzelfde dak woont onze zoon Tom met zijn jonge gezin. Tom werkt mee op het bedrijf. Mijn moeder zorgde vroeger ook voor mij, dus ik vind dat ik dat ook voor haar moet doen al vraagt ze nu wel erg veel van mij.

Ik wil ook graag mijn bijdrage leveren aan het bedrijf. En de kleinkinderen willen ook leuke dingen met oma doen. Ik voel me vaak schuldig om­ dat ik niet iedereen evenveel aandacht kan geven, dat frustreert mij. Tijd voor mezelf heb ik niet.

“Moeder is vaak dwars en het discussiëren over het wel of niet douchen kost me teveel tijd en energie.” Ik zou het fijn vinden om even niet alleen de verantwoordelijkheid te hoeven dragen voor mijn moeder en mijn zorgen over haar met ie­ mand te kunnen delen. Harry hoort me wel aan, maar luistert niet echt. Ik wil wat tijd voor mezelf hebben om mijn zinnen te verzetten en zo weer energie op te doen om de zorg in goede harmonie vol te kunnen (blijven) houden. Ik zou ook graag wat hulp bij de persoonlijke verzorging van moeder krijgen. Ze is vaak dwars en het discussiëren over het wel of niet douchen kost me veel tijd en energie.

23

”

Onze kijk Carintreggeland regelt dat moeder zes dagdelen per week deelneemt aan de dagvoorziening in hetzelfde dorp, waar bekendheid en begrip is voor de situatie. Het vervoer wordt verzorgd door vrijwilligers van het Rode Kruis zodat voor Miriam geen extra belasting ontstaat. De thuiszorg komt daarnaast iedere ochtend om moeder te helpen met de ADL. ‘s Avonds helpt haar schoondochter haar even met moeder naar bed brengen. Samen gaat dat een stuk makkelijker. Wat is er bereikt? Miriam heeft meer tijd voor zichzelf gekregen en kan bij problemen aankloppen bij de medewerkers van de dagvoorziening om samen tot een oplossing te komen. Er wordt rust gecreëerd in de thuissituatie waardoor Miriams humeur weer opfleurt. Ze bakt koekjes met de klein­ kinderen en leest ze voor. De zorg voor moeder thuis kan zij op deze manier langer volhouden. Moeder heeft een zinvolle dagbesteding met verantwoorde professionele zorg en onderhoudt sociale contacten met leeftijdgenoten. Ze gaat er graag heen. Carintreggeland

24

Ria wil graag advies

“

Ik ben Ria en ik ben 74 jaar. Mijn man is enkele jaren

geleden overleden en sindsdien woon ik alleen. Mijn enige zoon is ernstig ziek en ik kan helaas niet voor hem zorgen. Ik maak me veel zorgen over hem. Zoals dat vroeger bij mij thuis voor de meisjes gewoon was, heb ik weinig opleiding gehad. Ik kan mezelf nog aardig goed redden maar de laatste tijd ben ik wel wat vergeetachtig, heb ik last van even­ wichtstoornissen en kan ik me moeilijk concentre­

ren op een taak. Ik vind het heel moeilijk om met andere mensen te praten over mijn situatie of andere dingen. Ik voel me soms erg alleen.

“Ik voel me soms erg alleen.” Door mijn evenwichtsprobleem heb ik moeite met zelfstandig douchen. Ik ben bang dat ik val en zou dus graag hulp krijgen bij het douchen. Ik wil graag wat advies hoe ik mijn dag op een zinvolle manier kan doorbrengen en dat ik daarbij ook meer contact heb met andere mensen. Ik moet nu steeds aan mijn zoon denken en de dagen verliezen daardoor een beetje hun kleur voor mij. Eerder ging ik nog wel eens naar de kerk, maar dat lukt me nu ook niet meer.

”

Ria wordt ondersteund door de Welzijnsmakelaar. Dit is een functie die we tot op dit moment alleen in de gemeente Almelo kennen.

25

Onze kijk De welzijnsmakelaar van Carintreggeland praat met Ria over haar situatie en haar wensen en behoeften voor de toekomst. De welzijns­ makelaar kijkt of Ria in aanmerking kan komen voor dagvoorziening. Dat is niet het geval en dus gaat zij samen met Ria op zoek naar een andere vorm van dagbesteding die Ria aanspreekt. Ze vinden dit in het ontmoetingscentrum van een nabij gelegen verzorgingshuis. Ook orga­niseert ze dat Ria via de Thuiszorg twee keer per week hulp krijgt bij het douchen. Op verzoek van de welzijnsmakelaar bezoekt een ouderling van de kerk Ria nu regelmatiger, ze hebben plezierige gesprekken. Wat is er bereikt? Doordat Ria nu twee middagen in de week naar het ontmoetings­ centrum gaat heeft ze afleiding gekregen en kan ze wat meer afstand nemen van haar zieke zoon. Het was wel even wennen voor Ria om zo ‘onder de mensen’ te zijn. Maar nu ze de mensen daar wat beter leert kennen en nergens toe gedwongen wordt, lukt het haar om ook wat gesprekjes te voeren met de anderen. Ze kijkt uit naar deze middagen en voelt zich hierdoor minder alleen. Ook de hulp bij het douchen vindt ze erg prettig, ze voelt zich er een stuk veiliger en zekerder door. De gesprekken met de ouderling van de kerk geven Ria rust, hij beant­ woord veel vragen die Ria heeft over leven en dood. Carintreggeland

26

Albertus twijfelt

“

Ik ben Albertus en ik ben 53 jaar. Ik ben al 27 jaar getrouwd met Karin en we wonen in een mooi vrijstaand huis buitenaf. We heb­ ben geen kinderen. Karin heeft twee jaar geleden zomaar ineens een hersenbloe­ ding gekregen. Ze zit nu in een rolstoel en is qua karakter erg veranderd. Ik heb een drukke baan en ben nu alleen verantwoordelijk voor ons inkomen. Daarnaast moet ik Karin helpen met haar verzorging. Karin zit erg in de put omdat ze zich nutteloos voelt. Dat kan ik goed begrijpen maar ik weet niet wat ik eraan kan doen. Door mijn baan heb ik eigenlijk te weinig tijd voor haar. Ze zit steeds hele dagen alleen thuis.

“Ik twijfel of ik Karins verzorging op deze manier vol ga houden” Het zou fijn zijn als Karin passende dagbesteding zou kunnen krijgen, dat geeft haar afleiding en maakt haar gevoel van nutteloosheid kleiner. Ik ben niet gewend het huishouden te doen en ik zou hier graag wat meer structuur in aanbrengen. Wat zou Karin bijvoorbeeld nog wel zelf kunnen doen thuis? Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Als mantelzorger twijfel ik of ik Karins verzorging op deze manier vol kan houden. Ik voel me uitgeput.

27

”

Onze kijk Thuisbegeleiding van Carintreggeland ondersteunt Albertus en Karin sinds een half jaar één uur per week. Ze hebben twee dagdelen per week dagbesteding voor Karin gevonden en ook structuur aangebracht in het huishouden. Een buurvrouw gaat nu iedere woensdagochtend een rondje wandelen met Karin en haar hond. Karin heeft nu ook vaste taken in het huishouden en dat is goed voor haar zelfvertrouwen. De thuisbegeleiding leert Albertus om te denken in wat Karin nog wel kan en niet alleen wat ze niet meer kan. Ook is Albertus naar het N@H café geweest en heeft daar veel nuttige informatie kunnen halen. Wat is er bereikt? Door alle begeleiding en informatie lukt het Albertus en Karin zich samen te redden. Karin kan thuis blijven wonen en dat was beider wens. Karin heeft het gevoel dat zij weer enigszins meedoet aan de samenleving. Albertus en Karin leren omgaan met haar handicap. Ze bleek meer te kunnen dan Albertus aanvankelijk dacht. Karin is minder depressief en dat een heeft positief effect op Albertus. Hij neemt de tijd om Karin opnieuw te leren kennen. Carintreggeland

28

Meneer Aaltink wil begeleid worden

“

Ik ben Meneer Aaltink en ik ben 76 jaar. Ik ben een

alleenstaande man. Mijn kinderen wonen in het westen van het land en hebben een druk leven. Ik heb weinig contact met ze. Ik denk dat ze hun tijd liever aan hun kinderen besteden dan aan een oude man zoals ik. Ouderdom komt met gebreken, zeggen ze wel eens. Nou, dat klopt bij mij wel. Ik ben slecht ter been en hoor ook niet meer goed. Ik slik allerlei pillen, maar het helpt nauwelijks. Ik vergeet steeds van alles en

vind het daardoor lastig om iemand te vertrouwen. Mijn vrouw nam me destijds overal mee naartoe en kookte voor mij. Zelf kom ik , onder ons gezegd, eigenlijk nergens toe.

“Ik heb behoefte aan iemand die me begeleidt en stimuleert om goed voor mezelf te zorgen.” Ik merk dat mijn huis me af en toe tegenwerkt. Vooral het staand dou­ chen wordt echt een opgave. Het zou fijn zijn dat hier wat aan gedaan kan worden. Mijn papierwerk stapelt zich op en ik zie er tegenop eraan te beginnen. Ik heb behoefte aan iemand die me begeleidt en stimu­ leert om goed voor mezelf te zorgen en activiteiten te ondernemen. Ik wil wel op zoek gaan naar sociale contacten maar dat lukt me niet goed alleen, zo is wel gebleken. Verder zou ik wel graag wat beter en regelmatiger willen eten.

29

”

Onze kijk De wijkverpleegkundige van Carintreggeland heeft meerdere keren contact met meneer Aaltink, bij hem thuis. Zij moet eerst zijn vertrouwen winnen. Ze schakelt de thuiszorg in voor hulp bij het douchen en zij zorgt dat de huisarts een geheugentest doet en zijn medicijngebruik onder de loep neemt. Ze vraagt maaltijdvoorziening aan en zoekt contact met de Zonnebloem voor bezoekjes aan meneer. Ze organi­ seert ook dat vrijwilligers van de welzijnsstichting meneer Aaltink gaan helpen om zijn administratie op orde krijgen. Ook stimuleert ze hem om activiteiten die georganiseerd worden in het wijkgebouw te gaan bezoeken. Ze zoeken samen naar activiteiten die hem wel leuk lijken. Wat is er bereikt? Meneer Aaltink heeft baat bij de ondersteuning die vanuit verschil­ lende hoeken is ingezet. Hij kan weer veilig douchen en eet gezonder. Meneer is nu goed in beeld bij de huisarts. Zijn zelfredzaamheid is versterkt en hij heeft meer structuur gekregen in zijn dag en week. Hij gaat naar de Mannenclub in het wijkgebouw. Doordat hij meer soci­ ale contacten heeft kan hij zijn verhaal beter kwijt, hoort de nieuwtjes van anderen en piekert daardoor minder. Zijn papieren bezorgen hem geen slapeloze nachten meer. Op deze manier kan meneer Aaltink nog een poosje zelfstandig blijven wonen. Hij lacht zelfs weer af en toe! Carintreggeland

30

Arjen zoekt structuur

“

Ik ben Arjen en 28 jaren jong. Ik heb een toffe baan als technisch tekenaar bij een bouwbedrijf. Een paar weken geleden ben ik op mezelf gaan wonen in een mooi appartement in de stad. Dit was een grote wens van mij. Ik heb Asperger, dit is een vorm van autisme. Met andere mensen omgaan is vaak problematisch voor mij, daarom heb ik een vrij solis­ tische baan. Het is voor mij moeilijk om bijvoor­ beeld huishoudelijke zaken in mijn hoofd te organiseren. Ik wil erg mijn best doen om het zelfstandig wonen te laten slagen. Mijn ouders springen wel bij, maar ik wil het vooral zelf kunnen doen. Echt zelfstandig worden!

“Ik heb behoefte aan iemand met geduld, iemand die snapt hoe Asperger mijn leven beïnvloedt en hier vooral de mogelijkheden in ziet.” Ik zoek begeleiding in het aanbrengen van structuur in mijn dagen nu ik helemaal alleen ben. Ik wil mijn nieuwe huis graag schoon houden maar heb geen idee hoe. Het zou fijn zijn als iemand mij een aantal huishoudelijke vaardigheden kan leren. Ik zou ook graag wat meer sociale contacten aangaan. Ik heb behoefte aan iemand met geduld, iemand die snapt hoe Asperger mijn leven beïnvloedt en hier vooral de mogelijkheden in ziet. Ik hoop dat ik het straks helemaal zonder hulp kan.

31

”

Onze kijk In overleg met Arjen komt de thuisbegeleider van Carintreggeland twee keer per week een uur op bezoek bij Arjen. De thuisbegeleider leert Arjen in stapjes wat hij moet doen, van opstaan tot slapen gaan. De thuisbegeleider regelt dat Arjen één dag in de week deel kan ne­ men aan de kookgroep ‘Asperger met Lof’ van de GGZ-organisatie voor het aanleren van kookvaardigheden. Daarbij doet Arjen daar meteen een aantal gelijkgestemde sociale contacten op. De thuis­begeleider heeft ook een gesprek met de ouders van Arjen en geeft hen wat tips hoe ze Arjen het beste kunnen ondersteunen in zijn wens tot zelfstandigheid. Wat is er bereikt? Arjen kan zelfstandig wonen, zoals hij dat zelf graag wil. Door de begeleiding kan Arjen ook zijn baan als technisch tekenaar vasthouden. Arjen leert van de thuisbegeleider hoe hij zichzelf kan redden op ver­ schillende aspecten van zijn leven. Arjens ouders hebben het gevoel er niet alleen voor te staan en ondervinden steun in de zorg voor hun zoon. De intensieve vorm van hulpverlening, wordt in overleg met Ar­ jen zo snel mogelijk afgebouwd. Onze inschatting is dat een (langdu­ rig) ‘waakvlamcontact’ een goede vorm voor de toekomst is: bij stress en spanning in zijn leven, is weer een (korte) interventie nodig. Zo kan afglijden bijtijds worden voorkomen. Carintreggeland

32

Dineke is moe van het zorgen

“

Ik ben Dineke en ik ben 62 jaar. Ik ben getrouwd met

Jan en heb twee kinderen. Ik kom uit een gezin van drie dochters. Naast moeder, ben ik ook trotse oma van drie kleinkinderen, waar ik iedere donderdag op pas. Ik heb een hulpbehoevende moeder die niet goed alleen kan zijn. Op haar pas ik eigenlijk ook. Iedere dag haal ik mijn moeder op en neem haar mee naar ons huis. Daar staat ze op en dus doe ik dat maar. Ik ben boven­ dien mantelzorger voor mijn tante, de zus van mijn moeder. Ik zorg graag goed voor de mensen om mij heen, maar ik voel me de laatste tijd enorm moe. Ik krijg allerlei kwaaltjes en merk ook dat Jan en

ik steeds minder tijd voor elkaar hebben en steeds minder met elkaar praten. Dat voelt niet goed.

“Ik zorg graag goed voor de mensen om mij heen, maar ik voel me de laatste tijd enorm moe.” Ik heb steeds minder energie naast de dingen die ik moet doen voor mijn kleinkinderen, moeder, tante en eigen huishouding, nog iets voor mezelf of met mijn man samen te doen. Ik heb de behoefte om even op adem te komen. Ik wil weer kunnen genieten van alles om me heen en me niet alleen maar zorgen maken. Ik zou graag wat worden ontlast in mijn mantelzorgtaken voor mijn moeder. Ze is soms zo onredelijk in wat ze zegt en wil. ‘Ik herken haar soms gewoon niet. Ik kan het op deze manier niet volhouden.

33

”

Onze kijk Dineke komt in contact met een POMmer (Preventieve Ondersteuning Mantelzorg) van Carintreggeland en ze praten samen over haar en de situatie met haar moeder. Ze laat Dineke inzien dat zij teveel van zichzelf vraagt. Ze pleegt daarmee roofbouw op haar eigen lichaam en huwelijk. De POMmer geeft informatie over dagvoorzieningen en andere mogelijkheden. Ook bespreken ze de wijze waarop Dineke het beter kan volhouden, door bijv. haar eigen grenzen aan te geven, maar ook tijdig anderen in te schakelen. Zo leert Dineke dat ze het mantel­ zorgen beter en langer vol kan houden. Met deze kennis en ondersteu­ ning gaat Dineke in gesprek met haar moeder, man en haar zussen. Vervolgens vraagt ze dagvoorziening aan voor moeder. Wat is er bereikt? Moeder gaat sinds enkele weken naar de dagvoorziening en heeft het daar erg naar haar zin. Ze ontmoet nu meer andere mensen. Een hele opluchting voor Dineke! Dineke heeft nu weer tijd voor haar eigen gezin en heeft minder zorgen meer om moeder. Haar lichamelijke klachten zijn verminderd en psychisch voelt ze zich ook beter. Haar energie keert terug en ze wordt niet meer iedere ochtend moe wakker. De relatie tussen Dineke en haar moeder is ook gezonder en prettiger. De claim die haar moeder op haar legt is nu beter in verhouding met haar andere bezigheden. Haar leven is zo beter in balans. Carintreggeland

34

Medewerkers aan het woord

Inhoud medewerkers aan het woord Medewerker Functienaam Pagina Aafke

Medewerker Welzijn & Activering 01

Ina

Vrijwilliger

03

Hanny

Vrijwilligerscoördinator

05

Angela

Groepsbegeleider

07

Judith

Wajonger

09

Samira

Vrijwilliger

11

Anja

Maatschappelijk Werker

13

Susan

Medewerker Servicebureau

15

Miranda

BBL-er

17

Joep

Maatschappelijke Stage

19

Anne-Marije

Welzijnsmakelaar

21

Else

Deelnemer Wijkleerbedrijf

23

Chantal

Wijkverpleegkundige

25

Nicolien

Thuisbegeleider

27

Anne

GZ-psycholoog

29

Jolijn

Zorgwelzijnspecialist

32

Aafke aan het woord

“

Ik ben Aafke, 44 jaar en al 15 jaar getrouwd met Peter. Na mijn opleiding

erker Medew ring & Active Welzijn

Sociaal Pedagogisch Werk ben ik tien jaar geleden begonnen bij (een voorloper van) Carintreggeland als medewerker welzijn en activering. Op dit moment werk ik bij twee dagvoorzieningen in de regio. In de jaren is de functie-inhoud (o.a. meer zorgtaken) en de doelgroep (meer mensen met matige tot ernstige beperkingen en meer mensen met dementie) wel enigszins veranderd. Het doel is nog steeds om mensen een zinvolle dagbesteding te bieden, zoveel mogelijk naar eigen wens. Er wordt in dit werk een groot beroep gedaan op mijn zelfstandigheid, vindingrijkheid en oplettendheid. Ieder mens heeft een eigen verhaal, eigen voorkeuren en eigen gewoontes. Dat blijft mij boeien in mijn werk, dat geeft me energie. En op sommige dagen heb je die ook echt nodig…

“Ieder mens heeft een eigen verhaal, eigen voorkeuren en eigen gewoontes.” Ik inventariseer individuele- en groepswensen (vanuit intakegesprekken maar ook steeds tussendoor) en zorg voor een gevarieerd en op maat gemaakt dag- en weekprogramma. Ik zie het als mijn missie om met de deelnemers te zoeken naar mogelijkheden om ondanks de beperkingen die hen kenmerken een volwaardig leven te leven. Empathisch vermogen en goede sociale vaardigheden zijn hierbij erg belangrijk. We kunnen deelnemers sturen in het contact maken met lotgenoten en hun zelfrespect bevorderen door echt aandacht aan iemand te geven. Natuurlijk ondernemen we ook veel activiteiten, zowel binnenshuis als buitenshuis, individueel of met de hele groep. Een vergeet niet de zorgtaken die we gedurende de dag uitvoeren, zoals toiletbezoek of medicatie. Met ons werk ondersteunen we in veel gevallen ook mantelzorgers, die door de dagbesteding even hun handen vrij hebben van zorgtaken. Door onze contacten met mantelzorgers kunnen we hen ook adviseren hoe om te gaan met bepaald gedrag of ziektebeeld.

01

De Kanteling betekent voor mij dat ik in mijn werk deelnemers stimuleer in hun zelfstandigheid. We proberen hen zoveel mogelijk hun eigen keuzes te laten maken, dat is niet iedereen gewend, merken we. De één wil graag dingen zelf beslissen en uitvoeren, de ander vindt het wel makkelijk dat er voor hem wordt besloten. We proberen daarin minder te sturen en meer faciliterend op te treden: ‘van zorgen voor naar zorgen dat’. We coachen elkaar – medewerkers en vrijwilligers - daar onderling op, want ook wij zijn anders gewend. Qua aanbod activiteiten hebben we daar ook een slag in gemaakt, er ligt geen vast programma waar iedereen maar aan mee moet doen. Maar we proberen steeds aan te sluiten bij de behoefte van de deelnemers van die dag. Daarnaast stimuleren we mensen tot meer bewegen en een actieve houding door dit op te nemen in het dagelijkse programma en doordat de fysiotherapeut langskomt. Bewegen is goed voor ieder mens en zeker voor mensen met dementie.

”

Leren en ontwikkelen Carintreggeland schoolt alle medewerkers welzijn en activering in Eigen Kracht en Welzijn Nieuwe Stijl, zodat zij het eigen kunnen van deelnemers zoveel mogelijk stimuleren en de sociale kaart beter kunnen benutten om iemand te ondersteunen. Ook krijgen zij training in onderhandelingstechnieken, waardoor zij passieve, eigengereide of onredelijke deelnemers in beweging kunnen krijgen. Uiteraard worden medewerkers geschoold in de ziektebeelden van deelnemers op de dagvoorziening en worden zij getraind in het begeleiden van deel­nemers met dementieel en psychiatrisch ziektebeeld. Omdat het gedrag van medewerkers van grote invloed is op de sfeer in de groep, wordt ook geïnvesteerd in methodisch werken, waarbij het kunnen reflecteren op eigen functioneren en groepsdynamica onderdeel zijn van het vak. Carintreggeland

43 02

Ina aan het woord

“

Ik ben Ina, 65 jaar. Mijn man is twee jaar geleden overleden aan een hartaanval. Sindsdien woon ik alleen in ons appartement in het centrum van het dorp. Ik ben actief voor de kerk en pas iedere

Vrijwilli ger

vrijdag op mijn twee schatten van kleinkinderen bij mijn dochter thuis. Ik vind het heerlijk om wat om handen te hebben, ik houd van leven om mij heen. Alleen thuiszitten maakt me zo oud. Sinds een jaar ben ik daarom vrijwilliger bij Carintreggeland geworden. Ik wil wat doen voor anderen die zorg en hulp nodig hebben.

“Ik wil wat doen voor anderen die zorg en hulp nodig hebben.” Zingeving in het leven is het kernwoord voor mij en ik doe dat door persoonlijke aandacht en tijd te bieden, echte belangstelling in die ander te tonen en ook door praktische taken uit te voeren. Soms drink ik alleen even een kopje koffie bij iemand, ga ik boodschappen doen of help ik de post te lezen en verwerken. Mensen zeggen altijd dat ik goed kan luisteren. Ik probeer soms een beetje de ‘ambassadeur’ van die ander te zijn, omdat die dat zelf (tijdelijk) niet kan. Het vrijwilligerswerk geeft ook structuur aan mijn eigen leven en brengt me leuke nieuwe contacten. Mensen blijven me boeien!

03

Als vrijwilliger ben ik natuurlijk de Kanteling in eigen persoon! Ik probeer steeds de juiste vrijwilliger op de juiste plek te zijn. Ik ben goed bekend in ons dorp en ken ook veel inwoners. Op die manier kan ik de buitenwereld een beetje binnen brengen bij mensen die niet zoveel meer buiten komen. Ik probeer mensen aan te vullen en niet meteen alles van ze over te nemen. Ik vind het betuttelend om mensen met beperkingen, hun zelfstandigheid en zelfredzaamheid onnodig af te pakken. Dat zou ik zelf ook niet willen.

”

Leren en ontwikkelen Carintreggeland biedt informatie over de taak van de vrijwilliger, de organisatie, de ontwikkelingen en de mogelijkheden. De vrijwilligers nemen deel aan relevante scholing. Ze hebben regelmatig contact met beroepskrachten en andere vrijwilligers. Iedere vrijwilliger heeft een vaste contactpersoon bij Carintreggeland voor vragen of problemen. De vrijwilligers zijn verzekerd en ontvangen waardering - zowel mondeling als materieel in de vorm van bijvoorbeeld een kerstpakket. Carintreggeland

04

Hanny aan het woord

“

Ik ben Hanny, 54 jaar en tien jaar geleden

gers­ Vrijwilli ator coördin

gestart als vrijwilligerscoördinator bij Carintreggeland. Ik heb de opleiding SPW gedaan, deed al vrijwilligerswerk bij Carintreggeland en had wel behoefte om iets meer met mijn organisatievermogen te doen. Carintreggeland heeft 3000 vrijwilligers aan zich gebonden en dat behoeft natuurlijk wel enige coördinatie! Vrijwilligers zijn enorm belangrijk voor kwetsbare burgers. Zij hebben tijd om persoonlijke aandacht te schenken en in contact te treden met de ‘cliënt als mens’. Ook hebben vrijwilligers een signalerende functie. Ik zorg voor een goede match tussen vraag en aanbod van vrijwilligers. Ik weet goed voor welke mensen en activiteiten vrijwilligers worden gezocht en wat daardoor van hen verwacht wordt. Dit moet niet onderschat worden, de eisen die vrijwilligers stellen en de eisen die aan hen gesteld worden door Carintreggeland worden namelijk steeds hoger! Het is dan ook erg belangrijk om goede vrijwilligers te behouden. Ik probeer vanuit mijn functie goed in de gaten te houden of vrijwilligers nog wel op de juiste plek zitten, over de juiste competenties beschikken en er genoeg ruimte is voor persoonlijke ontwikkeling. Ik heb daarvoor soms contact met vrijwilligers zelf, maar meestal met beroepskrachten (die het eerste aanspreekpunt zijn voor vrijwilligers) en managers. Daarnaast ben ik steeds meer bezig met het coördineren, ontwikkelen en organiseren van het vrijwilligersbeleid van de organisatie. Mede door het enorme aantal vrijwilligers merk ik dat mijn functie steeds meer verandert van een sturende operationele regelfunctie naar een meer adviserende en tactisch coördinerende functie. Ik neem deel aan diverse overlegstructuren in (lokale) netwerken. Vrijwilligerswerk vraagt om professionele aansturing en ontwikkeling en ondernemerschap is daarbij van essentieel belang.

05

”

Onze kijk Carintreggeland zet vrijwilligers in als het antwoord geeft op de vraag van de burger, als de situatie het toelaat en wanneer er een geschikte vrijwilliger beschikbaar is. De vrijwilliger verricht ‘normale’ ondersteuning, dat is ondersteuning die in het gewone leven normaal is om te doen voor een goede bekende die bijvoorbeeld ziek is. Vrijwilligers mogen dus geen beroepsmatige zorg leveren, waarbij sprake is van (semi)medische, verpleegkundige of therapeutische handelingen. De vrijwilliger werkt aanvullend, naast of samen met een beroepskracht. Carintreggeland staat zeker open voor ‘geleid’ vrijwilligerswerk, waarbij sprake is van enige mate van dwang of verplichting zoals sociale activeringsprojecten, maatschappelijke stages en arbeidsdeelname van mensen met een taakstraf of beperking. Vrijwilligers binnen Carintreggeland zijn niet anoniem, ze horen er helemaal bij, net als beroepskrachten. Carintreggeland zorgt ervoor dat vrijwilligers de informatie krijgen die nodig is om het werk goed uit te kunnen voeren. Scholing voor vrijwilligers wordt altijd in onderling overleg georganiseerd. Bij een scholingsvraag van een vrijwilliger wordt gekeken of dit het functioneren van de vrijwilliger zal bevorderen of dat dit het werkplezier van de vrijwilliger gaat verhogen, zodat deze langer bij Carintreggeland blijft. Het belang van scholing ligt ook vaak bij de organisatie, een goede vrijwilliger ben je immers niet zomaar. De vrijwilligerscoördinator vertaalt de ontwikkelingen in de ‘markt’ naar ondersteuning of deskundigheidsbevordering van vrijwilligers. Vrijwilligers kunnen een streepje voor hebben bij het invullen van een vacature bij Carintreggeland. Carintreggeland

06

Angela aan het woord

“

Ik ben Angela, net 40 geworden en sinds vijf jaar

werkzaam bij Carintreggeland als outreachend (groeps) begeleider jonge ouders. Een ontzettend leuke baan waarin ik jonge ouders ondersteun door groeps­ begeleiding, activiteiten, individuele- en gezins­ begeleiding en huisbezoek. Jonge ouders willen vaak geen hulp en inmenging. Zij willen hun kindje zelf verzorgen en opvoeden. Maar omdat ze vaak zelf beschadigd zijn, uit een onveilige omgeving

Groeps­ er begeleid

komen of zelf allerlei problemen hebben, is dit een te grote opgave. Ze vormen een risicogroep, veelal hebben ze geen startkwalificatie en staan ze

voor een hele klus. Gelukkig wel met veel energie!

“Jonge ouders willen vaak geen hulp en inmenging. Zij willen hun kindje zelf verzorgen en opvoeden.” Ik sta in mijn werk dichtbij de ouders en breng ze bij elkaar zodat ze ook steun hebben aan elkaar. De ondersteuning richt zich op alle leefgebieden waarmee de jonge ouders van doen hebben: wonen, financiën, relaties, huishouden, gezondheid, opvoeden, leren en werken. De activiteiten worden zoveel mogelijk samen met ouders bedacht. Het samenbrengen van jonge ouders in een gezellige huiskamer­ achtige sfeer zorgt ervoor dat ze zich op hun gemak en gerespecteerd gaan voelen. Van daaruit ontstaat de vertrouwdheid om met vragen en problemen te komen, op welk gebied dan ook.

07

De Kantelingsgedachte zit in onze werkwijze: door jonge ouders samen te brengen en van daaruit te kijken wat er verder nog nodig is. Ze hebben veel aan elkaar: aan elke moeder wordt een ‘maatje’ (dit is een vrijwilliger) gekoppeld en ze worden zo snel als mogelijk toe geleid naar opleiding of werk en deelname aan maatschappelijke taken, in bijvoorbeeld het buurthuis of de sportvereniging. We zetten ervaren jonge moeders en vaders in als vrijwilliger om jonge ouders te informeren en adviseren. Daarnaast helpen zij ook op scholen bij preventie van jong ouderschap. Tot slot probeer ik jonge ouders, wanneer nodig, gebruik te laten maken van instellingen als Loes en algemeen maatschappelijk werk. Zo wordt Jeugdzorg voorkomen of in ieder geval geminimaliseerd.

”

Leren en ontwikkelen Alle (groeps)begeleiders jonge ouders krijgen via Carintreggeland ‘Triple P’ scholing (positief pedagogisch programma) en een KOT training (Korte Oplossingsgerichte Therapie). In deze laatste training ligt de nadruk op de aansluiting door de begeleider bij de eigen mogelijkheden van de jonge ouders (individueel en in de groep). De begeleiders krijgen daarnaast een docententraining in het les­ pakket ‘lang leve de liefde’ van de GGD, dat thema’s als veilig vrijen, relaties en seksualiteit behandelt. Ook worden trainingen georganiseerd over omgaan met agressie. Carintreggeland

08

Judith aan het woord

“

Ik ben Judith, 16 jaar en ik ben geboren met een verstandelijke handicap. Ik ben een zogenaamde Wajongere. Daardoor heb ik meer structuur en veiligheid nodig dan ze mij op het reguliere

Wajong er

voortgezet onderwijs kunnen bieden. Ik volg daarom praktijkonderwijs op ’t Genseler. Deze school biedt mij de mogelijkheid om opgeleid te worden tot Woonhulp, dit is een nieuwe functie waarin wij de reguliere beroepskrachten binnen instellingen ondersteunen bij de zorg voor wonen en huishouden, bij de dagelijkse bezigheden van cliënten en andere facilitaire werkzaamheden.

“Carintreggeland biedt mij de juiste begeleiding, collega’s die mij serieus nemen en mij helpen om nog beter te worden.” Gedurende deze opleiding loop ik één dag in de week stage bij een verpleeg- en verzorgingshuis van Carintreggeland in Delden. Hier kan ik in de praktijk leren wat het is om te werken in de zorg. Heel veel theorie verwerken vind ik moeilijk. Ik vind het prettig om te leren door te doen. Carintreggeland biedt mij de juiste begeleiding, collega’s die mij serieus nemen en mij helpen om nog beter te worden. Door deze ervaring lukt het mij straks beter om een baan te vinden in de zorgsector.

09

”

Onze kijk Het aantal mensen dat kiest voor een baan in de zorg neemt af, voorzien is dat er op termijn te weinig verzorgenden zijn in verpleeg- en verzorgingshuizen. Met de Woonhulp kan een deel van het probleem worden ondervangen. De Woonhulp voert laagcomplexe werkzaamheden uit die zich in de zorgsector voordoen, altijd onder toezicht van een verantwoordelijk collega en met behulp van aangeleverde werkplanningen. Dit kunnen werkzaamheden zijn op huishoudelijk of facilitair gebied. Het gaat daarbij om een standaard dagindeling of dagbesteding. De opleiding is gestart op initiatief van MEE Twente. Carintreggeland werkt samen met de school en Kenniscentrum Calibris graag mee aan dit initiatief. De begeleidingsmiddelen voor individuele Wajongers zijn gebundeld, zodat er een docent op de werkvloer beschikbaar is. Tijdens de opleiding zijn de kandidaten boventallig, de bewoner ervaart daardoor extra ondersteuning (ook niet geïndiceerd). Door deze opleiding gaat de Wajongere met gerichte werk­ervaring de arbeidsmarkt op. Als het haalbaar is, biedt Carintreggeland de Wajongere zelfs aansluitend een contract aan. Carintreggeland

10

Samira aan het woord

“

Ik ben Samira, 41 jaar en moeder van

ger Vrijwilli

drie kinderen. Ons gezin is Suryoye, al zijn we allemaal in Nederland geboren. Onze ouders wonen nog wel in Turkije, samen met mijn broer en schoonzus. Mijn buurvrouw schrijft dit verhaal voor mij op, want zelfs na al die jaren spreek en schrijf ik de Nederlandse taal slecht. Ik kan Nederlandse mensen wel redelijk goed verstaan, zelfs als ze een beetje Twents praten! Ik heb geen baan, wel een uitkering. Via de gemeente kreeg ik de mogelijkheid om voor het uitvoeren van minimaal 8 uur per week vrijwilligerswerk een vergoeding te krijgen. Dat leek me wel wat!

“Onze ouders hebben zoveel voor ons gedaan, nu is het mijn beurt om iets terug te doen.” Naast de financiële tegemoetkoming vind ik het erg belangrijk iets terug te doen voor ‘onze’ ouderen. Daarom ben ik nu actief als vrijwilliger op de dagvoorziening IZLO. Ik ondersteun de beroepskrachten in het programma door bijvoorbeeld met de deelnemers Turkse lekkernijen te maken, herinneringen op te halen van vroeger of door ze iets over het actuele nieuws en de weersvoorspellingen te vertellen. Voor de mensen op de dagvoorziening is het erg prettig dat ik hun eigen taal spreek, we begrijpen elkaar goed door onze gezamenlijke afkomst en gedeelde normen en waarden. Dat vind ik zelf ook erg prettig.

11

Ik ben niet zo goed bekend met de Kantelingsgedachte. Ik probeer gewoon Suryoye ouderen te helpen om zolang mogelijk thuis te blijven wonen, door hen buitenshuis goede dagbesteding te bieden. Suryoye vinden dit erg waardevol en wonen liever niet in een verzorgingshuis met allemaal verschillende culturen. Onze ouders hebben zoveel voor ons gedaan, nu is het mijn beurt om iets terug te doen. Het zijn leuke en soms ook heel verrassende of emotionele gesprekken. Bovendien heb ik door dit vrijwilligerswerk zelf een zinvolle besteding van mijn dag gevonden.

”

Onze kijk Vrijwilligers van buitenlandse afkomst zijn meer dan welkom. Carintreggeland is er trots op dat in haar locaties al veel allochtone vrijwilligers een plek hebben gevonden. Carintreggeland biedt informatie over de taak van de vrijwilliger, de organisatie, de ontwikkelingen en de mogelijkheden. De vrijwilligers nemen deel aan relevante scholing. Ze hebben regelmatig contacten met beroepskrachten en andere vrijwilligers. Iedere vrijwilliger heeft een vaste contactpersoon bij Carintreggeland voor vragen of problemen. De vrijwilligers zijn verzekerd en ontvangen waardering - zowel mondeling als materieel - in de vorm van bijvoorbeeld een kerstpakket. Carintreggeland

12

Anja aan het woord

“

Ik ben Anja, 45 jaar. Na mijn HBO opleiding Maatschappelijk werk ben ik

appelijk Maatsch r e Werk

bij Carintreggeland als maatschappelijk werker aan de slag gegaan. Ik zie in mijn werk, dat de maatschappij complexer is geworden. Mensen melden zich zelden meer met één probleem. Naast gesprekken, hebben wij ook steeds vaker te maken met lokaal/regionaal georganiseerde samenwerkingsverbanden: schoolgericht werken, gemeentelijke zorgstructuren, huiselijk geweld, werken in wijkteams. Hierin hebben wij vaak een coördinerende rol op casusniveau (casemanager). Mijn werkmotto is: Niet de klacht, maar de kracht staat centraal. De burger wordt optimaal in eigen kracht gezet, bij voorkeur met gebruikmaking van diens sociale omgeving. Doel is steeds dat de burger zelf huidige en toekomstige psychosociale problemen op kan lossen/ aan kan pakken. Dat maakt het resultaat van ons werk duurzaam.

“Doel is dat de burger zelf huidige en toekomstige psychosociale problemen op kan lossen.” Allereerst inventariseer ik de hulpvraag en daarbij kijk ik goed naar de context van de situatie, oogkleppen maken ons minder effectief. Op basis van de hulpvraag, het handelingsvermogen en het niveau van functioneren van de burger ontwikkel ik over de diverse leefgebieden heen een hulpverleningsplan. Ik doe dit altijd in overleg met de mensen zelf, soms vraag ik interne of externe disciplines om advies en soms is doorverwijzing nodig. De ondersteuning die ingezet wordt kan individueel, relationeel of groepsgericht zijn. Ik geef mensen informatie en advies en probeer hen (methodisch) inzicht te geven in eigen gedrag en de gevolgen daarvan. Door middel van gesprekken en trainingen streef ik ernaar de sociale en praktische vaardigheden van burgers uit te breiden. Ze voelen zich daardoor zekerder en bekwaam om zich in verschillende situaties zelf te kunnen redden.

13

Als de ‘huisarts van de geestelijke gezondheidszorg’ heeft Algemeen Maatschappelijk Werk (AMW) in diverse zorgstructuren een belangrijke rol. Door deze samenwerkingsverbanden worden mensen met problemen vroegtijdig gezien in de hulpverlening. Vaak helpt dat grotere problemen waarvoor zwaardere vormen van zorg en ondersteuning nodig zijn, voorkomen. We hebben dus een duidelijke signalerende en preventieve functie. De Kanteling breng ik daarnaast tot uiting in mijn werk door bij het ontwikkelen van een hulpverleningsplan goed te kijken of bijvoorbeeld een Eigen Kracht conferentie, vrijwilligerswerk, mantelzorgondersteuning of collectieve voorzieningen ingezet kunnen worden in plaats van, naast of na de individuele ondersteuning die wij zelf verlenen. Als we iemand op die manier ook goed kunnen helpen, ben ik daar alleen maar blij mee.

”

Leren en ontwikkelen De vragen die worden gesteld aan maatschappelijk werkers door burgers en andere organisaties zijn heel divers. Individuele gespreksvoering, Groepstrainingen, Schoolgericht maatschappelijk werk, Huiselijk Geweld, Praktijkondersteuning Huisartsen; een greep uit de werkzaamheden waarvoor de maatschappelijk werkers van Carintreggeland ingezet worden. De thema’s voor deskundigheidsbevordering van maatschappelijk werkers sluiten aan bij deze diversiteit: Psychopathologie; Oplossingsgericht werken; Triple P; Eigen Kracht; Huiselijk geweld. Ook is er vanzelfsprekend de mogelijkheid om op basis van (individuele) behoefte aanvullende relevante trainingen te volgen. Carintreggeland

14

Susan aan het woord

“

Ik ben Susan, 33 jaar en woon samen met Klaas.

Sinds vorig jaar ben ik medewerker Servicebureau Maatschappelijke Ontwikkeling bij Carintreggeland. Ik heb een opleiding thuisbegeleiding gevolgd aan het ROC in Nijmegen. Ik heb voor dit werk gekozen omdat ik de administratieve/ servicegerichte werkzaamheden op het Servicebureau leuk vind en ik doe dit naast mijn uitvoerende taken als thuisbegeleider. Lekker

erker Medew ureau Serviceb

afwisselend! Het werk vraagt wel extra competenties. Met name het heel breed kunnen kijken en goed kunnen inschatten wat

iemand daadwerkelijk nodig heeft is erg belangrijk. Ons uitgangspunt: is: één mens of gezin, één plan! Daarnaast probeer ik zelf de lange termijn goed in het oog te houden voor de burger. Dat betekent dat het soms beter is om ‘zwaar’ in te zetten en de juiste diagnose te stellen, om daarna gericht de juiste ondersteuning te kunnen bieden. Brandjes blussen zonder de brandhaard weg te halen, helpt vaak maar even.

“Ons uitgangspunt is: één mens of gezin, één plan!” Ik heb telefonisch contact met mensen of ik ga op huisbezoek. Ik geef informatie en advies over de mogelijkheden van hulp- en dienstverlening. Ik probeer de vraag van mensen zo helder mogelijk te krijgen. Mijn taak is de vraag van de klant zo op te pakken dat die geen last heeft van het feit dat er meerdere instanties of financiële stromen bij betrokken zijn. Geen ingewikkelde procedures of formulieren. We kennen één telefoonnummer voor toeleiding naar verschillende soorten hulpverlening. Dat is wel zo makkelijk! Daarnaast werken we intensief samen met verschillende netwerkpartners en organisaties. Hierdoor werken we domeinoverstijgend in het belang van de burger.

15

Ik breng de Kantelingsgedachte in de praktijk door bij het samenstellen van een ondersteuningsarrangement eerst te kijken of de mensen hun vraag wellicht toch op eigen kracht kunnen oplossen, of door iemand uit het eigen sociale netwerk of een vrijwilliger. Soms voorziet een algemene of collectieve voorziening eigenlijk ook prima in de behoefte van de burger. Onze visie is mensen zo snel mogelijk, zo dichtbij mogelijk en zo licht mogelijk te helpen. Dat is wel even wennen, moet ik eerlijk zeggen. Mensen vragen vaak gewoon om een professionele hulpverlener. Het vraagt van ons allemaal een omslag in denken en het is nog aftasten hoever we hierin kunnen en moeten gaan. Het resultaat voor de burger moet immers wel hetzelfde zijn.

”

Leren en Ontwikkelen Het is voor deze functie belangrijk om verstand te hebben van diverse financieringsstromen, hiervoor organiseren we regelmatig verdiepingsbijeenkomsten. Ook volgen de medewerkers, deels naar eigen behoefte, cursussen en themabijeenkomsten, die onder andere vanuit Actiz (branchevereniging zorgondernemers) worden georganiseerd. Thuisbegeleiders zijn gewend de (AWBZ) vraag van de burger te verwoorden in ‘CIZ taal’. Het is fijn dat we in samenwerking met de maatschappelijk werkers in het Servicebureau, nu ook steeds beter begrijpen wat de verschillende gemeenten van ons vragen. Het onderhouden van goede contacten met de gemeenten en het laten zien dat wij een betrouwbare en goede samenwerkingspartner zijn, wordt steeds belangrijker in ons werk. Daar gaan we voor! Carintreggeland

16

Miranda aan het woord

“

Ik ben Miranda, 36 jaar, net gescheiden en moeder

van een dochter van twee, Roos. Ik heb geen makkelijke tijd achter de rug. Het ging eigenlijk al jaren niet goed tussen mijn man en mij, we hadden erg veel ruzie en financiële problemen. Gelukkig hebben we nu eindelijk de knoop doorgehakt en kunnen Roos en ik een nieuw leven op gaan bouwen samen. Ik heb in het verleden wel eens werk gehad, maar dat stelde niet veel voor en was geen succes. Door alle problemen

BBL-er

thuis ben ik in de bijstand terechtgekomen, daar ben ik niet trots op. Ik zou heel graag in de zorg willen werken, maar ik heb geen gerichte werkervaring en ook geen diploma.

“Ik heb het nodig dat iemand in mij gelooft en in mij wil investeren.” Ik zou het fijn vinden om een nieuwe kans te krijgen om mijn loopbaan een nieuwe impuls te geven en met mijn dochter een stabiele toekomst tegemoet te gaan. Toen vertelde het UWV mij over het arbeidsmarkt toeleidingstraject van twee jaar waar Carintreggeland aan meewerkt. Daar had ik wel oren naar! Ik heb het nodig dat iemand in mij gelooft en in mij wil investeren, alleen red ik dat gewoonweg niet.

17

”

Onze kijk Carintreggeland neemt, in nauwe samenwerking met de gemeente, het UWV en kenniscentrum Calibris, kandidaten aan die in een termijn van twee jaar opgeleid worden tot nieuwe collega. Dit zijn veelal mensen met een achterstand op de arbeidsmarkt, die in de bijstand, WW of WSW zitten. Hiervoor worden zij geplaatst in een BBL- carrousel waarin ze in twee jaar vier verschillende werkplekken te zien krijgen. Zo kunnen beide partijen ontdekken waar iemand het best op zijn plek is en wordt daarnaast brede ervaring opgedaan. Deze kandidaten blijven gedurende hun opleiding boven formatief, om zo het juiste leerklimaat te kunnen garanderen. Aan het einde van de twee jaar heeft de kandidaat een landelijk erkend diploma op MBO niveau 3 en daarbij biedt Carintreggeland - bij goed functioneren - ook aansluitend een contract aan. Om te zorgen dat kandidaten tijdens het traject niet meer afhankelijk zijn van een uitkering, krijgen zij bij aanvang van het traject een leerwerkovereenkomst van 28 uur per week. Carintreggeland

18

Joep aan het woord

“

Ik heet Joep, ben 16 jaar en zit nog op school. Ik zit

nu in het derde jaar van de HAVO. Ik denk dat ik later iets met computertechniek wil gaan doen. Dit schooljaar moeten we allemaal verplicht een Maatschappelijke Stage doen van minimaal 30 uur. Ik heb eigenlijk nog nooit vrijwilligerswerk gedaan. Mijn moeder Claudia werkt bij Carintreggeland in een dagvoorziening in ons eigen dorp. Daar ben ik al wel eens geweest

appe­ Maatsch ge lijke sta

toen ik klein was. Ik heb gevraagd of ik deze stage bij haar mag lopen, dat is lekker dichtbij en een beetje vertrouwd. Via school heb ik mij aangemeld

voor een MaS-plek bij Carintreggeland. De MaS-coördinator van school vond het goed en nu ‘werk’ ik bij de dagvoorziening. De vrijwilligerscoördinator van Carintreggeland heeft dat verder voor mij geregeld en toen ik mij meldde op de eerste dag, was iedereen op de hoogte en werd ik enthousiast ontvangen.

“Door mijn stage leerde ik dat mijn beeld van oude mensen vaak helemaal niet klopt.” De maatschappelijke stage valt me echt enorm mee. Ik had echt een beetje een beeld van oude suffe mensen die alleen maar in een stoel zitten de hele dag. Maar dat bleek helemaal niet zo te zijn. Oude mensen blijken ook fanatieke spelletjesmensen te zijn, ook al kennen ze de spelregels niet meer helemaal. Vooral rummicubben doen ze graag en laat ik daar nou een grote fan van zijn! Verder kwam ik erachter dat een paar mensen op de dagvoorziening wel geïnteresseerd zijn in internet. Toen heb ik ze wat laten zien van de informatie die ze via internet kunnen opzoeken, zoals het nieuws. Ook heb ik één mevrouw geleerd hoe zij via skype kan praten met haar kleindochter die stage loopt in Afrika. Dat vond ze echt heel leuk!

19

Door mijn stage leerde ik dat mijn beeld van oude mensen vaak helemaal niet klopt. Ze hebben vaak wel een beperking, maar dat maakt ze nog lang niet dom of invalide! Ze zijn ook gewoon nog heel leergierig. Ze vinden het ook leuk om verhalen te horen over hoe ik en mijn leeftijdsgenoten onze tijd doorbrengen en dan vertellen zij hoe zij dat vroeger deden. Ik heb geen eigen opa’s en oma’s meer, maar nu heb ik een paar nieuwe gevonden! Ik heb dan ook besloten om na mijn stage nog een poosje één keer per week te blijven als vrijwilliger in deze dagvoorziening, vooral voor het rummicubben natuurlijk ;-).

”

Onze kijk Carintreggeland is blij met ‘MaS vrijwilligers’, door hun aanwezigheid is er vaak gelegenheid om een klein beetje extra aandacht aan mensen te geven. Carintreggeland geeft gedurende het jaar honderden jongeren een stageplek op één van haar locaties. De vrijwilligerscoördinator zorgt voor de bemiddeling en de stageovereenkomst. Op de locatie zelf krijgt een medewerker of andere vrijwilliger de verantwoordelijkheid voor de begeleiding van de jongere. Zij bedenken samen een stageopdracht en deze persoon is ook betrokken bij de evaluatie van de Maatschappelijke stage met de school. Vaak zijn de ervaringen positief, soms ook niet. Niet iedere leerling is immers even gemotiveerd en enthousiast als Joep. Carintreggeland

20

Anne-Marije aan het woord

“

Ik ben Anne-Marije, net Sarah gezien en ik ben sinds

enkele jaren werkzaam in de functie van Welzijns­ makelaar bij Carintreggeland. Ik bemiddel op het gebied van wonen, zorg, welzijn en financiën aan zelfstandig wonende kwetsbare ouderen. Dat betekent dat ik de vraag naar ondersteuning door kwetsbare burgers en het aanbod van ondersteuning door informele en formele aanbieders zoveel mogelijk bij

s­ Welzijn ar makela

elkaar probeer te brengen. Zodat mensen krijgen waar zij behoefte aan hebben. Vaak is het doel dat mensen zo lang mogelijk prettig zelfstandig kunnen blijven wonen. Ik werk vanuit de voorliggende voorziening en ben een spin in het web van de sociale kaart. Het gebied waarin ik werkzaam ben, ken ik die echt uit mijn hoofd. Competenties als effectief communiceren, organiseren en goede probleemverheldering heb ik dagelijks nodig in mijn werk.

“Ik ben een spin in het web van de sociale kaart.” Het welbevinden van mensen in hun eigen leven en leefsituatie staat centraal. Ik wacht niet af tot mensen mij benaderen met een ondersteuningsvraag, maar ga ook actief op zoek naar mogelijke vragers. Ik inventariseer de behoefte door middel van een intake­ gesprek met open vragen, een brede blik over alle leefgebieden en ik breng het sociale netwerk van de burger in kaart. Op basis van deze behoefte ga ik aan de slag om passende ondersteuning te organiseren. Ik probeer ook trends te signaleren in verschillende ondersteunings­ vragen en te kijken of Carintreggeland of een andere partij hierop gericht aanbod kan ontwikkelen. We weten immers allemaal dat de doelgroep ouderen de komende jaren flink zal veranderen qua behoefte, daar moeten we tijdig op inspringen met het aanbod.

21

De welzijnsmakelaar biedt ondersteuning in regie en zelfredzaamheid van de burger. Daarbij faciliteert zij, maar ondersteunt ook op momenten dat het echt nodig is en schakelt daar, indien nodig, informele en/of formele zorg bij in. Veelal kan dit laatste door mijn bemiddeling juist voorkomen worden! De regie blijft bij de burger, we proberen deze zoveel mogelijk te stimuleren om zelf in actie te komen of het eigen netwerk in te schakelen. De Kantelingsgedachte breng ik tot uiting in mijn werk door goed te kijken naar de vraag van mensen en op zoek te gaan naar de vraag achter de vraag. Mensen vinden het soms lastig om hun vraag goed te formuleren en denken al snel in oplossingen. Het is telkens opnieuw maatwerk, denken in standaardvoorzieningen is gelukkig ‘uit’.

”

De functie van Welzijnsmakelaar kennen we tot op dit moment alleen in de gemeente Almelo.

Leren en Ontwikkelen Een welzijnsmakelaar neemt actief deel aan de werkgroep ‘Senioren zelfregie/eigen kracht’ en de gemeentestudie ‘zelfregie bij ouderen’ van Arcon. Daarnaast biedt Carintreggeland de cursus ‘Talentontwikkeling’ aan. Voor Carintreggeland neemt de welzijnsmakelaar deel aan het project van Vilans: ‘leerwerkplaats zelfredzaamheid’. Ook is er de mogelijkheid om relevante congressen en andere bijeenkomsten te bezoeken. Carintreggeland

22

Else aan het woord

“

Ik ben Else, 17 jaar en ben leerling op het ROC van

Twente, Zorg en Welzijn (BOL niveau 2). Ik heb na de middelbare school bewust gekozen voor het werken in de zorg. Ik vind het leuk om iemand anders te helpen, vooral wanneer zij zichzelf niet meer goed alleen kunnen redden. Als ik zelf later zo oud ben, wil ik ook graag geholpen worden.

er Deelnem drijf rbe e le k ij W

“Als ik zelf later zo oud ben, wil ik ook graag geholpen worden.” Om het diploma te behalen, heb ik een leerplek nodig waar ik oprecht mag leren hoe ik mijn werk het beste kan doen en welk gedrag daarbij hoort. Het Wijkleerbedrijf biedt dit mij. Ik ben nog hartstikke jong en ben er nog niet aan toe om nu al een echte baan te krijgen. Ik wil nog graag ontdekken waar ik goed in ben en wat ik leuk vind. Bij Carintreggeland heb ik bovendien de mogelijkheid om van ondersteuning bij mensen thuis door te schuiven naar ondersteuning van mensen in een verzorgings- of verpleeghuis.

23

”

Onze kijk Carintreggeland is betrokken bij de ontwikkeling van het Wijkleerbedrijf Helpende Handen in Hengelo, een concept waarin jonge leerlingen van het ROC die opgeleid worden voor Zorg & Welzijn niveau 1 en 2 en zij-instromers een leer/werkplek krijgen. Zij worden ingezet op opdrachten die zich bevinden in enkele wijken in Hengelo. Hiermee ondersteunen zij wijkbewoners in niet-geïndiceerde zorg, zoals hulp bij het bereiden van maaltijden, boodschappen doen, wandelen met wijkbewoners of eenvoudige huishoudelijke taken. Het Wijkleerbedrijf is een leerplatform dat daarmee tevens laagdrempelige en voordelige ondersteuning op lokaal- of wijkniveau bij de mensen thuis levert. Onderwijs en begeleiding vindt plaats in het Wijkleerbedrijf en er wordt samengewerkt met diverse partners zoals: kenniscentrum Calibris, vrijwilligersorganisaties, woningcorporaties, sociale werkvoorzieningen en de gemeente. Met name de combinatie tussen een sociaal en een werk-leertraject maakt het Wijkleerbedrijf een ijzersterk concept! Carintreggeland

24

Chantal aan het woord

“

Ik ben Chantal, ben 37 en werk sinds twee jaar bij Carintreggeland als wijkverpleegkundige. Ik ben getrouwd en heb drie kinderen in de luiers, ik werk daarom deeltijd. Ik heb een HBO opleiding tot Verpleegkundige gevolgd en ruime ervaring binnen de ziekenhuiswereld opgedaan. Ik woon in dezelfde gemeente als de

Wijkverp le kundige eg­

wijk waarin ik werkzaam ben, dat is wel zo praktisch. Ik ben een sociaal mens en vind het heerlijk om met veel verschillende mensen om te gaan.

“Ik ben de schakel tussen burger, familie (mantelzorger) en verschillende professionals.” Ik bied een luisterend oor voor de burger, ik denk mee met de vragen die er leven vanwege ziekte en de gevolgen voor de zelfredzaamheid, geestelijk welzijn en eigen woon- en leefomgeving in het dagelijkse leven. Ik probeer hun eigenwaarde en zelfstandigheid te vergroten. Ik ben de schakel tussen burger, familie (mantelzorger) en verschillende professionals. Ik informeer de burger en verwijs naar de mogelijkheden in de buurt voor Maatschappelijke ondersteuning, gezondheidszorg, vrijwilligerswerk of andere (in)formele zorg. Vanzelfsprekend voer ik daarnaast ook verpleegtechnische taken uit bij cliënten thuis, zoals het inbrengen van een sonde of katheter, wondverzorging en het geven van injecties.

25

Ik heb de Kantelingsgedachte in mijn dagelijks werk geïntegreerd door voortdurend oog te hebben voor preventie. Bijvoorbeeld door in samenwerking met de huisarts gezondheidsproblemen bij verschillende risicogroepen tijdig te signaleren. Vaak gaat het dan om ouderen waarbij de huisarts twijfels heeft over het welbevinden van de cliënt. Iemand is dan tijdig in beeld, waardoor er minder crisissen, situaties van verwaarlozing of andere escalaties zijn in de wijk. De Kanteling betekent voor mij ook goed bekend zijn met de mogelijkheden in de wijk voor hulp, maaltijden, recreatie, (vrijwilligers) werk zodat niet onnodig veel (dure) beroepskrachten moeten worden ingeschakeld. Daar is de hele samenleving uiteindelijk bij gebaat.

”

Leren en Ontwikkelen Alle zorgmedewerkers voldoen jaarlijks aan de scholingseisen die de wet Big aan ze stelt. Denk hierbij aan de voorbehouden- en medisch technische handelingen. Daarnaast worden wijkverpleegkundigen in de gelegenheid gesteld om scholing te volgen vanwege eisen die het kwaliteitsregister van V&VN aan ze stelt. We scholen in methoden die de zelfredzaamheid versterken zoals: brede vraagverheldering, probleemoplossend werken, motiverende gespreksvoering en coachingsvaardigheden. Carintreggeland

26

Nicolien aan het woord

“

Ik ben Nicolien, 41 jaar, alleenstaande moeder van

twee zoons van 16 en 18. Ik heb oorspronkelijk de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk (niveau 4) gedaan, maar na een aantal jaren ‘intramuraal’ te hebben gewerkt ben ik vier jaar geleden als Thuisbegeleider begonnen bij Carintreggeland. Dat ik de opleiding Thuisbegeleiding bij Carintreggeland zelf kon volgen en niet ver hoefde te reizen, was erg praktisch met twee jonge kinderen. Doordat ik mensen in hun

r geleide Thuisbe

eigen omgeving begeleid, sta ik heel dichtbij ze. Ik weet veel van het dagelijks leven van mensen, ook van de sociale omgeving. Daardoor zie ik snel

waar de schoen wringt. Ik probeer mensen iets te leren voor de toekomst maar daar waar nodig steek ik ook zelf de handen uit de mouwen, bijvoorbeeld in de opvoeding of bij het zelfstandig leren wonen. Deze combinatie maakt ons werk bijzonder krachtig en effectief. Ik vind het een prachtig vak, dat gelukkig steeds meer erkenning krijgt. De praktische insteek “meedoen en voordoen in de thuissituatie” is een bewezen effectieve interventie. Mensen zien technieken en vaardigheden toegepast op en in hun eigen situatie. Ze kunnen hierdoor makkelijk de omschakeling maken het zelf te doen. We bieden thuisbegeleiding op het terrein van organisatie van het huishouden, psychosociale ondersteuning van mensen en pedagogische ondersteuning aan gezinnen. Vaak zijn deze situaties complex, samenwerking en afstemming met andere disciplines is dan ook eerder regel dan uitzondering in mijn werk. Signalering en preventie spelen een enorm belangrijke rol, zo zijn we bijvoorbeeld vaak de oren en ogen van een casemanager of voogd. We werken als generalist gestructureerd en doelgericht.

27

De uitdaging voor thuisbegeleiders is bij iedere vraag om ondersteuning te kijken of een Eigen Kracht Conferentie, vrijwilligerswerk, mantelzorgondersteuning of een collectieve voorziening een onderdeel kan zijn van de hulpverlening. Enerzijds is er daardoor structureel minder individuele begeleiding nodig per week en anderzijds kan de individuele begeleiding daardoor eerder afgebouwd worden. Voorwaarde is wel dat de kwaliteit van de uiteindelijke ondersteuning - in welke vorm dan ook - goed genoeg is. Anders lopen we het risico dat iemand terugvalt in zwaardere vormen van zorg, zoals opname in een instelling. Dat is natuurlijk niet wenselijk. Onze begeleiding is gericht op ‘empowerment’ van de burger. Onderzoek (Actiz, oktober 2011) heeft uitgewezen dat inzet van thuisbegeleiding veel goedkoper is dan problemen op zijn beloop laten of inzet van ambulante gezinsbegeleiding. Thuisbegeleiding bespaart ongeveer € 45.000 per gezin aan jeugdzorgkosten!

”

Leren en Ontwikkelen De opleiding Thuisbegeleiding wordt in company aangeboden door Carintreggeland. Alle thuisbegeleiders die opvoedondersteuning bieden hebben daarnaast een zogenaamde ‘Triple P’ cursus gehad, gericht op het voorkomen en verminderen van (ernstige) emotionele en gedragsproblemen bij kinderen door het versterken van kennis, vaardigheden en zelfvertrouwen van ouders. Ook hebben alle professionals scholing in Eigen Kracht gehad. Thuisbegeleiders leren hoe ze Video Home training kunnen toepassen in ons werk en is er de mogelijkheid om diverse relevante cursussen zoals een cursus ‘ouderen en alcoholmisbruik’ te volgen. Carintreggeland

28

Anne aan het woord

“

Ik ben Anne, 36 jaar en woon met mijn partner en

hond aan de rand van Delden. Ik heb Psychologie gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen. Na enkele jaren als psycholoog te hebben gewerkt in het verpleeghuis heb ik de tweejarige post-doctorale opleiding gedaan tot GZ-psycholoog. Tijdens deze gecombineerde opleiding van theorie en praktijk heb ik veel ervaring opgedaan in de 2e lijns Geestelijke GezondheidsZorg. Deze 2e lijns GGZ is gericht

oloog GZ-psych

op volwassenen met langdurige en vaak complexe psychische problematiek. Met deze ervaring en mijn huidige registratie als BIG-geregistreerd GZ-

psycholoog ben ik momenteel werkzaam als psycholoog in de 1e lijn, waar ik mensen help met lichte psychische klachten. Door de korte duur (5-10 behandelingen) is deze baan erg uitdagend en afwisselend!

“Tijdens een intakegesprek besteden we uitgebreid tijd aan de problematiek en het doel van de behandeling.” In de praktijk voor eerstelijnspsychologie zie ik mensen die komen op verwijzing van de huisarts. De cliënten en hun psychische klachten zijn vaak erg divers. Je kunt hierbij denken aan angst- en stemmingsklachten, relatieproblemen, slaapproblemen, burn-out/overspannenheid, omgaan met ziekte, trauma enzovoorts. Tijdens een intakegesprek besteden we uitgebreid aandacht aan de problematiek en het doel van de behandeling. Middels een cognitief gedragtherapeutische benadering probeer ik de klachten in een aantal sessies te verminderen. Daarvoor dienen protocollen die wetenschappelijk zijn onderbouwd als leidraad. Daarbij wordt rekening gehouden met persoonlijke sterktes en zwaktes van ieder individu. Hierbij wordt ook vaak een actieve houding van de cliënt verwacht in de vorm van huiswerkopdrachten zoals registraties en oefeningen.

29

In een aantal sessies probeer ik samen met de cliënt de klachten te verminderen. Met als doel om ervoor te zorgen dat deze mensen weer zelfstandig verder kunnen. Een uitdagende en motiverende taak! Een enkele keer is het noodzakelijk om de cliënt te verwijzen naar een andere vorm van hulpverlening. Je kunt dan denken aan bijvoorbeeld maatschappelijk werk (wanneer bijvoorbeeld sociaal-economische problemen spelen) of thuisbegeleiding. Af en toe zijn de klachten dermate ernstig, dat de cliënt in overleg met de huisarts wordt doorverwezen naar de 2e lijns GGZ.

”

Leren en ontwikkelen Carintreggeland stelt GZ-psychologen in de eerstelijn in de gelegenheid om aan de eisen te voldoen van het BIG-kwaliteitsregister. Daarnaast nemen ze regelmatig deel aan symposia, congressen en scholingen om onze kennis up to date te houden. Binnen de organisatie, maar ook regionaal, nemen de meeste GZ-psychologen deel aan intervisies. In deze intervisies wordt aandacht besteed aan casuïstiek maar ook aan de houding/professionele attitude als psycholoog. Carintreggeland

30

Jolijn aan het woord

“

Ik ben Jolijn, 42 jaar. Ik ben voor Carintreggeland werkzaam in de functie

lzijn­ Zorgwe st speciali

van Zorgwelzijnspecialist, dat is eigenlijk een soort ‘kruisbestuiving’ van een wijkverpleegkundige en een maatschappelijk werker. Ons uitgangspunt is een ongedeelde aanpak van (psychosociale) ondersteuning zodat de burger te maken heeft met een kleine groep hulpverleners. We werken in een zelfsturend basisteam waarin diverse achtergronden vertegenwoordigd zijn, zoals een verpleegkundige, een psycholoog, een theoloog, een maatschappelijk werker en een jeugdwelzijnswerker. Het leuke aan mijn werk vind ik dat wij op een andere manier met ons vak bezig zijn, out of the box, mogen en kunnen denken en een groot beroep wordt gedaan op onze, vindingrijkheid om doelgroepen te bereiken. We werken nauw samen met andere hulpverleners in de wijk en breiden het aantal samenwerkingspartners uit om zo het wijkaanbod voor zorg en gezondheid toegankelijk te maken en te verbreden. Door aandacht te besteden aan zowel zorg als welzijn hebben we een groot bereik onder de doelgroep en is er veel aandacht voor alle vormen van preventie. We richten ons op mensen die moeite hebben om met hun wensen, behoeften en problemen de weg te vinden in de hulpverlening. Het gaat om mensen met meervoudige gezondheidspsychosociale- of psychiatrische problemen, een verstandelijke of lichamelijke handicap en hun mantelzorgers. In veel gevallen is sprake van ernstige problemen in zelfredzaamheid, sociaal isolement en geen of een overbelast sociaal netwerk. Er is veelal sprake van een grote afstand tot hulpverlening. Zij hebben hoog complexe ondersteuning nodig, standaardoplossingen zijn niet adequaat. Ons doel is dat deze mensen niet tussen wal en schip raken, dat inzet van duurdere zorg voorkomen kan worden en dat mensen op basis van een passend ondersteuningsplan letterlijk en figuurlijk het juiste antwoord op hun vraag krijgen. Wij coördineren, begeleiden, verplegen, verzorgen en/of adviseren hierbij.

31

Samen met de wijkbewoner wordt gekeken welke oplossingen mogelijk zijn zonder dat deze persoon zelf de regie over het hulpverleningsproces verliest. Vraagverheldering is leidend en daarvoor moeten we veelal eerst het vertrouwen van deze mensen winnen. We proberen onze eigen inzet ook voortdurend ter discussie te stellen: hebben we de juiste ondersteuning ingezet, is het nog effectief en wordt resul­taat bereikt? Is onze ondersteuning nog nodig of kan iemand zich zelf weer voldoende redden? Ook schakelen we voor zover mogelijk het sociale netwerk en andere informele aanbieders in, om onderdelen van het ondersteuningsplan voor hun rekening te nemen.

”

De functie zoals Jolijn die uitvoert kennen we vooral in de gemeente Deventer.

Leren en ontwikkelen Zorgwelzijnspecialisten ontvangen allemaal Zichtbare Schakel scholing, dit is een post HBO traject van een jaar in samenwerking met Saxion en UMCN. Ook volgen zij trainingen Oplossingsgericht werken. Op het gebied van aandachtsvelden worden specifieke trainingen georganiseerd, o.a. over (nieuwe of gewijzigde) Wet- en regelgeving, dementie, palliatieve zorg of jeugd. Daarnaast zijn de ‘aandachtsvelders’ actief in het zelf scholen van collega`s. Er worden klinische lessen georganiseerd door eigen medewerkers en ketenpartners. De Zorgwelzijnspecialisten nemen ook deel aan intervisie bijeenkomsten, waarin ze veel van elkaar leren door praktijkcasussen te bespreken. Ook wordt er 360 graden feedback toegepast, waarbij ook cliënten betrokken worden. Hun kennis houden zij op peil door het bijhouden van vakliteratuur en, bij- en nascholing. Er wordt geïnvesteerd in ontwikkeling van competenties als doorzettings­vermogen, flexibiliteit, initiatief, overtuigingskracht, sociabiliteit, omgevingsbewustzijn en inlevingsvermogen. Carintreggeland

32

Locatie(s)

IZLO Algemene kenmerken Dagvoorziening IZLO is een specifieke dagvoorziening voor Suryoye deelnemers. De dagvoorziening is gevestigd op een mooie locatie in de binnenstad in de Bloemenbuurt. Op de begane grond is een tuin aanwezig: hier verbouwen we eigen groenten en kruiden, waarbij de bezoekers van de dagvoorziening kunnen meehelpen. In de buurt van de locatie is een speeltuin, waar we regelmatig naar toe wandelen. Ook genieten we bij mooi weer van het buiten zijn, of worden spelletjes gedaan zoals jeu de boules.

De deelnemers van de dagvoorziening voelen zich hier thuis. Het is erg prettig dat de begeleiding dezelfde taal spreekt en een zelfde afkomst heeft als de Suryoye ouderen. Er heerst een huiselijke sfeer, waarin iedereen elkaar kent. Veel deelnemers van de dagvoorziening zijn analfabeet. Zelfredzaamheid met betrekking tot de taal wordt vanuit de medewerkers en vrijwilligers gestimuleerd, bijvoorbeeld door het werken met plaatjes. Alle deelnemers wonen zelfstandig, vaak met begeleiding van mantelzorgers. Doelgroep en aantal deelnemers Deelnemers aan dagvoorziening IZLO hebben te maken met somatische en/of psychogeriatrische problematiek. De leeftijden van de ouderen varieren van 60 tot 98 jaar. De totale groep deelnemers bestaat uit 20 personen, per dag zijn er maximaal 13 deelnemers aanwezig. Activiteiten Reguliere activiteiten: bewegingsactiviteiten; wandelen/ fietsen; samen eten; krant /nieuws doornemen; geheugentraining; schilderen / creatief zijn; muziek luisteren; koken / bakken; spelletjes / kaarten; zingen; film / documentaire kijken. Aanvullende activiteiten: • 1x per jaar wordt er een uitstapje georganiseerd, bijvoorbeeld een rondvaart op een boot of een dagje Giethoorn. • 1x per maand wordt een tuincentrum, een klooster of kerk bezocht. • In de zomer wordt af en toe een barbecue georganiseerd. Contactinformatie Resedastraat 5 7555 CJ Hengelo T 06 12 67 72 27 Op werkdagen van 10.00 - 16.00 uur

Humanitas Hennebree Algemene kenmerken Humanitas Hennebree is gevestigd in woonzorgcentrum Humanitas. In dit woonzorgcentrum zijn onder andere een winkel en een consultatie­bureau aanwezig. Een voordeel van het woonzorgcentrum is dat ouderen van de dagvoorziening ook deel kunnen nemen aan activiteiten die worden georganiseerd in het woonzorgcentrum, zoals het spelen van bingo. Ook kan gebruik worden gemaakt van de faciliteiten van het woonzorgcentrum. De ligging van het zorgcentrum is centraal. Naast de locatie is een wooncentrum voor ouderen die zelfstandig wonen. Deze ouderen kunnen ook deelnemen aan de activiteiten die worden georganiseerd. Op twee avonden in de week wordt er gekookt door vrijwilligers. Wanneer de deelnemers dit willen kunnen ze hier bij helpen, hier wordt veel plezier aan beleefd. Doelgroep en aantal deelnemers Deelnemers variëren in de leeftijd van 67 tot 93 jaar. Zij hebben veelal somatische en psychogeriatrische problemen, ook ouderen met een psychiatrische achtergrond nemen deel. Er komen maximaal 13 personen per dag en er komen ongeveer 31 verschillende personen per week. Bijna de helft van de deelnemers woont nog zelfstandig. Activiteiten Reguliere activiteiten: bewegingsactiviteiten; wandelen/ fietsen; samen eten; krant /nieuws doornemen; geheugentraining; schilderen / creatief zijn; muziek luisteren; koken / bakken; spelletjes / kaarten; zingen; film / documentaire kijken.

Aanvullende activiteiten: • Speciale seizoensgebonden wandeltochten. • Fietsen op een duo-fiets, waarbij naast elkaar kan worden gefietst. Dankzij de motorische ondersteuning kunnen minder valide ouderen er nog steeds op uit. Contactinformatie Hennepstraat 4 7552 DN Hengelo T 074 367 33 00 Maandag t/m vrijdag 10.00 - 16.00 uur

Sunneheukske Algemene kenmerken Sunneheukske is een dagvoorziening in de wijk Berflo Es, waar we één dag per week dagbesteding bieden aan ouderen. De activiteiten vinden voornamelijk op de eigen locatie plaats. Wanneer dit mogelijk is (qua deelnemers en qua weer) wordt er een eindje gewandeld naar de plaatselijke speeltuin.

Bijzonder aan Sunneheukske is dat niet alleen ouderen hier begeleiding krijgen, maar ook vrijwilligers. Een aantal van de vrijwilligers die de dagvoorziening mede mogelijk maken, is bezig met een (re-)integratietraject. Zij halen veel voldoening uit het vrijwilligerswerk. De vrijwilligers zorgen onder andere voor het bereiden van de maaltijden. Doelgroep en aantal deelnemers Deelnemers van het Sunneheukske hebben de leeftijd van 80 tot 94 jaar. Zij ervaren somatische en psychogeriatrische problemen. Op de bewuste woensdag zijn er maximaal 7 personen aanwezig. Activiteiten Reguliere activiteiten: bewegingsactiviteiten; wandelen/ fietsen; samen eten; krant /nieuws doornemen; geheugentraining; schilderen / creatief zijn; muziek luisteren; koken / bakken; spelletjes / kaarten; zingen; film / documentaire kijken. Aanvullende activiteiten: • Gymnastiek op muziek • 1 x per jaar is er een uitstapje, bijvoorbeeld naar de dierentuin of het maken van een huifkartocht. Contactinformatie Heraklesstraat 2 7552 CC Hengelo T 074 367 33 00 Woensdag van 10.00 - 16.00 uur

Palet Algemene kenmerken Dagvoorziening Palet is een locatie die gecombineerd wordt met de locatie van dagvoorziening De Voskamp. Met dezelfde deelnemers en begeleiders, brengen we twee dagen door op de locatie van Palet, en drie dagen op locatie de Voskamp. Dagvoorziening Palet is gevestigd in een ontmoetingsruimte bij een flat waar ouderen zelfstandig wonen, midden in de wijk de Hengelose Es. Ongeveer één keer per maand wordt er samen met de bewoners van de flat een activiteitenmiddag georganiseerd, bijvoorbeeld in de vorm van samen pannenkoeken eten of het bekijken van een video. Dicht bij de locatie is een kinderboerderij waar we ook regelmatig naar toe wandelen. Verder is er een snackbar in de buurt, waar gezamenlijk een ijsje of patatje wordt gegeten. In het nabije winkelcentrum kunnen deelnemers van de dagvoorziening zelfstandig hun boodschappen halen. Alle deelnemers wonen zelfstandig. Doelgroep en aantal deelnemers Deelnemers van dagvoorziening Palet en de Voskamp hebben somatische en psychogeriatrische problematieken en zijn 80 jaar of ouder. De totale groep bestaat uit 18 personen, per dag zijn er 13 deel­nemers aanwezig. Activiteiten Reguliere activiteiten: bewegingsactiviteiten; wandelen / fietsen; samen eten; krant /nieuws doornemen; geheugentraining; schilderen / creatief zijn; muziek luisteren; koken / bakken; spelletjes / kaarten; zingen; film / documentaire kijken. Aanvullende activiteiten: • 1 x per jaar is er een uitstapje met een touringcar, bijvoorbeeld naar een museumboerderij. • Af en toe komen er muzikanten langs, of worden videobeelden met muziek getoond.

• Een aantal keer per jaar is er een themamiddag met buurtbewoners. Verschillende specialisten, zoals een schoonheidsspecialiste of diëtiste komen dan langs om informatie te geven. Contactinformatie Uitslagsweg 99 7555 LN Hengelo T 06 10 96 18 12 Maandag en dinsdag van 10.00 tot 16.00 uur

13

De Voskamp Algemene kenmerken Dagvoorziening De Voskamp is een locatie die gecombineerd wordt met de locatie van dagvoorziening Palet. Met dezelfde deelnemers en begeleiders, brengen we twee dagen door op de locatie van Palet, en drie dagen op locatie de Voskamp. De Voskamp is gevestigd in de ontmoetingsruimte van het wooncentrum Voskamp, in de wijk de Hasseler Es. In dit wooncentrum wonen de ouderen zelfstandig, en met hen worden één keer per maand gecombineerde activiteiten georganiseerd. Omdat de ontmoetingsruimte qua bouw openstaat voor bewoners van het wooncentrum, wordt er gemakkelijk contact gelegd. De bewoners komen af en toe langs om een praatje te maken of eten mee, en kunnen gemakkelijk worden aangesproken en uitgenodigd.

Bij de Voskamp is een crèche in de buurt, waarmee we hebben afgesproken dat de peuters maandelijks op de dagvoorziening langs komen. Dit is zowel voor de ouderen als voor de peuters een leuk uitje. Verder is er een mogelijkheid voor de ouderen om de wekelijkse boodschappen te doen in het nabije winkelcentrum, en is er een parkvijver waar we regelmatig naar toe wandelen. In de buurt is een cultuurhuis en een bibliotheek waar we naar verwachting binnenkort ook gebruik van gaan maken. De meeste deelnemers wonen zelfstandig. Doelgroep en aantal deelnemers Deelnemers van dagvoorziening De Voskamp en Palet hebben somatische en psychogeriatrische problematiek, en zijn 80 jaar of ouder. De groep bestaat uit 18 personen, per dag zijn er 13 deelnemers aanwezig. Activiteiten Reguliere activiteiten: bewegingsactiviteiten; wandelen/ fietsen; samen eten; krant /nieuws doornemen; geheugentraining; schilderen / creatief zijn; muziek luisteren; koken / bakken; spelletjes / kaarten; zingen; film / documentaire kijken. Aanvullende activiteiten: • 1 x per jaar is er een uitstapje met een touringcar, bijvoorbeeld naar een museumboerderij. • Af en toe komen er muzikanten langs, of worden videobeelden met muziek getoond. • Een aantal keer per jaar is er een themamiddag met buurtbewoners. Verschillende specialisten, zoals een schoonheidsspecialiste of diëtiste komen dan langs om informatie te geven. Contactinformatie Carl Muckstraat 21 7558 EX Hengelo T 074 277 4255 Woensdag, donderdag, vrijdag van 10.00 tot 16.00 uur

De Windhoek Algemene kenmerken De dagvoorziening van De Windhoek is gevestigd in het zorgcomplex dat midden in het centrum van Hengelo staat. In hetzelfde gebouw is ook een prachtige ontmoetingsruimte waarmee een goede samen­werking is. In deze ontmoetingsruimte worden verschillende activi­teiten georganiseerd voor omwonenden, zoals sjoelen, kaarten, volksdansen, yoga en bingo-avonden. De deelnemers van de dagvoorziening kunnen hier ook gebruik van maken. De Windhoek ligt dichtbij een supermarkt, die dagelijks door ouderen en begeleiding wordt bezocht voor de boodschappen. De ouderen beleven er veel plezier aan zelf gerechten uit te kunnen zoeken, de boodschappen te halen en samen te koken. Wanneer de bezetting van begeleiders en vrijwilligers dit toelaat wandelen we met enige regelmaat ook naar de binnenstad. Doelgroep en aantal deelnemers Deelnemers van De Windhoek zijn in de leeftijd van 70 tot 98 jaar. Zij ervaren somatische en/of psychogeriatrische problemen. De groep bestaat per dag uit maximaal 13 personen. Per week bezoeken ongeveer 28 verschillende personen de dagvoorziening. Allen wonen zelfstandig. Activiteiten Reguliere activiteiten: bewegingsactiviteiten; wandelen/ fietsen; samen eten; krant /nieuws doornemen; geheugentraining; schilderen / creatief zijn; muziek luisteren; koken / bakken; spelletjes / kaarten; zingen; film / documentaire kijken. Aanvullende activiteiten: • 3 x per jaar is er een uitstapje, bijvoorbeeld naar een museum, boerderij of een boottocht • een verhalenverteller

Contactinformatie Paul Krugerstraat 70-8 7551 GZ Hengelo T 074 256 79 40 Maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur

De Klokstee Algemene kenmerken Dagvoorziening De Klokstee is er op gericht ouderen te ondersteunen bij het zelfstandig wonen, zodat opname zo lang mogelijk kan worden uitgesteld en partners of mantelzorgers kunnen worden ontlast. Mantelzorgers en partners worden waar mogelijk betrokken, bijvoorbeeld door een kopje koffie mee te drinken of ze uit te nodigen voor activiteiten. De locatie bevindt zich bij een appartementencomplex waar ouderen zelfstandig wonen. Een aantal van de ouderen die hier wonen neemt deel aan de dagbesteding, daarnaast komt een aantal ouderen van ‘buiten’. Iedere dag maken we een wandeling, bijvoorbeeld naar de Tuindorpvijver in de buurt. Ook doen we dagelijks samen met een deelnemer boodschappen. Waar ze kunnen, helpen de ouderen mee met koken. De invulling van de dag wordt bepaald door de deelnemers zelf, of actuele onderwerpen zoals Koninginnedag worden aangegrepen voor activiteiten. De begeleiding is zeer ervaren en de meeste deelnemers

komen uit de wijk of hebben hier een verleden. De ouderen halen graag herinneringen aan het verleden op, hier worden ze door de omgeving en de medewerkers in gestimuleerd. Doelgroep en aantal deelnemers De leeftijd van deelnemers van De Klokstee varieert van 76 tot 95 jaar. Zij ervaren in meer en mindere mate psychogeriatrische problemen. Dat vraagt veel specifieke kennis en ervaring van medewerkers. De groep bestaat uit maximaal 9 personen per dag. Er komen ongeveer 11 verschillende mensen per week. Activiteiten Reguliere activiteiten: bewegingsactiviteiten; wandelen/ fietsen; samen eten; krant /nieuws doornemen; geheugentraining; schilderen / creatief zijn; muziek luisteren; koken / bakken; spelletjes / kaarten; zingen; film / documentaire kijken. Aanvullende activiteiten: • 1 x per jaar is er een oliebollen instuif. Partners en mantelzorgers worden uitgenodigd om het jaar (bijvoorbeeld aan de hand van foto’s) door te spreken. • Psychogeriatrische activiteiten, bijvoorbeeld door het lezen van de krant proberen we zoveel mogelijk bestaande vaardigheden te behouden. • Informatiedagen, bijvoorbeeld informatie van een fysiotherapeut • Er kan gebruik worden gemaakt van een duo-fiets, waarbij naast elkaar kan worden gefietst. Dankzij de motorische ondersteuning kunnen minder valide ouderen er nog steeds op uit. Contactinformatie Wilderinksstraat 5-15 7555 DS Hengelo T 074 291 34 36 Maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur

‘t Liepke Algemene kenmerken ‘t Liepke is een locatie voor dagbehandeling binnen wooncentrum Humanitas, speciaal gericht op mensen met psychogeriatrische problemen. We hebben hier een woonkamer waarbinnen de dagvoorziening plaatsvindt. De bezoekers van de dagvoorziening kunnen ook gebruik maken van de faciliteiten van Humanitas, zoals de winkel in het gebouw. Daarbij is dicht in de buurt een winkelcentrum dat wekelijks wordt bezocht, hier worden kleine boodschappen gehaald samen met de deelnemers van de dagbehandeling. Naast gezelligheid proberen we de ouderen zoveel mogelijk (individueel) te behandelen, bijvoorbeeld door het aanbieden van fysiotherapie. Er zijn mogelijkheden om gebruik te maken van een ergotherapeut, logopedist, psycholoog en arts. Daarnaast is er ruimte voor overleg met familieleden over ziektebeelden of gewijzigde situaties. Doelgroep en aantal deelnemers Deelnemers van ’t Liepke hebben de leeftijd van 75 tot 90 jaar. De groep bestaat uit maximaal 7 personen en er zijn ongeveer 10 verschillende personen per week. Deze wonen bijna allemaal zelfstandig. Activiteiten Reguliere activiteiten: bewegingsactiviteiten; wandelen/ fietsen; samen eten; krant /nieuws doornemen; geheugentraining; schilderen / creatief zijn; muziek luisteren; koken / bakken; spelletjes / kaarten; zingen; film / documentaire kijken. Aanvullende activiteiten: • 1x per maand is er een uitstapje, bijvoorbeeld naar een museum, boerderij of een tuincentrum, of er wordt ergens samen koffie gedronken.

Contactinformatie Hennepstraat 4 7552 DN Hengelo T 074 367 33 00 Maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur

Papatya Algemene kenmerken Papatya is een specifieke dagvoorziening voor vrouwen uit Turkije, Irak of Azerbeidzjan. Deze dagvoorziening gaat binnen­kort verhuizen. We verwachten dat de nieuwe locatie en omgeving de ouderen erg zal aanspreken omdat tachtig procent van de ouderen die gebruik maakt van de dagvoorziening vroeger in deze buurt heeft gewoond of nu nog woont. Omdat er in deze buurt tevens een Turkse bakker en kleine supermarkt op loopafstand zijn, zullen de ouderen zich hier heel goed thuis gaan voelen.

De begeleiders en vrijwilligers die werken bij Papatya zijn van Turkse komaf. Het is erg prettig dat er zoveel kennis is van de cultuur en taal van de ouderen. Ook wordt rekening gehouden met religieuze overtuigingen van de ouderen. Bij speciale dagen wordt hier aandacht aan besteed. Er is ruimte om te bidden en het uiten van persoonlijke gebruiken. De vrouwen komen allemaal uit verschillende streken van het herkomstland en hebben er plezier in hun gewoontes te delen met elkaar. Doelgroep en aantal deelnemers Deelnemers van Papatya ervaren somatische, psychogeriatrische en/of visuele problematiek. De leeftijden van de deelnemers variëren van 56 tot 74, waarmee de groep relatief jong te noemen is. De groep bestaat uit 10 personen, waarvan er gemiddeld 8 per dag aanwezig zijn. Activiteiten Reguliere activiteiten: bewegingsactiviteiten; wandelen/ fietsen; samen eten; geheugentraining; schilderen / creatief zijn; muziek luisteren; koken / bakken; spelletjes / kaarten; zingen; film / documentaire kijken. Aanvullende activiteiten: • Aandacht voor religie, speciale dagen, bidden en lezen uit de Koran. • Bekijken Turkse televisiezenders. • Gymnastiek. • Eten maken uit de streek van herkomst. • 1 x per maand uitstapje naar steden rondom Hengelo, waarbij musea of markten worden bezocht. Contactinformatie Resedastraat 5 in Hengelo. Met ingang van 1 september 2012: Klimopstraat 2a, 7552 SN Hengelo T 06 57 20 33 05 Maandag, dinsdag en donderdag van 10.00 - 16.00 uur

Slotwoord

Vertrouwd Vindingrijk

Voorliggend Genoeg is genoeg

Vindingrijk

Voorliggend

Vertrouwd

Genoeg is genoeg

Tot ziens! Wij hopen dat deze kennismaking u bevallen is. Soms was het vast even slikken. De verhalen zijn immers niet allemaal even rooskleurig. Men zegt niet voor niets wel eens; ‘ieder huisje heeft zijn kruisje’. Dat maakt ons werk ook zo betekenisvol; voor die burgers maken wij het verschil. Zij voelen zich in hun kracht gesterkt, in plaats van verzwakt. Daar doen wij het voor!

Extramurale begeleiding, kortdurend verblijf en vervoer van de AWBZ naar de Wmo, dat zal even wennen worden. We zien het als een groot voordeel dat Carintreggeland al bekend en ervaren is met de Wmo en het onderliggende gedachtegoed. Dat maakt de opgave voor onze medewerkers wat minder groot. Desalniettemin betekent het ook voor ons een verandering, waar we met veel energie en enthousiasme aan willen werken. We zijn veerkrachtig en gebruiken ons gezonde verstand graag, dus dat gaat ons lukken! En wie weet kunnen we elkaar ook hierin versterken?

Mocht u naar aanleiding van dit product meer informatie willen of behoefte hebben aan een nadere kennismaking, dan kunt u contact opnemen met Lydia Haverkort of met uw contactpersoon binnen Carintreggeland. U kunt hen bereiken via telefoonnummer 074 367 70 00.

Goodgoan en wier komm’n!

Tot kijk Carintreggeland