Onze Helden
Deel 12
Onze Helden Deel 12
INHOUDSOPGAVE Inhoudsopgave
2
Voorwoord
3
Voorbeschouwing OVVO/DeKroon - Blauw wit/HavenFD
4
Foto en z’n verhaal
6
MOEDIG NAAR OLYMPISCHE ZOMERSPELEN 2028
8
Selectielid van de week:
9
Bibi Backx, selectie speelster uit eigen jeugd
Column Danny L.
12
Nic. uit Deutschland
13
BWA on tour Groningen
Supporter aan het woord
2
16
Onze Helden Deel 12 Voorwoord Deel 12 heeft u zojuist geopend. Waarom? U bent waarschijnlijk zeer benieuwd wat de redactie deze week weer voor u in elkaar heeft gedraaid. Nou dan kunt u er voor gaan zitten deze week. Na wat onrustige weken in de school en werksfeer zijn onze vorige uitgaven af en toe wat laat op de website verschenen. Maar deze week dus niet! U heeft lekker de tijd om het lezen van de artikelen over de hele week te spreiden! Na dit voorwoord en de inhoudsopgave gaan we zoals gebruikelijk weer voorbeschouwen op de komende wedstrijd, deze keer tegen Blauw Wit uit Amsterdam. Bibi Backx vertelt verderop als “selectiespeelster van de week” haar verhaal over hoe het is om uit een echte korfbalfamilie te komen en hoe de ervaring is om als eerstejaars seniorenspeelster in de Lotto Korfbal League uit te komen. Een interview wat zeker het lezen waard is. Ook is er deze week weer een BWA stuk. Als je kan spreken van de “BWA on tour” dan heb je het toch wel over de wedstrijd waarvoor de meeste kilometers gemaakt moeten worden: uit tegen Nic. Zelf vinden wij dit de beste BWA editie tot nu toe. Ook Danny L heeft mooie verhalen over de rit naar Groningen en zoals gebruikelijk deelt hij deze met jullie allemaal. Pak er een bak koffie bij, ga er lekker voor zitten en geniet weer van de verhalen over Onze Helden. De redactie
3
Onze Helden Deel 12
V O O R B E S C H O U W I N G O V V O / D E K R O O N - B L A U W W I T / H AV E N F D Voorbeschouwing OVVO/DeKroon – Blauw Wit Zaterdag wederom een wedstrijd met belangen aan beide kanten. OVVO/DeKroon is met DeetosSnel in een strijd verwikkeld om plaats 9 die recht geeft op het spelen van een beslissingsduel tegen een hoofdklasser in plaats van rechtstreekse degradatie. Beide ploegen stonden voor in de rust vorige week maar konden het niet afmaken en zo blijft het spannend. DeetosSnel speelt uit bij Fortuna komend weekend, dat na overwinningen op DOS’46 en Dalto de vorm weer helemaal terug heeft en hopelijk de punten in eigen huis houdt. Blauw Wit strijdt nog steeds om plaats 4 die een halve finale play-off tegen Koog Zaandijk oplevert. PKC staat 3 punten voor en TOP 2 punten, maar beide ploegen hebben met Dalto en DOS’46 een moeilijke tegenstander en kunnen wel eens punten gaan laten liggen. Met een beetje toeval hebben we na dit weekend een prachtige strijd om plek 4 waar 4 ploegen een punt achter PKC staan. Het is allemaal mogelijk dit jaar maar dan zal Blauw Wit wel eerst in Maarssen moeten winnen. De wedstrijd in Amsterdam was er eentje die bol stond van de spanning. Een heerlijke scherpe wedstrijd van beide kanten waarin scheidsrechter Vochteloo het erg moeilijk had, maar overeind bleef. Het incident tussen Blauw Wit 2 speler Martin Engel en wat OVVO mensen is genoeg besproken en zal komende zaterdag geen rol spelen. KL verslaggever Hans Fontijn sprak destijds al van “buiten gevoelstemperatuur -10, binnen over het kookpunt,” en hij had gelijk. Uw redactie heeft genoten van deze wedstrijd waarin we een sterk en strijdbaar OVVO zagen met een sterke Martijn Roos als uitblinker. Tim Backx sprak destijds van een feit dat we de laatste weken te vaak gezien hebben: OVVO had de eerste helft meer afstand moeten nemen. Tegen Nic was dit ook weer het geval en hier moet OVVO nu van geleerd hebben. Blauw Wit is een sterke tegenstander met 2 aanvallend gezien echte topheren. Ze maakten er respectievelijk 11 en 12 tegen ons dus we weten wat de grote opdracht wordt voor komende zaterdag: Marc Broere en Gerald van Dijk tegen houden. Onze huisspecialist Marco Spelten (die man met die hoed) hierover: ‘er staat nogal wat schuttersgeweld. Marc Broere en Gerald van Dijk zijn erkende schutters. Lastig uit te schakelen, maar ook grillig. Nu is Gerald wat constanter, maar Marc presteert niet elke week. Maar als hij op schot is schiet hij van achter de tap nog raak. Dan heeft Blauw Wit ook Ruud Willemsen nog. De oudspeler van De Meeuwen doet even hard mee aan het schuttersgeweld. Krijgt Ruud de bal, dan kun je hem even later ook gewoon midden uitnemen. Aan dameskant is de ploeg minder indrukwekkend, maar Josina van den Bosch behoort altijd nog tot de betere dames in Nederland. Ik zag haar vorig jaar Samantha Jonkman uit de wedstrijd spelen en ik durf te zeggen dat 80& van de heren op het hoogste niveau dat niet voor elkaar krijgt.’ 2 dames van Blauw Wit komen net boven de 1 goal per wedstrijd uit, de anderen redden dat niet eens en spelen dus vooral in de steun voor deze mannen. Steffen Pang en Ruud Willemsen (of soms Mark van der Laan) pikken ook zeker hun goals mee, zo’n 3 of 4 elke week, en maken nogmaals duidelijk: het is een herenspel. Van de laatste 5 wedstrijden wist Blauw Wit alleen de volle punten te behalen tegen het destijds
4
Onze Helden Deel 12 uit vorm zijnde Fortuna. Maar dit vertekent wel een beetje het beeld, want tegen PKC en TOP speelde Blauw Wit niet slecht maar leverde dat geen punten op. Voor Blauw Wit betekent geen overwinning in Maarssen simpelweg dat het seizoen afgelopen is. De 4e plaats is dan uit beeld en men zal dan vooral teleurgesteld zijn want de ambities lagen in Amsterdam wel degelijk op plaats 4 nadat Gerald van Dijk terug was gekeerd bij Blauw Wit. Maar dan onze eigen ploeg, want daar draait Onze Helden tenslotte om. Marco Spelten: ‘Toch denk ik dat de ploeg van Jan Niebeek OVVO wel ligt. En op basis daarvan, in combinatie met harder werken dan ooit tevoren, geloof ik in een goed resultaat. Frits zal zijn ploeg klaar moeten stomen. Zodanig dat zij ook een slotfase aankunnen. Want daar gaat het steeds mis. Vrije ballen moeten vallen. Doorloopballen moeten erin. Het schot moet zuiverder. Staat Backx anders voor Jan Lul af te vangen? Als hij maar niet telkens die bevestiging van de kant zoekt Martin Engel en naar anderen kijkt. Hij moet vertrouwen hebben en gewoon doen waar hij een van de besten in Nederland in is: de rebound. Niemand kan hem aan. En dan scoort hij ook nog. Sietske moet opstaan. Er ouderwets weer eens 9 ingooien. Elise moet verdelen en heersen en die doorloopballen maken. Hanneke moet laten zien dat er meer van De Meeuwen zijn die alles erin flikkeren. Michelle moet sleuren. De boel opstuwen. Roos moet flitsen. Waar hij in heel Nederland voor wordt gevreesd. Stijn moet ze erin flikkeren. Zonder na te denken. Jesper moet leiden zoals alleen hij dat kan. Zoals hij ons naar de League leidde vorig jaar. En allen moeten lijden. Tot het laatste fluitsignaal. Mogelijk presteren hun schutters, misschien niet. Maar die van ons moeten en moeten nu echt. Alles uit de kast.’ We zijn in zwaar weer, dat is wel duidelijk, maar we zijn nog lang niet uitgespeeld. We tonen elke week aan mee te kunnen maar de ploeg zal iets moeten bedenken om dit uit te drukken in punten. We hebben iedereen nodig deze weken en u als publiek zeker. De OVVO-hal is vaak een onneembare vesting geweest en dit is iets wat zaterdag ook zeker zo moet zijn. We zijn niet gewend te verliezen de laatste jaren. Promotie werd op promotie gestapeld en nu zijn we op een punt dat we wat vaker verliezen. Aan het aantal Maarssense toeschouwers in Groningen te zien is het geloof van het publiek in een goede afloop er wel degelijk. 2 en een half uur terug in de auto wordt je niet vrolijk van, zeker niet na een nederlaag, maar het maakt iedereen gelukkig niet minder strijdbaar. Maar bedenk je ook goed: onze spelers doen keihard hun best. Kritiek mag, en is ook vaak best terecht, maar zolang wij mensen aangesteld hebben als trainers is het hun taak om beslissingen te nemen. Uw redactie fronst ook wel eens de wenkbrauwen tijdens een wedstrijd en roept ook wel eens wat maar we willen vragen om achter de gehele ploeg te blijven staan aanstaande zaterdag. Dit is gewoon broodnodig om Blauw Wit te verslaan. Scherpte, dat is wat in spannende wedstrijden vaak het verschil maakt, en dat hebben we helaas niet altijd op kunnen brengen, een van de redenen waarom we niet op 10 punten staan. Na rust mist afgelopen zaterdag een open doorloopbal voor 8-12 de korf en staan we weer snel gelijk, terwijl we de wedstrijd ook startten met een gemiste doorloopbal. Dit is scherpte en zal er moeten zijn. Coach Frits heeft zijn ploeg heel erg op scherp kunnen krijgen voor de beslissingswedstrijden vorig jaar en zal dit kunstje weer moeten flikken om Blauw Wit te verslaan en naar de 9e plek te klimmen. Dit is zeker niet onmogelijk! Aan opgeven mag niet eens gedacht worden! Wij zijn OVVO en wij zijn in de Lotto Korfbal league om er te blijven!
5
Gerald van Dijk
Onze Helden Deel 12
FOTO & ZIJN VERHAAL
HIERONDER DE FOTO VAN VORIGE WEEK, MET INGEZONDEN ONDERSCHRIFTEN. WE ZIJN BLIJ DAT MENSEN LEUKE VERHALEN HEBBEN INGESTUURD EN HOPEN VOLGENDE KEER OP NOG MEER INZENDINGEN.
“Frank zoekt het hogerop!” “Schot van Rene Dijkkamp geeft problemen” “Frank Cappon probeert wegvliegende handhaving tegen te houden” “Ineke Peters: HEREN, EERST JULLIE SCHOENEN UIT!!” René Dijkkamp: “Frank, net zo als ik: nog 1 treetje!” “Frank Cappon doet Martijn Roos voor hoe hij Tim Bakker moet blokken” Het hestje van ehbo is al aangetrokken Frank! Pas op! Een haai naast je! wedstrijd touw trekken eindigt in malaise Frank is het zat Dames en heren, een warm aplaus voor Frank de acrobaat wie is die skinhead? Rik, voordat hij uit zijn broek scheurt De ene ladder op de andere ladder Wedstrijd koek happen gewonnen met moeite gewonnen door Frank
6
Onze Helden Deel 12
FOTO & ZIJN VERHAAL WAT GEBEURT HIER?! STUUR NU JOUW VERHAAL NAAR DE REDACTIE VAN ONZE HELDEN. WIE WEET STAAT JOUW ONDERSCHRIFT STRAKS ONDER DEZE FOTO. STUREN KAN NAAR
[email protected].
7
Onze Helden Deel 12
MOEDIG NAAR OLYMPISCHE ZOMERSPELEN 2028 Half 8. Ik zet mijn TV op 3. Matthijs van Nieuwkerk heeft het startschot al gegeven voor weer een nieuwe aflevering van DWDD. Vandaag een uitzending om naar uit te kijken, denk ik terwijl ik de volume knop op mijn afstandbediening aan het zoeken ben. Erica Terpstra is vandaag te gast. Erica was jarenlang de vertegenwoordigster van het NOC NSF. “Ik neem volgende maand afscheid van de sport en ga op zoek naar spirituele leiders”, zegt ze in het interview.”Ze moet de sport wel ernstig zat zijn”, denk ik en er volgt een binnenpretje. De camera zoomt langzaam uit en zo worden de andere gasten van de avond zichtbaar. Het veelbesproken 4-mansbobteam zit zenuwachtig te wachten om aan te schuiven. Een drama voor Edwin van Calker en voor de rest van de slee, denk ik. Edwin die duidelijk aangeslagen is door de afgelopen tijd doet zijn zegje: “Ik kreeg gewoon mijn slee niet in de hand dus heb ik besloten niet te starten.” Nico Dijkshoorn verwoordt mijn gedachtes wanneer hij begint aan zijn lofgedicht over moed en durf jegens de piloot van de 4-mansbob, Edwin van Calker. Ook Erica die even door het beeld schiet laat even haar medeleven zien door voorzichtig te knikken. De teleurstelling bij het bobsleeteam is voelbaar. “We hadden medaillekansen”, zegt één van de starters. Bobsleeën, wij Nederlanders? En nog medaillekansen ook? Toch eigenlijk wel vreemd voor een vlak land zoals het onze, gonst er door mijn hoofd. Eigenlijk zouden we het meer moeten hebben van de zomerspelen. Mijn gedachtes gaan even de vrije loop. Jammer dat korfbal geen Olympische sport is. Heeft Erica zich daar wel genoeg voor ingezet?, het is toch met zekerheid een gouden plak. We gaan even terug naar de Olympische zomerspelen van 1920 en 1928: “Tijdens de Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen en tijdens Olympische Spelen 1928 in Amsterdam was korfbal een demonstratiesport. Het stond niet op het officiële Olympische programma, maar werd georganiseerd om de sport internationale bekendheid te geven” - Wikipedia Dat is toch bijna 100 jaar geleden. Waarschijnlijk heeft deze demonstratie niet het gewenste resultaat gegeven want we staan nog steeds niet op het programma. Tijd voor een nieuwe demonstratie lijkt me. Nederland maakt zich sterk om de Olympische zomerspelen van 2028 binnen te halen. Een geschikter moment is er wat mij betreft niet. Jesper Oele en Jeffrey Huibers zijn alvast geselecteerd voor het Olympisch demonstratieteam. Tegen de tijd dat ze moeten aantreden zullen ze aan een brace niet genoeg hebben denk ik nog maar dat mag mijn gedachte niet verpesten. 2028- Olympisch stadion Amsterdam. “Na een weergaloos duel tussen Nederland en Korea hebben de Nederlanders toch aan het langste eind getrokken. Door goals van onder andere Yannick van Hattem en Angela Hensbergen hebben de Hollanders dit demonstratie-toernooi gewonnen en zijn dus Olympisch kampioen”, klinkt er uit de speakers. Vanaf de tribune kijken Jeffrey en Jesper duidelijk geëmotioneerd toe. De speaker vervolgt: “Helaas voor de Nederlanders is aan dit toernooi geen officiële huldiging gekoppeld.” Het duurt even voordat het bij Jeffrey doordringt. Hij springt het veld op, omzeilt met krachtige sprongen de bewaking en weet bij de huldiging van de 100meter sprint de gouden medaille te stelen… De eindtune van De Wereld Draait Door brengt een eind aan mijn gedachtes. Matthijs prijst het boek van Nico Dijkshoorn nog aan. Het gedicht van Nico schiet nog even door mijn hoofd en ik aan OVVO 1. Je hebt moed en durf nodig om te verliezen maar des te meer om te overwinnen. Moedige beslissingen. De laatste minuten in Groningen... “Helaas”, denk ik, “nog steeds hekkensluiter.”
8
Onze Helden Deel 12
SELECTIELID VAN DE WEEK: BIBI BACKX, SELECTIE SPEELSTER UIT EIGEN JEUGD
Sommige spelers van de selectie zijn net nieuw, ken je niet zo goed en spreek je misschien weinig. Maar er zijn er gelukkig ook genoeg die sinds hun jonge jeugd in Maarssen spelen. Vandaag weer zo eentje, de ons allen welbekende Bibi Backx. Bij Bibi thuis is het net zo gegaan als bij menig korfbalfamilie. Zodra je kan lopen kan je een bal vangen, ga je mee naar het veld, en als je oud genoeg bent (of eerder) wordt je op korfbal gedaan. Vader en moeder zijn zeer bekend in en met het korfbalwereldje, waardoor het fanatisme om goed te presteren van thuis uit mee wordt gegeven. Bibi zelf hierover:‘Je kunt inderdaad wel stellen dat korfbal er met de paplepel in gegoten is bij ons thuis. In de jeugdteams hebben mijn ouders me zelfs nog trainen gegeven maar kleine kinderen worden groot en ontwikkelen een eigen mening en visie, niet waar? Het gaat natuurlijk veel over korfbal bij ons thuis. Ik woon sinds september niet meer bij mijn ouders, dus wat dat betreft ontkom ik een beetje aan alle kritiek. Mijn ouders zijn allebei vrij kritisch en zeggen waar het op staat. Daar ben ik ze overigens wel dankbaar voor, want je creëert daardoor wel een reëel zelfbeeld. Over het algemeen vind ik het wel leuk dat mijn ouders ook zo bekend zijn met het hele korfbalwereld. Daarentegen zijn er ook vaak genoeg momenten geweest waarop ik echt niets meer over wedstrijden wilde horen en er ook weleens iets anders dan korfbal besproken kon worden.’ Broer Tim speelt in OVVO/DeKroon 1 en broertje Joep in OVVO/DeKroon A1. Bibi zelf speelt dit seizoen met OVVO/DeKroon 2 in
9
de reserve Lotto Korfbal League, kortom: een echte korfbalfamilie, zoal we er zoveel kennen. ‘Het is wel grappig dat ik sinds lange tijd niet meer een teamgenoot ben van één van mijn broers. Ik heb aan aantal jaren bij Tim in de A1 gespeeld en mijn laatste twee jaar junioren met Joep. Op wat gemopper op elkaar na, ging dat eigenlijk altijd erg goed. Vooral met Joep had ik altijd wel een band in het veld, wij begrepen elkaar. Voor Tim heb ik nu natuurlijk erg veel waardering. Ik zit toch wel als trotse zusje te kijken naar hem vanaf de bank iedere zaterdag. Ik vind dat hij zich erg goed staande houdt in de League.’ Toen Bibi in de junioren bij OVVO/DeKroon speelde zocht ze de uitdaging in Driebergen bij concurrent dalto. Broer Tim had dat eerder ook gedaan maar is inmiddels gelukkig ook weer terug in Maarssen. Ze speelde toen opeens tegen OVVO/DeKroon A1 en dat moet toch een vreemd gevoel geweest zijn. Ze speelde zich wel in het districtsteam van regio Oost en deed daar waardevolle ervaringen op. ‘Ik kijk zeker positief terug naar mijn tijd bij Dalto. Ondanks het feit dat het me niet heeft gebracht wat ik gehoopt had, heb ik er wel veel geleerd. Ik ging naar Dalto, omdat ik heel graag Ahoy wilde halen en me persoonlijk wilde ontwikkelen. De concurrentie was echter groot en ik heb toen het onderspit moeten delven. Toch denk ik dat ik er wel beter en sterker door ben geworden. Van trainsters als Marijke Graafsma, Mariska Veldheer en zelfs onze Oele heb ik een hoop opgestoken. Dalto is een hechte en gezellige club en ik heb veel mooie dingen mee gemaakt met de mensen
Onze Helden Deel 12 daar. Echter, uiteindelijk is het toch het spelletje waar je het voor doet. Bij OVVO werd ik als speelster toch meer gewaardeerd en erkend. Bovendien is en blijft het je club. Nu speel ik inmiddels alweer bijna drie jaar bij OVVO en weet ik niet anders meer. ‘ Terug naar Maarssen dus, eerst in de A1 en nu in het tweede team. Na een mooi begin en spannende wedstrijden is OVVO/DeKroon 2 helaas toch afgezakt naar de laatste plaats in de reserve Lotto Korfbal League. Een beetje net als bij OVVO/DeKroon 1 kan ons 2e het niveau aan en gaat het prima mee maar in de eindfase gaat het mis. Voor veel jonge spelers, waarvan Bibi er een is, is het een waardevolle ervaring waar je gewoon beter van wordt. ‘Dat wij met 2 in de Korfbal League mogen uitkomen omdat het 1e vorig jaar was gepromoveerd, is natuurlijk fantastisch. Op voorhand had ik niet verwacht dat we zo goed met het niveau mee zouden kunnen gaan. Na een paar goede overwinningen in het begin van het seizoen op Deetos 2, Nic 2 en KZ 2, hebben we velen wel versteld doen staan en hoge verwachtingen opgeroepen. Helaas hebben we deze lijn niet echt door
10
kunnen zetten en grijpen we iedere keer net mis. Het is best frustrerend als je als team de hele wedstrijd bij kunt benen, zelfs af en toe een voorsprong kunt pakken, maar dan uiteindelijk toch geen punten binnen kunt slepen. Met mijn persoonlijke ontwikkeling gaat het goed. Het is een leerzaam jaar, mijn eerste jaar senioren op Reserve League niveau. Je komt toch vaak tegen wat oudere, meer ervaren speelsters. Het zorgt bij mij voor een extra trigger, de hele sfeer en entourage van de League. Met Maarten van Woerkom als trainer/coach en talentvolle en gemotiveerde spelers en speelsters naast me, kom ik goed tot mijn recht.’ Er gebeurt heel veel binnen de vereniging nu we in het korfbalwalhalla spelen en op veel fronten ontwikkelt de club zich. Ook Bibi draagt haar steentje bij door onder anderen het trainen en coachen van OVVO C2. In deze drukke korfbaltijden een aardige tijdsopoffering. Bibi studeert naast al het gekorfbal International Business Administration aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. ‘ Mijn studie vergt meer zelfstudie dan dat ik echt aan contacturen kwijt ben. Zo heb ik veel vrije dagen waarop ik kan studeren/werken.
Onze Helden Deel 12 Ik heb daarnaast een bijbaantje voor 12 uur in de week. Het is met de C2 zo geregeld dat ik iedere dinsdag trainen geef en Jacqueline iedere donderdag. ’s Zaterdags coach ik altijd, mits het te combineren valt met mijn eigen wedstrijd. Ik haal er erg veel voldoening uit, want het zijn leuke, brutale kinderen die mij als trainster ook uitdagen. Bovendien zitten er een paar spelers in die dicht tegen de C1 aanzitten en talentvol zijn. ‘ Zoals eerder beschreven in de voorbeschouwing zijn dit de weken waar het om gaat. OVVO/DeKroon 1 zal zich moeten handhaven, anders moet ook OVVO/DeKroon 2 automatisch een klasse lager gaan spelen. We staan slechts een puntje achter op DeetosSnel, dus er kan nog van alles gebeuren. ‘Ik hoop natuurlijk met heel mijn hart dat we (het 1e) zaterdag tegen Blauw-Wit winnen en Deetos geen punten meer zal pakken. Ik denk dat het voor ons heel lastig wordt om tegen KZ of Dos punten te pakken, dus zaterdag is wel een van de belangrijkste wedstrijden van het seizoen. Uit tegen BW vond ik ons echt een klasse beter, met name in de eerste helft, maar hebben we het uiteindelijk weer niet waar kunnen maken. Laten we hopen dat we zaterdag thuis met alle supporters en in goede vorm de wedstrijd naar onze hand kunnen zetten. Winnen we tegen BW, dan zijn we natuurlijk als nog niet klaar. Deetos heeft de afgelopen weken laten zien dat ze ook moeilijke wedstrijden kunnen winnen en kunnen ons zo nog verrassen door nog meer punten te pakken. We moeten het maar per week bekijken. Eerst zaterdag winnen!’ We hebben hier een dame voor ons die weet wat ze wil in het leven en een hectisch leven goed weet te organiseren. Maar als we even op het korfbal terug komen. Is het niet zo dat elke speler van 2 het liefst in 1 speelt? Als deze ontwikkeling zich doorzet, waar
11
eindigt het dan voor Bibi? ‘Ik heb werkelijk nog geen idee. Ik zou het geweldig vinden als OVVO in de League blijft. Dat betekent nog een seizoen top korfbal. Ik denk dat iedere selectiespeler niets liever wil. De vraag is natuurlijk of alle huidige selectiespelers en speelsters zullen blijven mochten we in de League blijven, maar ook als we zullen degraderen. Mijn ambitie is natuurlijk om ooit in het 1e te spelen, maar dat is afhankelijk van mijn ontwikkeling, trainer/ coach, niveau en concurrentie. Ik zal er in ieder geval voor blijven gaan, dat is een ding wat zeker is! ‘
Onze Helden Deel 12 Column Danny L. Nic. uit Deutschland De wedstrijd tegen Nic/Spangalis College stond op het programma, en ik kon met Manuel meerijden naar het hoge Noord’n. Enkele dagen voor de grote reis hadden we het zo afgesproken, dus zo geschiedde. In mijn hoofd had ik beelden van besneeuwde bergtoppen en rendieren, dus voor de zekerheid had ik een dikke jas aangetrokken. Rond vier uur vertrokken we. Het was niet druk op de weg, dus na iets meer dan een uur rijden reden we richting Lemmer. Ik keek naar buiten, zag de Hollandse wolken laag boven de velden hangen en dacht aan Rintje Ritsma, de beer van Lemmer, toen Manuel ineens vroeg: “Deze McDonalds?” Ik schrok op uit mijn dagdroom en knikte: “Prima!” We parkeren de auto en stappen uit. Als ik richting de ingang van de McDonalds loop, schrik ik me een ongeluk: binnen zie ik de harde kern van de Blue White Army zitten. Pim Brouwer, Michael Colijn, Evert Jan de Vries.. Allemaal zijn ze er. Ze zwaaien en lachen me toe, terwijl Pim nog een doos kipnuggets laat aanrukken. Dit kan geen toeval zijn! Dit kan niet meer misgaan… We vervolgen onze weg niet veel later om in Groningen de punten op te halen. Uren later. Het is mis gegaan. Na een goede eerste helft, kwam Nic. binnen vijf minuten na rust terug in de wedstrijd. Er op en er over, dat gold voor vanavond zeer zeker. Tel daar wat twijfelachtige beslissingen van trainer Frits bij op, en de emotie is compleet. Teleurgesteld zoekt iedereen zijn of haar auto weer op, Frank Cappon zwaait nog even naar het Groningse Thialf-stadion, en we rijden weer richting Utrecht. Manuel en ik rijden ook in de donkere nacht. Onder de prachtige sterrenhemel praten we wat over koetjes en kalfjes. Vlak voor Heerenveen zien we een auto staan, waar heel groot Polizei op staat. “Die is een eind uit de buurt.” Zeg ik nog. Manuel lacht, maar stopt met lachen als we het bord “wilkommen in Deutschland” passeren. Heerenveen blijkt niet Heerenveen te zijn: we zijn totaal de verkeerde kant op gereden. Ik voel in mijn zak en kan gerustgesteld ademhalen als ik voel dat ik mijn paspoort bij me heb. Over Duits grondgebied zoeken we onze weg terug naar waar de reis begon: Groningen. Zo’n twee en een half uur later rijden we de provincie Utrecht binnen. Ergens in de buurt van Hilversum, voeren Manuel en ik een prachtig gesprek over religieuze zaken, terwijl de radio heel zacht hele oude klassiekers speelt… Ik staar uit het raam en mompel zacht: “De romantiek van een nachtelijke autorit.” Danny van der Linden
12
Onze Helden Deel 12
BWA ON TOUR GRONINGEN!
Zoals u in vorige editie van Onze Helden heeft kunnen lezen, is de BWA wederom on tour geweest. Dit keer niet zomaar een tripje, het verre Groningen werd bezocht! Op weg naar hopelijk twee punten begon de dag al vroeg voor de harde kern van de BWA. Het is 12:15 uur, zaterdagmorgen in de Van Lingelaan. Het weekend is een dag eerder eigenlijk slecht begonnen. Michael heeft vrijdagavond met pokeren zijn vermogen kunnen vergroten, wat niet paste in het plaatje wat vorige week werd geschetst. Er was maar één iemand die naar eigen zeggen niet zijn eigen geld verloor, dat was Maarten. Na een gezellige vrijdagavond, waar een nodig biertje gedronken werd, was het een bijzonder stroeve morgen. Gelukkig was het mooi weer toen de gordijnen werden open getrokken; een strak blauwe lucht. Dit moest een mooi voorteken zijn. Toen mijn lieftallige moeder mij op vrolijke wijze ´goedemorgen´ wenste, wist ik het zeker. Dit moest een topdag worden! Laten we snel terugkeren naar die zaterdagmorgen. Menig Maarssenaar slaapt nog, maar daar weet Pim gelukkig snel een einde aan te maken. Luid toeterend komt hij de straat binnen scheuren in zijn (OVVO?-)blauwe Ferrari. De bolide wordt gepakeerd, waarna snel de tas in de auto wordt gegooid. Een doos AA-drink was voor Pim een geweldige opsteker vanmorgen. Na de auto geprepareerd te hebben kon de trip beginnen. Eerst langs de eigen hal in Maarssen, waar verzameld werd om te vertrekken met ´die andere Helden´. U leest het goed, OVVO/DeKroon 5 moest wederom aantreden vandaag. Pim en Michael reden met zijn tweeën rustig, zoals we van Pim gewend zijn, richting Vinkeveen. De Vinken 2 zou het eerst slachtoffer worden op deze heugelijke dag. Helaas verliep dit iets anders dan gepland. Het spel was redelijk, maar de score ontbrak. De mooiste goal van de dag viel op naam van Pim Brouwer. Nadat Michael een stip miste, werd hij hier niet vrolijk van. Er werd een paar keer flink tegen de paal getrapt, waarna er opeens een bal richting de korf kwam. Pim bleek de bal te hebben kunnen oprapen en schoot zomaar binnen. Luid protest van Vinken tevergeefs, de goal werd goedgekeurd. Na deze eerste nederlaag werd er vast een biertje gedronken in de kantine van sporthal De Boei, te Vinkenveen. Inmiddels waren ook Evert Jan, Dennis Fokker en Melvin van Alem gearriveerd. Er werd besloten snel de auto in de stappen, om koers te zetten richting Groningen. Er was echter één maar: na een zware wedstrijd moet er gegeten worden. Pim en Michael besluiten dan ook dat er maar snel een MacDonalds bezocht moet worden. De andere
13
Onze Helden Deel 12 auto stemde hiermee in, maar het verhaal kreeg een negatieve wending. Met hongerige buiken werden de eerste drie MacDonalds´ gemist, waardoor Michael en Pim toch wel ongerust werden. Uiteindelijk werd er gestopt in Lemmer, nadat we de vrachtwagen van de Mac al voorbijgereden werden. Saillant detail was dat Pim deze vrachtwagen al van grote afstand herkende, dit kan geen toeval zijn. Eenmaal in Lemmer aangekomen druppelde de gasten in de andere auto ook langzaam binnen. Pim wist voor €15,00 eten wist te bestellen, en dit uiteraard ook allemaal opat. Michael en de rest volgende op een goede afstand! Inmiddels kwam er ook een hele grote, kale man binnen. In zijn schaduw een klein mannetje, dat heel hard kan lachen. Manuel en Danny L hadden de Mac ook gevonden, wat puur toeval was. Uiteindelijk zetten we onze trip voort. Via de A7 kwamen we bij Groningen uit. Het kon nooit ver meer zijn. Uiteindelijk kwamen we bij een mega sportcomplex uit. Wij stapten enthousiast uit, met trommel en vlaggen in de hand. Hier moest het zijn! Helaas kwamen we bedrogen uit, we moesten in de hal ernaast zijn! Dit stuk was natuurlijk niet te lopen, waardoor Pim zijn Ferrari weer startte. Bij de mevrouw van de kaartverkoop werden we nog in de verleiding gebracht om een heuse Nic sjaal te kopen. Dit leek ons voor de rookontwikkeling in de hal beter van niet, en zo stapten we de prachtige sporthal binnen. Een hal met tribunes aan beide kanten, die helaas maar magertjes gevuld waren. De doeken werden opgehangen en we waren zelfs voor aanvang van OVVO/DeKroon 2 aanwezig. Dit betekend voor menig BWA-er maar één ding: eten en drinken! Zo liepen wij door naar boven, waar de bar werd opgezocht. Max Kool en Martijn Roos waren ook aanwezig. Zij mochten helaas nog niet van het, minder lekkere, Amstel bier proeven. Uiteraard bestelden wij wel een paar biertjes, en natuurlijk een paar AA´tjes voor Bob Pim! Ook lieten we ons verleiden tot een broodje kroket en frikadel. De omzet werd weer omhooggedreven! De OVVO supporters druppelde langzaam binnen, waarna het tweede slechte nieuws van de dag binnen kwam. Onze A1 was gedegradeerd, omdat Fortuna gewonnen had. Een nare domper, zeker na het ontgoochelende verlies van de Helden van 5! De kantine werd weer opgezocht om wat te drinken. Tien minuten voor tijd zat de tribune inmiddels aardig vol. Vele mensen met een blauw wit hart hadden de tocht weten te maken. Velen koppelde de wedstrijd ook aan familiebezoek, waardoor het allemaal de moeite waard was. Zoals u weet startte Onze Helden prima aan de wedstrijd. Met drie punten voorsprong werd de kleedkamer opgezocht. Helaas mocht het niet baten. Na twintig belabberde minuten in de tweede helft, was het tij niet meer te keren. OVVO/DeKroon zou geen punten meenemen uit Groningen. Verslagen zochten we de kantine weer op. De teleurstelling was groot bij spelers en fans. Er werd besloten weer naar huis te gaan. Een zeer aangename gast voegde zich bij het tweetal in de blauwe Ferrari. Joep B, beter bekend als ´die kakkerlak´, nam plaats op de achterbank. Er werd wat nagesproken over de wedstrijd, totdat we opeens verblind werden door een felle flits. Er gold een maximaal snelheid van 70 km/u op de rondweg; wij reden minstens 95. Het was tekenend
14
Onze Helden Deel 12 voor de dag van vandaag; het zat wederom niet mee. Inmiddels was Joep B. ingestapt met één keiharde eis: er moest nog gegeten worden onderweg, hij rammelde van de honger. Er werd wederom een Mac bezocht, waar we de MacDrive pakten. Iedereen bestelde wat te drinken en een happie. Nadat we onze bestelling aanpakten en nog even bleven staan, ging het raam wederom open. Een jongeman keek ons aan en kwam met de mededeling: “alstublieft, uw bestelling!” Elkaar enigszins verbaast aankijkend, namen de zak aan. Een zak met gratis eten; dit was toch een meevaller van vandaag! Inmiddels reden we terug naar Maarssen-City. We reden onze mooie stad weer binnen en stopten bij het Harmonieplein. Michael en Joep zouden nog een biertje gaan drinken. Zelfs de altijd charmante bardame van De Symfonie had medelijden met ons. We kregen een heerlijk Heineken Icecold biertje van haar, waarna we besloten richting De Schavuit te gaan. Daar zou Arjen van de Klis wachten op ons. We dronken daar nog één biertje, waarna we besloten richting de mooiste straat van Nederland te lopen. De Van Lingelaan werd bereikt, waar er een einde kwam aan een lange, gezellig, maar toch ook teleurstellende dag. Weer geen punten, nog steeds op degradatie. Zal het OVVO/DeKroon aankomende zaterdag wel meezitten. We hoeven in ieder geval niet on tour. Er wordt gespeeld tegen Blauw Wit uit Amsterdam. U weet nog wel, die ene wedstrijd….. De BWA zal er in ieder geval wederom bij zijn. ‘Vechten’ voor die laatste kans, alles of niets, bloed, zweet en tranen…. De druk word steeds groter, we moeten echt winnen! Ik zie u graag aanstaande zaterdag in de OVVO-hal, om de broodnodige punten voor OVVO/ DeKroon binnen te slepen. Voor deze wedstrijd geld voor al het publiek maar één ding. Niet alleen voor de BWA, maar iedereen die onze mooie club een warm hart doordraagt:
Kom laat je horen, voor OVVO 1………….
15
Onze Helden Deel 12
SUPPORTER AAN HET WOORD DITMAAL BWA SUPPORTER PETER DE FEIJTER
D
eze week een echte supporter aan het woord. Hij kwam een paar jaar geleden bij de club, speelt dit seizoen niet meer, maar is bijna elke week aanwezig bij het eerste! Ook schitterde hij ooit in de A1 tegen dalto! Wie herinnert zich dit niet? We hebben het hier over Peter de Feijter! Wat betekent OVVO/DeKroon voor jou? Veel. Ik ben toch stiekem bekend geraakt met het OVVO-virus, waar ik al eens mensen over hoorde praten. Ik ben eigenlijk alleen maar soms aanwezig bij wedstrijden van oud teamgenoten en het eerste, maar ik proef de gezelligheid nog steeds op het puntje van mijn tong. Ik wil zo ver het kan aanwezig zijn bij echte OVVO momenten. Ik draag mijn steentje bij als een realistische supporter van OVVO, door een subjectieve bril. Wie is je favoriete speler? Alle selectie spelers zijn een geweldige prestatie aan het leveren, maar als ik daadwerkelijk er één moet noemen is Stijn dit seizoen mijn favoriete speler. Het is geweldig om te zien hoe Stijn zijn afstandschot zo heerlijk kan afmaken. Zijn acties zijn vaak doeltreffend en ik hoop dat hij die vrije ballen mag blijven nemen, die zitten nu toch wel op zo’n 90% denk ik. Ook vind ik de beleving bij Stijn erg groot. De foto van het gezicht van Stijn, zittend tegen de boarding na Deetos-uit, spreekt boekdelen. Ik vind zeker niet dat de rest van 1 onder doet aan het niveau, maar ik kan toch echt het meest genieten van Stijn. Wat vindt je van de prestaties tot nu Geweldig, ook al staan we op de afgrond van degradatie. Wie had überhaupt gedacht dat we vorig jaar na een wisselvallige zaalcompetitie toch nog 2e gingen worden? VADA, een maatje te groot? Niet dus. De grote finale tegen KVS zal toch wel ons einde worden want de korfballeague is veel te hoog gegrepen…. En een extra wedstrijd de BWA tegen blauwwit is natuurlijk ook geweldig…. Maar toch de korfballeague bereiken en zelfs tot nu toe 6 punten halen! Met wat meer ervaring en fortuin had het zeker een nog beter lot verdiend. toe?
Wat vindt je van de sfeer bij de club? Als een onschuldig persoon kwam ik jaren geleden eens op de proef meetrainen met de A2/A3. Ik was destijds nog A1-speler bij c.k.v. Vogel. Een kleine intieme club, waar iedereen elkaar echt goed kent, maar het niveau zeker te laag ligt. Ik wilde wel eens hogerop dus verliet ik de club. De eerste paar weken als lid van OVVO was ik overdonderd van de massaalheid van de club, en daarbij ook de onderliggende relaties tussen personen, teams en leiding. Je moet écht iets van je laten zien(dat hoeft niet persé op korfballend gebied) om hogerop te komen. Dit is deels kenmerkend voor de sfeer binnen OVVO. Met hoogtepunten als enorm veel raak schieten, opmerkelijk accurate invalbeurten in de A2 en zelfs een hele wedstrijd in de A1 tegen dalto heb ik toch fantastische wedstrijden meegemaakt. Ik merkte dat ik gewaardeerd werd en daardoor de vereniging eigenlijk op z’n best leerde kennen: gezellige vriendschappelijke relaties, enorme roddels, soms subjectieve beslissingen en natuurlijk de BWA. Ik voelde me thuis. Bier drinken onder de douche, met boze ouders die heel lang moesten wachten tijdens uitwedstrijden, geschminkt met een schorre stem tijdens wedstrijden van 1 en zoveel gezellige teamavonden. Ik heb dit alles wel moeten laten schieten voor mijn studie in Eindhoven. Maar bij deze wil ik mededelen dat ik volgend jaar als AR waarschijnlijk terugkeer in de gelederen van deze mooie club.
|Tekst: Robin Brouwer, Michael Colijn & Evert Jan de Vries| | Grafisch vormgever: Melvin16 van Alem | Foto’s: Actiefotografie.nl & Rene Oosterom|
