le p o n t a c t u e l
=9
l e pont act uel onregelmatig verschijnend mededelingenblad van Stichting Le Pont, brug tussen Nederland en Benin Redactie: Karel N.L. Grazell Jisperveldstraat 546 1024 BB Amsterdam Tel: 020-6363685 – mobiel 06-28171419 – www.lepont.nl –
[email protected] ABN-Amro 492255075 KvK 34201646
LS,
Amsterdam, maart 2008-03
Het gaan weer de dagen worden voor Paaseieren en de Mattheus Passie. Het begin van een nieuwe tijd. Ook Le Pont komt met nieuws. Daar is allereerst het project voor zeepzieden en palmoliepersen. En vervolgens het schoolbanken-gebeuren. Dan: uitbreiding van ons bestuur. En… de voorbereiding van een tentoonstelling in Amsterdam over Benin. De naam van de expositie: Kijk op Benin. We wensen u een goed voorjaar!
oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo Mocht u eventueel geen prijs stellen op toezending van deze nieuwsbrieven, dan bieden we u – uiteraard – de gelegenheid deze stop te zetten: mail ons dan. Ook als u nog niet geabonneerd bent en u stelt prijs op regelmatige, gratis toezending, kunt u ons mailen:
[email protected]
LE PONT HIELD ONLANGS EEN BESPREKING MET DE VRIJE UNIVERSITEIT OMTRENT DE MOGELIJKHEDEN VAN STAGE-LOPEN DOOR STUDENTEN IN BENIN.
Om op school te ZITTEN is ook geld nodig Lesgeven vraagt om schoolbanken. In Benin vind je in heel wat klassen geen stoelen, geen tafels. Daar zitten de kinderen op een steen, met een schrift op schoot. Zo leer je nou niet bepaald met plezier je Beninse Jip en Janneke. In Heerlen bracht het personeel van de school voor leerlingen met psychiatrische problematiek, De Buitenhof, geld bijeen om in Benin een aantal kinderen van hun zitstenen te verlossen en schoolbanken te geven.
zo is het nog niet, zo gaat het wèl worden…
Men heeft Le Pont de opdracht gegeven dit te verzorgen. Dat gaat binnenkort gebeuren. Dan zien de klaslokalen van de school in Goentoëto in Benin er uit zoals klaslokalen er uit horen te zien: keurig de schoolbanken in de rij.
Pythons hebben het voor het zeggen Karel N.L. Grazell
Moet je weten: daar is de tempel van voodoo. En die is overvol met meterslange pythons. Ze liggen (een door elkaar zooitje) in hun hok en als ‘t avond is, gaan ze uit, het horeca-bos in, voor hun snacks en glaasjes bloed.
Offer. Aanbid. Doe een wens. Of stel een vraag. Bevrijd m’n buik van het beest, dat me ziek maakte. Straf die man die m’n vrouw heeft gestolen. Is het geluk op weg naar m’n hut? Geef me een goede oogst, en laat de prijs van katoen stijgen. Hoeveel kinderen zullen we krijgen? Leg ’n python
om de hals van je toekomst
‘Constigh huysjen’ voor persen en zieden
Een nieuw project van Le Pont! Vodomé is een dorp in Z.W. Benin. Daar is een vrouwengroep gevormd, die zich bezig houdt met het opzetten van een bedrijf. Dat gaat zich richten op het persen van palmolienoten. Het is de bedoeling dat een deel van het resultaat inderdaad in de vorm van olie wordt verkocht, maar er wordt ook een deel ‘gezoden’ (zoals de vakterm luidt) tot palmoliezeep en ook die wordt op de markt gezet. Voor deze uiterst ambachtelijke bedrijvigheid gaat Le Pont een onderdak bouwen en draagt daarmee bij aan de verdere ontwikkeling van de dorpsgemeenschap. De donor is de Stichting Kici (bekend van de kledinginzamelingen in ons land).
Straks openen we
een tentoonstelling over Benin Tijd: van 1 mei tot en met 30 juni aanstaande. Locatie: Openbare Bibliotheek Amsterdam, winkelcentrum Amsterdamse Poort. Adres: Bijlmerplein 93, Amsterdam. Openingstijden: ma: 12-5, wo:10-5, do: 12-8. vr: 2-5, za: 11-4. Toegang: gratis. Officiële ontvangst: 20 mei, 4.30 (begin lezing). Sponsor: NCDO. Organisatie: OBA en Le Pont.
wordt de mode waterzakjes In Amsterdam, belangrijk modecentrum, woont modeontwerpster Marlijn Franken. Ze heeft in het kader van haar collectie iets heel aparts bedacht, namelijk kleding (jurken) van waterzakjes uit Benin. In dit West-Afrikaanse land wordt namelijk veel drinkwater in verpakking verkocht: in diafane plastic zakjes met een inhoud, genoeg voor één consumptie. Het gaat om zuiver drinkwater, zo uit de fabriek. Tijdens de opening van de tentoonstelling ‘Kijk op Benin’ zal ze enkele ontwerpen showen
.
--------------------------------------
bericht van voorzitter Kees Berkman (buiten de redactie om)
Karel N.L. Grazell wordt
80 Op 3 april wordt onze adviseur en redacteur tachtig jaar. Zoals u weet, is hij onze marketing-adviseur. Hij heeft de Stichting Le Pont op de markt gezet, gepositioneerd: USP (Unique Selling Proposition), marketing-approach, direct-marketing strategy, werving. Daarnaast houdt hij zich bezig met de ‘producten’ die wij bieden: beziet de communicatieve zijde ervan, stelt bij, innoveert, kijkt bovendien naar de mogelijkheden van alles voor de betrokken Beninse bevolking. Ook de promotie is in zijn handen: van beurzen tot folders. Momenteel heeft hij o.m. de supervisie van de in dit blad aangekondigde expositie. Tenslotte voert hij de redactie van deze nieuwsbrief, zorgt ook voor het ontwerp, en schrijft de Beninse gedichten. Karel is ooit journalist geweest en heeft daarna jarenlang in de reclame gewerkt, waar hij creatieve leiding had in grote en middelgrote, nationale en internationale reclameadviesbureaus. Additioneel was hij ook een tijdje marketing-manager bij een groot bureau. Nu werkt hij al jaren als vrijwilliger. Ik taxeer dat hij tussen de 2 en 3 dagen per week alleen al aan Le Pont wijdt. Wat de literatuur betreft: ooit werd hij door velen gezien als een interessant vernieuwer van de poëzie. Hij werd gelanceerd door W.F. Hermans. Z’n lijst van vooral poëtisch werk toont in de Koninklijke Bibliotheek ver over de honderd titels. Daarnaast draagt een monument in Helden-Panningen
een gedicht van hem, zo ook de Molen van Sloten in Amsterdam. Hij is stadsdeeldichter van het Amsterdamse ZuiderAmstel. Hij werd verschillende malen genomineerd en won enkele literaire en reclameprijzen.
Mede namens het overige Bestuur en de Raad van Advies van Stichting Le Pont wens ik Karel van harte geluk. Zonder hem was Le Pont nooit zo ver gekomen. Op 20 mei tijdens de officiële opening op de genoemde expositie zullen we hem huldigen. Ook de Beninse overheid zal hierin bijdragen.
stage
‘Stage lopen in Afrika? Dat hoef je mij geen twee keer te vragen. Natuurlijk, heel graag zelfs! Waar naar toe dan? Benin? Waar ligt dat dan?’ Met deze woorden begon mijn stage-avontuur in Benin. Ene meneer Berkman van Stichting Le Pont had mijn professor opgebeld met de vraag of er misschien een student hydrogeologie was die naar Benin zou willen voor een stage. Om daar mee te helpen bij een waterproject. Het was de bedoeling dat ik een begin zou maken met het aanleggen van een hydrogeologische database (dus het verzamelen van gegevens van de bodem en het grondwater) van het departement Mono. Deze gegevens zullen gebruikt worden voor de plaatsbepaling van nieuwe drinkwaterputten. De locatie van deze putten bepaalt men nog steeds vaak met behulp van een wichelroede. Verder moest ik mijn kennis overdragen aan een Beninse student, zodat die het werk voort kon zetten. Met veel enthousiasme vertrok ik op 18 september 2007 naar Benin. Met studente Pélagie (en met Phyllipe van Le Pont) ben ik ruim een maand het veld in geweest om metingen te doen, bodemprofielen te schetsen en data van bestaande putten te verzamelen. Uren rijden over slechte wegen, sjouwen met zware apparatuur in de brandende zon. Gelukkig hielpen de dorpelingen vaak mee; ze trokken het werk bijna letterlijk uit je handen. Buiten het werk heb ik natuurlijk ook culturele uitstapjes gemaakt en heb ik andere projecten van Le Pont bezocht, zowel in Mono als in Ouémé. Ook bracht ik regelmatig bezoekjes aan de familie van Pélagie en aan vrienden, familie en kennissen van de mensen van Le Pont Benin. Ik moet zeggen dat ik erg onder de indruk ben. Benin is een mooi land met hele lieve mensen. 10 januari 2008 kwam ik terug. Benin zit steeds in mijn hoofd. Ik zal het nooit vergeten. Diane van Beek (voor meer: dianevanbeek.waarbenjij.nu)
MOGEN WE U VOORSTELLEN: EEN NIEUW BESTUURSLID Sinds kort is er een nieuwe man tot het bestuur toegetreden. En wel drs. Jaap Wortel. Hij is geboren in Zaandam, 1955. In de zeventiger jaren studeerde hij bedrijfseconomie aan de Universiteit van Tilburg. Daarna kwam hij in dienst van de afdeling Financiën bij de gemeente Den Haag. Zo was hij daar 6 jaar lang verantwoordelijk voor de gemeentelijke begroting en de jaarrekening. In 1990 werd hij financieel directeur bij de dienst Stadsbeheer en later algemeen directeur. Tenslotte was hij ook nog waarnemend gemeentesecretaris. Buiten zijn functie om was hij bestuurder van diverse organisaties op vooral sociaal gebied. Nu is hij onder meer bestuurder van de Stichting Musicians without Borders, een wereldwijde organisatie in charitatieve zin. Hij heeft zich uit z’n werk teruggetrokken en woont nu in Broek in Waterland, waar hij als hobby onder meer schapen houdt.
