Maandag 28 juni 2010, Balk Van 23:00 uur – 1:30 uur heeft één van ons beiden beetje kort maar goed geslapen, de ander kon de slaap niet vatten omdat er iemand nogal stevig lag te snurken op onze kamer. Eén keer raden hoe de rollen verdeeld waren? Sorry Jan Wietse, ik hoop dat je vannacht beter slaapt. Om 2:00 uur uitgecheckt, leuke verassing die drankrekening, niet echt. Ons lunch pakket in plaats van ontbijt staat al klaar, prettig geregeld. De laatste party poopers stappen nog in de lobby rond, ze vinden het nogal raar dat wij nu gaan rijden. Tommy zijn dienst zit er nu ook net op nog even met hem gesproken. Nog even wachten tot Marco en Anita ook zover zijn en om 2:15 uur rijd de GTA trein eerst richting Milaan. Dat is een stukje om, maar rijd gemakkelijker dan de route langs het meer. Als we één keer op de juiste route richting Gothard tunnel zitten kan één van ons beiden een beetje slaap in halen. Na een uurtje rijden we Zwitserland binnen en ondanks de vele wegwerkzaamheden in Zwitserland lees snelheid beperkingen zijn we voor 7 uur al in Duitsland. Bij het eerste pomp station na de grens de tank gevuld, blijkt er ondanks 2 dezelfde motoren en het zelfde tempo toch wel een verschilletje te zijn in het verbruik. Echter de één rijd op een octaan gehalte van 95 en de ander op 98. Dat maakt blijkbaar toch echt het beloofde verschil voor het verbruik? Nu beide Shell V power Racing met een octaan gehalte van 100 getankt, kost een paar centjes maar dan heb je ook wat. De tijd dat de benzine in Duitsland goedkoper was dan bij ons is overigens definitief voorbij! In Duitsland waar mogelijk lekker door gereden, snelheid onbeperkt is op de 61 jammer genoeg ook maar beperkt aanwezig. Een keer of wat kort gestopt, handig dat lunchpakket, daar komen we de morgen wel op door. Vlak voor de Nederlandse grens nog een keer getankt, wel grappig, het verbruik is nu precies gelijk.
Kort na de middag rijden we Nederland binnen, verkeerstechnisch redelijk gunstig wel. Bij Apeldoorn nog een keer kort gestopt, de ene GTA is bijna thuis (Deventer) en de andere gaat richt het Heitelân voor het laatste stukje van reis. We hebben best gezellig met elkaar opgetrokken, zeker voor herhaling vatbaar. Afgesproken om contact te houden en om binnenkort onze eigen buitenlandrit te organiseren bij de Friese lago’s. In praktisch dezelfde reistijd als op de heen reis JW afgezet in Workum. Alle souvenirs voor de verzameling uitgeladen dat wordt een extra plakboek. Om 16:00 uur ben ik ook thuis, het is te doen zo’n lange rit als je om de beurt stuurt, maar waarschijnlijk mooier om er 2 dagen over te doen en een bergpas mee te pakken in plaats van de Gothard tunnel. De GTA heeft zich op een probleempje met de richting aanwijzers na, dat thuis voor vertrek ook al eens speelde, ondanks een paar extreme belastingen ruim 3.000 km goed gehouden, heel goed. Alles bij elkaar een prima ervaring met meest hoogte en een paar dieptepuntjes, maar eens kijken waar de volgende buitenlandrit van de club naar toe gaat? Nu eerst even 4 maandjes werken, voor de volgende grote reis. Intussen ga ik alvast maar nadenken over mijn reisplannen voor 2011. Preventief een paar vakantiedagen bijkopen? Groeten Henk p.s. Ook wel aardig om even te vermelden de Stanley Rosella’s in de voliere, net gekocht en gekoppeld zitten intussen stevig te broeden op 5 eieren. Dat ligt toch een stuk minder gecompliceerd dan bij mensen.. Of zou het gewoon dom geluk zijn?
Zondag 27 juni Arese Italië Na het ontbijt eerst via 3 verschillende nummers geprobeerd om het museum telefonisch te bereiken, totaal geen reactie.
Toch de gok maar gewaagd en naar Arese afgereisd, wonder boven wonder is het museum vandaag mooi wel open, vooral Marco was super blij. Het Italiaanse Alfa Romoe register uit Milaan viert hier vandaag blijkbaar haar privé feestje. Er staan een paar heel erg mooi auto voor de deur van het gebouw tegen over het museum. Jammer genoeg mogen wij niet daar binnen ook even een kijkje nemen. We mogen we tegen billijke prijzen souvenir shirts en stickers kopen, helemaal niet verkeerd. In het museum is het heel rustig, er ontbreken een aantal auto’s ten op zichtte van vrijdag, maar wel mogen we nu op de verdieping waar vitrine kasten vol modellen van alle types staan. Unieke collectie die net als de rest van het museum hoog nodig afgestoft moet worden. Eigenlijk ronduit belachelijk hoe onverzorgd de hele boel er bij staat, lijkt wel alsof er vandaag ook helemaal geen toezicht is. Als de eerste deur van een eerste klassieke auto geopend wordt, volgen er al snel meer. Wij hebben met zijn drietjes in de Alfa Romeo taxi gezeten, Anita heeft een foto gemaakt als wettig bewijs………… In ieder geval wel een unieke mogelijkheid om foto’s van allerlei technische details, heel bijzondere en goed doorgedachte techniek op de klassieke race auto’s. Wij zien weer heel andere dingen dan tijdens ons eerst bezoek en Marco neemt zich voor om later in dit jaar het museum nog een keer te bezoeken. Kan hij waarschijnlijk ook beter niet te lang mee wachtten , denk dat het in huidige vorm op de huidige locatie geen lang leven meer beschoren is. Het lijkt wel alsof moeder concern Fiat een vreselijke hekel heeft aan Alfa Romeo, een belachelijke toestand. Aan het begin van de middag terug gereden naar Baveno, geld uit de bancomat gehaald. Met onze bankpassen en creditcard kunnen we niet betalen op de automaat van de tankstations hier in het dorp. In die zelfde automaat kun je ook euro biljetten proppen, je moet dan wel gokken hoeveel er in de tank past, de automaat geeft geen geld retour. Uiteindelijk hebben we beide de tank vol en heeft de volgende bezoeker van pomp 6 euro korting. In ieder geval zitten we morgen op de terugreis zo op dezelfde pitstop strategie.
De auto’s voor het hotel geparkeerd, dat is wel zo handig als we om 2:00 uur in de morgen vertrekken. We zijn helemaal crazy volgens het oude dammetje bij de receptie dat we om die tijd gaan rijden, dat valt wel wat mee toch, wij zijn wel wat gewend hoor als ploegenwerkers, voormalig trucker en wereldreiziger ☺ De hoogste tijd voor een wandelingetjes langs het meer en een terrasje. Wat is het hier toch prachtig. Heb eigenlijk veel zin om hier nog een paar dagen te blijven. Aan het einde van de middag een duik in het zwembad genomen en een dutje in de zon gedaan. We gaan vanavond dineren in het andere (Bristol) hotel, door het vandaag afreizen van de helft van de groep passen we in één ruimte, wel zo gezellig en praktisch. Om 19:30 uur pendelen er bussen, wij gaan met eigen auto, dan kunnen we vertrekken wanneer wij willen. We willen het niet te laat maken om nog een paar uurtjes te kunnen slapen. Uit de gesprekken blijkt dat er vandaag in Milaan maar 1.000 van de geplande 4.000 Alfa’s op zijn komen dagen om de binnen ring van Milaan vol te parkeren met Alfa’s. Niet erg verassend na de jammerlijke organisatie van een dag eerder, zelfs nu is het nog een hopeloze boel volgens een paar aanwezigen. Blij dat wij onze tijd beter besteed hebben in het museum. De vlotheid van de bediening en kwaliteit van het eten zit niet op het zelfde niveau als in ons hotel en ons plan om met de Rinsma delegatie bij elkaar te zitten loopt op niks uit. Oom Frans (de Groot) doet nog een poging om JW en mij bij hen aan tafel te krijgen nadat hij het zo heeft gekonkeld dat er daar 2 stoelen vrij zijn. Hij vraagt op zijn geheel eigen(aardige charmante) wijze Anita om toestemming om JW en mij mee te mogen nemen naar zijn tafel? Het resultaat is dat hij zijn voorgerecht bij ons aan tafel op eet. Ondertussen lucht hij even zijn hart over de organisatie van gister, zal jullie de details besparen, maar dat zijn we helemaal met hem eens. Na het dessert knijpen we er discreet tussen uit, het officiële gedeelte van het bestuur van de club na het diner laten we aan ons voorbij gaan.
We drinken nog een biertje en maken nog wat lol met Tommy. Hij hoopt dat we hier nog een keer terug komen, maar dan voor een gewone vakantie, strak plan eigenlijk wel. Groeten Henk
Zaterdag 26 juni 2010, Milaan Italië Vanmorgen om 9:00 uur met een treintje van 3 auto’s vertrokken richting museum in Arese. Bij de tolpoortjes raken we elkaar kwijt, maar vlak voor het museum zijn we weer bij elkaar. Zo te zien is het lekker rustig en kunnen we zo doorrijden tot op de parkeerplaats bij het museum. Maar helaas de slagboom blijft gesloten en ook het museum is vandaag gesloten deelt de bewaker ons in het Italiaans mee. Dat hebben we toch echt anders op papier staan en bovendien belachelijk om het museum te sluiten als er 4.000 liefhebbers in de omgeving verblijven…… Dan maar richting Rho Milaan (soort van RAI), dat wil zeggen de juiste afslag gemist en goed verdwaald bij gebrek aan adres voor de navigatie. Wat rondjes gereden door een deel van Milaan. Nog even overwogen om bij Yolanthe op koffie te gaan, Wesley is toch niet thuis? Het Sansiro stadion van AC Milan gepasseerd en uiteindelijk door een behulpzame vrachtwagen chauffeur weer op de juiste route gezet. Zoals te voorspellen was loopt het verkeer richting, (ingang Cargo 1) helemaal vast. Duurde nog al even voor dat we in vak B geparkeerd stonden. Allemaal kokend hete motoren door het steeds weer starten, kort stukje rijden en weer stoppen. Het was een soort van topsport voor de auto’s, niet allemaal zijn ze hier tegen bestand. Op het parkeerterrein meer Alfa’s dan ik ooit in één keer bij elkaar heb gezien, maar 4.000 zijn het volgens mij niet. Op het parkeerterrein is het smoorheet in de volle zon (40+ graden), daarom eerst maar eens binnen gekeken. Ruim 3 kwartier voor niks in de rij gestaan bij een paar loketjes waar we nog wat prularia behorende bij het officiële programma van Alfa Romeo af kunnen halen.
Jammer, alles was al afgehaald door de voorzitter van club, leuk dat wij ook wisten. Bijkomend nadeel bij het lunch buffet is echt zo’n beetje alles al op om 12:30 uur, bijvullen doen we niet aan. Het hele verhaal is totaal niet berekend op het aantal bezoekers, een asociale en ongeorganiseerde puinhoop. We hadden verwacht dat we hier wel mooie souvenirs zouden kunnen kopen, maar ook daar is niet al te veel werk van gemaakt. De harde kern van de Rinsma groep ontmoet en een tijdje bij staan praten, zondagavond gaan we waarschijnlijk met zijn allen ergens wat eten. JW krijgt nog te horen dat zijn vorige auto (156 GTA) de motor op heeft geblazen tijdens het racen op Monza, deprimerend nieuws. De huidige eigenaar maakt zich er niet zo druk om, hij denkt in mogelijkheden, autodelta 3,7 ltr. V6…. Filmpjes vind je op youtube, zoeken op Noutmans. Marco en Anita zijn we uit het oog verloren, rondje op de parkeerplaats gelopen om hen weer op te zoeken, wat nog lukt ook. Bijna net zo veel kans op als het vinden van een speld in een hooiberg. Wij willen nu wel weer naar het hotel, met 4.000 Alfa’s file rijden in een smoorheet Milaan hebben we niet echt veel zin in. Helaas zijn we nu net te laat om voor de meute te kunnen vertrekken. Gelukkig is het zo geregeld dat de Nederlandse Alfa’s eerst mogen vertrekken, mooi niet hoor. Ongelofeloos wat een puinhoop bij het vertrek, de heren van de carabinieri staan met hun handen op de rug op hun manier het verkeer een beetje te ontregelen. Alles staat shocking klem, 6 rijen dik op het kruispunt en niemand kan meer rijden. Al met al 1,5 uur werk gehad om van het parkeerterrein af te komen. Bloedheet was het daar, uit frustratie (?) wordt alles waar een Alfa logo opstaat op het parkeerterrein ingepikt, zelfs de Pirelli vlaggen zijn in no time allemaal in een kofferbak beland. Iemand blaast of kookt nog even iets op onder zijn motorkap, in ieder geval rookt het kort behoorlijk in de verste hoek van het terrein.
Na wat extra rondjes over klaverbladen dankzij de tomtom van Marco en Anita die het spoor helemaal bijster is belanden we op de juiste route richting hotel. Bijzonder om mee te maken, dit gaan we morgen nog een keer doen, echt niet! Zonder iemand te kort te willen doen, van dit evenement was veel meer te maken geweest, jammer maar niks aan te doen. Om 17:30 zitten we aan de Baffo Dore (gouden snor) met uitzicht op het meer, hartstikke gezellig en veel relaxter aan file rijden in Milaan. Een beperkt gezelschap deelt onze mening, de anderen staan nu waarschijnlijk in de file in Milano. We kunnen nog even mee genieten van een bruiloft, het bruidspaar arriveert per boot, hoe romantisch? Zo te zien is er groot leeftijdsverschil, waar onze favoriete kelner Tommy ons desgevraagd discreet zijn mening wel over wil geven in gebarentaal, top humor.. Wij hebben diner gereserveerd in het hotel, maar voor de gezelligheid gaan we met zijn vieren naar de Pizzaria die Tommy ons aanbeveelt. Al snel zitten aan de pizza, heerlijk vers en prima van smaak. Bij vertrek Mario de pizzabakker die regelmatig even op het terras komt kijken en babbelen samen met JW nog even een metertje van de grond getild. Die tuinkabouter had nog nooit eerder 2 zulke grote kerels gezien geloof ik. Nog even nagezeten op het terras, de eerste Milaan gangers druppelen ook binnen. Het was inderdaad een lekkere chaos, maar zij vonden dat blijkbaar niet erg. Morgen gaan we het nog een keer proberen bij het museum en daarna gaan we een boottochtje maken over het meer of we zoeken een terras op aan het meer. Het is tenslotte ok een beetje vakantie deze rit en een relaxte dag voor de thuisreis lijkt ons ook wel aardig. Groeten Henk
Vrijdag 25 juni 2010, Domodosollo Italië
Best heftige dagje vandaag, maar dan wel in positieve zin, bijna een overdosis aan nieuwe Alfa ervaringen. Met dank aan de cursus Italiaans op drie verdiepingen die we dagelijks in de lift van het hotel krijgen kom ik in de verleiding om het geheel samen te vatten tot: multi Alfa’s, bella bella, (mooie taal is het) maar dat is wat te kort door de bocht. Vanmorgen om 10:00 uur na een kort ritje aangekomen bij het Technopark in Bavenia, waar de start is van de rit die we vandaag gaan rijden. Organisator Tony van Monte Carlo auto’s staat ons al op te wachtten, naar schatting een kleine 300 Nederlandse Alfa’s zijn aanwezig. Heerlijke puinhoop, alles staat shocking klem, en de Italiaans mede weggebruikers snappen er niks van. Een paar vrachtauto’s laveren met kunst en vliegwerk tussen de Alfa’s door, hier aanwezig zijn is op zich al een feest. Bij vertrek krijgen we een plattegrond mee, niet al te gedetailleerd, maar we volgen de andere deelnemers wel, geen probleem zij weten de weg toch………. Het is de bedoeling dat we een route door de omgeving rijden, langs het meer en door de bergen. Onderweg stoppen we in 4 dorpjes om een beetje rond te kijken en van de omgeving te genieten. Al snel rijden we collectief verkeerd, na een beetje zoeken komen we weer andere Alfa’s tegen die we kunnen volgen. De 1e en 2e stop zijn in een Dorpje aan het meer, ben de plaatsnamen even kwijt, maar vooral het 2e plaatjes echt geweldig. De boulevard langs het meer stroomt vol met Alfa’s, speciale ervaring om hier op het terras te zitten. In beide dorpjes worden we door de carabinieri de goede kant op gestuurd, de heren vermaken zich er prima mee zo te zien. Bij binnenkomst ontvangen we de nodige prularia en reclame voor de omgeving. We mogen hier ook best nog wel een keer terug komen, althans zo vatten wij dat op. Lang geen gek idee, het is hier een prima vakantie bestemming, misschien een goede optie voor volgend jaar? Na het 2e dorpje gaan we de bergen in, wat een mooie rit, we rijden in mooie Alfa treintjes meer dan een uur bergop, door een prachtige omgeving.
Onderweg fantastisch reacties van de buurtbewoners, heel bijzonder om mee te maken. Best wel een aanslag op de techniek, alles wordt kokend heet, hier en daar dan ok wel eens een technisch probleempje voor sommige deelnemers. Wij hebben gelukkig nergens last van. Van iemand van de technische ondersteuning horen we trouwens dat de nieuwe modellen de meeste problemen hebben, het oude spul kan het wel vol houden. Onze nieuwste Alfa vrienden Marco en Anita onderweg weer terug gevonden, zij rijden in een 156 GTA. We hebben hen gister tijdens het diner ontmoet, zij zijn hier gister pas aangekomen, een gevalletje van pech onderweg. Het laatste stuk rijden we met elkaar op. In het laatste dorp, Domodossolo komen alle Alfa’s die vandaag meedoen bij elkaar, een invasie van Alfa’s lijkt het wel. Heel pittoresk trouwens die dorpjes, het lijkt wel alsof de tijd hier al een jaartje of 50 stil staat. De pers is aanwezig en er wordt nog wat officieel gedaan door deze en gene, op een bloedje heet plein mogen we dat allemaal meemaken, niet echt aan ons besteed. De voorzitter van de club wordt nog even openbaar bedankt, wat ons betreft voor vandaag meer Tony bedankt, geweldig georganiseerde rit, echt super om mee te maken. Ook super zijn de auto’s die Tony ontwerpt maakt en bestuurt, ze gepowerd by een Alfa Romeo hart waar waarschijnlijk niks meer standaard aan is. Voor de meute uit zijn we via de autostrada weer naar Baveno gereden, lekker rustig aan gedaan om alle warmte weer en beetje uit de techniek te krijgen. Onze ober weet al wat wij nodig hebben om weer een beetje bij te komen. Lees een paar biertjes en wat hapjes genoten op het terras aan het meer. Marco en Anita schuiven ook aan, best gezellig wel. Tijdens het diner afgesproken om morgen voordat we naar Milaan rijden waar alle 4.000 Alfa’s die hier in de omgeving te gast zijn bij elkaar komen eerst het museum in Arese nog een keer te bezoeken. Wij willen nog wel een keer en zij zijn nog niet geweest. Nog een andere Rinsma equipe gaat ook mee, mooi treintje wel.
Bij het diner krijgen we van de jongste tafelgenoot allemaal een kus handje toegeworpen, een mooie afsluiting van een bijzondere dag. Groeten Henk
Donderdag 24 juni 2010, Arese Italië Zit nu op het inpandige balkon van onze kamer dit verslag te maken. JW zit ergens bij de bar onder de lobby naar het Nederlands elftal te kijken. Dat kan mij niet echt boeien, gaat toch nergens meer om. Vandaag lekker veel foto’s gemaakt, heb ik mooi tijd om daar even mee te knutselen. Vanmorgen om 7:00 uur opgestaan, eerst de stijve rugspieren een beetje losgewerkt met een warm bad. Verslag gemaakt van gister, zodat we vandaag weer ruimte op de harde schijf hebben voor nieuwe belevenissen en sterke verhalen. Om 9:00 uur een uitgebreid ontbijt naar binnen gewerkt, prima voor elkaar, zo hoeven we de rest van de dag niet veel meer te eten. De GTA uit de parkeergarage gereden en voor het hotel in het zonnetje voorzien van rallyschildje en ons equipe nummer (312). Het rallyschild over de voorste kenteken plaat bevestigt. Dat scheelt eventueel weer een bekeuring als we aan de voorkant geflitst worden. Het is hier een gezellige boel, liefhebbers zelfs uit New York willen het geluid van de V6 wel graag even horen. Uit de parkeergarage komt telkens weer wat moois te voorschijn om bij ons langs te rijden. Na vertrek gaan we niet ver van het hotel de snelweg op richting Milano. We rijden zo’n 80 kilometer richting Milaan voordat we bij het Arese de snelweg weer verlaten. Onderweg oprijden met verschillende Alfa’s, wat stunten, foto’s maken, terugschakelen naar de 3e versnelling in de tunnels, wat klinkt dat mooi met het raampje open………….
2x tol betalen, ze betalen hier geen wegenbelasting (?), je moet even goed opletten om bij de juiste loketjes te belanden, handig om een bijrijder te hebben die het allemaal al eerder heeft gezien. In Arese al snel een bordje “Alfa Romeo” museum gevonden, het museum staat hoe kan het ook anders aan de viale Alfa Romeo. Een mannetje met een gek hoedje wenkt ons het eerste het beste parkeerterrein op. Hij wil graag dat we naast zijn rode 147 GTA selespeed parkeren, dat valt te regelen. Aardige kerel wel, hij komt uit Zwiterland en is erg blij met zijn GTA. Heb nog een paar goede pimp tips opgedaan, verbreden, verlagen, ziet er goed uit, kijk maar eens op de foto’s. Hier vandaan is het nog een paar honderd meter lopen naar het museum, we worden opgewacht door de Caribienairi en de mobiele éénheid………… Gelukkig blijkt dat niet voor ons te zijn, maar voor een ploegje medewerkers van Alfa Romeo dat hier aandacht vraagt voor het verplaatsen van hun werk van Milaan naar Turijn. Begrijpelijk, maar het komt nogal amateuristisch over. Op het museum terrein staat het inderdaad al propvol geparkeerd, goede beslissing om ergens anders te parkeren. Buiten het museum wat stalletjes met prijzige souvenirs, een jubileum boek voor 500 euro, iets te prijzig wel. In het museum hebben we ons de ogen uitgekeken, echt “harde porno” voor een Alfa liefhebber (sorry Jens…). Prachtig al die klassieke auto’s en bijzondere techniek. In 1940 bouwde Alfa al auto’s die voorzien van DOHC al snelheden haalden van 350 km / uur. Een kleine opsomming van wat we zagen in het museum: prototypes zoals de Proteo en de Nuvola, verassend hoeveel details je hier van terug ziet in de huidige modellen zo’n beetje alle modellen in proteo rood, mooie kleur heel bijzondere vliegtuigmotoren een Alfa Romeo speedboot, vrachtauto, fornuis……………. heel bijzondere klassieke auto’s veel race auto’s, F1, DTM , Le Mans enzovoort -
We hebben er wel een paar uurtjes rond gelopen om alles een beetje te bekijken en te fotograferen, wil er nog wel een keer naar toe eigenlijk. Om 13:00 uur vandaag is het precies honderd jaar geleden dat Alfa Romeo op is gericht, buiten worden om 14:00 uur wat toespraakjes gehouden, onder veel belangstelling. Maar onze belangstelling gaat meer uit naar links van het museum, daar staan 3 nieuwe Giulietta’s, mooi spul en we mogen ze zelfs ook nog aanpassen en proefrijden. Stukje gereden met de 2 liter diesel, fijne en mooie auto voor een scherpe prijs en heel belangrijk, de ergonomie is ook prima voor lange mensen. Vooral de rode QV uitvoering met panoramadak valt wel in de smaak. Het is geen GTA, maar zeker niet verkeerd. Zo rond 16:30 uur zijn we weer bij het hotel, was een hele verzameling biertjes gezellig op het terras met uitzicht op het meer. We zaten daar met 2 van onze nieuwe Alfa vrienden die we vandaag al eerder tegen waren gekomen. De ober is wel een beetje in mineur omdat Italië uitgeschakeld is op WK. Het diner is in verband met het voetballen een half uurtje eerder, uiteindelijk komen er zo’n 50 liefhebbers opdagen volgens JW. Vandaag in mijn gezicht nog lekker bijgekleurd in de zon, was hier de hele dag 30+. Ik ben nu bruin in 3 verschillende gradaties, moet eigenlijk een paar uurtjes bij het zwembad liggen om egaal bruin te worden. Morgen gaan we een toch rijden hier in de omgeving die uitgezet is door een Italiaan die het helemaal fantastisch vind dat wij hier zijn. Geloof dat bijna alle 400 SCARB auto’s mee gaan doen, dat kan alleen maar mooi worden. Groeten Henk
Woensdag 23 juni 2010, Baveno Italië
Vanmorgen om 4:00 uur Jan Wietse opgepikt in Workum, via Balk, Kampen, Apeldoorn, Nijmegen enzovoort richting grensovergang bij Venlo gereden. De tomtom heeft dat anders gepland, maar voormalig trucker JW weet dat zijn route beter rijdbaar is. Voor zeven uur in de morgen rijden we Duitsland al binnen, lekker rustig op de weg als je vroeg vertrekt. We rijden de “61” af tot aan de Zwitserse grens. Onderweg 2x een korte sanitaire stop, regelmatig wegwerkzaamheden en korte files. Ergens halverwege de morgen hebben we tomtom ook onder controle, die houd er namelijk regelmatig spontaan mee op. De contactjes in de poot waarmee je het apparaat aan het raam kleeft zijn niet 100% meer. Maar met de juiste opstelling is dat geen probleem. De V6 spint er vrolijk op los, ze begint steeds mooier te lopen (voor ons gevoel dan :<) Zal alles te maken hebben met de motor eens echt warm rijden ten opzichte van al die korte afstandjes thuis. Bij de eerste tankstop hebben we nog minder dan 4 liter in de tank, volgende keer toch maar iets eerder tanken. De volgende pomp was nog 28 km veder op en ze loopt (geloof het of niet) toch mooi 1 op 10 inclusief files en zo nu en dan eens een stukje flink door tuffen. Blijft mooi die bordjes einde alle snelheids verboden, echt hard rijden hebben we niet gedaan, te veel verkeer en te weinig ruimte. Waarschijnlijk gaan we op de terug weg heel vroeg vertrekken, dan zijn ook vroeg in Duitsland voor de herkansing……… Zo rond 12:00 uur passeren we bij Basel de Zwiterse grens, het autobahnvignet hebben we “creatief” tegen het raam geplakt, moet er wel gemakkelijk weer af kunnen. Ik heb het namelijk al door verkocht aan de volgende Zwitserland ganger. Mooie wereld hier wel, maar één grote snelheids controle 80, 100 en 120 wisselen elkaar rap tempo af, niemand die hier te hard rijd, zero tollerance beleidje? Lekker veel tunnels en op de hoogste toppen ook sneeuw. het zijn geen Rockey Mountains, dat is veel ruiger en vooral meer de bewoonde wereld dan in Canada, maar best mooi wel. Van uit de rijdende auto een paar plaatjes gemaakt.
Na de Gothard tunnel (lengte 17 km tunnel) zijn alle snelheidsverboden en controles ineens voorbij lijkt het wel, de Italianse kant van Zwitserland zeker? Bij het eerste pomp station na de tunnel de tank maar weer even gevuld. Tot nu toe nog niet veel Alfa Romeo’s gezien vandaag, maar hier ontmoeten we nog een paar collega Rinsma Alfa Romeo rijders, zij zijn met hun klassieke Gullia, hebben ze al meer dan 30 jaar in hun bezit onderweg naar hetzelfde hotel als waar wij gaan logeren. Helaas voor hen hebben ze pech me de auto, de accu staat te koken, kapot geladen denken wij, lekker gevaarlijk wel. Tijdje staan praten, technische hulp is onderweg en wij kunnen er toch niet zo veel aan veranderen. Om 15:00 uur rijd de GTA bij Locarno haar “heitelan” binnen. Nog een klein stukje snelweg en dan de laatste 80 kilometer langs het Lago di Maggiore met een snelheidje van maximaal 60 km per uur. Prachtige wereld hier, heeft wel iets van de Okanagan valley in Canada om maar weer eens te vergelijken. Om 16:30 uur zijn we bij het hotel, wereldse toko ***** aan het meer. De parkeergarage staat vol met hele mooi Alfa’s. Na het inchecken de omgeving een beetje verkend, valt best aan te wennen wat ons betref. Lokaal biertje gedronken op het terras met uitzicht op het meer, prima tijd verdrijf. Hier en daar een Alfa praatje gemaakt, de tassen met prularia van de Italiaanse organisatie en onze club in ontvangst genomen, zitten wel een paar mooie souvenirs bij. Om 20:00 uur zitten we aan het diner met zo’n 300 andere Nederlandse Alfa gekken, in het hotel aan de overkant van de staat zijn het er nog eens 300! Schijnt dat er in totaal zo’n 4.000 equipes uit veel verschillende landen deze kant op zijn gereisd. Zal morgen een dolle boel worden bij het museum in Arese, daar zijn namelijk maar 1.000 parkeerplaatsen. Zo rond 21.00 uur komen de pechvogels die we na de Gothard tunnel tegen kwamen ook nog een hapje mee eten. Was een hele toestand, maar de Giullia doet het gelukkig weer.
Zo rond 23:00 uur hebben we alleen nog maar zin om te slapen. Morgen niet al te vroeg vertrekken richting Arese, het museum is tot laat open, misschien dat we de grootste gekte dan een beetje kunnen vermijden, alhoewel dat misschien juist ook wel weer mooi is om mee te maken. Tot slot nog een kleine huishoudelijke mededeling voor onze baas Evert. Het bevalt ons hier zo goed dat we hebben besloten om na de zomer pas weer naar Workum te komen. Jullie redden het wel zonder ons toch ☺ Groeten Jan Wietse en Henk
Zaterdag 19 juni 2010, Balk Woensdag 23 juni vertrekken Alfa “brother” Jan Wietse en ik vroeg in de morgen met mijn GTA richting Italië voor de 100ste verjaardag van Alfa Romeo. De route loopt via Venlo, Duitsland en Zwitserland naar Lago Di Magiore dat op niet al te grote afstand van Milaan ligt. We verblijven daar 5 nachten in Hotel Dino dat aan de oever van het meer staat. Samen met in ieder geval een paar honderd andere Nederlandse Alfa liefhebbers en een hele verzameling andere nationaliteiten belooft het een hele happening te worden. De organisatie is op zijn Italiaans (lees lekker ongeorganiseerd), maar dat maakt niets uit, het gaat een mooi feest worden. De GTA staat na een wel heel uitgebreide “Centennial” onderhoudsbeurt blinkend en in topvorm klaar voor de rit van een goeie 1.100 km. Mogelijk dat we op de Duitse autobahn alvast de gelegenheid en de behoefte krijgen om eens te onderzoeken hoe dicht we in de buurt van het hoogste getal op de km teller (300 km/uur) kunnen komen. De uitkomst van dit wetenschappelijke onderzoek en onze andere avonturen kun je als de Italiaanse internet verbinding bruikbaar is volgen via www.roelevink.org. Daarnaast gaan we natuurlijk extreem veel Alfa Romeo’s fotograferen, foto’s komen indien mogelijk ook direct online. Groeten Henk
