OIKOUMENE ANTWERPSE RAAD VAN KERKEN
2015 – 3 A.R.K.-BERICHTEN Jrg. 29: driemaandelijks tijdschrift (juli – augustus - september) P 2A8762 Afgiftekantoor Antwerpen X
Antwerpse Raad van Kerken vzw
.
Opgericht 18.10.1972 – nr. 865-324-528 Zetel: Clementinastraat 20, 2018 Antwerpen De Antwerpse Raad van Kerken (A.R.K.) is een gemeenschap van Kerken, die Jezus Christus als Heer en Verlosser belijden in overeenstemming met de Heilige Schrift. Zij tracht haar roeping ter ere van de ene God, Vader, Zoon en Heilige Geest, gezamenlijk te vervullen.
Voorzitter & Persverantwoordelijke: Diaken, Jozef Van Glabbeek, Clementinastraat 20 2018 Antwerpen. Tel 032377731, GSM 0476/522718,
[email protected] Ondervoorzitter: Ds Hans Neels, Lange Winkelstraat 5 2000 Antwerpen. Tel 037072992,
[email protected] Secretaris: Emma van der Kaden, Nationalestraat 4 bus 35, 2000 Antwerpen. Tel 03.2132114, GSM 0478/346556,
[email protected] Penningmeester: Pastor Gijsbertus van Hattem, Tabaksvest 59, 2000 Antwerpen, Tel 03.2336250,
[email protected] Hoofdredacteur: Lieven Gorissen, Houtsniplei 23, 2950 Kapellen (Bos), Tel 03.6662323,
[email protected] Abonnementenadministratie & gedeelde verantwoordelijke Middag Pauze dienst: Michel Franzen, Ringlaan 77, 2610 Wilrijk, tel 03.2304302,
[email protected] Website: www.raadvankerken-antwerpen.be Bankrekening: IBAN: BE92 7895 0926 0223 – BIC: GKCCBEBB
Abonnementen: Een jaarlijkse bijdrage wordt gevraagd van 10 euro voor de materiële realisatie en verzending van dit driemaandelijks berichtenblad van de Antwerpse Raad van Kerken: OIKOUMENE. Graag een bericht aan de abonnementenadministratie, indien u het blad niet meer wenst te ontvangen a.u.b. : Ringlaan 77, 2610 Wilrijk.
Oecumenische gebedsvieringen: Kathedraal, Antwerpen Op volgende donderdagen te 11 u. in de Venerabelkapel, met voorganger 2 juli: Walter Ceyssens S.J. 9 juli: Willem Gommeren, Ere-secretaris A.R.K. 16 juli: Egbert van Groesen, Anglicaans gevangenisaalmoezenier 23 juli: Ds Ina Koeman, stadpredikante 30 juli: Michel Franzen, Bestuurslid A.R.K. 6 augustus: Diaken Frank Theré, St Jozefparochie Hoogboom 13 augustus: Frans Van den Brande, oud-moderator A.R.K. 20 augustus: Diaken Jozef Van Glabbeek, voorzitter A.R.K 27 augustus: Jan Neef, lid pastoraal team H.Pius X par. Wilrijk 3 september: Ds Jelle Brouwer, predikant gemeente Mechelen-N. 10 september: ZEH Jos Vanhoof; Hoofdaalm. Apostolatus Maris 17 september: Diaken Jean-Marie Houben, H.Sacram.par.Berchem 24 september: Diaken Vic Hofken, parochies van Wommelgem
Nieuws: Antwerpse Raad van Kerken 400 Jaar Protestantse Kerk Lange Winkelstraat Antwerpen: Zondag 30 augustus 2015 te 10.30 u kerkdienst – viering renovatie kerkgebouw & te 15 u Concert Hildegard von Bingen door het koor “Psallentes femina”. Priester Dr. Antoine Bodard spreekt te Antwerpen voor de A.R.K. Op uitnodiging namens de Antwerpse Raad van Kerken, komt priester Dr Antoine Bodar uit Rome, bekend van Televisie en Radio in Nederland. en schrijver van heel wat boeken, op dinsdag 15 september 2015 te 15 u. spreken in de Parochiezaal van de Sint Andrieskerk, Waaistraat, Antwerpen, over de culturele opdracht van de christelijke Kerken in de 21ste eeuw. Interreligieuze verzoeningsdienst Groote Oorlog 1914-1918 Zondag 8 november 2015 te 15 u: in de Sint Laurentiuskerk Antwerpen, houden de A.R.K. en het Bisdom van de Krijgsmacht, een interreligieuze verzoeningsdienst.
Vesperdienst: Sint-Michielskerk, Antwerpen (Amerikalei 165) Iedere eerste zondag van de maand te 20.30 u., Voorganger Diaken Jozef Van Glabbeek, Voorz. Antwerpse Raad van Kerken Voorzang: Peter Maus, orgelist Peter Van de Velde
Verantwoordelijk uitgever: Michel Franzen, Ringlaan 77, 2610 Wilrijk
Redactioneel Lieven Gorissen, hoofdredacteur
Een half jaar vol oecumenische hoogtepunten Dit eerste half jaar 2015 kende verschillende oecumenische hoogtepunten voor onze Antwerpse Raad van Kerken in Antwerpen en in ons land. Daarbij denken wij beslist op de eerste plaats aan het bezoek van Z.H. Oecumenisch Patriarch Bartholomeus van Constantinopel, aan ons land, van 29 januari tot 1 februari. Dat was beslist hét hoogtepunt. Het sloot ook mooi aan op de “Week van Gebed” voor de eenheid, van 18 tot 25 januari, met als hoogtepunt de centrale viering op 25 januari door onze Antwerpse Raad van Kerken, in het PTC. De voortreffelijke organisatie was in handen van de Duitstalige Protestantse Kerk in de Provincie Antwerpen. Belangrijk voor onze Antwerpse Raad van Kerken was de viering op 12 maart van onze vaste orgelist bij de wekelijkse oecumenische gebedsdienst. De jaarlijkse Paasgroet op 5 april is ondertussen een vaste waarde. Op 22 mei, vooravond van Pinksteren, verbroederden wij met de 'Churches in Adingdon'. Nu kijken wij reeds uit naar de voordracht van priester Dr. Antoine Bodar op 15 september! Al deze punten krijgen ruime aandacht in dit nummer. Voorzitter diaken Jozef Van Glabbeek op de Centrale Viering Week van Gebed 25.1.2015, Foto: L.Gorissen
OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
1
Levend water als alternatief Ds Johan Visser, Christusgemeente, Protestantse kerk Antwerpen-Oost
Een overweging bij Johannes 4 – tijdens de centrale viering van de Week van Gebed door de A.R.K. in het PTC op 25.1.2015 Ik heb soms wel andere gesprekken dan die wonderlijke, van de hak op de tak springende en vol van onbegrip en dubbele bodems zittende gesprekken van onze Heer in het Johannesevangelie. Beter lopend, minder confronterend, fijner ook. Maar ze zijn ook nooit zo raak, ingrijpend en openleggend, als de gesprekken die Jezus vaak heeft. En zijn het niet vaak juist de verontrustende, botsende, moeilijke gesprekken die meer opleveren aan verandering en inzicht en heil, dan de fijne, vriendelijke, goedlopende gesprekken waaraan ik de voorkeur geef? Neem nu het gesprek van Jezus en de Samaritaanse vrouw bij de Jakobsbron. Dat alleen al is één brok spanning. Een Joodse Rabbijn op een pleintje in de Seefhoek in gesprek met een gesluierde moslima die haar boodschappentas op de grond heeft gezet. Of onze burgemeester op een parking langs de E411 voorbij Namen op een picknickbank in een diep gesprek verwikkeld met een Waalse madame. Joden en Samaritanen hadden nog een lange weg te gaan als het ging om oecumene. Je merkt het in het gesprek. ‘Hoe kunt u, als Jood, mij om drinken vragen. Ik ben immers een Samaritaanse?’ ‘Als u een profeet bent, doe dan een uitspraak over ons bittere godsdienstige conflict: is Jeruzalem de juiste plek om God te vereren of de berg Gerizim?’ En dan nog te bedenken dat het in die cultuur not done was dat een man en een vrouw alleen met OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
2
elkaar in gesprek waren — oei, oei, oei — Jezus’ leerlingen houden zich bij terugkeer in, maar alles in hen roept dat het niet veel schandaliger moet worden. Schokkend dus en ook fascinerend, dat gesprek over allerlei verschillen en scheidingen, loopgraven en mijnenvelden heen. Soms verlang ik wel naar zulke gesprekken, voorbij alle braafheid en zoetigheid die we in onze kerkelijke en oecumenische praktijk zo gewoon zijn geworden. Opdat we open raken, voor elkaar, voor wie we echt zijn en voor God en zijn genezing en heil. Want dat is wat er gebeurt, waar Jezus op aan stuurt in het gesprek. Hij lijkt steeds een stapje dieper te gaan. Water wordt levend water. Zijn dorst naar water wordt haar dorst naar water dat een bron van eeuwig leven is. De Jakobsbron wordt de bron van Gods Geest in ons. De verschillen op godsdienstig geJezus en Samaritaanse vrouw, kop Bosch Luxembourg, 1850, zwart ingebakken decalcomanie drukprocédé, bied tussen de Samaritaarchief: L.Gorissen, foto 17.11.2003.. nen en Joden raakt Jezus even aan — het is niet onbelangrijk blijkbaar dat de grote traditie stroomt binnen het Jodendom, in tegenstelling tot de afsplitsing van de Samaritanen, die de boeken van de profeten bijvoorbeeld niet erkenden — ‘maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in Geest en waarheid.’ Voorbij het schisma tussen Gerizim en Jeruzalem, dieper dan alle oude tegenstellingen breekt er een nieuwe aanbidding aan van God die Vader is en zich zo heeft getoond in het gezicht van Jezus, van de Geest van het levend water dat gaat borrelen in en stromen uit mensen en van de bevrijdende waarheid van Christus. Het is verleidelijk om deze woorden vandaag ook op onze OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
3
oecumenische samenwerking te laten slaan. Ondanks samenwerking, toenadering, echte erkenning van elkaar blijven we gescheiden. En de scheidingen lopen niet alleen tussen de verschillende kerken, maar misschien nog wel dieper in de verschillende kerken: conservatief versus progressief, op zoek naar ruimte versus op zoek naar houvast en richting, middenklasse of hoger versus de mensen onderaan de maatschappelijke ladder, en cultureel het Westen versus het Zuiden en het Oosten. De oplossing ligt, denk ik, niet in een keuze voor de ene kerk of groep en tegen de andere kerk of groep, en ook niet in een zoutloos en onverschillig ‘het is toch allemaal oké, als je je er maar goed bij voelt’, maar in een nieuwe vorm van aanbidding — waar het levende water van de Geest gaat stromen, waar de waarheid van Christus doorbreekt. Zouden we het aandurven om onze oude, vertrouwde, vormen van aanbidding te laten vullen met het levende water en de bevrijdende echtheid van Christus? Zou dat niet een nieuwe vorm van oecumene en christelijk leven en werken te voorschijn roepen? En dat is heel concreet, persoonlijk, dichtbij. Naar mijn gevoel is het verhaal een voorbeeld van die aanbidding in Geest en waarheid. Deze gelukkige vrouw is de eerste Samaritaan die deze Ds Johan Visser op centrale viering Week van vorm van aanbidding leert — en na Gebed door A.R.K. 5. . 5, foto: L.Gorissen haar volgen er meer. Maar dat is wel een verontrustend en pijnlijk gebeuren. Jezus komt heel brutaal dichtbij als Hij de vrouw naar haar man vraagt en de wonden en schande van haar leven openlegt. ‘Hij weet alles van me!’ roept de vrouw later twee keer haar stadsgenoten toe. En blijkbaar is dat geen pijnlijke schending van haar privacy, maar een beOIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
4
vrijdende opening van haar leven en een antwoord op haar dorst naar waarheid, naar wat echt en levend is. Op een botte, rauwe wijze weet Jezus de bron van levend water in haar aan het borrelen te krijgen. De aanbidding in Geest en waarheid is dus een aanbidding midden in het echte, gebroken leven — een aanbidding die ons opent om eerlijk te zijn, om in het licht te komen en om ons echt te laten kennen en onze levens te openen, door de Vader en ook door elkaar. Zulke aanbidding zoekt de Vader, zegt Jezus. Iemand vertelde dat hij op een avond naar de kerk ging voor een gesprekskring over de Bijbel. Hij ging het vertrouwde zaaltje binnen en ging in de kring zitten. Het gesprek was al begonnen en hij merkte op dat hij allemaal onbekende gezichten zag. Iemand vertelde over de week die achter haar lag en hoe ze ‘het’ voor het grootste deel had weten te vermijden. Anderen spraken ook over ‘het’. Opeens besefte de man dat hij verkeerd zat en in een bijeenkomst van de Anonieme Alcoholisten was terecht gekomen. Hij verontschuldigde zich en vertrok. Maar niet nadat de openheid, echtheid en kwetsbaarheid van deze AA-groep grote indruk op hem hadden gemaakt. Hij Pfr Thorsten Jacobi op centrale viering week van Gebed door A.R.K. 5. . 5, alle foto s: L.Gorissen zei later eerlijk dat hij zoiets zelden gevonden had in de kerkelijke activiteiten die hij bezocht. (Graham Tomlin, Een kerk die prikkelt (Kampen 2008) pp. 117-18.) De vraag is of onze liturgie, onze kerkelijke activiteiten, onze oecumene ruimte scheppen voor deze aanbidding of eerder in de weg zitten. Hebben ze ons OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
5
mensen die dorst hebben naar leven, naar God, naar echtheid, echt iets te bieden? Of hebben we slechts woorden, symbolen, tradities, aanbidding, drukte en vergaderingen te bieden, waarin dat levende water maar wat druppelt als uit een lekke kraan of zelfs is opgedroogd? Als dat zo is dan denk ik dat de Amerikaanse schrijver en predikant Frederick Buechner gelijk heeft als hij in een preek over de kerk zegt: ‘Misschien is het beste dat de kerk zou kunnen overkomen wel dat een grote vloedgolf van de geschiedenis alles zou weg wassen — de kerkgebouwen omver tuimelend, alle kerkelijke bezittingen verloren, de kerken parochiebladen in de lucht geblazen als dode bladeren, de verschillen tussen de voorgangers en gemeenschappen ook allemaal verloren. We zouden alleen elkaar en Christus overhouden. Wat alles was, wat er in het begin ook was.’: Christus, elkaar — onze echte menselijke dorst en het levend water. Is er meer nodig, om kerk te zijn, om oecumene te vieren en te bouwen aan de bron?
OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
6
Oecumenische relaties Z.H. Oecumenisch Patriarch Bartholomeus van Constantinopel
Ik wens allen te danken voor hun belangstelling voor de oecumenische relaties en het theologisch dialoog tussen de Rooms katholieke Kerk en de Orthodoxe. Herinneren wij er aan dat de fundamenten van onze gesprekken en uitwisselingen als “zusterkerken” van Oost en West, tegelijk vitaal en geïnspireerd zijn door de Schriften.
Brussel persconferentie, Mgr.Bonny, Z.H.Oecumenisch Patriarch Bartholomeus, Metropoliet Peckstadt, Foto: L.Gorissen ,30.1.2015.
Geïnspireerd door de Schriften, aangezien het ons antwoord is op de vraag van Christus en zijn bevel tot eenheid, die Hij uitdrukkelijk en met tranen uitdrukte in de Hof van Getsemani, toen Hij tot Zijn Vader bad “… bewaar hen in Uw naam, die Gij Mij hebt gegeven; opdat zij één mogen zijn, zoals Wij”, zoals wij lezen in het Evangelie volgens Johannes (17, 11). En zij zijn vitaal in de mate dat wij onze verantwoordelijkheid opnemen om ons engagement te bevestigen, zonder voorbehoud, en onze solidariteit om samen OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
7
als Christelijke Kerken te getuigen van de Evangelische Boodschap tot zaligheid en genezing van de minste van onze broeders en zusters: met name de armen, de verdrukten, de vergetene in de wereld van God. In de huidige storm van geweld, van verdeeldheid, en onenigheid, opbod onder de volkeren en naties, blijven wij zonder ophouden bidden opdat de liefde en de wens tot harmonie die wij belijden als Kerken, als model zou mogen dienen voor onze wereld, terwijl wij elkaar in wederzijds respect, proberen te verstaan in ons dialoog. Wij hebben talrijke gelegenheden en zegeningen gehad om deze aspecten van dialoog en solidariteit waar te maken, vorig jaar met onze wel beminde broeder; Paus Franciscus, tijdens onze historische ontmoetingen te Jeruzalem, Rome en Istanbul. 1 In mei 2014 herdachten en vierden wij samen de ontmoeting in de Heilige Stad van onze illustere voorgangers, Paus Paulus VI en Patriarch Athénagoras, die de weg openden voor een “liefdevol dialoog”. 2 In juni 2014 baden wij samen in het Vaticaan, in aanwezigheid van de Presidenten Shimon Peres van Israël en Mahmoud Abas van Palestina, voor vrede in het Midden Oosten. 3 In november 2014, bezocht Zijne Heiligheid de Phanar voor het feest van de Troon van Sint Andreas, helemaal in lijn met zijn voorgangers: Paulus VI, Joannes Paulus II en Benedictus XVI. In onze gemeenschappelijke verklaring van november, “drukten wij onze bezorgdheid Patriarch Athénagoras & Paus Paulus VI, uit voor de huidige situatie in Irak, gebedsprentje 1964, Archief: L.Gorissen OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
8
Syrië en heel het Midden Oosten, en riepen op tot dialoog en verzoening”. Wij erkenden eveneens het belang van een constructieve dialoog met de Islam en baden voor hen die lijden door het conflict in Oekraïne. Eenzelfde dubbele visie zal ook centraal staan in het komende Groot Concilie dat voorzien is te Istanbul in 2016, door het onderling akkoord dat alle Primaten van alle Autocefale Orthodoxe Kerken sloten tijdens hun laatste bijeenkomst te Constantinopel in maart 2014. Op dit ogenblik werkt de, door al onze Kerken speciaal daartoe aangestelde voorbereidende commissie, onophoudelijk aan de eindredactie van de documenten die op het Groot Concilie besproken moeten worden. Deze teksten bestrijken een brede waaier van belangrijke kwesties, zoals de relaties en de dialoog van de Orthodoxe Kerk met andere Kerken en religies, evenals de rol van de Orthodoxe Kerk in onze hedendaagse wereld. Wij vragen het gebed en de hulp van allen die wij op onze weg ontmoeten naar de concretisering van deze belangrijke bijeenkomst van onze belijdenis. OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
9
Orgelist van de Oecumenische Gebedsdiensten in de bloemetjes! Michel Franzen, co-verantwoordelijke Oecumenische Gebedsdiensten
Op 12 maart 2015 ging er een bijzondere oecumenisch gebedsdienst door in de Venerabel kapel van de kathedraal. Onze orgelist, Jean Noppe was op 10 maart 85 jaar geworden, en de Antwerpse Raad van Kerken wilde dit niet ongemerkt laten voorbijgaan. Reeds meer dan 10 jaar luistert Jean onze gebedsdiensten op, samen met Maria Knapp op de dwarsfluit. Hij heeft al ruim zijn sporen verdiend in de religieuze muziekwereld. Een orgel is hem niet vreemd. Vele jaren was hij titularis-orgelist in de Sint Carolus-Boromeuskerk. Momenteel is hij co-dirigent en zanger in her koor van zijn parochie, OLV van het Heilig Hart in Borgerhout en bespeelt hij regelmatig het orgel in het Huizeke van Nazareth, bij vieringen aldaar. Wij kennen Jean als een bescheiden en gedienstig man, met zeer veel aandacht voor muziek en liturgie. Hij is dan ook mee verantwoordelijk voor de liedkeuze tijdens onze wekelijkse oecumenische gebedsdiensten. Indien nodig, kunnen wij ook
OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
10
steeds een beroep op hem doen voor praktische zaken, zoals de voorbereidingen voor deze wekelijkse diensten. Het werd dus een feestelijke dienst voor onze Jean. Onze ere-secretaris zorgde in samenspraak met hem, voor een bijzondere liturgie: er werden teksten genomen uit de “protestantse” orde van dienst voor de inspeling van het orgel. Voorganger was “vriend van de oecumene” sinds jaren, kanselier Paul Smets. Hij hield een fijne bezinning met als thema, ”vissers van mensen”, op basis van het evangelieverhaal van de wonderbare visvangst. Aan het einde van de viering hield Emma van der Kaden, secretaris A.R.K,. een fijne toespraak en overhandigde Jean een cadeaubon. Na de viering werd het glas geheven “AD MULTOS ANNOS” op Jean’s verjaardag. Daarna werd Jean, samen met enkele bestuursleden, een feestelijke lunch aangeboden, ter afsluiting van een feestelijk oecumenisch gebeuren. We hopen nog vele jaren van Jean’s orgelspel te mogen genieten. Elke donderdag om 11 uur bent ook U welkom in de Venerabel kapel van de Antwerpse kathedraal, voor een goed halfuurtje gebed en bezinning, voorgegaan door een voorganger uit één van onze Christelijke Kerken. Werken aan de “éénheid in Christus” is immers een blijvende opdracht! foto s: L.Gorissen
OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
11
De Antwerpse Raad van Kerken ontving Britse tegenhanger Egbert Van Groesen, Anglicaans gevangenisaalmoezenier
Op vrijdag 22 mei werd Antwerpen blij verrast met een bezoek van een delegatie van de 'Churches in Adingdon'. Deze groep ontwikkelt Oecumenische Activiteiten in deze Britse plaats vlakbij Oxford. Via een verbroedering met de Stad Sint Niklaas, zijn ze voor de eerste keer in ons land. De raad mocht een zeer gemêleerd gezelschap ontvangen uit diverse kerkelijke geledingen, van laagkerkelijk protestants tot aan High Church Anglicans. Ook een kleine groep uit de werking Pro Petri Sede sloot zich bij de rondleiding aan. Ze werden allereerst ontvangen aan de Kathedraal, voor een erg gesmaakte rondleiding, waarbij ook verwezen werd naar Britse elementen in glasramen enz. Daarna bracht de groep onder deskundige begeleiding van Lieven Gorissen nog een bliksembezoek aan de Grote Markt met het Stadhuis, de grafsteen en putkevi van Quinten Metsys, en werd ook nog even een beleefdheidsgroet gebracht aan het beeld van bouwmeester Appelmans. Uiteindelijk belandde de delegatie voor de lunch op een bekende A.R.K. plek: 'De hof van Eden', waar menig ochtendgebedganger graag een tasje koffie drinkt. De middag werd gevuld met een deskundige rondleiding in de Lutherse Kerk. Pastor van Hattem, de lokale herder, ging uitgebreid in op de belangrijke rol die Antwerpen heeft gespeeld als verspreidpunt van (Christelijk) Humanistische en reformatorische denkbeelden. In aardig contrast hiermee wees Lieven GoOIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
12
rissen tijdens de wandeling van de Groenplaats, over Schoenmarkt met Bisschoppelijk paleis en kort bezoek aan het Schoenmakerskapelletje, op de vele katholieke beelden die het straatbeeld thans sieren, zoals de Kalvariegroep (1710), aan de Wilde Zee, waar zij langs wandelden. Tot slot bezocht de groep de Anglicaanse Kerk St. Boniface. Verschillende deelnemers waren verbaasd om dit stukje Engeland - in - Antwerpen te zien en waren duidelijk onder de indruk van de vele glasramen die de kerk sieren. De betekenis daarvan werd uitgelegd door Rev Adr Wagstaff, die tot slot -na gebed- zich een echte Brit toonde door het aanbieden van het roemruchte kopje thee. De Antwerpse Raad van Kerken en Pro Petri Sede, kunnen terugkijken op een geslaagd bezoek en verbroedering met de Britse 'Churches in Adingdon'. Rondleidingen in Kathedraal, Lutherse kerk & St. Boniface : foto s: L.Gorissen OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
13
Als het Christianisme, ingeworteld is in het dagelijks leven … Abt Vader Abibos Fain, Georgisch Orthodoxe parochie St.-Nino
… als Christianisme, ingeworteld is in het dagelijks leven… Een traditie, hoe klinkt dit woord vandaag de dag nog in onze oren? Iets oud, iets van vroeger, iets dat bijna onze vooruitgang in het leven vertraagt, en onze vooruitzichten naar de toekomst stoort ..? Hoe minder traditioneel, hoe vrijer wij ons soms voelen. Vrij van de last van het verleden, vrij van iets dat niet zo “perfect” was als wij vandaag dat zijn ? Maar eigenlijk, zijn wij vandaag al zo “perfect”, dat wij zelfs zonder onze wortels zouden kunnen leven? Hier wil ik even Uw aandacht op trekken, en u een verhaal aanbieden, over Christelijke tradities die zo diep ingeworteld zijn in het dagelijks leven van een mens in Georgië, dat vele van ons ze dagelijks zelfs onwetend gebruiken .
OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
14
Het wensen van vrede bij de begroeting is wel bekend bij verschillende volkeren en in heel wat culturen. Toch is er wel iets bij Georgische spreekwoorden dat wij nergens anders tegenkomen. Het woord “ G-A-G-VI MARJOS ” dat wel redelijk vaak gebruikt wordt bij het toosten, bij het elkaar de beste wensen aan bieden. Het heeft een “sacrale” betekenis. Bij alle christelijke conventies is een parabool van de Heer bekend, wanneer Hij ons verteld over Zijn tweede komst. In de wederkomst van Jezus, zal hij de schapen van de bokken scheiden. Op die dag zal Jezus mensen opzij zetten voor een eeuwige beloning (de schapen) of voor een eeuwigdurende straf (de bokken). Op die dag zullen onze meningen over onszelf niet meer van belang zijn. Alleen Zijn mening is dan van belang. We kunnen nu wel iets doen aan onze bestemming, tegen die dag. Het woord “MARJVENA” in de Georgische taal, betekend echter een rechter kant, rechter hand, rechts . Wat een mooie wens voor elkaar: ik wens dat u bij de tweede komst van de Heer, u zich aan Parochiefeest H. Nino, & wandschildering parochiekerk H. Nino, Foto’s:.L.Gorissen, 1.6..2014 Zijn rechter kant zal bevinden, aldus bij Zijn gezegende schapen. Gezegend is de God, onze Heer nu, en altijd, en in de Eeuwen der Eeuwen. Amen OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
15
Priester Dr. Antoine Bodar Emma van der Kaden, Secretaris Antwerpse Raad van Kerken
Antoine Bodar werd geboren op 28.12.1944 te ’s-Hertogenbosch en is een Nederlandse R.K. Priester, kunsthistoricus, auteur van talrijke boeken op het terrein van Cultuur en Kerk. Hij is maker van eigen T.V. Programma's, en als gast wordt hij veel uitgenodigd in andere optredens bij radio en televisie. Al op jeugdige leeftijd voelde Bodar zich aangetrokken tot de Mystiek van de Liturgie, en ontstond in hem het verlangen priester te worden. In 1965 begon zijn carrière bij de publieke omroep. In het begin van de jaren negentig maakte hij het Televisie programma “Eeuwig gaat voor het ogenblick.”, waarin hij schrijvers, politici en theologen ontving. In december 2011 blies de R.K.K. het programma nieuw leven in. Gasten in die tijd waren Paul Witteman, Adriaan van Dis en Hilde Kieboom. Voor de omroep R.K.K. maakte Bodar thema programma's, zoals over Franciscus en de Bijbel in de schilderkunst. Bodar studeerde Geschiedenis, Kunstgeschiedenis, Literatuurwetenschap, filosofie en theologie, en in alle vakken behaalde hij zijn Doctoraal. In 1987 promoveerde hij aan de Universiteit van Amsterdam tot Doctor in de filosofie, met zijn studie over “De schoonheidsleer van André Jolies”. Hij werd ook Hoogleraar. In 1985 besloot Antoine Bodar gehoor te geven aan zijn Priesterroeping en werd priester gewijd in 1992 door Bisschop Boomers in de Haarlemse Kathedraal Basiliek Sint Bavo. Halverwege 1998 vertrok Bodar naar Rome met toestemming van de Bisschop van Haarlem. Daar nam hij zijn intrek in het Duitstalige Priester College Santa Maria dell’ Anima. Ook zette hij daar aan de Pontificia Universita zijn theologische studies voort met als doel een proefschrift te schrijven met betrekking tot aspecten van de Katholieke liturgie. In 2002 werd Bodar Plebaan in 's-Hertogenbosch en sinds 2004 woont en werkt Bodar in Rome. Begin 2012 werd bekend dat Bodar weer in deeltijd zou terugkeren naar 's-Hertogenbosch, waar hij als lid van de Bisdomstaf was aangesteld als gedelegeerde voor universiteiten en studentenpastoraal. Als lid van de staf draagt hij ook bij aan het algemeen beleid van het Bisdom. Antoine Bodar in de S Maria dell Anima te Rome, 30.10.2006, Foto: L.Gorissen OIKOUMENE – Antwerpse Raad van Kerken
16
