OHIHE llkhfllbe. NIEUWS UIT DE STUDIO'S Herbert Maisch ensceneert de Tobis-film D III öö, een film die in de vlieg-wereld speelt

Corlnne in ,.D» twe»" xustets 1 KUh"

NIEUWS UIT DE STUDIO'S Herbert Maisch ensceneert de Tobis-film „D III öö , een film die in de vlieg-wereld speelt.

^ ff<er« rerdLJdM0r re^ieur Carl Boese voor de Ufa-film „Hallo, Janine" geëngageerd.

Valerie Hobson zal de hoofdrol spelen in „This man is news".

Assia Noris en Vittorio de Sica zijn de hoofd rol-vertolkers in de Italiaansche film „Grandi Ma gazzini". Regisseur is Mario Camerlni.

Of H€T ß^ULTAAT \JAH €ENI $IM P€L€N2!hJ

Ell,e E1

Leni Riefenstahl zal een film, getiteld „Penthesilea , naar het boek van Heinrich von Kleist, in scène zetten.

Victor Bergdahl, de ontwerper van verschillende teekenf.lms, is te Stockholm op zestigjarigen leeftijd overleden.

Jean de Limur ensceneert de film „Papa Le bonnard De belangrijkste rollen zijn in handen van Ruggero Ruggeri, Jeanne Provost, Jean Murat en Pierre Brasseur.

Emil Jannings zal onder leiding van Hans Steinhoff de titelrol uitbeelden in de Tobisfilm „Robert

Koch". Arthur Reinhardt en Heinrich Schroth zijn door reg.sseur Herbert Selpin voor de Hans Albers-film „Wasser fur Canitoga" aangezocht.

Fritz Kortner onderhandelt momenteel met RKO Rad.o Pictures te Hollywood over een contract dat hem In staat zal stellen bij deze maatschappij als schnjver-acteur-regisseur op te treden.

Edgar Kahn

schrijft het draaiboek voor de film „Wie kust Jacqueline?"

Henry Garat, de bekende Fransche film-acteur heett te Parijs 'n eigen filmmaatschappij opgericht.

Robert Vansittart, schrijft het scenario voor de Herbert Wilcox-film „Lord Kitchener of Khartoum".

Ginger Rogers zal de hoofdrol vertolken in „Little mother". Zoodra de opnamen voor deze film gereed zijn, zal zij een belangrijke rol gaan spelen in „My fifth avenue girl", een film die Gregory LaCava in scène zal zetten.

Hans Deppe zet de film „Schmidt und Schmidtchen in scène. De belangrijkste rollen berusten bij Christian Gollong, Ida Wüst, Georg Alexander, Erich Fiedler en Karl Stepanek.

Wayne Morris en Joan Blondell hebben de hoofdrollen in de Warner Bros-film „The kid from Kokomo".

Jack Hiveley, een vroegere filmcutter, zal de «ilm „They made her a spy" met Sally Eilers in de hoofdrol, in scène zetten.

Pat OBrien en Geraldine Fitzgerald vervullen i L..be^n9rijkste rollen in "Three cheers for Irish De verdere medespelenden zijn Jane Wyman, Frank McHugh, Allen Jenkins en Donald Crisp.

Helen Wood, James Ellison en June Clayworth Edward G. Robinson en Francis Lederer hebben de belangrijkste roller, in de Warner Brosfilm „Confessions of a nail spy".

OHIHE llKHfllBE

spelen de hoofdrollen in „Picardy Max". De overige rollen zijn in handen van Anthony Warde Harlan Briggs, Robert Warwick en John Wray. Regisseur is Les Goodwins.

Geluk, puur geluk, lezers en lezeressen, en wie weet wie uwer eenmaal het geluk zal zijn beschenen ook als een ster van de eerste grootte te worden bejubeld. Of neen, het is niet allemaal geluk! Er behoort tevens een flinke dosis kunde en aanleg toe en dat laatste is niet te leeren., Anders zou het aantal Corinne LuchaireS tot in het oneindige toenemen en de actrice Corinne Lucbaire geen liitzondering meer vormen aan het filmfinnament. Maar ten slotte heeft Corinne ook een groote dosis geluk gehad, waarover wij ons slechU kunnen verheugen, omdat wij anders van een mooi en gaaf talent verstoken zouden zijn gebleven. En dat geluls ' heeft bestaan in den vorm van een simpel zinnetje, dat zij als figurante heeft moeten zeggen, namelijk dat zij iets „mooi" had gevonden. Want zelfs in zoon eenvoudig zinnetje kan veel tot uitdrukking worden gebracht. De intonatie, de mo4ulatie van de stem kan in enkele woorden volledig tot .uitdrukking komen. Men kan beweren den zang van mijnheer Zus of Zoo mooi te hebben gevonden en desondanks den indruk vestigen zich doodelijk te hebben verveeld. Het komt er op aan boe men iets zegt, en dat is ten eenenmale niet te leeren. Men bezit aanleg of niet, en wanneer men dan de gelegenheid krijgt te toonen, waartoe men in stoat is, komt het er op aan die gelegenheid te benutten. Achttien Jaar is thans Corinne Luchaire en e*n ster. Veertien Jaar was zij. toen zij begon te werken aan haar carrière. Dat was de studietijd aan de tooneelscbool, een tijd van eindelooze repetities en> vertwijfelingen vaak. En toen kwam de tijd van het zoeken naar engagementen. Het loopen van impresario naar impresario, van toóneelgezelachap naar tooneelgezelschap. ,.U is pas zeventien Jaar geweest? Probeert U het maar eens bij mijnheer X!" En met dezen zoogenaamden tip koa Corinne Luchaire haar geluk gaan beproeven bij mijnheer X, die haar naar • mijnheer Y verwees. Van het kastje naar den muur. Wie heeft er vertrouwen in .eén pas afgestudeerd juffertje van de tooneelscbool, al heeft zij ook Voorouders, die kunstenaarsbloed in de aderen hadden? Eindelijk heeft zij geluk, met vele anderen. Zij is van het noorden van Frankrijk afgezakt naar het zuiden, naar Nice, om te trachten bij de film een rolletje te bemachtigen. Dat rolletje bestaat in het optreden als figurante. Zij raag met vele „ster"candidaten aan een tafeltje zitten en den zang bewonderen voor de film „Chanteur de minuit". En pas dan reikt het werkelijke geluk haar de hand, in enkele woorden mag zij haar enthousiasme voor dien zang tot uitdrukking brengen. Wij weten niet welke woorden zij heeft mogen bezigen, want ten slotte is de scène nimmer in de film.opgenomen. Doch de productieleider van deze film informeerde naar haar naam. „Ik ben Corinne Luchaire" en het doek viel voor het eerste bedrijf van haar filmloopbaan. Het tweede bedrijf speelt slechts enkele maanden later. Producer A. Pressburger zoekt voor zijn film „Meisjes achter tralies" een debutante, die de hoofdrol zal vervullen. Ontelbare proefopnamen heeft hij gemaakt, kapitalen zijn er mee gemoeid, doch het resultaat is nihil. En het is de collega uit Nice, die Pressburger op zijn vermoedelijke ontdekking attent maakt. De geheele staf is er tegen. „Wat zien JuUie in dat kind?" Pressburger en zijn collega hadden kunnen antwoorden: „Wat jullie te dom zijn om te zien!" En wat het publiek wel zag! Corinne Luchaire is thans achttien Jaar, en een ster. Als zakelijke onderscheiding gaf men haar een contract voor den ongekenden duur van zeven jaar. Het publiek eert haar op andere wijze, het bezoekt nog heden haar eerste film „Meisjes achter tralies" en vormt lange rijen voor de bioscopen, waar haar tweede film. »De twee zusters Kleh", reeds wordt vertoond.

iisii i m w

(Artisten en modellen in Parijs.) Patricia Harper Jim Harper, haar vader Buck Boswell Tante Issy Elliott Winthrop Gantvoort

Joan Bennett Charley Grapewin ' Jack Benny Mary Boland George P. Huntlcy Monte Woolley

Dubois Chickie

Fritz Feld Joyce Compton

•••• Paramount-film.

Pat Harper, dochter van een in de olie rijk geworden Amerikaanschen heereboer vertoeft met haar tante Issy in Parijs. Zij verlooft zich daar met Elliott Winthrop, die weldra eerste secretaris van de Amerikaansche ambassade zal worden. Maar Pat is opgevoed in Texas en heeft daar een heerlijk vrij leven gehad met haar vader, zoodat zij eigenlijk niets voor diplomatie en het daaraan verbonden stijve en saaie leven voelt. Als zij toevallig kennis maakt met Buck Boswell, den leider van een revue-troep, speelt Pat dan ook gewillig de rol van het arme werklooze meisje, waarvoor Buck haar houdt. Buck engageert haar bij zijn troep, maar het gezelschap zit zonder werk en zonder geld in de Fransche hoofdstad. Het hotel, waar zij het laatst overnacht hebben, is nog niet betaald en

Joyce Compton, Joan Bennett, Jack Benny en „the yacht club boy»". • Joan Bennett, Charley Grapewin, Mary Boland en Phyllis Kennedy. Mary „Punkins" Parker en Jack Benny.

laarom heeft madame Brissard Ie kamers afgesloten en hun ileutels opgeborgen. Dank zij ^at, die als een wanhopig, loor haar verloofde verlaten neisje de hoteltrap opsnelt )m zich van het -dak te storen en die zoodoende het hotel n rep en roer brengt, kunnen ie artisten hun sleutels weer Demachtigcn. Na dit voorval ontmoet Pat laar vader, den millionnair, die in zijn hart steeds de eenvoudige rancher van vroeger is gebleven. Samen voegen zij zich weer bij den troep, die juist via de daken vlucht voor de inmiddels door madame Brissard geroepen politie. Het heele gezelschap komt in het Mary Boland, Paleis voor Vrouwelijke Charley Grapewin, George P. Huntley, Kunst op de WereldtentoonJack Benny en Joan stelling. De nachtwakers ma- Bennett. ken alarm, maar zij kunnen zich redden door zich als beelden tusschen de daar geëxposeerde beeldengroepen op te stellen. De volgenden morgen is vluchten het consigne. Buck gaat op verkenning uit en bij een achteruitgang ontmoet hij graaf Vasilovitch, leider van een groep Russische mannequins, die geëngageerd blijken voor de' groote mode-show, die in het Paleis voor Vrouwelijke Kunst zal worden gehouden. Buck troggelt den graaf listig de deelnemerskaarten af en laat Pat en de andere meisjes in hun plaats als mannequin optreden in de grootsche mode-show. Vader Harper neemt stilletjes het kostbare collier mee, dat de stad speciaal afgestaan heeft voor deze show om het te laten namaken voor zijn dochter. Een list van Pat helpt den troep weer aan onderdak in een deftig hotel, maar kort daarop gaat Pat naar haar tante terug, want sinds Buck haar zijn liefde verklaard heeft, kan zij het leven, waarbij zij zich uitgeeft voor een arm zwerfstertje, niet goed volhouden. Buck vindt dan het collier, dat Jim Harper heeft ^r^^^^^J^^ ^

hadden B^ ec.e, »escHaduwd ea een M, a,,, ia.e, .aa. He.

^„eLrd. H« J, ech» he. ^aUe-co^ .e * ea Bac.

^*^ ZÏl^Z^ ^ aaa he. „ch, ea

W

bh*., da. ,im Ha.per eea

t.roSfÄ dlh«, „deas eea d.ae. in een

groo.

Schat.itke

o„e.magna„ a« Texa,

tes,aaran,

aanbied., i, 2onder da. hi) he. wee.. ^h-Taa.e Issv heeft ze in haar onnoozelheid verwisseld. Up dat moment stormt Buck binnen en eischt het collier op. Hij is vast over-

is » ^ * ^'ha word, (.o. zii„ „roo.e bHidsehap, naa. HCLICVU y „.Vit, ,.,>„,>„cfwKKo Amerika uitgewezen, en Buck belooft, na eemg tegenstnbbe-

tuigd dat Jim Harper een groot oplichter is. Twee rechercheurs

len. met Pat te trouwen.

Warner Bros-film. — Regie; Ray Enright. Margaret (Olivia de Havilland), de verwende dochter van den millionnair Ben Richards (Charles Winniger), krijgt onaangenaamheden thuis, neemt den auto van den butler (Melville Cooper) en rijdt kwaad weg. Als zij bij een tankstation, waar Bill (Dick Powell) chef is, stopt om benzine in te nemen, bemerkt Margaret, dat zij geen geld heeft om te betalen. Bill dwingt haar nu eenige toeristen-huisjes schoon te maken. Uit wraak probeert zij Bill zijn ontslag te bezorgen, zonder resultaat echter. Margaret komt dan op een ander idee en zoekt Bill op met het doel een afspraak met hem te maken. Zij geeft zich voor het dienstmeisje van Richards uit. Wanneer zjj samen dineeren, zet Bill haar een idee van hem uiteen, namelijk het oprichten van auto-kampen door heel het land. Zij geeft hem den raad zich hieromtrent met „haar werkgever" in verbinding te stellen. Ben Richards luistert in het begin slechts met een half oor naar Bills gloedvol betoog, doch komt langzamerhand onder den indruk van zijn doorzettingsvermogen. Hij vraagt hem ten slotte te dineeren. Het diner wordt opgediend door ,,Maggie" (Margaret), het dienstmeisje, terwijl het werkelijke dienstmeisje in een van Margarets mooiste japonnen gehuld aan het diner aanzit. Na het diner neemt Bill het dienstmeisje mee uit en reeds spoedig komen zij tot de ontdekking, dat zij van elkaar houden. Den volgenden dag weet Bill, vermomd als zanger in een band, zich toegang te verschaffen tot een fuif, welke een van Richards vrienden geeft en waar Richards zelf ook aanwezig is. Hier hoort hij hoc Richards en zijn vriend duchtig den draak steken met zijn auto-kampen-idee en tevens verneemt hij de ware identiteit van het „dienstmeisje" Margaret. Woedend smijt Bill de plannen in Richards gezicht en keert tot zijn oude baantje terug.

ICH ^IN GLEICH Wl^PCff 1PA Paul Klinget en Anton Pointner Deze nieuwe Ufa-film behandelt de lotgevallen van twee studenten, Nicolas Mohr en Peter Sasse. Op een avond gaat Nicolas sigaretten halen, hij zegt tegen Peter: „Ich bin gleich wieder da", maar komt eerst des morgens naar huis. De lotgevallen van Nicolas in dezen nacht vertelt u deze, onder Peter Paul Brauer's leiding, opgenomen film.

Dick Powell, Olivia da Havilland en Charles Winniger

«.oo

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag vijfhonderd zes en twintig Op welk terrein een consuK

ligt

het

werk

van

een

gezant, en dat van

Wij stellen een hoofdprijs van f. 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen die vóór 20 Maart (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 20 April) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Noordeinde 8, Leiden. Op de enveloppe ot briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag- 526.

Ollvia de Havilland en Allen Jenkins.

DE OPLOSSING Vraag vijfhonderd twee en twintig Alphonse Daudet is n Fransch schrijver, geboren 13 Mei 1840 te Nimes en gestorven 16 December 1897 te Parijs. Hij behoort tot de belangrijkste Fransche realistische schrijvers der 19e eeuw. De hoofdprijs werd ditmaal verworven door Mevrouw v. d. Lee— Moonen te Rotterdam, terwijl de troostprijzen ten deel vielen aan Mej L. J. Bink te 's-Gravenhage; Mej P. J. den Duytsen te Dordrecht; den heer N. v. d. Horst te Hilversum; den heer H. Kuijpers te Doorn; den heer L. M. Wermans te Arnhem

Slim Summerville, de bekende film-komiek, zooals de teekenares May hem ziet.

Olivia de Havilland an Dick Powell.

Dick Powell, Penny Singleton, Olivia de Havilland en Charle« Winniger.

-

De heer J. Kroonenberg. directeur van de N.V. Holland-America Universal Film Booking Office, herdenkt 6 Maart a.s. zijn zilveren filmjubileum.

ormwrnwee

De vriend van Richards, een bankier, ziet de waarde van Bills plannen evenwel in en doet hem na veel moeilijkheden overwonnen te hebben een zeer voordeelig aanbod. . Als „Maggie's" vader hier achterkomt, doet deze hem een nog gunstiger voorstel' Na veel geharrewar worden eindelijk de gegadigden (de bankier en Richards) het eens; Bill teekent een prachtig contract en de twee zakenlieden financieren zijn plan. Ten slotte weet Richards de twee geliefden te verzoenen, wat tevens het einde beteekent van deze film.

OÜVE

EFisl FILM ROisIC FABPlCATIE

anneer U in den schouwburg een tooneelspeler bewondert en wan neer zulk een tooneelspeler U zoo diep laat meeleven in een gespeelde vreugde, in een onwaarschijnlijke smart, wanneer hi] echte tranen van on-echte wanhoop voor U vergiet, hebt U zich dan soms niet af ge vraagd: .,Hoe doet hij of zij dat? Waa heeft men hem of haar in de kunst onder wezen een ander te worden, te liegen, te komen en te gaan, te lachen, te snikken? Waar heeft men hem geleerd te spreken, de woorden van anderen te zeggen? En ho kan men dergelijke dingen leeren?" De film ,,Ouverture" is een rolprent, diedeze vragen beantwoordt. Met het vertoonen van deze film wilde men het geheim onthul len van de ,,fabricatie' van een ster. In de ongewone atmosfeer van de tooneelschool begint en eindigt de handeling van „Ouverture". Zij speelt zich af in een klas van de tooneelschool. Men is jong, vol vuur, een beetje dwaas. Men maakt geen onderscheid tusschen zijn eigen gevoelens en die van de personen die men

VAN ^TEPPEtsl

uitbeeldt. Wanneer men de wanhoop van Romeo uitdrukt, zou men werkelijk voor Julia willen sterven. Men neemt alles van den tragischen kant. Men bemint het tooneel boven alles ... Op deze pagina geven wij een aantal foto's van de jeugdige sterren, die de rollen van de tooneelschool-leer; lingen vertolken.

Janino Darvey

TOLEß h nleuuSe c/iat/ie c/ian De nieuwe Charlie Chan.

Warner Oland. d» oveil8d«n ultb*«ld« d«i Chatli« Cbon-tiguur

Opvolgen is een moeilijke taak. Ieder is geneigd vergelijkingen te maken en te zeggen, dat de voorganger het beter heeft gedaan dan de opvolger. Men wil den voorganger niet nabootsen, maar tóch zijn voetsporen volgen. Het is een zeer ondankbaar werk. Een half jaar geleden is Warner Oland gestorven. Hij was saamgegroeid met de rol van Charlie Chan, waarvan hij een diepgaande studie had gemaakt, hij hield van deze figuur en hij heeft haar meer dan een dozijn malen uitgebeeld Zijn dood scheen ook de dood van Charlie Chan te zijn, het leek onmogelijk, dat een ander Warner Oland zou kunnen opvolgen. Maar de 20th Century Fox-film Corp. had de ervaring, dat het publiek zeer op de Charlie Chan-serie gesteld was. Men kon deze filmrceks toch niet opgeven, zonder metterdaad geprobeerd te hebben een goeden opvolger te vinden! In de studio's werden vele en veelomvattende proeven genomen. Onder anderen werd de bekende filmacteui WalterConolly getest, en nog een reeks van andere bekende en bekwame spelers verscheen voor de lens, om Charlie Chan te doen herleven. Wat zij vertoonden, was verdienstelijk, was wellicht zelfs een prestatie, maar het was onvoldoende. Het publiek zou daarmee op den duur geen genoegen hebben genomen, het zou zich — na de eerste belangstelling — teleurgesteld hebben afgewend. Sidney Toler was in Hollywood lang geen algemeen bekende figuur. Hij heeft in een veertigtal films kleine rollen vervuld en nimmer één hoofdrol gespeeld. Hij rekende er al niet meer op, dat hij er ooit een ZOU krijgen en had er vrede mee kleine rolletjes zoo goed mogelijk uit te beelden. Maar uit de vijf en dertig proefpersonen voor de rol van Charlie Chan werd hij gekozen. Waarom? Niet omdat zijn uiterlijke gelijkenis met Walter Oland het grootst zou zijn. Sidney Toler heeft integendeel een eigen gezicht. U lult hem uit duizenden herkennen; wie hem éénmaal aanschouwd heeft, vergeet hem niet meer. Maar Ipovenal heeft hij persoonlijkheid. Men neemt aan, wanneer men deze gestalte op het doek ziet verschijnen, dat hij inderdaad een eindeloos sluwe Chineesche detective zou kunnen zijn. En hier komen wij bij het groote markante verschil tusschen Oland en Toler. Oland was boven alles: de altijd hoffelijke Chinees, die met spreekwoorden en plichtplegingen in de weer was. Zijn hoffelijkheid scheen grooter dan zijn sluwheid. Sidney Toler is bovenal: speurhond en zijn beleefdheid bijzaak. Hierin ligt een kenmerkend verschil. Zijn eerste film is: „Charlie Chan in Honoloeloe" en het is een merkwaardig debuut. Het scenano volgt geheel en al de traditie, het biedt een Charlie Chan-verhaal, zooals we dit gewend zijn. Tol«, d* niauw* Maar Sidney Tolet Charü» Cboa brengt een eigen persoonlijkheid mee. Hij is geen slaafsche nabootser, maar een zelfstandige fiiur. Het zou van weinig piëteit jegens Warner Oland getuigen, wanneer we hier gingen neerschrijven, dat Sidney Toler Zooveel beter dan hij ZOU zijn. Deze onkieschheid willen we hier dan ook niet begaan. Maar wel willen wij hier aandacht vragen voor deze ftteuwe verschijning, die Zijn /ware opvolgerstaak Op zoo uitstekende wijze Volbrengt!

VAN LEZER TOT LEZER Op dez« pagina kunnen onze abonné's, onder de „Ruilrubriek", gratii een advertentie plaatsen, waarin zij iets aanbieden in ruil voor iets anders. Deze plaatsing is geheel gratis, maximaal 10 regels per advertentie. Advertenties, waarin voorwerpen te koop worden aangeboden of gevraagd, woningen te huur worden gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangeboden, enzoovoort, cnzoovoort, worden onder de rubrieken .,Tc koop aangeboden", „Te koop gevraagd" en t,Diversen" geplaatst en berekend tegen 5 cts. per regel, minimum vijf regels.

TE KOOP AANGEBODEN Een weinigbespeeld Phil, radio-toest. type 836A (Super) 1-knops met perrn. dyn. luidspr. v. ƒ37.50 en mooie Phil, aparte luidspr. ƒ2.50. Genegen te ruilen v. een jongensrijwiel. Chasséstr. 50-111. A'dam (W.). Te koop aangeb. : gr. pitrieten wieg m. bedje ƒ6.—. Te z. 's av. na 8 uur. H. Rodink. Theophilede Bockstr. 19-111. A'dam (W.). Te koop ; 1 p. ski-sch. m. 41. In z. g. st. 1 x gebr., ƒ3.— ; 1 theetaf. ƒ2.50 ; 1 heerenfiets ƒ12.50; 8 Karl Mayboeken ƒ2.—. Te bez. tusschen 1 en 2 u. Adr. A. L. de Loos. Alb. Neuhuysstr. 28 hs., A'dam (W.). Te koop : wintermantel, leeft. 13—14 j. Vink, Veerstr. 73-111. A'dam. I Te koop : nwe tent. 6 m. 3.—2i. houten geraamte en 1 duims vl. Tev. nieuw zeildoek. Kattenburgerkade 8III. A'dam. Te koop : trop. aquar. op stelling, flinke m., m. pomp en verdere toebeh. Pr, ƒ6.—. Reinwardtstr. 73-bel., A'dam.

RUILRUBRIEK Wie wil Schwanberger postzegelalb. ..Overzee" uitg. 1927 en een Froede's postzegelcat. (Werelduitg.) 1938 en een overzee postzegelalb. m. klemband, geteekend en bijijew. volg. Froede's catal. tot 1938 inhoud. 515 goede zegels, ruilen voor een duivenklok. C. Suurmond, Nie. Sopingensstr. 7, Utrecht. Te ruilen : een prima gummi voetbal als n. en opwindbare vliegm. - 400 versch. buitenl. postz. tegen Sunlight-, Lux-, Vimb. enz. J. Koopman, Langestr. 105 Alkmaar. Ruilen. 250 Patria II. 500 Jamin. 160 Ira, 2000 Weegsch., 200 Artis, 450 Droste. 300 Hille B. B.. 500 Haust, 250 Gr. Rivieren, Verk. pi. vorige alb. tegen Willigh Z.B., Wennex, Hag, Felix. Kwatta, Sickesz e.a. Postz. Insl. M. Koning, Heilbronstr. 48. Den Haag. Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart ruilen voor wat u wtl spaart en tekort komt. Bij zending postzegel insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniël Willinkplein 4J. A'dam.

TE KOOP GEVRAAGD Te koop gevr. : Verk. b. of pi. Onze gr. riv. of Dierenl. in Artis. Br. met prijsopg. W. v. Hofwegen, Jeruzalemstr. 11. R'dam. Ik heb eenige paartjes mooie gevlekte Cavia's (marmotjes) te rullen voor een zingende kanarie of konijntjes. J. M. Lamers, Duncklerstr. 15, Nijmegen. Gloednieuwe transform, te ruilen voor vreemde postz. van Duitschland, Zwitserland enz. M. C. de Groot, J. P. Coenstr. 115, Utrecht. In ruil aangeb. boot om te visschen tegen opknappen zonder onk. Spoed. P. TIjssen, Oer. Doustr. 228-111. A'dam (Z.). 1 zware eiken salontafel in prima staat in ruil voor een uitschuiftafel in goeden staat. F. L. v. Duurling, Scheepersstr. 86, Den Haag. Ik vraag postz. van Ned. en Kol. Ik geef in ruil hooge waarden buitenl. W. Peeters, O. Weurtseweg 5. Nijmegen.

ABONNÉ'S OP DIT BLAD. welke in onre registers zijn ingeschreven en in het bezit zijn van een door onze administratie afgegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f2000.— bij levenslange invaliditeit; f600.— bij overlijden; f 400.— bij verlies van eer. hand, voet of oog; f 75. — bij verlies van duim of wijsvinger; f 30.— bij verlies van een anderen vinger, een en ander ten gevolge van een ongeval. Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus enz. overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld op f3000.- en de uitkeering bij overlijden op f 1000.De uitkeering dezer bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK N.V. te Schiedam. Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3x24 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn. Anders vervalt het recht op uitbetaling. „Sinds mijn man niet meer vaart, wil hij toch de illusie hebben dat hij aan boord van een schommelend schip Is."

2 -

im

de stad des doods ONZE REIZENDE REDACTEUR BEZOEKT HET DOOR DE AARDBEVING GETEISTERDE CHILEENSCHE GEBIED

De eerste voedselzendingen zijn in Chilian aangekomen en worden onder de wanhopige bevolking verdeeld. De ruïnes van het Teatro Municipal, na de ramp. Er lagen vijfhonderd slachtoffers onder deze puinhoopen begraven. Slechts één jongeman van tweeëntwintig jaar ontsnapte aan den dood.

Ik heb een speciale vergunning noodig om een plaats te kunnen krijgen in het vliegtuig, dat op het vliegveld van Santiago, de hoofdstad van Chili, staat. Sinds de verschrikkelijke aardbevingsramp plaats vond, staat het vliegveld onder militaire bewaking. Alle verkeersmiddelen zijn ter beschikking gesteld van de hulpverleening. Een geweldig bombardementsvliegtuig van de Vereenigde Staten, een echte „vliegende vesting", is gearriveerd met een aantal doktoren en groote hoeveelheden medicijnen. Argentijnsche, Fransche en andere vliegtuigen komen aan, en brengen nog steeds meer medicamenten en Verbandstoffen. Spoorwegen, auto's en vliegmachines transporteeren voedsel en geneesmiddelen naar Chilian, Talca, Concepión, Cauquen en San Carlos — de steden die het meest getroffen zijn. Men raadt het mij af om naar Chilian te gaan. Als ik het tóch wil doen, moet ik zelf de verantwoordelijkheid dragen. Na-bevingen sluiten namelijk nieuwe rampen niet uit. De Uaima-vulkaan werkt reeds, en de lava borrelt dreigend in den krater van den Quizapu. En de aschregen valt reeds over Santiago neer. Alsof dit alles nog niet voldoende is, komt daar nog bij, dat er van de dertigduizend slachtoffers van de aardbeving twintigduizend nog niet begraven zijn. In Chilian, het centrum van de ramp, zijn er nog pas tweeduizend van de tienduizend begraven. De toestand is er verschrikkelijk, leder oogenblik kunnen er epidemieën uitbreken, en de reddingsploegen moeten gasmaskers dragen om hun werk van barmhartigheid te kunnen doen. Maar ik laat me niet weerhouden... Eindelijk verheft de groote zilveren vogel zich van het veld en ongeveer drie uur later komen we In Chilian aan. Chilian wordt niet ten onrechte „La ciudad martir", de martelaren-stad genoemd. Reeds vier keer in den loop van haar geschiedenis is deze levendige en bedrijvige stad verwoest. In 1599, twintig jaar nadat zij gesticht was, werd zij aangevallen door de Indianen, die de huizen in brand staken, alle mannen doodden en de vrouwen wegvoerden. Honderd jaar daarna werd de geheel nieuw opgebouwde stad andermaal verwoest door een groote overstrooming. In de jaren 1751 en 1835 werd Chilian geheel vernield door aardbevingen. Nu ligt de stad voor den

_ 4 _

vijfden keer in puin. Van haar bevolking, die veertigduizend zielen telde, werden er tienduizend gedood en vijfentwintigduizend gewond. Nauwelijks vijfduizend ontkwamen er ongedeerd. Woorden zijn niet in staat het verschrikkelijk schouwspel der verwoesting weer te geven. Heele rijen huizen liggen in puin. De menschen, die er het leven hebben afgebracht, dolen moedeloos door de straten, overal ziekend naar hun bloedverwanten. Waar men dooden heeft, gevonden, wordt er bij wijze van rouw een stuk doek aan een stok gebonden, en tusschen de steenen gestoken. De dooden worden in massa-graven teraardebesteld. Er is geen familie, die niet om een harer leden treurt. Moeders rouwen om hun kinderen, mannen om hun vrouwen. Kinderen loopen door de straten, huilend om een leed, dat nog niet eens in vollen omvang tot hen is doorgedrongen. Onbeschrijfelijk zijn de tafereelen, die men ziet onbeschrijfelijk ook hetgeen de menschen van Chilian dien avond van de ramp hebben meegemaakt. De gevel van het gemeentehuis is niet omgestort. De klok, die er in is aangebracht, werd niet eens beschadigd. Zij is blijven stilstaan om elf uur zevenentwintig minuten. Dit is het juiste oogenblik, waarop de tragedie plaats greep. Het „Teatro Municipal" is een hoop steenklompen. Van de vijfhonderd bezoekers op dien avond is er slechts één aan den dood ontsnapt: Raul Vargas Silva, een jongeman van tweeëntwintig jaar. Men heeft hem echter een arm moeten afzetten. In het ziekenhuis vertelde hij, dat hij een voorstelling bijwoonde van de film „El rey sin corona" — De koning zonder kroon — en dat hij een plaats op de galerij had. Even voor het einde der voorstelling, terwijl hij zich naar den uitgang begaf, vond de ramp plaats. Ze duurde slechts een paar seconden. De eerste schokken van de aardbeving waren zóó verschrikkelijk, dat niemand de kans kreeg het gebouw te verlaten. De vallende muren van het theater bedolven iedereen, die er zich in bevond. Als door een wonder leefde hij nog, toen men hem onder de ruïnes vandaan haalde. Voor de brokken steen, die liggen op de plaats waar eens het „Hotel Commercial" stond, zit een wanhopig man: Don José Olgnin, de eigenaar van het hotel. Elf dooden, zijn vader en tien gasten, liggen onder de puinen. Olgnin had reeds twee keer een aardbeving meegemaakt: in 1922 in Vallenar, en in 1928 in Talca. Nu is hij voor den derden keer aan den dood ontsnapt, maar hij kan er zich nauwelijks over verheugen. Een oude vrouw van honderdtwintig jaar, Francisca de Zarate, werd levend onder de puinen van haar woning vandaan gehaald. Een vliegtuig bracht de oudste inwoonster van de martelaren-stad met gebroken armen en beenen naar een ziekenhuis in Santiago. Mevrouw Zarate had honderdenvier jaar geleden, den twintigsten Februari 1835, de laatste aardbeving meegemaakt, welke de stad Chilian totaal vernielde. Na-bevingen, branden, hongersnood, gebrek aan water

en medicijnen kunnen de bewoners er nauwelijks toe brengen hun huizen te verlaten. De dakloozen wonen in haastig opgeslagen tenten en laten zich verbinden in de provisorisch in de open lucht ingerichte noodziekenhuizen. Voor de rest van den dag troepen zij samen bij het voorloopige Postkantoor of voor het draadlooze zendstation van het Ministerie van Binnenlandsche Zaken, waarvan de apparaten ifi de open lucht zijn opgesteld, waar zij wanhopig «jp nieuws wachten. Het plaatselijk dagblad, „El Sur" (Het Zuiden) is alreeds weer verschenen, ofschoon met een kleinere editie en geheel met de hand gezet en gedrukt. Gansche pagina's zijn gevuld met de namen der dooden en gewonden; de lange rijen namen worden gretig gelezen door de overlevenden, die zoeken naar de namen van vermiste familieleden. Is de zekerheid, dat zij dood zijn, een troost, of doet de afwezigheid van hun namen in de lange lijsten de hoop herleven? Deze arme menschen van Chilian geven den moed nooit op. Ze leggen een bewonderenswaardige liefde tot hun geboortegrond aan den dag. Niettegenstaande een brand en een overstrooming, die de stad geheel verwoestten, en drie aardbevingen die bijna geen huis intact lieten, blijven zij er wonen en weigeren de stad te verlaten. Ze zijn vastbesloten opnieuw te beginnen. . . En dit is de geestestoestand van de geheele Chileensche bevolking.' Een oppervlakte van tweeënzestigduizend vierkante kilometer is nu door de aardbeving geteisterd, dat wil zeggen een tiende deel van Chili. Een vierde deel der Chileensche bevolking werd door de ramp getroffen. Twintig gemeenten hebben min of meer ernstig geleden, tachtigduizend gebouwen stortten in, dertigduizend menschen werden gedood, vijftigduizend gewond. De officieele lijsten sommen de namen van honderdduizend menschen op, die van hun tehuis zijn beroofd. De schade wordt geschat op duizend millioen peso's. Na-bevingen houden de zenuwen der menschen tot het uiterste gespannen; de lava borrelt nog in de kraters der vulkanen. Maar de menschen bukken zich niét voor het geweld der elementen. Spoorwegen en telegraaflijnen worden reeds hersteld, plannen voor den herbouw der stad is men bezig te ontwerpen. Chilian, de stad des doods, zal ten slotte weer herleven. De bevolking die gespaard bleef, wil de stad niet volgens dezelfde methode herbouwen, maar ze wil een geheel nieuwe stad doen verrijzen — met nieuwe materialen, met nieuwe aspecten. Ze wil huizen bouwen van gewapend beton. En sterker nog dan gewapend beton is de wil van deze menschen. . . De overlevenden van de stad des doods zijn vastbesloten ook nieuwen aardbevingen te trotseeren. In een kamp nabij Chilian, traden twee jonge menschen, vijl dagen na de ramp, in het huwelijk. „La vida comienza manana. . ." — het leven begint morgen. . . is het motto der Chileensche bevolking. En met deze woorden op de lippen begint men het leven inderdaad weer opnieuw. ..

De oorzaak van aardbevingen kan zeer verschillend zijn, maar vast staat wel, dat verscheidene streken op onze aarde er als het ware toe zijn voorbestemd. Op bovenstaand kaartje zijn deze gebieden door een ring omgeven, terwijl de vulkanen, die vaak de oorzaak van aardbevingen zijn, door zwarte stippen of lijnen zijn aangeduid. Bij de pijl ligt de stad Chilian, of beter: liggen de ruïnes van deze martelaren-stad!

De kathedraal van Chilian voor de aardbeving.

De ruïnes der kathedraal na de ramp.

Een der nood-ziekenhuizen, die in de open lucht zijn ingericht.

Een vier verdiepingen hoog huis, dat geheel instortte.

VATICAANSTAD CFNITOUM

DEQ ßE-LANG$TELLING

PLATieöffOND

VAM VAT I CA AN: STAC?

Vaticaan-stad is de kleinste staat der wereld, maar In verband met het overlijden van Paus Plus XI en het feit, dat twee en zestig kardinalen er thans bijeengekomen zijn om — zeer waarschijnlijk uit hun midden — een nieuwen Paus te kiezen. Is dit miniatuur rijkje in het brandpunt der belangstelling komen te staan. Het Vaticaansch Paleis, de eigenlijke ambtswoning van den Paus, is reeds sinds 1378 de officieele zetel der Pausen, toen ze van hun „ballingschap" in Avignon naar de eeuwige stad terugkeerden en ze hun verblijf in Lateranen, dat elders in Rome gelegen was, opgaven. Reeds in de vierde eeuw stond er een klein pauselijk paleis bij de St. Pieter, hetzelfde waar in 800 Keizer Karel de Groote verblijf hield. Het werd evenwel geleidelijk uitgebreid, zoodat het een passende woning der pausen was, toen zij uit Avignon terugkwamen. Het tegenwoordige gebouwencomplex Is hoofdzakelijk tot stand gekomen gedurende den tijd der Renaissance, tusschen 1450 en 1590, ofschoon ook de latere pausen er veel in hebben veranderd en verbeterd. De. pausen hebben tot het jaar 1870 over een groot deel van Italië geregeerd. In dat jaar echter maakte het nieuw ontstane koninkrijk Italië zich van dit gebied meester, waardoor de bekende „Romeinsche kwestie" ontstond, waaraan door het verdrag van Lateranen in 1929 tusschen het Vaticaan en de Itallaansche regeering gesloten, een einde kwam. Sinds dat

Zwltsersche lijf wacht rukt uit.

Een gendarme, h« verkeer regelend i het kleine staatje.

evormd wordt door erhonderd burgers, die Rome wonen, en alen bij plechtige geigenheden In functie eden. Dikke muren omngen Vaticaan-stad, iet uitzondering van en ingang bij het Sint ietersplein. E«n bezoeker zou en ganschen staat kunen omwandelen In oneveer achttien minu»n — hij is niet veel rooter dan een golleld — maar gedurenle zijn gansche leven ou hij niet in staat zijn e schatten op het lebied van kunst en wetenschap behoorlijk e bewonderen.

Ongeveer een derdi van Vaticaan-stad word door gebouwen ingeno men. Sommige zijn zee oud, andere van zeer re centen datum. Onde deze laatste bevindt ziel 'n spoorwegstation, 'r school en werkplaat voor 't maken van mo zaïeken, het palels var den gouverneur en he Ethioplsch College, waa de priesters studeerer die voor de jongst) itallaansche kolonie zljr bestemd. Voorts zijn ir moderne gebouwen noj ondergebracht 'n radio station, een postkanlooi en een bibliotheek. In deze laatste bevinden zich vijltigduizenc kostbare handschriften

Tijdens een godsdienst>• fening in de St.Pieter :r is in deze kerk )laats voor veertigduizend personen.

Vaticaan-stad bezit ook een eigen apotheek, die door twee paters wordt beheerd

ie

jaar is wat thans bekend is als „Vaticaan-stad" wederom eer, souvereine staat, die door den Paus in volkomen onafhankelijkheid wordt geregeerd. Vaticaan-stad beslaat een oppervlakte van maar nauwelijks veertig hectaren. Het geheele grondgebied is gelegen rond de St. Pieter, en omvat eigenlijk niet meer dan deze kerk, het er voor gelegen statige plein, de pauselijke paleizen en tuinen. Tot op zekere hoogte dient men bij dit gebied echter ook nog twaalf complexen gebouwen en goederen te rekenen, daar zij het privilege van extra-territorialiteit, benevens vrijstelling van belasting en onteigening bezitten. ' De eigenlijke burgers van dezen staat zijn slechts zevenhonderd In getal, en zij bestaan voornamelijk uit kardinalen, andere hooge geestelijken en leden van de Zwitsersche lijfgarde van den Paus. Voorts houden binnen den staat ook de bedienden van de burgers verblijf, maar dezen behoorden niet tot de eigenlijke bevolking. De Vatlcaansche staat beschikt, evenals iedere andere staat, ook over een leger, doch dit telt slechts honderd man. Een aantal gendarmen zorgen er voor den politiedienst, die hoofdzakelijk bestaat in het regelen van het verkeer en het geven van inlichtingen aan vreemdelingen. Een edelgarde, die negentig officieren-leden omvat, vormt om beurten de gewone eerewacht van den Paut, terwijl er tevens nog een paieiswacht-garde is, die

Fragment van de St. Pieter met een gedeelte van het er voor liggende plein, terwijl er een processie plaats vindt.

Een drama in Britsch-Columbia Het leven in vreemde landen, ver van de groote steden, in oerwoud, op prairie of steppe, heeft ongetwijfeld zijn sterke bekoring, in het bijzonder voor hen, die avontuurlijk zijn aangelegd, maar het heeft ook zijn schaduwzijden, en vooral ook. . . zijn gevaren. Gevaren, waaraan men in de beschaafde, en zeker niet in de „bewoonde" wereld, zoo gemakkelijk bloot zal staan I Het was in 't jaar 1919 dat Mc. Cormick, wien het in Engeland niet meer naar den vleeze ging, zich met zijn vrouw en zoon in Britsch Columbia vestigde, op ongeveer vierhonderdvijftig kilometer van de kust van den Stillen Oceaan. Hij had er een stuk land gehuurd, waarop hij een boerderij begon, daarbij trouw bijgestaan door James, zooals zijn zoon heette, en die toen zoowat veertien Jaar was. Hun naaste buurman was 'n zekere Sam Hogan, wiens hut op ongeveer vijf kilometer van hun boerderij lag. Wanneer hij nuchter was, bleek Sam een goedhartige, ofschoon wel wat ruwe oude man. Als hij te veel gedronken had, dan leek het echter wel een krankzinnige, die door het dolle heen wasl Daar hij niet getrouwd was, en geheel alleen woonde, was er niemand die hem van het drinken kon afhouden, en wanneer hij geen whiskey meer had, hield hij nog niet op, maar nam hij zijn toevlucht tot... spiritusl Was hij daarvan „onder den invloed", dan greep hij gewoonlijk zijn geweer dat altijd geladen in een hoek van zijn hut stond, en begon in het wilde weg op de hooge pijnboomen te schieten, die rondom zijn verblijf groeiden. Zoodra de familie Cormick de schoten hoorde, wist zij, dat hij weer „razend" was en men gunde hem dan maar steeds liever den tijd om weer normaal te worden, alvorens hem een bezoek te brengen. Op zekeren middag verried het geluld van onregelmatig geloste geweerschoten, dat Sam Hogan andermaal dronken was. Den volgenden avond begaf Mc. Cormick zich met zijn zoon door de bosschen naar zijn hut, niet anders verwachtend of zij zouden hem aantreffen In den staat van berouw, die gewoonlijk op zijn uitspattingen volgde. Toen zij bij de hut gekomen waren, zagen zij de deur op een kier staan, en gluurden naar binnen. Het vertrek bleek ledig! „Zeker een eindje gaan wandelen, om wat op verhaal te komen," zei Mc. Cormick tegen zijn zoon, In de kamer rondkijkend. „Misschien 1$ hij op Jacht gegaan," opperde deze, ziende dat Sams geweer, dat altijd op een vaste plaats stond, eveneens weg was. „Dat Is niet onmogelijk," meende Mc. Cormick, terwijl hij weer naar buiten trad. „Kom mee, we gaan maar weer naar huls." James was op het punt zijn vader te volgen, toen hij plotseling, achter zich kijkend, een voet om den hoek van de hut zag steken. Terwijl hij zijn vader riep, snelde hij er heen. Daar, plat op zijn rug, bijna geheel verborgen onder de ranken die tegen den wand opgroeiden, lag Sam. Een groote wond midden in zijn voorhoofd maakte dat hij er afschuwelijk uitzag. „Hij heeft zich doodgeschoten!" riep James verschrikt uit, op het geweer wijzend, dat naast den ouden man lag. Mc. Cormick boog zich even ov^r hem heen, en wees toen naar den hoek van de hut, waar eenlge groote blokken hout, waarvan de woning gebouwd was, naar buiten uitstaken. Aan den kant van een der blokken zal een donkere vlek, waaraan een paar hoofdharen kleefden. „Hij is natuurlijk naar buiten gestrompeld, Ierwijl hij dronken was," zei Mc. Cormick, „en toen met zijn hoofd tegen den hoek van de hut terechtgekomen. Hij leeft nog, maar hij Is bewusteloos! We zullen hem In de hut dragen, en dan moet jlj_ zoo hard je kunt naar huls loepen, „Girlie" zadelen en naar dokter Baker rijden." James deed wat hem gezegd werd en was na verloop van een goed uur weer met den dokter bij zijn vader terug. Dokter Baker onderzocht den ouden Hogan en

OP LEVEN EN DOOD EEN REEKS SPANNENDE AVONTUREN, NAAR WAARHEID VERTELD gaf toen als zijn oordeel te kennen, dat Sam een hersenschudding had. „Ik zal wel een poosje hier blijven," zei hij, „tot hij bijkomt. Ik heb een hartig woordje met dien ouden deugniet te spreken!" Het duurde niet lang of Sam kwam bij, maar toen hij zich wilde oprichten, duwde de dokter hem direct weer achterover. „Nou, Sam," zei hij terwijl, „ik zou graag willen, dat je eens goed naar me luisterdel Nog één portie' van dat vergift als dit keer, en je kunt er staat op maken, dat je volslagen krankzinnig wordt, zóó erg, dat je zeker In een gesticht zult moeten worden opgesloten!" De oude Sam toonde zeer veel berouw en, nadat hij den dokter zijn eerewoord had gegeven, dat hij zich voortaan verre van whiskey en spiritus zou houden, bedankte hij de drie mannen voor hun hulp. Zoowat een maand lang hield Sam Hogan zijn woord, maar toen hoorden Mc. Cormick en zijn zoon, terwijl zij op het land aan het werk waren, plotseling weer een hevig geweervuur. Hogan was wederom In zijn oude, slechte gewoonte vervallen! Hierna dronk Hogan, ondanks de waarschuwingen van den dokter steeds meer. Gedurende de weinige perioden dat hij nuchter was, leek hij suffer dan ooit. Zijn karakter was geheel veranderd; hij begon allerlei hatelijkheden te zeggen over de bezoeken en de aanbiedingen tot hulp van de familie Cormick, waarom deze verder geen notitie van hem nam en hem aan zijn lot overliet. Het bleek echter, dat hij hoe langer hoe meer degenereerde, en eindelijk kwam de dag, dat dokter Baker hem verdere medische hulp weigerde. Op een ochtend, ongeveer zes maanden nadat Mc. Cormick en zijn zoon Hogan gewond bij zijn hut hadden aangetroffen, waren zij samen op het veld aan het werk, een honderd meter zoowat van hun woning verwijderd. Verbaasd waarom zijn vrouw hen nog niet, zooals gewoonlijk, voor den middagmaaltijd had geroepen — de tijd er voor was reeds verstreken! - stuurde Mc. Cormick zijn zoon naar huls om eens te zien, wat er aan haperde. Opgewekt stapte deze door de openstaande deur der woning - recht op den loop van een geweer afl Aan den anderen kant van het geweer stond de oude Hogan, een maniakale schittering in zijn oogen. Achter hem lag Mrs. Cormick, gebonden en met een prop in haar mond, jn een blik van afgrijzen in de oogen. Zonder een woord te spreken beduidde Hogan den jongen weg te gaan van de deur en in een hoek van de kamer te gaan staan. Buiten kon James het geluld van zijn vaders bijl hooren, terwijl deze bezig was een boom om te kappen. Hij was sprakeloos en verlamd van schrik; de krankzinnige moest hem met den loop van zijn geweer letterlijk van zijn plaats duwen. Op een gegeven oogenblik liet de 3ude man zijn wapen vallen en sloeg een van zijn groote handen voor James' mond. Terwijl hij heel behendig gebruik maakte van zijn andere hand, slaagde hij er In, hem met een stuk droogüjn te binden. Toen verving een prop, die den jongen bijna deed stikken, de plaats van Hogans hand op zijn mond. Terwijl dit alles gebeurde, stond er een pan met water vroolljk te borrelen op de kachel. Later zou James te weten komen, dat er In die pan een gedeelte van hun middagmaal zat - een blik varkensvleesch met boonen. Nadat hij James op den grond naast zijn moede had gelegd, nam Hogan zijn wapen weer ter hand en, terwijl hij als het ware llefkoozend over de kolf streek, sloop hij op zijn teenen, een wreeden grijns om zijn lippen, naar het raam, dat uitzag op het veld, waar Mc. Cormick aan het werk was. Zijn bedoeling was toen maar al te duidelijk.

Ten einde de aandacht van den krankzinnige af te leiden, begon Mrs. Cormick met haar voeten langs den grond te schuifelen. Deze Hst lukte, want nadat Hogan haar een oogenblik onzeker had aangestaard, legde hij zijn geweer op den grond en ging naar de bus, waarin de petroleum zat voor de lamp. Nadat hij er het deksel van had afgeschroefd, begon hij den inhoud over den vloer uit te sprenkelen, daarbij niet vergetend een gedeelte er van over Mrs. Cormick en James te gletenl Mrs. Cormick en haar zoon begrepen natuurlijk onmiddellijk, welk verschrikkelijk lot hun nu te wachten stond. De krankzinnige wilde de hut in brand steken en zij zouden reeds als laaiende toortsen branden, eer Mc. Cormick wist, wat er aan de hand wasl Het geluid van den bijl werd nu niet meer gehoord en na een oogenblik geluisterd te hebben, ging Hogan naar het raam — waarbij de kachel stond met de pan met kokend water - en na zijn geweer andermaal van den grond te hebben opgeraapt, legde hij aan ... Ziek van afschuw en angst, begrepen zoowel Mrs. Cormick als James, wat hij van plan was. Hij wilde Mc. Cormick neerschieten zoodra deze door het raam zichtbaar werdl Een oogenblik later konden de voetstappen van Mc. Cormick, die zich geheel onbewust van hetgeen er te gebeuren stond, naar zijn woning begaf, reeds In de kamer gehoord worden... Plotseling klonk er een luide knall Doch deze was niet afkomstig van het gaweerl Iets dat heel veel weg had van een miniatuur geyser van heeten stoom, omhulde plotseling den ouden Hogan. Hij viel kronkelend van pijn op den grond, terwijl hij allerlei onverstaanbare kreten uitte. Een geluld van rennende voetstappen — en toen verscheen Mc. Cormick in de deuropening. James keek zijn vader met groote, smeekende oogen aan; Mrs. Cormick had haar oogen gesloten; ze was bewusteloos geworden. Snel maakte Mc. Cormick zijn vrouw en zoon los, en toen onderzocht hij met James den ouden man, die roerloos op den grond lag, alsof hij dood was. Om hem heen lapen de stukken vant een uit elkaar gesprongen blik en pan, terwijl zijn haar rood gekleurd was — echter niet van bloed, zooals het aanvankelijk leek, doch van tomatensap, dat in het blik met varkensvleesch .en boonen had gezeten I Toen James en zijn vader den ouden Hogan hadden gebonden om hem voorloopig onschadelijk te maken, drong het tot hen door, dat zij hun leven te danken hadden aan het blik vleesch en boonen, dat Mrs. Cormick In de pan met kokend water had gezet om het even op te warmen. Het was echter haar gewoonte het er na verloop van een minuut of vijf weer uit te halen. Door de komst van den ouden Hogan, die haar bij het bereiden van het middagmaal had overvallen, had zij aan dit voornemen geen gevolg kunnen geven, met het resultaat, dat de druk in het blik ten slotte zóó groot was geworden, dat dit uit elkaar gesprongen was — de pan eveneens aan stukken slaand en het grootste deel van den Inhoud — gelukkig voor de familie Cormickl — over den ouden Hogan uitgletendl Mc. Cormick hield de wacht bij den ouden man terwijl James den dokter ging halen. Toen deze kwam, verspilde hij geen tijd: de door het overmatig gebruik van sterken drank en spiritus geestelijk totaal gekrenkte oude man werd direct naar een ziekenhuis gebracht, vanwaar hij, na voorloopig hersteld te zijn, naar een krankzinnigengesticht werd vervoerd. Eenige maanden later overleed hij daar, zonder zijn verstand te hebben teruggekregen.

^éM

Gemeingd Nleums

onopg

STOF

NEDERLAND-HONGARIJE 3-2

Stof is zoowel een zegen als een beproeving voor de menschheid. Zonder stof zou er geen leven mogelijk zijn, omdat er geen regen en bijgevolg dus ook geen water zou zijn. Vocht concentreert zich om kleine stofdeeltjes in de lucht en valt dan als regen naar beneden, zoodat van lederen regendroppel een stofje het middelpunt vormt. Stof is net zoo gevaarlijk als buskruit. Indien fijne stofdeeltjes in bepaalde verhoudingen in de lucht verdeeld worden en daar in aanraking komen met een vonk, kunnen zij spontaan ontbranden en ontploffingen veroorzaken die, zooals gebeurde, fabrieken vernielden. De natuur heeft de dieren die in de woestijn leven met een speciale bescherming tegen stof uitgerust. Zij kunnen hun neusgaten en oogen gedurende een zandstorm sluiten en daardoor een dergelijke ramp overleven. Menschen die gedurende een hevigen zandstorm binnenshuis verblijven komen dikwijls tot de ontdekking, dat zij electriciteit ontwikkelen en electrische schokken krijgen als zij metaal aanraken. Professor H. H. Nlninger, conservator der meteorieten van het museum voor natuurlijke historie te Colorado, heeft uitgerekend, dat er dagelijks meer dan vijftigduizend ton meteoorstof op onze aarde valtl

BETEKENT HET BEDERF VAN UW WOLLEN GOED! Lux lost 5 maal zo dere zeeppoeders en zeepvlokken, zelfs in koud wafer, zodat er geen schadelijke, onopgeloste zeepdeeltjes in het zachte, wollen weefsel kunnen achterblijven.

Babywolletjes moeten met de meeste zorg gewassen worden, want de huid van baby zou ruw en schraal worden, als zich onopgeloste zeepdeeltjes in zijn kleertjes bevonden. Daarom wast iedere verstandige en zorgzame moeder baby's kleertjes met Lux. Lux is bovendien uiterst voordelig. Het gewone pak Lux kost slechts 12'A et. en het reuzenpak 25 ct., elk met een waardevolle bon voor geschenken. Dan bevat het gewone pak nog een breipatroon en het reuzenpak twee, met de nieuwste modellen breiwerken.

LEVERTRAAN-EIEREN

Er zullen er niet velen in den lande zijn geweest, die dezen uitslag hebben durven verwachten! Natuurlijk bestond er een kans, dat onze Oranjemannen zouden winnen, maar de stemming was toch pessimistisch. Veel vertrouwen bestond er nu eenmaal niet in onzen ploeg, en de Hongaren zijn grootmeesters op het voetbalveld. Dat ondanks alle sombere vermoedens het Nederlandsche elftal toch de overwinning heeft kunnen behalen, en dan een overwinning die in alle opzichten verdiend, is, heeft natuurlijk heel voetbal-minnend Nederland met vreugde vervuldl 1. Het elftal der gasten, van wie er zeven te Parijs tegen de Italianen hebben gespeeld. 2. De kranige Oranje-ploeg, die verschillende debutanten telde. 3. Het eerste Hongaarsche doelpunt. 4. Na mooi spel van Drager, weet Vente den gelijkmaker te scoren. 5. Van der Male, die het Nederlandsche doel schitterend verdedigde, in actie. 6. De Hongaarsche keeper in de knel. 7. 3 —2 voor Nederland! De Harder heeft, na voorzet van Smit, het derde doelpunt voor ons land gemaakt — enkele minuten voor het eindel

Tot nu toe leverde de kip ons eieren, ' en verschafte de kabeljauw ons levertraan. Maar dat is nu allemaal veranderd. Dr. H. B. Thomas, hoogleeraar aan de Universiteit te Iowa, Ver. St., voedt zijn kippen met op bijzondere wijze geprepareerd gist, waardoor zij eieren leggen zoo vol met vitaminen D, dat ieder ei veel meer van deze belangrijke vitaminen bevat dan drie theelepels levertraan. Sommige menschen zeggen wel eens, dat één droppel levertraan meer voedzame bestanddeelen bevat dan anderhalf ons biefstuk. Indien dit werkelijk waar is, dan is dr. Thomas er in geslaagd In één kippenei een heele koe te condenseerenl HET IS EEN

ZONDERLINGE WERELD

Omdat haar broer getrouwd is met de nicht van haar man, is Mrs. B. Papworth, Peterborough, Engeland, nu de tante en schoonzuster geworden van haar eigen broer. DE EERSTE PARIJSCHE BRANDWEER In het jaar 1705 richtte Koning Lodewijk XIV de ' eerste Parijsche brandweer op. Veertig brand-vc^rlieden vormden de eerste brigade, en ze weri;<»n gerecruteerd uit werklieden, die gewend wa-

Br ... wat een hondenweer.' Morgen ben ik snip-verkouden.

Lux uordt nooit los verkocht. Losse zeepvlokken zijn geen Lux

ren hoog boven den beganen grond hun arbeid te verrichten. Ongeveer twintig jaar later werd er een hulpbrandweer gevormd om Parijs tegen rampen te beveiligen. Deze was samengesteld uit vier groepen priesters. De groote klok van de kathedraal Notre Dame werd als brandklok gebruikt. WIST U DAT? Zwaluwen kunnen vliegen met een snelheid van ruim honderdtwintig kilometer per uur. Een bever kan zich in den tijd van twintig minuten door een plank heen bijten van ruim dertig centimeter dikte.

-*

*

bijna

net

zooveel

ratten

kan

men

prachtig

als

In-

ivoor

maken. De vereeniging met den längsten naam ter wereld bevindt zich op Ceylon. De naam telt zes en dertig letters. Een beroemd dokter heeft verklaard, dat de gevaarlijkste dag in een menschenleven de dag is waarop hij wordt geboren. In het jaar 1938 werden er in Engeland achtendertigduizend aanvragen om patent op een nieuwe uitvinding aangevraagd.

Ja meneer, voorkomen is beter dan genezen ... Br zijn heel wat griepgevallen.

Hondenweer f Wybertweer bedoelt V. Die man binnen krijgt het nu druk.

-n— ■*■*•

Engeland telt

woners. Van haaientanden

Als Uw buurman hoest, bescherm U dan direct met Wybert-tabletten.

CARSON

WONDERLIJKE AVONTUREN OP VENUJ DOOR EDGAR RiCE BURROUGHS iCWRIJVER DER TAR ZAN-VERMALEN :AUTORiSQCRDE

VER"

Carson Napier Is mei een vuurpijlvlieBtula naar de planeet Venus gevlogen. Mij beleeft er de wonderlijkste en gevaarlijkste avonturen en wordt er verliefd op de koningsdochter Duare. die door vijanden Is geschaakt en ver van haar vaderland is gebracht. Hij weet haar te bevrijden en wil haar nu in zijn vliegtuig naar haar vaderland terugbrengen. Doch Duare wil niet. want geen man mag tegen een koningsdochter over lijn liefde spreken. Overtreding van dit gebod kost Carson lijn leven. iCe vliegen juist boven een kudde dieren. Ze landen, doch als zij het luchtschep verlaten wordt Duare door een groep gewapende vrouwen weggevoerd en Carson bewusteloos geslagen. Den volgenden morgen weten ze door een list met het vliegtuig weer weg te komen en zetten koers naar den oceaan. Na een nacht vliegen komen ze aan Duare's geboortestad. Ze vliegen echter op haar verzoek verder. Daarna bereiken ze een belegerde stad en van een eenzamen wandelaar vernemen ze. dat ze in Anlap zijn. Deze wandelaar, Taman, gaat mee in de ..anotar naar de belegerde stad. Ze dalen op de racebaan en Carson wordt benoemd tot kapitein In het leger van den Jong. Na een paar weken moet hij voor Muao twee brieven overbrengen, *én aan een man in Amlot, en (èn aan een boer, Lodas. Hij begeeft zich op weg, en vindt Lodas gemakkelijk. Deze helpt hem In Amlot te komen. BIJ Lodas broer Horjan. zal Carson den nacht doorbrengen, maar hij moet vluchten voor de Zanl. In een restaurant hoort hij van een dame. dat er met man en macht naar spionnen wordt gezocht. Carson vertelt haar dan, dat hli vreemdeling Is, en niets van de toestanden weet. De dame geeft hem een ring brengt hem naar een hotel, waar hij ondervraagd wordt door de Zanl. De ring redt hem echter Hij leest den brief van Muso. en bemerkt, dat deze zijn eigen doodvonnis inhoudt «n dat Muso Sanara aan de Zanl wil overleveren, 's Nachts wordt de brief gestolen. Den volgenden morgen krijgt Carson van zijn beschermelinge Zerka een gids, Mantar. Carson wordt opgenomen bij de Zani-garde. Hij denkt nog niet aan vluchten, want hfl wil eerst weten, wie de gevangen jong is. Zerka waarschuwt hem vooral voorzichtig met zijn woorden te zijn. Den volgenden morgen krijgt hij opdracht met een detachement van elf man naar de Gab kum Rov te gaan. Als Torko, de directeur, met verlof gaat. treedt Carson als plaatsvervanger op. en ontvangt Mephis. die Kord, den gewezen jong van Korva. ter dood brengt. intusschen laat hij een looper maken van den sleutel der celdeuren en ontdekt waar Mintep zit. Onder de nieuwe gevangenen bevindt zich Horjan, die wegens het verbergen van een vreemdeling is gearresteerd. Hij herkent Carson, maar zegt niets. Den volgenden dag verricht Carson een arrestatie, n.I. van Narvon en ziet in diens huis net Zerka vluchten. Narvon wordt ondervraagd en sterft als men hém prest zijn medeplichtigen te noemen, met de eerste letter van Zerkas naam op de lippen. Carson moet een gevangene uit Sanara ondervragen en verneemt van hem. dat Muso Duare tot zlin vrouw wil hebben. Dan besluit hij dadelijk gaar Sanara te gaan en met behulp van Mantar kan hij in een kano ontkomen. Mij gaat echter eerst Zerka waarschuwen, daar hij dit zijn plicht acht. Hij vertelt haar, dat het niet onmogelijk is, dat ze verdacht wordt. Zerka is hem dankbaar omdat hij haar is komen waarschuwen maar ze kan nog niet meegaan naar Sanara. want ze wil eerst Mephis dooden. Carson vertrekt zeer neerslachtig in zijn kano. Hij heeft Zerka beloofd, terug te komen, en spreekt met haar af, dat ze een vuur zal aansteken, als ze een mededeellng voor hem heeft.

Terwijl ik wegzeilde van de kust, stond er een fiksche bries, die mij snel voormtstuwde. Na eenigen tijd nam de wind nog in kracht toe, en werd ook de zee ruwer. Eindelijk werd het zulk rauw weer, dat ik my afvroeg, of mijn ranke bootje het wel zou uithouden! leder oogenbhk vreesde ik dat de geweldige golven over mijn vaartuig heen zouden slaan en het zouden doen kantelen. Juist doordat myn bootje zoo licht was, ontkwam ik echter aan dat gevaar, maar natuurlijk bestond er wel altijd het gevaar dat ik op een of andere rots of rif zou loopen in deze zee, die ik in het geheel niet kende. Ik was hierdoor gedwongen steeds dicht bij land te blyven, in verband met de veiligheid, op gevaar af zelfs dat ik myn kleine eiland voorby zou varen zonder het op te merken. Eindelijk zag ik het echter, en zonder veel moeilijkheden bereikte ik de kleine baai, waar ik eenigen tyd geleden door Lodas afgehaald was. Nu begon ik my echter ongerust te maken over myn vliegmachine. Zou ik die nog vinden, waar ik haar gelaten had? Wat indien een of andere visscher haar gevonden had? Ik dacht aan' een dozyn mogelijkheden, waardoor het verdwenen of vernield zou kunnen zyn, terwyl ik mijn kano uit het water haalde en my naar de plaats haastte waar ik myn anotar vastgelegd had. Na eenigen tyd zag ik de omtrekken er van vaag in het halfduister van den nacht en weldra stond ik er vlak by. De reactie en het gevoel van opluchting toen ik tot de ontdekking kwam dat myn schip nog precies was zooals ik het had verlaten, maakte dat ik een oogenbhk op myn beenen stond te trillen. Nadat ik de touwen had losgemaakt en opgeborgen in den cockpit taxide ik naar het open veld, dat een groot deel van het eiland besloeg. Een oogenblik later was ik in de lucht en zette koers naar Sanara. Ik zag licht in het huis van Lodas, toen ik er langs vloog, en een oogenblik later ontdekte ik de lichten van Amlot aan myn rechterhand. Hierna ontdekte ik geen spoor van leven tot de kampvuren der Zani beneden my flikkerden, en toen kon ik even later vóór my uit reeds de lichten van Sanara zien

G

IM

WET

MEDËRLAriDSCW

gloeien. Daar bevond zich Duare! Binnen een paar minuten zou ik haar weer in myn armen houden! Ik had al dien tyd op volle snelheid gevlogen en nu ik het uitrekende, bleek dat ik in zes Amtonaansche uren, in circa vier aardsche uren, uit Amlot was gevlucht, ongeveer tien myl langs de kust was gezeild en naar Sanara gevlogen. Die kleine storm had my uitstekende diensten bewezen en myn lichte bootje had letterlijk over het water gevlogen! Ik naderde Sanara zonder lichten aan en op maximum snelheid; toen daalde ik direct op het landingsterrein, dat ik reeds zoo vaak had gebruikt. Ik kende er lederen kuil en verhooging van zoo vaak was ik er reeds op gedaald. Met myn geruischloozen liiotor kwam ik zoo zachtjes neer als een vallend blad en taxide daarop paar den hangar, dien Muso voor my had laten bouwen Het veld lag geheel verlaten, en omdat het reeds Iaat was en er slechts weinig menschen op de straat waren in die buurt, geloof ik niet •,atJieïïanlniiin vliegmachine heeft gezien of heeft gemerkt dat ik daalde. Daar was het my ook om te doen geweest, want ik wildDuare en Taman spreken vóórdat ik iemand anders ontmoette. Ik hield myn vheghelm op, ten einde myn Zani-haardracht te verbergen, en hoopte maar, dat niemand myn Zani-uniform zou opmerken. Zoo begaf ik mij te voet naar het paleis van Taman. Toen ik het naderde, zag ik aan den overkant van de straat het paleis van Muso liggen, dat schitterend was verlicht. Talrijke pompeus uitgedoste gantors stonden aan beide kanten der breede straat geduldig te wachten. De tonen van een zachte muziek in het paleis dreven in den stillen avond naar buiten. Ik hoorde ook het gemompel van talryke stemmen. Het was duidelijk, dat Muso een party gaf Een der schildwachten voor het paleis van Taman kwam naar mi! toe terwyl ik voor den ingang bleef staan. „Wat moet jy hier?" vroeg hy. Ik geloof dat wéér men ook in het heelal een man voor een deur zet, dit hem onmiddellijk tot een geheel ander wezen maakt. De groote verantwoordelijkheid die men hem hierdoor op de schouders legt, schynt te maken, dat hy ieder besef voor goede manieren verliest. Het is mij maar zelden overkomen, dat dit met het geval was. Indien de verandering uitblijft moet men den man direct een andere opdracht geven! „Ik wil naar binnen," zei ik. „Ik ben Carson van Venus." De man deed een stap achteruit, alsof hy een geest gezien had — en ik geloof, dat hy een oogenblik ook werkelijk meende, dat ik een geestverschyning was. „Carson van Venus!" riep hy uit. „We dachten, dat ge dood was. Muso heeft het officieel bekend gemaakt. Ge moét dood zyn." „Ik ben met dood, en ik wil naar binnen om myn vrouw en Taman te spreken." „Ze zyn hier niet," verklaarde hy. „Waflr zyn ze dan?" „Daar.. " Hy wees naar den overkant van de straat, en ik kreeg V",^ ••,dtt h«..zich heelemaal niet op zyn gemak voelde. Of verbeeldde ik het my slechts? „Dan ga ik daar maar heen," zei ik. „Ik denk niet, dat Muso bly zal zyn als hy u ziet," gaf hü als zyn meening te kennen, maar ik had my al omgedraaid en hy deed geen moeite my tegen te houden. . .9Sk^9.0r het Paleis Man Muso stond een schildwacht, die my aanhield. Hy kon met gelooven, dat ik Carson van Venus was, en hü was aanvankelyk van plan my te arresteeren en my in de gevangenis te laten werpen. Maar ik wist hem over te halen, een officier te roepen. Deze kwam na eenige oogenblikken en het trof zóó, dat ik hem kende en dat wy vroeger goede vrienden waren geweest Ik had hem verscheidene keeren meegenomen in myn vliegtuig en hy was my daar steeds erg dankbaar voor geweest. Toen hy my herkende scheen hy echter heelemaal niet verheugd my weer te zien. Geruststellend legde ik een hand op zyn arm „Schrik maar niet," zei ik. „Ik heb er alles van gehoord! Ben ik nog op tyd? „Gelukkig wel," antwoordde hy. „Op het zeven en twintigste uur vanavond zou het worden afgekondigd. Het is nu reeds byna zoo „En mag ik naar binnengaan?" vroeg ik, doch dat was alleen maar een soort beleefdheidsfrase, want ik was vastbesloten om te gaan zelfs al had ik er iemand voor moeten dooden. „Ik zou de laatste zyn, die je wilde tegenhouden," zei hy, „zelfs al zou het my myn leven moeten kosten!"

- 12 -

geduurd hebben, hetgeen een heel lange tyd is onder dergelijke omstandigheden. Toen begaf iemand zich naar de deur en als een begrafenisstoet verlieten alle aanwezigen de zaal. Ik voelde een hand op mijn arm, en keerde my om ten einde te zien, wie het was. Het was Taman. Jahara bevond zich aan zijn zijde. Ze zagen er allebei bevreesd, doch tegelijkertijd verheugd uit. „Kom mee," zei hij, „je kunt beter hier weggaan!" Toen wy by de deur gekomen waren, keerde ik my om en keek achter mij, Muso stond nog steeds naast zijn troon, alsof hy zich in een toestand van trance bevond. We verlieten het paleis van den jong en begaven ons direct naar dat van Taman, en ik geloof niet dat iemand van ons vry durfde ademhalen voordat wij in het boudoir van Jahara zaten. „Je zult Sanara direct moeten verlaten," zei Taman. „Als het kan, vanavond nog." „Ik wil Sanara niet verlaten," zei ik. „Eindelijk hebben Duare en ik een plaats gevonden waar wij in vrede en gelukkig kunnen leven. Ik zal me door niemand uit de stad laten jagen." „Maar je kunt het toch niet tegen den jong opnemen!" zei hij. „En tot Kord in zijn macht is hersteld, is Muso jong." „Ik geloof wel, dat ik het tegen Muso kan opnemen," zei ik, „en ik geloof ook, dat ik een nieuwen jong aan de mgcht kan brengen. Kord is dood!" „Is Kord dood? Hoe weet ge dat?" „Ik heb gezien, dat Mephis hem doodde." antwoordde ik, en toen vertelde ik hem, hoe de Jong van Korva gestorven was. „En de nieuwe jong?" vroeg Jahara. „Wie zal dat zyn?" „Taman," antwoordde ik. Taman schudde het hoofd. „Dat kan niet," zei hy. „Ik ben trouw en gehoorzaamheid verschuldigd aan Muso als VOORDAT DE BEIDE SOLDATEN HET HADDEN KUNNEN VERHINDEREN WAS DÜARE NAAR MIJ TOE Kord dood is!" GESNELD EN HAD ZICH IN MIJN ARMEN GEWORPEN. „Zelfs als bewezen werd, dat Muso zyn volk heeft willen verraden?" vroeg ik. „Neen, in dat geval natuurlijk niet, maar Muso is geen verrader „Dank je wel," zei ik, en snelde de breede treden van het bordes van het volk van Korva." op, dat toegang gaf tot den hoofdingang van het paleis van Muso. „Hoeveel hooge officieren en ambtenaren van de regeering zullen Toen ik in de gang liep, kon ik in de groote troonzaal kyken, die geheel gevuld scheen met de aristocratie van Sanara. Ik wist dat alle er net zoo over denken als jy?" vroeg ik. belangrijke plechtigheden die in het paleis plaats vonden, zich in de „Allemaal — behalve een paar misschien, die heel hun carrière troonzaal afspeelden, en ik haastte my dus naar de deur. Boven de aan Muso te danken hebben," antwoordde hy. hoofden der aanwezigen kon ik Muso zien staan op een verhooging „Hoevelen van hen zouden er vannacht nog hier kunnen komen?" naast den troon. Hy hield juist een toespraak. vroeg ik. „Een jong," zoo zei hy, „moet zijn vrouw kiezen voor de oogen „Twintig of dertig van de belangrijkste," zei hij. van alle menschen, opdat allen kunnen weten wie zy als vadjong „Wilt ge daar voor zorgen? Ik vraag u, my te willen vertrouwen. dienen te eeren. Daar ik zonder vrouw ben, heb ik besloten om voor Het gaat om het hoogste belang van Korva — het land dat ik graag deze eer de vrouw uit te kiezen van den man die zyn leven heeft tot myn vaderland zou willen maken!" gegeven in den dienst van Korva en mijzelf. Het is de hoogste vorm Hy deed verscheidene bedienden komen en gaf dezen instructies; van dankbaarheid, die ik aan zyn nagedachtenis kan bewijzen." daarna zetten Taman, Jahara en Duare zich neer om naar de geMet myn beide ellebogen werkend, baande ik my een weg door schiedenis van myn avonturen in Amlot te luisteren, terwyl wy op de menschen die in de zaal aanwezig waren. Dit verwekte een heele de komst der gasten wachtten. opschudding, en ten slotte greep een officier my by de schouders en Ik vertelde Duare niet dat haar vader door de Zani gevangen dwong my, hem aan te zien. Toen hy zag wie ik was, werden zijn werd gehouden voordat wy ons den volgenden ochtend nadat de oogen groot van verbazing en met een vagen glimlach om de lippen gasten vertrokken waren, alleen bevonden. Ze hield zich erg flink, liet hy my los . . . en sprak haar vertrouwen uit, dat ik er in zou slagen hem te redden. Zoo naderde ik de verhooging en ik zag hoe Duare daar zat op een Het duurde niet lang of de verschillende autoriteiten begonnen laag bankje, terwyl zy als afwezig recht voor zich uitstaarde, haar te komen. Er kwamen generaals en andere hooge officieele persoonmooie hoofdje echter hoog opgeheven. Aan lederen kant van haar lijkheden — de bloem der aristocratie van Korva, allen tegenstanders zat een soldaat van de lijfgarde van den jong. Dat was, zooals ik der Zani. We gingen naar de groote ontvangkamer en namen plaats begreep, de eenige reden dat zy daar was. aan een lange tafel, die voor deze gelegenheid naar dit vertrek „En nu," zei Muso, „leeft er een man die zeggen kan, dat ik Duare, gebracht was. Taman zat aan het hoofd ervan; ik had, omdat ik niet Janjong van Vepaja, niet tot mijn koningin mag maken?" tot de inwoners en daarom nog minder tot de voornaamsten van „Er leeft er een!" riep ik met luide stem, naar voren tredend. Sanara behoorde, aan het benedeneind plaats genomen. Duare wierp een snellen blik op mij, en toen sprong zy, voordat de „U allen kent Carson van Venus en weet wat hij voor Sanara beide soldaten het konden verhinderen op, snelde naar ray toe en gedaan heeft," begon Taman. „Hij heeft my gevraagd u hier samen wierp zich in myn armen. te roepen op dit late uur, omdat er een dwingende noodzaak bestaat Muso stond daar met zyn mond wyd open, zyn armen slap langs in verband met de toekomst van Sanara. Ik vertrouw hem, en hy zijn lichaam neerhangend. Indien het gezégde, dat iemand als aan den heeft my zijn woord gegeven dat het werkelijk zeer ernstig is. Ik grond genageld staat, ooit met reden kan worden toegepast, dan was ben overtuigd, dat wy naar hem moeten luisteren. Zijt gij allen het het stellig in dit geval. Het was duidelijk, dat Muso zich tegenover hiermee eens?" een situatie voelde staan, waartegen hy niet was opgewassen. Hier Dertig hoofden knikten zwijgend. Toen wendde Taman zich tot my. was een probleem, waar hy geen oplossing voor wist. Ten slotte „Ge kunt spreken, Carson van Venus," zei hy, „maar ge dient de slaagde hy er in een flauwen glimlach te forceeren. bewijzen te hebben dat hetgeen ge tegen my hebt gezégd, juist is, „Ik dacht dat je dood was," zei hy. „Dit is inderdaad een gelukkig want ofschoon ge myn vriend zijt, is myn eerste plicht toch, trouw oogenblik." tegenover den jong te zy^. Vergeet dat niet. Gaat uw gang — spreek." Ik keek hem alleen maar aan, zonder antwoord te geven. De stilte (Wordt vervolgd) in de zaal leek bijna onheilspellend. Ze moet wel een volle minuut 13 -

DE PRIJSWINNAARS

OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 22 FEBRUARI

KRUISWOORDRAADSEL

GEÏLLUSTREERD RAADSEL PUZZLE

De hoofdprijzen werden deze week gewonnen door:

D

mevrouw J. v. Duinen-Musch, Groningen; meiuHrouw B. Rose, Groningen; den heer M. A. Parlevliet, Berghem; den heer H. W. HoHgaard, Rotterdam; den heer H. J. Buesink, Aalten.

Gevraagd: 14 woorden van zeven letters die elk de letter R tot eind-letter hebben. De beteekenia der woorden is: 1. oud-holl. munt 2. keurvorst 3. werkkamer 4. donker 5. iemand die masseert 6. naam van een duif 7. donder 8. atierendooder in Spanje 9. elk verschijnsel dat in den dampkring plaats 10. 11. 12. 13. 14.

■T

iiii1

D

die eischt iemand die beslist wat recht is het aanvoeren een ijzererts iemand die verzen maakt

De troostprijzen konden worden toegekend aan: mevrouw B. Peterse, Amsterdam; mevrouw G. W. Beljers, Amsterdam; mevrouw T. Stabler-v. d. Berg, Brlelle; mevrouw S. E. van Thljn-Polack, Soestdijk; mevrouw A. Spanjer, Amsterdam; mejuffrouw H. A. Bodaan, 's-Gravenhage; mejuffrouw J. Bok, Den Helder; mejuffrouw T. Jonk, llpendam; den heer J. H. Stade, 's-Gravenhage; den heer J. Helders, Rotterdam; den heer W. v. Ettinger, 's-Gravenhage; den heer K. v. Zuiphen, Utrecht; den heer R. Teunissen, 's-Gravenhage; den heer W. v. Gog, Rotterdam; den heer J. H. Burg, Rotterdam; den heer J. H. Hlllenaar, Maassluis; den heer F. Underberg, Amsterdam; den heer W. Krikke, Steenwijk; den heer Th. v. d. Kaaij, Eindhoven; den heer J. C. H. v. d. Pluym, 's-Gravenhage.

D

De beginlettera van elk woord, vormen te samen een bekend gezegde.

VERBORGEN SPREEKWOORD

D

Door van onderstaande woorden vier letters weg te laten, vormen de overblijvende letters in rijen, verticaal, achtereenvolgens een bekend gezegde.

1. 5. 9. 10. 12. 14. 16. 19. 20. 22. 23. 24.

OPLOSSING MIN-TWEE

Dor, lans, doel, deelen, toen, vetrer, raap

Horizontaal: deel van een wiel jelijk diepe groeve aardstof. all verfstof gebezigd gordel Arabisch opperhoofd aan wal komen lidwoord touw om iets vast te zetten korf zuster meisjesnaam

25. 26. 27. 29. 31. 32. 34. 36. 38.

41. 42. 43.

drietal mijnheer (Engclsch) voorzetsel onbepaald voornaamwoord voorzetsel het stroomen stad in Dultschland tuingercedschap de vierde letter van het Grieksche alphabet ontkenning valsche vouw bevrachten

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. II. 13. IS. 17. 18.

Verticaal: visch gevel werkplaats jongensnaam getij bepaald hoofdtelwoord lichaamsdeel plaats in het Gooi voorbijgaand gebruik familielid afgodsbeeld nota bene (afkorting) boomtak

21. alleen in zijn soort 23. onbepaald voornaamwoord 26. stelt 27. jongensnaam 28. pleizier 30. spijzen op het vuur eetbaar maken 32. teleurstellend 33. uitroep 35, plaats in Gelderland 37. hert 39. laatste kwartier (afkorting) 40. reeds

leenen nahooi staart steven karnen gieten

atelen knecht boeten rennen nukkig roepen

mengen nekken vangen manier venten werken

U ziet hierboven naast elkaar telkens twee afbeeldingen staan, die in zoover op elkaar lijken, dat het woord correspondeerende met elke afbeelding, links één letter meer heeft dan het woord, corresppndecrende met rechts, doch overigens hetzelfde is. De letters die de linkerwoorden méér hebben vormen samen een zeker aantal bedrukte of beschreven bladen papier.

ONZE FIL.MPUZZLE - INVULRAADSEL

1' 1'

3

4

5

6

?

8

9

10" '

11

i3

15

UT

n

De hoofdprijs van de „Fllmpuzzle" werd verworven door: den heer L. IJssels, Amsterdam. De troostprijzen vielen ten deel aan:

mevrouw M. Stukje-Roeper, Muntendam; mevrouw Cuppé, Amsterdam; mevrouw Pauels-de Rijk, Amsterdam; mevrouw M. M. de Groot-Rustwinkel, Amsterdam; mejuffrouw A. Butter, Amsterdam; den heer H. Remmen, Venlo; den heer M. Viveen, Rotterdam; den heer H. G. Llcker, Amsterdam; den heer W. Verlaan, Amsterdam; den heer H. v. d. Eist, Amsterdam.

OPLOSSING INVULRAADSEL

Eir-K

SCHA.

KAM

D£

DE

LUK

LUK

ME

OU

DE

IN DE

DE

DE

LAAR

CEMT

DOEM

JAAR

D RIEHOEK-INVULRAADSEL

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen op ledere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze weck 5 prijzen van ƒ2.50 elk en 20 troostprijzen.

ESKIMO OPLOSSING LETTERPARENRAADSEL ST

OPLOSSING FILMPUZZLE

AA

RT

cement

AA

ML

E6

lasteren

LA

AG

TE

«delen

OV

CR

AL

redenaar

CE

WA

AD

kosteloos

WA

L6

en

oevaarlijk

i Van boven naar beneden in te vullen:

Horizontaal woorden In te vullen van de volgende beteckenis: 1. met palissaden versterken 2. die aangeklaagd Is

VC

ER

CM

arend

ST

AK

EM

bedelen

3. dwandrijver

lachen

4. de zijde welke toegekeerd 5. opzoeken 6. ranggetal 7. oprit

LE

EM

EM

AAN LAGER WAL GERAKEN

«lerdop CLARK GABLE

— 14

8. oneffen In de schuine randen komt. van boven links naar onderen en van onderen naar boven rechts een bekend gezegde. De te gebruiken letters: a. a, a. a, a, a, a, a. a, c, d. d, d, d, d. e, e. e, e, e. e. e. e, e, e, g. g. h, I. I. I, I. k. 1, 1. 1, n. n. n, n, n* n, n, o. o. o, p, p. p, r, r. r. r. r. s. s s, i. t, u. n. v, w. 1). Ij. z, z.

a, e. I, r,

1. vierkante, platte zuil 2. waarborg 3.'zeeman, die aan het stuur van een vaartuig staat 4. plaatsing der troepen op een terrein 5. geen tijdkorting hebben en daardoor onaangenaam gestemd zijn 6. zaak die men voorstelt 7. meisje met donkerbruine haren 8. zijde aan den voorkant 9. steiger 10. cinema 11. winst 12. verdwaald

13. toestand van iets dat gespannen is 14. bevordering tot hoogeren rang 15. lijn om de wasch te drogen In de omringde vakjes ontstaat de naam van een filmster. Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdeelen onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór IS Maart aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.u.b. duidelijk vermelden: Filmpuzzle 15 Maart Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefet op een apart velletje papier.

- 15 -

DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 15 Maart in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 15 Maart

PARUS

OP

iSfe'

meF Dinq Lrosby

^\

Behalve Bmg Crosby, die de rol van Lucky Lawton vertolkt, spelen in deze Paramount-film nog mede: Franciska Gaal Akim Tamiroff Shirley Ross . Edward Everett Ben Blue Gregory Gaye Rafaela Ottiano

Manya . . . Peter Karloca Barbara, gravin de Remi Horton .... Figg Sitska . . . Graaf de Remi .... Fiuschotska

Lucky" Lawton, een rijk geworden cowboy-goudzoeker, staat op het punt om met de bekoorlijke Barbara, gravin de Remi, te trouwen, als haar gewezen echtgenoot, graaf de Remi, opbelt en haar waarschuwt, dat zij nog niet officieel gescheiden is. De scheiding moet worden uitgesproken door een Parijsche rechtbank, en om den vluggen gang van zaken te bevorderen, reizen Lucky en Barbara naar Parijs, waar graaf de Remi hen in alle opzichten behulpzaam is om de scheiding er door te krijgen. Intusschen had Lucky al een advertentie geplaatst, waarin hij een kasteel te huur vroeg om er de wittebroodsweken door te brengen. Een zekere Peter Karloca, café-houder, makelaar en burgemeester te Pushtalnic (ergens in den Balkan) weet hem he! kasteel Bianyani te verhuren, dat midden in prachtige rozenvelden gelegen is. Zelfs laat Lucky zich overhalen om al vast met zijn bediende Figg zijn intrek in Bianyani te nemen — zoodra de scheiding is uitgesproken zal Barbara zich dan bij hem voegen. Hei kasteel blijkt werkelijk aan alle eischen der romantiek te voldoen, maar het is wel wat lastig, dat Lucky het deelen moet met Pushtalnic's Rozenkoningin. leder jaar kiest het dorp voor het Rozenfeest een Rozenkoninginnetje, en het is al sinds eeuwen traditie, dat het uitverkoren meisje een week op hei kasteel Bianyani mag wonen, en daar kan ook nu niet van worden afgeweken. Toi Rozenkoningin is ditmaal gekozen Manya, een eenvoudig, naïef boerenmeisje, in dienst bij Karloca - eigenlijk een verschoppelingetje, dat de jury uitkoos, omdat zij geen familieleden had, waartegen de familieleden van de niet-gekozen schoonen aan het vechten zouden kunnen slaan (hetgeen blijkbaar de gewoonte is in Pushtalnic). Manya is even uitgelaten als onhandig en veroorzaakt veel last en materieele schade in het kasteel. Als ze bovendien Lucky aardig gaat vinden en op naïeve en averechtsche manier haar goede zorgen tot hèm gaat uitstrekken, beramen Lucky en Figg plannen om haar te dwingen het kasteel te verlaten. Onder anderen spelen zij in een donkeren nacht voor spook, maar dat bekomt Lucky slecht als hij in een dienwagentje de trappen afrolt. . . Ten slotte denkt Figg haar toch voorgoed de deur uit te hebben, maar zij blijkt zich in Lucky's auto te hebben verstopt als hij naar het naastbijzijnde station vertrekt om Barbara af te halen. Onverwachts legt zij haar handen voor Lucky's oogen en het scheelt slechts een haar of de wagen rijdt te pletter legen de rotsen. Manya weigert uit te stappen en dan begint Lucky een woesten rit langs verschrikkelijke afgronden, die plotseling eindigt als Manya het contact-sleuteltje uittrekt en weggooit. Nu kunnen zij niet verder, en als er een onweer plus wolkbreuk losbreekt, vluchten zij in een oude schuur en wachten daar beter weer af. Bij nader inzien blijkt Manya toch wel mee te vallen, en hel tweetal arriveert in de beste stemming op het kasteel - hun auto getrokken door een paar ossen. Hier ontvangt hen Barbara (die in een open taxi door den stortregen hel kasteel heeft moeten bereiken) op verklaarbaar koele wijze. Als dan bovendien nog blijkt, dat Lucky Manya beloofd heeft haar naar het Rozenfeest te vergezellen, steekt Barbara daar dan ook een stokje voor en eischt haar verloofde voor zichzelf op. Manya zorgt nu, dal Barbara cognac te drinken krijgt met een inheemsch verdoovingsmiddel, maar ook Lucky krijgt er toevallig wat van naar binnen, en terwijl Lucky en Barbara van hemel noch aarde weten, zit de Rozenkoningin mismoedig op haar feest, tot eindelijk Lucky, bij wien de verdooving is uitgewerkt, komt opdagen. Nu is zij uitgelaten blij, en in den loop van den avond vertelt zij Lucky, dat zij heel erg veel van hem houdt. Lucky zit met deze bekentenis wel wat verlegen, en midden in den nacht dwingt hij daarom Barbara om spoorslags me* hem terug te gaan naar Parijs. Voor de tweede maal staat Lucky klaar om met zijn gravinnetje te trouwen, doch steeds komt Manya hem in de gedachten. Als hij ten slotte bericht van haar krijgt, dat ze met Peter Karloca gaat trouwen, rijdt hij in dolle vaart naar Pushtalnic terug, rent dwars door de bruiloftsgasten en sleurt Manya in zijn wagen mee. . . naar een gelukkige toekomstl

*£''*

>- ¥

m*"

r: t Lucky (Bing Crosby) en Figg (Edward Everett Horton), die zl|n meester trouw ter zijde staat om Manya uit het kasteel te verdrijven — wat echter niet zoo gemakkelijk blijkt te zijn.

%:*

&%--• .

E W ^

Lucky (Blng Crolby) «n Manya (Franclfka Gaal) •■• terwijl «r liet« boven hun hoofd hangt. Er I komen meer van dergelijke verrawlngen In daze Mm voor.

Manya (Franciska Gaal) — naïef, onschuldig, uitgelaten en onhandig, maar... uiteindelijk winnares in deze film.

Lucky (Bing Crosby) en Barbara, gravin de Remi (Shirley Ross) meenen samen gelukkig te kunnen worden. Misschien zou dit ook wel zoo geweest zijn, als Manya niet tusschenbeide was gekomen. Hetgeen nu echter juist wél het geval blijkt, met alle gevolgen van dien.

• I

er

Karloca

(Akim

Tamiroff)

S,:. . *

met het „Rozenkoninginnetje" ciska Gaal).

Manya (Fran-

HM

_

üPpr

Manya (Franelika Gaal). LiKky (Blng Cro/by) an Figg (Edward Ev.r.tt Horton) op weg om Barbara af t« halen — een tocht dia nogal wat »trubbellngan meebracht. • •

Eoeim lachem De patiënt was herstellend van een ernstige ziekte. Hij had reeds herhaalde malen om wat te eten gevraagd, en eindelijk gaf de zuster hem een... lepeltje rijst op een bord. Eenlge oogenbllkken later riep hij de verpleegster weer. „Nu zou ik graag wat willen lezen," zei hij. „Wilt u me misschien een postzegel brengen?"

FOTO-NIEUWS

1. Aan den pont-transbordeur onder de brug over het Merwedekanaal te Maarssen wordt thans de laatste hand gelegd, zoodat hij binnenkort in gebruik genomen kan worden. Het gevaarte is zeven en een halve meter lang en drie meter breed, en is de eerste pont-zweefbrug in ons land. 2. Te Amsterdam ging de première van de Nederlandsche film „Morgen gaat het beter", die onder regie van Friedrich Zelnik werd opgenomen. De speelsters en spelers na de hun gebrachte bloemenhulde. Geheel rechts Lily Bouwmeester; voor den microfoon Rudolf Meyer tijdens een korte toespaak tot het publiek. 3. Te Nunspeet is op 72-jarigen leeftijd overleden de bekende kunstschilder Arthur Briët. 4. De heer M. Fernhout, burgemeester van Middelburg, is benoemd tot burgemeester der gemeente Bussum. 5. De Unitas Studiosorum Amstelodamensium (U.S.A.) vierde zijn 28sten dtes. Er werd o.a. een rookwedstrijd gehouden. - Het gezelscnap aan de lange pijpen. 6. De bouwvalligheid van de Groote of St.-Laiirenskerk te Alkmaar is van dien aard, dat er van restauratie nauwelijks sprake zal kunne,, zijn. Verschillende gedeelten van het gebouw dreigen In te storten. 7. Het in „Artis" vertoevende leeuwenpaar „Adis" en „Abeba", dat H.M. de Koningin in Juni 1935 ten geschenke heeft gekregen van den Negus van Abessinië, heeft drie welpen gekregen. De leeuwenbabies aan den

maaltijd.

Zeg," vroeg Mr. Brown aan een slaperig ultzienden jongeman, die voor de deur van een groot pension stond te luieren, „woont Mr. Smith hier?" „Ja, mijnheer, Ik zal u wel den weg wijzen," en de Jongeman begon zes trappen op te klimmen, terwijl Mr. Brown hem, op het laatst ademloos, volgde. Eindelijk bleef de Jongeman bij een open deur staan. . „Hier woont Mr. Smith," zei hij. „Maar hij schijnt niet thuis te rijn," zei Mr._Brown, in de kamer kijkend. „Neen," antwoordde de jongeman, „hij stond beneden aan de deur toen u kwam." Een man, die zijn hulssleutel had vergeten, kwam tot de ontdekking dat de bel van zijn huis kapot was. Op weg naar zijn kantoor den volgenden ochtend liep hij bij den electricien aan, en deze beloofde hem, de bel direct te zullen maken. De dag ging voorbij zonder dat hij verscheen, en eindelijk, tegen een uur of vijf, ging mevrouw eens informeeren, wanneer hij nu kwam. „Ik ben geweest, mevrouw, maar ik ben niet opengedaanl" zei de man, „Dat Is vreemd," zei mevrouw, „want het meisje en Ik zijn den heelen dag thuis geweest." „Ja, dan begrijp ik het ook niet," zei de electricien, „want Ik heb zeker wel tien minuten staan bellen. . ." Beklaagde," zei de rechter, „Je vrouw zegt, dat Je nooit werkt. Wat heb Je hierop te zeggen?" „Dat ze fantaseertl Vraag haar eens, wat Ik dan verleden jaar den derden Dinsdag In Juli heb gedaan!"

Vergeet niet, dat de „overvette Rinso het enige wasmiddel is, dat speciaal voor gebruik in de wasmachine wordt gefabriceerd.

PER PAK 12V2 CT. MET GESCHENKENBON

IRIUM voor PARELWITTE TANDEN

Hoe laat was het concert dat die bekende pianist gisterenavond heeft gegeven, afgeloopen?" „Om negen uur." ,,En was het mooi?" „Prachtig, In één woordl Mijn eenige angst was, dat het tot tien uur zou duren." waar bent u V ader, „In Amsterdam."

VOLAUTOMATISCH WERKEND REEDS VANAF F 145 IMPOHIEUUS NV „THABUR" DEN HAAG

Irium in PepSodeni Tandpasta geeft eiken morgen opnieuw aan millioenen de sensatie van nieuwe schittering der tanden! Nooit tevofen verkreeg men zoo'n prachtigen glans met een tandpasta, die zoo volkomen veilig is.. Inderdaad, Pepsodent met IRIUM is absoluut onschadelijk . . . geen kans dat het teere tandglazuur er door wordt aangetast.

geboren."

ZONDER KRIJT, ZEEP oï KALK ...en bijzonder VERFRISSCHEND

„En waar Is moeder geboren?" ,,ln Groningen." „En waar ben ik geboren?" • „In Maastricht." „Zonderling, hè, dat wij dan toch bij elkaar gekomen?"

Tuben ä 2 5, 50 en 80 cent.

De groote tube is voordeeliger.

Ga mee naar boven, dan zal Ik Je handen even wasschen," zei moeder tegen haar dochtertje toen zij bij grootLola Lane, filmster van Warner Bros moeder op bezoek waren. in „Vier Dochters". „Ik wil niet naar boven," zei Willy, die drie jaar oud was. „Laat ze haar handjes maar in de keuken wasschen," zei grootmoeder. „Dat kan ook wel." „Neen," zei Willy's moeder beslist, „ik wil dat ze mee naar boven gaat." Langzaam ging Willy naar boven, en Zij: „Ik heb gehoord, dat Jansen aan zijn trouwterwijl ze zich tot haar moeder wendde, zei ze; diner een speech van een half uur gehou„Waarom doet u niet, wat uw moeder zegt!" den heeft." Hij: „Hij zal het hebben waargenomen; hij zal Zij: „Jantje gaat lederen dag meer op Joü lijken." hebben begrepen, dat het zijn laatste kans was om Hij (beducht): „Wat heeft hij nu weer uitwat te zeggen!" gehaald?"

"" TOOTM »AITi — ■».WM».»..—»■■.» Mit», I" ,. .l

«»

PEPSODENT TANDPASTA...BEVATIRIUM

19 -

Ik ben met mijn vrouw getrouwd omdat zij zoo heel anders was dan alle andere meisjes die ik in mijn leven had ontmoet. „Hoezoo?" „Wel, zij was de eenige, die mij hebben wilde."

^ol werd /^^ Er kwam een blik van afgrijzen in SelSelwyn keek naar den anderen man in Selwyn staarde Loward aan, alsof hy wyn Nortons oogen toen hij de deur het vertrek — den man, die zoojuist zyn van zijn hut opendeed, en toen hjj partner had neergeschoten. Loward sloeg plotseling krankzinnig was geworden. „Wat voor den duivel bedoel je?" vroeg hoorde wat Loward tegen hem zei, was het hem met zyn groene, wreede oogen de fraceen oogenblik alsof zijn hart zou blijven stil- tie van een seconde gade en hief'toen zyn hij scherp. „Waarom zou ik moeten bewijstaan. Het leek haast tè afschuwelijk om revolver op, zoodat het wapen op Selwyns zen dat ik hem niet vermoord heb? Ik heb nota bene practisch gesproken gezien dat waar te kunnen zyn.... hart gericht was. jy hem doodde...." Hij had het op een gegeven oogenblik te „Nou" zei hy, met een gemeenen gryns „Maar wie heeft dat nog méér gezien, warm gekregen in zijn hut, die hy met zijn om zyn mond. mynheer?" vroeg Loward sardonisch grijnpartner Carr deelde, Loward was er op be„Je hebt myn partner doodgeschoten," zei zoek, en dan werd er altijd veel gerookt en Selwyn, nog steeds een weinig beduusd door zend. „Wie anders heeft nog gezien, dat ik gedronken, en omdat Loward erg kouwelijk de bruuske snelheid, waarmee het drama hem heb neergeschoten? Carr en ik waren altyd de beste vrienden! Dat kan iedereen was, moest de kachel bovendien altijd nog zich had voltrokken. getuigen. Maar den laatsten keer dat jullie fel branden. Selwyn kreeg het dan spoedig „Ik hóóp het," grauwde Loward wraakte benauwd in de duffe atmosfeer en trok zuchtig. „Ik schiet iedereen neer, die zegt samen op den post waren, werd Carr dronken en kregen jullie ruzie. Jullie moeten er wel eens tusschenuit, zooals hij ook nu wat hy heeft gezegd." toen zelfs gevochten hebben, heeft Carr me had gedaan. Hy had een eindje door het Terwyl hy de revolver nog steeds op Sel- verteld. Jullie maakten elkaar nog voor alles witte, zwygende bosch gedoold en zijn lon- wyn gericht hield, bukte Loward zich en gen met versehe lucht gevuld, toen hy na tastte vluchtig met zyn linkerhand over wat mooi en leelyk was uit, terwyl je den een half uurtje zoowat, weer-terugkeerde. Carrs hartstreek. Terwyl zyn hand rood zag post verliet. En nu moet je je eens góéd indenken: je partner wordt dood gevonden, Hy was nog op zoowat een vijftig meter af- van het bloed, kwam hy overeind. neergeschoten met jouw revolver — dit is stand van de hut toen hy Loward en Carr „Ja — ik heb hem niet gemist," zei hy al opgewonden tegen elkander te keer hoor- half lachend, terwyl hy zyn bovenlip optrolc, toch jouw revolver, nietwaar? De holster, de gaan. Ze hadden ruzie over het een of waardoor zyn kapotte, gele tanden te zien waar ik 'm uitgehaald heb, is gemerkt S. N., naar ik zag — en nu wil jij probeeren hun ander, en zeiden elkaar op grove wyze de kwamen. wys te maken, dat ik het gedaan heb? Ha — waarheid. Selwyn hoorde hen duidelijk Selwyns blikken dwaalden weer naar zyn schreeuwen. Carrs stem klonk hoog en partner. Hy was nooit zoo erg gesteld ge- ha! Wie zal dkt gelooven? Denk jezelf eens schril, terwyl hy op heftige wyze iets scheen weest op Carr, maar ze hadden in ieder in de plaats van de politie, of van iemand te ontkennen. De stem van Loward was veel geval het grootste deel van den winter anders, die niét heeft gezien wat jij hebt dieper, maar niet minder luid, en hij scheen samen gewerkt en ze hadden nogal geluk gezien. Wat zou jy dan zeggen?" Selwyn voelde, hoe het bloed langzaam Carr ergens van te beschuldigen. Selwyn gehad. Het leek Selwyn, alsof Carrs mager, vroeg zich verbaasd af waar ze woorden ratachtig gezicht in den dood minder vrien- uit zyn gezicht wegtrok. Hy wist, dat hy over konden hebben; gewoonlijk konden de. delijk was om te zien dan hy zyn leven, en doodsbleek moest zyn. „Het kan me niet schelen, wat ze zeggen beide mannen uitstekend met elkander op-' hy had het gevoel, alsof hy zich voor deze schieten. Selwyn had zelfs dikwyls het ge- gedachte eenigszins moest schamen. Auto- zullen," zei hy woedend. „Ik weet, dat ik voel, dat ze hem om zoo te zeggen buiten- matisch merkte hy op, dat Carr zich wel het niet gedaan heb, en dat jij het deed. Dat sloten, en het gebeurde vaak dat zy bijvoor- eens had mogen scheren; zyn baard was is genoeg." „Niet genoeg om te voorkomen, dat ze een beeld direct zwegen, wanneer hy onver- nog stoppeliger en langer dan anders. Zyn stuk hennep om je nek zullen slaan," verwachts binnenkwam. oogleden waren opmerkelijk wit vergeleken „Ik denk, dat ze te veel gedronken zullen by de door weer en wind gebruinde huid klaarde Loward spottend. „Ik geloof," voeghebben van de flesch brandewijn, die Lo- van zyn gezicht. Zyn mond, die slap half de hy er kwasi nadenkend aan toe, „ik geloof dat als ik in jouw plaats was, dat ik ward heeft meegebracht," peinsde hy half- open hing, leek veel grooter dan ooit. dan zoo gauw mogelyk zou maken, dat ik luid. Er rees een gevoel van intense woede op Hy bleef even staan om te kunnen boo- in Selwyn, terwyl hy naar het afschuwelijke weg kwam zoover myn honden my brengen ten waar de beide mannen in de hut het schouwspel keek, dat zyn op den grond lig- konden. En ik zou er geen gras over laten groeien." over hadden. gende partner opleverde. Wèt zyn fouten „Weggaan? Vluchten? Terwyl ik het niet „Ik zeg je, dat je het gedaan hebt " ook geweest mochten zyn — die man was Dat waren de eerste woorden die Selwyn zyn deelgenoot en metgezel van lange maan- gedaan heb? Ik zou dan juist de verdenking duidelijk kon onderscheiden, en ze werden den geweest. En die bruut van een kerel, op my laden!" „Dat is waar," zei Loward sarcastisch, op twistzieken toon gesproken door Loward. die Loward, had hem neergeschoten alsof „Je hoeft het niet te ontkennen! Ik zeg, dat het een dier was — zonder hem ook maar „maar ik zou het in jouw plaats beter vinden dan hangen!" je het gedaan hebt Ik heb je voetsporen den schyn van een kans te geven! Selwyn had een gevoel alsof hy niet goed by myn vallen gezien, en ze waren zoo duiHy keek Loward grimmig aan. meer slikken kon — alsof er reeds een strop delijk als de dag. Het heeft geen zin, dat je „Daar zal ik je voor laten boeten," zei hy. om zyn nek zat. Het was een zeer realishet heet te liegen." Loward begon sarcastisch te lachen. tisch, afschuwelijk gevoel. Want Selwyn wist „Ik heb je bont niet gestolen! Ik heb nog „Die kans zul je niet krygen," zei hy. „Ik heel goed, dat hetgeen Loward had gezegd, nooit iemands bont gestolen," riep Carr woe- heb zoojuist gedacht, dat jy me werkelijk dend. „En als je dat zegt, dan ben je een niet aan zult brengen. Weet je waarom niet? juist was. De schyn was volkomen tegen hem, Hy had inderdaad geen keus — hy zou gemee...." Kun je dat niet raden?" óf moeten hangen voor een moord, dien hy „Jou schurk, daar schiet ik je voor neer!" „Je wilt my zeker ook neerschieten, zoo- niet bedreven had, óf moeten vluchten. grauwde Loward en toen Selwyn, die in- als je het Carr gedaan hebt?" vroeg Selwyn „Ik ben bang, om myn rug naar je toe middels weer was doorgeloopen vlak by de koel en zonder een-spoor van vrees te toohut was gekomen, klonk er plotseling een nen. „Maar dan zal de politie je zéker te te keeren," zei hy bytend. „Je zou me beslist een kogel tusschen myn schouderbladen revolverschot en hoorde hy hoe Carr een pakken krygen." jagen." afschuwelijken kreet slaakte. Loward schudde het hoofd. „Als ik je wilde neerschieten, dan zou ik Hy wierp de deur met een vaart open. „Zoo'n stommerd ben ik natuurlijk niet! Midden in de hut, naast de tafel, lag Carr Ik geef je eerlyk toe, dat ik er wel even het wel zóó' doen," antwoordde Loward op den houten vloer; hy graaide over zyn over heb gedacht om jou ook naar de andere kalm. „Dan zou ik niet wachten tot je verder borst met vingers, die rood zagen van het wereld te helpen, maar ik heb iets veel uit myn buurt was — om de kans te loopen, bloed. En terwijl Selwyn met groote oogen beters bedacht. Iets véél beters." Hy zweeg je te missen! Het strookt echter prachtig van afschuw naar hem stond te kyken, rol- even, als wilde hy de spanning, die zyn met myn plannen als je veilig en wel weg de hy op zyn zijde om dan onbeweeglijk woorden by Selwyn opwekte, nog vergroo- komt — veilig en wel." Nadat Selwyrf" slechts even over Lowards te blij\en liggen, één arm op onnatuurlijke ten. „Ik zal je alleen de kans geven te belaatste woorden had gedacht, begreep hy wyze onder zyn hoofd gevouwen. wijzen, dat jy het niet gedaan hebt " reeds waarom dit zoo was. Hy en Carr wa— 20 -

ren tamelük gelukkig geweest dit Jaar. Er lag al reeds voor tweeduizend dollar bont in de bergplaats, als het nog niet meer was. Indien hy, Selwyn, vluchtte, zou Loward hun bontvellen houden en ze telkens een partijtje tegelijk, samen met de zyne verkoopen, om geen argwaan op te wekken. Loward was als trapper een ongelukkige duivel. Misschien was hij alleen maar te lui om geluk te kunnen hebben „Kan ik mijn aandeel van de bontvellen meenemen, als ik wegga?" vroeg Selwyn, alleen maar om te weten of hetgeen hy dacht juist was. „Dèt hoef je toch zeker niet te vragen?" zei Loward hatelijk. „Kun je daar zélf het antwoord niet op geven? Ik wil je toestaan zooveel mee te nemen, dat je behoorlijk de grens kunt halen — maar zeker niet meer. Daarna zul je voor je zelf moeten zorgen, en ik wensch Je er alle mogelijke geluk bij, want een hekel heb ik niet direct aan je! Ik zal jullie bontbergplaats zelf leeghalen. En als je dan in de lente niet voor den dag komt, zal er wel iemand naar jullie tweeën kométi kijken, zooals de gewoonte is. Dan zullen ze de bergplaats leeg vinden, en wat er tegen dien tijd nog over is van Carr zullen ze eveneens vinden! Jij zult dan verdwenen zyn. De menschen hier in de buurt 'zullen zich herinneren dat jullie partners waren en enfin, de rest zal duidelijk zyn jy gevlucht en Carr dood, en het bont verdwenen!" .Maar jij zal dan veilig en wel in de Vereenigde Staten zitten, en ik zal het geld voor jullie bont hebben — en we zullen geen van beiden eenige moeilijkheid ondervinden. Als je je als een idioot aanstelt, en probeert me te verraden of aan te brengen — dan zou ik het bont niet krygen dat is waar, maar jij zou geen lang en gelukkig leven in de Vereenigde Staten tegemoet gaan! Om het kort te zeggen, óf ik kryg het bont niét en jy wordt gehangen. — Wat zal het zyn?" Selwyn overdacht den neteligen toestand waarin hy verkeerde snel. Hy zou het liefst niet op het voorstel van Loward zyn ingegaan en de gevolgen er van hebben gedragen, maar hij redeneerde, dat er aan den anderen kant zoo lang hy leefde, hoop was. En als hy niet wegging, niet vluchtte, zou hy zeker veroordeeld en gehangen worden met de snelheid, welke zoo kenmerkend is voor de Canadeesche gerechtigheid. En het leven is voor een man, die nog zoo jong is als Selwyn, zoet „Ik zal weggaan," zei hy woedend. „Dat dacht ik wel," giebelde Loward. „Je kunt direct gaan. Span de honden in, en ik zal wat je noodig hebt, bij elkaar pakken." „Graag," zei Selwyn, „hoe eerder ik uit je gezelschap ben, hoe liever het me is, schurk 1" „Begin me niet zulke dingen toe te voegen," grijnsde Loward, „omdat je er niets meewirrt en jy 't bovendien ook niet prettig zoudt vinden als iemand, die zich je vriend noemde, zoo iets van jou zou zeggen, is het wel?" Selwyn mompelde binnensmonds een verwensching en ging naar buiten om de honden in te spannen. Weggaan? Ja — hij zou weggaan! Maar niet ver. Al zou het hem zyn eigen leven kosten, hy zou in ieder geval maken, dat Loward zyn straf niet ontliep! Hy sloeg zyn blik omhoog naar de langs den hemel trekkende wolken. „De hemel moge my daartoe bijstaan," fluisterde hy. Den eersten nacht bracht Selwyn in het bosch door — een langen, treurigen, kouden

nacht, maar den tweeden avond was hij reeds op den post. De oude Rengers heette hem welkom, en begon direct al het „nieuws" te vertellen — zoowel het nieuws van den post als van de omgeving, dat tot zyn scherpe oude ooren was doorgedrongen. Selwyn zei af en toe óók wat; een paar woorden over het weer, een opmerking met betrekking tot de verwachting dat het in de lente wel goed weer zou zyn voor het zetten van de vallen, en een zeer vaag gehouden veroordeeling van de practyken der Indianen, die in de lente ook vallen zetten, doch zonder rekening te houden met de rechten, die anderen op de gronden hadden. „Dat is waar, dat is waar," zei de oude Rengers knikkend. „Een Indiaan, zyn vrouw en zyn familie vangen in een nacht meer ratten dan een blanke in een heele maand! En ze trekken zich er niets van aan, of ze op het terrein van een ander jagen — ze denken, dat ze daar het recht toe hebben alleen omdat ze Indianen zyn! Ik zal John Walter eens vragen, als hij morgen hier terugkomt, of daar nou niets aan te doen is. Misschien kan er toch wel eens een stokje voor worden gestoken, nietwaar?" Selwyn keek even scherp op toen Rengers den naam Walter noemde. „Walter, van de Provinciale Politie?" vroeg hij. „Komt die morgen hier?" De oude Rengers knikte. „Hy is dien verduivelden halfbloed van een Blanchard gaan arresteeren. Die dreigde zyn vrouw en haar halve familie met zijn mes neer te steken. Ze hebben er werk van gemaakt, by den post. Ik heb vergeten het je eerder te zeggen. Er was nogal wat over te doen." „En is hy hier morgen weer terug?" vroeg Selwyn, de details van de zaak negeerend. „Walter, bedoel ik?" „Ja, hij zou tenminste morgen terug zyn. En dat zal wel óók, als er niets bijzonders gebeurt. Maar dat is wel haast uitgesloten, want hy weet wel, hoe hy met die halfbloeden moet omgaan."

Selwyn zweeg. John Walter zou morgen op den post zijn. Walter, van de Provinciale Politie, was nog iets méér dan een kennis van hem. Walter zou hem gelooven, als hy vertelde wat er in de hut gebeurd was. Maar het feit dat Walter hem zou gelooven, zou niet genoeg zijn. Walter zou zelfs trachten te bewijzen, dat hetgeen hij, Selwyn, zei juist was, maar wat zou dat baten? Hij zou Carr dood vinden, neergeschoten met een kogel uit Selwyns eigen revolver. De houtbergplaats zou leeg zijn. Het bont zou wel niet in Selwyns bezit worden aafigetroffen — maar het zou óók niet bij Loward worden gevonden. Daar zou Loward wel voor zorgen; hij zou het natuurlijk ergens verbergen waar niemand het vinden kon. Alle schyn zou nog steeds naar Selwyn als de dader wijzen. Plotseling drong het tot hem door, dat de oude Rengers tegen hem sprak. „Wil je morgenochtend vroeg weer verder gaan?" vroeg hy. „Dat zei je toch, toen je kwam, of heb ik het verkeerd gehoord?" Selwyn aarzelde een oogenblik alvorens te antwoorden. „Ik dacht er juist over, wat ik zou doen," zei hy toen. „Ik weet het nog niet. Misschien dat ik op Walter wacht. Misschien kan die mij iets vertellen, wat ik graag wil weten." „Dat zou best kunnen," zei de oude Rengers knikkend. „Walter weet nog al veel." „Dat dacht ik juist ook," antwoordde Selwyn. II. John Walter arriveerde ongeveer op den tijd, dien de oude Rengers had gedacht. Hij had Blanchard by zich. De halfbloed was geboeid, verkleumd van de koude en razend van woede. „Ik zie, dat je hem te pakken hebt gekregen," zei de oude Rengers, niet zonder voldoening, toen Walters hondenspan voor den post stopte. John Walter knikte ernstig. „Er zat niets anders op dan hem mee te nemen. Ze hadden hem gebonden alsof hü

Een fraaie oogopslag In vasten vorm of

tube

fl. 0.35

grool model tube fl. 1 .35 PINAUD 612 geeft Uw oogen een ongekend fraaie uitdrukking en is den geheelen dag houdbaar, veroorzaakt geen prikkeling en is volkomen „waterproof". Verkrijgbaar in vasten vorm of tube, in 4 verschillende kleuren. Voor een volmaakte oogen make-up brengt Pinaud een complete set, bestaande uit: Wimpercosmetic in tuben of vasten vorm. Creamy Mascara, Cake Mascara, Fyc-Shadow etc.

mm 612 P MIS

Gen.-vertegenw. v. Nederland:

21 -

S. Vlessing, Care! Reinierszkade 17- 's-Gravenhage.

Verwijder

VETWORMPJES op deze eenvoudige manier Wordt U geplaagd door vetwormpjcs? Weet U wat het is een goede teint te hebben, ontsierd door die afzichtelyke ontsieringen? Dan is hier^oed nieuws voor U — een gemakkelijke, pynlooze manier om ze te verwijderen : Doe eenvoudig een lepel Radox in een kop flink warm water en bet Uw gezicht met deze oplossing. Droog na eenige minuten Uw gezicht af en U zult zien, dat de vetwormpjes verdwenen zyn. Lees deze brief maar eens: „Ik had verscheidene vetwormpjcs op nujn kin en een groote boven op mijn neus, maar na ze volgens de aanwijzingen met Radox te hebben behandeld was er tot mijn verwondering geen spoor van de vctwormpjes meer te bekennen." mm E. B. Haal vandaag nog een pak Radox en probeer het vanavond voor U naar bed gaat. U zult verbaasd staan over de uitwerking. En als U telkens wanneer ge Uw gezicht wascht wat Radox door het water doet zullen de leclijke vetwormpjes nooit meer terugkomen. Radox is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a ƒ 0.90 per pak en en ƒ 0.15 per klein pakje. een stapel huiden was, en ze waren als de dood voor hem." „De arme duivel," zei Selwyn. „Breng hem naar binnen en laat hem zich wat warmen. Ik zal je honden wel uitspannen en voeren. En. .. . straks zou ik je graag even willen spreken, Walter." Walter keek Selwyn nieuwsgierig aan. „Dat kan," zei hij. „Pas op den wiel-hond, en verlies hem geen seconde uit het oog! Soms is hij nogal valsch, als hij denkt de kans te hebben. Zoodra ik gegeten en me

Wekenlang bedlegerig met Ischias Toen hij 76 was overwon Kruschen zijn pijnen. Op Sfi-jarigen leeftijd geniel deze man nog een uitstekende gezondheid en toch was hy 10 jaar geleden wekenlang bedlegerig door een aanval van ischias. Lees hoe hij „fit" blijft, ondanks zijn hoogen leeftijd: „Tien jaar geleden was ik een maand bedlegerig door een hevigen aanval van ischias. Ik kon onmogelijk slapen en leed hevige pijn. Ik probeerde verschillende middelen maar vond geen baat. Eindelijk besloot ik, Kruschen ook eens te probceren en langzamerhand raakte ik mijn pijn kwijt. Vorige maand ben ik 86 geworden — gezond als een visch en ik zeg altijd, dat het allemaal door Kruschen komt". C. T. L. Of U jong of oud bent, het is nooit te vroeg of te laat om met „de kleine dagelyksche dosis" te beginnen. Alleen maar een klein beetje in Uw eersten kop thee 's morgens — dat is de Kruschen-wet voor volmaakte gezondheid. Want Kruschen lost het urinezuur — de oorzaak van die pijnen — op en helpt het lichaam, dit langs den natuurlijken weg te verwijderen. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en erkende drogisten.

een beetje gewarmd heb, kom ik naar ie toe." Selwyn wachtte tot de oude Rengers naar zijn slaapkamer was gegaan en hy met Walter alleen was, eer hy met zyn moeilijkheden voor den dag kwam. De beide mannen hadden hun dekens op den grond uitgespreid en hadden als by onderlinge zwijgende overeenkomst een pyp opgestoken om nog wat te praten. „Nou, kom er mee voor den dag," zei Walter nadat ze eenigen tyd over allerlei onbelangrijke dingen hadden gesproken. „Wat heb je op je hart?" „Walter, ik moet je iets eigenaardigs vertellen. Het is de zuivere waarheid, dat beloof ik je op myn woord van eer, en ik vraag je, mij te willen gelooven als ik je mijn eerewoord geef. Maar of je my gelooft of niet, je moet my toch voordat ik het je zal vertellen, je woord geven, dat je geen poging zult doen my onder arrest te stellen. Ik heb nog een en ander te doen, zie je. Beloof je my dat?" „Het is nogal een zonderling verzoek, vind je zelf ook niet?" zei Walter langzaam. „Jawel, maar ik heb er myn goede redenen voor. Beloof je het?" „Zeg me eerst dit: ben je schuldig aan een misdaad, waarvoor ik je zou kunnen arresteeren?" „By den hemel — neen!" zei Selwyn hartstochtelijk. „Dan hèb je de gevraagde belofte," antwoordde Walter. „Goed. Luister nu, en probeer te gelooven dat ieder woord dat ik zeg, de volle waarheid is," zei Selwyn en hy vertelde nu precies, wat er in de hut gebeurd was.

„Kun je er een eed op doen, dat je Lo ward je partner hebt zien neerschieten? ' vroeg Walter peinzend, toen Selwyn was uitgesproken. „Neen. Het schot was reeds afgevuurd toen ik de deur van de hut opende. Misschien een seconde te voren Maar ik zag Loward met de revolver in de hand staan — myn revolver! De rook kwam nog uit den loop en ik zag Carr over zyn borst tasten, en hoe het bloed van zyn hand droop en hoe hy zich in elkaar draaide op den grond. Hemel, ik zie hem nu nóg in myn gedachten liggen — afschuwelijk was het. Hy lag er alsof hy sliep, behalve dan dat bloed en die arm van hem, die zoo zonderling onder zyn hoofd gevouwen lag." „H'm," zei Walter, die slechts half had gehoord wat Selwyn het laatst had gezegd. „H'm . Wat voor soort kerel was die partner van je? Hoe lang ken je hem al?" „Pas sinds den herfst," antwoordde Selwyn. „Hy kwam dezen kant uit, terwyl hy naar een partner zocht. Ik had er ook geen en daarom besloten we samen te doen. Ik heb hem nooit bijzonder geschikt gevonden; hy had soms een verschrikkelijk humeur en kon om niets vreeselyk opvliegen. Hy dronk ook wat te veel naar myn smaak. Maar dat komt er eigenlyk niet op aan; hy was myn partner en Loward schoot hem neer als een dolle hond. Ik ben weggegaan, maar niet den kant op, dien Loward denkt. Vroeg of laat zal ik hem er voor krygen. Ze kunnen my er voor hangen, maar als ze het doen, zal Loward er zich niet meer over kunnen verheugen." „Spreek niet als een idioot," zei Walter scherp. „Dit is een geval waar je over dèn-

Laat het U.V.1. ze voor U oplossen. Schrijf aan Mevr. Lotgering-Hillebrand U. V.l. Postbus 1 - Rotterdam

en leg haar Uw moeilijkheden op huishoudelijk gebied voor. De staf van het Unilever Voorlichtings Instituut tracht dan een oplossing te vinden en zal U helpen: „Gratis, gauw en goed"

Een moment voor h»t doel van Den Haag tijdens den ijshockeywedstrijd Amsterdam - Den Haag, hoofdstad gespeeld.

De Amateur - Detective Wie van onze speurders kan ons reggen, wat de hiernaast gereproduceerde foto voorstelt? Ten einde u een eindje op weg te helpen, verraden wij u, dat het slechts een gedeelte van de gehèèle foto is, die wij u bij de oplossing zullen voorleggen! Wij zullen weer een prijs van f2.50 benevens twee troostprijzen verdeelen onder hen die ons een goed antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen van een der prijzen. U gelieve uw antwoord in te zenden vóór 15 Maart aan Mr. Detective, Noordeinde 8, Leiden. Op briefkaart of enveloppe duidelijk vermelden: Amateur-Detective, 15 Maart. De oplossing mag bij die van de rubriek „Zoek en Vind" worden ingesloten, mits ze op een afzonderlijk velletje papier wordt geschreven. DE OPLOSSING VAN HET VOORLAATSTE FOTO-PROBLEEM Ook bij deze opgave hadden wij slechts een gedeelte van de foto afgebeeld en dit, zooals men thans ziet, bovendien nog onderstboven geplaatst. Onze speurders hebben nu natuurlijk geen

enkele moeilijkheid meer om het antwoord te vinden: het is het ijs-spiegelbeeld van de voorbereidingen voor een hardrijderij op de schaats. De hoofdprijs van f. 2.50 werd deze week gewonnen door: mejuffrouw L. Zgonec, Huizen; de troostprijzen vielen ten deel aan: den heer G. J. Boers, Zutphen; den heer J. de Bloeme, Sommelsdijk. - 22

Moeilijkheden op huishoudelijk gebied ?

ken moet — met schieten los je het niet op. Laten we gaan slapen; ik heb zoo'n idee, dat we de zaak voor elkaar kunnen brengen als we ons verstand een beetje gebruiken!" III. Het was juist elf minuten over tweeën dien nacht toen Walter plotseling wakker schoot en nog net het laatste eind van een gedachte kon te pakken krygen die tot hem gekomen was terwyl hij sliep en die juist uit zyn denken wilde vervluchtigen toen hy wakker werd. „Ik heb het," zei hij, halfluid. „Als ik wat beter had geluisterd, zou ik direct op de gedachte gekomen zijn. Zonderling hoe iemands hersens half-gehoorde dingen weer opnieuw in de herinnering terugbrengen. Het is verdraaid eenvoudig — maar verduiveld handig tegeflykertyd/' Hy staarde peinzend voor zich uit in de duisternis, alles overdenkend wat hy wist en af en toe goedkeurend mompelend als er een of ander detail in het vakje viel waarin het thuishoorde en — paste. Eindelijk trok hy de dekens weer over zich heen, terwyl er een glimlachje om zijn dunne lippen speelde. „Maar nu ga ik nog wat slapen," zei hy en het duurde werkelijk niet lang, of hy was weer ingedommeld. IV. „Maar ik wou, dat je my wat meer wilde vertellen dan alleen dat we teruggaan naar myn h,ut," bromde Selwyn. „Ik begrijp niet, waarom je zoo geheimzinnig doet! Binnen een half uur zijn we reeds aan ons doel." „Ik verkoop de huid nooit, voordat ik den beer -geschoten heb!" lachte Walter. „Ik

de

weet bovendien zélf nog niet, wat we zullen vinden. Ik heb een vermoeden, maar ik weet niet of'het juist is. Over een half uur zyn we hy de hut, zeg je?" Selwyn keek rond en oriënteerde zich nauwkeurig op het bekende pad. „Misschien nog iets langer," zei hij. „Maar niet meer dan veertig minuten. Als we hetzelfde gangetje er in houden, zullen we er zoowat tegen donker zyn." „Laten we ons dan niet te veel haasten," zei Walter. „Ik wil er niet zijn voordat het donker is. En als we er dicht by zijn, laten we dan de honden achterlaten en tegen den wind in naar de hut loopen, opdat als er honden zijn, ze ons niet zullen ruiken. Er staat een flinke wind, zooals je merkt; als hy niet afneemt wanneer de zon ondergaat mogen we zeggen, dat we geluk hebben." Gelukkig nam de wind niet af, toen de zon onderging. Nadat ze de honden op een beschutteplaats hadden achtergelaten kropen Walter en Selwyn, allebei gewapend, naar de hut. Tot Selwyns niet geringe verrassing zag hij er licht branden en af en toe kwamen er wat vonken uit den schoorsteen, blijkbaar omdat iemand versehe brandstof op het vuur gooide. De hut werd dus bewoond! De wind kwam uit het Noorden, en daarom naderden zy van uit het Zuiden. De hut lag op het Zuiden, hetgeen prachtig strookte met hun plannen; de hokkert der honden bevonden zich aan den achterkant en de deur van de hut lag om zoo te zeggen recht vóór hen. Behoedzaam, zonder ook maar het geringste geluid te maken, slopen zy naar de deur. Toen zy wat dichter waren genaderd, drong - 23 -

UYl. UNILEVER VOORLICHTINGS INSTITUUT U9-021

het geluid van stemmen tot hen door. Ze konden niet verstaan wat er gesproken werd, maar de geluiden waren duidelijk genoeg om er uit af te leiden, dat er niet één man, doch twee mannen in de hut waren. Walter bleef staan,.en greep Selwyns arm om hem tot stilte aan te manen.. Toen kropen zy tezamen weer dichterbij, tot zij eindelijk vlak voor de hut stonden en ze hun ooren tegen de ruwe planken konden aandrukken. De eerste woorden die zy hoorden, werden gesproken door Lowards heerschzuchtige stem: mijn idee, nietwaar? Daarom heb ik zeker recht op de helft der huiden! En als je er nu nog langer over zeurt, dat je het er niet mee eens bent en zoo, dan schiet ik je neer Maar dit keer niet voor de grap."

KING VIDOR maakte het.meesterwerk der litteratuur tot het meesterwerk der filmkunst VERWACHT: Metro-Goldwyn-Mayer's

DE CITADEL ROBERT DONAT ■ ROSALIND RUSSELL

m

RECEPTEN UIT HET WEEKMENU

mjMJJUMJMXsäJl3\ HET BEWAREN VAN VOEDSEL het algemeen kunnen we zeggen, dat het aanbeveling verdient, om niet meer I nlevensmiddelen in te slaan, dan men

voor direct gebruik noodig heeft. Er zyn echter omstandigheden en toestanden, die het inkoopen van grootere hoeveelheden tegelyk noodig maken. Deze voorraden nu, die dus eenigen tyd bewaard dienen te worden, moeten op een geschikte plaats worden gezet, wil men voorkomen, dat ze achteruitgaan in kwaliteit, of zelfs bederven. De bewaarplaatsen voor levensmiddelen moeten zijn: 1. koel en droog, 2. goed geventileerd, 3. goed verlicht, zoodat ze goed schoon gehouden kunnen worden, 4. goed afgesloten voor muizen en insecten. Als bewaarplaats voor levensmiddelen doet in veel gevallen de keuken dienst. Hiervoor moet deze dan ook Jiefst op het Noorden gebouwd zyn, zoodat zy, wanneer er met wordt gestookt, „koel" is. ledere huisvrouw weet, dat de keuken tüdens het koken vochtig wordt door de groote waterdampontwikkeling. Het is dan ook zaak om dezen waterdamp, die tydens het koken gevormd wordt, zoo snel mogelijk te verwyderen. De keuken moet daarom goed geventileerd kunnen worden. Ook is het aanbevelingswaardig, dat de muren niet tot boven aan toe betegeld zijn, omdat alleen

gekalkte muren den waterdamp absorberen, terwijl tegels dit niet doen. Het is verder vanzelfsprekend noodig, dat de keuken uiterst schoon gehouden wordt. Is dit niet het geval, dan gaan de levensmiddelen sneller tot bederf over. Een volgenden keer hierover verder.

WEEKMENU. Maandag:

Runderlapjes, aardappelen en gestoofde bieten; koffievla.

Dinsdag:

Macaroni met ham en kaas; citroenvla.

Woensdag:

Erwtensoep met kluif; ri/st met abrikozen.

Donderdag: Haché, aardappelen en roode kool; gort met rozijnen. Vrijdag:

Eieren met ryst en kerriesaus; Deensche vla.

Zaterdag:

Hutspot met klapstuk; sneeuweieren.

Zondag:

Bruine ragóutsoep; blinde vinken, aardappelen en gestoofde bleekselderij; gevulde beschuitbollen.

VOOR DE EERSTE 1. Een vlot blousje van rose en witgeruite zijde, dat vooral voor jonge meisjes bijzonder geschikt is, daar een slank figuurtje er zeer goed in uitkomt. 2. Een meer gekleed modelletje van roede tricotachtige zijde, versierd met knoopen. (Modtlltn Venus)

Hoeveelheden voor 4 personen. Bruine ragóutsoep. . Benoodigd: VA L. water; 400 gram schenkel vleesch; 60.gram boter; 60 gram bloem; 1 groote ui; wortel; peterselie; thym; foelie; peperkorrels; stukje Spaansche peper; 1 lepel soja; Madeira; 50 gram kalfsgehakt; H blikje champignons. Bereiding: Trek den bouillon op de gewone wyze (3 uur). Fruit de kruiden orfgeveer vyftien minuten in de boter. Voeg dan de bloem toe en roer dit samen, tot de kleur lichtbruin is. Giet er dan by kleine scheutjes den bouillon by, terwyl men voortdurend roert en laat de soep circa vyf minuten doorkoken. Zeef haar dan en maak haar op smaak af met soja. Madeira en champignonnat. Geef als vulsel in de soep balletjes gehakt, die daartoe apart gaar gekookt zyn, en doormidden gesneden champignons. Macaroni met ham en kaas. Benoodigd: 250 gram macaroni; ongeveer 100 gram geraspte kaas; 250 gram schouderham; 100 gram boter; zout; paneermeel. Bereiding: De macaroni gaar koken in ruim kokend water en zout (ongeveer ^ uur). Ze daarna afgieten, zóó dat er nog wat water achterblyft. Dan by gedeelten de kaas er door roeren tot ze fileert. De gesneden ham. en de boter er door roeren en de massa overdoen in een vuurvasten schotel. Het oppervlak van den schotel bedekken met een dun laagje paneermeel en kleine stukjes boter en den schotel in een vry warmen oven een bruin korstje geven.

„Neen?" vroeg Walter peinzend. „Ik kan Walters vingers sloten zich krampachtig om Selwyns arm toen de andere man ant- anders wel een heeleboel dingen bedenken en ik zal er zeker wel voor zorgen, dat woordde. Het was goed, dat Selwyn deze waarschuwing kreeg; hy deinsde byna ach- ik niets over het hoofd zie. Wat ik nu direct teruit en hield nog net bijtyds een verwen- al weet, is bijvoorbeeld een poging tot afsching in. Want de man die nu antwoordde persing, een moordaanslag op een Vertegenwas de man dien hy had zien neerschieten woordiger der Provinciale Politie tijdens de uitoefening van zijn functie, en het in bezit — zyn partner! hebben van strychnine — hetgeen ook by „Je bent een mooie vriend, dat moet ik de wet verboden is! Ik vond dit fleschje zeggen," viel Carr met een sneer uit. „Als jij de helft van de huiden neemt, heb ik niets terwijl ik je fouilleerde, en om zooiets bij je te dragen is zwaar strafbaar, weet je." meer dan wanneer ik gewoon met Selwyn Loward mompelde iets wat onverstaanhad gedeeld. Dan had ik al die moeite niet baar was en Walter grijnsde. hoeven te doen!" „Zeg maar, wat je op je lever hebt, ouwe „Juist — maar vergeet niet, dat ik je net zoo goed wèrkelyk had kunnen neerschie- jongen," moedigde hy den schurk aan. „Ik ten en dan alles had kunnen nemen. Ver- neem het je niet kwalijk! Ik begryp volgeet dat niet — en vergeet óók niet, dat ik komen hoe je je voelt. Je vindt het natuurhet nóg kan doen. Ik ben er alleen niet ge- lijk niets prettig, dat zoo'n mooi plannetje meen genoeg voor! Maar ik zou het kunnen verkeerd uitpakt, nietwaar?" „Ik snap er niets van," zei Selwyn. „Ik doen, als je al te lastig werd — en alles zou zou wel- eens willen weten, wat dit alleprecies zoo uitwerken zooals die arme partner van jou nu dénkt dat het uitwerkt." maal te beteekenen heeft. Wat waren ze Loward lachte schor en vroeg toen: „Heb eig«ilyk van plan, Walter?" „Zal ik het hem maar zeggen, Loward?" ik gelyk of niet?" Carr mompelde iets wat de beide andere vroeg Walter glimlachend. „Loop naar den duivel!" bromde Loward. mannen niet verstonden en Walter bracht „Wil jij het soms liever vertellen, Carr?" zyn mond dicht bij Selwyns oor. Carr schudde het hoofd. Hij had zich el„We gaan naar binnen," zei hy. „Ik zal Loward voor myn rekening nemen en jij lendig gevoeld sinds hij gearresteerd en geCarr. Schiet niet als het niet strikt nood- bonden was, en hy durfde niet opkyken zakelyk is. Blyf vlak achter me, en laat mij en den blik van zijn partner ontmoeten. „Dan zal ik het wel moeten doen," besloot het woord doen. Begrepen?" Ofschoon Selwyn het slechts half begreep, Walter. „Zeggen jullie het maar een van beiden als ik me vergis. knikte hy. Hy zag wit van woede. Loward is waarschijnlijk op de gedachte Walter, die er in zyn bontjas als een reus gekomen toen hy gehoord had van de uitzag toen hy zich in de schemering hoog oprichtte, wierp plotseling de deur open en ruzie, die jullie op den post hebt gehad. sprong in den oranjegloed van het licht in Jullie hebben dit jaar nogal gelukkig gewerkt, naar ik heb gehoord, en Loward de hut. was te lui om geluk te kunnen hebben. Hij „Handen op! Vlug!" beval hij. Voor Selwyn was de uitwerking van hun dacht evenwel, dat wanneer hij jouw deel komst byna grotesk. De monden der beide van de huiden kon krygen, Selwyn, dat hy mannen vielen van verbazing open, en hun er dan niet zoo slecht aan toe zou zijn. Door Carr meer van de huiden te beloooogen puilden van ongeloof uit de kassen. Carr, die zich door de revolver van Selwyn ven, dan deze zou hebben gekregen als hij bedreigd zag, hief zijn handen met bewon- eerlijk met je had gedeeld — een belofte, derenswaardige snelheid op. Loward had die hy zooals je daarnet zelf hebt gehoord, blijkbaar kwasi met zyn revolver gespeeld niet heeft gehouden — heeft hy Carr weten terwyl hij met Garr onderhandelde, want over te halen mee te doen. Ze zagen je dien hy had het wapen nog in zyn hand toen dag aankomen door het raam van de hut en begonnen toen zoogenaamd ruzie te maWalter de hut binnensprong. Met den moed van een in het nauw gedre- ken. Juist toen je de klink van de deur ven rat, wilde Loward gebruik van zijn re- optilde, vuurde Loward de revolver af — volver maken, maar hoe snel hy zijn plan de kogel zal wel ergens in den wand zitten. ook ten uitvoer dacht te kunnen brengen, Het bloed was waarschijnlijk van een kovoordat hy het wapen ook maar één deci- nijntje afkomstig en Carr had er zich natuurmeter had kunnen omhoog brengen, ging lijk reeds mee ingesmeerd vóórdat het schot Walters revolver met een luiden knal af en werd afgevuurd. De rest was slechts wat viel Lowards wapen met een slag op den tooneelspel van Carrs kant, en een groote grond. Grauwend bracht Loward zijn han- mond van Loward. Maar hoewel ik voelde, dat er iets niet in den zoo hoog hij kon boven zijn hoofd. den haak was met de geschiedenis, Selwyn, Een van zyn handen, de rechter, vertoonde zou ik toch nooit op het idee van de waareen wond en bloedde. „Het spijt me," zei Walter koel. „Maar heid zyn gekomen als Carr wat handiger je'had het ook niet moeten probeeren, ezel! was geweest!" „Wat bedoel je?" vroeg Selwyn nieuwsWerkelijk niet Je kunt ze beter binden, Selwyn, voordat ze weer domme dingen gierig. „Wel, je herinnert je dat toen je my de gaan doen. Een stuk touw zul je wel hier of geschiedenis vertelde en beschreef wat je daar vinden. Ik zal ze in bedwang houden, hier in dfe hut had gezien, je zei, dat Carr terwyl jij aan het werk bent." Ik mag hangen als ik er iets van begryp, lag alsof hy sliep. Dat beteekende, dat hy zijn oogen gesloten had. En een man heeft maar jy bent de baas," zei Selwyn. „En reken geen gesloten oogen wanneer hij sterft met maar, dat ik ze góéd zal binden " „Nu je ons ingepakt hebt, wil je misschien zijn schoenen aan! Ik heb er te veel gezien, om niet beter te weten. Ze staren — gewel zeggen wat je van plan bent met ons nogal verschrikkelijk. te doen?" vroeg Loward een paar minuten woonlijk Het zijn juist dergelijke kleinigheden later. „We hebben niets tegen die elendige zooals deze nu, waardoor de meeste misdawetten van jullie gedaan. Misschien hebben digers in de val loopen Ja, Loward, we dat kind hier een gemeene poets gega maar te keer," lachte hij, „ik kan me best bakken, maar we hebben niets gedaan waarbegrijpen, dat je je niet erg prettig voelt... voor je ons kunt vasthouden!"

Een vrouw van verHjnden smaak, voor wie Tosca het uitverkoren parfum is, verlangt dat al hare toiletartikelen met dezen lijnen geur gepartumeerd
4.-

1.50 2.7S

Parfum

Eau de Cologne

TOSCA Poeder

65 1.10

Creme

iniwi c~i CH "wi m w

TOEN JANTJE KONIJN JARIG WAS Hoe hü Dikkie den schildpad een wedstrijd in hardloopen liet winnen. De jongste telg van de familie Langoor werd jarig. Vader en Moeder Konyn, die dol op hun Benjamin waren, wilden er een groot feest van maken. Jantje Konün — zoo heette de Benjamin — was een grappig springertje. Zijn vachtje was heeleinaal wit, met hier en daar een bont vlekje, en zyn oogjes waren lichtbruin en keken vroolijk en schrander de wereld in. Het was werkelijk een lief diertje, en daarom viel het niet te verwonderen, dat Vader en Moeder Konyn dol op hem waren. „Het moet een heel groot feest worden," hesloot Vader Konyn, die een zeer deftige mijnheer was en veel by den Koning aan het hof kwam. Daar had hy heel wat partyen meegemaakt en hy wist dus wel, wat er al zoo gedaan moest worden om een feest te doen slagen. De boomen rondom het huisje van de familie Konyn moesten evenals het huisje zélf, mooi versierd worden. Alle paden, die op het plein voor hun woning uitkwamen, dienden te worden aangeveegd, zoodal de gasten een waardig en deftig entree zouden hebben. Tot de genoodigden behoorden de naaste buren, vrienden en familieleden, ja, zelfs eenige personen uit de hofkringen. Het moest een schitterend feest worden, en kosten noch moeiten werden dan ook gespaard. Alleen Jantje zelf hield niet van dat deftige gedoe. Hij sprong en dartelde liever in het bosch fusschen de planten en bloemen, en het was dan ook een groot geluk voor hem, dat er als onderdeel der feestelykheden een wedstrijd in hardloopen was uitgeschreven, anders zou hij zich dien dag doodongelukkig hebben gevoeld. Mie dieren uit het bosch mochten aan den wedstryd meedoen, en zooals altijd voor een wedstryd in hardloopen, was er ook nu groote belangstelling. De veldmuis, de egel, de mol en zooveel andere dieren, waarbij natuurlyk fle hazen en konynen niet ontbraken, allen wilden zich inspannen om den grooten prijs, een mand prachHjj-e vruchten, slablaadjes, koolbladen, wortelen enzoovoort, te winnen. I>oii morgen voor het feest, toen Jantje

voor het vertrek gegeven en terwyl alle die ren als een pyl uit den boog vooruitscloi 4n>jLJOin3JüJi% ten, bukte Jantje Konyn zich, zoodat Dikl i( gemakkelyk op zyn rug kon klimmen. „Houdt je goed vast, Dikkie!" riep hii „het gaat er op of er onder!" Als een kogel schoot nu Jantje over dd baan. De anderen hadden natuurlijk een Konyn op het feestterrein eens een kykje kiemen voorsprong want Jantje had eerst ging nemen en zich alvast wat oefende, zag den schildpad op zyn rug moeten nemen hy daar Dikkie, den schidpad rondwan- maar hy was met bang en aangemoedigd' door Dikkie, die aldoor maar riep: „Hun . delen. „Hé, Dikkie," plaagde Jantje hem een Jan! Toe dan. Jan!" had hy de anderen beetje, „moet jij ook meedoen met hard- met alleen weldra ingehaald, maar was hii zelfs nummer één van de loopers. Dikkie loopen?" Maar Dikkie schudde treurig het hoofd. had nog nooit zoo genoten. Hy kwam nooit „Ach, Jan," zei hy bedroefd, „ik heb im- vlug vooruit, en nu ging alles in vliegende mers nooit kans een' prys te winnen met vaart aan hem voorby! „Pas op," hygde Jantje, „zoo dadelyk by zooiets. Ik kan nu eenmaal niet hardloopen en toch zou ik ook zoo graag meedoen. de eindstreep wip ik je van myn rug en Maar ik wil je nu alvast wel voorspellen, dan zorg je, dat je als eerste door den finish komt." wiè den prys wint." De schildpad zette zich schrap. „Zoo," vroeg Jantje nieuwsgierig, „en wie „Klaar!" riep Jantje en met een dollen dan wel?" „Jy natuurlyk," zei Dikkie. „Jy bent de luchtsprong wierp hy Dikkie van zich af. Vlug kroop deze in zyn schild, en gedeeltevlugste van allemaal!" „Nou, nou," zei de gevleide Jantje, „daar lyk buitelend en rollend — zooals jullie ben ik nog zoo zeker niet van!" en terwyl weten, voelt een schildpad daar niets van — dacht hy, of hy er nu niets op verzinnen kwam hy over de eindstreep. Vlug stak hü kon om Dikkie ook aan den wedstryd te toen zyn kopje en pootjes weer naar buiten laten deelnemen. Plotseling kreeg hij een en rekte zyn hals zoo ver als hy kon uit. Een luid hoera steeg op uit alle dierenkelen en idee. „Dikkie," zei hy, „ik weet wat! Jy ver- Dikkie werd langdurig toegejuicht. Niemand schijnt morgen ook aan den start, be- begreep echter hoe de schildpad, die gelyk met hen vertrokken was, toch als eerste was grepen?" En eer Dikkie hier wat tegenin kon bren- aangekomen. Door de malle bokkesprongen gen, was Jantje al weer met groote, dolle van Jantje had niemand gezien, hoe de schildpad aangeland was, maar hy was in sprongen in het bosch verdwenen. Dikkie wist eerst niet, of hy Jantje wel ieder geval nummer één! Een seconde later zoowat kwam Jantje gelooven zou, maar hy kende hem te goed en daarop volgden van lieverlede de om te weten, dat hy nog nooit iemand be- aan, drogen had en dus zou hy hem ook nu wel anderen. Terwyl allen er nog druk om stonden te met voor den mal houden. Neen, Jantje had redeneeren, hoe het mogelijk was dat Dikkie vast en zeker een plannetje, dat stond by Dikkie als een paal boven water, en dus als eerste was kunnen aankomen, naderde Jantje, die lachend het geheim onthulde. besloot hy aan den start te verschynen! „En natuurlyk heeft Dikkie den eersten Den volgenden dag waren alle dieren reeds vroeg druk in de weer en allemaal prys verdiend, besloot hy, „want hy heeft verlangden ze naar het uur, waarop de op zyn manier heel hard geloopen om over wedstryd zou beginnen. Eindelyk was het de eindstreep te komen. Jullie hebben toch zoover en stelden de mededingers zich keu- gezien, hoe hy buitelde en rolde? Dat ik hem rig in een ry op. Maar wat was dat? Daar een eindje heb meegenomen, komt er niet verscheen ook warempel Dikkie, de schild- op aan, want er stond niet in de voorwaarden van den wedstryd, dat we elkander niet pad, aan de startlyn. Alle dieren begonnen mochten helpen. Er stond alleen, dat we te lachen. elkander met mochten tegenwerken, en dat „Ach, Dikkie, domkop, hoe wil jij nu " toch als eerste aan het eindpunt komen?" hebben noch Dikkie, noch ik gedaan Iedereen moest lachen om den list van nep mynheer de Haas, en de andere dieren Konyn en toen Dikkie zyn prys in vielen hem lachend by. Behalve Jantje Jantje ontvangst had genomen, zei hy: „Kom hier, Konijn echter; die keek heel ernstig en Jantje, jy mag er eerst het lekkerste koblknikte Dikkie bemoedigend toe. blaadje uitzoeken, dat in de mand zit. Je hebt „Blyf vlak naast me staan," fluisterde hy het zeker verdiend " hem in het oor, „en zoodra het startschot Nou, dat liet Jantje zich natuurlyk geen wordt gelost, klim je op myn rug!" twee keer zeggen en overgelukkig ging bij Een paar seconden daarna werd het sein naar huis.

WK

r^g-"-

era

zelf oerder opkmeekein

Er zijn van die liefhebberijtjes, waar we heelemaal niet aan denken, als we er niet eens speciaal op attent gemaakt worden! Het dagelijksche leven volgt in alles bijna altijd denzelfden sleur. Ten opzichte van de planten is het vaak niet anders. We koopen eens een enkele nieuwe, die we mooi vinden en voegen die aan de collectie toe, we stekken van eigen planten en doen de oude weg, als wc weer mooie jonge plantjes hebben; we bedelen bij andere liefhebbers dikwijls om stekjes; we koopen een bloeiende plant als de snijbloemen duur zijn, maar verder komen we niet. Heeft Ü er wel eens aan gedacht, dat het mogelijk is om zelf te zaaien? En dat zaaien behoeft niet buiten te geschieden, neen, het kan wel degelijk in de kamer plaats vinden en we kunnen uit de zaadjes zeer goed kamerplanten opkweekenl U weet natuurlijk, dat de kweekers zich daar ook mee bezighouden en zoo trachten een groot aantal exemplaren tegelijk voor den verkoop beschikbaar te hebben. U behoeft er echter natuurlijk niet zooveel te hebben! De kweekers doen het in de kas en in de heerlijk warme temperatuur, die daar heerscht komen de pas gezaaide plantjes spoedig tot vollen wasdom. Wie dus de beschikking heeft over een kasje, kan gemakkelijker en vlugger kamerplanten kweeken uit zaad, doch ook in de kamer is het heel goed mogelijk en het behoeft geen beletsel te zijn voor den goeden groei, dat we enkele hulpmiddelen (daarover straks meer) te baat moeten nemenl Het zelf zaaien van kamerplanten heeft natuurlijk vele voordeelen. — In de eerste plaats noemen we de echte liefhebberij, die er door wordt aangewakkerd en die iedereen bij dit werk kan botvieren. Wat leuk, het geheele groeiproces mee te maken van af het kiemen der zaadjes tot aan den bloei der planten! Dan het voordeel goedkoope planten te krijgen en ook anderen nog eens mee te kunnen laten genieten van onze eigen cultuur. Staan hier geen nadeelen tegenover? Zekerl In de eerste plaats eischt deze methode toewijding en werklust. Zonder dat moet U er niet aan beginnen! Dan is het wel eens vervelend als we veel planten krijgen van één soort. Het is echter mogelijk de best groeienden over te houden en de anderen weg te doen. Het is ook mogelijk, zooals reeds opgemerkt, er anderen blij mee te maken. Wat is er voor het zaaien van kamerplanten noodig? In de eerste plaats prima zaad, dat we dus bij een goede firma bestellen. Liever wat minder, waarvan we weten dat het goed is, dan een massa, waarop we niet al te vast kunnen vertrouwen! Koop nu reeds een paar pakjes zaad, als U zelf wilt gaan zaaien. Dan bent U ten minste op tijd. Dan is er voor noodig een licht venster op het Zuiden, op een warme plaats. Daarover moet U niet te licht denken. Wie een dergelijke kamer niet heeft, dus bijvoorbeeld op het Noorden stookt, moet van zaaien afzien. Voorts hebben we een paar potten of kistjes of zoogenaamde zaaipannen noodig en een speciaal grondmengsel. Het zaaien doen we in een mengsel van twee deelen gezeefde bladaarde (oude bladaarde of zooge-

Wat een schitterende tegels! Hoe houd je die toch zo helder?

Ik schuur ze nooit, maar reinig ze zacht met VIM!

/4T

Scherpe schuurmiddelen bederven Uw tegels voor U het weet. Ze vernielen de oppervlakte en maken de tegels dof en ruw. In de krassen blijft vuil zitten. De zachte dubbele werking van j Vim reinigt de tegels volkomen. Vim maakt,het vuil eerst los / en verwijdert het daarna zonder krassen te veroorzaken. ;>:■,.--.-, Houd tegels en glanzende voorwerpen in Uw huis schoon met Vim.

Op elke bus een geschenkenbon — op de reuzenbus twee!

-liPCLSt nooit Vin-0141

naamde bloemistenaarde) één deel fijne molm en één deel scherp zand (bij een metselaar te verkrijgen). U moet vooral dat zeven niet vergeten (Uw bloemist kan het natuurlijk ook voor U doen) en geen gewone, grove bladaarde gebruiken. Wat is nu de methode? Begin Maart gaan we in huis zaaien. De aarde in de kistjes wordt eerst wat aangedrukt. Daarna precies gelijk gemaakt. Op het gelijk gemaakte grondoppervlak wordt dan gezaaid. Het zaad wordt daarna aangedrukt. Vervolgens komt er een klein laagje aarde overheen, dat weer wordt aangedrukt, bijvoorbeeld met een lucifersdoosje. Het begin is dan klaar. Over de kistjes leggen we glas, waartoe een stuk matglas kan dienen (meteen schermen voor de zon!) De glasplaat moet iets afbellen om lekkend water gelegenheid te geven aan één zijde af te druipen. Anders zouden de plantjes te lijden hebben. We zorgen, dat de aarde vochtig blijft en gebruiken om te begieten een fijne bloemenspuit. Het moeilijkste werk moet nu nog gebeurenI We moeten gaan verspenen. Verspenen wil zeggen: de plantjes overzetten uit de zaaibakjes. We doen het voor de eerste maal als de zaadlobben goed boven de aarde gekomen zijn en zetten de plantjes in dezelfde bakjes, in dezelfde aardel Lastig, die kleine plantjes aan te pakkenl Bloemisten gebruiken wel gaffeltjes, houtjes met een wigvormige insnijding, waartusschen het plantje blijft hangen. De onderlinge afstand wordt nu vier ä vijf cm. De tweede maal gaan de plantjes naar stekpotjes en wel als ze ongeveer drie cm. hoog zijn. De glasplaat behoeft over deze potjes niet meer gelegd te worden, de plantjes moeten zooveel mogelijk worden afgehard en mogen vooral niet geil opgroeien. In de stekpotjes doen we bloemistengrond. De derde maal verpotten we als 27 -

de stekpotjes geheel volgegroeid zijn met wortels. De plantjes komen dan reeds in tien cm. potten. We kunnen ook grootere potten nemen en bijvoorbeeld drie planten in één pot tezamen brengen. We kunnen dan een aardige volle plant verwachten. Ook in deze grootere potten doen we vruchtbare bloemistenaarde. Rest nog de vraag welke soorten voor zaaien in de kamer in aanmerking komen! Het sortiment is geweldig groot. Kijkt U maar eens in een goede, uitgebreide prijscourant. Het zou te ver voeren U dat sortiment te gaan opnoemen. Er zijn heel bekende kamerplanten onderl Ik noem U Aralia (Vingerplant), Begonia semperflorens Calceolaria (Pantoffelbloemen), Capsicum annuum (Sierpepers). Cineraria, Clivia, Cyclamen, Ficus, Fuchsia, Gloxinia, Nertera (Kraalplantje), Nicotiana (Tabaksplant), Saintpaulia (Kaapsch Viooltje), Schizanthus. Maar nu nog de meest geschiktel Ik zou U raden een proef te nemen uit een der volgende: Primula, die zoo overbekend is, dat er weinig van behoeft verteld te worden. We moeten voor het oppotten van Primula's ouden verteerden zodengrond nemen en er om denken, dat ze veel voedsel noodig hebben. Dan de Exacum affine, een aardig plantje niet fijne, welriekende, violetblauwe bloemetjes. Voorts een heele bekende: Impatiens, ook wel Balsamien of Vlijtig Liesje genoemd, die vele, kleine, roodachtige bloemetjes voortbrengt. Ten slotte noem ik U nog de Torenia Fournieri, een tamelijk onbekend plantje, dat veel in de bloemenwinkels gaat verschijnen en violetachtige bloemetjes draagt, die aan leeuwenbekje« doen denken. G. P. BRONKHOR5T

t te trekken. Er is r tijdens de hypnose egd, dat het papier onscheurbaar was.

^m*.

■<. A,

ie hypnose is geen ult|ding van den modertijd — misschien is wel zoo oud als de *,. , *inschheid. Van oudsher ift er echter een atmo\t van geheimzinnigId, magie en tooverij gezweefd. Geheel en verdwenen Is deze osfeer zelfs nu nog it, al is de hypnose den itsten tijd op wetenlappelijke wijze bestulerd en heeft zij dienigevolge toepassing geinden voor het genezen in verschillende niet-ormische ziekten en afwijigen, die hun oorsprong ibben in het geestesJven van den patiént. ok bij het uitvoeren van eine operaties wordt de Het begin der hypnose. fpnose wel toegepast, renais trouwens bij het te hebben ingewonnen. En ... in geen geval beoefene men leeren van verschillende verkeerde gewoonten. Het is zeker niet overdreven om van het raadsel der hypnose de hypnose als een soort vermaak, waarmee men „aardige Daar de hypnotiseur den gehypnotiseerde zonder dat te spreken, want alles wat men er met zekerheid van zegeffecten" kan bereiken, zooals dit vroeger wel eens vooreze er Iets van weet, allerlei handelingen kan doen vergen kan is alléén, dat zij een toestand is, die veel op dien kwam bij openbare voorstellingen en dergelijke, want de chten, is het zonder meer duidelijk, dat het hypnotiseeren van den slaap gelijkt. Het woord Is dan ook afkomstig van het gevolgen kunnen dan juist verre van aardig zijnl Menigeen oor onbevoegden allerlei gevaren met zich mee kan Grleksche hypnos, dat slaap beteekent. heeft dit reeds tot zijn schade moeten ondervindenl rengen, bijvoorbeeld reeds door het doen uitvoeren van Omtrent de uiterlijke feiten kan men het volgende vaststellen: De foto's, die wij hierbij reproduceeren, en die tijdens andelingen, die in strijd zijn met de wet. Men dient zich iemand, de hypnotiseur, brengt een ander, den gehypnotiseerde, een wetenschappelijke séance met verschillende media zijn us nog wel méér dan twee maal te bedenken, alvorens door middel van steeds dezelfde, nadrukkelijk gegeven bevelen genomen, mogen de „uiterlijke feiten" der hypnose voor len zich zonder noodzaak aan een dergelijk experiment in een toestand, waarbij alle symptomen optreden, die zich ook onze lezers verduidelijken) nderwerpt, en doe dit zeker niet alvorens medisch advies voordoen wanneer iemand een onweerstaanbaren drang krijgt om te slapen, om hem daarna allerlei aanwijzingen te geven, die dan Atiesja... Hier zijn deze dames schijnbaar allen verkouden en niezen om het hardst. stipt worden opgevolgd. Soms wordt ook de techniek van Mesmer toegepast, waarbij de hypnotiseur door het strijken langs de slapen van den patiënt het „inslapen" bevordert. Belangrijk is evenwel, dat het experiment slechts dan gelukt, indien béide personen den vasten wil hebben het te doen slagen. D. «pieren v.n d.n pro.fp.r«,on xUn ..heel v.«tljfd - ..n typisch kenm.rk d.r hypno«.

Een ander „feit" is, dat het medium, zooals men den gehypnotiseerde ook wel noemt, slechts dié bevelen kan uitvoeren, waartoe hij ook in wakenden toestand in staat Is. Wie bijvoorbeeld geen Chineesch kent, zal deze taal, ook al is hij gehypnotiseerd, niet kunnen verstaan; wie in normalen toesUnd niet kan fietsen, zal dit ook onder hypnose niet kunnen. Wanneer we desondanks toch bemerken, dat overigens schuchtere en terughoudende personen plotseling beginnen te zingen of te dansen, of redevoeringen gaan afsteken, dan is dit hierdoor te verklaren, dat de zelfremmingen gedurende de hypnose verdwijnen en de gehypnotiseerde zich daardoor „vrijer" geven kan. De gevoelsinstelling van den gehypnotiseerde tot den hypnotiseur is dezelfde als die van het kind tegenover zijn milieu, met name passief, hulpeloos, enzoovoort. Het wilscentrum van den gehypnotiseerde is „verlamd", de voorstellingen en acties van zijn eigen „ik" zijn uitgeschakeld. Ditzelfde is ook het geval met sommige andere zintuigen. Zoo functionneert bijvoorbeeld het gezichtsorgaan niet, maar daarvoor in de plaats is hel gehoor veel scherper geworden. De hersens nemen een bevel met ongewone snelheid op en brengen het ten uitvoer, terwijl de hypnotiseur voorstellingen kan opwekken, die overeenkomen met hallucinaties en illusies. Wanneer men den gehypnotiseerde, als hij bijvoorbeeld uien eet, suggereert dat het bananen zijn, dan zal hij ook inderdaad bananen proeven.

n.t'

.

■

.,

Het meiti« verbeeldt zich weer heel jong te zijn en een pop In de »rmen te hebben, die zij een kut geeft. e Uien... maar ie «maken heerlijk,want de hypnotiseur heeft gezegd, dat het bananen waren.

peXttVtREN SUti DE VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT

1. Daar Dot mijnheer Benn midden in den nacht van het vliegtuig had zien wegsluipen, begreep ze nu onmiddellijk, dat hij de benzine uit het vliegtuig moest hebben weggehaald. Alle blikken waren verdwenen, zoodat er geen mogelijkheid was hun reis te vervolgen.

2. Toen Dot haar broertje vertelde, dat ze mijnheer Benn er van verdacht de benzine te hebben weggenomen, werd Peters gezicht heel beslist. „Dat kunnen we gauw genoeg te weten komen," zei hij en hij liep op het huisje af, waar ze onderdak hadden gevonden.

Vervo

3. Peter was vastbesloten den ouden man te vragen, waarom hij de benzine had weggenomen uit „De Zilveren Ster", maar toen ze de hut betraden, was er nergens iemand te bekennen. Maar opeens zagen ze, hoe er plotseling een vallulk in den vloer langzaam omhoog rees.

J. D. te R. - Al strekt het diploma Ü.L.O. tot aanbeveling, noodig is het niet, om voor opleiding tot onderofficier in aanmerking te kunnen komen. Bij de keuring moet U den wensch te kennen geven, dat U gaarne opgeleid zoudt worden. Bij deze keuring heeft dan een onderzoek plaats naar de algemeene practische intelligentie. Al naar den uitslag hiervan kunt U in vier verschillende klassen worden ingedeeld. Wordt U ingedeeld in afdeeling drie of vier, dan is opleiding uitgesloten. Ook kan later blijken, dat U minder geschikt is. In dat geval kunt U nog uit de opleiding genomen worden door den korpscommandant. In hoofdzaak wordt U gekeurd op: flinkheid, karakter, persoonlijkheid, betrouwbaarheid, en het in staat zijn om leiding te geven. De eischen voor opleiding zijn bij elk wapen verschillend. De minimum lengte is ook bij ieders afdeeling anders. De cavalerie eischt de grootste lengte, n.l. 1.70 tot 1.80 m., de grenadiers 1.72 m., de genietroepen, de torpedisten, en de Pontonniers elk minimum 1.62 m. De manschappen bij de overige korpsen hebben een minimum lengte van 1.60 m. Mej. A. D. te D. - Ik denk niet dat U den spiegel nog schoon zult krijgen, maar U kunt hem wel laten opknappen bij een glashandel. Uw verzoek heb ik aan de Redactie doorgegeven. Mevr. v. d. L. te R. - Natuurlijk mag U meedoen.-Uw andere vraag zal ik schriftelijk beantwoorden.

4. Mijnheer Benn kwam er uit te voorschijn en hij droeg de blikken benzine. „Waar zou hij naar toe gaan?" fluisterde Dot, terwijl de oude man regelrecht op de deur afliep. Maar haar broertje beduidde haar stil te zijn en hem zachtjes achterna te gaan.

5. Mijnheer Benn verdween door de deuropening en Peter keek zijn zusje met een ernstig gezicht aan. „Ik dacht, dat mijnheer Benn een vriend van ons was," zei hij teleurgesteld. De kinderen besloten hem te volgen, vast van plan de benzine weer In hun bezit te krijgen.

Houd l/w haar fraai en glanzend

e

6. Tot hun groote verbazing liep de oude man naar „De Zilveren Ster". Peter en Dot gingen hem achterna, maar voor ze nog iets konden zeggen, wendde mijnheer Benn zich al tot hen. „Ik heb de benzine voor jullie opgeborgen op een veiliger plaatsje'. Dat leek mij beter."

Mevr. K. te R. - Ik denk, dat Uw ijzer niet goed gebleven is. Omdat het al zoo lang niet gebruikt is, en alle metalen dit niet kunnen hebben, roesten ze vaak een weinig, en worden daardoor minder geschikt voor het doel. Het spijt mij voor U, doch er is dan niets meer aan te doen! M. H. te A. getrouwd!

««-»Cr: ^^ i^Wz^ ^obM^^ NA

HET WASSEN DROOGT HET HAAR V E R R A S S E N D S N E L VH10t-
Schoonheids-Instituut

VERNIETIGT

COSMO

OVERTOLLIG HAAR \m% aêtyd!

Bürgern. Meineszlaan 112 Rotterdam. Telef. 37144 Huid- en lichaamsverzorging. Lichaamsmassage, ook voor vermagering. Verwijderen van overtollig haar met absolute garantie van wegblijven. Makeup voor dag en avond. Verzending van preparaten MARGUARY en Dr. VAN DER HOOG door geheel Nederland

Leest dit Aanbod Knipt onderstaanden Bon uit en ik zal U gratis bekendmaken, hoe Uw overtollig haar voor altijd te verwijderen

VOLLEDIGE OPLEIDING tot

med i sc h-gediplomeerd schoonheidsspecialiste

U aarzelt, U hebt geen vertrouwen, want U werdt misschien reeds door verschillende Produkten teleurgesteld. Uw overtollig haar is opnieuw gegroeid en wel dichter dan ooit. Ik weet echter, dat ik U helpen kan, zelfs indien Uw geval U hopeloos lijkt. Juist daarom zal ik U kosteloos met mijn methode bekendmaken. Ik zal U onmiddellijk en voor altijd van overtollig haar bevrijden, wat ook hun aard of plaats Is.

Verkoop van VANDRÉ ElectrischZelfonthar i ngsapparaat. Inlichtingen gratis op aanvraag.

Sonja Henie is niet

ZUIVER WETENSCHAPPELIJK verzekert mijn methode de definitieve en pljnlooze verwijdering van overtollig haar, zonder achterlating van lldtockens en zonder onaangename reuk. Zij is op absoluut nieuwe princlepes gegrond en heeft niets gemeen met de middelen, welke men reeds kent. U kunt haar zelf, In volle vertrouwen, toepassen. Mijn methode werkt op den wortel zelf van de haren en vernietigt deze. Zij voorkomt zoo-

Mevr. P. v. d. B. te R. - Ik moet U tot mijn spijt mededeelen, dat U geen gelijk had; de door ons opgegeven naam was inderdaad de juiste. G. v. L. te L. - U kunt gerust meedoen; iedereen heeft gelijke kansen. Aan Uw verzoek kunnen wij wel voldoen.

/. „Die apen zitten altijd zoo vol streken," voegde hij er bij. Peter en Dot schaamden zich diep, dat ze den ouden man er van verdacht hadden de benzine te hebben weggenomen. Ze hadden nu nog wel wat langer bij hem willen blijven, maar ze moesten weg om hun vader te zoeken.

G

i^O"l_ADVERTENTIES:

T

JKSTADVERTENTIES:

8. Ze waren nu al een heel eind op weg en het behoeft geen verwondering te wekken, dat, nu ze eenmaal weer door de lucht vlogen, ze heel vrooiijk gestemd waren, omdat ze hoopten spoedig hun vader weer te zien. Tegen zonsondergang kwamen ze boven de zee terecht.

KOLOMHOOGTE 120 REGELS

KOLOMHOOGTE

120

9. Dot keek naar het glinsterende water. Plotseling uitte ze een kreet van schrik. „Peter, kijk eens, er wordt daar beneden een schip aangevallen I" De kleine piloot keek ook en inderdaad, daar zag hij een schip, omringd door een groot aantal kano's. Wordt vervolgd

- KOLOMBREEDTE 5 cM.

REGELS - KOLOMBREEDTE 6.7 cM.

KORTINGEN

VOLGENS

TARIEF

-

REGELPRIJS 25 ct.. BRUTO

- REGELPRIJS

sV^Ti^UTO

A. J. S. te D. - Bij het pandoeren rekent men voor vier boeren 200 punten, dit gaat boven alle andere zoogenaamde roemkaarten. Heeft de tegenpartij een 7e, of Se, dan gaan de overige combinaties van vier gelijke kaarten bierdoor te niet.

DESPEREERT NIET! Een vaste baak in de levenszee is een poMs bij de

Mej. A. v. d. D. te L. - Ik zou U aanraden U tot het bestuur van Uw gemeente te wenden, wellicht komt U dan iets verder. G. O. te Z. - Er bestaat een zeer goed boek voor Uw doel geschikt, namelijk: „Wapens, vlaggen en zegels van Nederland, door D. v. d. Laars." J. W. te U. - Inderdaad, u zult niet dadelijk in een andere Gemeente weer geholpen worden. De Secretaresse van de VOOR U CLUB, Noordeindc 8, Leiden.

'.•/

BON I

Madame Dorothy Dunn. Afd.l^-

Imliluul «oor Derm.lologiich« N.yorich.ng.n

I I | 1

Gelieve mij gratis en onder gesloten enveloppe Uw instructies te zenden, om mijn overtollig haar voor altijd en onmiddellijk te doen verdwijnen,

WEKELIJKS

I

Straat

N'

I

I Plaats :

Briefporto n»ar België 10 rt

|

10CT

Het aangewezen middel bij:

BLOEDARMOEDE . BLEEKZUCHT MALARIA • GEBREK AAN EETLUST, enz.

geeft U meer

Men lette op den naam „Dr. H. fanning" buiten op de toode doos en op de flacon. — Prijs n.30^ L

.

^J

UW WEEKBLAD, MEVROUW, dan het U kost

I | | j

I Naam I

KINADRUPPELS

VROUW

|

| 26, Alb. Giraudlaan, Brussel-Belgie |

Dr. H, NANNING'8

— 31 —

— 30 —

doende dat de haren opnieuw groeien en verwijdert ze terzelfdertijd reeds bij de eerste toepassing. Zij laat de huid niet alleen ongeschonden, maar vormt bovendien een weergaloos schoonheidsmasker (pack), dat de teint heerlijk blank en zacht maakt. »^ Indien ook U door ontsierend haar gekweld wordt, wendt U dan in volle vertrouwen tot mij. Met genoeRen zal ik U gratis mijn methode doen toekomen. U gelieve mij slechts onderstaanden bon te zenden (of aver te schrijven) en 10 Cts. aan postzegels hij U' voegen.

H

U

M

Dame: „Waarom krijg ik hier bij jullie toch nooit wat ik noodig heb?" Winke (juffrouw: ,,Misschien omdat onze handen niet los genoeg zitten!" - • •-,

„Oi u mei het Vrijgezellen-Huis spreekt? Nèènlll"

„We zullen ze eens laten zien of het een strafschop was of niet."

„Doe die deur toch dicht - het tocht!'

Rechts:

AYI»

feStó'u^'^ ^ ^'iï SE

-..■ -■

1 %

1

fsss r|

|

'*

äläl,JÖÄÄ^ i

'

^s

\\

'f

'^ __JË

w/m

„Ik zie, dat Mr. Chamberlain op reis gaat. — Wat ik zeggen wil: heb je je paraplu nog teruggekregen, man, die je in den bioscoop hebt laten staan?"

„Het beteekent niets, liefste. Het is niet gevaarlijk als je me stoot, nu ik een electrisch scheerapparaat heb."

)E DERDE MUZE

I

1

XäIJ:

f^ffl^B»^ !.

eeniging. De moeilijkste rollen zijn die van de weduwe, Jeannette Roache, en van den jeugdvrienddetective Hubert Bouvard. Clementine van Seters Kockx heeft met veel verdienste de rol van de weduwe uitgebeeld, al was wat meer spel de vertolking ten goede gekomen. Goed was haar spel en dictie in de moeilijke scène aan het slet van het tweede bedrijf. De uitspraak was echter door te zacht spreken niet altijd even duidelijk. J. B. van Seters viel eveneens te waardeeren als de detective; zijn goede rolkennis van deze groote rol viel op. Jammer dat de uitspraak zoo onzuiver was. Een aardig kwartet vormden Rie Frantzen—de Gruyter en L. J. M. Baay (echtpaar Duparc) en Tonny van Royen en H. Hulsman (echtpaar Périn). Eerstgenoemd echtpaar domineerde echter door natuurlijker en levendiger spel. Zwak was het spel van den Commissaris van Politie van J. Hulsman, waarbij het diché-type van den poRtieman onprettig aandeed. Jopie Schölte—Jansen, in den aanvang onvoldoende als het dienstmeisje Madeleine, wist allengs haar spel op te voeren en voldeed later zeer goed. Haar gezonde kleur in den aanvang, wanneer zij juist erg bleek moest zien. was De nieuwe „Our Gang eomedy"-artlslen: Allalfa, Porky. Buckwheat en SpaiAy den regisseur blijkbaar ontgaan. Een gemoedelijke, prettige typeering gaf Ans Koolskleeding waren zeer goed en de regisseur verdient een woord van lof voor de goede leiding en voor bergen—Rijsinge van de huishoudster Sophie. De bloemen op de tafel rechts geplaatst waren te groot den climax, die hij in III wist door te voeren. en hinderlijk, zoodat zij meermalen de spelers volkomen aan het oog onttrokken. De regie was in handen van J. Vaandrager en geeft geen aanleiding BETJE REGEERT „IN DEN NACHT VAN 23 APRIL" ,tot bijzondere opmerkingen. De schrijver woonde de première bij. HENRI A. VAN EIJSDEN Jr. yrr et een zeer gelukkigen inzet heeft de Haag(Nuits Saint Georges), ^1 sehe Tooneelvereeniging „O.D.I.A." in het ohan van Doorns jongste tooneelspel „In den Seinpost Theater haar speelseizoen genacht van 23 April" heeft zijn première beleefd COMPETITIEWEDSTRIJD A.N D.T. end. De keuze was gevallen op Henk Bakkers bij de Haagsche Tooneelvereeniging „Coeciaal voor wijlen mevrouw Esther de Boer— moedia" en onze indruk bij het lezen van zijn laatn Rijk geschreven blijspel „Betje regeert", waar- ste comedie is niet gewijzigd: onze jonge tooneelIn de jury voor den competitiewedstrijd uitgen destijds toevallig ook te 's-Gravenhage de preschrijver voor het Amateur Tooneel heeft een spanschreven door de afdeeling 's-Gravenhage van den ère plaats vond. Het aardige blijspel brengt voor nend, vlot, geestig stuk geschreven met den gen goede tooneelvereeniging niet zoo veel moeiheimzinnigen moord op den schoenenfabrikant Alg. Ned. Dilettanten Tooneelbond hebben zitting genomen mevrouw Marie van Eijsden—Vink en dieden. indien men ten minste de beschikking Roache als onderwerp. Deze comedie is beschaafd, de beeren Vincent Berghegge, Henri A. van Eijseft over een actrice, die in staat is de titelrol vlot geschreven, geestig, boeiend en zonder den Jr. (Voorzitter) en Henk Schregel. Setje" uit te beelden. Welnu, de regisseur van veel moeilijkheden voor een normale tooneelver)DIA." heeft zich niet vergist, toen hij meende t het vrouwelijk lid mevrouw N. Waardenburg, lar de aangewezen figuur voor was. Wij kunnen er haar uitbeelding werkelijk zeer tevreden zijn. ij heeft de puntjes juist op de i gezet, want zooel in haar onderdanigheid als in de oogenblikken, it zij weet de meerdere te zijn, wist zij den juisten on te treffen. Een hoogst verdienstelijke vertolnq' Ook de overige spelers sloten zich prachtig i laar aan. J. Rotteveel als de vader, de heer Van elder, een rol die weinig gelegenheid tot spel eft — laten wij dit op den voorgrond stellen voldeed toch maar matig. Iets meer spel had van deze thans wel erg sober gespeelde figuur irnen uitgaan. Mejuffrouw N. v. d. Hoeve vond de rol van zijn vrouw een die haar goed lag en . voldeed dan ook uitstekend, evenals H. van Meteren, die van Fred, hun zoon, wel een van jn beste rollen van den laatsten tijd maakte Uok eiuffrouw A. Heering speelde met gevoel hun Xhter Elly. H. Blokpoel wist als de bankdirecu- Mr. Stanley goed te voldoen. Hij speelde beferscht, al had hij misschien ook iets meer spel unnen geven. Maar toch liever zoo, dan wanneer at iets meer" overschreden geworden was. Icjuffrouw J. van Ruiten kweet zich niet onverienstelijk van haar taak als de actrice Mia van aar en M. Stappers gaf een goede typeering van en huisknecht. N. Ansems had echter ongetwij1 met wat meer studie van het heel kleine iLetje van Drost iets meer kunnen maken. Zelts e rolkennis, die overigens uitstekend was, was iet voldoende bij hem. Het samenspel en de aanDe danseres June Preisser werd door de Metro-Goldwyn-Mayer te Holly-

„Maar vrouwtje, wat geeft het nu, dat ik alleen thuis ben? Ik ben heusch niet bang! Wat kan. er nu gebeuren!!

wood voor een Ulm geëngageerd

Regie: Raymond Bernard Nederland-film

ind te zorgen, neemt zij het aanzoek van haar ieef, die belooft, ook goed voor haar kind te lijn, aan. Jerome Lescuyer Pierre Blanch Jérome keert terug met verlof, de geschiedenis an het vermist-zijn was een bewuste leugen. Bij Le Père Lescuyer Gabriel Signor|[ij n terugkeer wil hij onmiddellijk naar Thérèse, loch verneemt van zijn vader, dat zij met haar Marie-Louise Gaudaine Suzet Ma leef getrouwd is. Jérome kan het niet gelooven, loch zijn vader heeft adres en bewijzen in handen. Thcrèse Forgeat Madeleine Ozera Nu is ook de tijd gekomen, waarop de oude ,escuyer zijn lang gekoesferden wensch, een rijk i 9 io. Jerome Lescuyer hee luwelijk voor zijn zoon in vervulling kan zien een treurige jeugd gehad. Zij taan.' Marie-Louise Gaudaine, een schatrijke erfmoeder is jong gestorven en \ ;ename, zal de aanstaande schoondochter zijn! werd zonder liefde en hartelijk Het huwelijk van Thérèse is ongelukkig. Haar heid opgevoed door een stren nan is ruw en behandelt het kind slecht. Van een gen vader. De oude Lescuyi pgewekt gelukkig meisje is zij veranderd in een stelt slechts belang in zij ekelijk wrak. Zij sterft en moet haar kleinen rechtskundige praktijk en érome onbeschermd achterlaten. zijn geld. Het kind loopt in wanhoop het huis uit, zijn Jérome zal de familietraditi enige bezitting is het gouden horloge van zijn volgen en gaat naar Parijs 01 weder. Ten slotte belandt hij in een tuchtschool, daar zijn studie in de rechte ot hij dieper en dieper zinkt, en hij eindelijk zijn te voltooien. Jérome maakt aatsten schat, het horloge, wil verpanden. bij toeval kennis met een allci De pandjesbaas. een oude woekeraar, biedt hem liefst meisje dat werkzaam en uiterst lagen prijs. Hierbij ontstaat een hevig in een bloemenzaak. Door ha evecht, waarbij bloed vloeit en zelfs een doode merkt de eenzame Jérome voc alt. Jérome wordt van moord beschuldigd het eerst, wat liefde in het leve Het dossier komt in handen van den advocaatkan beduiden. Thérèse Forgea eneraal, die niemand anders is dan Jérome Lesschenkt hem haar geheele hartj uyer. en beide jongelieden zijn inten Na een schitterend pleidooi geeft de advocaatgelukkig. eneraal zichzelf aan als de werkelijk groote 19 14. De oorlog breekt ui schuldige" in deze treurige zaak. Hij zegt, dat Jérome behoort bij de eersten i grootste verantwoordelijkheid rust op hem, den die vertrekken en Thérèse blij ader, die zijn kind heeft verlaten en prijsgegeven achter, terwijl ze moeder moet worden. an de onbarmhartige maatschappij. Er ontstaat Jérome, hoewel hiervan op de hoogte, laat haar op onver n tumult in de rechtszaal, men schreeuwt, betuigt klaarbare wijze maandenlang zonder bericht. Het kind is g' ijn instemming, totdat de jury den jongen boren; Thérèse heeft de grootste moeite om in haar en in zijl érome vrijspreekt. Vader en zoon verlaten de onderhoud te voorzien en daar zij niets meer van Jérome hoort aal. vreest zij het ergste. Een neef tracht haar tot een huwelijk Zij gaan naar huis, en bewegen. Thérèse blijft weigeren, tot zij bij den ouden Les vader zal in de toecuyer de ontstellende tijding hoort, dat Jérome tot de vermistcr omst trachten te herstelin den oorlog behoort! n, wat hij misdaan Zonder middel van bestaan, niet in staat alleen voor haa eeft ...

DE SCHllDKiE

Pierre Blanchar en Suzet Mals

GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN ' Zou jij weten waar je een uitgehongerden hoi zou kunnen krijgen. Pietersen?" „Wat is dat nou weer voor een zot vraag? Wat zou ik in 's hemelsnaam met een gehongerden hond moeten beginnen? Ik zou direct te eten geven en dan waj het geen uitg hongerde hond meer. Maar waarvoor heb jij zoo beest noodig?" „Ik heb toch niet beweerd, dat ik zoo'n di noodig had, maar ik heb gevraagd of jij zou wete waar je een dergelijk exemplaar zou kunnen vi den. Een bekende opname-leider te Hollywoo Russell Pierce, had namelijk kortgeleden ernstij zorgen." „Hoe kwam dat?" „Regisseur Robert Florey had hem medegeded dat hij zes uitgehongerde honden noodig had va een paar scènes in de film „Hotel Imperial", je we wel, de eerste Amerikaansche film van Miranda." „Dan zou hij een hondenfokkerij moeten opbe en een paar honden te huur moeten vragen!" „Dat heeft hij ook gedaan, Pietersen. En we je wat hij ten antwoord kreeg? „Wat denkt u w van ons, wij laten onze honden niet verhongeren Een andere hondenfokker legde hem, nadat hij ei beetje gekalmeerd was, uit, dat iedereen, die zi honden liet verhongeren, natuurlijk moeilijkhedi zou krijgen met de vereeniging tot beschermii van dieren." „Wat heeft hij ten slotte gedaan?" „Pierce stond juist op het punt den moed op geven, toen hij plotseling een prachtig idee krce Hij liet zes straathonden oppikken." „Een reuze-idee! Die zijn van nature meesta niet te dik." „Toch is de studio-kapper er nog aan te p. gekomen. Een vluchtige streek hier en daar met i verfkwast op het haar van de honden en dd kwamen al ribben te voorschijn. Regisseur Rob Florey kreeg dus zijn zin." „Ik ben blij voor hem."

LIEFDELIEDJE. Muziek van Han Risee

Woorden van Annie Avanti.

I

iwtt

f «Ui^ Jä^|j ^ ^ Meis-je -lief wan - neer ik naar je zit te kij-ken, Is het Meis-je-lief jij hebt de mooi-steblon-dekrul-len Maar dat

g> j^ j> bliïb i f=p

,J P'.Uiji^fr^Ff ^ 'k Zou je zoo-vee! lie-ve din-gen wil-len zeg-gen Maar ik

-o-

of m'n hart ge-lijk een ha-mer slaat kan voor mij toch niet de hoofd-zaak zijn

Jij hebt ook nog van die lie-ve blauwe kij-kers Zach-te

ppÜ^ ^Ü WW\^ p*^pp\rTï^tt^0^Ê kom niet ver-der dan wat dom ge-praat Als ik bij jou ben dan voel ik mij ver - le-gen Meis-je. is dat soms ook bij jou 't ge-val mia wan-gen en een mond-je teer en fijn. Als jijsaam'tie-ven metmewiltgaandee-lenZal ikeentoon-beeldzijn van lief-de en van

FILM-ENTHOUSIASTEf S. F. S. te Bussum. Dergelijke vragc worden alleen in deze rubriek beantwooK onnoodig dus postzegel voor antwoord i te sluiten. Walt Disney kunt u schrijve p.a. Walt Disney-Studio's, Hollywood. Zij privé-adres mogen wij, op zijn verzot: niet vermelden. De meeste regisseurs zij op zoek naar jonge talenten; het is dt ondoenlijk al hun adressen te vermeld Wendt u eens tot Friedrich Zelnik, Cin< tone-Studio's, Duivendrechtschekade, An sterdam. ; A. Th. te Amsterdam. Richard Taubi kunt u schrijven British Intemation Studio's, Londen. N. T. W. te Sneek. Hierbij de gevraagt verjaardagen. Anna May Wong 3 Janu;i John Bowers 27 December. George /?/■< 3 Maart. E. T. L. te Delft. Het inzenden van lx doeld scenario heeft absoluut geen dt Joe E. Brown maakte in 1928 zijn filn debuut; u heeft dus de weddenschap g wonnen. R. v. d. L. te Bergen op Zoom. Lei Riefenstahl is niet getrouwd. De eer vrouw van Gustaf Grnendgens was Er.k Mann. Ruth Chatterton is den 2 4sten D< cember jarig. I. T. 'R. R. te Bloemendaal. Ronald Co man is met Benita Hume getrouwd. 111 adres van Joan Davis is 141 o Westei Avenue, Los Angelos. Regisseur 5'?' Wood kunt u schrijven p.a. Metro-Gol' wyn-Mayer-Studio's, Culver-City, Califorui S. v. d. F. te 's-Gravenhage. De fi „Goldwyn Follies" werd in scène ga door George Marshall. Herbert Marsha is namelijk acteur, geen regisseur.

$=£=r-m~]^ ;, ;, t;,^^3^| J ~ -T7^^p schien? 'k Neem me steeds weer voor me rond-uit te ver-kla-ren Als ik al - leen ben, meis-je.heb ik moed voor tien. trouw. Meis-je zeg ja nu.dan zal'khetje be-wij-zen Aar-zel niet lan-ger en word m'n klei - ne vrouw

JLieuiV VCnscAenen (^i^amo/ïAo/zentatcn F^

TOS f "iJ XiO' ?y
-Z>tt'er'fe/iScicccs nummers: 'Jn 772iinchen Stete tl/i Jfwó/'öuA/lus J/fic teddy óaarsnicni:cfn>/t £ye) /SAaZi Via cia/ice' Poihourrr' }ffytSw3s}fiUt/JBU!y p&ssinaofthc-Tfcaiments /JetUay PoSiAo^n Qa/fc/zen PanamaMarcA BtimiriistcluVcAón rföf main Cied Vioiê&a cnx.

//at ftamilers Dans (SJriicsf: fSt*epie Chase an Jrorsoy, Jforjey. •Bif ic «/» iSlecn S Jffuilueheaven en jtiifoelmaa/HMton Zij Zonf ZOO mooi dt ttveedc Jtvn ) óDa dochter iJandenjS'ort3can£-3//tyo0r] (/Ja ïinqcnde /neus (siicccs/awtmcrs ) SfjfinxL Uc /fttnióa J/ont/tai/l

Cnorme keuze ^ramo/iAoncs. J/foderne en/{leusieJte GramopAoneplaièn. (Sonstritctce WerA/itaaCran Voor

.

Gramo/i/ionc PicA-tt/i.verstbrÄi:i\t vooryroote loca/itcitÈ/i (D/ln amCfStucltO {^tiHe/ti/diye />rinia (9/tna/nan vanaff'2.~)

JtiJ. Willem S'pre/lOerJ (^ramo/zAone en ??QcZio//an
Passage V6 Jêl //J//ai J><m//aan nuoat £ u mecr-cteru. VSJ

1 CHARLOTTE SUSÄ IN DE TOBIS-FIIM „ALASKA"

19de Jaargang No. 9- 11 Maart 1939

HET WEEKBLAD CINEMA & THEATER KATE DE NAGY IN DE UNIVERSAL-FILMAGENCY-ROLPRENT . „ACCORD FINAL"

^

pr-

ET WEEKBLAD CINEMAs THEATER

PRIJS PER KWARTAAL f. I.M - RED. EN EN. TEL. 7*0. POSTREKENING «lUO

PSiPPBPPBe»