NR 4 december fotograaf martin blok

fotograaf martin blok

NR 4 december 2011

geweldig jaar voor sybren blok Terugblik op een mooi PAC jaar Clubrecords 2011 Scheveningen en Zandvoort Passo del Stelvio een uitdaging Outdoor Valley een nieuwe cross Hoogtepunten ALV

Inhoudsopgave Kort nieuws Leidraad PAC trainerschap Column Pim Bijl Nieuwe clubrecords Freek goes Mediteranee Beach duathlon Medisch nieuws Terschelling 2011

4 8 11 18 20 25 30 32

Wij wensen alle leden van PAC een sportief, gezond en voorspoedig 2012 Wij hopen u op de nieuwjaarsreceptie te mogen begroeten om samen het glas te heffen op het nieuwe jaar. De nieuwjaarsreceptie wordt gehouden op dinsdag 3 januari vanaf 20.45 uur in ons clubhuis. bestuur PAC

Recreatieve loopgroepen

Geweldig jaar voor Sybren Blok

9

16

Trainingsweekend junioren 14

Passo del Stelvio

PAC & ‘t NIEUWS

10

3

Fotograaf De foto van Gavan Koekkoek tijdens de EYOF die in ‘PAC en t nieuws’ nr. 3 2011 werd geplaatst was van fotograaf Coen Schilderman.

Kwijtgeraakt

Sybren Blok met de Ignisous Gaisah beker

Uitreiking wisselbekers najaarsvergadering Tijdens de najaarsvergadering werden weer de jaarlijkse wisselbekers uitgereikt. De Baggermanbeker is een aanmoedigingsprijs voor de vrijwilliger van het jaar. De beker kwam deze keer toe aan Peter Veldhorst. Het hoofdbestuur prees de activiteiten van Peter Veldhorst vanwege zijn langdurige functie binnen de vereniging als trainingscoördinator van de sectie weg en recreatie. De Ignisious Gaisah trofee is bestemd voor de best presterende PAC-er en ging naar Sybren Blok, vanwege zijn diverse gouden en zilveren medailles dit jaar tijdens de C-spelen en de NK-estafette. Het is overigens voor de eerste keer dat deze trofee werd uitgereikt aan een junior. Echter werd een uitzondering gemaakt vanwege de bijzondere prestaties van Sybren dit jaar, waaronder diverse titels, hoge noteringen op de nationale ranglijst en clubrecords.

Han Ruigrok is enige tijd geleden bij PAC twee DVD’s en een usb-stick kwijtgeraakt met voor hem waardevolle informatie. Han hoopt dat iemand deze spullen heeft gevonden. Mocht je in het bezit zijn van de DVD’s en/of de usbstick, of weten waar die zijn, wil je dan contact opnemen met Han Ruikrok (telefoon: 0180611459, e-mail: [email protected]). Je kunt de spullen ook afgeven aan Ron of Toos van het clubhuis.

Nieuwjaarsreceptie PAC op 3 januari 2012 Per traditie zal de nieuwjaarsreceptie weer plaats vinden in ons clubhuis aan het Langepad. Op dinsdag 3 januari 2012 om 20.45 uur zijn alle leden van PAC van harte welkom. Het hoofdbestuur wil het nieuwe jaar met u vieren onder het genot van een hapje en een drankje. Er is weer volop gelegenheid elkaar alle geluk, gezondheid en voorspoed te wensen voor het nieuwe jaar.

Hans van der Steenhoven benoemd tot erelid Hans van der Steenhoven werd tijdens de ledenvergadering voorgedragen tot erelid. Hij is een van de grondleggers van de huidige jeugdatletiek bij PAC en van de toenmalige jeugdcommissie. Hans is tweemaal voorzitter van PAC geweest, vertegenwoordigde PAC in, en was voorzitter van, de afdeling Rotterdam (voorloper Regio Rijnmond) en was lid van de

4

Unieraad van de Atletiekunie. Daarnaast was hij een vooraanstaand jurylid, waaronder scheidsrechter/wedstrijdleider op nationaal niveau en starter. Jarenlang was Hans wedstrijdleider van de Rotterdam Marathon en droeg hij ook daar de naam van PAC uit. Ook nu nog draagt Hans PAC een warm hart toe en bezoekt hij regelmatig de jaarvergadering.

december 2011

Wie gaat nog mee met Jan de Vos op wintersport? Wie zich nog wil aanmelden voor de groepsreis met leden van PAC en anderen naar het wintersportgebied Les Portes Du Soleil in Frankrijk van 9 t/m 18 maart 2012, kan dit doen bij Jan de Vos. Zie voor uitgebreide informatie de uitgave van ‘PAC en ’t nieuws’ nr.3, 2011. Neem voor nadere inlichtingen contact op met Jan de Vos: telefoon: 010-4158941 [email protected]

Contacten trainingsgegevens PAC

Rob Koster toegetreden als lid hoofdbestuur Rob Koster is tijdens de najaarsvergadering toegetreden tot het hoofdbestuur. Rob is lid van het sectiebestuur baan- en jeugdatletiek en is voorzitter van de WOC. In het bestuur zal Rob de positie als vertegenwoordiger van de sectie baan- en jeugdatletiek innemen.

Nieuwe tarieven contributie In de algemene ledenvergadering is besloten de contributie voor de leden van de sectie baan- en jeugdatletiek per 1 januari 2012 te verhogen. In deze sectie ligt de ambitie hoog, er worden goede prestaties geleverd, de leden blijven langer lid en dit succes wil PAC graag voortzetten en uitbreiden. Er is onder meer geld nodig voor de aanschaf van materialen (trainingsmateriaal, maar ook investeringen zoals gedaan in de polsstokmat), het aantrekken en opleiden van deskundige trainers, de financiering van het topsportplan en om gevolg te kunnen geven aan de successen die geboekt worden (bijvoorbeeld financiering van de reis naar Tuzla). De contributie voor de senioren/masters en de recreanten blijft ongewijzigd. De nieuwe tarieven zijn achter in dit clubblad te vinden.

Contact- en trainingsgegevens zijn te vinden op de website van PAC (www.pacrotterdam.nl) en in de witte map ‘Handboek en contact- en trainingsgegevens’ in het rek in het clubhuis. Namens de redactie, Enno van Waardenberg.

ALV-buffet Voorafgaand aan de algemene ledenvergadering op 28 november 2011 werd voor de leden een buffet georganiseerd. Dit sympathieke gebaar van het bestuur was nieuw. Ieder lid kon zich hiervoor van tevoren aanmelden.

Kleine facelift voor de bar Op 9 en 10 oktober 2011 werd de bar in ons clubhuis door Ron en Toos de Kruijff onder handen genomen. Met hulp van Maarten Lagendijk, Leo Boedels en Aad de Boer werd de oude schuifdeur boven de bar verwijderd

PAC & ‘t NIEUWS

en vervangen door een rolluik. Het verlaagde plafond achter de bar werd voorzien van spotlichtjes. Fotograaf Rob Verhorst kwam langs om de werkzaamheden vast te leggen.

5

Wie zijn al die vrijwilligers? In deze korte rubriek maakt u kennis met vrijwilligers die zich inzetten voor onze vereniging. Wie zijn die mensen en wat doen zij? Graag willen wij aan u voorstellen: Sylvia Tibbertsma

Sinterklaas in de stromende regen naar PAC Op zaterdag 3 december 2011 kwam Sinterklaas weer een bezoekje brengen aan PAC. In de stromende regen en stormachtig weer kwam hij met paard en rijtuig aanrijden. Het was zoals in de liedjes: ‘Zachtjes gaan de paardenvoetjes’, en ‘Hoort de wind waait door de bomen.’ De Sint werd helemaal omringd door alle blije kinderen. Nieuw en opvallend was de nieuwe kleine zwarte piet die de hele tijd naast de Sint bleef staan. Sommigen dachten dat hij een stagepiet was, om het grote werk te leren. Sint wilde, vanwege het natte weer, maar meteen het startschot voor de speculaaspoppenloop geven. Allen (groot en klein) liepen naar het strandje voor het eerste rondje. Voor de pupillen was een ronde al genoeg. De groten moesten nog extra rondes lopen. Na afloop kreeg iedereen een speculaaspop.

Na jaren van training bij de groepen van Ineke Scheepbouwer en Alex Werff, moest Sylvia Tibbertsma helaas stoppen met trainen vanwege een hardnekkige rugblessure. Dit weerhoudt haar er niet van om wel activiteiten voor PAC te blijven doen, want zij is nog steeds lid, en eens een PAC-er...altijd een PAC-er. Een aantal jaren geleden heeft Sylvia de jurycursus bij PAC gevolgd en sindsdien helpt zij bij de wedstrijden waar haar twee dochters aan meedoen. ‘Dat is erg leuk, want die wedstrijden duren meestal een hele dag en je bent dan ook lekker bezig en veel meer betrokken bij de wedstrijd en de atleten. Je leert ze een beetje kennen en je leeft met ze mee. Het is een erg leuke en makkelijke manier om de vereniging een beetje te helpen. PAC is een grote vereniging en er zijn heel veel mensen die heel veel achter de schermen doen. Als ik op deze manier een klein steentje kan bijdragen, prima!’, aldus Sylvia. Sylvia heeft ook kantinediensten gedraaid en gaat nu ieder jaar als keukenploeg mee met de trainingsweekenden van de pupillen en de junioren. ‘De sfeer onder de kinderen en de leiding is dan altijd zo super dat het een feest is om mee te mogen. Wel keihard werken, natuurlijk.’, aldus Sylvia.

In het clubhuis ging het feest verder. Hier hadden de jongste atleetjes hun (hardloop)schoen al klaargezet en waren de prachtigste kleurplaten opgehangen. In afwachting van de Sint en zijn pieten kregen de mini-, C- en B-pupillen een beker drinken. Waar bleef die Sint nou? Sint was toch best een beetje zenuwachtig om weer helemaal in vorm te zijn voor die alerte kinderen van PAC, liet hij wel even weten. `Het is na al die jaren toch zeker geen routine, want het is altijd toch een beetje spannend om naar PAC te gaan’, zei Sinterklaas onder de paraplu. Binnen zongen Martin en de grijze geitenbreier Han, alvast de zwarte pieten van het dak af. Het was binnen al tjokvol toen op de ramen werd gebonkt en de pepernoten door het clubhuis vlogen. Het dampte binnen door de warmte en de nattigheid van buiten. Sinterklaas werd warm onthaald. Sommige kinderen mochten een liedje zingen en dansten onder de muzikale klanken van die inmiddels populaire´Pepernotensamba´. Enkele kinderen van wie altijd de veters los gaan, mochten ook even bij de Sint komen. Sinterklaas heeft zijn veter altijd vast in een dubbele knoop. Het was weer een geweldig feest en na het lied ‘De zak van Sinterklaas’ verliet Sinterklaas met zijn zwarte pieten weer onze kantine. Dag Sinterklaasje.

De redactiepiet

Daarnaast zit Sylvia in de klachtencommissie van PAC. Volgens haar zijn er gelukkig weinig klachten binnen de vereniging, maar als die er zijn, wordt door de commissieleden geprobeerd om het probleem volgens de statuten en naar ieders tevredenheid op te lossen. Tenslotte streeft iedereen er naar om met elkaar plezier te beleven aan de atletieksport.

Redactie 6

december 2011

Een droom Ik doe het niet veel maar soms droom ook ik. Als ik dan droom gaat het echt over alles, soms over reizen, over grote huizen, over relaties, of over hele onverklaarbare dingen. Veel van die dromen zijn niet voor herhaling vatbaar maar sommige zijn leuk om te delen. Net als vele andere voor en waarschijnlijk ook na mij ben ik hier bij PAC ooit begonnen aan het trainen voor een marathon. De weg naar een marathon is lang, het trainen ervoor begint in december en duurt maar drie maanden, maar de weg er naar toe natuurlijk veel eerder. Mijn droom dus ook. Vroeger stond ik met mijn vader langs de kant. Ik was rond de tien jaar en mijn vader rond de veertig en samen waren we op de fiets vanuit Capelle naar de stad vertrokken. We hadden het Algemeen Dagblad bij ons (uiteraard door mij al nauwkeurig bestudeerd) en bij de RET hadden we een marathonkaartje gekocht. Een kaartje dat ons overal zou brengen met de toen nog blauw-gele en rood-blauwe metro’s voor, denk ik, nog geen vijf gulden. Magisch vond ik het, die mannen en vrouwen uit verre, toen nog voor mij behoorlijk onbekende, landen die voorbij vlogen, sneller dan ik kon fietsen. Jaren later, ik werkte inmiddels in het onderwijs in Delft, werd ik door collega’s uitgedaagd mee te doen aan een hardloopwedstrijd (de Golden Ten loop, een erg leuke loop ieder jaar met Hemelvaart). Uiteraard deed ik mee en na tien lange kilometers kwam ik bij de finish. Ietwat stijf besloot ik verder te willen. Op weg naar een familiedag in de Bollenstreek vertelde

mijn zus (die inmiddels geen lid meer is) over PAC en van haar mocht ik, na een leuke discussie, ook lid worden. In september 2007 liep ik mijn eerste halve marathon, de halve van Rotterdam. En bij de 18 km stond hij daar (mijn vader) en uiteraard was ik zo trots als een pauw. Hij was inmiddels 62, kwam nu naar mij kijken. Ik vloog dan wel niet als een Afrikaan over het parcours heen, maar toch, hij stond er en ik zou de finish halen. In november van dat jaar besloot ik te gaan trainen voor de marathon, uiteraard ook in Rotterdam. Ik zou gaan lopen en mijn vader zou weer komen kijken. Het stuk tussen 2008 en nu kost me wat meer moeite om over te vertellen. Kort samengevat ben ik in 2008 tegen de Martinitoren aangelopen en had ik in april Pfeiffer (of vijver zoals mijn leerlingen zeiden), ben ik in 2009 uitgestapt, omdat het erg warm was en ik te weinig gedronken had en heb ik in 2010, twee dagen voor de marathon mijn neus gebroken. In 2011 heb ik hem uitgelopen. Mijn zussen stonden langs de kant, maar mijn vader was dat weekend in het buitenland. Nu, vijf jaar later, ben ik nog steeds lid van

PAC en wil ik dus weer meedoen. Volgend jaar wil ik weer starten op de Coolsingel, met mijn vader (die inmiddels in de stad woont en met pensioen is) ergens langs de kant. Binnenkort beginnen dus weer de trainingen voor de marathon en met veel plezier train ik dan nog steeds mee bij de groep ‘Ren je rot’. Wat mij betreft het gezelligste loopgroepje: iedereen is welkom, met iedereen wordt rekening gehouden en na afloop van de training op dinsdag en donderdag een bakje thee met zijn allen. Of je nou gedoucht hebt of niet.

Haakon Huikeshoven

Erasmusronde in een prachtige herfsttooi Het was op zaterdag 5 november 2011 een prachtige herfstdag voor de Erasmusronde met een aangename temperatuur, waar diverse PAC-atleten op de afstanden van 5 km, 10 km en 15 km zorgden voor opvallende resultaten. Laura de Veth (PAC) werd de beste vrouw op de 5 km in 19:24 min. Linda Hoek (PAC) finishte als beste vrouw op 10 km in 44:04 min. Bij de mannen schaarden John Ketelaars (36:51 min) en Jeroen Schreuder (39:13 min), beiden van PAC, zich op de 10 km bij de beste tien lopers. Op de 15 km werd Rini de Jong (PAC) bij de mannen negende op deze afstand

PAC & ‘t NIEUWS

in 01:01:41 uur en Christine Geluk was op deze langste afstand de eerste PAC-vrouw in 1:11:23 uur. Elk jaar wordt de Erasmusronde door de studentenhardloopvereniging EUR Roaddrunners georganiseerd. De vaste locatie voor start en finish is bij PAC met altijd de assistentie van enkele PAC-vrijwilligers. Gerard Jan de Ruiter zorgde voor het commentaar tijdens de wedstrijden en de prijsuitreiking. In totaal waren er over alle afstanden 413 gefinishte deelnemers.

Enno van Waardenberg

7

Leidraad ‘Goed PAC Trainerschap’ Weg / Recreatie

Baan / Jeugd

Weg 1

Weg 2

Recr.

Pup.

Jun.

Senior master

Spec.

V

V

V

V

V

V

V

TC

TC

Bestuur

Het afgelopen jaar is er vanuit het bestuur met de trainers gewerkt aan het opstellen van een visie en leidraad voor de trainers die binnen PAC aan de slag zijn om de sportieve ambities van de leden zo goed mogelijk te ondersteunen. De doelstelling was te komen tot een breed gedragen visie ten aanzien van de gewenste kwaliteit van een trainer, het trainersteam en de trainingsopzet. Tegelijkertijd is het plan een opstap naar een grotere samenhang van trainers en trainingen. Het onderling delen van kennis is onderkend als een belangrijke kracht van het grote en diverse trainerscorps van PAC. Dit kwam heel sterk naar voren in de bijeenkomst van ca 60 trainers begin mei dit jaar waarbij in acht willekeurig gevormde groepen van trainers werd gediscussieerd en kennis wers uitgewisseld over de eerste format van de leidraad. De leidraad was opgesteld door een werkgroep uit vertegenwoordigde trainers van de secties binnen de vereniging. De leidraad betreft vier onderdelen: • beleid en ambitie, • criteria aan trainerschap, • methode van evaluatie, • wijze van communicatie. De rol en verantwoordelijkheden van de trainers zijn onder woorden gebracht, evenals de invulling van het trainerschap en basisopbouw van de training. Trainers vormen een collectief die van en met elkaar leren waarbij de ontwikkeling van het beleid iets van alle trainers is. Harde criteria zijn uitgesproken zoals diplomavaardigheid, veiligheid, EHBOvaardigheden en bereikbaarheid. Ook aandacht voor sociale vaardigheden krijgt een extra dimensie door de opzet om één keer per jaar een sociale activiteit op te zetten al dan niet gekoppeld aan een wedstrijd en/of samen met andere trainingsgroepen.

8

Teneinde tot werkbare eenheden te komen is een structuur opgezet, waarbij trainers van gelijke doelgroepen binnen de vereniging met elkaar regelmatig overleg hebben en komen tot een gezamenlijke uitvoering van de leidraad. Een team van trainer’s bestaat uit zes à acht personen die uit de leden van het team een voorman benoemen die ieder jaar wisselt. Deze voorman heeft de rol van technisch coördinator en communiceert direct of via een commissie met de portefeuillehouder in het bestuur. Hierbij is er een onderscheid in de secties Weg en Recreatie enerzijds en Baan en Jeugd anderzijds. De oude functie van trainingscoördinator vervalt. Gezien de nauwe relatie bij baan/jeugd tussen het werk van de Technische Commissie (TC) en de trainingsgroepen, worden aan de groep van voormannen twee plaatsen toegevoegd voor leden van de TC. De voormannen binnen één sector voeren regelmatig onderling overleg en komen daarnaast minimaal eens per jaar met de portefeuillehouder van het hoofdbestuur bij elkaar. Jaarlijks is er een themabijeenkomst voor de trainers van de loopgroepen de technische nummers en de jeugdtrainers. Een groep ervaren trainers afkomstig van de verschillende specialisaties bewaakt de inhoud van de leidraad evenals kwaliteit en de kwantiteit van de trainers, onder andere door middel van feedback aan de hand van trainingsbezoeken. Verder vormen zij een onafhankelijk aanspreekpunt voor trainers en leden.

Jan de Vos

december 2011

Recreatieve loopgroepen Bij de invoering van het Goed PAC trainerschap is besloten de trainers van de recreatiegroepen samen te brengen in één overleg. Hiermee is duidelijk dat deze groepen binnen de vereniging een eigen karakter hebben. Tijd om deze groepen eens onder de aandacht te brengen van de hele club.

WEG | Brede vereniging met plaats voor de recreant PAC heeft in zijn beleidsvisie duidelijk gemaakt dat het een brede vereniging wil zijn. Hierin hoort de topatleet, maar ook de recreant thuis. Wat onderscheidt de recreatieve groepen dan van de groepen van de wegatletiek? En is niet bijna ieder lid van de sectie Weg en Recreatie een recreant? Het onderscheid tussen de recreatieve groepen en de groepen van de wegatletiek zit hem met name in het feit dat er niet gericht op wedstrijden of prestatielopen wordt getraind. De weggroepen trainen volgens een schema, met als doel dat de lopers (kunnen) deelnemen aan een wedstrijd. Fit blijven Bij de recreatieve groepen gaat het in eerste instantie om fit blijven, of worden. De trainingen omvatten een warming up, lenigheidsoefeningen, buikspieroefeningen en versnellingen. Dit verschilt niet veel van de andere weggroepen maar het doel is, zoals gezegd, vooral fit blijven. Zoals één van de trainers, Fred Moerman, aangeeft, krijg je door training een grotere spiermassa. De eiwitten hierin maken stoffen aan die ziekmakers bestrijden. Dus, door meer spiermassa krijg je meer weerstand. Trainingsvormen Niet alle recreatieve groepen zijn gelijk. De vorm van de training wordt voor een groot deel ingevuld door de trainer en hangt ook af van de mensen in de groep. In veel groepen wordt er vaak met speelse loopvormen gewerkt. Bijvoorbeeld met een estafette in plaats van de normale intervalvorm. Ook wordt veelal gewerkt met het lopen van circuits. Doordat je rondes loopt, kunnen mensen van een verschillend niveau een plaats vinden. En, als het voor iemand te zwaar is, kan er met een gerust hart een ronde worden overgeslagen. Op deze manier blijft er niemand achter en hoeft niemand het gevoel te hebben de groep op te houden.

PAC & ‘t NIEUWS

Sociale groepen Veel leden van de groepen komen niet alleen voor de training, maar vinden de ‘nazit’ ook erg gezellig. Elke zaterdag- en dinsdagochtend drinken veel leden van de recreatieve groepen samen koffie en thee. Er zijn ook groepen die extra activiteiten organiseren, zoals wandelingen of een sportief weekend.

Toekomst senioren De toekomst is natuurlijk niet met zekerheid te voorspellen. Maar het is wel duidelijk dat er steeds meer senioren zijn, die fit door het leven willen gaan. Voor deze mensen is sporten overdag aantrekkelijk. Het is logisch te verwachten dat hier mogelijkheden liggen voor meer recreatieve groepen.

Wandelen De leden van PAC worden ouder. Ofschoon er mensen zijn die op hoge leeftijd nog goed kunnen hardlopen, zijn er ook mensen die dat geluk niet hebben. Maar ze willen wel sportief bezig blijven. Binnen twee recreatieve groepen, die van de dinsdagochtend en de donderdagmiddag, heeft dat er toe geleid dat een deel van de groep sportief wandelt in plaats van hardloopt. De trainers, Alex Werff en Gre Lagendijk, hebben dit ingepast in hun training. Hiermee is ook voor die leden van PAC een aanbod gevonden.

Toekomst werkende ouders Werkende ouders hebben het vaak heel druk, zeker wanneer er kinderen zijn. Er blijft dan voor jezelf vaak geen tijd over om te sporten. Het zou mooi zijn wanneer je het sporten van de kinderen kunt combineren met zelf sporten. Ook hier kan PAC een aanbod doen. Er worden op de zaterdagochtend al trainingen aangeboden gelijktijdig met de training van de pupillen op zaterdagochtend. In de toekomst zou het goed zijn dit ook gelijktijdig met andere jeugdtrainingen aan te bieden, bijvoorbeeld op de woensdagavond.

Sport overdag Uit de vorige alinea blijkt al dat een deel van de trainingen op doordeweekse dagen overdag wordt aangeboden. Op de dinsdagochtend is er een gemengde trimgroep en op de donderdagmiddag een damestrimgroep. Van deze groepen wordt gebruik gemaakt door allerlei mensen die overdag tijd hebben. Dit zijn niet alleen gepensioneerden, maar bijvoorbeeld ook mensen die op andere tijdstippen werken.

De toekomst van een vereniging bouw je samen De visies op de toekomst zijn natuurlijk makkelijk op te schrijven, maar moeilijker om te realiseren, want er zijn dan wel mensen nodig die deze trainingen willen geven en mee willen helpen de groepen te organiseren. Kortom, we zijn op zoek naar mensen die het leuk vinden om als trainer, of anderszins, hun bijdrage te geven aan de recreatieve groepen. Voor wat betreft de trainers denken we dan niet alleen aan looptrainers, maar ook aan wandeltrainers.

Publiciteit naar buiten Om dit aanbod van PAC breed uit te dragen hebben we de week van de recreant uitgeroepen. Deze week werd gehouden van 25 tot 31 oktober 2011. Via een persbericht hebben we recreanten aangeboden in deze week gratis te komen meetrainen. Dit heeft al geleid tot een aantal extra leden. Maar we hopen hiermee vooral te bereiken dat het algemeen bekend wordt dat er een aanbod voor recreanten is en de mensen de weg naar onze vereniging weten te vinden.

Contact Mocht je meer willen weten over de recreatieve groepen, of mocht je overwegen als vrijwilliger een bijdrage te leveren aan deze groepen, dan kun je contact opnemen met Gerard Jan de Ruiter. Dit kan per telefoon, 06-20650257 en per e-mail [email protected]. Gewoon aanspreken op de club kan vanzelfsprekend ook.

9

De PAC-leden Stannie, Rosalie, Marjolein, Victor, Peter, Bart en Jan hebben op 3 september 2011 de Passo del Stelvio halve marathon gelopen. De Passo del Stelvio is een van de bekendste, zwaarste en hoogste bergpassen in Europa. Volgens TopGear behoort hij tot de mooiste passen van Europa. De pas ligt op 2.758 meter hoogte, het parcours gaat 21,1 kilometer alleen maar omhoog, heeft 40 haarspeldbochten, een hoogteverschil van 1.533 meter en een gemiddeld stijgingspercentage van 7%, tot een maximum van 14%: een unieke belevenis.

Passo del Stelvio halve marathon, een uitdaging Tekst: Jan van der Keur - Foto’s: Jan van der Keur en Victor de Moura Correia

WEG | De Passo del Stelvio is vooral bij wielerliefhebbers erg bekend, Fausto Coppi kwam in 1953 als eerste boven. Het begon als een geintje, met z’n allen naar Italië op vakantie en in de buurt een halve marathon lopen. Dat bleek de Stelvio te zijn, je moest het maar als een uitdaging zien. Van tevoren werd er door de deelnemers divers getraind. Als heuveltraining werden de Skiberg en de Van Brienenoordbrug diverse keren achter elkaar bedwongen. Achteraf bezien kunnen we geen conclusie trekken, wat nu de beste voorbereiding was. Een extra lange duurloop van boven de drie uur lijkt toch wel zinvol. Een dag van tevoren werd de top nog per auto verkend, de ijle lucht op de top was goed voelbaar, het werd bewolkt en het was er redelijk fris. Braadworst en souvenirs waren volop verkrijgbaar. Op de dag zelf hadden we prachtig weer. De opbrengst was voor een goed doel: Right to Play. De organisatie was uitstekend. Het startschot voor de 39 deelnemers werd op het dorpsplein in Bormio gegeven. Vervolgens ging het de eerste drie kilometer onder politiebegeleiding omhoog. Daarna was het parcours naar de top autovrij. Alleen fietsers hadden die dag toestemming om de berg te beklimmen. De weg omhoog was goed geasfalteerd, onderweg verzorging door de organisatie en de gemeente Bormio en niet te vergeten, een schitterend uitzicht. Eerste dame werd Rosalie in 2:26, eerste heer Bart in 2:38, mooie prestaties van het hele team. Marjolein heeft de berg volledig wandelend beklommen. Na de finish was er een pastamaaltijd en kon men nog van de zon genieten, tot de bus ons weer terug bracht in Bormio. ’s Avonds vertrokken we met hevige regen en zwaar onweer naar het Comomeer voor een welverdiende rust. Voor de liefhebbers is de Passo del Stelvio een aanrader, een goed doel, een werkelijk prachtige omgeving en een unieke ervaring, het beste te combineren met een paar extra vakantiedagen in de omgeving. Volgend jaar weer een nieuwe editie op 1 of 2 september 2012. Tip voor de wielerliefhebbers: enorm veel mogelijkheden om diverse toppen in de omgeving te beklimmen.

10

december 2011

Column Pim Bijl

De teugels laten vieren Een maand lang heb ik mijn vrienden moeten teleurstellen. Ik ging eerder weg van feestjes, deed het licht in ieder geval niet meer uit en liet uitgaansavondjes zelfs aan mij voorbijgaan. Ik had mij namelijk ten doel gesteld om het clubrecord op de 10.000 meter op de baan in de categorie jongens junioren A aan te vallen. Mijn goede vriend Olaf Mesman had in 2007 34.36 min op de klok gezet. Met een persoonlijk record op de weg van 35.21 minuten wist ik dat het lastig ging worden, maar ik achtte het niet onmogelijk. Dus werd er een uitgekiend trainingsprogramma uitgeschreven door mijn trainer Martien Droog. Bij de clubkampioenschappen van onze vereniging werd een 10.000 meter op het programma gezet. Het schema dat ik wilde lopen, kon ik inmiddels dromen en ook de vorm was aanwezig. Het was warm, heet zelfs, maar ik liet mij niet afleiden en ging gretig van start. De eerste rondjes verliepen prima, de benen voelden goed. Mijn doorkomst op de vijf kilometer was volgens plan. Een rondje later ging plotseling het licht uit. Alsof ik tegen een muur liep. De hitte had zich van mij meester gemaakt. Het kostte mij de grootste moeite om na de landingsfase mijn bovenbenen fatsoenlijk op te tillen, maar er stonden nog ruim twaalf rondes op het bord. Twintig minuten later, waarvan iedere seconde een eeuwigheid duurde, was mijn lijdensweg voorbij. Ruim drie minuten boven het clubrecord. Een 10 kilometer op de baan: de vijfentwintig rondjes zijn slopend, een wegwedstrijd lopen is wat dat betreft makkelijker. Op de weg is de finish niet te zien, een onzichtbare eindstreep waar je alleen ontzettend naar kan hunkeren. Op de baan echter, passeer je de streep vijfentwintig keer. Dit heeft een uiterst demotiverend effect op de meeste lopers, mijzelf niet uitgesloten. Toch kunnen de rondjes op de baan, mits je over de juiste vorm beschikt, ook in je voordeel werken.

PAC & ‘t NIEUWS

Dat merkte ik een week na het debacle bij de clubkampioenschappen. Ik deed in Naaldwijk een nieuwe en tevens laatste poging: ik zou nog maar een week als A-junior door het leven gaan. Waar het bij de clubkampioenschappen heel warm was, kreeg ik nu te maken met fikse regenbuien en windkracht 5. De eerste vier kilometer werd ik uitstekend gehaast door Yorben Ruiter, daarna moest ik het op eigen kracht doen. Mijn benen begonnen na zeven kilometer pijn te doen, maar de rondetijden mochten niet de hoogte ingaan. Ik moest vlak blijven lopen. Na iedere 200 meter probeerde ik mijn gedachten te resetten. Steeds mijzelf in de maling nemen, zeggen dat de finish een halve ronde verder zou liggen. Weer 200 meter aanvallen, tot het horloge van mijn trainer Martien Droog mij weer wat vastigheid gaf. Jagen, met als gevolg dat de rondetijden niet verslapten. Een truc van oud-wielrenner Bernard Hinault, die zo zijn tijdritten afwerkte. Sprinten van punt naar punt en dat een uur lang. Mijn lichaam deed ik dermate veel pijn, dat ik niet meer doorhad of ik het clubrecord zou halen. Rekenen is niet zo eenvoudig na een half uur afzien. Met nog 100 meter voor de boeg zag ik dat het ging lukken. Na vijfentwintig rondjes had ik vijfentwintig seconden harder gelopen dan Olaf. Het doel was bereikt. De teugels mocht ik weer laten vieren.

PIM BIJL

11

Marieta Reijerkerk beeldend kunstenaar en ploegleider vrouwen masters Kunst en sport als passie

In deze nieuwe rubriek gaan wij op zoek naar de kunstenaars binnen onze vereniging. Een atleet of atlete met passie voor zijn of haar sport en met een passie voor kunst, met name handvaardigheid. Want wat doet een PAC-lid als-ie niet hardloopt? Wat voor een leven is er naast PAC?

12

december 2011

Marieta Reijerkerk is de eerste kunstenaar van wie wij haar werk willen bewonderen en haar laten vertellen over haar passies: kunst en atletiek. Haar passie en liefhebberij voor kunst werd haar beroep. Als beeldend kunstenaar werkt Marieta met ruw materiaal. Zij werkt veel met koper, lood en hout. Tijdens haar verre reizen, of zomaar in de buurt, vindt zij de materialen die haar inspireren. Zij bewerkt haar vondsten en combineert die bijvoorbeeld met foto’s. De reizen die zij maakt zijn belangrijk in haar werk. De objecten die zij verzamelt trekken haar aandacht door hun structuur, kleur en vorm. Zij legt ook een en ander vast op foto. Zonder echt op zoek te gaan kruisen materialen haar pad en valt haar oog erop. Zij past aparte technieken toe op het materiaal dat zij gebruikt en dat verwerkt zij weer met andere soorten materiaal, bijvoorbeeld wol. Haar knusse atelier in Rotterdam-Noord past helemaal bij de sfeer die bij haar kunst hoort. Een gezellig oude potkachel zorgt voor warmte. Blokjes hout liggen er naast. Enkele kunstwerken sieren haar etalage. De onbewerkte houten vloer en glas en lood in het interieur horen bij de stijl van het oude pand en passen daar perfect in. Passie voor kunst ‘Passie betekent dat je altijd met iets bezig bent en er mee bezig blijft in voor- en tegenspoed. Je staat er mee op en je gaat er mee naar bed. Dat was met mij altijd al zo. Je denkt er de hele dag aan en je raakt er niet meer van los. Zo gaat dat zeven dagen in de week, 24 uur per dag. Op de meest gekke plekken doe ik inspiratie op of juist tijdens een ontspannend etentje of zo’, aldus Marieta. ‘Vroeger wilde ik altijd al dingen maken. Dat was altijd een hoofdactiviteit van mij. Ik was altijd bezig met tekenen en schilderen. Tot ik er later meer mee wilde doen. Ik wilde een opleiding volgen en mij vervolgens ontwikkelen. Dat was natuurlijk wel een lang proces.’

Marieta: ‘Dat zijn producten die ik dan bijvoorbeeld maak voor de komende kerstmarkt in de buurt en die zorgen ook voor extra inkomsten.’ Wat betekent atletiek voor jou? ‘Ik ben pas in 2000 aan atletiek gaan doen en ik kwam al snel bij trainer Henk Bahnert terecht. Daarvoor liep ik zelf altijd rondjes en het is fijn om te doen. Sporten is belangrijk voor mij, want het is bewegen en je kunt dan afstand nemen van je werk. Je moet je hoofd even luchten en los zijn van alles. Tijdens het hardlopen doe ik ook ideeën op, want je bent dan lekker buiten in de frisse lucht en je hoofd is dan helemaal vrij.’ Het Kralingsebos als inspiratiebron ‘Je ziet altijd wel mooi licht. Hoewel ik niet altijd op zoek ben, ga ik wel eens terug om iets uit het bos te halen dat ik heb gezien en dat ik kan gebruiken.’

Na de HAVO ging Marieta naar het grafisch lyceum. Na haar grafische opleiding vond zij werk in de grafische industrie. Daarna ging zij avondopleidingen volgen voor docent tekenen en daarna de kunstacademie. ‘Ik werd docent beeldende vorming bij de SKVR. Later ben ik zelfstandig gaan werken als beeldend kunstenaar.’

Wat vind jij zelf het mooiste wat je ooit hebt gemaakt? ‘Dat kan ik niet zeggen. Als het af is ben ik er ook mee klaar. Het is dan mooi geworden en ik sluit het af en begin weer aan iets nieuws. Maar het moment dat het werk klaar is, is dan ook voor mij het mooist. Soms kijk ik wel eens terug en dan denk ik: dat heb ik wel goed gemaakt.’

Marieta exposeert regelmatig. Onlangs was haar werk te bewonderen in Den Haag, Keulen en Parijs. Dit betekent voor haar veel voorbereidend werk. Verder maakt zij kleine producties van bijvoorbeeld shawls, gemaakt van vilt.

Wat vind jij bij PAC het mooist? ‘Het mooist van PAC is, denk ik de sociale cohesie in veel groepen, ondanks de grote verschillen die mensen in het dagelijks leven met elkaar hebben, maar hardlopen verbindt.’

PAC & ‘t NIEUWS

Over PAC en de baanatletiek ‘Bij PAC train ik samen met leuke mensen. Ik heb hier ook vrienden aan over gehouden. Het sociale aspect is voor mij belangrijk. Doordeweeks train ik, als ik tijd heb, bij Henk Bahnert. Deze man straalt het van een afstand misschien niet uit, maar hij is echt een goede trainer. Hij staat wel langs de kant, maar hij ziet alles, of je niet goed loopt, de afzet van je voet, je houding. Hij maakt voor iedere atleet een apart loopschema. Als ik een blessure heb, dan laat ik mij door hem behandelen, want hij doet dat ook heel goed. Op zaterdagmorgen train ik bij Gerard Jan de Ruiter, een grote gezellige groep, en trainen we heerlijk samen in het bos. Ik doe altijd mee aan de wedstrijden masters baanatletiek. Mijn favoriete onderdelen zijn sprint, estafette en verspringen. En ik ben nu ploegleider van de dames masters. Je zorgt dan dat er voldoende deelnemers zijn en ook de juiste mensen voor bepaalde onderdelen. Je zorgt ook voor de inschrijving, het aanmelden bij het wedstrijdsecretariaat en je behoudt het overzicht van het wedstrijdverloop en de begeleiding van de wedstrijddames. Voor de masters zijn er pas belangrijke wijzigingen geweest: er is maar één divisie (voorheen twee) en er komt leeftijdscompensatie. Voor de atleten die ouder zijn dan 35 wordt het dan weer interessant om mee te doen.’

Tekst en foto’s: Enno van Waardenberg

13

ScheveningenZandvoort marathon De PAC-leden Rosalie, Victor, Peter en Jan liepen dit jaar op 13 maart 2011 in estafetteverband de strandmarathon Scheveningen-Zandvoort.

WEG | Het startschot op het strand van Scheveningen, werd gegeven door Hans van Breukelen, ambassadeur van SOS-Kinderdorpen, het goede doel voor de loop. In eerste instantie werd drie kilometer tegen de wind in richting Scheveningen Haven gelopen. Daar werd gekeerd en vervolgens liepen we in een rechte lijn naar Zandvoort. Het was gelukkig heerlijk loopweer die dag. Op het strand onderweg waren veel wandelaars te vinden en ook Koningin Beatrix te paard. Onderweg was het goed oppassen om de juiste route te kiezen. De route op hard zand, vlak langs het water ging soms mis als je

ineens een mui tegenkwam, alleen dwars door het water verder kon lopen en met kletsnatte voeten het parcours moest vervolgen. Wij hebben de strandmarathon in estafetteverband gelopen. Je moet dan alleen voor vervoer zorgen (ook makkelijk voor de terugweg) en de juiste wisselpunten goed plannen. Voor de ‘diehards’ is het natuurlijk ook mogelijk om de marathon alleen te volbrengen. In estafettevorm kan het als team van twee tot zeven personen. Al met al een hele leuke marathon. De volgende editie van de strandmarathon is op 11 maart 2012.

Tekst: Jan van der Keur Foto’s: Jan van der Keur en Victor de Moura Correia

Als Ninja Warriors op PAC trainingsweekend voor CD-junioren jeugd | Het jaarlijkse trainingsweekend voor de CD-junioren in Baarn was weer een groot succes ! Vakantiehuis de Stulp was ook dit jaar weer de thuisbasis voor het jaarlijkse CD-trainingsweekend. Dit jaar was gekozen voor het thema Ninja Warriors, waarbij de kinderen te maken kregen met trainingstechnieken en methodes vanuit verschillende vecht-

14

sporten. Dat leverde enkele blauwe plekken op, maar niet meer dan bij een normaal atletiekkamp. Hoogtepunt was wel het Sumoworstelen. Natuurlijk werd er ook gewoon getraind en gefeest. De 75 atleten en de 18 vrijwilligers hebben een vermoeiend maar enerverend weekend achter de rug!

december 2011

Yorben Ruiter doet goede zaken op cross en baan jeugd | Tijdens de Warandeloop in Tilburg op 27 november 2011 is PAC-junior Yorben Ruiter 15e geworden op de 4300 meter crossafstand in zijn categorie junior B. Hij werd daarmee, in het gezelschap van enkele Belgische atleten, negende van Nederland, daar deze wedstrijd sinds dit jaar het toneel is van het NK-cross. Yorben wist deze prestatie te bereiken ondanks een flinke verkoudheid die hij twee dagen voor het NK heeft opgelopen. Een week eerder bij de Scorpio cross in Oosterhout op 20 november 2011 werd Yorben al tweede over 4200 meter in een tijd van 14:28. En op 30 oktober 2011 tijdens de 5km over het crossterrein van de Krimpenerwaard natuurmarathon liep Yorben naar de eerste plaats bij de mannen in 16:42. Hij is het cross seizoen dus goed begonnen. Per 1 november 2010 traint Yorben bij Martien Droog en verkeert het hele jaar al in een goede vorm. Hij boekte afgelopen zomer flinke vooruitgang op de middenlange afstanden op de baan. Als eerstejaars junior B heeft hij dit jaar de volgende prestaties neergezet. 800m 1000m 1500m

1.59.26 (4de op de ranglijst aller tijden) 2.33.19 (clubrecord) 4.09.18 (3de op de ranglijst aller tijden)

Enno van Waardenberg

Dickie Kloos Cross WEG | Op zondag 27 november 2011 werd door PAC in het Kralingsebos de Dickie Klooscross georganiseerd. Voor deze gelegenheid mochten de ruiterpaden weer tijdelijk door ons worden gebruikt. De start was bij de parkeerplaats tegenover het strandje. Door de ervaring van vorig jaar werden we nu goed over het parcours geleid, mede door de inzet van meer vrijwilligers en daar waren we blij om. De honken waren beter bezet, waardoor werd voorkomen dat iemand een afslag te ver zou lopen. Prima geregeld. Het parcours was goed om te lopen. Het eerste gedeelte ging over het gras richting ruiterpad. Verderop in het bos bij de splitsing van de twee ruiterpaden moesten we eerst nog rechtdoor lopen. Verderop in een bocht naar rechts liepen we weer terug tot we weer bij de eerdere splitsing uitkwamen en we de cross richting finish konden vervolgen. De lopers die eerder waren gefinisht zorgden voor aanmoediging van de

laatste lopers. De uitslagenlijst registreerde 43 deelnemers, waarvan ook enkele leden van de Roadrunners, die uiteraard ook een aanwinst zijn voor onze cross. De best genoteerde tijd van de cross was van Robert Willemsen (M40) in 16:27 min. Kort daarop volgden Remco Peters (Msen) in 17:14 min, Tjallina de Vries (Vsen) in 17:17 min en Pieter Moltzer in 17:21 min. Het is toch jammer dat voor deze cross niet zo veel interesse is binnen de verschillende loopgroepen van PAC. Onze vereniging heeft uit eerbetoon voor het enkele jaren geleden overleden PAC-lid, Dickie Kloos, haar naam aan deze cross gekoppeld. Het zou toch mooi zijn (ook tegenover Wim Kloos) als meer mensen aan deze cross zouden meedoen. Ook door meer publiciteit zouden we dit tot een mooiere cross kunnen maken. Hiertoe zouden we met zoveel leden toch in staat moeten zijn?

Tekst: Enno van Waardenberg

PAC & ‘t NIEUWS

15

Het was een geweldig jaar voor Sybren Blok Voor Sybren Blok was het geweldig jaar. Hij kan terugkijken op een prachtig seizoen met drie eerste plaatsen en twee tweede plaatsen op de C-spelen, vijf clubrecords, een tweede plaats met de C-ploeg in de landelijke finale, een nationaal record op de 4x100m met de nationale estafetteploeg en de eerste plaats op het nationale kampioenschap meerkamp! Daarnaast prijkt Sybren met diverse onderdelen op de nationale ranglijst aller tijden in zijn categorie. Het ziet er goed uit, zoals Sybren zich nu ontwikkelt en hopelijk zal hij uitgroeien tot een goede topatleet bij PAC.

jeugd | Het was een geweldig sportief jaar voor jou. Wat vond jij zelf jouw allermooiste prestatie? ‘Dat is moeilijk om te kiezen. Alles zat namelijk mee. Ik heb gewoon een goed jaar gedraaid, zonder blessures en zonder dieptepunten. Alle prestaties vond ik zelf wel mooi. Maar als ik echt moet kiezen dan springt voor mij wel de NK- titel Meerkamp eruit. Daar heb ik echt naar toe getraind. Dit was niet makkelijk, dus gaf dit mij uiteindelijk wel de meeste voldoening.’ Denk je dat je mogelijkheden nog zullen verbeteren naarmate je ouder wordt? ‘Ik hoop natuurlijk mee te kunnen blijven doen om de hoogste plaatsen. Ik zou volgend jaar graag willen mee doen aan de EYOF (European Youth Olympic Festival) waaraan Gavan Koekkoek dit jaar heeft meegedaan. Daar zijn ook sterkere tegenstanders. Maar voor zoiets moet

16

je je wel eerst kwalificeren. En, omdat daar geen meerkamp plaatsvindt, moet ik echt specifiek trainen op individuele onderdelen. Ik moet eerst maar kijken of dat gaat.’ Wil je verder gaan met meerkamp of wil je je specialiseren op en bepaald onderdeel? ‘Ik wil wel in elk geval tot en met de A-junioren blijven meedoen aan den meerkamp en daarmee zou ik ook later graag willen doorgaan. De meerkampers zijn toch de beste atleten, omdat zij alle onderdelen goed moeten beheersen. Het is zo zwaar om te doen, maar ook zo mooi. Als het je dan allemaal lukt, ben je zo blij. Dat geeft een beter gevoel dan als het slechts om één onderdeel gaat.` Wat is op de meerkamp je minst moeilijke onderdeel? ‘Hahaha, de warming-up. Want geen enkel

onderdeel vind ik eenvoudig om te doen, dus dan kies ik voor het opwarmen van de spieren.’ Het lijkt je makkelijk af te gaan, maar is dat ook zo? ‘Het is soms een beetje lastig. Je moet goed kunnen doseren en ook luisteren naar je lichaam. Mentaal moet je ook sterk zijn. Het vorige onderdeel moet je snel vergeten en dan de knop omzetten en je instellen op het volgende onderdeel. Je haalt er uit wat er in zit. Je krijgt geen verbetering als je het rustig op 80% doet. Het gaat er om dat je goed opbouwt en tot na de finish doorgaat. Je moet het uiterste eruit halen.´ Van wie krijg je training? ‘Peter Spiering is de meerkampcoördinator en hij bepaalt of alle onderdelen aan bod komen, zodat je daarvoor de juiste trainingen kunt

december 2011

(foto’s Martin Blok)

doen. Hij maakt daarvoor dan de schema’s. Naast Peter heb ik ook te maken met meerdere trainers: Jacqueline van Daalen (kogel en discus), Frank Kruijne (speer), Leo van der Meide (horde en sprint), Arno Tavenier (polshoogspringen), Gerda Honkoop (hoogspringen) en Eric van der Steenhoven (verspringen). Daarnaast ga ik ook naar de regiotraining meerkamp in Amsterdam. Dus ik train vijf keer per week.’ Hoe ben bij de regionale training terecht gekomen? ‘Ik ben als meerkamper uitgenodigd voor de regio West-Nederland. Je moet wel minimaal aan een meerkamp hebben meegedaan. Dat komt door mijn NK-meerkampprestatie, maar ook op basis van mijn hoge landelijke klassering, mijn prestatie bij de C-spelen en mijn deelname aan het interland dit jaar.’ Hoe ervaar je dat om mee te doen aan een interland? ‘Dat is gaaf om mee te mogen maken. Het was ook de eerste keer en het vond plaats in het Fanny Blankers-Koen stadion. Het is een internationale wedstrijd en je kunt jezelf meten met andere atleten. Ik werd dit jaar geselecteerd, samen met Bart Bosch en Thijs Verwoerd (beiden ook van PAC) voor het nationale C-team, voor een interland tegen een selectie uit Westfalen, Duitsland.’ Wat zijn je plannen voor het indoorseizoen? ‘Dit wordt mijn eerste jaar als B-junior, dus ik wil meedoen aan het NK meerkamp indoor voor B-junioren. Ik train dan op die nummers voor de meerkamp die alleen in het winterseizoen van toepassing zijn. Dan zijn er namelijk minder onderdelen op de meerkamp, dus zon-

PAC & ‘t NIEUWS

der discus en speer en, in plaats van 1.500 meter loop je 1.000 meter. Daarnaast wil ik ook meedoen met het NK indoor op individuele nummers. Vorig jaar kwam ik als C-junior nog in de finale op 60 meter sprint bij de B-junioren.’ Dus je gaat nog lekker door met atletiek? ‘Ik zie geen reden om hiermee te stoppen. Ik vind het altijd leuk om te doen. Ik ken nog geen tegenslag. Ik heb geen zware blessures, en ik hoop dat dat ook zo blijft, en het is mijn grootste hobby.’

Vind je ook nog andere dingen leuk om te doen? ‘Ja, lekker zitten ‘gamen’ op de computer en naar muziek luisteren. En ik zou nog gitaar willen spelen, dan kan ik die gitaar van mijn vader eens pakken.’ Op welke school zit je? ‘Op het Libanon Lyceum, VMBO, 4e jaars. Ik zit nu in mijn examenjaar, dus dat wordt een druk jaar met trainen, leren en slapen.’

Enno van Waardenberg

Erelijst Sybren 2011 (voor Jongens Junioren C:) Indoor: NK : 1e 60mh          2e 60m sprint Outdoor:  NK meerkamp: C spelen (“NK”):                                                                                                                         NK estafette:                         

1e   1e 100mh 1e speerwerpen 2e 300mh 2e polsstokhoogspringen 1e 4x100 1e 4X100 2e Zweedse estafette

Clubrecords Indoor: Kogelstoten: 14.29 60mh: 8.59s Clubrecords Outdoor: Meerkamp: 6055 punten 100mh: 13.45s

Speerwerpen: 53.75m 4x100: 45.21s Zweedse estafette: 2.08.13   Nationaal  record: 4x 100 met Nederlandse estafetteploeg (met Bart Bosch) 43.70s Nationale ranglijst 2011: 100mh: 1e Verspringen: 1e Meerkamp: 1e 300mh: 2e Pols: 2e Sprint : 3e Speer: 3e Kogel: 7e Discus: 8e Nationale ranglijst allertijden: 100mh : 4e 4x100: 1e

17

Baanatletiek sluitseizoen af met nieuwe clubrecords

Houda Douhdouh

Het zomerseizoen 2011 voor PAC is op een mooie manier afgesloten met veel nieuwe clubrecords op de baan. In totaal zijn door onze atleten maar liefst 62 records verbeterd. Natuurlijk gaat er een pluim uit naar allen die op de diverse onderdelen de clubrecords hebben verbroken en/of geëvenaard. Van enkele categorieën willen we een aantal records uitlichten, omdat ze opvallen of bijzonder zijn.

BAAN | Het eerste record van het seizoen was de 4 x 100 m estafette bij de jongens junioren A, met Christiaan Meilink, Maxim Ouwendijk, Delano Wouterse en Devron Jepma. Zij liepen op 17 april 2011 in Gouda een tijd van 42,66 sec. Op dezelfde dag werden ook bij de masters enkele records neergezet, waarbij die van Yvonne Seelaar zeker niet onopgemerkt zijn gebleven. In de categorie masters vrouwen 65+ vestigde zij behalve op 17 april 2011 ook bij de clubkampioenschappen op 1 oktober 2011 een aantal records. Zo verbeterde zij in haar categorie de tijden op 100 m, de 200 m en de 800 m. Daarnaast liep zij records op technische nummers: discus, verspringen en speerwerpen. Het was ook prachtig om te zien hoe Joop Rüter in de categorie mannen masters 75+ in het kielzog van zijn kleinzoon Jimmy naar een clubrecord liep op de 800 meter in 3.07,04 min. Tijdens de clubkampioenschappen liep Joop (zonder Jimmy) ook nog een record in zijn categorie op de 10 km op de baan in 50.21,94 min! Houda Douhdouh manifesteerde zich op polshoog en de 1.000 meter hindernis, toch niet

18

alledaagse onderdelen voor meisjes junioren D. Dit geldt ook voor Lisette van der Kolk met kogelslingeren. Zij slingerde de kogel 24,59 meter ver. Het is best bijzonder dat een jong meisje als Lisette als C-juniore al zo’n lastig onderdeel beheerst. En opeens was daar die Fenna Klapwijk die bij de meisjes pupillen de records op de 60 meter en 1000 meter verbeterde en ook nog met Jill van Tricht, Inas Sahid en Nicole Etman het estafetterecord 4 x 60 meter verpulverden. En die pupillentijden staan vaak al zo scherp. Bij de meisjes junioren D was de tijd van Margot Keijzer 9,76 sec bij de meisjes op de 60 meter horde echt een goed clubrecord. Er zijn ook veel tijden verbeterd bij de mila en op de langere afstanden bij de AB-junioren. De zusjes Van Es prijken alle drie op de clubrecordlijst: Corinde op de 5.000 meter, met 20.09,8 min, Karlijn op 800 meter met 2.18,29 min en Diane pakte samen met Corinde, Lise van de Velde en Isis Visser een record op de 4 x 800 meter in een tijd van 10.15,37 min. Pim Bijl verbeterde de clubrecords op de 2 km

en 10 km bij de junioren A. Op 8 oktober 2011 bracht hij in Naaldwijk het record van de 10 km naar 34.11,0 min. Twee weken eerder al, op 23 september 2011, kwam Pim in Zaandam op de 2 km na 5.58,59 min over de finish en verbrak zo dit record. Saillant detail was dat zijn vader Fred die avond eveneens het clubrecord op de 2 km verbeterde in de categorie mannen masters 45+. Ook de polshoogjunioren Niels Stok en Sam Kranse doen het goed. Beiden sprongen dit jaar 4,20 meter. Eerst Niels op 22 mei 2011 in Lisse en Sam evenaarde die prestatie op 17 september 2011 in Tuzla. Zeer opvallend was de bijzondere prestatie van Yorben Ruiter die het oude record op de 1.000 meter bij de jongens junioren B uit 1986 uit de boeken liep. Dat was op 2 september 2011 in Utrecht. Wij kunnen voldaan terugkijken naar de vele clubrecords die door onze baanatleten zijn behaald.

Enno van Waardenberg

december 2011

Clubrecords PAC 2011 Jongens junioren A

4x100 meter

Christiaan Meilink,

42,66s

Maxim Ouwendijk,

Jongens junioren C

100 meterH

Sybren Blok

13,45s

Jongens junioren A

Polshoog

Sam Kranse

4,20 m

Houda Douhdouh

3.36,07m

Thijs Verwoerd,

45,21s

1000 meter

Delano Wouterse, Devron Jepma

Meisjes junioren D

Hindernis

Jongens junioren C

4x100 meter

Masters Vrouwen 45

Hoogspringen

Valérie Klostermann

1,40 m

Masters Vrouwen 65

100 meter

Yvonne Seelaar

19,56s

Bart Bosch

Masters Mannen 60

Discuswerpen

Arno Hissink

35,96 m

Sybren Blok,

Jongens junioren D

Polshoog

Timo in ‘t Hout

2,00 m

Evan vd Poel

Meisjes junioren B

800 meter

Karlijn van Es

2.18,31m

Meisjes junioren A/B

5000 meter

Corinde van Es

20.09,8 m

Masters Vrouwen 55/60

Kogelstoten

Margreeth Hissink

7,04 m

Jongens junioren A

Polshoog

Sam Kranse

4,20 m

Jongens junioren C

4x100 meter

Thijs Verwoerd,

45,26s

Jongens junioren A

4x100 meter

Jelani Fernandes,

42,35s

Bart Bosch

Devron Jepma

Sybren Blok,

Christiaan Meilink,

Evan vd Poel

Maxim Ouwendijk

Mannen

110 meterH

Ingmar Vos

14,32s

Jongens junioren A/B

Polshoog

Nils Stok

4,20 m

Meisjes junioren D

60 meter horden

Margot Keijzer

9,76s

Meisjes pupillen A

60 meter

Fenna Klapwijk

Mannen

Polshoog

Ingmar Vos

8,68s

Jongens junioren A

2000 meter

Pim Bijl

5.58,59m

4,66 m

Mannen Masters 45+

2000 meter

Fred Bijl

7.29,71m

Mannen

10 kamp

Meisjes junioren D

Polshoog

Ingmar Vos

8105 pt*

Meisjes pupillen A

4x60 meter

Jill van Tricht,

34,39s

Houda Douhdouh

1,90 m

Inas Chahid,

Meisjes junioren B Jongens junioren B

800 meter

Karlijn van Es

2.18,29m

Nicole Etman,

Verspringen

Gavan Koekkoek

6,77 m

Fenna Klapwijk

Jongens junioren C

8 kamp

Sybren Blok

6055 pt**

Jongens junioren C

Speerwerpen

Sybren Blok

53,73 m

Masters Vrouwen 45

400 meter

Valérie Klostermann

61,40s

200m: Jenna Vervoorn,

Masters Vrouwen 50/60

1500 meter

Joke de Zeeuw

5.59,30m

100m: Hilmar Duut

Masters Vrouwen 40/60

5000 meter

Joke de Zeeuw

21.35,07m

Masters Vrouwen 50/60

800 meter

Joke de Zeeuw

2.52,34m

Lisette vd Velde

Vrouwen

Zweedse estafette

400m: Iris van Daalen,

2.19,60m

Diane van Es,

Meisjes junioren D

Meisjes junioren C

Isabel Janssen

400m: Roos den Engelse,

2.30,56m

300m: Margot Keijzer,

Corinde van Es,

10.15,37m

Isis Visser Jongens junioren C

100m: Rianne Weltak Polshoog

4x800 meter

300m: Valerié Klostermann, 200m: Simone Admiraal,

Meisjes junioren

Zweedse estafette

Zweedse estafette

3,30 m

400m: Sybren Blok,

2.08,13m

300m: Thijs Verwoerd, 200m: Bart Bosch,

A/B+Vrouwen

100m: Evan vd Poel

Jongens junioren D

Polshoog

Timo in ‘t Hout

2,05 m

Masters Vrouwen 40/60

1000 meter

Joke de Zeeuw

3.36,16m

Masters Mannen 60/65

1000 meter

Rob van Kempen

3.22,20m

200m: Denise Douma,

Jongens junioren A

100 meter

Devron Jepma

10,80s

100m: Lou-Aisa Dors

Mannen

Polshoog

Ingmar Vos

4,80 m

Meisjes pupillen A

1000 meter

Fenna Klapwijk

3.19,03m

Masters Vrouwen 45/60

3000 meter

Joke de Zeeuw

12.32,21m

Masters Vrouwen 55/65

200 meter

Yvonne Seelaar

43,44s

Mannen

110 meter Horden

Ingmar Vos

14,29s

Masters Vrouwen 55/65

Discuswerpen

Yvonne Seelaar

16,07 m

Masters Vrouwen 60/65

Verspringen

Yvonne Seelaar

2,92 m

Masters Mannen 60/65

800 meter

Rob van Kempen

2.30,59m

Masters Vrouwen 60

Speerwerpen

Margreeth Hissink

12,53 m

Masters Mannen70/75

800 meter

Joop Rüter

3.07,04m

Masters Vrouwen 65

800 meter

Yvonne Seelaar

4.26,68m

Meisjes pupillen A

60 meter

Fenna Klapwijk

8,58s

Masters Vrouwen 65

Speerwerpen

Yvonne Seelaar

11,37 m

Meisjes junioren C

Kogelslingeren

Leideke Weller

23,86 m

Mannen Masters 45+

10000 meter

Robert Willemse

32.48,1 m

Jongens junioren B

1000 meter

Yorben Ruiter

2.33,19m

Jongens junioren A

10000 meter

Pim Bijl

34.11,0 m

Meisjes junioren C

Kogelslingeren

Lisette van der Kolk

24,59 m

Meisjes junioren C

Kogelslingeren

Meisjes junioren A

Zweedse estafette

400m: Karlijn van Es,

2.22,00m

300m: Iris van Daalen,

25,18 m

*100m: 10,85(0,4) | Ver: 7,45 (-0,4) | Kgl: 13,94 | Hg: 2,00 | 400m: 51,12 | 110mH: 14,45 (-0,8) | Dis: 41,51 | Phg: 4,66 | Spr: 65,28 | 1500m: 4.27,73 **100m:11,60 (-0,1) | Ver:5.75 | Kgl:14.03 | Hg:1.67 | 100mH: 13,80 (0,4) | Dis: 42.01 | Spr: 53.73 | 1000m: 3.07,98

PAC & ‘t NIEUWS

19

RUNNERSWORLD ZOEKT ondernemers met een passie voor hardlopen in de regio Rotterdam

Runnersworld is de nummer 1 winkelformule voor en door hardlopers. De running retailer kiest voor een duidelijke specialisatie en spreekt hiermee een grote, nog altijd groeiende doelgroep van hardlopers aan. Wedstrijdatleten, recreatieve lopers of wandelaars: Runnersworld is het adres voor topmerkschoenen, kleding, sportvoeding en accessoires. Runnersworld heeft momenteel 26 hardloopwinkels in Nederland. De komende jaren staan in het teken van groei. Voor nieuwe hardloopwinkels is Runnersworld op zoek naar ondernemers die hun kennis en ervaring op loopgebied commercieel willen benutten.

RUNNERSWORLD biedt: - De meest professionele running formule van Nederland; - Uitgebreide ondersteuning bij start winkel; - Hoogwaardig assortiment met uitsluitend A-merken; - Uitstekende marges door category management en collectieve inkoop; - Herkenbare winkeluitstraling; - Actieve marktbewerking (zowel lokaal als nationaal) ; - Automatisering en benchmarking; - Professionele opleiding, coaching en begeleiding; - Goede basis voor interessant ondernemersinkomen.

RUNNERSWORLD zoekt kandidaten die zich herkennen in het volgende profiel: - - - - - - -

Fervent hardloper en/of grote betrokkenheid bij de loopsport; Kennis van de technische aspecten van hardlopen; Ervaring in de retail; Ondernemersgeest met een commerciële en servicegerichte instelling; Overtuigd van de voordelen van samenwerking; Actieve B2C en B2B netwerker; Beschikt over eigen vermogen (circa 30% van de totale investering).

Bent u geïnteresseerd in het ondernemerschap bij Runnersworld? Bezoek de website www.runnersworld.nl of neem contact op met franchiseadviesbureau Customerfactory, Martijn de Pee, e-mail [email protected], telefoon 070-345 34 30.

Freek Goes Mediteranee

A NICE

B

Vrijdag 18 november 2011 vertrekken we, Freek en Hisca Weggeman, van Airport Rotterdam en rond 11:00 uur zijn we in ons (huur)appartement in Nice, met koffie in de zon op het balkon, met uitzicht op de zee, en die is prachtig blauw, dus met recht de Côte d’Azur. Dat is even wat anders dan de kou en de wind in Nederland! WEG | ’s Middags meteen mijn startnummer ophalen, daarna naar de oude stad van Nice. We waren hier eerder en het is leuk om hier weer rond te lopen. Ik zit nog volop in de pastastapeldagen, dus hebben we een goede reden om in de zon op een terrasje pasta met rundvlees te eten, met een lekker glas beaujolais. Op zaterdag is er alle tijd om met de auto het parcours te verkennen en de rest voor te bereiden voor zondag. Hisca zal me onderweg een paar keer aanmoedigen en we rekenen uit hoe laat ik waar langs kom en of dat aansluit bij de tijden van de trein. Omdat de marathon helemaal langs de kust loopt en de trein ook de kustlijn volgt, is dat goed te doen.

CANNES

Dat werd om zes uur opstaan, ontbijten en in het donker naar de start. Er zijn dan al duizenden mensen op de boulevard van Nice. Ik heb nummer 6246. Kledingtas inleveren bij vrachtwagen nummer 3: 6000 tot 7999. Hisca heeft me afgezet en rijdt met het autootje naar een treinstation om vanaf daar met de trein naar het 10 km-punt te gaan. Het wordt licht, de zon gaat op boven zee. Met Franse rockmuziek worden de deelnemers opgepept. Ondanks het vroege opstaan heb ik er nu echt zin in en voel ik me prima. Hisca staat bij Cros de Cagne, net voorbij het 10 km-punt met een bord met ‘FREEK’ er op. Het parcours gaat verder door Biot (20 Km) en Antibes (23 Km), allemaal nog redelijk vlak. Ik loop gemiddeld onder de vijf minuten per kilometer. Vanaf 27-28 km gaat het flink omhoog om de Cap d’Antibes, daar ben ik niet goed in. De plaatsen waar ik door kom zijn bekend van popsongs en kunstenaars als Braque, Léger en Picasso. Bij het voorrijden zagen we hier de villa’s. Nu zie en voel ik alleen het als, maar omhoog gaand asfalt. Mijn tempo gaat wat omlaag. Hisca staat bij de 32 km op de boulevard in Juan les Pins, dat helpt.

Voorjaar 2011 vatte ik het idee op om nog eens een marathon te gaan lopen. Gersji noemde toen de marathon ‘Des Alpes Maritimes’, van Nice naar Cannes, op 20 november. Dat leek mij een goed richtpunt. Mogelijk ook nog goed weer in Nice in die tijd van het jaar. Dus vast wat meer gaan trainen en dat ging lekker, maar tegen de zomer, in juni, met langzamerhand weer wat meer kilometers en ‘snelheid’, pats, zomaar een scheurtje in m’n rechterkuit. Eind juli kon ik pas starten met een systematische marathontraining. Vanaf dat moment ging het prima. Op een schema van Marius van Zanten werden de afstanden langer en de tijden beter.

Nog een aantal maal omhoog en omlaag. Het is een prachtige route. Vanaf 35 km heb ik het zwaar. Ik kom bij het Carlton Beach hotel in Cannes over de finish in 3 uur 43 minuten. Veel en enthousiast publiek, ik hoor Hisca roepen. Ik ben dik tevreden. De organisatie van deze marathon is perfect. Na medaille en shirt, krijgt elke loper nog een tas met fruit, snoep en water. Mijn tas ophalen en dan naar de ontmoetingsplek. Even bijkomen, zitten en droge kleren aan. Dan Marius bellen over mijn ervaring en resultaat hier. We lopen naar het station van Cannes. Deelnemers en hun familie kunnen snel instappen in een extra lange trein terug naar Nice. Veel loopzweet en medailles in de trein. Na een half uurtje zijn we terug bij de auto. Een geslaagde en leuke marathondag!

In de dagen vlak voor we naar Nice gingen, keken we op de website hoe laat de race zou starten: om acht uur! Ik ben niet zo’n ochtendmens/-loper.

Freek Weggeman

PAC & ‘t NIEUWS

21

?diY^h_`l_d]][ef[dZ Schrijf je in voor de sfeervolste marathon van Nederland!

?diY^h_`l_d]][ef[dZ

32e ABN AMRO 32e ABN AMRO

ABN AMRO e

www.marathonrotterdam.nl e

32

ABN AMRO

32

www.marathonrotterdam.nl

jm_jj[h$Yec%cWhWj^edhZWc

jm_jj[h$Yec%cWhWj^edhZWc

\WY[Xeea$Yec%cWhWj^edhejj[hZWc www.marathonrotterdam.nl \WY[Xeea$Yec%cWhWj^edhejj[hZWc www.marathonrotterdam.nl

december 2011

22 42193_Poster_A1_AA_MR_2012versie9.indd 1

42193_Poster_A1_AA_MR_2012versie9.indd 1

21-10-2011 11:23:33

21-10-2011 11:23:33

Gerda Honkoop Gerda Honkoop is zelf ook een beetje verbaasd wanneer ze zich realiseert dat bijna heel haar leven in het teken van de atletiek staat, terwijl ze uit een gezin komt waar niemand aan sport deed. Op 14-jarige leeftijd wordt Gerda lid van RDAV Victoria met Cor Gubbels als trainer. In die periode leert ze ook het echtpaar Kloos kennen. Joop Kloos heeft in 1982 bij Europese Veteranen Kampioenschappen in Strassburg op de vijf en de tien kilometer brons gewonnen en in 1984 in Brighton zilver op de vijf kilometer. Naast hardlopen was hij een fanatiek fietser en schaatser. Daarnaast is hij meester in de tai chi. BAAN | Gerda:‘Zijn vrouw zat bij wedstrijden altijd aan de kant en daar gingen wij als meisjes van Victoria altijd bij zitten, omdat het een hele leuke en lieve vrouw was.’ Jaren later zal Joop Kloos nog een grote rol in haar leven gaan spelen.In 1974 wordt ze gevraagd om trainster te worden bij Metro. Gerda: ‘Eerst heb ik natuurlijk cursussen gevolgd. Dat waren pittige cursussen. Daarbij kwam dat ik in die tijd de enige vrouw was, die deze cursussen volgde. Er waren mannen bij die mij negeerden. Volgens hen hoorden vrouwen niet bij atletiektrainingen!’ Niet dat Gerda zich daar iets van aantrekt. Ze gaat door met het geven van trainingen en in 1986 wordt ze door Hans van der Steenhoven (destijds voorzitter van PAC) gevraagd om trainster bij PAC te worden. Ze begint met een keer per week sprinttrainingen. Maar al snel volgen er meer trainingen. Gerda: ‘Het hoogste was dat ik vijf keer per week training gaf. Daar zaten ook de weekenden bij, want vroeger trainden we ook op de zondag.’ Gerda vindt dat je er als trainer voor moet zorgen dat je schema’s goed zijn en dat er een echt

PAC & ‘t NIEUWS

groepsgevoel is bij de sporters, maar nog belangrijker vindt ze dat je de sporters op een goede manier mentaal begeleidt. Zo zijn er volgens haar sporters die juist niks moeten weten van een trainer vlak voor een wedstrijd en bij anderen moet je juist even praten en alles doornemen. Gerda: ‘Je kan natuurlijk al je diploma’s hebben en toch een slechte trainer zijn. Je moet ook feeling met de sporters hebben en weten wat ze doen. Ik heb zelf gelopen en weet dit. Als ik iemand een programma geef, weet ik ook hoe zwaar, of hoe makkelijk dit is.’ Nog steeds geeft Gerda trainingen. Op de maandagavond eerst de training voor masters, een groep van ongeveer twaalf mensen. En aansluitend hoogspringen, een specialisatietraining voor junioren. In al die jaren dat Gerda trainingen heeft verzorgd, zitten er tussen de deelnemers ook enkele kampioenen, zoals Anoeschka Daans die twee keer Nederlands Kampioene op de meerkamp werd en in 1990 indoorkampioene op hoogspringen. Bij de meisjes trainde ze Danielle Brauns op de sprint en Ellen Silverentand en Saskia Zandee op de hordenummers.

Joke de Zeeuw won drie keer goud bij de Veteranen. Riny Hagenaars werd drie keer Nederlands Kampioene bij de veteranen 40-jarigen in 1992 op de 80 m horde, de 100 m en de 200 m en liep in 1993 een indoor wereldrecord op de 200 m. Gerda heeft vanaf dat ze op atletiek zat contact gehad met de familie Kloos en na het op jonge leeftijd overlijden van zijn vrouw is er via de atletiek altijd contact gebleven. Maar zo’n twintig jaar geleden werd het contact serieus. Gerda:‘Joop en zijn dochter Erna kwam ik toevallig tegen en hij vroeg of ik een keer koffie kwam drinken. Zo is langzaam onze relatie ontstaan. Had ik ook niet gedacht als 14-jarige. Joop was 69 toen ik hem weer ontmoette en ik 46. Nu is hij 91 jaar.’ Zolang Gerda het leuk vindt en fit is, gaat ze door met het geven van trainingen en blijft ze zelf lopen. Iedere zaterdagochtend traint ze bij PAC in het krachthonk en doet ze daarna een duurloop. Op zondag loopt ze heel vaak met haar kleinkinderen. Gerda: ‘Joop heeft tot na zijn tachtigste gelopen. Dus dat kan gewoon. Enige tijd terug heeft hij een ernstig ongeluk gehad en heeft dit overleefd, omdat hij zo fit was. Iedere ochtend deed hij zijn oefeningen en iedere dag zijn grote wandeling en zijn tai chi. Dus hij was hartstikke fit. Dat is zijn geluk geweest.’ ‘Van huis uit heb ik het sporten niet meegekregen, maar heel mijn leven heb ik gesport, trainingen gegeven, voor clubbladen geschreven en trainingstages georganiseerd. Het mooiste is natuurlijk dat Joop en ik elkaar door de atletiek hebben leren kennen.

tekst: Koert Davidse foto’s: Martin Blok en gerda honkoop 23

Marathon van Nice naar Cannes Zo rond de marathon van Rotterdam begint het te kriebelen. We hebben ook weer zin, en, na Amsterdam vorig jaar, weten we dat het een najaarsmarathon moet worden. Lekker trainen in de zomer en als het wat frisser wordt lekker lopen. Onze keuze valt op de marathon des Alpes Maritimes, van Nice naar Cannes met een finish op de rode loper voor het Carlton. We hebben visoenen van wuivende palmbomen, een azuurblauwe zee en aan de finish glazen met bubbels en filmsterren. WEG | Vrijdagochtend 18 november 2011 vliegen we in alle vroegte van Rotterdam naar Nice. Anne en ik gaan lopen en Ellen vergezelt ons als trouwe supporter. Om half tien zitten we aan de koffie met croissants op de boulevard van Nice, aan zee en in de zon! Tot de start op zondagochtend vermaken we ons uitstekend. Startnummers ophalen in de bekende marathon-expo (overal hetzelfde!), slenteren door de straatjes en natuurlijk lekker veel drinken en gezond eten. Ondanks Anne’s pogingen het klimaat in onze kamer onder controle te krijgen (airco aan, raam open, raam dicht, airco uit, raam open) slapen we de nacht voor de marathon toch een beetje onrustig en we zijn blij als ‘s ochtends alle drie de wekkers afgaan (je zal er maar door eentje heen slapen hè) Ontbijten, nummer opspelden, chip aan de schoen en plastic poncho aan. We zijn er klaar voor! Samen met Ellen lopen we naar het startvak vlak bij het hotel. De zon komt net op en het is schilderachtig mooi. Een beetje gespannen wachten we op het startschot en vertrekken om acht uur precies aan de eerste kilometers Nice. Na tien minuten voelen we de zon al lekker schijnen. Ai, dat gaat een warme dag worden! Vrijwel de hele route loopt langs het strand en over de boulevard. Lekker naar de zee staren is helaas onverstandig, gezien het aantal bankjes, palen en gaten in de weg, maar, zoals gewoonlijk,

24

vliegen de eerste kilometers al pratend gemakkelijk weg. Rond het 15 km-punt staat een halve maanvormig appartementencomplex met tuinen op de kopse kanten waar het gebouw taps toeloopt. Op het parkoerskaartje leek het alsof we om, achter en door het gebouw heen moesten lopen, maar in de praktijk ondervinden we alleen een enorm scherpe bocht in de route waar we schuifelend door de bocht moeten. Gebrek aan publiek is er niet, langs de kant staan de mensen rijen dik de lopers toe te juichen: ‘Allez Ann, allez Nancy!’ Inmiddels zijn we redelijk gemakkelijk bij het 21 km-punt aangekomen en lopen we langs de zee naar Antibes, waar Ellen ons opwacht. Ze is gemakkelijk te herkennen aan het Monegaskische vlaggetje waarvan, gezien de prijs, het koninklijk paar zelf het stokje Pruisisch blauw geschilderd heeft. Het is ondertussen aardig warm geworden, een graad of 18 die eerder aanvoelt als een flinke zomerse temperatuur. Gelukkig is de verzorging fantastisch. Elke 5 km staat een drankpost met niet alleen water, maar ook cola, chocola, rozijnen, sinaasappels en suikerklontjes. Is dat typische Frans? Tussen de drinkposten staan extra posten met water en sponsen. Vooral die laatste zijn van harte welkom en zorgen voor de nodige verkoeling. Bij Juan-les-Pins lopen we de eerste heuvel op. Het uitzicht is prachtig, maar Anne voelt zich

Links: Nancy Meijer en rechts: Anne van der Jagt niet zo best meer. Ze is misselijk terwijl we goed getraind zijn en juist Anne normaal gesproken zo goed tegen de warmte kan. Ik probeer haar nog wat op te beuren met het vrolijke: ‘Kijk toch eens wat mooi.’, maar veel helpt dat niet. Tussen de 23 en 34 km volgt eigenlijk het mooiste, maar ook het heuvelachtigste deel van de route. We volgen de kust van het schiereiland Cap d’Antibes tot aan La Baie de Golfe-Juan. Af en toe zitten er pittige klimmetjes en afdalingen in en dat zijn onze Hollandse benen, ondanks trainen in de duinen, niet erg gewend. Na de drinkposten duurt het steeds iets langer voor Anne weer bij mij is en uiteindelijk besluit ik bij 35 km toch maar vast verder te lopen. We hebben van tevoren afgesproken om verder te gaan als het met een van de twee niet zo goed gaat, maar echt fijn voelt het niet. Redelijk voorspoedig volgt het 38 km-bordje, waar een laatste afdaling volgt en daar schiet acuut de spierpijn in mijn bovenbenen. ‘Dat kan niet.’, denk ik nog, ‘Ik moet nog 4 km. Wat volgt is een lesje nederigheid. Na twee relatief gemakkelijke marathons ervaar ik de pijn van de laatste kilometers en ben dan ook meer dan gelukkig als de rode loper eindelijk onder mijn voeten rolt. Slechts twee minuten later komt Anne binnen, beetje bleek rond de neus, maar zichtbaar opgelucht. De tijd valt ons mee, met 3:48 uur en 3:50 uur zijn we, gezien de temperatuur en het parkoers, dik tevreden. Bij gebrek aan bubbels en filmsterren stellen we ons tevreden met een medaille, Ellen en een zak druiven en bananen. Het was een mooie ervaring, een beetje afzien en een heerlijk weekend. Het was nice in Nice.

Nancy Meijer

december 2011

De beach duathlon van Ellen en Tjarda WEG | Op 6 november 2011 startte op de Langevelderslag in Noordwijk de beach duathlon. Deze duathlon wordt jaarlijks gehouden op de eerste zondag van november en maakt tevens deel uit van de X-athlon offroad tour. In verband met het tij start de Noordwijkse beach duathlon al om 9.15 uur. Het is een van Europa’s zwaarste duathlonwedstrijden, vooral enkele pittige beklimmingen op de mountainbike vragen veel energie van de deelnemers. In totaal starten deze zondag meer dan tweehonderd atleten bij Strandplaats Nederzandt. Onder de deelnemers bevinden zich twee leden van PAC: Tjarda Mulder en Ellen Elferink, beiden uit de zaterdaggroep van Gerard Jan. Hoewel we in het fietsen zeer onervaren zijn, durven we de wedstrijd aan. We beginnen met een loop van 3,5 km over het strand richting Zandvoort met heel veel tegenwind. Halverwege moeten we een duinopgang op en

lopen we door de licht hellende duinen richting fiets. Bij onze mountainbikes aangekomen doen we snel de helm op en gaan op weg voor twee rondjes duinen en strand over een afstand van 7 km in totaal. Het fietsen valt zwaar, vooral het stuk over het zand, wat we met onze loopbenen niet gewend zijn. Ook zijn er stukken bij waar we met de fiets aan de hand naar boven moeten klimmen. Na de 7 km op de fiets mogen we nog een ronde van 3,5 km hardlopen, wederom over het strand en door de duinen. Om ons heen alleen maar triathlonlopers en wielrenners, we voelen ons echte bikkels en eindigen met een prima tijd: 1.23 uur en 1.29 uur! We zijn trots en zijn vast van plan vaker aan een dergelijke wedstrijd mee te doen.

Ellen en Tjarda

Clubkampioenschappen

van PAC 2011 Na een voor PAC succesvol atletiekseizoen in de competities, Meerkampen en NK estafette werd het atletiekseizoen op 1 oktober afgesloten met onze onderlinge clubkampioenschappen.Het was een gezellige dag met prachtig weer! Er waren records, mooie prestaties en veel plezier. Aan het einde van de dag werden diverse clubkampioenen en andere bekerwinnaars in alle categorieën op het podium gehuldigd. Onder de prijswinnaars waren ook Robin van Kooij en Romee Hermse. Robin won de beker in zijn categorie jongens pupillen C. Romee won haar beker bij de meisjes pupillen C. Beiden wilden best even apart op de foto.

PAC & ‘t NIEUWS

25

Cross bij Outdoor Valley vraagt om herhaling PAC startte het winterseizoen met een mooie cross bij Outdoor Valley, waar PAC-er Pim Bijl de 5 km cross won. De winst op de 10 km cross ging naar Patrick Kwist van RA.

De cross werd georganiseerd in samenwerking met Outdoor Valley en ging over een deel van het mountainbikeparcours. Voor de 5 km werd een ronde afgelegd en voor de 10 km moesten twee rondes worden gelopen. Voor de jeugd was er een loop over 1,5 km. Deze cross is een aanwinst in de reeks wedstrijden die PAC organiseert. Het hele gebied rondom de skiheuvel is natuurlijk uniek en leent zich ook uitstekend voor crosswedstrijden. Het is zwaar, maar dat mag je ook wel van een cross verwachten. De hoop is dat deze wedstrijdcross volgend jaar ook wordt georganiseerd, maar dan met deelname van nog veel meer PAC-leden.

Enkele reacties: Cor Berrevoets: ‘Ik ben erg enthousiast over deze cross. Een geweldig uitdagend parcours met veel hoogteverschillen en variatie in ondergrond. Wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar.’

met zulke steile klimmetjes en ook een keer een heel lange klim is uniek in onze contreien. Wel heel zwaar, maar dat is voor een cross juist de bedoeling. Hopelijk blijft dit evenement nog lang op de kalender.’

Gerard Jan de Ruiter: ‘Ik heb als toeschouwer heel veel positieve reacties van lopers gehoord. Ze vonden het allemaal een heel leuk en uitdagend parcours. De loop was in heel korte tijd in elkaar gezet. Mijn complimenten aan de vrijwilligers hiervoor. Indien Outdoor Valley het ook wil, moet deze cross zeker een vervolg krijgen.’

Pim Bijl: ‘Het is voor langeafstandlopers belangrijk om in de winter veel te crossen en hier vond ik dicht bij huis een wedstrijdje met een uitdagend parcours met veel heuvels. Het was een zeer goede training en een lekker begin van het winterseizoen.’

Heico Kerkmeester: ‘De PAC-cross bij Outdoor Valley is een geweldige aanwinst. Een parcours

Tekst: Enno van Waardenberg foto: Marjan BOvill

Als je haar maar goed zit... Op het moment dat ik dit schrijf zit mijn regenbroek al een week of drie werkloos onderin mijn rugzak, maar tegen de tijd dat jullie dit lezen zullen de reigers wel weer langs de baan staan vissen, want we komen het jaar echt niet uit met droge voeten. Of een droog hoofd. Hoewel de haargrens lichtelijk begint te wijken en de begroeiing op de kruin merkbaar dunner wordt, mag ik me gelukkig prijzen met een goeie kop met haar. In mijn vroege jeugd kamde mijn moeder op zondagochtend met een flinke klodder groene fixatief de natte haartjes in een gladde helm, sneed er links van het midden een messcherpe scheiding door en duwde er een enorme Elviskuif in. Op andere dagen van de week wapperde mijn rossige dakbedekking driftig golvend vrijelijk in de wind. Voor mij was het elke dag Oranje Boven. En natuurlijk altijd de nek netjes opgeschoren en de oortjes vrij. Vanaf 1964 heeft bijna tien jaar lang geen kapper nog een schaar in mijn haar gezet. Toen ik ten slotte met de tondeuse de hippietijd van haarband en paardenstaart afsloot, bleek een ge-

26

schoren schedel niet zo’n gelukkige keuze. Was ik met mijn nogal iel uitgevallen torso al geen opvallende verschijning, zonder mijn markante kleuraccent leek ik volledig in de achtergrond op te lossen. Mijn nieuwe aanwas groeide spontaan in minikrullen, die ik met henna bourgognerood kleurde. Na een paar maanden al was ik, de Blanke Afro van het Oude Westen, al spoedig omgedoopt tot Tumbleweed, toen ik in mijn overmoed ook nog een kroesbaard liet staan. Korte tijd heb ik nog als punk avant la lettre met een geelwitte streep diagonaal door mijn hoogpolig tapijt rondgelopen, tot ik in mijn eerste echte grotemensenbaan tussen het linkse journaille belandde. Sindsdien is mijn haarstijl niet wezenlijk veranderd. Soms met bakkebaarden, lange tijd ook met Jason Kingsnor, maar altijd een warrig golvende bos eigenwijze pieken, in de nek tot op de kraag, met een niet uit te roeien krul op het voorhoofd. Al ruim drie decennia heerst er in en op mijn hoofd een milde chaos.

Maar. Met de jaren worden de haren dunner en vermoeider. De strijd om de beste plek moe, vleien ze zich nu comfortabel tegen elkaar tot een gladde brommerhelm, model Beatrix zeg maar, dus probeer ik met gel, wax, gum, fudge en pommade de chaos te bewaren. Dat lukt aardig... tot het gaat regenen. Na vijf minuten in een stortbui zijn mijn wenkbrauwen volgezogen met de haarproducten die in de regenstroom uit mijn voorhoofdskrul neersijpelen, halverwege mijn duurloop loopt er een paraffinespoor van mijn nek tot in de bilspleet,waar de verdunde haarsubstantie zijn plakcapaciteit geenszins verloren blijkt te hebben. Ach, zit tenminste nog ergens je haar goed...

Ben Ellenbroek B-Atleet

december 2011

Column Wing Tong

The road of Wing to the marathon of New York: the Big Apple Drie woorden om mee te beginnen: genieten, uniek en overweldigend. Zo zou ik mijn eerste marathon van New York willen samenvatten.

Beste PAC-ers, na maanden van trainen en leuke acties verzinnen om zoveel mogelijk geld op te halen voor KiKa,. stond ik samen met ruim 47.000 marathonlopers klaar voor de start. De laatste weken stonden in het teken van de laatste lange duurlopen: nog een keer 30 km en een halve marathon van Amsterdam. De laatste week voor vertrek heb ik nog twee keer een 10 km duurloop gedaan. Wat bleek nu, het weekend voor vertrek was er flink wat sneeuw gevallen aan de oostkust van de VS. Zouden wij door sneeuw moeten lopen? Donderdag 3 november 2011 was de grote dag voor de vlucht naar New York JFK. In ruim honderd oranje/paarse vrijetijdspakken stapten wij in het vliegtuig. De meeste mensen vlogen die dag naar New York, maar er waren ook lopers die een dag eerder vertrokken. In totaal gingen 133 lopers voor KiKa naar de marathon van New York. Volgens mij was Jan de Vos de eerste PAC-er die naar New York vertrok. De reis ging eigenlijk zeer voorspoedig. Wel was het even wennen om door een bodyscan te gaan, voordat wij het vliegtuig instapten. Ik sliep in het hotel in New Jersey, aan de overkant van Manhattan: een luxe hotel, bleek achteraf, met zeer ruime kamers. Op vrijdag 4 november 2011 gingen wij onze startnummers ophalen in de gigantische marathon expohal, zeg maar, de hal van het WTC (Rotterdam) tijdens onze marathon, maar dan vier keer zo groot. Met nummer 10645 mocht ik in ‘wave 1’ starten. De rest van de dag waren wij vrij om New York te verkennen. Ik ging met een groepje met het pontje naar Staten Island, waar de Verrazano Narrows Bridge ligt, de start van de marathon. Hierna over Fifth Avenue gewandeld (lees: geshopt) en de omgeving verkend. ’s Avonds waren de KiKa-lopers uitgenodigd op het consultaat in New York. Daar werden wij als lopers voor het goede doel gepresenteerd. Leuk om dit mee te maken. Hierna nog wat gedronken in uitgaanswijk Soho.

PAC & ‘t NIEUWS

Op zaterdag 5 november 2011 hebben wij Central Park verkend, het einde van het parcours, waar de New Yorkers druk aan het opbouwen waren. Wij waanden ons al als finishers. ’s Middags hebben wij nog de Empire State Building bezocht met een uniek uitzicht over New York.

Wat ook zo mooi is: al die enthousiaste reacties van die New Yorkers! Je bent voor hen een held, al loop je vijf of zes uur! Tijdens de race heb ik vaak gehoord: ‘Go Wing’ en na de race is het ‘Good job!’ Elke KiKa-loper had een loopshirt met zijn of haar naam op de voorkant geprint. Een leuk idee!

Zondag 6 november 2011: The Big Day, hier eindigt ‘the road of Wing’. Een heel jaar lang had ik mij voorbereid op deze marathon. Om 04.00 uur (!) ging de wekker al. Wij moesten om 05.15 uur in het hotel klaar staan voor vertrek. De spanning steeg toen wij met de bus richting Verrazano Narrows Bridge gingen. Daar aangekomen, troffen wij een enorm terrein met drie dorpen aan: blauw, oranje en groen. Deze kleuren correspondeerden met de diverse starts, of bovendeks, of onderdeks van de brug. Over onderdeks starten doen zich veel verhalen de ronde (dat de mannen dan bovendeks zouden plassen richting onderdeks ondanks de vele wc’s. Zenuwen voor de start?).

Maar het belangrijkste van al: wij hebben met 133 lopers meer dan één miljoen euro voor KiKa opgehaald. Dit was ook het doel. Zelf heb ik €5.011 opgehaald, mede met dank aan veel PAC-ers. Alle PAC-sponsors: nogmaals dank, ook namens KiKa! Wat wil je nog meer: een marathonprestatie combineren met het goede doel. Dit smaakt naar meer. Daarom heb ik besloten om ook volgend jaar de marathon van NY 2012 te lopen. En wees maar gerust: ik zal pas volgend jaar met kerst een nieuwe column schrijven (over NY 2012).

Wing Tong Om 9.40 uur klonk voor mij het startschot. Het was al met al best een zware race. Die bruggen mogen zeker niet onderschat worden. En met het benaderen van Central Park (einde van de marathon) denk je dat je er bent, maar nee hoor: je moet nog een beetje klimmen (de laatste kilometers waren vals plat). Jan de Vos liep op Central Park zelfs een stukje met mij mee! Ook was het op de weg best warm zo nu en dan, rond 20 graden in de zon, maar koud, minder dan 10 graden, op de bruggen met de soms gure wind! Daarnaast heb ik nog drie keer kramp gekregen! Wel genoeg gedronken, maar ik zal proberen de volgende keer magnesiumtabletten in te nemen. Tot de 25 km heb ik best vlak gelopen, hierna heb ik per km iets moeten inleveren (enkele seconden per kilometer). De marathon van NY eindigde voor mij in een tijd van 3 uur, 38 minuten en 45 seconden! Alles bij elkaar was ik zeer tevreden met de tijd!

27

project outdoor signing PAC ROTTERDAM, april 2011 vormgeving trichis communicatie en ontwerp uitvoering shipmate

www.trichis.nl

Nieuw! Totaal analyse! Video opnamen op onze 15 meter loopbaan en dan beeldje voor beeldje voor beeldje

Ruim 100 modellen loopschoenen

P. A . C . &

voor dames-heren en kinderen. Ook levering van speciaal schoenen. Compleet kleding assortiment van ondergoed tot regenkleding.

Samen in de running Laat u goed voorlichten!

Bob vd Heyden

Bergselaan 330-332, 3038 CN Rotterdam, Tel. 465 84 42, Fax 467 56 02

Met onze gratis verkrijgbare introductiekaart bespaart u vele euros! oktober 2011

Het was een geweldig sportief jaar voor PAC. De redactie van PAC en ’t nieuws wenst iedereen een gezond en voorspoedig nieuw jaar.

PAC & ‘t NIEUWS

29

Karel Moltzer organisator van de reanimatie cursussen bij PAC Karel Moltzer is praktiserend huisarts en co-voorzitter van de medische commissie van PAC. Als lid van deze commissie is Karel al een aantal jaren betrokken bij het (mede)organiseren en het inleiden van de reanimatiecursus die wordt gegeven aan onze trainers, juryleden en barmedewerkers. Voor allen is het van belang dat zij leren hoe zij in geval van nood moeten handelen. Er mag dan geen twijfel zijn bij het verrichten van reanimatiehandelingen, want elke seconde telt. We nemen met Karel een aantal vragen door. Mag een reanimatie gestart worden, ook al is er twijfel over de aanwezigheid van een spontane circulatie? Ja, ook bij twijfel mag je starten met de reanimatie. Mocht het slachtoffer toch een spontane hartactie hebben, dan is het opstarten van de reanimatie niet schadelijk. Wat is het nut van borstcompressie vóórdat de AED wordt ingezet? Borstcompressies zorgen voor het in stand houden van de bloedsomloop en maken het hart ontvankelijker voor defibrillatie met de AED. Mag ik de AED inzetten bij een patiënt met een pacemaker? Ja, een pacemaker is geen contra-indicatie voor het gebruik van de AED. Zorg er wel voor dat de pacemaker niet in de lijn tussen de twee elektroden zit, omdat de effectiviteit dan minder wordt. Kan een AED ook bij kinderen worden gebruikt? Ja, de AED mag gebruikt worden bij kinderen vanaf 8 jaar of 25 kg. In de praktijk zal dit echter zelden voorkomen, met uitzondering van ziekenhuis settings. Wat is de overlevingskans bij de inzet van de AED bij een reanimatie?Als direct wordt gestart met reanimatie in combinatie met de AED is de overlevingskans voor het slachtoffer 70%. Met iedere minuut vertraging daalt de kans met 10%.

30

Is er verschil in de bediening van de diverse AED’s? Nee, in principe werken alle AED’s identiek. Het zijn semiautomatische, spraakgestuurde defibrillatoren met een aan/uitknop en een knop om te ontladen (defibrilleren). Ben ik altijd verplicht om bij een slachtoffer mond-op-mondbeademing toe te passen? Nee, indien het slachtoffer een bebloede mond heeft, of heeft gebraakt, volstaat het starten met borstcompressies. Hoe lang ga ik door met de reanimatie? De reanimatie wordt gecontinueerd totdat er spontane tekenen van leven zijn (het slachtoffer ademt weer spontaan of reageert), of totdat professionele hulp is gearriveerd die de reanimatie kan overnemen.

Is het gevaarlijk als er ribben worden gebroken bij de borstcompressies? Nee, bij een goed uitgevoerde reanimatie is de kans groot dat er ook ribben worden gebroken, zeker bij oudere patiënten en bij patiënten met osteoporose (botontkalking). Het breken van de ribben is geen reden om de reanimatie te stoppen: gewoon doorgaan met het geven van 30 borstcompressies, gevolgd door 2 beademingen. Waar kan ik meer te weten komen over reanimatie? www.erc.edu

Enno van waardenberg

Kort blessurespreekuur medische commissie Voor een afspraak voor het kort blessurespreekuur van de medische commissie kunt u contact opnemen met Adrie Visser (Jeugd, telefoon 06-12681847) en Jurryt de Vries (Volwassenen, telefoon: 06-21202245). De spelregels van het kort blessurespreekuur zijn te vinden op de website van PAC

(www.pacrotterdam.nl) en in de rekken in het clubhuis. Voedingsadvies Voor een afspraak voor het open spreekuur voeding kunt u contact opnemen met Anne van der Jagt (anne.vanderjagt@dietistenprak-

december 2011

De ene atleet is de anderE niet De PAC jeugdtrainers kregen mentale training van sportpsycholoog Daniëlle Driesen. Op een zaterdag in de herfstvakantie kreeg een groep jeugdtrainers de eerste mentale training. De trainers wilden weten hoe ‘mentale training’ ingezet kan worden tijdens de trainingen en wedstrijden bij de PAC-jeugd. Oftewel: ‘Hoe kan de trainer een positieve bijdrage leveren aan het zelfvertrouwen van de jonge atleet en het plezier in de sport vergroten?’ Iedere trainer en iedere atleet is anders. Waar de ene trainer luid schreeuwend langs de kant zijn atleten aanmoedigt, staat de ander rustig te kijken. De ene atleet draait drie minuten voor de start zijn spikepunten in zijn schoenen, terwijl de ander dit een week van te voren al klaar heeft. De trainers hebben met behulp van. Action Type®* inzicht gekregen, waarom atleten in de voorbereiding, tijdens de training en in de wedstrijd zich op een bepaalde manier gedragen en waarom dit zo kan verschillen. Waar de ene atleet heel gevoelig is voor kritiek en beter gaat presteren van ‘schouderklopjes’, wil de ander gewoon eerlijk en duidelijk horen hoe het zit. Als een trainer altijd dezelfde warming up doet, dan zal een deel van de atleten dit heel prettig en voorspelbaar vinden, maar een ander deel raakt verveeld. Sommige atleten willen gestructureerd en stap voor stap de oefenstof aangereikt krijgen en net zo lang oefenen, totdat zij het volledig onder de knie hebben. Anderen willen de vrijheid om met de oefenstof te experimenteren om het zich ‘al doende’ eigen te maken. Als de trainer hier rekening mee houdt, zal de atleet op z’n best kunnen presteren en zich het prettigst voelen. De jeugdtrainers weten nu hun eigen voorkeursgedrag en kunnen daardoor gerichter kijken naar de atleet. Als de trainer meer wil weten van de stille atleet, dan moet hij vragen stellen aan de atleet. Tegelijkertijd, als de explosieve atleet uit zijn dak gaat, moet hij het ook niet te groots maken. Elke atleet uit zijn emoties anders.

Reanimatie cursus PAC 2012 In januari 2012 worden de jaarlijkse reanimatiecursussen gehouden. Datum: maandagavond 9, 16 en 23 januari Locatie: clubhuis (Langepad) Registratie: 19.00 - 19.30 uur Cursus: 19.30 - 22.00 uur Er wordt voor de opzet van drie avonden gekozen in verband met de grote belangstelling en de grote opkomst in voorgaande

PAC & ‘t NIEUWS

Ook de manier van concentreren verschilt tussen atleten. Wanneer de trainer zegt: ‘Concentreer je!’, wat moet de atleet dan doen? Handdoek over zijn hoofd? IPod in? Schietgebedje naar boven? Kletsen met andere atleten? De wedstrijd visualiseren? Beetje warm dribbelen? Instructie passend bij het type atleet werkt het best. Voor extra concentratie is het op belangrijke momenten handig om juist de stijl die van nature niet zoveel wordt ingezet wel aan te spreken (omgekeerde stijl). Dus de atleet die druk doet en heel veel kletst, moet voordat hij naar het startblok gaat even kort de ogen sluiten en ‘de ideale race’ voor zich zien. De atleet die zoveel denkt dat hij zich daardoor meer blokkeert, moet juist wat om zich heen kijken en even kletsen met iemand. Wil mentale training effectief werken, dan moet het structureel ingezet worden. Dat maakt het verschil tussen een ‘trucje’ en ‘gedragsverandering’. Een eerste stap naar maatwerk voor optimaal presteren van de individuele atleet is nu gemaakt. Binnenkort krijgen de jonge talenten van PAC mentale training en daarna hun ouders. * Totaal Coachen – Jan Huybers en Peter Murphy Drs. Daniëlle Driesen is Sportpsycholoog VSPN® en Orthopedagoog. Zij werkt samen met Olympisch Steunpunt Rotterdam. Atleten met een (talenten)status kunnen hierdoor een vergoeding aanvragen voor mentale training. Informatie is te vinden op www.flowmentaletraining.nl.

jaren. In 2011 hebben 42 PAC-leden de reanimatiecursus gevolgd en hebben hiervoor een certificaat gekregen. Per avond kunnen twintig mensen toegelaten worden. De basale reanimatie (alleen borstcompressies en beademing) is inmiddels verlaten en wordt niet meer onderwezen. In de huidige opzet vormt het gebruik van de automatische externe defibrillator (AED) een integraal onderdeel van de reanimatie. Het gebruik van de AED bij de reanimatie en de methode van 30 borstcompressies afgewisseld met 2 beademingen van het slachtoffer, zal op de cursus theoretisch onderbouwd worden. Hierna is er voldoende

tijd om met behulp van poppen de theorie in de praktijk te oefenen. De cursus is voor alle PAC-leden toegankelijk, in het bijzonder voor trainers, juryleden en barmedewerkers. Er zijn voor de deelnemers geen kosten aan de cursus verbonden en alle deelnemers krijgen na het volgen de cursus een certificaat. Opgeven kan bij: Jurryt de Vries: [email protected] Namens de medische commissie,

Karel Moltzer

31

Terschelling 2011

Voor de vijftiende keer op werd op Terschelling de ‘Berenloop’ georganiseerd. Voor de niet-kenners onder ons: ‘de Berenloop’ is een halve of een hele marathon op het Waddeneiland met een zeer afwisselend parkoers. De start is traditiegetrouw onder vuurtoren ‘de Brandaris’, waarna het parkoers zich voltrekt langs, voor ons bekend, polderlandschap om in geval van de halve marathon halverwege het eiland af te buigen richting strand. De echte diehard marathonners lopen nog gezellig een stukje door naar het andere einde van het eiland om daar pas weer te keren. Richting een prachtig duingebied met, inderdaad, een flinke puist, die je als loper over moet gaan, naar het strand. Als je geluk hebt is het strand lekker vlak en goed aangestampt en loop je als een hinde langs de vloedlijn. Maar meestal staat er een lekker windje en is het zand mul. Karaktervormend loop je ca 2,5 kilometer over het strand om dan weer een leuke duin richting de bossen te nemen. Na zo’n klim voel je je vaak een beetje licht in het hoofd, maar de gedachte aan de finish bij ‘de Brandaris’ geeft de lopers nieuwe energie. Aangezien niet iedereen in de wieg is gelegd om zomaar een halve of een hele marathon uit de mouw (benen) te schudden, bestaat er sinds een aantal jaren een breakfast run op zaterdag bij het zwembad. Voor die loop is de keuze uit een 5- of 10 km-loop. Ook dit jaar was weer een aantal PAC-ers op Terschelling te vinden voor een halve marathon of een breakfast run. In een zeer luxueus huisje, voor-

32

zien van alle gemakken, werden op het laatste moment de plannen voor de breakfast run gemaakt. Hetgeen betekende dat pas de dezelfde dag werd ingeschreven. Gerard den Ouden werd als nestor ’s morgens vroeg op pad gestuurd om de lopers in te schrijven. Helaas wist hij bij het inschrijven niet van iedereen de juiste achternaam en op een ludieke manier had de familie Den Ouden ineens gezinsuitbreiding gekregen. Bij binnenkomst van de lopers leidde dit tot verwarrende taferelen als de speaker ineens roept: ‘Ja, daar is Ronald den Ouden (Bik) van PAC, Rotterdam’ of ‘kijk, mensen even de handen op elkaar voor Conny en Anja den Ouden’. Dit alles mocht de pret niet drukken en iedereen was tevreden met zijn/haar neergezette prestatie, waarbij we zeer trots mogen zijn op Jolanda die toch maar even die 10 km op haar naam zette. De volgende dag, zondag 6 november 2011, was een stralende dag en de wind stond goed. Met zo’n slordige 3.500 lopers aan de start was het een gezellige boel op Terschelling. Supporters op de fiets met beren en flesjes drinken in de rugzak en getooid met vlaggetjes, volgden de lopers tijdens hun tocht. Ook de nodige dweilorkesten stonden langs de kant opgesteld, al leken sommigen op de manier waarop men gekleed was, vers geïmporteerd uit een Oostblokland. Onze lopers, Ronald, Ron, Hanny en Heleen, liepen uiteraard met de vingers in de neus de halve en konden na afloop genieten van een speciaal bereneilandijsje. Kortom, het was een leuke 15e editie van de Berenloop, waarbij iedereen weer enorm heeft genoten van een ‘beren’gezellig weekend met een hapje en een lokaal drankje en prachtig weer in een geweldige omgeving.

Tekst en foto’s: Marjan Bovill december 2011

Heb je extra vitamines nodig in de winter?

VAN DE REDACTIE De redactie van PAC en ‘t Nieuws is enorm blij met atleten die stukjes willen aanleveren voor ons onvolprezen clubblad. En wat zijn stukjes zonder een leuk plaatje erbij? Dus stellen wij uw foto ook bijzonder op prijs.

In het najaar en in de winter worden we allemaal wel eens geconfronteerd met griep en verkoudheden. Lastig, als we net voor een wedstrijd aan het trainen zijn. Kunnen we ons hier tegen beschermen en hoe moeten we dat doen?

Omdat de redactie een beperkt aantal pagina’s beschikbaar heeft en op die pagina’s zoveel mogelijk verschillende onderwerpen aan bod wil laten komen, heeft zij een aantal aanleveringsvoorwaarden opgesteld:

Je kan weerstand voor een gedeelte opbouwen door het gebruik van een gezonde voeding en door voldoende nachtrust. Hardlopers zijn in het algemeen vatbaarder voor griep en verkoudheden. Dit komt voornamelijk doordat de beschikbare energie wordt verbruikt tijdens het hardlopen en minder energie beschikbaar is om de weerstand op peil te houden. Een goede conditie versterkt het afweersysteem, maar een intensieve sportbeoefening, bijvoorbeeld training voor een marathon, kan de weerstand tijdelijk doen afnemen. Lange en intensieve trainingen vragen veel van je lichaam. In de periode van intensiever trainen worden er meer stresshormonen aangemaakt, zoals adrenaline en cortisol. Deze hormonen remmen de opbouw van het im-

Schrijf artikelen van bij voorkeur 200 tot 400 woorden. Bij hoge uitzondering kan een verhaal meer woorden bevatten, maar graag na contact met de redactie. PAC en ‘t Nieuws wil graag aanvullend zijn op de website. De website is vooral bedoeld voor algemene informatie, contactgegevens, oproepen, de wedstrijdagenda’s en de wedstrijduitslagen; het clubblad biedt naast kort nieuws vooral human interest, interviews en analyses. Lever uw foto’s bij voorkeur digitaal aan, in een resolutie van 300dpi, (minimaal 2 MB), en graag als JPEG, TIFF of als EPS-bestand.

muunsysteem en verlagen daarmee de weerstand, waardoor vooral in de uren na een training de weerstand extra laag is. Er wordt weleens gedacht dat bij extra gebruik van vitamine C de kans op het krijgen van griep wordt verlaagd. Dit is echter nog niet vastgesteld. Wel is het gebruik van goede voeding en het aanhouden van de aanbevolen hoeveelheden ter voorkoming van griep en verkoudheden aan te raden. Extra vitamine C kan wel de duur van een verkoudheid verkorten. Verder heeft vitamine C een antioxidatieve werking en geeft het bescherming tegen hart en vaatziekten. Andere vitamine die een rol spelen bij het in stand houden van het immuunsysteem zijn Vitamine A,D,E en B6.

Goed voor de weerstand:

Zit vooral in:

Vitamine A

Lever (producten), margerine, halvarine

Vitamine C

Aardappelen, bananen, bruin brood

Vitamine D

Vette vis, halvarine,margarine

Vitamine E

Zonnebloemolie, noten , ei

Een volwassen persoon heeft dagelijks 70 mg vitamine C nodig. Meer dan 2 gram vitamine C per dag wordt niet aangeraden. Dit kan maag -en darmklachten veroorzaken. Onderstaande tabel laat zien hoe je aan voldoende vitamine C kan komen. Sinasappel (120 gram)

60 mg

1 glas verse sinasappelsap

50 mg

+ vruchtvlees (200 ml) 1 grote lepel groente (50 gr)

72 mg

1 aardappel (50 gr)

10 mg

Samengevat: - Eet gezond en gevarieerd, zodat je alle vitamines op natuurlijke wijze binnenkrijgt. - Neem voldoende rust. - Vermijd zoveel mogelijk stress en spanningen. Anne van der Jagt, sportdiëtist www. dietistenpraktijkhrc.nl

PAC & ‘t NIEUWS

Informatie artikelen PAC en ‘t nieuws verschijnt viermaal per jaar. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te weigeren of artikelen in te korten. Overname van artikelen is zonder voorafgaande toestemming toegestaan, mits met bronvermelding. Contactpersoon clubblad Enno van Waardenberg Tel: 010-4503184 Redactie: Enno van Waardenberg, e.a. Fotografie: Enno van Waardenberg, e.a. Vormgeving: Trichis communicate en ontwerp, Rotterdam Druk: Grafia Inleveren Per e-mail: [email protected], [email protected] Per post: postbus kantine, deze hangt naast de ingang van de kantine van PAC.

Atletiekvereniging PAC Postbus 21334 3001 AH Rotterdam Tel: (010) 433 07 80 e-mail: [email protected] website: www.pacrotterdam.nl

33

Spelregels voor het lidmaatschap van PAC Aanmelding lidmaatschap • U meldt zich aan voor het lidmaatschap van PAC door het inschrijfformulier en de incasso volledig ingevuld en op beide pagina’s ondertekend in te leveren bij de ledenadministratie (in de brievenbus naast de ingang van het clubhuis of persoonlijk bij Gré Bal). • Vervolgens ontvangt u een bevestiging van de aanmelding. • Een kopie van de bevestiging gaat naar Nel van Vliet, die het inschrijfgeld en de contributie voor de maanden tot aan het nieuwe kwartaal incasseert. • Na ontvangst van het inschrijfgeld en de contributie, wordt u bij de Atletiekunie als lid aangemeld. • U ontvangt uw lidmaatschapskaart na ongeveer twee maanden rechtstreeks van de Atletiekunie. • Het lidmaatschapsjaar loopt van 1 januari t/m 31 december. • De contributie is bij vooruitbetaling verschuldigd.

Automatische incasso Nieuwe leden zijn verplicht hun contributie via een automatische incasso te betalen. Aan bestaande leden kan PAC deze verplichting niet opleggen. Omdat gebleken is dat contributiebetaling via een automatische incasso veel soepeler verloopt, dan betaling via een betalingsopdracht of periodieke overschrijving, vragen we de leden die nog niet via een automatische incasso betalen hiertoe over te stappen. Dit kan door onderstaand formulier in te vullen en toe te sturen aan Nel van Vliet. Bij de eerste afschrijving zorgt PAC ervoor dat eventuele contributieachterstanden worden rechtgetrokken en dat uw verschuldigde contributie gelijk gaat lopen met het kalenderjaar, dus 1 januari, 1 april, 1 juli en 1 oktober van het lopende jaar

Afmelding lidmaatschap • Het opzeggen van het lidmaatschap dient schriftelijk te gebeuren vóór 15 november van het lidmaatschapsjaar. PAC moet de afmeldingen vóór 1 december aan de Atletiekunie doorgeven. Doen wij dat niet, dan is ook voor het komende jaar nog contributie aan de Atletiekunie verschuldigd. • Tussentijds opzeggen is uiteraard mogelijk. Echter, u blijft lid en betalingsplichtig tot het einde van het lidmaatschapsjaar, dus tot en met 31 december. Eerder opzeggen, ontslaat u dus niet van uw contributieverplichtingen tegenover de vereniging. • Alleen schriftelijke afmeldingen kunnen in behandeling worden genomen en dienen gestuurd te worden naar: PAC Ledenadministratie p/a Bern. Gewinstraat 4 A 3031 SE Rotterdam

Ondergetekende verstrekt hierbij machtiging aan:

E-mail: [email protected] Tel: 010 – 4125081

Rav pro patria-alo combinatie (pac) P/a Bern. Gewinstraat 4a 3031 SE Rotterdam

Contributie 2012 KWARTAAL

JAAR

Minipupillen

€ 21,-

€ 84,-

A/B/C Pupillen

€ 37,50

€ 150,-

C/D Junioren

€ 44,25

€ 177,-

A/B Junioren

€ 44,25

€ 177,-

Senioren/Masters

€ 44,25

€ 177,-

Recreanten

€ 30,00

€ 120,-

Gezinnen*

€ 112,50

€ 450,-

Om van zijn / haar ondergenoemde bankrekening bedragen af te boeken wegens:

■ per kwartaal Contributiebetaling: ■ per jaar Bankrekeningnummer: Ten name van: Adres: Postcode / woonplaats:

Inschrijfgeld eenmalig: € 18,*Gezin: Uitsluitend die situatie waarin sprake is van tenminste één kind van 19 jaar of jonger die met ouder(s)/verzorgers lid is van PAC.

Rekeningnummer contributies: 190201 t.n.v. RAV Pro Patria ALO Combinatie PAC te Rotterdam

34

Handtekening: Datum: Nb. Aanvragen worden alleen behandeld indien deze ondertekend zijn door de aanvrager en / of ouders (verzorgers)

december 2011

Verbeter je prestaties!

Sportkousen | Sportbandage Inlegzolen | Sport BH's

www.sportkousen.nl