Nr. 3, jaargang 1, Juli 2013
van F I n j i m t e M lgië e B r a a n n e Zwed
Met de Femke naar Denemarken
50 jaar Trintella
Sailhorse Europa Cup 2013
on c a h C a sa Ann s e t n o C solo pper schi
ga e V n i Alb ina’s g pa
Waarin opgenomen nieuws van de Federatie Polyclassic Zeiljachten en aangesloten organisaties
Verder in dit magazine o.a.: Vindö, Lighthouse ads, Recht door Zee, Eenzame Noord Race, Dutch Quarterton Cup, Modern Classics in Duitsland, De internationale Polyclassic Scene.
“De Polyclassic Zeiler” verschijnt 6 keer per jaar en is een Nederlandstalig e-magazine voor liefhebbers van klassieke polyester zeiljachten, ontworpen vóór 1975. Het magazine beoogt lezers te interesseren voor polyclassic zeiljachten en hun belangenorganisaties. Ontwikkelingen op dit gebied worden gevolgd. Ook wordt aandacht gegeven aan algemene watersport onderwerpen, van belang voor Polyclassics. Nieuws van de Federatie Polyclassic Zeiljachten en de aangesloten organisaties vormt een integraal onderdeel van dit magazine. Artikelen zijn door de redactie geschreven, tenzij anders vermeld. Old Salt Watersport Publicaties Graaf Willem de Oudelaan 70; 1412AW Naarden Redacteur: Rob Kloosterman Tel: 035/6910562 ; 06/12454986 E-mail:
[email protected] www.oldsaltwatersport.nl
Overname van artikelen alleen toegestaan na schriftelijke toestemming van de redactie. Hoewel aan de totstandkoming van deze uitgave de uiterste zorg is besteed, aanvaarden OldSalt Watersportpublicaties en de auteurs geen aansprakelijkheid voor eventuele fouten en onvolkomenheden, noch voor de gevolgen hiervan.
Adverteren: E -mail:
[email protected] Tel: 035/6910562 ; 06/12454986 www.oldsaltwatersport.nl 2
Publiciteit verzorgen voor Uw Polyclassic zeiljacht
Publiciteit verzorgen voor Uw eigenaren-vereniging
Gratis pagina’s voor Uw clubnieuws
Advertentie ruimte
Gratis abonnement op de Polyclassic Zeiler
Stuur ons Uw Polyclassic verhalen
Stuur ons Uw interessante tips
Adverteer in ons blad
Wilt U dit blad en het nieuwsbulletin gratis blijven ontvangen? Stuur dit blad naar Uw geïnteresseerde kennissen E-mail:
[email protected] Contact Rob Kloosterman
[email protected] 3
Datema Amsterdam
30
algemeen
30
34
Schone diesel
34
Trintella Vriendenkring
8
Vindö
16
clubs
8
16
Trintella
12
Albin Vega
24
schepen
12
24
Dutch Quarterton Cup
48
regatta’s
48
42
Eenzame Noord Race
42
Polyclassics in Duitsland
28
algemeen
28 4
6
Fed. Polyclassic Zeiljachten
6
Hoezo bruggenbouwers?
33
7
44
18
Gezien uit het kraaiennest
33
7
Kring van VEGAZeilers
18
Sailhorse
44
Contessa
50
Marieholm IF
36
MUSTO YACHT
Dellta Lloyd
Modern Classics powered by
24 uur IJsselmeer
52
50
36
Dehler Maasholm/Germany sa/su September 7/8 2013
52
www.yacht-modernclassics.de
29
Modern Classics
Lighthouse ads
“L
26
“S
Check
Meer advertenties
26 5
29
32
32
Federatie
PolyClassic Zeiljachten
Stichting Federatie Polyclassic Zeiljachten De stichting is medio 2012 opgericht met als doel samenwerkende belangenbehartiging van eigenarenorganisaties en hun polyclassic schepen. Onder Polyclassic zeiljachten wordt verstaan polyester kajuitzeiljachten ontworpen vóór 1975 of een latere doorontwikkeling van het ontwerp. De Federatie PZ is al voor de officiële oprichting actief geweest op beurzen en heeft enige workshops op het gebied van elektra en polyesterreparatie voor aangesloten leden georganiseerd. Ook zijn in Stavoren in 2012 wedstrijden voor de eerste “PolyClassic Cup” gevaren. Aangesloten eigenarenorganisaties zijn: Contessaclub NL; Ecume de Merclub NL; NL Marieholm Vereniging; Oceaanclub NL; Pion Klasse-Organisatie; Trintella Vriendenkring; Kring van VEGA-Zeilers; Vindöclub NL. Dagelijks bestuur In het dagelijks bestuur hebben zitting genomen: Ben Verhaaf, voorzitter (Trintella Vriendenkring) Jeroen Groenendijk, secretaris (Contessa Club Nederland) Rien Mussert, penningmeester (Vindöclub Nederland) Voorts levert elke aangesloten organisatie een algemeen bestuurslid De adviesraad, gevormd door afgevaardigden van aangesloten organisaties, ondersteunt het bestuur. Contact: Secretariaat: Jeroen Groenendijk Tel: 070/3749464 E-mail:
[email protected] 6
Gezien vanuit het kraaiennest Honderden ontwerpen van polyester zeiljachten zijn getekend voor 1975, kriterium voor een jacht om in dit magazine te worden opgenomen. Vele duizenden van deze jachten zijn sindsdien gebouwd in serieproductie, vooral in Scandinavië, Nederland, Duitsland en Groot-Brittannië. Aldus werd een grote zeiljachtenmarkt gecreërd. Iedereen gelukkig met wat wij nu noemen “Polyclassics”! “Wat is er overgebleven van al die oude boten”?, zo vragen vele z.g. jachtexperts zich af, verblind door grote vloten moderne luxueuze zeiljachten. Luxe zeiljachten, te kostbaar voor de meeste schippers om zich te veroorloven. Geconfronteerd met het gevaar dat hun jachten onderbelicht raken, organiseerden Polyclassics eigenaren -organisaties en individuele eigenaren zich om gezamenlijk hun belangen te behartigen en een duurzame toekomst voor clubs en jachten te verzekeren. In Nederland kwamen zo’n 8 eigenarenorganisaties samen en stichtten medio 2010 de “club-paraplu” Stichting Federatie Polyclassic Zeiljachten. Het watersportblad “Waterkampioen” sponsort hun jaarlijkse federatie-regatta. Tevens werd in Nederland de Behoudsvereniging Klassieke Polyester Jachten (BKPJ) opgericht door Ineke Tervoort. Een vereniging voor individuele schippers. En last but not least zijn daar de organisaties voor klassieke stalen- en houten zeiljachten zoals de Ver. Klassieke Scherpe Jachten en de Brouwse Classic’s Regatta. Zij accepteren tegenwoordig Polyclassics als lid en deelnemer aan hun wedstrijden. In Duitsland vormden individuele eigenaren de “GFK Klassiker” om dezelfde redenen als in Nederland. GFK Klassiker’s jaarlijkse regatta is geheel in handen van het Duitse watersportblad “Yacht” van uitgever Delius Klasing Verlag. Deze regatta bij het aan de westelijke Oostzee gelegen Maasholm, kent zo’n 50 deelnemende jachten en is tevens gesponsord door Musto en Dehler. Krachtige namen die bijdragen aan een gezonde Polyclassic ontwikkeling in Duitsland. Ook heeft de beweging een gratis stand ter beschikking op de jaarlijkse “Boatfit” te Bremen. Iets voor Nederlandse watersportbladen uitgevers om over na te denken? Ook uit Groot-Brittannië komen geluiden die duiden op interesse voor het ontwikkelen van samenwerking tussen eigenaren en clubs. Vanuit andere traditionele polyclassic landen zoals Scandinavië en USA/Canada blijft het op dit gebied jammergenoeg nog stil. Speciaal voor Scandinavië, bakermat van duizenden polyclassic zeiljachten, blijft dit een groot vraagteken. Een gezonde toekomst De toekomst voor Polyclassics ziet er veelbelovend uit! Het is een “replacement” markt van duizenden jachten. Erg interessant voor velen, eigenaren, leveranciers, middenstand, enz. Speciaal in deze tijden van economische crisis zouden wij zeggen! 7
Jubileum uitgave in de maak! Peter van der Waa In 1964 hebben de eerste polyester zeiljachten de werf van Anne Wever in Den Bosch verlaten onder de naam Trintella. Van de inmiddels karakteristieke modelseries Trintella 1 en 2 met hun mahonie houten opbouw zijn er in de 60 en 70 er jaren ruim 400 te water gelaten. In 2014 is het dan ook 50 jaar geleden dat de Trintella naam bestaat. Genoeg reden om daar eens bij stil te staan. Over een van de meest populaire Nederlandse jachtwerven in de 70 en 80-er jaren was al veel gepubliceerd in nationale en internationale watersport magazines. Maar nog nooit een compleet werk over de geschiedenis van de werf en hoe Anne Wever zijn eerste voetstappen in de jachtbouw heeft gezet. Maar minstens even interessant is om in kaart te brengen welke types er tot aan de sluiting van de werf in 2002 zijn gebouwd. Van de inmiddels klassieke 29ft tot aan de 75 ft mega zeiljachten. En welke jachtontwerpers er allemaal betrokken zijn geweest bij de creatie van deze boten? Het zal ongetwijfeld wel eens zijn opgekomen bij de leden van de Federatie Polyclassic Zeiljachten, bezig met zeilend erfgoed , om eens wat meer te weten over de roots en ontwikkelingen van de werven waar onze bootjes vandaan komen. Zo is het mij tenminste vergaan, al mijmerend tijdens het zeilen of alweer de mast of voetlijsten schurend van mijn Trintella 1a (Bouwnummer 410 uit 1966). Toen ik vorig jaar daarvoor meer tijd kreeg, heeft het idee voor het publiceren van een boek dan ook vastere vormen gekregen. Tijdens een presentatie aan het bestuur en leden van de TVK (Trintella Vriendenkring) werd dit initiatief unaniem en positief ontvangen.
8
Eind 2012 ben ik actief op zoek gegaan naar mensen in de TVK die hier aan mee zouden willen werken. Intussen heb ik twee dames, mede TVK leden, gevonden (José van den Burg en Elisabeth van Oosterzee) die ieder één of meerdere hoofdstukken voor hun rekening willen nemen. Elisabeth van Oosterzee Zelf ben ik bezig het hoofdstuk over de boten (ontwerpen, stijlen, materialen) vorm te geven. Ik kan al mededelen dat er heel wat te ontdekken valt in het tijdperk dat de eerste bootjes van hechthout uit pakketten werden gebouwd tot de van composite vervaardigde mega jachten eind 2002.
In de eerste maanden van dit jaar is er al zeer veel tijd gestoken in het verzamelen van gegevens, in kaart brengen van het netwerk wie en wanneer welke informatie kan verschaffen, de eerste interviews afnemen met oud medewerkers en bedrijfsleiding van de werf , een financieel plan opstellen, een specificatie (uitvoering aantal bladzijden, indeling , ratio foto’s/ tekst, etc) en conceptindeling vaststellen. Als onderdeel van het financieel plan heb ik een sponsorvoorstel uitgewerkt en een selectie welke sponsoren hiervoor te interesseren.
9
10
De eerste contouren worden voorzichtig herkenbaar, maar er moet nog ontzettend veel gebeuren willen we in het voorjaar van 2014 het boek klaar hebben volgens onze huidige specificatie. Het is al met al een boeiende opgave om dit te realiseren en brengt je op bijzondere plaatsen en tot boeiende verhalen en gesprekken. Oud medewerkers (vooral timmerlieden) die aan het succes van de werf hebben gebouwd praten nog met zeer veel liefde over hun vak.
Zelf ben ik nog tegen een interessante ontdekking over de historie van mijn BN 410 aangelopen tijdens een bezoek aan het clubhuis van jachthaven De Viking in Den Bosch ( de plek waar Anne Wever in de 50er jaren zijn eerste stappen heeft gezet). Op een oude foto van een groep Trintella 1 en 2 in de sluis van Empel ontdekte ik mijn eigen boot. Een verdere zoektocht bracht me bij de zoon van de eerste eigenaar. Hij stuurde me een foto van BN 410. Zeer waarschijnlijk de allereerste foto die van deze boot is gemaakt, met aan het roer Tjipke Wever, vader van de grondlegger van de werf, Anne Wever sr. Overigens de allerlaatste foto’s die zijn gepubliceerd van dit bouwnummer staan in het HISWA 2013 nummer in de rubriek “klassiek plastiek”.
Ik ben benieuwd of er onder de Federatie leden, verenigingen bekend zijn met jubileumuitgaven over hun werven. Of misschien ook plannen bestaan om een boek te maken. Vragen, opmerkingen of suggesties over dit project zie ik altijd graag tegemoet. Peter van der Waa (TVK) Email:
[email protected]
11
De stalen Trintel 1 (l) en de polyester Trintella 1. Wat is het verschil?
Niet in het minst de bouwwijze. Polyester seriebouw opende voor massa’s nieuwe schippers toegang naar een betaalbare watersportmarkt.
Er bleef echter veel prachtig hout op de Trintella’s. “Een zeiljacht kan niet zonder” aldus bouwer Anne Wever.
12
Zandbank nostalgie
Jachtbouwer Anne Wever noemde zijn jachten naar een beruchte zandbank in de voormalige Zuiderzee.
Niet direct een “Boten Eldorado”, zoals hij op zijn naamplaat schreef.
13
14
Trintella 1 “Phoenix”
De Phoenix met bouwnummer 371 werd in 1965 gebouwd op de scheepswerf van Anne Wever in Den Bosch Holland. Het echtpaar Roos-Kat kocht het jacht in 1975. Omdat de kinderen nog klein waren bezeilde het gezin de Hollandse plassen, Friesland en het IJsselmeer vanuit thuishaven Hoorn. Later werden ook verder gelegen wateren opgezocht zoals Zeeland en de Waddenzee.
Nog later werd gezeild naar de Belgische kust en de Engelse Oostkust.
Gedurende al die tijd bewees Phoenix een stabiel en comfortabel schip te zijn, waarmee men zich altijd veilig voelde.
Toen het echtpaar wat meer de tijd kreeg, genoten zij van lange vakanties in de Deense wateren.
Zij hebben er nooit aan gedacht een ander jacht aan te schaffen. Waarom zouden zij? Zij bezaten een goed uitgerust stabiel schip, waarin zij zich thuis voelden.
Enige jaren geleden overleed Tine’s echtgenoot. Reden waarom het schip nu te koop ligt voor een volgende generatie Trintella liefhebbers.
De nieuwe eigenaren zullen een bijna 50 jaar oude Polyclassic kopen en de derde eigenaar zijn van een voorbeeld van Hollands varend erfgoed. Wie kan dat zeggen?
Meer informatie? E-mail:
[email protected]
15
Vindö 45 “Weerzien” (1982, serienumber 9) Pieter Heesters
Vanaf 1990 hebben we met veel plezier gezeild in onze Taling 30, die ik als casco had gekocht en in een jaar tijd met behulp van een scheepstimmerman in totaal 1800 uur heb afgebouwd, inclusief de complete binnenbetimmering , al het lijstwerk en een teakdek. Het heeft me wel een jaar van ons huwelijksleven gekost. Met 3 opgroeiende tieners werd de boot toch te klein en hebben wij in 2002 bij Doornbosch in Breukelerveen een Vindö-45 gekocht, waar we direct verliefd op waren. De Vindö-45 is een van de laatste modellen van de werf VindöMarin AB in Zweden, die helaas in midden 80-iger jaren failliet ging. Het ontwerp is van John Lindblom, die later naar Halberg-Rassy is gegaan. Het is een perfect afgewerkt schip, met een stijve polyester romp (10-15mm) en waar goede kwaliteit teak(12 mm) en mahonie is gebruikt en geen latje scheef gezaagd is. Een schip, dat met traditioneel Zweeds vakmanschap degelijk is gebouwd en daardoor een lange levensduur heeft. Het schip kwam rechtstreeks van de eerste eigenaar uit Zweden, voorzien van nieuwe zeilen, nieuwe sprayhood, dektent en fornuis. Het schip is van bouwjaar 1982 met bouwnummer 9. Indeling met dwarskeuken aan stuurboord, grote achterkajuit, waardoor er geen navigatietafel was, maar daardoor wel een grote (slaapbank) aan bakboord. Meteen heb ik een mahoniehouten wegneembare navigatietafel gemaakt. Midscheeps een grote U-bank en inklapbare tafel, waar we gemakkelijk met 6 man aan kunnen eten. In de doorgang naar de voor punt een grote kleren/opbergkast en aan stuurboord een toilet/douchecabine. De voorpunt heeft twee royale slaapplaatsen. Al bij de eerste tocht van Breukelerveen naar den Osse buitenom via IJmuiden en Stellendam, waren we bij een matige/krachtige wind al meteen onder de indruk van het rustige vaargedrag van het schip. Door de slanke S-spant gedraagt zij zich in golven zeer rustig. Waar we veel plezier van hebben is de ruime kuip en de vaste glazen buiskap, die veel comfort biedt en waarachter je heerlijk uit de wind zit.
16
We hebben er leuke tochten mee gemaakt. Kleine weekend-tochten naar Blankenbergen (waar je heerlijk schelpdieren en vis kunt eten in de Oesterput). De eerste grote tocht ging langs de Franse kust in Normandië. Onze twee zoons (beide uitstekende zeilers) hebben met vrienden de boot naar Eterat gevaren. Daar hebben we van bemanning gewisseld en zijn 14 dagen naar diverse havens gevaren o.a. naar Le Treport, Dieppe,Honfleur, Deauville, etc. In Honfleur is het een belevenis om in het Grand Bassin midden in het centrum te liggen. De meest spectaculaire tocht was de terugreis van Helgoland naar Den Helder, halverwege de Duitse Waddeneilanden kregen we een stormwaarschuwing en er zat niets anders op dan door te varen. s’- Nachts waaide het 7-8 Bft. en met een puntje genua liepen we al 67 knopen. Door de hoge golven konden we alleen om de beurt een paar happen spaghetti rechtstreeks uit de oven eten, zo ging het tekeer. Onder dergelijke barre omstandigheden krijg je veel vertrouwen in dit degelijke schip, dat zich gestaag door de golven beweegt. Traditioneel varen we met gehele gezin met aanhang tijdens het Pinksterweekend in de Zeeuwse wateren. Met 6-7 man overnachten en eten aan boord is geen probleem. Aan boord kun je voortreffelijk koken en hebben al heel wat culinaire hoogstandjes beleefd. Naast clubwedstrijden hebben wij ook een paar keer met de Classic regatta meegedaan, waar we zelfs bij de Vindö-competitie een keer als eerste zijn geëindigd. Al met al is de Vindö-45 een fijn, comfortabel en stabiel schip met goede zeileigenschappen en dat ondanks zijn hoge gewicht (ca. 6 ton) toch redelijk snel zeilt. Het is altijd een sport om HalbergRassy zeilschepen van 32 tot 35 voet eruit te zeilen! Bij de Vindö-club, waar diverse eigenaren met de Vindö-45 zeilen en die vele grote tochten hebben gemaakt, hoor je alleen maar positieve berichten. De laatste vijf jaar heb ik helaas weinig kunnen varen door een ernstige schouderblessure en rugklachten. Ter compensatie een boegschroef laten inbouwen, vooral omdat het achteruitvaren met een S-spant nog weleens lastig is en het is ook een goede hulp bij het afmeren met minder fysieke inspanning. Het vaargebied beperkt zich nu tot de Zeeuwse wateren, vanwege onze vaste ligplaats in den Osse aan het Grevelingenmeer, maar er wordt door omstandigheden helaas nu te weinig met het schip gevaren. Daarom hebben we besloten onze Vindö te koop aan te bieden. Inlichtingen bij Pieter Heesters tel. 06 81 52 74 06 17
email;
[email protected]
Vega One Design
a g e V lbin
A
VODA, koepelorganisatie van internationale Albin Vega clubs. Aantal leden: 1.000 Contact: President: Mike Freeman (GB) Secretaris/penningmeester: Rob Kloosterman (NL) Facebook
Dansk Vega Klub
Denmark
Den Norske Vegaklubben
Norway
Deutsche Vega-Klassenvereinigung e.V.
Germany
Kring van VEGA-Zeilers
The Netherlands
The American Vega Association
USA/Canada
Vega Association of Great Britain
Great Britain
18
Association
Inhoud Erwin Wyhnanek (88) verkoopt zijn Vega na 40 jaar
Matt Rutherford bezoekt Vega Ass. U/K
Vega publikaties
Vega 3282 Felicia te koop
IFR 2014 Landskrona Sweden
19
Er is veel te schrijven over Vega’s! Daarom publiceren de internationale Vega organisaties al meer dan 40 jaar hun eigen papieren magazines en tegenwoordig ook hun websites en facebookpagina’s. Allen vol informatie over techniek, zeilervaringen en niet te vergeten de talloze nationale en internationale Vega evenementen.
Geïnteresseerd? Geef U op als lid en haal meer uit Uw Vega.
Heeft U nog geen Vega? Vraag een Vega schipper naar haar zeewaardigheid, comfort en betaalbare prijs. Of lees de publieke pagina’s van de clubwebsites.
IFR 2014 Landskrona Zweden Juli 14-19 2014
Laatste nieuws Twee-jaarlijkse internationale Albin Vega Regatta Homepage news www.vegazeilers.nl
20
Erwin Wyhnanek zegt zijn Albin Vega na
40 jaar vaarwel!
Maar hij zal altijd lid blijven van zijn Nederlandse Vegakring!
De Duitser Erwin Wyhnanek (88) uit Keulen en schipper van Vega 1502 “Orsu” stop na 40 jaar met zeilen.. Met pijn in zijn hart! Al die tijd was hij Vega eigenaar, Vegakring lid en ligplaatshouder in de Enkhuizxer Compagnieshaven. In de jaren zeventig was hij een van de eerste klanten van die toen gloednieuwe haven. Erwin schreef ons: “Nu is de tijd gekomen mijn Vega met smart te verkopen! Mijn vrouw en ik merken minder energie te hebben. Misschien is de Vegakring geinteresseerd voor mij een koper te vinden. Maar…...tot het eind van mijn leven zal ik Vegakring lid blijven. “Ik heb 40 wunderschöne Jahren gehad waarvan ik vanaf het begin tot het einde heb genoten. Ik wil iedereen daarvoor hartelijk danken”. Gedurende de vele Vegakring evenementen bezocht hij zowel de Waddeneilanden als het IJsselmeer, alsmede Scandinavië en Groot-Brittannië. Erwin functionerde als “cluborgelman”. Op het voordek van zijn “Orsu” bespeelde hij het handorgel voor zijn bierdrinkende regatta rivalen.
21
22
Mike Freeman, VODA President
Tegen het eind van 2011 hoorde ik van de “crazy American” Matt Rutherford die bezig was aan een Vega non-stop rondje America’s. Ik begon zijn reis dag na dag te volgen toen hij al de Noord-West passage al gedaan had en langs de Amerikaanse westkust voer. Met behulp van de wonderen der technology kon ik zijn reis volgen, veilig thuis in Engeland. Toen dacht ik niet dat ik deze onverschrokken zeiler ooit zou ontmoeten. Maar in Januari dit jaar werd ik gebeld door een vertegenwoordiger van de Ocean Cruising Club die mij vertelde dat Matt naar Engeland kwam om de Jester Medal te ontvangen. En of wij het leuk zouden vinden als hij zou spreken voor de VAGB (Vega Association of Great Britain) . Wat een kans!, Die konden wij niet laten lopen. Een paar telefoontjes later vonden wij onze vrienden van de Fareham Sailing and Motor Boat Club bereid samen onze ontmoeting met Matt te organiseren. Ook nam ik contact op met Rob Kloosterman, Voda secretaris, die Matt verwelkomde bij zijn thuiskomst in Annapolis. Rob en zijn echtgenote waren in de gelegenheid bij het formele diner in Londen aanwezig te zijn waar Matt zijn medaille ontving. Ik concentreerde mij op het Fareham evenement. Op zondag 21 April 2013 lunchte Matt met de vertegenwoordigers van VAGB en gaf na afloop een fascinerende presentatie aan zo’n 50 toehoorders. Matt is een onderhoudende spreker dus zijn toehoorders waren een en al oor. Na een vraag en antwoord sessie presenteerde ik Matt een bord waarin details van zijn reis zijn gegraveerd. Een collecte voor Matt’s volgende project bracht meer dan 400 pond op. Steve Birch regelde logies voor Matt terwijl ik hem de volgende dag naar de Red Funnel Ferry Terminal bracht die Matt naar zijn volgende afspraak op het eiland Wight bracht. Nu is Matt terug in de Verenigde Staten en wij wensen hem al het beste en danken hem voor zijn buitengewoon spontane bezoek. 23
Deze prachtige Vega is van Joop en Joke Wagenmakers. Joop is de eerste officiële voorzitter van de Ver. Kring van VEGA-Zeilers. Hij richtte de 210 schepen tellende vereniging zo’n 11 jaar geleden op, na een dertigjarig bestaan als officieuze “Kring”. Voor details van dit schip zie pagina 26.
24
Onze 27 voet Albin Vega kajuitzeiler nummer 3282 “Felicia”
Ook waren de Kanaaleilanden enkele malen ons doel, een aanrader.
Haar naam is Felicia, hetgeen geluk betekent. En dat heeft ze inderdaad gebracht. Wat een fijne jaren waarin we sinds 1995 grote en kleine zeiltochten maakten.
Vele malen voeren Zij doorklieft met haar slanke vormen gemakkelijk de we golven. Zij heeft prima zeileigenschappen ondanks naar een bescheiden diepgang van 1,17 m, die de het mogelijk maakt bijkans alle wateren te bevaOostren. Het is dan ook geen enkel probleem de Zeeuwse zee, stromen, Friesland met zijn mooie meren, de Wadden meestal over de Wadden en het Kieler Kanaal. Maar ook met zijn wantij, de Oostzee en de Noordzee te bevaren. verkenden we de Lymfjord, de Deense Noordzeekust, de Een enkeling waagt zich nog veel verder, het kan alleEider en Helgoland. maal. Onze boot is comfortabel toegerust met compressorkoelkast en vuilwatertank. De Oostzee biedt heel veel moois en prachtig gelegen havens aan de Kleine Belt, de Grote Belt en de Sont met Of de boot snel is, dan wel wedstrijdvaren ons in het Kopenhagen. Het eilandje Møn met zijn krijtrotsen is bloed zit, laten we maar in het midden. Hoe dan ook, de geweldig; huur er een fiets en ontdek een oud kerkje prijzenkast is goed gevuld. met muurschilderingen. Maar ook voeren we eens langs Maar (snik) wegens onze gevorderde leeftijd is het mo- de Zweedse scherenkust tot aan Gothenburg. Heel bijment aangebroken de boot te koop aan te bieden. Een- zonder was een tocht naar het Noordduitse Rügen en maal moet dat er toch van komen. enkele Hanzesteden. Een Vega is van alle markten thuis. We hebben meerdere malen langs de Engelse zuidkust tot aan Lands End toe gezeild. Bekijk Dover, Wight, de Beaulieu River, Portsmouth en Plymouth om maar wat te noemen. Ook het romantische Brighton is fantastisch.
Onze statutair opgerichte vereniging “Kring van VEGAZeilers” omvat een 210-tal gelukkige families met elk zo’n mooie boot; we sloten ons er destijds meteen bij aan. We zeggen wel eens: “Die vereniging krijg je er bijna We hebben de Eastcoast Rivers enkele malen verkend na gratis bij”. een nachtelijke oversteek IJmuiden-Lowestoft. Het is Dan hebben we het over nuttige adviezen van medeledaar werkelijk schitterend. We herinneren ons de aanden op vaarkundig en technisch gebied en fijne gemeenkomst bij Heybridge nog als de dag van gisteren. Je vaart schappelijke tochten naar allerlei evenementen, zowel met de vloed mee de Blackwater River op, want dat gaat in ons land, maar ook in de omringende landen. In de lekker snel en je moet bij hoogwater bij het oude sluisje even jaren (is de gewoonte) varen we naar een Vega Inzijn. Een eveneens oude baas met witte baard draaide de ternational Friendship Regatta (IFR) om daar mee te deuren open, waarna we door de havenmeester als ou- doen aan een feestweek met excursies en wedstrijden, de vrienden verwelkomd werden (wegens onze telefoni- een heerlijke ervaring. We varen dan naar een haventje sche aankondiging). Idyllisch natuurgebied. Vergeet ook in Nederland, Denemarken, Zweden, Duitsland, of Engede herberg aan de sluis niet: je eet er heerlijk, met uitland, waar we onze buitenlandse Vegavrienden ontmoezicht over het wad. Langs de dijk lopend bereik je het ten. De organisatie hiervan berust bij de Vega-vereniging bekende Maldon. van het ontvangende gastland. Tevens zijn er contacten Dan naar Londen, afmeren in het St Katharina Dock bij de Tower Bridge. Nergens in Londen heb je zo’n goedkoop hotel als je eigen boot.
25
met Noorwegen, de VS en Canada.
Joop en Joke Wagenmakers
“Looking for something
“Selling or
sailor ? “
buying a Polyclassic ? ”
Check the lighthouse ads
ALBIN VEGA Te koop 1973, nr 1584. Afm. 8,25 x 2.45 x 1.17m Volvo Penta MD6A Diesel; maststrijkinstall; 4 slaapplaatsen; mahony interieur; marifoon, autopilot; gps; dieptemeter; kompas; rolfok en fokhoes; grootzeil; genua; spinnaker; 2 pits spiritusstel; radio,cd,mp3. Vraagprijs € 9.000.— Contact Marieke Dillmann. Tel: 06 45092809. E-mail:
[email protected] Te koop: Albin Vega 27 voet Kajuitzeiljacht V3282 Bijzonderheden: Bouwjaar 1978. Kleur: wit. Goed onderhouden diesel Volvo Penta MD7a, 13,6 pk. Met veel accessoires, onder andere: klasse D marifoon, radio met 4 speakers, weerstation met schrijvende barometer, stuurautomaat, dieptemeter, log, ruime compressor koelkast en vuilwatertank. Zeilgarderobe met spinnaker, 3 voorzeilen (2 tri-radiaal gesneden rol/reef genua’s en 1 kleine fok) en doorgelat grootzeil. Furlex reefinstallatie. Giek met kickpole. Ankarolina ankerlint 56 m. Drie kleuren toplicht met ankerlicht. Vraagprijs € 10200,- Inlichtingen tel. +31356942541, indien geen gehoor +31615271904. (zie ook pagina 24,25) Te koop 1976. Zeer compleet goed onderhouden en zeewaardig. Dit is het type boot waarmee Matt Rutherford in 2012 non stop solo de NoordWestpassage en Kaap Hoorn gerond heeft. (www.solotheamericas.org)Verscheidene Vega’s hebben wereldomzeilingen volbracht. Zelfs naar Antarctica. Met haar 1.17m diepgang zeilt het jacht op zowel oceanen, binnenwater als op de Waddenzee. Voor foto’s en meer informatie mail
[email protected] 26
ALBIN VEGA, vervolg Te koop 1972/73 nr 2172. 10 pk Volvo Penta MD6A Diesel. Sestrel Moore kompas, log, dieptemeter, Shipmate marifoon, Valsat 02L GPS, autohelm 1000, BolleJan, parachute stof, zweedse kleuren, grootzeil, genua, high aspect fok, rolfokinstallatie, nieuwe buiskap met rvs grabbar, maststrijkinrichting, spiritus kookstel, vergroot bed. Prijs n.o.t.k. Theo Boots. Tel: 0172 5331120.E-mail:
[email protected]
Trintella Te koop 1965. Trintella 1, serienummer 371. Teak deck, maststrijkinstall, nieuw roer in 1998. Zeer goed onderhouden, veel zeilen. Contact: 06-51599819. E-mail:
[email protected] Zie ook pag. 14,15
Vindo Te koop 1982. Vindö 45. Serienummer 9. Afm. 10.24 x 3.33 x 1.60m. Yanmar HM3 30 pk. Boegschroef, 7 slaapplaatsen. Informatie: P. Heesters. Tel. 06 81527406. E-mail:
[email protected] Zie ook pag. 16,17
Maak gebruik van deze unieke gelegenheid Uw boot te adverteren in dit “niche-market magazine”! “Lighthouse ads” Tegen de lage prijs van € 10.— voor 1/10 pagina. Onze lezers zijn geïnteresseerd in UW type jacht! Stuur Uw advertentie naar
[email protected] 27
Afgelopen winter werd de Duitse Polyclassic beweging geformaliseerd met de oprichting van GFK-Klassiker e.v.”, vereniging van polyclassic zeiljacht eigenaren. Voortbouwend op de informele polyclassic zeilers kring van Martin Horstbrink and Dirk Kroll, werd in november 2012 een gloednieuwe vereniging opgericht “GFK-Klassiker e.V.”. Slechts een half jaar later dan de officiele oprichting van de Nederlandse Federatie Polyclassic Zeiljachten. Maar er zijn verschillen! De Duitse organisatie verwelkomt individuele eigenaren ( zo’n 50 jachten momenteel), waar de Nederlandse federatie er is voor eigenarenclubs.
Om de Duits– Nederlandse Polyclassic scene rond te maken: Enige tijd geleden richtte Ineke Tervoort de BKPJ op, Behoudsvereniging voor Klassieke Polyester Jachten. Zoals de Duitsers heeft de BKPJ ook alleen individuele eigenaren als lid, dus geen organisaties.
Wat is een “GFK Klassiker”? GFK Klassiker staat voor een zeiljacht gebouwd van “Glasfaserverstärkter Kunststoff,” “Glass Reinforced Polyester”, GRP in het Engels. Dat is één. Verder moeten de jachten “klassiek” zijn. De Duitse vereniging is opgedeeld in negen regionen met hun eigen vertegenwoordigers: Flensburg, Kiel, Usedom, Hamburg, Elbe, Bremen, Northsea, Berlin, regio Zuid.
Partner: Delius Klasing Verlag. Activiteiten tot dusver: Regatta’s in de West Baltic regio en een eigen ” klassiker” stand op de jaarlijkse Bremen “Boatfit”.
Contact: www.gfk-klassiker.de www.yacht-modern-classics.de
28
MUSTO YACHT Modern Classics powered by Dehler Maasholm/Germany sa/su September 7/8 2013 www.yacht-modern-classics.de
Een Friendship wordt gerenoveerd op de GFK-Klassiker stand op Boatfit Bremen 2011 29
Nieuwe scheepvaartroutes Noordzee van kracht per 1 Augustus 2013 Met ingang van 1 augustus a.s. verandert de gehele routestructuur in het deel van de Noordzee ingrijpend. Lees meer hierover
Nederlandse
op de site van Datema-Amsterdam
an is v
re reld e ten p w e c Een n re e en kok
w u e
Ni
j bi
m A a m te a D
rd e st
! m a
Zo boeiend is de zee!
Gid s vo
or o
pen Ned Een erla hei dsk nds lass e en
30
Meer info op Datema-Amsterdam
31
Alle eerder verschenen artikelen zijn terug te vinden in de bibliotheek index www.oldsaltwatersport.nl 32
Recht door Zee Het gevaar van stereotypen
Nederlanders staan bekend als goede bruggenbouwers en waterwerkers. Is deze stereotypering wel terecht? Watersporters , maar ook het wegverkeer, krijgen in ons land meer en meer te maken met ernstig oponthoud door defecte bruggen en zelfs moeten bruggen worden afgesloten daar zij onveilig worden geacht. Zo vernamen wij ook dat van de 40.000 betonnen viaducten en bruggen die Nederland telt, er duizenden de komende decennia moeten worden gerepareerd. Ook alle recente ellende met de Hollandse– en Ketelbrug en de bruggen bij Alphen aan de Rijn spreken boekdelen. En nu dan weer de defecte brug over de sluis bij Kornwerd. Onlangs troffen wij daar de op de afbeelding getoonde half weggezakte dukdalf aan. Tekenend voor het onderhoud aldaar? Hopelijk wordt ons dit jaar de in vorige vaarseizoenen opgedane ellende op de staande mastroute bespaard.
Hoezo Bruggenbouwers?
Reacties naar:
[email protected] 33
(redactie) Skipsmaritiem in Sneek belooft het ons! Minder vervuilde dieseltanks, aanzienlijk gedaalde uitstoot van schadelijke stoffen, brandstofbesparing, minder motorgeluid, minder dieselstank, schonere verbranding, minder motoronderhoud. Dit alles staat ons te wachten wanneer wij de nieuwe ultra schone diesel brandstof GTL (Gas to Liquid) van leverancier Veenema Olie Chemie en Energie gaan tanken, aldus Skipsmaritiem. Medio Juni j.l. is men in Sneek begonnen met de consumentenverkoop. Omdat ik een Vetus dieseltje in mijn Polyclassic heb staan, heb ik eerst maar eens contact met de Fa. Vetus opgenomen. “Of ik dat nieuwe spul ook kon tanken”. Daar stonden zij met hun oren te klapperen want dit verhaal hadden zij nog niet gehoord. “Wij zoeken het uit” werd er gezegd. Nu ook maar eens contact opnemen met de KNRM. Daar kunnen zij wel een paar reddingboten afstoten, want verstopte dieselleidingen zijn zo’n beetje oorzaak nummer één van alle zeiljacht reddingen, volgens hun jaarverslag. Dieseltanks in onze Polyclassics zijn gauw zo’n 40 jaar oud. En hoe regelmatig worden die schoongemaakt? Menig schipper durft er niet aan te denken en kiest zee met een struisvogel aan boord. Wij hebben geen reden om aan te nemen dat Skipsmaritiem de reclame voor de nieuwe GTL overdrijft, maar wat meer informatie van motorenleveranciers is hier gewenst! Hopelijk kan deze nieuwe diesel de tijd veilig overbruggen die ons nog rest van de elektromotor voor zeiljachten “powered by own propeller”
Reacties graag naar
[email protected] 34
Steken zij straks minder van wal ?
35
van Zweden naar België Jan Willems
Over mijzelf: ik ben een 47 jarige vader 3 kinderen, Jasper (15), Anke(14) en Seppe(13) en gelukkig getrouwd met Els. Wij wonen in Antwerpen op de Linkeroever. Sinds januari 2013 ben ik met een sabbatical bezig. Vorig jaar heb ik gewerkt in Valdemarsvik, Zweden en heb me daar de IF gekocht om in de weekends te gaan zeilen in de prachtige archipel. We hebben op het galgenweel in Antwerpen een Snipe liggen en voor de jeugd een RS feva. Jasper gaat deze zomer zijn eerste zeillessen geven als hulpmonitor. Ik ben ook yachtsman en zeilde vooral op de Noordzee en Zeeland mee als bemanning. De laatste 3 jaren hebben we ook zeilcharters gedaan met de hele familie in Kroatië in een eigen flotielje samen met enkele vrienden. Het water is zowat de rode draad door mijn leven. De IF was nieuw voor mij maar ik vond het zo een leuk bootje dat ik besloten om het naar onze regio te brengen. Aangezien zeilen leuker is dan op een trailer te zetten koos ik voor het eerste.
36
23 juni, laatste dag in Valdemarsvik
Zo, onze laaste dag in Valdemarsvik. De boot is gereed, ongeveer alles is ingeladen. Onderweg zullen er wel nog wat kleine technische problemen moeten worden opgelost. De diode die in het systeem zit om de batterij op te laden met de buitenboordmoter is zo oud dat ik het niet meer aan de praat krijg. Voorlopig zullen we het dus zonder opladen moeten doen. Voor de zekerheid hebben we een reserve batterij mee. Er is ook nog iets met het toplampje. Niet zozeer met het lampje maar met de bedrading er naar toe. Ook dat lossen we onderweg wel op. Gezien het midsommer is hebben we trouwens niet veel licht nodig. Het is hier hoop en al een uur of 3 donker. Eigenlijk wordt het zelfs niet donker. Morgenvroeg nog proviand inslaan en dan kunnen we varen. Gisteren was het midsommer. Die dag eten de Zweden sill (haring) met schnaps, vooral veeeeel schnaps. We hebben uiteraard wat meegedaan, het was weer een memorabele dag! Het afscheid van Valdemarsvik komt dus dichterbij. Het is ook tijd dat we kunnen vertrekken. We hebben er alle twee heel veel zin in.
Morgen zal de tocht waarschijnlijk richting Fyrudden gaan. Daar wil ik nog even binnenspringen bij een van mijn beste maten hier. De laatste dagen heb ik niet de kans gehad om hem te bezoeken. Vanaf morgen zal het iets moeilijker worden om de verslagen door te sturen omdat we het plan hebben om niet elke dag een haven binnen te varen. De archipel (het scherengebied) is namelijk ideaal om in een baaitje van een verlaten eilandje te gaan liggen. Uiteraard doen we ons best om jullie op de hoogte te houden. Hej då!
Vandaag (22 juni 2013) heb ik, Christophe, de eer om het dagverslagje te schrijven. Het is ondertussen 11 uur, gedoucht en met een kop koffie gezeten op het terras van Bertil met een prachtig zicht op de fjord. Midsommer was geweldig. Het wordt inderdaad niet donker. Heerlijke barbeque. Bertil had enkele ex-collega's van DEC uitgenodigd, een verloren gelopen Palestijn, de Turkse uitbater van Donaldssons, het (enige) restaurant van Valdemarsvik. Jan kent ze allemaal. Ik begrijp Jan ondertussen volledig. One big happy family. Gastvrijheid wordt hier in grote letters geschreven. En ja, ook nog iets over de boot. Vanaf gisteren is het geen gewone boot meer, maar is het officieel TJIP. Haar naam staat in mooie letters op de boeg. We hebben Tjip geschilderd met antifouling. De verf moet een 8 uur drogen waardoor de boot gisteren nog niet te water kon. We hebben ondertussen allerlei klusjes gedaan aan boord, zodat we klaar zijn om de boot vandaag te water te laten en de mast te monteren. Hoe dat afloopt is voor het volgende verslag.
37
25 jun door Jan
Testvaart naar Fyrudden Maandag morgen hebben we inkopen gedaan in de hemköp van Valdemarsvik. Omdat we geen frigo hebben, is het wat uitkijken wat we meenemen. Uiteraard wat blikvoer, maar we willen ook af en toe vers eten. Groentjes, fruit en zelf een lekkere entrecote voor op de BBQ gaan in het mandje. Van Bertil krijgen we een frigobox, die dit vers vpoedsel een beetje koel zouden moeten houden. Na de hemköp zijn we nog even dag gaan zeggen op het Kommunhus. Veel vriendschap! Het was toen al half twaalf dus hebben we nog gauw een lunch genomen bij Myriam in Davidsons. Nu zijn we echt klaar. Op Grännäs marina, waar Tjip ligt, het eten inladen en dag zeggen aan Bertil en Line, die ons de laatste dagen zo goed hebben ontvangen. Rond half twee zijn we dan vertrokken. De wind stond volledig op kop bij het uitvaren van de Valdemarsviken. De eerste 2 uren was dus al direct motoren. Ter hoogte van Stora Alö konden we ons koers naar het noorden leggen en konden we eindelijk wat zeilen. Een ideaal moment om alles nog eens te checken. We hebben onderweg nog enkele aanpassingen moeten doen, touwtje omleggen, vijsjes vast draaien. Geen grote probelemen echter. Het enige wat direct na ons vertrek niet werkt was de navigatie: geen dieptemeter, geen GPS. Al goed dat ik de route naar Fyrudden redelijk goed kende. Met de hulp van de kaart voor de ondiepe zones zijn we zonder omwegen in Fyrudden aangekomen rond 18 uur. Het probleem van de navigatie bleek een gesprongen zekering te zijn. We mochten aanleggen aan een prive steigertje aan de ingang van Fyrfjärden. Vandaar liep er een pad door de bossen omhoog naar het huis van een van mijn beste vrienden in Valdemarsvik. Met hem en zijn dochter zijn we 's avonds nog iets gaan eten in Ida på Udden. Dit restaurant is volgens mij het beste van de regio. Daarna gezellig bijgepraat bij een lekker whiskey. Het was weer een super gezellige avond. Rond middernacht zijn we aan onze eerste nacht op de boot begonnen. Morgen voorspellen ze niet zo veel wind maar wel uit het noordwesten. Dat is in ieder geval al de goede richting om naar het zuiden te varen. Het doel is een mooi baaitje te zoeken in de buurt van Västervik.
38
Eenzaam door het scherengebied Dinsdagmorgen 25 juni dan uiteindelijk toch zuidwaarts getrokken. De wind kwam uit het noordwesten maar was uiterst zwak. We hebben die dag dan ook redelijk wat op de moter moeten varen. Prachtig zonnetje, zeilsnelheden van 2 à 3kn. Het ging een lange dag worden. Het einddoel was het eiland Hämnö, iets ten zuiden van Västervik. Dat zou zo'n 35 mijl moeten zijn. Uiteindelijk hebben we rond 19:00 maar besloten een schuilplaats te gaan zoeken omdat de lucht toch wat grauw begon te zien. Zo zijn we bij het eiland Krokö geland, een eilandje in de archipel net voor Västervik. Vâstervik was het doel en dat hebben we dan toch gehaald. Krokö was prachtig. Tjip lag met zijn boeg net voor grijs, roze rotsen en achteraan op anker. De landvasten moesten vastgeklopt worden met haken tussen de rotsen. Op de rotsen hebben we de bbq aangestoken en een heerlijke entrecote klaargemaakt met wat verse (?) groentjes. Op deze plek een herenmaaltijd. Na het eten is het begonnen te regenen. We zijn dan maar in ons bed gekropen. De volgende morgen, woensdag 26 juni, voorspelden ze kans op onweer. We hebben er dan maar voor gekozen om de route achter de scheren (eilanden) te laten lopen en niet over zee te gaan. Als er dan een onweer zou opsteken konden we snel gaan schuilen. Da wind kwam uit het N en NO en stond vrij strak. Dat wil zeggen steeds voordewindse koersen. De genua was niet nodig, enkel op grootzeil haalden we snelheden tussen 5 en 7kn! 's Morgens kregen we nog wat regen en de rest van de dag was het nevelig met af een toe wat miezerregen. Tussen de eilanden was het prachtig, zolang we ze konden zien want de nevel begon steeds meer op mist te gelijken. Voor Oskakarshamn is de nevel dan echt overgegaan in mist. We waren ondertussen op moter overgeschakeld want de wind was ook weggevallen. Op een bepaald moment zagen we geen 50m om ons heen. Helemaal alleen op een vlak water. Toen verdween de mist op enkele minuten, de wind trok aan, ze kwam nu echter uit het ZW! Duidelijk een front gepasseerd. We konden verder zeilen, aan de wind nu. De laatste 2 uren waar puur genieten. Een bijdewindse koers, de Tjip die zich in dit weer voortreffelijk gedraagt, echt zeilweer. Het doel was Påskalavik. Dat hebben we ook gehaald. Het binnenvaren van Påskalavik was wel even uitkijken want er waren overal ondieptes en rotsen. Påskalavik is een beeldig mooi plaatsje. We lagen met een hekboei tegen de passantenkaai. We konden nog eens douchen. Inkopen gedaan in de Coop, pizza gegeten de benzine bijgevuld. 's Avonds is het dan opgeklaard en in een heerlijk avondzonnetje hebben we nog wat gelezen, terwijl iets verder de kinderen in het water sprongen (16°, brr). Morgen de laatste dag met Christophe. Doel is Kalmar. De wind zal wel tegen zitten, we zien wel. 39
Borgholm en wissel van crew Dinsdag 27/6: Vandaag hadden we gepland om van Påskalavik naar Kalmar te zeilen. In Kalmar gaat Christophe mij verlaten maar komen Jasper en Seppe mij weer vervoegen. Dat het niet gemakkelijk zou zijn wisten we al omdat er vooral zuidelijke wind was voorspeld. We voeren uit het scherengebied op motor. Chistophe stuurde en moest al direct goed uitkijken om bij onze eerste ontmoeting met de commerciële vaart een vrachtschip niet in de weg te varen. Daarna kwamen we op het open water tussen het Zweedse vasteland en Öland, de wind uit het zuiden. Het eerste rak gingen we dus direct richting land doen, strak aan de wind, over bakboord. Ik had 2 dagen er voor de laatste keer de weerberichten nagekeken en toen was er niets zwaar voorspeld. Wat we toen echter kregen was wind 23kn, gelukkig met niet te veel windstoten. De golven begonnen steeds hoger te worden. Tjip gaf echter geen krimp. Nu voelden we hoe zeewaardig dit schip wel is. We zeilden heel stabiel, Tjip pakte de golven voorbeeldig, met zijn lange kiel snijdt ze door de golven in plaats er telkens op te bonken. Een zalig gevoel! De golven die we te verwerken kregen werden steeds hoger en steiler, totaal iets anders dan wat we gewoon zijn op de Noordzee. Aan Öland gekomen zijn we overstag gegaan en zeilden nu over stuurboord. We gingen zo scheef dat onze buitenboordmotor vele harde klappen kreeg van de golven. We hebben de genua wat gereefd en ik heb het grootzeil iets meer laten killen. Met de motor naar beneden en iets minder op ons oor, was de situatie iets stabieler. Halfweg het rak naar de overkant begon er van over land toch wel heel donker wolken op te steken, De zee werd nog ruwer (kerende golven) en de wind nog harder. We kregen ook het gevoel dat we eigenlijk geen vorderingen zuidwaarts meer maakten. Het zou nog heel lang duren eer we in Kalmar zouden geraken als het die dag überhaupt nog zou lukken. Om het lot niet verder te tarten, gingen we weer over stag richting Borgholm op Öland. Een wijze beslissing want achteraf bleek dat er redelijk wat stroming was die ons alleen maar verder van Kalmar zou brengen. We zeilden enkel op grootzeil met een snelheid van 5 à 6 kn naar Borgholm. Rond 16 uur liepen de haven binnen. Toen bleek onze buitenboordmotor ons voor de zoveelste keer in de steek te laten. Hij viel constant uit. Ik vertrouw dat kreng niet meer. Morgen moet er een technieker komen kijken.
R 40
Borgholm is een toeristisch stadje, heel leuk en totaal anders van natuur als we de laatste dagen hebben gezien. Vrijdag 28/6: vandaag wissel van de wacht. Christophe op het vliegtuig naar huis, Jasper en Seppe komen naar Kalmar. Met de bus zijn we vlot naar Kalmar gereden. Ik dacht eerst dat Jasper en Seppe met het vliegtuig gingen komen waarmee Christophe ging wegvliegen. Er zat echter nog twee uur tussen. Ik ben dus met de bus terug naar het centrum van Kalmar gereden en bij de skeppsfourneringen kaarten gaan halen van het zuiden van Zweden, Denemarken en Duitsland. Ook nog wat vijsjes op het slotje te maken van het voorste luik, omdat ik een vermoeden heb dat daar af en toe toch wat water doorkomt. Het lijkt allemaal goed te gaan tot ik het berichtje kreeg dat Christophe zijn vlucht van Stockholm naar Amsterdam (waar zijn auto staat) geannuleerd is. Hij zou nu via München naar Brussel vliegen. Hoe hij bij zijn auto geraakt is nog niet duidelijk. Het gezelschap van Christophe tijdens deze eerste dag was heel aangenaam. De boot optuigen, midsommer vieren en de eerste dagen zeilen in verschillende weersomstandigheden, we hebben het samen goed overleefd en ik vond het in ieder geval super. Nu zijn mijn zonen hier, we zijn nu met 3 op de boot, het zal aanpassen worden. Ik kijk wel uit naar deze quality time met de jongens.
(wordt vervolgd)
41
25
Polyclassics sterk vertegenwoordigd! Voor de 25e maal alweer organiseerde Watersportvereniging Almere-Haven de jaarlijkse “Eenzame Noord Race”. Zaterdagochtend 15 juni j.l. verschenen om vijf uur 42 schepen aan de start van deze non-stop zeilrace van Almere Haven naar Broekerhaven en vice versa. Normaliter voor solo zeilers maar ditmaal ook voor duals. Wakkerde de wind s’ochtends vroeg snel aan van ZO 3 naar ZO 5, in de middag op de terugweg kreeg de wedstrijdvloot hem tegen tot kracht 7 uit het Zuidwesten. Veel schippers moesten de strijd dan ook staken, waarvan sommigen met materiële schade. Zestien deelnemers haalden de finishlijn. De eerste om 14.00 uur, de laatste om 20.30 uur.
Er streden nogal wat Polyclassics mee in dit spektakel. Speakhugger, Fellowships, Defenders, Friendships, Pion, Albin, teveel om op te noemen. Misschien volgend jaar meevaren in een aparte Polyclassic klasse? 42
43
Rolf Deen Sailhorse Sailing Club Nederland
De 35ste Europacup Sailhorse ging naar de Nederlanders Han van der Hoeven en Gerrit van den Berg. Zij kregen het echter niet op een zilveren schaaltje. Een krachtige Bf 6 blies over het Gooimeer! Het vijftien schepen tellende wedstrijdveld zeilde de drie geplande races, masar de volgende dag moest alles worden geannuleerd. Op de derde dag zouden nog vier wedstrijden moeten worden gezeild, maar gedurende de ochtend trok de wind weer aan naar Bf6 en werd er gestopt. Ondanks het kapseizen van hun “Pas de Deux” in de laatste race, waren de voorafgaande races voldoende voor Han en Gerrit om de cup te veroveren. Voor Bruno van der Heide and Dick Klazema met “Big Deal”. De organisatoren kunnen terugkijken op een geweldig evenement met goed zeilweer, geen incidenten en uitstekende dienstverlening.
44
Volgende pagina’s de Sailhorse en de clubs
45
De Sailhorse Ontwerp: Tom Manders, 1970 De dagzeiler Sailhorse zeilt al sinds 1970 in de Europese wateren en worden zowel door wedstrijd– als toerzeilers gewardeerd. Overnachten voor een sportieve vakantie kan uitstekend onder een dektent. Maar ook kan deelgenomen worden aan (inter) nationale regatta’s in diep en ondiep water. Gelezen op de website van de Sailhorse Sailing Club:
Grote stabiliteit
Midzwaard
Onzinkbaar door luchtkasten
Eenvoudig trailerbaar
Droog zeilend d.m.v. zelflozers
Maststrijken met de hand
Fok of genua
Rolfok optioneel
Trapeze en spinnaker
Erkende nationale klasse
Active (inter)nationale klasseorganisaties Afmetingen L.o.a.(excl. stootrand): 5,98 m Max. width(excl. rubbingstrake): 2,00 m Diepgang met neergelaten kiel 0,90 m Diepgang met opgehaalde kiel 0,35 m Masthoogte boven water 8,30 m Gewicht inclusief kiel 490 kg Gewicht ballastkiel 185 kg Zeiloppervlak: Grootzeil 13,9 m² Fok 7,2 m² Genua: 10,8 m² Spinnaker 25,0 m²
46
De organisaties Sailhorse Sailing Club (The Netherlands) www.sailhorse.nl
De Sailhorse Sailing Club Nederland werd in 1973 opgericht door een groep enthousiaste Sailhorse zeilers die wilden deelnemen aan regatta’s. Gedurende het Hemelvaartweekend van 1972 werd de eerste Sailhorse regatta georganiseerd met deelnemers uit Nederland en Duitsland. Als gevolg werd op 23 october 1973 de Seahorse Sailing Club opgericht te Hoorn. Het wedstrijd enthousiasme was overweldigend en ook internationale wedstrijden, vooral in Duitsland werden een goede gewoonte. Belangrijke Sailhorse vaargebieden waren in die tijd Loosdrecht, Roermond en Friesland. In 1975 erkende het Watersportverbond de Sailhorse als een klasse met beperkte eenheid. Belangrijk voor de Sailhorse want sindsdien konden eigenaren deelnemen aan officiële wedstrijden. Dat jaar nam het jacht voor de eerste maal deel aan de Sneekweek. Een wedstrijdschip zijnde werd een officieel zeilmerk geintroduceerd. Het duurde tot 1994 tot de Sailhorse de status kreef van “nationale klasse”. Sinds die tijd worden officiële wedstrijden gezeild om het Nederlands kampioenschap.
Sailhorse Klassenvereinigung (Germany) www.sailhorse.de 47
In navolging van de British Quarterton “revival”, beraamden Theo Bakker and Hylke Steensma plannen om de 2013 Dutch Quarterton Cup te organiseren. Aldus geschiedde en 18 jachten streden 22/23 juni j.l. in de Lenco Regatta bij de Flevo Marina Lelystad. De meeste deelnemende kwarttonners bleken Polyclassics te zijn: Westerley GK24, Ecume de Mer, Albin 79, Keltic Fauroux en Lewin MG26. De twee Dehler Sprinta Sports waren net te jong voor het predikaat Polyclassic! In zware regen, krachtige wind en enorme uitschieters werd team Sylvia ter Meulen uit Hoorn cupwinnaar met de door Laurent Giles ontworpen Westerly GK24 Racykaltrant. De Polyclassic uit 1976 is sinds 2008 Sylvia’s eigendom. Met dit jacht was zij al eerste in de Zuiderzeeweek 2010 en 2012 en in de Lenco regatta 2011.
Foto: Een crewlid neemt de beker in ontvangst
48
Photo top: 4th place Rolf Foolen’s Bullit “Foolproof”
49
De droom van Solo Zeilen Anna Chacon Sinds mijn kinderjaren bestaat mijn droom van solo zeilen, hopelijk met een wereldomzeiling. Het idee ontstond gedurende de avonden met mijn vader die verhalen vertelde over zeilers als Leonid Telga, Teresa Remiszewska, Bernard Moitessier en vele anderen. Na elk verhaal kreeg ik het gevoel dat solozeilen iets voor mij was! Maar de meeste inspiratie kreeg ik van de Poolse “sailorwoman” Natasza Caban, die rond de wereld voer van Honolulu naar Honolulu. Dagelijks volgde ik haar avonturen en later werden wij goede vriendinnen. Dromen worden werkelijkheid Eindelijk, in 2008, besloot ik mijn dromen werkelijkheid te laten gaan worden en ik begon een speurtocht naar het meest geschiktste zeiljacht. Het moest een “classic met een ziel” worden. Het duurde een paar jaar maar plotseling was zij er in 2010! Een Contessa 32, een droom om in te zeilen en een geweldige reputatie van zeewaardigheid. Toen ik aan boord stapte, had ik geen twijfel: Zij is mijn boot! En zo begon mijn solo project met mijn vader’s hulp en begeleiding. Nu is de tijd gekomen mij voor te bereiden voor de solo wereldomzeiling. Schema vertrektijd: Zomer 2015.
Wordt vervolgd. Lees intussen www.contessa-oceana.dk voor meer informatie over Anna’s interesses en activiteiten. 50
De in Polen geboren en opgegroeide Anna Chacon woont in Denemarken en is werkzaam in de gezondheidszorg informatica. Op 16 jarige leeftijd haalde zij het “skipper’s certificate. In 2013 begon zij aan “the Master of Yachts Ocean” van de British Royal Yachting Ass. Zij heeft o.a. gezeild op de Middellandse Zee, de Adriatische Zee, Caraibische Zee, Noordzee en Atlantische Oceaan.
51
52
UIT
53
