november 2013

Informatieblad van het ds. Pierson College

bulletin jaargang 12 / nummer 1 / november 2013

Aan het stuur

Focus en groei • Uitgedampt • Blauwe schoenen Alfamannen, Bètablokkers en Gammastralen

Voorwoord

Aan het stuur…

Inhoudsopgave 2

Voorwoord

3

In de picture

4 Uitgedampt 5

Nieuw

5 Jubileum 6

Lrrnlfhbbrn

7

Ouderraad

7

Het Piersonbulletin

8

De school uit

8

Kamp Havo 4

9

Blauwe schoenen

9 Profielwerkstukmarkt 9

VMBO-T debatteert

10

Op bezoek bij André Kuipers

10

Cultuurproject St. Jan

11

Paspoort

11

‘The Pierson Night of the Proms!’

12 Cultuurdag 12

Kennismaking met de universiteit

13

Ouwe rot, jonge hond

14

In beeld

16

De achterkant

Het thema van dit Piersonbulletin roept vast allerlei vragen en beelden op. Een extra reden om u in dit wederom prachtige bulletin te verdiepen. Leerlingen en medewerkers komen in beeld en verhalen over hun interesses, activiteiten en prestaties. Daarmee vormt het bulletin een inkijkje in het hier en nu van de school, maar ook in de toekomst. De toekomstplannen en perspectieven van leerlingen, maar ook die van de school. In het nieuwe schoolplan is de koers voor de komende vier jaar geformuleerd, beschreven in vier uitdagende ontwikkelthema’s. Meer daarover kunt u lezen in het interview met twee afdelingsleiders, die op dit moment in en met hun afdeling vorm gaan geven aan het nieuwe schoolplan. De leerling aan het stuur betekent niet dat zij de school gaan sturen en dat daarmee docenten en directie overbodig zijn. Wij zien de leerling graag aan het stuur van zijn of haar eigen leer- en keuzeproces, met een toenemende verantwoordelijkheid voor het eigen leren en leven, bewust van de eigen rol en de omgeving. Een omgeving die in snel tempo andere eisen stelt en talloze nieuwe mogelijkheden biedt. Dat vraagt begeleiding en tegelijkertijd ook los durven laten, maar wel op het voor de leerling juiste moment. En dat kan per kind heel verschillend zijn, maatwerk dus! Ook als ouder staat u voor deze uitdagende opdracht en wij zien u graag als partner in dit proces. Actieve leerlingen die welbewust sturing geven aan hun eigen ontwikkeling en hun talenten kennen en weten in te zetten, dat is meer dan alleen een belofte voor de toekomst, het is op vele plekken al zichtbaar in de school. En niet alleen op de Night of the Proms, leest u dus vooral verder…! Alma van Bommel / rector

•

Ik maak dit jaar deel uit van de redactie in het kader van mijn keuzemodule Journalistiek

COLOFON  Eindredactie Clo Martens, Karin Polman, Judith de Weger, Wouter Vrouwenvelder, Judith Kuijt Redactieadres Postbus 701 | 5201 AS ’s-Hertogenbosch | telefoon: 073-644 29 29 | [email protected] | www.pierson.nl Fotografie foto voorzijde Wouter Vrouwenvelder: Verkeersproject klas 2, Waar zit de dode hoek? Grafisch ontwerp Bureau Gurk, Marie Christine Meijer Drukwerk Drukkerij van der Heijden, ’s-Hertogenbosch

2

Pierson bulletin > Voorwoord

In de picture Schoolplan 2013-2017

Focus en groei Scholen maken om de vier jaar een plan, waarin ze de koers beschrijven voor de komende periode. Onlangs is het nieuwe schoolplan af gekomen. Het plan geeft een richting aan, waarbinnen er ruimte is voor groei van talenten, kwaliteiten en ontwikkelingen die binnen de Pierson aanwezig zijn. Voor dit plan zijn diverse medewerkers geïnterviewd: de Raad van Beheer, de medezeggenschapsraad en een klankbordgroep van leerlingen, ouders en docenten. Hun werd gevraagd, waar de kracht van de Pierson ligt, waar ze trots op zijn en waar ze met de school naar toe willen. Met elkaar is nagedacht over de vraag welke onderwerpen ertoe doen de komende jaren en welke doelen gesteld moeten worden om tot een verantwoord resultaat te komen. Want een en ander moet natuurlijk wel passen binnen de landelijke ontwikkelingen en de wettelijke kaders, die het ministerie ons stelt.

Er is bewust gekozen voor ontwikkelthema’s die dicht bij het onderwijs liggen, dat we (willen) geven op onze school. De ontwikkelthema’s zijn: • • • •

De leerling aan het stuur Ontwikkelen vraagt lef Recht doen aan verschillen Samen naar het beste resultaat

Deze ontwikkelthema’s zijn het hart van het schoolplan 2013-2017 en vormen voor ieder die op de Pierson werkt een opdracht. In de afdelingsplannen en de sectieplannen worden ze uitgewerkt en geconcretiseerd. De vier thema’s sluiten nauw aan op de visie en missie van de school. Daarnaast beschrijft het schoolplan echter ook de voornemens op de diverse beleidsterreinen zoals o.a. huisvesting, personeelsbeleid, kwaliteitsbeleid en communicatiebeleid. Anneke Volp, afdelingsleider Havo 4, 5, en Willem-Jan IJsseldijk, afdelingsleider tweede klas, maakten deel uit van de ontwikkelgroep en geven toelichting op de ontwikkelthema’s.

3

Hoezo leerlingen aan het stuur? A.Volp: ‘In de loop van de jaren, dat leerlingen hier op school zitten, leren ze veel over allerlei vakken. Maar het is belangrijk dat ze gaandeweg ook leren om zelfstandig te studeren en om keuzes te maken, voor een profiel of een vervolgopleiding bijvoorbeeld. Niet iedereen leert dat vanzelf. Wij kunnen in onze manier van aanbieden en begeleiden meer aandacht geven aan die vaardigheden en aan het vergroten van de eigen verantwoordelijkheid. In havo 4 hebben we in de eerste periode het zelfstandig werken centraal gesteld. Met vragen als: hoe ziet je week eruit? Wanneer doe je leuke dingen? Wanneer werk je? Wanneer maak je jouw huiswerk? Zijn dat ook de momenten, waarop je effectief aan de slag gaat? We laten leerlingen zo reflecteren op hun studiehouding. Vóór de schakelweek hebben we ze een prognose laten maken: ze schreven voor elk vak op, wat ze aan cijfers verwachtten te halen. Na de schakelweek was die prognose mét het behaalde resultaat onderwerp van gesprek. De leerling is dan echt zelf iets

Pierson bulletin > In de picture

aan het doen. Want hoe komt het dat je een 8 verwachtte en het een 5 blijkt te zijn? Wat heb je te doen? W-J. IJsseldijk: ‘Wij hebben dit jaar de studiebegeleiding in de TH2-klassen ook anders opgezet. Waar eerder de mentor op advies van de vakdocent leerlingen uitnodigde voor studiebegeleiding, terwijl er amper een inhoudelijk gesprek gevoerd werd met de leerling, begint het nu met dat gesprek. We laten de leerling reflecteren en zelf aangeven, óf en waarom hij begeleiding wil. Het lijkt niet veel anders, maar doordat je het perspectief verlegt, wordt de leerling meer zelf verantwoordelijk voor zijn resultaten. In de wiskundelessen van TH2 wordt bijvoorbeeld gewerkt in groepjes. Leerlingen weten welke stof ze aan het eind van 3 weken moeten beheersen en krijgen de opdracht om met elkaar een planning te maken. Aan het eind van elke les beoordelen ze elkaar. De criteria hebben ze zelf bepaald: bijvoorbeeld huiswerk maken of goed meedoen in de groep. Heb je je huiswerk niet gemaakt,

dan raak je een punt kwijt; dat gaat dan naar iemand die zijn werk wel afheeft. Problemen met de stof worden eerst in de groep besproken, voordat de vraag aan de docent mag worden voorgelegd.’ Wat doet de docent dan nog? Het is niet zo, dat er niet meer uitgelegd wordt. De docent blijft de expert, maar je probeert de verantwoordelijkheid meer te delen. Dat vraagt ook wel het lef om los te laten. ’ A.Volp: ‘Dat geldt voor docenten. Maar ook voor leerlingen zijn nieuwe dingen altijd spannend. Kwetsbaarheid is het nieuwe durven. Leerlingen moeten naar zichzelf kijken, durven toegeven dat ze iets niet weten, niet achterover gaan hangen maar de vakdocent om feed-back vragen. Voor docenten en mentoren vraagt dat ook een andere manier van gespreksvoering. Daar scholen alle docenten uit de bovenbouw zich dit jaar ook op. In dit hele proces zie je natuurlijk verschillen tussen leerlingen? Ja, binnen de klas en binnen de school hebben we te maken met grote verschillen. Dat vraagt dat docenten kunnen differentiëren in werkwijze en niveau. In Atheneum 4 constateren de mentoren dat hun leerlingen snel de weg hebben gevonden in de Tweede Fase. Zij zijn op zoek naar manieren om leerlingen uit te dagen hun talenten op te zoeken en verder te ontwikkelen. En ook hier geldt, dat dat alleen kan als een leerling wil. Maar er zijn al allerlei mooie voorbeelden van excellentie. Kijk maar eens, wat leerlingen neerzetten binnen de profielwerkstukken of in een internationaal debat als de Model United Nations. Daar gaan docenten en leerlingen samen voor het beste resultaat. Wat gaan ouders hiervan merken? A.Volp: ‘Wij willen dat op onze ouderavonden de leerlingen ook meekomen. Laten zij maar vertellen, waar ze trots op zijn, waarover ze minder tevreden zijn en wat hun plan is.’ Ouders zijn onze partners met betrekking tot het leerproces van hun kind en we zullen in toenemende mate hen daar ook in betrekken. In de onderbouw en rondom taal- en rekenvaardigheden is dat al zichtbaar. W-J. IJsseldijk: ‘Het zou mooi zijn, als ouders merken dat hun kind leert geleidelijk aan meer verantwoordelijkheid te nemen voor zijn leren en persoonlijke ontwikkeling. Natuurlijk kun je niet verwachten, dat hij dat meteen kan, maar als in dit proces groei zichtbaar is, dan ligt onze focus goed.’ Clo Martens

•

Uitgedampt: alcohol- en rookvrij Pierson... voor alle leerlingen Er was al langer discussie, niet alleen binnen onze school, en inmiddels is in de Eerste Kamer besloten dat per 1 januari 2014 de rook- en tabakswet wordt gewijzigd. Aan jongeren beneden de 18 jaar mogen dan geen alcohol of rookwaren worden verkocht. Wat betekent dat voor het Pierson College? We vragen het aan Fleur Cerini, conrector onderbouw. ‘De overheid onderschrijft het belang van sport, bewegen en gezonde leefstijl in het onderwijs. Die zijn belangrijk voor het presteren en voor het welbevinden van jongeren. Wij kunnen en willen daar als school graag een bijdrage aan leveren. Daarom besteden we aandacht aan voeding, seksualiteit, en de invloed van drugs en alcohol. Aandacht voor een gezonde leefstijl en onderwijs horen bij elkaar en versterken elkaar. In het kader hiervan gebeurt er ook al veel in de school. Zo wordt er met een gezonde school- en leefstijlprogramma gewerkt. Leerlingen worden gestimuleerd om voldoende te bewegen en krijgen een gezond aanbod in de kantine. In lesprogramma’s is aandacht voor leefstijl, gezondheid en vitaliteit. Daar past logischerwijs ook bij dat in schoolverband leerlingen niet roken en geen alcohol drinken. Het afgelopen jaar heeft een werkgroep al onderzoek gedaan naar de opvattingen over roken en het gebruik van alcohol door leerlingen en personeel, en een advies uitgebracht. Daarnaast zijn er contacten geweest met het Trimbos instituut en de GGD. Op basis daarvan én de wijzigende wetgeving is besloten dat per 1 januari 2014 de

4

Pierson een rookvrije school wordt met rookvrije activiteiten voor alle leerlingen. Verder zijn per 1 januari 2014 alle schoolactiviteiten (inclusief feesten) alcoholvrij voor alle leerlingen, ook voor de leerlingen van 18 jaar en ouder. In de aanloop naar 1 januari zijn inmiddels activiteiten opgestart om leerlingen te informeren en te motiveren mee vorm te geven aan de nieuwe richtlijnen. Want we begrijpen heel goed, dat het voor leerlingen die nu roken niet mee zal vallen daar mee te stoppen op school. We hebben al met verschillende groepen leerlingen gesproken en in het algemeen is er begrip. Er wordt nu nagedacht over ludieke manieren om de nieuwe regeling te laten landen. Er komt een lesbrief voor het mentoruur. Een aantal havoleerlingen gaat in het kader van het profielwerkstuk bekijken hoe alcoholvrije feesten toch spetterend kunnen zijn. Bestaan er aantrekkelijke alcoholvrije cocktails bijvoorbeeld? We onderzoeken of we binnen school trainingen aan kunnen bieden om van het roken af te komen. Het schoolplein vraagt een aanpassing, omdat de rookhokjes niet meer als zodanig gebruikt worden. Dat biedt de ruimte om het plein op een andere manier aantrekkelijk te maken. Zo hopen we vooral te kunnen focussen op nieuwe mogelijkheden. En natuurlijk is 1 januari dé datum om goede voornemens ten uitvoer te gaan brengen.’ Clo Martens

•

Pierson bulletin > In de picture

Nieuw

Nieuwe collega's Boven v.l.n.r.: • Moniek Lamers docent wiskunde • Esther Mourits docent wiskunde • Astrid van den Berge docent Duits • Milou Fontijn docent aardrijkskunde • Inge Essers docent filosofie • Laura Witjes docent scheikunde • Karin van de Weijer docent Frans • Ellis van Kemenade projectleider science Beneden v.l.n.r.: • Marleen van Acht docent Nederlands • Christel Kerssens docent Nederlands • Marieke Smit docent Nederlands

Al 25 jaar in het zadel In de eerste schoolweek vierden we het 25 jarig jubileum van Christine Schellinger en Wilhelmien van de Berselaar.

Wilhelmien van de Berselaar was een aantal jaren actief als docent Nederlands maar ze werkt vooral als lerares Frans. We kennen haar als een rustige , betrouwbare, flexibele en loyale collega. Ze is een geliefd mentor in de tweede klas en een docent, die haar stem niet hoeft te verheffen om complete rust in een klas te creëren. Een stille kracht, op wie je altijd een beroep kunt doen. Christine Schellinger begon haar carrière op de Pierson als leerling en kent de ins en outs van de school van alle kanten. Ze was aanvankelijk docent economie maar geeft nu geschiedenis. Dat

5

Pierson bulletin > Nieuw

vak heeft haar passie. Ze was een aantal jaren leerlingbegeleider in havo 4/5. De betrokkenheid bij de leerlingen uit die afdeling is op vele manieren voelbaar: als docent en mentor is ze steeds op zoek naar manieren waarop onderwijs en begeleiding nog beter kunnen. Er zijn meer ambities in hun leven: beide dames zijn in hun vrije tijd actief in de paardensport. Ze weten wat zadelmak is en hoe je een paard laat galopperen. De parallel met het onderwijs valt gemakkelijk te leggen. We hopen dat ze beiden nog veel jaren onze collega zijn en het onderwijs de sporen weet de geven, die het nodig heeft.

Lrrnlfhbbrn*

Hoe en wanneer is het allemaal begonnen? Toen ik negen jaar was ging ik voor het eerst vissen met een paar vriendjes en ik ben er nooit meer mee gestopt. We waren toen met een groepje van zeven of acht jongens en op alle vrije middagen gingen we naar het water. Nu ga ik nog steeds bijna elke dag. Als ik thuis kom drink ik eerst koffie met mijn vrouw en dan ga ik op pad. Alleen als het regent of erg hard vriest, blijf ik thuis maar anders ga ik altijd vissen. De vangst en nog wat andere gegevens zoals de plek en windrichting houd ik elke keer bij in een persoonlijk boekje. Wat vind je het leukste aan vissen? Bezig zijn in de natuur. Je bent altijd heel dicht bij al het leven buiten, ook als je midden in de stad gaat vissen, bijvoorbeeld achter Bakker Bart of bij de Sint Jacobskerk. Je ziet heel veel verschillende vogels, muizen, ratten en soms zelfs een wezel, omdat je rustig op één plek blijft zitten. Als je in de stad vist, heb je ook altijd wel publiek dat een praatje komt maken, zeker als je veel vangt. Dit jaar heb ik al meer dan 6000 vissen naar boven gehaald! Da’s een hoop vis! Wat is je geheim? Als je op forel vist, altijd je hengel vasthouden. Forel

is een roofvis, waarvan de natuurlijke prooi beweegt dus dat moet je zelf ook doen. Als je dan je hengel neerlegt en een rondje gaat lopen, vang je niks. En dan het aas natuurlijk. Dat maak ik altijd zelf volgens een geheim recept, dat ik hier niet ga verklappen. Ik zeg alleen maar dat er een hoop zoete dingen inzitten. Ik heb helemaal geen speciale of dure hengels, dat is met goed aas ook niet nodig en verder vis ik met haken zonder weerhaak sinds ik er een keer een in mijn lip heb gekregen. Wat is je ultieme viswens? Ik zou graag eens gaan big game vissen, dat lijkt me prachtig! Dan ga je met een boot echt de oceaan op en jagen op grote vis: tonijn en barracuda. Helaas is dat een beetje kostbaar. Zeevissen heb ik vroeger wel gedaan maar het kost veel tijd want de zee ligt niet om de hoek. We visten dan op schol, wijting en makreel. Op de Grevelingen heb ik eens 214 palingen gevangen en dezelfde dag nog gerookt. Profiteert je werk nog van je hobby? Zeker! In het kader van Pierson Actief ben ik een paar jaar met collega’s en leerlingen gaan vissen bij de Verkadefabriek en soms gaan er wel eens kinderen van collega’s met me mee; die leer ik dan de fijne kneepjes. Het is ook een praktische hobby want in onze werkplaats staan een paar oude hengels, die ik gebruik als telescoopsteel voor moeilijk te bereiken plaatsen op school, die schoongemaakt moeten worden. En verder liggen er in de zomer bij veel collega’s forellen op de barbecue, die ik gevangen en schoongemaakt heb. Maar de enige echte reden, dat ik al zo lang vis, is de rust die je vindt in de natuur, daar doe ik het allemaal voor. Karin Polman

•

6

*Lerarenliefhebberijen

Na gedane arbeid is het goed rusten en wij wilden wel eens weten wat het Piersonpersoneel zoal doet om na het werk de zinnen te verzetten. Cor van Boxtel is als onderhoudsmedewerker al meer dan twintig jaar te vinden op, in en soms ook onder de school maar in zijn vrije tijd is hij het liefst buiten om te vissen op alles wat er in de Bossche wateren rondzwemt.

Pierson bulletin > Lerarenliefhebberijen

Ouderraad

De ouderraad: ook iets voor u?

De ouderraad van het Ds. Pierson College bestaat uit een aantal enthousiaste ouders dat een steentje bij wil dragen aan het reilen en zeilen van de school. Van gevraagd of ongevraagd advies geven, het regelen van participatie door ouders bij schoolactiviteiten tot en met het organiseren van een inhoudelijke thema-avond voor ouders én docenten: de ouderraad is er druk mee. Dit jaar ging de thema-avond van 24 oktober in op social media. Deelnemen aan de ouderraad is inspirerend en dankbaar werk. Wij denken met de schoolleiding mee, vanuit het perspectief van ouder en zonder de speciale verantwoordelijkheid van een medezeggenschapsraad. Wij zijn ook geen individuele belangenbehartiger, maar staan voor het oppikken van signalen bij de ouders. Daarom zijn we bij veel schoolactiviteiten te vinden. Tijdens de ouderavonden organiseren wij rondom de koffie, het oudercafé: een trefpunt voor ouders onderling en voor het verzamelen van de vragen die er leven. Dat is belangrijk en vaak kunnen we daar als ouderraad iets mee. Wij zijn ook actief op de open dag, waarbij wij hand- en spandiensten combineren met zichtbaar en bevraagbaar zijn voor ouders van nieuwe leerlingen. Tenslotte vormen we een groep ouders die elkaar regelmatig spreekt over schoolzaken en die ook regelmatig gevraagd wordt naar hun mening. Dit gaat in een goede sfeer, waar we van te voren niets voor gelezen of geleerd hebben, maar wat we uit onze betrokkenheid als ouder vanzelf kunnen. Doet u mee? De ouders van de ouderraad

7

Het Piersonbulletin gaat digitaal… Voor u ligt het eerste nummer van de twaalfde jaargang van het Piersonbulletin. Een blad voor ouders en leerlingen, dat ook graag gelezen wordt door het personeel. In de voorbije jaren is het blad geëvolueerd van een gekopieerde nieuwsbrief naar een blad in kleur, dat drie keer per jaar verschijnt. Daarin combineren we informatie over activiteiten op school, interviews en columns met achtergrondartikelen over onderwijsontwikkelingen op de Pierson. We hopen zo de verbinding tussen alle betrokkenen te versterken. Het bulletin is ook te vinden op onze website en dat is de reden dat dit het laatste nummer is, dat automatisch meegegeven wordt aan al onze leerlingen. We hebben een aantal ouders en leerlingen bevraagd op het effect van een digitaal Piersonbulletin. Zij gaven aan, dat het meer en meer gewoon wordt om informatie digitaal te zoeken. Ook in het kader van duurzaamheid pleitten ouders ervoor het blad niet aan 2 of 3 leden van hetzelfde gezin mee te geven.

…maar een abonnement blijft ook mogelijk Komende week sturen we u een mail met de vraag of u het blad uitsluitend digitaal wilt lezen. Mocht u het blad niet meer gedrukt willen ontvangen, dan kunt u dit aangeven door een mail te sturen naar [email protected]. We gaan in elk geval maar één exemplaar meegeven per gezin. Het jongste kind zal het blad voortaan mee naar huis nemen. Hoe u het blad ook gaat lezen, wij hopen dat u er blijvend van geniet. Redactie Piersonbulletin

•

Pierson bulletin > Ouderraad

•

De school uit

Je kon een dennennaald op zand horen vallen Elk schooljaar is een nieuw begin. Dat geldt zeker ook voor de leerlingen in havo 4. Het werken in de Tweede Fase met lessen in verschillend samengestelde groepen is anders. En er stromen ook veel nieuwe leerlingen in, vanuit bijvoorbeeld het VMBO. Reden om in de eerste schoolweek ruimte te maken voor kennismaking: met de klas­genoten, met de mentoren en met de verwachtingen voor de havo bovenbouw.

Angelle Bout en Sanne Blankers kwamen vanuit een andere school helemaal nieuw op de Pierson. Meteen in onze eerste schoolweek hadden we 2 dagen een kamp in Overasselt. We gingen met de bus maar zo’n 5 km voordat we er waren moesten we de bus uit en gaan lopen. Het was best warm weer, maar het was wel leuk, want we moesten in tweetallen vragen aan elkaar stellen, om elkaar beter te leren kennen. Na de lunch gingen we allerlei kennismakings-spellen doen. ‘Over de streep’ deden we allebei de dagen een paar keer. En er waren ook allerlei verschillende activiteiten, zoals diskgolfen en high-rope. Na het avondeten kregen we een dansworkshop, dat was erg leuk ook al deed niet iedereen mee. Daarna had je vrije tijd en er was een kampvuur. We mochten zelf weten hoe laat we naar bed gingen. Dat vonden wij een goed idee, want met een vaste bedtijd krijg je toch maar protest. En het was wel zo, dat je de volgende dag gewoon mee moest doen met het programma, ook al ging je pas om 5 uur naar bed. Maar dat waren er maar twee. De volgende dag gingen wij kanoën. Leuk met dat mooie weer, we gingen lopend maar gelukkig mochten we de terugweg steppen: vermoeiend. We hebben elkaar ook complimenten gegeven en dat is natuurlijk altijd leuk. Wie wil nu niet iets positiefs horen? Onze mening is: sommige activiteiten waren wat minder, maar het was een gezellig kamp en wij zijn inmiddels al helemaal thuis op school.

Marga Kaelen is mentor van een havo 4-groep. Ze is heel positief over dit kamp. Centraal in deze tweedaagse kennismaking stond de vraag: Wie ben ik en wat wil ik? In kleine groepjes is gesproken over dromen en ambities. In spelvorm werd aan de hand van vragen als Wat je nog niet van me wist en Het gênantste wat me is overkomen daar dieper op ingegaan. En natuurlijk kwam ook een verder perspectief na de havo in beeld: Weet je al wat je dan gaat doen? Dat leverde soms ontroerende verhalen op. Zo wil Mike prothesemaker worden. Voor 170 mensen vertelde hij dat hij zelf een prothese heeft en wat dat betekent, bijvoorbeeld tijdens het kamp. Tijdens zijn verhaal kon je een dennennaald op het zand horen vallen en het leverde een spontaan applaus op. Ook veel begrip in de dagen erna, toen we gingen kanoën, want zo’n prothese mag niet nat worden. Want behalve serieuze gesprekken hadden we natuurlijk ook tijd voor sport en spel. Wat merk je na zo’n kamp? Het onbekende en onwennige is weg, er is veel meer mix, leerlingen kennen elkaar bij naam. Deze havo 4 is ook een bijzonder leuke groep. We hebben niemand tot de orde hoeven roepen. Een goede en veilige sfeer is voorwaarde om goed te kunnen werken. Van dit kamp gaan we het hele jaar de vruchten plukken. Clo Martens

8

•

Pierson bulletin > De school uit

Blauwe schoenen, musical op 20, 21 en 22 november

Wij gaan dit jaar de musical Blauwe Schoenen opvoeren die op 20, 21 en 22 november te zien is in Perron-3. We zijn met z’n allen nog hard aan het werk met repeteren, kleding passen en blij zijn. De musical zelf is super leuk! Er zitten leuke liedjes in en het verhaal is heel grappig. Daarom hebben we vaak hard gelachen tijdens de repetities. De liedjes zijn dit jaar wel vrij lastig in te studeren, om-

dat er veel verschillende partijen zijn. Daardoor zingt niet iedereen alles mee, dat is niet erg want dat zou teveel zijn. Elke vrijdag hebben we repetitie en dan beginnen we vaak met een leuke opwarming met de hele groep, het is meestal een improvisatieopdracht en daar komen dan de gekste dingen uit. Daarna gaan we in het muzieklokaal bezig met zang. Meestal dansen we met zijn allen ook nog even, waarna we de scenes doorspelen: daar komen dans, zang en acteren allemaal samen. In het begin moet je even in het verhaal van de musical komen, maar daarna is het erg grappig. We gaan met z’n allen iets leuks, grappigs en moois neerzetten! Dus kom allemaal kijken! Klassen 1 en 2 gaan met school naar de middagvoorstellingen. Voor de avondvoorstellingen start de kaartverkoop na de herfstvakantie via Perron-3. Kaarten kosten € 7,50 per stuk. Jelske de Laat en Sophie van Lith

•

Profielwerkstukmarkt Havo 5 Dit schooljaar zijn wij in Havo 5 net even anders gestart met het profielwerkstuk. Onze Havo 5 leerlingen konden op een markt in het OLC (Open Leer Centrum) kiezen uit maar liefst 104 opdrachten, die enthousiast door de diverse docenten/ opdrachtgevers aan de man gebracht werden. Deze opdrachten variëren van echte doe-dingen zoals het organiseren van een Parijsreis, het produceren van het Piersonjournaal, of de organisatie van een alcoholvrij schoolfeest tot de meer traditionele opdrachten in de vorm van een echt werkstuk.

VMBO-T debatteert Ter voorbereiding op het project in schakelweek 2 over de voedselbank, debatteerden de derde en vierde klassen van VMBO-T met elkaar over een aantal prikkelende stellingen over de voedselbank. Elke stelling werd met een filmpje ingeleid, waarna de groepen te horen kregen of ze vóór of tegen de stelling moesten zijn. Hoewel de leerlingen in eerste instantie nog wat tam waren en warm moesten draaien, ging het er in de laatste ronde soms hevig aan toe. Toen mochten ze uitgaan van wat ze zelf vonden.

Waarom zijn er eigenlijk voedselbanken in Nederland? 1 op de 6 huishoudens in Nederland leeft in financieel zwaar weer. Voor deze huishoudens wordt het steeds moeilijker om de dagelijkse boodschappen te betalen. Zo’n 60.000 mensen krijgen wekelijks een pakket aangeboden en deze mensen zijn er maar wat blij mee. Zij moeten namelijk van 2,74 euro per dag rond zien te komen. Met een simpele hoofdmaaltijd kom je al snel aan dat bedrag en dan heb je nog niet eens ontbeten of geluncht.

Behalve de nieuwe onderwerpen, zijn de opdrachten dit jaar nog beter gestructureerd. Zij zijn voorzien van hoofd- en deelvragen en soms zelfs van bepaalde bronsuggesties. Inmiddels zijn de profielwerkstuk middagen in volle gang. Onder de bezielende leiding van Yolanda, onze toezichthoudster in het OLC, studentassistenten en de profielwerkstukbegeleiders werken onze leerlingen op vaste middagen (soms) keihard aan hun profielwerkstuk. Zij hebben tot aan de kerstvakantie de mogelijkheid in deze setting te werken aan hun opdracht. Begin februari zullen zij hun eindresultaat op een avond presenteren aan ouders, docenten en medeleerlingen. Iedereen is bij dezen dan ook van harte uitgenodigd!

Bewustwording De discussiemiddag was een kick off van het voedselbankproject en heeft zeker voor bewustwording onder de leerlingen gezorgd. Ze weten nu waarvoor ze aan de slag gaan en hoe belangrijk het werk van de voedselbank voor veel mensen is. Gedurende de hele tweede periode zullen deze leerlingen producten inzamelen die in de volgende schakelweek in pakketten uitgedeeld zullen worden aan inwoners van de gemeente Den Bosch.

Christine Schellinger, mentor Havo 5

Judith de Weger

9

•

Pierson bulletin > De school uit

•

Cultuurproject St. Jan Iedereen in en rondom Den Bosch is wel bekend met het grote, gotische bouwwerk aan de Parade: de Sint-Janskathedraal. Voor vele leerlingen ook een bekend gebouw, maar waar is zo’n kerk nu eigenlijk voor bedoeld? Wie bezoekt de kerk? Wat vinden mensen in de stad er van? Vragen waarmee de brugklassen zich in de eerste schakelweek bezig hebben gehouden binnen het Project Sint Jan. In groepjes gingen de leerlingen aan de slag met opdrachten in verschillende vakgebieden – geschiedenis, kunst, economie, Engels, levensbeschouwing en Nederlands – die allemaal een andere blik werpen op de kathedraal. Er zijn schilderijen en kostuums gemaakt, Twitter-gedichten en acrosticons opgesteld, foto-verhalen gecomposeerd en mensen geïnterviewd. Naast deze opdrachten hebben de leerlingen ook nog een uitdagende speurtocht gevolgd: ‘Mevrouw, die speurtocht was écht vét moeilijk’.

Op bezoek bij André Kuipers in het GEO-fort

Als extraatje kregen de leerlingen de opdracht, op kosten van de school, een gezonde lunch samen te stellen. Dit leverde uiteraard de nodige discussie op over wat nu wél (appels) en niet (chips) gezond is en wat er nu lekkerder is op je brood (kruidenboter, filet Américain of toch maar gewoon kaas), maar uiteindelijk hebben de leerlingen samen boodschappen gedaan en in of rondom school gepicknickt.

Eind september opende André Kuipers op het GEO-fort in Herwijnen de zaal ‘The Powers of Ten’. Klas A2D was hierbij uitgenodigd. Op het GEO-fort staat alles in het teken van kaarten en navigatie. Voor de opening gingen leerlingen het experiment aan met diverse geo-technieken. Ze raakten gedesoriënteerd in de donkere ondergrondse gang. Ze werden uitgedaagd in het doolhof en werden gefascineerd door kaarten in de Kazerne. Na een dagje GEO-fort weten ze nu hoe een zalm de weg vindt, waarom de noordpool verschuift, hoe een iPhone weet waar je bent en hoe kaarten kunnen liegen. Na de officiële opening gingen de leerlingen in gesprek met André Kuipers over ‘tijd’ en ‘ruimte’. De leerlingen hadden allerlei vragen zoals: als je in de ruimte bent, wat zie je dan van de aarde wat wij niet kunnen zien? Hoe slaap je in de ruimte? En wanneer ga je slapen? Wat is het tijdsverschil tussen hier en het ruimtestation? Waarschijnlijk is er geen tijd, maar hoe weet je dan wanneer je weer terug moet? Ben je niet bang dat het fout gaat en je nooit meer terug kunt naar de aarde? Kortom: het was een bijzondere en zeer leerzame ochtend en niet alleen voor de leerlingen. Bas van Raak, docent aardrijkskunde

•

Behalve dat de leerlingen de Sint Jan goed hebben leren kennen tijdens dit project, hebben ze ook gewerkt aan andere vaardigheden zoals: samenwerken, plannen, ICT-vaardigheden en creativiteit. Bij het ene groepje ging dit beter dan bij het andere en zo nu en dan lieten de verscheidene digitale hulpmiddelen het afweten, maar uiteindelijk hebben alle leerlingen het project af kunnen sluiten met een mooi certificaat. Sommige groepjes deden het zo goed, dat ze zelfs een zilveren of bronzen ster verdienden op hun certificaat! Meike Wouters

10

•

Pierson bulletin > De school uit

Paspoort

PASPOORT

Tip van Benthe ’ focus

je op de dingen die je echt graag wilt bereiken en heb vooral plezier op de weg er naar toe’

Voor veel jongeren is het een droom om goed te kunnen dansen. Benthes goed gevulde prijzenkast laat zien dat je die droom met hard werken en een behoorlijke portie talent waar kunt maken. Benthe: ‘Hiphop betekent voor mij afleiding, doen wat ik leuk vind en dansen is voor mij een manier om me te uiten. Als onderdeel van een team leer ik om samen met anderen een goede prestatie te leveren. De sport vergt veel tijd en dus een goede planning, waarbij we als team rekening met elkaars agenda moeten houden. Doorzettingsvermogen is een belangrijke eigenschap om ver te komen. Als je dingen doet waarin je plezier hebt, wordt het makkelijker om je ergens voor in te zetten, zo is dat ook op school. Geef niet te snel op. Als je ergens aan begint en doorzet, ook als het even tegenzit, kun je daar later alleen maar trots op zijn.’

2013/2014/nov

v an E s ch > Ben the 15 jaar > Atheneum 5 P a s sie voor hip hop

We proudly present:

‘The Pierson Night of the Proms!’ Dinsdagavond 1 oktober vond op onze school de allereerste ‘Night of the Proms’ plaats: ruim 70 leerlingen kregen voor verschillende vakken een diploma uitgereikt. Als eerste kwamen de 8 leerlingen voor Frans DELF naar voren. Zij werden – uiteraard in het Frans – toegesproken door hun docent. Daarna was het tijd voor de 8 leerlingen die het Spaanse Dele examen of het schoolexamen Spaans hadden behaald. Na een muzikaal intermezzo, verzorgd door Evelien Pas, volgden de leerlingen die het Cisco programma bij informatica hebben gevolgd. Van de 7 geslaagde leerlingen waren er 4 met ‘cum laude’! In het bezit van een aanbevelingsbrief van de CEO van Cisco verlieten deze leerlingen het podium om plaats te maken voor de 2 leerlingen die voor hun project de MAS-prijs (Maatschappelijke Stage Prijs) kregen uitgereikt. Na een tweede muzikaal intermezzo was het de beurt aan de uitreiking van de Cambridge diploma’s Engels. Allereerst werden de 30 leerlingen die de keuzemodule ‘First Certificate in English’ in H4 en A4 succesvol hadden afgerond met ‘one-liners’ in het Engels toegesproken. Als laatste kwamen de 15 leerlingen naar voren die het ‘Certificate in Advanced English’ hadden behaald. Deze groep leerlingen kregen na 4 jaren hun verdiende diploma! En dat allemaal, nadat eerder die dag al 52 leerlingen hun Anglia diploma Engels ontvingen. Het was een geslaagde avond, met muziek en een gezellige sfeer. In het bezit van hun diploma, bloemen en een Pierson-vlag werd er door leerlingen, docenten en ouders nog lang nagepraat aan de tafels… foto’s: Peter Flohr

Jeanet van den Heuvel

11

•

Pierson bulletin > De school uit

Cultuurdag: kennis maken met creatieve, eigentijdse activiteiten!

De leerlingen uit de tweede en derde klassen hebben tijdens de cultuurdag op 9 oktober hun creatieve vaardigheden en talenten getoond én verder ontwikkeld. Leerlingen konden zich inschrijven voor verschillende workshops als dansen of een film maken. Ze konden ook met graffiti een eigen tag maken van hun initialen. Met deze dag wil de school leerlingen met diverse, eigentijdse culturele activiteiten in contact laten komen. Ze waren dan ook geen toeschouwers, maar bedenkers, makers en uitvoerders. Onder professionele begeleiding hebben de leerlingen zichzelf én anderen enorm verrast op deze dag. Judith de Weger

Kennismaking met de universiteit Net voor de herfstvakantie mocht ik, met mijn klasgenoten uit 4 VWO een kijkje nemen op de Radboud Universiteit in Nijmegen. In het begin was er een soort inleiding, waarin een aantal studenten werd voorgesteld. Ze deden verschillende studies en zaten in verschillende jaren. Ze vertelden over hun ervaringen, hoe zij precies in deze studie waren terecht gekomen, wat ze daarvoor allemaal hadden gedaan, hoe het was om op kamers te leven en hoe ze nu precies studeren. Ze vertelden een heleboel nieuwe dingen die de meesten leerlingen nog niet wisten. Ook gaven ze veel tips, over hoe je de juiste studie kan kiezen: je moet bijvoorbeeld niet alleen maar op één ding focussen maar goed kijken naar wat voor studies er allemaal zijn. Na de inleiding was er een rondleiding over het universiteitsterrein. Ikzelf

had wel gedacht dat het groot zou zijn, maar deze grootte had ik nooit verwacht. Het hele gebied is ongeveer 1 vierkante kilometer groot, oftewel: ongeveer 100 voetbalvelden. Er zijn collegezalen, bibliotheken, studieruimtes, practicum­ lokalen en ontspanruimtes zoals horecaplekken en terrassen. In de inleiding vergeleken ze het starten op een universiteit met de overstap van basisschool naar middelbare school, zelf verwacht ik dat deze stap net iets groter gaat worden. Ook verbaasde ik me erover hoeveel extra dingen je nog kunt doen. Zo zijn er bijvoorbeeld sportvelden waar je meer dan 70 sporten kunt beoefenen. En er zijn heel veel culturele programma’s: Live muziek, films, exposities en ook festivals. Verder waren er in het schooljaar 2012/2013 een stuk of 60 verschillende specialisatiemogelijkheden. Na de rondleiding volgden we het keuzeonderdeel waar we ons voor hadden ingeschreven. Ik was ingedeeld bij de workshop 'vrije wil bestaat niet'. Daar hadden we het over rolverdelingen: hoe komt het dat je je anders gedraagt naar

•

een leraar dan naar je ouders of naar je vrienden? En waarom is dit zo? Later speelden we een rollenspel, waarin anderen op een bepaalde manier op je moesten reageren. Ze moesten bijvoorbeeld alles leuk vinden wat jij ook leuk vond of je juist helemaal negeren. Zo kwam je erachter dat je in het echt ook een rol toegediend kunt krijgen. We hebben er aan het einde over nagepraat. Ik vond dit een goed keuzeonderdeel: je werd echt aan het denken gezet. Al met al vond ik het een redelijk leerzame dag. Het was wel goed om te zien hoe de universitaire wereld eruit ziet. Ook werd het heel duidelijk dat je echt goed moet kijken wat voor studies er überhaupt zijn. Het leek op een open dag van een middelbare school, zoals je die in groep 8 bezocht maar nu dan weer een stapje verder. Het was een kennismaking met een toekomstige wereld, waarmee we de komende jaren nog wel meer bezig zullen zijn. Judith Kuyt, A4

12

•

Pierson bulletin > De school uit

foto: Peter Flohr

Ouwe rot, jonge hond

De koolmezen van biologie Ze schelen 21 jaar in leeftijd en 16 jaar in ervaring, maar bij aanvang van ons interview is er onderling wat discussie over de titel van deze rubriek. Docenten biologie Bert-Jan Schobers en Wouter Vrouwenvelder voelen zich niet echt aangesproken als het om een ouwe hond of een jonge rot gaat. Hoe ze dan wel genoemd willen worden? Dat vertellen ze u graag zelf. Wouter Vrouwenvelder, voor het gemak de jonge hond in dit verhaal, vond biologie altijd al leuk op school. En hoewel hij in eerste instantie de richting van de pathologie het leukst vond en koos voor een studie verpleegkunde, kwam hij er snel achter dat de diertjes en de plantjes toch interessanter waren. Zo koos hij een jaar later voor de lerarenopleiding biologie en specialiseerde hij zich in het veldwerk. Bert-Jan Schobers vond zijn biologielessen op de middelbare school niet echt inspirerend. Gelukkig vond hij de biologie zelf wél interessant en kwam hij er achter dat je met zelf dingen onderzoeken een heel eind kunt komen. Hij koos uiteindelijk voor een studie natuurwetenschappen. Hier kon hij naar hartenlust onderzoeken. De biologielessen op school hebben ook een onderzoekend karakter. B-J. Schobers: ‘We werken vanuit de concept-context methode. Dat betekent dat biologische kennis aangeboden wordt in contexten. Een artikel over de griepprik kan zo een uitgangspunt zijn om over thema’s als ziekteverwekkers en afweersystemen te leren. We werken vanuit een voorbeeld naar een begrip toe en laten leerlingen meer zelf onderzoeken. Als je ze een concreet voorbeeld geeft waaraan je een begrip kunt koppelen, dan wordt het grijpbaar en onthouden ze dat ook veel beter!’

13

B-J. Schobers en W. Vrouwenvelder hebben samen het veldwerkproject ‘Het vleugelbos’ opgezet. Het heeft zijn naam te danken aan de vorm van het onderzoeksgebied, een vleugel. W. Vrouwenvelder: ‘Toen we naar de plattegrond van dit gebied keken, zagen we meteen een vleugel. Het gebied biedt ruimte voor vegetatie onderzoek. Het is een uniek stukje land, vlak bij de school en het is heel divers. Met allemaal kleine biotoopjes bij elkaar. Een van onze leerlingen heeft dit gebied inmiddels ook op google maps vermeld onder de naam ‘Vleugelbos’. Het is nu wachten op een telefoontje van de gemeente: gaat die deze naam oppikken?’ Zijn er verschillen? De heren zijn het met elkaar eens. Wouter is de jonge enthousiasteling binnen de sectie. Hij heeft altijd heel veel ideeën en duikt het liefst heel de diep de stof in. BertJan kadert dit goed in en maakt de ideeën behapbaar. Wouter is volgens Bert-Jan toegankelijker naar leerlingen, wellicht ook omdat hij jonger is. Bert-Jan is graag wat terughoudender. Ze lijken wel wat op de koolmees. Daarvan bestaan ook twee soorten: de lefgozer en de kat-uit-de-boom-kijker. Deze koolmezen ontwikkelen zich op een heel verschillende manier en vullen elkaar perfect aan. En hoe zit het nu met die rot en die hond? ‘Die (ouwe) rot in dit verhaal is misschien nog wel progressiever dan ik’, besluit Wouter Vrouwenvelder. ‘Want meestal zijn de (jonge) honden op ICT-gebied veel verder, maar in dit geval pik ik ook veel van Bert-Jan Schobers op’.

Judith de Weger

Pierson bulletin > Ouwe rot, jonge hond

•

In beeld

Op brugklaskamp Alle leerlingen starten hun Piersoncarrière met het brugklaskamp. Ze gaan op pad in de Drunense duinen en spelen een carrousel met onder andere babyfoto’s raden, agenda’s versieren, kalenders maken en namenspelletjes. Ze zijn actief in een zeskamp, het chaosspel en op de discoavond. Zo leren de klassen elkaar en hun begeleiders goed kennen. Een impressie in woord (Meike Wouters, mentor B1) en beeld (Wouter Vrouwenvelder). Op herhaling Behalve docenten gaan er als extra begeleiding ook bovenbouwleerlingen mee. Judith Kuyt uit Atheneum 4 was er een van. Aan mijn eigen brugklaskamp heb ik goede herinneringen. En toen vóór de zomervakantie een vriendin van mij vroeg om mee begeleider te worden op brugklaskamp, leek me dat echt superleuk om te doen: dus wij schreven ons in. Gelukkig werden we uitgekozen om mee te helpen. Aan het begin moesten we de namen leren. Ik heb medelijden gekregen met de leraren die nog meer namen moeten leren… Ik had er echt moeite mee! De kinderen vonden het meteen leuk dat we er waren en ze stelden allerlei vragen: in welke klas we zaten, hoe we de school vonden en wat de aardigste leraren waren. Ik denk dat het wel goed is voor kinderen uit de eerste klas om wat contact hebben met leerlingen uit hogere klassen. Zo kunnen ze zich meer thuis voelen. Ik hoop dan ook dat het zo heeft gewerkt. Het waren echt superleuke dagen, ik heb heel veel gelachen. In de eerste ben ik naar dezelfde locatie geweest en er kwamen weer een heleboel dingen naar boven: hoe de speeltuin eruit zag en hoe de slaapzalen waren. Maar het allerleukste van die 2 dagen beleef ik nu nog wel eens op de gangen. Als ik de kinderen zie die wij moesten begeleiden, dan herkennen ze me en kun je aan ze kan zien dat ze het leuk vonden dat ik mee op kamp was. Kortom: ik kan iedereen, ook als niet-brugklasser, het brugklaskamp aanraden!

14

Pierson bulletin > In beeld

Foto’s: Wouter Vrouwenvelder Tekst: Meike Wouters Fotostrip: Bureau Gurk

Zijn we er bijna? Mijn voeten doen zo’n pijn! (na één kilometer lopen)

Ha! Meisjes zijn veel sterker dan jongens!

Wat moet ik nog meer op mijn verjaardagskalender zetten?… Je verjaardag?

Je mag bij dit spel een klasgenoot NEE, JE MAG met een krant aantikken HEM NIET TIEN KEER MET EEN KRANT SLAAN.

Moet ik nou nog in de douche? Ik ben net op de zeepbaan geweest, ik ben al helemaal schoon.

MENEER MENEER MENEER IK BEN HET BOS IN GEWEEST EN TOEN BEN IK BETRAPT DOOR DE BOSWACHTERS EN TOEN MOEST IK MIJN KAARTJE AFGEVEN EN TOEN BEN IK HEEL HARD WEGGEREND EN NOU HEB IK MIJN KAARTJE NOG GOED HÈ MENEER?!

Die stormbaan is veel moeilijker dan hij eruit ziet...

Waarom heet dit eigenlijk het chaosspel? (vijf minuten later) Oh, nou snap ik het...

15

Whoa, wat had jij veel haar als baby!

Pierson bulletin > In beeld

De achterkant

Alfamannen, bètablokkers en gammastralen Mijn eigen middelbare school kende vroeger het ongedeeld vwo: er werd geen onderscheid gemaakt tussen atheneum en gymnasium en in de bovenbouw kon je alle vakken kiezen die je maar wilde, als de roostermaker er maar niet gillend gek van werd, dat was de enige voorwaarde. Verboden combinaties bestonden niet, Nederlands en Engels waren verplicht maar voor de rest mocht je lekker winkelen. De bèta’s kozen exact en baalden van die verplichte talen, de alfa’s deden juist zoveel mogelijk talen (zes maar liefst) en gammamensen met een pretpakket deden per definitie gewoon zo min mogelijk. We hielden geen rekening met de vraag of de samenstelling van je vakkenpakket wel verstandig was bij een vervolgopleiding maar daar mocht je toen nog twintig jaar over doen met volledig behoud van studiefinanciering dus dat vonden we allemaal niet zo interessant. Nu kiezen leerlingen hun profiel of sector al in de derde klas en die keuze is al lang niet meer zo vrijblijvend als vroeger met al die langstudeerboetes en bindende studieadviezen bij vervolgopleidingen. In mijn Atheneum 4-mentorgroep zitten dit jaar 13 meisjes die hard werken voor hun NT- of NG-profiel: zeg maar de ouderwetse bètablokkers. De helft daarvan (ongeveer een kwart van de totale groep!) ambieert een carrière in de geneeskunde, waarin bètablokkers bekend staan als middelen, die een gunstig effect hebben op de doorbloeding. Een paar weken geleden mocht ik proefondervindelijk vaststellen, dat sommige artsen wel wat doorbloeding kunnen gebruiken: ik moest in het weekend met een zieke dochter naar de dienstdoende huisarts. Hij had de omgangsvormen van Ma Flodder met een slecht humeur en er overduidelijk geen zin in om op een vrije zondag zijn Hippocratische eed wat op te poetsen. Het leek wel een vegetariër die uit principe nooit vlees eet, behalve tijdens maaltijden. Van de meisjes in mijn men-

torgroep kan ik nu al zeggen, dat zij uit een heel ander artsenhout gesneden zijn en niet alleen door de week maar 24/7. De jongens in mijn groep zijn ook bijna allemaal bètablokkers maar hebben een ander doel voor ogen: zij willen de kant van het management op, baas worden, directeur zijn, maakt niet uit van wat. In dat opzicht zijn het meer gammastralen dan bètajongens: snel doordringen tot de top en als het even kan de gammavakken economie en M&O in het profiel. Op het gevaar af te generaliseren, is het wel grappig om te zien, dat de meisjes daar niet zo om lijken te malen; ze willen ‘gewoon’ dokter worden, geen geneesheer-directeur (en al helemaal geen ‘directrice’ want die vind je alleen nog maar bij jeugdgevangenissen, kostscholen en tuchthuizen. Wat is er toch met dat woord gebeurd?). De overheid probeert al jarenlang meisjes meer in de bètarichting te duwen (‘een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’, ’kies exact, kies een studie met perspectief’) en deels is dat wel gelukt. In elk geval zijn meer meisjes gaan studeren, ze halen hogere cijfers en ronden hun studie sneller af dan jongens. Ze vormen de meerderheid op medische faculteiten, in het onderwijs en maken een flinke inhaalslag in de rechtspraak. Het nature-nurture-debat mag nu haar tanden stukbijten op de vraag waarom meisjes na die studie toch weer een geheel eigen keuze maken en het glazen plafond laten voor wat het is. Het alfamannetje in mijn groep heeft overigens een gammaprofiel en met alle bèta’s in mijn groep vormen ze nu samen toch een mooi alfabet. Ikzelf had vroeger een pretpakket en mag nu dit PiersonABC gaan begeleiden dit schooljaar. Mooi toch? Karin Polman

16

•

Pierson bulletin > De achterkant