Noorwegen
Evje og Hornnes
Je hebt als commissie een plan, en denkt dat zoiets best wel kan,Hoge kosten, dat stond wel vast, Noorwegen, toch weer afgelast! Maar, er hadden veel mensen zin, en was de commissie er weer voor in,Paul McGormick wordt dan onze gids, als er voldoende klanten zijn en mits! Per 1 september zouden we gaan, er bleek heel wat op het programma te staan, Noorwegen heeft veel, heel veel mineralen, dus die gaan wij samen halen! We naar de Missiepost in Gautestad, geen alcohol, dat was me wat, Dus iedereen veel flessen mee, vooral vol ‘bronwater’ en ‘koude thee’! Eenmaal daar, het eten stond helemaal klaar, piepers, vlees of vis en veel wortels, lekker gaar. Benny reed goed en had heel wat bier, dus elke avond was er al veel plezier! Waar het, zoals altijd, weer mee begon, was een ‘vette’ puzzel van ons aller Ton. Ook vergaten wij de gebruikte koffie niet, de munten werden verzameld: door Riet! Mineralen? Wat vonden wij er niet, epidoot, granaten en veel magnetiet, Cordieriet, thuliet, goud in de pan en rutiel, fluoriet, veldspaat, amazoniet, ieder zijn stiel! Een landschap, bergen, meren, oh wat mooi, bevers, een eland en echt niet in een kooi. Even naar Kristiansand om wat te winkelen, en vervolgens de bus vol glazen die rinkelen! Dit alles dank zij Ton en Riet, ook Jurgen vergeten wij niet, Daarom heel veel dank namens ons allen, en…Ierland zal ons ook zeker bevallen!
Zondag 1 en maandag 2 september 2002 In de ochtend van zondag 1 september vertrekken 41 deelnemers vanaf de opstapplaatsen Zwijndrecht, Den Haag, Nieuwegein en Hengelo voor een 12-daagse reis naar Noorwegen. Deze excursie is georganiseerd en voorbereid door Riet en Ton Bouwman. De chauffeur op deze reis is de voor velen bekende Benny van de firma Muys uit Rucphen. Hij zal ons weer veilig brengen waar we zijn moeten. Als de laatste deelnemers in Hengelo zijn ingestapt, worden we verrast met een keurig uitgevoerde reisgids, samengesteld door Jan Witkam, met hoofdstukjes over de geschiedenis van Noorwegen, de flora en de fauna, het klimaat, het ontstaan van de fjorden en over het plaatsje Evje, ons reisdoel. Nauwelijks meer een verrassing te noemen is de uitreiking van een puzzel, gemaakt door Ton als tijdverdrijf en tot vermaak – dit is een zeer gewaardeerde traditie geworden tijdens de buitenlandse excursies. Dat de puzzels in de loop van de tijd gemakkelijker zijn geworden, is bezijden de waarheid. De winnaar van de cryptische omschrijvingen van voorwerpen in de keuken had een score van 20 goed van de 26 vragen. Volgens Ton een teleurstellend resultaat, gezien het intellect van het gezelschap. Na enkele stops onderweg komen we via Bremen en Hamburg keurig op tijd (half zes) aan bij het overnachtingshotel in Tarp, bij de Duits-Deense grens. Na een goed driegangendiner en een korte wandeling door het dorpje, gaan de meesten op tijd naar bed. De volgende morgen is het vroeg dag, we vertrekken om zes uur ’s morgens, hetgeen nodig is omdat we bijtijds bij de veerboot moeten zijn. Gezien het vroege uur worden de ontbijten en de lunchpakketten in de bus uitgereikt. Op weg naar Frederikshaven, de vertrekplaats van de veerboot, worden we weer verblijd met een puzzel van Ton, dit keer een 24-tal op te lossen rebussen; een ware hersenkraker!! In Frederikshaven gaan we aan boord van de veerboot ‘Peter Wessels’ van de Noorse maatschappij Color Line, nadat iedereen zijn op naam gestelde ‘boarding card’ in ontvangst heeft genomen. Precies op tijd vertrekken we naar Larvik. Een zonovergoten overtocht van zes en half uur bij een gladde zee. Op het zonnedek van de 10-deks hoge veerboot hebben velen van het gezelschap van de overtocht genoten. Na aankomst in Larvik halfzeven ’s avonds zonder enige douanecontrole, hebben we nog 200 km voor de boeg naar ons verblijfhotel in Gautestad. Een vakantie- en missiehuis, uniek gelegen in een prachtig ongerept natuurgebied. Na een goed diner gaat men vermoeid maar tevreden naar zijn kamer om lekker te gaan slapen. Roelof en Nora
Dinsdag 3 september 2002 Fantastisch, zo’n openbaring als de gordijnen worden geopend, wat een uitzicht! Ontbijt om 9 uur en wat een ontbijt! Voor de meesten is het de eerste Noorse keer, dus alles proeven. Van een merkwaardige karamelkaas en verschillende soorten haring tot garnalen in een soort mayonaise is het uitgebreid en zeer smakelijk.
Na de lange rit van gisteren beginnen wij rustig. Wij maken kennis met de gids Paul, een Engelsman die al dertig jaar in Noorwegen woont. Hij brengt ons eerst naar de ‘Mineralsti’, een mineraalpad waar wij verschillende mijnen bezoeken. Zeer interessant is het gebied waar rond 50 van de totaal 102 mogelijke elementen zijn gevonden. Volgens Paul is het waarschijnlijk dat het een meteoorinslag is, gezien de variëteiten van de sulfiden en de geochemie van de massa. Onder andere veldspaat, amazoniet, kwarts, granaat, mica en pyriet worden gevonden. Na het lunchpakket (zelf gemaakt tijdens het ontbijt), brengt Paul ons naar een nikkelmijn. Deze mijn was, tot hij werd gesloten in 1946, de grootste van Noord-Europa. Het erts bevat 1½% Ni en rond 3 miljoen erts is gebruikt voor 22,00 ton zuiver nikkel. Dit gaf Evje een belangrijke status, een spoorlijn voor deze mijn werd gebouwd vanuit Kristiansand. Een aantal van ons gaat als eerste naar de mijn, waar een enthousiaste man (van wie zijn hele familie in de mijn heeft gewerkt) de mijn heeft heropend. Hij heeft plannen om de mijn meer bereikbaar te maken. Na een korte trip naar Evje om geld te halen in een kleine winkel, gaan wij om halfzeven eten: zalm, aardappelen, peentjes en een ijsmousse-toetje na. De meeste mensen zijn vrij moe en besloot om buiten te gaan zitten en te genieten van de warme zomeravond, totdat het fris genoeg is om de gezellige avond verder in de zitkamer voort te zetten. Pam en Stephen Russell
Woensdag 4 september 2002 Onze gids, Paul McGormick, leidt ons eerst naar wat eens een kopermijn was in Hamre. Links van de weg, steil de berg op, heeft deze mijn gelegen. Enkele enthousiastelingen zijn ook echt op de plek geweest na een zware klim! Aan de andere zijde van de weg liggen nog storthopen aan de rand van het meer, met ertsresten en gesteente. Het kopererts zelf is chalcosien, Cu2S, een best wel rijk kopererts, ware het niet dat er toch wat meer gesteente was dan erts. De vindplaats bevatte 6% koper. De brokken erts werden in bakjes, hangende aan een staalkabel, over de weg naar de rand van het meer vervoerd. De staalkabelresten hebben wij zien liggen. Omdat het erts, dat is blijven liggen, gedurende vele jaren bloot stond aan de weersinvloeden, zijn er secundaire mineralen gevormd. Wij vinden er daarom vooral malachiet, CuCO 3.Cu(OH)2. Onderweg vallen ons kleine paaltjes op, met bovenop een schijfje met tekst en cijfers. Paul legt uit, dat het om boundarymarks oftewel grenspaaltjes gaat. Later blijkt dat de grens tussen rijksweggebied en het grondbezit van de boeren ermee wordt aangegeven. De volgende plek moet het helemaal worden. Jurgen heeft iedereen al telefonisch benaderd, we gaan goud zoeken met behulp van een goudpan. Laarzen en korte broek aanbevolen en de tocht gaat per kano. Als Paul onze groep aanschouwt, wordt de kanotocht een busrit met Benny, maar de laarzen en pannen gaan mee: woks, braadsleden, een chroomkleurige, vierkante schoonheid van Joop Molier en warempel, enkele echte goudzoekerspannen. De betrokken beek is lekker ruig. Het water ruist tussen de grote en kleinere keien door. Jan Hasperhoven weet dat in zo’n stroom met keien een pomp nodig is. Een zuigbuis, bestaande uit een stuk PVC-pijp met daarin een zuiger van een halve tennisbal en een stalen beschermrand aan de onderzijde. Een omgekeerde fietspomp dus. Paul heeft er ook één mee en hij heeft zelfs een zeef om op de goudwok of goudpan te leggen. Het is onvoorstelbaar, maar de pomp zuigt zelfs stenen van 4 cm mee omhoog. De inhoud wordt direct boven de zeef gelost en de kleinere fractie gaat de pan in. Het wordt ons goed gedemonstreerd en iedereen houdt wel wat zwaardere mineralen als zandkorrels over: voornamelijk magnetiet en granaat. Goud vinden is wat moeilijker, daar moet je toch wel wat weken mee bezig zijn, volgens Paul. Maar dat mag de pret niet drukken. Iedereen is enthousiast over het feit, dat we nu eens zelf deze gereedschappen kunnen gebruiken. En dat in een werkelijk schitterende omgeving. De actiefoto is gemaakt door Rob Visser. Van jullie ouwe trouwe Rob!
Donderdag 5 september 2002 Zoals gebruikelijk start Benny om 7.00 uur de bus om hem warm te laten lopen; ondertussen drinkt hij alvast een bekertje koffie om wakker te worden. Soms krijgt hij al bezoek van andere vroege vogels. Om 7.30 uur loopt de wekker af, dus douchen, aankleden en om 9.00 uur aan het ontbijt. Dat is een drukte van belang: veertig mensen die moeten ontbijten en een lunchpakket klaarmaken. Vandaag voor de verandering kleine broodjes, dus een paar meer klaarmaken. Er zijn er genoeg en er zijn veel lekkere dingen om erop te doen. Dan de spullen verzamelen en de bus in. Om 9.45 uur vertrekt de bus. We rijden nog even langs de kerk om Piet op te pikken en naar Evje om nog even de kaarten voor familie en bekenden op de bus te doen. Dan echt op weg (10.45 uur) richting Arendal. Bij de Froland commune moet gids Paul nog even precies de weg vragen bij de plaatselijke VVV. Dit is een mooie gelegenheid voor de rokers om even de benen te strekken. Er worden ook folders verzameld voor bijna de hele bus, zodat iedereen wat te lezen heeft. De koffie en chocolade vinden gretig aftrek en er wordt uitleg gegeven wat er die dag zoal gevonden kan worden in de ijzermijn Braastad. Het laatste stukje moet Paul nog even ter plaatse informeren waar de ijzermijn precies is. Met de bus een smal paadje op, dat gaat maar net tussen de bomen door en als iedereen uit de bus is, zoeken in de storthopen van de oude ijzermijn. Even valt er wat regen, maar daarna is het weer lekker zonnig. Er worden leuke mineralen gevonden, zoals magnetiet, pyroksin en epidoot. Tussendoor wordt er geluncht en wat gedronken. Om 14.40 uur vertrekt de bus weer naar de volgende zoekplaats. Dit is een parkeerplaats langs de weg bij Risør commune. Onderaan het talud van de weg langs het water kunnen granaten worden gevonden. Er zijn er wel veel, maar de meeste zijn verweerd, dus niet zo mooi. Om 16.00 uur wordt het vertreksein gegeven en vertrekt de bus richting de missiepost. Onderweg zien we nog een mooie waterval. Bij de missiepost aangekomen, kan iedereen zich snel opfrissen, want om 18.30 uur staat het avondeten klaar. Vandaag staan er rauwe geraspte wortels met gebakken uien, gekookte aardappelen en vissticks op het menu. Daarna mokkapudding met karamelsaus en als laatste koffie toe. ‘s Avonds is de gebruikelijke klaverjasploeg actief en wordt er onder het genot van een kopje koffie en een drankje nagepraat over wat er die dag allemaal beleefd is. Corrie en Ruud
Vrijdag 6 september 2002 Zoals elke dag, hebben we weer heerlijk ontbeten. Vandaag gaan we richting Hovden. Benny parkeert de bus bij een waterpompstation (het einde van de weg). Vanaf hier is het nog 400 meter lopen, en bij deze gids is 400 meter ook echt 400 meter. (We hebben wel eens anders meegemaakt.) Aangekomen bij het water is het uitzicht schitterend, maar eigenlijk is iedereen in eerste instantie alleen maar geïnteresseerd in wat er tussen de keien te vinden is aan mooie mineralen. En mooi zijn ze: oranje (ja, echt oranje) calciet, thuliet (rood en roze), mooie slijpbare epidoot (Jan Witkam heeft schitterende heldergroene kristallen gevonden), fluoriet en bergkristallen. We hebben het gerucht gehoord dat er ook hematiet is gevonden. Of dit zo is, horen we op de reünie wellicht nog wel. Na een lange en mooie rit terug, hebben we ’s avonds weer heerlijk gegeten. Onderweg vragen velen zich reeds af of het vis of vlees wordt. Niets van dit alles, het wordt kip. Een heerlijke afsluiting van de zesde dag. Loes en Joop
Zaterdag 7 september 2002 Om 9.00 uur is het ontbijt, het ziet er iedere ochtend zeer goed uit, voor elk wat wils. Kwart voor tien vertrek met de bus naar de mijnstreek Iveland. Bij de eerste stop zoeken we naar veldspaat in een rotswand langs de weg. Bij de tweede stop zoeken we magnetiet (dat zwarte in die rode rondjes). Daarna naar het stenenmuseum, dat helaas gesloten is. Maar midden op het plein liggen ook hele brokken steen, dus daar ook maar even tussen zoeken. Dan op weg naar de Heia granaatgroeve in Haávesstad. Daar aangekomen worden we met een trekker met een boerenkar erachter in twee groepen naar boven gebracht. Op de kar zijn banken aangebracht en er staan ook klapstoeltjes. Gerard Falstar ondervindt aan den lijve wat klapstoeltjes betekent, dus dat is lachen geblazen. In de groeve aangekomen wordt er weer volop gehakt en gehamerd op zoek naar granaat. Er wordt ook mooie clevelandiet gevonden. Warja heeft de vondst van de dag, een heel mooi stuk met drie grote granaten. Om ongeveer half vier brengt de boerenkar ons weer terug naar de bus. We gaan rechtstreeks naar het missiehuis, waar wij rond vijf uur aankomen. We hebben dus nog ruim de tijd om ons op te frissen en de stenen in te pakken. Om halfzeven is het diner, wat weer uitstekend is verzorgd en erg goed smaakt. ‘s Avonds spelen we nog een erg leuk spel dat Beetle heet, verzorgd door Pam en Steven. Riet Bouwman is met 100 punten de winnares. De vrolijke noot komt van Tiny met haar accordeon. Om twaalf uur wordt het stil in het missiehuis. Dit is weer een heel geslaagde dag. Jannie en Trijnie
Zondag 8 september 2002 Na het ontbijt gaan we om 9.51 uur richting Arendal. We moeten ongeveer 26 km verderop zijn, want daar zijn ze bezig met het aanleggen van een weg, waarbij het nodige gesprongen en verplaatst moet worden, dus net wat voor ons. De eerste stukken worden snel gevonden, zoals zonnesteen, toermalijn, blauwe calciet, colloziet, bioptiet, codoziet en rutiel. Het weer is, zoals het hoort, zonnig en warm, en je hoort niemand klagen over de vondsten, want iedereen heeft zijn zakken vol en loopt te sjouwen naar de bus. De terugreis wordt aangevangen, want ‘s avonds moeten we op elandenjacht. Om 20.00 uur vertrekken we naar de witte kerk, waar Olaf Heset ons zal gidsen naar de plaats waar de kans om ze te zien het grootst is. Gewapend met een schijnwerper met de bus op pad, na een toelichting van Olaf wat er zoal voorkomt in de bossen, zoals vossen, wolven, bevers, herten en dan natuurlijk elanden die behoorlijk groot kunnen worden, zo’n 100 tot 400 kg een stier. Omdat het nachtdieren zijn, zijn we aan de vroege kant. We moeten goed zoeken om er uiteindelijk dan toch één te vinden, maar hij staat wel erg ver weg. Op de terugtocht zien we nog een paar herten. Benny speelt voor Wortelboer en laat de bus stilvallen. We hebben geen diesel meer, dus moeten we de bus over de bult van de weg duwen, dan doet hij het wel weer. Dat is ook zo, we komen nog net thuis op het restje diesel van ongeveer 500 liter! We hebben dus voor joker geduwd! Zo komt om 23.30 uur een eind aan deze bewogen dag. Christien en Henk
Maandag 9 september 2002 Om 9.00 uur hebben we weer een heerlijk ontbijt gehad en onze lunchpakketjes ingepakt. Het is stralend weer, wat willen we nog meer. Om 10.00 uur gaan we allemaal in de bus, op weg naar Evje, naar Og Hornnes Museum ‘Fennefoss’. Er wordt uitleg gegeven over de mijnen in de omgeving, enzovoorts, enfin, het is een gebed zonder eind. In een schattig huisje van drie verdiepingen liggen schitterende mineralen en kristallen. Ook mineralen die wij zelf gevonden hebben, liggen er bij. Maar wij zijn best trots op onze zelf gevonden stenen, of niet soms? Na een busreis van 119 km komen we bij een fjord met witte kwarts en hele mooie aktinolietnaalden. Henk en Steven doen hun best met doorslaan van grote brokken, zodat iedereen een paar mooie stukken heeft. En in de zon schittert het prachtig, het is zo apart, met zoveel verschillende kristalvormen. Het is onze laatste zoekplaats en om half vier rijden we weer voldaan weg met de bus. Paul is een geweldige gids, hij helpt ons overal mee. En we hebben nog geen reis gehad, waar we zó dicht met de bus bij de groeves konden komen. Erg prettig voor de ouderen (ook voor de jongeren) om terug te lopen met een zware tas met mineralen. Met vooral ook dank aan onze chauffeur Benny, hij is nergens te beroerd voor, en is voor ons een fantastische chauffeur. Als we hem horen lachen, weten we al dat hij ons in de maling neemt. Op de terugweg nog even winkelen in Evje. Om zes uur zijn we weer op onze missiepost. Snel de stenen uit de bus, wassen en omkleden, want om halfzeven is het avondeten. Zoals elke dag, is het weer heerlijk. Om half acht hebben we een bespreking over alle mineralen die we hebben gevonden en de vindplaatsen ervan, en ieder heeft z’n mooiste stuk meegenomen. Paul wordt bedankt voor alles wat hij voor ons heeft gedaan. Na even gezellig onder elkaar, gaan we naar onze kamer, om de stenen in te pakken. Het is weer een fijne dag geweest. Tiny Ooijevaar
Dinsdag 10 september 2002 Voor vandaag staat er een bezoek aan Kristiansand op het programma, een rit van ruim een uur. Kristiansand is een provinciehoofdstad aan de monding van de Otra in het Skagerak. De rit door het dal is weer kenmerkend voor onze beleving met Noorwegen, de prachtige natuur met watervalletjes en steile wanden, de schapen met hun belletjes, wat een rust! In Kristiansand aangekomen krijgen we anderhalf uur de tijd om in het stadje aan de kust rond te wandelen. Een mooie, ruim opgezette stad met leuke winkels en kleine parkjes. De juwelierswinkels hebben veel aandacht met hun sierstenen. Je kunt zien dat deze ijsvrije haven van belang is voor de visserij, alsmede voor de uitvoer van hout en natuurlijk de veerdiensten. Hiervandaan vertrekt morgen onze boot naar Denemarken. Op de terugweg doen we nog een mineralenwinkel aan, maar die is helaas gesloten. De volgende stop is bij het beroemde Setestal Mineral Park. Hier wordt in een nagebootste mijnomgeving in ondergrondse holen een verbijsterend mooie collectie mineralen uit Noorwegen en de rest van de wereld tentoongesteld. Met recht museumstukken. Hierna worden we verplicht door de winkel naar buiten geleid. In de winkel worden stukken aktinoliet, die we gisteren zelf bij kilo’s vonden, aangeboden (kleine stukken) voor 100 Nok! We gaan ook nog even langs bij de steinliperi, maar ook deze is gesloten, we zijn duidelijk buiten het hoogseizoen. Om 15.00 uur zijn we weer terug bij het missiehuis, zodat we onze spullen kunnen pakken en de bus weer vakkundig kunnen volstouwen. Dan vroeg eten en vroeg naar bed, morgen weer een erg vroege dag. Mikkel Suijker en Fred Otto
Woensdag 11 en donderdag 12 september 2002 Verslag van de laatste twee dagen van de reis naar Noorwegen. De tijd van opstaan is door ons vastgesteld op vier uur, dus buiten roetje donker, maar we moeten om vijf uur ontbijten. Om kwart voor zes is dat ten einde en klimt iedereen in de bus. Om zeven uur komen wij aan in Kristiansand en wat ons eerder niet lukte, lukt nu, namelijk het opzoeken van elanden in het donker. Twee dagen eerder voldeed de meegenomen schijnwerper goed, zodat we op de heenweg één eland hebben gezien en op de terugweg weer één (dezelfde). Maar in Kristiansand zien we een eland in volle glorie en daglicht. Hij loopt wat heen en weer op het kerkhof, en gaat daarna naar een muur waarvan wij denken dat hij daar nooit overheen komt. Maar geen moeite, een sprongetje en hij staat voor ons op de weg en steekt verder over om in het bos te verdwijnen. Wij rijden verder naar de haven, waar zojuist Christian 4 aanmeert. De vertrektijd is 8.15 uur, de landing is om 12.55 uur in Hirtshals, toch nog ongeveer vierenhalf uur varen. Deze tijd wordt doorgebracht met rondkijken en koffie drinken, eventueel brood eten daar waar het niet mag en gokken aan de eenarmige bandieten in de hoop miljonair te worden. Nou, mooi niet dus. Na
aankomst van de boot en demarcatie rijden we via Frederikshaven over de rijksweg die in de lengte Denemarken doorsnijdt naar Skanderborg en dan de grens over naar Tarp, onze slaapplaats. Onderweg passeren wij nog een transport lange en dikke pijpen, richting grens. De passages van grenzen gaat tegenwoordig in de westerse landen zonder moeilijkheden, en wij passeren deze om 17.20 uur. Twintig minuten later zijn wij in Tarp. Om 18.30 uur is het etenstijd en om 10.00 uur liggen de meesten onder de wol. De laatste dag Om acht uur is de ontbijttafel weer goed bezet en is de laatste dag van onze prachtige vakantie jammer genoeg aangebroken. Een ieder kan er aan denken, hoe de dagen die gaan volgen eruit zullen gaan zien, zonder de fijne mensen van deze vakantie in Noorwegen. We vertrekken om negen uur en de eerste stop is al om 9.30 uur, want de bus krijgt ook dorst. Om half elf verkeersopstopping door een aanrijding, die om elf uur weer opgelost is. Om 13.40 uur tijd om te gaan eten. Deze maaltijd zit in de prijs inbegrepen, was niet verwacht, dank daarvoor! Bij restaurant Cloppenburgerland is het dus eten geblazen met onder andere een zeer grote schnitzel. Om half vijf komt ook daar een einde aan, en om vijf uur worden bij Van der Valk de Hengelo’ers de bus uitgezet. Om acht uur aankomst in Den Haag met een zeer teder afscheid. Herman en Corrie
Alle vindplaatsen op een rij: Zoals door Paul op een kaart en op een lijst gezet. Daarbij had hij echter twee plaatsen vergeten, maar om de werkelijke volgorde op één rij te houden, hierbij de bezochte plekken met een wat wisselende volgorde in de nummers. Tijdens één van de eerste busritten viel mij langs de weg het wapenbord op van Evje og Hornnes Kommune. Het heeft betrekking op de mijnbouw, echter nu eens niet met de ‘Schlägel und Eisen’, maar twee mijnwagentjes! Hierboven afgebeeld. Dinsdag 3 september 2002 1. Mineralsti met Landsverk mijn nummer 1. Amazoniet, fluoriet. 2. Flåt nikkelmijn met pentlandiet, pyrrhotien, chalcopyriet en de ondergrondse excursie. Woensdag 4 september 3. Hamre kopermijn aan het meer met chalcosien en malachiet. 4. Besteland voor goud en magnetiet pannen in de rivier! Vooraf bezoek aan nabij gelegen plek met gesteente waarin enkele grammen per ton goud kan zitten. Daar gezocht naar magnetiet. Donderdag 5 september 5. Bij Arendal de Braastad-ijzermijn voor magnetiet, epidoot, pyroxeen en granaat variëteit collophoniet. 6. Bij Srlandsporten, langs de weg bij een viaduct, in de helling gezocht naar granaten, variëteit rhodoliet. Vrijdag 6 september 11. Bij Breive: thuliet, epidoot, fluoriet, oranje calciet, aktinoliet en hematiet. Zaterdag 7 september 12. Bij Gautestad naast de weg veldspaat- en kwartsgroeve. 7. In een wegdoorsnijding gezocht naar magnetiet in roodgekleurde ring. 8. Met de tractor en in de kar van Gúnnar Hóvestad naar de Heia Granaatmijn bij Havarstad! Granaat, beryl, cleavelandiet, mica en zeldzame ertsen. Zondag 8 september 9. In materiaal van een nieuw stuk aan te leggen E18 bij Moland: draviet, cordieriet, zonnesteen, aktinoliet, rutiel. Maandag 9 september 10. Eerst museum Evje met vooraf lezing, gedocumenteerd door Jurgen. Daarna naar Selaasvatten voor mooie aktinoliet.
