Nieuwsbrief
11 FEBRUARI 2014 Hospice Kromme Rijnstreek
NR.
In dit nummer 1. Bestuur tekent contract met Buurtzorg 2. Column Ik en het hospice 2. De melkbus 3. Dierbare herinnering en groot woord van dank 4. Afscheid bestuurslid Anton Bosboom 4. Opbrengst Diakonaal Weekend 5. Nieuwjaarsbijeenkomst 6. Heidag verpleegkundig team 6. Introductiecursus nieuwe vrijwilligers
Burgemeester van Houten, Wouter de Jong (links op de foto), in gesprek met een gast van het hospice.
‘VERPLEEGKUNDIGE V.l.n.r. Rob van der Steenhoven (penningmeester), Lex Goudswaard (voorzitter) en Jos de Blok (directeur Buurtzorg) SPEELT EEN INTERVIEW JOS DE BLOK, BUURTZORG CENTRALE ROL’
“Bij palliatieve zorg moet alles goed gaan. Je kunt het immers maar één keer doen.” Vanaf 1 februari 2014 is Buurtzorg Nederland verantwoordelijk voor de zorg aan de gasten die in ons hospice verblijven. Het bestuur tekende op 16 december 2013 een contract met de directeur van Buurtzorg, Jos de Blok. Tijd om kennis te maken met hem en zijn organisatie.
U leest het elfde nummer (vierde jaargang) van de digitale nieuwsbrief Hospice Kromme Rijnstreek. Hiermee houden wij u op de hoogte over het reilen en zeilen van het hospice voor de bewoners van de regio Kromme Rijnstreek.
Kan je jezelf en Buurtzorg even voorstellen? Ik heb zelf jaren als verpleegkundige gewerkt en vond dat we zorg aan mensen thuis en in een hospice anders moesten organiseren. Ik had het idee dat het beter, persoonlijker en efficiënter kon. Daarom ben ik Buurtzorg Nederland gestart. Als alternatief voor de traditionele thuiszorg in Nederland, waar vooral vanuit producten en diensten werd geredeneerd. Ons centrale uitgangspunt is dat we vanuit mensen den-
ken. Wat is hun zorgvraag? Waarmee kunnen we ze ondersteunen? Wij willen met een toegewijde en efficiënte houding zorg leveren aan oudere mensen, mensen met beperkingen en chronisch zieken. Daarbij speelt de (wijk)verpleegkundige een centrale rol. We werken met kleine autonome ‘Buurtzorgteams’; professionals die de mensen in de wijk goed kennen. Deze Buurt-
VERVOLG OP PAGINA 2
2
Nieuwsbrief Hospice Kromme Rijnstreek, nr. 11, februari 2014
C OL U M N
IK EN HET HOSPICE Ik ben een ‘zorger’. Dat zit mij gewoon in het bloed. Toen mijn 3 kinderen nét de deur uit waren, zag ik in het Groentje de advertentie van het hospice in Houten, waarin ze vrijwilligers zochten. Even daarvóór hadden we, met een aantal mantelzorgers, mijn schoonzus tot aan haar overlijden thuis verzorgd, nadat er een hersentumor geconstateerd was. Om beurten namen wij een dagdeel voor onze rekening, zodat mijn zwager en neven zich op de avonden en weekenden konden richten. Dat is me achteraf zo goed afgegaan en een mooie tijd geweest, dat ik vol vertrouwen naar mijn sollicitatiegesprek voor het hospice ging. Vanaf het begin ben ik nu als vrijwilliger werkzaam in het hospice en nog altijd met veel plezier en voldoening. Het kost me geen moeite, maar ik kom er na een dienst juist meer opgeladen vandaan. Ik vind het fijn om voor mensen te zorgen. Zoals die ene keer.... Thuis had ik een enorme stapel pannenkoeken gebakken en meegenomen naar het hospice. Er zou daar altijd wel iemand zijn, die je er een plezier mee zou kunnen doen. Of het nou een gast, familielid, vrijwilliger of verpleegkundige is.... In dit geval waren er een echtgenote van een van de gasten met haar dochter. Ze zaten bij de open haard en waren erg verdrietig. Ze hadden er al een lange tijd van zorg thuis op zitten. De situatie van de man verslechterde en de opname in ons hospice bood uitkomst. “Hebben jullie ook zin in een paar lekkere pannenkoeken?”, vroeg ik. Wat zoiets kleins al teweeg kan brengen; Na jarenlang zorgen voor haar man, voelde de echtgenote de warmte en zorg nu eens voor háár..... Ook dáár zijn wij, vrijwilligers, voor. Wat was ik blij dat ik die ochtend pannenkoeken had gebakken..... Wat voor mij zelf een prachtig moment is, zijn de optredens van The Christmas Vocals, het Dickens-koor waarvan ik deel uitmaak. Muziek doet wonderen, muziek heelt, muziek verzacht pijn, We hebben nu voor het tweede jaar een optreden in het hospice verzorgd. Het is zo mooi om de gasten nog zo’n moment mee te kunnen geven. En dat is nou mijn drijfveer waarom het zo bijzonder is om in het hospice in Houten te mogen werken. Zwáár? Helemaal niet! Alleen maar mooi! Peter Wessels
VERVOLG VAN VOORPAGINA zorgteams opereren zelfstandig en worden ondersteund door onze landelijke organi satie. Hierbij maken we gebruik van moderne ICT-toepassingen waardoor de kosten van management en overhead zo beperkt mogelijk worden gehouden. Kortom: betere zorg tegen lagere kosten. En dat gaan we nu ook voor het Hospice Kromme Rijnstreek doen. Waarom past Buurtzorg zo goed bij het hospice in Houten? In een hospice gaat het er om – nog meer dan anders – dat de gast centraal staat. In de laatste fase van iemands leven mag er niets mis gaan; die periode kan je immers maar één keer doen. In de palliatieve zorg is iedere dag anders: als verpleegkundige moet je daarom meebewegen en iemand in iedere situatie kunnen verzorgen en ondersteunen. Op het gebied van pijnbestrijding, maar ook emotioneel. Dat vraagt om verpleegkundigen met een hoog opleidings niveau die nauw en goed kunnen samenwerken met iedereen om de gast heen: het contact met de familie, maar ook de samenwerking met de vrijwilligers en de huis artsen. En dat sluit helemaal aan bij de visie van Buurtzorg; zoveel mogelijk gebruik maken van alle expertise en menskracht die er is. Samen de sfeer van thuis creëren.
Zonder formele regels. En kunnen omgaan met de dingen die je tegenkomt. Hoe doen jullie dat? Gebruik maken van expertise? Op dit moment verlenen we de zorg in 6 hospices in Nederland. Daarmee nemen wij een groot deel van de palliatieve zorg in Nederland voor onze rekening. We vormen eigenlijk een virtueel kenniscentrum: kunnen veel kennis bundelen en delen, zodat iedereen er gebruik van kan maken. Zo hebben alle verpleegkundigen van het Hospice Kromme Rijnstreek toegang tot een digitaal kennisplatform, houden we kenniskringen om ervaringen en kennis te delen, organiseren we congressen rond thema’s en verspreiden we kennis en informatie. Wat betekent het voor de gasten dat Buurtzorg nu de zorg verleent? Wat merken zij er van? Het is mijn drijfveer dat we de gasten zo goed mogelijk verzorgen en ondersteunen. Samen met de vrijwilligers en de verwanten van de gast. Dat we oog hebben voor de problemen die een gast heeft in de laatste levensfase en dat de zorg en ondersteuning menselijk, professioneel en deskundig is. Een gast moet zich thuis voelen, goed advies krijgen en optimaal begeleid en geholpen worden door iedereen van ons team.
De melkbus voor het goede doel Vrijdag 3 januari werd mevrouw A.R. 85 jaar. Ze vierde dit heuglijk feit voor haar mede bewoners van het appartementengebouw ‘Imkerspark’ aan de Dijkhoeve op 10 januari, tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst bij haar thuis. In plaats van zelf cadeautjes te krijgen, vroeg mevrouw R. aan haar verjaardaggasten een bijdrage voor het Hospice Kromme Rijnstreek. Haar motivatie: “Als je 85 jaar wordt, heb je alles al en veel bewoners hier zijn bekend met het hospice. Het is belangrijk dat het hospice er is, ook voor alleenstaanden”, aldus mevrouw R. Een prachtig initiatief wat een bedrag van € 440,- heeft opgeleverd: hartelijk bedankt! Naast dit initiatief is mevrouw R. ook donateur van het hospice, want “alleen met subsidie kom je er niet”.
De volgende zin stond in een begeleidende mail: “Door uw inzet als bestuur, medewerkers en vele vrijwilligers mogen mensen in hun laatste levensfase met liefde, warmte en deskundigheid begeleid worden”. Heeft u ook een feest(je) te vieren en zou u het hospice als goed doel willen sponsoren, dan kunt u onze melkbus of het kleine busje thuis ontvangen. Voor meer informatie kunt u een mail sturen naar:
[email protected]
3
Nieuwsbrief Hospice Kromme Rijnstreek, nr. 11, februari 2014
ARIANNE ZWEERS BLIKT TERUG OP M HOSPICEVERBLIJF MOEDER
Dierbare herinnering en een groot woord van dank Als ik zelf de laatste maanden had mogen regisseren, had ik het werkelijk niet beter kunnen doen. Het is toch bijzonder dat je zo kunt terugkijken op de laatste levensfase van je moeder. Het hospice was daarbij een onontbeerlijke schakel. Mijn moeder, 82 en nog volledig zelfstandig met volle agenda, belandde na een val in het ziekenhuis. Daar kregen we volkomen onverwacht te horen dat het leven voor haar nog een paar weekjes, hooguit maandjes in petto had. We schrokken ons kapot en belandden even in een ware rollercoaster. Natuurlijk wilde ik haar die laatste tijd zelf verzorgen. We hadden een hele hechte band (ik was een paar jaar oud toen mijn vader overleed en haar enig kind; we waren dus al vroeg met z’n tweetjes). M’n partner en vrienden vroegen zich echter terecht af hoe ik dat voor me zag: “Je bent dan alleen aan het regelen en zorgen. Het echte genieten van elkaar die laatste tijd, dáár zal niet veel van komen. Denk ’s aan een hospice.” Ik had er wel over gehoord, maar was er nooit geweest. Achteraf ben ik blij met hun advies.
Het Hospice Kromme Rijnstreek bleek een bijzondere plek. In het kennismakingsgesprek werd de sfeer van het hospice al meteen duidelijk, niet doordat het gezegd werd, maar door wat je voelde. Respectvol, hartelijk, zorgzaam, de huiselijke sfeer en ‘alles kan, alles mag’ werd in doen en laten uitgedragen. We hebben het als een voorrecht ervaren om hier de laatste periode van mam’s leven samen te kunnen zijn. Respect voor privacy M’n moeder werd ondanks toenemende hulpbehoefte in de gelegenheid gesteld haar zelfstandigheid te behouden, er werd voor ons gezorgd waar we het nodig hadden, zorgzaam, hartverwarmend én met respect voor privacy. En altijd attent han delend. Want ik kan me nog herinneren dat ze een keer ongegeneerd hard gaapte. Direct stonden er twee vrijwilligers in de deuropening of we hulp konden gebruiken. We hebben er met z’n allen hard om gelachen. Ook de ballon aan haar bed mocht blijven hangen ondanks dat die ’s nachts verpleegkundigen en vrijwilligers de stui-
pen op het lijf joeg. En als vanzelfsprekend bleven de beren op het voeteneind. Zolang als het ging heb ik mijn moeder elke dag zelf naar bed gebracht, dat was onze qualitytime. En toen ik het niet meer alleen kon werd ik daarbij zo geholpen dat het toch quality-time bleef. Welk moment van de dag en nacht ook, altijd stonden vrijwilligers, verpleegkundigen en arts voor je klaar. Met Sint aan tafel Bezoek voelde zich welkom inclusief de door haar zo geliefde honden. Typerend overigens, realiseer ik me nu, dat ik ons (m’n partner en ik) nooit als bezoek heb gevoeld. Steevast stonden we ook op de agenda voor het avondeten. Uit kantoor, aanschuiven aan een sfeervol gedekte tafel waar de kaarsjes al brandden. Daar hielden we alle drie van. En het werd het ijkpunt van elke dag, iets waar we allemaal naar uitkeken. Mijn moeder was een levensgenieter. Samen heerlijk eten en ook al at ze zelf steeds minder, het ritueel hielden we in stand. En dan wordt er opeens gevraagd of ze het leuk zouden vinden als Sinterklaas langs zou komen. Ik heb daar geen seconde over hoeven nadenken. Natuurlijk! Elk jaar vierden we samen Sinterklaas. Ondanks dat de andere bewoners ervoor kozen om het niet mee te vieren, kwam hij toch. De échte sinterklaas met twee Zwarte Pieten, aan ‘onze’ tafel! Mijn moeder was verrast en glunderde van oor tot oor, en niet alleen zij! Het werd een onvergetelijk feest. Ontbijtje Langzamerhand ging haar kaarsje uit. Heel rustig steeds een stapje verder achteruit. En daarin werd ook ik begeleid toen ik die laatste week in stilte aan de rand van haar bed vertoefde. Ontroerd was ik door het ontbijtje wat ik toen op een dienblad kreeg, met een bijzonder eitje en een brandend kaarsje! Ik heb het als heel bijzonder ervaren dat zoveel mensen voor ons die mooie laatste tijd samen mogelijk hebben gemaakt. Een plek hebben gecreëerd waarin we afscheid hebben kunnen nemen in alle rust en op onze eigen manier. Het is voor mij een hele dierbare herinnering en een dankbaar gevoel, een waardig afscheid van haar leven. Jullie missie: menswaardig en respectvol hebben jullie in alle facetten waargemaakt.
Verrast door Sinterklaas met twee Zwarte Pieten.
Marianne Zweers
4
Nieuwsbrief Hospice Kromme Rijnstreek, nr. 11, februari 2014
INTERVIEW MET VERTREKKEND BESTUURSLID ANTON BOSBOOM
‘Laten de mensen nu niet denken dat het klaar is; het begint pas!’
Anton Bosboom met echtgenote en een van de afscheidscadeaus.
Eén van de drijvende krachten achter de oprichting van Hospice Kromme Rijnstreek is Anton Bosboom. Als geen ander wist hij van de zo belangrijke fondsenwerving een groot succes te maken. En dat was echt geen sinecure, getuige het prachtige eindresultaat. “Er staat niet alleen een geweldig gebouw, ook de organisatie staat als een huis”, zegt Anton trots. “Dat geeft mij nu de gelegenheid het wat rustiger aan te gaan doen en mijn activiteiten wat te verminderen. Maar ik blijf vrijwilliger, ik kan het toch niet laten”, voegt hij daar al snel - en een beetje lachend - aan toe. Vanaf 2006 was hij er eigenlijk constant druk mee. “In dat jaar werd ik gevraagd of ik iets kon betekenen voor de fondsenwerving om het hospice van de grond te krijgen”, begint Bosboom zijn verhaal. “Mijn taak was het verzamelen van 1,5 miljoen euro om de grond en een gebouw te financieren. Er moesten tien particuliere partijen worden gevonden die bij elkaar dat bedrag aan het hospice wilden lenen, op basis van een hypotheek. Talloze mensen zijn er benaderd, en het lukte! In 2009 werd de grond gekocht, in 2010
werd er gebouwd, en in 2011 werd er geopend. Tussendoor moesten er nog allerlei fondsen worden benaderd om de inrichting van het hospice te kunnen betalen, en ook dat lukte. Door de enorme inzet van een heleboel mensen werd dit een echte successtory!” Altijd dynamiek Talloze activiteiten werden er georganiseerd om de benodigde som geld bij elkaar te sprokkelen. Anton: “We hebben op Kerstmarkten gestaan, lezingen gehouden in allerlei plaatsen bij wat voor clubs dan ook, met maar één doel: donateurs werven en zorgen dat mensen betrokken werden bij het project. Vaak leverden die acties in geld uitgedrukt weinig op, maar leverde het wel vrijwilligers, goodwill, bekendheid en commitment op. Ook heel belangrijk! Er was in die tijd eigenlijk nooit rust, altijd dynamiek, en dat zes jaar lang. Het heeft me van de straat gehouden, het was wel eens een belasting, maar het was nooit teveel. En eerlijk is eerlijk: we hebben er met elkaar ook veel plezier aan beleefd! Soms werd het haast een sport om iets voor elkaar te krijgen.” Structurele geldstroom Toen het gebouw er eenmaal stond kwam er nog geen rust. Anton maakte zich nog een beetje zorgen toen het hospice werd
geopend, vanuit de gedachte: ‘Laten de mensen nu niet denken dat het klaar is, want het begint pas!’ Anton: “De leningen moeten natuurlijk netjes worden terugbetaald. In de vergoedingen van de zorg zit geen vastgoedcomponent, dus de kosten van aflossing, rente, afschrijving en onderhoud aan het gebouw moet het hospice zelf betalen. Er moest dus een structurele geldstroom komen om dat voor de komende jaren te bekostigen. Inmiddels is een Beschermgilde opgericht waarvan nu 25 ondernemers lid zijn, die jaarlijks een donatie aan het hospice doen. Er is een breed sociaal draagvlak, en dat moet nu verder uitgebouwd worden.” Nieuwe uitdaging Anton gaat het wat rustiger aan doen. Hij heeft inmiddels afscheid genomen van het bestuur van de Stichting Vrienden van het Hospice, maar blijft zich wel inzetten voor het Beschermgilde. Anton: “Enerzijds zal ik de adrenaline wel missen, maar meer thuis zijn en wat ruimte voor jezelf maken is ook goed. Ik heb ook zin in een nieuwe uitdaging: kennis maken met de Bunnikse ondernemers, om ook daar het Beschermgilde meer onder de aandacht te krijgen. In ondernemersgezelschap heb ik het naar mijn zin. Je moet die taal een beetje spreken. En het grote geheim? Nooit vragen om geld, maar een dienst aanbieden waar beide partijen wat aan hebben. Gewoon een kwestie van marketing.”
Opbrengst Diaconaal Weekend In het weekend van 10 november 2013 werd door de R.K. Kerken in de Kromme Rijnstreek o.a. aandacht besteed aan Hospice Kromme Rijnstreek. Het was goed te merken, dat de aanwezige mensen erg betrokken zijn bij het hospice en wat we voor onze gasten betekenen. Als blijk van waardering hebben veel van hen een donatie gegeven, waarvan een deel van de opbrengst bestemd was voor het hospice. Ook voor de aanwezige bestuursleden en vrijwilligers was het heel bijzonder om bij deze diensten aanwezig te zijn. Regelmatig krijgen we steun vanuit de kerken en worden er collectes voor ons hospice gehouden. Wij ervaren dit als hartverwarmend. Namens alle vrijwilligers en medewerkers van het hospice willen we iedereen hartelijk bedanken.
5
Nieuwsbrief Hospice Kromme Rijnstreek, nr. 11, februari 2014
Nieuwjaarsbijeenkomst 2014 Vrijdag 10 januari werd opnieuw een gezellige Nieuwjaarsborrel georganiseerd door de werkgroep ‘Ontmoeting’ in samenwerking met de Raad van Toezicht, bestemd voor alle vrijwilligers en medewerkers van het hospice. Tevens werd deze avond aangegrepen om afscheid te nemen van 2 bevlogen bestuursleden: Marianne Harterink en Anton Bosboom. Restaurant ‘De Engel’ stelde kosteloos de mooie ‘Champagnezaal’ ter beschikking en sponsorde voor het tweede achtereenvolgende jaar de hapjes en de drankjes. De opkomst van vrijwilligers, verpleegkundigen en bestuursleden was groot en de coördinatoren, Johanna en Katja, heetten iedereen bij
binnenkomst van harte welkom. Frank Sturkenboom, voorzitter van de Raad van Toezicht dankte een ieder uitvoerig voor de persoonlijke steun aan het hospice en benadrukte dat vooral door de warme inzet en betrokkenheid van alle vrijwilligers en medewerkers het mogelijk is om het hospice draaiende te houden. Een speciaal woord van dank door Hanne Vos ging uit naar Marianne Harterink, die afscheid nam als voorzitter van de stichting Hospice Kromme Rijnstreek. Gijs Kok nam in een humoristische speech afscheid van Anton Bosboom, die zich jarenlang als bestuurslid van de Vrienden heeft ingezet voor de werving van sponsors zowel onder de particulieren als het bedrijfsleven. Beide bestuursleden ontvingen een prachtig kunstwerk van keramiek, gemaakt door Marian van der Steenhoven, keramiste.
6
Heidag voor verpleegkundig team en coördinatoren
Stichting Hospice Kromme Rijnstreek Secretariaat: Handboog 8 3994 AD Houten T. 030-2567990 E:
[email protected]
Stichting Vrienden van Hospice Kromme Rijnstreek S. Groenewold Speltoord 26 3991 XH Houten T. 030-6369499 E:
[email protected] IBAN: NL59 RABO 0119 5889 35
Een voormalig klooster op een prachtige locatie in Werkhoven vormde op maandag 20 januari jl de mooie entourage voor de ‘Heidag’ georganiseerd voor het verpleegkundig team en de coördinatoren van het hospice. Het doel was teambuilding en onderlinge afstemming om binnen de missie en visie van het hospice de zorg zo optimaal mogelijk te laten functioneren. Dit alles onder de bezielende leiding van Gerda Aarnink, trainer, coach en (groeps)therapeut. De deelnemers hebben zich gebogen over vragen als: wat is onze kerntaak, en wanneer doen
we die kerntaak goed? Wat zijn daarbinnen de kernwaarden? Waarden fungeren dan als een horizon en condities om het werk goed te kunnen doen. Het geeft ook een kader om elkaar te kunnen aanspreken als daar van afgeweken lijkt te worden. Tussen de middag werd genoten van een heerlijke lunch. Als afsluiting van deze dag hebben de deelnemers naar elkaar benoemd wat ze waarderen en waar een punt van ontwikkeling ligt. Het resultaat is een document dat door iedereen symbolisch werd ondertekend. De neuzen staan dezelfde richting op, zodat de samenwerking onderling en met de nieuwe zorgaanbieder ‘Buurtzorg’ nog beter zal worden. Al met al een waardevolle dag waar zeker nog vervolg op komt!
Introductiecursus start binnenkort In de maand maart start opnieuw een introductiecursus voor nieuwe vrijwilligers en medewerkers! De cursus bestaat uit 6 modules, waarvan dit voorjaar 4 modules worden aangeboden. Elke module omvat 1 dagdeel van 3 uur. Later in het jaar volgen de laatste 2 modules. Er worden verschillende werkwijzen gebruikt en de cursus wordt gegeven door docenten die zelf ook in het hospice werken. Uit reacties van
vorige jaren weten we dat het naast informatief ook gezellig en leuk is om elkaar op deze manier te leren kennen en ervaringen te delen. Binnenkort zullen alle nieuwe vrijwilligers een uitnodiging ontvangen via de mail. We kijken uit naar deze cursus en hopen dat het voor iedereen een waardevolle bijdrage levert in het bijzondere en waardevolle werk wat we doen.
Colofon De digitale nieuwsbrief is een uitgave van Stichting Hospice Kromme Rijnstreek en Stichting Vrienden van Hospice Kromme Rijnstreek. Voor meer info zie www.hospice-krommerijn.nl E-mailadres redactie:
[email protected]
Aan deze nieuwsbrief werkten mee: Johanna Castrop, Josje van Dijk, Bernadet Naber, Annemieke Teule, Sven Verbeek, Peter Wessels, Marianne Zweers en Dilia van Dijk Vormgeving en druk: Drukkerij Libertas, Bunnik
BEHOEFTE AAN KENNIS IS GROOT Wilt u de digitale nieuwsbrief van Hospice Kromme Rijnstreek ontvangen, meldt u zich dan aan door uw e-mailadres door te geven aan het secretariaat:
[email protected] of via de website: www.hospice-krommerijn.nl
