Workshop Hoedje van Papier in de Wijk - PWC Courant - Editie 1 - Juni 2009
Even voorstellen… de redactie van de PWC Courant Geluiden uit de Kop van Zuid
Naar het fotomuseum Kiekjes van de Kop van Zuid en nog veel meer!
Van de kinderredactie Hoera, de PWC Courant! Voor jullie ligt een tijdschrift waarin wij, de leerlingen van basisscholen De Pijler, De Clipper en De Wissel als ware journalisten en fotografen laten zien wat we hebben gemaakt tijdens de workshops van Hoedje van Papier in de Wijk. Zes weken lang hebben we vanuit ons “redactielokaal” op basisschool De Pijler workshops journalistiek & fotografie gevolgd, waarin we heel veel mensen hebben geïnterviewd, interessante reportages hebben gemaakt en dit alles ook met foto’s hebben vastgelegd. We vinden het heel erg leuk en spannend om nu in ons eigen tijdschrift aan jullie te laten zien wat we allemaal hebben gemaakt. Zo hebben we een ex-dakloze geïnterviewd, buurtbewoners van de Kop van Zuid naar de veiligheid in hun wijk gevraagd en hebben we een bezoek gebracht aan het Nederlands Fotomuseum. Verder zijn we onze eigen wijk ingegaan om foto’s te maken en allerlei interessante verhalen te zoeken. Ook hebben we lieve poezen en kittens bekeken bij de zwerfkattenopvang. Nadat we alle informatie hadden verzameld, hebben we het bewerkt met als resultaat ons hele mooie eigen tijdschrift met de naam PWC Courant – naar de namen van onze scholen! Veel groetjes van de kinderen van De Pijler, De Clipper en De Wissel!
Van de redactie van stichting Hoedje van Papier Met gepaste trots presenteren we het eerste kindermagazine van de kinderen uit de Kop van Zuid dat door de inzet van velen, maar vooral door de leerlingen van basisscholen De Pijler, De Clipper en De Wissel tot stand is gekomen! We hopen hiermee dat alle kinderen die aan de workshop hebben meegedaan het leuk en leerzaam hebben gevonden. Stichting Hoedje van Papier gaat uit van de kennis, talenten, creativiteit en verantwoordelijkheidsgevoel die in kinderen schuilt en wil dit proberen verder met hen te ontwikkelen. Op deze manier proberen we een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van kinderen en te werken aan hun zelfbeeld en zelfvertrouwen. Met de medewerking van vele enthousiaste en goede workshopleiders is het gelukt dit project tot een succes te maken en hebben we de mogelijkheden gekregen met de kinderen reportages te maken van spannende plekken in en buiten de wijk en interviews te houden met belangrijke en beroemde mensen uit de wijk en de stad. Kortom, er is voor veel kinderen een nieuwe wereld opengegaan. Stichting Hoedje van Papier is oorspronkelijk opgezet om een project voor werkende (straat)kinderen in Cusco, Peru te ondersteunen. Het is daar opgezet door Liesbeth Kerstens. Ook hier geldt dat dit project zich inzet om kinderen een stem te geven en hen in zichzelf te laten geloven. Net als hier gebeurt dit door samen te werken met heel veel kinderorganisaties en vakmensen die verstand van zaken hebben en goed met kinderen kunnen werken. Hiermee wordt onder andere een kinderstraatkrant, een tvprogramma en een kindermuseum ontwikkeld. Sinds 2005 hebben in Peru inmiddels al meer dan 700 kinderen deelgenomen aan de activiteiten daar. Voor meer informatie: www.pasalavoz.nl. We gaan ervoor om in vele wijken in de deelgemeente Feijenoord en andere aandachtswijken dit project verder te ontwikkelen en zoveel mogelijk kinderen zo de kans te geven hun stem te laten horen. We wensen je heel veel leesplezier! Het team van Hoedje van Papier.
Even voorstellen... de redactie van de PWC courant Heeey! Ik ben Zakia. Ik ben 11 jaar oud en zit in groep 7 van basisschool De Pijler. Mijn klas heet de passiebloemvlinders. Mijn hobby’s zijn schaatsen, zwemmen en journalistiek. Verder ben ik dol op snoepen, vooral chocolade. Mijn lievelingsdier is een konijn. Al hou ik ook van dolfijnen, kittens en…. Nou ja, noem maar op. Hoi, ik ben Murat. Ik ben 11 jaar en ik vind graffiti heel erg mooi. Ook hou ik erg van sporten, zoals zwemmen en karate. Xbox of Platstation spelen, vind ik ook helemaal geweldig. Verder ga ik naar de moskee. Nou, dat was het dan. Doei!
Hoi, ik ben Thari. Ik ben 11 jaar oud. Mijn hobby’s zijn zingen, dansen, sporten en met vrienden afspreken. Ik heb journalistiek gekozen, omdat het me super leuk lijkt en je kunt van alles bedenken om over te schrijven. PS: De naam klinkt ook heel cool.
Haloooo, ik ben Thirza. Ik ben nu 9 jaar oud en ik zit in groep 6. Ik heb een vader, moeder en zus. Ik hou van zwemmen en soms doe ik ook aan tennis. Als je dit leest, geef ik je mijn Hyves: Thirza van de Ven.
Hallo, mijn naam is Evita Becker. Ik ben 11 jaar. Mijn hobby’s zijn zwemmen, dansen en zingen. Ik heb journalistiek gekozen, omdat ik het wel leuk vind.
Hallo mensen! Ik ben Mara en ik ben 10 jaar. Op 10 november wordt ik 11. Ik ben fan van mijn Wii en Nintendo DS. En natuurlijk van mijn computer en televisie. Voetballen en tennissen vind ik ook wel leuk. Mijn slippers zitten nu niet lekker dus… doeiiii!!!
Hallo, ik ben Samed. Mijn hobby’s zijn graffiti en pistolen. Ook ga ik naar karate. Mijn meester daar is Richard de Haas. Ik doe ook aan zwemmen. En ik ga naar de moskee. Ik ben 11 jaar.
Hé, ik ben Mohamed. Mijn hobby’s zijn voetbal, zwemmen, snorkelen, waterpolo en hockey. Mijn leeftijd is 11 jaar.
Ik ben Koos. Ik ben 10 jaar en ik zit op De Pijler. Mijn hobby’s zijn voetballen, computeren en lezen.
Hey, ik ben Romy Joy. Ik ben 12 jaar oud. Mijn hobby’s zijn tekenen, schrijven, grapjes maken en melig zijn. Wahaha. Lol.
Ik heet Kirti en ik ben 10 jaar. Ik hou van kunst en ik wil later het liefst architect worden. Ik lees graag boeken.
Ik ben Yaëlla. Ik ben 11 jaar. Mijn hobby’s zijn tekenen en schrijven. Op school doe ik het liefst aan knutselen.
Ik heet Idil. Ik ben 11 jaar oud en ik zit in groep 6. Ik woon vlakbij de Parallelweg. Ik woon daar met mijn broertje en mama en papa. Ik hou heel erg van lezen.
Hoi, mijn naam is Anass Younousse. Ik ben 9 jaar en ik zit in groep 6B. Ik woon in Rotterdam. Mijn school is basisschool De Wissel. Mijn hobby’s zijn karate en voetballen. Ik had ook een konijn. Verder heb ik nog één zusje die in groep 1 zit.
Hallo, ik ben Huseyin. Ik ben 12 jaar oud en ik zit op De Clipper. Ik doe mee aan journalistiek, omdat ik het leuk vind. Ik woon in Rotterdam. Ik zit in groep 8. Mijn hobby’s zijn voetballen, zwemmen en karate. Ik wil later het liefste rechter worden.
En natuurlijk… meester Ilja
Eerst even oefenen als journalist De vijf W’s Om een goed artikel te schrijven of een interview met iemand te doen, zijn er een paar regels waaraan een journalist zich moet houden om alle informatie te krijgen. Die regels noemen ze ook wel de vijf W’s, zoals ze hieronder staan. Samen met meester Ilja hebben we, voordat we écht iemand gingen interviewen, heel goed geoefend zodat we precies wisten wat we moesten doen.
Wat is er gebeurd? Wie heeft ermee te maken? Waar is het gebeurd? Wanneer is het gebeurd? Waarom is het zo gegaan? Busdief
geluiden uit bloemhof
Een Chinese jongen van 13 heeft een enorme chaos veroorzaakt in de hoofdstad Peking. Hij zat in de bus toen de chauffeur even stopte om te plassen. De jongen greep zijn kans en nam plaats achter het stuur. Hij begon aan een wilde, levensgevaarlijke rit door het verkeer. Hij ramde twee elektriciteitspalen en knalde tegen tien auto’s aan. Eén auto werd zo hard geraakt dat deze door de ingang van een ziekenhuis vloog. Daarna konden omstanders de jongen overmeesteren en de bus tot stilstand brengen. Gelukkig vielen er geen gewonden. Door Mohamed Wat is er aan de hand? Een busdief heeft tijdens een gevaarlijke rit allemaal auto’s geramd. Wie deed/doet het? Een 13-jarige Chinese jongen. Waar is het gebeurd? In Peking. Wanneer is het gebeurd? Dat staat niet in de tekst. Waarom is het zo gegaan? Toen de buschauffeur moest plassen, nam de nieuwsgierige jongen plaats achter het stuur.
Tijgers gedood Inwoners van het Indonesische eiland Sumatra hebben de laatste twee weken zeker drie tijgers neergeschoten. De dieren zouden hun vee hebben gedood. De Sumatraanse tijger is een bedreigde diersoort. Er lopen nog maar 400 exemplaren in het wild rond. De populatie tijgers staat al jaren onder druk. Ze hebben steeds minder ruimte, omdat hun leefgebied wordt gebruikt voor landbouw en huizen. Mensen en tijgers leven hierdoor steeds dichter op elkaar, waardoor ongelukken gebeuren. Vorige maand kwamen op Sumatra zes mensen om het leven door aanvallen van tijgers. Door Thirza Wat is er aan de hand? Drie tijgers zijn neergeschoten. Wie deed/doet het? De inwoners van Sumatra. Waar is het gebeurd? Op het Indonesische eiland Sumatra. Wanneer is het gebeurd? De afgelopen twee weken. Waarom is het zo gegaan? Omdat de tijgers hun vee hadden gedood.
Geluiden uit de Kop van Zuid Nieuwsgierig als wij zijn, wilden we wel eens weten hoe de bewoners van de Kop van Zuid over hun wijk denken. Wonen ze er prettig, hebben ze veel contact met hun buren en durven ze ’s nachts nog wel over straat? Samen met meester Ilja gingen we in groepjes de straat op om enkele straatinterviews in de buurt te houden. In het begin ging het best moeizaam – sommige mensen liepen gewoon aan ons voorbij - maar al gauw hadden we de smaak te pakken. Uiteindelijk hebben we vele voorbijgangers voor een vraaggesprek weten te strikken. Met z’n allen kozen we een paar van de beste interviews.
Wat ik goed vind aan deze wijk is dat je er leuk kunt spelen. Omdat er veel scholen zijn, zijn er veel kinderen. Ik vind eigenlijk niets niet fijn.
Hai. Ik vind het leuk dat er veel vrienden en vriendinnen in de buurt wonen. Minder leuk is dat er soms ook “enge jongens” rondlopen.
Hallo, ik vind deze wijk best vies. Dat komt vooral, omdat mensen vies zijn en afval op straat gooien. Verder kom je hier aardige en minder aardige buurtbewoners tegen.
Ik ben dol op deze wijk. Het is een goede buurt om je kinderen te laten opgroeien. Het park is dichtbij en er zijn verschillende scholen in de buurt. Nadeel is alleen dat de auto’s hier vaak te hard rijden.
Het vervelendst aan deze buurt vind ik de auto’s. Auto’s zijn slecht voor het milieu, omdat ze giftige gassen uitstoten dat zorgt voor luchtvervuiling. Gelukkig proberen mensen tegenwoordig auto’s te maken die het milieu niet vervuilen.
Ik vind de Kop van Zuid leuk. Het is een rustige buurt met mooie huizen en parken. Ook zijn er veel scholen. Wel naar is dat door de wind vaak allemaal afval door de lucht waait.
Deze buurt is heel rustig en mooi. En het is veilig voor de mensen die er wonen. Mensen vinden het hier gezellig en ruim. Ze vinden het veilig. Ze vinden het goed dat er scholen zijn.
Interview met de ex-dakloze Peter Bergen Peter Bergen was vroeger verslaafd en dakloos. Dit is zijn verhaal…. Door Anass, Yaëlla en Romy ‘Hallo allemaal! Mijn naam is Peter en ik ben 42 jaar. Op dit moment woon ik in Bussum, samen met mijn vrouw Jane. Maar vroeger was ik dakloos. Mensen vragen me vaak hoe ik zwerver ben geworden. Als kind had ik veel ruzie met mijn moeder en voelde ik me vaak eenzaam. Ook op school ging het niet goed. Toen ik ouder werd, kreeg ik de verkeerde vrienden, waardoor ik op mijn 15e met drugs ben begonnen. Het klinkt misschien stom, maar ik vond drugs toen best lekker. Het hielp me mijn problemen vergeten. Maar ja, zo raakte ik wel verslaafd. Want zo werkt het met drugs: hoe vaker je het doet, hoe meer je nodig hebt en hoe verslaafder je wordt. Als ik een keer niets had gebruikt, werd ik ziek en zweterig.’
Het werd uiteindelijk zo erg dat ik zelfs dakloos werd. Om toch aan geld voor drugs te komen, ging ik stelen. Ik liep bijvoorbeeld een winkel in om spijkerbroeken en overhemden te stelen. Lang kon dat natuurlijk niet goed gaan. Op een dag werd ik opgepakt door een man van de beveiliging. In een klein kamertje moest ik wachten op politieagenten die me daarna, met handboeien om, langs alle winkelende mensen in een politiebusje duwden. Ik schaamde me enorm. Maar dat is niet het ergste. Ik moest ook twee weken naar de gevangenis.’ ‘Mijn familie heb ik nooit verteld over de gevangenis. Maar dat ik drugs gebruikte, wisten ze wel. Daarom mocht ik niet meer thuis slapen. Ik sliep in de daklozenopvang. Leuk was het daar niet. Het was er heel streng. ‘s Ochtends om zeven uur werd je al wakker gemaakt. En als je ’s middags te laat terugkwam, mocht je ook daar niet meer naar binnen. Dan moest je dus wel buitenslapen.’ ‘Gelukkig ben ik op mijn 30ste gestopt met drugs gebruiken. Dat was best moeilijk, maar nu voel ik me veel beter. Ik heb zelfs weer werk gevonden. Ik verdien mijn geld door op scholen en bij verenigingen te vertellen hoe het was om dakloos te zijn. Veel mensen geloven namelijk nog steeds niet dat iedereen dakloos kan raken. Ik kende een man die ooit zijn eigen winkel had en getrouwd was. Maar toen zijn zaak geen geld meer verdiende, en zijn vrouw wegging, was hij zo verdrietig dat hij heel veel bier begon te drinken. Zo werd ook hij dakloos. Ik hoop dat jullie dat nooit hoeven mee te maken. Misschien komen ook jullie later wel eens drugs tegen, maar denk dan aan wat ik zeg: Kijken kan, maar aanraken niet. Blijf er maar lekker zo ver mogelijk vandaan.’
Rondleiding langs het Nederlands Fotomuseum Samen met meester Ilja gingen we met z’n allen lopend naar het Nederlands Fotomuseum. Het was best een stuk lopen, maar de moeite waard. Toen we er waren, kregen we een leuke rondleiding van juf Margot, die in het museum werkt. Ze vertelde ons eerst wat over de geschiedenis van de fotografie. Ook liet ze ons een oude camera zien die we allemaal even mochten vasthouden. Daarna kregen we een rondleiding langs de expositie waar heel veel foto’s uit Brazilië hingen.
Door Huseyin We gingen naar het Fotomuseum en er waren echt tienduizenden foto’s. We gingen met de hele groep naar een mevrouw, Margot, die ons de geschiedenis van de fotografie uitlegde. Ook vertelde ze ons over de fotografen die de foto’s maakten. Er was een machine die alle foto’s in zich had. Je moest eerst een jaartal indrukken en daarna de naam van de fotograaf en de plek waar de foto’s gemaakt waren. We mochten foto’s bekijken met een vergrootglas en we moesten de foto’s aanraken met handschoenen. Daarna gingen we naar de Braziliaanse tentoonstelling. Daar zagen we foto’s van naakte vrouwen. Ook zagen we foto’s van feesten. Er was een Braziliaans computerspelletje dat we helaas niet lang konden spelen, omdat we weer weg moesten.
Door Evita We zijn nu in het fotomuseum. Ze noemen het museum het Nederlandse fotomuseum, omdat alle foto’s door Nederlandse fotograven zijn gemaakt. Zelf mochten we geen foto’s maken. Dat was wel jammer. Maar we hebben wel leuke foto’s gezien. We hebben ook een leuk filmpje gezien. Dat filmpje ging over een jongen van 14 jaar. Hij had zijn eigen stadje gebouwd met dingen die hij op straat vond. Hij was arm. Toen kwamen er veel mensen kijken, want zij vonden het leuk. Later gingen ze ook mee helpen. Toen kwam de politie die dacht dat ze drugs gebruikten of iets anders.
Kiekjes van de Kop van Zuid
Uitje naar de zwerfkattenopvang…. Als verrassing gingen we de allerlaatste les met z’n allen naar de zwerfkattenopvang. Nog geen week daarvoor was niemand minder dan actrice Georgina Verbaan daar ook langs geweest. Ze was daar om het startschot te geven voor de bijzondere uitbreiding van de kattenopvang. Dankzij de uitbreiding kan de Stichting Zwerfkatten Rijnmond nóg beter hun steentje bijdragen aan het beheersbaar houden van de ruim 30.000 (!!!) zwerfkatten in de omgeving van Rotterdam. We hebben er echt de liefste poesjes gezien.
Bij het vangen, castreren en terugplaatsen van zo’n 1400 zwerfkatten per jaar, treft de stichting vaak zwerfmoederpoezen met nestjes aan. Deze kittens zijn vaak nog te jong om bij hun moeder weg te halen. Om de dieren te helpen, worden in deze gevallen zowel de moederpoes als de kittens meegenomen. De uitbreiding van de opvang zorgt ervoor dat de moederpoezen in rust de kittens kunnen zogen. Als ze zes weken oud zijn worden de kittens bij vrijwilligers thuis opgevangen, grootgebracht, tam gemaakt en vervolgens geplaatst bij mensen die graag een jong katje willen. Ineke Jochims, de mevrouw die de baas is van de stichting: ‘De nieuwe afdeling richt zich speciaal op de opvang van deze moederpoezen met kroost, voor wie rust en regelmaat zo belangrijk is. We zijn nu in staat om de moederpoezen de rust te bieden, ze daarna te steriliseren en hun kittens een goede toekomst te bieden. Dat voorkomt veel dierenleed!’
STICHTING BOSHUYSEN
